Επιστροφή στο Forum : Υπερχρεωμένος Πλανήτης...
Praetorianos
07-08-09, 09:33
Τα παράγωγα πάντα ήταν ένα ξεκάθαρα κερδοσκοπικό προϊόν.
Διαφωνώ, δεν είναι η κερδοσκοπία η χρησιμότητα των παραγώγων ούτε ήταν πάντα κερδοσκοπικό προϊόν. Είναι ένα απίστευτα χρήσιμο εργαλείο για εξισορρόπηση κινδύνου που αν χρησιμοποιηθεί σωστά έχει τεράστια οφέλη.
Θεωρητικά αυτά. Γιατί όπως και με το χρηματιστήριο, όταν το ανέλαβαν στυγνοί τεχνοκράτες έγινε η κότα με τα χρυσά αυγά.
http://img339.imageshack.us/img339/3314/backtothefuturepartiive.jpg
http://img339.imageshack.us/img339/1814/t305109a.gif
The Euro, the single currency of the European Union (EU), was officially adopted by 11 of the then 15 EU member nations on January 1, 1999. Two years later, on January 1, 2001, Greece became the 12th participating nation, after originally failing to meet the economic criteria for the single currency. Denmark, Sweden, and the United Kingdom of those original 15 nations have so far elected not to participate. When the Euro was adopted, the rate for exchanging members' currencies into Euros was irrevocably fixed. On January 1, 2002, the Euro officially became legal tender in 12 EU member nations. On January 1, 2007, Slovenia, which had become a member of the EU in May 2004, joined the Euro Zone as its 13th participating nation. Cyprus and Malta, who had also become members of the EU in May 2004, became the 14th and 15th participating nations on January 1, 2008. Slovakia, again an EU member since May 2004, became the 16th participating nation in the Euro Zone on January 1, 2009.
http://3.bp.blogspot.com/_pigOeuaBMTo/SWTpAavPhRI/AAAAAAAAJ3g/tatLsjR9ekM/s400/Καραμανλής+τοσο+δα.gif
"Ρε παιδιά, μια τόση δα υποτιμησούλα θέλω να κάνω, σας παρακαλώ"
http://img13.imageshack.us/img13/5897/zapaterothumblarge.jpg
"Ναι ρε σεις, καλά τα λέει ο Κώστας, μια μικρή υποτιμησούλα του ευρώ..."
http://www.sofokleous10.gr/portal2/images/stories/merkel.jpg
"Μπααα..."
http://3.bp.blogspot.com/_pigOeuaBMTo/SWTpAavPhRI/AAAAAAAAJ3g/tatLsjR9ekM/s400/Καραμανλής+τοσο+δα.gifhttp://img13.imageshack.us/img13/5897/zapaterothumblarge.jpg
"Φτου ρε γαμώτο, αυτά τα κράτη που δεν είναι στην ευρωζώνη (πχ Ισλανδία) το έκαναν, υποτίμησαν το νόμισμα τους, και κάπως την παλεύουν-σχετικά. Εμείς δε μπορούμε...Τι να κάνουμε?"
http://www.sofokleous10.gr/portal2/images/stories/merkel.jpg
"Ρε αυτοί εδώ θα αρχίσουν να πιέζουν για χρήμα από το πουθενά, που θα οδηγησει σε υποτίμηση του ευρώ...Τι να κάνουμε?"
Will Acute Distress in the Baltics Blow Back to Europe?
Gideon Rachman has a pretty gloomy piece in the Financial Times on the lousy state of affairs in the Baltics. Short story, like a lot of places, they went on a monster debt bender and now have an awful hangover.
Rachman suggests that Baltic woes could blow back and hurt Europe's recovery. The trigger would be if they drop their currency pegs, which would almost certainly lead to defaults on external debt (as if that isn't in the cards, regardless). On paper, given the small size of the economies involved, that may seem like a bit of a stretch, particularly since the banks most at risk are in Sweden. Peculiarly, he does not mention the dimensions of the danger, as in size of economies, possible banking losses, who might eat them. nor does he articulate what I think is the real vulnerability.
The open question is how fragile are Europe's banks now? They ran on even lower equity levels than US banks, ate a lot of bad US paper, and depend on national regimes for backstops. In the Netherlands, Switzerland, and Germany, the banking sectors are too large for their governments to credibly back them up. Of course, Deutshce Bank has been very loudly insisting that it is fine, to the point where one wonders whether the lady doth protest too much.
The point here is a bit different that what Rachman mentions, or perhaps he regards it as implicit. It might not take that much for Eurobanks to look pretty wobbly again. The Baltics plus another worse than expected development (Chinese stock market downdraft? Swine flu looking like a real risk for the winter?) might be enough to have serious knock-on effects
From the Financial Times (http://www.ft.com/cms/s/0/b497f5b6-8060-11de-bf04-00144feabdc0.html):
A writer who projects emotions on to the weather is guilty of the “pathetic fallacy”. But, at the risk of sounding both pathetic and fallacious, it was entirely appropriate that the sky darkened and the thunder cracked as I approached the office of the Latvian prime minister in Riga last week. The gloomy atmosphere reflected the dark mood in a small, embattled country of 2.2m people. While business headlines in the rest of the world speak of clearing skies and rays of sunshine, the Baltic states are still in the midst of a howling economic gale.
Despite the region’s small size, the intensifying crisis in the Baltics cannot be treated as a freakish local squall of little concern to outsiders. Bank failures or plunging currencies in the three Baltic nations – Latvia, Lithuania and Estonia – could threaten the fragile prospect of recovery in the rest of Europe. These countries also sit on one of the world’s most sensitive political fault-lines. They are the European Union’s frontier states, bordering Russia.
The economic downturns in the region are shocking. Last week, Lithuania announced that its economy had shrunk by 22.4 per cent, at an annual rate, during the second quarter of 2009. Latvia and Estonia are likely to record similar falls when they announce their figures. Dalia Grybauskaite, the Lithuanian president, told me last week that her country might have to apply to the International Monetary Fund for a loan. Latvia has already trodden that path. Last week it agreed its second loan in eight months from the IMF and the EU.
The injection of cash is the good news. The bad news is that, in return for shoring up state finances, the new IMF deal will require the Latvian government to impose yet more pain on its suffering population. Public-sector wages have already been cut by about a third this year. Pensions have been sliced. Now the IMF requires Latvia to cut another 10 per cent from the state budget this autumn.
So far, the population has treated the downturn with remarkable equanimity...But the government has good reason to fear a winter of discontent. Unemployment benefits last just nine months in Latvia. Many Latvians lost their jobs at the beginning of this year – and will lose their income from the state this autumn. Officially, unemployment is 11 per cent, unofficially it is 16 per cent and rising fast. Heating bills also shoot up in the cold Latvian winter. Cutting police pay by 30 per cent in such circumstances seems slightly foolhardy.
It would be easier if the Latvian government could point to some prospect that things will eventually improve. But the country seems to be locked into a downward spiral. Property prices – which a few years ago made flats in Riga pricier than apartments in much richer western European cities – have collapsed. The banks will not lend. Jobs are going, wages are falling, the government is cutting.
With no hint of a domestic revival, the Balts have to pray for a revival in the world economy. But the Russians and the Germans are not buying. “Our export markets on both sides are closed,” says Ms Grybauskaite.
One way to ease the pressure might be to devalue local currencies and so boost exports. But the Baltic states are all grimly hanging on to their “pegs” – fixed exchange rates with the euro. In Latvia about two-thirds of private loans have been taken out in euros. The government fears that devaluation would bankrupt many citizens. But wage cuts could simply provide an alternative route to bankruptcy.
Latvia’s paymasters – the EU and the IMF – seem divided. The IMF has been open to the idea of scrapping the peg. Brussels is firmly against, fearing that it would trigger currency instability, bank failures and competitive devaluations across the EU.
The Latvian and Lithuanian governments are adamant that they will not devalue. That is what all governments in their position always say – right up until the moment when the dreaded decision is made. Their reluctance is not simply to do with economic risk. The Balts also worry that if they devalue, they might come to look like second-class members of the European club – a dangerous position for countries that were part of the Soviet Union less than a generation ago.
http://www.nakedcapitalism.com/2009/08/will-acute-distress-in-baltics-blow.html
Andy Xie: China Has Become A Giant Ponzi Scheme
Pretty harsh words from former Morgan Stanley Analyst Andy Xie:
“Chinese stock and property markets have bubbled up again. It was fueled by bank lending and inflation fear. I think that Chinese stocks and properties are 50-100% overvalued. The odds are that both will adjust in the fourth quarter. However, both might flare up again sometime next year. Fluctuating within a long bubble could be the dominant trend for the foreseeable future. The bursting will happen when the US dollar becomes strong again. The catalyst could be serious inflation that forces the Fed to raise interest rate.
Chinese asset markets have become a giant Ponzi scheme. The prices are supported by appreciation expectation. As more people and liquidity are sucked in, the resulting surging prices validate the expectation, which prompts more people to join the party. This sort of bubble ends when there isn’t enough liquidity to feed the beast.”
Continues after the jump . . .
Since the low set late 2008, the Shanghai Index is up nearly 100% . . .
http://img198.imageshack.us/img198/6712/shanghai.png (http://www.ritholtz.com/blog/wp-content/uploads/2009/08/shanghai.png)
(κλικ για μεγέθυνση)
http://www.ritholtz.com/blog/2009/08/andy-xie-china-has-become-a-giant-ponzi-scheme/
Geithner loses cool with regulators Μα γιατί δεν αφήνετε τη FED ως επικυρίαρχο των πάντων? Πως τολμάτε να λέτε όχι σε αυτό το καταπληκτικό σχέδιο?
US Treasury secretary Tim Geithner blasted top US regulators in an expletive-laden tirade amid frustration over President Barack Obama’s faltering plan to overhaul financial regulation, reports (http://online.wsj.com/article/SB124934399007303077.html) the WSJ. Geithner told regulators that “enough is enough” in a meeting last Friday with Fed chairman Ben Bernanke, SEC chairman Mary Schapiro and FDIC chairman Sheila Bair.
http://ftalphaville.ft.com/blog/2009/08/04/65056/geithner-loses-cool-with-regulators/
Isn't Anyone Watching the Fed?
Bernanke's Shell Game
Fed Chairman Ben Bernanke is a man who knows how Washington works and uses that knowledge to great effect. His appearences on Capital Hill are always worth watching. He sits politely with his hands folded in front of him playing the bashful professor while one one preening congressman after another makes a fool out of himself. In contrast, Bernanke looks modest and thoughtful, faithfully upholding the public's trust. But things aren't always as they seem. The Fed chief is sticking it to the American people big-time and no one seems to have any idea of what's really going on. Former hedge fund manager Andy Kessler sums it up in a recent Wall Street Journal article, "The Bernanke Market". Here's a clip:
"By buying U.S. Treasuries and mortgages to increase the monetary base by $1 trillion, Fed Chairman Ben Bernanke didn't put money directly into the stock market but he didn't have to. With nowhere else to go, except maybe commodities, inflows into the stock market have been on a tear. Stock and bond funds saw net inflows of close to $150 billion since January. The dollars he cranked out didn't go into the hard economy, but instead into tradable assets. In other words, Ben Bernanke has been the market."
What does it mean?
It means the revered professor Bernanke figured out a way to circumvent Congress and dump more than a trillion dollars into the stock market by laundering the money through the big banks and other failing financial institutions. As Kessler suggests, Bernanke knew the liquidity would pop up in the equities market, thus, building the equity position of the banks so they wouldn't have to grovel to Congress for another TARP-like bailout. Bernanke's actions demonstrate his contempt for the democratic process. The Fed sees itself as a government-unto-itself.
Over at Zero Hedge, Tyler Durden did the math and figured that the recent 45 per cent surge in the S&P 500 had nothing to do with the fictional economic "recovery", but was just more of the Fed's hanky panky. Durden noticed that the money that's been sluicing into stocks hasn't (correspondingly) depleted the money markets. That's the clue that led him to the truth about Bernanke's 6 month stock rally.
Zero Hedge: "Most interesting is the correlation between Money Market totals and the listed stock value since the March lows: a $2.7 trillion move in equities was accompanied by a less than $400 billion reduction in Money Market accounts!
Where, may we ask, did the balance of $2.3 trillion in purchasing power come from? Why the Federal Reserve of course, which directly and indirectly subsidized U.S. banks (and foreign ones through liquidity swaps) for roughly that amount. Apparently these banks promptly went on a buying spree to raise the all important equity market, so that the U.S. consumer whose net equity was almost negative on March 31, could regain some semblance of confidence and would go ahead and max out his credit card. Alas, as one can see in the money multiplier and velocity of money metrics, U.S. consumers couldn't care less about leveraging themselves any more."
So, the magical "Green Shoots" stock market rally was fueled by a mere $400 billion from the money markets. The rest ($2.3 trillion) was main-lined into the market via Bernanke's quantitative easing (QE) program, of which Krugman and others speak so highly.
Wouldn't you like to know if Bernanke sat down with G-Sax and JPM executives and mapped out the details of this swindle before the printing presses ever started rolling?
So, how long can this kind of fakery go on before our creditors grow weary of dealing with chiselers and stop buying US Treasuries altogether? Here's a piece from Friday's Wall Street Journal on that very topic:
"Shaky auctions of Treasury notes this week reignited concerns about whether the government can attract buyers from China and elsewhere to soak up trillions in new debt.
“A fuse was lit this week when traders noted China's apparent absence from direct participation in two Treasury bond auctions. While China may have bought Treasurys just before the auctions, market participants read the country's actions as a worrying sign that China and other foreign investors may be ratcheting back purchases at a time when the U.S. is seeking to fund a $1.8 trillion budget deficit.
“This week alone, the U.S. deluged the bond market with more than $200 billion in record-size sales. The U.S. has had little trouble finding buyers in recent months. But that demand is fading, and the Treasury market has become volatile."
Uncle Sam is goosing the bond market just like he is the stock market. Take a look at Treasury's latest bit of chicanery which was stuffed in the back pages of the Wall Street Journal back in June:
"The sudden increase in demand by foreign buyers for Treasurys, hailed as proof that the world's central banks are still willing to help absorb the avalanche of supply, mightn't be all that it seems.
“When the government sells bonds, traders typically look at a group of buyers called indirect bidders, which includes foreign central banks, to divine overseas demand for U.S. debt. That demand has been rising recently, giving comfort to investors that foreign buyers will continue to finance the U.S.'s budget deficit.
“But in a little-noticed switch on June 1, the Treasury changed the way it accounts for indirect bids, putting more buyers under that umbrella and boosting the portion of recent Treasury sales that the market perceived were being bought by foreigners." ("Is foreign Demand as Solid as it Looks, Min zeng)
Nice touch, eh? So, someone doesn't want you and me to know when foreign demand drops off a cliff, so they just bend-and-twist the definitions so they meet the Fed's requirements. How's that for transparency?. Apparently, Bernanke et al. don't believe the Chinese have translators who can make sense of all this subterfuge. That may be a miscalculation, however, given recent rumblings from the Orient.
But, perhaps, Bernanke knows that foreign demand for Treasuries will dry up and has made other plans to stabilize the dollar already. Maybe he worked out an agreement with the banks that if he pumped up the stock market--which he has--and built up the banks equity position--which he has---the banks would return the favor by buying up the lion's-share of Treasuries.
This is from Bloomberg (August 3):
"U.S. lenders bailed out by the government are returning the favor by stepping up purchases of Treasuries, helping to temper a rise in borrowing costs.
“Bank holdings of U.S. government securities are up 15.6 per cent from a year ago, almost double the average annual growth rate of about 8 per cent since the Federal Reserve began tracking the data in 1973, according to the Greenwich, Connecticut-based trading and research firm MKM Partners LP. Purchases may accelerate as lenders look for places to park rising deposits as sales of federal agency debt of companies such as Fannie Mae and corporate bonds slow." (Bloomberg)
One hand washes the other. Funny how that works.
So, the bottom line is that the dollar is increasingly balanced on the rotting scaffolding of Bernanke's buyback programs (Quantitative Easing) and the circular purchases from collaborating banks that are concealing their backroom dealings with the Fed.
To keep this game going, Bernanke will have to keep juicing the market while the banks use the $850 billion in reserves (which the Fed has provided in the last year) to keep purchasing US sovereign debt.
Is anyone in Congress watching or is this shell game going to go on forever?
http://www.counterpunch.org/whitney08042009.html
Bernanke’s Exit Dilemma
Does anyone really believe the Fed will contract the money supply as the economy starts to show growth? Ο Μπέρνακι όλο υπόσχεται πως θα σταματήσει να εκτυπώνει χρήμα από το πουθενά, αλλά αυτά μάλλον είναι "λόγια του αέρα" - θα συνεχίσει να τυπώχει χρήμα, μέχρι να αντιστρέψει τον αποπληθωρισμό, και δημιουργήσει υπερπληθωρισμό, ώστε το δολλάριο να χάσει την αξία του και να διαγραφεί έμμεσα το χρέος των ΗΠΑ
http://online.wsj.com/article/SB10001424052970203517304574306401079643202.html
The Bank must keep the presses rolling Άρθρο της συντηρητικής 'Telegraph', που παροτρύνει την Τράπεζα της Αγγλίας να συνεχίσει και αυτή να τυπώνει χρήμα (είχαμε δει ότι το είχε "παγώσει" το σχετικό πρόγραμμα πρόσφατα)
Predicting the Bank of England’s decisions is never straightforward - particularly these days. Indeed, ahead of the Monetary Policy Committee’s decision on Thursday there is a split among economists over what the MPC will do.
A growing number now think the MPC will leave its Quantitative Easing programme unchanged. I have to say I suspect otherwise. It will be a close decision, and clearly it could go either way, but I feel the Bank has little option other than to extend the programme, raising the amount it will buy in bonds from the market from £125bn to at least £150bn.
This might seem counter-intuitive - after all many of the recent stats on the economy have been a little better than expected (notwithstanding last month’s rather shocking GDP figures for the second quarter). But the fact is that should the MPC decide to freeze the QE programme this week, it may serve as an embarrassing admission that it has failed rather dismally. It will appear tantamount to abandoning it - and my hunch is that is an impression the Bank will want to avoid giving at all costs.
Earlier today, the Bank released its definitive measure of the growth of the money supply (pdf link)in the second quarter of the year. This is the clearest and most reliable bellwether yet of how successful the programme, which started in March, has been so far (for those who read my blog on this subject last week, the difference between those figures and today’s is largely that today’s are rather more reliable).
And the news is rather disappointing. You would expect the levels of money in the economy to be growing pretty quickly, at the very least because of the large injection from the Bank of England itself. In fact, the Bank’s favoured broad money measure – M4 excluding money holdings of “intermediate other financial corporations” – grew by only 3.7pc during the second quarter. It also downwardly revised the first quarter’s rate of increase from an annualised rate of 6.2pc to 3.3pc. Αυτό γίνεται διότι τα λεφτά που τυπώνονται από το πουθενά είναι λιγότερα από αυτά που "εξαφανίζονται', μέσω της μείωσης της τιμής των προιόντων, που αποτελεί μια έμμεση καταστροφή χρήματος
The rate of growth of money in the UK feeds into the speed at which the economy grows, and the Bank wants money to be growing at around 5pc a year, in order to keep the economy ticking along at a sufficient rate.
But the injection of around £125bn of cash ought in itself to have boosted money growth by around 7pc, so clearly some of the money is getting “lost”, absorbed by banks in the face of the financial crisis.
The figures don’t in themselves prove that QE has been unsuccessful. It is impossible to know the counterfactual. There is every chance the recession would have been far more painful and stubborn had the Bank not taken this action. Moreover, QE helped push sterling lower (which in turn has helped exports and manufacturing) and may have pushed more investors into equity prices, which have staged a remarkable rally in recent months.
But the fact that we have not yet had solid evidence of QE’s success in the money numbers leads me to suspect that the Bank will not want to call a halt to this one yet. Most economists agree that one of the biggest mistakes the Bank of Japan made in the 1990s was to halt its initial experiment with QE too early.
There are legitimate worries about what this injection of newly-printed money will do to inflation in the medium and long term. But if there’s one thing today’s money figures don’t hint at, it’s inflation.
As such, I think that the Bank will plug on with its programme - if not at this week’s meeting then perhaps next week in the Inflation Report. After all, there are a few simple rules to QE (if you can call them rules given they exist mainly in theory), and the first is as follows: make sure the market is in no doubt that you will spend as much as is necessary to make the project work. I suspect we’re not quite there yet.
http://blogs.telegraph.co.uk/finance/edmundconway/100000426/the-bank-must-keep-the-presses-rolling/
UK asset value falls for first time since 1992 Αυτό σημαίνει ότι χάνονται χρήματα (είναι τα χρήματα της διαφοράς από την παλιά στη νέα, χαμηλότερη, τιμή. Αν πχ το Χ προιόν κοστιζε 100 ευρώ, και τώρα κοστίζει 90, τα 10 ευρώ της διαφοράς "χάνονται". Οι κυβερνώντες τυπώνουν χρήμα, αλλά αυτό προς το παρόν χάνεται με ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα.
The value of all the assets in the UK has fallen for the first time in more than a decade and a half, in the latest evidence of the economic trauma wrought by the financial crisis.
Britain was worth £6.95 trillion at the end of 2008, down 2pc from the previous year, according to new figures from the Office for National Statistics (ONS). The total, which has fallen for the first time since the last recession in 1992, takes into account all buildings, roads, factories, cars, trains, machinery and financial assets by the end of 2008, minus debts...
http://www.telegraph.co.uk/finance/newsbysector/banksandfinance/5967533/UK-asset-value-falls-for-first-time-since-1992.html
Mexico Losing Trader Confidence as Peso Proves Worst Και το Μεξικό είναι χρεωκοπημένο
Foreign-exchange traders are losing faith that Mexican President Felipe Calderon will push through the tax increases needed to rein in the budget deficit and stem a rout that has made the peso the worst-performing major currency in the past year.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601109&sid=a4L21Iuxyv.4
How To (Unlawfully?) Blow A Market Bubble
So we've got "green shoots" in the market eh?
Very nice chart, this, right?
http://img34.imageshack.us/img34/4828/spx1y.png
Hmmm... how do you square that with the fact that earnings are dropping like a stone on a year-over-year basis, revenues (the more important indicator of economic activity) are down double-digits on average, and consumer purchasing power (as measured by tax receipts, down 22% at a federal level year over year, the worst since the Depression) is in the toilet?
We're told this is "money was on the sidelines" and "people are rushing in."
But the statistics say otherwise: Only $400 billion has shifted out of money market accounts.
So where has all this buying pressure come from, if not from people shifting assets into the market?
Zerohedge nailed it (http://www.zerohedge.com/article/money-sidelines-fallacy), I believe:
Why the Federal Reserve of course, which directly and indirectly subsidized U.S. banks (and foreign ones through liquidity swaps) for roughly that amount. Apparently these banks promptly went on a buying spree to raise the all important equity market, so that the U.S. consumer who net equity was almost negative on March 31, could have some semblance of confidence back and would go ahead and max out his credit card. Alas, as one can see in the money multiplier and velocity of money metrics, U.S. consumers couldn't care less about leveraging themselves any more.
This sort of pernicious game looks risk free, and it is - to the banks who got this money. After all, they're "too big to fail", and its very important that these folks be able to issue new stock (thereby soaking you out of that $400 billion) in a vapid attempt to recapitalize.
The problem comes when the consumer doesn't come back in and leverage themselves up any further - either because they refuse or worse, because they can't.
The latter is my postulate, as I've shown from the consumer credit numbers - consumers simply haven't taken down any material amount of leverage:
http://market-ticker.denninger.net/uploads/ConsumerDebtRecent.serendipityThumb.png
So once again we have The Fed blowing bubbles, this time in the equity markets, with (another) wink and a nod from Congress. This explains why there has been no "great rush" for individual investors to "get back in", and it explains why the money market accounts aren't being drained by individuals "hopping on the bus", despite the screeching of CNBC and others that you better "buy now or be priced out", with Larry Kudlow's "New Bull Market" claim being particularly offensive.
Unfortunately the banksters on Wall Street and the NY Fed did their job too well - by engineering a 50% rally off the bottom in March while revenues continue to tank, personal income is in the toilet and tax receipts are in freefall they have exposed the equity markets for what they have (unfortunately) turned into - a computer-trading rigged casino with the grand lever-meister being housed at the NY Fed.
Bull Markets are not formed out of The Fed playing "Quantitative Easing", throwing literally $500 billion dollars into the pool which then get "fractionally reserved" by 10:1 to produce a literal $4 trillion dollar market ramp job. Go ask the Japanese how that works - the BOJ did the same thing, the Nikkei rallied off the bottom in the 90s like a rocket ship, but when reality asserted itself (and it always does) it collapsed again and has never been back to its all-time highs since.
No, real buying is just that - real buying from real retail investors who believe in the forward prospects for the economy and business, not funny-money Treasury and MBS buying by The Fed from "newly created bank reserves" funneled back into the market via high-speed computers. The latter is nothing more than a manufactured ramp job that will last only until "the boyz" get to the end of their rope (and yes, that rope does have an end) as the fractional creation machine does run just as well in reverse, and as such "the boyz" cannot allow the trade to run the wrong way lest it literally destroy them (10:1 or more leverage is a real bitch when its working against you!)
Is it coming to an end now? Nobody can be certain when, but what is certain is that over the last week or so there have been signs of heavy distribution - that is, the selling off of big blocks of stock into the market by these very same "boyz." This is not proof that the floor is about to disappear, but it is an absolute certainty that these "players" are protecting themselves from the possibility and making sure that if there is to be a bagholder, it will be you.
Beware the unwind of this mess; unfortunately bubbles, when blown, have a nasty habit of detonating with surprising force and reverting not just to the mean but well beyond it.
http://market-ticker.denninger.net/archives/1290-How-To-Unlawfully-Blow-A-Market-Bubble.html
Obama gives powerful drug lobby a seat at healthcare table
Reporting from Washington -- As a candidate for president, Barack Obama lambasted drug companies and the influence they wielded in Washington. He even ran a television ad (http://www.youtube.com/watch?v=NCRO0g9CfAw) targeting the industry's chief lobbyist, former Louisiana congressman Billy Tauzin, and the role Tauzin played in preventing Medicare from negotiating for lower drug prices. ΟΜΩΣ:
Since the election, Tauzin has morphed into the president's partner. Ποιος θα το πίστευε He has been invited to the White House half a dozen times in recent months. There, he says, he eventually secured an agreement that the administration wouldn't try to overturn the very Medicare drug policy that Obama had criticized on the campaign trail.
http://www.latimes.com/news/nationworld/nation/la-na-healthcare-pharma4-2009aug04,0,3156176.story
After 6,000 Take Buyouts, G.M. to Lay Off Thousands Ευχαριστούμε για τα λεφτά σας κορόιδα, σας τα πήραμε με τη βο΄θεια της κυβέρνησης μέσω των "πακέτων σωτηρίας', και τώρα πάρτε και μερικές απολύσεις ως ανταμοιβή. Άντε και του χρόνου
http://www.nytimes.com/2009/08/04/business/04gm.html?_r=3&ref=business
http://img269.imageshack.us/img269/6345/pyh2009080403730001300p.jpg
Strikers, with sign saying: "If you come in, there will be fire"
http://img269.imageshack.us/img269/6899/6mil9943.jpg
http://img269.imageshack.us/img269/1760/ie001089089std.jpg
http://img269.imageshack.us/img269/7991/15mil9679.jpg
http://libcom.org/files/imagecache/article/images/news/Aug%204%20pic%201.jpg
Κορέα: Ξεκίνησε η αστυνομική επιχείρηση εκκένωσης του κατειλημμένου εργοστασίου
Περίπου 2500 μέλη των ειδικών αστυνομικών δυνάμεων της Κορέας έχουν ξεκινήσει την επιχείρηση εκκένωσης του κατειλημμένου εργοστασίου από το πρωί της 4ης Αυγούστου. Μέχρι στιγμής, έχουν ανακαταλάβει δύο από τους τέσσερις τομείς του εργοστασίου, ενώ οι εργάτες εξακολουθούν να κρατάνε τους άλλους δύο και να αμύνονται με ΟΛΑ τα μέσα (όπως δείχνουν και οι φωτογραφίες).
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1066070
The number of Americans taking antidepressants doubled to 10.1 percent of the U.S. population in 2005 compared with 1996, increasing across income and age groups, a study found. Μα γιατί, αφού υπάρχει πρόοδος, ανάπτυξη, μπλα, μπλα, μπλα. ή μήπως η πρόοδος αφορά τους λίγους, που όντως προοδευουν, εις βάρος των πολλών?
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601124&sid=ahhoI_iSoraM
Συλλαλητήρια «υποδοχής» του Καραμανλή ετοιμάζουν στη Θεσσαλονίκη
Μπλόκο στην πολιτική της κυβέρνησης ετοιμάζουν τα συνδικάτα
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=04/08/2009&id=69793
Στις αρχές Σεπτεμβρίου
Κινητοποιήσεις στη ΔΕΘ προαναγγέλλουν οι συνταξιούχοι
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1039600&lngDtrID=251
'Big bonuses? It would be wrong to stop paying them'
Barclays' £50m-a-year boss delivers a defiant rebuff to critics who say bankers are overpaid
Bank bosses were adamant yesterday that they would continue to pay seven-figure bonuses to workers, describing them as "essential if we want people to work in our industry".
They also claimed that high-calibre graduates were starting to think twice about working in the financial services industry because of the growing backlash against bankers. Με απλά λόγια, μας έχουν καταλάβει ότι τζογάρουμε με τα χρήματα, τον πλούτο που άλλοι παράγουν, και κερδίζουμε λεφτά ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ, παρασιτικά δηλαδή εις βάρος των εργαζόμενων. Οπότε τουλάχιστον να δίνουμε μεγάλα μπόνους, για να προσελκύσουμε τους "καλούς μαθητές"!!!
http://www.independent.co.uk/news/uk/home-news/big-bonuses-it-would-be-wrong-to-stop--paying-them-1766927.html
Northern Rock losses up 24% to £724m Κανένα πρόβλημα, η τράπεζα αυτή είναι εθνικοποιημένη πλεόν, πληρώνουν τα "κορόιδα"
Nationalised lender Northern Rock announced a 24% jump in half-year losses today and warned rising unemployment could pile further pressure on its mortgage book.
http://www.independent.co.uk/news/business/news/northern-rock-losses-up-24-to-pound724m-1767030.html
http://d.yimg.com/a/p/ap/20090803/capt.55ddbd49a6c744cc9d88043ffe1f9eba.plummeting_taxes_gfx652.jpg?x=400&y=280&q=85&sig=utJeK5_ASlp3hBL37.KWKQ--
Federal tax revenues plummeting Οι φόροι που εισπράτουν τα κράτη παγκόσμια (το διαγραμμα και το άρθρο αναφέρονται στις ΗΠΑ, αλλά παντού η ίδια λίγο-πολύ κατάσταση επικρατεί/θα επικρατήσει) μειώνονται, διότι ο κόσμος δεν έχει να πληρώσει άλλα. Έτσι, η κατάσταση θα αυτοεπιδεινώνεται συνεχώς για εμάς.
The recession is starving the government of tax revenue, just as the president and Congress are piling a major expansion of health care and other programs on the nation's plate and struggling to find money to pay the tab.
The numbers could hardly be more stark: Tax receipts are on pace to drop 18 percent this year, the biggest single-year decline since the Great Depression, while the federal deficit balloons to a record $1.8 trillion.
http://news.yahoo.com/s/ap/us_plummeting_taxes
Η κρίση «ροκανίζει» σιγά σιγά τις καταθέσεις
Κατά 1,75 δισ. ευρώ μειώθηκαν τα υπόλοιπα επιχειρήσεων και νοικοκυριών τον Μάιο, ενώ «παγωμένα» εξακολουθούν να παραμένουν τα δάνεια
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=5080851
Χρωστούν μισθούς 3 μηνών και επίδομα αδείας στους εργαζομένους
Παράσταση διαμαρτυρίας στο υπ. Μακεδονίας - Θράκης πραγματοποίησαν χθες οι εργαζόμενοι
Δεδουλευμένα τριών μηνών και επίδομα αδείας χρωστάει στους 120 εργαζόμενούς της η διοίκηση της βιομηχανίας επεξεργασίας και τυποποίησης αλιευμάτων «ΑΜΑΣΑ» στη Θεσσαλονίκη.
Οι τελευταίοι, που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας το τελευταίο διάστημα, πραγματοποίησαν χθες παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, ζητώντας την καταβολή των δεδουλευμένων ή -αλλιώς- να επιστρέψει η εταιρεία την κρατική ενίσχυση ύψους 2,8 εκατομμυρίων ευρώ που της δόθηκε στο πλαίσιο επενδυτικού της προγράμματος.
Αυτή δόθηκε την τριετία 2002-2004 και, όπως κατήγγειλαν οι συνδικαλιστές, η επένδυση την οποία αφορούσε δεν λειτούργησε παρά μόνο για λίγες μέρες μέχρι να γίνει η πιστοποίηση από τις αρμόδιες αρχές.
Οι εργαζόμενοι εκτιμούν πως πίσω από τη μη πληρωμή των δεδουλευμένων κρύβεται σχέδιο της διοίκησης με στόχο την εξώθησή τους σε παραίτηση, ώστε να μετατρέψει την εταιρεία από παραγωγική σε εμπορική, κάτι που σημαίνει μείωση του προσωπικού από τα 120 στα 30 άτομα.
Ενας από τους ιδιοκτήτες της επιχείρησης καταδικάστηκε πρόσφατα σε φυλάκιση 4 μηνών για μη καταβολή δεδουλευμένων, ενώ οι εργαζόμενοι απειλούν με νέες μηνύσεις.
Η «ΑΜΑΣΑ» δεν είναι η μοναδική εταιρεία που παρουσιάζει παρόμοια προβλήματα. Επίσχεση εργασίας πραγματοποιούν επίσης οι 80 εργαζόμενοι στην Pilux & Dunpex που είναι απλήρωτοι 6 μήνες, ενώ 5 μηνών δεδουλευμένα διεκδικούν και οι 40 εργαζόμενοι στη Στιμπεθέρμ.
Απλήρωτοι για μήνες είναι και οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο παραγωγής ελαστικών εξαρτημάτων «Καρυπίδη» στα Ιωάννινα, οι οποίοι πραγματοποιούν επίσχεση εργασίας.
Στο εργοστάσιο προκλήθηκαν επεισόδια πριν από δύο εβδομάδες, μεταξύ απεργών και απεργοσπαστών, ενώ έντονες αντιδράσεις προκάλεσε η επέμβαση των ΜΑΤ που προχώρησαν και σε συλλήψεις. Αλλοίμονο, γι' αυτό πληρώνονται αλλωστε
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=5080840
Η κινητοποίηση απέδωσε τα δεδουλευμένα τους
Τις οφειλόμενες αποδοχές αναγκάστηκε να καταβάλει ο Γ. Αγούδημος, καθώς οι ναυτικοί με τη συνδρομή των ναυτεργατικών σωματείων προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας
Με μια δυναμική αγωνιστική κινητοποίηση και με την ενεργό συνδρομή των ναυτεργατικών σωματείων, ΠΕΜΕΝ και «Ο Στέφενσον» κατάφεραν, χθες στις 7 το βράδυ, να πληρωθούν τις οφειλόμενες δεδουλευμένες αποδοχές τους επτά ναυτικοί του πλοίου «Ροδάνθη» του εφοπλιστή Γεράσιμου Αγούδημου.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=5080841
http://img194.imageshack.us/img194/3253/protestersatthevestas00.jpg
Vestas wins order to repossess plant
Judge backs wind turbine firm as Isle of Wight protests spread to second factory in row over green jobs H δικαιοσύνη έκανε για μια ακόμα φορά το "θαύμα" της, καλύπτοντας την εταιρεία Vestas που θέλει να κλείσει ένα εργοστάσιο της στην Αγγλία και να πάει στην Κίνα, με τους εργαζόμενους να κάνουν κατάληψη ώστε να σταματήσουν την επίθεση αυτή που δέχονται
http://www.guardian.co.uk/environment/2009/aug/04/vestas-cowes-protest
http://www.reuters.com/resources/r/?m=02&d=20090804&t=2&i=11118075&w=192&r=2009-08-04T172524Z_01_BTRE5731CEI00_RTROPTP_0_KOREA-NORTH
Και μέσα σε όλα τα άλλα, οι ΗΠΑ κάνουν συνομιλίες με την Β. Κορέα, στέλνοντας τον Μπιλ Κλίντον:
Bill Clinton in North Korea, meets Kim Jong-il
Είδες του σου κάνουν τα όπλα μαζικής καταστροφής? Αν όντως τα έχεις, σε επισκέπτονται, σε επιβάλλουν κυρώσεις, αλλά έως εκεί. Αντίθετα, αν δεν έχεις, τότε σε κατηγορούν ότι δήθεν τα έχης, και σε ρημάζουν:
http://www.theage.com.au/ffximage/2007/08/11/rgn_digger_narrowweb__300x357,0.jpg
Στρατιώτης του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν με όπλο όχι-και-τόσο-μαζικής-καταστροφής: Φαίνεται πως εκεί δεν προλάβαινε να πάει ο Κλίντον, ή κάποιος άλλος για συνομιλίες, και γι' αυτό στείλαμε στρατιώτες εκεί -κάποιον έπρεπε να στείλουμε, είναι φανερό, διότι "έχουν όπλα μαζικής καταστροφής", και άρα πρέπει να εξοντωθούν (τέτοια όπλα μόνο εμείς θα διαθέτουμε - πώς αλλιώς θα διατηρήσουμε την κυριαρχία μας?)
Διαφωνώ, δεν είναι η κερδοσκοπία η χρησιμότητα των παραγώγων ούτε ήταν πάντα κερδοσκοπικό προϊόν.
Είναι ένα απίστευτα χρήσιμο εργαλείο για εξισορρόπηση κινδύνου που αν χρησιμοποιηθεί σωστά έχει τεράστια οφέλη.
Ένας απ τους λόγους παραμένει η εξισορρόπηση κινδύνου. Δεν έγραψα ποτέ το αντίθετο.
Όμως τα παράγωγα προϊόντα όπως χρησιμοποιούνται σήμερα είναι τζόγος με όλη την σημασία της λέξης.
Θεωρητικά αυτά.
Ακριβώς. Στα λόγια μόνον
Γιατί όπως και με το χρηματιστήριο, όταν το ανέλαβαν στυγνοί τεχνοκράτες έγινε η κότα με τα χρυσά αυγά.
Όταν μπορείς να δανείζεσαι λεφτά από μια τράπεζα και να shortάρεις στις μετοχές της τράπεζας απ την οποία δανείστηκες τα λεφτά και να κερδίζεις χρήματα απ την πτώση των μετοχών της τράπεζας απ την οποία δανείστηκες χρήματα, ουσιαστικά δηλαδή να σε δανείζει μία τράπεζα λεφτά για να ρίξεις τις τιμές των μετοχών της και απ τα κέρδη που θα αποκομίσεις απ την πτώση των μετοχών της τράπεζας να της επιστρέφεις τα δανεικά και να σου μένει το κέρδος καταλαβαίνεις τι γίνεται.
Σου δίνει λεφτά δανεικά για να μειώσεις την αξία των μετοχών της «θάβοντας» τους μικροεπενδυτές που κατέχουν κάποιες μετοχές της τράπεζας. Και έχει και συνέχεια το έργο αλλά νομίζω το νόημα που βγαίνει είναι ξεκάθαρο: τα παράγωγα είναι ο πιο άγριος τζόγος, κάτι σαν κορώνα / γράμματα με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ να παίζονται σε κάθε στρίψιμο του νομίσματος.
Ένας απ τους λόγους παραμένει η εξισορρόπηση κινδύνου. Δεν έγραψα ποτέ το αντίθετο.
Όμως τα παράγωγα προϊόντα όπως χρησιμοποιούνται σήμερα είναι τζόγος με όλη την σημασία της λέξης.
Ακριβώς. Στα λόγια μόνον
Όταν μπορείς να δανείζεσαι λεφτά από μια τράπεζα και να shortάρεις στις μετοχές της τράπεζας απ την οποία δανείστηκες τα λεφτά και να κερδίζεις χρήματα απ την πτώση των μετοχών της τράπεζας απ την οποία δανείστηκες χρήματα, ουσιαστικά δηλαδή να σε δανείζει μία τράπεζα λεφτά για να ρίξεις τις τιμές των μετοχών της και απ τα κέρδη που θα αποκομίσεις απ την πτώση των μετοχών της τράπεζας να της επιστρέφεις τα δανεικά και να σου μένει το κέρδος καταλαβαίνεις τι γίνεται.
Σου δίνει λεφτά δανεικά για να μειώσεις την αξία των μετοχών της «θάβοντας» τους μικροεπενδυτές που κατέχουν κάποιες μετοχές της τράπεζας. Και έχει και συνέχεια το έργο αλλά νομίζω το νόημα που βγαίνει είναι ξεκάθαρο: τα παράγωγα είναι ο πιο άγριος τζόγος, κάτι σαν κορώνα / γράμματα με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ να παίζονται σε κάθε στρίψιμο του νομίσματος.
Τα παράγωγα τι ακριβώς είναι? Είναι τίτλοι που τους αγοράζεις σε μια τιμή και προσπαθείς να πουλήσεις σε μια υψηλότερη?
Τα παράγωγα τι ακριβώς είναι? Είναι τίτλοι που τους αγοράζεις σε μια τιμή και προσπαθείς να πουλήσεις σε μια υψηλότερη?
Eίναι ολόκληρη ιστορία .. χοντρικά..
...για τις μετοχές και τους δείκτές του χρηματιστηρίου κυκλοφορούν τα futures (συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης επί το ελληνικότερον) και τα options (δικαιώματα).
Τα futures ουσιαστικά είναι η υπογραφή ενός συμβολαίου (η εντολή αγοράς ή πώλησης δλδ έχει την έννοια συμβολαίου) για μελλοντική εξαγορά - πρόσεξε: δεν αγοράζεις! υπόσχεσαι να αγοράσεις ή να πουλήσεις! - μιάς εκατοντάδας μετοχών π.χ. της ετε εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος σε μία συγκεκριμένη τιμή. Είναι υπόσχεση αγοράς ή πώλησης και για την εγγύηση αυτής της αγοράς ή της πώλησης κατάβάλεις ένα ποσόν έναντι του συνολικού ποσού που θα κόστιζε η πραγματική αγορά ή πώληση (κυμαίνεται από 12 - 24% ανάλογα τον τίτλο). Αν ας πούμε οι 100 μετοχές στο χρηματιστήριο κόστιζαν για να της αγοράσεις π.χ. 2.000 € ένα συμβόλαιο αγοράς ή πώλησης σε μια συγκεκριμένη τιμή θα σου κοστίσει περίπου 320 € (αν το margin για την ΕΤΕ είναι 16%). Καταλαβαίνεις λοιπόν πως αν διαθέτεις 2.000 € και στο χρηματιστήριο θα αγόραζες μόλις 100 μετοχές τώρα με 2000 € μπορείς να αγοράσεις 5 συμβόλαια (των 100 μετοχών αναγκαστικά) άρα να συμμετέχεις σε πολύ μεταλύτερα κέρδη ή να πληρώσεις και πολύ μεγαλύτερες ζημίες μέσω της μόχλευσης που σου δίνει την ευκαιρία να παίξεις για μετοχές με λεφτά που ΔΕΝ έχεις αυτήν την στιγμή. Η τιμή του παραγώγου προϊόντος επηρρεάζεται απ την τιμή της μετοχής. Αν η ΕΤΕ πέφτει στο χρηματιστήριο θα πέσει και στα παράγωγα δλδ. Επίσης τα συμβόλαια και τα options έχουν χρονικό ορίζοντα λήξης ένα τρίμηνο. Δεν είναι όπως οι μετοχές που τις έχουν και τα εγγόνια σου.
Τα δικαιώματα (options) είναι ακόμα πιο μπερδεμένη ιστορία αν και έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά με τα futures
Αυτά έτσι για να καταλάβεις περισσότερο πόσο μανούρα είναι και μόνο το να καταλάβει κάποιος τι ακριβώς είναι τα παράγωγα. Υπάρχουν άπειροι συνδυασμοί και προϊόντα και στρατηγικές για να χρησιμοποιήσει κάποιος τα παράγωγα αλλά τα βασικά είναι:
Περιορισμένος χρόνος ζωής προϊόντος.
Βάζεις λίγα χρήματα αποβλέποντας σε μεγάλα κέρδη (ή μεγάλες ζημίες).
Σύντομες - συνήθως - συναλλαγές (λίγων ημερών)
Δυνατότητα κέρδους ΚΑΙ στην πτώση των τιμών (πράγμα που δεν υπάρχει στο χρηματιστήριο)
Δεν πλήττεις! .. το κυριότερο. Αν μπείς στα παράγωγα είσαι στην τσίτα συνεχώς όσο παίζεις.
Για περισσότερα...
http://www.adex.ase.gr/AdexHomeGR/proposal/faq/faq1/
When "Not Bad" is the New "Good"
Economy on a Scaffold
We're making this way too complicated. It's simple really.
The Fed has only one tool at its disposal; to create more money. Typically, the way the Fed adds to the money supply is by lowering interest rates. When the Fed lowers rates below the rate of inflation; they're basically selling dollars for less than a buck. That's a good deal, so, naturally, speculators jump on it and trigger a credit expansion. What follows is a frenzy of market activity that ends in a housing, credit, tech or equity bubble. Eventually, the bubble bursts and the economy goes into a tailspin. Then, after a period of digging-out, the process resumes again. Wash, rinse, repeat. It's always the same.
The moral is: Cheap money creates bubbles; and bubbles move wealth from workers to rich motherporkers. It's as simple as that. That's why the wealth gap is wider now than anytime since the Gilded Age. The rich own everything.
The Federal Reserve is the policy arm of the big banks and brokerage houses. Period. Ostensibly, its mandate is to maintain "price stability and full employment". Right. Anyone notice how many jobs the Fed has created lately? How about the dollar? Is it really supposed to zig-zag like it has been for the last decade? The central task of the Fed is to shift wealth from one class to another. And it succeeds at that task admirably.
The Fed's "mandate" is public relations claptrap. Bernanke hasn't lifted a finger for homeowners, consumers or ordinary working stiffs. All the cash is flowing upwards...according to plan. The Fed is a social engineering agency designed to serve as the de facto government behind the smokescreen of democratic institutions. Does anyone that a black, two year senator with no background in foreign policy or economics is calling the shots?
Obama is a public relations invention who's used to cut ribbons, consoling the unemployed, and convincing Americans they live in a "post racial" society. Right. (Just take a look at that footage from Katrina again.)
The Fed has complete control over monetary policy and, thus, the country's economic future. Bernanke doesn't even pretend to defer to Congress anymore. Why bother? After Lehman caved in, Bernanke invoked the "unusual and exigent" clause in the Fed's charter and declared himself czar. Now he has absolute power over the nation's purse-strings.
The $13 trillion the Fed has committed to the financial system since the beginning of the crisis --via loans and outright purchases of mortgage-backed garbage and US sovereign debt--was never authorized by Congress. In fact, the Fed stubbornly refuses to even identify which institutions got the "loans", how much the loans were worth, what kind of collateral was accepted for the loans, or when the loans have to be repaid.
In truth, the loans are not loans at all, but gifts to the industry to keep asset prices artificially high so that the entire financial system does not come crashing down. Check this out:
"In an analysis written by economist Gary Gorton for the Federal Reserve Bank of Atlanta’s 2009 Financial Markets Conference titled, "Slapped in the Face by the Invisible Hand; Banking and the Panic of 2007", the author shows that mortgage-related securities ballooned from $492.6 billion in 1996 to $3,071.1 in 2003, while asset backed securities (ABS) jumped from $168.4 billion in 1996 to $1,253.1 in 2006. All told, more than $20 trillion in securitized debt was sold between 1997 to 2007. "
$20 trillion! How much of that fetid paper is sitting on the balance sheets of banks and other financial institutions just waiting to blow up as soon as the Fed asks for its money back? And the Fed will never get its money back because the prices of complex securities and derivatives will never regain their pre-crisis values. Why? Because these derivatives are linked to underlying collateral (mortgages) which have already declined 33% from their peak and are headed lower still. Also, these toxic assets were sold as risk-free (many of them were rated triple A) and have now been exposed as extremely risky or fraudulent. Because these assets were heaped together in bundles to strip out their interest rates, they cannot be easily separated which means that they are worth considerably less than the 33% that has been lost on the underlying collateral (mortgages) The securitization markets are not expected to rebound for a decade or more, which means that the Fed will have to find other more-creative way to goose the credit system to avoid a downward spiral.
But how?
Zero percent interest rates haven't worked because qualified borrowers are cutting spending and saving their disposable income, while people who need to borrow, no longer meet the banks' tougher lending standards. Bank credit is shrinking even though excess bank reserves are nearly $900 billion. When banks stop lending, the economy contracts, business activity slows, unemployment soars and growth sputters.
Presently, the economy is still contracting, but at a slower pace than before. "Less bad" is the new "good". All the recession indicators are still blinking red--income, employment, sales, and production--all down big! But it doesn't matter because it's a "Green Shoots" rally; plenty of cheap liquidity for the markets and a freeway off-ramp (for sleeping) for the unemployed.
The Fed's lending facilities are designed to pump liquidity into the system and inflate another bubble by generating more debt. Unfortunately, most people accept Bernanke's feeble defense of these corporate-welfare programs and fail to see their real purpose. An example may help to explain how they really work:
Say you bought a house at the peak of the bubble in 2005 and paid $500,000. Then prices dropped 40% (as they have in Calif) and your house is now worth $300,000. If you only put 5% down, ($25,000) then you are underwater by $175,000. Which means that you own more on the mortgage than your house is currently worth. (This is essentially what has happened to the entire financial system. The equity has vaporized, so institutions are using dodgy accounting tricks instead of reporting their real losses.) So Bernanke comes along and gives you $175,000 no interest, rotating loan to you so that no one knows that you are really busted and you can continue spending just as you had before. Not bad, eh? This is what the lending facilities are all about. It is a charade to conceal the fact that a large portion of the nation's financial institutions are insolvent and propped up by state largess.
But there's more, too.
Now that Bernanke has given you $175,000 no interest, rotating loan; you expect that eventually he will ask for his money back. Right? So your only hope of saving your home, in the long run, is to engage in risky behavior, like dabbling the stock market. It's like playing roulette, except you have nothing to lose since you are underwater anyway.
This is exactly what the financial institutions are doing with the Fed's loans. They're betting on equities and hoping they can avoid the Grim Reaper.
Here's how former hedge fund manager Andy Kessler summed it up last week in the Wall Street Journal:
"By buying U.S. Treasuries and mortgages to increase the monetary base by $1 trillion, Fed Chairman Ben Bernanke didn't put money directly into the stock market but he didn't have to. With nowhere else to go, except maybe commodities, inflows into the stock market have been on a tear. Stock and bond funds saw net inflows of close to $150 billion since January. The dollars he cranked out didn't go into the hard economy, but instead into tradable assets. In other words, Ben Bernanke has been the market." (Andy Kessler, "The Bernanke Market" Wall Street Journal)
Only a small portion of the money that has gone into the stock market in the last 6 months (since the March lows) has come from money markets. The fed's loans are being laundered into stocks via financial institutions that are rolling the dice for their own survival. The uptick in the markets has helped insolvent banks raise equity in the capital markets so they don't have to grovel to Congress for another TARP bailout.
Everybody's elated with Bernanke's latest bubble except working people who have seen their wages slashed by 4.5%, their credit lines cut, the home values plunge, and their living standards sink to third world levels.
And the Fed's spending-spree is not over yet; not by a long shot. The next wave of home foreclosures (already 1.9 million in the first half of 2009) is just around the corner--the Alt-As, option arms, prime loans. The $3.5 trillion commercial real estate market is capsizing. The under-capitalized banking system will need more assistance. And there will have to be another round of fiscal stimulus for ailing consumers, otherwise, foreign holders of US Treasurys will see that the US can no longer provide 25% of global demand and head for the exits.
Bernanke's back is against the wall. The only thing he can do is print more money, shove though the back door of the stock exchange and keep his fingers crossed. The rest is up to CNBC and the other media cheerleaders.
The Fed chief has committed $13 trillion to maintain the appearance of solvency, but the system is bankrupt. The commercial paper market, money markets, trillions of dollars of toxic debt instruments, and myriad shyster investment banks and insurance companies are now backed by the "full faith and credit" of the US Treasury. The financial system is now a ward of the state. The "free market" has deteriorated into state capitalism; a centralized system where all the levers of power are controlled by the Central Bank. If Bernanke's Politburo withdraws its loans--or even if he raises interest rates too soon-- the system will collapse.
The economy is now balanced on the rickety scaffolding of the dollar. As the Obama stimulus wears off, the rot in the economy will become more apparent. Household red ink is at record highs, so personal consumption will not rebound. That means US assets and US sovereign debt will become less attractive. Foreign capital will flee. The dollar will fall.
The world needs a breather from the US. And they'll get it sooner than many think.
http://www.counterpunch.org/whitney08072009.html
An article on Bloomberg reported that US Treasury Secretary Timothy Geithner said, “The US unemployment rate may not peak until the second half of 2010, even as the broader economy shows signs of improvement.”
By “shows signs of improvement”, I suppose he means things like another extension in unemployment benefits, which he admits “is something that the administration and Congress are going to look very carefully at as we get closer to the end of this year.”
Naturally, I take points off his grade and I note that “look very carefully at” is a prepositional phrase, and he should have more correctly said that extending unemployment benefits “is something at which the administration and Congress are going to look very carefully” but either way it means that it is a “done deal” since there is going to be almost $3 trillion in deficit-spending money ($1.84 trillion in budgeted deficit and the usual $2 trillion in Supplemental Appropriations that will appear in the next year), all seemingly just sitting there! Hahaha!
The 5-Minute Forecast took a look at the specifics, and found that “Congress is under pressure to extend benefits again. Emergency legislation has already bumped unemployment programs to 79 weeks in half the states, about triple the norm and the longest since its 1930 inception (the rest of the states have programs ranging from 46-72 weeks).”
Yikes! We’re already at records of unemployment never even seen before! Nevertheless, they continue “Word on the street is that Congress will tack on another 13 weeks for states with unemployment rates over 9%… at a cost of $70 billion”, which seems like such chump change when next year’s federal budget deficit is, by itself, $2 trillion!
Blomberg says that Larry Summers, director of the White House National Economic Council, glossing over the fact that he has not been right about the economy or raised a peep about the rampant “creating excess money and credit” crap that Alan Greenspan and his loathsome Federal Reserve were doing for the last 15 years, says that he is now sure, sure, sure that the economy will resume growth in the second half of the year, although the job picture “will be serious for some time to come.”
Naturally, one wonders how economic growth can resume when more and more people are unemployed, with no viable options, and staggering under the biggest debt loads in the history of America, but even when you send him an email asking “What kind of stupid thing is that to say, you ignorant, loudmouth neo-Keynesian halfwit lowlife?” he never explains!
Just in time, The 5-Minute Forecast sort of obliquely answers my question when they reported that “both Larry Summers and Tim Geithner refused to rule out a middle-class tax hike.” Hahaha!
Oh! Growth in government taxation! Hahahaha!
...
And now – unbelievably! – Congressman Rangel thinks that increasing federal government deficit-spending, via expansions of the money supply by the Federal Reserve to promise another 13 weeks of unemployment benefits to the victims, is going to fix things? Hahahahahahackahackahaha!
http://dailyreckoning.com/the-true-victims-of-government-stupidity/
The Dow slipped a bit yesterday – only 39 points. Everyone is watching. They want to see how far this rally carries on. Many think it is more than a bear market bounce; they think it is for real.
The prevailing opinion is that quick action by the feds avoided a more serious meltdown. Ben Bernanke says he was working to prevent a “second Great Depression.”
And now that the crisis is past, the economy is slowly climbing out of its hole. The second quarter showed GDP falling at 1% per year in the United States…rather than the 6.4% rate recorded earlier in the year. Housing sales have perked up. Oil is trading above $71 – a sign of renewed economic activity. And gold seems to be getting ready for another assault on the $1,000 mark – a sign of growing inflation pressures.
At least…that’s the way the world sees it.
Here at The Daily Reckoning, we look…we squint…we wipe the fog off our glasses and try to tear the scales off our eyes. What do we see? We see a financial world gone mad.
Or, perhaps we should say…a financial world that has still not recovered from the Bubble Madness of 2002-2007.
One bubble begat another. We have previously reported that the Bubble Era was over. Because the machinery that made it possible – the bubblelized financial industry – was broken. Well, we were only half right. The finance sector has exploded. Bear Stearns was sold for peanuts. Lehman Bros. went broke. Merrill was forced into a shotgun wedding with the Bank of America; with Hank Paulson holding the firearm. JPMorgan is still in business. So is Goldman. But now we know that even Goldman might have gone under if Paulson – ex-Goldman man – had not engineered a stealth bailout. He brought the feds in to save AIG, and in the process he saved his old alma mater too…AIG’s biggest trading partner, Goldman Sachs.
And now Goldman is in the news almost every day. It reported spectacular trading results for the quarter, lifting the entire world stock market. What’s good for Goldman must be good for the whole world economy, investors reasoned.
Then it was reported that Goldman made its money in a variety of ways – none of which had anything to do with providing genuine service to the economy. Goldman made a fortune on the feds’ own money raising, it came out. And then it came out …Goldman was making billions by trading at lightning speed – clipping investors for fractions of pennies each time a transaction passed through the markets.
Goldman… Goldman… Goldman… The Italians think Goldman runs their country. They’ve got the top three posts in Rome…Premier Romano Prodi is an ex-Goldman guy. So is the headman at the Treasury. And the chief of the central bank, too.
They think Goldman is like a cult…a semi-secret society of insiders with the power to rule the country – surreptitiously. Like the free masons…the Jesuits…or the Illuminati.
Goldman has its boys in important posts in the United States too – but not at the same level as in Italy. Tim Geithner is not a Goldman graduate. Neither is Ben Bernanke. But both have plenty of input from ex-Goldman associates, colleagues and handlers.
We confess an interest – we have relatives working at Goldman. But we doubt that Goldman rules the world. Just look what they said and did over the last couple of years; they had no more idea of what was going on than anyone else. No, they don’t rule the world…but they do manage to persuade it in their direction from time to time…
During the bubble years, they urged consumers, bankers, and investors to borrow…to speculate…and to ruin themselves. Naturally, Goldman made out like…well…like a bandit.
And now Goldman guys urge the government to ruin itself too. Yes, dear reader, the Bubble Era is not quite over. Now, there’s a bubble in government debt. Here as well, Goldman makes money…like a bandit. The more the feds borrow…the more debt there is to buy and sell. And the more the feds stimulate…the more acts of reckless speculation there are to finance.
And the more money Goldman makes…the more politicians the firm is able to buy. Of course, they welcome campaign contributions.
And of course, Wall Street is spending record amounts in lobbying. But the real appeal is the lure of being able to join Goldman itself…of being able to spend some time in Washington…pushing business Goldman’s way…and then cash in big by joining the firm and getting a piece of the action…
There are two big bubbles now. There is the familiar one in federal government debt. The other is the Peoples’ Republic of China.
Andy Xie says China is a ‘giant Ponzi scheme’ fed by new investors hoping to get rich. Of course, the China story is an attractive one. China’s growth rate is spectacular. Even in a worldwide financial meltdown…and the biggest depression since the ’30s…China is still growing at greater than 8% per year – or so the figures tell us. New cities are still being built…at a breathtaking pace. Stocks on the Shanghai exchange are up 80% so far this year. China has the biggest pile of cash on the planet – $2 trillion worth. And it has more bright, well-educated engineers, accountants and economists than anywhere else… In fact, it has so many economists trained at Western universities, it is almost sure to blow itself up…
Maybe this is the Chinese Century. Maybe it is not. Either way, it seems inevitable to us that the Chinese bubble economy is going to pop. Banks are lending three times as much as they lent last year. You can’t increase lending at that rate and still maintain credit quality – if there was any in the first place. A lot of buildings are going up that won’t find tenants. A lot of factories are expanding that won’t find customers. A lot of speculations are going on that investors will later regret. That’s just how a bubble works!
Mr. Xie says, for example, that the cost of property in China is about the same as in the United States. But wait, the average income in China is only 1/7th what it is in the USA. How can the Chinese afford American prices? Well, they can’t. They’re all betting on the ‘greater fool theory’ – that they can pay any price, because some greater fool will come along and pay more. Trouble with that is that the Greatest Fool of All finally shows up…and then the whole structure collapses.
Barron’s says that “The Greenback is Broken.” True, the dollar has been losing ground as the stock market gains it. Yesterday, it took $1.44 to buy a euro.
“I was amazed at how expensive everything is in Paris,” said son Will. “You go into a shop to buy a few groceries… You expect to pay about $12. Instead, the bill comes to $40. Or, you stop to have a cup of coffee and a croissant. It costs you $10. I don’t know how you can afford to live in Paris.”
Will lives in Buenos Aires…with frequent visits to in-laws in Florida…
“You know, it used to be so much cheaper to live in Buenos Aires than just about anywhere. But now, I think the prices are about the same as in Florida. Everything seems so cheap in Florida. And you can make some very good deals on property…
“Remember that house that I bought in 2006? You warned me not to do it. But right after I bought it people were coming to my door asking if they could buy it. One guy offered to write a check for $600,000. Then another guy offered $675,000. I began to think I really had something hot.
“Of course, then the market crashed. Now, I’m thinking of selling it for $300,000 – if I could find a buyer.
“But that’s in South Florida…only about an hour up the coast from Miami. There are places in the US where things are really, really cheap. In Iowa, maybe, or Arkansas…or Michigan. You can get a nice house for less than you’d pay for a garage in Paris. From that standpoint…the US seems like the place to be. You can live so cheaply. And fairly well, but quality of life is another thing…”
The dollar is low…America is cheap. Barron’s is probably wrong about the buck. It’s not broken – not yet. Our guess is that it will rise when stocks crash this fall.
http://dailyreckoning.com/a-financial-world-gone-mad/
A Potentially Pivotal Bear Catalyst
A key announcement was made yesterday regarding the Fed’s Quantitative Easing program. Υπάρχει περίπτωση η FED να σταματήσει (προσωρινά?) την εκτύπωση χρήματος από το πουθενά. Τι συνέπειες θα είχε αυτό?
Quantitative easing is the practice of purchasing Treasury securities (thereby creating a demand for Treasuries) from the open market. To purchase them, the Fed creates dollars, which go out on the market. Fed purchases would keep 10 yr yields (and thereby interest rates) low in order to stimulate the housing market and spark consumption.
At the same time, this practice has weakened the dollar substantially thereby causing hard assets such as oil and gold to rise. Additionally, it also created an inflation premium in the market as investors expected large inflation down the line if the recovery did indeed take hold.
The fed has announced that the plan would be suspended as planned in September. This announcement, while mostly underreported and unnoticed, could have profound consequences over how the market reacts in the next couple of months.
Due to the implicit drop in demand for Treasuries from the gov’t, two important impacts could take place. For one, interest rates will have one big reason to go up from here if the recovery does indeed begin to take hold. A decrease in demand for Treasuries, coupled with continued massive issuance from the gov’t should send yields rising. However, this in itself creates the very force that would doom the recovery. An increase in 10 yr yields will surely increase borrowing costs for consumers ranging from mortgage rates to credit card bills. The stabilization in housing could be undermined and consumption would be curtailed.
A second factor to consider would be the effect the decision would have on the dollar. The dollar, which has weakened considerably over the last couple of months, would have a large bullish catalyst at it’s back, a substantial decrease in the amount of dollars printed.
These two reasons, when joined together, could set up the market for some downward pressure in the next couple of months. Inflation expectations would recede, causing the value of oil, hard assets, and even the stock market (which has priced in an inflation premium) to go down. Couple this with a stronger dollar and this would further strengthen the argument for lower commodity prices. Frankly I believe that this latest bull market has largely been a result of liquidity, not actual fundamental improvement. Πράγματι, το χρηματιστήριο ανέβηκε λόγω του χρήματος που έδωσε σε τραπεζίτες και εφοπλιστές "από το πουθενά" η κυβέρνηση
Shut off the dollar spigot, and we could truly see if this rally is real or not. Only time will tell, but in my view, I believe the Fed has removed the band-aid on a would that has yet to heal.
http://web.me.com/uformula/RCS_Investments/RCS_Investments/Entries/2009/8/6_A_Potentially_Pivotal_Bear_Catalyst.html
Την ίδια ώρα βέβαια, τυπώνει χρήμα από το πουθενά με ρυθμούς ρεκόρ:
BLATANT Monetization Uncovered
Remember the Dallas Fed's Fisher (http://market-ticker.denninger.net/archives/1257-Ill-Believe-It-When-I-See-It.html) saying that "The Fed will not become the handmaiden of Treasury"?
He was lying (The Fed already has), and now there is proof.
Mad props to both Zerohedge (http://www.zerohedge.com/article/feds-ust-pomo-pyramid-scheme-exposed) and Chris Martenson (http://www.chrismartenson.com/blog/fed-buys-last-weeks-treasury-auction/23880) for noticing this; I missed the facts buried in the CUSIP list.
The upshot: The Fed bought nearly half of LAST WEEK'S 7 year Treasury Issuance TODAY.
Huh? Remember, after the 5 year auction that went badly (and which I wrote about (http://market-ticker.denninger.net/archives/1267-US-5yr-Bond-Auction-Effectively-FAILS.html)) the 7yr auction went "well." Rick Santelli (and a lot of other people) agreed - demand was strong. That made no sense to me at the time, coming one day after a near-failure in the 5 year.
Well now we know what happened: The Fed pretty clearly pre-arranged, either explicitly or by "suggestion", that the Primary Dealers take up the auction with the promise that The Fed would immediately monetize half what the Primary Dealer's took!
Folks, this is beyond bad - it is pernicious and outrageous conduct by The Federal Reserve in conspiracy with the Primary Dealers, both of which are now desperately trying to prop up the US Government Bond Market through subterfuge rather than just buying up the bond issue from Treasury when originally put to the market!
If you think the economy and credit markets are "on the mend" why would The Fed do something like this? It would not be necessary unless The Fed was told (by those very same Primary Dealers) that they were going to be unable or unwilling to take down any more Treasury Debt.
Folks, let me be clear: The United States HAS OFFICIALLY HIT THE TREASURY DEBT WALL and The Fed and Treasury are engaged in subterfuge and conspiracy in an attempt to hide this from the market.
There is no other explanation for what just happened.
None.
This is likely what the market figured out:
http://market-ticker.denninger.net/uploads/DebtGrowth.serendipityThumb.png
When it sinks in to the market's consciousness - we had two failed Treasury Auctions last week, both 5 and 7 year, yet we intend to try to borrow ANOTHER $400 billion next quarter and nearly $100 billion this coming week - the consequences could be extremely severe.
http://market-ticker.denninger.net/archives/1304-BLATANT-Monetization-Uncovered.html
Deutsche Bank: Construction Loan Defaults Coming
Interesting piece from Deutsche Bank on rapidly deteriorating Construction loans. DB predicts that “construction loans will be the epicenter of bank loan problems”
In a reversal of the Residential Real Estate market, the exposure for large money center banks is low — smaller regional and community banks have the highest construction loan exposure.
http://www.ritholtz.com/blog/2009/08/deutsche-bank-on-construction-loan-defaults/
Αύγουστος 2008 - New York Post: "Housing Collapse Ahead? Not According to the Data" (το δούλεμα πάει σύννεφο, δεν υπάρχει φούσκα στα ακίνητα μας έλεγαν)
http://www.ritholtz.com/blog/2009/08/flashback-no-housing-collapse-ahead/
Αύγουστος 2009 - η ανάκαμψη [ακόμα] έρχεται (αυτό το ξέρουν οι άνεργοι/κακοπληρωμένοι/φοβισμένοι εργαζόμενοι?)
A Recovery in the UK?
A recent comment on the blog suggested that perhaps there was not much to write about, as the UK economy appears to be recovering. Bearing in mind that such stories are now appearing in the press, it is not surprising to see that this point of view is gaining some traction.
The truth is that we are witnessing a mirage. My first article for this blog was entitled 'A Funny View of Wealth', and I return in this post to the theme in this (very long) essay. The essay was written before the economic crisis struck in full force and, in the essay, I tried to find the apparent source of wealth in the UK, but found that there was no explanation except for a massive expansion in credit. (τα λεφτά που τυπώνουν απο το πουθενά)
So exactly what is the source of this recovery? Here is a summary of where we are at:
There is no productivity improvement but a decline
The number of workers in the workforce is in rapid decline
Production is below the levels of 1998
The trade balance of goods and services is negative, the trade in services remains positive but with no growth, and the current account balance is negative. On balance, we are still consuming more than we produce.
GDP growth, a poor measure that exagerates the positive, is still negative. Even if it were to move to the positive, how much of the activity recorded comes from growth in debt?
Altogether, this simply shows that there is no sustainable recovery. A shrinking UK workforce is still consuming more than it produces, and productivity and output are still in negative territory.
So where exactly is the recovery? The indicators given as evidence of recovery are the slight uptick in manufacturing, which I have already dealt with, house price recovery, and the stock market recovery. The recovery proposed appears to the return to price inflation of two asset classes, but with no underlying economic justification for these that might be seen as sustainable.
So where is this 'recovery' coming from? Once again, I return to the theme outlined in 'A Funny View of Wealth'. The only real reason for any signs of 'recovery' is that there is yet another increase in debt. The only real difference this time is that the source of the borrowing is primarily the government, and that borrowing is expanding at a record rate. Again, from the ONS:
http://2.bp.blogspot.com/_afBLEFxODTA/SnthdZ1_v1I/AAAAAAAAAH0/4vRH6bWsrUc/s320/Aug+government+borrowing.gif
And how is the government funding that borrowing? By the Bank of England printing money, which is then used to purchase gilts (UK government bonds). The Bank of England has just announced (http://blogs.telegraph.co.uk/finance/edmundconway/100000446/why-the-bank-of-england-has-shocked-markets-again/) yet another expansion of the so called 'quantitative easing' (QE - printing money) programme, which is primarily being used to purchase government debt. I have previously shown (http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/07/questions-for-deputy-governor-of-boe.html) that the QE purchase of debt is propping up the UK bond market, and that it is the monetization of government debt.
What we are looking at is simply more delusion, more hiding from the underlying dire state of the UK economy. The 'recovery' is founded on printing money and more debt.
I keep wondering how long this can continue. How long can we delude ourselves that all will be ok if we just keep on borrowing more and more, even as our income declines. I keep on asking myself, 'when will we wake up to reality?'
ολόκληρο το πολύ ενδιαφέρον άρθρο εδώ:
http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/08/recovery-in-uk.html
Παρά την ψεύτικη προπαγάνδα περί ανάκαμψης, αυτή προφανώς δε θα έρθει από μόνη της, ούτε θα τη φέρουν αυτοί που μας εκμεταλλεύοτναι την εργασία του λαού, ώστε να πλουρίζουν εις βάρος μας.
Εμείς θα πρέπει να παλέψουμε, αν θέλουμε να προασπίσουμε τα συμφέροντα μας.
Εν τω μεταξύ, η Τράπεζα της Αγγλίας, όπως είχαμε δει και απλιότερα, είχε σταματήσει προσωρινά την εκτύπωση χρήματος από το πουθενά, αλλά, όπως επίσης είχαμε δει, δεχόταν πολλές πιέσεις σε όλο αυτό το διάστημα να το ξαναρχίσει, και τελικά όντως το συνεχίζει (γιατί άραγε, αφού, "η ανάκαμψη έρχεται", γιατί να τυπώσουν χρήμα από το πουθενά?)
The economic slump is far from over, the Bank of England said as it admitted Britain was suffering a deeper recession than previously feared.
In an unexpected announcement, the Bank’s Monetary Policy Committee said it would pump an additional £50 billion of newly created money into the economy, suggesting that to do otherwise would endanger Britain’s “fragile” financial recovery.
With interest rates at an unprecedented low of 0.5 per cent, the Bank had been widely expected to freeze its quantitative easing programme.
But in a decision that shocked the City, it instead extended the programme from the existing £125 billion, beyond its initial Treasury-agreed ceiling of £150 billion, to a total of £175 billion.
Experts said it signalled that the British economy was “not yet out of the woods”. The decision came as more of a surprise because there was an influx of positive economic news in the past week, including a prediction that house prices may finish the year higher than they started it, that the manufacturing and services sectors are growing again and that share prices have regained much of the ground lost in the past year.
http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/recession/5985829/Economic-slump-far-from-over-warns-Bank-of-England.html
So much of the gilts market does the Bank now own that Τα αγοράζουν χωρίς λεφτά, ή μάλλον με λεφτά που εμμ΄σως τυπώνουν "από το πουθενά". Για πόσο όμως? Εκτός και αν κάποιος όντως περιμένει να έρθει η ανάκαμψη με λεφτά από το πουθενά..., in a landmark move, it also agreed that it would temporarily lend out gilts through the Debt Management Office to ensure that banks are able to close out positions as necessary.
The Bank has also suspended its purchases of four particular maturities of gilts after it emerged that it had bought as much as 70pc of their total issue. In a further sign of the rate at which it is exhausting the gilt market, the Bank will also start buying gilts of both shorter and longer maturities than the 5 to 25 year set it was originally buying.
Yesterday's decision means that the Bank will soon own almost half of the entire gilts market, currently worth around £400bn, raising further questions about the Government's reliance on the QE programme to keep its financing under control.
http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/recession/5984999/Pound-and-gilt-yields-slide-as-Bank-of-England-pledges-to-buy-50bn-more.html
Coming soon to the UK: negative interest rates?
Did you know that for the first time in history, there is more money parked at the Bank of England in high street banks’ reserve accounts than there is flowing around the country in the form of notes and cash? A lot more, come to mention it. Αναμεόμενο, αυτό οι κυβερνώντες μεταφέρουν ότι λεφτά έχουν πάρει από εμάς στα ταμεία των τραπεζιτών. Και επιπλέον, τυπώνουν και μερικά ακόμα από το πουθενά, και τα δίνουν κατευθείαν στις τράπεζες (δε χρειάζεται καν να κουράζονται να τα δίνουν σε εμάς πρώτα, μετά να μας φορολογούν, κτλ, και μετά να τα δίνουν στις τράπεζες, το κάνουν κατευθειαν πλέον)
At the last calculation, there was about £54bn worth of pound notes and coins in the UK; the amount left by banks in reserve - their own personal bank account with the central bank - recently surpassed £161bn, making it more than three times bigger (the blue line in the chart below is slightly out of date since these figures, from the IMF, aren’t revised so regularly). This is a consequence of the highly perverse world of quantitative easing (QE), which, as I have mentioned in a recent blog, has involved a massive direct injection into banks’ balance sheets in an effort to kick-start the economy.
http://img39.imageshack.us/img39/4425/reservie.jpg
The figures do at least prove the Bank of England’s point that QE doesn’t involve physically printing money, while making another: it has ballooned banks’ reserves accounts to disproportionate levels. Αυτό πράγματι ισχύει: Τα λφτά που τυπώθηκαν από το πουθενά δεν έχουν ακόμα δημιουργήσει υπερπληθωρισμό, καθώς διοχευτήκαν στα ταμεία των τραπεζών, για να καλύψουν τις ζημιές τους από τις φούσκες που έσκασαν, ΟΧΙ ΣΤΟ ΛΑΟ. Τι γίνεται όμως όταν οι τράπεζες ορθοποδήσουν (με τόσα λεφτά που ρουφάνε, αυτό θα γίνει αργά ή γρήγορα), και αρχίζουν να δανείζουν, όπως άλλωστε τους προτρέπουν οι κυβερνώντες? Τότε όλο αυτό το πληθωριστικό χρήμα θα κυκλοφορήσει...
But more tellingly, the graph - in conjunction with what we know about how much banks are lending out to people (ie not much) - underlines the following dilemma: the BoE is pumping billions of pounds worth of cash into the economy, money that is supposed to be stimulating growth and yanking the country back out of recession. That wall of latent cash truly is massive, and must strike fear into the heart of any inflation hawks out there.
But much to the BoE’s annoyance, banks are hoarding much of it, leaving vast quantities in their reserves. Η υποκρισία δεν έχει όρια: Αν ήθελαν να καταλήξουν τα λεφτά στο λαό, γιατί δεν του τα έδωσαν κατευθείαν, αλλά τα έδωσαν στις τράπεζες, ώστε αυτές να τα δανείσουν -και καλά- στο λαό, με τόκο? ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΔΕΝ ΔΑΝΕΙΖΟΥΝ ΠΟΛΥ, ΔΙΟΤΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΑΡΠΑΞΑΝ, ΤΑ ΑΡΠΑΞΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΤΙΣ ΖΗΜΙΕΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΑΣΙΜΟ ΤΩΝ ΦΟΥΣΚΩΝ. ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΛΕΦΤΑ, ΓΙ' ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΔΑΝΕΙΖΟΥΝ. ΕΙΔΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΟΥΤΕ Ο ΛΑΟΣ ΕΧΕΙ ΛΕΦΤΑ, ΚΑΙ ΑΡΑ ΙΣΩΣ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΑΝΕΙΣΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΣΤΡΑΦΟΥΝ As I’ve said a number of times in previous blogs, it is a similar issue to the one the Bank of Japan faced as it experimented with quantitative easing (QE) in the late 1990s and early 2000s.
http://blogs.telegraph.co.uk/finance/edmundconway/100000433/what-britain-needs-now-negative-interest-rates/
UK inflation set to fall 'significantly' as producer prices decline Παρά τα λεφτά που τυπώνουν από το πουθενά, ο αποπληθωρισμός συνεχίεται, οι φούσκες σκάνε, και η μείωση των τιμών ουσιαστικά μειώνει την ποσότητα του χρήματος, σε ρύθμους που -προς το παρόν- ξεπερνούν αυτούς της εκτύπωσης πληθωριστικού χρήματος
http://www.guardian.co.uk/business/2009/aug/07/producer-prices-inflation
Εκδοση καλυμμένων ομολόγων στην Κύπρο Χρήμα από το πουθενά, είναι η νέα μόδα
Σε δηλώσεις του, ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών Χαρίλαος Σταυράκης είπε ότι το υπουργείο Οικονομικών και η ΚΤ εξετάζουν εναλλακτικούς τρόπους ενίσχυσης της ρευστότητας μη αποκλειόμενης και της έκδοσης ειδικών χρεογράφων. "Εχει αποφασιστεί άμεσα να προχωρήσουν όλες οι διαδικασίες για έκδοση καλυμμένων ομολόγων, τα λεγόμενα cover bonds, τα οποία μπορούν να φέρουν στην οικονομία σημαντική επιπρόσθετη φτηνή ρευστότητα", ανέφερε.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=14033140
Η γνωστή Fannie May θέλει και άλλα λεφτά:
Fannie Needs $10.7 Billion In New Treasury Capital
And the green shoot hits just keep on coming. If you wondered why FNM stock has been flying, here is your answer (and which the nearly departed Lockhart seems to have known a few days in advance:
Aug. 6 (Bloomberg) -- Fannie Mae, operating under a federal conservatorship, asked the U.S. Treasury for a $10.7 billion capital investment as its eighth straight quarterly loss once again drove the mortgage-finance company’s net worth below zero.
http://www.zerohedge.com/article/fannie-needs-107-billion-new-treasury-capital
The Rats Are Abandoning The Sunken Titanic: Lockhart Resigns From Federal Housing Finance Agency
James Lockhart III, the man who is (was) overseeing Fannie and Freddie, has resigned. From the green shoots bleachers - FRE and FNM's pristine condition now allows them to supervise themselves.
Story has been confirmed by the U.S. Treasury.
http://www.zerohedge.com/article/rats-are-abandoning-sunken-titanic-lockhart-resigns-federal-housing-finance-agency
Banks take the blame as 33,000 are declared insolvent
More than 33,000 people were declared insolvent during the second quarter of the year, official statistics revealed yesterday, the highest number ever recorded. Η φτώχεια της εποχής του Μεσαίωνα πράγματι ανακάμπτει - και ύστερα βγαίνουν κάποιοι "κακοπροαίρετοι" και λένε ότι τάχα "δεν υπάρχει ανάκαμψη". Αν είναι δυνατόν
The Insolvency Service said 33,073 people in England and Wales became insolvent over the three months to the end of June, a 27 per cent increase on the same period last year. The steep increase – the total was 9 per cent up on the first three months of the year – reflects continued rises in unemployment as the recession continues, as well as the reluctance of banks and other financial institutions to lend to individuals who are struggling with their finances.
Almost 19,000 people were declared bankrupt during the second quarter of the year, 15 per cent more than in the same period of 2008, while a further 12,000 people entered into individual voluntary arrangements, agreements with creditors that fall short of full-scale bankruptcy. IVAs were up by 27 per cent on last year.
In addition, 2,000 people signed up to debt relief orders, a new type of insolvency agreement introduced in April for those with relatively small amounts of borrowing.
http://www.independent.co.uk/news/business/news/banks-take-the-blame-as-33000-are-declared-insolvent-1769191.html
Over 30,000 firms in danger of failing by end of 2010
Analysts predict that over 30,000 companies could go into liquidation before the end of next year, after official figures showed that company failures have reached their highest ever level.
http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/recession/5990424/Over-30000-firms-in-danger-of-failing-by-end-of-2010.html
Επίσης, ανακάμπτουν και τα κέρδη των τραπεζών, και με το παραπάνω:
http://img338.imageshack.us/img338/9362/darcy080509.jpg (http://www.ritholtz.com/blog/wp-content/uploads/2009/08/darcy080509.jpg)
(κλικ για μεγέθυνση)
RBS to keep paying bonuses despite £1bn first-half loss
Royal Bank of Scotland will continue to pay bankers large "guaranteed" bonuses, despite being propped up by billions of pounds of taxpayer money, to prevent a brain drain that could destroy hopes of the Government ever recovering its investment.
http://www.telegraph.co.uk/finance/newsbysector/banksandfinance/5990966/RBS-to-keep-paying-bonuses-despite-1bn-first-half-loss.html
Goldman's 42 $100MM+ Trading Days In Q2 - An Absolute, Unprecedented Record; Just Two Days Of Trading Losses
Goldman reported (http://www.sec.gov/Archives/edgar/data/886982/000095012309029919/y78466e10vq.htm)their $100MM+ trading days. It is a stunner: Goldman made over $100 million on 46 out of the 65 total trading days in Q2, 70% of total. Goldman made over $50 million on 58 of the 65 total trading days in Q2, 89.2% of total.
http://www.zerohedge.com/article/goldmans-42-100mm-trading-days-q2-absolute-unprecedented-record-just-two-days-trading-losses
http://img12.imageshack.us/img12/8711/filemce.jpg (http://www.phorum.gr/download/file.php?id=3126&mode=view)
(κλικ για μεγέθυνση)
Eurobank: "Πρόγραμμα Άμισθης Μαθητείας" Δουλέψτε δωρεάν - σας έχουμε εκεί που σας θέλουμε, σας έουμε στριμώξει τόσο άγρια που όλο και κάποιος θα δεχτεί να δουλέψει χωρίς μισθό, σα σκλάβος, μήπως και τον προσλάβουμε αργότερα.
Ενδιαφέρον και αυτό:
ΚΥΡΙΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ:
Υποστηρικτικές τραπεζικές εργασίες
Αρχειοθέτηση
Εξυπηρέτηση πελατών
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ:
Φοιτητές Προπτυχιακού & Μεταπτυχιακού Επιπέδου Οικονομικής ή Θετικής Κατεύθυνσης
Καλή Γνώση της Αγγλικής Γλώσσας
Καλή Γνώση Η/Υ
Επαγγελματική στάση και συμπεριφορά
Ανεπτυγμένες επικοινωνιακές ικανότητες
Ομαδικότητα και συνεργασία
Όλα αυτά τα προσόντα για να γίνεις το παιδί για όλες τις δουλειές, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΣΑΙ. Το καλό είναι βέβαια πως έτσι η οικονομία γίνεται ανταγωνιστική, ούτε στην Κίνα και την Ταιβάν δεν είναι φτηνότεροι οι εργάτες - πώς να κερδίσεις αυτόν που δουλεύει δωρεάν? Ζήτω λοιπόν, γινόμαστε ανταγωνιστικότεροι!
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ 2.000 ΕΠΙΔΟΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΗ ΔΕΗ, ΕΝΤΟΝΑ ΓΑΛΑΖΙΟ, ΟΠΩΣ ΟΛΑ
Ηλεκτροσόκ για 300.000 -διπλά αποκλεισμένους- παρίες
Στην αγωνιώδη προσπάθειά της για πολιτική επανάκαμψη το υπουργείο Απασχόλησης ανακοίνωσε χθες ένα ακόμη πρόγραμμα απορρόφησης ανέργων.
Αλλά και αυτό το σχέδιο απευθύνεται μονοδιάστατα στους επιδοτούμενους ανέργους. Σε όσους έχουν απολυθεί το τελευταίο διάστημα (έως 12 μήνες) από τις εργασίες τους και ήδη λαμβάνουν επίδομα ανεργίας, και όχι τους νέους και τους μακροχρόνια ανέργους, οι οποίοι δεν λαμβάνουν ούτε το γλίσχρο επίδομα των 454 ευρώ το μήνα από τον ΟΑΕΔ (διάρκειας έως 12 μηνών).
Η νέα συμφωνία προβλέπει την απασχόληση 2.000 ατόμων στη ΔΕΗ και για διάστημα έως 2 έτη. Χωρίς να διευκρινίζεται εάν στο 12μηνο αυτοί οι άνεργοι θα ανανεωθούν. Εάν θα επιδιωχθεί δηλαδή η ανακύκλωση ελπίδων και προσδοκιών μόνιμης απασχόλησης και, κατά συνέπεια, συντήρησης του φαύλου καθεστώτος της κομματικής πελατείας. Η ΔΕΗ θα λαμβάνει το επίδομα ανεργίας Δηλαδή το κράτος θα επιδοτεί πάλι, μέσω των φόρων μας, τη ΔΕΗ και θα συμπληρώνει τον μισθό μέχρι το ύψος της συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει 60.000 τέτοιες προσλήψεις επιδοτούμενων ανέργων σε επιχειρήσεις του Δημοσίου, του ευρύτερου δημόσιου τομέα και στους ΟΤΑ. Ειδικά στους δήμους, προβλέπεται η πρόσληψη 20.000 επιδοτούμενων ανέργων για 3 έτη αυτή τη φορά.
Τον πρώτο χρόνο ο κάθε δήμος θα λαμβάνει ως αντιπαροχή τα επιδόματα ανεργίας και τα δύο επόμενα ο ΟΑΕΔ θα καλύπτει τις ασφαλιστικές εισφορές.
Εκλέκτορες, τρεις στους τρεις
Για πιθανότητα μονιμοποίησης στη ΔΕΗ μίλησε ο Π. Αθανασόπουλος, ενώ η Φ. Πετραλιά μίλησε για επέκταση του εγχειρήματος
Σε κάθε περίπτωση για τις εν λόγω προσλήψεις δεν προβλέπονται κριτήρια ούτε μοριοδότηση και οι τυχεροί θα αναδειχθούν μέσα από τα... κομματικά γραφεία. Ειδικά για τους 20.000 που θα τοποθετηθούν στους ΟΤΑ προβλέφθηκε 5μελής επιτροπή... εκλεκτόρων από 3 εκπροσώπους της ΚΕΔΚΕ (ελέγχεται από τη Ν.Δ. με επικεφαλής τον δήμαρχο Αθηναίων Ν. Κακλαμάνη), έναν εκπρόσωπο του υπουργείου Απασχόλησης και έναν του ΟΑΕΔ.
Αν και οι προσλήψεις θα αφορούν συμβάσεις ορισμένου χρόνου (σημ. στη ΔΕΗ θα ξεκινήσουν από τον επόμενο μήνα, διάστημα που συμπίπτει με την ένταση του προεκλογικού αγώνα), ο πρόεδρος της ΔΕΗ Π. Αθανασόπουλος άφησε ανοικτό το παράθυρο της μονιμότητας. «Κάποια στιγμή αργότερα θα μπορέσουν να βρουν δουλειά τόσο στη ΔΕΗ όσο και σε άλλες επιχειρήσεις», επανέλαβε δύο φορές. «Βέβαιη ότι αυτή η συνεργασία που ξεκινάει την 1η Σεπτεμβρίου θα έχει και συνέχεια», δήλωσε από την πλευρά της η Φ. Πετραλιά.
Οικονομική και κομματική βία
Πέραν της ρουσφετολογικής φάμπρικας που ανοίγει η κυβέρνηση, η μονομερής στροφή προς τους επιδοτούμενους ανέργους δημιουργεί συνθήκες «κοινωνικού αυτοματισμού» μεταξύ των πολιτών που βρίσκονται εκτός αγοράς εργασίας και βιώνουν ιδιαίτερα άνισες συνθήκες. Δηλαδή, πέραν της οικονομικής επενεργεί και η κομματική βία. Και αυτό γιατί οι «τυχεροί»-επιδοτούμενοι άνεργοι υπολογίζονται εποχικά σε 170.000 άτομα από ένα σύνολο 467.000 ανέργων, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ για τον Απρίλιο, μήνα κατά τον οποίο υπολόγιζε την (επίσημη) ανεργία στο 9,4% του εργατικού δυναμικού.
Επιπροσθέτως, στους 300.000 διπλά αποκλεισμένους, τόσο από την αγορά εργασίας όσο και από τα επιδόματα και τις ευκαιρίες απασχόλησης, βρίσκονται:
* Οι μακροχρόνια άνεργοι, οι οποίοι είναι εκτός παραγωγικής διαδικασίας για πάνω από 12 μήνες και ενώ δεν λαμβάνουν καμία κρατική ενίσχυση δεν έχουν επιπλέον και καμία ευκαιρία απασχόλησης, με αποτέλεσμα να καταστρέφονται και οι συνταξιοδοτικές τους προσδοκίες (προϋποθέσεις 100 ενσήμων σε καθένα από τα τελευταία 5 χρόνια για συνταξιοδότηση, υπολογισμός της σύνταξης με βάση τον μέσο μισθό της καλύτερης-τελευταίας 5ετίας).
* Οι νέοι απόφοιτοι των Λυκείων και των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (ΑΕΙ και ΤΕΙ), οι οποίοι δεν έχουν καμία εργασιακή εμπειρία και βλέπουν τις όποιες δεξιότητές τους να απαξιώνονται συν τω χρόνω. Γι' αυτή την κατηγορία των ανέργων (το 25,2% των νέων έως 25 ετών, δεν έχουν δουλειά σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία), η μόνη διέξοδος που προβάλλει είναι η ανασφάλιστη εργασία των Stage. Και εδώ όμως με... κομματικό μέσον.
Χωρίς να υπολογίζονται, εν προκειμένω, οι χιλιάδες των ημιαπασχολούμενων, οι γυναίκες που ολοκλήρωσαν τις οικογενειακές «υποχρεώσεις» τους και δεν βγαίνουν από το σπίτι, οι απογοητευμένοι από τις συνεχείς, πλην άκαρπες, αναζητήσεις απασχόλησης, οι μερικώς απασχολούμενοι κ.ά. οι οποίοι υπολογίζονται σε άνω του 2,5% του εργατικού δυναμικού (συν 115.000 άτομα).
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=06/08/2009&id=70587
Σε άνοδο η μερική απασχόληση
Αύξηση κατά 57% στις συμβάσεις μερικής απασχόλησης και έως 75% στις συμβάσεις «εκ περιτροπής» εργασίας (στις λεγόμενες «ευέλικτες» συμβάσεις) κατέγραψε το Σώμα Επιθεωρήσεων Εργασίας στο διάστημα Φεβρουαρίου - Ιουνίου.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=14021145
Australian Employers Cut Work Hours Instead of Firing Πολύ πρωτότυπο
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601081&sid=aT2_wPxkZA9o&refer=australia
Πνίγουν την αγορά τα «φέσια» Έρχονται λουκέτα, καθώς υπάρχει μεγάλη τάση δημιουργίας ολιγωπωλίων σε όλους τους κλάδους, και πολλοί "μικροί" επιχειρηματίες θα κλείσουν. Όσο για τους εργαζόμενους, ούτε συζήτηση ότι θα κληθούν, χωρίς βέβαια να φταίνε, να πληρώσουν αυτοί το κόστος σε τεράστιο βαθμό, διότι θα μείνουν άνεργοι. Άραγε μήπως είναι καιρός να ψάξουμε για ένα μοντέλο που θα διασφαλίζει τα συμφέροντά μας?
Μία στις δύο επιχειρήσεις είναι ανοιχτές σε ακάλυπτες επιταγές. Για το 30% η μεταχρονολόγηση των επιταγών κυμαίνεται από 6 μήνες και άνω, ενώ για το 55,5% από 2-5 μηνών
Με το... πιστόλι στον κρόταφο βρίσκονται χιλιάδες μικρομεσαίοι επιχειρηματίες. Η αγορά έχει γεμίσει με ακάλυπτες επιταγές και τα... φέσια πάνε... σύννεφο, με αποτέλεσμα μία στις δύο επιχειρήσεις να απειλείται με λουκέτο. Η κατάσταση γίνεται πιο τραγική καθώς οι υπόλοιπες μισές δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν αν οι επιταγές θα καλυφθούν.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=5108804
Ανατροπές σε αγορά εργασίας και ασφαλιστικό
Προτάσεις - σοκ για ανατροπές στο ασφαλιστικό και την αγορά εργασίας απευθύνει στην κυβέρνηση το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ζητώντας μεταξύ άλλων κατάργηση επιδομάτων αδείας και δώρων στους συνταξιούχους. Αν ήταν τραπεζίτες, θα έπαιρναν "πακέτο σωτηρίας" όμως...
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=14021139
http://news.kathimerini.gr/kathnews/photos/6-08-09/6-08-09_324791_1.gif
Οικιακά κοτέτσια, η νέα... μόδα των Αμερικανών
The New York Times
Αγωνιζόμενοι να τα βγάλουν πέρα σε συνθήκες σκληρής ύφεσης, πολλοί Αμερικανοί προσπαθούν να προφυλαχθούν από ένα μέλλον που φοβούνται ότι θα είναι ακόμη χειρότερο από το παρόν. Τρώνε σπανιότερα εκτός σπιτιού. Πηγαίνουν διακοπές πιο κοντά. Αναβάλλουν την αγορά καινούργιου αυτοκινήτου.
Και κάποιοι εκτρέφουν κότες.
Στο Αϊντάχο, ο Λόιντ Ρόμριελ, πατέρας τεσσάρων παιδιών πρόσφατα απέκτησε επτά κότες και ένα κλουβί. Οι κότες γεννούν περίπου δύο ντουζίνες αυγά την εβδομάδα.
«Είναι που οι καιροί είναι δύσκολοι. Δεν ξέρεις ποτέ τι πρόκειται να σου συμβεί», είπε. Παρότι διευθύνει κατάστημα ζωοτροφών, ο Ρόμριελ δεν είχε κότες από παιδί. «Αν χάσεις τη δουλειά σου αύριο, θα έχεις τουλάχιστον φαγητό».
Σε μερικές πόλεις η φρενίτιδα των κοτετσιών βρίσκει αντίδραση, καθώς οι γείτονες απαιτούν από τις Αρχές να εφαρμόσουν τους νόμους που απαγορεύουν τα πουλερικά. Σε άλλες, για παράδειγμα στο Φορτ Κόλινς του Κολοράντο, οι υποστηρικτές τους προσπαθούν να αλλάξουν τους νόμους, ώστε να επιτρέπονται μικρά κοτέτσια, έστω και χωρίς τους ενοχλητικούς κόκορες.
Για αρκετούς, όμως, πίσω από την έκρηξη των κοτετσιών κρύβονται βαθιές οικονομικές δυσκολίες. Ακόμα και αν οι ισολογισμοί δείχνουν ότι η οικιακή εκτροφή δεν συμφέρει, μπορεί να ενσταλάξει την πολύτιμη αίσθηση της αυτάρκειας.
«Πιστεύω πως οι άνθρωποι στις μεγάλες πόλεις θέλουν να ξέρουν από πού προέρχεται το φαγητό τους, ενώ εμείς εδώ στη Δύση καταλαβαίνουμε τι σημαίνει ανεργία και θέλουμε να είμαστε αυτάρκεις», λέει ο Ρόμριελ.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_06/08/2009_324757
http://pix.com.ua/db/art/museums/museums_and_galleries/m-608041.jpg
στην κατάλληλη ηλικία για σύνταξη...
Pension age 'could rise further'
Currently, the state pension age is 60 for women and 65 for men, but four years ago Lord Turner published a report calling for it to rise to 68 for everyone by 2044.
But Mr Norgrove said he thought it would end up higher.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8191011.stm
Αυτή η μεσαιωνική κατάσταση στην οποία μας ρίχνουν, για να διασφαλισουν τα δικά τους κέρδη και εξουσία, δε μορεί να μείνει αναπάντητη - και παρά τα πρώτα βήματα είναι δειλά, και πιθανώς ανοργάνωτα, "άτσαλα" και όχι και πολύ πετυχημένα, είναι η αρχή. Και σίγουρα θα χρειαστεί η δημιουργία μιας πολιτικής δύναμης που θα οργανώσει τον αγώνα των εργαζ'όμενω, και θα τον μεταφέρει σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο:
http://libcom.org/files/imagecache/article/images/news/Aug%204%20pic%201.jpg
Έληξε η κατάληψη του εργοστασίου της Ssangyong ύστερα από συμφωνία με τους εργαζομένους
Η αυτοκινητοβιομηχανία Ssangyong Motor κατέληξε σε συμφωνία με τους εκπροσώπους των εργαζομένων για ένα πρόγραμμα μαζικών αποχωρήσεων, προκειμένου η εταιρεία να μπορέσει να ανακάμψει από την οικονομική κρίση στην οποία έχει περιέλθει, μετέδωσαν σήμερα τα τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Η Ssangyong, που είναι η μικρότερη αυτοκινητοβιομηχανία της Νότιας Κορέας και έχει τεθεί σε κατάσταση προστασίας από τους πιστωτές της από τον περασμένο Φεβρουάριο, επιθυμεί να περικόψει κατά ένα τρίτο και πλέον το εργατικό της δυναμικό, το οποίο αριθμεί περίπου 7.000 άτομα.
Περίπου 1.670 εργαζόμενοι έχουν παραιτηθεί ήδη, αλλά εκατοντάδες άλλοι αρνούνται να φύγουν και έχουν καταλάβει το εργοστάσιο επί 76 ημέρες, σταματώντας την παραγωγή και προκαλώντας στην εταιρεία, σύμφωνα με τη δική της εκτίμηση, ζημίες ύψους 258,5 εκατομμυρίων δολαρίων.
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1066516
Εργατική αυτοδικία και στη Molex της Τουλούζης
Τέλος δεν έχουν οι εργασιακές συγκρούσεις στη Γαλλία. Εργάτες που βρίσκονται αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο να μείνουν άνεργοι πλάκωσαν χθες στο ξύλο διευθυντή εργοστασίου της αμερικανικής εταιρείας ηλεκτρονικών Molex, κοντά στην Τουλούζη της Ν. Γαλλίας.
Τα μέλη του συνδικάτου του εργοστασίου υποστήριξαν ότι οι εργάτες δεν χτύπησαν τον διευθυντή, αλλά ότι απλά τον έσπρωξαν και του πέταξαν αυγά.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=06/08/2009&id=70598
Sacked Vestas workers defiant as bailiffs end wind turbine factory sit-in
Eighteen days after they barricaded themselves into the country's only major wind turbine plant, six Vestas Wind Systems workers ended their protest peacefully today, but not without a final act of daring.
Vowing to take their fight for green jobs nationwide, two of the men abseiled from the factory minutes before the bailiffs' midday eviction deadline. Another leapt 30ft from a balcony into bushes below, to gasps and cheers from the crowd of several hundred supporters.
As the deadline approached, and crowds of supporters gathered by the traffic island-cum-climate camp dubbed the Magic Roundabout, a new banner was unfurled on the balcony facing it, to applause from below. "Vestas, this is only the start. You will lose," it read.
Down below, the crowd were told the fight to convince the government to nationalise the plant and save over 600 jobs was not over. Next week Vestas workers will go on a speaking tour, taking in Nottingham, London, Plymouth, Bristol, Cardiff, Leeds and Sheffield.
"What we have witnessed here is the most courageous fight for jobs, the most courageous action I have ever witnessed on the Isle of Wight," said Mark Chiverton, Labour's parliamentary candidate for the island and Unison branch secretary. "This isn't the end. We are in a new phase."
http://www.guardian.co.uk/environment/2009/aug/07/vestas-workers-end-sit-in
Εδώ και ένα βίντεο από την κατάληψη του εργοστασίου της Vestas από τους εργαζόμενους που βλέπουν μια χούφτα ανθρώπους, τους εργοδότες τους, να φεύγουν για την Κίνα (για λόγους που είναι προφανείς), και τους ίδιους να μένουν στο δρόμο. Άραγε για πόσο ακόμα θα το θεωρούμε αυτό δημοκρατικό? Έως ποτε μια χούφτα άνθρωποι θα μας εκμεταλλεύονται τόσο άγρια, για τα δικά τους συμφέροντα?
http://www.guardian.co.uk/environment/video/2009/aug/07/vestas-sit-in
Στις ΗΠΑ, ετοιμάζονται για να κατεβάσουν στους δρόμους την Εθνοφρουρά, διότι φοβούνται ότι ο κόσμος θα κινητοποιηθεί εναντίον τους
http://img40.imageshack.us/img40/6199/1741729bin.jpg
America’s collapse into a Third World banana republic is accelerating: Alabama’s most populous county, Jefferson County, is so broke it’s closing down courthouses and laying off so many cops that it’s now planning to call in the National Guard to maintain order (http://news.yahoo.com/s/ap/20090804/ap_on_re_us/us_alabama_county_crisis_1):
BIRMINGHAM, Ala. – The sheriff in Alabama’s most populous county may call for the National Guard to help maintain order, a spokesman said Tuesday, after a judge cleared the way for cuts in the sheriff’s budget and hopes dimmed for a quick end to a budget crisis. Πώς έφτασε στη χρεωκοπία? Για πολλούς λόγους - ενδιαφέρον όμως έχει και αυτό:
It’s all too fitting that the county is going broke because it can’t pay the $3.2 billion in sewer bonds that the county borrowed, on bad advice from what’s now the biggest bailed-out bank in the land. They sold Americans shit, and now Jefferson County is literally eating that shit.
The reason why the county is broke is because it took the advice of the same Wall Street villains who later bankrupted America. In this case, JPMorgan Chase, which was hired by the county to act as advisor, and wound up not only giving the worst advice imaginable, pawning toxic assets onto the gullible hicks, but also charging them six times the normal bank fees–that’s right, JPMorgan charged the county six times the going rate for advice that ruined the county, according to Bloomberg (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601109&refer=home&sid=aF_f8gLLNvn0):
The county relied on advice from a bank, JPMorgan Chase & Co., to arrange its funding, rather than use competitive bidding.
The county paid banks $120 million in fees — six times the prevailing rate — for $5.8 billion in interest-rate swaps. That was supposed to protect the county from rising rates for their bonds. Lending rates went the wrong way, putting the county $277 million deeper into debt.
That means local officials now have to pay to banks money that otherwise might have been used to build schools, hospitals or public housing.
Why would a county do something that stupid, buying up toxic assets for 6 times the price? The answer is so obvious that the SEC and FBI even made a show of investigating, but the only thing that’s come of the investigation so far is that taxpayers were forced to bail out the Wall Street thieves who tricked them, while leaving citizens to fuck off and die:
“It’s ironic that the Fed can do corporate welfare for the banks, but they can’t bail out a county that was victimized by these banks,” says Craig Greer, a Catholic chaplain at a Birmingham hospice.
The SEC and Justice Department are probing whether the banks that financed Jefferson County conspired nationwide to fix prices for derivatives, violating the Sherman Antitrust Act, according to target letters sent to bank employees.
That was a year ago. By May of this year, the SEC was still making its empty threats, but by then it had already given Bank of America, which sold similar bullshit swaps to sucker-counties around the country, complete amnesty (http://exiledonline.com/wp-admin/post.php?action=edit&post=10878&message=7):
Bank of America was granted amnesty by the Justice Department for its cooperation in the national antitrust probe. In exchange for voluntarily providing information and offering continuing cooperation, the federal government agreed not to bring criminal charges against the bank.
Brian Marchiony, a JPMorgan spokesman, declined to comment. The company said in yesterday’s filing that it is “engaged in discussions” with the SEC to reach a resolution before the agency files a civil complaint.
SEC spokesman John Heine declined to comment and Jefferson County Commissioner Jim Carns said he was unaware of any SEC moves against JPMorgan.
Right, so all BofA had to do was agree to snitch on everyone else–which is about as much a concession as telling a tapeworm that if it wants to continue thriving, it’s going to have to continue sucking on someone’s intestinal walls…or else!
Meanwhile, the gullible hicks are suffering–just like the whole country–while the Wall Street plutocrats laugh all the way to the taxpayer-subsidized bank. Sewage and water bills in the county were so high last year that some people had to choose between heat and water (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601109&refer=home&sid=aF_f8gLLNvn0):
As nighttime temperatures plunged in Birmingham, Alabama, last October, Dora Bonner had a choice: either pay the gas bill so she could heat the home she shares with four grandchildren, or send the Birmingham Water Works a $250 check for her water and sewer bill.
Bonner, who is 73 and lives on Social Security, decided to keep the house from freezing.
`I couldn’t afford the water, so they shut it off,” she says.
Bonner’s sewer bills have risen more than fourfold in the past decade. So have those of others in Jefferson County, which has 659,000 residents and includes Birmingham, the state’s largest city.
So there you have it: life in the banana republic of norteamerica. The banks fleece the peasantry, and when they’ve been picked clean and can’t pay another red peso, the federal government calls in la guardia nacional to keep order. It’s a good thing–from the oligarchy’s view, that is–that the suckers only response is to crash townhall meetings demanding that they not be given free health care, while spending all their unemployed time searching for holes in Obama’s birth certificate rather than the holes in their own wallets.
Americans are the only idiots in the world who take an old-fashioned ass-rape without even putting up a fight.
http://exiledonline.com/decline-fall-of-america-exhibit-514-broke-alabama-county-calls-in-national-guard-to-keep-order/
........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 24 λεπτά και 48 δευτερόλεπτα αργότερα ........
Διαφωνώ, δεν είναι η κερδοσκοπία η χρησιμότητα των παραγώγων ούτε ήταν πάντα κερδοσκοπικό προϊόν. Είναι ένα απίστευτα χρήσιμο εργαλείο για εξισορρόπηση κινδύνου που αν χρησιμοποιηθεί σωστά έχει τεράστια οφέλη.
Θεωρητικά αυτά. Γιατί όπως και με το χρηματιστήριο, όταν το ανέλαβαν στυγνοί τεχνοκράτες έγινε η κότα με τα χρυσά αυγά.
Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο.
Παλιότερα τι ήταν το χρηματοστήριο?
Και ποια είναι η χρησιμότητα των παραγώγων, ή ακόμα και των "απλών" μετοχών, αν όχι η κερδοσκοπία?
Ξέρεις πολλούς που "παίζουν" στο χρηματιστηριο με σκοπό διαφορετικό από το κέρδος?
Και μάλιστα κέρδος χωρίς να παράγουν τίποτα.
Απλά κερδίζουν (ή χάνουν) χρήματα, από τον ήδη υπάρχοντα πλούτο, που παράγουν οι εργαζόμενοι, στοιχηματίζοντας ότι το τάδε ή το δείνα θα πάει καλά/κακά.
ΟΛΟΙ είναι κερδοσκόποι στο χρηματιστήριο.
Αν ήθελαν κάτι άλλο εκτός από το κέρδος, θα πήγαιναν στο ντίσνευλαντ, στα μπουζούκια, στο γήπεδο, στις πουτάνες, στις συναυλίες, τα σινέμα, ή όπου αλλού τη βρίσκει ο καθένας.
Στο χρηματοστήριο ΟΛΟΙ πάνε για να βγάλουν λεφτά χωρίς να τα παράγουν.
Απλά μερικοί είναι αδύνατον να είναι το ίδιο πετυχημένοι με κάποιους(λίγους) άλλους, που μετά τους ονομαζουν κερδοσκόπους, δίχως να καταλαβαίνουν ότι και ίδιοι το ίδιο πράγμα είναι, απλά είναι κερδοσκόποι που ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΝ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥΣ, δηλαδή το κέρδος. Εκτός και αν πήγαν στο χρηματιστήριο για κάποιο άλλο λόγο - πράγμα για το οποίο όμως επέτρεψε μου να αμφιβάλλω...
........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 9 λεπτά και 6 δευτερόλεπτα αργότερα ........
Υγ. ciaoant1
Εντελώς φιλικά και χωρίς παρεξήγηση..
Έχεις την εντύπωση πως θα υπάρξει έστω και ένας (1) χρήστης που να διαβάσει όλο αυτό το κατεβατό με χρωματιστά γράμματα και έντονα και φωτογραφίες και τα λοιπά; Δεν σου είναι εύκολο να διευκολύνεις και μας να διαβάσουμε κάτι απ όσα ποστάρεις ποστάροντας καμμιά δεκαριά άντε βία είκοσι γραμμές κείμενο κάθε φορά;
Δε θεωρώ εφικτό το στόχο των 15-20 γραμμών, δε ξέρω αν μπορώ να το συμπιέσψ τόσο πολύ.
Ίσως αν είχα το χρόνο - αλλά δεν τον έχω, πολλές μέρες δεν ποστάρω καν, διότι εργάζομαι 8 - 12 ώρες την ημέρα, μπροστά από έναν υπολογιστή, μετά για να δω και τα νέα, και να ποστάρω, θέλω κανά 2ωρο-3ωρο, απλά δεν έχω το χρόνο και για να τα "ξεχωρίσω" περισσότερο.
Έχεις δίκιο ότι τώρα είναι δύσκολο να το διαβάσει κάποιος, ωστόσο θεωρώ ότι κάποιοι όντως το διαβάζουν, έστω και μερικώς
Δεν παίζεται ένα έντιμο κερδοσκοπικό παιχνίδι με συγκεκριμένους κανόνες
αλλά ένα ανέντιμο και ανήθικο παιχνίδι εξαπάτησης χωρίς κανόνες.
Ποια η διαφορά?
Πάντα αυτό γινόταν - η διαφορά είναι απλά πως παλιότερα οι κυβερνώντες ήταν λιγότερο επιθετικοί, διότι ο λαός πάλευε περισσότερο, και δε θα μπορούσαν να κάνουν αυτά που κάνουν τώρα απέναντι του, ενώ τώρα μπορούν.
Εννοείται πως θα έπρεπε να πληρώσουν οι τράπεζες!
Έλα μου όμως που δεν ...
Οπότε?
Τι κάνουμε?
........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 0 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα αργότερα ........
εγω προσπαθώ πάντως (να τα διαβάσω). Σίγουρα κάποια μαθήματα αισθητικής, web design κλπ θα βοηθούσαν τον ciaoant1. Γιατί κατα τα άλλα είναι πολύ χρήσιμα αυτά που παραθέτει...
Κυρίως είναι θέμα [έλλειψης] χρόνου.
Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο.
Παλιότερα τι ήταν το χρηματοστήριο?
Και ποια είναι η χρησιμότητα των παραγώγων, ή ακόμα και των "απλών" μετοχών, αν όχι η κερδοσκοπία?
Ξέρεις πολλούς που "παίζουν" στο χρηματιστηριο με σκοπό διαφορετικό από το κέρδος?
Και μάλιστα κέρδος χωρίς να παράγουν τίποτα.
Απλά κερδίζουν (ή χάνουν) χρήματα, από τον ήδη υπάρχοντα πλούτο, που παράγουν οι εργαζόμενοι, στοιχηματίζοντας ότι το τάδε ή το δείνα θα πάει καλά/κακά.
ΟΛΟΙ είναι κερδοσκόποι στο χρηματιστήριο.
Αν ήθελαν κάτι άλλο εκτός από το κέρδος, θα πήγαιναν στο ντίσνευλαντ, στα μπουζούκια, στο γήπεδο, στις πουτάνες, στις συναυλίες, τα σινέμα, ή όπου αλλού τη βρίσκει ο καθένας.
Στο χρηματοστήριο ΟΛΟΙ πάνε για να βγάλουν λεφτά χωρίς να τα παράγουν.
Απλά μερικοί είναι αδύνατον να είναι το ίδιο πετυχημένοι με κάποιους(λίγους) άλλους, που μετά τους ονομαζουν κερδοσκόπους, δίχως να καταλαβαίνουν ότι και ίδιοι το ίδιο πράγμα είναι, απλά είναι κερδοσκόποι που ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΝ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥΣ, δηλαδή το κέρδος. Εκτός και αν πήγαν στο χρηματιστήριο για κάποιο άλλο λόγο - πράγμα για το οποίο όμως επέτρεψε μου να αμφιβάλλω...
Με την δική σου λογική ciaoant1 και το να βάλεις τα λεφτά στην τράπεζα για να εισπράξεις τόκους είναι κερδοσκοπία. Με δεδομένο όμως ότι ζούμε σε μια καπιταλιστική κοινωνία το τι είναι κερδοσκοπία και το τι δεν είναι δεν μετριέται με αυτόν τον τρόπο. Θα σου πω και γώ πως και ο εργαζόμενος που πουλάει π.χ. πορτοκάλια για την κερδοσκοπία πάει, άρα και αυτός κερδοσκπόπος είναι
Η λογική των χρηματιστιριακών αγορών μέσα σε ένα καπιταλιστικό σύστημα δεν έχει την έννοια της κερδοσκοπίας αλλά της επένδυσης χρημάτων με σκοπό την ανάπτυξη των εταιρειών που χρησιμοποιώντας τα χρήματα των μετόχων τους αποκτούν κεφάλαια που χρησιμοποιούν για να δημιουργήσουν νέες υποδομές, για την δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας και για την ανάπτυξη της εισηγμένης εταιρείας (με οποιαδήποτε έννοια εκλαμβάνεταιί η ανάπτυξη στα πλαίσια ενός καπισταλιστικού συστήματος). Ο μέτοχος μιας εισηγμένης εταιρείας δλδ δεν είναι κερδοσκόπος αλλά επενδυτής. Επενδύει κάποια χρήματα - που διαφορετικά θα τα είχε βάλει σε ένα ταμιευτήριο και δεν θα είχαν σχεδόν καθόλου απόδοση - σε μια μεγάλη εταιρεία συνεισφέροντας στην ανάπτυξή της και ως ανταπόδοση αυτής της κεφαλαιακής συνεισφοράς του περιμένει να έχει μια ανάλογη ανταπόδοση σε κέρδη. Αυτό όμως ΔΕΝ είναι κερδοσκοπία, είναι επένδυση.
Η απόκτηση μετοχών δεν διαφέρει σε κάτι απ το να ανοίγεις μια δική σου επιχείρηση.
Αντί να ανοίγεις μια δική σου επιχείρηση συμμετέχεις σε μια ήδη υπάρχουσα επιχείρηση
Την οποία έχεις ελέγξει - θάπρεπε τουλάχιστον - πριν αγοράσεις μετοχές της
Θα έχεις εκτιμήσει την μελλοντικής της εξέλιξη θετικά (όπως και αν άνοιγες δική σου επιχείρηση)
Θα έχεις εμπιστοσύνη στην διοίκησή της
Θα συμμετέχεις στις γενικές συνελεύσεις ως μέτοχος άρα και στις αποφάσεις της εταιρείας
Αυτά είναι κάποια βασιικά πράγματα που θάπρεπε να κάνει ο οποιοσδήποτε μικρός ή μεγάλος επενδυτής / μέτοχος
Όπως βλέπεις αυτό δεν είναι κερδοσκοπία, είναι επενδυτικές / επιχειρηματικές πράξεις και αποφάσεις
Το τι είναι για μένα κερδοσκοία νομίζω το έγραψα ήδη και δεν επανέρχομαι
Δεν αμφιβάλλω βέβαι πως σήμερα ΚΑΙ στο χρηματιστήριο ΚΑΙ στα παράγωγα πάρα πολλοί μπαίνουν ξεκάθαρα για κερδοσκοπικούς λόγους. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν και πραγματικοί επενδυτές με την σωστή έννοια του όρου, μέσα πάντα στα πλαίσια ενός καπιταλιστικού συστήματος.
Τι κάνουμε?
Δεν δίνεις εσύ κάποια πρόταση;
Επειδή μέχρι τώρα μας παρουσιάζεις δεδομένα που είναι χρήσιμα μέν δεν αποτελούν προτάσεις δε.
Με την δική σου λογική ciaoant1 και το να βάλεις τα λεφτά στην τράπεζα για να εισπράξεις τόκους είναι κερδοσκοπία.
Ναι, κερδοσκοπία είναι, σε τι άλλο δηλαδή αποσκοπεί εκτός από τη διαφύλαξη-αύξηση του κέρδους? Στο κέρδος αποσκοπεί, κερδοσκοπία είναι δηλαδή, και είναι εντυπωσιακό το ότι δεν το αποδέχεσαι, αν και είναι [σχετικά] προφανές.
Και το να πληρώνεσαι σε ευρώ/δολλάρια/γιεν/ελβετικά φράγκα ή ξέρω και εγώ τι άλλο, κερδοσκοπία είναι, ουσιαστικά στοιχηματίζεις ότι το εκάστοτε νόμισμα με το οποίο δέχεσαι (χωρίς συνήθως να σε ρωτούν) να πληρώνεσαι, θα τα πάει καλά, ή τέλος πάντων, δε θα καταρρεύσει. Αν όμως το νόμισμα καταρρεύσει, τότε χάνεις τα λεφτά σου, διότι εμμέσως πλην σαφώς, το καπιταλιστικό σύστημα σε αναγκάζει να κερδοσκοπείς, να τζογάρεις, έστω και αν δε το επιθυμείς, ή δεν το καταλαβαίνεις (είμαι σίγουρος πως οι περισσότεροι δε θα αποδεχτούν εύκολα το ότι η πληρμή τους σε ευρώ ή δολλάρια είναι μια μορφή τζόγου, όπου, από τη στιγμή που αποδέχονται να πληρ΄΄ωνονται με το Α ή το Β νόμισμα, είναι ένα στοίχημα ότι το νόμισμα αυτό όντως αξίζει, και αν η πρόβλεψη αυτή πέσει έξω, τότε, όπως στο "στοίχημα" του ΟΠΑΠ, πηγαίνεις "στον κουβά").
Αυτό είναι το καπιταλιστικό σύστημα, όλα μετριώνται με χρήμα, άρα αν θέλεις να τα πας "καλά" εντός του, πρέπει να κερδοσκοπείς.
Οι τραπεζίτες αυτό κάνουν, και σήμερα είναι πιο πετυχημένοι από ποτέ.
Αντίθετα, οι λαοί σήμερα είναι πιο ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΠΟΤΕ στο να πετύχουν το δικό τους στόχο, και όσο πιο γρήγορα παλέψουμε μαζί (γιατί ο καθένας μόνος του απέναντι στην άρχουσα τάξη είναι "αποστολή αυτοκτονίας" - εξ ου και το πανάρχαιο "διαίρει και βασίλευε"), τόσο πιο γρήγορα θα πάρουμε πίσω όλα αυτά που μας έχουν κλέψει
Με δεδομένο όμως ότι ζούμε σε μια καπιταλιστική κοινωνία το τι είναι κερδοσκοπία και το τι δεν είναι δεν μετριέται με αυτόν τον τρόπο. Θα σου πω και γώ πως και ο εργαζόμενος που πουλάει π.χ. πορτοκάλια για την κερδοσκοπία πάει, άρα και αυτός κερδοσκπόπος είναι
Ακριβώς, αυτό λέω και εγώ, εντός του καπιταλισμού δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ζήσεις από το να είσαι κερδοσκόπος.
Η λογική των χρηματιστιριακών αγορών μέσα σε ένα καπιταλιστικό σύστημα δεν έχει την έννοια της κερδοσκοπίας αλλά της επένδυσης χρημάτων με σκοπό την ανάπτυξη των εταιρειών που χρησιμοποιώντας τα χρήματα των μετόχων τους αποκτούν κεφάλαια που χρησιμοποιούν για να δημιουργήσουν νέες υποδομές, για την δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας και για την ανάπτυξη της εισηγμένης εταιρείας (με οποιαδήποτε έννοια εκλαμβάνεταιί η ανάπτυξη στα πλαίσια ενός καπισταλιστικού συστήματος). Μη ξεχάσεις να ζωγραφίσεις στο τέλος και ένα ωραίο ουράνιο τόξο Ο μέτοχος μιας εισηγμένης εταιρείας δλδ δεν είναι κερδοσκόπος αλλά επενδυτής. Επενδύει κάποια χρήματα - που διαφορετικά θα τα είχε βάλει σε ένα ταμιευτήριο και δεν θα είχαν σχεδόν καθόλου απόδοση - σε μια μεγάλη εταιρεία συνεισφέροντας στην ανάπτυξή της και ως ανταπόδοση αυτής της κεφαλαιακής συνεισφοράς του περιμένει να έχει μια ανάλογη ανταπόδοση σε κέρδη. Αυτό όμως ΔΕΝ είναι κερδοσκοπία, είναι επένδυση.
Η απόκτηση μετοχών δεν διαφέρει σε κάτι απ το να ανοίγεις μια δική σου επιχείρηση.
Αντί να ανοίγεις μια δική σου επιχείρηση συμμετέχεις σε μια ήδη υπάρχουσα επιχείρηση
Την οποία έχεις ελέγξει - θάπρεπε τουλάχιστον - πριν αγοράσεις μετοχές της
Θα έχεις εκτιμήσει την μελλοντικής της εξέλιξη θετικά (όπως και αν άνοιγες δική σου επιχείρηση)
Θα έχεις εμπιστοσύνη στην διοίκησή της
Θα συμμετέχεις στις γενικές συνελεύσεις ως μέτοχος άρα και στις αποφάσεις της εταιρείας
Αυτά είναι κάποια βασιικά πράγματα που θάπρεπε να κάνει ο οποιοσδήποτε μικρός ή μεγάλος επενδυτής / μέτοχος
Όπως βλέπεις αυτό δεν είναι κερδοσκοπία, είναι επενδυτικές / επιχειρηματικές πράξεις και αποφάσεις
Που αποσκοπούν στο κέρδος.
Γιατί κάνεις τόσο αγωνιώδεις προσπάθειες να μην το παραδεχτείς αυτό?
Στον καπιταλισμό είμαστε, ένα σύστημα που ωθεί τον καθένα να κυνηγά το δικό του κέρδος, το οποίο βέβαια είναι αντικρουόμενα ορισμένο ανάμεσα στους εκμεταλλευτές και τους εκμεταλλευόμενους
Δεν δίνεις εσύ κάποια πρόταση;
Επειδή μέχρι τώρα μας παρουσιάζεις δεδομένα που είναι χρήσιμα μέν δεν αποτελούν προτάσεις δε.
Τώρα απλά αποφεύγεις την ερώτηση - αυτή είναι μια πολυτέλεια που κατά την άποψη μου δεν την έχουν οι λαοί πλέον.
Το πρώτο πράγμα λοιπόν που προτείνω, μιας και με ρώτησες, είναι να σταματήσουν οι λαοί να αποφεύγουν την ερώτηση αυτή, να περιμένουν το 'μεσσία', το 'ζορό' ή το "Θεό" να τους σώσει, ή την "ελεύθερη αγορά" να αυτορυθμιστεί, χωρίς οι ίδιοι να χρειάζεται να κουνήσουν έστω το μικρό τους δαχτυλάκι.
Στην εργασία, είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως όταν οργανώθηκαν (συνδικάτα, σωματεία), και συμμετείχαν μαζικά, και με σημαντικές κινητοποιήσεις, κέρδισαν πράγματα, που τώρα χάνονται με γοργούς ρυθμούς. Έβαλαν όμως αιτήματα-στόχους, και τους κέρδισαν.
Να λοιπόν ένα πρώτο βήμα - επιστροφή των σωματείων, ώστε να σταματήσει ο κατύφορος για τους πολλούς, προς όφελος των λίγων.
Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό είναι δύσκολο, η εργοδοτική τρομοκρατία είναι αποτρεπτικός παράγοντας, και εγώ την έχω ζήσει - αλλά βήματα γίνονται και θα γίνουν και άλλα.
Σε πολιτικό επίπεδο, δεν είναι δυνατόν να βρίζει ο κόσμος τα κυρίαρχα κόμματα, αλλά να μην κινειται για την δημιουργία ενός νέου, που θα προσπαθεί να εκφράζει τα δικά τους συμφέροντα - αυτό είναι παραλογισμός που δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Δεύτερο βήμα λοιπόν η δημιουργία κόμματος που θα εκπροσωπεί τα συμφέροντα του λαού.
Χονδρικά, αυτά τα δύο - από εκεί και πέρα η συζήτηση μπορεί -και πρέπει- να επεκτεθεί σε πολλά επιμέρους ζητήματα, πρόγραμμα, στόχους, σχέδιο για το πως θα επιτευχθούν, κτλ.
........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 1 λεπτά και 2 δευτερόλεπτα αργότερα ........
http://www.cartoonstock.com/newscartoons/cartoonists/mmt/lowres/mmtn17l.jpg
Διάβαζα σήμερα ότι : "Μια μηχανή που σκέπτεται και ενεργεί αυτόνομα θα μπορούσε να μεταβάλει την αγορά εργασίας ριζικά, αποστερώντας από τον άνθρωπο όλο και περισσότερους τομείς εργασίας." (απόσπασμα από άρθρο της Καθημερινής (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_08/08/2009_325085) από τους New York Times).
Οι μηχανές λένε αποκτούν όλο και μεγαλύτερη νοημοσύνη και αυτονομία. Ε λοιπόν αφού αυτή είναι η τάση που είναι το πρόβλημα, το ότι μήπως θα πάρουν τις ανθρώπινες δουλειές;; Αυτό νόμιζα ότι ήταν θετικό...
Γιατί να μη βάζουμε εμείς οι άνθρωποι τις μηχανές να εργάζονται για εμάς και εμείς να μην εργαζόμαστε με την κλασική έννοια, την παραδοσιακή έννοια της καταναγκαστικής εργασίας για να ζήσουμε.
Η απελευθέρωση από την ανάγκη διαβίωσης απελευθερώνει το ανθρώπινο πνεύμα. Όταν η ανθρώπινη προσπάθεια κάνει κύκλους γύρω από το πώς θα κερδίσουμε τα προς το ζην τότε δεν μένουν πολλοί πόροι, ενέργεια, αντοχή, χρόνος κτλ για οτιδήποτε άλλο. Γι' αυτό συνήθως οι μεγάλοι φιλόσοφοι, καλλιτέχνες, συγγραφείς, επιστήμονες κτλ πέθαιναν πολλές φορές ρακένδυτοι και τρελαμένοι από τον κοινωνικό περίγυρο ή προέρχονταν από οικογένειες ευγενών και πλουσίων. Οι φτωχοί της κάθε εποχής είχαν το γνωστό "μεροδούλι-μεροφάι", πού χρόνος και πόροι για έρευνα και μεγάλες ανακαλύψεις.....
Τώρα με τις μηχανές και την τεχνική πρόοδο γενικότερα γιατί δε σκεφτόμαστε αμέσως ότι μπορούμε να απελευθερωθούμε από αυτόν τον βραχνά της καθημερινής επιβίωσης, του καθημερινού π.χ. 8ώρου (ή 15ώρου για πολλούς ακόμη) και να ασχοληθούμε με ό,τι μας αρέσει; Οι μηχανές όπως λένε πολλοί θα έκαναν στο μέλλον τα πάντα για εμάς. Αυτό είναι λογικό να το υποθέτουμε και να το σκεφτόμαστε και να το θέλουμε.
Η αλήθεια είναι ότι η προηγούμενη τεχνολογική πρόοδος παράλληλα με κάποιες κοινωνικές κατακτήσεις βελτίωσαν λίγο τις ζωές των ανθρώπων. Όμως η βελτίωση αυτή νομίζω ότι ήταν δυσανάλογη με την τεράστια πρόοδο της "Τεχνικής". Έτσι η δουλειά που π.χ. το 1950 ή το 1930 γινόταν σε 8 ώρες τώρα την κάνουμε σε 2 ώρες λόγω ίντερνετ, τηλεφώνου, ειδικού software κτλ. Και όμως αντί οι υπόλοιπες 6 που κερδίσαμε για να παράξουμε το ίδιο προϊόν να μοιραστούν με κάποια ισομέρεια, τις πήραν όλες, και τις 6, οι εργοδότες. Οι εργαζόμενοι δουλεύουν και πάλι 8 ώρες ή περισσότερες και χωρίς έλεος και μεσημεριανό ύπνο.
Με αυτό τον τρόπο η υπεραξία που δημιουργήθηκε με την πρόοδο της τεχνολογίας δεν διανεμήθηκε δημοκρατικά ή με την παραμικρή ισότητα στα μέλη των κοινωνιών αλλά εντελώς άνισα. Οι απλοί άνθρωποι συνεχίζουν και δουλεύουν 8ωρα και 15ωρα και σε πολλές περιπτώσεις με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο και πολλές φορές με μεγαλύτερο άγχος από ότι παλαιότερα.
Έχοντας λοιπόν όλοι μας υποσυνείδητα αυτή την εμπειρία, φτάσανε σήμερα οι εφημερίδες να φοβούνται ότι η περαιτέρω πρόοδος της τεχνολογίας θα σημαίνει αυτόματα την μεγαλύτερη πίεση του ανθρώπου. Δεν είναι αυτό μια πασιφανής απόδειξη παραλογισμού;
Γι' αυτούς τους λόγους το μόνο συνδικαλιστικό αίτημα που πρέπει να προβάλλεται είναι των λιγότερων ωρών εργασίας και όχι των αποδοχών. Οι εργοδότες χαίρονται με τα εργασιακά αιτήματα για αυξήσεις αποδοχών γιατί αυτές οι αυξήσεις μεταφέρονται στις τιμές των προϊόντων και αφαιρούνται και πάλι από την τσέπη μας ενώ αυτοί καρπώνονται την υπεραξία από τη συνεχή και διαχρονική βελτίωση της τεχνολογίας. Αντίθετα, ο κερδισμένος χρόνος από την εργασία δεν αντισταθμίζεται από τους εργοδότες με τίποτα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι γίνονται μεγάλες προσπάθειες από την ΕΕ για να θεσπιστεί εβδομάδα 65+ ωρών εργασίας. Όλοι οι εργοδότες γνωρίζουν πολύ καλά αυτά που λέω...
Απαραίτητη προϋπόθεση για να τεθούν οι μηχανές υπο τον έλεγχο του ανθρώπου και να λειτουργούν για το συμφέρον των ανθρώπων είναι να θέσουμε την πρόοδο της τεχνικής κάτω από δημοκρατικό έλεγχο. Κάτι που έχει σχέση με την βιομηχανία της ανάπτυξης που μας πουλάει φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες για να δουλεύουμε όλοι σαν ποντίκια που τρέχουν πάνω σε τροχό και που όσο πιο πολύ τρέχουμε τόσο πιο πολύ μένουμε στάσιμοι γυριζοντας πιο γρήγορα ο τροχός.
http://greekrider.blogspot.com/2009/08/blog-post_08.html
Εν τω μεταξύ...
Geithner asks Congress for higher U.S. debt limit Μου ήρθε στο μυαλό μια ταινία που είχα δει μικρός, όπου ο πρωταγωνιστής ηθελε να ξεγελάσει τον αντίπαλο στρατό ότι είχε πετρέλαιο στα ντεπόζιτα του (τα οποία μόλις είχε σαμποτάρει), και γι' αυτό έσβησε την κόκκινη γραμμή που είχαν οι δεξαμένες, και ζωγράφισε μια δικιά του, χαμηλότερα, έτσι ώστε να φαίνεται ότι υπάρχει ακόμα ακόμα πετρέλαιο. Το ίδιο κάνει η κυβέρνηση των ΗΠΑ τώρα.
U.S. Treasury Secretary Timothy Geithner formally requested that Congress raise the $12.1 trillion statutory debt limit on Friday, saying that it could be breached as early as mid-October.
"It is critically important that Congress act before the limit is reached so that citizens and investors here and around the world can remain confident that the United States will always meet its obligations," Geithner said in a letter to Senate Majority Leader Harry Reid that was obtained by Reuters.
A Treasury spokeswoman declined to comment on the letter.
http://www.reuters.com/article/ousiv/idUSTRE57706N20090808
http://img19.imageshack.us/img19/8158/0808bizwebcharts.gif (http://www.ritholtz.com/blog/wp-content/uploads/2009/08/0808-biz-webcharts.gif)
(κλικ για μεγέθυνση)
Zero 10 Year US Job Creation
Floyd Norris notes an astounding data point:
“For the first time since the Depression, the American economy has added virtually no jobs in the private sector over a 10-year period. The total number of jobs has grown a bit, but that is only because of government hiring.
The accompanying charts show the job performance from July 1999, when the economy was booming and companies were complaining about how hard it was to find workers, through July of this year, when the economy was mired in the deepest and longest recession since World War II. For the decade, there was a net gain of 121,000 private sector jobs, according to the survey of employers conducted each month by the Bureau of Labor Statistics. In an economy with 109 million such jobs, that indicated an annual growth rate for the 10 years of 0.01 percent.”
The starting point for the past 10 years is right at the peak of the dot com employment boom. But even taking thay into account, this is an unreal datapoint . . .
http://www.ritholtz.com/blog/2009/08/zero-10-year-us-job-creation/
Judge won't approve Bank of America: SEC settlement Η Bank Of America ήξερε, όπως αποκαλύπτεται (http://online.wsj.com/article/SB124952686109510009.html) για την κατάσταση της Merrill Lynch, αλλά παρόλα αυτά, την αγόρασε, στις πλάτες του λαού...
A U.S. federal judge has refused to approve Monday's settlement between the U.S. Securities and Exchange Commission and Bank of America Corp related to the acquisition of Merrill Lynch & Co.
In an order on Wednesday, Judge Jed Rakoff of the federal district court in Manhattan said it may be unfair to the public to accept the settlement, which would resolve SEC allegations that Bank of America made false and misleading statements to shareholders about bonuses promised to Merrill employees.
http://www.reuters.com/article/newsOne/idUSTRE5750N920090806
US Consumer Demand Off a Cliff as the Crisis Deepens
As we said, we would be taking a closer look behind the headline GDP numbers recently released. The advantage of procrastination is that eventually a capable person will chart up the data which you have been studying. So thank you to ContraryInvestor for his excellent charts. His site is among the best, and we read it regularly.
The big story is the collapse of the US consumer, unprecedented since WW II, and possibly the Great Depression. This is apparent in the numbers despite the epic restatement of GDP having just been done by the BLS in their benchmark revisions.
If the Fed and Treasury were not actively monetizing everything in sight, we would certainly be seeing a more pronounced deflation as prices fall WITH demand. And if they continue, we may very well feel a touch of the lash of that hyperinflation that John Williams is predicting. We still think a stiff stagflation is more likely, but are allowing that the Fed and Treasury may indeed be 'just that dumb enough' to trigger something less probable.
Until the consumer returns to some semblance of health, there will be no sustained recovery. It really is that simple.
The Fed will have to stop artificially draining credit supply by paying such a high rate of interest on reserves. They know this. It will stimulate lending, even to less worthy borrowers. But this is not a cure. It is one of the paths to more inflation, fresh asset bubbles, and the devaluation of the dollar. And 'stimulus' handouts are no better. Healthcare reform is a step in the right direction. The US consumer pays far too much for the same (or less) level of care in most of the developed nations. But that is not enough.
The cure Αν και αυτό απλά είναι ένα πρώτο βήμα, όχι η "θεραπεία" - τέλος πάντων will be to increase the median wage, and to stop the transfer of the national income to fewer and fewer hands. For that is how the system is set up today. It is not the result of 'free markets' but a sustained transfer of wealth through regulatory and tax policies, and a pernicious corruption of the nation most significantly starting in 1980, although a case has been made for 1913 (http://en.wikipedia.org/wiki/Federal_Reserve_Act).
http://jessescrossroadscafe.blogspot.com/2009/08/us-consumer-demand-off-cliff.html
Οι εργαζόμενοι (τους οποίους συνήθως τους αποκαλούν "καταναλωτές", λες και κάποιος άλλος είναι που εργάζεται και παράγει, και αυτοί απλά υπάρχουν για να καταναλώνουν και μετά να τους "αρμέγουν") ΔΕΝ έχουν λεφτά - πώς να υπάρξει ανάκαμψη?
Consumer Deleveraging Continues
For those who say that the consumer has "de-levered" enough, and thus we will return to prosperity and borrowing, The Fed threw a big bucket of cold water on that: (http://www.federalreserve.gov/releases/g19/Current/)
Consumer credit decreased at an annual rate of 5-1/4 percent in the second quarter. Revolving credit decreased at an annual rate of 8-1/4 percent, and nonrevolving credit decreased at an annual rate of 3-1/2 percent. In June, consumer credit decreased at an annual rate of 5 percent.
http://market-ticker.denninger.net/archives/1312-Consumer-Deleveraging-Continues.html
Η στρατηγική του «helicopter money» και οι αξιότιμοι κεντρικοί τραπεζίτες
Τα «απύθμενα» προβλήματα των οικονομιών δεν έχουν τέλος, καθώς οι εμπορικές τράπεζες δεν έχουν επαναλάβει ακόμη τη δανειακή τροφοδότηση των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Και με τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς να επιπλέουν ήδη σε πελάγη χρεών, ουδείς μπορεί να επαναπαύεται με τη σκέψη ότι θα μπορούν να δανείζονται περισσότερα με τα μηδενικά επιτόκια και το «τζάμπα» χρήμα. Εχουν συμπληρωθεί δύο χρόνια από το χρηματοπιστωτικό κραχ και το δίχτυ που περιέβαλλε με προστασία και ασφάλεια τις οικονομίες, έχει φθαρεί θανάσιμα.
Οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ, της Ευρωζώνης, της Βρετανίας, της Ιαπωνίας, της Ελβετίας κ. ά., αφού εξήντλησαν το οπλοστάσιό τους με τα συμβατικά όπλα, πήραν πρόσθετα ανορθόδοξα μέτρα τυπώνοντας νέο χρήμα για να σώσουν τις οικονομίες.
Δηλαδή εφαρμόζουν τη στρατηγική του «helicopter money» για την αντιμετώπιση της χειρότερης ύφεσης από το 1930. Η ρήση «helicopter money» αποδίδεται στον σημαντικό διανοητή της οικονομικής επιστήμης Μίλτον Φρίντμαν, πατέρα του μονεταρισμού, που δημιούργησε τη διάσημη Σχολή του Σικάγου και το 1976 έλαβε το Νομπέλ Οικονομίας. Και χρησιμοποιήθηκε λεκτικά από τον Αμερικανό κεντρικό τραπεζίτη Μπεν Μπερνάνκι, ο οποίος αποκαλείται «helicopter Ben». Τον ίδιο τίτλο διεκδικεί από προχθές και ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, Μέρβιν Κινγκ.
Πάντως, η στρατηγική αυτή δεν απέδωσε όταν εφαρμόστηκε στην Ιαπωνία τη «μαύρη δεκαετία» του 1990. Μια πολιτική που αυξάνει ποσοτικά την προσφορά χρήματος (quantitative easing) και που οδηγεί αναπόφευκτα στη μετατροπή του χρέους σε ρευστό (δηλαδή στη διαβόητη πολιτική του «monetizing the debt»).
Η Fed εκτυπώνει αφειδώς -και χωρίς όρια- νέο χρήμα και συνεχίζει τη δανειακή ενίσχυση των καταναλωτών, των μικρών επιχειρήσεων, των σπουδαστών και των εκατομμυρίων των Αμερικανών που αδυνατούν να εξασφαλίσουν νέο στεγαστικό δάνειο. Η Τράπεζα της Αγγλίας είναι η πρώτη ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα που χρησιμοποίησε τη quantitative easing. Προχθές Πέμπτη, ανακοίνωσε ότι εξουσιοδοτήθηκε από το υπουργείο Οικονομικών να επεκτείνει την πολιτική της quantitative easing, δηλαδή αυξάνει τις αγορές ομολόγων του βρετανικού Δημοσίου κατά 50 δισ. στερλίνες (ή 85 δισ. δολάρια) συνολικώς στα 175 δισ. στερλίνες (από 125 δισ. στερλίνες).
Οι δραματικές εξελίξεις της ύφεσης, η λαίλαπα της ανεργίας και η απειλή του αποπληθωρισμού (deflation) έχουν παγιδέψει με βίαιο και πρωτοφανή τρόπο τις οικονομίες. Ο αποπληθωρισμός είναι η πλέον ύπουλη εξέλιξη για μια οικονομία. Αν συμβεί θα χαθούν τα πάντα καθώς εγκλωβίζεται η χώρα -όπως η Iαπωνία- σε έναν φαύλο κύκλο πτώσης των τιμών, των μισθών και των κερδών που οδηγεί στον οικονομικό μαρασμό. Φανταστείτε το μέγεθος της αποτυχίας όταν ήδη έχουν παρέλθει δύο χρόνια κρίσης και οι κεντρικοί τραπεζίτες εξακολουθούν και ρίχνουν χρήμα στο τραπεζικό σύστημα. Και η κατάσταση γίνεται απελπιστική καθώς βρίσκεται σε έξαρση το «σύνδρομο της ανεργίας». Τα 15 εκατ. ανέργων Αμερικανών αποτελούν βαθιά πληγή και ντροπή για την Αμερική.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι κεντρικές τράπεζες της Δύσης δεν ελέγχουν πλέον τη ρευστότητα του παγκόσμιου συστήματος. Μπορούν να δώσουν αφειδώς ρευστότητα στο σύστημα (και το κάνουν αφειδώς). Αλλά η έξοδος κινδύνου από τη στρατηγική αυτή κρύβει πολλές παγίδες. Οι «ειδικοί» αναγνωρίζουν τον κίνδυνο. Αλλά, έτσι όπως είχε εξελιχθεί το πράγμα, κανείς δεν τολμάει να κάνει πίσω, καθώς όλοι έχουν αυτοπαγιδευτεί...
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100019_08/08/2009_325053
Δεν εξηγείται αλλιώς. Οι φορείς, οι τράπεζες και οι οικονομολόγοι, μαζί με τους πολιτικούς που απηχούν σαν φερέφωνα τις «προβλέψεις» τους για επικείμενη ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας, φαίνεται πως έχουν ανακαλύψει ένα νέο μοντέλο για τη σωτηρία του συστήματος:
την ανάπτυξη χωρίς εργαζομένους.
Οι εργαζόμενοι...
... είναι οι μεγάλοι απόντες από την οικονομία, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε πρόσφατα η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία. Στα 16 κράτη- μέλη της ευρωζώνης, οι άνθρωποι που δεν έχουν δουλειά έφτασαν στο 9,4%, ενώ η ανεργία των νέων είναι πια υπερδιπλάσια από την ανεργία των ενηλίκων, στο 19,5%. Η κατάσταση δεν είναι καλύτερη ούτε στον ασιατικό πόλο του συστήματος, την Ιαπωνία, όπου η ανεργία σημείωσε ρεκόρ εξαετίας, ανεβαίνοντας στο 5,4%. Στη μητρόπολη του συστήματος, τις ΗΠΑ, έφτασε στο 9,5%, δηλαδή στο υψηλότερο επίπεδο των 26 τελευταίων ετών. Παρ΄ όλα αυτά τα θλιβερά, αναλυτές και πολιτικοί αισιοδοξούν και φουσκώνουν τα διεθνή χρηματιστήρια με προβλέψεις για μια επικείμενη ανάκαμψη, σαν να είναι η ανάπτυξη της οικονομίας κάτι που δεν στηρίζεται στη ζωή των εργαζομένων αλλά στον θάνατό τους. Έτσι, όπως παρατηρεί ο δημοσιογράφος Στέφαν Στάινμπεργκ, μεγάλες τράπεζες και χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί ανακοινώνουν μαζικά κέρδη (με τα λεφτά των φορολογουμένων), ενώ την ίδια ώρα, στη βιομηχανία, το εμπόριο και τις υπηρεσίες, σε όλους αυτούς τους τομείς δηλαδή που ονομάζονται «πραγματική οικονομία», οι θέσεις εργασίας εξακολουθούν να χάνονται με ολοένα και πιο ανησυχητικούς ρυθμούς.
Τα στοιχεία...
... για την ανεργία είναι έτσι κι αλλιώς συζητήσιμα, λέει ο Στάινμπεργκ. Βασίζονται σε εργαζομένους που δηλώνονται ως άνεργοι και δεν περιλαμβάνουν την γκρίζα ζώνη των εργαζομένων που, απογοητευμένοι επειδή για πολύ καιρό «τρώνε πόρτα», παύουν πια να αναζητούν δουλειά ή δεν καταγράφονται επειδή δεν δικαιούνται επιδόματα. Επίσης, η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία δεν λαβαίνει υπόψη τα εκατομμύρια των υποαπασχολούμενων σε όλη την Ευρώπη, όλους εκείνους που έχουν μερική απασχόληση ή τόσο κακοπληρωμένες δουλειές που δεν μπορούν να ζήσουν την οικογένειά τους. Έτσι, τα επίσημα στατιστικά στοιχεία υποτιμούν ακόμη περισσότερο το μέγεθος της κοινωνικής δυστυχίας που έχει προκληθεί από την οικονομική κρίση. Στη Γερμανία, ας πούμε, η επίσημη καταμέτρηση των ανέργων τούς βρήκε 3.460.000 τον Ιούνιο. Αν όμως προστεθούν σε αυτούς και όσοι δεν έχουν καταγραφεί ή όσοι είναι υποαπασχολούμενοι, τότε αγγίζουν τα 6 εκατομμύρια.
Ο επίσημος...
... υπολογισμός της ανεργίας είναι μια απάτη. Αλλά μια απάτη δεν διορθώνεται με μια άλλη. Τα παπαγαλάκια της «επερχόμενης ανάκαμψης» προαναγγέλλουν έναν νέο παράδεισο, πάνω στα αποκαΐδια της κόλασης που έφερε ο προηγούμενος. Όμως, η ανάπτυξη δεν πρόκειται να έρθει χωρίς τους εργαζομένους. Μάλιστα, σύντομα θα διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν, αρχίζοντας από τις σχεδόν χρεοκοπημένες βαλτικές χώρες, όπου προμηνύεται από τώρα «ένας χειμώνας διαμαρτυρίας», όπως προβλέπει ο Γκίντεον Ράχμαν στην εφημερίδα «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» (που μάλιστα χαρακτηρίζει «απερίσκεπτη» την απόφαση της λετονικής κυβέρνησης να περικόψει κατά 30% τις αποδοχές των αστυνομικών...). Εμ βέβαια, τώρα τους χρειάζονται περισσότερο από ποτέ, προκειμένου να προστατέψουν την άρχουσα τάξη από κινητοποιήσεις των εργαζόμενων, που βλέπουν ολοένα και πιο καθαρά ότι τους εκμεταλλεύονται άγρια
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4530421&ct=2
A government investigator overseeing the $700 billion bailout reported on Thursday that outsiders, including some lawmakers, lobbied regulators on behalf of banks seeking money. Μα καλά, γίνονται τέτοια πράγματα? Θα έλεγε κανείς πως οι τραπεζίτες "εργάζονται"για τα συμφέροντα τους, και τα συμφέροντά τους αυτά είναι εναντίον μας, και όχι για το "καλό του τόπου" όπως μας λένε. Μα καλά, είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο?
http://money.cnn.com/2009/08/06/news/economy/influence_TARP/index.htm?section=money_news_economy
China Aims to Continue Its Stimulus
China's top policy makers reiterated that the country will keep its expansionary policies in place, providing comfort to financial markets looking for clarity on Chinese policy going forward.
Fears that China will withdraw some stimulus programs put in place to deal with the global financial crisis had kept financial markets on edge for much of the week.
"The direction of macroeconomic policy cannot change," Zhu Zhixin, vice chairman of China's National Development and Reform Commission, the economic planning agency, told reporters at a news briefing earlier in the day on Friday. "If we waver in our policies, we will inevitably cause a reversal of the economy's stabilization and improvement," he said. "That would be like giving up midway and wasting our earlier efforts."
http://online.wsj.com/article/SB124969452466416163.html
Από την άλλη βέβαια, μπορεί η Κίνα να είναι σε καλύτερη κατάσταση, διότι το κεφάλαιο μεταναστεύει μαζικά εκεί, και έχει και το χρήμα για να χρηματοδοτεί ("stimulus") τα δικά της "πακέτα σωτηρίας", όμως:
Beijing worries about another market crash
Government tries to cool off stocks rally caused by stimulus spending
The middle-aged crowd in the packed Guosen Securities office jostle around buzzing printers that spit out receipts for their share buys, hoping to cash in on China's stimulus-fueled stock market boom.
"The central government has to fulfill their promise of 8 percent economic growth," said Wu Jun, 62, a retired civil servant who invested part of his life savings of 50,000 yuan ($7,300) and lives on a 2,000 yuan-a-month ($290 a month) pension. "They'll come up with measures to keep the market in good shape."
But while investors expect the market — up more than 80 percent this year — to keep rising, Chinese leaders are alarmed. They worry that too much of the $1 trillion lending binge by state banks that paid for China's nascent revival was diverted into stocks and real estate, raising the danger of a boom and bust cycle and higher inflation less than two years after an earlier stock market bubble burst.
http://www.msnbc.msn.com/id/32262705/ns/business-world_business/
Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση για την Κίνα εδώ:
http://www.aei.org/outlook/100061
Το τραπεζικό Βατερλό της Ανγκελα Μέρκελ προκαλεί η κατάρρευση της Ηypo Real Εstate
Πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από τις Αρχές της χώρας και κινδυνεύει να μετατραπεί σε Lehman Βrothers της Γερμανίας
Η Ηypo Real Εstate (ΗRΕ) είναι μια ελάχιστα γνωστή εκτός Γερμανίας τράπεζα. Εντός γερμανικής επικράτειας όμως έφθασε να απασχολεί σχεδόν κάθε νοικοκυριό. Δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2002 από τη ΗypoVereinsbank (ΗVΒ) του Μονάχου, λόγω των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων που αυτή αντιμετώπιζε εξαιτίας των «ανοικτών» δανείων ύψους 500 δισ. ευρώ που είχε συνάψει. Σε μια προσπάθεια εξυγίανσης της ΗVΒ αποφασίστηκε να επικεντρωθούν οι επενδύσεις και οι γενικότερες επιχειρηματικές δραστηριότητες σε ακίνητα σε μια νέα τράπεζα, την ΗRΕ, η οποία σε δεύτερη φάση θα εισαγόταν στο Χρηματιστήριο της Φραγκφούρτης.
Οι κακές γλώσσες λένε ωστόσο ότι κατ΄ αυτό τον τρόπο η ΗVΒ ξεφορτώθηκε τα «τοξικά» της δάνεια, κάτι που φυσικά διαψεύδεται από την τράπεζα, που λίγα χρόνια αργότερα εξαγοράστηκε από τον ιταλικό όμιλο UniCredit Group. Κατά μιαν έννοια η ΗRΕ ήταν μια bad bank της εποχής. Σήμερα όμως κινδυνεύει να μετατραπεί σε Lehman Βrothers της Γερμανίας. Γιατί η κατάρρευσή της πέρασε σχεδόν απαρατήρητη τόσο από τις αρμόδιες εποπτικές αρχές της χώρας όσο και από τη γερμανική κυβέρνηση και δη από τον Σοσιαλδημοκράτη υπουργό Οικονομικών Πέερ Στάινμπρουκ . Αν όμως εν τέλει καταρρεύσει η ΗRΕ δεν θα είναι ο Στάινμπρουκ που θα κληθεί να καταβάλει το πολιτικό κόστος. Διότι δεν είναι ο Στάινμπρουκ επικεφαλής της γερμανικής κυβέρνησης• καγκελάριος είναι, ως γνωστόν, η Ανγκελα Μέρκελ.
Ράλι της μετοχής
Διευθυντής της ΗRΕ ανέλαβε ο Γκέοργκ Φούνκε, ένας μάλλον άγνωστος τραπεζίτης, χωρίς ιδιαίτερα διαπιστευτήρια. Η τύχη όμως του χαμογελάει, μιας και λίγα χρόνια αργότερα ξεκινάει η έκρηξη των τιμών των ακινήτων, κυρίως εκτός Γερμανίας, που οδηγεί τόσο το ενεργητικό της τράπεζας όσο και τη μετοχή της σε ένα ξέφρενο ράλι. Το 2007 καταγράφει 32 δισ. ευρώ σε νέα ακίνητα, μια αύξηση 45% υψηλότερη από τις προβλέψεις! Η τραγωδία με την ΗRΕ δεν θα είχε ίσως ποτέ επέλθει, αν στο παιχνίδι δεν έμπαινε και η Depfa. Αυτή η- για πολλές δεκαετίεςκρατική τράπεζα που ασχολείτο με δημόσιες εγγυητικές επιστολές και ομόλογα, ιδιωτικοποιήθηκε μόλις το 1991. Ειδικότητά της ο κρατικός δανεισμός και η χρηματοδότηση δημοσίων επενδύσεων, όπως η κατασκευή αυτοκινητόδρομων, γεφυρών και άλλων έργων. Πιο ανιαρή τραπεζική απασχόληση δεν γίνεται...
Ο δεύτερος πρωτύτερα άγνωστος τραπεζίτης ο οποίος θα καθορίσει την τύχη της Depfa είναι ο Γκέρχαρντ Μπρούκερμαν, που αναλαμβάνει τη διεύθυνσή της μετά την ιδιωτικοποίηση. Μεταφέρει την έδρα της στην Ιρλανδία, λόγω των χαμηλότερων φόρων, αλλά και των λιγότερο αυστηρών εποπτικών αρχών. Και αρχίζει ένα τρελό παιχνίδι χρηματοπιστωτικών αγοραπωλησιών, οδηγώντας την τράπεζα στην κορυφή των hedge funds παγκοσμίως, με απόδοση κεφαλαίου άνω του 30%- υψηλότερο της Deutsche Βank! Μα πού βρήκε άραγε τα χρήματα για το παιχνίδι υψηλού ρίσκου; Ας είναι καλά ο Αλαν Γκρίνσπαν και η πολιτική των χαμηλών επιτοκίων.
Ο Μπρούκερμαν χρηματοδοτεί με το φθηνό χρήμα τα μακροπρόθεσμα δάνεια, τα οποία έχουν πάντα υψηλότερους τόκους. Αυτό είναι ένα κλασικό εργαλείο κέρδους για τους τραπεζίτες, μόνο που στην προκειμένη περίπτωση χρησιμοποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό ώσπου «έσπασε».
Η αύξηση των επιτοκίων οδηγεί την τράπεζα σε αγωνιώδη αναζήτηση φρέσκου χρήματος. Και όταν τα μαύρα σύννεφα έγιναν πολύ απειλητικά, την οδηγεί σε αναζήτηση αγοραστή- δηλαδή «κορόιδου». Τον οποίο βρίσκει τον Οκτώβριο του 2007 στο πρόσωπο του Φούνκε της ΗRΕ. Για το αφεντικό της ΗRΕ η αγορά της Depfa αντί πινακίου φακής - μόλις 5,2 δισ. ευρώ- αποτελεί μοναδική ευκαιρία.
Για τον γερμανό φορολογούμενο όμως θα αποδειχθεί τραγικό λάθος. Ετσι, ο Φούνκε έλαβε από την «Βild» τον τίτλο του «Τραπεζίτη της κρίσης» ή του «Γερμανού bankster», κάτι δηλαδή μεταξύ τραπεζίτη και γκάνγκστερ!
Το ερώτημα που θέτουν τόσο οι οικονομικοί αναλυτές όσο και το ίδιο το γερμανικό Κοινοβούλιο, με ειδική εξεταστική επιτροπή που σύστησε για να διερευνήσει το θέμα, είναι τι έκαναν οι εποπτικές αρχές. Παρακολουθούσαν απαθείς την καταστρεπτική πορεία των δύο τραπεζών; Η αλήθεια είναι ότι η αρμόδια αρχή (Βundesanstalt fur Finanzdienstleistungsaufsicht) είχε ήδη από το 2007 επικεντρώσει την προσοχή της στην ΗRΕ. Μάλιστα, το διάστημα Ιανουαρίου- Αυγούστου του 2008 έστειλε στο υπουργείο Οικονομικών συνολικά οκτώ αναφορές για τη συγκεκριμένη τράπεζα. Σε όλα αυτά τα πολυσέλιδα ντοκουμέντα, τα οποία ακόμη και σήμερα κατά ένα μεγάλο μέρος τους δεν έχουν δοθεί στη δημοσιότητα, περιγράφονται οργανωτικές ελλείψεις και δυσλειτουργίες των τραπεζών και επισημαίνονται οι κίνδυνοι της εξαγοράς της Depfa. Δεν χτυπά όμως το καμπανάκι του συναγερμού, διότι «είναι χαρακτηριστικό του τραπεζικού συστήματος να θέλει μέχρι τελευταίας στιγμής να δώσει την εντύπωση ότι τα όποια προβλήματα θα λυθούν εσωτερικά, χωρίς δηλαδή εξωτερική βοήθεια», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο γερμανικός Τύπος.
«Δεν μπορεί να σωθεί»
Ο συναγερμός θα χτυπήσει το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου του 2008, την επομένη των περίφημων δηλώσεων του υπουργού Οικονομικών Πέερ Στάινμπρουκ ότι πακέτα προστασίας των τραπεζών, ανάλογα με εκείνα που εκταμιεύονται στις ΗΠΑ, «ούτε έχουν νόημα ούτε είναι αναγκαία στη Γερμανία»! Ο πρόεδρος της γερμανικής κεντρικής τράπεζας (Βundesbank) Αξελ Βέμπερ, συνεπικουρούμενος από τον ΖανΚλοντ Τρισέ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), ενημερώνει εμπιστευτικά τον Στάινμπρουκ ότι η ΗRΕ βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης και ότι δεν μπορεί να σωθεί από τις άλλες γερμανικές τράπεζες.
Ενημερώνεται ότι οι επισφάλειες της τράπεζας, που είναι η δεύτερη στη Γερμανία σε ό,τι αφορά την έκδοση κρατικών ομολόγων, έχουν φθάσει στα 100 δισ. ευρώ. Ο υπουργός αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για τη γερμανική Lehman Βrothers! Μέχρι σχεδόν την τελευταία στιγμή η γερμανική κυβέρνηση δίσταζε να παρέμβει. Αλλά μπροστά στον εφιάλτη μιας κατάρρευσης τελικά αποφασίζει να χορηγήσει πακέτο 35 δισ. ευρώ για την ενίσχυση της ΗRΕ. Και τρεις ημέρες αργότερα ανακοινώνει άλλο πακέτο, ύψους 15 δισ. ευρώ, για την τράπεζα.
Τέλος καλό, όλα καλά; Οχι, δυστυχώς. Διότι πρόκειται για την αρχή μιας κρατικοποίησης με απρόβλεπτο συνολικό κόστος και άγνωστη εξέλιξη. Με άλλα λόγια, πρόκειται για την επιβεβαίωση των φόβων του Στάινμπρουκ ότι η ΗRΕ θα μετατραπεί σε ένα βαρέλι δίχως πάτο! Ειδικά για αυτή την τράπεζα η κυβέρνηση ψηφίζει νόμο που να επιτρέπει την κατάσχεση μιας επιχείρησης από το κράτος (δηλαδή την υποχρεωτική κρατικοποίηση) ανεξάρτητα από τη θέληση των μετόχων. Και αυτό το πράττει μια συντηρητική κυβέρνηση, η οποία πρεσβεύει τον οικονομικό φιλελευθερισμό! Εκείνο όμως που εξοργίζει όλους στη Γερμανία είναι ότι ακόμη και σήμερα, με την ΗRΕ υπό πλήρη κρατικό έλεγχο, ουδείς γνωρίζει τους ακριβείς λόγους για τους οποίους δεν επετράπη η πτώχευση της τράπεζας, ενώ επίσης ουδείς γνωρίζει τη στρατηγική της κυβέρνησης προκειμένου να σώσει την ΗRΕ. Για να λειτουργήσει η τράπεζα χρειάζεται ίδια κεφάλαια τουλάχιστον 10 δισ. ευρώ και βεβαίως κρατικές εγγυήσεις αγνώστου ύψους. Η Γερμανία όμως βρίσκεται σε προεκλογικό πυρετό. Προφανώς τα ερωτήματα αυτά θα απαντηθούν- αν απαντηθούν...από την κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές της 27ης Σεπτεμβρίου.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=282562&dt=08/08/2009
http://3.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/Sn1xcC3nTyI/AAAAAAAAJPU/Q1Ec9LwFYww/s320/dnt.jpg
«Είναι η πρώτη φορά, που Ελληνες επενδυτές μπήκαν στο ΧΑ σε περίοδο κρίσης, όταν οι μετοχές γκρεμίζονταν. Τοποθέτησαν μάλιστα 2 ολόκληρα δισ. ευρώ σε μετοχές ελληνικών επιχειρήσεων. Σήμερα βρίσκονται να κερδίζουν αρκετά χρήματα, περίπου 35% από την αρχή του χρόνου».
Σπ. Καπράλος – πρόεδρος Χρηματιστηρίου
Πανηγυρίζει ο εκπρόσωπος του χρηματιστηριακού– παρασιτικού κεφαλαίου για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης.
Αυτά ακούει η Πετραλιά και κάνει δηλώσεις (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2009/08/blog-post_2177.html) του τύπου: «Παρά τις πιέσεις που δέχεται από την κρίση, η ελληνική αγορά εργασίας έχει ισχυρές αντιστάσεις»
Σημειώστε και την προχτεσινή δήλωση του υπουργού Οικονομίας, Γιάν. Παπαθανασίου,: "Θέλω, να ξεκαθαρίσω πού βρισκόμαστε. Είμαστε στο μέσο της κρίσης και πρέπει να το καταλάβουμε όλοι", και θα εντοπίσετε τι ακριβώς εννοούν όταν επικαλούνται την "οικονομική κρίση" οι αστοί πολιτικάντηδες.
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2009/08/blog-post_4940.html
Οι ελληνικές τράπεζες παρέμειναν στο κλαμπ των 1.000 πιο ισχυρών
Η Εθνική Τράπεζα βρίσκεται στην 100ή θέση της διεθνούς κατάταξης Ζήτω!!!!!! Εμείς από το κακό στο χειρότερο, όμως οι τράπεζες "μας" πάνε καλά! Γιούπι!
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_2_08/08/2009_325041
Ασφαλιστικά συμβόλαια ζωής συνολικής αξίας περίπου 330 εκατ. ευρώ ρευστοποιήθηκαν το πρώτο εξάμηνο του 2009 επιβεβαιώνοντας τις εκτιμήσεις ότι η ελληνική ασφαλιστική αγορά βυθίζεται ολοένα στην κρίση, με προεξάρχοντα τον κλάδο ζωής. Αν μάλιστα προστεθούν τα συνολικής αξίας 624 εκατ. ευρώ ασφαλιστικά συμβόλαια που έσπασαν στο τέλος του 2008, τότε εύκολα διαπιστώνει κανείς το μέγεθος της οικονομικής κρίσης. Η μόνη γραμμή άμυνας στην προκειμένη περίπτωση είναι ο κλάδος ζημιών και ιδιαίτερα ο κλάδος του αυτοκινήτου, όπου η ασφάλιση, όπως είναι γνωστό, είναι υποχρεωτική.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=282553&dt=08/08/2009
Ο Σαρκοζί ξεκουράζεται, η Γαλλία βράζει
Άλλη μία επίθεση εργαζομένων σε διευθυντικό στέλεχος, ανάστατοι οι αγρότες
Την ώρα που ο Νικολά Σαρκοζί ξεκουράζεται στο αρχοντικό της οικογένειας Τεντέσκι- Μπρούνι στη Δυτική Ριβιέρα, η Γαλλία βράζει. Εργαζόμενοι επιτέθηκαν σε διευθυντικό στέλεχος του εργοστασίου που πρόκειται να κλείσει, ενώ ανάστατοι οι γεωργοί βλέπουν την Ε.Ε. να ζητά πίσω τις επιδοτήσεις. Εμ βέβαια, σε αγρότες και εργαζόμενους θα τα δώσουμε? Σιγά μη τα δώσουμε εκεί, θα τα δώσουμε σε τραπεζίτες και εφοπλιστές
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4530249&ct=2
http://s.enet.gr/resources/2009-08/14b-thumb-small.jpg
Η Πατρίτσια ντ' Αντάριο σε πάρτι στο Παρίσι, την 1η Αυγούστου, με τίτλο «Αγαπώ τον Σίλβιο»...
«Μεγάλο γουρούνι ο Μπερλουσκόνι»
«Ετσι λειτουργεί ολόκληρο το ιταλικό σύστημα», καταγγέλλει σε συνέντευξή της στους «Financial Times» η γυναίκα που έσπρωξε στον κατήφορο της δημοτικότητας τον σκανδαλόπληκτο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν ξέρει από πού να φυλαχθεί δεχόμενος πυρά πανταχόθεν. Είναι εντυπωσιακό πάντως το ότι η πλειοψηφία της κριτικής προς το Μπερλουσκόνι αφορά τη σεξουαλικήτ ου ζωή, και όχι το ότι έχει ρημάξει το λαό, έχει ανασυγκροτήσει σε μεγάλο βαθμό φασιστικές ομάδες, έχει κατεβάσει το στρατό στους δρόμους να επριπολεί, κτλ.
Η κριτική που του ασκείται για τα σεξουαλικά είναι ρηχή, απλά ενσαρκώνει το [κρυφό] όνειρο του κάθε στερημένου που θέλει και αυτός να "γαμαει και να δέρνει" μέχρι τα 70 του - και κατά βάθος θαυμάζει το Μπερλουσκόνι και τα ρωμαικά του όργια, άλλο αν το παίζει "καλός Καθολικός"...
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=07/08/2009&id=70772
Οι παρενέργειες του εκδημοκρατισμού της Τουρκίας
Οι προσπάθειες του Ερντογάν για εκδημοκρατισμό της Τουρκίας συνεπικουρείται από τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ βοηθάνε (υπογείως πάντοτε) τον Ερντογάν για εκδημοκρατισμό της Τουρκίας όχι επειδή εκτιμούν τη δημοκρατία αλλά επειδή το υποσχέθηκαν στους Ευρωπαίους τους οποίους πιέζουν για είσοδο της Τουρκίας στην Ένωση. Με την έστω μικρή αμερικανική βοήθεια ο Ερντογάν άρχισε από πέρυσι να επιτίθεται στο βαθύ φασιστικό κράτος της Τουρκίας, είχε και κάποιες επιτυχίες με μεγάλο ρίσκο.
Το βαθύ κράτος της Τουρκίας επειδή κατάλαβε ότι ο Ερντογάν έχει τη βοήθεια κάποιων αμερικανικών "κύκλων" στράφηκε στην ακόμη σκοτεινότερη Ρωσία για ενίσχυση και αντιπερισπασμό. Γι' αυτό είδαμε τους προηγούμενους μήνες ελλιμενισμούς Ρωσικών πλοίων στην Τουρκία και συζητήσεις για στρατιωτικές συνεργασίες, ακόμη και αγορές ρωσικών όπλων και τη δημιουργία από τους Ρώσους πυρηνικού σταθμού στην Τουρκία και δικτύων αερίων.
Έτσι ο Ερντογάν αναγκάζεται να στραφεί και αυτός προς τη Ρωσική επιρροή σε μια προσπάθειά του αυτή η επιρροή να μην διοχετευτεί εξολοκλήρου στο βαθύ κράτος. Σε αυτό το πλαίσιο έγινε η πρόσφατη πρόσκληση του Ερντογάν στον Πούτιν, εκπρόσωπο του επίσης βαθέος Ρωσικού κράτους. Σε αυτό το πλαίσιο της Ρωσικής επιρροής οι Αμερικάνοι ξανασκέφτονται τη βοήθεια που προσέφεραν στον Ερντογάν.
Μέσα σε αυτό τον κυκεώνα αλληλοεπικαλυπτόμενων σχέσεων "παίζονται" πάρα πολλά σε σχέση με τον έλεγχο της Τουρκίας που είναι το μεγαλύτερο διακύβευμα αλλά και τις ισορροπίες στον Καύκασο και την ευρύτερη περιοχή.
Για να δώσω ένα παράδειγμα: Το αμερικανικό "λόμπι" που στηρίζει σφοδρά το βαθύ τουρκικό κράτος είναι το αυτό που επίσης στηρίζει τα αμερικανικά επιχειρηματικά συμφέροντα μεγάλων στρατιωτικών συμπλεγμάτων. Αυτό το "λόμπι" έχει στηρίξει τα συμφέροντά του στην τόνωση μιας τουρκικής μυθολογίας εθνικιστικού επεκτατισμού του ίδιου τύπου που είχαν δημιουργήσει τεχνητά οι Βρετανοί στην Τουρκία πριν από 40 χρόνια. Τονώνει αυτή τη μυθολογία των αήττητων τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και της ανάπτυξης της Τουρκίας ως περιφερειακής υπερδύναμης διότι αν η Τουρκία ακολουθεί μια τέτοια πορεία τότε είναι ανάγκη να σπαταλάει τεράστια ποσά σε εξοπλισμούς. Για να εξοπλίζεσαι ενώ δεν έχεις κανέναν εξωτερικό εχθρό σημαίνει ότι πρέπει να είσαι επιθετικός και επεκτατικός με όσους περισσότερους μπορείς.
Για να διατηρήσουν όμως οι τουρκικές απειλές και η τουρκική επιθετικότητα μια αληθοφάνεια υπάρχει η ανάγκη της κλιμάκωσης. Χωρίς την κλιμάκωση η τουρκικές απειλές θα γινόταν μετά από κάποια χρόνια αστείες και κανείς δεν θα επηρεαζόταν από αυτές. Αντίθετα, τα μικροεπεισόδια ή στην χειρότερη περίπτωση οι αυξανόμενες απαιτήσεις και αυξημένη στρατιωτική επιθετικότητα οδηγεί στον ορισμό της αναμφισβήτητης απειλής. Σε αυτό το πλαίσιο οι τούρκοι διεκδικούν κατοικημένα ελληνικά νησιά και προσπαθούν για τη δημιουργία θερμού επεισοδίου.
Το βαθύ κράτος όχι απλά δεν έχει να χάσει τίποτα από έναν πόλεμο αλλά ο πόλεμος μπορεί να είναι η σωτηρία του.
Σε αυτό το πλαίσιο η Τουρκία έχει κάποια σημαντικά πλεονεκτήματα: δεν έχει κράτος δικαίου, δεν έχει δημοκρατία, δίνει πολύ μικρή αξία στην ανθρώπινη ζωή, έχει μεγάλους πληθυσμούς που ελέγχονται με φανατικά συνθήματα από ακροδεξιοφασιστικές οργανώσεις.
Οι ένοπλες δυνάμεις δεν αποτελούν το κύριο πλεονέκτημα τους, ούτε το ότι αυτές έχουν αποκτήσει μεγάλη εμπειρία από πραγματικούς πολέμους στο βόρειο Ιράκ ή στο τουρκικό Κουρδιστάν και αλλού.
Το κύριο πλεονέκτημά τους είναι ότι μπορούν χωρίς να το σκεφτούν για δεύτερη φορά να στείλουν με ευκολία στον πόλεμο ένα συγκεκριμένο αριθμός στρατιωτών χωρίς να έχουν να λογοδοτήσουν πουθενά. Αντίθετα στην Ελλάδα παρόλο που το κράτος μπορεί να ελέγχει τα ΜΜΕ ακόμη και ο χειρισμός μιας πυρκαγιάς οδηγεί σε γκρίνιες, βαβούρα και αναταραχή.
Στην Ελλάδα ο θάνατος ενός αθώου παιδιού από ένα μπάτσο τον Δεκέμβρη του 2008 οδήγησε σε πρωτοφανή επεισόδια. Αντίθετα στην Τουρκία οι ένοπλες δυνάμεις καταστολής μπορούν να μπουν μέσα στις φυλακές να σκοτώσουν 120 ανθρώπους και να φύγουν ξανά χωρίς να κουνηθεί φύλλο. Ή μπορούν να χτυπήσουν το βράδυ την πόρτα ενός αθώου ή ενός αριστερού αγωνιστή, να τον συλλάβουν και να τον ρίξουν σε ένα μπουντρούμι για 15 χρόνια.
Με λίγα λόγια η Τουρκία αναγκάζεται εκ της φύσεώς της να είναι φασιστική και επιθετική όσο οι "Ισλαμιστές" του Ερντογάν αγωνίζονται για την εγκαθίδρυση ενός στοιχειώδους κράτους δικαίου. Αυτό θα έφερνε σε δύσκολη θέση και θα στερούσε πολλά δις δολάρια από το στρατιωτικοβιομηχανικό αμερικανικό σύμπλεγμα. Γι' αυτό άλλωστε και η τρέχουσα περίοδος που ο Ερντογάν κάνει ό,τι μπορεί και ό,τι του επιτρέπουν υπογείως οι Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι τα πράγματα είναι κρίσιμα.
Οι τεκτονικές μετατοπίσεις που συμβαίνουν στην Τουρκία με την παράδοση της σκυτάλης από τους ψυχοπαθείς αντιπροσώπους του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος του βαθέος κράτους της Τουρκίας στους δημοκράτες πιόνια των Αμερικάνων του Ερντογάν θα έχει πολύ πιθανά μεγάλες συνέπειες και στην Ελλάδα.
Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά εργοστάσια παραγωγής πολεμικού υλικού, διάβαζα πρόσφατα στην Εστία ότι κακώς δεν έχει αναπτυχθεί περισσότερο η εγχώρια πολεμική βιομηχανία ενώ είναι ιδιαιτέρως αποδοτική. Αυτό δεν είναι άσχετο με τους άμεσους εκβιασμούς που δέχεται η χώρα μας από ένα σκοτεινό στρατιωτικοβιομηχανικό αμερικανικό σύμπλεγμα του οποίου το πρωτοπαλίκαρο στην ευρύτερη περιοχή είναι το βαθύ κράτος της Τουρκίας.
http://greekrider.blogspot.com/2009/08/blog-post_5804.html
Ενέκρινε η Ουκρανία πρόγραμμα προετοιμασίας της χώρας για την ένταξη στο ΝΑΤΟ Η μισή Ουκρανία όμως είναι φιλορωσική, και θα έχουμε και άλλες εξελίξεις εκεί
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1040711&lngDtrID=245
Afghanistan conflict could last 40 years, says new head of British Army
General Sir David Richards, the new head of the British Army believes the West's mission to stabilise Afghanistan might take as long as 40 years.
http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/asia/afghanistan/5990684/Afghanistan-conflict-could-last-40-years-says-new-head-of-British-Army.html
Ρωσικά υποβρύχια σε περιπολίες ανοιχτά των ΗΠΑ
Αντιπαρήλθε η Μόσχα την ανησυχία της Ουάσιγκτον για τις ψυχροπολεμικού στιλ περιπολίες πυρηνικών υποβρυχίων στα ανοικτά της ανατολικής ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών, για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, αποκαλώντας τες παρ' όλα αυτά «αποστολές ρουτίνας».
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=06/08/2009&id=70481
Oasis - Little By Little
We the people fight for our existence
We don't claim to be perfect
But we're free
We dream our dreams alone
With no resistance
Fading like the stars we wish to be
You know I didn't mean
What I just said
But my God woke up
On the wrong side of his bed
And it just don't matter now
Cos little by little
We gave you everything
You ever dreamed of
Little by little
The wheels of your life
Have slowly fallen off
Little by little
You have to give it all in all your life
And all the time I just ask myself why
You're really here
True perfection has to be imperfect
I know that that sounds foolish but it's true
The day has come
And now you'll have to accept
The life inside your head we give to you
You know I didn't mean
What I just said
But my God woke up
On the wrong side of his bed
And it just don't matter now
Cos little by little
We gave you everything
You ever dreamed of
Little by little
The wheels of your life
Have slowly fallen off
Little by little
You have to give it all in all your life
And all the time I just ask myself why
You're really here
Hey
Little by little
We gave you everything
You ever dreamed of
Little by little
The wheels of your life
Have slowly fallen off
Little by little
You had to give it all in all your life
And all the time I just ask myself why
You're really here
Why am I really here?
Why am I really here?
http://www.youtube.com/watch?v=TfkAkMExDrQ&feature=related
Τώρα απλά αποφεύγεις την ερώτηση - αυτή είναι μια πολυτέλεια που κατά την άποψη μου δεν την έχουν οι λαοί πλέον.
Το πρώτο πράγμα λοιπόν που προτείνω, μιας και με ρώτησες, είναι να σταματήσουν οι λαοί να αποφεύγουν την ερώτηση αυτή, να περιμένουν το 'μεσσία', το 'ζορό' ή το "Θεό" να τους σώσει, ή την "ελεύθερη αγορά" να αυτορυθμιστεί, χωρίς οι ίδιοι να χρειάζεται να κουνήσουν έστω το μικρό τους δαχτυλάκι.
Στην εργασία, είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως όταν οργανώθηκαν (συνδικάτα, σωματεία), και συμμετείχαν μαζικά, και με σημαντικές κινητοποιήσεις, κέρδισαν πράγματα, που τώρα χάνονται με γοργούς ρυθμούς. Έβαλαν όμως αιτήματα-στόχους, και τους κέρδισαν.
Να λοιπόν ένα πρώτο βήμα - επιστροφή των σωματείων, ώστε να σταματήσει ο κατύφορος για τους πολλούς, προς όφελος των λίγων.
Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό είναι δύσκολο, η εργοδοτική τρομοκρατία είναι αποτρεπτικός παράγοντας, και εγώ την έχω ζήσει - αλλά βήματα γίνονται και θα γίνουν και άλλα.
Σε πολιτικό επίπεδο, δεν είναι δυνατόν να βρίζει ο κόσμος τα κυρίαρχα κόμματα, αλλά να μην κινειται για την δημιουργία ενός νέου, που θα προσπαθεί να εκφράζει τα δικά τους συμφέροντα - αυτό είναι παραλογισμός που δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Δεύτερο βήμα λοιπόν η δημιουργία κόμματος που θα εκπροσωπεί τα συμφέροντα του λαού.
Χονδρικά, αυτά τα δύο - από εκεί και πέρα η συζήτηση μπορεί -και πρέπει- να επεκτεθεί σε πολλά επιμέρους ζητήματα, πρόγραμμα, στόχους, σχέδιο για το πως θα επιτευχθούν, κτλ.
Ερώτηση; οι εργαζόμενοι το κάνουν μόνοι τους ή έχουν και εργοδότες;
Ναι φωτιά στους εργοδότες.........................αλλά μετά πως θα έχουμε εργάτες;
μήπως να βγάλουμε κόμμά (ξέρεις εκείνα που αποτύχανε, ξανά και ξανά)
Αλήθεια γιατί οι εργαζόμενοι δεν γίνονται εργοδότες;
Πάντως θα πάρω μετόχες στην logitech, βοηθάει
Που αποσκοπούν στο κέρδος.
Γιατί κάνεις τόσο αγωνιώδεις προσπάθειες να μην το παραδεχτείς αυτό?
Δεν κάνω καμμία αγωνιώδη προσπάθεια να μην παραδεχτώ κάτι αυτονόητο.
Γιατί στα κομμουνιστικά καθεστώτα στο κέρδος δεν αποβλέπει η εργασία;
Το κέρδος δεν είναι απαραίτητα το χρήμα
Κέρδος είναι η παροχή στέγης τροφής περίθαλψης και παιδείας έναντι της εργασίας.
Το ότι αυτό δεν γίνεται με συναλλακτικό μέσον το χρήμα δεν αλλάζει κάτι.
Και το καπιταλιστικό σύστημα με την αμοιβή της εργασίας τροφή στέγη περίθαλψη παιδεία αγοράζεις
Ποιά είναι η διαφορά;
Και στις δύο περιπτώσεις η «αμοιβή» εντός ή εκτός εισαγωγικών είτε είναι χρήμα είτε δεν είναι
αντιπροσωπεύει κάποια αγαθά τα οποία μπορείς να έχεις ως αμοιβή για την προσφορά της εργασίας σου.
Άν δεν εργαστείς σε ένα κομμουνιστικό σύστημα - δεν γίνεται εκεί ούτε να το διανοηθείς αλλά λέμε τώρα - «κέρδος» δεν θα έχεις
Δηλ. θα κάθεσαι και το σύστημα θα σου παρέχει τροφή στέγη παιδεία περίθαλψη και σύ αραχτός και light?
Δεν γίνεται πουθενά αυτό ούτε στον καπιταλισμό ούτε στον κομμουνισμό.
Και εσύ που μου λές τώρα να βάλουμε μηχανές να δουλεύουν για μάς σε «κέρδος» αποβλέπεις
Αποβλέπεις σε κέρδος χρόνου, ανάπαυσης, διασκέδασης, υπηρεσιών χωρίς να παρέχεις εργασία.
Άρα παντού και πάντα το «κέρδος» είναι σκοπός του ανθρώπου.
Και στην συνομιλία μας «κέρδος» προσπαθείς να αποκτήσεις προσπαθώντας να με πείσεις για τις θέσεις σου
Γιατί λοιπόν το «κέρδος» στον καπιταλισμό να είναι κακό και στον κομμουνισμό καλό; :hmm:
Καταρχήν, εξακολουθείς να αποφεύγεις το ερώτημα που σου έθεσα πιο πριν. Όσο το κάνεις αυτό, τόσο χειροτερεύεις τη θέση σου
[παρατήρηση: δεν το λέω προσωπικά, ίσα ίσα που μου είσαι και σε σχετικά συμπαθής, διότι τουλάχιστον συνομιλείς σε αρκετά καλό επίπεδο. Το λέω γενικά- όσο ο κόσμος αποφεύγει να σκέφτεται τρόπους για να βελτιώσει την κατάστασή του, αυτή διαρκώς θα επιδεινώνεται]
Από εκεί και πέρα:
Γιατί στα κομμουνιστικά καθεστώτα στο κέρδος δεν αποβλέπει η εργασία;
Βεβαίως.
Στο κέρδος το δικό μου ως εργαζόμενου όμως, κάτι που στον καπιταλισμό δε συμβαίνει, το κέρδος του εργοδότη μπαίνει πάνω από το δικό μου (άλλοτε περισσότερο, άλλοτε λιγότερο, ανάλογα με το πόσο αποτελεσματικά υπερασπίζει η κάθε πλευρά το συμφέρον της. Για παράδειγμα ο βαθμός εκμετάλλευσης αυξάνει όταν μειωνονται οι μισθοί, ή χειροτερεύουν τα ωράρια, και αντιστοιχα μειώνεται όταν οι μισθοί αυξάνονται, κτλ)
Το κέρδος δεν είναι απαραίτητα το χρήμα
Κέρδος είναι η παροχή στέγης τροφής περίθαλψης και παιδείας έναντι της εργασίας.
Σωστά
Άν δεν εργαστείς σε ένα κομμουνιστικό σύστημα - δεν γίνεται εκεί ούτε να το διανοηθείς αλλά λέμε τώρα - «κέρδος» δεν θα έχεις
Στην πραγματικότητα, σε ένα κομμουνιστικό σύστημα θα εργαζόσουν πολύ λιγότερο από ότι τώρα. Αυτό είναι και το κέρδος
Δηλ. θα κάθεσαι και το σύστημα θα σου παρέχει τροφή στέγη παιδεία περίθαλψη και σύ αραχτός και light?
Δεν γίνεται πουθενά αυτό ούτε στον καπιταλισμό ούτε στον κομμουνισμό.[QUOTE=mistral;2986314]
Σαφώς και δε θα κάθεσαι, "τα αγαθά κόποις κτώνται".
Απλά θα εργάζεσαι πολύ λιγότερο απ' ότι σήμερα, με τα βάρβαρα ωράρια.
Όσο για το ότι "αυτά δεν γίνονται πουθενά" που λες, για ρίξε μια ματιά στους κροίσους που περιοδεύουν με τις θαλαμηγούς τους, και μετά πέσε μου αν στον καπιταλισμό είναι ή δεν είναι εφικτό να καλοπαιρνάς χωρίς αν εργάζεσαι, απλά κοροιδεύοντας τον κόσμο, κάτι το οποίο όχι απλά επιτρέπεται, αλλά επιβραβεύεται!
[QUOTE=mistral;2986314]Και εσύ που μου λές τώρα να βάλουμε μηχανές να δουλεύουν για μάς σε «κέρδος» αποβλέπεις
Αποβλέπεις σε κέρδος χρόνου, ανάπαυσης, διασκέδασης, υπηρεσιών χωρίς να παρέχεις εργασία.
ΝΑΙ
Άρα παντού και πάντα το «κέρδος» είναι σκοπός του ανθρώπου.
Και στην συνομιλία μας «κέρδος» προσπαθείς να αποκτήσεις προσπαθώντας να με πείσεις για τις θέσεις σου
ΑΚΡΙΒΩΣ.
Μην τα λες όμως σε εμένα αυτά, εγώ συμφωνώ 100% με αυτά που λες. Πέστα σε αυτούς που έχουν βαλθεί να μας πείσουν ότι για όλη αυτή την κρίση φταίνει μόνο "μερικοί κακοί κερδοσκόποι".
Αυτό που έγινε είναι πως η αδυναμία της εργατικής τάξης να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της, έδωσε την ευκαιρία στην άρχουσα τάξη να προωθήσει τα δικά της συμφέροντα (που είναι εναντίον μας, μιας και βασίζονται στην εκματάλλευση των εργαζόμενων) σε βαθμό-ρεκόρ.
Καιρός να διεκδικήσουμε το δικό μας κέρδος, το συμφέρον μας, όχι βέβαια ο καθένας μονος του, ατομικά ("διαίρει και βασίλευε"), αλλά συλλογικά
Γιατί λοιπόν το «κέρδος» στον καπιταλισμό να είναι κακό και στον κομμουνισμό καλό; :hmm:
Έλα ντε, πότε το ειπα εγώ αυτό?
Το κέρδος του εργαζόμενου είναι "καλό" είτε στον καπιταλισμό, είτε στον κομμουνισμό, για εμένα, διότι είμαι εργαζόμενος, και αυτό με συμφέρει.
Άρα το θεωρώ "καλό" και το κυνηγάω.
Το κέρδος του εργοδότη είναι "κακό" είτε στον καπιταλισμό, είτε στον κομμουνισμό, για εμένα, διότι είμαι εργαζόμενος, και αυτό ΔΕ με συμφέρει.
Άρα το θεωρώ "κακό" και το αντιπαλεύω.
Ερώτηση; οι εργαζόμενοι το κάνουν μόνοι τους ή έχουν και εργοδότες;
Αν έχουν λέει...
Όπως και οι κολλίγοι είχαν φεουδάρχες, οι σκλάβοι στις γαλέρες είχαν του έπαρχους, κτλ, κτλ, κτλ
Ναι φωτιά στους εργοδότες.........................αλλά μετά πως θα έχουμε εργάτες;
Όπως και τώρα
μήπως να βγάλουμε κόμμά (ξέρεις εκείνα που αποτύχανε, ξανά και ξανά)
Ναι, αυτό να κάνουμε.
Το ότι απέτυχαν στο περελθόν, δε σημαίνει ότι θα αποτυγχάνουν πάντα - αν ήταν έτσι, η Ελλάδα ακόμα θα ανήκε στην Τουρκία, αλλά μετά από ένα σωρό αποτυχημένες προσπάθειες επανάστασης, τελικά ξαναπροσπάθησαν το 1821 και -για φαντάσου- εκείνη τη φορά πέτυχαν
Αλήθεια γιατί οι εργαζόμενοι δεν γίνονται εργοδότες;
Γιατί αν όλοι ήταν εργοδότες, τότε δε θα παραγόταν τίποτα - ποιος θα το παρήγαγε?
Οι εργοδότες μας έχουν ανάγκη, για να παράγουμε, και αυτοί να καρπώνονται το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου και της εξουσίας.
Εμείς δεν τους έχουμε ανάγκη, θα συνεχίσουμε να παράγουμε αυτά που θέλουμε εμείς, χωρίς να είμαστε υπό την κυριαρχία των λίγων εργοδοτών
Πάντως θα πάρω μετόχες στην logitech, βοηθάει
Πάρε, μπορεί και ανέβουν.
Αντιλαμβάνομαι ότι το thread είναι κουραστικό, και για περιπτώσεις σαν εσένα είναι ακόμα πιο κουραστικό λόγω περιεχομένου.
Δυστυχώς αυτά δεν τα λένε τα κανάλια στις ειδήσεις των 8, οπότε από το μείνουν θαμένα, καλύτερα να βγουν, όσο καλύτερα μπορώ.
........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 11 λεπτά και 56 δευτερόλεπτα αργότερα ........
Ο καλός Γερμανός
Ολες οι χώρες και περιοχές του πλανήτη προσφεύγουν σήμερα σε οικονομικές πολιτικές που μέχρι πρόσφατα αποδοκίμαζαν, προκειμένου ν' αντιμετωπίσουν απρόβλεπτες και αντίξοες νέες διεθνείς συνθήκες.
Οι ΗΠΑ, από διεθνής χωροφύλακας της μείωσης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του δημόσιου δανεισμού για τους άλλους, σήμερα ηγούνται διαμετρικά αντίθετης οικονομικής πολιτικής, με απεριόριστη διόγκωση αμφοτέρων.
Η Βρετανία, επίσης μεταξύ των πρωτοπόρων της συγκράτησης των δημόσιων δαπανών και του δανεισμού, σήμερα ακολουθεί κατά πόδας την άλλη όχθη του Ατλαντικού, εκτινάσσοντας το έλλειμμά της μέχρι 14% του ΑΕΠ. Ανάλογες εξελίξεις, αν και λιγότερο θεαματικές, σημειώνονται στις ασιατικές χώρες, όπως Ιαπωνία, Κίνα, Ινδία κ.λπ. Εάν μια περιοχή του πλανήτη παραμένει σχετικά απαθής και δεν μεταβάλλει γραμμή πλεύσης με την οικονομική κρίση, αυτή είναι η Ευρώπη, με τη Γερμανία, ως κύριο συντονιστή
Η χώρα δεν θυσιάζει ούτε στο ελάχιστο το «κρατικό συμφέρον» της, προκειμένου να στηρίζει εταίρους που βρίσκονται σε ανάγκη ή την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, που θεωρείται πλέον ότι δημιουργεί στη Γερμανία περισσότερο κόστος από ό,τι όφελος.
Οι επείγουσες ανάγκες αναδιανομής των εισοδημάτων, μείωσης των ανισοτήτων και ανάκαμψης της οικονομίας στις ευρωπαϊκές χώρες, σημειώνει ο αμερικανός ιστορικός του Πρίνστον Χάρολντ Τζέιμς, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια την Ευρώπη σε περαιτέρω διασπορά, παρά σε σύγκλιση και ενοποίηση.
Βεβαίως, οι πολιτικές διάσωσης των γερμανικών τραπεζών συνεχίζονται από την καγκελάριο Μέρκελ, όμως οι βιομηχανικές επιχειρήσεις εκτίθενται όλο και περισσότερο στον κίνδυνο της πτώχευσης. Η βιομηχανική παραγωγή και οι εξαγωγές, κινητήρας της γερμανικής οικονομίας, έχουν ήδη καταρρεύσει κατά 25%, η ύφεση εκτιμάται σε -6% του ΑΕΠ, η ανεργία υπερβαίνει ήδη κάθε προηγούμενη επίδοση στη χώρα αυτή, με ακόμη δυσμενέστερες προβλέψεις για το φθινόπωρο του 2009.
Σε αντίφαση με τις αγγλοσαξονικές χώρες, στις οποίες το δημόσιο έλλειμμα εκτινάσσεται στα ύψη, η Γερμανία έσπευσε να ψηφίσει «συνταγματικό νόμο», με τον οποίο το δημοσιονομικό έλλειμμα οφείλει να περιορισθεί σε 0,35% του ΑΕΠ το 2016 και να εκμηδενισθεί το 2020.
Σύμφωνα με το δόγμα της καγκελαρίου, η Γερμανία δεν διαθέτει την πολυτέλεια επιλογής διαφορετικής οικονομικής πολιτικής, λόγω του υψηλότατου βαθμού γήρανσης του πληθυσμού της. Αυτό συνεπάγεται αφ' ενός υψηλή προτίμηση των Γερμανών προς την αποταμίευση και την αντιπληθωριστική πολιτική, που διασφαλίζει υψηλές χρηματικές αποδόσεις, ακόμη και εις βάρος της δημιουργίας θέσεων εργασίας και παραγωγικών εισοδημάτων. Ο μέσος Γερμανός παραμένει κυρίως αποταμιευτής και εισοδηματίας, παρά δημιουργός παραγωγικών εισοδημάτων. Η γήρανση συνεπάγεται επίσης, σύμφωνα με τη Μέρκελ, περιορισμένη δυνατότητα επέκτασης της εσωτερικής αγοράς, ώστε το μέλλον της πανίσχυρης γερμανικής οικονομίας να εναποτίθεται στην αβέβαιη ανάκαμψη των εξωτερικών αγορών της.
Ηγήρανση συνεπώς θεωρείται ότι αποτελεί την απώτατη αιτία της γερμανικής αδράνειας και μοναδική ελπίδα της για το μέλλον παραμένει η ανάκαμψη των άλλων. Ομοίως, στην αυτή αιτία αποδίδεται η πολιτική λιτότητος και αδράνειας στην οποία η Γερμανία εξαναγκάζει τους ευρωπαίους εταίρους της. Η νομισματική σταθερότητα στην ευρωζώνη αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση για τη νομισματική σταθερότητα στην ίδια τη Γερμανία, εφόσον το ευρώ παραμένει κοινό νόμισμα όλων. Η ελλειμματική δημόσια δαπάνη και ο δανεισμός οιουδήποτε εταίρου υπονομεύουν τη νομισματική σταθερότητα της Γερμανίας, δηλαδή της χώρας στην οποία [B]η νομισματική αξία εκτιμάται περισσότερο από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη στον πλανήτη.
Το γερμανικό δόγμα βάλλεται σήμερα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που επιθυμούν διαφορετικές προτεραιότητες οικονομικής πολιτικής. Στον άξονα Παρίσι-Βερολίνο, η γαλλική πλευρά εγείρει την καχυποψία περί «γερμανικού εγωισμού», που καθυποτάσσει ολόκληρη την ήπειρο στις υποθετικές ανάγκες μιας μόνον χώρας. Εάν η γερμανική αδράνεια αποδίδεται σε δημογραφικά δεδομένα, που δύσκολα μεταβάλλονται, τότε πιθανώς η ρήξη με την υπόλοιπη Ευρώπη να είναι ήδη προδιαγεγραμμένη και ν' αποτελεί απλό ζήτημα χρόνου, αποφαίνεται ο γάλλος υπουργός Πιέρ Ζουγέ. Οι επείγουσες ανάγκες αναδιανομής των εισοδημάτων, μείωσης των ανισοτήτων και ανάκαμψης της οικονομίας στις ευρωπαϊκές χώρες, σημειώνει ο αμερικανός ιστορικός του Πρίνστον Χάρολντ Τζέιμς, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια την Ευρώπη σε περαιτέρω διασπορά, παρά σε σύγκλιση και ενοποίηση.
Αυτό επιβεβαιώθηκε με την πρόσφατη ιστορική απόφαση του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας, που «παγώνει» την ακολουθούμενη διαδικασία ευρωπαϊκής ενοποίησης. Οι εξουσίες και αρμοδιότητες των κρατών δεν ανήκουν στα κράτη, αλλά στους λαούς εν ονόματι των οποίων ασκούνται. Ενόσω η έννοια «ευρωπαϊκός λαός» παραμένει ανεύρετη, έπεται ότι και εκείνη της «ευρωπαϊκής λαϊκής κυριαρχίας» αποβαίνει «ανακριβής, παραπλανητική και καταχρηστική». Απονομιμοποιείται έτσι κάθε άμεση «ευρωπαϊκή» εξουσία, εκτός από όσες ορίζονται με συγκεκριμένες διακυβερνητικές συμφωνίες και συνθήκες.
Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου θεωρεί ότι, υπό τις υπάρχουσες συνθήκες, τα εθνικά κράτη και μόνον αυτά διαθέτουν τεκμήριο λαϊκής νομιμοποίησης προκειμένου να διαχειρίζονται τη λαϊκή βούληση και ότι αυτή η νομιμοποίηση δεν εκχωρείται ούτε μπορεί ν' ασκείται κατ' εξουσιοδότηση από κάποια άλλη υπερεθνική αρχή, που εξ ορισμού πάσχει λόγω ελλείμματος λαϊκής νομιμοποίησης. Ο γερμανός ανώτατος δικαστής δεν είναι δογματικός: αυτά ισχύουν σύμφωνα με το σημερινό γερμανικό Σύνταγμα, η ευρωπαϊκή δικαιοδοσία δεν αποκλείεται στο μέλλον, αλλά για ν' αποκτήσει νομιμοποίηση, πρέπει να τροποποιηθεί το Σύνταγμα και αυτό προϋποθέτει λαϊκό δημοψήφισμα, πράγμα που όλες οι πτέρυγες του γερμανικού πολιτικού συστήματος διαρρήδην αποκλείουν μετά την εμπειρία του ναζισμού.
Η απόφαση του γερμανικού δικαστηρίου, όμως, δεν βρίσκεται σε δυσαρμονία ούτε με το λαϊκό αίσθημα ούτε με εκείνο του πολιτικού κόσμου. Πρόσφατα, η καγκελάριος διεκήρυξε ότι αντιμετωπίζει την Ευρώπη ως «στοιχείο του γερμανικού κρατικού συμφέροντος». Η χώρα δεν θυσιάζει ούτε στο ελάχιστο το «κρατικό συμφέρον» της, προκειμένου να στηρίζει εταίρους που βρίσκονται σε ανάγκη ή την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, που θεωρείται πλέον ότι δημιουργεί στη Γερμανία περισσότερο κόστος από ό,τι όφελος.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/08/2009&id=71318
Quelle Surprise! Hank Paulson and Goldman CEO Talked to Each Other a Lot! Μεγάλη έκπληξη, ήδη σε φαντάζομαι "αγαπητέ αναγνώστη" να μλενεις με το τόμα ανοιχτό όταν μάθεις πως ο Χανκ Πόλσον από την κυβένρηση των ΗΠΑ "μίλαγε διαρκώς" με στελέχη της τράπζες Goldamn Sachs το τελευταίο διάστημα (ρτι να έλεγαν άραγε? Ειλικρινά δε μπορώ να φανταστώ). Εγώ πάντως "αγαπητέ αναγνώστη" έχω μείνει άφωνος από αυτή την απρόσμενη αποκάλυψη
At this point, the New York Times story (http://www.nytimes.com/2009/08/09/business/09paulson.html?pagewanted=1&_r=1&hp) reporting that Treasury Secretary Hank Paulson and Goldman chief Lloyd Blankfein spoke frequently during the crisis is close to a "dog bites man" news item. After Goldman was the only Wall Street player involved in the discussions of what to do about the rapidly unravelling AIG, and Goldman then turned out to be the biggest beneficiary of the dubious credit default swaps unwinding, any other cases of undue attentiveness to the needs of Paulson's former firm are likely to pale. The amusing bit is that the public is looking for more signs of behind the scenes winks and nods, when what is in the open is so blatant that there really wasn't much need to do things in a covert fashion. You already have a very steep yield curve, FDIC guaranteed debt, the Fed engineering massive liquidity facilities, which reduces the risks of holding the types of paper the Fed is targeting (the Fed is working mightily to keep interest rates in a certain range, which reduces the risk of loss), all hugely props to the industry that no one seems to think about too much.
The real issue here is that this is yet another sign of how much standards have shifted. One of the curbs on behavior, believe it or not, was having a sense of propriety. Even though Treasury secretaries often came from the financial services industry, they were supposed not to try to look too close to it. In fact, believe it or not, past Treasury secretaries weren't terribly involved in the markets, in part because investment banks were not huge donors and more credit intermediation was done through traditional loans that actually stayed on banks' books. The sea change occurred the Clinton Administration, when Wall Street saved the flagging president's bacon by amping up contributions after the 1994 Congressoinal rout. Rubin, as newly-installed Treasury secretary, promptly undertook a wave of Wall Street friendly initiatives: a strong dollar policy, balancing the budget (which if you read the record, was done much more to appease bond vigilantes than out of more general economic concerns) and a questionable Mexican rescue, which again was more a rescue to US firms exposed to Mexico, over a Congressional veto to boot (Rubin raided the Exchange Stabilization Fund, a Depression vehicle to defend the dollar, if need be, without needing to make potentially disruptive special budget allocations).
Even though a sense of proprietary does not stop chicanery, it does curb it. Fewer people will take part, and those who do have to go to considerable lengths to disguise their actions, which increases the costs and time needed.
However, Morgenson does muster up an outrage that is sorely missing. Many of us have become jaded, and that is part of the problem. Consider this telling bit:
Before he became President George W. Bush’s Treasury secretary in 2006, Henry M. Paulson Jr. agreed to hold himself to a higher ethical standard than his predecessors..
But today, seven months after Mr. Paulson left office, questions are still being asked about his part in decisions last fall to prop up the teetering financial system with tens of billions of taxpayer dollars, including aid that directly benefited his former firm. Testifying on Capitol Hill last month, he was grilled about his relationship with Goldman.
“Is it possible that there’s so much conflict of interest here that all you folks don’t even realize that you’re helping people that you’re associated with?” Representative Cliff Stearns, Republican of Florida, asked Mr. Paulson at the July 16 hearing.
“I operated very consistently within the ethic guidelines I had as secretary of the Treasury,” Mr. Paulson responded, adding that he asked for an ethics waiver for his interactions with his old firm....
Mr. Paulson did not say when he received a waiver, but copies of two waivers he received — from the White House counsel’s office and the Treasury Department — show they were issued on the afternoon of Sept. 17, 2008.
Rep. Stearns' comment is key. The standards have fallen so low that people can fool themselves about what is acceptable. And that is pronounced among Goldman employees, since the firm is a cult. Even though the industry is known for violating personal boundaries (a big cult habit) and keeping people in a closed community of the likeminded, Goldman does that one better, making a point of hiring people when they are young and malleable, having a strong sense of elitism and resultant belief that leaving the firm to work anywhere else would be an admission of personal failure, and making even more extreme demands than the norm. For instance, it is not uncommon for Goldman to ask staff members to reschedule weddings if they will conflict with a deal.
As a result, Goldmanite are particularly prone to "all animals are equal, but some are more equal than others" thinking, and of course, the "more equal" ones hail from Goldman. Recall the bizarre incident revealed in May, in which Steve Friedman, former co-chairman of Goldman and then chairman of the New York Fed, not only failed to recuse himself on Goldman's application to become a bank holding company, but while waiting for a waiver of his newly-conflicted status, he then also bought Goldman shares! Friedman resigned over the scandal, and sent a peturbed-sounding letter, clearly indicating he did not get it. A conflict of interest is not a conflict of interest if Goldman is involved. But the NY Fed's general counsel didn't back down on the Friedman waiver, so in his little ethics bubble, he got reinforcement of his dubious position.
Morgenson does give the required caveats, but the record show Goldman had much better access. And lobbyists are paid fortunes to secure "access":
It is common, of course, for regulators to be in contact with market participants to gather valuable industry intelligence, and financial regulators had to scramble very quickly last fall to address an unprecedented crisis. In those circumstances it would have been difficult for anyone to follow routine guidelines.
While Mr. Paulson spoke to many Wall Street executives during that period, he was in very frequent contact with Lloyd C. Blankfein, Goldman’s chief executive, according to a copy of Mr. Paulson’s calendars acquired by The New York Times through a Freedom of Information Act request.
During the week of the A.I.G. bailout alone, Mr. Paulson and Mr. Blankfein spoke two dozen times, the calendars show, far more frequently than Mr. Paulson did with other Wall Street executives...
Ms. [Michele] Davis [a Paulson spokeswoman] also said that Federal Reserve officials, not Mr. Paulson, played the lead role in shaping and financing the A.I.G. bailout.
But Mr. Paulson was closely involved in decisions to rescue A.I.G., according to two senior government officials who requested anonymity because the negotiations were supposed to be confidential.
And government ethics specialists say that the timing of Mr. Paulson’s waivers, and the circumstances surrounding it, are troubling.
“I think that when you have a person in a high government position who has been with one of the major financial institutions, things like this have to happen more publicly and they have to happen more in the normal course of business rather than privately, quietly and on the fly,” said Peter Bienstock, the former executive director of the New York State Commission on Government Integrity and a partner at the law firm of Cohen Hennessey Bienstock & Rabin.
And some observers were more critical:
“I think it’s clear he had a conflict of interest,” Mr. Stearns, the congressman, said in an interview. “He was covering himself with this waiver because he knew he had a conflict of interest with his telephone calls and with his actions. Even though he had no money in Goldman, he had a vested interest in Goldman’s success, in terms of his own reputation and historical perspective.”
And let us not lose sight of what was at stake:
Ms. Davis reiterated.. that Mr. Paulson’s involvement in the A.I.G. bailout was meant to forestall a collapse of the entire financial system and not to rescue any individual firms exposed to A.I.G., like Goldman. However, she said, federal officials were worried that both Goldman and Morgan Stanley were in danger themselves of failing later in the week and it was in that context that Mr. Paulson received a waiver.
“The waiver was in anticipation of a need to rescue Goldman Sachs,” Ms. Davis said, “not to bail out A.I.G.”
With all this talk of banks repaying TARP money, only a teeny portion of the subsidies they've received, too many people have lost sight of the real issue: these banks would have collapsed were it not for the generosity of the American taxpayer. And the real crime here, as Roger Ehrenberg, is that the Treasury Department, in a deal Paulson was deeply involved in, badly underpriced the TARP warrants. Do you think that was an accident? If so, I have a bridge I'd like to sell you.
http://www.nakedcapitalism.com/2009/08/quelle-surprise-hank-paulson-and.html
The U.S. economy may be on the cusp of a recovery and the impact of the nation’s stimulus plan should increase this quarter, said Laura Tyson, an adviser to President Barack Obama.
Tyson said on July 7 the U.S. should consider drafting a second stimulus package focusing on infrastructure projects because the $787 billion approved in February was “a bit too small.” She told CNBC three days later that it’s premature to plan for a second stimulus package. Όλα πάνε πρίμα, τώρα αφήστε μας να τυπώσουμε μερικά ακόμα δολλαριάκια από το πουθενά, και τότε "τα πάντα όλα" θα πάνε ακόμα καλύτερα. Γιούπι - τα λεφτά φυτρώνουν πλεον και στα δέντρα απ' ότι φαίνεται
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=ar4LJOrLiyzQ
The U.S. economy is stabilizing and may have bottomed out, as the government’s stimulus plan probably saved a million jobs Αν οι πολιτικές της κυβέρνησης λεσωσαν τόσες δουλειές, τότε ποιανού οι πολιτικές οδήγησαν στην απώλεια εκατομμυρίων δουλειών? Ουφ, τι δύσκολες ερωτήσεις, ας αφήσουμε την κυβένρηση να συνεχίσει να σώζει εκατομμύρια δουλειές, και βέβαια να μην ξεχάσουμε να την ευχαριστήσουμε για τη μεγάλη προσφορά της στο λαό, Nobel Prize winner Paul Krugman said today.
A second stimulus package for the economy is still needed Ναι μωρέ, τόσα και τόσα δολλάρια τυπώσαμε από το πουθενά, τι ψυχη έχουν μερικά ακόμα, and should be directed at state and localand local governments as well as infrastructure spending, he said in an interview in Kuala Lumpur. The world economy may face several years of weak growth without falling into a “double-dip” recession, he said.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aMZ5qIkGppqA
China Will Maintain Stimulatory Policies, Wen Says Και εκεί τα ίδια, αν και εκεί έχουν και παραγωγική βάση, και μεγάλα αποθέματα, το κεφάλαιο μεταναστεύει εκεί και ο καπιταλισμός παίρνει μια "κινεζική" μορφή
China will maintain its current macroeconomic policy stance aimed at bolstering domestic spending as the nation continues to experience fallout from the global recession, Premier Wen Jiabao said.
The effect of some of China’s stimulus policies will weaken over time, and the economy is still under pressure from declining demand for exports, Wen said in a statement on the central government’s Web site today.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=a4jB06TbWWgQ
Η Κίνα πρέπει να καταναλώνει περισσότερο
The Economist Όπως λέγαμε εδώ και καιρό, οι ίδιοι οι καπιταλιστές θα δώσουν περισσότερα λεφτά στους εργαζόμενους στν Κίνα, και θα τους εκπαιδευσουν βέβαια και ανάλογα, ώστε να γίνουν υπερκαταναλωτές, μιας και ο 'θάνατος" του "Αμερικάνου καταναλωτή" κάπως πρέπει να καλυφθεί, αλλιώς ποιος θα αγοράσει όλα αυτά τα προιόντα?
Βέβαια, κάποιος θα μπορούσε να πει ότι τα περισσότερα από αυτά είναι άχρηστα, και καλύτερα θα ήταν να μην τα παρήγαγαν οι εργαζόμενοι, και να είχαν περισσότερο ελεύθερο χρόνο, αλλά αυτά είναι "χαζομάρες", μην τα ακούτε, αγοραστε μέχρι τελικής πτώσεως.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_09/08/2009_325116
CNBC slides as viewers get crunched
Aggressive business network becomes a turn-off Τα ψέματα δεν πολυπείθουν πλέον, και από τη στιγμή που υπάρχουν και νέα, αναπτυσσόμενα ΜΜΕ, όπως πχ το internet, με ορισμένα sites και blogs να προσφέρουν πολύ σοβαρή ενημέρωση/κριτική, ο κόσμος εγκαταλείπει επιλογές όπως το CNBC
http://www.guardian.co.uk/business/2009/aug/09/television-cnbc-viewing-figures
http://s.enet.gr/resources/2009-08/6-9-thumb-small.jpg
Τον αναζητούν στη Σαλονίκη
Θερμή «υποδοχή» προετοιμάζουν στον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή τα συνδικάτα στη Θεσσαλονίκη. ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΕΚΘ, ΠΑΜΕ και συνταξιούχοι σχεδιάζουν ένα εκρηκτικό τριήμερο κινητοποιήσεων, με δύο συλλαλητήρια προς το Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο, όπου ο πρωθυπουργός θα εγκαινιάσει την 74η ΔΕΘ, στις 5 Σεπτεμβρίου.
«Τα τελευταία χρόνια εφαρμόστηκε μια πολιτική που στο στόχαστρό της είχε την κατεδάφιση όλων των εργασιακών, οικονομικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων, χωρίς να επιλύονται τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Απεναντίας, αυτά διευρύνονται», αναφέρει ο Στ. Ανέστης, μέλος της εκτελεστικής επιτροπής και εκπρόσωπος τύπου της ΓΣΕΕ. Ναι, όντως - απλά χρειάζεται και η συμπλήρωση "αγαπητέ" Ανέστη ότι την ίδια ώρα που γίνονταν αυτά, η αφεντιά σου και και τα υπόλοιπα μέλη της ηγεσίας της ΓΣΕΕ σφυρίζατε -και εξακολουθείτε να σφυρίζετε- αδιάφορα, ή "για τα μάτια του κόσμου". Και σαφώς και ο κόσμος θα πρεπει να ασχοληθεί με την συνδικαλιστική του οργάνωση, όμως χωρίς εσάς, αλλά με ανθρώπους που όντως θα προωθούν τα συμφέροντα των εργαζόμενων
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/08/2009&id=71368
ΒΡΑΧΝΑΣ έχουν γίνει στην αγορά οι ακάλυπτες και μεταχρονολογημένες επιταγές. Η στενότητα που προκάλεσε στις επιχειρήσεις η κρίση και η μείωση της ζήτησης έχουν μετατρέψει τις επιταγές σε ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της εθνικής οικονομίας.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/08/2009&id=71310
Μεγαλύτερο απ' ό,τι φαίνεται το θέμα με τις ακάλυπτες Πράγματι, στην Ελλάδα δεν υπήρχαν πολλά "τοξικά" τραπεζικά προιόντα, υπάρχουν όμως "τόνοι" ακάλυπτων επιταγών
Η αξία των ακάλυπτων επιταγών έφτασε τα 1,657 δισ. ευρώ το πρώτο εξάμηνο της χρονιάς. Οι πρώτες εκτιμήσεις από τράπεζες για την πορεία των ακάλυπτων επιταγών τον Ιούλιο μιλάνε για σταθεροποίηση ή υποχώρηση έναντι του Ιουνίου. Θα παραμείνουν, πάντως, υπερδιπλάσιες σε σχέση με ένα χρόνο πριν.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/08/2009&id=71309
Εξαφανίστηκαν 40.000 εταιρείες σε λίγους μήνες!
Ενδεικτικό της χαώδους κατάστασης που επικρατεί στο ΙΚΑ είναι το γεγονός ότι από τις 300.000 επιχειρήσεις που υποβάλλουν αναλυτικές περιοδικές δηλώσεις (ΑΠΔ) για τον αριθμό των απασχολουμένων και τη συνολική καταβολή εισφορών, το α' τρίμηνο του 2009 κυριολεκτικά χάθηκαν από τους κομπιούτερ του ταμείου οι 40.000 εξ αυτών.
Δηλαδή το 13,4% των επιχειρήσεων είτε φαλίρισε, «ενδεικτική της παραγωγικής αποσάθρωσης της χώρας» σύμφωνα με τον πρόεδρο των εργαζομένων στο Ιδρυμα, Βασίλη Κόκκαλη, είτε πέρασε στη «μαύρη»-αδήλωτη απασχόληση.
Τα άκρως αρνητικά στοιχεία για την απασχόληση έχουν εξαφανίσει και τα πρόσθετα έσοδα από τις αυξήσεις των μισθών του ιδιωτικού τομέα κατά 5,5% από 1/5/2009 και οδηγούν το ΙΚΑ σε πρόσθετο έλλειμμα της τάξης του 1,7 ευρώ στο τέλος του έτους. Λιγότερα δηλαδή και από τα περσινά έσοδα του ταμείου. Εδώ όμς δε βλέπω να δίνονται 28 δις - γιατί έτσι?
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/08/2009&id=71312
Θυσία ομολόγων για συντάξεις
ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ ΑΝΑΓΚΑΖΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΛΕΙ ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ
ΕΝΑ βήμα πριν από το οικονομικό κραχ βρίσκεται το ΙΚΑ, το οποίο αναγκάζεται να πουλήσει τα ασημικά -κρατικά ομόλογα- προκειμένου να καταβάλει τις συντάξεις από τον Σεπτέμβριο.
Το πρόβλημα είναι ότι τα έσοδα υποχωρούν τη στιγμή που είχε προϋπολογιστεί αύξηση 8%. Το γεγονός κλονίζει τα θεμέλια του ασφαλιστικού συστήματος και συμπαρασύρει μαζί του και τους άλλους τρεις πυλώνες της κοινωνικής οικονομίας: τον ΟΑΕΔ, την Εργατική Κατοικία και την Εργατική Εστία, οι οποίοι στηρίζονται καθοριστικά στους αλληλόχρεους λογαριασμούς που έπρεπε να πιστώνει το ΙΚΑ. Το κράτος χρωστά δις στα ταμεία των εργαζόμενω. Το ίδιο και οι εργοδότες. Κανένας όμως από τους δύο δε δέχεται να πληρώσει αυτά που χρωστά - αντίθετα, κλέβουν λεφτά από εμάς (το κράτος), και τα δίνει σε τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανους, κτλ. Αυτό ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ, θα πρέπει να το σταματήσουμε
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/08/2009&id=71313
Αυξήσεις μέχρι 2% δίνουν οι εργοδότες Αλλά περιμένουν ο κόσμος να ψωνίσει, στα πλαίσια της ανάκαμψης - αχαχαχαχαχαχαχ
Η κυβέρνηση παίρνει παράταση από τις Βρυξέλλες προκειμένου τα δημόσια οικονομικά να προσαρμοστούν στο Σύμφωνο Σταθερότητας, όμως το «πάγωμα» των αποδοχών όχι μόνο δεν μετατίθεται αλλά επιδιώκεται να επεκταθεί και στον ιδιωτικό τομέα. Το 2010, δεύτερη συνεχή χρονιά μετά τη φετινή μηδενική μεταβολή, οι μισθοί των δημόσιων υπαλλήλων θα τεθούν στην προκρούστεια κλίνη των ελλειμμάτων. Αντίθετα, οι τραπεζίτες πάνε καλά. Στην υγειά των "κορόιδων"...
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/08/2009&id=71314
Τα Golden boys χτυπάνε... δύο φορές
Εναν χρόνο μετά το παγκόσμιο οικονομικό κραχ, στήνουν νέο πάρτι με μπόνους - πρόκληση
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=5198812
http://www.the-reel-mccoy.com/movies/classics/images/godfather1.jpg
Χείρα βοηθείας από το Κρεμλίνο στις μεγάλες επιχειρήσεις
Ο κ. Ντεριπάσκα και πολλοί Ρώσοι δισεκατομμυριούχοι εξακολουθούν -επί του παρόντος- να ζουν και να βασιλεύουν...
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12478&subid=2&pubid=14091146
IMF puts total cost of crisis at £7.1 trillion
The cost of mopping up after the world financial crisis has come to $11.9 trillion (£7.12 trillion) − enough to finance a £1,779 handout for every man, woman and child on the planet. Μόνο που δε μοιράστηκε έτσι - όλα αυτά τα τρις, η μεγαλύτερη ληστεία ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ, πήγε στις τσέπες των τραπεζιτών. Μιλάμε για τεράστια αναδιανομή πλούτου, προς όφελος της άρχουσας τάξης, που σπρώχνει το λαό σε συνθήκες μεσσαιωνικές
http://www.telegraph.co.uk/finance/newsbysector/banksandfinance/5995810/IMF-puts-total-cost-of-crisis-at-7.1-trillion.html
Taxpayer-owned banks repossess thousands of homes Και για όσους δεν κατάλαβαν, τα λεφτά που πληρώνετε με τους φόρους σας, πηγαίνουν για να χρηματοδοτήσουν τις τράπεζες, που μετά έρχονται και σας παίρνουν το σπίτι σας, διότι δεν έχετε λεφτά να χρηματοδοτήσετε το δάνειο σας. Ωραίο ε?
More than 6,700 homes have been repossessed by banks in which the taxpayer has a major stake, as rising unemployment and pay cuts force homeowners to hand in their house keys.
http://www.guardian.co.uk/business/2009/aug/09/banking-credit-crunch
Ξεκινάει νέο σαφάρι υπό το φόβο των spread
Η πιθανότητα τα spreads των ελληνικών ομολόγων (η διαφορά τους από τα αντίστοιχα γερμανικά) να εκτιναχθούν ξανά στα ύψη είναι ένας από τους λόγους που το οικονομικό επιτελείο θα ήθελε να εξασφαλίσει άμεσα την παράταση για δημοσιονομική προσαρμογή.
Καθώς το κρατικό ταμείο είναι «μείον», ο επόμενος γύρος δανεισμού θεωρείται προ των πυλών.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/08/2009&id=71315
Παζάρι 6,5 δισ. € με την Κομισιόν
Η κυβέρνηση μετά το δημοσιονομικό ναυάγιο τα δίνει όλα για παράταση της προθεσμίας μείωσης του ελλείμματος κάτω από 3%
Ο υπουργός Oικονομίας Γ. Παπαθανασίου για πρώτη φορά δημοσίως άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να ζητηθεί παράταση από την Kομισιόν για τη δημοσιονομική προσαρμογή πέρα από το τέλος του 2010
Ειδικότερα σχεδιάζεται:
Παράταση για έναν ακόμη χρόνο του μέτρου των μηδενικών αυξήσεων στους βασικούς μισθούς και τις συντάξεις πάνω από ένα ορισμένο ύψος με βάση το φετινό μοντέλο και πάγωμα των επιδομάτων και των πρόσθετων αμοιβών.
Ψαλίδισμα ή και κατάργηση των πρόσθετων αποδοχών στο Δημόσιο για υπερωριακή εργασία καθώς και των έκτακτων επιδομάτων.
Καθιέρωση νέου μισθολογίου που θα προβλέπει χαμηλότερες αποδοχές για τους νεοπροσλαμβανόμενους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα μέσω της κατάργησης επιδομάτων και έκτακτων αμοιβών.
Μείωση της συμμετοχής του Δημοσίου στην κάλυψη του κόστους για νοσήλια νοσοκομείων, αμοιβές ιατρών και διαγνωστικές εξετάσεις.
Αναστολή των προσλήψεων μόνιμων υπαλλήλων εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων.
Δραστική περιστολή των κονδυλίων για τη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης.
Περιορισμό των επιχορηγήσεων σε φορείς και οργανισμούς του Δημοσίου, στους οποίους περιλαμβάνονται σχολεία, πανεπιστήμια, νοσοκομεία, κέντρα υγείας, συγκοινωνιακοί φορείς και επιστημονικά και πολιτιστικά ιδρύματα.
Πέραν της συμπίεσης των δημοσίων δαπανών σχεδιάζονται και νέα εισπρακτικά μέτρα. Στο πλαίσιο αυτό μελετάται η αναπροσαρμογή των συντελεστών αυτοτελούς φορολόγησης εισοδημάτων καθώς και κατάργηση ορισμένων με υπαγωγή τους στην κλίμακα φορολογίας εισοδήματος.
Ρε παιδιά, μην τα παίρνετε όλα από τους τραπεζίτες, πάρτε και μερικά από εμάς, δε βαριέσαι, ας δώσουμε και εμείς κάτι, μας έχετε "στα ώπα-ώπα" ως τώρα και αισθανόμαστε άσχημα που δε συνεισφέρουμε όσο θα μπορούσαμε
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=5198809
Είμαστε έθνος υπερχρεωμένων Μόνο εμείς? Όλοι, μιας και οι μισθοί ήταν τόσο χαμηλοί, που, προκειμένου να πουληθούν τα προιόντα που παράγουν οι εργαζόμενοι πλέον, έπρεπε ή να αυξησουν τους μισθούς, ή να εθίσουν τον κόσμο στα δάνεια. Το ποια επιλογή από τη δύο προτίμησαν οι κυβερνώντες δε θέλει ιδιαίτερο σχολιασμό
Τρομακτική έκρηξη των υποχρεώσεων για κράτος, επιχειρήσεις και νοικοκυριά
«Τα υπέρογκα και υπερβολικά χρέη των τελευταίων ετών, τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα,αρχίζουν να δημιουργούν ένα εκρηκτικό περιβάλλον το οποίο δεν έχει ξαναγνωρίσει η Ελλάδα τουλάχιστον τα τελευταία 50 χρόνια» σημειώνουν οι ερευνητές. «Το ελληνικό εξωτερικό χρέος καλπάζει συνεχώςαφού τα τελευταία πέντε χρόνια γνώρισε αύξηση κατά 220%» αναφέρεται στην έρευνα και επισημαίνεται ότι «οι τράπεζες έχουν δανειστεί το 1/3 του συνολικού εξωτερικού χρέους». Οι αριθμοί δείχνουν και την πικρή πραγματικότητα: «Το 2003 το εξωτερικό χρέος ήταν 166,2 δισ. ευρώ και αντιστοιχούσε στο 85,8% του ΑΕΠ. Το 2008 το εξωτερικό χρέος έφθασε στα 531,7 δισ.ευρώ και αντιστοιχεί στο 138,2% του ΑΕΠ» συμπληρώνει η ερευνητική ομάδα και προβλέπει ότι εφέτος «θα αυξηθεί ακόμη κατά 60 δισ. ευρώ».
«Το κυριότερο χρέος είναι τα 6 δισ.ευρώτα οποία χρωστούν τα νοσοκομεία σε διάφορους προμηθευτές,ακολουθούν οφειλές 2,5 δισ. ευρώ προς τους κατασκευαστές και 3 δισ. από επιστροφές ΦΠΑ».
«Τα χρέη των ιδιωτικών επιχειρήσεων απεικονίζονται στην εκρηκτική άνοδο των ακάλυπτων επιταγών. Η αξία των ακάλυπτων επιταγών το πρώτο εξάμηνο του 2009 προσέγγισε τα 1,78 δισ. ευρώ.
«Τα χρέη των νοικοκυριών ολοένα και αυξάνονταιμειώνοντας το διαθέσιμο εισόδημά τους» αναφέρει η ερευνητική ομάδα.
«Τα χρέη των νοικοκυριών προς τις πιστωτικές κάρτες έχουν εκτοξευθεί στα ύψη» τονίζουν οι ερευνητές, σημειώνοντας ότι «οι οφειλές στις κάρτες ξεπερνούν τα 10 δισ. ευρώ» «Η πρότασή μας για τα νοικοκυριά είναι όχι άλλα δανεικά, όχι άλλη εικονική ευημερία, όχι άλλους φόρους. Τα νοικοκυριά πρέπει να ξαναβρούν τη φυσιολογική τους ζωή μέσα από την αναθεώρηση και την ιεράρχηση των αναγκών τους και τον έλεγχο των καταναλωτικών τους δαπανών. Ενα νοικοκυριό είναι σίγουρο ότι οδηγείται στην οικονομική καταστροφή όταν ξοδεύει περισσότερα από το διαθέσιμο εισόδημά του. Την οικονομική καταστροφή ακολουθούν η ψυχολογική καταστροφή και η εμφάνιση κοινωνικών προβλημάτων» καταλήγουν οι ερευνητές.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=282722&dt=09/08/2009
Από «βαλκανικό θαύμα», μεγάλος ασθενής
Η Ρουμανία, η μεγαλύτερη αγορά των Βαλκανίων, η χώρα που βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα της διεθνούς κρίσης, προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα και ελπίζει σε καλύτερες μέρες από το... 2011. Οι πολίτες της είδαν το βιοτικό τους επίπεδο να βελτιώνεται εντυπωσιακά μετά την οικονομική ανάπτυξη οχτώ διαδοχικών ετών. Λίγοι μήνες ήταν όμως αρκετοί, για να απειληθεί ό,τι επί χρόνια χτιζόταν...Γιατί χτιζόταν στην άμμο, ήταν οφθαλμαπάτη
Στο Βουκουρέστι, σήμερα ουδείς από τους οικονομικούς παράγοντες διανοείται να αναφέρει λέξεις όπως «ανάπτυξη», «βιοτικό επίπεδο» ή «αυξήσεις μισθών». Αντιθέτως, η λέξη που κυριαρχεί είναι... «δάνειο». Εάν η Ιρλανδία θεωρήθηκε από την διεθνή κοινότητα ως ο «αδύναμος κρίκος» της δυτικοευρωπαϊκής οικονομίας, όπως και η Ουγγαρία και η Ουκρανία στην Ανατολική Ευρώπη, στα Βαλκάνια ο μεγάλος ασθενής είναι η Ρουμανία.
Η χώρα έλαβε τον προηγούμενο μήνα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο την πρώτη δόση -ύψους 6,6 δισ. δολαρίων- του διετούς δανείου stand-by, συνολικού ποσού 17,1 δισ. δολαρίων, το οποίο αναμένεται να εξομαλύνει σχετικά τις επιπτώσεις της ραγδαίας πτώσης των εισροών κεφαλαίου στη χώρα. Η Ευρωπαϊκή Ενωση ενέκρινε ακόμη ένα δάνειο, ύψους 5 δισ. ευρώ, προκειμένου να υποστηρίξει το ισοζύγιο πληρωμών της χώρας, ενώ πολυμερείς πηγές δανεισμού θα συνεισφέρουν ακόμη 2 δισ. ευρώ. Υπολογίζεται ότι στη Ρουμανία θα εισρεύσουν συνολικά 24 δισ. δολάρια.
Σειρά στον καταιγισμό δανείων προς τη Ρουμανία έλαβε η Παγκόσμια Τράπεζα, η οποία ενέκρινε πίστωση ύψους 300 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τους ιθύνοντες της Παγκόσμιας Τράπεζας, η χρηματοδότηση αυτή θα βοηθήσει να μειωθεί ο αντίκτυπος της κρίσης στους φτωχούς και στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.
Σήμερα στη ρουμανική πρωτεύουσα κανείς δεν αποκλείει το ενδεχόμενο κοινωνικής έκρηξης με απρόβλεπτες συνέπειες. Ενδεικτικό είναι ότι -μόνο κατά το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους- 70.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις, διέκοψαν τη λειτουργία τους, ενώ το φθινόπωρο η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί. Δεδομένο πρέπει να θεωρείται το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων για το 2010.
Εάν η διεθνής κοινότητα άφηνε την Ρουμανία στο «έλεος του θεού» υπολογίζεται ότι η συρρίκνωση της οικονομίας κατά το 2009 θα ξεπερνούσε το 10%. Μετά την εφαρμογή του πακέτου διάσωσης, το δημοσιονομικό έλλειμμα προβλέπεται να φτάσει το 4,6% του ΑΕΠ.
Θεωρητικά υπάρχουν και καλά νέα, εκτός της εισροής των δανείων. Διεθνείς οίκοι αξιολόγησης και ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Ρουμανίας (BNR), Μούγκουρ Ισαρέσκου, εκτιμούν ότι η ρουμανική οικονομία θα βρεθεί σε ύφεση τύπου «V».
Η οικονομία δηλαδή βιώνει κάθετη διολίσθηση, αλλά θα ανακάμψει γρήγορα. Ο κ. Ισαρέσκου προβλέπει ότι κατά το τελευταίο τρίμηνο του 2009 η Ρουμανία θα «βιώσει» ένα είδος οικονομικής ανάπτυξης, ωστόσο η πραγματική οικονομία θα αρχίσει να δείχνει σημάδια σταθεροποίησης ύστερα από 1,5-2 χρόνια. Μαζί του συμφωνεί και το ΔΝΤ.
Απαντες όμως αναγνωρίζουν ότι η «Ρουμανία των δανείων», μετά την κρίση, θα είναι μια διαφορετική χώρα. Με άλλα λόγια, θα είναι σχεδόν αδύνατον να επιστρέψει στα πρόσφατα πρότυπα οικονομικής ανάπτυξης που είχαν δημιουργήσει ένα μικρό «βαλκανικό θαύμα».
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/08/2009&id=71322
Κωδικός: «Not made in Japan»!
Το εργατικό κόστος, ως ποσοστό της βιομηχανικής παραγωγής, μειώθηκε στο 49% το 2007, από 73% το 1994
Τα εξαρτήματα που παράγει το εργοστάσιο NSK στην περιοχή της Φουτζισάβα, στην Ιαπωνία, μπορεί να θυμίζουν τα πρωτότυπα που είχε σχεδιάσει, πριν από πέντε αιώνες, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ωστόσο, η εταιρεία βαρύνεται από τεράστιος κόστος. Ο ετήσιος προϋπολογισμός για την έρευνα, ύψους 10 δισ. γεν (74 εκατ. ευρώ) χρηματοδοτεί την εργασία μιας ομάδας χημικών επιστημόνων που παρασκευάζουν μηχανικά έλαια, καθώς και μηχανικούς ηλεκτρονικών, των οποίων τα λογισμικά είναι σχεδιασμένα για να ελέγχουν την καθαρότητα των κραμάτων. «Μπορείς να αγοράσεις φθηνά εξαρτήματα κινεζικής παραγωγής που μοιάζουν το ίδιο καλά, αλλά, εγώ δεν θα τα χρησιμοποιούσα ποτέ», λέει ο Μασατόσι Σιράι, ο υποδιευθυντής του εργοστασίου.
Εν τούτοις, παρά την ποιότητά τους, η κατάρρευση της παγκόσμιας ζήτησης και η κατακόρυφη άνοδος της ισοτιμίας του γεν έπληξαν καίρια τους Ιάπωνες κατασκευαστές και ανατροφοδότησαν τον δημόσιο διάλογο για την εξάρτηση της χώρας από τον τομέα. Κι αυτό, επειδή δεν ήταν ο χρηματοοικονομικός τομέας που μετέδωσε την ύφεση στην Ιαπωνία, αλλά η βιομηχανία.
Παρά το γεγονός ότι δεν παρατηρήθηκε πραγματική φούσκα στην αγορά ακινήτων, ή τραπεζική κρίση, η κάμψη των εξαγωγών -που έχουν μειωθεί κατά το ήμισυ, από το ναδίρ του περασμένου Φεβρουαρίου- είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί η παραγωγή κατά 14%, σε ετήσιους όρους, στο α΄ τρίμηνο, καθιστώντας την ιαπωνική ύφεση σε μία από τις χειρότερες στον αναπτυγμένο κόσμο.
Την ώρα που οι ηγέτες του αγγλοσαξονικού κόσμου ανησυχούν για το γεγονός ότι η υπερβολική εξάρτηση από τον χρηματοοικονομικό τομέα ήταν αυτή που εξασθένησε τις οικονομίες τους, τα προβλήματα της Ιαπωνίας υπενθυμίζουν ότι υπάρχουν κίνδυνοι και από την άλλη πλευρά του φράκτη.
Οι οικονομολόγοι έχουν προειδοποιήσει, από μακρόν, πως οι κυρίαρχοι εξαγωγείς και ο σχετικά καχεκτικός εγχώριος τομέας υπηρεσιών ευθύνονται, κατά κύριο λόγο, για την εξάρτηση της Ιαπωνίας από τη διεθνή ζήτηση και την έχει αφήσει εκτεθειμένη στις ακραίες διακυμάνσεις της αγοράς συναλλάγματος και ευάλωτη στους ασιάτες ανταγωνιστές φθηνού κόστους. Η παγκόσμια ύφεση μοιάζει να τους δικαιώνει, εγείροντας, παράλληλα, το ερώτημα: έχουν μέλλον τα εργοστάσια όπως αυτό στη Φουτσισάβα;
monozukuri
Σε μια χώρα όπου οι λεγόμενοι monozukuri, δηλαδή, αυτοί που παράγουν προϊόντα, αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της εθνικής ταυτότητας, η διατύπωση έντονων ανησυχιών για την κατάσταση του βιομηχανικού τομέα δεν είναι καινοφανής. Η εκβιομηχάνιση που συντελέστηκε με ασύλληπτη ταχύτητα προστάτευσε την Ιαπωνία από τον δυτικό ιμπεριαλισμό, τον 19ο αιώνα και την ανοικοδόμησε μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου - ένας πόλεμος που κατέδειξε με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο τη σημασία της παραγωγής υλικών.
«Δεν ήταν ο τομέας υπηρεσιών των ΗΠΑ που κατανίκησε την Ιαπωνία», επισημαίνει ο Ρόμπερτ Ντούτζαρικ, ο καθηγητής του πανεπιστημίου Τemple, στο Τόκιο. Η καλοπληρωμένη εργασία στα εργοστάσια υπήρξε ο στυλοβάτης της μεταπολεμικής ισότητας στην Ιαπωνία. Οι εταιρείες μετακινούν, σιωπηρώς, την παραγωγή σε χώρες του εξωτερικού, τα τελευταία 30 χρόνια, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στους εμπορικούς φραγμούς ή για να εκμεταλλευτούν το φθηνότερο εργατικό κόστος. Εργοδοτώντας έναν στους 10 εργαζόμενους, το μερίδιο της βιομηχανίας στο ΑΕΠ, που ήταν διαμορφωμένο στο 21%, το 2006, παραμένει εξαιρετικά υψηλό με βάση τα πρότυπα που επικρατούν στον αναπτυγμένο κόσμο, ωστόσο, είναι χαμηλότερο από το ζενίθ του 36% που είχε καταγραφεί το 1970.
Η υπόθεση ήταν πως η εργασία υψηλής ειδίκευσης θα συνέχιζε να υπάρχει στην Ιαπωνία και οι ολοένα αυξανόμενες πωλήσεις στο εξωτερικό θα διασφάλιζαν ένα ελάχιστο επίπεδο εξαγωγών. Αυτή η άποψη αμφισβητείται, πλέον.
Καθώς η ύφεση επιδεινώθηκε, στις αρχές του έτους, τα εργοστάσια άρχισαν να κλείνουν και οι εργάτες να απολύονται - σε πολλές, μάλιστα, περιπτώσεις, δίχως να εξασφαλίζουν, τουλάχιστον, την υπόσχεση πως θα επαναπροσληφθούν αμέσως όταν η οικονομία ανακάμψει. Η Sony ανακοίνωσε, για παράδειγμα, πως θα κλείσει 4 από τα 10 εγχώρια εργοστάσιά της και θα μετακινήσει την παραγωγή τους σε χώρες του εξωτερικού.
Ο Μίκιο Καταγιάμα, πρόεδρος της Sharp ανακοίνωσε, με τη σειρά του, ότι στο μέλλον «οι εξαγωγές από την Ιαπωνία δεν θα έχουν κανένα νόημα ακόμη και στους πλέον εξελιγμένους, τεχνολογικά, τομείς».
Για μια εταιρεία με την κατασκευαστική δεινότητα που τη διακρίνει, το σχόλιο υποδηλώνει κάτι περισσότερο από τη διατύπωση μιας ανησυχίας κυκλικού χαρακτήρα. Ακόμη και πριν ξεσπάσει η ύφεση, οι προσπάθειες που καταβάλλονταν για να διατηρηθούν οι εγχώριες θέσεις εργασίας έμοιαζαν να μην έχουν αποτέλεσμα.
Οι εταιρείες συμπίεσαν τις αμοιβές των εργαζομένων, μεταστρέφοντας τα κέρδη από την παραγωγικότητα, σε χαμηλότερες τιμές ή σε υψηλότερα κέρδη. Το εργατικό κόστος, ως ποσοστό της βιομηχανικής παραγωγής, μειώθηκε στο 49%, το 2007, από 73% το 1994.
Υπό αμφισβήτηση
Αντί να προσφέρουν σταθερή απασχόληση, τα εργοστάσια προσλαμβάνουν προσωρινούς εργάτες, συχνά Κινέζους, ή Βραζιλιάνους, με ολιγόμηνες άδειες παραμονής, οι οποίοι αμείβονται με χαμηλότερους μισθούς και δεν έχουν δικαίωμα ασφάλισης. Η Ιαπωνία δεν μετακίνησε, απλώς, τα εργοστάσιά της σε χώρες χαμηλού εργατικού κόστους, αλλά, έφερε, επίσης, τη φθηνή εργασία στα εργοστάσιά της.
Καθώς οι βιομηχανικές θέσεις εργασίας έχουν χάσει την αξία τους, η γιαπωνέζικη νεολαία έχει αρχίσει να χάνει, ολοένα περισσότερο, το ενδιαφέρον της για αυτές. Σύμφωνα με την παγκόσμια έρευνα της αντιμετώπισης της επιστήμης, που χρηματοδοτείται από νορβηγικά κεφάλαια, οι μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Ιαπωνία, απάντησαν αρνητικά στην πρόταση: «Θα επιθυμούσα να αποκτήσω μια θέση εργασίας στον τομέα της τεχνολογίας» σε σύγκριση με τους συνομιλήκους τους των υπολοίπων 25 χωρών που συμμετείχαν στην έρευνα.
Οι μαθητές αναζητούν, πλέον, το είδος της σταθερής, διά βίου εργασίας που πρόσφεραν άλλοτε οι βιομηχανίες, και τώρα επιλέγουν με ολοένα μεγαλύτερη συχνότητα τις δημόσιες υπηρεσίες ή τις εταιρείες κοινής ωφέλειας. Σε έρευνα που διενήργησε η Recruit, εταιρεία προσλήψεων, οι νέοι της Ιαπωνίας κατατάσσουν την Central Japan Railway, που αποτελεί τμήμα του παλιού σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας, ως τον πιο ελκυστικό εργοδότη.
Η Sony, στην ίδια έρευνα, κατέλαβε την 89η θέση και η Toyota την 96η? Αυτό επιδείνωσε τα προβλήματα που προκαλεί η γήρανση του ιαπωνικού πληθυσμού. «Οταν παρατηρείς τη διάρθρωση του πληθυσμού, είναι εξαιρετικά δύσκολο να εντοπίσεις ομάδες φθηνού εργατικού κόστους», υποστηρίζει ο Τανταχίτο Γιαμαμότο, πρόεδρος της Fuji Xerox - εταιρείας παραγωγής εξοπλισμού γραφείων.
Το 80% της παραγωγής της έχει ήδη μετακινηθεί σε υπερπόντιους προορισμούς και ό,τι θα απομείνει, λέει ο ίδιος, θα είναι οι θέσεις που παράγουν τα προϊόντα με την υψηλότερη προστιθέμενη αξία.
Πώς αντιδρά η Ιαπωνία στην κάμψη της παραγωγής
Η αντίδραση της Ιαπωνίας στις παρελθούσες κάμψεις της βιομηχανικής παραγωγής ήταν, συνήθως, να παρεμβαίνει στις διεθνείς αγορές συναλλάγματος για να ψαλιδίζει την ισοτιμία του γεν, προκειμένου να τονώσει τις εξαγωγές της.
Η μαζική παρέμβαση, στις αρχές της δεκαετίας άμβλυνε κάπως τα πράγματα, σε βραχυπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα, ωστόσο, δεν μετέβαλε τον βαθμό εξάρτησης της οικονομίας από τη διεθνή ζήτηση και, επομένως, την άφηνε εκτεθειμένη στους ανοδικούς κύκλους του γεν που επηρέαζαν καθοδικά τις παραγγελίες.
Ενας νέος κύκλος παρεμβάσεων, τώρα, θα πυροδοτούσε μαζικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας από τους εμπορικούς εταίρους της χώρας που πλήττονται από την ύφεση, με αποτέλεσμα, το υπουργείο Οικονομικών να παραμένει αδρανές παρά τις δημόσιες εκκλήσεις από τον πρόεδρο της Canon και τον πρώην πρόεδρο της Honda.
Ελάχιστοι διευθύνοντες σύμβουλοι εταιρειών αναμένουν πως θα υπάρξει, σύντομα, χαλάρωση της πίεσης που δέχονται εξαιτίας του ισχυρού νομίσματος.
Μια πιθανή αντίδραση για την απώλεια της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας είναι το γεγονός ότι δεν είναι καταστροφή να μετακινείς την παραγωγή σε χώρες του εξωτερικού. Η Ιαπωνία μπορεί να διατηρήσει στο έδαφός της τα γραφεία διοίκησης των εταιρειών, που εξακολουθούν να παρέχουν ικανοποιητικό επίπεδο εταιρικής διακυβέρνησης, εμπορίας και σχεδιασμού θέσεων εργασίας.
Ορισμένες από τις εταιρείες που επέλεξαν αυτή την οδό τα έχουν καταφέρει, έως τώρα, αρκετά καλά: η Yamaha Motor απασχολούσε 11.000 εργαζόμενους, στην Ιαπωνία, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν κατασκεύαζε τις τρεις από τις τέσσερις μοτοσικλέτες της στη χώρα.
Σήμερα, η εγχώρια παραγωγή μοτοσικλετών αναλογεί στο 5% της συνολικής παραγωγής της εταιρείας, ωστόσο, το συνολικό εργατικό δυναμικό της Yamaha, στην Ιαπωνία μειώθηκε ελάχιστα και ανέρχεται στους 9.000 ανθρώπους.
Μια ακόμη, περιέργως, ηττοπαθής αντίδραση είναι το γεγονός ότι η Ιαπωνία χρειάζεται τη βιομηχανία επειδή ο τομέας υπηρεσιών της δεν είναι αρκετά ανταγωνιστικός.
Εκτός από τις καταθλιπτικές τράπεζές της, οι εταιρείες παροχής υπηρεσιών στην Ιαπωνία είναι μεν γνωστές για τον θαυμάσιο τρόπο που μεταχειρίζονται τους πελάτες τους αλλά δεν είναι αρκετά κερδοφόρες. «Πιστεύω πως στο σύνολό τους και οι 50 μεγαλύτερες εταιρείες στην Ιαπωνία είναι βιομηχανικές», καταλήγει ο κ. Ντούτζαρικ, του πανεπιστημίου Τemple.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12478&subid=2&pubid=14091139
ΜΕ ΤΗΝ ΥΦΕΣΗ να συνεχίζει να σαρώνει την αμερικανική οικονομία, μικρές επιχειρήσεις και τοπικές κοινότητες αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Ενα νέο κίνημα έχει γεννηθεί, στο οποίο μετέχουν ακτιβιστές και επιχειρηματίες. Κεντρικό σύνθημα «αγοράζετε τοπικά προϊόντα» και στόχος να στηριχτούν οι μικρές τοπικές επιχειρήσεις που καταρρέουν. Δύσκολα τα πράγματα και για τους μικρούς επιχειρηματίες, που διαπιστώνου στην πράξη ότι τα πράγματα δεν πάνε όπως τα περίμεναν, με μεγάλη τάση συγκέντρωσης του πλούτου σε λίγους καπιταλιστές, ακι λουκέτα για τους υπόλοιπους, καθώς σε όλους τους κλάδους δημιουργούνται ολιγοπώλια
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/08/2009&id=71323
Bank bailout has created a damaging monopoly on lending, say small firms
Government support for the domestic banking industry in the wake of the credit crunch is stifling competition and creating a monopoly on lending that leaves small businesses with nowhere to go if their own bank refuses credit, it has been alleged.
http://www.guardian.co.uk/business/2009/aug/09/bank-bailouts-monopoly-lending
ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ
Το «ΙΟU» αντικατέστησε το δολάριο
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση κατανοεί μεν τις βάσιμες ανησυχίες του «Αρνι» και των συνεργατών του, δείχνει όμως τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες κλυδωνιζόμενες Πολιτείες. «Βγάλτε τα πέρα μόνοι σας» διαμηνύει η ομοσπονδιακή κυβέρνησηδιά του εκπροσώπου της Ρόμπερτ Γκιμπς, φοβούμενη ότι αν προστρέξει σε βοήθεια της Καλιφόρνιας θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου, με τον έναν μετά τον άλλο τους κυβερνήτες να ζητούν χρήματα για να καλύψουν τις μαύρες τρύπες στους προϋπολογισμούς τους.
Σε μια ύστατη προσπάθεια να αποφύγει τη χρεοκοπία η Καλιφόρνια εκδίδειεν είδει τοπικού νομίσματος δημόσιες υποσχετικές για να καλύψει έστω και προσωρινά τις απαιτήσεις των πιστωτών της, αλλά και τις υποχρεώσεις της προς τους πολίτες.
Τα χρεόγραφα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα πιστοποιητικό οφειλής του κράτους (της Πολιτείας στη συγκεκριμένη περίπτωση) προς τους δήμους, τις κοινότητες, τις επιχειρήσεις, αλλά και τους φορολογουμένους, οι οποίοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να δεχτούν, αντί πραγματικού χρήματος, αυτούς τους τίτλους.
Οι αρχές της Καλιφόρνιας είχαν προαναγγείλει από τον περασμένο Δεκέμβριο την έκδοση των ΙΟU (η ονομασία προέρχεται από τη φράση «Ι owe unto», αλλά το ακρωνύμιο διαβάζεται και στα αγγλικά και ως «σου οφείλω») σε περίπτωση που η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν βοηθούσε τις Αρχές του Σακραμέντο προκειμένου να καλυφθεί το δυσθεώρητο έλλειμμα. Εκτοτε το έλλειμμα όχι μόνο δεν περιορίστηκε, αλλά εκτινάχθηκε από τα σχεδόν 11 δισ. δολάρια στα τέλη του 2008 στα 26 δισ. δολάρια. Το χειρότερο είναι ότι δεν φαίνεται ούτε αχτίδα φωτός στην άκρη του τούνελ. Μα τι άλλο θα μπορούσε να γίνει, όταν η πολιτική των κυβερνώντων είναι...να καλύψουν το χρέος τους με νέο χρέος?
έχουν αντικαταστήσει το δολάριο στις συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών και επιχειρήσεων. Πολλοί φορολογούμενοι έχουν λάβει αντί επιστροφής φόρου αυτούς τους άυλους τίτλους ευελπιστώντας ότι δεν θα αποδειχθούν και «ακάλυπτοι» στη λήξη τους τον ερχόμενο Οκτώβριο. Προς το παρόν πολλοί από τους κατόχους των ΙΟU συναλλάσσονται χωρίς πρόβλημα με άλλους ιδιώτες. Οι πρώτοι λαμβάνουν σε ρευστό επί τη εμφανίσει την αναγραφόμενη ονομαστική αξία του τίτλου, ενώ οι δεύτεροι προσδοκούν, με λίγη καλή πίστη, ότι θα λάβουν στη λήξη τους το ίδιο ποσό προσαυξημένο κατά 3,75% (το επιτόκιο του χρεογράφου). Δυστυχώς για τον υπουργό Οικονομικών της Καλιφόρνιας Τζον Τσιανγκ οι μεγάλες αμερικανικές τράπεζες, όπως η Citigroup και η Βank of Αmerica, αποδείχθηκαν ανακόλουθες όσον αφορά τις αρχικές τους υποσχέσεις. Ετσι, ενώ είχαν αρχικά δεσμευθεί να δέχονται ως μέσο συναλλαγής τα χρεόγραφα της Καλιφόρνιας, στη συνέχεια δήλωσαν ότι αυτά δεν θα γίνονται πλέον δεκτά. Και αυτό διότι φοβούνται ότι παρά τις καλές προθέσεις- οι οποίες όταν πρόκειται για χρηματικές συναλλαγές δεν αρκούν- οι πολιτειακές αρχές δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Αντιθέτως τα υπόλοιπα πιστωτικά ιδρύματα, όπως οι μικρές συνεταιριστικές τράπεζες που δραστηριοποιούνται σε τοπικό κυρίως επίπεδο, αποδέχονται τα ΙΟU καθώς βλέπουν την αγορά να έχει «στεγνώσει» από την έλλειψη πραγματικού χρήματος. Οι μεγάλοι τραπεζίτες, οι ίδιοι που τα προηγούμενα χρόνια είχαν κάνει σημαία τους την ανάληψη επενδυτικού ρίσκου, τώρα όχι μόνο δεν αποδέχονται τα «επισφαλή» γραμμάτια που εκδίδει το Σακραμέντο, αλλά το κατηγορούν ότι επιχειρεί να υποκαταστήσει την κεντρική τράπεζα, το μόνο ίδρυμα που δικαιούται από το Σύνταγμα να τυπώνει νόμισμα. «Το Σακραμέντο δεν είναι Ουάσιγκτον. Εμείς δεν εκδίδουμε χρεόγραφα,απλώς πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας με αυτές τις υποσχετικές αποδείξεις πληρωμής εφόσον δεν υπάρχει άλλη λύση για να καλύψουμε τις οφειλές μας» αντιτείνει ο κυβερνήτης Σβαρτσενέγκερ. Οπότε τυπώνουμε λεφτά από το πουθενά - πραγματικά μόνο ένας φωτισμένος εγκέφαλος θα μπορούσε να το σκεφτεί αυτό
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=17&artId=282745&dt=09/08/2009
Why Another Stock Market Collapse Could Be Imminent
A lot of commentators have begun heralding a new bull market in stocks. Day after day, I hear that March was THE bottom, that the next bull market has begun, and that anyone betting on another collapse is a moron.
These claims are not only wrong, they are completely misleading and should be depicted for what they are: nonsensical hype from sources with conflicted interests - folks whose jobs and income stem largely from people remaining bullish.
More often than not, these are the same guys who claimed that Bear Stearns marked the end of the Financial Crisis (how’d that work out?) and that the Federal Reserve can pump our way back into a bull market (how’s that working out?).
The reason this is entirely wrong is because this recession is not your average run of the mill excess inventory recession: the kind of economic contraction we’ve experienced post-WWII.
No, this is a DE-flationary debt collapse, a bursting of a 30-year credit bubble that papered over enormous drops in real incomes, standards of living, and financial stability. The private sector hit a point of total debt saturation in 2007
This recession so far has been the first taste of DE-flation the US has experienced since the ‘30s. Comparing it to every other post-WWII recession is like comparing apples and oranges. A debt bubble cannot be re-flated by issuing more debt. A second-grader can understand this. I don’t know why guys with PhDs, alleged experts, and the like don’t get it.
For 30 years, our economy grew by borrowing from the future. I mean that the US’s economic growth was funded largely by the use of credit: borrowings that would be paid back down the road.
In simple terms, the economy grew based on imaginary, not REAL demand. We pulled forward future sales of cars, TVs, homes, and the like. By using credit, we bought things NOW, that we would have normally bought LATER. This pulled future sales, future corporate earnings, future incomes, and future economic growth to the NOW through the ‘70s, ‘80s, and ‘90s.
So instead of having a safe, annual rate of consumer spending growth (say 4-5%), we saw double digit rates of growth: for example, between 1980 and 1990, credit card spending increased more than five-fold while average household credit card balances quadrupled. That’s NOT normal.
This led to the single largest debt bubble in history ($49 trillion in private sector debt and $50+ trillion in public sector debt). And a debt bubble can continue until you can no longer meet debt payments. The private sector hit its “debt wall” in 2007. The public sector continues to grow its debts, creating an even larger bubble that will have even worse consequences.
Now, as you know, there are only two ways of dealing with a debt problem:
1) Paying it off
2) Defaulting.
The US consumer has begun both. From February to May of this year we paid off $45 billion in credit card debt. Consumer credit contracted $3.3 billion in May, the fourth consecutive monthly decline (this makes our current credit contraction the longest running since 1991).
And we’re just getting started…
Total consumer debt at the bubble’s peak was $2.57 trillion (the other $46 trillion was corporate). So the fact we’ve paid off about $50 billion of this means Joe America has a LOT more (98%) debt to pay back and default on before he’s finished de-leveraging his balance sheet.
Folks, we’ve got a long, LONG ways to go before this crisis and Crash are over. Anyone who’s telling you the bear market is over either isn’t looking at the data or is basing their analysis on “a gut feeling” or some other nonsense. They’re all going to get destroyed this fall.
Above, we detailed the difference between this current economic contraction, and your usual run of the mill plain vanilla recessions. We also went over the MASSIVE consumer credit contraction that needs to occur before American households have finished de-leveraging.
Now, we’re detailing why stocks will crash this coming fall. As you know, the media is rife with folks calling the end of the recession and the beginning of a new bull market. It’s clear to me that this is a load of nonsense. I’ll show you why.
Because a lot of the alleged “analysis” that is backing up the bulls’ claims of a new bull market comes from technical analysis and charts, I’m presenting the below chart from David Rosenberg of Gluskin Shef. It charts today’s bear market over that of 1929-1932.
http://img146.imageshack.us/img146/79/saupload192932.png
As you can see, today’s bear market is mirroring that of the ‘30s almost to perfection. Indeed, the correlation between the two charts is an incredible 0.8, meaning it’s 4/5ths perfect. In finance, you’re lucky if you get a correlation above 0.6. (gold and the dollar are only 0.28 inversely correlated). A 0.8 correlation is virtually unheard of. But that’s exactly how closely today’s market is mirroring that of the ‘30s.
I can’t take full credit for this insight. Ron Coby, an investment manager at Coby Lamson in Oregon, first started pointing out the similarities between this market and that of 1929 back in February ’09. No one wanted to listen to him then.
They’re listening now.
Coby notes that from October 29, 1929 until November 13, 1929, the stock market collapsed 49% (2008's was 52%). Ron points out that the market then staged a 155-day rally of 50%. Today’s rally (starting in March ’09) has lasted 150 days and the market is up an average of 50% (average of Nasdaq, DJIA, and S&P 500).
Unfortunately for the bulls today, the 1929 market then rolled over and collapsed another 70%. “Bottom callers” INCLUDING legends like Jesse Livermore, Benjamin Graham and others bought ALL THE WAY DOWN, losing entire fortunes.
Ok, so the charts for today and 1929 are identical, what about the earnings? After all, profits are ultimately what drive the stock market: you buy based on expected future earnings of the companies.
http://img146.imageshack.us/img146/4958/saupload1212.png
Earnings today are even lower than they were in the ‘30s during the Great Depression. They’ve fallen 98% from their peak in 2007. Adjusted for inflation, stocks have NEVER been this unprofitable in the last 80 years.
The US was already in a recession in 2008. And 2Q09 profits are actually down 31% even from THAT. Indeed, based on ACTUAL posted earnings, the S&P 500 is trading at a P/E of 700 today. Even if you go by operating earnings the multiple is still 24: hardly cheap.
Looking over this, I can’t see where any claims of a “bull market” are coming from. The people who are saying today is a new bull market probably went long Tech Stocks in 2001, Housing in 2006, and Financials in 2008.
In light of the rampant bullishness, the parabolic rally in the S&P 500, the horrific earnings, and the similarity between today’s rally and that of 1929, I believe the likelihood of another Crash (like 2008) is quite high. In fact, I would not be surprised to see stocks collapse within the next eight weeks.
http://seekingalpha.com/article/154024-why-another-stock-market-collapse-could-be-imminent?source=hp_mostpopular
Fed expected to stop buying Treasurys after program expires
Early recovery in housing, mortgage markets takes away urgency, analysts say
The Federal Reserve will probably allow its $300 billion Treasury-buying program to end over the next six weeks as signs of a housing recovery prompt the central bank to unwind one its most aggressive and unusual interventions into financial markets, big bond dealers say. Χλωμό το βλέπω να σταματήσουν να τυπώνου χρήμα από το πουθενά. Και αν σταματήσουν, θα ξαναρχίσουν μετά από λίγο
http://www.marketwatch.com/story/fed-seen-ending-treasury-buying-as-recovery-looms-2009-08-07
http://graphics8.nytimes.com/images/2009/08/05/arts/09pare2_190.jpg
Woodstock: A Moment of Muddy Grace Ακόμα και παρά τις διάφορες στρεβώσεις του, το κίνημα των sixties ήταν πολύ προοδευτικό σε σχέση με το τι υπάρχει σήμερα - και γι' αυτό ο λαός υποφέρει πολύ περισσότερο, γιατί αμφισβητεί πολύ λιγότερο από τότε...
On Aug. 15 to 17, 1969, hundreds of thousands of people, me among them, gathered in a lovely natural amphitheater in Bethel (not Woodstock), N.Y. We listened to some of the best rock musicians of the era, enjoyed other legal and illegal pleasures, endured rain and mud and exhaustion and hunger pangs, felt like a giant community and dispersed, all without catastrophe.
A year after the riots at the Democratic convention in Chicago, expectations about large gatherings of young people were so low that this was considered a surprise. Although the festival didn’t go exactly as planned, it was, as advertised, three days of peace and music. That made Woodstock an idyll, particularly in retrospect, even though it was declared a state disaster area at the time.
“Not withstanding their personality, their dress and their ideas, they were and they are the most courteous, considerate and well-behaved group of kids I have ever been in contact with in my 24 years of police work,” Lou Yank, the chief of police in nearby Monticello, told The New York Times.
http://www.nytimes.com/2009/08/09/arts/music/09pare.html?_r=1&hp
Η πτώση της μεγάλης αυταπάτης
Η ακόλουθη συνέντευξη του γάλλου συγγραφέα Πασκάλ Μπρικνέρ δόθηκε στον Αντουάν Μερσιέ, σε ραδιοφωνική εκπομπή του «France Culture» στις 23 Δεκεμβρίου 2008.
- Πριν από έξι χρόνια είχατε πάρει το βραβείο του βιβλίου οικονομίας για ένα δοκίμιό σας με τίτλο «Η μιζέρια του πλούτου» (ελληνική έκδοση «Αστάρτη», 2002). Πρόκειται για ένα βιβλίο που θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε προφητικό, αφού σε αυτό καταγγέλλατε ακριβώς την τοποθέτηση του οικονομικού συστήματος πάνω από όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες, αυτό δηλαδή που ονομάζουμε οικονομισμό και που τον παρουσιάζατε σαν την τελευταία πνευματικότητα του αναπτυγμένου κόσμου. Ρωτώ λοιπόν ευθέως: η σημερινή κρίση είναι η κρίση αυτής ακριβώς της πίστης στον οικονομισμό;
«Ναι, συνέβη ένα αρκετά ασυνήθιστο γεγονός. Στις 22 Οκτωβρίου 2008 ήταν ο Αλαν Γκρίνσπαν, ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών, εξεταζόμενος από μιαν επιτροπή της Γερουσίας, αυτός που είπε: "Απαρνούμαι την πίστη μου, πίστεψα στην αγορά, έκανα λάθος. Πίστευα ότι η αγορά είχε συνείδηση, ότι θα ρύθμιζε τις ανθρώπινες σχέσεις και στην πραγματικότητα δεν έγινε τίποτα από αυτά". Τηρουμένων των αναλογιών, ήταν σαν ο πάπας, μπροστά στη σύνοδο των επισκόπων, να έλεγε: "Δεν πιστεύω πλέον στον Θεό. Λυπάμαι, έκανα λάθος. Διαλύεται η Καθολική Εκκλησία"».
Μετά την πτώση του Τείχους
- Το αόρατο χέρι της αγοράς χάθηκε.
«Το αόρατο χέρι χάθηκε. Νομίζω ότι όλα άρχισαν την επαύριο της πτώσης του Τείχους του Βερολίνου. Υπάρχει αυτή η φοβερή φράση του Μπιλ Κλίντον, όταν τον ρωτούν για το τι πρέπει να κάνει, τότε που ήταν υποψήφιος πρόεδρος, και αυτός απαντάει: "It's the economy, stupid". Είναι η οικονομία αυτή που πρέπει όλα να τα κατευθύνει. Και μετά την πτώση του κομμουνισμού επικρατεί μια ιδεολογία σύμφωνα με την οποία η αγορά, οι συναλλαγές, το εμπόριο είναι κατά κάποιον τρόπο τα μέσα που έχουμε βρει για να φέρουμε την ειρήνη στις ανθρώπινες σχέσεις, για να διαδώσουμε την ευημερία και τη δημοκρατία.
»Με άλλα λόγια, πρόκειται για το παλαιό φιλελεύθερο όνειρο, εκείνο του Ανταμ Σμιθ ή του Μοντεσκιέ, το οποίο γίνεται η πανάκεια για όλα τα βάσανα και για όλες τις δυστυχίες του ανθρώπινου γένους. Και είναι αυτό το όνειρο που καθοδήγησε τις δυτικές πολιτικές μετά το 1989, με διαφορετικά αποτελέσματα -επειδή δεν είναι όλα κακά στην παγκοσμιοποίηση, αυτή άλλωστε επέτρεψε την ανάδυση της Ινδίας και της Κίνας- αλλά και με το κραχ που γνωρίζουμε σήμερα, καθώς και με τα τερατώδη αρνητικά αποτελέσματα, ιδίως μιαν απολύτως φοβερή αύξηση των ανισοτήτων. Είναι γνωστό ότι ζούμε σήμερα, στη Γαλλία και στις δυτικές χώρες, την επιστροφή της μεγάλης φτώχειας, πράγμα που ήταν αδιανόητο τη δεκαετία του '70».
- Η κατάρρευση αυτής της πίστης, η κατάρρευση μιας πίστης σε ένα σύστημα, σημαίνει ίσως ότι η κρίση που ζούμε δεν είναι μόνον οικονομική αλλά είναι και κρίση πολιτισμού;
«Ναι, είναι μια κρίση πολιτισμού, επειδή πρώτα απ' όλα αυτή μας υποχρεώνει να επιστρέψουμε στον διαχωρισμό των πεδίων. Η οικονομία είναι σίγουρα αναγκαία, αλλά αυτή δεν μπορεί να είναι από μόνη της η ορθολογικότητα ενός κόσμου που χρειάζεται άλλες αρχές. Επιστροφή του πολιτικού, αλλά πού και με ποιον τρόπο; Επειδή τελικά βλέπουμε ότι το κράτος παρεμβαίνει στην αγορά σήμερα, αλλά παρεμβαίνει όχι για να την καταργήσει αλλά για να τη σώσει. Και πρόκειται για ένα κράτος που είναι και το ίδιο χρεοκοπημένο. Ολα τα δυτικά κράτη είναι σε κατάσταση χρεοκοπίας. Αυτό είναι αληθινό πρόβλημα».
- Περιμένουμε πολλά, ιδίως από τον Μπαράκ Ομπάμα, αλλά αναρωτιόμαστε τι περισσότερο θα μπορέσει να κάνει από το να βοηθήσει την οικονομία. Δεν ακούμε νέο πολιτικό λόγο, ο οποίος θα μπορούσε ακριβώς να αντικαταστήσει αυτή την πίστη στον οικονομισμό.
«Ναι, πράγματι, περιμένουμε πολλά από τον Ομπάμα, γίνεται επιστροφή σε κεϊνσιανές μεθόδους, αλλά είναι αλήθεια πως υπάρχει η εντύπωση ότι έχουν εξαντληθεί όλες οι λύσεις. Υπήρχε ο κομμουνισμός, που ήταν μια διευθυνόμενη οικονομία. Στη συνέχεια αναγόρευσαν τον νεοφιλελευθερισμό σε πανάκεια. Και τώρα αισθανόμαστε ότι οι άνθρωποι διστάζουν και η κρίση εντείνεται εξαιτίας ενός ηθικού και πολιτικού κραχ ολόκληρης της Δύσης, που είναι η συνέπεια των οκτώ καταστροφικών ετών της κυβέρνησης Μπους, η οποία δυσφήμισε, για πολύν καιρό νομίζω, το αμερικανικό έθνος.
»Ο μεγάλος χαμένος αυτής της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα είναι η Δύση, είναι οι δυτικές αξίες, η δυτική κουλτούρα, που έχουν τραυματιστεί. Υπήρχε μια αυταπάτη που κυκλοφορούσε μετά το 1989 και είναι η ιδέα σύμφωνα με την οποία η οικονομία θα οδηγούσε αυθόρμητα στον εκδημοκρατισμό του κόσμου. Σήμερα βλέπουμε καθαρά ότι αυτό δεν ισχύει. Η δημοκρατία υποχωρεί. Οι Ρώσοι μάς είπαν -ο Πούτιν το είπε τον Μάιο του 2008, στο Μόναχο- ότι δεν θέλουν τις αξίες μας, ότι το κοινοβουλευτικό σύστημα δεν τους ενδιαφέρει.
»Η Κίνα, αντίθετα με αυτό που πιστεύουμε, θα παραμείνει ένα ολοκληρωτικό καθεστώς με καπιταλιστική οικονομία, καθώς αυτά τα δύο στοιχεία είναι συμβατά. Δυσκολευόμαστε να δούμε το πώς ένας ορισμένος αριθμός αφρικανικών ή μεσανατολικών χωρών θα μπορούσε να προσχωρήσει μαζικά στη δημοκρατία. Επομένως, οφείλουμε να καταπιαστούμε σήμερα με μιαν αληθινή αναθεώρηση των αυταπατών μας».
- Η αναθεώρηση των αυταπατών μας είναι η ηθική κρίση της Δύσης;
«Ναι, είναι η ηθική κρίση μιας Δύσης που μιλάει για ανθρώπινα δικαιώματα, ουμανισμό, σεβασμό των άλλων, και η οποία στην πραγματικότητα έχει επαναφέρει -τουλάχιστον στη βορειοαμερικανική εκδοχή της- τα βασανιστήρια και έχει εξαπολύσει πολέμους, τους οποίους πρόκειται να χάσει. Επομένως, υπάρχει μια διπλή αποτυχία. Υπάρχει μια πρακτική αποτυχία, καθώς ο πόλεμος στο Αφγανιστάν πρόκειται να χαθεί, και έπειτα υπάρχει μια ηθική αποτυχία. Προχωρούμε στολισμένοι με τη μάσκα της αρετής και οι άλλοι λαοί μας λένε: "Ναι, αλλά κοιτάξτε, εσείς κάνετε ακριβώς αυτά που κάνουν εκείνα τα καθεστώτα που καταγγέλλετε, εφαρμόζετε δηλαδή την ωμή βία και τα βασανιστήρια"».
Ζητώντας εναλλακτική λύση
- Βλέπουμε καθαρά τις ζημιές που προκλήθηκαν τα τελευταία χρόνια στις πεποιθήσεις, τη θέση και τις αξίες της Δύσης, αλλά υπάρχει κάτι που θα μας επέτρεπε να σκεφτούμε μιαν επανεκκίνηση της Ευρώπης, της Δύσης, πάνω σε άλλες βάσεις και σε ποιες;
«Υπάρχει μια κρίση, αλλά δεν υπάρχει ένα σύστημα το οποίο να αντικαταστήσει το υπάρχον. Αν υπήρχε ο κομμουνισμός, θα μπορούσε να θεωρηθεί υποψήφιος για την αντικατάσταση του παρόντος συστήματος. Δεν υπάρχει πλέον κομμουνιστικό κόμμα. Αυτό που υπάρχει στην Κίνα και στην Κούβα είναι στην πραγματικότητα ένα είδος αυταρχικού κόμματος, αλλά οι Κινέζοι δεν προτείνουν την εγκαθίδρυση σοβιέτ σε ολόκληρο τον κόσμο.
»Τα αντικαπιταλιστικά κόμματα στη Γαλλία δεν έχουν πλέον εναλλακτική λύση να προτείνουν σε αντικατάσταση της οικονομίας της αγοράς.
...
- Εχουμε πάλι εδώ, σε αυτή την κατάσταση που περιγράφετε -κατάρρευση αυτών των αξιών χωρίς αληθινή δυνατότητα να τις αντικαταστήσουμε με κάτι άλλο- το σύμπτωμα του ότι μπορεί να υπάρξει μια πολύ κρίσιμη κατάσταση;
«Ναι, μπορεί να υπάρξει μια κατάσταση αβεβαιότητας. Νομίζω ότι το πιο σοβαρό σήμερα είναι το ότι δεν γνωρίζουμε καθόλου προς τα πού να προχωρήσουμε. Υπάρχει έπειτα και ένας άλλος παράγοντας που επιδεινώνει αυτή την κρίση και αυτός είναι η αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Δηλαδή το ότι έχουμε πεισθεί ότι ζούμε μια καταστροφή και επομένως παύουμε να καταναλώνουμε, κλεινόμαστε στα σπίτια μας, αναδιπλωνόμαστε στην ιδιωτική σφαίρα και έτσι η καταστροφή επέρχεται αληθινά. Επομένως, είμαστε σήμερα υποχρεωμένοι να ξαναβρούμε μιαν ορισμένη εμπιστοσύνη, αντίθετα με αυτό που έγινε μετά την πτώση του Τείχους, που επιδείξαμε έναν ανόητο οπτιμισμό με την πίστη μας στην παντοδυναμία της οικονομίας.
»Ο κομμουνισμός κατέρρευσε το 1989 και ξαφνικά αντιλαμβανόμαστε σήμερα ότι είναι οι ίδιοι οι καπιταλιστές αυτοί που σκότωσαν το μωρό τους, τον θησαυρό τους, αφού είναι η απληστία των χρηματοπιστωτικών κύκλων αυτή που έβαλε σε κρίση όλο το σύστημα. Μπαίνουμε σε έναν νέο κόσμο. Γνωρίζουμε αυτό που θα χάσουμε, αλλά δεν γνωρίζουμε αυτό που θα το αντικαταστήσει.
...
»Η νεοφιλελεύθερη φαντασία υπέθετε ένα άτομο που φροντίζει για την ευημερία του και για την ευημερία των οικείων του και του οποίου η ανηθικότητα θα υπηρετούσε το συλλογικό καλό. Είναι η παλιά θέση του Ανταμ Σμιθ, ότι δηλαδή στο βάθος οφείλουμε στον εγωισμό των μεν και των δε το ότι είμαστε ευτυχισμένοι».
- Ο μύθος των μελισσών.
«"Ο μύθος των μελισσών" του Μάντεβιλ. Επομένως, το ιδιωτικό ελάττωμα υπηρετεί την κοινή αρετή. Αντιληφθήκαμε όμως με το κραχ, με το σκάνδαλο Μέιντοφ και άλλα, ότι το ιδιωτικό ελάττωμα υπηρετεί μόνο τη συλλογική καταστροφή. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για το τέλος αυτής της πεποίθησης, στον βαθμό που αναγορεύθηκε σε δόγμα, επειδή πιθανόν να αληθεύει ότι οι ιδιωτικοί εγωισμοί μερικές φορές φτιάχνουν τη συλλογική ευημερία. Δεν μπορούμε να αφήνουμε τα άτομα να ικανοποιούν αχαλίνωτα τις ορέξεις τους χωρίς σοβαρές συνέπειες για το κοινωνικό σύνολο. Σε αυτό το ζήτημα επιστρέψαμε στον 19ο αιώνα.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&s=shmeiwmatario-idewn&c=texnes&date=09/08/2009
Stephen King: Does the Bank of England know something the rest of us don't? Νομίζω πως είναι φανερό ότι αυτό που ξέρει η Τράπεζα της Αγγλίας είναι πως, παρά την ψεύτικη προπαγάνδα για "ανάκαμψη", ώστε να μην κινητοποιηθούν οι λαοί, τα πράγμαα δεν είναι καθόλου ακαλά, αυτά τα πράγματα δε λύνονται έτσι απλά ή γρήγορα
The loss of a quarter of a million jobs in the US is greeted with euphoria by investors. An announcement that the Bank of England is pumping an additional £50bn into the UK economy is, by contrast, greeted with despair.
The difference relates, of course, to expectations. Fewer-than-expected Americans lost their jobs. More money than expected was pumped into the UK banking system. We end up judging outcomes relative to our collective expectations, on the basis that our expectations are, in some sense, the best unbiased guides to future events.
http://www.independent.co.uk/news/business/comment/stephen-king/stephen-king-does-the-bank-of-england-know-something-the-rest-of-us-dont-1770025.html
UK risks a Japan-style lost decade, BoE will warn
Britain has not yet shaken off the risk of slumping into a Japan-style "lost decade", the Bank of England will this week indicate as it downgrades its growth forecasts, and casts deflation as a significant threat. Και ποια είναι η λύση? Α ναι, να τπυώσουμε χρήμα από το πουθενά, αυξάνοντας και άλο το χρέος. Δε βαριέσαι, ας πληρώσουν τα "κορόιδα"
http://www.telegraph.co.uk/finance/economics/6001261/UK-risks-a-Japan-style-lost-decade-BoE-will-warn.html
Bad debts at top banks reach £85bn since onset of credit crunch Ευχαριστούμε πολύ για τη γενναιόδωρη συνεισφορά σας μέσω των "πακέτων σωτηρίας" προς εμάς. Αν ξαναέχουμε πρόβλημα, εσάς θα ξαναπροτιμήσουμε. Γεια σας τώρα
http://www.guardian.co.uk/business/2009/aug/09/banking-industry-toxic-assets
New fears over the rising tide of jobless
A "double-dip" downturn could deter private hiring
http://www.independent.co.uk/news/business/news/new-fears--over-the-rising-tide-of--jobless-1770024.html
Public sector cuts could lead second wave of jobs crisis
http://www.guardian.co.uk/money/2009/aug/10/work-and-careers-recession
The Conservatives are preparing to take on the unions and freeze the pay of up to 1.6 million local government workers next year. Το κόμμα των συντηρητικών στην Αγγλία έχει προβάδισμα στις δημοσκοπησεις, και ήδη δηλώνει ότι αν εκλεγεί, θα κόψει μιαθούς, θα καταργήσει συλλογικές συμβάσεις, κτλ. Το μέλλον που μας ετοιμάζουν περιλαμβάνει τεράστιες ανισότητες, με την άρχουσα τάξη να μαζεύει 'όλο το χαρτί", και τους εργαζόμενους να μένουν ταπί
In another sign of the party’s increasing confidence, some Tory-run councils are even warning that they might tear up pay agreements before the general election.
The threat follows the Conservatives’ failed attempt to block a 1 per cent pay rise for town hall officials, refuse collectors, social workers and lollipop ladies earlier this month. The increase lands local authorities in England and Wales with a £240 million bill at a time when public finances are deteriorating.
The public sector victory may be short-lived, however, as Tory councils insist that they will press to reopen the deal and could walk away from national negotiations in future.
George Osborne, the Shadow Chancellor, has already warned that an incoming Tory administration is likely to review “inflexible” public sector pay deals. He has also said that unions such as Unison, which represents most council workers, have grown “too powerful”. Αντίθετα, οι κακόμοιροι οι τραπεζίτες είναι "αδύναμοι", και πρέπει να ενισχυθούν With the private sector imposing freezes and pay cuts as the recession continues, Tory town hall leaders argue that public-sector salaries cannot be protected.
Conservative town hall employers told The Times that “a zero rise” for workers next year would be the “maximum” that Tory councils would support. Με άλλα λόγια, αν το "μηδεν αύξηση" είναι το μάξιμουμ, πάμε και για μείωση μισθού.
Πράγματι, η ανάκαμψη έρχεται, αλλά είναι η ανάκαμψη μεσσαιωνικών συνθηκών, και όχι αυτό που ο κόσμος θεωρεί ως ανάκαμψη
http://business.timesonline.co.uk/tol/business/industry_sectors/public_sector/article6789345.ece
Sorry - the house price crash isn't over yet Αυτό είναι αλήθεια, και τον επόμενο χρόνο θα φανεί, καθώς λήγουν νέα στεγαστικά δάνεια
http://blogs.telegraph.co.uk/finance/edmundconway/100000472/sorry-the-house-price-crash-isnt-over-yet/
Ο κόσμος βέβαια, αναμενόμενο ήταν, έχει αγριέψει, και εκδηλώνονται όπως έχουμε δει απεργίες, ενώ τώρα έχουμε και επιθέσεις σε πολιτικά πρόσωπα που εμπλέκονται σε σκάνδαλα, ή καταδίκασαν τις απεργίες, κτλ.
Το ζήτημα βέβαια αν ο κόσμος θα μείνει σε αυτές τις ανοργάνωτες κινήσεις, που θα οδηγηθούν σε εκφυλισμό αν δεν μεταξελιχθούν, ή αν θα παλέψει πιο οργανωμένα, ώστε να διασφαλίσει τα συμφέροντά του, με απεργίες, πορείες, συνδικάτα, και ένα κόμμα που θα παλεύει σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο
Hazel Blears's car smashed up while she speaks to voters
Former cabinet minister Hazel Blears's car was attacked in Weaste, Greater Manchester, on Sunday night while she canvassed voters.
The Salford MP dismissed the idea that the attack could be the result of anger over her expenses claims. She said it was "teenagers with nothing to do on a hot afternoon". Πολύ αμφιβάλλω
http://www.telegraph.co.uk/news/newstopics/politics/6003836/Hazel-Blearss-car-smashed-up-while-she-speaks-to-voters.html
http://img25.imageshack.us/img25/3323/environmentalprotestat0.jpg
Protesters against the closure of a wind turbine factory chained themselves to Lord Mandelson's home today as the business secretary jetted back from Corfu to take control of the day-to-day business of government.
Members of the Climate Rush campaign group gathered outside Mandelson's two-storey property in Regent's Park, north London, in an "act of solidarity" with 625 workers who are set to lose their jobs at the Vestas factory in Newport, Isle of Wight.
http://www.guardian.co.uk/politics/2009/aug/10/mandelson-climate-protest-vestas
Punch bowl to stay on table after Fed meeting
Central bank to maintain easy policy despite improved outlook Ήδη στις ΗΠΑ αρχίζουν να τα γυρίζουν - κάτι είχε βγει προς τα έξω ότι θα σταματούσαν την εκτύπωση χρήματος από το πουθενά, αλλά μάλλον αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Για να δούμε
http://www.marketwatch.com/story/fed-to-keep-punch-bowl-on-table-this-week-2009-08-10
Chances of Fed Raising Rate? Near Zero
The market seems to think the days of zero-percent Fed financing are nearly over. But it might be getting ahead of itself. Μια από τα ίδια και για το επιτόκιο, που μάλλον ούτε αυτό αυξάνεται, κάτι που σημαίνει φτηνό (σχεδόν δωρεάν χρήμα) για τους τραπεζίτες που το δανείζονται σχεδόν τζάμπα
http://online.wsj.com/article/SB124986234040818217.html
Γιατί δε σταματάνε? Μα γιατί απλούστατα δεν τους συμφέρει. Έχουν τεράστιο χρεός, και είτε θα δηλώσουν χρεωκοπία, είτε θα τυπώσουν χρήμα από το πουθενά, ώστε να το καλύψουν, καθώς η αξία του δολλαρίου θα πέσει, και μαζί του θα πέσει και η αξία του χρέους που εχουν σε δολλαρία
Off Balance Sheet, Out of Mind
The U.S Treasury's Financial Management Service recently released its monthly Statement of Receipts and Outlays for the United States Government.
For the first time ever, the Treasury reported a deficit above $1 trillion -- $1.086 trillion, and that’s with three big-spending months left to go in the current fiscal year.
To put things in perspective, the reported federal deficit for all of 2008 was $455 billion. At the time, that was a record. But it is less than 42% of the borrow-and-spend total at this year's nine-month mark.
As shocking as that seems, it’s not even the real deficit story. Most of the real deficit is hidden by the Treasury's accounting methods.
For one thing, the annual budget deficit supposedly refers to the difference between government receipts and outlays. But sly politicians sometimes remove a spending item from the regular budget and then bring it back as a supplemental appropriation. Supplementals are real costs that add to government debt, but they don't get counted in the reported deficit. For example, during fiscal 2008, the federal government’s net operating cost (the government’s “bottom line” – the difference between revenue and cost) was $1,009.1 billion, but the budget deficit was reported as “only” $454.8 billion.
But it gets much worse.
To quote John Williams’ Shadow Government Statistics: “Those [2008] numbers, however, did not account for the annual change in the net present value of unfunded Social Security and Medicare liabilities, except in discussions and footnotes. Counting those changes, as a corporation would for its pension and healthcare liabilities for retirees, the 2008 annual deficit was $5.1 trillion [compared to the reported figure of $454.8 billion], versus $1.2 trillion in 2007 [compared to the reported figure of $162.8 billion]. Such showed total U.S. obligations – gross federal debt outstanding plus the net present value of unfunded liabilities -- at $66 trillion, roughly 4.6 times the level of reported U.S. GDP, and greater than total estimated global GDP.”
How is the government able to avoid admitting such staggering real deficits?
Congress has written its own accounting rules. They call for “cash accounting,” similar to the way you track what comes into your checking account and what goes out. That shows how well you're handling today's bills, but it tells nothing about how well you're preparing to pay tomorrow’s bills – especially if you've made a lot of big promises.
Making big promises is one of the things governments do well, and cash accounting lets them disregard each year's growth in the eventual cost of making good on those promises. In the case of the U.S. government, cash accounting allows the build-up in promised pensions for civil servants and military personnel, to cite one giant example, to simply be ignored. Overlooked. Passed over in silence. The build-up of future Social Security and Medicare liabilities is handled the same silent way. For the government, cash accounting isn't just an accounting method, it's a denial method.
Generally Accepted Accounting Principles call for companies and institutions with annual revenue of $1 million or more to use accrual accounting, a method that reflects the build-up of liabilities. For a public company, it would be illegal to publish financial results based on anything else. But for the federal government, with receipts and outlays in the multiple trillions every year, using the no-tomorrow method of cash accounting is business as usual.
http://www.caseyresearch.com/displayCdd.php?id=193
Και όσο μεγαλώνει το χρέος, τόσο μεγαλώνει και το νέο χρέος που δανείζονται για να καλύψουν το προηγούμενο χρέος, κοκ. Για πόσο ακόμα θα τους αφήνουμε να το κάνουν αυτό εις βάρος μας?
US Deficit Rose $181 Billion in July
http://www.nakedcapitalism.com/2009/08/us-deficit-rose-181-billion-in-july.html
America's NOD
"Honey, we got a NOD in the mail today, so we're not going to pay - make sure you buy everything on our credit card, ok?"
That's America. (http://thehill.com/leading-the-news/deficit-grew-by-181-billion-in-july-2009-08-09.html)
Spending through July of 2009 has increased by $530 billion, which is 21 percent over the same period in 2008. The bailout money for Freddie Mac and Fannie Mae accounted for almost half of the spending increase. Unemployment benefits have more than doubled, Medicaid spending has grown by a quarter and Medicare spending has increased by 11 percent.
Tax revenue for the first three quarters of 2009 has fallen by approximately $350 billion, or 17 percent compared to the same period last year, due mostly to the effects of the recession on payroll, income and corporate taxes. A third of the decline is due to tax breaks in the stimulus, including the middle-class tax cut that President Obama campaigned on during last year's election.
Got that?
The Stock Market has been on a tear, powered by printed money. Bernanke and his clowns have been monetizing debt - only $400 billion of the more than $2 trillion in market increase came out of money markets - the rest of the "firepower" - more than $1.5 trillion - came from "new bank reserves" used to buy mortgage-backed securities (Fannie and Freddie) and Treasuries - a figure that incidentally is close to the market's rise in terms of capitalization.
Annualized, the $181 billion deficit increase in July alone is approaching one half of the full year 2008 deficit - in one month - and Treasury has announced it is going to sell almost half that much again this week in new Treasury issuance - that is, yet more deficit (or addition to debt.)
Think about a personal example. You get a NOD in the mail and realize there is no chance you can pay the mortgage in full going forward. Therefore, you don't - on purpose.
Instead, you spend the mortgage money on consumption. You go out to eat every night, you take a cruise, you live the high life. Why not? You've got an extra $3,000 a month now, and by God you're going to spend it. Even better, since you know full well that eventually your credit card companies will discover you're not paying the mortgage, you go out and immediately run those up to the rafters, booking that exotic dream vacation you've always wanted but could never afford.
Your lifestyle goes from being cash-strapped and eating Mac-N-Cheese trying to pay your mortgage to that of a King! Why this is great - what could possibly go wrong?
This is what America's government has chosen to do under Barack Obama, Tim Geithner, Ben Bernanke and our Congress.
Let me ask: How does this end for you when you do it?
What makes you think it will be different for our nation?
The truth of this policy is found in the S&P 500's P/E - it was over 100 for the first quarter (a level never before reached in the index's history) and is over 140 today. There are those who claim that we must use "operating earnings", disregarding credit losses.
Those are the same folks who claim that their standard of living has greatly increased after they got the NOD and decided to ignore it, instead redirecting what should be a mortgage payment into an exotic vacation.
Yahoo claims (http://finance.yahoo.com/news/Market-rally-economic-growth-apf-464734233.html?x=0&sec=topStories&pos=3&asset=&ccode=) that "the consumer must drive growth" for the rally to continue:
Analysts say investors need to see evidence that consumer spending is picking up before they'll keep the market's summer rally going. Despite signs the recession is easing, investors are still worried that consumers, whose spending accounts for 70 percent of all U.S. economic activity, could hurt the economy's chances for a robust recovery if they continue to limit what they buy.
How will that happen, pray tell?
Those NODs are real. So are the job losses. Over 400,000 people disappeared from the workforce last month - they gave up, dropping the participation rate. That's where the "improvement" in the jobs number came from.
Πολλοί απλά σταμτούν να γράφονται στο ταμείο ανεργίας
What's not talked about are the graduates from last spring's college and high school classes. Monthly our population entering the workforce (less those retiring) requires about 150,000 jobs to be created just to keep even.
The true unemployment rate is closer to 20% than 9%, but you won't hear that reported on the evening news. You will see and hear it though around the shopping centers and malls of America.
Here's just one example:
http://market-ticker.denninger.net/uploads/IMAG0049.serendipityThumb.jpg
Where are all the people? This is LAST FRIDAY night at the most popular outdoor mall in the Destin area. A very popular place, and as recently as a year ago it would have been mobbed with teens and families enjoying the fantastic summer evening, some from out of town on vacation, some local.
They're all gone, their money drained, their credit cards declined.
We now have "cash for clunkers" and people are shouting from the rafters about what looks like an 11.5 million annualized sales rate (for July and August) off that program. How quickly we forget that in 2001 "Drive America" and zero percent interest resulted in sales of over twenty million annualized units. Never mind that four of the five top models are foreign - while many are assembled here in the United States, the profits from those sales are going to Japan and Korea rather than staying here.
I stand in awe of media pundits claiming that this program has "saved" the US Auto industry, blithely ignoring what happened when "Drive America" ended - the pulled forward demand became immediately evident, the automakers responded with one last desperate measure (125% negative balance and above financing for rolled over loans) and when that wall was finally hit the US Automakers entered the decline that led to their bankruptcy.
How is this going to be different, other than the fact that now the government owns them? How will the automakers sustain demand once "Cash for Clunkers" ends? And what of the lower-income Americans who depended on those cars - the clunkers - to be able to afford any transportation at all? Are they supposed to walk - or starve? When I was younger I was one of those individuals; today, this program would have left me unable to afford a car so I could get to work. I'm sure all the college students and recent grads, struggling to find a job, are saying "Thanks Mr. President for destroying all the cars we could afford to buy."
You're welcome to believe "green shoots" if you wish. You're welcome to pile into the market with a P/E on actual reported earnings well over 100, more than twice the highest level ever before recorded. You're welcome to buy into or remain in a market that is pricing in a 5% GDP growth rate for the next four sequential quarters - every quarter.
I find such prognostications and beliefs to be the mark of magical thinking, not analysis, and that's when I'm being particularly polite. During my impolite moments I will suggest something more sinister - a coordinated effort by Congress, The President, The Fed and some of our nation's largest financial institutions to manipulate the market higher in a desperate attempt to raise capital from you, the sheeple, so they do not have to declare what any honest examination of their books would show: their state of being bankrupt.
The hope was that by doing so you'd be left holding the bag, and debt-accumulation might re-ignite with you "feeling better."
The error in this thought process was that they forgot that you really did get that NOD last month, and worse, your credit card was declined at The Destin Commons Starbucks when you tried to buy a Latte Friday night.
I will go on record here and now and say that I don't believe for a minute that the strategy of the banks and government will work, because I don't believe it can work. There are too many NODs, too many jobs lost, too much debt and too much excess capacity in the economy. The pushers at The Fed and Government will keep supplying heroin until the victim (that's the economy for you and I) has a heart attack, and that event will come later this year or sometime in 2010, probably sooner rather than later.
Neither I or anyone else can predict the precise trigger for it all coming unraveled, but I can do the math, and I know that it is utterly impossible for the economy to see +5% GDP growth for the next four quarters sequentially.
That's not going to happen, yet that's what's priced in at today's S&P 500 level - not allowing for any further appreciation in stock prices at all.
Head's up!
http://img16.imageshack.us/img16/1326/1088675f344625x1000.jpg
http://market-ticker.denninger.net/archives/1314-Americas-NOD.html
Τα πράγματα πάντως λειτουργούν τέλεια: Οι πλούσιοι πλουσιότεροι, οι φτωχοί φτωχότεροι
Hunger hits Detroit's middle class
Food has long been an issue in this city without a major supermarket. Now demand for assistance is rising, affecting a whole new set of people.
On a side street in an old industrial neighborhood, a delivery man stacks a dolly of goods outside a store. Ten feet away stands another man clad in military fatigues, combat boots and what appears to be a flak jacket. He looks straight out of Baghdad. But this isn't Iraq. It's southeast Detroit, and he's there to guard the groceries.
http://money.cnn.com/2009/08/06/news/economy/detroit_food/index.htm?postversion=2009080712
Workers shun coffee shops in favour of vending machines Ακόμα και από τον καφέ κόβουν
http://www.guardian.co.uk/business/2009/aug/10/high-street-coffee-shops-suffer-recession
Ξεπερνούν τις 100 οι επιθέσεις κατά αστέγων στις ΗΠΑ Μεσσαιωνικές καταστάσεις...Χτυπούν οι αδύναμοι τους πιο αδύναμους, αντί για τους δυνάστες τους
Πάνω από 100 επιθέσεις κατά αστέγων καταγράφηκαν το 2008 στις ΗΠΑ, όπως φαίνεται στην έκθεση της Εθνικής Συμμαχίας για τους Αστέγους (NCH). Πάνω σε αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι, επειδή περίπου το 42% των αστέγων δε γίνεται δεκτό στα δημόσια καταλύματα, μεγάλος αριθμός των επιθέσεων δεν καταγράφεται.
Κατά την διάρκεια των επιθέσεων, περίπου 27 άστεγοι σκοτώθηκαν, ενώ στη μεγάλη τους πλειοψηφία (73%) οι δράστες ήταν νέοι κάτω των 25 ετών. Κινητρό τους, η πλήξη, η διασκέδαση, το «ρίγος» που προκαλεί η βία...
http://www.tvxs.gr/v18016
Banks Expected to Collect $38 Billion in Overdraft Fees in 2009
http://www.nakedcapitalism.com/2009/08/banks-expected-to-collect-38-billion-in.html
ΣΚΛΗΡΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΒΑΝ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ Ή ΕΚΛΟΓΩΝ
Επιχείρηση απόκρυψης 5 δισ.
Τεράστια ανοίγματα στα δημόσια οικονομικά θα επιχειρήσει να κρύψει η κυβέρνηση από τις «οθόνες» της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης στις 5 Σεπτεμβρίου.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=10/08/2009&id=71693
Νέο μισθολόγιο για τους δημόσιους υπαλλήλους από το 2010;
Τουλάχιστον 500.000 δημόσιοι υπάλληλοι αναμένεται να υποστούν σημαντική μείωση των αποδοχών τους, αν υλοποιηθεί το σχέδιο αυτό.Για να γλιτωσουμε και τη γραφειοκρατία ρε παιδιά, γιατί δε μας βάζετε να δώσουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε κατευθείαν στους τραπεζίτες? Που να μειώνεται μισθούς, αυξάνεται φόρους, κτλ? Πολύ φασαρία. Ενώ αν απλά πάμε στις τράπεζες και υπογράψουμε με μερικούς συμβολαιογράφους ότι τους τα παραχωρούμε όλα, θα είναι πιο απλό
http://www.tvxs.gr/v17962
Σα να μην έφταναν οι απολύσεις δεκάδων εργαζομένων και η οικονομική κρίση, η αστυνομία της Νότιας Κορέας ανακοίνωσε σήμερα Κυριακή ότι προχωρά στη σύλληψη 44 εργατών για συμμετοχή στα επεισόδια που σημειώθηκαν κατά την διάρκεια της απεργιακής κινητοποίησης σε εργοστάσιο της Ssangyong Motor, που τερματίστηκε την περασμένη εβδομάδα, έπειτα από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις και αντιδράσεις.
Η αστυνομία προσήγαγε την περασμένη εβδομάδα 96 εργαζομένους για ανάκριση, κυρίως εργαζόμενους της βιομηχανίας Σάνγιονγκ που μετείχαν στην κατάληψη του εργοστασίου, συνολικής διάρκειας 77 ημερών, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις μαζικές απολύσεις τις οποίες σχεδίαζε η διοίκηση της αυτοκινητοβιομηχανίας. Εξ αυτών, οι 52 αφέθηκαν ελεύθεροι το Σαββατοκύριακο.
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1067160
Μαζικές απολύσεις και «πάγωμα» συντάξεων προτείνει στη Ρουμανία το ΔΝΤ Τι πρωτότυπο, το ΔΝΤ έχει τελικά μεγάλη γκάμα και ρεπερτόριο. Και βέβαια, για να σοβαρευτούμε και λίγο, έχει μεγάλη σταθερότητα στο να χτυπά διαρκώς τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, υπέρ της άρχουσας τάξης
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_10/08/2009_292112
Mysterious Currency Inflows Aid Turkey’s Central Bank
Turkey’s central bank adjusted its current-account records as it struggles to explain the origin of $18 billion in foreign currency inflows that have reduced the need for International Monetary Fund loans.
The inflows since October, which economists say came from companies paying down debts using bank accounts abroad, have helped drive the lira to a nine-month high and trimmed the current account deficit, reducing the need for a new IMF loan.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601085&sid=a_BJ8IS3ZImw
http://4.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/SoAHmnxfTjI/AAAAAAAAJP8/4rABHBaydM4/s400/Epik-3.jpg
"Γουρούνι στο σακί"
"Προμήθεια-μαμούθ για ανταλλακτικά αεροσκαφών, ύψους 160 εκατομμυρίων ευρώ, υπέγραψε μέσα σε μια νύχτα ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης ……
Η συγκεκριμένη προμήθεια της τάξεως των 160 εκατομμυρίων ευρώ προωθείται ήδη με τη μέθοδο της απευθείας ανάθεσης και με την ένδειξη του «κατεπείγοντος». Φυσικά, καμία διάθεση από την πολιτικοστρατιωτική ηγεσία για προκήρυξη διαγωνισμών και χωρίς την κατάρτιση των στοιχειωδών τεχνοοικονομικών μελετών.
Κοινώς, ο Β. Μεϊμαράκης έδωσε το «πράσινο φως» να διατεθούν 160 εκατ. ευρώ για ανταλλακτικά της πολεμικής αεροπορίας, χωρίς προηγουμένως να γνωρίζει πόσο θα αυξηθεί ο δείκτης διαθεσιμοτήτων των ιπτάμενων μέσων και για πόσο χρονικό διάστημα.
Οπως λέει και ο λαός, δίνει 160 εκατ. ευρώ για να αγοράσει «γουρούνι στο σακί».
Εναν «κουβά» ανταλλακτικών που ουδείς γνωρίζει με ακρίβεια πού και πότε θα χρησιμοποιηθούν. Είναι τοις πάσι γνωστό ότι επί δεκαετίες εξακολουθούν να υπάρχουν «γκρίζες ζώνες» στον χώρο των ανταλλακτικών.
Ο τρόπος με τον οποίο τα προμηθεύονται οι Ενοπλες Δυνάμεις είναι αναχρονιστικός και χωρίς τεχνοοικονομικούς δείκτες, επιτρέποντας έτσι αυθαιρεσίες.
Για παράδειγμα, αγορές πανάκριβων υλικών που ουδέποτε χρησιμοποιούνται και υπερτιμολογήσεις, καθώς δεν γίνονται διαγωνισμοί που θα μπορούσαν να επιτευχθούν καλύτερες τιμές".
Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων σημερινό δημοσίευμα (http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=5230810) του «Εθνους».
Δεν ήταν ξαφνική αυτή η αγορά των πολεμικών εξοπλισμών ούτε έγινε «κάτω από την πίεση των τελευταίων εξελίξεων στο Αιγαίο» όπως σημειώνει η εφημερίδα. Ηταν προεξοφλημένο το «τεράστιο δώρο» που θα έκανε η κυβέρνηση –με τα λεφτά του φορολογούμενου λαού φυσικά- στις ξένες πολεμικές βιομηχανίες αλλά και στους ντόπιους μεσάζοντες όπλων –«οπλάδες» όπως αποκαλούνται.
Θυμηθείτε τι γράφαμε (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2009/08/blog-post_8653.html) εντελώς πρόσφατα.
Πριν μερικό καιρό –στις 23 Ιούλη- η εφημερίδα «Ποντίκι» είχε κυκλοφορήσει ολοσέλιδο ρεπορτάζ που το τιτλοφορούσε "«Εδώ» τα καλά όπλα" και με υπότιτλο «Προεκλογικές παραγγελίες προωθεί στη "ζούλα" η κυβέρνηση».
Το "Ποντίκι" ανέφερε ότι «δίνουν ρέστα οι "οπλάδες" μέσα στο κατακαλόκαιρο. Τα κότερα παραμένουν δεμένα στις μαρίνες και ο απόπλους για Μύκονο, Φολέγανδρο κι άλλους in αναβάλλεται μέρα με τη μέρα, αφού στην πιάτσα των εξοπλισμών υπάρχει έντονη κινητικότητα».
Η εφημερίδα διατύπωνε μια σειρά ερωτηματικά για την προμήθεια αυτών των εξοπλισμών.
Προσέξτε τώρα κάτι.
Το πολύ σοβαρό αυτό δημοσίευμα δεν αναδημοσιεύτηκε σε κανένα άλλο ΜΜΕ.
Η ίδια εφημερίδα στα επόμενα της φύλλα δεν επανήλθε!
Αυτό που προέκυψε ήταν αλλαγές στην ηγεσία του ΚΥΣΕΑ.
Είναι τυχαία όλα τα παραπάνω;"
Είναι εύκολο να μας απαντήσει κάποιος κυβερνητικός "αρμόδιος" αν ανάμεσα στους μεσάζοντες αυτής της στρατιωτικής προμήθειας υπάρχουν στελέχη μεγάλου δημοσιογραφικού συγκροτήματος;
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2009/08/blog-post_10.html
Camp Bastion stops to remember the fallen
A simple stone plinth commemorates the latest deaths, with no end in sight Στην Αγγλία, φτιάχνουν και μνημείο για τους στρατιώτες που εισέβαλλαν στο Αφγανιστάν. Ως πότε θα τα ανέχεται αυτά ο λαός? Η εισβολή αυτή έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στους αλούς, και θα πρέπει να τη σταματήσει το συντομότερο δυνατόν.
http://www.independent.co.uk/news/world/asia/camp-bastion-stops-to-remember-the-fallen-1769939.html
Ο πόλεμος Ρωσίας - Γεωργίας «επιτέλους ξανασχεδίασε τον χάρτη του Καυκάσου μια για πάντα», δήλωσε με αυτοπεποίθηση ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ, στέλνοντας μήνυμα προς ΗΠΑ και ΝΑΤΟ ότι η ανεξαρτησία Νότιας Οσετίας και Αμπχαζίας είναι αδιαπραγμάτευτη για τη Μόσχα.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&pubid=5230829
Το παλιό σύνθημα «έξω οι βάσεις του θανάτου» έρχεται ξανά στην επικαιρότητα. Αφ' ενός στο Πακιστάν, όπου οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να στήσουν μια νέα στρατιωτική βάση, ακόμα περισσότερο στη Λατινική Αμερική.
Η απόφαση της Ουάσιγκτον να μεταφέρει τη μεγαλύτερη στρατιωτική εγκατάσταση που διατηρεί στη Ν. Αμερική από το Εκουαδόρ -μετά την απόφαση του προέδρου Ραφαέλ Κορέα να ξηλώσει την βάση της Μάντα- στην Κολομβία, έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις σε ολόκληρη την περιοχή.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/08/2009&id=71411
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΡΩΣΙΑΣ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Πούτιν-Ερντογάν παρέκαμψαν τις «ενστάσεις» της Σόφιας Τι είπαμε ότι έγιεν με τον Πούτιν και την Κύπρο? Α ναι, αυτό είναι 'άσχετο' - "η Ρωσσία μας αγαπά", εκτός βέβαια και αν τα συμφέροντα της είναι διαφορετικά, οπότε...δε μας αγαπά και πολύ
Ελάχιστη σημασία δείχνει ότι δίνει ο Βλαντιμίρ Πούτιν στις ενστάσεις της νέας κυβέρνησης στη Σόφια για τα ρωσοβουλγαρικά ενεργειακά σχέδια.
Οι συμφωνίες που υπέγραψε με τον τούρκο πρωθυπουργό, Ταγίπ Ερντογάν, την περασμένη Πέμπτη στην Αγκυρα δείχνουν ότι και τα «καρντάσια» στηρίζουν τη ρωσική πολιτική για τους αγωγούς και τη μεταφορά ενέργειας, ενώ φροντίζουν -και το πετυχαίνουν σε μεγάλο βαθμό- να αναβαθμίζουν συνεχώς το ρόλο της χώρας τους στη γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/08/2009&id=71326
Η πτώση της τιμής του χάλυβα, ο οποίος αντιπροσωπεύει το 40% των ουκρανικών εξαγωγών (δηλ. 13 δισ. ευρώ ετησίως), προκαλεί σοβαρά προβλήματα στην οικονομία της Ουκρανίας, πολύ σοβαρότερα από εκείνα που αντιμετωπίζουν οι γειτονικές της ανατολικοευρωπαϊκές χώρες.
Ετσι, η Ουκρανία υπήρξε μια από τις πρώτες χώρες στις οποίες το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) χορήγησε ένα επείγον δάνειο 12,3 δισ. ευρώ. Η πρώτη δόση του, 3,5 δισ. ευρώ, καταβλήθηκε στη χώρα τον Νοέμβριο του 2008.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=09/08/2009&id=71015
http://www.zerohedge.com/sites/default/files/images/GS%20NNDB_0.jpg (http://www.zerohedge.com/sites/default/files/images/GS%20NNDB.jpg)
(κλικ για μεγέθυνση)
Μα καλά, γίνονται τέτοια πράγματα σε μια δημοκρατία?
http://www.youtube.com/watch?v=rSjK2Oqrgic
There is No Recession
It's a Planned Demolition Εξαιρετικό άρθρο του Μike Whitney, που είχε προβλέψει την κρίση εδώ και χρόνια, στο αριστερό site www.counterpunch.org - αξίζει να διαβαστεί από όλους:
Credit is not flowing. In fact, credit is contracting. When credit contracts in a consumer-driven economy, bad things happen. Business investment drops, unemployment soars, earnings plunge, and GDP shrinks. The Fed has spent more than a trillion dollars trying to get consumers to start borrowing again, but without success. The country's credit engines are slowing to a crawl.
Fed chairman Ben Bernanke has increased excess reserves in the banking system by $800 billion, but lending is still slow. The banks are hoarding capital in order to deal with the losses from toxic assets, non performing loans, and a $3.5 trillion commercial real estate bubble that's following housing into the toilet. That's why the rate of bank failures is accelerating. 2010 will be even worse; the list is growing. It's a bloodbath.
The standards for conventional loans have gotten tougher while the pool of qualified credit-worthy borrowers has shrunk. That means less credit flowing into the system. The shadow banking system has been hobbled by the freeze in securitization and only provides a trifling portion of the credit needed to grow the economy. Bernanke's initiatives haven't made a bit of difference. Credit continues to shrivel.
The S&P 500 is up 50 per cent from its March lows. The financials, retail, materials and industrials are leading the pack. It's a "Green Shoots" bear market rally fueled by the Fed's Quantitative Easing (QE) which is forcing liquidity into the financial system and lifting equities. The same thing happened during the Great Depression. Stocks surged after 1929. Then the prevailing trend took hold and dragged the Dow down 89 per cent from its earlier highs. The S&P's March lows will be tested before the recession is over. Systemwide deleveraging is ongoing. The economy is resetting at a lower rate of activity.
No one is fooled by the fireworks on Wall Street. Consumer confidence is still falling. Everyone knows things are bad. Everyone knows the mainstream press is lying. The restaurants and malls are empty, the homeless shelters are bulging, and even the big-box stores have stopped hiring. The only "green shoots" are on Wall Street where everyone gets a handout from Uncle Sugar.
Bernanke has pulled out all the stops. He's lowered interest rates to zero, backstopped the entire financial system with $13 trillion, propped up insolvent financial institutions and monetized $1 trillion in mortgage-backed securities and US sovereign debt. Nothing has worked. Wages are falling, banks are cutting lines of credit, retirement savings have been slashed in half, and home equity losses continue to mount. Living standards can no longer be bandaged together with VISA or Diners Club cards. Household spending has to fit within one's salary. That's why retail, travel, home improvement, luxury items and hotels are all down double-digits. The money has dried up.
According to Bloomberg:
"Borrowing by U.S. consumers dropped in June for the fifth straight month as the unemployment rate rose, getting loans remained difficult and households put off major purchases. Consumer credit fell $10.3 billion, or 4.92 percent at an annual rate, to $2.5 trillion, according to a Federal Reserve report released today in Washington. Credit dropped by $5.38 billion in May, more than previously estimated. The series of declines is the longest since 1991.
“A jobless rate near the highest in 26 years, stagnant wages and falling home values mean consumer spending... will take time to recover even as the recession eases. Incomes fell the most in four years in June as one-time transfer payments from the Obama administration’s stimulus plan dried up, and unemployment is forecast to exceed 10 percent next year before retreating."
What a mess. The Fed has assumed near-dictatorial powers to fight a monster of its own making, and achieved nothing. Ε όχι και τίποτα πάντως - για ρώτα και τους τραπεζίτες, ή τα θύματά τους, που τους άρπαξαν τόσα και τόσα τρις The real economy is still dead in the water. Bernanke is not getting any traction from his zero-percent interest rates. His monetization program (QE) is just scaring off foreign creditors. On Friday, Marketwatch reported:
"The Federal Reserve will probably allow its $300 billion Treasury-buying program to end over the next six weeks as signs of a housing recovery prompt the central bank to unwind one its most aggressive and unusual interventions into financial markets, big bond dealers say."
Right. Does anyone believe the housing market is recovering? In the first 6 months of 2009, there have already been 1.9 million foreclosures.
The Fed is abandoning the printing presses (presumably) because China told Geithner to stop printing money or they'd sell their US Treasuries. It's a wake-up call to Bernanke that the power is shifting from Washington to Beijing. Αυτή είναι η μόνη σοβαρή περίπτση οι ΗΠΑ να σταματήσουν το τύπωμα χρήματος από το πουθενά - μόνο αν τους πίεσαν αρκετά οι Κινέζοι θα σταματήσουν
That puts Bernanke in a pickle. If he stops printing; interest rates will skyrocket, stocks will crash and housing prices will tumble. But if he continues, China will dump their Treasurys and there will be a run on the dollar. What to do? Either way, the malaise in the credit markets will persist and personal consumption will continue to sputter.
The basic problem is that consumers are buried beneath a mountain of debt and have no choice except to curtail their spending and begin to save. Currently, the the ratio of debt to personal disposable income, is 128 per cent, just a tad below its all-time high of 133 per cent in 2007. According to the Federal Reserve Bank of San Francisco's "Economic Letter: US Household Deleveraging and Future Consumption Growth":
"The combination of higher debt and lower saving enabled personal consumption expenditures to grow faster than disposable income, providing a significant boost to U.S. economic growth over the period. In the long run, however, consumption cannot grow faster than income because there is an upper limit to how much debt households can service, based on their incomes. For many U.S. households, current debt levels appear too high, as evidenced by the sharp rise in delinquencies and foreclosures in recent years. To achieve a sustainable level of debt relative to income, households may need to undergo a prolonged period of deleveraging, whereby debt is reduced and saving is increased.
“Going forward, it seems probable that many U.S. households will reduce their debt. If accomplished through increased saving, the deleveraging process could result in a substantial and prolonged slowdown in consumer spending relative to pre-recession growth rates." ("U.S. Household Deleveraging and Future Consumption Growth, by Reuven Glick and Kevin J. Lansing, FRBSF Economic Letter")
A careful reading of the FRBSF's Economic Letter shows why the economy will not bounce back. It's mathematically impossible. We've reached peak credit; consumers have to deleverage and patch their balance sheets. Household wealth has slipped $14 trillion since the crisis began. Home equity has dropped to 41 per cent (a new low) and joblessness is on the rise. By 2011, Deutsche Bank AG predicts that 48 per cent of all homeowners with a mortgage will be underwater. As the equity position of homeowners deteriorates, banks will further tighten credit and foreclosures will mushroom.
The executive board of the IMF does not share Wall Street's rosy view of the future, which is why it issued a memo that stated:
"Directors observed that the crisis will have important implications for the role of the United States in the global economy. The U.S. consumer is unlikely to play the role of global “buyer of last resort”— other regions will need to play an increased role in supporting global growth."
The United States will not be the emerge as the center of global demand following the recession. Those days are over. The world is changing and the US role is getting smaller. As US markets become less attractive to foreign exporters, the dollar will lose its position as the world's reserve currency. As goes the dollar, so goes the empire. Want some advice: Learn Mandarin.
Sagging Employment: A "recoveryless" recovery
July's employment numbers came in better than expected (negative 247,000) lowering total unemployment from 9.5 per cent to 9.4 per cent. That's good. Things are getting worse at a slower pace. But what's striking about the BLS report is that there's no jobs surge in any sector of the economy. No signs of life. Outsourcing and offshoring are ongoing, and downsizing the path to profitability. That's why revenues are down while profits are up. Businesses everywhere are anticipating weaker demand. The jobs report is a one-off event; a lull in the storm before the layoffs resume.
Unemployment is rising, wages are falling and credit is contracting. All the money is flowing upwards to the gangsters at the top. Here's an excerpt from a recent Don Monkerud article that sums it all up:
"During eight years of the Bush Administration, the 400 richest Americans, who now own more than the bottom 150 million Americans, increased their net worth by $700 billion. In 2005, the top one per cent claimed 22 per cent of the national income, while the top ten per cent took half of the total income, the largest share since 1928.
“Over 40 per cent of GNP comes from Fortune 500 companies. According to the World Institute for Development Economics Research, the 500 largest conglomerates in the U.S. "control over two-thirds of the business resources, employ two-thirds of the industrial workers, account for 60 per cent of the sales, and collect over 70 per cent of the profits."
... In 1955, IRS records indicated the 400 richest people in the country were worth an average $12.6 million, adjusted for inflation. In 2006, the 400 richest increased their average to $263 million, representing an epochal shift of wealth upward in the U.S." ("Wealth Inequality destroys US Ideals" Don Monkerud, consortiumnews.com)
Working people are not being crushed by accident, but according to plan. It is the way the system is designed to work. Bernanke knows that sustained demand requires higher wages and a vital middle class. But Bernanke works for the banks, which is why the Fed's monetary policies reflect the goals of the investor class. Bubblenomics is not the way to a strong/sustainable economy, but it is an effective tool for shifting wealth from one class to another. The Fed's job is to facilitate that objective, which is why the economy is headed for the rocks.
The financial meltdown is the logical outcome of the Fed's monetary policies. That's why it's a mistake to call the current slump a "recession". It's not. It's a planned demolition.
http://www.counterpunch.org/whitney08102009.html
DAMNIT, STOP THE LOOTING NOW!
Put the kids away before reading.[/B] Πολύ καλό άρθρο
If this does not make your blood boil..... (http://online.wsj.com/article/SB10001424052970204908604574334662183078806.html?mod=googlenews_wsj)
Herein lies the problem. The FHA’s standard insurance program today is notoriously lax. It backs low downpayment loans, to buyers who often have below-average to poor credit ratings, and with almost no oversight to protect against fraud. Sound familiar? This is called subprime lending—the same financial roulette that busted Fannie, Freddie and large mortgage houses like Countrywide Financial.
The article goes on to note that as of the end of this year FHA and Ginnie will have issued and hold one trillion dollars of mortgages, that the current default rate is now 7%, and the delinquent rate is running some 13%.
Why?
Because the same crooks, swindlers and thieves that infested the housing market in 2003, 2004, 2005, 2006 and 2007 in "subprime" and "ALT-A" have now moved into the FHA product.
There is only ONE way to guarantee safety and soundness in mortgage lending. ONE!
That is to require twenty percent down payments, limit the back end ratio, or debt-to-income, to no more than 36%, and fully-underwrite EVERY SINGLE FILE, with CRIMINAL penalties ruthlessly enforced for ANY fraudulent misrepresentation BY ANYONE.
PERIOD!
The FHA is now running with leverage equal to that of Bear Stearns and Lehman Brothers. You know, those two "banks" that were underwriting loans without sufficient down payments and on dodgy debt-to-income ratios AND BLEW UP?
We're even doing 125% loan-to-value on FHA NOW!
In some cases, these owners are so overdue in their payments, and housing prices have fallen so dramatically, that the borrowers have a negative 25% equity in the home and they are still eligible for an FHA refi.
WHAT?!
Mr. President, Ben Bernanke, Tim Geithner, and Members of Congress:
This afternoon on Blogtalk I strongly recommended that Americans literally "get in the face" of their elected representatives (peacefully) and tell them that they had better lock up ALL the fraudsters, scammers, and thieves, OR THEY WOULD EVENTUALLY BE THE ONES LOCKED UP.
Let me make this crystal-clear: What I said and why I said it so ABSOLUTELY NOBODY can misunderstand.
That was NOT a call for any sort of civil insurrection or any other sort of lawless activity. (γι' αυτό και σε γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια. Γιατί, πολύ απλά, ναι μεν θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όσα περιθώρια μας δίνει ο νόμος υπέρ μας, αλλά η κατάσταση, όπως καταλαβαίενις αγαπητέ Καρλ Ντένινγκερ, είναι τέτοια που δε γίνεται αλλιώς. Όσο πιο γρήογορα το συνειδητοποιήσεις, τόσο το καλύτερο
IT WAS A DIRECT STATEMENT OF WHERE THIS NATION AND ITS POLITICAL SYSTEM IS GOING TO WIND UP, AND THE CONSEQUENCES THAT WILL INEVITABLY ARRIVE, AND SOON, IF YOU DON'T STOP THE LOOTING OF THE TAXPAYER AND GENERAL POPULATION RIGHT DAMN NOW!
This has gone on FAR too long.
First you (the government, who is supposed to PROTECT people against predatory scams and frauds) let the banksters literally STEAL people's hopes, dreams, and money by preying on them with knowingly-toxic exploding loans that they knew in advance would NEVER lead to those Americans owning their own home free and clear. These loans came in the form of 2/28s and 3/27s for "less fortunate" borrowers, crafted for the singular purpose of turning a free US Citizen into a perpetually enslaved debtor who would never own a damn thing except a payment book.
NEXT, you allowed those very same banksters to create exploding "OptionARM" and other similar exotic loans including "NINJA" liar loans - "No Income, No Job, No Assets Required." Loans with ZERO underwriting, ZERO collateral requirement, ZERO supervision and ZERO truth. A HUD study years ago uncovered the truth and yet it was intentionally ignored within our government.
Finally you let these very same banksters misstate the credit quality of batches of these loans, in active cooperation with the "ratings agencies", thereby deceiving investors worldwide into believing that utter and complete garbage, much of it utterly WORTHLESS, was "AAA" credit paper.
Between #1, 2 and 3 the banksters stole hundreds of billions of dollars from Americans and investors worldwide, ejected millions of Americans from their homes, and bought lots of yachts and mansions in The Hamptons.
You also allowed the banksters to intentionally shuffle transactions for the express purpose of generating the maximum number of overdraft fees, and you not only allowed them to "opt in" all account holders to this program you let the banks refuse to allow people to opt out!
This last singular outrage has ROBBED more than $30 billion dollars from (mostly lower-income, less-advantaged) Americans in the last year alone - the difference between making a profit and not this last quarter.
IT IS THE DIRECT RESPONSIBILITY OF CONGRESS, TREASURY AND ITS DEPARTMENTS INCLUDING THE OTS AND OTC, THE FDIC, AND THE FEDERAL RESERVE TO PREVENT THESE FRAUDS FROM TAKING PLACE AND TO REFER TO THE FBI AND PROSECUTORS THE FRAUDS IT DETECTS DESPITE ITS WARNINGS AND SURVEILLANCE.
ALL OF THESE AGENCIES HAVE INSTEAD TURNED A BLIND EYE AND IN FACT IN SOME CASES (OTS IN PARTICULAR) THEY HAVE ACTIVELY CONSPIRED WITH THE BANKSTERS THEMSELVES!
I have repeatedly, in Tickers, faxes, petitions and letters to all 535 members of Congress, Administration Officials, members of The Press and the general public put forward the mathematical facts that these loans were knowingly unsound, were made with actual and/or constructive knowledge of their lack of soundness, were sold up and down the line to both homeowners and investors under false and misleading pretense and in my opinion constitute securities, banking and just plain-old-fashioned garden-variety FRAUD for which the proper response is an INDICTMENT, not a bailout.
Not one - I repeat - not one executive or other person related to this has gone to prison. Not one person has been indicted. Not one banking charter has been revoked.
NOT ONE!
Fannie and Freddie have imploded as a direct and proximate consequence of this fraud. Dozens of independent lenders have gone under, throwing thousands of Americans out of work, because of this fraud. Dozens of banks have gone under in the last year with hideous losses to the FDIC's insurance funds as a direct consequence of this fraud, and there are hundreds more to go. Virtually every bank in the nation is currently holding these securities at knowingly-false values in the belief that they will be somehow "bailed out", resulting in the price and values rising, but in the meantime if they sold that paper and those foreclosed homes at the current market price they would be rendered instantly bankrupt - right here, right now.
This fraud continues every single day, yet Sheila Bair bleats about how banks "should" value assets every quarter - instead of saying they MUST and if they do not or if they lie The FDIC will come in and shut them down IMMEDIATELY, which is, under the Prompt Corrective Action LAW (PCA), an enumerated DUTY of her position (along with the OTS and OCC)!
Over $700 billion dollars was allocated by Congress for the express purpose of bailing out those who made and packaged fraudulent loans and another $150 billion was passed through AIG to cover transactions in OTHER securities - credit default swaps - for which it had NO MONEY to back up what it was doing.
These funds ALL went to the people who structured these rip-offs that victimized Americans from coast to coast and investors worldwide.
The very same American people who were robbed blind - literally - are now saddled with TRILLIONS of dollars of new debt taken on for the express purpose of bailing out the scammers, the fraudsters and the thieves who destroyed the hopes and dreams of millions of our citizens, all in the name of "profit."
YOU VOTED FOR AND APPROVED ALL OF THIS AND YOU STILL ARE TO THIS VERY DAY!
We were told that this was "necessary" to save the financial system.
BUT NOTHING HAS CHANGED; WE HAVE IN FACT SAVED NOTHING.
The very same scammers are now hard at work bamboozling MORE Americans and ladling MORE bad paper onto the Federal Government via the FHA and Ginnie, the very same banks are directing their bailout money into speculating in the stock and commodity markets, AND SOME OF THEM ARE EVEN MAKING PAYDAY LOANS AND FINDING EVEN MORE LUCRATIVE WAYS TO FLIM-FLAM AMERICANS:
But it's another scenario that worries regulators, lawmakers, and consumer advocates: that banks once again are making dangerous loans to borrowers who can't repay them and selling toxic investments to investors who don't understand the risks—all of which could cause blowups in the banking sector and weigh on the economy.
THIS HAS GONE TOO DAMN FAR.
We as Americans accept that lobbying for special tax breaks and other "perks" is part of the American political system. It sucks, is filthy, disgusting and outrageous.
But it is uniquely American and has been for our entire national history.
Επειδή όμως το ένα πράγμα φέρνει το άλλο...
This is something else entirely. This is the wholesale LOOTING of America and EVERY AMERICAN CITIZEN by the BANKSTERS who just months ago cried poverty and demanded public largesse - RIGHT DAMN NOW - lest the entire banking and financial system collapse in a smoking heap.
The American People told you by a 300:1 margin - not just NO but HELL NO!
The American People were WISE.
The American People were willing to accept THE IMMINENT IMPLOSION of the American Banking System and the financial destruction of ALL the robber barons who had ripped them off blind then violated them from the rear once they could no longer see, SO LONG AS THOSE SCAMMERS WERE ALL RUN OUT OF TOWN ON A RAIL, BANKRUPT, WITH NOTHING MORE THAN THEIR UNDERWEAR ON THEIR UGLY, DISGUSTINGLY-FAT BODIES - AFTER THEY GOT OUT OF PRISON.
But NO! You couldn't do that! You couldn't let the PATRONAGE stop! You couldn't be without the billion in campaign contributions over the last decade, the K-street wonders who lobby you on a daily basis, nor could you deal with losing your own special deals like your cut-rate loans for your own properties through "Friends of Angelo."
So you not only bailed them out, forcing the American people to pay for their own financial rape, you knowingly turned a blind eye while the ripoffs and scams continue, guaranteeing that the violations would continue on a daily basis.
Now we hear The Obama Administration, Reps and Senators complain that when the same sort of ramrod politics is attempted with Health Care suddenly "Town Hall" meetings get LOUD? Senators and Representatives don't like loud voices and waved signs after intentionally ignoring the people and treating their constituents like rubes?
Exactly who in the hell do you think you work for? More to the point, what part of the following don't you get?
That to secure these rights, Governments are instituted among Men, deriving their just powers from the consent of the governed, — That whenever any Form of Government becomes destructive of these ends, it is the Right of the People to alter or to abolish it, and to institute new Government, laying its foundation on such principles and organizing its powers in such form, as to them shall seem most likely to effect their Safety and Happiness.
You learned this stuff right? You all swore an oath - to uphold The Constitution against all enemies foreign and domestic. You're aware that The Constitution came about as a direct and proximate cause of the document cited above, yes?
Your duty is not to uphold The Robbing, Thieving Bankers - it is to uphold THE CONSTITUTION.
It is pretty damn clear to this commentator that what our "banking industry", by its own words and actions over the last five years, DEMONSTRATED IS THAT IT IS A DOMESTIC ENEMY OF THE NATION AND CONSTITUTION OF THE UNITED STATES!
Do those of you in Washington understand that robbery at this grand scale cannot work and must not be allowed to continue? Do you understand that "Pax Romana" was brought down by this very same sort of corruption? Do you understand that we are absolutely dependent on CHINA and JAPAN to fund our operating credit requirements in The Federal Government, and that should they give us the finger The Federal Budget would implode by 50% overnight?
IF THAT HAPPENS HOW WILL YOU FEED THE PEOPLE?
Do you understand that these frauds and thieves are not the Chinese and Japanese, nor the Saudis? That they have the money, and we need to borrow it? That they have oil, and we need to buy it? That they are not stupid and that eventually they will tire of the lying, thieving and political misdirection, and if they do before you clean up this crap our nation is absolutely, irretrievably and without question SCREWED?
I love my country, but today, I fear for her future.
WAKE UP AMERICA.
STOP THE LOOTING AND START PROSECUTING.
http://market-ticker.denninger.net/archives/1317-DAMNIT,-STOP-THE-LOOTING-NOW!.html
Here’s the crucial difference between 2009 and 2007: While the government is still spending with reckless abandon, the consumer is rapidly deleveraging. Consumer credit fell for the fifth consecutive month in June, the Fed announced Friday. Credit outstanding fell by $10.3 billion in the month, to a total of $2.5 trillion. That’s more than double what the Street expected. Revolving credit, namely credit cards, fell by $5.2 billion — a record 10th month in a row of decline.
Now in a state of contraction since February, the average American is embarking on the longest credit pullback since 1991.
“We are clearly in an economywide deleveraging process that will last for years,” writes Strategic Short Report’s Dan Amoss. “We are not in a typical inventory-led recession. Sure, the next few years will not mirror the 1930s, because the government and central bank are debasing the currency to prevent a dreaded debt deflation spiral. We probably won’t have 1930s-style bank runs (although the FDIC is running dangerously close to needing to tap its line of credit with the Treasury to replenish its Deposit Insurance Fund).
“But make no mistake: We will pay for the inflationary bailouts at some point down the road with a currency crisis. Central banks cannot keep abusing savers and the bond market to this extent without eventually provoking a collapse in demand for paper money.
“A collapse in demand for paper money, not a decline in the ‘output gap,’ will eventually bring about inflation. We’ll see signs of it as real Treasury bond investors keep balking at these low rates at Treasury auctions, leaving the Fed to step in and monetize the debt. Eventually, there’s a risk that the Fed will lose the tiny bit of independence it has left and the printing press could come under the control of Congress, which would accelerate the endgame for the U.S. dollar. The market for gold-related assets will look ahead to this possibility.”
http://dailyreckoning.com/why-its-different-this-time/
Αρχείο Εξαιρετικό άρθρο, με παλιότερα άρθρα της Ζέζας Ζήκου, που από τη στήλη της στην "Καθημερινή" ήταν "φωνή βοώντως εν τη ερήμω":
ΗΠΑ: Αύξηση της παραγωγικότητας κατά 6,4% (http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/08/11/1701182.htm)
Αύξηση 6,4% παρουσίασε η παραγωγικότητα στις ΗΠΑ το δεύτερο τρίμηνο, καθώς οι επιχειρήσεις μείωσαν τις εργατοώρες, σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Εργασίας.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αύξηση που καταγράφεται σε διάστημα σχεδόν έξι ετών. Οι εκτιμήσεις των οικονομολόγων έκαναν λόγο για αύξηση της παραγωγικότητας κατά 5,4%.
Το μοναδιαίο κόστος εργασίας μειώθηκε κατά 5,8% - καταγράφοντας τη μεγαλύτερη πτώση των τελευταίων εννέα ετών.
Από το αρχείο
Ωστόσο, απλώς, έτσι για την ιστορία έχω μια απορία. Πώς είναι δυνατόν αυτή η οικονομία που πέτυχε να μεγαλουργήσει δημιουργώντας το «Νέο πρότυπο οικονομίας» (New paradigm), δηλαδή το τεχνολογικώς τροφοδοτούμενο μπουμ στην παραγωγικότητα της αμερικανικής οικονομίας, να έχει μισογκρεμιστεί; Το «θαύμα» της παραγωγικότητας -δηλαδή η ανά ώρα παραγωγή των Αμερικανών εργαζομένων εκτός του αγροτικού τομέα- είχε αναγνωρισθεί και από τον ίδιο τον Αλαν Γκρίνσπαν. Οντως, ο κίνδυνος της βίαιας ανακοπής των ρυθμών ανάπτυξης έχει συρρικνώσει επικινδύνως την οικονομία.
4/3/2001- ΖΖ (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_7_4/03/01_I7064475=I7064475=%7C01&01-0301!cod40301$35287.html)
Λοιπόν, το «θαύμα» της παραγωγικότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζεται! Βεβαίως όχι με τους ίδιους θεαματικούς ρυθμούς, ωστόσο με άνοδο που έκανε αίσθηση στις αγορές! Λοιπόν, η παραγωγικότητα -δηλαδή η ανά ώρα παραγωγή των Αμερικανών εργαζομένων εκτός του αγροτικού τομέα- παρουσίασε χθες σημαντικό ρυθμό ανόδου το τελευταίο τρίμηνο του περασμένου έτους, παρά το γεγονός της ραγδαίας εξασθένησης της αμερικανικής οικονομίας. Να επισημανθεί πως η επίδοση της αύξησης της παραγωγικότητας στο σύνολο του περασμένου έτους, ήταν η καλύτερη από το 1983! Η διαπίστωση αυτή είναι και πολύτιμη και πολυσήμαντη, καθώς διαφαίνεται πως η δυναμική της παραγωγικότητας, στην οποία οφείλεται το τεχνολογικώς τροφοδοτούμενο μπουμ της αμερικανικής οικονομίας, δεν έχει χάσει τη φόρα της. Ωστόσο, οι βιομηχανικές παραγγελίες παρουσίασαν δραματική πτώση τον Ιανουάριο στις ΗΠΑ. Τα στοιχεία αυτά ερμηνεύθηκαν ότι καθιστούν ευκολότερη τη θέση της FED στην επόμενη κρίσιμη συνεδρίαση της Επιτροπής FOMC στις 20 Μαρτίου.
7/3/2001-ΖΖ (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_7/03/01_I7064495%3DI7064495%3D%7C01%2601-0301!cod70301$35094.html)
Η ανάλυση του επικεφαλής της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας βρίσκεται ένα βήμα μπροστά. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η πρώτη φράση της ανακοίνωσης που εξέδωσε χθες το συμβούλιο της Fed υπογράμμιζε ως μείζονα κίνδυνο για την αμερικανική οικονομία τις «συνεχείς πιέσεις στα περιθώρια κέρδους». Ο κ. Greenspan αναγνωρίζει ότι ο νέος κύκλος ανάπτυξης θα πρέπει να στηριχθεί σε μια πιο ζωηρή κερδοφορία των τεράστιων κεφαλαίων που διαθέτουν οι επιχειρήσεις. Η αποδοτικότητα των κεφαλαίων που υπερσυσσωρεύθηκαν είναι το ζητούμενο και για την υποστήριξη των χρηματιστηριακών τιμών και την εκκίνηση ενός νέου κύκλου επενδύσεων.
Επιστρέφουμε στους παλιούς καλούς νόμους της πραγματικής οικονομίας. Για να κάνουν οι επιχειρήσεις να «γεννήσουν» κέρδη τα κεφάλαια που έχουν συγκεντρώσει και, ταυτοχρόνως, να μειώσουν την υπερβάλλουσα παραγωγική ικανότητα, που κινδυνεύει να μείνει ανενεργή, η λύση είναι: μια συνταρακτική άνοδος της παραγωγικότητας. Αν όμως η τεχνολογία δεν την προσφέρει, όπως συνέβη τα τελευταία χρόνια, τότε η προσαρμογή θα είναι σκληρή. Προφανώς για τους εργαζομένους.
25/3/2001-ΖΖ (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_25/03/01_I7064643%3DI7064643%3D%7C01%2601-0301!cod250301$33532.html)
http://athenstock.blogspot.com/2009/08/blog-post_11.html
S&P downgrades Baltic states' debt ratings
The sovereign debt of Latvia and Estonia have been downgraded as the brutal slump plays havoc with public finances and tests commitment to euro currency pegs across the Baltic states.
Standard & Poor’s, the credit-rating agency, cut Latvia’s rating to “BB” and warned that its economy will contract by a further 16pc this year. The public debt will vault from 19pc of GDP last year to 80pc by 2011. [B]“This very fast increase in debt is unprecedented,” said Moritz Kraemer, S&P’s head of sovereign ratings.
S&P said the country is facing a “struggle” to find a path back to growth while also maintaining its currency peg, but the agency stopped short of advising whether devaluation would help.
There is an intense debate in the Baltics over whether the euro pegs are themselves causing an unnecessarily harsh adjustment, entailing salary cuts of up to 20pc. The International Monetary Fund had privately suggested a devaluation in Latvia to help cushion the blow, but this was overruled by the European Union on grounds that most of the country’s corporate and mortgage debt is in foreign currencies.
Μην πάθει τίποτα και το ευρώ...
GDP has fallen 20pc in Latvia and 22pc in Lithuania over the past year – more concentrated falls than anything seen in the Great Depression. Both countries expect unemployment to peak at almost a quarter of the workforce.
Valdis Dombrovskis, the Latvian premier, said there were signs of stabilisation. “I am convinced that the economic indicators will improve next year.” The IMF, the EU and the Nordic states have helped Latvia with loans equal to 30pc of GDP but the benefits are being eroded by capital flight. Nordic banks are rolling over “considerably less” than 100pc of the cross-border loans to their subsidiaries as they adjust to rising defaults.
Latvia has swung from a huge current account deficit into surplus this year, but S&P said the speed of deleveraging is itself “exacerbating the severity of the contraction, with negative implications for asset quality in the local financial system”.
Neighbouring Estonia was downgraded to “A-”. The better grade reflects its flexible economy, fiscal reserves, and a highly-rated currency board, but it too faces currency flight.
http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/financialcrisis/6006322/SandP-downgrades-Baltic-states-debt-ratings.html
Ε.Ε: Ξεπερνούν τις προβλέψεις οι κρατικές ενισχύσεις προς τις τράπεζες
Η Κομισιόν ενέκρινε 2,9 τρισεκ. Ευρώ ως εγγυήσεις για τις καταθέσεις ιδιωτών.
Διπλάσιες από ότι αρχικά είχε υπολογισθεί ήταν οι ενισχύσεις προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, από πέρυσι τον Οκτώβριο μέχρι το φετινό Ιούλιο, σύμφωνα με την Κομισιόν. Στην υγειά των "κορόιδων"
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_11/08/2009_292329
Η αγορά εμπορικών ακινήτων πονοκέφαλος για Fed Αχ, και να ήταν μόνο αυτή
Η κατάρρευση της αγοράς εμπορικών ακινήτων στις ΗΠΑ εμποδίζει τον πρόεδρο της ομοσπονδιακής κεντρικής τράπεζας Μπεν Μπερνάνκι να δηλώσει ότι η γενικότερη κατάσταση της οικονομίας και οι χρηματαγορές έχουν εξυγιανθεί.
Το ανησυχητικό αυτό ζήτημα θα τεθεί προς συζήτηση σήμερα στην Ουάσιγκτον, καθώς βρίσκεται στην κορυφή της ημερησίας διάταξης της Νομισματικής Επιτροπής (FOMC) της Fed, που εξετάζει την πορεία της οικονομίας και προτείνει μέτρα νομισματικής πολιτικής στο Διοικητικό Συμβούλιο της τράπεζας.
Στο πλαίσιο αυτών των ζυμώσεων, βουλευτές όπως ο Μπάρνεϊ Φρανκ και η Κάρολιν Μαλόνεϊ, πιέζουν τη Fed να παρατείνει το πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας, που αποσκοπεί στη διευκόλυνση της ροής των πιστώσεων.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_11/08/2009_325232
Testing week for US bond investors Όσο περνά ο καιρός, το το χρέος μεγαλώνει με τεράστιους ρυθμούς, τόσο πιο πολά ομόλογα θα προσπαθούν να πουλήσουν, και τόσο πιο δύσκολο θα είναι να βρουν αγοράστε΄ς - άρα, μόνο αν τα αγοράζουν οι ίδιοι με λεφτά από το μηδέν, όπως ήδη κάνουν, μπορούν να συνεχίσουν. Αυτό βέβαια έως ότου η αξία του δολλαρίου μηδενιστεί
US bond investors are braced for a testing week, dominated by a record $75bn in debt sales by the US Treasury and the Federal Reserve’s policy meeting, which concludes Wednesday.
http://ftalphaville.ft.com/blog/2009/08/11/66306/testing-week-for-us-bond-investors/
Chinese Exports Fell 23% YoY In July
Shortly after Wen Jiabao's statement that China will maintain its stimulus, Bloomberg reports that Chinese exports tumbled in July and industrial output numbers came in under consensus. The former is significantly more troublesome, though as this drags on industrial output is going to become a bigger part of the story.
With exports falling 23% and industrial production "only" gaining 10.8%, the Chinese government is going to have to pump in a whole lot more stimulus. The truly puzzling part has to be the following quote:
The government wants to avert bubbles in stocks and property and bad loans after a record $1.1 trillion of lending in the first half helped to drive a 7.9 percent economic expansion in the second quarter.
Disregarding the inherent contradictions, we have to wonder how else they see this story ending? If they mark GDP to the traditional pegs (US and Euroland demand levels), the results will be catastrophic. However, pumping in massive quantities of stimulus from state-run banks to state-run companies and mandating forced lending to keep the spigot open is far from a fool-proof plan "avert bubbles in stocks and property and bad loans".
The other details in the article do little to bolster confidence. With growth being essentially funded by government-mandated liquidity and an alarmingly small proportion of consumer demand, it's especially troubling to see urban fixed-asset investment rising 32.9% by July.
In the continuing footrace between a global recovery and the Chinese madly building an ever taller house of cards, it is tough to see this ending well. Incredibly, it is possible to imagine a scenario in which this all works out. The odd situation of Communist central bank control and political agenda combined with the current market outlets leads to an ability to blow through most of the traditional macro buffers that the rest of us face. Despite Goldman Sachs' estimate of 9.4% growth this year, the Chinese economy continues to show signs of strain at the edges.
http://www.zerohedge.com/article/chinese-exports-fell-23-yoy-july
http://www.youtube.com/watch?v=EzVhzoAqMhU
Ένα εξαιρετικό βίντεο για την πώληση χρυσού από τη Βρετανία, και τη φημολογούμενη μεταφορά του χρυσού της γερμανίας στις ΗΠΑ. Θα κλάψουνε μανούλες (α, κατά τα άλλα, "διαφάνεια", μπλα, μπλα, μπλα...)
Gordon Brown's Bottom and the Sale of England's Gold
Unrelated (perhaps not) to the English gold sale is this revelation about the gold reserves of Germany at around 7:25 in the tape .
"The most fascinating thing that I learned is that all the gold 'in Germany' is in New York."
This is of particular interest because Bundesbank has repeatedly denied the rumoured gold swaps with the the US Exchange Stabilization Fund (ESF) for 1,700 tons of gold, being held at West Point, NY with the designation "custodial gold."
Has the Bundesbank, like the Bank of England, sold (or lent if you will) half of its national gold reserves?
The other side of this rumour is that Bundesbank desperately wishes a 400 ton IMF gold sale to help it recover at least some portion of the 1,700 tonnes of gold which it has lent out to the bullion banks, who subsequently sold it into the market.
Why does it matter? It matters because of the lack of transparency of various Central Banks with regard to the size and timing of their gold sales, and their impact on the markets.
Its never really the initial act that is performed; it is the subsequent cover up and dissembling that brings down careers and governments.
http://jessescrossroadscafe.blogspot.com/2009/08/gordon-browns-bottom-and-sale-of.html
J P Morgan Chase Caught Speculating with Customer Money
Why the surprise? This is what the Wall Street banks do, even under a 'reform' administration. They use their customer money and public funds, for which they pay a pittance, to wildly speculate in markets, distorting prices and taking enormous risks, in order to pay themselves outrageous bonuses. They buy politicial influence to enable regulatory capture and support their financial schemes. And when their bets go wrong, the public absorbs the losses. This is the model of US gangster banking in the 21st century.
http://jessescrossroadscafe.blogspot.com/2009/08/j-p-morgan-under-investigation-for.html
“Buy American” rules that Congress included in the U.S. economic stimulus package don’t endanger free trade with Canada, President Barack Obama said after meeting with the leaders of Canada and Mexico. Ο Καναδάς βέβαια ήδη διαμαρτύρεται, αλλά τέλος πάντων, "ας τα αφήσουμε αυτά πίσω μας". Στην πραγματικότητα όμως, κάθε ιμπεριαλιστής κοιτάει πλέον καθαρά το δικό του συμφέρον, και υπάρχει ξεκάθαρη όξυνση των μεταξύ τους ανταγωνισμών, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πόλεμο
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aiQ7e1ts_VBo
American Graduates Finding Jobs in China
Shanghai and Beijing are becoming new lands of opportunity for recent American college graduates who face unemployment nearing double digits at home. Το κεφάλαιο φεύγει για Κίνα με μαζικούς όρους - και πλέον η ροή Κινέζων προς τις ΗΠΑ αντιστρέφεται
Even those with limited or no knowledge of Chinese are heeding the call. They are lured by China’s surging economy, the lower cost of living and a chance to bypass some of the dues-paying that is common to first jobs in the United States.
http://www.nytimes.com/2009/08/11/business/economy/11expats.html?_r=2&hpw
Distressed Takeovers Soar Ολιγοπώλιασε όλους τους τομείς, με λουκέτα
The brutal recession is opening up the landscape to vulture investors as never before.
New data show that distressed-debt deals -- in which creditors use their debt positions to seize ownership of troubled companies -- are running close to double the pace of 2008.
http://online.wsj.com/article/SB124994892736221145.html
Τις θυμόσαστε τις Fannie Mae και Freddie Mac που κατέρρευσαν, και ο λαός έδωσε τρις για να τις γλιτώσει? Ήταν ωραία εμεπιρία αυτή (για την άρχουσα τάξη), οπότε...εοτιμαστείτε για το σίκουελ
The Next Fannie Mae
Ginnie Mae and FHA are becoming $1 trillion subprime guarantors.
Much to their dismay, Americans learned last year that they “owned” Fannie Mae and Freddie Mac. Well, meet their cousin, Ginnie Mae or the Government National Mortgage Association, which will soon join them as a trillion-dollar packager of subprime mortgages. Taxpayers own Ginnie too.
http://online.wsj.com/article/SB10001424052970204908604574334662183078806.html
TARP Panel Says Smaller Banks May Need Fresh Capital Ε εντάξει, αν είναι έτσι, ας τους δώσουμε ότι χρειάζονται, εξάλλου εμείς είμαστε "προνομιούχοι", είναι δίκαιο να τους δώσουμε το κατιτίς τους.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aYYSuNwUXJAI
Ρουμανία: Συμφωνία με ΔΝΤ για εξομάλυνσηΕννοεί τεράστια μείωση, απλά το λέει με τη γνωστή οργουελιανή γλώσσα των μισθολογικών αποδοχών στο Δημόσιο
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_11/08/2009_292251
Passionate Neoliberal Chosen by European Parliament Coalition Ευτυχώς, οπότε τώρα οι κυρίαρχες πολιτικές θα συνεχιστούν, αυτό ακριβώς ήθελα, γιατί πραγματικά τα πράγματα διαρκώς βελτιώνονται για εμένα, η άρχουσα τάξη χτυπιέται, ζήτω, ευτυχώς εκλεχτηκε!
http://www.humaniteinenglish.com/spip.php?article1296
«Ο κίνδυνος δεν πέρασε»
Ανησυχεί για τη γερμανική οικονομία ο πρόεδρος της Eνωσης Γερμανικών Τραπεζών
«Θα υπάρξει πιστωτική κρίση; Ασφαλώς υπάρχει μία ανησυχία και υπάρχει ο κίνδυνος γι’ αυτό. Δεν νομίζω ότι είναι τελείως εξωπραγματικό να πιστεύουμε ότι θα υπάρξει μία» αναφέρει σε συνέντευξή του, ο πρόεδρος της Ένωσης Γερμανικών Τραπεζών Αντρέας Σμιτζ.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12478&subid=2&pubid=14229139
Poland’s government may decide today that selling state-owned companies is its best option for financing a budget deficit after tax revenue slumped and public debt swelled. Εν τω μεταξύ, το ξεπούλημα που γινόταν όλα αυτά τα χρόνια, στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας, έχει μεγάλη ευθύνση για τη σημερινή κατάσταση. Ποια είναι η "λύση" των κυβερνώντων: Να το συνεχίσουν - προφανώς η σκέψη του να αρπάξουν τα λεφτά από τους τραπεζίτες, την εκκλησία, κτλ ούτε τη συζητούν.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601095&sid=aW4iDnbwDjls
The pound will fall further against the dollar if it drops below $1.635, Royal Bank of Scotland Group Plc said. Η λίρα είχε ανέβει όταν ο Τράπεζα της Αγγλίας είχε ανακοινώσει ότι "παγώνει" το πρόγραμμα εκτύπωσης χρήματος από το πουθενά, διότι ίσως τελικά και να μην είχαν σκοπό να δημιουργήσουν υπερπληθωρισμό, όμως τώρα που το πρόγραμμα εκτύπωσης ξανάρχισε, η λίρα παίρνει πάλι την κατιούσα
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601102&sid=aq34GQjaquqE
Russia’s economy contracted the most on record last quarter as rising unemployment sapped consumer demand, bank lending stalled and the government failed to approve a stimulus package until just two months ago.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601095&sid=aYImZJKQlUnk
ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ ΟΜΩΣ ΑΝ ΔΕ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΔΟΥΛΕΙΑ - ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ, ΕΙΣΒΑΛΛΕΤΕ ΣΕ ΞΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ, ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ
With jobs harder to find, work gets easier for Army recruitersΟι άνεργοι μπαίνουν πιο εύκολα στο στρατό ως μισθοφόροι, μιας και δεν έχουν άλλο τρόπο να καλύψουν τα έξοδα τους. Άντε να ...κατακτήσουμε...εεε, να εκδημοκρατίσουμε ήθελα να πω άλλη μια χώρα. Άσε που μπορεί να κάνουμε και έναν πιο μεγάλο πόλεμο, αν θέλουμε να διατηρήσουμε την κυριαρχία μας, έτσι δεν είναι?
Traditionally the Army has attracted the young. But as the number of jobs dwindles across the country, more Americans are enlisting later in life, drawn by the promise of steady work and benefits.
http://www.latimes.com/news/local/la-me-older-recruits11-2009aug11,0,5571890,full.story
Νέο αντιπυραυλικό σύστημα κατασκευάζει η Ρωσία απαντώντας στις ΗΠΑ
Νέο αντιπυραυλικό σύστημα θα αναπτύξει η Ρωσία για να αντιμετωπιστεί η Αμερικανική απειλή καθώς όπως δήλωσε ο αρχηγός της ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας οι ΗΠΑ μέχρι το 2030 θα μπορούν από το διάστημα να πλήξουν οποιοδήποτε στόχο εντός της Ρωσίας.
http://www.tvxs.gr/v18090
The military's message to Afghanistan Ο στρατός της Αγγλίας θέλει και άλλους στρατιώτες, οπότε δηλώνει ότι θα μείνει στο Αφγανιστάν και άλλο καιρό, για να ελέγχει και κινητοποιήσεις, κτλ
In saying we could be there for 40 years, Sir David Richards is trying to tell Afghans foreign troops won't leave them in the lurch
"The army's role will evolve, but the whole process might take as long as 30 to 40 years. There is absolutely no chance of Nato pulling out." So says Sir David Richards, the new head of the army.
He cannot mean that British soldiers will still be engaged in fighting the Taliban in 30 or 40 years' time. More likely, he means that Britain, and British officials, if not armed troops patrolling the towns and villages, will then be in Afghanistan engaged in civil projects – economic, societal, administrative.
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2009/aug/10/afghanistan-40-years
Russian President Dmitry Medvedev lashed out at Ukraine's leadership on an array of grievances, accusing the country of endangering European gas supplies and saying Russia won't send a new ambassador until relations improve. Η Ουκρανία πρόσφατα έκανε κίνηση για να μπει στο ΝΑΤΟ
http://online.wsj.com/article/SB124998360182322207.html
http://2.bp.blogspot.com/_H2DePAZe2gA/SoI36ZigPNI/AAAAAAAAJjE/GhaziKPOris/s320/c_03182009_520.gif
The Quiet Coup
By Simon Johnson
...But I must tell you, to IMF officials, all of these crises looked depressingly similar...
...The downward spiral that follows is remarkably steep. Enormous companies teeter on the brink of default, and the local banks that have lent to them collapse. Yesterday’s “public-private partnerships” are relabeled “crony capitalism.” With credit unavailable, economic paralysis ensues, and conditions just get worse and worse. The government is forced to draw down its foreign-currency reserves to pay for imports, service debt, and cover private losses. But these reserves will eventually run out. If the country cannot right itself before that happens, it will default on its sovereign debt and become an economic pariah. The government, in its race to stop the bleeding, will typically need to wipe out some of the national champions — now hemorrhaging cash — and usually restructure a banking system that’s gone badly out of balance. It will, in other words, need to squeeze at least some of its oligarchs.
Squeezing the oligarchs, though, is seldom the strategy of choice among emerging-market governments. Quite the contrary: at the outset of the crisis, the oligarchs are usually among the first to get extra help from the government, such as preferential access to foreign currency, or maybe a nice tax break, or—here’s a classic Kremlin bailout technique—the assumption of private debt obligations by the government. Under duress, generosity toward old friends takes many innovative forms. Meanwhile, needing to squeeze someone, most emerging-market governments look first to ordinary working folk—at least until the riots grow too large...
From this confluence of campaign finance, personal connections, and ideology there flowed, in just the past decade, a river of deregulatory policies that is, in hindsight, astonishing:
• insistence on free movement of capital across borders;
• the repeal of Depression-era regulations separating commercial and investment banking;
• a congressional ban on the regulation of credit-default swaps;
• major increases in the amount of leverage allowed to investment banks;
• a light (dare I say invisible?) hand at the Securities and Exchange Commission in its regulatory enforcement;
• an international agreement to allow banks to measure their own riskiness;
• and an intentional failure to update regulations so as to keep up with the tremendous pace of financial innovation.
The mood that accompanied these measures in Washington seemed to swing between nonchalance and outright celebration: finance unleashed, it was thought, would continue to propel the economy to greater heights...
Looking just at the financial crisis (and leaving aside some problems of the larger economy), we face at least two major, interrelated problems. The first is a desperately ill banking sector that threatens to choke off any incipient recovery that the fiscal stimulus might generate. The second is a political balance of power that gives the financial sector a veto over public policy, even as that sector loses popular support...
At the root of the banks’ problems are the large losses they have undoubtedly taken on their securities and loan portfolios. But they don’t want to recognize the full extent of their losses, because that would likely expose them as insolvent. So they talk down the problem, and ask for handouts that aren’t enough to make them healthy (again, they can’t reveal the size of the handouts that would be necessary for that), but are enough to keep them upright a little longer. This behavior is corrosive: unhealthy banks either don’t lend (hoarding money to shore up reserves) or they make desperate gambles on high-risk loans and investments that could pay off big, but probably won’t pay off at all. In either case, the economy suffers further, and as it does, bank assets themselves continue to deteriorate—creating a highly destructive vicious cycle...
In my view, the U.S. faces two plausible scenarios. The first involves complicated bank-by-bank deals and a continual drumbeat of (repeated) bailouts, like the ones we saw in February with Citigroup and AIG. The administration will try to muddle through, and confusion will reign...confusion and chaos were very much in the interests of the powerful—letting them take things, legally and illegally, with impunity. When inflation is high, who can say what a piece of property is really worth? When the credit system is supported by byzantine government arrangements and backroom deals, how do you know that you aren’t being fleeced? (This is where the US is today - Jesse)
The second scenario begins more bleakly, and might end that way too...
Read the complete essay here (http://www.theatlantic.com/doc/200905/imf-advice).
http://jessescrossroadscafe.blogspot.com/2009/08/if-you-read-nothing-else-about.html
Remember, Remember, the Twelfth of November
"On November 12, 1999, President Clinton signed the Gramm-Leach-Bliley Act (GLB) into law. This landmark legislation does much to unravel the influence of the Glass-Steagall Act (http://en.wikipedia.org/wiki/Glass-Steagall_Act) on the United States' financial system. Now banks and other providers of financial services have far greater freedom to compete against each other. No doubt, the legislation will prompt an altering of the financial landscape in this country."
-John Krainer, Federal Reserve Bank of San Francisco Economic Review, 2000
http://jessescrossroadscafe.blogspot.com/2009/08/remember-remember-twelfth-of-november.html
Χθες, η FED εξέδωσε ανακοίνωση (http://jessescrossroadscafe.blogspot.com/2009/08/federal-reserve-august-12-statement.html) για το τι προτίθεται να κάνει το μέλλον - ανακοίνωσε λοιπόν ότι θα συνεχίσει τα σχεδόν μηδενικά επιτόκια, αλλά θα σταματήσει να τυπώνει χρήμα πό το πουθενά. Από που θα χρηματοδοτηθεί τώρα το χρέος των ΗΠΑ? Από την άλλη βέβαια, η Κίνα δε θα ήθελε καθόλου να δει το δολλάριο να χάνει και άλλο την αξία του - μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα...
Distressed-debt deals in 2009 reach $84.4 billion: report
The total value of distressed-debt deals, where creditors use their debt positions to take ownership of troubled companies, has touched $84.4 billion this year, the Wall Street Journal said, at a pace close to double that of 2008.
The newspaper, citing data compiled by data provider Dealogic, said 140 distressed-debt deals have been struck during 2009, compared with 102 for all of 2008... Λουκέτα, που οδηγούν σε ολιγοπώλια και μεγάλη ανεργία, και όχι βέβαια σε "ανάκαμψη"
http://www.reuters.com/article/newsOne/idUSTRE57A0SD20090811
U.S. Underwater Mortgages May Reach 30%, Zillow Says
Almost one-quarter of U.S. mortgage holders owed more than their homes were worth in the second quarter and that figure may rise to as much as 30 percent by mid-2010 as job losses and foreclosures climb, Zillow.com said.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601103&sid=a2p_zMYkFQFg
Bad assets may need more support
The U.S. Treasury Department should consider expanding programs to cleanse troubled assets from bank balance sheets if current efforts fail to restart markets or if economic conditions worsen, a U.S. bailout watchdog panel said on Tuesday. Αν δε μας φτάσουν, δώστε μας και μερικά ακόμα ρε παιδιά
http://www.reuters.com/article/newsOne/idUSTRE57A0JO20090811
Stocks: The latest Fed bubble
Are the government programs supporting the financial sector reinflating global stock markets even as economies stumble? με μία λέξη, ΝΑΙ
The Federal Reserve has spent the past year cleaning up after a housing bubble it helped create. But along the way it may have pumped up another bubble, this time in stocks.
To head off the worst downturn since the Great Depression, the central bank has slashed interest rates while funneling money to banks.
The Fed has mostly won praise for its efforts. Από τους τραπεζίτες, που "πήραν τα λεφτά και εφυγαν" - για ρώτα και εμάς
At the same time, stocks have bounced back with startling speed.Λογικό - και εγώ αν μου δώσειςτρις $ θα ανέβει η αξία μου. Αν όμως αυτά τα τρις είναι από το πουθενά? Αν αυτά τα τρις σταματήσουν να έρχονται (η FED δήλωσε χθες ότι σταματά - για τώρα τουλάχιστον- την εκτύπωση χρήματος)? Since global markets hit their bottom in March, the S&P 500 has jumped 51% -- even as the outlook for economic recovery remains dim.
"This is the most speculative momentum-driven equity market since the early 1930s," Gluskin Sheff economist David Rosenberg wrote in a note to clients Monday.
http://money.cnn.com/2009/08/11/news/economy/bubbly.fortune/index.htm?postversion=2009081203
Isn't Missing an $8 Trillion Housing Bubble a Mistake? Όχι απλά "δεν την είδε", αλλά βοήθησε σημαντικά στο να δημιουργηθεί και το βάρος της να πέσει πάνω στους λαούς
Not according to the WSJ. It tells us (http://online.wsj.com/article/SB124993702311020493.html) that economists are near unanimous in thinking that Federal Reserve Board Chairman Ben Bernanke should be reappointed. Αναμενόμενο - πιο παιδί δεν αγαπά τον Άι Βασίλη που του φέρνει δώρα? Έτσι και εδώ, οι αξιωματούχοι της άρχουσας τάξης αγαπούν αυτόν που τους φέρνει τρις εις βάρος μας. Προς τι η έκπληξη?
http://www.prospect.org/csnc/blogs/beat_the_press_archive?month=08&year=2009&base_name=isnt_missing_an_8_trillion_hou
The New Economic Warfare
Both the U.S. and China are practicing it. Άρθρο για τον λεγόμενο "προστατευτισμό", με τον κάθε ιμπεριαλιστή να τραβάει "το δικό του δρόμο", που βέβαια φέρνει την Κίνα και τις ΗΠΑ σε ευθεία σύγκρουση
It should also be noted that China’s tactics, while rougher, are part of a megatrend that didn’t begin with China.
Recall that the U.S., in introducing its own stimulus program, included a “Buy America” provision. Recall that a live issue in the current congressional climate debate is the potential use of carbon tariffs against Chinese imports. Nor would it have escaped China’s notice that, under political pressure from Washington, GM recently abandoned plans to import a new fuel-efficient small car from China and agreed to build it in Michigan instead.
Under the lash of its own stimulus efforts, China just surpassed the U.S. as the biggest market for new cars, and Chinese auto makers are looking, as the Japanese and Koreans did before them, to break into the U.S. market. Yet any newcomer must face not only newly politicized and subsidized competitors in GM and Chrysler. Washington has also been busy handing out preferential loans to help incumbent auto makers meet onerous new U.S. fuel-mileage requirements—i.e., loans available only to those already building cars in the U.S.
What’s more, the new fuel-mileage rules themselves have a discreet protectionist cast, as Stephen Beatty, head of Toyota’s Canada business, intimated last month before an audience at the University of Windsor. He said Toyota believes the strict mileage standards rolled out by President Obama in May will now indefinitely delay the arrival of cars in the North American market from Chinese and other upstart auto makers. Those auto makers, he explained, “simply don’t have the base technology to meet” the new mandates.
Even before the meltdown, protectionism masquerading as regulatory standard-setting was becoming a noxious global habit. At best, once their various “stimulus” and bailout campaigns have run their course, top governments will have a tall job to rebuild respect for the global trading order.
At worst, their attempts to fight off the effects of the downturn will do more to foster stagflation than growth, and the slide into economic warfare will accelerate. Unhappily, such is the scenario we’d put our money on.
China, for one, has looked upon the global trading system as serving mainly as a receptacle for its exports. Yet the real solution to its dependence on imported ore is to open up its economy more, to imports of steel and finished steel products. Many of the world’s steelmakers, including America’s, have their own local ore deposits and don’t depend on the costly internationally traded variety.
Secondly, there’s no growth in the long run without the shifting of capital and labor from mature industries to novel ones.
Both Washington and Beijing are treating economic survival as a matter of propping up the most troubled of existing industries (which naturally have all the political power). China’s obsession with ore prices arises from concern to protect jobs in its vast, rickety steel sector. The Obama administration’s preoccupation with Detroit can be explained in three letters: UAW.
Such calculations are irresistible to politicians, and why realistic pessimists now talk about a decade or more of lackluster growth. Recall that the deepest damage in the 1930s was not done by a misallocation of capital during the bubble years, but by the destructive political imperatives unleashed in the bubble’s aftermath.
http://online.wsj.com/article/SB10001424052970204251404574344171941574280.html
More Cap-and-Trade War Για το ίδιο θέμα, οι ΗΠΑ, επειδή δεν πολυπαράγουν και τίποτα, βάζουν φόρους εκπομπής καυασαερίων στις βιομηχανίες, και βέβαια όσοι παράγουν αντιδρούν
Ten Senators insist on a carbon tariff to avoid job losses.
President Obama says his cap-and-trade energy tax won't hurt the economy, but at least 10 Senate Democrats disagree. Last week they sent Mr. Obama a letter demanding that any bill taxing U.S. CO2 emissions must include a carbon tariff "to ensure that manufacturers do not bear the brunt of our climate change policy."
Hmmm. This sure sounds like an explicit admission that cap and tax would add so much to the cost of doing business in the U.S. that it would drive factories and jobs overseas.
The 10 mostly liberal Senators come from states like Ohio, Michigan and West Virginia whose economies rely heavily on manufacturing and coal. "We must not engage in a self-defeating effort that displaces greenhouse gas emissions rather than reducing them and displaces U.S. jobs rather than bolstering them," wrote the Senators.
Thus their demand that "a longer-term border adjustment mechanism"—a euphemism for tariffs—"is a vital part of this package to prevent the relocation of carbon emissions and industries" to countries that aren't as foolish as to impose a similar tax. Those countries include China and India, which have told Obama officials that they have no intention of signing on to the rich world's growth-killing obsessions.
All of which puts the President in an economic policy bind. When the House passed its cap-and-tax bill in June, he warned against a carbon tariff by saying "I think we need to be very careful about sending any protectionist signals." But these 10 Senate Democrats are saying explicitly that protectionism is the price of their support. So Mr. Obama can opt to impose a huge carbon tax and drive jobs overseas, or he can impose the tax along with a tariff, and kick off a trade war. Better to call the whole thing off.
http://online.wsj.com/article/SB10001424052970204908604574336844278574578.html
W.T.O. Rules Against China’s Limits on Imports Για το ίδιο θέμα, ήδη έχουμε [δικαστικές] αψιμαχίες - ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου έβγαλε απόφαση υπέρ των ΗΠΑ
The World Trade Organization gave the United States a victory on Wednesday in its trade battle with China, ruling that Beijing had violated international rules by limiting imports of books, songs and movies.
The W.T.O. panel decision in Geneva buttresses growing complaints from the United States and Europe that China is becoming increasingly nationalistic in its trade policies. It also offers some hope that China will remove its restrictions on media and reduce rampant piracy of intellectual property, though the country can appeal.
http://www.nytimes.com/2009/08/13/business/global/13trade.html?_r=1&hp
China May Appeal WTO Ruling on Its Film, Book Curbs Η Κίνα αντιδρά
“China will evaluate the WTO ruling, while not ruling out the possibility of appealing against that ruling,” Commerce Ministry spokesman Yao Jian said in a statement on the agency’s Web site today. The nation “regrets” the decision, Yao said.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601068&sid=ab7pQUSOdDgs
China accuses US of protectionism in tire case
China accuses US of protectionism in tire import case, appeals to Washington not to hurt ties Και όχι μόνο απαντά, αλλά αντιπιτίθεται - και μάλλον δεν έχει άδικο, με την έννοια ότι ΟΛΟΙ οι ιμπεριαλιστές το κάνουν, οπότε οι κατηγορίες του ενός απέναντι στον άλλο είναι σωστές, και οδηγούν σε περαιτέρω κλιμάκωση. Το θέμα είναι, εμείς ως πότε θα παρακολουθούμε απθείς τους κυβερνώντες να οδηγούνται σε σύγκρουση, με εμάς ως πιόνια?
http://finance.yahoo.com/news/China-accuses-US-of-apf-3174225794.html?x=0&sec=topStories&pos=1&asset=&ccode=
Stimulus Funds Bring Relief to States, but What About 2010?
As states across the country grapple with the worst economy in decades, most have cut services, forced workers to take unpaid days off, shut offices several days a month and scrambled to find new sources of revenue. Οι τραπεζίτες όμως μια χαρά
The good news is that much of the pain this year has been cushioned by billions of dollars of federal stimulus money, which has allowed states and localities to avoid laying off teachers, prison guards, police officers and firefighters.
The bad news is that for the next fiscal year, beginning in July, the picture looks even bleaker. Revenue is expected to remain depressed, even if the national economy improves. There will be only half as much federal stimulus aid available, and many states have already used up their emergency reserves.
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/08/10/AR2009081001785.html
US corporations squeezing more output from workers and paying lower wages
http://www.wsws.org/articles/2009/aug2009/usla-a12.shtml
Letting the Banking Rats Out of the Bag
The good judge smelled a rat.
"Was there some sort of ghost that performed these actions?" New York federal Judge Jed S. Rakoff demanded to know Monday in rejecting a deal that would let Bank of America off the hook in yet another banker bonus scandal. The Securities and Exchange Commission had charged the bank with covering up for outrageous bonuses given out at Merrill Lynch as the bank acquired the failed stockbrokerage, and now it was letting the bank off the hook with a chicken-feed fine.
"Do Wall Street people expect to be paid large bonuses in years when their company lost $27 billion?" the judge asked, and Lewis J. Liman, the lawyer for Bank of America, assured him they do: "My God! Bonuses on Wall Street? It is not a matter of surprise."
But for those of us less sophisticated in the ways of Wall Street, it is a surprise that Merrill Lynch executives were rewarded for failure at the same time Bank of America was using $45 billion in taxpayer funds to take over the brokerage house. Six hundred ninety-six executives who helped run Merrill into the ground were granted more than a million bucks each.
BofA lawyer Liman attempted to put an egalitarian spin on this government-sponsored welfare for the superrich by pointing out that all told, another 39,000 Merrill employees averaged only $91,000 in bonuses, but the judge wasn't having it: "I'm glad you think that $91,000 is not a lot of money; I wish the average American was making $91,000."
That's the point; the average American is paying for the banking debacle not only in taxes for the bailout but with lost jobs and homes. Yet the SEC, which is supposed to be protecting the ordinary citizen's interests, decided to give BofA execs a bye. The question is why Bank of America and Merrill failed to inform their shareholders that such payoffs were part of the deal. The details of the bonuses were known to BofA CEO Kenneth Lewis and other top bank executives but not mentioned in the merger agreement or proxy statements sent to the company's shareholders for approval.
The SEC complaint did accuse BofA of misleading its shareholders, but instead of digging deeply into how such decisions had been made and by whom, a deal was concocted in which BofA got off with a paltry $33 million fine. That is less than the bonus received by one of the Merrill execs. Yet the SEC deal would have closed the case on how that decision was made.
"You filed a rather uninformative, bare-bones complaint," Judge Rakoff told SEC lawyer David Rosenfeld, who lamely defended the decision to avoid going after the bankers involved, and it is instructive of whose interest he was serving that "[t]he lawyer for Bank of America periodically whispered what appeared to be suggestions to Mr. Rosenfeld," as a New York Times article put it.
Whispering between government regulators and the Wall Street honchos ostensibly being regulated is what got us into this mess in the first place. The SEC looked the other way as the banking bandits piled on hundreds of billions in toxic holdings, and its lawyers evidently still do not get the message that they are not supposed to be facilitators of financial rip-offs.
Thankfully, at least one judge had the courage to challenge the rules of the game and at least delay its predictable outcome. "I would be less than candid if I didn't express my continued misgivings about this settlement at this stage," Rakoff said. "When this settlement first came to me, it seemed to be lacking, for lack of a better word, transparency. I did not know much about the facts from the complaint, I did not know much, or really anything, about the basis of the settlement." He said that accepting the settlement "would leave uncertain the truth of the very serious allegations made" by the SEC and whether any of the bonus money was "derived directly or indirectly from the $20 billion" that BofA received from the government.
That is the only error the judge made; the figure is actually $45 billion in government bailout funds for BofA and $118 billion more in public money to guarantee its toxic assets. Given that enormous investment of taxpayer funds, and the trillions more put at risk because of the folly of those richly rewarded banking bonus babies, transparency would indeed seem to be required as the order of the day. As Judge Rakoff concluded, Bank of America and Merrill Lynch had not only "effectively lied to their shareholders" but the money to finance their bonus scam had come "from Uncle Sam."
Why has it been left to one stellar judge to sound the alarm, and why is Congress and the Obama administration looking the other way?
http://www.thenation.com/doc/20090817/scheer2
China Bubble Version 2.0
How do you say bubble in Mandarin?
Chinese property sales are up over 60% so far this year, the nation’s National Bureau of Statistics proclaimed yesterday. That puts the housing bubble here to shame. We’ve heard a bunch of nosebleed data points come outta there in the last few weeks… check these out:
New loan issuance has tripled in the first half of 2009, to $1.1 trillion. That’s more than half of the entire Chinese GDP over the same period.
95% of those loans went to state-owned enterprises or provincial entities
The Shanghai Composite is up 79% year to date, the best major market performance in the world
Stocks on the Shanghai Composite trade for 35.4 times earnings, double that of the MSCI Emerging Markets index
M2 money supply rose over 28.5% in the first half of the year
The seven largest bond sales in the world this year were domestic transactions in China.
Damn near everything is up dramatically in China in 2009… except exports. Strangely, we don’t hear a lot of concern that the backbone of their economy has contracted 23% since this time last year.
“The Chinese government realizes,” adds Dan Amoss, “that its stimulus spending and pressure on banks to expand lending is inflating a massive bubble in the Chinese stock and property markets. The problem with unsustainable economy activity is, of course, that it must eventually end.
“But for now, the Chinese have much more room to borrow and inflate than the United States (which has spent the last few decades doing so). Eventually, the market will cut them off. The end will not be pretty, and at some point in the future, shorting Chinese stocks may be one of the best short-selling opportunities in history.
“In the meantime, it makes no sense to bet against China. The Communist government has proven very efficient at stealing the resources of its people (via inflation and taxation) and channeling them into whatever infrastructure project they deem necessary.
“This process could end next week or next year.”
Dan’s keeping an eye on China, but right now his focus is on a very well-known bank on the other side of the Pacific. He believes this major financial player will soon have to cut their dividend… crushing their stock price.
http://dailyreckoning.com/china-bubble-version-20/
Credit tightening threatens China's 'giant Ponzi scheme'
China's loan growth plunged in July while exports fell 23pc from a year ago after grinding lower for nine months as consumers in the West tighten their belts further.
The data raise fresh doubts about the strength of global trade and whether the world can rely on China's growth miracle to power recovery.
Separately, the Baltic Dry Index – measuring freight rates for bulk goods – has tipped over, dropping 25pc since late July. The shipping figures buttress reports that China has stopped building up stocks of metals and other commodities after a spate of frantic buying over the early summer.
China's central bank said loan growth fell to $52bn (£31bn) from $248bn a month earlier, although it is too early to tell whether Beijing has begun to rein in credit after the explosion of bank loans in the first half of the year.
The loan figures are being watched closely by analysts and traders in the City. Excess liquidity in China has been a key driver of global markets since the rally began in March.
Beijing is walking a tightrope by trying to offset the collapse in exports – almost 40pc of GDP – with an investment blitz in roads, railways, and industry through state-owned companies.
The real economy cannot absorb the money, so it is leaking into asset speculation. The central bank estimates that 20pc of fresh credit has ended up in equity markets. The Shanghai index is up 80pc this year, though profits have fallen by almost a third. The pattern echoes the final phase of Japan's Nikkei bubble in 1989.
"China is a big fat tail risk for world markets," said Hans Redeker, currency chief at BNP Paribas. "Shanghai equities have reached the same extreme as in late 2007. The country will have to cut credit growth, and when this happens, Shanghai equities and commodities will suffer. That is what could bring this global rally to a halt."
China Construction Bank, the number two lender, is cutting loans by 70pc over the second half of the year. "We noticed that some loans didn't go into the real economy. Housing prices are rising too fast," said the bank's president, Zhang Jianguo.
Andy Xie, a leading consultant, said China's boom was a "giant Ponzi scheme" that was likely to "bring very bad consequences" for the country.
"The stock market is in a final frenzy again. The most ignorant retail investors are being sucked in by rising momentum," he said. Equities are overvalued by 50pc to 100pc.
Mr Xie, who wrote his doctoral thesis on Japan's bubble in the 1980s, said China's ratio of property prices to incomes is seven times higher than in the US. It costs three months' salary per square meter of space – arguably the highest in the world – though tower blocks are sitting empty. Prices are being propped up by state enterprises, abetted by local Communist bosses.
Mr Xie said Chinese booms and busts follow a political rythmn. There is a deeply-rooted belief that the authorities can keep the game going – the "Panda put", China's answer to the "Greenspan Put" – and that the Communist Party will not let the rally fizzle before the 60th anniversary of the revolution on October 1. This belief is self-fulfilling, for a while.
Mr Xie expects China's rally to falter around October, followed by fresh shots of liquidity before the economy falls into a deeper slump by 2012. "Property prices could drop like Japan's in the last two decades, which would destroy the banking system," he said.
Mr Xie said China's asset boom is the flip-side of the weak US dollar. US monetary stimulus is in effect leaking across the Pacific. Bust will follow when the dollar rallies, draining liquidity again. If the Fed tightens abruptly as it did under Paul Volcker in the early 1980s, the denouement could be painful for China.
Beijing deserves praise for trying to switch reliance from exports towards the domestic economy. It has had some success. Retail sales have risen 15pc over the last year. But Professor Michael Pettis from Beijing University said it is proving very hard to induce the Chinese to alter their spending habits. The cultural barriers will take years to overcome.
Δεν αρκεί να έχουν κάποια λεφτά παραπάνω (πόσα? Αν οι μισθοί αυξηθούν πολύ, τότε το κεφάλαιο δε θα θέλει πλέον να πάει στην Κίνα), πρέπει να τους εκπαιδεύσεις ώστε να γίνουν και υπερκαταναλωτές, ώστε να τα ξοδεύουν
Instead, the stimulus is feeding more industrial investment, leading to more excess capacity worldwide. While Chinese GDP continues to grow near 8pc, this is based on output. In the West, GDP growth is based on spending. These two definitions are chalk and cheese.
The underlying story has not changed. The East-West imbalances that lay behind the Great Recession of 2008-2009 are getting worse, not better.
http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/financialcrisis/6011674/Credit-tightening-threatens-Chinas-giant-Ponzi-scheme.html
It's Time To Remove Russia From The BRICs
Why was Russia ever in BRIC's to begin with? Τα "δυτικά" ΜΜΕ έχουν πλάκα όταν επιτίθονται στη Ρωσσία. Η απάντηση στο ερώτημα που θέτουν είναι πως η Ρωσσία και αποθέματα σε χρήμα έχει, και ενέργεια, και ιστορία, και βέβαια, στρατό και τεχνολογία. Α, και μερικά πυρηνικά. Αρκετά πειστικά επιχειρηματα για όποιον θέλει να κυριαρχήσει στον κόσμο.
We understand the long term growth story of China, India, and Brazil. They have compelling stories based on demographics, proof of an increasingly important private sector, and development-minded governments.
Yet Russia's growth recently has been of a far different variety than these countries. Russia was simply riding high energy prices, and that's it. 70% of Russian exports beyond the former Soviet Union are energy-related. Meanwhile, the country's political system has actually been driving in reverse.
Second quarter GDP numbers are making the dissimilarities of Russia painfully obvious: Russian GDP fell a sharp 10.9% in the second quarter while in contrast, China was up 8%, India about 5%, and Brazil is expected to log nearly 2% GDP growth.
“We can’t develop like this any longer,” President Dmitry Medvedevsaid yesterday during a meeting with political party leaders in the Black Sea resort of Sochi. “It’s a dead end. And the crisis has placed us in a situation where we will have to make decisions on changing the structure of the economy.”
We hope he passes this message up the chain of command, but it might not be enough. Besides being far too dependent on energy prices, the country's shrinking population is a further reason to exclude them from BRIC's.
Lower birth rates and higher death rates reduced Russia's population at a 0.5% annual rate, or about 750,000 to 800,000 people per year during the late 1990s and most of the 2000s. The UN warned in 2005 that Russia's then population of about 143 million could fall by a third by 2050 if trends did not improve.
Even if energy prices return to previous levels, it still won't make Russia comparable to the other BRIC's and could even hinder the restructuring efforts Mr. Medvedev publicly hopes for above. A return of easy energy income would likely further entrench political complacency. So please, while it might not roll off the tongue like it used to, let's drop the R from BRIC's.
http://www.businessinsider.com/its-time-to-remove-russia-from-the-brics-2009-8
Bank of England: recession was deeper than feared and recovery will be slow Ποια ανάκαμψη...
http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/recession/6015063/Bank-of-England-recession-was-deeper-than-feared-and-recovery-will-be-slow.html
Sterling's recent storm risks intensifying Αυτό διότι από τη στιγμή που η Τράπεζα της Αγγλίας συνεχίζει τελικά να τυπώνει χρήμα από το πουθενά, η λίρα θα χάσει την αξία της
After rallying to $1.70 in recent weeks, sterling faces new and potentially severe headwinds, writes Ian Campbell.
http://www.telegraph.co.uk/finance/currency/6011675/Sterlings-recent-storm-risks-intensifying.html
Jobless figures expected to reach 15-year high
More grim evidence of the recession is expected as figures are set to show a further rise in unemployment to a 15-year high of around 2.5 million.
http://www.telegraph.co.uk/finance/jobs/6013830/Jobless-figures-expected-to-reach-15-year-high.html
Unemployment set to hit 2.5m Συγνώμη παιδιά,δε σας χρειαζόμαστε, πάρτε τον π@ύλο. Και αν δούμε ότι δεν "τραβάει" το πράγμα, άντε πηγαίνετε σε κανά πόλεμο να σκοτωθείτε να μην έχουμε και διαμαρτυρίες από τους άνεργους, που θα μπορούσαν να απειλήσουν την εξουσία μας
This morning's data will fuel fears of a 'lost generation' with the jobless rate among 18- to 24-year-olds at around one in six
http://www.guardian.co.uk/business/2009/aug/12/unemployment-young-lost-generation
Councils 'not prepared for next wave of the recession'
• Addiction and domestic violence set to increase
• Low-income households 'hardest hit and ignored' Και οι δύο παρατηρήσεις ισχύουν
http://www.guardian.co.uk/business/2009/aug/12/councils-not-prepared-recession
Canary in a Gold Mine
I was dismayed to see The Financial Times article about the new Central Bank Gold Agreement, where central banks agreed to limit their sales of sovereign gold to 400 tonnes a year. The European central banks, which includes the European Central Bank itself and the 16 banks of the Eurozone, plus Sweden’s Riksbank and Swiss National Bank, have all signed on with the new plan.
An interesting new wrinkle in the new agreement that it will “allow the International Monetary Fund to join as a signatory if it wishes”, which it already desperately wishes so that the IMF can aggrandize more power by being a “player” with all the fiat currencies it will collect and then be able to wield like a bludgeon.
And this 400 tons of gold per year certainly sounds like a lot, but in reality, how much gold is there?
Well, the article notes that the “gold holdings of the 10 largest signatories total more than 11,000 tons, valued at $350 billion”, and I remember writing down somewhere that the US has about 8,000 tons of gold and the IMF has 3,217 tonnes.
In case you were wondering, I casually mix up “ton” and “tonne” all the time, probably because they are almost the same, so I never bother to try to keep them straight because I am lazy and I don’t care anymore.
For the record, though, one metric tonne contains 32,150.72 Troy ounces, so 11,000 tonnes is 353.661 million ounces of central bank signatory holdings which, at almost $1,000 per ounce, is where I assume they get the valuation of $350 billion.
This, in case you were wondering why I said the words “Central Bank Gold Agreement” with such a sneering tone of scorn and loathing disrespect, is because this is another slimy, five-year, corrupt deal whereby the gold that governments accumulated over the centuries, by committing a continuous series of outrageous, murderous atrocities to acquire, are now selling the gold to get a little “spending money”, to save a little money by not having to pay the expenses of storing the gold, and to happily drive down the market price of gold.
I know what you are thinking! You are thinking to yourself, “Why in the world would the central banks be selling their gold, which drives down the price of gold, which plays right into the hands of The Mogambo, who is happy to buy gold at these bargain prices because he knows that the price of gold will rise meteorically as inflation in the prices of consumer goods rise meteorically in response to the money supply rising meteorically thanks to the Federal Reserve creating it and the federal government borrowing it and then immediately spending it in meteorically-rising amounts for years and years and years, which makes buying gold such a no-brainer that he is known to squeal with girlish delight, ‘Whee! This investing stuff is easy!’”
Well, obviously, since I know that governments send their secret agents to spy on me all the time and sabotage my life, we can be sure that they are not keeping the price of gold down for my benefit! Hahahaha!
No, what they want to do is drive the price of gold down so that the price of gold does not rise against their currencies, which is what you would normally expect from the inflation in prices that would result from these selfsame repellent, dishonorable, corrupt, thieving governments creating additional excessive amounts of paper, fiat money to try to buy their way out of the national inflationary bankruptcy they caused with their prior years of creating and spending excessive amounts of paper, fiat money! Hahaha!
Puru Saxena of Saxena Wealth Management notes, “It is interesting to note that only 160,000 tons of gold has ever been mined from the face of this planet and at US$950 per ounce, it is worth US$4.9 trillion. Now, consider that the total amount of paper money in circulation (currencies, savings, deposits, money-markets and CDs) is worth US$60 trillion, or approximately twelve times the value of the gold in existence.” Wow! Twelve times!
The way I am screaming hysterically that everyone should buy gold reminds me that gold rises in price because its value remains relatively constant, because of all of its valuable inherent properties, while the purchasing power of the paper money used to bid for gold goes down and down, each unit of money buying less and less gold and each unit of gold buying more and more money, which tips everyone off that “That Screaming Mogambo Weirdo (SMW) was right! We’re freaking doomed by inflation! We gotta buy gold, silver and oil right away!” which, naturally, makes their prices rise even further! Whee!
But by flooding the market with government gold, this short-circuits this “canary in a coal mine” (or more properly “Mogambo in a raging snit”) inflation alarm so that us proletariat chumps don’t panic at the horror of huge inflations in prices that are usually reflected in the price of gold which, unfortunately, always follow a huge inflation in the money supply.
This time, because it involves a commodity, I figure that it has the added benefit that slimy insiders/bullion banks can now do all kinds of slimy arbitrage tricks by buying government gold at a (theoretically) falling market price as 400 tons a year come barreling into the market to swamp demand with a deluge of supply, as well as leasing government gold at almost zero percent rates, maybe somehow running it through some Exchange Traded Funds that are shorted for some reason that I don’t understand, maybe hedging risk in the futures and options markets, perhaps bundling together a few derivatives to “lay off risk”, and making money, money, money with which to pay taxes, taxes, taxes, which I figure is the whole point, from the government’s perspective.
It’s like a license to print money while driving down the market price of gold to help disguise the inflationary horrors of, for example, a federal government deficit of 13% of GDP!
The federal budget deficit is almost 1 out of every 8 dollars of national economic activity, and the total amount of government spending will sure be, when including the inevitable future Supplemental Appropriations, over $5 trillion this year, which means that federal government spending – by itself! – is 35.7% of America’s $14 trillion GDP!
Now if you can get me to shut up my screaming, screaming, screaming in horror at such fiscal insanity for one lousy minute, I will add in another $1.5 trillion for the spending by the states and another half trillion by local governments and school boards, and suddenly we are looking at (ignoring double counting the federal aid to the states which is included in the state’s budgets) a potential of $7 trillion in total governmental spending, which is HALF OF GDP!!
I am sure that you noticed the two exclamation points, the way my voice is now screeching at full volume and revolting specks of spittle are flying through the air as I stomp around the room, cursing loudly and incoherently, that I am upset that governments now spend half of the entire economic output of the Entire Freaking Country (EFC)!
If you are a true Junior Mogambo Ranger (JMR), your blood suddenly turned cold and a sense of doom fell upon you.
Now, imagine the horror of those who are NOT, alas, Junior Mogambo Rangers (JMRs), and thus who probably do not buy gold, silver and oil because they do not know that they should be doing that when their government is acting fiscally and monetarily insane!
When you do know, however, investing is easy! Whee!
http://dailyreckoning.com/canary-in-a-gold-mine/
Ένα χρόνο μετά τον πόλεμο
Στην Αμπχαζία ο Πούτιν «φέρνοντας» ενίσχυση της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1041853&lngDtrID=245
Αναζητείται νομική βάση για «εξαγωγή» Ρώσων στρατιωτών
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/08/2009&id=72184
Κορυφώνεται η ένταση μεταξύ Ρωσίας-Ουκρανίας
Η Μόσχα κήρυξε «ψυχρό πόλεμο» στο Κίεβο σύμφωνα με τα ρωσικά ΜΜΕ. Γιατί η Ρωσσία δε βλέπει με καθόλου καλό μάτι την είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ
Η Ουκρανία κατηγόρησε σήμερα το Κρεμλίνο για «ιμπεριαλιστικά συμπλέγματα», την επομένη της βίαιης λεκτικής επίθεσης του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ που καταλόγισε αντιρωσική στάση στο Κίεβο.
«Δυστυχώς, η νέα ρωσική ηγεσία μεταβάλλεται σε όμηρο των παλιών ιμπεριαλιστικών συμπλεγμάτων που την ωθούν στην καλλιέργεια της εικόνας του εξωτερικού εχθρού και στην αντικατάσταση του ισότιμου διαλόγου με μια ρητορική υποθέσεων και απειλών», αναφέρεται σε ανακοίνωση που εκδόθηκε από την ουκρανική προεδρία. Ευτυχώς το ΝΑΤΟ έχει άλλη νοοτροπία, καμία σχέση με ιμπεριαλισμό, γι' αυτό πάμε εκεί
«Ο επιθετικός τόνος των δηλώσεων του Ρώσου ηγέτη δεν αφορά μόνο τον Βίκτορ Αντρέγεβιτς Γιούσενκο και την πολιτική του, αλλά ολόκληρο το κράτος και τη χώρα», αναφέρεται επίσης στην ανακοίνωση που υπογράφεται από τη διευθύντρια των υπηρεσιών της ουκρανικής προεδρίας Βέρα Ουλιασένκο.
Η Ρωσία εισήλθε στην ουκρανική προεκλογική εκστρατεία κηρύσσοντας «ψυχρό πόλεμο» στον απερχόμενο πρόεδρο Βίκτορ Γιούσενκο, εκτιμά σήμερα ο ρωσικός τύπος.
«Ο Γιούσενκο δεν είναι πλέον πρόεδρος για τον Μεντβέντεφ», είναι ο τίτλος της Kommersant.
«Η Μόσχα εισήλθε στην προεκλογική εκστρατεία των ουκρανικών προεδρικών εκλογών», της 17ης Ιανουαρίου, «και υπέδειξε σαφώς ποιός πρέπει να είναι ο ηττημένος αυτής της εκστρατείας», γράφει η εφημερίδα.
Κατηγορώντας την ουκρανική ηγεσία για πώληση όπλων στη Γεωργία, για την επιθυμία ένταξης στο ΝΑΤΟ και για τη διενέργεια ανεξάρτητων διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη διέλευση του ρωσικού φυσικού αερίου, ο πρόεδρος της Ρωσίας ανακοίνωσε χθες την αναβολή επ' αόριστον της αποστολής Ρώσου πρεσβευτή στο Κίεβο.
«Η έννοια του μηνύματος είναι: ''Δεν παίζουμε πλέον με τον Γιούσενκο και περιμένουμε τον διάδοχό του''», γράφει στο κύριο άρθρο της η Vedomosti, ενώ για τη Moskovski Komsomolets «Ο Μεντβέντεφ κήρυξε ψυχρό πόλεμο στην Ουκρανία».
«Για τους απλούς πολίτες στις δύο χώρες, η κατάσταση αγγίζει τον παραλογισμό. Σύμφωνα με τους ειδικούς, συνδέεται με τις ουκρανικές προεδρικές εκλογές», γράφει η Nezavissimaia Gazeta.
«Το Κρεμλίνο δεν εξέφρασε ποτέ με τόσο επικεντρωμένο και σαφή τρόπο τη δυσαρέσκειά του απέναντι στην Ουκρανία», αναφέρει η Vremia Novostei.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_12/08/2009_292400
http://img31.imageshack.us/img31/5168/0812clipimage009.jpg
In 1999 Europe started a unique monetary experiment by introducing a common fiat currency, the euro. Today, the euro is legal tender in 22 countries. There are, however, huge disparities between the economies and policies of these countries, which makes for equally huge conflicts of interest. This was one of the main concerns of the euro's opponents before its introduction.
They argued that these large economic differences would make it impossible to have a common monetary policy fitting all. Consequently, it would be impossible to enforce the necessary fiscal policies to ensure a stable currency ...
They argued that politicians would always be longing for inflationary “solutions” to every recession and crisis. And central bankers would always finally succumb to the wishes of their political masters, their independence being no more than a hollow promise ... a sunshine agreement being abandoned on the first rainy day.
It's Obvious Now ...
How Right They Were! Ήδη οι καπιταλιστές το ξανασκέφτονται - και καταλαβαίνουν (σιγά-σιγά) ότι "δεν τραβάει" το πράγμα. Μήπως καλύτερα να φύγουμε τώρα ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΟΡΟΥΣ?
The euro's critics were silenced by the introduction of the Stability and Growth Pact (SGP). (σύμφωνο σταθερότητας) According to pro-euro politicians, the SGP would limit the ability of governments to exert inflationary pressures on the European economy.
Here are two of the criteria that members were supposed to respect:
An annual budget deficit no higher than 3 percent of GDP (this includes the sum of all public budgets, including municipalities, regions, etc),
And a national debt lower than 60 percent of GDP or approaching that value.
But as soon as the first strong recession hit the continent, these rules were immediately abandoned!
According to official estimates by the EU commission, the average annual budget deficit for all 27 EU countries will hit 6 percent for 2009 and 7.3 percent in 2010.
The euro's skeptics were dead right.
Indeed, the silent burying of the SGP's rules for growth and stability has an obvious implication: The euro members' growth and stability is getting buried as well.
This is a very dramatic development. Unfortunately history shows that once the rules are broken, governments usually do not restrain themselves again in the future. So for all intents and purposes, the SGP is gone and forgotten.
The Euro's Volatile History ...
As you can see on the chart below, the euro had some early problems after its introduction in 1999 when it fell from 118 to 80 against the U.S. dollar. But by 2008, it had shot up to 160!
Then, during the culmination of the financial crisis, a sharp correction followed, from 160 to 125. Now the question is whether this is just a short to medium-term correction or something more.
http://img31.imageshack.us/img31/271/euroindex.gif
During the euro's rise, analysts didn't get tired of mentioning two fundamental reasons for this turnabout:
First, the low and falling personal saving rate in the U.S.
Second, the huge current account deficit.
Take a look at the following two charts. The first shows the development of the U.S. personal saving rate, and the second the current account deficit. As you can see, from 2001 to 2008 (when the euro was rising against the dollar) the personal savings rate in the U.S. had declined while the current account deficit got much worse.
http://img31.imageshack.us/img31/5442/personalsavingsrate.gif
http://img31.imageshack.us/img31/9082/balancep.gif
But in 2008 both trends reversed sharply!
In my opinion the rising saving rate and the declining current account deficit are structural trend changes. They are here to stay. That's because they are the necessary and unavoidable reactions to the new reality of a post-real-estate-bubble world.
This tells me that either the market does not believe in the durability of these trend changes, or the euro is in for a harsh awakening.
Financial Markets Are Often Slow
To Respond to Changing Fundamentals
The current situation is illustrating a typical characteristic of the financial markets ...
In phase one, at the beginning of a trend, there are good fundamental reasons for a specific trend to establish itself.
Later on, in phase two, market participants get used to this trend and take it as a given, lazily forgetting to monitor the fundamentals.
Finally, in phase three, the fundamental reasons originally causing the trend, cease to exist. Yet the market somehow refuses to realize or acknowledge this new fact.
This is when contrarians get interested ... they pick up on the change in fundamentals and start betting on a trend change.
I think that's where we are right now, and it's time for the dollar to rise against the euro.
http://www.howestreet.com/articles/index.php?article_id=10428
Elizabeth Warren: "We Have A Real Problem Coming..."
-The banks are still insolvent.
-That little tweak to mark-to-market accounting a couple of months ago has allowed us all to plunge into deep denial.
-Now that the banks are allowed to lie about what their toxic assets are worth, they'll never sell them (because if they did they would have to write them down).
-The smaller banks are undercapitalized and will have to raise another $12-$14 billion.
-And so on...
Those are the basic messages from Elizabeth Warren, head of the Congressional Oversight Panel.
Δείτε εδώ το σχετικό δεκάλεπτο βίντεο όπου τα εξηγεί πιο αναλυτικά:
http://www.businessinsider.com/henry-blodget-elizabeth-warren-we-have-a-real-problem-coming-2009-8
The Next Wave of the Financial Crisis Is Coming (And Why)
These excerpts from the most recent TARP Congressional Oversight Panel Report make the risks in the US financial system abundantly clear.
Do you think that the Congress has the will and the ability to act on their recommendation, with the men currently in positions of power on the key Committees? Do you believe that the Obama Administration is capable of reforming itself and effecting genuine change with Wall Street denizens forming their policy?
"In order to advance a full recovery in the economy, there must be greater transparency, accountability, and clarity, from both the government and banks, about the scope of the troubled asset problem."
We are convinced that the government is waiting for the next wave of failures, or some exogenous event of catastrophic proportion, to take aggressive action.
But while the financial oligarchy is in control of the men in power, we doubt that these will be the right steps for the majority of Americans, the US economy, and its debt holders.
"There are a thousand hacking at the branches of evil to the one who is striking at the root."
-Henry David Thoreau
Congressional Oversight Panel - August 11 Report - The Continued Risk of Troubled Assets (http://cop.senate.gov/documents/cop-081109-report.pdf)
"...But, it is likely that an overwhelming portion of the troubled assets from last October remain on bank balance sheets today.
If the troubled assets held by banks prove to be worth less than their balance sheets currently indicate, the banks may be required to raise more capital. If the losses are severe enough, some financial institutions may be forced to cease operations. This means that the future performance of the economy and the performance of the underlying loans, as well as the method of valuation of the assets, are critical to the continued operation of the banks.
...If the economy worsens, especially if unemployment remains elevated or if the commercial real estate market collapses, then defaults will rise and the troubled assets will continue to deteriorate in value. Banks will incur further losses on their troubled assets. The financial system will remain vulnerable to the crisis conditions that TARP was meant to fix.
...Part of the financial crisis was triggered by uncertainty about the value of banks' loan and securities portfolios. Changing accounting standards helped the banks temporarily by allowing them greater leeway in describing their assets, but it did not change the underlying problem. In order to advance a full recovery in the economy, there must be greater transparency, accountability, and clarity, from both the government and banks, about the scope of the troubled asset problem. Treasury and relevant government agencies should work together to move financial institutions toward sufficient disclosure of the terms and volume of troubled assets on institutions‟ books so that markets can function more effectively. Finally, as noted above, Treasury must keep in mind the particular challenges facing small banks.
This crisis was years in the making, and it won‟t be resolved overnight. But we are now ten months into TARP, and troubled assets remain a substantial danger to the
financial system.
...Nonetheless, financial stability remains at risk if the underlying problem of troubled assets remains unresolved."
http://jessescrossroadscafe.blogspot.com/2009/08/next-wave-of-financial-crisis.html
The Great Majority of the French Understand Worker Anger Το θέμα είναι να υπάρξουν κινητοποιήσεις, αλλά και πολιτικές μάχες, ώστε να υπάρξουν και νίκες
An opinion poll by the French Market Research Institute for ‘Humanité’ reveals that 62% understand illegal confinement of employers [1] and 50% the threats to destroy work sites.
http://www.humaniteinenglish.com/spip.php?article1304
Korean Police Raid Ssangyong Factory Είχαμε δει τη μεγάλη απεργία σε εργοστάσιο της Κορέας, δείτε τώρα και ένα πολύ αποκαλυπτικό βίντεο σχετικά με το πως σταμάτησε αυτή η απεργία:
http://www.youtube.com/watch?v=wNNUGWc9pUQ
Polls show that increasing numbers of French people will not be going away this summer, confirming the trend established over previous years. Is the crisis to blame? Yes, but it’s not the only reason.
Holidays…People are talking about nothing else. However, many people will not be lucky enough to enjoy them. 51% of French citizens, i.e. over half the French population, will be staying at home. Among them are those who are not going away due to the current economic situation and the resulting financial difficulties. And there are others who never go away, crisis or not, as they can’t afford a holiday; it’s always too expensive. Faced with this situation, people often make do, they enjoy some semblance of a break by going on a day-trip to the countryside, or spending a week with family. But a real break, which enables one to escape from everyday surroundings and routine, is increasingly rare.
http://www.humaniteinenglish.com/spip.php?article1299
47 percent of South Florida homeowners underwater on mortgages
As home values continue to show declines compared to a year ago, the percentage of South Florida homeowners underwater in their mortgages grew between the first and second quarter of the year, figures from Zillow.com show.
Forty-seven percent of all single-family homeowners with mortgages in Miami-Dade and Broward were in a negative equity position at the end of the second quarter, meaning they owed more on their mortgages than their homes would likely fetch on the market.
http://www.miamiherald.com/news/breaking-news/story/1182855.html
Banks Turn Up Noses At Lending to Small Businesses Under Stimulus Program Οι τράπεζες χρησιμοποιούν τα λεφτά που άρπαξαν, με τη βοήθεια των κυβερνώντων, για να καλύψουν τις τρύπες των προυπολογισμών τους, και δύσκολα δανειζουν, ειδικά σε μικρές επιχειρήσεις, που πάνε για λουκέτο - "σας ευχαριστούμε, οι υπηρεσίες σας δε μας είναι πλέον απαραίτητες"
The 1980s supermodel Linda Evangelista once said. "We don't wake up for less than $10,000 a day." That seems to be the motto of American bankers, (save Citigroup's Andrew Hall, who needs 40 times that much per business day). Not only do they not care about things banks used to deem as important, like playing a role in their community, now they can't even be bribed to go along with pretending that they care.
The latest object lesson is the complete lack of interest in banks in a new SBA lending program. The banks say the loans are too small and too much trouble to be worth the bother, even with a Federal subsidy. I gather it doesn't occur to them if banks don't lend to small businesses, which have been the only engine of job growth, we won't have much improvement in unemployment, and if unemployment doesn't fall, we won't have a much in the way of recovery, and if we don't have much of a recovery, they won't have much of a business. The banks want to be a free riders on someone else doing whatever it takes to get the economy back in gear.
http://www.nakedcapitalism.com/2009/08/banks-turn-up-noses-at-lending-to-small.html
Bank of Israel halts daily dollar-purchase program Και εσύ τέκνον Βρούτε? Για να δούμε αν οι ΗΠΑ όντως θα σταματήσουν την εκτύπωση χρήματος από το πουθενά, και για πόσο...
The Bank of Israel on Tuesday will stop its program of buying $100 million on a daily basis but reserve the right to intervene in the foreign-currency market, the bank announced Monday.
"As already announced [last Monday], the Bank of Israel will act in the foreign-exchange market in the event of unusual movements in the exchange rate that are inconsistent with underlying economic conditions, or when conditions in the foreign-exchange market are disorderly," the central bank said in a statement. "The new operating policy of the Bank of Israel in the foreign-exchange market will provide a better response to the economy’s needs."
The central bank said it would discontinue its program of daily purchases, which began in July 2008, because the targeted level of foreign-currency reserves had been achieved. Foreign-currency reserves stood at $52 billion at the end of July; the target set by the central bank in November was between $40b. to $44b.
Following the announcement, the dollar dropped 1 percent to NIS 3.87."...
http://www.jpost.com/servlet/Satellite?cid=1249418575155&pagename=JPost/JPArticle/ShowFull
UK unemployment set to top three million
The economy may be recovering, but the number of people out of work is expected to climb to a post-war record. Σωστά, η "οικονομία" (δηλαδή τα οικονομικά της άρχουσας τάξης που άρπαξε τρις από τις τσέπες μας) όντως βελτιώνεται, την ίδια ώρα που η ανεργία καλπάζει
http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/recession/6017936/UK-unemployment-set-to-top-three-million.html
Youth unemployment figures raise spectre of Thatcher's Britain Θυμήθηκαν και το "Θατσερισμό", τη "hard-core" έκδοση του καπιταλισμού που γνώρισαν στην Αγγλία κάποια χρόνια πριν. Τότε όμως υπήρχαν (η Θάτσερ τις έκλεισε) βιομηχανίες, παραγωγή. Τώρα που εφαρμόστηκε το "αγγλοσαξωνικό" μοντέλο, με outsourcing της παραγωγης αλλού, όπου είναι φτηνότερα, τι κάνουμε? Να καθόμαστε άπραγοι, περιμένοντας την ανάκαμψη?
The emergence of mass youth unemployment on a scale not seen since the early 1990s was confirmed by today's jobless figures, raising the spectre of a new generation scarred by being locked out of the labour market.
http://www.guardian.co.uk/society/2009/aug/12/youth-unemployment-rate-bristol
Barrister to barista: The rise of part-time Britain Αυτό είναι που ανακάμπτει: Οι μεσσαιωνικές εργασιακές σχέσεις, και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουν αυτό οι εργαζόμενοι, και οργανωθούν για να παλέψουν προκειμένου να ανατρέψουν την κατάσταση, τόσο το καλύτερο
Hidden toll of unemployment revealed as workers cut hours and take temporary jobs in attempt to avoid the dole queue / Bank of England warns that economic recovery will be 'slow and protracted'
http://www.independent.co.uk/news/uk/home-news/barrister-to-barista-the-rise-of-parttime-britain-1771186.html
RBS uber-bear issues fresh alert on global stock markets
Three-month slide could hit record lows, Royal Bank of Scotland chief credit strategist Bob Janjuah predicts.
Britain's Uber-bear is growling again. After predicting a torrid "relief rally" over the early summer, Bob Janjuah at Royal Bank of Scotland is advising clients to take profits in global equity and commodity markets and prepare for another storm as winter nears.
"We are now in the middle of a parabolic spike up," he said in his latest confidential note to clients.
"I expect this risk rally to continue into – and maybe through – a large part of August. What happens after that? The next ugly leg of the bear market begins as we get into the July through September 'tipping zone', driven by the failure of the data to validate the V (shaped recovery) that is now fully priced into markets."
The key indicators to watch are business spending on equipment (Capex), incomes, jobs, and profits. Only a "surge higher" in these gauges can justify current asset prices. Results that are merely "less bad" will not suffice.
He expects global stock markets to test their March lows, and probably worse. The slide could last three months. "A move to new lows is highly likely," he said.
Mr Janjuah, RBS's chief credit strategist, has a loyal following in the City. He was one of the very few analysts to speak out early about the dangerous excesses of the credit bubble. He then made waves in the summer of 2008 by issuing a global crash alert, giving warning that a "very nasty period is soon to be upon us" as – indeed it was. Lehman Brothers and AIG imploded weeks later.
This time he expects the S&P 500 index of US equities to reach the "mid 500s", almost halving from current levels near 1000. Such a fall would take London's FTSE 100 to around 2,500. The iTraxx Crossover index measuring spreads on low-grade European debt will double to 1250.
Mr Janjuah advises investors to seek safety in 10-year German bonds in late August or early September.
While media headlines have played up the short-term bounce of corporate earnings, Mr Janjuah said this is a statistical illusion. Profits were in reality down 20pc in the second quarter from the year before. They cannot rise much as the West slowly purges debt and adjusts to record over-capacity. "Investors are again being sucked back into the game where 'markets make opinions', where 'excess liquidity' is the driving investment rationale.
"The last two Augusts proved to be pivotal turning points: August 2007 being the proverbial 'head-fake' when everyone wanted to believe that policy-makers had seen off the credit disaster at the pass, and August 2008 being the calm before the utter collapse of Sept/Oct/Nov… 3rd time lucky anyone?"
The elephant in the room is the spiralling public debt as private losses are shifted on to the taxpayer, especially in Britain and America. "Ask yourself this: who bails out Government after they have bailed out everyone?"
Mr Janjuah said governments might put off the day of reckoning into the middle of next year if they resort to another shot of stimulus, but that would store yet further problems. "If what I fear plays out then I will have to concede that the lunatics who ran the asylum pretty much into the ground last year are back in control."
Over at Morgan Stanley, equity guru Teun Draaisma thinks we are through the worst. "We were on course for a Great Depression in February, but Armageddon was avoided. Governments did not repeat the policy errors of the 1930s."
"We have seen the lows of this crisis. This is a genuine rebound rally, and it has been short by historical standards so far," he said.
Mr Draaisma, who called the top of the bull market almost to the day in mid-2007, has crunched the worldwide data on 19 major stock market crashes over the last century. They show that the typical rebound rally (as opposed to bear trap rallies, when markets later plunge to new lows) lasts 17 months and stocks rise 71pc. The 1993 rally in the US was 170pc over 13 months. Finland's rally in 1994 was 295pc. Hong Kong rallied 159pc in 2000. This rebound is only five months old. The key indexes have risen 49pc in the US and 42pc in Europe. Mr Draaisma advises clients to stay in the stocks for now, but stick to telecom companies, utilities, and oil.
Yet he too expects a nasty correction once this rally falters. The usual trigger at this stage of the cycle is when central bankers start to make hawkish noises, typically a couple of months before the first turn of the screw (normally a rate rise, but in this case an end to "quantitative easing". "As long as policy-makers are talking about how fragile the recovery is, equities are unlikely to go down much."
This moment can be hard to judge. There has already been rumbling from some governors at the US Federal Reserve and from the European Central Bank's Jean-Claude Trichet. Markets are pricing in rates rises by early next year.
The pattern after major financial bust-ups is that the rebound rally gives way to another fall of 25pc or so, lasting a year, followed by five years of hard slog as stocks bounce up and down in a trading range, going nowhere. Mr Draaisma suggests taking a close look at the chart of Japan's Nikkei index from 1991 to 1999. Gains were zero.
We are in uncharted waters, however. Monetary and fiscal stimulus has been unprecedented. Russell Napier at Hong Kong brokers CLSA says a powerful bull market is already taking shape as the American giant reawakens. Perma-bears will be left behind. He said: "It is dangerous to be in cash."
When the finest minds in the business disagree so starkly, the rest of us can only shake our heads in confusion.
http://www.telegraph.co.uk/finance/markets/6018076/RBS-uber-bear-issues-fresh-alert-on-global-stock-markets.html
Την ίδια ώρα, η Γερμανία και η Γαλλία κατέγραψαν θετικό ΑΕΠ, μετά από καιρό (κάτι που, ειδικά και λόγω μαγειρέματος, μπορεί να γίνει και σε άλλα κράτη), και αυτό στάθηκε ικανό για να αρχίζουν πάλι οι γνωστές φωνές φωνές να μιλούν για "ανάκαμψη" (από το πουθενά και αυτή)
Enjoy eurozone's fragile stabilisation while it lasts
The eurozone economy is stabilising. While the first estimate of the region's GDP in the second quarter showed a tiny 0.1pc decline, there were increases of 0.3pc in both Germany and France. But cheers should be muted.
http://www.telegraph.co.uk/finance/breakingviewscom/6021749/Enjoy-eurozones-fragile-stabilisation-while-it-lasts.html
Recession will be the worst in modern history, Bank of England confirms
http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/recession/6018483/Recession-will-be-the-worst-in-modern-history-Bank-of-England-confirms.html
Στην Αγγλία βέβαια, λογικό είναι ζηλεύουν λίγο, καθώς τα κράτη που δεν ακολούθησαν εντελώς πιστά το δικό της, εντελώς νεοφιλελεύθερο, "αγγλοσαξωνικό" μοντέλο, πάνε -σχετικά- καλύτερα:
German and French rise out of recession 'good for Britain', says Lord Mandelson
Germany and France's surprise emergence from recession does not mean Britain is being left behind, Lord Mandelson insisted on Thursday.
http://www.telegraph.co.uk/finance/economics/6022181/Germany-and-Frances-rise-out-of-recession-good-for-Britain-says-Lord-Mandelson.html
Positive GDP Can Occur Mid-Recession
So far, France and Germany have had a single quarter of positive GDP.
This leads some ignorant pundits — those who never bother looking at the actual data — to declare the recession is over.
Sorry to be the bearer of bad news but that may not be true. The reality is that recessions can have positive GDP within them.
Indeed, just the most recent “normal” recession — *2001 — looked like this:
2000q4 +2.4
2001q1 -1.3
2001q2 +2.6
2001q3 -1.1
2001q4 +1.4
GDP percent change based on chained 2005 dollars (BEA)
Hence, the informed observer must acknowledge that we will not know if the recession in the US is over merely when we get the first quarter of positive GDP data.
Anyone know how France or Germany date their recessions . . . ?
>
*Note that the NBER dating committee describes the 2001 recession as running from March to November.
http://www.ritholtz.com/blog/2009/08/positive-gdp-often-occurs-mid-recession/
The empty crisp bag that shows how Britain is beating recession
Edmund Conway reveals the Bank of England's secret weapon – a weak pound. Ίσως κάποιοι θα θυμούνται τις υποτιμήσεις τη δραχμής που έκαναν οι κυβερνώντες στην Ελλάδα πριν κάποια χρόνια, όταν υπήρχε πρόβλημα: Η Ελλάδα γινόταν πιο φτηνή για τους τουρίστες, οι εξαγωγές πήγαιναν πιο καλά, και *προσωρινά* βελτιωνόταν η κατάσταση. Αυτό βέβαια η Ελλάδα δε μπορεί πλέον να το κάνει, διότι είναι στην ευρωζώνη (αν και πολύ θα το ήθελε να τυπώσει λίγα ευρωλάκια, υποτιμώντας το νόμισμα, και δεν είναι η μόνη μ τέτοια κρυφά όνειρα, κάτι που αργά ή γρήγορα θα πυροδοτήσει εξελίξεις). Η Αγγλία όμως μπορεί να το κάνει, και το κάνει... "Ποιος θα το πίστευε"
is it any surprise that it lobbied so hard behind the scenes for Britain to remain out of the euro? Robbed of the ability to devalue the currency, Britain would have had little option in this current crisis other than to deflate: to raise taxes, slash spending and suffer the mother of all recessions. Look no further than across the Irish Sea, where Dublin is braced for its toughest year in living memory as it is forced – sitting within the straitjacket of the euro – to take precisely this medicine. Τέτοια θα ονειρεύονται και πολλοί στην ευρωζώνη πλεον όταν κοιμο΄ύνται τα βράδια. Σύντομα θα τα ονειρεύονται και ξύπνιοι...
Isaac Newton's epiphany came courtesy of an apple; mine was down to an empty packet of crisps. A bright green packet of Walkers' salt and vinegar crisps, to be precise, which slapped into my goggles as I tumbled down the Alpine ski slopes at the start of the year. Shortly after peeling it off my face, I realised that this inauspicious wrapper had the power to save the British economy.
The pistes in Chamonix, you see, were littered with similar empty packets. Leaving aside the environmental implications, something wonderful was happening: economics was working. Around the resort, crisps made in Leicestershire were on sale, competing with snacks manufactured in France. For the first time in many years, English exports were penetrating into the middle of Europe. And this was no fluke: it was all part of the masterplan put into motion by the Bank of England. Φτηνή λίρα = φτηές εξαγωγές -> άνοδος εξαγωγών
Yesterday, in its grand premises on Threadneedle Street, the Bank's governor, Mervyn King, mapped out what Britons can expect from the economy over the next couple of years. The short answer is rather a lot more pain: according to the Bank's Inflation Report, the dents left in the economy from both the financial crisis and the recession are of such a scale that it will take years to pull Britain back to normality. Banks will not be lending again properly for some years; households will take even longer to become confident about their financial prospects. Nor has Britain fully escaped the shadow of Japan, which suffered a "lost decade" that many still think we are doomed to repeat.
But for me, one particular line stood out: when the governor pointed out, rather gleefully, that despite sterling having strengthened over the past few months, it is still a fifth weaker against a basket of other currencies than before the crisis. His point was that although the recession is deeper than expected, and interest rates will need to stay lower for longer, and the recovery will be long and drawn-out, we still – thank God – have the pound on our side.
Forget tax cuts, bank bail-outs or rescue plans for homeowners: the depreciation of the pound is Britain's secret weapon. A weak pound helps the British economy immeasurably – sometimes in obvious ways, sometimes in a less visible fashion.
The explicit pattern is in the way it boosts trade. A cheaper pound makes Britain's goods, denominated as they are in sterling, cheaper to overseas buyers. Hence Walkers' crisps suddenly becoming a viable alternative to the local varieties.
The trade figures released earlier this week were quietly encouraging: while exports are hardly booming (why would they be, given that most of the world is deep in recession?) they are at least plunging less rapidly than imports. All the signs are that London is set to enjoy one of the biggest visitor booms in years, as foreigners capitalise on Britain's unwonted cheapness.
Of course, a weaker pound can irk us: this summer has been painfully expensive for anyone taking their holidays abroad, whether in Europe (prices up by around a quarter) or the US (up by almost a fifth). Imports, too, have become more expensive. But this is a small price to pay for the steroids injected into the economy. The Bank has a rule of thumb about this: every four per cent fall in sterling is the equivalent of a full percentage off interest rates. So, while the Bank's official rate has come down by five per cent since the start of 2008, the fall in sterling has effectively doubled the effect.
On top of that, there's the Bank's quantitative easing programme, under which it is creating money and using it to buy bonds off private investors. According to economists, the £175 billion pumped in is roughly equivalent to a rate cut of just over four per cent. Add it all up, and it equates to interest rate cuts of a staggering 14 per cent in less than two years.
This magical devaluation dividend is hardly anything new for the UK. The pound has come to our rescue in many of the recessions of the past century. Britain's departure from the gold standard in 1931, and sterling's subsequent devaluation, meant that the UK was, comparatively, one of the world's healthiest economies during the 1930s. The fall in sterling after Black Wednesday (less, incidentally, than over the past year) helped to ensure that the recession of the early 1990s was not as baleful as would otherwise have been the case.
After that last ordeal, the Bank has been understandably reticent about being seen to influence the path of its currency overtly. Yet is it any surprise that it lobbied so hard behind the scenes for Britain to remain out of the euro? Robbed of the ability to devalue the currency, Britain would have had little option in this current crisis other than to deflate: to raise taxes, slash spending and suffer the mother of all recessions. Look no further than across the Irish Sea, where Dublin is braced for its toughest year in living memory as it is forced – sitting within the straitjacket of the euro – to take precisely this medicine.
Meanwhile, despite the governor's gloomy news yesterday, Britain is still set to emerge from technical recession – in other words, for its economy to start expanding again – sooner than the vast majority of its Western counterparts. It is hard, given the scale of the crisis's impact in the UK, to see any other explanation for this than the slide in the pound.
Against this backdrop, Mr King's actions over the past few weeks start to make perfect sense. The pound was starting to creep up to a dangerous level, endangering any nascent recovery – hence the Bank's unexpected decision last week to extend its programme of quantitative easing by a further £50 billion. The reluctance yesterday to spell out when the scheme will end is likely part of the same plan.
Sadly, the strategy is hardly foolproof. Indeed, the path ahead is littered with pitfalls. There are two ways the pound's slide could become a disease rather than a cure. The first is if the Bank is wrong about inflation, and prices start to pick up faster than expected. Against this backdrop, the decision to pour so much cash into the economy could start to look foolhardy. The second is if the next government does not take any action to bring the public finances, which are in a horrific state, back under control through a combination of spending cuts and tax rises.
Both these scenarios would result in a sterling slide of an altogether different flavour than the relatively pleasant one of last couple of years – the kind of sterling crisis more familiar from the 1970s, in which investors flee those nations whose economic institutions have been shorn of their credibility. But for now, let's give thanks for the first good thing to have happened to the British economy for quite some time: the fall of sterling, and the spread of Walkers' crisps.
http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/edmundconway/6017535/The-empty-crisp-bag-that-shows-how-Britain-is-beating-recession.html
Η Κίνα απέφυγε τη λέξη «κατασκοπεία»
Το Πεκίνο κατηγορεί στελέχη της Rio Tinto για παραβίαση εμπορικών μυστικών και δωροδοκία Εντάξει, οι ΗΠΑ κατασκοπεύουν την Κίνα, η Κίνα τις ΗΠΑ, οι αντιθέσεις μεταξύ τους γιγαντώνονται διαρκώς
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_13/08/2009_325467
The founders were wary of corporate influence on politics — and their rhetoric sometimes got pretty heated. In an 1816 letter, Thomas Jefferson declared his hope to “crush in its birth the aristocracy of our moneyed corporations, which dare already to challenge our government to a trial of strength and bid defiance to the laws of our country.”
This skepticism was enshrined in law in the early 20th century when the nation adopted strict rules banning corporations from contributing to political campaigns. Today that ban is in danger from the Supreme Court, which hears arguments next month in a little-noticed case that could open the floodgates to corporate money in politics. Η άρχουσα τάξη ετοιμάζεται για ακόμα μεγαλύτερο έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων
The court has gone to extraordinary lengths to hear the case. And there are worrying signs that there may well be five votes to rule that the ban on corporate contributions violates the First Amendment.
The origins of the ban lie in the 1896 presidential race, which pitted the Republican William McKinley against William Jennings Bryan, the farm-belt populist. Bryan was a peerless orator, but McKinley had Mark Hanna — the premier political operative of his day — extracting so-called assessments from the nation’s biggest corporations and funneling them into a vast marketing campaign.
McKinley, who outspent Bryan by an estimated 10 to 1, won handily, proving Hanna’s famous dictum: “There are two things that are important in politics. The first is money, and I can’t remember what the second one is.”
Popular outrage over corporate contributions reached a high point in the 1904 election.
The defeated candidate, the Democrat Alton Parker, charged — accurately, it turned out — that his opponent had been bankrolled by large life insurance companies. “The greatest moral question which now confronts us is,” Parker insisted, “shall the trusts and corporations be prevented from contributing money to control or aid in controlling elections?”
In 1907, Congress passed the Tillman Act, the first federal law barring corporate campaign contributions. States adopted similar laws.
Since then, Congress has repeatedly ratified the federal ban. In 1925, it folded the Tillman Act into the Federal Corrupt Practices Act. In 1947, it made clear that the ban included not just corporate contributions, but corporate expenditures on campaigns — and that it also applied to labor unions. In the 2002 McCain-Feingold law, Congress once again underscored that corporations cannot contribute to campaigns.
It is inconceivable that Congress would now try to lift the ban. Americans are far too angry at Wall Street and the obvious failure of government regulations. But the Supreme Court has decided to force the question: It took a case, Citizens United v. Federal Election Commission, in which the ban on corporate contributions was not a central issue; told the parties to prepare legal briefs on the ban’s constitutionality; and rushed to put oral arguments on the calendar in September before the new term even starts.
The court’s conservative majority has been aggressively championing the rights of corporations, but overturning the contributions ban would take it to a new level. Corporations have enormous treasuries, and there are a lot of things they want from government, many of which clash with the public interest.
If the ban is struck down, corporations may soon be writing large checks to the same elected officials whom they are asking to give them bailouts or to remove health-and-safety regulations from their factories or to insert customized loopholes into the tax code.
If the conservative justices strike down the ban, they would be doing many things they disavow. They would be substituting their own views for the will of the people, expressed through Congress. They would be reading rights into the Constitution that are not expressly there, since the Constitution never mentions corporations or their right to speak. And they would be overturning the court’s own precedents.
The only hope is that the court is listening to Americans. As it weighs the constitutional issues, it should be mindful that this is another historical moment in which the public is committed to strengthening the wall between government and big business, not tearing it down.
http://www.nytimes.com/2009/08/11/opinion/11tue4.html?_r=4&scp=4&sq=adam%20cohen&st=cse
Ελλάδα:
Ένας φόνος κάθε δύο ημέρες!
Έκρηξη εγκληματικότητας το πρώτο εξάμηνο με τις ληστείες να ξεπερνούν κάθε προηγούμενο Αυτά φέρνει η φτώχεια και η ανέχεια, και αν ο λαός δεν κινηθεί για να αλλάξει τα πράγματα, αυτά θα χειροτερεύουν διαρκώς
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4531280
http://2.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/SoQWhOyX6mI/AAAAAAAAJSM/XAys_42Srqc/s320/getImage.jpg
ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΟ
Ο οργανωμένος, αποφασιστικός και δυναμικός αγώνας των εργατών πάντα έχει θετικά αποτελέσματα.
Όταν είναι μακριά και ενάντια στους συμβιβασμένους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ οι εργάτες, και πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους τότε οι κεφαλαιοκράτες αναγκάζονται να υποχωρήσουν
Το είδαμε πριν λίγους μήνες (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2009/06/blog-post_05.html) που οι εργάτες της σαπωνοποιείας στο εργοστάσιο «ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗ» μετά ανυποχώρητο αγώνα 70 ημερών ανάγκασαν την εργοδοσία να υλοποιήσει τα αιτήματα τους.
Το βλέπουμε σήμερα που η σκληρή αναμέτρηση των εργαζομένων της επιχείρησης «ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ ΑΒΕΕ», στα Γιάννενα με την εργοδοσία, η οποία είχε την αμέριστη συμπαράσταση όλων των κρατικών μηχανισμών, βρήκε νικητές τους εργάτες.
Εξη ολόκληρες βδομάδες μάτωσαν οι εργαζόμενοι με κάθε είδους κινητοποιήσεις, μέχρι η εργοδοσία να ανακαλέσει τις 26 απολύσεις που είχε κάνει. Δεσμεύτηκαν επίσης, τα αφεντικά της επιχείρησης να αποσύρουν τις μηνύσεις που είχαν κάνει σε βάρος των εργατών όπως και να εξοφλήσουν όλα τα δεδουλευμένα που χρωστούν στους εργάτες.
Η ΕΝΟΤΗΤΑ και η ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑ του ΑΓΩΝΑ έχουν αποτελέσματα.
ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΟ
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2009/08/blog-post_3646.html
Το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί προβλέπουν στις εκθέσεις τους για το 2010 ανεργία μεγαλύτερη του 10%. (επίσημα νούμερα - στην πραγματικότητα, όλοι ξέρουν ότι είναι μεγαλύτερη, απλά κοροιδεύουν, όσο μπορούν, τον κόσμο)
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=13/08/2009&id=72621
Περίπου 60.000 νέες οικοδομικές άδειες θα εκδοθούν τη φετινή χρονιά έναντι 79.480 το 2008, συνεχίζοντας την πτωτική πορεία στην οποία βρίσκονται από το 2006, εκτιμά η Alpha Bank.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=13/08/2009&id=72622
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΙΚΑ
[ 20 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ] Ένας στους πέντε εργαζομένους είναι ανασφάλιστος Μόνο? Σίγουρα?
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4531115&ct=1
ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟ των καθυστερούμενων δανείων με ενδεχόμενο να φτάσουν φέτος στο 10% του συνόλου των δανείων, έναντι 5% το 2008, προβλέπει ο πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας κ. Τάκης Αράπογλου. Ποιοι να τα πληρώσουν? Οι άνεργοι? Οι part-time εργαζόμενοι?
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4531139&ct=3
ΟΙ ΝΑΥΤΙΚΟΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΦΕΤΙΝΗ ΣΣΕ Θέοουν να καταργήσουν τις συλλογικές συμβάσεις - αυτό ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
Ετοιμοι για απεργιακή «άγκυρα» στην ακτοπλοΐα
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=11/08/2009&id=71890
Κανένα περιθώριο δεν άφησε στους Ρώσους ο Ουκρανός Βίκτορ Γιουστσένκο. Εχοντας καταποντιστεί στη συνείδηση του ουκρανικού λαού λόγω της παντελούς πολιτικής του ανικανότητας, με τις δημοσκοπήσεις να του δίνουν εν όψει των προεδρικών εκλογών της 17ης Ιανουαρίου ποσοστό... 4% (!), προσπαθεί απεγνωσμένα να προκαλέσει μείζονα κρίση στις σχέσεις της χώρας του με τη Μόσχα.
Ασυνείδητος τυχοδιώκτης και υστερικά αντιρώσος ο ίδιος, ελπίζει ότι ίσως μια έκρυθμη κατάσταση θα μπορούσε να τον διασώσει πολιτικά.
Στις 22 Ιουλίου απέλασε από την Ουκρανία τον Ρώσο διπλωμάτη Βλαντιμίρ Λισένκο και στη συνέχεια ακόμη έναν, γιατί δήθεν «με τα λεγόμενά τους υπονομεύουν την εθνική υπόσταση του ουκρανικού κράτους».
Την ίδια ημέρα, ουκρανικές δυνάμεις σταμάτησαν μια φάλαγγα στρατιωτικών οχημάτων του ρωσικού πολεμικού ναυτικού που βρίσκεται στη Σεβαστούπολη της Κριμαίας βάσει διμερούς συμφωνίας που λήγει το 2017.
Τα ρωσικά στρατεύματα έκαναν πρόβες για την παρέλαση της γιορτής του Στόλου. Ηταν η τρίτη φορά που οι αρχές του Κιέβου μπλόκαραν ρωσικά στρατεύματα.
Το Κρεμλίνο δεν είχε άλλη επιλογή από το να σηκώσει το γάντι που του πέταξε ο Γιουστσένκο. Η απέλαση δύο Ουκρανών διπλωματών και η εντολή προς τη διοίκηση του ρωσικού στόλου που βρίσκεται στην Κριμαία να αγνοεί από εδώ και πέρα τις ουκρανικές αρχές, ήταν μόνο η αρχή.
Η πολιτική βόμβα έσκασε με την προχθεσινή επιστολή του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ προς τον Γιουστσένκο, η οποία συνιστά κήρυξη πολιτικού πολέμου εναντίον του προσώπου του. «Τελεσίγραφο του Μεντβέντεφ προς την ηγεσία της Ουκρανίας», ήταν ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου που αναφερόταν στο θέμα.
Η Μόσχα ανακοινώνει την απόφασή της να μη στείλει νέο Ρώσο πρεσβευτή στην Ουκρανία εξαιτίας «της παρούσης αντιρωσικής γραμμής της ουκρανικής ηγεσίας» μέχρις ότου ουσιαστικά απομακρυνθεί ο Γιουστσένκο από την εξουσία.
«Η Ρωσία ελπίζει ότι μια νέα ουκρανική ηγεσία θα είναι έτοιμη να οικοδομήσει δεσμούς ανάμεσα στις χώρες μας», αναφέρει χωρίς περιστροφές ο Μεντβέντεφ στην επιστολή του.
Κατηγορεί δε ευθέως τον Γιουστσένκο ότι «επιδιώκει επίμονα να διαρρήξει τους παραδοσιακούς οικονομικούς δεσμούς της Ουκρανίας με τη Ρωσία, πρώτα απ όλα στον ενεργειακό τομέα», θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την προμήθεια φυσικού αερίου.
Ο Μεντβέντεφ καταγγέλλει τον Γιουστσένκο επειδή στην Ουκρανία ηρωοποιούνται οι συνεργάτες των ναζί κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και επιδιώκεται η ένταξη στο ΝΑΤΟ «με το πρόσχημα της ρωσικής απειλής» - και μάλιστα «αγνοώντας τη γνώμη των πολιτών της χώρας σας».
Ακόμη σοβαρότερη είναι η κατηγορία της συνυπευθυνότητας του Γιουστσένκο στα εγκλήματα που διέπραξε πέρυσι ο γεωργιανός στρατός κατά την εισβολή του στη Νότια Οσετία.
Η θέση του Κρεμλίνου που διατυπώνεται στην επιστολή Μεντβέντεφ είναι ότι επειδή «κατά τη βάρβαρη επίθεση του καθεστώτος Σαακασβίλι στην Ν. Οσετία το Κίεβο προμήθευε με εξοπλισμό τον γεωργιανό στρατό και δεν προτίθεται μάλιστα να σταματήσει ούτε τώρα, μοιράζεται πλήρως με την Τιφλίδα (σ.σ.: πρωτεύουσα της Γεωργίας) την ευθύνη για τα εγκλήματα που διεπράχθησαν».
Μακάρι να διαψευστούμε, αλλά με έναν πολιτικό τυχοδιώκτη στην ηγεσία της Ουκρανίας σαν τον Γιουστσένκο, ενδέχεται να αποδειχθούν εφιαλτικοί για τα 50 εκατομμύρια Ουκρανών οι πέντε μήνες που μεσολαβούν μέχρι τις 17 Ιανουαρίου που θα γίνουν οι προεδρικές εκλογές στη μεγάλη αυτή χώρα.
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΣΧΙΣΜΑ
Και η Εκκλησία στη διαμάχη
Μόσχα και Κίεβο δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να χρησιμοποιήσουν και την Ορθόδοξη Εκκλησία στη διαμάχη τους. Αυτό φάνηκε καθαρά κατά την πρόσφατη δεκαήμερη περιοδεία στην Ουκρανία του Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλου, όπου οι πολλοί τον επευφημούσαν, αλλά οι υποστηρικτές του Γιουστσένκο τον αποδοκίμαζαν φωνάζοντας: «Ρωσική Εκκλησία, πράκτορες της ρωσικής αυτοκρατορίας». Θέση του Πατριαρχείου της Μόσχας είναι ότι αυτό έχει στην αρμοδιότητά του όλους τους ορθόδοξους της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, όχι μόνο τους Ρώσους. «Η ουκρανική εθνική Εκκλησία υπάρχει ήδη εδώ και χίλια χρόνια. Αντλεί από τις πηγές του Δνείπερου τόσο στο Κίεβο όσο και στη Μόσχα. Το Κίεβο είναι η Ιερουσαλήμ της», δήλωσε ο Κύριλλος απευθυνόμενος στον Γιουστσένκο.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=5288867
Pentagon to Obama: Send more troops or lose war in Afghanistan
http://www.wsws.org/articles/2009/aug2009/afgh-a13.shtml
«Είστε η μεγάλη καταστροφή της Ελλάδας. Μόνο καταστροφές και τρομοκρατίες είστε... τίποτα άλλο.
Είστε τα παράσιτα της δημοκρατίας κι όταν τα παράσιτα το παρακάνουν, τότε ανθίζει το παρασιτοκτόνο και σας διώχνει. Σ' αυτήν την φάση είστε τώρα. Φτάνει πια. ...
θα σας χορέψω στο ταψί και εσάς και κάποιους άλλους …
Το τέλος σας θα έρθει, ανθέλληνες, κομμούνια αριστεροί χαφιέδες, προδότες από κούνια».
-Σωκράτης Αντωνακάκης, Περιφερειακός Σύμβουλος ΛΑ.Ο.Σ. Κρήτης, μέλος της ΚΕ του ΛΑ.Ο.Σ.
(σ.σ το κείμενο από το blog του Καρατζαφερικού στελέχους)
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2009/08/blog-post_9814.html
Συλλήψεις και άνοδος της άκρας δεξιάς σε Τσεχία και Σουηδία
Συλλήψεις ακροδεξιών για την εμπρηστική επίθεση εναντίον Ρομά εξαπολύει η τσεχική αστυνομία. Σημαντική αύξηση της δύναμης των ακροδεξιών διαπιστώνει δημοσκόπηση στη Σουηδία.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_13/08/2009_292537
Για την άνοδο της ακροδεξιάς στη Σουδία, αξίζει να δείτε και αυτό το βίντεο - το πρώτο μέρος του είναι αποκαλυπτικό:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1035076
Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΕΥΗΣ ΕΙΧΕ ΕΠΕΤΕΙΟ ΧΘΕΣ, ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΙ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΣ
Εξηντάρισε και ξεχάστηκε Το ίδιο ισχύει και για το ΟΗΕ, κτλ - οι καπιταλιστές κινούνται ακροδεξιά, με μεγάλη επίθεση εναντίον των λαών, που θα μπορούσε -πολύ πιθανό- να καταλήξει σε έναν μεγάλο ιμπεριαλιστικό πόλεμο
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=13/08/2009&id=72592
SPLC Report: Return of the Militias Στις ΗΠΑ, η ακροδεξία εκφράζεται κατά μεγάλο ποσοστό από τους Ρεπουμπλικάνους, που κυβέρνησαν - τώρα προχωρούν και σε αναβίωση των παραστρατιωτικών ακροδεξιών ομάδων
The 1990s saw the rise and fall of the virulently antigovernment "Patriot" movement, made up of paramilitary militias, tax defiers and so-called "sovereign citizens." Sparked by a combination of anger at the federal government and the deaths of political dissenters at Ruby Ridge, Idaho, and Waco, Texas, the movement took off in the middle of the decade and continued to grow even after 168 people were left dead by the 1995 bombing of Oklahoma City's federal building — an attack, the deadliest ever by domestic U.S. terrorists, carried out by men steeped in the rhetoric and conspiracy theories of the militias. In the years that followed, a truly remarkable number of criminal plots came out of the movement. But by early this century, the Patriots had largely faded, weakened by systematic prosecutions, aversion to growing violence, and a new, highly conservative president.
They're back. Almost a decade after largely disappearing from public view, right-wing militias, ideologically driven tax defiers and sovereign citizens are appearing in large numbers around the country.
http://www.splcenter.org/news/item.jsp?aid=392
Πραγματικά σεντόνια με το κιλό (παλιά υπήρχε αυτό, πλέον οι εργαζόμενοι πάνε να αγόρασουνε αλλού, οι εργαζόμενοι στο σεντόνια του κιλού που πάνε; )
Ακόμα θυμάμαι πριν απο 20 χρόνια που πήραμε την πρώτη μας έγχρωμη τηλεόραση με μόνο 210.000 δρχ. σήμερα πόσο κάνουν;
ο Λαός λες έχει πρόβλημα, λογικό δεν είναι, αφού ο λαός που δουλεύει στα μικρά μαγαζάκια περιμένει απο τους άλλους που δουλεύουν σε μικρά μαγαζάκια να αγοράσει κάτι, αλλά όχι, κάτω το κατεστημένο κάτω το άλλο, αααααα εδώ φθηνά (κάτι σαν το παλιό παντοπώλης της γειτονιάς)
Δεν μπορεί να θέλουμε να το πάρουμε ποιο φθηνά και από την άλλη να θέλουμε να μας πληρώνουν ακριβά.
Δεν μπορεί να ψάχνουμε γιατί δεν έχουν εργασία κάποιοι, όταν όλοι μας πάμε σε εκείνον που πουλάει φθηνά (άσχετα το πόσο πληρώνει τους υπάλληλους )
http://phd.blog.googlepages.com/monopoly_board.jpg
Όποιος δεν έχει πολλά λεφτά, εννοείται πως θα πάει στον πιο φτηνό, σιγά μην πληρώσει 10 ευρώ για κάτι που μπορεί να το βρει με 5.
Έλα όμως που αυτοί που μπορούν να κατεβάζουν τις τιμές είναι αυτοί που έχουν και το ανάλογο κεφάλαιο, ώστε να αντεχουν και το μειωμένο ποσοστό κέρδους...
Οπότε...ποιος είπαμε κερδίζει στη μονόπολυ, και πώς χάνει κάποιος?
........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 63 λεπτά και 56 δευτερόλεπτα αργότερα ........
Green Shoots or Scorched Earth?
Bulletins From Clunkerville Εξαιρετική ανάλυση του που βρισκόμαστε
By MIKE WHITNEY
Is the economy really recovering or is it all just hype?
Here's what we know. The Fed doesn't drop rates to zero unless its facing a 5 alarm fire and needs to pull out all the stops. The idea is to flood the markets with liquidity in order to avoid a complete financial meltdown. It's a last-ditch maneuver and the Fed does not take it lightly.
The Fed initiated its zero interest rate policy, ZIRP, eight months ago (December 16 2008) and hasn't raised rates since. In the meantime, Fed chair Ben Bernanke has pumped huge amounts of money into the financial system using thoroughly-untested and unconventional means. No one knows whether Bernanke can roll up his multi-trillion dollar lending facilities or not (and avoid Zimbabwe-like hyperinflation) because no one has ever created similar programs. It's all "make-it-up-as-you-go" policymaking. What we do know, however, is that the Fed intends to keep rates at rock-bottom for the foreseeable future, which means that the lights are all still blinking red.
Here's an excerpt from the Federal Open Market Committee (FOMC) on Wednesday:
"The Committee will maintain the target range for the federal funds rate at 0 to 1/4 percent and continues to anticipate that economic conditions are likely to warrant exceptionally low levels of the federal funds rate for an extended period. As previously announced, to provide support to mortgage lending and housing markets and to improve overall conditions in private credit markets, the Federal Reserve will purchase a total of up to $1.25 trillion of agency mortgage-backed securities and up to $200 billion of agency debt by the end of the year. In addition, the Federal Reserve is in the process of buying $300 billion of Treasury securities. To promote a smooth transition in markets as these purchases of Treasury securities are completed, the Committee has decided to gradually slow the pace of these transactions and anticipates that the full amount will be purchased by the end of October. The Committee will continue to evaluate the timing and overall amounts of its purchases of securities in light of the evolving economic outlook and conditions in financial markets. The Federal Reserve is monitoring the size and composition of its balance sheet and will make adjustments to its credit and liquidity programs as warranted."
Translation: The economy is still getting battered and the Fed will keep rates at zero until the storm passes. Bernanke will continue to purchase boatloads of Fannie and Freddie mortgage-backed securities (MBS) to avoid an even-more precipitous decline in housing prices. The Fed will also purchase $300 billion in US Treasuries (monetization) in an effort to prime the pump and keep long-term interest rates artificially low. (Note: The Fed is only suspending its monetization program--Treasury buy-backs--because the dollar dropped to a dangerous support level, below which lies the abyss. Thus, Bernanke's announcement is not a sign of confidence in the fictional "recovery", but fear of a "disorderly unwind" of the dollar.)
On balance, the Fed's statement is an expression of desperation, not optimism. Bernanke would like nothing more than to prove to his critics wrong by raising rates and shutting down a couple lending facilities. But he has no choice. The situation is dire. Just imagine where housing prices would be today if Bernanke hadn't bought $1 trillion of mortgage-backed securities? Housing would be crashing even harder than it is already.
The Fed is in a pitch-battle with deflation, and it's losing ground fast. If that wasn't true, then Bernanke would simply raise rates .50 basis points and soak up some of the excess liquidity he's been spraying everywhere. But he can't, because if he did, the equities markets would plummet 500 points in an afternoon and the financial system would be tossed back on the rocks. Bernanke's liquidity is the only thing keeping the economy vanishing into a deflationary black hole.
The economy is still on life-support and the "green shoots" storyline is pure fiction. The financial system will be on a drip-feed from the Fed for years to come. Maybe forever. Things aren't better; they're worse. Look at the facts.
There were 1.9 million foreclosures in 2009 in the first six months, and there will be another 1.5 before the end of the year. Is that better?
According to Bloomberg:
"A glut of unsold homes is also pushing down prices. The 3.8 million homes for sale in June would take 9.4 months to sell at the current pace of transactions, according to the National Association of Realtors. The inventory turnover rate averaged 4.5 months in the six years from 2000 to 2005.....More than 18.7 million homes, including foreclosures, residences for sale and vacation homes, stood vacant in the U.S. during the second quarter....Total home sales fell 23.7 percent in June versus a year earlier." (Bloomberg)
Bloated supply, falling prices, record foreclosures, flagging demand--and according to Deutsche Bank--48 percent of all mortgages will be underwater by 2011. It's all bad.
Here's another clip from Bloomberg today 8-12-09:
"Home price declines in the U.S. accelerated in the second quarter, dropping by a record 15.6 percent from a year earlier, as foreclosures weighed on values.
The median price of an existing single-family home dropped to $174,100, the most in records dating to 1979, the National Association of Realtors said today.
‘I don’t think we’re at a bottom yet in home prices,’ said Scott Anderson, a senior economist at Wells Fargo & Co. in Minneapolis. ‘There’s also a pretty big shadow supply of houses. People are kind of waiting for the bottom but there’s a pent up supply out there.”...Home prices are tumbling even as mortgage rates remain near all-time lows. The average U.S. rate for a 30-year fixed home loan was to 5.22 percent last week, down from 5.25 percent the prior week.’" (Bloomberg)
The decline in housing prices is accelerating, not slowing down. The historic collapse in real estate is ongoing and it is wiping out trillions in homeowner equity making it increasingly difficult for consumers to borrow on the diminishing value of their collateral. This is why foreclosures, defaults and personal bankruptcies are soaring. According to the American Bankruptcy Institute: consumer bankruptcy filings reached 126,434 in July, a 34.3 per cent increase year over year, and a 8.7 per cent increase sequentially (116,365 in June). July's number is the highest monthly total since the October 2005 bankruptcy reform aka the Bankruptcy Abuse Prevention and Consumer Protection Act.)
This is why households and consumers can no longer spend as much as they had before the crisis. Credit lines are being pared back; personal savings are rising, and GDP (excluding fiscal stimulus) is shrinking.
Every one of the 3.5 million foreclosures represents hundreds of thousands of dollars the banks will never recoup. That's why the rate of bank failures will be much greater than current estimates. The banks are facing a triple-whammy; soaring foreclosures, tumbling asset prices, and a meltdown in commercial real estate. The combo has created a gigantic capital hole which is forcing the banks to slow lend even to applicants with flawless credit. The Fed has built up excess bank reserves by $800 billion, but it hasn't made a bit of difference. They banks are still not able to lend.
The uptick in housing last month reflects seasonal changes and a shifting of pain from the low end of the market to higher priced homes; nothing more. Homes that are priced over $1 million are now sitting on the market for 20 months; a lifetime in real estate parlance. High-end neighborhoods have turned into leper colonies. Zero interest; zero traffic. Expect a crash this year.
Now take a look at this from CNBC's Diana Olick:
"The number of homes listed officially on the market, while still at historically high levels, might be only the tip of the iceberg," said Stan Humphries, chief economist at real estate website Zillow.com in Seattle, Washington.
“According to Zillow's latest Homeowner Confidence Survey, 12 per cent of homeowners said they would be ‘very likely’ to put their home on the market in the next 12 months if they saw signs of a real estate market turnaround, 8 percent said ‘likely,’ while 12 percent said ‘somewhat likely.’
Survey results could translate into around 20 million homeowners trying to sell their homes, a startling number given that the Census bureau indicates there are 93 million U.S. houses, condos and co-ops, Humphries said.
“According to the National Association of Realtors, the market is currently on track to sell 4.89 million homes annually.
"’At this pace, it would take about four years to run through this amount of backlogged inventory,’ he said.
"’Shadow inventory has the potential to give us another leg down on home prices during the second half of the year,’ said Steven Wood, chief economist at Insight Economics in Danville, California. (Diana Olick, "Shadow inventory lurks over US housing recovery" CNBC)
The banks are using all types of accounting tricks to hide the real losses or the true value of downgraded assets. The only difference between a common crook and a commercial banker is a well-paid accountant.
The banking system is broken and it’s only going to get worse as the hammer comes down on the commercial real estate market. The Fed and Treasury are already working out the details for another stealth bailout that they'll initiate without Congress's approval. It's all very hush-hush. The plan will involve more mega-leveraging of government liabilities. Bernanke has appointed himself the de facto Czar of Hedge Fund Nation, Clunkerville USA. An article in this week's Financial Times further illustrates how the Fed has transformed the economy into a riverboat casino:
"The Federal Reserve Bank of New York is aggressively hiring traders as its seeks to manage its burgeoning securities holdings, making the central bank one of Wall Street's most active recruiters of financial talent.
“The Fed, which says that most of its new recruits come from private sector financial firms, is hiring employees as many banks, rating agencies, hedge funds and private equity groups shed staff. New York city officials recently estimated that the sector's woes would lead to a loss of up to 140,000 jobs.
“The Fed's need for more traders is a direct consequence of the central bank's efforts to keep credit flowing through the US economy. The Fed has been buying fixed-income securities at such a rate that its assets have more than doubled to $2,000bn in the past year, leading the central bank to conclude that it needs more people to monitor the markets and to manage its credit risks." (Financial Times, "NY Fed in hiring spree as assets soar", Aline van Duyn)
Can you believe it? The Fed is drafting a gaggle of professional speculators just to keep all its balls in the air. What a joke. This isn't a recovery; it's a sit-com. Here's Warren Buffett summing it up on CNBC:
"I get figures on 70-odd businesses, a lot of them daily. Everything that I see about the economy is that we've had no bounce. The financial system was really where the crisis was last September and October, and that's been surmounted and that's enormously important. But in terms of the economy coming back, it takes a while.... I said the economy would be in a shambles this year and probably well beyond. I'm afraid that's true."
"The economy is in a shambles". That's from the horse's mouth. Inventories are down 11 per cent year-over-year, durable goods are down 10.4 per cent y-o-y, industrial capacity is at record lows, manufacturing is still contracting, housing is in the tank, shipping and rail freight are scraping the bottom, retail is in a long-term funk, and--according to Krugman--the slight dip in unemployment was a statistical anomaly. Here's Bob Herbert's great summary of the unemployment data:
"Some 247,000 jobs were lost in July, a number that under ordinary circumstances would send a shudder through the country. It was the smallest monthly loss of jobs since last summer. And for that reason, it was seen as a hopeful sign. The official monthly unemployment rate ticked down from 9.5 percent to 9.4 percent....The country has lost a crippling 6.7 million jobs since the Great Recession began in December 2007...
“The percentage of young American men who are actually working is the lowest it has been in the 61 years of record-keeping, according to the Center for Labor Market Studies at Northeastern University in Boston. Only 65 of every 100 men aged 20 through 24 years old were working on any given day in the first six months of this year. In the age group 25 through 34 years old, traditionally a prime age range for getting married and starting a family, just 81 of 100 men were employed.... The numbers are beyond scary; they’re catastrophic.
“This should be the biggest story in the United States. When joblessness reaches these kinds of extremes, it doesn’t just damage individual families; it corrodes entire communities, fosters a sense of hopelessness and leads to disorder....
“A truer picture of the employment crisis emerges when you combine the number of people who are officially counted as jobless with those who are working part time because they can’t find full-time work and those in the so-called labor market reserve — people who are not actively looking for work (because they have become discouraged, for example) but would take a job if one became available....The tally from those three categories is a mind-boggling 30 million Americans — 19 percent of the overall work force.
“This is, by far, the nation’s biggest problem and should be its No. 1 priority." ("A Scary Reality" Bob Herbert, New York Times)
Sorry, Bob, the media has no time for unemployment news. It tends to undermine the positive vibes from green shoots stories.
The stock market rally has made it harder for people to see the truth. But the facts haven't changed. Deflation is setting in across all sectors and the economy has reset at a lower rate of economic activity. Housing prices are falling, consumer spending is slowing, layoffs are rising, and demand is getting weaker. That means growth will be sub-par for the foreseeable future. Here's an excerpt from a speech given by San Francisco Fed Janet Yellen drawing the same conclusion:
"I don’t like taking the wind out of the sails of our economic expansion, but a few cautionary points should be considered... a massive shift in consumer behavior is under way.. American households entered this recession stretched to the limit with mortgage and other debt. The personal saving rate fell from around 8 per cent of disposable income two decades ago to almost zero. Households financed their lifestyles by drawing on increasing stock market and housing wealth, and taking on higher levels of debt. But falling house and stock prices have destroyed trillions of dollars in wealth, cutting off those ready sources of cash. What’s more, the stark realities of this recession have scared many households straight, convincing them that they need to save larger fractions of their incomes.... a rediscovery of thrift means fewer sales at the mall, and fewer jobs on assembly lines and store counters....
“This very weak economy is, if anything, putting downward pressure on wages and prices. We have already seen a noticeable slowdown in wage growth and reports of wage cuts have become increasingly prevalent—a sign of the sacrifices that some workers are making to keep their employers afloat and preserve their jobs. Businesses are also cutting prices and profit margins to boost sales..... With unemployment already substantial and likely to rise further, the downward pressure on wages and prices should continue and could intensify....
“If the economy fails to recover soon, it is conceivable that this very low inflation could turn into outright deflation. Worse still, if deflation were to intensify, we could find ourselves in a devastating spiral in which prices fall at an ever-faster pace and economic activity sinks more and more."
"Falling prices." "Deflation." "Devastating spiral." That's not the kind of honesty that one expects from a Fed chief. Yellen must have stopped drinking the lemonade.
And don't forget the banking system is still broken. Not a dime from the $700 billion TARP bailout was used to purchase toxic assets. The banks are still drowning in red ink. Bernanke has known since last September when Lehman Bros. defaulted, that the bad assets would have to be removed before the economy could recover. An underwater banking system is a constant drain on public resources and a drag on growth. Bernanke knows this, but rather than remove the assets by nationalizing the banks or restructuring their debt (as he should have done) he expanded the Fed's balance sheet by $1.2 trillion which provided the liquidity that financial institutions pumped into the stock market. "Bernanke's Rally" has generated the capital the banks needed to keep them from writing-down their debts or filing for Chapter 11, but the problems still persist right below the surface. Just this week, Elizabeth Warren's Congressional Oversight Panel released a damning report which stressed the need to address the issue of toxic assets. According to the COP's report:
"Financial stability remains at risk if the underlying problem of toxic assets remains unresolved.... If the economy worsens, especially if unemployment remains elevated or if the commercial real estate market collapses, then defaults will rise and the troubled assets will continue to deteriorate in value. Banks will incur further losses on their troubled assets. The financial system will remain vulnerable to the crisis conditions that TARP was meant to fix....
“Changing accounting standards helped the banks temporarily by allowing them greater leeway in describing their assets, but it did not change the underlying problem. In order to advance a full recovery in the economy, there must be greater transparency, accountability, and clarity, from both the government and banks, about the scope of the troubled asset problem.
“The problem of troubled assets is especially serious for the balance sheets of small banks. Small banks‘ troubled assets are generally whole loans, but Treasury‘s main program for removing troubled assets from banks‘ balance sheets, the PPIP will at present address only troubled mortgage securities and not whole loans.
“Given the ongoing uncertainty, vigilance is essential. If conditions exceed those in the worst case scenario of the recent stress tests, then stress-testing of the nation‘s largest banks should be repeated to evaluate what would happen if troubled assets suffered additional losses."
To sum up: There will be no real recovery until the toxic assets problem is resolved. Unfortunately, the Treasury and Fed have shown that they intend to sweep this issue under the rug for as long as possible.
Toxic assets, falling home prices, widespread malaise in the credit markets are just part of the problem. The deeper issue is the dismal condition of the US consumer who has seen his home equity dissipate, his retirement funds sawed in half,his access to credit curtailed, and his job put at risk. Ordinary working class Americans now face what David Rosenberg calls, "the era of consumer frugality---new paradigm of savings, asset liquidation and debt repayment ." Life styles will have to be toned-down and living standards lowered to meet the new deflationary reality. More and more people will be forced to jettison their credit cards and live within their means. It's not the end of the world, but it does foreshadow a protracted period of negative growth, social unrest and persistent high unemployment. Stock market euphoria can last a long time, but the laws of gravity still apply. Things will shake out eventually---and when they do--stocks will return to earth, debts will be written down, and a new era of thriftiness will ensue. Until then, it looks like we'll just keep faking it.
http://www.counterpunch.org/whitney08142009.html
Misguided Worries About Inflation
Inquiring minds reading about the threat of massive inflation looming on the horizon are asking "Where's the Inflationary Beef?" It's a good question too, so let's search far and wide for symptoms.
US CPI Drops Most Since 1950
Spain's Inflation At Record Low
Eurozone Prices Fall Record .7 Percent
German Prices Drop First Time in 22 Years
...
every week I have someone email me that "We have inflation and deflation at the same time."
No we don't. It is not possible. The reason is falling prices are a symptom of deflation not a definition of it. Falling prices frequently accompany deflation, but they are not a necessary ingredient.
If you need a refresher course please read Inflation: What the heck is it? (http://globaleconomicanalysis.blogspot.com/2006/02/inflation-what-heck-is-it.html).
An Austrian Economic Definition Of Inflation
In Austrian economic terms inflation is a net increase of money supply and credit and deflation is the opposite, a net decrease in money supply and credit. In those terms we either have inflation or we don't. Prices simply do not fit into the equation.
Not all those calling themselves Austrian economists would agree with that definition. Some consider money supply only. But even by that definition, we either have inflation or we don't.
The notion of inflation and deflation at the same time is a widely held belief based on brainwashing by the Fed about what inflation is. If everyone realized inflation involved money supply, the Fed and Central Bankers would not be able to lie through their teeth about being "inflation fighters".
Once you realize that inflation involves money supply, you must come to the realization that the only source of inflation in the world comes from Central Bankers. Unfortunately, the media has bought the Fed's "inflation fighting" mantra hook line and sinker by talking about inflation as if it was prices.
Yes prices of some thing can rise while others fall. However, that will ALWAYS be the case from now until eternity. This makes the seemingly powerful statement "we have inflation and deflation at the same time" cute, but meaningless nonsense.
Fiat Mathematical Model
Those who model the world in terms of money supply only, ignoring credit, have missed the boat big time. They have been looking for massive "price inflation" for years pointing out the huge printing by the Fed.
Yes, in isolation, printing is inflation. But its effects are nonexistent when credit, marked to market, is plunging at a greater rate as is the case now. I talked about this concept in detail in Fiat World Mathematical Model. (http://globaleconomicanalysis.blogspot.com/2009/02/fiat-world-mathematical-model.html)
The Fed and Central bankers, try as they might, simply have not been able to force banks to lend or consumers to borrow. For a real eye opener, take a look at the five charts in US Consumer Credit Shows Steepest Contraction in Over 5 Decades.
Those calling for higher prices because of all the printing blew the call and those looking only at prices to begin with were not even in the boat.
In a credit based economy one must take credit into consideration first and foremost to have a chance at getting the global picture correct.
Where's the Inflationary Beef?
The answer is: There is none, nor will there be any unless the Fed can coax banks to lend or consumers to go on another huge spending spree.
With alternative measures of unemployment over 16%, with an unprecedented 4.4 million workers have been unemployed and looking for work for 26 weeks or longer, with 1.5 million unemployed on the verge of expiring over 52 week of extended unemployment benefits, and with home prices crashing and $trillions in imaginary "wealth" wiped out, pray tell what is the likelihood of consumers going on a huge shopping spree?
http://globaleconomicanalysis.blogspot.com/2009/08/misguided-worries-about-inflation.html
http://3.bp.blogspot.com/_H2DePAZe2gA/SoWxxIWTSbI/AAAAAAAAJkk/L2Oktm_kaXo/s320/bankcredit.PNG
More Than 150 Publicly Traded US Banks Are In Serious Trouble
This analysis by Bloomberg (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aTTT9jivRIWE) is based on some fairly modest economic assumptions. Most of the banks in question are state and regional banks that have not enjoyed the largesse of the Fed and Treasury like the free-spending, Wall Street money center banks, who are sharply curbing lending and raising rates on credit cards and other revolving debt aggressively even for customers with excellent credit and no history of non-payment.
As you might suspect, even the worst of the banks with large percentages of non-performing loans all claim to be 'well capitalized' by regulatory standards.
If as indicated more of the smaller banks fail, we will be left with a few, larger, more potentially lethal financial institutions. Είναι αυτό που λέγαμε εδώ και καιρό, ότι πάμε για δημιουργία ολιγοπωλίων σε όλους τους κλάδους (και στον τραπεζίκό), με μια χούφτα ανθρώοους να έχουν συγκεντρώσει όλη την εξουσία και τον πλούτο
http://jessescrossroadscafe.blogspot.com/2009/08/more-than-150-publicly-traded-us-banks.html
How do you like this recovery? Pretty good, huh?
Except for the jobs, of course.
And except for the retail sales.
And except for the foreclosures…and house prices. And incomes. And consumer prices. And business profits.
It’s like a female impersonator…just like a real woman in every way, except for the essential ones.
At least stocks are doing well. The Dow rose another 36 points yesterday. In terms of time, it’s already beat the bounce of ’30…it’s in its sixth month. In terms of stock prices, it’s still a laggard, however. US stocks are up about 45% from their low of 6,547 on the Dow. By that measure, the current reading of 9,398 falls a little short of the 50% increase registered five months after the ’29 low.
Yesterday’s news was a big disappointment for mainstream economists. It’s ‘back to the drawing board,’ says The Wall Street Journal.
The dumbbells were already celebrating the end of the recession. Just yesterday, we reported on a survey of 53 of them. They figured the stimulus was working and the recession was coming to an end.
Even the Fed seemed to think so. The Washington Post headline: “Fed views recession as near end.”
But here at The Daily Reckoning summer headquarters we were doing some more painting yesterday…
…which means, we were doing more reckoning…
We don’t know when the recession will end…but we’re dead sure that those 53 economists interviewed by Bloomberg…and those at the Fed too…don’t know either. Few of them seem to have any idea what is really going on.
And now comes news that the economy is not recovering as planned.
“Even with Cash for Clunkers retail sales fall,” reports The New York Times. Retail sales were expected to go up in July. Instead, they went down.
Bummer.
Economists also expected unemployment numbers to go down. Instead, they went up in July…and last week, 558,000 people filed for unemployment benefits – up from the week before. That brings the total to 6.7 million jobs lost since the downturn began in December ’07.
Oh…and what’s this? Foreclosures hit another record high in July…making the third new record in the last five months.
This is a “recovery that only a statistician could love,” says another Washington Post headline.
You can prove anything if you torture the numbers enough. But if you need a job…or need to sell your house…or refinance your mortgage – good luck to you!
And here…in the spirit of summer…of warmth and camaraderie…we would like to offer the above-mentioned economists a little help: Pssst….it ain’t a recession; it’s a depression.
Since 1945, the US economy – and much of the rest of the world economy – has been carried on the backs of American consumers. First, they spent money they earned during the war years. Then, they spent money they earned in the big boom of the ’50s and ’60s. And then they spent money they hadn’t earned at all. They borrowed from future earnings…increasing total US debt from just 120% of GDP in the ’70s…to 370% of GDP in 2007.
In the last 15 years of that period, especially, each time the consumer showed a reluctance to continue spending, the feds rushed to give him more credit. And during the final five years – the Bubble Epoque – debt doubled.
Now, the consumer has dug in his heels. He’s not going a step further until he unloads his excess baggage of debt.
Once again, the feds are trying to stimulate him. The Fed’s key interest rate is practically at zero. The feds are pumping money into the economy as fast as they can. And they’ll give a fellow up to $4,500 if he’ll agree to kill his old car. The Cash for Clunkers programs seem cruel to us auto enthusiasts, but they have been popular, all over the world (more below.) But what good do they do?
Even with the stimulus spending…and the stimulating low interest rates…he’s still not willing to add debt. Of course, this is just what happened in Japan. The public sector spent; the private sector saved. Net result: an on-again, off-again recession that has lasted almost 20 years.
That’s a depression. It’s a point where the model no longer works. Look, how could the US economy recover? It’s a consumer-led economy, so the consumer would have to spend more money. But he’s not earning more money. He has no prospects of earning more – not with 10% unemployment and a punky economy. So, the only way he can spend more is by borrowing. Ergo, the only way the consumer economy can grow is by adding more consumer debt. Is that possible? Could the ratio of debt-to-GDP go to 400%…500%…to the moon?
Well, we’ve weren’t born yesterday. We’ve been around long enough to know that almost anything is possible.
This morning’s news tells us that the federal deficit through July comes to $1.27 trillion. We didn’t think that was possible. And despite this inferno of new debt…the 10-year Treasury bond yields barely 3.6%. We never thought that was possible either.
So, anything could happen. But generally, government stimulus only works when it is not needed. That is, it only works when it goes in the same direction as the underlying trend…not against it. Just like you can make a sailboat go faster by unfurling the sails, you can speed up an expansion by offering more and easier credit.
But now, the underlying trend has reversed. It’s no longer a credit expansion; it’s a credit contraction. The consumer has had his fill of debt. He’s cutting back on his spending and paying off debt. That’s what the July figures show. That’s been the history of entire downturn. That’s why it’s a depression, not a recession. It’s a major change of direction that will take years to accomplish. Now, stimulus is not only useless – since it is against the major trend – its counterproductive. It delays and contradicts the adjustments that need to be made.
But wait. We know what you’re thinking – that the Cash for Clunkers program is a success, because it encourages consumers to buy. See. Sometimes central planning really works, right? Yes, and if you look no further than the auto sales figures for proof, who can argue? Alas, a centrally planned economy is a perverse thing…where every positive statistic has the crumpled up bodies of tortured numbers buried beneath it. Take away the ‘free money’ from the feds and there’s nothing left. No real increase in demand…just a temporary demand based on a temporary and unsustainable stimulus.
Encouraging people to buy too much was what caused the problem in the first place. Encouraging them to buy more now is not a solution; it’s just a continuation of the same flawed policy of stimulating consumer demand…a policy that has been in place for decades.
But now the wind is blowing in the other direction. The government may not like it, but they can’t stop it.
http://dailyreckoning.com/the-consumer-has-dug-in-his-heels/
Mark your calendars… the Fed has promised to stop manipulating the bond market by October.
That’s the meat of the news from yesterday’s Federal Open Market Committee meeting. They will “gradually slow” the pace of its official Treasury purchases, but the $300 billion program will now run through October instead of ending in September, as the Fed had previously scheduled.
(Of course, as our friend Chuck Butler often points out, that’s just the official word. The Fed has other ways to skin this cat. For example, they’re rumored to be striking deals with primary dealers for post-auction purchases. Instead of making official bond purchases at the auction, the Fed will have a primary dealer buy the bonds and then sell them to the Fed… same debt monetization, but without that pesky “transparency” and media attention.)
http://dailyreckoning.com/the-fed-is-not-your-friend/
Ginnie Mae President Murin Said to Resign Tomorrow Η Ginnie Mae έχει και αυτή πρόβλημα, όπως η Fannie Mae και η Freddie Mac. Οπότε "οι ποντικοί εγκαταλείπουν το σκάφος"
Joseph Murin, the president of government-run mortgage bond insurer Ginnie Mae, will step down tomorrow after about 13 months on the job, according to two people familiar with his plans.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=anWNXIw9b0cY
""Europe Recovers as U.S. Lags" Τα κράτη που δεν ακολούθησαν πιστά το "Αγγλοσαξωνικό" μοντέλο έχουν λιγότερα προβλήματα, συγκριτικά πάντα με το τι γίνεται σε ΗΠΑ, Αγγλία, Ιρλανδία, κτλ. Και οι "άτακτοι" εργαζόμενοι στη Γαλλία, που κάθε λίγο και λιγάκι κάνουν αυτές τις 'ανυπόφορες" απεργίες και κερδίζουν κάποιες νίκες, ή η διατήρηση της παραγωγικής της βάσης (βιομηχανία) από τη Γερμανία, αποδεικνύεται ότι μάλλον είναι καλύτερες συνταγές για το λαό, σε σύγκριση με την έλλεψη λαικών αγώνων, οργανωμένου συνδικαλισμού/κόματος, την αποβιομηχάνιση και το outsourcing, που όσο πιο έντονα είναι, τόσο χειρότερα είναι τα πράγματα για εμάς
It was conventional wisdom in the US and UK financial press that Europe was dong a hopelessly bad job of responding to the economic downturn, that it needed to do vastly more in the way of fiscal stimulus, that it was consigning its citizens to continued recession, and the Te Germans in particular were to blame for their conservatism re emergency fiscal measures. German readers begged to differ, pointing out the Germany (and the rest of Europe) has large automatic stabilizers (very generous unemployment insurance, for instance), making discretionary fiscal spending less necessary.
I was traveling along the Danube and Rhine in June, and saw far fewer signs of distress (like vacant retail stores) then I see is TARP-supported Manhattan. I thought this was merely sample bias, the vagaries of being in tourist areas (albeit before tourist season was in full swing) and discounted my impressions.
Turns out my sample may not have been so unrepresentative. The Wall Street Journal reports that Europe appears on the cusp of a bona fide recovery, with France and Germany both showing decent second quarter growth, while the US is trying to pretend that "things are getting worse less quickly" is tantamount to recovery.
Now are any of the Euro bashers about to give the EU authorities some credit? I doubt it.
And this disparity, if it persists, points to a much deeper issue. The US chose to deregulate across a wide range of activities and let the devil take the hindmost. Europe cares more about institutional frameworks and collective outcomes. US commentators regularly describe Europe a sclerotic. But if the EU winds up delivering better growth, what justification do we have for a system that seems best at redistributing income to teh top
http://www.nakedcapitalism.com/2009/08/europe-recovers-as-us-lags.html
New geographical divide on the cards as twin motors of Euroland crawl out of recession but southern states remain in the wreckage.
Crass Keynesianism has done its job. A blast of fiscal stimulus and "cash-for-clunker" schemes have lifted France and Germany from the depths of recession.
The twin motors of Europe each eked out 0.3pc growth in the second quarter, much to the consternation of their own governments and the International Monetary Fund. The eurozone as a whole shrank 0.1pc. Christine Lagarde, the French finance minister, interrupted her holiday to announce that "France was finally coming out of the red". Her country has been cushioned by its big state sector and well-regulated banks. Growth may have been lifted by a bumper crop of Airbus jets, meeting old orders, so caution is in order. Airbus will trim its A320 lines in October. "It is too early to declare victory," said Marc Touati, from Global Equities.
The Teutonic comeback is true to character. Germany is highly geared to the global cycle. It plunged harder than any other rich country bar Japan as the crisis hit, largely because demand for the "big ticket" machinery that drives its export industry imploded. It is now rebounding with similar vigour. Germany's superb companies are the first to benefit as China and the Middle East return to life.
The question is whether this adds up to much more than a restocking rally for a couple of quarters after the waterfall collapse over the winter – as occurred in Japan's Lost Decade, or in the 1930s. Within a few months the "sugar rush" of fiscal stimulus in Europe, the US, China, and Japan will be wearing off.
Charles Dumas from Lombard Street Research said Germany has relied on more crass Keynesianism than it lets on. "They have had a budget stimulus, car subsidies, and they're paying people without jobs [Kurzarbeit]. This is all to the good, but it doesn't in any way create the foundations for a new growth story."
The DIW Institute in Berlin expects unemployment to rise by another million to 4.5m next year as job subsidies expire and companies are forced to slash labour – as they must, since over-capacity is at a post-war high. Mass lay-offs will deliver a fresh hammer blow to retail demand.
While any sign of recovery is welcome, there is a sting in the tail of yesterday's data. The eurozone's "Club Med" remains mired in slump and likely to slip further behind if recovery gathers steam. Italy shrank 0.5pc, and has now suffered seven quarters of contraction. Spain shrank by 0.9pc.
David Marsh, author of The Euro: The Politics of the New Global Currency, said this North-South chasm will test the European Central Bank's ability to manage a one-size-fits-all policy for Euroland.
"The moment of truth will come when German recovery leads to a rise in interest rates, and that may come sooner than people think," he said. "Germany will emerge from this crisis more competitive. It has used recession to make its companies fitter, while the South has been losing competitiveness steadily. I would be particularly worried about the situation in Italy, where lack of leadership is frightening."
Italy is moving disturbingly close to a debt compound trap as tax revenues slide. The Italian treasury has revised the country's expected debt in 2010 from 101pc of GDP to 120pc since the crisis began.
Julian Callow, from Barclays Capital, said unit labour costs have risen 28pc in Italy and 27pc in Spain compared to Germany since the launch of the euro.
It will be a Sisyphean task for the Club Med states to claw back parity unless Germany is willing to ease the adjustment by tolerating some degree of inflation. There are no signs of that. German prices have fallen 0.7pc over the last year. "Italy and Spain are really in a trap here," he said.
Spain's crisis is more immediate. Unemployment has reached 18.1pc. Deflation is setting in after a 1.4pc fall in prices over the last year, raising the risk of debt suffocation.
For the eurozone as a whole, it is far from clear whether the banking crisis has been resolved. Credit to households and businesses has contracted since February: the M3 "broad" money supply has been flat.
M3 stagnation can be an early warning of trouble to come a few months later, though in this case the ECB thinks the data had been distorted by emergency policies. Not all experts agree. Professor Tim Congdon, from International Monetary Research, described the money figures as "horrifying".
The Federal Association of German Banks says there is a "real danger" of a fresh credit crunch over the next 18 months as default rates creep up and corporate downgrades force lenders to set aside greater reserves.
US and UK banks took much of their punishment early because they were heavily exposed to debt securities that collapsed almost instantly when the storm hit. European banks are likely to suffer later in the cycle. Their style of lending usually means that losses are not crystallised until defaults occur. The ECB says eurozone lenders may have to write down a further €203bn (£175bn) in bad debts by late 2010.
Berlin has refused to conduct an open stress test on its banks, raising suspicions that it is brushing problems under the carpet until the elections in September. We will find out soon enough if that is true.
http://www.telegraph.co.uk/finance/economics/6023938/Keynes-rescues-France-and-Germany-leaving-Club-Med-behind.html
Developer's collapse threatens Irish bailout
UK banks including RBS and HBOS exposed to failed property empire
Τhe Irish government's plans to create a bad bank suffered a setback this week when the country's Supreme Court ruled that companies belonging to Dublin's biggest developer, Liam Carroll, should be placed in liquidation.
The ruling has created a sense of panic in some quarters, with fears that the Irish property market, which has already experienced one of the sharpest declines in the world, could be flooded with cheap flats and half-built office blocks. This in turn could destabilise the National Asset Management Agency, the Irish government's bad bank which is due to begin operations next month after parliament returns early from holidays to debate the legislation which the government says is necessary to prop up the country's main banks.
It also threatens to hit part-nationalised UK banks, which are owed massive sums by Irish developers. Almost half the €1.2bn (£1.03bn) owed to banks by Mr Carroll, for example, is due to HBOS's Bank of Scotland and Ulster Bank, the subsidiary of RBS, which is 70 per cent owned by British taxpayers.
While most analysts say a fire sale of property belonging to Mr Carroll's Zoe Developments is unlikely, the collapse of his empire has once again raised fears that the government's bad bank will over value loans it plans to buy. Many voters see the bad bank as little less than a subsidy to the banks and resent the idea that the taxpayer will be left holding thousands of dud developments all over the country. Every time property prices fall, that subsidy gets bigger.
These fears could in turn place pressure on Taoiseach Brian Cowen's government, which depends for support on the left-leaning Green Party. The party's grass roots are getting restive and are a long way from their comfort zone when they contemplate a rescue package that might help the developers who have ruined large swaths of the countryside and shown little but contempt for green politics.
These concerns, taken together with the inevitable hospital closures and social welfare cuts that are coming down the track as Ireland engages in a unprecedented fiscal belt tightening, could yet be enough to destabilise a government that has already seen former loyalists resign the party whip of the main Fianna Fail party. However, with MPs knowing an election would almost inevitably usher in a change of party and no obvious successor to him in cabinet, Mr Cowen is expected to continue to govern in the short-term at least.
Dublin, a city where property developers often make the gossip pages for their extravagance and high living, is sure to see other high profile failures in the autumn. While Mr Carroll limited his operations to Dublin, many of the other developers who could find themselves before the commercial courts have extensive interests in London, a city many Irish people know better than Galway or Cork. Irish developers snapped up all sorts of trophy buildings in British cities during the Celtic Tiger boom and many of these are likely to be back on the market next year as the Dublin's bad bank takes over the loans that financed the spree and then looks to sell the properties off.
One of the least remarked upon aspects of the Irish property crash is just how interconnected Irish and British interests now are. There has been a lot of high level communication between Dublin and London and officials on both sides report the two governments are working well, something that would have been inconceivable during the Troubles when problems in Northern Ireland caused constant friction between the two neighbours. The present crisis may paradoxically be strengthening and broadening Anglo Irish relations.
http://www.independent.co.uk/news/business/news/developers-collapse-threatens-irish-bailout-1772001.html
IMF boost of €500m to State's currency reserves
IRELAND can expect a $700m (€500m) boost to its foreign currency reserves after a decision by the International Monetary Fund (IMF) to inject $250bn into its member nations' reserves.
Employing a rarely-used tool, the IMF board of governors approved the allocation of Special Drawing Rights (SDRs), the institution said in a statement.
This was by far the largest general SDR allocation in the body's six-decade history and will take effect on August 28.
http://www.independent.ie/business/irish/imf-boost-of-8364500m-to-states-currency-reserves-1859807.html
Σοκ αλά ΔΝΤ με πάγωμα μισθών Δημοσίου για 3 έτη
Αλλά επειδή στις οικονομικές εξελίξεις συνεκτιμώνται και τα πολιτικά πράγματα, ο κ. Παπαθανασίου θα ρίξει στον στίβο και τη βεβαιότητα σχεδόν ότι η χώρα οδηγείται σε εκλογές και άρα η κυβέρνηση που θα προκύψει θα μπορεί στην αρχή της θητείας της να λάβει σκληρά μέτρα.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=14/08/2009&id=73106
Αυξήσεις από την κάλπη
Μετά τους εργαζόμενους του Δημοσίου, που για δεύτερη συνεχή χρονιά -το 2010- δεν θα πάρουν αύξηση, κινδυνεύουν και οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=14/08/2009&id=73116
Αν όμως υπάρχουν αγώνες:
Αποδέχτηκαν τα αιτήματα της ΠΝΟ οι εφοπλιστές
Δεν θα γίνει απεργία στα πλοία της ακτοπλοϊας, καθώς οι ακτοπλόοι εφοπλιστές αποδέχτηκαν όλα τα αιτήματα της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας και θα υπογραφεί τελικά η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του 2009.
Ο γενικός γραμματέας της ΠΝΟ, Γιάννης Χαλάς, δήλωσε χθες στις τρεις το μεσημέρι στο «Εθνος»: «Μου τηλεφώνησαν από την Ενωση Επιχειρήσεων Ακτοπλοϊας και μου είπαν ότι αποδέχονται όλα τα αιτήματά μας. Κατάλαβαν ότι δεν επρόκειτο να υποχωρήσουμε με τίποτα, προκειμένου να υπερασπιστούμε τους ναυτικούς μας, οι οποίοι εργάζονται πολύ σκληρά στα επιβατηγά πλοία».
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=5308866
Κινητοποίηση εργαζομένων στις εγκαταστάσεις της WIND στη Θεσσαλονίκη
Τα κεντρικά γραφεία και το τηλεπικοινωνιακό κέντρο, στις εγκαταστάσεις της εταιρίας κινητής τηλεφωνίας «WIND» στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης κατέλαβαν συμβολικά για περίπου δυόμισι ώρες, το απόγευμα, μέλη του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής νομού Θεσσαλονίκης (ΣΕΤΗΠ) και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ.
Όπως επεσήμαναν οι συνδικαλιστές, η εταιρία «επικαλούμενη ψευδώς την κρίση καταργεί τις διατακτικές προς τους εργαζόμενους (επίδομα για αγορές)» και «αρνείται να καταβάλει αυξήσεις στην νέα επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση», ενώ «εισάγει πρακτικές ελαστικής απασχόλησης, αναθέτοντας το τμήμα της εξυπηρέτησης πελατών σε άλλη συνεργαζόμενη εταιρία και ``ανακυκλώνοντας`` εργαζόμενους».
Η κινητοποίηση έγινε στο πλαίσιο της κλιμάκωσης της πανελλαδικής κινητοποίησης του ΣΕΤΗΠ, με αιτήματα την ανάκληση των απολύσεων δύο συνδικαλιστριών, εργαζομένων στην εταιρία, τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων εργαζομένων και την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας στην επιχείρηση.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_12/08/2009_292467
«Ανταρσία» εργαζόμενων σε χαλυβουργία της Κίνας
Συγκρούσεις αστυνομικών με εργάτες σε χαλυβουργία που κρατούν στέλεχος της επιχείρησης όμηρο προσπαθώντας να αποτρέψουν την ιδιωτικοποίησή του.
Ο Τσεν Κάνγκουο, αναπληρωτής κυβερνήτης της επαρχίας, έφθασε στην πόλη Ανγιάνγκ την Παρασκευή για να συζητήσει με τους εργάτες, σε μια σαφή ένδειξη πως οι αρχές θεωρούν πολύ σοβαρή την υπόθεση.
Τον περασμένο μήνα έξαλλοι εργάτες σκότωσαν τον διαχειριστή ενός εργοστασίου χάλυβα που πούλησε την επιχείρηση για 64 εκατ. γιούαν, ή 9,3 εκατ. δολάρια, χωρίς την έγκρισή τους, κι η νέα διεύθυνση προανήγγειλε εκατοντάδες απολύσεις, ακόμα και εργαζομένων επί δεκαετίες στην εταιρία.
Οι ταραχές αυτές προστίθενται στις ενδείξεις που καταδεικνύουν πως η ένταση όσον αφορά τα εργασιακά θέματα κλιμακώνεται στην Κίνα, κατά αναλυτές.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_15/08/2009_292646
http://2.bp.blogspot.com/_663aIibAGB4/SoUHSvWo4OI/AAAAAAAACAo/6I8DCMxoU8E/s400/lidl.png
ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ LIDL
Τα ρεπορτάζ που έχει κάνει τις τελευταίες δεκαετίες,
υποδυόμενος ρόλους, συγκλόνισαν τη Γερμανία και δημιούργησαν
ολόκληρη σχολή της ερευνητικής δημοσιογραφίας. Αυτή τη φορά,
δύο δεκαετίες και βάλε μετά το βιβλίο όπου περιέγραφε
τις συνθήκες εργασίας των ξένων μεταναστών, ο Γκίντερ Βάλραφ
ξαναφόρεσε την ποδιά του ανειδίκευτου εργάτη, για να δείξει
τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται στην "αναπτυγμένη"
Γερμανία αυτοί που παράγουν τα φτηνά προϊόντα της αλυσίδας
σούπερ μάρκετ Lidl. Το ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό
της εφημερίδας "Die Zeit" κράτησε ένα μήνα στο εργοστάσιο μιάς
εταιρίας που αποτελεί αποκλειστικό προμηθευτή των Lidl
με φραντζολάκια. Η εταιρία Βαϊντσχάιμερ, σε μια κωμόπολη στη
Ρηνανία, δουλεύει επί 24 ώρες το 24ωρο, συσκευάζοντας
σε σακουλάκια 10 μικρά ψωμάκια, που μπορούν να αγοράσουν
οι πελάτες του σούπερ μάρκετ για ένα ευρώ και 5 λεπτά...
Ο Βάλραφ, που έχει πια πατήσει τα 65, χρειάστηκε
να επιστρατεύσει την τέχνη του στη μεταμφίεση, φορώντας μαύρη
περούκα και αφήνοντας μουστάκι, με στόχο να πείσει τους
εργοδότες του ότι είναι 50άρης. Χρησιμοποίησε και όλα τα τρικ
που ήξερε από το παρελθόν για να "πάρει τη δουλειά".
Μια δουλειά που αμείβεται με 7,66 ευρώ την ώρα μικτά,
κάτω δηλαδή από το επίσημο κατώτατο ωρομίσθιο της Γερμανίας,
που είναι 9,61 ευρώ. Υπερωρίες δεν υπάρχουν, Σαββατοκύριακα
ή αργίες δεν πληρώνονται έξτρα, όποιος αρρωστήσει
δεν πληρώνεται. Συνήθως μάλιστα χάνει τη "βάρδια" για πάντα.
Ο δημοσιογράφος περιγράφει τις εμπειρίες του, όταν οι
στραβωμένες από τη χρήση λαμαρίνες κολλούν πάνω στους ιμάντες
και οι εργάτες προσπαθούν να πιάσουν αυτές και τα ψωμάκια
που ίπτανται στον αέρα, καίγοντας τα χέρια τους.
Μιλάει για την τρομοκρατία της εργοδοσίας, που απολύει όποιον
τολμά να αναφερθεί σε συνδικαλιστικά δικαιώματα.
«Την πρώτη ημέρα η υπεύθυνη μου έδωσε ένα παντελόνι εργασίας
και ένα κοντομάνικο μπλουζάκι. Τη ρώτησα πώς δεν θα παγώνω
το χειμώνα. "Αν κρυώνετε, θα πρέπει να δουλεύετε πιο γρήγορα",
ήταν η απάντησή της». Ο δημοσιογράφος περιγράφει πως η πίεση
για φτηνά προϊόντα μεταφέρεται από τα σούπερ μάρκετ στους
προμηθευτές, καθιστώντας ουσιαστικά "υποχρεωτική"
την κακοπληρωμένη εργασία κάτω από απάνθρωπες συνθήκες.
Οταν ρώτησε έναν υπεύθυνο γιατί δεν αγοράζουν καινούργιες
λαμαρίνες, αυτός του απάντησε αφοπλιστικά:
"Εσείς είστε φθηνότεροι".
Μιλάει για το πώς υποχρεώθηκε με το ίδιο κοντομάνικο μπλουζάκι
να πετάει τα χαλασμένα ψωμάκια στους κάδους που υπήρχαν έξω
από το εργοστάσιο. Ή για το πώς, χωρίς προστασία, έσκιζε σε ένα
στενό δωμάτιο τα ελαττωματικά σακουλάκια, που περιείχαν
διοξείδιο του άνθρακα φτάνοντας σε σημείο λιποθυμίας.
"Αντεξα ένα μήνα στην κόλαση με τα φραντζολάκια. Εχασα πέντε
κιλά. Τις επόμενες ημέρες αισθανόμουν μόνο χαρά που είχα
τελειώσει με αυτήν την ιστορία. Μετά άρχισα να αισθάνομαι
τύψεις απέναντι στους συναδέλφους που είχα αφήσει πίσω μου.
Στα μάτια μου έχω διαρκώς την εικόνα του νεοφερμένου εργάτη
που μπαίνει μέσα στο εργοστάσιο. Μόνος, απελπισμένος, ουρλιάζει
μόλις κάψει τα χέρια του. Δεν έχει ιδέα τι να κάνει,
κανείς δεν θα τον βοηθήσει, ούτε οι συνάδελφοί του".
Ο έλεγχος του 70% της ευρωπαϊκής αγοράς από πέντε μεγάλες
αλυσίδες ενισχύει τέτοια φαινόμενα, επισημαίνει ο Βάλραφ.
Μοναδική λύση, κατά τη γνώμη του, είναι να κατανοήσουν
οι καταναλωτές τη δύναμή τους και να τη χρησιμοποιήσουν,
γυρνώντας την πλάτη σε εκείνους που παράγουν
κάτω από τέτοιες συνθήκες.
Το ερώτημα είναι βέβαια πώς μπορούν να το μάθουν οι καταναλωτές.
Δεν υπάρχουν και τόσοι πολλοί Βάλραφ
στη σύγχρονη δημοσιογραφία.
πηγή: Ελεύθερος Τύπος
και για όποιον ξέρει γερμανικά
http://www.zeit.de/online/2008/19/wallraff-lidl-broetchen
http://vasiliastismonaxias.blogspot.com/2009/08/lidl.html
the proletarian lifestyle (oh, shit, maen!!!) Είναι λίγο επιφειακός ο τρόπος που παρουσιάζει το θέμα, αλλά παρόλα αυτά το άρθρο θέτει ένα σοβαρό ζήτημα - τον αριστερισμό, τη "ροζ" αριστερά, που ενοοείται πως δεν πρόκειται ποτέ των ποτών να πείσει πραγματικά τον κόσμο της εργασίας:
κύριοι, εχάσαμε.
δεν το δείχνει αυτό, ούτε η πτώση του σοβιετικού καθεστώτος, καθώς αυτό έτσι κι αλλιώς δεν ήταν σοσιαλισμός.
ούτε η θεαματική άνοδος της ακροδεξιάς, των κάθε λογής φασιστόσκυλων, και της πιο μασκαρεμένης δεξιάς γενικώς πανευρωπαϊκά, γιατί και αυτό είναι ζήτημα που έχει να κάνει περισσότερο με το ξεμπρόστιασμα των ψευδοσοσιαλιστικών κυβερνήσεων της τελευταίας 20ετίας, πχ στην ελλάδα και στη γαλλία, αλλά και αλλού, μα τι λέω, παντού.
όλα αυτά, κύριοι, είναι τρίχες.
η αληθινή απόδειξη ότι εχάσαμε, είναι φυσικά η συνείδηση του κόσμου.
πώς αντιλαμβάνεται ο κόσμος σήμερα το σοσιαλισμό, την αυτονομία, την αυτοδιαχείριση, και όλα αυτά τα όμορφα πράγματα;
άστα καλύτερα, να μην το συζητήσουμε…
εμείς για άλλη μια φορά πιστοί στο καθήκον μας και βιδωμένοι στις επάλξεις της αυθεντικής παραπληροφόρησης, οργανώσαμε μία ακόμη θρυλική έρευνα και σας παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα:
ΜΕΓΑΛΗ ΕΡΕΥΝΑ – ΣΟΚ!
παραπαμ παραάααμ!!!
τι μπλουζάκια φορούν οι προλετάριοι; ε;
http://img38.imageshack.us/img38/4481/68978656.jpg
η θεωρία αλλά και η λογική λένε ότι ο μέσος καταπιεσμένος χαμηλόμισθος ή ανασφάλιστος ή άνεργος ή σκληρά εργαζόμενος για μια μπουκιά ψωμί ή συμβασιούχος για ψίχουλα ή ιδιωτικός υπάλληλος με ελαστικό ωράριο ή μισθωτός που χρωστάει και το σώβρακό του ή συνταξιούχος με τον καινούριο νόμο ή ξέρεις τώρα για ποιους μιλάω, αυτός λοιπόν ο φτωχός σύμφωνα με τη θεωρία θα πρέπει να θέλει να ανατινάξει τουλάχιστον 45 τράπεζες για να ρθει να κουλάρει λίγο.
το επόμενο βήμα είναι να σκεφτεί κανείς ότι ένας τέτοιος τύπος, επειδή δεν πρόκειται ποτέ να αποτολμήσει τέτοιο επικίνδυνο σχέδιο, θα ήθελε να φοράει τουλάχιστον το μπλουζάκι της φωτογραφίας, αξίας 20Ε παρακαλώ, για παρηγοριά.
αμ δε!
όποιος νομίζει ότι θα δει ποτέ προλετάριο με αυτό το μπλουζάκι, καλά κάνει. η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.
http://issipap.files.wordpress.com/2009/08/3.jpg?w=300&h=300
το δεύτερο μοντελάκι μας σκαμπάζει πιο καλά από μόδα, δε νομίζετε;
με μονάχα 26,54 δολαριάκια αποκτάτε αυτή την απίθανη πρόταση για τη θερινή κολεξιόν σας. συνδυάζεται άριστα με ξυρισματάκι αλά ναυτίκ, όπως ο κούκλος της φωτογραφίας.
γιατί η μόδα είναι η πιο σταθερή αξία του αιώνα.
ποιος διαφωνεί;
στο θέμα μας όμως:
τι;
προλετάριος με τέτοια μπλούζα;
πλάκα σπας.
http://issipap.files.wordpress.com/2009/08/4.jpg?w=300&h=300
μάγκες με 23,95 έχετε τον ίδιο το στάλιν στη μπλουζίτσα σας!
άντε καλοφόρετο.
κάθε προλετάριος θα ήθελε αυτό το απόκτημα για τη γκαρνταρόμπα του.
μήπως θέλεις τώρα να δεις τι φοράνε πραγματικά οι προλετάριοι;
βγές μια βόλτα από τους πάγκους της λαϊκής ρε μεγάλε…
http://issipap.wordpress.com/2009/08/14/the-proletarian-lifestyle-oh-shit-maen/
Έκκληση Μεντβέντεφ για επενδύσεις στους τομείς υψηλής τεχνολογίας στη Γερμανία
Ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ υπογράμμισε σήμερα στο Σότσι την ανάγκη για τη Ρωσία να επενδύσει στις βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας στη Γερμανία, ακόμη και σε περίοδο κρίσης, προκειμένου να καταστεί δυνατή η διαφοροποίηση της οικονομίας της χώρας, η οποία εξαρτάται από τους υδρογονάνθρακες.
«Γιατί έχουμε ανάγκη τέτοιες επενδύσεις τώρα, ακόμη και όταν η οικονομία είναι σε στενωπό; Ακριβώς για να εξέλθουμε από αυτή τη δύσκολη κατάσταση», δήλωσε ο Μεντβέντεφ, έπειτα από μια συνάντηση στο Σότσι (νότια Ρωσία) με τη Γερμανίδα καγκελάριο Α. Μέρκελ.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_14/08/2009_292632
Ο Μεντβέντεφ αποκλείει βελτίωση των σχέσεων της Μόσχας με το Κίεβο
Υπό την παρούσα πολιτική ηγεσία.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_14/08/2009_292627
Και ένα χιουμοριστικό βίντεο "για να γελάσουμε και λίγο", που πάντως θέτει ένα πραγματικό ζήτημα, ότι ο καπιταλισμός εξωθεί οποιον θέλει να πετύχει να εκμεταλλευτεί τον άλλο - αν δεν το κάνεις, δε θα "πετύχεις". Το βίντεο είναι από σατυρική εκπομπή στις ΗΠΑ:
http://www.thedailyshow.com/watch/wed-august-12-2009/mba-ethics-oath
The Waiting Game
The headlines have now largely disappeared, and the financial crisis sits quietly humming away in the background. The sense of collapse, the immediacy of the crisis seems to have dissolved and economics has been returned to the finance pages, for the interest of the economics 'nerds' only. The New York Times headlines with a story about Myanmar, and the Times headlines a story about curbing bonuses in the UK. The obsession with banking bonuses continues, but the state of the British economy barely gets a mention.
It also appears that those that follow the crisis have now settled into two distinct camps. On the one side there are those (like myself) who believe that the government pouring of borrowed money into the economy and printing of ever more money is a catastrophe, and those who believe that the action has 'saved' us from a far worse fate. Some, like Krugman, worry that the spending and printing are insufficient, and advocate more government intervention. How much 'enough' might be is never clear, and the source of the flood of money to be used is not discussed.
Occasionally a story still breaks into the headline news, for example the relentless rise in the numbers of the unemployed. However, most of the important stories fail to gain any traction, such as the ongoing bank failures (http://blogs.reuters.com/rolfe-winkler/2009/08/14/bank-failure-friday-dif-update/) in the US, or the melt down in commercial property (http://www.reuters.com/article/marketsNews/idUSN1430949220090814). In the meanwhile organisations like the IMF are predicting economic growth (http://www.imf.org/external/pubs/ft/weo/2009/update/02/index.htm) (albeit sluggish) for the coming year. This is the same organisation that has just approved (http://www.imf.org/external/np/sec/pr/2009/pr09283.htm) $250 billion in Special Drawing Rights to provide 'liquidity' to the world economy.
It seems that the headline writers believe that we have indeed turned the corner, and that all will eventually end well.
...
In my last post (http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/08/recovery-in-uk.html) I reviewed the fundamentals of the UK economy, and looked for any source of real and sustainable growth in the economy, and found none. There is no productivity miracle taking place, we are still seeing unemployment climbing, and we are still consuming more than we produce. All this is taking place while the economy sinks ever deeper into debt.
The question that is rarely (if ever) asked is this; where is the real and sustainable growth going to come from? Which industry, which sector, is going to return the economies to surplus - such that the money borrowed from overseas might be paid back. For those, like Krugman, who advocate more borrowing and spending, this small detail eludes them. I have yet to see any of the advocates of borrow and spend identify how the economies might return to a current account surplus, an absolute necessity if an economy is to repay overseas borrowing. Instead, they simply advocate more borrowing, and an ongoing deficit as that borrowing translates into more imports, more interest repayments, and a greater charge on the future output of the economies.
So now we are in the waiting game. There is no prospect of return to surplus, ever more borrowing, ever more printing of money. There is no explanation of how economies such as the UK or US might ever repay the money, no reform, just more spending, more consumed than produced. In the end, only time will tell which side of the argument is right. The argument boils down to this; how long can an economy consume more than it produces?
Note 1: There are, of course, 'developed' countries such as Germany who run current account surpluses and which are still competitive.
http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/08/waiting-game.html
Κλιμάκωση των αντιθέσεων ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη, ακόμα ακι ανάμεσα σε έχρι πρώτινος "αχώριστους φίλους", όπως οι ΗΠΑ και η Αγγλία, καθώς πλέον το κάθε κράτος κοιτά ξεκάθαρα το δικό τους συμφέρον, που το φέρνει αντιμέτωπο με το συμφέρον των άλλων κρατών..
Τελευταίο σημαντικό κρούσμα του λεγόμενου 'προστατευτισμού" είναι η χορήγηση από την Αγγλία ενός σημαντικού ποσού στην Airbus, κίνηση που βέβαια δεν άρεσε καθόλου στη Μπόινγκ και στις ΗΠΑ (όταν βέβαια έδιναν δις πχ στις αυτοκινητοβιομηχανίες, τότε "όλα καλά").
Οι αντιθέσεις ανάμεσα στα κράτη θα οξυνθούν, γιατί το καθένα κοιτά τη δική του επιβίωση, σε βάρος των άλλων. Μέχρι που θα φτάσουν άραγε για να επιβιώσουν?
Και μέχρι που θα πρέπει να φτάσουμε εμείς, οι λαοί, ώστε να διασφαλίσουμε τα δικά μας συμφέροντα?
US accuse Britain of stoking trade row with £340m Airbus loan
• Mandelson denies move is a naked state subsidy "Όχι, όχι, δεν έκανα τόποτα, είμαι καθαρός"
• Funding will safeguard 6,000 aerospace jobs
The trade dispute between the US government and the European Union over state backing for Boeing and Airbus escalated after Washington accused Britain of taking a "major step in the wrong direction" by pumping £340m into the Airbus A350 widebody jet programme.
Lord Mandelson, the business secretary, drew rebukes from US officials after announcing that the UK government will help fund the construction of the rival to the Boeing Dreamliner. The £340m loan towards building wings for the A350 will secure more than 1,200 jobs at plants in Filton, near Bristol, and at Broughton in north Wales. Lord Mandelson denied that the loan constituted a naked state subsidy and described the ongoing legal row between the US and the EU as "senseless".
He said: "This is neither a bailout nor a subsidy, we're not sinking money from which we'll never see a return. This is a first-rate investment in British engineering expertise."
However, the Office of the United States Trade Representative, which negotiates trade agreements on behalf of the US president, slammed the move. The US has brought a case against the EU at the World Trade Organisation, which is expected to deliver preliminary findings on alleged multibillion euro subsidies to Airbus over the next month. The EU has launched a countersuit, claiming that Washington backs Boeing with substantial payments, with Airbus alleging that $5bn (£3bn) of Federal cash has been invested in the Dreamliner project alone.
"The commitment of launch aid, or any other form of preferential financing, by any of the EU member states would be a major step in the wrong direction," said the USTR. "We want to resolve the problem of WTO-inconsistent aircraft subsidies, but the commitment of additional support would make that even harder."
Mandelson, who launched the counterclaim against the US government when he was European trade commissioner, said Washington and Brussels had become embroiled in "senseless tit-for-tat" disputes. "I did not welcome it, or seek it, but it was inevitable once the Americans started down this course," he said.
Boeing said it was "disappointing" that EU states were investing vast sums in the A350 programme ahead of the WTO announcement. The A350, which has received nearly 500 orders from 30 customers, has received support worth €1.1bn from Germany and €1.4bn (£1.2bn) from France. "Airbus should finance its aircraft development using its own cash and commercial loans," said a Boeing spokesperson.
A spokesperson for Airbus said the company needed state backing to compete with its American rival. Airbus has plants in Germany, France, Spain and Britain and is owned by EADS, whose shareholders include the French and Spanish governments as well as German car manufacturer Daimler.
"The objective is to achieve a level playing field," he said. Αχαχαχαχαχαχ, βαφτίζει την εξυπηρέτηση του δικού του συμφέροντος ως "ίσες ευκαιρίες για όλους", μιλάμε για παράνοια
Ministers hope that in addition to supporting jobs at Filton and Broughton the loan will help create and sustain more than 5,000 jobs within the supply chain across the UK. The news follows Rolls-Royce's announcement last month that it will open four new factories in the UK, creating or saving 800 jobs, helped by the government's building Britain's future programme.
The French and German governments have already announced support for the A350 and Spain is in discussions with Airbus.
Mandelson said: "This agreement is excellent news for the UK aerospace sector and for the thousands of British workers within Airbus and its supply chain.
"The UK's aerospace industry is world-class and capable of competing successfully with companies across the world. We recognise the vital role Airbus, and its supply chain, play in the UK."
He went on: "Aerospace is a sector that we are rightly proud of in the UK. It stimulates innovation across industry, demonstrates our capability to work with the most advanced technologies, and provides high-quality, highly skilled employment. It is a sector at the heart of our advanced manufacturing strategy.
"This agreement is further evidence of this government's long-term commitment to the UK aerospace industry and its future success. Aerospace is one of the UK manufacturing's crown jewels, and manufacturing is one of the UK economy's crown jewels."
Airbus's president and chief executive, Tom Enders, said: "We welcome the UK government's decision to invest in the most advanced, innovative, and eco-efficient aircraft in its market segment."
"This partnership with the UK government means that the UK taxpayer can expect a sound return on their investment, and ensure the aviation industry continues to thrive in Europe and around the world."
Ian Godden, chief executive of the Society of British Aerospace Companies, said: "Over 5,000 jobs are created or supported across the UK supply chain by the A350 programme.The significant technological advances of the composite materials being used means that the importance of the A350 programme in developing the skills and technology for the future sustainability of the UK aerospace industry cannot be exaggerated."
http://www.guardian.co.uk/business/2009/aug/14/us-uk-trade-row-airbus
Ανεπαρκής η Ε.Ε. μπροστά στην κρίση
Τα κράτη–μέλη καλούνται να διαφυλάξουν το ευρωπαϊκό κεκτημένο, δηλαδή την κοινή αγορά και το ευρώ Άρθρο για την ΕΕ από την Κατερινα Σωκου, που συχνά αρθρογραφεί για το ΕΚΙΑΜΕΠ, το μάλλον μεγαλύτερο think tank που υπάρχει στην Ελλάδα (http://www.eliamep.gr/about-us/funding/xrimatodotisi/#more-739), με χρηματοδότηση από την παγκόσμια τράπεζα, ένα σωρό ντόπιες τράπεζες, πολυεθνικές (από την κόκα-κόλα ως την Ιντρακόμ) το ΝΑΤΟ, το Ινστιτουτο του Ροκφέλλερ, του Σώρου, κτλ, κτλ, κτλ.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ.
Προφανώς και η ανάλυση της γίνεται από αντιλαική σκοπιά ("να διαφυλάξουμε το ευρωπαικό κεκτημένο" της εκμετάλλευσης των λαών), ωστόσο έχει αρκετό ενδιαφέρον (τόσα λεφτά παίρνει το ΕΛΙΑΜΕΠ από τόσους οργανισμούς και εταιρείες της άρχουσας τάξης, όλο και κάποια ανάλυση θα κάνει, έστω και από αντιδραστική σκοπιά):
Η Ευρωζώνη βρίσκεται σε κρίση. Η διαπίστωση αυτή δεν προκύπτει από τα στοιχεία για την οικονομία, που αντίθετα δείχνουν τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης στις δύο μεγαλύτερες οικονομίες της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, τη Γερμανία και τη Γαλλία, αλλά από τα πενιχρά αποτελέσματα της διαχείρισης της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη. Εννοεί ότι κάθε κράτος κοιτάει τα συμφέροντά του, έχουμε επιστροφή στο μεντέλο του "εθνους - κράτους", από συντηρητική σκοπιά, που δεν αρέσει στο ΕΛΙΑΜΕΠ, που στηρίζει την ΕΕ) Προέρχεται δε από υψηλόβαθμο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου του ΕΛΙΑΜΕΠ στους Δελφούς δεν θέλησε να εξωραΐσει τα προβλήματα που αποκάλυψε η κρίση.
Σύμφωνα με τον κοινοτικό αξιωματούχο, η Επιτροπή, αν και θεματοφύλακας των ευρωπαϊκών συνθηκών, δεν μπορεί να αντισταθεί από μόνη της στην ενστικτώδη απάντηση των κρατών-μελών, που καταφεύγουν στον προστατευτισμό για τη διαφύλαξη θέσεων εργασίας, αλλά και των συμφερόντων των στρατηγικών κλάδων κάθε χώρας - είτε πρόκειται για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες στο βρετανικό Σίτι, είτε για τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία. Οπως εκτιμά, απαραίτητη προϋπόθεση για τον σεβασμό των κεκτημένων της Ευρωζώνης είναι η πολιτική βούληση των χωρών για την από κοινού αντιμετώπιση των προβλημάτων. Κρίσιμος θεωρείται ο ρόλος της Γερμανίας, που σύμφωνα με τους περισσότερους οικονομολόγους που συμμετείχαν στο συνέδριο, θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της ως η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, και να προσφέρει αρκετή δημοσιονομική στήριξη για την έξοδο από την κρίση διά της ανάπτυξης - κάτι που εκτιμάται ότι θα έχει θετικές επιπτώσεις όχι μόνο για τη γερμανική οικονομία, αλλά και για το σύνολο της Ευρωζώνης. Έλα όμως που η Γερμανία, όπς όλοι, κοιτάει τα δικά της συμφέροντα, και "τρίζει τα δόντια" όποιου μιλάει για εκτύπωση χρήματος από το πουθενά, υποτίμηση του ευρώ, και άλλα τέτοια, ώστε να βοηθηθούν όσοι έχουν μεγαλύτερο πρόβλημα Προκειμένου να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, η χώρα θα πρέπει να αλλάξει το καταναλωτικό της μοντέλο, μία εκτίμηση που αντανακλά και το βασικό άρθρο του περιοδικού Economist της περασμένης εβδομάδας που ακολουθεί. Θα το δούμε και αυτό το άρθρο μετά, αυτό που λέει βασικά είναι ότι κακώς η Γερμανία παράγει τόσο πολύ, αρχίστε να καταναλώνετε και εσείς όπως ο υπόλοιπος "δυτικός" κόσμος, γιατί τώρα θα πέσει η ζήτηση για προιόντα (αλήθεια βέβαια είναι αυτό, ωστόσο η λύση προφανώς και δεν είναι να χάσει ΚΑΙ η Γερμανία, όωπς όλοι οι άλλοι, την παραγωγική της βάση)
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα που προέκυψαν από το συνέδριο, τα κράτη-μέλη που έχουν δημοσιονομικά περιθώρια είναι δίκαιο να προσφέρουν και το μεγαλύτερο μέρος της δημοσιονομικής στήριξης. Ναι, αλλά για πέστο αυτό στη Γερμανία - από πότε η αίσθηση της δικαιοσύνης που έχει ο λαός είναι ίδια με την αίσθηση της δικαιοσύνης που έχουν οι εκμεταλλευτές του (που επίσης μεταξύ τους τσακώνονται)? Ο καθένας θεωρεί δίκαιο αυτό που ταιριάζει καλύτερα σε αυτό που αντιλαμβάνεται ως συμφέρον του Μία εναλλακτική επιλογή θα ήταν να αναλάβει αυτό το ρόλο η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση. Πρόκειται για μία αποστολή, ωστόσο, που θα απαιτούσε την αύξηση προϋπολογισμού της Ε.Ε., κάτι που θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο πολιτικά υπό τις τρέχουσες οικονομικές συνθήκες.
Ομοίως, η δυσμενής συγκυρία έχει αναδείξει το επικείμενο τέλος της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Ιδιαίτερα τα πακέτα τόνωσης της οικονομίας και στήριξης των τραπεζών έχουν εκτινάξει το δημοσιονομικό έλλειμμα των περισσότερων χωρών, και η γενική εκτίμηση είναι ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας βρίσκεται πλέον σε διαδικασία... «ελεγχόμενης έκρηξης».
Η ανάγκη θεσμικής αλλαγής της οργάνωσης της Ευρωζώνης ήταν εμφανής στις εισηγήσεις όλων των συμμετεχόντων, καθώς κατά τη διάρκεια της κρίσης οι εθνικές πολιτικές αντικατέστησαν την Ε.Ε. και ανέδειξαν την αδυναμία οργάνωσης μιας κοινής ευρωπαϊκής απάντησης στην κρίση. Η οποία είναι δομική, αφού τα κράτη όντως έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα, παρά τα ευχολόγια και τα μεγάλα λόγια περί "ευρωπαικής οικογένειας και άλλα τέτοια φαιδρά που χρησιμοποιούν για να παραμυθιάζουν τους λαούς
Με δεδομένο εξάλλου τον αυξανόμενο ρόλο των διεθνών οργανισμών, η Ευρωζώνη θεωρείται απαραίτητο να αποκτήσει μία κοινή φωνή εκπροσώπησης σε αυτούς. Σε κάθε περίπτωση, το σημερινό status quo δεν μπορεί να διατηρηθεί, εκτίμησε ο συνεργάτης του ινστιτούτου Bruegel Αντρέ Σαπίρ, επισημαίνοντας ότι μπορεί μεν οι περιορισμοί της Ευρωζώνης να ήταν γνωστοί πριν από την κρίση, αλλά αναδείχθηκαν στην επιφάνεια με τον πιο αιχμηρό τρόπο. Οπως εκτιμά, απογοητευτική ήταν η απουσία του Eurogroup από το προσκήνιο κατά τη διάρκεια των πιο κρίσιμων μηνών, ενώ απέτυχε ακόμη και να αναγνωρίσει εγκαίρως την απειλή. Ο ίδιος επισημαίνει την αρνητική συμβολή της Γερμανίας στη χάραξη κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής, που πάντως εκτιμά ότι είχε να κάνει με τη χρονική συγκυρία της προεκλογικής περιόδου στη χώρα και ελπίζει ότι θα ξεπερασθεί μετά τις εκλογές. Αχαχαχαχαχαχαχ, η Γερμανία ΕΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΑΠΟ (ΠΧ) ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΚΑΙ ΓΙ' ΑΥΤΟ, ΕΚΛΟΓΕΣ Ή ΜΗ, ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ
Σε κάθε περίπτωση, υπό την πίεση των εξελίξεων και της μετακίνησης του κέντρου βάρους της παγκόσμιας οικονομίας προς Ανατολάς, αναδεικνύεται ακόμη πιο έντονα η ανάγκη για μία μηχανή ανάπτυξης «νέας γενιάς» για την ευρωπαϊκή οικονομία, η οποία θα βασίζεται στην αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, με στόχο την καινοτομία και μέσο τη διά βίου εκπαίδευση. Αυτή ήταν η εισήγηση του ιστορικού στελέχους του φοιτητικού και συνδικαλιστικού κινήματος της Γαλλίας Φιλίπ Χέρτζογκ Θα είναι μάλλον ο αντίστοιχος "δαπίτης"/"πασπίτης" της Γαλλίας, που τον κουβάλησαν από το ΕΛΙΑΜΕΠ να δείξουν ότι "ακούνε τη φωνή της νέας γενιάς", μπλα, μπλα, μπλα. Γιατί το φοιτητικό/λαικό κίνημα, ειδικά στη Γαλλία, έχει δείξει ότι λέει άλλα πράγματα από τον "αγαπητό" Φιλίπ Χέρτζογκ, ο οποίος έκανε έκκληση για την εξασφάλιση της εργασιακής ασφάλειας των νέων, σε ένα μήνυμα με πολιτικές διαστάσεις, καθώς συνδέεται με την αποστασιοποίηση των πολιτών από το όραμα της Ευρώπης. Πσσσ, συγκινήθηκα. Πώς θα το διασφαλίσουμε αυτό ρε Φιλίπ Χέρτζογκ? Με ευχολόγια και παρακάλια προς αυτούς που επί χρόνια επιβάλλουν τη μία αντιλαική πολιτική μετά την άλλη?
Με την οικονομική κρίση να ακολουθεί την αποτυχία των αγορών, οι συμμετέχοντες ήταν αναμενόμενο να αναδείξουν τη σημασία του κράτους, που πλέον καλείται να δώσει ουσία στα δημοσιονομικά πακέτα στήριξης της οικονομίας, να προσφέρει την απαιτούμενη κοινωνική στήριξη, να χαράξει το ρυθμιστικό πλαίσιο και να εφαρμόσει την εποπτεία του, αλλά και να υποστηρίξει, όπου κρίνει απαραίτητο, κρίσιμες επιχειρήσεις ή κλάδους του ιδιωτικού τομέα. Όλα αυτά θα τα κάνει το κράτος? Όχι η "ελευθερη αγορά"? Τέλος πάντων, ας δώσουμε κανά "πακέτο σωτηρίας" στις τράπεζες, ας βουλιάξουμε τα ταμεία των εργαζόμενω, κτλ. Ζήτω το κράτος! Με αυτά τα δεδομένα, αναδεικνύεται η ανάγκη μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας και διαφάνειας του κράτους. Οπως μάλιστα επεσήμανε ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ, καθηγητής Λουκάς Τσούκαλης, διαμορφώνεται η ανάγκη -άρα και η ευκαιρία- για μια αλλαγή στα χαρακτηριστικά τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα. Ζητούμενο για τον πρώτο είναι η μεγαλύτερη κοινωνική ευθύνη, για τον δεύτερο η αποτελεσματικότητα, ίσως και η μεγαλύτερη μεταξύ τους συνεργασία.
Στόχοι για την επόμενη ημέρα
Οι οικονομικές εξελίξεις θέτουν σε αμφισβήτηση την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, ενώ η Ευρωζώνη καλείται να υπεραμυνθεί των κεκτημένων της, που σε οικονομικό επίπεδο δεν είναι άλλα από το ευρώ και την κοινή αγορά. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει και ότι βρίσκεται υπό κατάρρευση. Μπα? Εμένα θα μπορούσες να με είχες ξεγελάσει πάντως Η διαφύλαξη του ευρώ και της κοινής αγοράς αποτελεί εφικτό στόχο, εκτιμά ο καθηγητής Λ. Τσούκαλης, εφόσον βέβαια εξακολουθεί να επιθυμεί κανείς την κοινή ευρωπαϊκή προσέγγιση και αντιμετώπιση των προβλημάτων. Έλα που τα κράτη δείχνουν με τη συμπεριφορά τους ότι δε θέλουν τέτοια πράγματα, "ο κάθε καπιταλιστής για τον εαυτό του"
Αν και αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι η Ευρωζώνη δεν είναι φτιαγμένη για να διαχειρίζεται κρίσεις, ούτε και διαθέτει κάποιο εργαλείο διάσωσης χωρών που βρίσκονται σε κίνδυνο χρεοκοπίας, εξίσου κοινή είναι η πεποίθηση ότι, αν χρειασθεί, η διάσωση θα γίνει, ακόμη και αν... ονομασθεί αλλιώς. Την παραδοχή αυτή είχε κάνει ακόμη και η Γερμανία κατά τους πρώτους μήνες του έτους, όταν ένα τέτοιο ενδεχόμενο φάνταζε πιο απειλητικό από σήμερα. Για να δούμε
Με αυτή την ανησυχία να έχει απομακρυνθεί από τον ορίζοντα, ο οικονομολόγος Αντρέ Σαπίρ εκτιμά ότι άμεσος στόχος της Ευρωζώνης θα πρέπει να είναι η αποτίμηση της κατάστασης στον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο, με τη διενέργεια συγκρίσιμων μεταξύ των κρατών-μελών τεστ κοπώσεως των τραπεζών. Δεύτερος, η αλληλεγγύη και η έμπρακτη βοήθεια προς τα νέα κράτη-μέλη της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, όπως η Λιθουανία, που εξακολουθούν να πλήττονται από τη φυγή των κεφαλαίων και των ξένων επενδύσεων. Και τρίτος και πιο μακροπρόθεσμος, η επανεξέταση των εσωτερικών ανισορροπιών της Ευρωζώνης, που σε περίοδο κρίσης διαμορφώνουν ένα παιχνίδι χωρίς νικητές. Οι τραπεζίτες για παράδειγμα τι είναι?
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_15/08/2009_325805
Ωρα να απεξαρτηθεί η Γερμανία από τις εξαγωγές Ναι ρε παιδιά, ούτε εσείς να παράγετε, να φύγει η παραγωγή για Ασία ή όπου είναι πιο φτηνά τέλος πάντων, σιγά τώρα, παραγωγή και μ@λακίες, με αυτά θα ασχολούμαστε τώρα?
Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που οι Ευρωπαίοι πολιτικοί πίστευαν ότι οι ανισορροπίες στο εμπόριο ήταν πρόβλημα μόνο της Αμερικής και της Κίνας. Το 2008 είχε γίνει στερεότυπη φράση των ΜΜΕ ότι «η Ζώνη του Ευρώ δεν αντιμετωπίζει σημαντικές ανισορροπίες». Σταδιακά η φράση αυτή γινόταν όλο και λιγότερο πειστική και έμοιαζε σαν να ξόρκιζε την ύφεση. Ξεχάστηκε μόνον όταν η κατάρρευση της Lehman Brothers προκάλεσε παγκόσμια ύφεση.
Υπό τη στενή έννοια, βέβαια, ευσταθούσε. Μέχρι την εκδήλωση της κρίσης, το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Ευρωζώνης ήταν ισοσκελισμένο, σε αντίθεση με την Αμερική, όπου το 2006 οι εκρηκτικές δαπάνες και η συρρίκνωση της αποταμίευσης οδήγησαν το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών στο 6% του ΑΕΠ. Η Ευρώπη φαινόταν, όμως, πιο σταθερή μόνον επειδή το τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας εξισορροπούσε τα ελλείμματα άλλων χωρών, κυρίως της Ισπανίας, Γαλλίας, Ελλάδας, Ιταλίας και Πορτογαλίας. Το ερώτημα είναι κατά πόσον μπορεί η Γερμανία να απεξαρτηθεί από τις εξαγωγές τώρα που αποτραβιούνται οι κυριότεροι πελάτες της.
Η εξισορρόπηση της παγκόσμιας ζήτησης προϋποθέτει αύξηση των δαπανών και μείωση του εμπορικού πλεονάσματος χωρών με υψηλό δείκτη αποταμίευσης, όπως η Κίνα και η Γερμανία, ώστε να περιοριστεί το εμπορικό έλλειμμα χωρών όπως η Αμερική και η Ισπανία και να αυξηθούν οι αποταμιεύσεις τους. Μετάφραση: Επιδή στις ΗΠΑ και στην ΕΕ, οι εργαζόμενοι δε θα μπορούν πλεον να καταναλώνουν όπως έκαναν ως τώρα, θα πρέπει, για ναμη μείνουν απούλητα τα προιόντα, να γίνουν υπερκαταναλωτές οι εργαζόμενοι στην Κίνα, τη Γερμανία, κτλ. Εννοείται ότι η παραγωγή θα εξακολουθήσει να βασίζεται στις ανάγκες της άρχουσας τάξης, όχι στις ανάγκες του κοσμου, και άντε να δούμε ποιος θα τα αγοράσει όλα αυτά που παράγονται χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το ποιες είναι οι ανάγκες, αλλά το πως θα βγάλουν περισσότερα κέρδη οι εργοδότες Η ύφεση κίνησε αυτή τη διαδικασία με τον πλέον οδυνηρό τρόπο. Το α΄ τρίμηνο του 2009 το πλεόνασμα της Γερμανίας συρρικνώθηκε δραματικά στο 3,4% του ΑΕΠ από το 6,6% του 2008. Ετσι η Γερμανία ήταν η χώρα που απορρόφησε το μεγαλύτερο σοκ στον κόσμο, σύμφωνα με τον Χανς Βέρνερ Σιν του ινστιτούτου Ifo. Σε μεγάλο βαθμό αυτό αντανακλά την κατάρρευση των εξαγωγών. Η Γερμανία εξειδικεύεται στον μηχανολογικό εξοπλισμό και τα διαρκή αγαθά, την αγορά των οποίων τείνουν να αναβάλουν επιχειρήσεις και καταναλωτές σε χαλεπούς καιρούς.
Παράλληλα, όμως, οι καταναλωτικές δαπάνες της Γερμανίας παραμένουν στάσιμες κι αυτό ισοδυναμεί με ανάπτυξη, δεδομένου ότι σε άλλες χώρες περιορίζονται δραστικά. Σταθεροποιητικός παράγοντας είναι, άλλωστε, και η δημοσιονομική πολιτική. Το δημοσιονομικό έλλειμμα της Γερμανίας έπρεπε να φθάσει από το 0% στο 4% φέτος και στο 6% το 2010. Και μολονότι άργησε να την υιοθετήσει, η δέσμη μέτρων τόνωσης της γερμανικής οικονομίας έχει αποδώσει. Οι καταναλωτές κράτησαν σταθερές τις δαπάνες τους επειδή διατήρησαν τις θέσεις εργασίας τους. Η παρενέργεια του συστήματος αυτού είναι πως αποτρέπει μια ευρύτερη οικονομική αναδιάρθρωση. Οταν η Ισπανία προσέφερε κεφάλαια για την ανέγερση φθηνών κατοικιών, επικρίθηκε γιατί ενίσχυσε την ανοικοδόμηση σε μια χώρα με πλεόνασμα κατοικιών. Το ίδιο μειονέκτημα παρουσιάζουν και τα γερμανικά προγράμματα για την τόνωση της ζήτησης για αυτοκίνητα. Απολιθώνουν μια διάρθρωση της βιομηχανίας που χρειάζεται αλλαγή. Στελέχη της κυβέρνησης θεωρούν ότι οι πρωτοβουλίες αυτές αποτελούν τη γέφυρα ανάμεσα στην ύφεση και την επιστροφή σε μια οικονομική ανάπτυξη βασισμένη στις εξαγωγές. Ορισμένοι πιστεύουν πως η γερμανική οικονομία δεν μπορεί να στραφεί εύκολα στην εγχώρια ζήτηση. Εχει συγκριτικό πλεονέκτημα στην παραγωγή εξειδικευμένων προϊόντων που προϋποθέτουν μια παγκόσμια αγορά.
Η πεποίθηση πως ό,τι είναι καλό για τις εξαγωγές είναι καλό και για την οικονομία εξηγεί εν μέρει γιατί παραμένουν πάντα σε χαμηλά επίπεδα οι καταναλωτικές δαπάνες στη Γερμανία. Η τυπική αντίδρασή της στη συρρίκνωση της οικονομίας είναι ο περιορισμός του κόστους στον μεταποιητικό τομέα, συμπεριλαμβανομένων των μισθών, ώστε οι τιμές των εξαγωγών της να διατηρούνται χαμηλές έναντι εκείνων άλλων χωρών. Αυτή ήταν η στάση της στις αρχές της δεκαετίας του 1970, όταν το μάρκο ενισχύθηκε μετά την κατάρρευση του συστήματος συναλλαγματικών ισοτιμιών του Bretton Woods. Αυτή ήταν και η στάση της μετά τη δεκαετία του 1990, όταν η επανένωση των Γερμανιών και η υποτίμηση των νομισμάτων ορισμένων εταίρων της εξώθησαν προς τα πάνω το κόστος των μισθών της.
Ισως η Γερμανία να μην εμφανίσει ποτέ ξανά τα πλεονάσματα που είχε πριν από την κρίση, τουλάχιστον επειδή πολλές από τις αγορές των εξαγωγών της δεν θα επιστρέψουν στην πρότερη ευημερία τους. Οι βιομηχανίες διαρκών αγαθών όμως θα δυσκολευτούν γιατί θα βρίσκονται σε δεινή θέση οι καταναλωτές στην Αμερική, τη Βρετανία και την Ισπανία. Αν δεν ανακάμψει πλήρως η εξωτερική ζήτηση, θα αρχίσουν να εκπνέουν τα κυβερνητικά προγράμματα για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας. Η κυβέρνηση θα πρέπει να εξακολουθήσει να ενισχύει την οικονομία, ενώ θα αναδιαρθρώνεται ο ιδιωτικός τομέας.
Η στροφή από τις εξαγωγές σε μια οικονομία που εξυπηρετεί καλύτερα τους καταναλωτές της Στείλτε την παραγωγή στην Κίνα, εσείς καταναλώστε θα είναι επώδυνη, αλλά μακροπρόθεσμα εποικοδομητική για τη Γερμανία και για τον κόσμο. Υπάρχει, όμως, ο κίνδυνος να αντλήσει η Γερμανία λάθος δίδαγμα από την κρίση. Θα μπορούσε να συμπεράνει πως η περίσταση σκιαγράφησε μόνο την τρέλα του να βασίζεται μια χώρα για την ανάπτυξή της μόνο στα δάνεια και τις υπηρεσίες, όπως η Αμερική και η Βρετανία. Ψέματα είναι? Θα μπορούσε απλώς να ενισχυθεί η μόνιμη προσήλωσή της στις εξαγωγές. Οι σκεπτόμενοι Γερμανοί, όμως, ενδέχεται να συμπεράνουν πως η κρίση που προκάλεσε τόσα δεινά στους μελλοντικούς φορολογούμενους ήταν εν μέρει προϊόν και της δικής τους κακής χρήσης των αποταμιεύσεών τους.Κακώς αποταμειευετε, ξοδέψτε τα όλα, καταναλώστε, καταναλώστε, καταναλώστε Ισως στο τέλος ευχηθούν να είχαν δαπανήσει τα χρήματά τους για τον εαυτό τους.
Το γερμανικό μοντέλο ευνοεί τα... σκάνδαλα Ευτυχώς το αγγλοσαξωνικό μοντέλο τα καταπολεμά ???!!!). Αλλά τελικά, αν θέλεις να πείσεις τη Γερμανία να σταματήσει να παράγει και να εξάγει, εκτοξεύεις τη μία κατηγορία μετά την άλλη χωρίς να λες ότι τα ίδια και χειρότερα προκαλεί οποιοδήποτε καπιταλιστικό μοντέλο
Οι δρόμοι των μεγάλων γερμανικών πόλεων σφύζουν ακόμα από καταναλωτές και κανένα κατάστημα δεν έχει κλείσει. Αυτό, σε μεγάλο βαθμό, οφείλεται στους περίφημους εθνικούς πρωταθλητές της χώρας, οι οποίοι υπήρξαν υποδειγματικοί εταιρικοί πολίτες καθ’ όλη την ύφεση, διατηρώντας το προσωπικό τους και επενδύοντας μακροπρόθεσμα.
Ωστόσο, πολλοί εξ αυτών υπήρξαν και πολύ επιρρεπείς στα σκάνδαλα. Μεγάλες εταιρείες όπως οι Deutsche Bank, Deutsche Telekom, Deutsche Bahn και Lidl συνελήφθησαν να κατασκοπεύουν εργαζόμενους, δημοσιογράφους και μέλη των διοικητικών συμβουλίων. Η Siemens ομολόγησε ότι δωροδόκησε πελάτες και η ΜΑΝ ερευνάται για τον ίδιο λόγο.
Στη Volkswagen, στέλεχος συνελήφθη να πληρώνει μέλος του διοικητικού συμβουλίου. Οι Schaeffler και Porsche βρέθηκαν να διενεργούν ύποπτες εξαγορές όπου εμπλέκονταν παράγωγα και βουνά χρέους. Οι δυο αυτές φαινομενικά αντιφατικές πλευρές των γερμανικών επιχειρήσεων ίσως είναι οι δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος.
Ενας από τους λόγους για τους οποίους οι μεγάλες γερμανικές επιχειρήσεις δεν περιέκοψαν πολλές θέσεις εργασίας είναι το περίφημο μοντέλο καπιταλισμού των μετόχων, που εφαρμόστηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πολλοί το θεωρούν «ισχυρό χαρτί» των γερμανικών επιχειρήσεων. Ωστόσο, το ίδιο μοντέλο δημιουργεί ένταση μεταξύ κερδών και θέσεων εργασίας. Δεύτερο πρόβλημα είναι η κυριαρχία των οικογενειακών επιχειρήσεων, όπου στο επίκεντρο βρίσκεται η σχέση μεταξύ βασικών και μη μετόχων και όχι ο έλεγχος που ασκούν οι μέτοχοι στο σύνολό τους στη διοίκηση.
Σε πολλές άλλες χώρες, τέτοιου είδους «ψεγάδια» στην εταιρική διακυβέρνηση αντιμετωπίζονται από μετόχους που ασκούν πιέσεις για αλλαγές ή αναλαμβάνουν τον έλεγχο εταιρειών με κακές επιδόσεις. Στη Γερμανία, τέτοιου είδους ακτιβισμός περιορίζεται με την απουσία μεγάλων, ανεξάρτητων θεσμικών επενδυτών και τις περιορισμένες εξουσίες που ανατίθενται στους ακτιβιστές επενδυτές.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_15/08/2009_325804
ΈΝΑ ΑΚΟΜΑ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ
Ο ρατσισμός, η Ε.Ε. και το πείραμα του Λίντσεϊ
Τον περασμένο Μάιο, άγριες απεργίες ξέσπασαν στο Ηνωμένο Βασίλειο, στον ενεργειακό κλάδο.
Οι διαδηλωτές κατήγγειλαν την πρόσληψη αλλοδαπών ανειδίκευτων εργατών από την Ευρώπη, με συνέπεια τον αποκλεισμό των Βρετανών, κατά παράβαση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Παρόμοιες κινητοποιήσεις είχαν ξεκινήσει ήδη από τον Φεβρουάριο. Μέσα ενημέρωσης και πολιτικοί ιθύνοντες καταδίκαζαν τότε τον «εθνικισμό» και την «ξενοφοβία». Καλά έκαναν και κινητοποιήθηκαν οι εργαζόμενοι, καθώς η εισαγωγή εργατών από άλλες χώρες, με χαμηλότερους μισθούς (οδηγία Μπολκενστάιν) οδηγεί σε συρρίκνωση των μισθών, και θα πρ΄πεει οι εργαζόμενοι να παλέψουν ώστε να μην περάσει
«Η απόπειρα επιβολής διακρίσεων είναι απαράδεκτη!» δηλώνει ο πορτογάλος υπουργός Εξωτερικών, Λουίς Αμάντο, στις 2 Φεβρουαρίου. Αντίθετα, το τα πέφτουν οι μισθοί είναι "παραδεκτό" «Οι κυβερνήσεις πρέπει να αποφύγουν οποιαδήποτε τάση προστατευτισμού, ξενοφοβίας και εθνικισμού, η οποία (...) μπορεί να μας παρασύρει σε πιο σοβαρή κρίση» (1). Ο ιταλός ομόλογος του πορτογάλου υπουργού, Φράνκο Φρατίνι, νιώθει την ίδια οργή γι' αυτό το «αδικαιολόγητο» κοινωνικό κίνημα Α, ώστε είναι και "αδικαιολόγητο" που λαμβάνει χώρα... στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ολα άρχισαν στις 28 Ιανουαρίου: Η σικελική εταιρεία IREM υπέγραψε, ως υπεργολάβος, συμβόλαιο ύψους 200 εκατ. λιρών (περίπου 231 εκατ. ευρώ) για την εγκατάσταση μιας μονάδας αποθείωσης στο διυλιστήριο της Total, στο Λίντσεϊ του Λίνκολνσαϊρ. Η IREM έσπευσε να αντικαταστήσει τους βρετανούς εργάτες με 200 Ιταλούς και Πορτογάλους, τους οποίους ακολούθησαν άλλοι 100 -κανείς από αυτούς δεν ανήκε σε σωματείο.
Κρυμμένοι στο ποταμόπλοιο
«Φιλοξενούμενοι» σε ένα ποταμόπλοιο στον ποταμό Χάμπερ, οι συγκεκριμένοι εργάτες κρατήθηκαν επιμελώς μακριά από τους άλλους εργαζόμενους, οι οποίοι γρήγορα αντιλήφθηκαν ότι ο ανάδοχος μείωσε το κόστος παραβιάζοντας τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και ταυτόχρονα αδιαφορώντας για τις συνθήκες εργασίας. Η διαπίστωση, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε μεγάλη δυσαρέσκεια.
Οι ειδικοί, ωστόσο, επέμεναν: μόνο μέσω του ανταγωνισμού που βασίζεται στις ελεύθερες συναλλαγές, δηλαδή στην εκμετάλλευση των ανισοτήτων μεταξύ των συστημάτων παραγωγής, θα μπορούσε να επανέλθει η ανάπτυξη και να συγκρατηθούν τα «εθνικιστικά πάθη». Αυτή την επωδό θα αναμασήσουν μέσα ενημέρωσης και κυβέρνηση στη Βρετανία όσον αφορά την απεργία, που εκτείνεται από την Ουαλία μέχρι τη βορειοδυτική Σκοτία, σε χιλιάδες άτομα τα οποία κυρίως προσλαμβάνονται από υπεργολάβους για την κατασκευή διυλιστηρίων και σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Μέσα σε λίγες μέρες, το κίνημα κατάφερε να σταματήσει τη λειτουργία είκοσι εγκαταστάσεων σε όλη τη χώρα.
Το γεγονός ότι κάποιοι απεργοί σήκωσαν πανό απαιτώντας «βρετανικές δουλειές για βρετανούς εργάτες» φαινόταν να επιβεβαιώνει τις πιο ολέθριες προβλέψεις: Αναμφίβολα επρόκειτο για μια οξεία έκρηξη σοβινισμού απέναντι σε μετανάστες εργάτες -απόδειξη, αν είναι απαραίτητη, ότι η ακύρωση των κανόνων της αγοράς οδηγεί μοιραία στην ακύρωση του άλλου.
Ενας άνεμος αγανάκτησης ξεσηκώνει λοιπόν τις βρετανικές ελίτ. Την ώρα που ο πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν κρίνει και αυτός τις απεργίες «αδικαιολόγητες», ο υπουργός Εμπορίου Πίτερ Μέντελσον -πρώην επίτροπος της Ε.Ε.- προειδοποιεί για τις βλαβερές συνέπειες της ξενοφοβίας. Αρπάζοντας την ευκαιρία, οι πιο αντιδραστικές σκανδαλοθηρικές εφημερίδες ξεχειλίζουν ξαφνικά από «κατανόηση» για τους απεργούς, τους οποίους σε άλλη περίπτωση θα χαρακτήριζαν -το λιγότερο- βάνδαλους και εγωιστές.
Αυτή η αμιγώς ηθικής τάξεως αναταραχή εξαπλώνεται σύντομα σε όλη την Ευρώπη. Στην Ιταλία, η Εμα Μαρτσεγκάλια, πρόεδρος του Συνδέσμου Ιταλών Βιομηχάνων (Confin-dustria), επικαλείται τη Μάργκαρετ Θάτσερ, καλώντας το Ηνωμένο Βασίλειο να «μην υποκύψει» στις ελεύθερες συναλλαγές και να μείνει σταθερό απέναντι «στα κατώτερα εθνικιστικά ένστικτα». Στη Γαλλία, η εφημερίδα «Le Figaro» (3 Φεβρουαρίου 2009) κυκλοφορεί με τίτλο «Μεγάλη Βρετανία: απεργία ενάντια στους ξένους». Ακόμη και οι συνήθεις υποστηρικτές των αιτημάτων των εργατών παρασύρονται, όπως ο εκπρόσωπος του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (ΝΡΑ), Ολιβιέ Μπεζανσνό, ο οποίος εκφράζει την ανησυχία του για τα «ξενοφοβικά κινήματα που γεννά η κρίση, κυρίως στην Αγγλία».
Αν λάβουμε υπόψη τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάστηκε η κόντρα στην κοινή γνώμη, είτε στο Ηνωμένο Βασίλειο είτε αλλού, δεν πρέπει να μας προκαλούν έκπληξη οι συγκεκριμένες αντιδράσεις(2). Δείχνουν πόσο λανθασμένα εκτιμήθηκε αυτό που πραγματικά συνέβη, το οποίο, μάλιστα, θα μπορούσε να επαναληφθεί. Μαρτυρούν επίσης μια αντιμετώπιση της κρίσης, η οποία, αντί να ξορκίσει τις αντιδράσεις κατά των μεταναστών στην Ευρώπη, απειλεί να τις τροφοδοτήσει. Οπως τόνισε ο Ντέρεκ Σίμσον, ένας από τους υπεύθυνους του μεγαλύτερου βρετανικού συνδικάτου, του Unite, οι απεργίες στον κατασκευαστικό κλάδο «δεν είχαν καμία σχέση με τη μετανάστευση». Επρόκειτο, ούτε λίγο ούτε πολύ, για «πάλη των τάξεων».
Ο ιταλικός όμιλος IREM (υπεργολάβος του αμερικανικού Jacobs), ο οποίος πρωταγωνίστησε στο σκάνδαλο, διαψεύδει οποιαδήποτε παραβίαση συλλογικών συμβάσεων. Ομως, στον σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας του Στέιθορπ στο Νότιγχαμσαϊρ, που κατασκευάστηκε από τη γαλλική εταιρεία Alstom, όπως και στον σταθμό του Γκρέιν στο Κεντ, ιδιοκτησία της γερμανικής εταιρείας παραγωγής ενέργειας ΕΟΝ -όπου μεταφέρθηκαν πολωνοί και ισπανοί εργάτες- υπήρξαν πολλά κρούσματα χαμηλών αμοιβών και αποκλεισμού των ντόπιων εργατών.
Εξαπολύοντας την απεργία, οι εργάτες γνωρίζουν ότι αυτομάτως βγαίνουν εκτός νόμου. Εξαιτίας της αντισυνδικαλιστικής νομοθεσίας που υιοθέτησε πρώτη η Θάτσερ, αλλά συνέχισαν και οι Νέοι Εργατικοί του Μπλερ, οι πράξεις αλληλεγγύης σε απεργούς κρίνονται αξιόποινες. Θα χρειαστεί να ενεργοποιήσουν οι απεργοί όλη τη δύναμη της πειθούς τους καθώς και την αποτελεσματικότητα της οργάνωσής τους για να αποτρέψουν τους εργοδότες από το να σύρουν στα δικαστήρια τις δύο εμπλεκόμενες συνδικαλιστικές ομοσπονδίες, τη Unite και την GMB.
Οι ομοσπονδίες, εν πάση περιπτώσει, δεν μπορούσαν να αναλάβουν δημόσια την ευθύνη των απεργιών, χωρίς να εκτεθούν σε βαρύτατα πρόστιμα ή στην κατάσχεση τμήματος των περιουσιακών τους στοιχείων. Η αναποφασιστικότητα οδήγησε κάποιους απεργούς στο να χρησιμοποιήσουν το σύνθημα «βρετανικές δουλειές για βρετανούς εργάτες», με σκοπό να χλευάσουν τον πρωθυπουργό, ο οποίος δεν είχε διστάσει να χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο σύνθημα της άκρας δεξιάς στο συνέδριο των Εργατικών, το 2007.
Στην πραγματικότητα, το εν λόγω σύνθημα δεν ανήκε ποτέ στα αιτήματα της επιτροπής των απεργών, η οποία, αντιθέτως, απαιτούσε την τήρηση των ίδιων κανόνων για όλους τους εργαζόμενους στο Ηνωμένο Βασίλειο, κάθε εθνικότητας, όπως και την αυστηρή εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων σε όλα τα εργοτάξια.
Μόλις δύο ή τρεις μέρες μετά την εμφάνισή τους, τα εθνικιστικά συνθήματα εξαφανίζονται από το Λίντσεϊ για να δώσουν τη θέση τους σε αφίσες γραμμένες στα ιταλικά που καλούσαν τους μετανάστες να συμμετάσχουν στην κινητοποίηση. Συνθήματα όπως «Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε» καλύπτουν τα πλακάτ των απεργών. Ο κίνδυνος, υπαρκτός εντούτοις, να πάρει η διαμάχη ξενοφοβική χροιά αποσοβήθηκε εντελώς. Οι αγωνιστές των συνδικάτων είχαν την προσοχή τους τεταμένη.
Η επαγρύπνησή τους εκμηδένισε και τις απόπειρες διείσδυσης της άκρας δεξιάς, αυτές κυρίως του Εθνικού Βρετανικού Κόμματος, που τελικά έφυγε άπρακτο. Ποτέ οι απεργοί δεν στοχοποίησαν τους ξένους εργάτες: μόνο οι εργοδότες και η κυβέρνηση ήταν ο στόχος.
Η αληθινή φύση του κινήματος, εξάλλου, έγινε κατανοητή και από τους εκατοντάδες πολωνούς εργάτες που συμμετείχαν στην απεργία στον σταθμό του Λάνγκατζ, στο Πλίμουθ. Κατάλαβαν ότι δεν επρόκειτο για την υπεράσπιση των δήθεν προνομίων των αυτοχθόνων, αλλά για την καταγγελία της χρησιμοποίησης μιας κατηγορίας εργαζομένων για τον αποκλεισμό μιας άλλης.
Το παιχνίδι των ΜΜΕ
Εν πάση περιπτώσει, τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης γοητεύτηκαν τόσο πολύ από το κλισέ της απειλής του προστατευτισμού και του ρατσισμού εναντίον των ξένων των εργατών, που προσάρμοσαν την πραγματικότητα στη δική τους κοσμοθεωρία. Στις 2 Φεβρουαρίου, στο βραδινό δελτίο «News at ten» του BBC, βλέπουμε έναν απεργό να δηλώνει για τους ιταλούς και πορτογάλους εργάτες: «Δεν μπορούμε να δουλεύουμε μαζί τους».
Το δεύτερο σκέλος της φράσης του -«εξαιτίας των διακρίσεων που μας χωρίζουν»- κόπηκε στο μοντάζ, έτσι ώστε να δημιουργείται η εντύπωση ότι οι ντόπιοι εργάτες αρνούνται να συναναστρέφονται τους μετανάστες συναδέλφους τους. Την ίδια στιγμή, δημοσιογράφοι που είχαν σταλεί επιτόπου από τα ταμπλόιντ, προσπαθούσαν να πείσουν τους απεργούς να ποζάρουν πίσω από μια βρετανική σημαία.
«Η παρουσίαση των απεργιών από τα μέσα ενημέρωσης (3) βασιζόταν σε μια ψευδή ιδέα» δηλώνει ο Πολ ΜακΝτόουαλ, εκπρόσωπος του συνδικάτου Unite στο Λίντσεϊ. «Ο αληθινός στόχος της δράσης μας ήταν απλούστατα να υπερασπιστούμε τις συμβάσεις, τους μισθούς, την κοινωνική προστασία και ασφάλιση που κατακτήσαμε ύστερα από χρόνια, και αυτό παραμένει το ζητούμενο».
Τελικά, η απεργιακή κινητοποίηση στο διυλιστήριο του Λίντσεϊ έληξε, στις 4 Φεβρουαρίου, με μια συμφωνία που εγγυούνταν 102 θέσεις εργασίας στους ντόπιους εργάτες -χωρίς επιπτώσεις για τους ιταλούς και πορτογάλους εργάτες- όπως και την αναγνώριση του δικαιώματος των συνδικάτων να ελέγχουν τις συνθήκες εργασίας και αμοιβής και των μεν και των δε. Η νικηφόρος εξέλιξη έβαλε επίσης τέλος στην καραντίνα που είχε επιβληθεί στους μετανάστες. Αντί να οξύνει τις εντάσεις μεταξύ βρετανών και ξένων εργατών, η απεργία τούς έφερε σε επαφή. Οι εργοδότες στο εξής θα δυσκολευθούν πιο πολύ να φέρουν τους μεν σε αντιπαράθεση με τους δε.
Στο Λίντσεϊ, είναι φανερό ότι η IREM προσέλαβε ανειδίκευτους και κακοπληρωμένους εργάτες στη θέση των ειδικευμένων, κατά παράβαση των συλλογικών συμβάσεων. Στις 19 Μαΐου, νέες άγριες στάσεις εργασίας, συνοδευόμενες από απεργίες αλληλεγγύης, ξέσπασαν σε πολλές περιοχές. Η κινητοποίηση θα μπορούσε να φτάσει στα εργοτάξια του Ολυμπιακού Χωριού στο ανατολικό Λονδίνο. Αλλά δεν είναι μόνο η άνοδος της ανεργίας που ανησυχεί τους απεργούς.
Είναι και η συνεχής διάβρωση του φημισμένου ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Καταγγέλλουν το γεγονός ότι η οδηγία των Βρυξελλών για την ελεύθερη διακίνηση εργατών (4), που έχει στόχο να προστατεύει τους ξένους εργάτες από το κοινωνικό ντάμπινγκ (5), είναι διάτρητη -δηλαδή τις ίδιες πρακτικές που άναψαν φιτίλια στο Λίντσεϊ, το Στέιθορπ και το Γκρέιν.
Σε πολλές άλλες περιπτώσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, η οδηγία εφαρμόστηκε με τον πιο περιοριστικό τρόπο, ώστε να εκχωρήσει μόνο στοιχειώδη δικαιώματα στους ξένους εργάτες από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πόσω μάλλον που τρεις πρόσφατες αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων -υποθέσεις Laval, Viking και Ruffert- εξασθένισαν περαιτέρω την ισχύ του κειμένου και το εργατικό δίκαιο των κρατών-μελών, επιτρέποντας στις επιχειρήσεις να μην πληρούν, σε ορισμένες περιπτώσεις, τις μισθολογικές και κοινωνικές υποχρεώσεις τους (6).
Παρ' ότι ο Γκόρντον Μπράουν ορκίστηκε ότι «γύρισε την πλάτη» στην απορυθμισμένη αγορά, η κυβέρνησή του εναντιώθηκε, τους τελευταίους μήνες, σε κάθε απόπειρα ελάφρυνσης των επιπτώσεων της ευρωπαϊκής νομολογίας.
Θατσερική κληρονομιά
Η διατήρηση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου -κληρονομιάς του θατσερισμού- και οι εργαζόμενοι μιας χρήσεως εξηγούν εν μέρει γιατί ο θυμός εκφράστηκε πιο έντονα στο Ηνωμένο Βασίλειο απ' ό,τι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οταν οι ουρές μπροστά στα ταμεία ανεργίας μακραίνουν και η κρίση που ξεσπάει οφείλεται στην απορύθμιση, είναι ακόμα πιο δύσκολο να δεχθούμε την ιδέα της ενθάρρυνσης των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων να αποσπούν απ' όλη την ήπειρο ομάδες εργατών και να τους «παρκάρουν» σε μεγάλα ποταμόπλοια ή σε άθλιες εστίες εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά απ' τα σπίτια τους, την ώρα που πετούν στον δρόμο άλλους, με την προοπτική να «ξαναβρούμε την ανάπτυξη» και να βγάλουμε την Ευρώπη από την ύφεση.
Αυτό, λοιπόν, το πρόβλημα βρίσκεται στο επίκεντρο των απεργιών του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, και όχι η ξενοφοβία ή ο ρατσισμός. Σε μια χώρα όπου κάθε μήνα χάνονται 100.000 θέσεις εργασίας, εργάτες σε αδιέξοδο είδαν να γίνεται καπνός η εγγύηση μιας δουλειάς στον κλάδο της κατασκευής βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Οι εργάτες κατάλαβαν ότι η άνοδος της ανεργίας και της κοινωνικής ανασφάλειας επιτρέπει στους εργοδότες να επωφελούνται από τους κανόνες του ευρωπαϊκού ανταγωνισμού και από τους αδιαφανείς όρους της υπεργολαβίας, για να μειώνουν περαιτέρω το κόστος.
Τα τελευταία χρόνια, η ανικανότητα των κεντροαριστερών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να εκπροσωπήσουν την εργατική τάξη άνοιξε μια λεωφόρο για τη δεξιά. Με τον ίδιο τρόπο, η επιμονή των ελίτ των μέσων ενημέρωσης και της πολιτικής να υποβιβάσουν τους εργαζόμενους που υπερασπίζονται τις δουλειές τους στο επίπεδο της ξενοφοβίας μπορεί, τελικά, να μετατρέψει το ψέμα σε αλήθεια.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=15/08/2009&id=73250
Τα στελέχη μετακομίζουν στην ύπαιθρο με... προ 20 ετών μισθούς
O Nτον Γιοκς, πρώην στέλεχος επιχειρήσεων, αποδέχθηκε εργασία αρχάριου σε εταιρεία πληροφορικής, στον τομέα όπου είχε ξεκινήσει την καριέρα του πριν από είκοσι χρόνια. Ο Ρικ Κάμινς ξεπουλάει τη συλλογή όπλων που είχε προκειμένου να βρει χρήματα για να στηρίξει την κτηματομεσιτική του επιχείρηση, η οποία παραπαίει.
Αυτά τα δύο παραδείγματα περιγράφουν τις δυσκολίες στην αγορά εργασίας των ΗΠΑ, καθώς οι επιχειρήσεις μειώνουν το προσωπικό τους λόγω της διεθνούς οικονομικής ύφεσης. Αποτέλεσμα είναι να δυσκολεύουν οι προοπτικές ακόμη και για εκείνους οι οποίοι είναι επαγγελματικώς καταρτισμένοι και διαθέτουν εκπαίδευση και εμπειρία. Τον Ιούνιο χάθηκαν επιπλέον 467.000 θέσεις εργασίας, ανεβάζοντας το ποσοστό της ανεργίας στο 9,5%, ενώ τον Ιούλιο θα προστεθούν άλλα 320.000 άτομα στις στρατιές των ανέργων.
Η δραματική άνοδος της ανεργίας εντείνει τις πιέσεις στον πρόεδρο Ομπάμα. Η υπόσχεσή του σχετικά με τη δημιουργία τεσσάρων εκατομμυρίων θέσεων εργασίας μάλλον δεν θα εκπληρωθεί, παρά το πρόγραμμα των 787 δισ. δολαρίων για την ενίσχυση της αμερικανικής οικονομίας.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_15/08/2009_325802
http://market-ticker.denninger.net/uploads/Charts-2009-08/we-aint-gonna-pay.serendipityThumb.png
Το ταμείο των εργαζόμενων στα ταχυδρομεία των ΗΠΑ πάει για χρεωκοπία - και βέβαια, δε βλέπω κανένα "πακέτο σωτηρίας" στον ορίζοντα - γιατί έτσι?
USPS Threatens Health Pension Default
http://media.washingtontimes.com/media/docs/2009/Aug/06/PotterTestimony.pdf
Μόνο οι τράπεζες βλέπουν φως στο τούνελ
Επειτα από δύο δύσκολα τρίμηνα, οι τράπεζες, ιδίως οι μεγάλες, αναμένεται να εμφανίσουν σημαντική αύξηση των οικονομικών τους αποτελεσμάτων το 2ο τρίμηνο.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=15/08/2009&id=73200
Τα χρέη, εμπόδιο στην εύρεση εργασίας
H έρευνα του πιστωτικού μητρώου εξελίσσεται σε ευρεία πρακτική που εφαρμόζουν πλέον κάθε είδους εργοδότες στις ΗΠΑ, σε πάσης φύσεως υποψήφιους για μια θέση εργασίας. Σε αρκετές περιπτώσεις, οι έλεγχοι συντελούνται ακόμη και πριν από τη συνέντευξη, με κίνδυνο αυτή να μην πραγματοποιηθεί ποτέ.
«Δεν γνώριζα ότι εξετάζουν το πιστωτικό ιστορικό ακόμη και πριν τη συνέντευξη», δήλωσε ο 46χρόνος Χουάν Οκόα, ο οποίος απολύθηκε τον Δεκέμβριο από εταιρεία εξόρυξης στη Σάντα Φε της Καλιφόρνια. Η νέα εταιρεία που εκδήλωσε αρχικά ενδιαφέρον να τον προσλάβει ακύρωσε τη συνέντευξη όταν έμαθε ότι υπήρχαν στο παρελθόν πολλές απαιτήσεις είσπραξης εις βάρος του.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_15/08/2009_325803
Η πλήρης απασχόληση έγινε μερική ανεργία
ΟΙ ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΡΥΒΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ - ΑΚΙΝΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ
ΕΚΤΟΣ από τις περίπου 100.000 λιγότερες θέσεις εργασίας το α' εξάμηνο του έτους η ελληνική οικονομία δημιούργησε και 150.000 θέσεις... μερικής ανεργίας.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=15/08/2009&id=73199
http://assets.in.gr/dGenesis/assets/Content5/Photo/1042577_b.jpg
Μοντέλο ΔΕΚΟ
Σενάρια «τριών ταχυτήτων» για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων
Το οικονομικό επιτελείο της κυβερνώντος κόμματος, όπως αναφέρουν πληροφορίες που έχει στη διάθεσή του Το Βήμα της Κυριακής, επεξεργάζεται τρία σενάρια για το μισθολόγιο που θα ισχύσει από την 1η Ιανουαρίου 2010. Όλα συγκλίνουν στην επιβολή λιτότητας, η οποία θα επιφέρει στην πράξη περαιτέρω μείωση των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων.
Στις προθέσεις της κυβέρνησης παραμένει και η αποσύνδεση των αυξήσεων που θα δοθούν στους εν ενεργεία δημοσίους υπαλλήλους από τις αυξήσεις στους συνταξιούχους, γεγονός που θα οδηγήσει και σε νέα μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης του μισθού στη σύνταξη.
Οι συνδικαλιστικοί αγώνες του επόμενου διαστήματος «θα είναι ιδιαίτερα δυναμικοί αν η κυβέρνηση αποπειραθεί νέες απορρυθμίσεις αντί θετικές ρυθμίσεις προς τα εμπρός αλλά και των πολιτών στις επερχόμενες εκλογές που κρίνουν και επιλέγουν με ποιες κατευθύνσεις και ποιους δρόμους ανοίγουμε εξόδους από την κρίση» προειδοποιεί από τις σελίδες του Βήματος ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπύρος Παπασπύρος.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1042577&lngDtrID=251
Νάρκη 120 δισ. ευρώ απειλεί την ελληνική οικονομία
Από τις μεταχρονολογημένες επιταγές τη στιγμή που οι ακάλυπτες εκτινάσσονται
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_15/08/2009_325827
Οδοιπορικό στην υπό κατάρρευση οικονομία της Β. Ελλάδας
Tη δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η οικονομία στην Βόρεια Ελλάδα αποκαλύπτει οδοιπορικό δημοσιογράφου της εφημερίδας «Αγγελιοφόρος». Ελεύθερη πτώση του τζίρου, λουκέτα σε επιχειρήσεις και μια αγορά που συρρικνώνεται διαρκώς συνθέτουν το οικονομικό σκηνικό στο βορρά της χώρας, όπου οι επιχειρηματίες αγωνίζονται για να σώσουν τις επιχειρήσεις τους.
Η συνέχεια του άρθρου εδώ:
http://www.tvxs.gr/v18281
Το «αντάρτικο» των απόκληρων μονιμοποιείται Αφού μονιμοποιείται και παγιώνεται η αθλιότητα και η φτώχεια, την ίδια ώρα που οι άερχουσα τάξη αρπάζει ότι έχουμε και δεν έχουμε, τι άλλο θα γινόταν?
Το θέμα είναι αν απλά θα έχουμε σποραδικές "ταραχές", ή θα θα υπάρξει μια πολιτική δύναμη που θα βάλει συγκεκριμένους στόχους, ώστε ο λαός να κινητοποιηθεί για να τους παλέψει και να τους πετύχει, βελτιώνοντας τη ζωή του
Oι πρόσφατες ταραχές σε... γκέτο του Παρισιού έδειξαν ότι οι βίαιες κοινωνικές εκρήξεις τροφοδοτούνται από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών και τείνουν να γίνουν ευρωπαϊκό φαινόμενο
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&pubid=5310858
Ο οικονομικός «τίγρης» που έγινε αρνάκι
Στην Ελλάδα η Λιθουανία είναι μάλλον περισσότερο γνωστή για το μπάσκετ. Ισως κάποιοι να θυμούνται ότι ήταν η πρώτη χώρα που αποχώρησε από τη Σοβιετική Ενωση το 1990, ενταφιάζοντας και επίσημα το κοινωνικό όραμα του λεγόμενου σοβιετικού υπαρκτού σοσιαλισμού κατά τον εικοστό αιώνα.
Εδώ και λίγες μέρες η Λιθουανία έγινε γνωστή και ως η χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό συρρίκνωσης του ΑΕΠ σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μετά την εμπειρία του "υπαρκτού σοσιαλισμού", τώρα χρεωκοπία για δεύτερη φορά, με τον καπιταλισμό
καταγράφοντας τη χειρότερη ύφεση από την ανεξαρτησία της χώρας το 1990. Τρομακτικοί αριθμοί από κάθε άποψη, για μια χώρα που το περυσινό αντίστοιχο διάστημα η οικονομία είχε αναπτυχθεί με ρυθμό 5,2%.
Παντού υπάρχουν ανησυχητικά σημεία για αυτή τη χώρα, που η αγορά έχασε εντελώς την ισορροπία της. Μετά το «σκάσιμο της φούσκας» όλα δείχνουν δύσκολα. Κατάρρευση του real estate, εξαφάνιση της φθηνής πίστωσης, δραματική περικοπή της ζήτησης από τις διεθνείς αγορές και ανεργία που φθάνει το 16%. Η κρίση πλήττει επίσης τις μετοχές σουηδικών τραπεζών, κυρίως της SEB και της Swedbank, που έχουν εκτεθεί... ανεπανόρθωτα στη Βαλτική.
Οπως είναι φυσικό, η οικονομική συγκυρία επιδρά στην κοινωνία με εκκωφαντικό τρόπο. Το κόστος της στέγασης αυξήθηκε κατά 25% μόνο μέσα σε ένα χρόνο και τα τρόφιμα πάνω από 20%. Δεν είναι περίεργο που οι Λιθουανοί εμφανίζονται πλέον σε έρευνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης ως «οι πιο απογοητευμένοι Ευρωπαίοι». Το 74% των κατοίκων της μεγαλύτερης βαλτικής χώρας πιστεύει ότι οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης δεν έχουν γίνει ακόμη αισθητές και τα χειρότερα έπονται.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=15/08/2009&id=73209
Tο 42% της Porsche εξαγοράζει η Volkswagen Η δημιουργία ολιγοπωλίων συνεχίζεται
http://www.tvxs.gr/v18262
The New American Dream: Renting
It's time to accept that home ownership is not a realistic goal for many people and to curtail the enormous government programs fueling this ambition. Ένα μακροσκελές, αλλά σχετικά ενδιαφέρον άρθρο για την ιδιοκτησία σπιτιού στις ΗΠΑ, και πως το "αμερικάνικο όνειρο"...μειώνεται
'A man is not a whole and complete man," wrote Walt Whitman, "unless he owns a house and the ground it stands on." America's lesser bards sang of "my old Kentucky Home" and "Home Sweet Home," leading no less than that great critic Herbert Hoover to declaim that their ballads "were not written about tenements or apartments…they never sing about a pile of rent receipts." To own a home is to be American. To rent is to be something less.
Every generation has offered its own version of the claim that owner-occupied homes are the nation's saving grace. During the Cold War, home ownership was moral armor, protecting America from dangerous outside influences. "No man who owns his own house and lot can be a Communist," proclaimed builder William Levitt. With no more reds hiding under the beds, Bill Clinton launched National Homeownership Day in 1995, offering a new rationale about personal responsibility. "You want to reinforce family values in America, encourage two-parent households, get people to stay home?" he said. George W. Bush similarly pledged his commitment to "an ownership society in this country, where more Americans than ever will be able to open up their door where they live and say, 'welcome to my house, welcome to my piece of property.'"
Surveys show that Americans buy into our gauzy platitudes about the character-building qualities of home ownership—at least those who still own them. A February Pew survey reported that nine out of 10 homeowners viewed their homes as a "comfort" in their lives. But for millions of Americans at risk of foreclosure, the home has become something else altogether: the source of panic and despair. Those emotions were on full display last week, when an estimated 53,000 people packed the Save the Dream fair at Atlanta's World Congress Center. Its planners, with the support of the Department of Housing and Urban Development, brought together struggling homeowners, housing counselors, and lenders, including industry giants Bank of America and Citigroup, to renegotiate at-risk mortgages. Georgia's housing market has been devastated by the current economic crisis—338,411 homes in the Peachtree state went into foreclosure in May and June alone.
Atlanta represents the current housing crisis in microcosm. Since the second quarter of 2006, housing values across the United States have fallen by one third. Over a million homes were lost to foreclosure nationwide in 2008, as homeowners struggled to meet payments. The number of foreclosures reached an all-time record last month—when owners of one in every 355 houses in the country received default or auction notices or were seized by creditors. The collapse in confidence in securitized, high-risk mortgages has also devastated some of the nation's largest banks and lenders. The home financing giant Fannie Mae alone held an estimated $230 billion in toxic assets. Even if there are signs of hope on the horizon (home prices ticked upward by 0.5% in May and new housing starts rose in June), analysts like Yale's Robert Shiller expect that housing prices will remain level for the next five years. Many economists, like the Wharton School's Joseph Gyourko, are beginning to make the case that public policies should encourage renting, or at least put it on a level playing field with home ownership. A June 2009 survey commissioned by the National Foundation for Credit Counseling, found a deep-seated pessimism about home ownership, suggesting that even if renting doesn't yet have cachet, it's the only choice left for those who have been burned by the housing market. One third of respondents don't believe that they will ever be able to own a home. And 42% of those who once purchased a home, but don't own one now, believe that they'll never own one again.
Some countries—such as Spain and Italy—have higher rates of home ownership than the U.S., but there, homes are often purchased with the support of extended families and are places to settle for the long term, not to flip to eager buyers or trade up for a McMansion. In France, Germany, and Switzerland, renting is more common than purchasing. There, most people invest their earnings in the stock market or squirrel it away in savings accounts. In those countries, whether you are a renter or an owner, houses have use value, not exchange value.
For most Americans, until the recent past, home ownership was a dream and the pile of rent receipts was the reality. From 1900, when the census first started gathering data on home ownership, through 1940, fewer than half of all Americans owned their own homes. Home ownership rates actually fell in three of the first four decades of the 20th century. But from that point on forward (with the exception of the 1980s, when interest rates were staggeringly high), the percentage of Americans living in owner-occupied homes marched steadily upward. Today more than two-thirds of Americans own their own homes. Among whites, more than 75% are homeowners today.
Yet the story of how the dream became a reality is not one of independence, self-sufficiency, and entrepreneurial pluck. It's not the story of the inexorable march of the free market. It's a different kind of American story, of government, financial regulation, and taxation.
We are a nation of homeowners and home-speculators because of Uncle Sam.
It wasn't until government stepped into the housing market, during that extraordinary moment of the Great Depression, that tenancy began its long downward spiral. Before the Crash, government played a minuscule role in housing Americans, other than building barracks and constructing temporary housing during wartime and, in a little noticed provision in the 1913 federal tax code, allowing for the deduction of home mortgage interest payments.
Until the early 20th century, holding a mortgage came with a stigma. You were a debtor, and chronic indebtedness was a problem to be avoided like too much drinking or gambling. The four words "keep out of debt" or "pay as you go" appeared in countless advice books. As the YMCA told its young charges, "If you can't pay, don't buy. Go without. Keep on going without." Because of that, many middle-class Americans—even those with a taste for single-family houses—rented. Home Sweet Home didn't lose its sweetness because someone else held the title.
In any case, mortgages were hard to come by. Lenders typically required 50% or more of the purchase price as a down payment. Interest rates were high and terms were short, usually just three to five years. In 1920, John Taylor Boyd Jr., an expert on real-estate finance, lamented that "increasing numbers of our people are finding home ownership too burdensome to attempt." As a result, there were two kinds of homeowners in the United States: working-class folks who built their own houses because they couldn't afford mortgages and the wealthy, who usually paid for their places outright. Even many of the richest rented—because they had better places to invest than in the volatile housing market.
The Depression turned everything on its head. Between 1928, the last year of the boom, and 1933, new housing starts fell by 95%. Half of all mortgages were in default. To shore up the market, Herbert Hoover signed the Federal Home Loan Bank Act in 1932, laying the groundwork for massive federal intervention in the housing market. In 1933, as one of the signature programs of his first 100 days, Frankin Roosevelt created the Home Owners' Loan Corporation to provide low interest loans to help out foreclosed home owners. In 1934, F.D.R. created the Federal Housing Administration, which set standards for home construction, instituted 25- and 30-year mortgages, and cut interest rates. And in 1938, his administration created the Federal National Mortgage Association (Fannie Mae) which created the secondary market in mortgages. In 1944, the federal government extended generous mortgage assistance to returning veterans, most of whom could not have otherwise afforded a house. Together, these innovations had epochal consequences.
Easy credit, underwritten by federal housing programs, boosted the rates of home ownership quickly. By 1950, 55% of Americans had a place they could call their own. By 1970, the figure had risen to 63%. It was now cheaper to buy than to rent. Federal intervention also unleashed vast amounts of capital that turned home construction and real estate into critical economic sectors. By the late 1950s, for the first time, the census bureau began collecting data on new housing starts—which became a leading indicator of the nation's economic vitality.
It's a story riddled with irony—for at the same time that Uncle Sam brought the dream of home ownership to reality—he kept his role mostly hidden, except to the army banking, real-estate and construction lobbyists who rose to protect their industries' newfound gains Tens of millions of Americans owned their own homes because of government programs, but they had no reason to doubt that their home ownership was a result of their own virtue and hard work, their own grit and determination—not because they were the beneficiaries of one of the grandest government programs ever. The only housing programs prominently associated with Washington's policy makers were underfunded, unpopular public housing projects. Chicago's bleak, soulless Robert Taylor Homes and their ilk—not New York's vast Levittown or California's sprawling Lakewood—became the symbol of big government.
Federal housing policies changed the whole landscape of America, creating the sprawlscapes that we now call home, and in the process, gutting inner cities, whose residents, until the civil rights legislation of 1968, were largely excluded from federally backed mortgage programs. Of new housing today, 80% is built in suburbs—the direct legacy of federal policies that favored outlying areas rather than the rehabilitation of city centers. It seemed that segregation was just the natural working of the free market, the result of the sum of countless individual choices about where to live. But the houses were single—and their residents white—because of the invisible hand of government.
But by the 1960s and 1970s, those who had been excluded from the postwar housing boom demanded their own piece of the action—and slowly got it. The newly created Department of Housing and Urban Development expanded home ownership programs for excluded minorities; the 1976 Community Reinvestment Act forced banks to channel resources to underserved neighborhoods; and activists successfully pushed Fannie Mae to underwrite loans to home buyers once considered too risky for conventional loans. Minority home ownership rates crept upward—though they still remained far behind whites. Even at the peak of the most recent real-estate bubble, just under 50% of blacks and Latinos owned their own homes. It's unlikely that minority home ownership rates will rise again for a while. In the last boom year, 2006, almost 53% of blacks and more than 47% of Hispanics assumed subprime mortgages, compared to only 26% of whites. One in 10 black homeowners is likely to face foreclosure proceedings, compared to only one in 25 whites.
During the wild late 1990s and the first years of the new century, the dream of home ownership turned hallucinogenic. The home financing industry—at the impetus of the Clinton and Bush administrations—engaged in the biggest promotion of home ownership in decades. Both pushed for public-private partnerships, with HUD and the government-supported financiers like Fannie Mae serving as the mostly silent partners in a rapidly metastasizing mortgage market. New tools, including the securitization of mortgages and subprime lending, made it possible for more Americans than ever to live the dream or to gamble that someone else would pay them more to make their own dream come true. Anyone could be an investor, anyone could get rich. The notion of home-as-haven, already weak, grew even more and more removed from the notion of home-as-jackpot.
And that brings us back to those desperate homeowners who gathered at Atlanta's convention center, having lost their investments, abruptly woken up from the dream of trouble-free home ownership and endless returns on their few percent down. They spent hours lined up in the hot sun, some sobbing, others nervously reading the fine print on their adjustable rate mortgage forms for the first time, wondering if their house is the next to go on the auction block. If there's one lesson from the real-estate bust of the last few years, it might be time to downsize the dream, to make it a little more realistic. James Truslow Adams, the historian who coined the phrase "the American dream," one that he defined as "a better, richer, and happier life for all our citizens of every rank" also offered a prescient commentary in the midst of the Great Depression. "That dream," he wrote in 1933, "has always meant more than the accumulation of material goods." Home should be a place to build a household and a life, a respite from the heartless world, not a pot of gold.
http://online.wsj.com/article/SB10001424052970204409904574350432677038184.html
Η κυβέρνηση της Βρετανίας καθαίρεσε χθες την κυβέρνηση των νησιών Τερκς & Κάικος στην Καραϊβική κι επέβαλε άμεση διακυβέρνηση από το Λονδίνο, επικαλούμενη το γεγονός ότι σε έρευνα διαπιστώθηκαν φαινόμενα "ενδημικής" διαφθοράς. Α, ώστε γι' αυτό το έκαναν αυτό οι Άγγλοι
Η υπεράκτια κτήση του Ηνωμένου Βασιλείου, όπου ζουν περίπου 32.000 άνθρωποι, θα κυβερνάται πλέον απευθείας από τη Βρετανία. Το Λονδίνο υποστήριξε ότι η κίνηση έχει στόχο την αποκατάσταση της "καλής διακυβέρνησης" και της "καλής διαχείρισης" στα νησιά, που βρίσκονται ανάμεσα στις νότιες Μπαχάμες και τις βόρειες ακτές της Αϊτής.
Η περιοχή, που διαθέτει καθαρές ακτές και κοραλλιογενείς υφάλους, καταβάλλονται προσπάθειες να καταστεί κέντρο offshore χρηματοοικονομικών δραστηριοτήτων. Ή μήπως το έκαναν για αυτό τελικά οι Άγγλοι?
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/08/15/1702254.htm
Πόλεμος, ταμπού για τους Γερμανούς
Δεν μιλούν για το Αφγανιστάν προεκλογικά Μα γιατί, προασπίζουμε τη 'Δημοκρατία", θα έπρεπε να είμαστε περήφανοι
Μόλις επτά εβδομάδες πριν από τη διεξαγωγή των ομοσπονδιακών εκλογών στη Γερμανία, ένα από τα σοβαρότερα ζητήματα, που καταδυναστεύουν την κυβέρνηση της Αγκελα Μέρκελ –το Αφγανιστάν–, δεν συζητείται καθόλου. Αν και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν συνεχώς ότι η πλειοψηφία των Γερμανών είναι εναντίον του πολέμου στο Αφγανιστάν, ούτε οι συντηρητικοί Χριστιανοδημοκράτες της κ. Μέρκελ ούτε οι Σοσιαλδημοκράτες εταίροι της, στην κυβέρνηση, έχουν εξηγήσει στο εκλογικό σώμα γιατί πρέπει να παραμείνουν εκεί 4.000 Γερμανοί στρατιώτες.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_15/08/2009_325842
Two Japanese ex-PMs have visited a controversial shrine honouring Japan's war dead, including war criminals.
The visit by Junichiro Koizumi and Shinzo Abe coincides with the anniversary of the end of World War II.
Mr Koizumi's visits to the shrine when in office caused tensions with China and South Korea, which see it as a symbol of past militarism. Η Ιαπωνία ήταν με το Χίτλερ στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο
http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/8202870.stm
Officials see rise in militia groups across U.S.
Militia groups with gripes against the government are regrouping across the country and could grow rapidly, according to an organization that tracks such trends.
The stress of a poor economy and a liberal administration led by a black president are among the causes for the recent rise, the report from the Southern Poverty Law Center says. Conspiracy theories about a secret Mexican plan to reclaim the Southwest are also growing amid the public debate about illegal immigration.
Bart McEntire, a special agent with the Bureau of Alcohol, Tobacco, Firearms and Explosives, told SPLC researchers that this is the most growth he's seen in more than a decade.
"All it's lacking is a spark," McEntire said in the report.
http://news.yahoo.com/s/ap/20090812/ap_on_re_us/us_militia_movement;_ylt=AvUwK44swuQxojOOzjDcDjd0fNdF
Ο στρατός θέλει να κατέβει στουε δρόμους:
The Pentagon Wants Authority to Post Almost 400,000 Military Personnel in U.S.
The Pentagon has approached Congress to grant the Secretary of Defense the authority to post almost 400,000 military personnel throughout the United States in times of emergency or a major disaster.
This request has already occasioned a dispute with the nation’s governors. And it raises the prospect of U.S. military personnel patrolling the streets of the United States, in conflict with the Posse Comitatus Act of 1878.
http://www.progressive.org/wx081209b.html
Investors Should Stop "Worrying" About Consumers: They Don't Have Any Money
USA Today tells us (http://www.usatoday.com/money/markets/2009-08-14-stocks-friday_N.htm?loc=interstitialskip) that the stock market dropped because investors are worried that consumers have bad attitudes and therefore will not sustain consumption. Consumers may have bad attitudes, but the real reason that they are not spending money is that same reason that homeless people don't spend money: they don't have it.
The collapse of the housing bubble has destroyed more than $6 trillion in housing wealth. The plunge in the stock market has eliminated another $6 trillion. The predicted result of the loss of this much wealth would be a fall in annual consumption of more than $500 billion a year (@3.5 percent of GDP).
In short, it would be very surprising if consumption had not fallen sharply. USA Today should find some economists who can explain this fact to readers so that investors can stop worrying and come to grips with reality.
http://www.prospect.org/csnc/blogs/beat_the_press_archive?month=08&year=2009&base_name=investors_should_stop_worrying
There's no quick fix to the global economy's excess capacity
There is one overwhelming fact about the world economy that cannot be wished away. Excess capacity in industry is hovering at levels not seen since the Great Depression.
Too many steel mills have been built, too many plants making cars, computer chips or solar panels, too many ships, too many houses. Η ψευτιά και η υποκρισία σε όλο τους το μεγαλείο: Πώς τολμά να μιλά για "υπερβολικά" πολλά σπίτια/αυτοκίνητα, κτλ, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΠΟΥ ΑΜΕΤΡΗΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ.
Αυτή είναι η παράνοια του καπιταλισμού, την ίδια ώρα που υπάρχουν ολοένα και περισσότεροι φτωχοί, βγαίνουν τα διάφορα παπαγαλάκια και κάνουν λόγο για "υπερβολικά πολλά σπίτια" και διάφορα τέτοια. Αντί να καλυφθούν οι ανάγκες των λαών, καλύπτονται οι ανάγκες της άρχουσας τάξης, η οποία δε βλέπει να βγάζει ένα ικανοποιητικό (σύφωνα με την ίδια) κέρδος, και άρα τα σπίτια και τα αυτοκίνητα αυτά της είναι άχρησταThey have outstripped the spending power of those supposed to buy the products. This is more or less what happened in the 1920s when electrification and Ford’s assembly line methods lifted output faster than wages. It is a key reason why the Slump proved so intractable, though debt then was far lower than today.
Justin Lin, the World Bank’s chief economist, warned last month that half-empty factories risk setting off a “deflationary spiral”. We are moving into a phase where the “real economy crisis” bites deeper – meaning mass lay-offs and drastic falls in investment as firms retrench. “Unless we deal with excess capacity, it will wreak havoc on all countries,” he said.
Mr Lin said capacity use had fallen to 72pc in Germany, 69pc in the US, 65pc in Japan, and near 50pc in some poorer countries. These are post-War lows. Fresh data from the Federal Reserve is actually worse. Capacity use in US manufacturing fell to 65.4pc in July.
My discovery as a journalist is that deflation is a taboo subject. Those who came of age in the 1970s mostly refuse to accept that such an outcome is remotely possible, and that includes a few regional Fed governors and the German-led core of the European Central Bank.
As a matter of strict fact, two- thirds of the global economy is already in “deflation-lite”. US prices fell 2.1pc in July year-on-year, the steepest drop since 1950. Import prices are down 7.3pc, even after stripping out energy. At almost every stage over the last year, in almost every country (except Britain), deflationary forces have proved stronger than expected.
Elsewhere, the CPI figures are: Ireland (-5.9), Thailand (-4.4), Taiwan (-2.3), Japan (-1.8), China (-1.8), Belgium (-1.7), Spain (-1.4), Malaysia (-1.4), Switzerland (-1.2), France (-0.7), Germany (-0.6), Canada (-0.3).
Even countries such as France and Germany eking out slight recoveries are seeing a contraction in “nominal” GDP. This is new outside Japan, and matters for debt dynamics. Ireland’s nominal GDP is shrinking 13pc annually: debt stays still.
Global prices will rebound later this year as commodity costs feed through – though that may not last once China pricks its credit bubble after the 60th anniversary of the revolution in October. My fear – hopefully wrong – is that we are being boiled slowly like frogs, complacent until it is too late to jump out of the deflation pot.
The sugar rush of fiscal stimulus in the West will subside within a few months. Those “cash-for-clunkers” schemes that have lifted France and Germany out of recession – just – change nothing. They draw forward spending, leading to a cliff-edge fall later. (This is not a criticism. Governments did the right thing given the emergency). The thaw in trade finance has led to a V-shaped rebound in East Asia as pent up exports are shipped. But again, nothing fundamental has changed. Deficit countries in the Anglo-Sphere, Club Med, and East Europe are all on diets. People talk too much about “liquidity” – a slippery term – and not enough about concrete demand.
Professor James Livingston at Rutgers University says we have been blinded by Milton Friedman, who convinced our economic elites and above all Fed chair Ben Bernanke that the Depression was a “credit event” that could have been avoided by a monetary blast (helicopters/QE). Under that schema, we should be safely clear of trouble before long this time.
Mr Livingston’s “Left-Keynesian” view is that a widening gap between rich and poor in the 1920s incubated the Slump. The profit share of GDP grew: the wage share fell – just as now, in today’s case because globalisation lets business exploit “labour arbitrage” by playing off Western workers against the Asian wages. The rich do not spend (much), they accumulate capital. Hence the investment bubble of the 1920s, even as consumption stagnated.
I reserve judgment on this thesis, which amounts to an indictment of our economic model. But whether we like it or not, Left or Right, we may have to pay more attention to such thinking if Bernanke’s credit fix fails to do the job. Back to socialism anybody?
http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/ambroseevans_pritchard/6035300/Theres-no-quick-fix-to-the-global-economys-excess-capacity.html
http://img15.imageshack.us/img15/2271/bankbonus.jpg (http://www.usfst.com/media/media-news/bank-bonus.jpg)
(κλικ για μεγένθυνση)
Barclays £30 million offer sparks City pay row
A high street bank has offered five investment bankers a bonus package worth a total of £30 million, triggering a fresh row over executive pay, it can be disclosed.
The deal at Barclays is one of the most generous since the financial crisis prompted the Government to offer billions of pounds of taxpayer support to prop up the banking system. Barclays has made use of Bank of England funding and Treasury guarantees during the crisis. Στην υγειά των "κορόιδων"
http://www.telegraph.co.uk/finance/newsbysector/banksandfinance/6035602/Barclays-30-million-offer-sparks-City-pay-row.html
Worst Performance Ever For Back-To-School Sales
There are two things retailers thought they could always count on, a robust Christmas shopping season and strong back-to-school sales. However, the Christmas fairy tale shattered last year and back-to-school sales are in the midst of their first ever collapse this year.
Halfway through the back-to-school shopping season, retail professionals are predicting the worst performance for stores in more than a decade, yet another sign that consumers are clinging to every dollar.
http://globaleconomicanalysis.blogspot.com/2009/08/worst-performance-ever-for-back-to.html
Τα μυστήρια με το χρυσάφι
Πώς και γιατί η Τράπεζα της Ελλάδος πούλησε 20 τόνους για να αγοράσει ομόλογα
Κυριακή 31 Αυγούστου 2003
Ηταν άνοιξη του 1941, λίγο πριν από την είσοδο του γερμανικού στρατού στην Αθήνα, όταν ο τότε υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γεώργιος Μαντζαβίνος ακολουθώντας εντολή της ελληνικής κυβέρνησης ανέλαβε τη μεταφορά του χρυσού του ελληνικού κράτους στο εξωτερικό. Ο χρυσός φορτώθηκε στον Πειραιά στο αγγλικό καταδρομικό πλοίο «Διδώ», το οποίο με κίνδυνο να βυθιστεί παίρνοντας μαζί του το πολύτιμο φορτίο έφθασε μέσω Κρήτης στην Αίγυπτο. Από εκεί κατέληξε στη Νότια Αφρική, όπου παρέμεινε ως το τέλος του πολέμου. Μαζί με τον τότε υποδιοικητή και μετά την απελευθέρωση διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος ήταν ο 13χρονος γιoς του Αντώνιος Μαντζαβίνος, μέλος σήμερα του Συμβουλίου Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας της Ελλάδος. Ο γιος ήταν γραφτό να είναι σήμερα ένας από εκείνους που λόγω της θέσεώς τους στο εν λόγω συμβούλιο συναποφάσισαν για την πώληση 20 τόνων χρυσού από την κεντρική τράπεζα. Μοιάζει σαν μυθιστόρημα και εγείρει περιέργεια αλλά και ενστάσεις, σαν και αυτή που εκφράστηκε τις προάλλες με την κατάθεση ερώτησης 60 βουλευτών της ΝΔ, που είπαν ότι εν κρυπτώ η Τράπεζα της Ελλάδος πούλησε το χρυσάφι για να καλύψει τα κυβερνητικά ελλείμματα - αλλά μάλλον οι βουλευτές πιάστηκαν αδιάβαστοι. Στο διάστημα που μεσολάβησε από την πολεμική περιπέτεια του ελληνικού χρυσού ως σήμερα ο ρόλος του πολύτιμου μετάλλου σε μια οικονομία, αλλά και στην ελληνική ειδικότερα, έχει αλλάξει άρδην.
H εποχή που η ποσότητα χρυσού που διέθετε μια χώρα αντικατόπτριζε την ισχύ της οικονομίας της φαίνεται ότι έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. «Την εποχή μετά τον πόλεμο» αναφέρει ο κ. Μαντζαβίνος «η αξιοπιστία μιας κεντρικής τράπεζας και μιας οικονομίας βασιζόταν στον χρυσό που διέθετε. Σήμερα δεν υπάρχει ανάγκη να διατηρεί μια χώρα υψηλά αποθέματα χρυσού». Δεν είναι μόνο η κατάργηση του συστήματος σταθερών ισοτιμιών του Bretton Woods το 1971, με βάση το οποίο κάθε εθνικό νόμισμα σε κυκλοφορία είχε το ισοδύναμό του σε χρυσό μέσω της ισοτιμίας του με το δολάριο και μπορούσε να ανταλλαγεί με αυτόν ανά πάσα σιγμή. Για την Ελλάδα η είσοδος στην ΟΝΕ και η υιοθέτηση του ευρώ περιορίζουν σημαντικά την ανάγκη διατήρησης συναλλαγματικών διαθεσίμων και υψηλών αποθεμάτων χρυσού. «Με το ευρώ, η σημασία του χρυσού έχει σχεδόν εξαλειφθεί» τονίζει ο κ. Μαντζαβίνος. Χμ, ενδιαφέρουσα άποψη "αγαπητέ" αρχιτραπεζίτη/γιε αρχιτραπεζίτη. Άραγε αυτή την άποψη τη συμμερίζεσαι ακόμα? Ή μήπως σιγά-σιφά έχουν ερχίσει να σε "ζώνουν τα φίδια"?
* Τα αποθέματα ασφαλείας
Οσο υπήρχε η δραχμή, τα συναλλαγματικά διαθέσιμα και ο χρυσός ήταν απαραίτητα. Για τη στήριξη του εθνικού νομίσματος η Τράπεζα της Ελλάδος έπρεπε να διαθέτει σκληρά νομίσματα όπως το δολάριο, για να αντεπεξέλθει σε τυχόν κερδοσκοπικές επιθέσεις, αλλά και υψηλά αποθέματα χρυσού για την περίπτωση που τα συναλλαγματικά διαθέσιμα τελείωναν. Βέβαια ποτέ η ελληνική οικονομία δεν έφθασε στο σημείο να πουλήσει χρυσό για να εξασφαλίσει συνάλλαγμα.
Υπήρχε ακόμη ένας λόγος που η διατήρηση υψηλών αποθεμάτων χρυσού κρινόταν αναγκαία: λόγοι εθνικής ασφαλείας την επέβαλλαν. Σε περίπτωση γεωπολιτικών εντάσεων η δραχμή μπορούσε να αποδειχθεί ανίσχυρη για αγορά πρώτων υλών, στρατιωτικού υλικού κ.ά., κάτι που μπορούσε να γίνει με χρυσό, που ήταν, είναι και θα είναι αποδεκτός στις διεθνείς συναλλαγές. Σήμερα το ευρώ είναι το δεύτερο (μετά το δολάριο) ισχυρότερο νόμισμα στον κόσμο, είναι ευρέως αποδεκτό στις διεθνείς συναλλαγές και καμία χώρα ή συνασπισμός χωρών δεν μπορεί να επιβάλει εμπάργκο εναντίον του, όπως εύκολα μπορούσε να συμβεί με τη δραχμή.
* Και άλλοι πούλησαν
Για τους ίδιους λόγους οι περισσότερες ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες ακολουθούν την ίδια πολιτική. «Πριν από την πώληση χρυσού από την Τράπεζα της Ελλάδος είχαν προηγηθεί άλλες ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες» αναφέρει ο κ. Μαντζαβίνος. Οι ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες όχι μόνο δεν επιδιώκουν τη συσσώρευση επιπλέον διαθεσίμων σε χρυσό, αλλά έχουν συνάψει μια «συμφωνία κυρίων» για περιορισμένη και ελεγχόμενη πώληση ποσοτήτων χρυσού από τα διακρατούμενα διαθέσιμά τους. Με τη συμφωνία αυτή επιδιώκεται η αποφυγή μαζικών πωλήσεων χρυσού, οι οποίες θα προκαλούσαν αναστάτωση στην αγορά χρυσού και μεγάλες διακυμάνσεις στην τιμή του.
Βέβαια υπάρχουν και οι παραδοσιακά «χρυσόφιλες» χώρες, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, που διατηρούν υψηλά αποθέματα. Σύμφωνα με στοιχεία που αφορούν το τέλος του 2002, τα αποθέματα της Γερμανίας ανέρχονταν σε 3.448 τόνους, της Γαλλίας σε 3.024 τόνους, της Ιταλίας σε 2.451 τόνους, της Πορτογαλίας σε 606 τόνους, της Ισπανίας σε 523 τόνους και του Βελγίου σε 258 τόνους. Τα αποθέματα της Ελλάδας μετά την πώληση των 20 τόνων ανέρχονται σε 127 τόνους, ποσότητα σημαντικά μεγαλύτερη από αυτήν που είχε μεταφέρει το 1941 ο Μαντζαβίνος πατήρ.
* Πού έχουμε τις ράβδους
Ο χρυσός της Ελλάδας βρίσκεται κατά ένα μέρος στο θησαυροφυλάκιο της Τράπεζας της Ελλάδος, στα υπόγεια του κεντρικού κτιρίου της Πανεπιστημίου, και κατά ένα άλλο στο εξωτερικό. Ενα κομμάτι του ελληνικού χρυσού βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (EKT), την οποία οι ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες «προίκισαν» με χρυσό και συναλλαγματικά διαθέσιμα. Κάθε τράπεζα συνέβαλε στη δημιουργία των αποθεμάτων χρυσού της EKT ανάλογα με το «ειδικό βάρος» της χώρας της. H ελληνική «συνεισφορά» παραμένει στην κατοχή της Τράπεζας της Ελλάδος και εμφανίζεται ως περιουσιακό στοιχείο της στον ισολογισμό της. Ελληνικός χρυσός, κατατεθειμένος σε ράβδους διεθνών προδιαγραφών, βρίσκεται στη Fed (την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ) και στην Τράπεζα της Αγγλίας, εκεί όπου υπάρχουν αγορές που πληρώνουν τόκο για καταθέσεις χρυσού.
* Εχει χαμηλό τόκο
Ο τόκος όμως είναι ελάχιστος, μόλις 0,1%, αναφέρουν στην Τράπεζα της Ελλάδος, και οι καταθέσεις κρίνονται ασύμφορες. Πρέπει να σημειωθεί ότι η διατήρηση χρυσού επιβαρύνεται και από υψηλά «φύλακτρα», σε σημείο ώστε να είναι ασύμφορη. «Πολλές φορές κοστίζει η διακράτηση χρυσού» αναφέρει ο κ. Μαντζαβίνος.
Ο χρυσός έπαψε να είναι ελκυστικός για επένδυση εδώ και πολλά χρόνια. Οσοι κρατούσαν χρυσό τις δεκαετίες του '60 και του '70 έβλεπαν ότι έχαναν σε σχέση με άλλες τοποθετήσεις, είτε αυτές ήταν ακίνητα είτε καταθέσεις, που είχαν αρχίσει να αποδίδουν ικανοποιητικούς τόκους. Οι συσσωρευμένοι τόκοι, π.χ., μιας δεκαετίας αντιστάθμιζαν τις απώλειες στην αγοραστική δύναμη της δραχμής ύστερα από μια υποτίμηση ή ταχεία διολίσθηση, που ήταν συχνό φαινόμενο στη σύγχρονη οικονομική ιστορία της χώρας. H ανασφάλεια που δημιουργούσε η δραχμή οδηγούσε στη διακράτηση χρυσού. Με μόνη εξαίρεση την άνοδο της τιμής του στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '70, η εικόνα δεν άλλαξε τις δύο επόμενες δεκαετίες. Αντίθετα, τα έσοδα που απέφεραν οι καταθέσεις και τα ρέπος την εποχή εκείνη καθιστούσαν τις τοποθετήσεις σε χρυσό ασύμφορες.
Ετσι σταδιακά οι Ελληνες απομακρύνθηκαν από τον χρυσό και οι επισκέψεις ιδιωτών αλλά και επιχειρηματιών στην Τράπεζα της Ελλάδος για ρευστοποίηση των χρυσών νομισμάτων και πλακιδίων που κατείχαν πλήθαιναν. Ζήτηση υπήρχε μόνο για αγορά αναμνηστικών χρυσών λιρών για δώρα κυρίως σε γεννήσεις ή επετείους. Κάθε χρόνο από το 1965, όταν θεσπίστηκε η ονομαστικοποίηση στην αγορά χρυσών λιρών, το ισοζύγιο των αγορών και των πωλήσεων χρυσού στα γκισέ της Τράπεζας της Ελλάδος ήταν καθαρά υπέρ των ρευστοποιήσεων. H ονομαστικοποίηση, που σήμαινε ότι για την αγορά νέων χρυσών λιρών και άλλων νομισμάτων ο αγοραστής έπρεπε να έδινε τα στοιχεία του και ήταν υποχρεωμένος να αποδείξει ανά στιγμή σε αιφνιδιαστικό έλεγχο από τις αρχές ότι διατηρούσε στην κατοχή του τα χρυσά νομίσματα, έδρασε αποτρεπτικά για την αγορά χρυσών λιρών. Πολλοί ήσαν εκείνοι που έσπευδαν στην Τράπεζα για να τις ρευστοποιήσουν.
* Ανασύρθηκαν από τα σεντούκια
Από τις ρευστοποιήσεις χρυσών λιρών και πλακιδίων χρυσού που βρίσκονταν σε θυρίδες και σεντούκια η Τράπεζα της Ελλάδος συγκέντρωσε τα τελευταία 40 χρόνια περισσότερους από 80 τόνους! Μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια η κεντρική τράπεζα έχει λιώσει και έχει μετατρέψει σε ράβδους διεθνών προδιαγραφών 81 τόνους χρυσού που αγόρασε με τη μορφή χρυσών νομισμάτων και πλακιδίων. Το ένα τέταρτο από αυτή την ποσότητα (20 τόνοι) αποφασίστηκε να πωληθεί προκειμένου να επενδυθεί σε ασφαλείς τοποθετήσεις που αποφέρουν αποδόσεις από 2% ως 4% (όπως, π.χ., ομόλογα ευρωπαϊκών κυβερνήσεων) έναντι της σχεδόν μηδενικής απόδοσης των τοποθετήσεων σε χρυσό.
H Τράπεζα της Ελλάδος σύμφωνα με το καταστατικό της αγοράζει χρυσά νομίσματα και πλακίδια χρυσού που πωλούν οι ιδιώτες. Σε αυτή τη μορφή όμως ο χρυσός δεν είναι εμπορεύσιμος και κατά συνέπεια δεν μπορεί να αξιοποιηθεί. Γι' αυτόν τον λόγο αποφάσισε να αναβαθμίσει ποιοτικά αυτά τα χρυσά νομίσματα και πλακίδια που αγόραζε από το κοινό και να τα μετατρέψει σε ράβδους διεθνών προδιαγραφών, που είναι εμπορεύσιμες. Οι μετατροπές αυτές ολοκληρώθηκαν εκτός Ελλάδος, σε οίκους που διέθεταν τις απαραίτητες εγκαταστάσεις και ανάλογη εξειδίκευση, ενώ για ευνόητους λόγους έγιναν με απόλυτη μυστικότητα και με τη συνδρομή της Ελληνικής Αστυνομίας.
* Θα βγάλουν και κέρδη
Σύμφωνα με τη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος, η απόφαση της κεντρικής τράπεζας να πωλήσει 20 τόνους χρυσού από τα συνολικά αποθέματά της ύψους 147 τόνων εντάσσεται στο πλαίσιο της αποδοτικότερης διαχείρισης του χαρτοφυλακίου της. Επομένως η ρευστοποίηση οδηγεί απλώς σε διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου της Τράπεζας της Ελλάδος και αφορά τμήμα της ποσότητας χρυσού που είχε συγκεντρωθεί από τις αγορές νομισμάτων των τελευταίων ετών.
Οι υψηλότερες αποδόσεις από την τοποθέτηση του προϊόντος της πώλησης του χρυσού, ύψους 207 εκατ. ευρώ, θα αποφέρουν επιπλέον έσοδα στην Τράπεζα, τα οποία εκτιμάται ότι σε ετήσια βάση θα ανέλθουν σε 5 εκατ. ευρώ περίπου. Το ποσό που αντιστοιχεί στη χρήση του 2003 θα προσμετρηθεί κατά τον υπολογισμό των κερδών της χρήσης, τη διάθεση των οποίων θα αποφασίσει η γενική συνέλευση των μετόχων την άνοιξη του 2004, όπως προβλέπει ο νόμος.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=153541&dt=31/08/2003
Χρυσός από την Κατοχή στα υπόγεια της ΤτΕ
Στα υπόγεια της Τράπεζας της Ελλάδος βρίσκονται σήμερα 146,4 τόνοι χρυσού (σε ράβδους), η αξία των οποίων πλησιάζει τα 3 δισ. ευρώ. Στην ίδια τράπεζα καθημερινά γίνονται αγοραπωλησίες χρυσών λιρών Αγγλίας, οι οποίες πριν από 67 χρόνια στη διάρκεια της Κατοχής αγόραζαν όπλα και συνειδήσεις αλλά ανεβοκατέβαζαν και τον τερατώδη πληθωρισμό στην Αθήνα.
Στην ορεινή Ελλάδα ακόμα και σήμερα θ’ ακούσει κανείς πολλές ιστορίες με χρυσές λίρες από την εποχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Τα καλοκαίρια πολύ συχνά στα κορφοβούνια και αλλού, όπου κυκλοφορούν μύθοι για θαμμένες λίρες, περιφέρονται χρυσοθήρες με μηχανές ακριβείας και ανιχνευτές, αναζητώντας το μέταλλο που τρελαίνει τους ανθρώπους.
Σάλος το 2003
Το 2003 με αφορμή το χρυσό της Τράπεζας της Ελλάδος, ξεσηκώθηκε σάλος όταν ο τότε διοικητής Νίκος Γκαργκάνας αποφάσισε να πουλήσει 20 τόνους. Στην αρχή το γεγονός κρατήθηκε μυστικό, αλλά στη συνέχει, όταν μαθεύτηκε, η ένταση που δημιουργήθηκε τρόμαξε τόσο πολύ την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που μέχρι και ο υπουργός Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκης έλεγε ότι δεν γνωρίζει τίποτα και παρέπεμπε για πληροφορίες στον Νίκο Γκαργκάνα.
Την άνοιξη του 1941, λίγο πριν μπουν τα γερμανικά στρατεύματα στην Αθήνα, ο τότε υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γεώργιος Μαντζαβίνος με εντολή της ελληνικής κυβέρνησης ανέλαβε τη μεταφορά του χρυσού του Ελληνικού Κράτους στο εξωτερικό. Ο χρυσός φορτώθηκε στον Πειραιά στο αγγλικό καταδρομικό «Διδώ», το οποίο με κίνδυνο να βυθιστεί κατάφερε να φτάσει -μέσω Κρήτης- στην Αίγυπτο. Ο χρυσός κατέληξε στη Νότιο Αφρική, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι στα μέσα της Κατοχής οι γερμανικές αρχές των Αθηνών επιχειρούσαν να περιορίσουν τον ελληνικό πληθωρισμό, πουλώντας ράβδους χρυσού στο χρηματιστήριο. Στην Αθήνα την ίδια εποχή η τιμή της χρυσής αγγλικής λίρας ήταν βαρόμετρο των νικών του Άξονα ή των συμμάχων στην Αφρική. Όταν η τιμή της λίρας έπεφτε, οι Αθηναίοι καταλάβαιναν ότι στην Αφρική νικά ο Ρόμελ. Αντίθετα, όταν ανέβαινε, καταλάβαιναν ότι νικούσαν οι σύμμαχοι.
Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου οι κεντρικές τράπεζες κατείχαν το 68% των διεθνών αποθεμάτων χρυσού, ενώ τώρα έχουν λίγο περισσότερο από 15%. Περίπου 50% υπάρχει υπό μορφή κοσμημάτων, 15% σε ιδιωτικές επενδύσεις και το υπόλοιπο 20% ανήκει στη βιομηχανία και σε άλλους, άγνωστους ιδιοκτήτες. Τα αποθέματα χρυσού των ΗΠΑ ανέρχονται σε 1.135 τόνους, της Γερμανίας σε 3.641 τόνους, της Γαλλίας σε 2.798 τόνους, της Ελβετίας σε 1.228 τόνους. Ο κινεζικός δράκος δεν αδιαφορεί για τον χρυσό και διαθέτει αποθέματα περίπου 1.054 τόνων. Η Τράπεζα της Ελλάδος πουλά σήμερα τη χρυσή λίρα περίπου 185,66 ευρώ, ενώ την αγοράζει από πελάτη στα 156,79 ευρώ. Αυτή η ψαλίδα των 28,87 ευρώ είναι το κέρδος της κεντρικής τράπεζας. Η Τράπεζα της Ελλάδος, για αγορές λιρών αξίας άνω των 10.000 ευρώ (περίπου 60 λίρες) μπορεί να αυξήσει τις τιμές διάθεσης και κατά 20 ευρώ για κάθε μία...
Τέλειο μέταλλο
Η επικράτηση του χρυσού στο διεθνές οικονομικό σύστημα ξεκίνησε με τη νομισματική μεταρρύθμιση του Καρλομάγνου του αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, στα τέλη του 8ου αιώνα μ.Χ. Στη συνέχεια ακολούθησεη κοπή του χρυσού δουκάτου της Βενετίας το 1284, το οποίο σύντομα έγινε το επικρατέστερο νόμισμα στις διεθνείς συναλλαγές, διατηρώντας την αξία του περισσότερους από πέντε αιώνες.
Μεταφυσική σημασία είχε ο χρυσός για τους αλχημιστές του Μεσαίωνα που επιχειρούσαν να τον παρασκευάσουν αναμειγνύοντας διάφορες ουσίες. Θεωρήθηκε τελικά το τελειότερο των μετάλλων, και το απόλυτο σύμβολο της αιωνιότητας.
Ο χρυσός λατρεύτηκε και από τους βασιλείς των Αζτέκων που ονόμαζαν τα χρυσά τους στολίδια τους «περίττωμα των θεών». Οι Αζτέκοι πίστευαν επίσης ότι τη χρυσοφόρο άμμο την έστελναν ως δώρο οι θεοί. Αντίθετα δεν έστειλε ο Θεός τους Ισπανούς στην Λατινική Αμερική που εξολόθρευσαν του Αζτέκους, για να τους πάρουν το χρυσάφι.
Οι Κινέζοι αγόραζαν στα κρυφά
ΣΤΡΟΦΗ στην ασφάλεια του χρυσού φαίνεται ότι πραγματοποιεί και η Κίνα, η οποία ανακοίνωσε ότι τα αποθέματά της έχουν φτάσει στους 1.054 τόνους, καθώς «σιωπηρά» προχωρούσε σε αγορές χρυσού την τελευταία εξαετία.
Όπως σημειώνουν οι «Financial Times», ο επικεφαλής της State Administration of Foreign Exchange (SAFE) Hu Xiaolian ανακοίνωσε ότι από το 2003 έως φέτος η χώρα του έχει προχωρήσει σε αγορά 454 τόνων χρυσού. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Κίνα είναι η πέμπτη χώρα με τα υψηλότερα αποθέματα χρυσού παγκοσμίως, με μόλις έξι χώρες της υφηλίου να έχουν αποθέματα μεγαλύτερα από 1.000 τόνους.
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ‘70 ο χρυσός ακολουθούσε μια μακροχρόνια πτωτική τάση, απόρροια της υποχώρησης του πληθωρισμού, της ισχυροποίησης του δολαρίου, αλλά και του περιορισμένου ρόλου του ως ασφαλούς επενδυτικού καταφυγίου. Όμως η δεύτερη πετρελαϊκή κρίση -το 1978 εκτίναξε την τιμή του χρυσού σε νέα ιστορικά υψηλά επίπεδα καθώς η διεθνής ζήτηση παρουσίασε πτώση, οι κεφαλαιαγορές σημείωσαν έντονες διακυμάνσεις και ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ αναρριχήθηκε στο 15% το 1980.
Την ίδια περίοδο η τιμή του χρυσού από το χαμηλό των 103,5 δολαρίων/ουγκιά τον Αύγουστο του 1976 αυξήθηκε ραγδαία κατά 721% σε διάστημα 41 μηνών για να φτάσει στο ποσό των 850 δολαρίων/ουγκιά στις αρχές του 1980. Ανάλογη άνοδο εμφανίζει η τιμή του τα τελευταία δύο χρόνια εξαιτίας των hedge funds.
http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=21&la=1&artid=71602&catid=3
Germany in the Era of Hyperinflation
During the hyperinflation in Germany of 1920s, the country's currency, the mark, went crazy. The government of the Weimar Republic may have been able to clear its debts, but it came at the cost of the citizens' savings. It's an era that is still part of the national psyche today. Ένα μακροσκελές αλλά σχετικά ενδιαφέρον ιστορικό άρθρο του spiegel για τον υπερπληθωρισμό στη γερμανία τη δεκαετία του 1920
Editor's note: During the global economic crisis, politicians and economists in the United States and Britain often criticized Berlin for its reluctance to initiate the kinds of expensive stimulus programs promoted by Washington. One of the most oft-cited reasons in Germany for racking up more debt than necessary to revive the economy was the fear of hyperinflation. From 1922-1923, hyperinflation plagued Germany and helped fuel the eventual rise of Adolf Hitler. The following article about this national trauma has been translated from a special issue of SPIEGEL on the history of money.
You could say journalist Eugeni Xammar had a stroke of reporter's luck when the Barcelona daily La Veu de Catalunya sent him to Berlin in the fall of 1922, a pivotal moment in the country's history. In the months that followed, it was the most exciting place in the world to report from. Germany's financial structures collapsed, and the mark began its descent into near worthlessness.
"The price of tram rides and beef, theater tickets and school, newspapers and haircuts, sugar and bacon, is going up every week," Xammar wrote in February 1923. "As a result no one knows how long their money will last, and people are living in constant fear, thinking of nothing but eating and drinking, buying and selling. There is only one topic on everyone's lips in Berlin: the dollar, the mark, and prices. ... Have you seen this? For heaven's sake, stop! I've just bought a six-week supply of sausages, ham, and cheese."
Nearly every day the journalist sent home new stories of the hyperinflation he was witnessing; reports of everyday insanity in a country whose currency was going crazy. In 1914, at the start of World War I, the dollar was worth 4.20 marks. From then on the German currency steadily declined, and in the fall of 1922 it went into freefall. By November 1923 the dollar was at 4.2 trillion marks. The nightmare came to an end shortly thereafter, and the dollar was back at 4.20 again, albeit against the new incarnation of the currency: the rentenmark.
Few people understood what had happened. Even today, three generations later, much of it sounds pretty incredible.
Take for example the family that sold its house to emigrate to America. On arrival at the port of Hamburg, they found that the money wasn't enough to pay for their crossing -- in fact, it didn't even pay for their tickets back home. Then there was the man who drank two cups of coffee at 5,000 marks each, only to be presented with a bill for 14,000. When he asked why this was he was told he should have ordered the coffees at the same time because the price had gone up in between. And then there's the story about the couple that took a few hundred million marks to the theater box office hoping to see a show, but discovered it wasn't nearly enough. Tickets were now a billion marks each.
At the height of the crisis, the inflation rate was in the tens of thousands -- per month, that is. And this in the era before the invention of the pocket calculator.
The World Coming off the Rails
Few could laugh at "the macabre joke of inflation," as writer Klaus Mann termed it. "What breathtaking fun it is to watch the world coming off the rails," he wrote in undisguised fascination. Germany was now witnessing "the complete depreciation of the only truly credible value in this godforsaken era: that of money."
His brother, the historian Golo Mann, was more concerned with classifying what was happening. "The effect of the devaluation of the German currency was like that of a second revolution, the first being the war and its immediate aftermath," he concluded. Mann said deep-seated faith was being destroyed and replaced by fear and cynicism. "What was there to trust, who could you rely on if such were even possible?" he asked.
It is true to say that nothing seemed safe anymore -- all semblance of order went out of the window, and with it faith in the Weimar Republic, in democracy, indeed in the future itself. After all, what was there to look forward to? Most people had seen their life savings wiped out while the state was able to shrug off its debts. "Inflation took the basic law-and-order principles of loyalty and trust to the extreme," says historian Martin Geyer.
The hyperinflation left behind a national trauma that can be felt to this day. The experiences of 1923 have etched themselves into the German psyche. Fear of inflation is widespread, and German economists feel more duty-bound than others to vouchsafe economic stability.
But did it all really have to go so far? Could the catastrophe have been averted? And if so, how?
The seeds of the problem were sown many years earlier. Indeed the ball was first set in motion by World War I, during which Germany spent an estimated 160 billion marks on its men and machinery; an unimaginably large sum. The only way the state could finance this was to acquire money by unconventional means.
On August 4, 1914, just three days after the Reich had declared war on Russia, parliament passed a series of currency acts that would have a fundamental impact on the country's money markets. The new legislation suspended the standard of backing cash with gold "until further notice," claiming that an "exceptional increase in unbacked paper notes" was an "economic necessity" in times of war. In other words, the Reich intended to pay for its war effort by printing more and more money.
Soaring National Debt
The sheer volume of banknotes increased dramatically. Whereas there were just 13 billion marks in circulation in 1913, this had jumped to 60 billion by the end of the war. Unfortunately this still wasn't enough to cover the state's expenditures. "As things stand, the only way to finance the cost of fighting the war is to shift the burden into the future through loans," economist Karl Helfferich said in 1915.
The Reich thus racked up huge debts with its own people, repeatedly issuing government bonds; a total of almost 100 billion marks in all. At first Germans bought these bonds almost unthinkingly, secure in the belief that victory was in sight. The national debt shot up from 5 to 156 billion marks.
"There is a point at which printing money affects purchasing power by causing inflation," warned socialist Eduard Bernstein in 1918. But his words and those of others went unheeded. The mountain of bank notes continued to grow, while the volume of goods gradually declined.
It was a classic constellation. Too much money and too few goods could lead to only one thing: Inflation. A government decree setting a maximum price for important consumables such as grain and coal didn't help either. Such artificial limits simply dammed up inflation, causing the liquidity glut to flood the market with even greater devastation when the economy collapsed after the end of the war.
So although the Weimar Republic was not bankrupt from the outset, its creditworthiness was restricted, and inflation saddled the fledgling state with a congenital defect that would have dire consequences.
Ironically, the monetary depreciation in its milder form initially helped stimulate the economy. With its comparatively low value against the dollar, sterling and the French franc, the cheap mark boosted German exports in the early days of the Weimar Republic. Industrial output increased by 20 percent within a year, unemployment fell to below 1 percent in 1922, and real wages rose significantly. The "lubricant of inflation," as economic historian Carl-Ludwig Holtfrerich put it, breathed new life into the private sector.
The post-war boom was all the more remarkable because the rest of the world economy was sinking into a deep recession. The United States and Britain stabilized their currencies even though it put up to a fifth of their respective working population out of work. The governments of the Weimar Republic took the opposite approach, buying themselves an economic upswing and full employment at the cost of catapulting the mark to dizzying heights. Although it would probably be unfair to suggest the politicians in Berlin deliberately drove inflation forward, they didn't exactly try very hard to rein it in. For a while the strategy proved convenient. But they were playing with fire, as soon became apparent.
War Reparations
The huge budget deficit and growing interest payments restricted the state's freedom of movement considerably. The enormous war reparations that Germany had been saddled with were especially hard on the young republic.
Even before the final figure had been agreed upon, German delegates at the 1919 Paris Peace Conference complained that the proposed reparations would "crush all creative urges, the will to work and all entrepreneurial spirit in Germany forever." However, the row over the size of the reparations only broke out in earnest later.
In 1921, the Allies set Germany's reparations at 132 billion goldmarks (pegged at the value of the mark in 1913). From then until 1932 an estimated 26 billion goldmarks was paid out in cash and goods, corresponding to an annual 10 percent of national income. In other words, although the burden was considerable, it was more-or-less affordable.
It was less the size of its reparations than continued uncertainty about them that destabilized the Weimar economy. The mood was especially vitriolic within the Reparations Commission, with the French --- keen to exact revenge for their military defeat in 1871 -- proving completely intransigent.
It therefore took just a relatively minor delay in the delivery of wood, coal and telegraph poles to escalate the conflict, and in January 1923 France marched 100,000 soldiers into Germany's Ruhr valley, seized control of the mines, and confiscated the coal. "This was a fatal blow to German industrial production," Holtfrerich says.
An entire region ground to a halt, and an important source of tax revenues dried up. Because the Ruhr valley was no longer permitted to deliver coal, Germany was forced to obtain its fuel elsewhere -- often from abroad at great cost, depleting its much-needed foreign currency reserves.
At the same time, millions of Germans were living in abject poverty. "Never in my life have I seen such swarms of starving people wandering about," wrote Franz Geyer, the future mayor of the Ruhr valley city of Bochum. Many young children suffered from deficiency diseases such as rickets, and at times tuberculosis reached almost epidemic proportions. In Mannheim, lung disease was reported in 43 families in one 220-household street alone.
Public opinion was unanimous as to the source of this misery, pinning the blame for all Germany's woes firmly on France and its uncompromising stance. As bitterness turned into open resistance, shopkeepers refused to serve French people, and Germans crossed the street to avoid meeting Frenchmen.
"The enemy is among us," wrote the Hildesheimer Allgemeine newspaper, appalled at the occupation of the Ruhr. "He has crept into the heart of the German economy to suck out our life-blood and destroy our very existence as a nation." A 10,000-mark note issued the year before was nicknamed the "vampire bill" because it depicted a man who appeared to have a bite-mark on his neck.
But the vertiginous descent of the mark began in 1922, before the French occupied the Ruhr -- and the drama took its course. Creeping inflation (i.e. currency devaluation of up to 50 percent a year) gave way to galloping inflation (more than 50 percent a year) and eventually became hyperinflation (more than 50 percent a month), and with it the state lost all financial control.
The depreciation of the mark can hardly be explained in terms of quantifiable causes. As so often in economics, expectations played a decisive role. The nerve-wracking wrangling over Germany's reparations had completely undermined faith in the country's economic prospects. Holtfrerich believes the hyperinflation could not have come about without a "collapse in faith in the currency" which in turn prompted a slump in "expectations about the future development of the internal and external value of the mark."
One clear sign of this lack of faith was the almost overnight retreat by foreign creditors from the German money market, selling their government bonds on a massive scale as they went.
By the time German Foreign Minister Walter Rathenau was assassinated by right-wing extremists on June 22, 1922, all hope of a return to economic stability had been lost. And yet the exchange rate didn't go into freefall until the early summer of the following year. The mark had now forfeited all three of the functions that characterized a currency: It served as neither a mathematical unit nor a form of payment -- let alone as a tool for preserving value. "The mark was already dead in the water in October 1922," observed historian Helmut Kerstingjohänner.
In December 1922, the dollar was still worth 2,000 marks. Within four months this had jumped to 20,000 marks, and by August 1923 it stood at more than a million. The Weimar Republic was "teetering on the edge of the abyss," as the then Interior Minister Wilhelm Sollmann put it. "Even the most courageous among us must get dizzy in light of the fragility of the bridge and the distance to the safety of the far shore," he said.
In addition to the state printing office, more than 130 companies were commissioned to print banknotes, and as long as paper was readily available a total of 1,783 presses churned out the nation's bills. Employees brought rucksacks to work on payday to stash their money - and then spent it immediately.
Payment in Bread and Sausages
At the Junkers plant in Dessau the company gave its workers the equivalent of the day's price of three-and-a-half loaves of bread at 9am every morning. Their wives, who were waiting at the factory gates, took the money and dashed off to the shops before the new dollar exchange rate was published at around midday.
Many doctors insisted on being paid not in cash but sausages, eggs, coal, and the like. Because of the constant increase in prices, shops stopped displaying them in their windows. And when the Prussian authorities forced them to do so nonetheless, it drove prices even higher because traders simply took prospective increases into account.
Even cremation became too expense for many because the price was pegged to that of coal. So the dead were buried in the conventional manner again. But here too there were opportunities to cut costs, and a 50 centimeter-high coffin dubbed the "nose-squasher" proved particularly popular.
People lived in a strange kind of tension. On the one hand there was the daily fight for survival, for food, and for heating fuel. "If we more-or-less manage to prevent the city of Cologne from collapsing completely, I shall get down on my knees and thank my Maker," the city's mayor, Konrad Adenauer, said.
Bizarrely enough, goods were no longer in short supply. There was simply no stable currency to buy them with. As the later Chancellor Hans Luther noted in 1923, Germany threatened to "starve with full barns."
'Drinking Away Grandma's House'
On the other hand it was also a time of phenomenal wastefulness. The people were gripped by the urge to panic-buy. They squandered their money, and lived from one day to the next. "We're drinking away Grandma's house" proclaimed one popular tune of the day.
The only objects of real value were tangible assets: diamonds and coins, antiques, pianos and art. The works of contemporary artists like Lyonel Feininger, Paul Klee, Max Pechstein and Karl Schmidt-Rottluff were in especially high demand. And if you had foreign currency, you lived like a king.
One senior mail inspector gained notoriety when it was revealed he had intercepted letters containing foreign banknotes: 1,717 dollars, 1,102 Swiss francs, and 114 French francs - enough to buy two houses for himself and a piano for a friend, with enough left over for an indulgence-like donation to the church.
In fact petty crime in general increased in leaps and bounds. Potato fields were plundered, bakeries raided, shop windows smashed. Prices weren't the only thing that went out of control. All values seemed to have been corrupted. Dance halls and strip bars opened up in the cities, and cocaine sales skyrocketed. People lived as if there were no tomorrow. Economist Joseph Schumpeter noted the "disorganizing effects of the collapsing currency on the national character, on morals, and all branches of cultural life."
Given that the mark had been discredited, many cities and even companies began creating their own currencies and printing emergency money. One firm in southern Germany issued a 50,000-mark bill featuring the clever aphorism "If coal is even more expensive, feel free to use me as fuel."
It was clear a radical monetary change was needed to halt the permanent depreciation and return to a more ordered state of affairs. In mid-November 1923 the government began issuing rentenmarks, claiming the new currency was backed by mortgages on industrial and agricultural land. This was of course fictitious. If push came to shove, no industrialist or farmer would have agreed to exchange his land for money. But after years of nerve-racking inflation the German people were so desperate for stability they were prepared to trust the new currency unquestioningly.
Sticking the Populace with the Tab
History may hail "the miracle of the rentenmark," but in reality it constituted an admission that the German Reich was bankrupt. And as always, it was the populace that picked up the tab.
The stupid ones were those who had nest eggs: the thrifty, holders of government bonds, but primarily the country's pensioners. In other words, those who received money without having to work for it, who lived on their pensions or the interest on their savings. Large sections of the middle classes saw themselves stripped of their assets, losing almost everything they had set aside for years. Banks, savings banks, and insurance companies suffered huge losses and were left with nothing but their paper money. As a result, they had to start the majority of their businesses from scratch in 1924.
By perverse contrast, the winners of the hyperinflation were those with massive debts; first and foremost the state, but also private individuals who had borrowed money to buy houses, construction land or farmland, and whose loans were slashed by the switch to the rentenmark.
Some industrialists made huge gains from the period of hyperinflation. Hugo Stinnes, whom Time magazine crowned "Germany's new Kaiser," built up an immense corporate empire comprising heavy industry, newspapers, ships and hotels -- all based on a mountain of debt. As late as the summer of 1922, Stinnes was recommending that people continue capitalizing on "the weapon of inflation." Indeed manufacturers and craftsmen in general profited from the crisis since they possessed plants and buildings -- that is, tangible assets that outlived the currency switch.
Fiscal Anarchy
Most farmers also did extremely well. "They had money to burn, and spent it willy-nilly," writer Lion Feuchtwanger recalled. Some bought themselves entire stables of racehorses, others expensive cars. "Farmer Greindlberger drove from the grimy village street of Englschalking to Munich in an elegant limousine complete with a liveried chauffeur, while he himself was dressed in a brown velvet jacket and a green chamois-tufted hat," Feuchtwanger wrote of the rural rich.
Never before had Germany witnessed such a fundamental redistribution of wealth, and many of the winners were those who had previously been wealthy.
Much should have been done differently between 1914 and 1924 to avoid this disaster. Firstly, Germany should have had more powerful institutions, namely governments backed by the people that placed greater emphasis on prudent budgeting and could have reached a better deal with the Allies. At the same time foreign countries -- especially France -- should have been more sensitive to deeply indebted Germany's needs and taken greater account of the predicament it was in. Most importantly, however, the Allies should have been clearer about the size of Germany's war reparations much sooner. In the absence of this, the Reich descended into a kind of fiscal anarchy.
Disillusioned, many Germans chose to withdraw from the bitter reality of their lives, and simply left the country. In 1923, the authorities counted three times as many emigrées as the year before. Some sought refuge in sects, others committed suicide. Millions more became radicalized.
It's no coincidence that Adolf Hitler's inexorable rise to power began in November 1923, the highpoint of Germany's inflation, when he organized the abortive Beer Hall Putsch in Munich.
Catalan Germany correspondent Eugeni Xammar witnessed the spectacle at close quarters, having recently conducted an interview with "the future ex-dictator of Germany." In this interview Hitler claimed the high cost of living was Germany's biggest problem, promising "We intend to make life cheaper." To this end he demanded that shops -- many of which were in Jewish hands -- be brought under state control. And he stressed, "We expect all kinds of miracles of these national stores."
The journalist from Barcelona wasn't shy about stating what he thought of his interviewee. Hitler was, Xammar wrote, "the stupidest person I have ever had the pleasure of meeting."
Tragically, most Germans were soon to have a very different opinion of him.
http://www.spiegel.de/international/germany/0,1518,641758,00.html
Αλαβάνος ή Τσίπρας στη ΔΕΘ;
Νέος γύρος εντάσεων στην εσωκομματική σύγκρουση ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ξεκινάει με με αφορμή το ποιος θα εκπροσωπήσει τον χώρο στη ΔΕΘ. Το θέμα πρόκειται να εξεταστεί στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ το προσεχές διάστημα ενώ η κατάσταση αυτή επιδεινώνει τις ήδη ψυχρές σχέσεις μεταξύ του προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Α. Αλαβάνου και του προέδρου του ΣΥΝ Α.Τσίπρα. Η σημερινή συγκυρία απαιτεί σαφή ταξική τοποθέτηση, όχι "ναι μεν αλλά"
http://www.tvxs.gr/v18359
«Σε σχέση με τα δημοσιεύματα, τα ερωτήματα και τα σενάρια για την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΕΘ, σας ενημερώνουμε ότι ο Αλ. Αλαβάνος, όπως και πέρσι, δεν θα συμμετέχει στην αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ», αναφέρεται σε ανακοίνωση που εκδόθηκε σήμερα από το γραφείο του κ. Αλαβάνου.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_16/08/2009_292719
Cameron’s 60 private flights from business leaders
David Cameron has taken 60 private flights from business leaders who are worth £3bn O Kάμερον είναι ο αρχηγός του κόμματος των συντηρητικών στην Αγγλία, που προηγήται στην Αγγλία, και θεωρείται σχεδόν σίγουρα ο επόμενος πρωθυπουργός. Ένα τυπικός πολιτικός της μπουργουαζίας, λογικό και αναμενόμενο να δέχεται λεφτά από την άρχουσα τάξη, και να προωθεί μετά α συμφέροντά της. Εμείς τι κάνουμε?
David Cameron's attempts to detoxify his party are dealt a further blow today with details revealed for the first time of his extensive travel by private jet and helicopter funded by multi-millionaire businessmen.
The Conservative leader has accepted more than 60 flights by luxury plane and helicopter from 10 industrialists and plutocrats with a combined fortune of £3bn, figures obtained by The Independent on Sunday reveal.
http://www.independent.co.uk/news/uk/politics/cameronrsquos-60-private-flights-from-business-leaders-1772817.html
'Desperate' prisons jam more in cells
Prison population reaches record level with 84,154 inmates - just under 1,000 below safe operating capacity Η φτώχεια στην οποια η άρχουσα τάξη οδηγεί ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι του λαού, αυξάνει την εγκληματικότητα, και άρα γεμίζουν οι φυλακές. Αυτό είναι το μέλλον που θέλουμε?
http://www.guardian.co.uk/society/2009/aug/16/prison-population-cells-capacity
http://www.independent.co.uk/multimedia/archive/00234/4835023_234054t.jpg
Kept out: Police prevented 1,500 anti-fascist protesters from entering the festival site
Anti-fascist demonstrators march in protest against BNP festival Το ΒΝΡ είναι το ακροδεξό κόμμα στη Βρετανία, και μπράβο στους διαδηλωτές που δείχνουν ότι δεν έχουν ξεχάσει τι είναι φασισμός
Handful of protesters arrested at 1,500-strong rally against annual Red, White and Blue gathering in Derbyshire village
Around 1,500 anti-fascist demonstrators from across Britain joined a protest march today to voice their opposition to an annual festival organised by the BNP
http://www.guardian.co.uk/uk/2009/aug/15/bnp-festival-protestors-arrests-derbyshire
We must fight on, says Brown, as Afghanistan deaths pass 200 mark Οι ιμπεριαλιστές δεν εόυν σκοπό να σματήσουν να κατέχουν το Αφγανιστάν. Να τους αφήσουμε?
Death of two wounded soldiers brings number of British military losses to 201
Britain must remain in Afghanistan and "honour its commitment" to make the country stable, Gordon Brown said after the deaths of two more soldiers took the UK toll in the conflict beyond 200.
http://www.guardian.co.uk/world/2009/aug/16/afghanistan-british-troops-deaths
Ξαναζούν οι «Αθλιοι» του Βίκτορα Ουγκό στον 21ο αιώνα! Μόνο που, αν η περιπέτεια του Γιάννη Αγιάννη άρχισε όταν αυτός, πεινασμένος, έκλεψε ένα ψωμί, η περιπέτεια του σύγχρονου ομολόγου του άρχισε όταν... φόρτισε το κινητό του τηλέφωνο στη δουλειά του!
Δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια δούλευε στον ίδιο εργοδότη, μια επιχείρηση συσκευασίας στη γερμανική πόλη Ομπερχάουζεν, ο Πακιστανός εργάτης Μοχάμεντ Σεϊχ, πατέρας τριών παιδιών. Στις 5 Ιουνίου όμως, όταν η επιχείρηση ανακάλυψε ότι ο εργάτης αυτός από καιρό σε καιρό φόρτιζε την μπαταρία του κινητού του τηλεφώνου βάζοντάς το σε κάποια πρίζα του εργοστασίου, τον απέλυσε με την εξωφρενική κατηγορία της... «κλοπής ρεύματος»!Να όμως που αυτό που σε εμάς φαίνεται εξωφρενικό, ο καπιταλισμός το θεωρεί κλοπή και το τιμωρεί με απόλυση
«Το κόστος για την επιχείρηση ανερχόταν σε 0,014 λεπτά ανά φόρτιση, υπολόγισε ένας μηχανικός» έγραψε η γαλλική «Μοντ» - δηλαδή 14 λεπτά του ευρώ για κάθε... χίλιες φορτίσεις!!!
Ξέσπασε σάλος στη Γερμανία και η είδηση μεταδόθηκε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης όταν είδε το φως της δημοσιότητας, πριν από λίγες μέρες. Καθώς μάλιστα η υπόθεση είχε παραπεμφθεί στα δικαστήρια, ο Μοχάμεντ Σεϊχ δεν επρόκειτο να έχει καμιά τύχη: τα γερμανικά δικαστήρια είναι πιο ανελέητα εναντίον των εργαζομένων από όσο ήταν ο εμπαθής επιθεωρητής Ιαβέρης εναντίον του Γιάννη Αγιάννη.
Δεν έχουν περάσει άλλωστε ούτε έξι μήνες από τις 24 Φεβρουαρίου 2009, όταν το δικαστήριο επίλυσης εργατικών διαφορών Βερολίνου - Βρανδεμβούργου έβγαλε καταδικαστική απόφαση σε μια πολύκροτη υπόθεση που είχε συγκλονίσει τη γερμανική κοινωνία και τον πολιτικό της κόσμο.
Ενα σούπερ μάρκετ απέλυσε μία ταμία του επειδή αυτή κράτησε για τον εαυτό της δύο κουπόνια επιστροφής γυάλινων φιαλών αξίας... ενός ευρώ και τριάντα λεπτών! Το δικαστήριο απεφάνθη ότι ορθώς η επιχείρηση απέλυσε την υπάλληλο με το σκεπτικό ότι οποιαδήποτε «κλοπή», έστω και μηδαμινής αξίας, συνιστά επαρκή λόγο απόλυσης ενός εργαζομένου από τον εργοδότη του.
Βάσει της λογικής αυτής, η τύχη του Πακιστανού εργάτη στα γερμανικά εργατικά δικαστήρια είναι προδιαγεγραμμένη.
Δεν πρόκειται άλλωστε για σημερινό φαινόμενο. Εχει περάσει ήδη ένα τέταρτο του αιώνα από το 1984, λίγο αφότου είχε πάρει η Δεξιά την εξουσία στη Δυτική Γερμανία, από τότε που εκδόθηκε η περιβόητη «απόφαση του Μπίνενστιχ».
Το μπίνενστιχ είναι ένα ασήμαντο γλυκό του δρόμου με γέμιση κρέμας, μηδαμινής αξίας και κόστους. Ενας εργοδότης απέλυσε τότε μια πωλήτριά του, η οποία έφαγε ένα τέτοιο γλυκό χωρίς να το πληρώσει. Η υπόθεση έφτασε μέχρι το ομοσπονδιακό εργατικό δικαστήριο της Δ. Γερμανίας, το οποίο ενέκρινε την απόλυση της πωλήτριας ως δικαιολογημένη.
Εκτοτε, η «απόφαση του Μπίνενστιχ» έχει αναχθεί από τους συντηρητικούς Γερμανούς δικαστές σε κορυφαία νομολογία βάσει της οποίας δικάζουν και καταδικάζουν όλους τους εργαζομένους, που απολύονται από τους εργοδότες τους με ανάλογες προφάσεις.
Εννοείται ότι αυτή η στάση έχει αποθρασύνει τους εργοδότες, οι οποίοι αισθάνονται κυριολεκτικά ασύδοτοι στον τομέα αυτόν.
Πρόσφατα, άλλη γερμανική επιχείρηση απέλυσε έναν σκουπιδιάρη που απασχολούσε, επειδή ο δυστυχής πήρε για το σπίτι του μια παιδική κούνια που είχε πεταχτεί στους κάδους σκουπιδιών της εταιρείας!
Ευτυχώς, σε αυτή τουλάχιστον την περίπτωση, στις 30 Ιουλίου, το δικαστήριο του Μανχάιμ αποφάσισε ότι δεν υπήρξε ζημιά της επιχείρησης και διέταξε την επαναπρόσληψη του σκουπιδιάρη.
«Κλοπή ρεύματος» αξίας ενός λεπτού, ένα γλυκό που φαγώθηκε και δεν πληρώθηκε, δύο κουπόνια αξίας ενός ευρώ - είναι προφανές ότι οι «Αθλιοι» του 21ου αιώνα διώκονται από τους σύγχρονους Ιαβέρηδες για πράγματα πολύ μικρότερης αξίας ακόμη και από το ψωμί του Γιάννη Αγιάννη...
ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ
Μια δικαιοσύνη δύο ταχυτήτων
Βαρύς ο πέλεκυς της δικαιοσύνης για όσους εργαζομένους προκαλέσουν ζημιά στην επιχείρηση που δουλεύουν.
Ανελέητη δικαστική καταδίκη στην εσχάτη των εργατικών ποινών, την απόλυση, ακόμη και αν η ζημιά αυτή είναι της τάξης του... ενός ευρώ ή και του ενός λεπτού!
Εντελώς άλλη η στάση της δικαιοσύνης όμως απέναντι σε τραπεζίτες που προκαλούν ζημιές δισεκατομμυρίων.
Η γερμανική τράπεζα Κομέρτσμπανκ προσπάθησε να μη δώσει μπόνους σε στελέχη που ήταν υπεύθυνα για τη χρεοκοπία θυγατρικής της, αλλά δικαστήριο του Λονδίνου αποφάσισε προ δεκαημέρου ότι η τράπεζα οφείλει να δώσει 10 εκατομμύρια λίρες... μπόνους σε τέσσερις γιάπηδες που χρεοκόπησαν τη θυγατρική της!
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=5342832
Brace for a Wave of Foreclosures, the Dam is About to Break
A summary of Second Quarter 2009 Negative Equity Data from First American CoreLogic shows that Nearly One-Third Of All Mortgages Are Underwater (http://www.loanperformance.com/infocenter/library/FACL%20Negative%20Equity_final_081309.pdf).
• More than 15.2 million U.S. mortgages, or 32.2 percent of all mortgaged properties, were in negative equity position as of June 30, 2009 according to newly released data from First American CoreLogic. As of June 2009, there were an additional 2.5 million mortgaged properties that were approaching negative equity. Negative equity and near negative equity mortgages combined account for nearly 38 percent of all residential properties with a mortgage nationwide.
• The aggregate property value for loans in a negative equity position was $3.4 trillion, which represents the total property value at risk of default. In California, the aggregate value of homes that are in negative equity was $969 billion, followed by Florida ($432 billion), New Jersey ($146 billion), Illinois ($146 billion) and Arizona ($140 billion). Los Angeles had over $310 billion in aggregate property value in a negative equity position, followed by New York ($183 billion), Miami ($152 billion), Washington, DC ($149 billion) and Chicago ($134 billion).
• The distribution of negative equity is heavily skewed to a small number of states as three states account for roughly half of all mortgage borrowers in a negative equity position. Nevada (66 percent) had the highest percentage with nearly two‐thirds of mortgage borrowers in a negative equity position. In Arizona (51 percent) and Florida (49 percent), half of all mortgage borrowers were in a negative equity position. Michigan (48 percent) and California (42 percent) round out the top five states.
There are some interesting tables and graphs in the article that inquiring minds are investigating.
Here are some partial alphabetical lists.
...
Η συνέχεια του άρθρου εδώ:
http://globaleconomicanalysis.blogspot.com/2009/08/brace-for-wave-of-foreclosures-dam-is.html
Weak consumer spending will last for years
It has been my thesis for some time that we are seeing a secular change in consumption patterns in the United States. This will have grave implications for a world economy used to seeing the American consumer as an economic growth engine and consumer of first choice. Retail sales in the United States have fallen 10% since peaking in November 2007. Much of this decline represents a permanent fall in consumption by overly indebted American consumers.
Having finally had a chance to dissect the retail sales data from last week, I wanted to show you a few graphs which indicate how much consumption has fallen in the present downturn and what the implication is for the future global economy. But, first, I want to start with a broader discussion as to why the fall in US consumption is a longer-term change and not a cyclical one.
The Balance Sheet Recession
Numerous economies seem on there way to recovery: Germany and France, Singapore, and Hong Kong, to name a few, have all posted positive economic growth. China looks likely to hit its 2009 growth target of 8%. But, the U.S., generally assumed to be a leader in recovery, is looking like a laggard. Mind you, there are other laggards like Spain and Ireland too. Why are these countries lagging? The Balance Sheet Recession.
Nomura’s Chief Economist Richard Koo wrote a book last year called “The Holy Grail of Macroeconomics” which introduced the concept of a balance sheet recession, which explains economic behaviour in the United States during the Great Depression and Japan during its Lost Decade. He explains the factor connecting those two episodes was a consistent desire of economic agents (in this case, businesses) to reduce debt even in the face of massive monetary accommodation.
When debt levels are enormous, as they are right now in the United States, an economic downturn becomes existential for a great many forcing people to reduce debt. Recession lowers asset prices (think houses and shares) while the debt used to buy those assets remains. Because the debt levels are so high, suddenly everyone is over-indebted. Many are technically insolvent, their assets now worth less than their debts. And the three D’s come into play: a downturn leads to debt deflation, deleveraging, and ultimately depression. The D-Process is what truly separates depression from recession and why I have said we are living through a depression with a small ‘d’ right now.
Secular inflation will be non-existent
Therefore, the problem is a lack of demand for loans not a lack of supply. The Federal Reserve can print all the money it wants. But, if there is little demand for more indebtedness, it is not going to have the desired effect of permanently reflating the economy – although it can create bubbles.
The corollary of this is that inflation will be non-existent on a secular basis. For the increase in liquidity to feed into consumer price inflation, people have to actually buy more stuff. And that’s not what happens in a balance sheet recession because people are concentrated on reducing debt and increasing savings.
Moreover, there is a huge glut of excess capacity globally now that we have had a major fall in consumption. Producers are waiting for demand to catch up with supply – not exactly the sort of situation that makes for inflation. I should point out that capacity is not fixed – it grows obsolete if unused. So, much of the investment in manufacturing capacity in China and property in America is going to have to be liquidated eventually.
But, the economy doesn’t move in a straight line. It courses through cycles. Just as we could be entering a cyclical recovery in the middle of a depression, it is altogether possible that the Federal Reserve can produce high cyclical levels of inflation despite the secular trend toward disinflation. A lot of this is likely to come through commodity prices or destruction of the currency.
For example, while the change in consumer prices has gone negative in the United States since the downturn began…
http://images.creditwritedowns.com/2009/08/consumer-price-inflation-2009-07.png
when one strips out food and energy, it has declined much less than during the last deflation scare of 2001-2003, which caused Alan Greenspan to panic and reduce interest rates to 1%.
http://images.creditwritedowns.com/2009/08/core-cpi-2009-07.png
The discrepancy above is due wholly to changes in commodity prices. So, if commodity prices re-assert themselves going forward, we could see a major uptick in inflation. Moreover, a fall in the value of the dollar could precipitate inflation as well. And, finally, there is asset prices. It is clear the Federal Reserve and the Obama Administration are targeting asset prices in order to reflate the economy. All of that stimulus can and will create cyclical inflationary forces which could be large. Nevertheless, the underlying level of demand is slack and that means secular inflation levels will remain subdued. See my post “Central banks will face a Scylla and Charybdis flation challenge for years” (http://www.creditwritedowns.com/2009/06/central-banks-will-face-a-scylla-and-charybdis-flation-challenge-for-years.html)for more on this concept.
This means the consumer will be under pressure
High debt and low inflation mean lower consumption growth. It’s hard to spend more when you have a mountain of debt staring you in the face and its not getting reduced in real terms through inflation.
http://images.creditwritedowns.com/2009/08/barrons-debt-charts-2009-08.gifLook at the charts to the left. They come from a story in Barron’s this weekend called They Shopped 'Til They Dropped. They depict a tsunami of debt in the U.S. economy that has been building for four decades. Even debt service levels have been inching inexorably higher since the 1980s. Clearly, the U.S. consumer is tapped out. And they are cutting consumption and reducing debt as a result.
So, for America, it is not business but consumers which are going to suffer a balance sheet recession. In looking for evidence on Koo’s thesis, we need to look at consumption and retail sales.
Michael Shedlock recently reported on the horrible back to school sales numbers. And Patty Edwards, a well-known Seattle-based retail analyst, was recently on Bloomberg radio with sobering anecdotal detail regarding the retail sector. She sees no sign of an impending uptick in US retail sales and is very worried about the Christmas selling season. The audio of her conversation with Tom Keene is below (not available in the RSS feed). It is very much in line with the balance sheet recession argument.
http://media.bloomberg.com/bb/avfile/Economics/On_Economy/vx8lMVqZQs1I.mp3
Shedlock’s post and Edwards’ view are very much in line with the retail sales numbers we saw late last week. A lot of people had been looking for good retail sales numbers because they see recovery at hand. But, the numbers disappointed, falling 0.1% from the previous month.
This puts retail sales 8.3% below year-ago levels and a full 10% below peak levels in November 2007. This is much more severe a decline than we witnessed in the shallow recession of 2001. When retail sales numbers hardly declined. In fact, on a nominal basis, they fell on a year-on-year basis only during September 2001 because of September 11th.
http://images.creditwritedowns.com/2009/08/retail-sales-2009-07.png
If one uses data both the present data series (1992 – present) and the previous data series (1967-2001), this downturn looks much more inline with the steep downturns of the 1970s and 1980s.
http://images.creditwritedowns.com/2009/08/retail-sales-combined-series-2009-07.png
The key difference between then and now is the debt levels I showed you from the Barron’s article. Let’s not forget low savings as well.
Macro Themes
One can only conclude that the asset-based economy of the last quarter century is over. It was based not just on a dubious productivity miracle but also on mountains of debt and over-consumption. The new normal is debt reduction and savings.
What does this mean for the economy? Here are a few macro themes:
Retailers are in a world of hurt, not just cyclically, but on a secular basis. Listen to the Patty Edwards interview. America has double the amount of retail space per capita that it did a generation ago. This is the definition of over-capacity. When a glut of supply meets a deficit of demand, you have the makings of a very bad outcome for the stocks in that sector. This is the same conclusion that the Barron’s article comes to. The uptick in retail shares like JC Penney (JCP), Ann Taylor (ANN), and Macy’s (M) is all due to beating low earnings estimates. As a result, Abercrombie (ANF) has almost doubled. Nordstrom (JWN) is up 141% and Ann Taylor is up a massive 350%. Investors like George Soros are selling retail (Wal-Mart, Walgreen and Lowe’s).
Commercial Real Estate will feel the pain too. The Patty Edwards interview not only shows huge excess capacity in retail, but it shows that retailers are trying to re-negotiate contracts down. They have Commercial REITS over a barrel because they can just threaten to close down outlets if they don’t get the contract price concessions they seek. Back in January, I mentioned the fact that bankrupt anchor tenants like Circuit City destroy the economics of malls for other tenants and create a domino effect. So, if anchor retailers do not get the price concessions they want, they will shut down stores, creating a huge loss in income for all the other stores. Obviously, this will drive down the price of commercial real estate as there will be a huge glut of supply.
Export-oriented economies need to foster internal demand growth. Here I am talking about Germany, Japan, and China amongst the major economies. The US consumer is out of gas and these countries are too dependent on exporting to US consumers. It is not clear who can replace her. Certainly, the Chinese government and companies are doing their level best to foster domestic demand in China, even conspicuous consumption. But, the Chinese are unlikely to replace Americans as the new global growth engine anytime soon.
The new normal is lower US and global growth. This all suggests that we are likely to see lower growth in the US and globally as a result – at least until the American consumer gets out of a hole or someone else picks up the slack. That will likely mean we will see low-growth, short business cycles punctuated by fits of recession, all complicated by the three D’s (debt deflation, deflation, and depression).
One should fear a 1937-style relapse. If you recall, the Great Depression saw a major economic uptick in the years after 1932. No one would call this a boom (see the section called “recovery does not mean recovery” in my post “Economic recovery and the perverse math of GDP reporting.”) This was only a statistical recovery in the midst of a greater downturn. Eventually, stimulus was withdrawn and the economy tanked again. Richard Koo argues that Japan did not go into a 1929-style depression because it maintained much more stimulus than the US did in the Great Depression. If this stimulus is removed before the deleveraging and balance sheet repair is complete, you get a major relapse. So, beware of deficit hawks telling us that fiscal stimulus must end to eliminate deficits. If anything, the government’s long-term deficit outlook should be eliminated via reigning in skyrocketing health care costs.
Banks will be in a permanent state of crisis. If we learn anything from Japan, it’s that time does not heal all wounds. The Japanese tried to recapitalise their banking system by propping up zombie institutions. That didn’t work. It didn’t work in Japan in the 1990s and it didn’t work with Savings & Loans in the US in the 1980s. Why should we expect it is going to work now? But, team Obama has decided this is the way forward. If and when an economic relapse occurs, the fragility of the banking system will be made manifest. Much of the so-called toxic assets is still on the balance sheet of American financial institutions. The same is true in countries like Germany, Spain and Ireland, to name a few. When another downturn hits, those assets will go bad and writedowns will drag down the weakest institutions. This is the lesson of Japan.
Liquidate zombies while providing counter-cyclical stimulus. The banking example gives a hint to the correct policy response. It is not a return to the bubble days of the asset-based economy. It is not creating deficits as far as the eye can see while perpetuating overcapacity. What policymakers need to do is allow bankrupt organizations to fail and reduce excess capacity, all the while providing enough stimulus to prevent worst-case outcomes.
When it comes to US consumers, weak spending growth will last for years. Ultimately, debt levels in the US economy must return to a sustainable level. This can happen over time, which would mean a decade-long low-growth, muddle-through economy - not a terrible outcome either for the economy or for asset prices.
Or it could happen overnight through default, bankruptcy, and liquidation – a Great Depression II (http://www.creditwritedowns.com/2009/06/the-great-depression-ii-meme.html) scenario. The policy response in the US and elsewhere will make the difference. Right now, we are headed for a statistical recovery at best. If policymakers think we are off to the races and try to normalize policy, they will be making a heinous mistake.
http://www.nakedcapitalism.com/2009/08/weak-consumer-spending-will-last-for.html
Fed Buys $5.9 Billion Of Recently Auctioned 5 YearTreasuries
It seems the Fed today is particularly concerned with thee 5 year point.
So, yes, we will have QE phasing out... But not yet.... not yet! Η Fed συνεχίζει να δημιουργεί χρήμα από το πουθενά, αγοράζοντας η ίδια τα ομόλογα που πουλάει, με λεφτά που δεν έχει, και τα δημιουργεί από το πουθενά. Φοβερό κόλπο
http://www.zerohedge.com/article/fed-buys-59-billion-recently-auctioned-5-yeartreasuries
Poll: 57% don't see stimulus working
Six months after President Obama launched a $787 billion plan to right the nation's economy, a majority of Americans think the avalanche of new federal aid has cost too much and done too little to end the recession.
A USA TODAY/Gallup Poll found 57% of adults say the stimulus package is having no impact on the economy or making it worse. Και ποιος σας είπε ότι το πακέτο αυτό θέλει να βοηθήσει εσάς, ή διφορούμενες και αόριστες έννοιες όπως «την οικονομία»? Θέλει να βοηθήσει την άρχουσα τάξη, και αυτό ακριβώς κάνει, ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ – το θεωρούν αποτυχημένο διότι πιστεύουν οι ταλαίπωροι ότι σχεδιάστηκε για αυτούς. Έλα όμως που αυτό δεν ισχύει – άλλωστε, αν το μέτρο αυτό ήταν τόσο «αποτυχημένο», γιατί το συνεχίζουν χωρίς σταματημό? Το συνεχίζουν γιατί πετυχαίνει, τα παίρνουν από εμάς και τα δίνουν στην άρχουσα τάξη
ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΚΑΤΙ?
http://www.jolietpubliclibrary.org/graphics/jolietremembers/1930s/Depression%20-%201930/05-19.jpg
May 19, 1930
http://www.jolietpubliclibrary.org/graphics/jolietremembers/1930s/Depression%20-%201930/06-20.jpg
June 20, 1930
http://www.jolietpubliclibrary.org/graphics/jolietremembers/1930s/Depression%20-%201930/10-26-1.jpg
October 26, 1930
http://www.jolietpubliclibrary.org/graphics/jolietremembers/1930s/Depression%20-%201930/12-21.jpg
December 21, 1930
http://www.jolietpubliclibrary.org/graphics/jolietremembers/1930s/Depression%20-%201931/1-30-2.jpg
January 30, 1931
http://www.jolietpubliclibrary.org/graphics/jolietremembers/1930s/Depression%20-%201931/8-21.jpg
August 2, 1931
http://www.jolietpubliclibrary.org/graphics/jolietremembers/1930s/Depression%20-%201931/11-20.jpg
November 20, 1931
http://www.jolietpubliclibrary.org/graphics/jolietremembers/1930s/Depression%20-%201932/3-18N.jpg
March 18, 1932
ΑΥΤΑ?
http://www.jolietpubliclibrary.org/graphics/jolietremembers/1930s/Depression%20-%201930/06-01.jpg
June 1, 1930
http://www.jolietpubliclibrary.org/graphics/jolietremembers/1930s/Depression%20-%201932/2-17C.jpg
February 17, 1932
http://www.jolietpubliclibrary.org/graphics/jolietremembers/1930s/Depression%20-%201932/5-20C.jpg
May 20, 1932
Η Κίνα σταματά την ιδιωτικοποίηση χαλυβουργικής μονάδας μετά από μαζικές κινητοποιήσεις
Πρόκειται για τη δεύτερη φορά μέσα σε έναν μήνα που εργαζόμενοι κατέστη δυνατόν να σταματήσουν την ιδιωτικοποίηση κινεζικής χαλυβουργίας, καθώς το Πεκίνο προσπαθεί να διευθετήσει την ανικανότητα και την ανεπαρκή διοίκηση των κρατικών εργοστασίων. Μάλιστα, τον περασμένο μήνα το πλήθος επιτέθηκε και λίντσαρε διοικητικό στέλεχος που διαπραγματευόταν την πώληση της κρατικής Tonghua Steel σε ιδιωτική εταιρεία.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_17/08/2009_292745
Swedbank unveils SKr15bn rights issue
Shares in Swedbank fell on Monday after the bank announced a fully underwritten SKr15bn ($2bn) rights issue to shore up a balance sheet hit hard by economic turmoil in eastern Europe.
The fundraising came a month after the Swedish bank told investors it was strong enough to cope without raising fresh capital, in spite of a surge in bad loans from the Baltic region and Ukraine...
http://www.ft.com/cms/s/0/bb16a74a-8af4-11de-9f50-00144feabdc0.html?nclick_check=1
Icelanders march against Icesave deal
About 3,000 Icelanders took to the streets on Thursday to protest against a proposal to repay the losses sustained by Dutch and British investors in the Icesave bankruptcy.
The legislative proposal has been stuck in the Icelandic parliament for months, where it is being blocked by a majority of members of parliament...
http://www.nrc.nl/international/article2329416.ece/Icelanders_march_against_Icesave_deal
http://img29.imageshack.us/img29/3058/shanghai1.png
Ναι, καλά βλέπετε, μέσα στον τελευταίο χρόνο στο χρηματιστήριο της Κίνας είχαμε άνοδο 100%. Φυσιολογικά πράγματα...
Obama may soften healthcare plan Το ακόμα πιο αντιδραστικό κομμάτι της άρχουσας τάξης από αυτό που εκπροσωπεί ο Ομπάμα προσπαθεί να σταματήσει το κρατικό σύστημα υγείας που προσπαθεί να περάσει ο Ομπάμα, και που σαφώς είναι βελτίωση σε σχέση με τη σημερινή κατάσταση
President Barack Obama's administration has signalled that its healthcare reforms may be diluted, amid pressure from opponents.
Health Secretary Kathleen Sebelius said that this had never been Mr Obama's top priority. Τρίχες κατσαρές, ήταν βασικό προεκλογικό του σύνθημα. Αλλά ποιος τα θυμάται αυτά μωρέ...
http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/8204508.stm
We need our big bonuses or London will suffer, say bankers Έχουν θράσος πάντως...Εμείς τι έχουμε?
http://www.independent.co.uk/news/business/news/we-need-our-big-bonuses-or-london-will-suffer-say-bankers-1773175.html
UK banks ‘may need to shut third of branches’
UK retail banks may have to consider actions such as closing a third of their branches to restore profitability, the FT said, citing a new study by Bain.
http://ftalphaville.ft.com/blog/2009/08/17/67126/uk-banks-may-need-to-shut-third-of-branches/
Business survey buried, say Tories
The Government has been accused of delaying the publication of a "damning" survey that contradicts its claims that efforts to aid small businesses during the recession are working
http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/recession/6035132/Business-survey-buried-say-Tories.html
Παρελθόν από χθες η αργία της Κυριακής Ο αγώνας για ανθρώπινα ωράρια θα πρέπει φαίνεται να ξαναδωθεί
Ανοιχτά ήταν χθες κάποια εμπορικά καταστήματα στη Γαλλία, καθώς ήταν η πρώτη μέρα εφαρμογής του νέου αμφιλεγόμενου νόμου Σαρκοζί που επεκτείνει τη λειτουργία των καταστημάτων των μεγάλων εμπορικών περιοχών του Παρισιού, της Λίλ και της Μασσαλίας, αλλά και γενικότερα όλων των περιοχών τουριστικού ενδιαφέροντος.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&pubid=5342839
http://1.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/Sok5WS50NCI/AAAAAAAAJVU/kjDjNgtP_64/s320/image002.jpg
Στις 30.000 οι ακάλυπτες επιταγές τον Ιούλιο του 2009
Τον Ιούλιο του 2009 ο αριθμός των ακάλυπτων επιταγών ήταν 30.342, συνολικής αξίας 296.493.357 ευρώ σύμφωνα με την «Τειρεσίας - Τραπεζικά Συστήματα Πληροφοριών ΑΕ».
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_17/08/2009_292777
http://2.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/Sok5QmkEUFI/AAAAAAAAJVM/K8eHpTUEPRk/s320/image004.jpg
Ξεφυλλίζεις τις σημερινές οικονομικές φυλλάδες και ανάμεσα στα άλλα σου δημιουργείται και μια αφελή απορία.
Τι, διάολο μήπως ρίχνουν κάτι μέσα στο νερό που πίνουμε και έχει «ναρκωθεί» όλος ο κόσμος;
Ε, πώς αλλιώς να εξηγήσεις την επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας χωρίς να «κουνιέται φύλλο»; Μεγάλες διαδοχικές ήττες του εργατικού κινήματος, η πτώση του "υπαρκτού σοσιαλισμού" που συγχέεται με τον κομμουνισμό, η αποχή από κοινωνικούς - πολιτικούς αγώνες, η ανεπάρκεια της αριστερας (που καλέιται να κάνει άλματα), κτλ, κτλ, κτλ
Απ’ ότι λένε τα δικά τους οικονομικά στοιχεία την τριετία 2006-2008 ο φορολογούμενος λαός επιβαρύνθηκε με επιπλέον φόρους 11,7 δισ. ευρώ ενώ την ίδια χρονική περίοδο τα πραγματικά του εισοδήματα μειώθηκαν 10%!
Η ανεργία θερίζει τις εργατικές μάζες, οι νόμιμοι τοκογλύφοι, οι τραπεζίτες, οδηγούν σε οικονομικό αδιέξοδο εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά, ενώ τα κυβερνητικά κόμματα εξαναγκάζουν 2,5 εκατομμύρια Ελληνες να ζουν με μέσο όρο 704 ευρώ μισθό και εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους να επιβιώνουν με 300-400 ευρώ μηνιαία σύνταξη.
Από την άλλη τα ίδια κόμματα που πήραν τη φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου στο 45% και την πήγαν στο 25%, που χαρίζουν 28 δισεκατομμύρια στους τραπεζίτες, που μπουκώνουν με επιδοτήσεις και «ενισχύσεις» τους βιομήχανους και - την ίδια ώρα - πετούν το ξεροκόμματο του 1 ευρώ «αύξηση» στον εργάτη, ετοιμάζονται πάλι για νέα φοροεπιδρομή που θα πλήξη τις λαϊκές μάζες.
Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά βλέπεις το ντόπιο παρασιτικό κεφάλαιο να πανηγυρίζει καθημερινά για την οικονομική τα πολιτική της κυβέρνησης –πώς θα γινόταν διαφορετικά όταν οι 300 μεγαλύτερες εισηγμένες επιχειρήσεις στο Χρηματιστήριο είχαν μέσα στο 2008 καθαρά κέρδη 10 δισ. (σ.σ.: 40.000.000 ευρώ τη μέρα)!!!- ζητώντας παράλληλα την εφαρμογή και άλλων αντεργατικών μέτρων.
Μετά απ’ αυτά δεν σου έρχεται αυθόρμητα στο μυαλό το κρητικό ανέκδοτο που ο Σίφης βιάζει τον Μανωλιό;
Σίφης: - Πονάς ωρέ Μανωλιό;
Μανωλιός: - Ήντα λες ωρέ Σιφαλιό, πονούν ωρέ τα παλικάρια;
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2009/08/blog-post_2473.html
Ημέρα εκδίκασης αγωγής της ΕΕΤ Κάθε λίγο και λιγάκι κάνουν προσπάθεια οι τραπεζίτες να καταργήσουν τη συλλογική σύμβαση
Σε πανελλαδική 24ωρη απεργία προχωρά η ΟΤΟΕ στις 20 Αυγούστου
Σε σκληρή ανακοίνωσή της, στην οποία κατηγορεί τους τραπεζίτες για απόπειρα -και μάλιστα με τη συνδρομή της δικαιοσύνης- κατάργησης των κλαδικών συμβάσεων και την κυβέρνηση για «πολιτικά απαράδεκτη απάθεια, που ισοδυναμεί με συνενοχή» η Ομοσπονδία εξηγεί τους λόγους που την οδήγησαν στην απόφαση αυτή.
Όπως επισημαίνει, «η ΟΤΟΕ απαντά αγωνιστικά:
στις δικαστικές επιθέσεις και στην αδιαλλαξία της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών (ΕΕΤ) αλλά και στην προκλητική στάση των τραπεζιτών που επιδιώκουν, με τη συνδρομή των δικαστηρίων, να επιτύχουν κατάργηση των Κλαδικών ΣΣΕ και να καταφέρουν σοβαρό πλήγμα στην ανεξάρτητη αρχή του Οργανισμού Μεσολάβησης & Διαιτησίας (ΟΜΕΔ).
στην προκλητική αδιαφορία της Κυβέρνησης η οποία παρακολουθεί ως απλός θεατής, τις αυθαιρεσίες των τραπεζιτών εναντίον των Εργαζομένων και της Ελληνικής κοινωνίας καταλύοντας το Σύνταγμα, τους Θεσμούς, τους Νόμους και τους Διεθνείς Κανόνες».
»Η αγωνιστική απάντηση της ΟΤΟΕ και η κλιμάκωση του αγώνα των τραπεζοϋπαλλήλων σε όλα τα επίπεδα είναι μονόδρομος, δεδομένου ότι η επίθεση των τραπεζιτών και των εργοδοτικών τους οργανώσεων (ΕΕΤ- ΣΕΒ- ΕΣΤΕ) που επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν τη δικαιοσύνη, για να αναστείλουν και τελικά να καταργήσουν τη διαδικασία της Μεσολάβησης και της Διαιτησίας, εντείνεται μέρα με την ημέρα και γίνεται όλο και πιο απροκάλυπτη με τη Κυβέρνηση να παρακολουθεί ως απλός θεατής και στην πραγματικότητα ως ηθικός αυτουργός της αυθαιρεσίας τους».
Όπως εξηγεί η Ομοσπονδία, «η ΟΤΟΕ οδηγείται στο συμπέρασμα αυτό, γιατί ενώ οι εργοδότες - και όχι μόνο στις Τράπεζες - αμφισβητούν τους θεσμούς της Δημοκρατίας και της λειτουργίας του Κράτους, η στάση της Κυβέρνησης χαρακτηρίζεται από μια πολιτικά απαράδεκτη απάθεια που ισοδυναμεί με συνενοχή όταν είναι φανερό ότι δεν μπορεί ή δεν θέλει να επιβάλλει, ακόμα και στους διορισμένους από αυτήν Διοικητές επιχειρήσεων κρατικού ενδιαφέροντος, αυτό που είναι Πολιτικά, Δημοκρατικά, Συνταγματικά και Δεοντολογικά ορθό».
»Οι ευθύνες της Κυβέρνησης γίνονται ακόμα πιο σοβαρές όταν οι αδιάλλακτοι τραπεζίτες έχουν ήδη ενισχυθεί με κρατική βοήθεια (δηλαδή με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων) για να ξεπεράσουν τις δυσκολίες της οικονομικής κρίσης και συνεχίζουν να προκαλούν, παραμένοντας κοινωνικά ανάλγητοι. Οι εκπρόσωποι της Κυβέρνησης που συμμετέχουν στα Διοικητικά Συμβούλια των Τραπεζών που ενισχύθηκαν οικονομικά με κρατική βοήθεια τι κάνουν; »
»Ποιος είναι ο ρόλος τους όταν η αυθαιρεσία των τραπεζιτών σε βάρος των εργαζομένων και η αδιαφορία τους για τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και της οικονομίας συνεχίζονται και κλιμακώνονται καθημερινά; Οι πολιτικές ηγεσίες των Υπουργείων Οικονομίας – Οικονομικών και Απασχόλησης έχουν πολιτικό ρόλο και αρμοδιότητες ή τα παρέδωσαν στους τραπεζίτες και στις εργοδοτικές οργανώσεις;» αναρωτιέται χαρακτηριστικά η ΟΤΟΕ.
Η ΟΤΟΕ τονίζει ότι θα δώσει την μάχη της τη μάχη της υπεράσπισης, των Θεσμών του Συντάγματος και της Δημοκρατίας, με όλες της τις δυνάμεις, έχοντας δίπλα της τους εργαζομένους στις Τράπεζες και σύσσωμο το ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Καταλήγοντας η Ομοσπονδία τόνιζει:
Καλούμε τη Κυβέρνηση να αναλάβει επιτέλους τις πολιτικές πρωτοβουλίες που της υπαγορεύει ο ρόλος της, εγκαταλείποντας τη στάση της ανοχής και της συγκάλυψης των αυθαιρεσιών και της αδιαλλαξίας των τραπεζιτών και των εργοδοτικών τους οργανώσεων.
Καλούμε τους τραπεζίτες να εγκαταλείψουν έστω και τώρα την προκλητική στάση των επιθέσεων κάθε μορφής ενάντια στην ΟΤΟΕ και στους θεσμούς του Κράτους και της Δημοκρατίας.
Καλούμε τα Κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου να καταδικάσουν την προκλητικότητα και τις αυθαιρεσίες των τραπεζιτών και να πιέσουν τη Κυβέρνηση να βγει από το λήθαργο της ένοχης απάθειας.
Καλούμε όλους τους εργαζομένους στις Τράπεζες και όλα τα συνδικαλιστικά στελέχη στις 20 Αυγούστου στις 09:00 το πρωί στα δικαστήρια της Ευελπίδων, για να δώσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ μαχητικά και αποφασιστικά το αγωνιστικό παρόν στη μεγάλη προσπάθεια της ΟΤΟΕ, αλλά και του συνόλου του συνδικαλιστικού κινήματος, για την υπεράσπιση των Κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων και κατ' επέκταση την ύπαρξη του συνδικαλιστικού κινήματος στις Τράπεζες και τη λειτουργία των θεσμών στη χώρα μας.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1043209&lngDtrID=251
ΠΡΙΝ -ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ- ΤΗ ΔΕΘ, ΑΠΟ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΟΙ ΕΠΩΔΥΝΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ
«Εμβόλιο» κατά της δυσαρέσκειας στον Καραμανλή
Τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή θα προσπαθήσουν να «θωρακίσουν» τα μέλη του οικονομικού επιτελείου στη ΔΕΘ στις 5 Σεπτεμβρίου, εμμένοντας στη δοκιμασμένη (μόνον που τώρα άλλαξαν οι συνθήκες) συνταγή να τον απαλλάξουν από την εκφορά επώδυνων μέτρων.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=17/08/2009&id=73633
Το καθιερωμένο ραντεβού Καραμανλή - ΓΣΕΕ εν όψει Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης (με εξαίρεση το προεκλογικό 2007) αναμένεται για τις 28 Αυγούστου. Εκεί η ΓΣΕΕ εμφανίζεται αποφασισμένη να προσέλθει με μικρή ατζέντα και αποφασιστικό λόγο. Καλά, αυτό περισσότερο με ανέκδοτο ακούγεται, η σημερινή ηγεσία της ΓΣΕΕ δεν είναι σε καμία περίπτωση "στο ύψος των περιστάσεων", αλλά πλέον η δυσαρέσκεια του κόσμου την υποχρεώνει όντως να υψώσει κάπως τους τόνουςΑφ' ενός γιατί τα πυκνά σύννεφα στον τομέα της απασχόλησης δεν επιτρέπουν την άνεση των εθιμοτυπικών συναντήσεων του παρελθόντος και αφ' ετέρου γιατί καμία πρόοδος -που να αποδίδεται εμμέσως στην κυβέρνηση- δεν έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=17/08/2009&id=73636
http://www.dollardaze.org/blog/posts/2008/December/01/1/HelicopterBenSmall.jpg
Λεφτά από το πουθενά - για πόσο ακόμα?
http://www.zerohedge.com/sites/default/files/images/Deficit_0.PNG (http://www.zerohedge.com/sites/default/files/images/Deficit.PNG)
(κλικ για μεγέθυνση)
Treasury Insanity In Support Of Grift
*U.S. TREASURY TO AUCTION $27 BILLION IN 52-WEEK BILLS
*U.S. TREASURY TO AUCTION $42 BILLION IN TWO-YEAR NOTES
*U.S. TREASURY TO AUCTION $31 BILLION IN THREE-MONTH BILLS
*U.S. TREASURY TO AUCTION $28 BILLION IN SEVEN-YEAR NOTES
*U.S. TREASURY TO AUCTION $30 BILLION IN SIX-MONTH BILLS
*U.S. TREASURY TO AUCTION $39 BILLION IN FIVE-YEAR NOTES
This is the price of supporting the grift and fraud in our banking system.
I count $207 billion, coming two weeks after a $250 billion dollar week.
Let's annualize - that would be about $5 trillion a year in annualized issuance. My-oh-my how long can this continue?
Who knows. What I do know is that this is absolutely unsustainable, it is approaching 40% of GDP annually, and yet this is what is required to keep all the balls and plates in the air as a direct consequence of our government's decision to sponsor and permit massive financial system fraud to continue.
The world's tolerance for this will eventually end Η Κίνα και η Ιαπωνία δε θα συνεχίζουν να τροφοδοτούν το χρέος των ΗΠΑ, αφού βλέπουν ότι οι ΗΠΑ ΔΕΝ έχουν σκοπό να τους ξεπληρώσουν and before it does our government had better have changed their tune and cleaned up the mess, because if that has not taken place first the economic consequences will be catastrophic. Καταστροφικές για εμάς - οι "λίγοι και εκλεκτοί" ομως μια χαρά θα τη βολέψουν, καθώς τα χρεη εμμέσως διαγραφονται, με την εκτύπωση δολλαρίων από το πουθενά, και τη συνεπαγόμενη πτώση της αξίας του δολλαρίου που προκαλούν (ή τουλάχιστον προσπαθούν να προκαλέσουν).
http://market-ticker.denninger.net/archives/1356-Treasury-Insanity-In-Support-Of-Grift.html
Running low on ammo
On Monday the Fed announced it had purchased another $7 billion worth of Treasuries under its quantitative easing program. Readers will recall that in last week’s FOMC statement, the Fed said it was extending the Treasury purchase program by a month, to the end of October, while maintaining its total purchase commitment of $300 billion.
After today’s $7 billion purchase, the Fed has just $40 billion left. Spread out over the next 10 weeks, that doesn’t give it very much ammo. To date, purchases have averaged over $12 billion per week. That is set to fall to $4 billion.
Assuming, of course, Bernanke doesn’t change his mind about stopping at $300 billion….
http://blogs.reuters.com/rolfe-winkler/2009/08/18/running-low-on-ammo/
Even though this blog and some others have warned of the vulnerabilty of the greenback to erosion of its reserve currency status, many have dismissed that idea as if it were a lunatic fringe view. Yet pound sterling was once the reserve currency and is no more.
Now Pimco has joined the camp of seeing the dollar as waning, and sees emerging economies as the place to be.
From Bloomberg: (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aLW8jvysIe5k)
Pacific Investment Management Co., which runs the world’s biggest bond fund, said the dollar will weaken as the U.S. pumps “massive” amounts of money into the economy.
http://www.nakedcapitalism.com/2009/08/pimco-dollar-to-fall-as-loses-reserve.html
The Greenback Effect
By WARREN E. BUFFETT Μα, καλά, ο Βπάφετ (ο γνωστός "γκουρού" των επενδύσεων και από τους πλουσιότερους ανθρώοους του πλανήτη) δεν έλεγε για ανάκαμψη? Τι τον έπιασε και αυτόν και λέει ότι το δολλάριο θα πέσει?
For now, most of those effects are invisible and could indeed remain latent for a long time. Still, their threat may be as ominous as that posed by the financial crisis itself.
Washington’s printing presses will need to work overtime.
enormous dosages of monetary medicine continue to be administered and, before long, we will need to deal with their side effects. Δεν πρόκειται για παρενέγειες, αλλά για τον κύριο σκοπο της κετύπωση χρήματος από το πουθενά. Αυτό θέλουν να κάνουν, γιατί δεν μπορούν να γλιτώσουν αλλιώς από το χρέος τους, ακια αυτό κάνουν, στις πλάτες του λαού.For now, most of those effects are invisible and could indeed remain latent for a long time. Still, their threat may be as ominous as that posed by the financial crisis itself.
To understand this threat, we need to look at where we stand historically. If we leave aside the war-impacted years of 1942 to 1946, the largest annual deficit the United States has incurred since 1920 was 6 percent of gross domestic product. This fiscal year, though, the deficit will rise to about 13 percent of G.D.P., more than twice the non-wartime record. In dollars, that equates to a staggering $1.8 trillion. Fiscally, we are in uncharted territory.
Because of this gigantic deficit, our country’s “net debt” (that is, the amount held publicly) is mushrooming. During this fiscal year, it will increase more than one percentage point per month, climbing to about 56 percent of G.D.P. from 41 percent. Admittedly, other countries, like Japan and Italy, have far higher ratios and no one can know the precise level of net debt to G.D.P. at which the United States will lose its reputation for financial integrity. But a few more years like this one and we will find out.
An increase in federal debt can be financed in three ways: borrowing from foreigners, borrowing from our own citizens or, through a roundabout process, printing money. Let’s look at the prospects for each individually — and in combination.
The current account deficit — dollars that we force-feed to the rest of the world and that must then be invested — will be $400 billion or so this year. Assume, in a relatively benign scenario, that all of this is directed by the recipients — China leads the list — to purchases of United States debt. Never mind that this all-Treasuries allocation is no sure thing: some countries may decide that purchasing American stocks, real estate or entire companies makes more sense than soaking up dollar-denominated bonds. Rumblings to that effect have recently increased.
Then take the second element of the scenario — borrowing from our own citizens. Assume that Americans save $500 billion, far above what they’ve saved recently but perhaps consistent with the changing national mood. Finally, assume that these citizens opt to put all their savings into United States Treasuries (partly through intermediaries like banks).
Even with these heroic assumptions, the Treasury will be obliged to find another $900 billion to finance the remainder of the $1.8 trillion of debt it is issuing. Washington’s printing presses will need to work overtime.
Slowing them down will require extraordinary political will. With government expenditures now running 185 percent of receipts, truly major changes in both taxes and outlays will be required. A revived economy can’t come close to bridging that sort of gap.
Legislators will correctly perceive that either raising taxes or cutting expenditures will threaten their re-election. To avoid this fate, they can opt for high rates of inflation, which never require a recorded vote and cannot be attributed to a specific action that any elected official takes. In fact, John Maynard Keynes long ago laid out a road map for political survival amid an economic disaster of just this sort: “By a continuing process of inflation, governments can confiscate, secretly and unobserved, an important part of the wealth of their citizens.... The process engages all the hidden forces of economic law on the side of destruction, and does it in a manner which not one man in a million is able to diagnose.”
I want to emphasize that there is nothing evil or destructive in an increase in debt that is proportional to an increase in income or assets. As the resources of individuals, corporations and countries grow, each can handle more debt. The United States remains by far the most prosperous country on earth, and its debt-carrying capacity will grow in the future just as it has in the past. "Ολα θα πάνε καλά, μην ανησυχείτε, αφήστε μας να σας καταληστεύουμε, και η ανάκαμψη θα έρθει"
But it was a wise man who said, “All I want to know is where I’m going to die so I’ll never go there.” We don’t want our country to evolve into the banana-republic economy described by Keynes.
Our immediate problem is to get our country back on its feet and flourishing — “whatever it takes” still makes sense. Once recovery is gained, however, Congress must end the rise in the debt-to-G.D.P. ratio and keep our growth in obligations in line with our growth in resources.
Unchecked carbon emissions will likely cause icebergs to melt. Unchecked greenback emissions will certainly cause the purchasing power of currency to melt. The dollar’s destiny lies with Congress.
http://www.nytimes.com/2009/08/19/opinion/19buffett.html?_r=2&scp=2&sq=warren%20buffett&st=cse
http://3.bp.blogspot.com/_H2DePAZe2gA/Sox-PNBw7gI/AAAAAAAAJmY/iJuufQhapzI/s400/WizardBalloon.jpg
China Makes Biggest Cut in US Treasury Assets Since 2000
China dumps US Treasuries the most aggressively in a decade. Now THAT's a change you can believe in.
One has to wonder how long the UK, Japan and the US can keep supporting each other's crony capitalist oligopolies.
China Daily (http://www.chinadaily.com.cn/china/2009-08/18/content_8582318.htm)
China cuts US Treasury holdings in June
2009-08-18
NEW YORK: China reduced its holdings of US Treasury debt in June by the biggest margin in nearly nine years, according to a US Treasury Department report issued on Monday.
China cut its net holdings by 3.1 percent to $776.4 billion in June from $801.5 billion in May, the report says. This is also the first large-scale reduction of US Treasury debt by China so far this year.
However, its June holdings were still larger than April's $763.5 billion and $767.9 billion in March, according to the statistics of the Treasury Department.
Reuters data show the drop in China's Treasury holdings in June was the biggest percentage reduction since a 4.2 percent cut in October 2000.
On the other hand, Japan, the second-largest holder of US Treasury securities, increased its holdings to $711.8 billion in June from $677.2 billion in May.
The United Kingdom, the third largest holder, also increased its holdings to $214 billion in June from $163.8 billion, a surge of 30.6 percent.
http://jessescrossroadscafe.blogspot.com/2009/08/china-makes-biggest-cut-in-us-treasury.html
Americans: Serfs Ruled by Oligarchs
“In a little time [there will be] no middling sort. We shall have a few, and but a very few Lords, and all the rest beggars.” R.L. Bushman
“Rapidly you are dividing into two classes--extreme rich and extreme poor.” “Brutus”
Americans think that they have “freedom and democracy” and that politicians are held accountable by elections. The fact of the matter is that the US is ruled by powerful interest groups who control politicians with campaign contributions.
Have a look at economic policy. It is being run for the benefit of large financial concerns, such as Goldman Sachs.
It was the banks, not the millions of Americans who have lost homes, jobs, health insurance, and pensions, that received $700 billion in TARP funds. The banks used this gift of capital to make more profits. In the middle of the worst economic downturn since the Great Depression, Goldman Sachs announced record second quarter profits and large six-figure bonuses for every employee.
The Federal Reserve’s low interest rate policy is another gift to the banks. It lowers their cost of funds and increases their profits. With the repeal of the Glass-Steagall Act in 1999, banks became high-risk investment houses that trade financial instruments such as interest rate derivatives and mortgage backed securities. With abundant funds supplied virtually free by the Federal Reserve, banks are paying depositors virtually nothing on their savings.
Despite the Federal Reserve’s low interest rate policy, beginning October 1 banks are raising the annual percentage rate (APR) on credit card purchases and cash advances and on balances that have a penalty rate because of late payment. Banks are also raising the late fee. In the midst of the worst economy since the 1930s, heavily indebted Americans, who are losing their jobs and their homes, are to be bled into bankruptcy by the very banks that are being subsidized with TARP funds and low interest rates.
Moreover, it is the American public that is on the hook for the TARP money and the low interest rates. As the US government’s budget is 50 per cent or more in the red, the TARP money has to be borrowed from abroad or monetized by the Fed. This means more pressure on the US dollar’s exchange value and a rise in import prices and also domestic inflation.
Americans will thus pay for the TARP and low interest rate subsidies to their financial rulers with erosion in the purchasing power of the dollar. What we are experiencing is a massive redistribution of income from the American public to the financial sector.
And this is occurring during a Democratic administration headed by America’s first black president, with a Democratic majority in the House and Senate.
Is there a government anywhere that less represents its citizens than the US government?
Consider America’s wars. As of the moment of writing, the out-of-pocket cost of America’s wars in Iraq and Afghanistan is $900,000,000,000. When you add in the already incurred future costs of veterans benefits, interest on the debt, the forgone use of the resources for productive purposes, and such other costs as computed by Nobel economist Joseph Stiglitz and Harvard University budget expert Linda Bilmes, “our” government has wasted $3,000,000,000,000--three thousand billion dollars--on two wars that have no benefit whatsoever for any American whose income does not derive from the military/security complex, about which five-star general President Eisenhower warned us.
It is now a proven fact that the US invasion of Iraq was based on lies and deception of the American public. The only beneficiaries were the armaments industries, Blackwater, Halliburton, military officers who enjoy higher rates of promotion during war, and Muslim extremists whose case the US government proved by its unprovoked aggression against Muslims. No one else benefitted. Iraq was a threat to no one, and finding Saddam Hussein and executing him after a kangaroo trial had no effect whatsoever on ending the war or preventing the start of others.
The cost of America’s wars is a huge burden on a bankrupt country, but the cost incurred by veterans might be even higher. Homelessness is a prevalent condition of veterans, as is post-traumatic stress. American soldiers, who naively fought for the munitions industry’s wars, for high compensation for the munitions CEOs, and for dividends and capital gains for the munitions shareholders, paid not only with lives and lost limbs, but also with broken marriages, ruined careers, psychiatric disorders, and prison sentences for failing to make child support payments.
What did Americans gain from an unaffordable war in Iraq that lasted far longer than World War II and that put into power Shi’ites allied with Iran?
The answer is obvious: nothing whatsoever.
What did the armaments industry gain? Billions of dollars in profits.
Obama is the presidential candidate who promised to end the war in Iraq. He hasn’t. But he has escalated the war in Afghanistan, started a new war in Pakistan, intends to repeat the Yugoslav scenario in the Caucasus, and appears determined to start a war in South America. In response to the acceptance by US puppet president of Columbia, Alvaro Uribe, of seven US military bases in Columbia, Venezuela warned South American countries that the “winds or war are beginning to blow.”
Here we have the US government, totally dependent on the generosity of foreigners to finance its red ink, which extends in large quantities as far as the eye can see, completely under the thumb of the military/security complex, which will destroy us all in order to meet Wall Street share price expectations.
Why does any American care who rules Afghanistan? The country has nothing to do with us.
Did the armed services committees of the House and Senate calculate the risk of destabilizing nuclear armed Pakistan when they acquiesced to Obama’s new war there, a war that has already displaced two million Pakistanis?
No, of course not. The whores took their orders from the same military/security oligarchy that instructed Obama.
The great American superpower and its 300 million people are being driven straight into the ground by the narrow interest of the big banks and the munitions industry. People, and not only Americans, are losing their sons, husbands, brothers, and fathers for no other reason than the profits of US armaments corporations, and the gullible American people seem proud of it. Those ribbon decals on their cars, SUVs and monster trucks proclaim their naive loyalty to the armaments industries and to the whores in Washington who promote wars.
http://www.counterpunch.org/roberts08192009.html
Comes word this morning that Florida has lost population, for the first time since 1946! People are leaving the Sunshine State because the big boom in suburban sand is over. A large part of the Florida economy was based on building houses for people coming down from the north. Now those people are going home and trying to pay off their debt. The point is, after a bubble…like after adultery…things never go back to where they were before. You can pretend that they are the same. You can act like they are the same. You can try to make them the same. But they never are.
A recession is merely a sprained ankle or a head cold. You can recover. But a depression is fatal. There is no going back. There is no recovery.
Trying to ‘recover’ from a depression is a futile fight with the future. Governments try to restore the old economy – as it was. They prop up the old industries. They bail out the failed executives and speculators. They pass out money to people, encouraging them to make more of the same mistakes that got them into trouble in the first place.
But there is no going back. It’s a depression. The model has to change. The future…whatever it is…has to express itself. Εμείς, τι ρόλο θα έουμε? Θα καθίσουμε στην ακρούλα μας και θα τους φήσουμε να κάνουν ότι θέλουν? Μα αν το κάνουμε αυτό, θα μας ισοπεδώσουν, όπως ήδη ε΄χουν αρχίσει να κάνουν. Μήπως λέω εγώ τώρα- θα έπρεπε να παλέψουμε?
The US budget deficit hit a record $180 billion last month. July’s deficit was nearly $30 billion more than total tax receipts for the month. In July, the feds only took in $151 billion in taxes…giving it the worst margin in history. For every dollar of revenue, the federal government spent $2.15.
Not a very good business model. But the feds seem determined to stick with it – they’re going to make it up on volume. Deficits are expected to exceed $1 trillion every year for the next eight years. And that assumes the economy ‘recovers.’ If it doesn’t recover, the deficits will be much worse…with falling tax revenues and the need for even more stimulus.
The feds are running into the brick wall of the future. They’ve made promises – mainly to older voters – that now have to be fulfilled. And the number of older voters is increasing…as the Baby Boomer generation enters its retirement years. Social Security and health care promises alone will add trillions to federal deficits. By one estimate, US debt could rise to 300% of GDP by the middle of the century.
Of course, this poses a bit of a problem. US GDP is about $14 trillion. Three times that amount would be $42 trillion. Who’s got that kind of money to lend to the US government? No one. The first reason being that the world doesn’t have that much in savings. Second, because even if they did, they are unlikely to want to lend it to such a huge debtor. Of course, we’re always surprised by what people are willing to do with their money – and anything is possible.
But more than likely the US will be forced to trim its promises…or inflate them away.
As dear readers know, we have become suspicious of inflation. Not that we don’t expect it; in fact, we think we’ll see it in its souped-up hyper version sometime in our lives. What we’re suspicious of is the easy assumption that the feds can create inflation at will…and control it. They can’t. They aren’t that good. Even at inflation they are hapless and incompetent. And their hands aren’t completely free.
First, they have to answer to the Chinese bond vigilantes. The Chinese are watching. If it looks like the feds are increasing the inflation rate – thereby reducing the value of Chinese savings – they could send the US government and the US economy into chaos simply by selling their stash of Treasury bonds.
Of course, the Chinese don’t want to do that – because it would mean hundreds of billions in losses. But push them far enough…make them afraid enough…or cause them to get mad enough…and they could strap on their shootin’ irons.
Second, there are also the ineluctable results of a major credit contraction…and a gross oversupply of capacity. Both are pushing down prices and could do so for many, many years. They can be overcome by aggressive use of the printing press. Argentina and Zimbabwe proved that. But neither Argentina nor Zimbabwe depended on credit from the Chinese. Inflation may be a monetary phenomenon, but hyperinflation is a political phenomenon…the feds only resort to it when they have no choice. We’ll get to that point; but right now, it is still far away.
http://dailyreckoning.com/no-durable-recovery/
http://www.youtube.com/watch?v=XkUaV9GZDuk
Fight Club - ending scene. Δείτε το βιντεάκι, διάρκειας λίγων δευτερολέπτων, και μετά πείτε μου: Τι θα λέγατε αν σας έλεγα ότι αυτά που κάνει ο Έντουαρτ Νόρτον στην ταινία, τα κάνει η άρχουσα τάξη εις βάρος μας? (εμείς βλέπουμε το Μπολτ, τα κουτσομπολιά, μόδα, μπάλα, γενικώς οτιδήποτε άλλο ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ)
August 2009 FIRE Economy Depression update – Part I: Snowball in Summer (Update 2) Το άρθρο είναι σχετικά μεγάλο, αλλά αξίζει να διαβαστεί
http://www.itulip.com/forums/showthread.php?p=116417#post116417
Ένα ακόμα video, σατυρικό αυτή τη φορά, από το γνωστό χιουμοριστικό site theonion.com, που προβάλλει ένα εναλλακτικό δελτίο, όπου τάχα η κυβέρνηση ανταλλάζει το χρυσό της σε μετρητά, μέσω ενός site που διαφημίζεται στο internet. Έχει γέλιο:
http://www.theonion.com/content/video/u_s_to_trade_gold_reserves_for
Geithner: "Leave Banks Alone!!" Αφήστε μας να σας ρημάξουμε, γιατί γκρινιάζετε? Πώς θα ανακάμψουμε (εμείς), αν δεν τα αρπάξουμε (από εσάς)?
Yesterday, Geithner sat down with the WSJ (http://online.wsj.com/article/SB125018847622029839.html) to categorically set the record straight over rising unwashed populist concerns regarding skyrocketing Wall Street compensation and profits.
Some notable excerpts:
"I don't think the financial system is reverting to past practice, and we won't let that happen," Mr. Geithner said. "The big banks are running with much less leverage now, much more conservative liquidity cushions, there's been a significant shrinking of their balance sheets, getting rid of bad assets and cleaning up. And the weakest parts of the system don't exist anymore."
Translation: we have wasted trillions of taxpayer dollars in propping up the balance sheets of zombie banks. We have also printed lots of fresh money to give the big banks a safety cushion for when their next malinvestment (i.e., CRE) black holes come to light. We are paying banks lots of money to not lend money to the bankrupt American home owner or over-leveraged corporations.
Ergo, the financial system has stabilized.
Oh and don't worry about future inflation, we will soak up all the excess money and lending capacity by paying banks even more money not to lend money.
"Some banks, including those that received government bailout money, are earning record profits, increasing pay and ramping up risk. Goldman Sachs Group Inc., for instance, recently recorded its most profitable quarter ever and boosted its degree of risk-taking as measured by how much money it could lose in a single day."
Translation: My buddies have been successful in selling the 'reinflation trade' to the stock market and have wildly profited off trading the volatile swings that have been produced by my other buddies at the Fed.
Mr. Geithner said a functioning and profitable financial system was a "necessary precondition to a stronger economy."
Translation: Although placing a long bet on Financials and a short bet on general equities would have yielded an annualized 16% return between 1986 and 2006, I am positive that a widly profitable financial system remains a precondition of a strong economy. Surely, subsidizing the hell out of an already dominating financial industry will result in future gains for a rapidly deteriorating "main street," right? Come to think of it, we should all become bankers and just lend money to each other. Imagine how many green shoots that would fertilize.
[Ι]"Mr. Geithner said the financial-services sector needs better oversight and tougher rules if the U.S. is to avoid a repeat of the financial crisis. He said the administration's proposed regulatory revamp would offer better protection with the Federal Reserve overseeing the country's largest financial firms, a new regulator for mortgages and credit cards, and tougher oversight of credit derivatives and hedge funds, among other things."[/Ι]
Translation: Once Obama and I manage to implement most of the health care, auto industry, alternative energy and housing takeovers debacles chicanery highway robbery action plans, we will try to push our now-floundering and probably ineffective Wall Street regulation legislation through a jaded congress.
http://www.zerohedge.com/article/geithner-leave-banks-alone
Germany braces for second wave of credit crunch
Germany's economics ministry is drawing up a raft of special measures with the Bundesbank to head off a fresh financial crisis, fearing that a loan squeeze by struggling banks will set off a serious credit crunch early next year.
"The most difficult phase for financing is going to be in the first and second quarter of 2010," said Hartmut Schauerte, the economic state secretary.
"We are working as a government to create instruments that can offset a feared credit crunch or any credit squeeze in sectors of the economy," he said.
[B]Mr Schauerte said firms with weak balance sheets may struggle to roll over loans as they come due in coming months. Negotiations with banks could prove "very difficult".
State support is likely to be concentrated on boosting the capital base of German firms and providing credit insurance for exporters, perhaps to the tune of €250bn to €300bn (£256bn). "If this service fails, we are going to see dozens of credit collapses," he said. Ετοιμαστείτε λοιπόν "κορόιδα" να μας χρηματοδοτήσετε για μια ακόμα φορά. Δε φαντάζομαι να έχετε αντίρρηση, σιγά μη μας έχετε πάρει χαμπάρι...
Axel Weber, Bundesbank chief and a key figure at the European Central Bank, said over the weekend that the economy remained fragile and fundamental problems in the credit system had not been resolved.
"I must warn that it is too early to talk about the end of the financial crisis. Unemployment is going to rise as 'Kurzarbeit' expires, and that could hurt consumption," he said, referring to the state scheme that subsidises firms to keep idle workers on their books.
German politicians have tended to blame the credit crisis on excesses in the US, which exported toxic debt to incompetent Landesbanken through collateralised debt obligations (CDOs) and other exotica of the sub-prime era. But Mr Weber said German has a home-grown problem of its own that has yet to manifest itself.
"The first round of disruption in the bank balance sheets from structured credit products is behind us. Now we are threatened by stress from our domestic credit industry through the rise in the insolvency of firms and households," he told the Suddeutsche Zeitung
"All the banks, even the biggest, must strengthen their defences. They need higher capital buffers, greater liquidity cushions, and better risk management."
While Mr Weber said Germany was resilient enough to withstand another shock, his comments are a surprise. The Bundesbank has in the past played down suggestions of an incipient credit crunch, despite warnings from the German banking association and the Mittelstand core of engineering and exporting companies.
The revelation that key government agencies are drawing up relief plans overshadowed news that the ZEW index of financial confidence has soared to the highest level in three years.
The headline index jumped from +39.5 to +56.1, although it is unclear whether this gauge tells us anything that cannot be gleaned from the ups and downs of the DAX index of Frankfurt stocks. The ZEW jumped the gun by signalling recovery much too early during the dotcom bust in 2002.
The latest surge reflects the general mood of optimism in the markets and the rebound in industrial production. The problem for Germany is that car scrappage schemes and pent-up orders for German goods built up during the freeze in global trade finance over the Winter may have disguised the underlying weakness of the economy. Unemployment is expected to rise by another million to 4.5m by late next year.
Hans Redeker, currency chief at BNP Paribas, said the credit contraction was eclipsing recovery in Europe's bond market. "At the end of the day, there is not going to be any durable recovery until we see a revival in credit," he said.
http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/financialcrisis/6050822/Germany-braces-for-second-wave-of-credit-crunch.html
Monetization of Government Debt Continued in the UK
The Telegraph's economics editor's latest article (http://blogs.telegraph.co.uk/finance/edmundconway/100000656/mervyn-king-wanted-to-buy-half-of-the-uk-government-debt-market/) headlines that 'Mervyn King Wanted to Buy Half of the UK Government Debt Market'. It is a headline that, of itself, is worth some contemplation. That the Governor of the Bank of England should propose such an extreme measure is quite astounding. Η Αγγλια συνεχίζει να τυπώνει χρήμα από το πουθενά, και οδιοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας ήθελε τώρ ανα τυπώσει πολύ περισσότερα
onway, as I pointed out in one of my early articles on quantitative easing, had been co-opted by the Bank of England, and was 'on board' with the program. However, even Conway appears to be having some reservations:
However, the argument will reignite questions over the ultimate purpose of QE. The Bank and the Government maintain that the idea is not in any way to monetise the deficit (in other words for the Bank to print money and buy government bonds in an effort to keep it from technical insolvency). I still believe them - though I know many of you are already sceptical. However, as the next years roll on and it becomes ever more difficult and painful for the Government to raise money in the capital markets, it will become ever more difficult to convince people of this argument – unless the world really does succumb to a deflationary trap of 1930s - or at the least Japanese - proportions. And that is a sentence no-one should ever relish.
The outcome of the policy decision is that Mervyn King failed to win the argument for the massive increase in quantitative easing that he wanted, but that the amount was still increased by £50 billion (http://www.bankofengland.co.uk/publications/news/2009/063.htm) to a total of £175 billion.
For regular readers of Cynicus Economicus, quantitative easing (QE-printing money) will be a familiar subject, and my opposition to the policy has been consistent. In early articles (e.g. here) (http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2008/12/money-printing-economics-us-and-uk-as.html), I identified that QE would be used once risk of failure to sell government debt loomed, and this is what has taken place. Just as government finance commenced a severe downward spiral, QE 'coincidentally' appeared as a new policy tool.
In a recent article (http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/07/questions-for-deputy-governor-of-boe.html), I identified that QE was supporting the UK gilt (bond) market, and that even a hint of ending the program saw bond yields start to soar. I also noted in another article (http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/06/quantitative-easing-monetizing-uk.html)that the Bank of England was introducing a new 'exit strategy' for QE, which was the issuance of short term Bank of Englan bills, rather than the sale of the gilts back into the market. If QE is not about the monetization of debt, why not simply resell the gilts? This is the most simple and direct reversal of QE policy...
Then there is the deflation scare that is used as the justification for the policy. In each Bank of England report, deflation is just around the corner, but never seems to materialise. As I discussed in one article (http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/06/quantitative-easing-monetizing-uk.html), inflation has not yet even reached a level far enough from the 2% target to require a letter of explanation from the Bank of England. Despite this, a radical and highly unconventional policy has been implemented. Furthermore, there is no evidence that deflation is actually a 'bad thing', as I explained in a recent article (http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/08/deflation-scare.html), with no empirical evidence or justifiable explanation for the scare.
Finally, there is the convoluted justification for why the Bank of England is buying gilts, rather than other assets, as a means of expanding the money supply. Quite frankly, the Bank of England explanation makes no sense at all (discussed here (http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/06/quantitative-easing-monetizing-uk.html)). There is simply no justifiable explanation for the necessity to buy gilts over other assets.
The Bank of England has nevertheless reached a point at which it is expanding QE, and the Monetary Policy Committee (MPC) minutes (http://www.bankofengland.co.uk/publications/minutes/mpc/pdf/2009/mpc0908.pdf) make fascinating reading. I strongly recommend that you read them in full, as you will find frequent use of terms such as 'may have', 'could have', or 'possibly' in reference to the outcome of the policy to date. It is very clear that there is considerable uncertainty about the actual effects of the policy but, despite this, the policy is being continued.
Even more interesting than the MPC minutes is the most recent Bank of England inflation report (http://www.bankofengland.co.uk/publications/inflationreport/ir09aug.pdf), which is full of caveats and speculations. This section is typical of the general thrust:
The upward pressure from sterling’s depreciation depends on the extent to which companies need to adjust further to the higher import costs and on whether this adjustment comes through higher prices or lower wages. There may also be upwards pressure on inflation from rising global energy and commodity prices if world growth picks up by more than expected. There are risks in both directions that inflation expectations may become less firmly anchored, although the committee’s commitment to maintain inflation close to target should help to limit those risks.
At least the August inflation report shows the Bank of England has finally accepted that the weakening of the £GB will push up import prices and therefore impact upon inflation. In December 2008, I reviewed (http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2008/12/inflation-deflation-or-hyper-inflation.html) the prospects for inflation and concluded that 'In the case of the UK, the inflationary pressures have already commenced with the ever weakening £GB, but for the US, it will take a much firmer shove.' Even at that time, it was obvious that a falling £GB would have a counter effect to the deflationary impacts within the UK economy, and I 'guesstimated' that the impact would be broadly neutral overall.
In this latest inflation report, the Bank of England suggests that there will be volatility in inflation, and on this occasion I find myself in agreement. However, the prospects for volatility once again raises the question about why the policy of QE is being continued. From the outset, the Bank of England admitted that QE was an unconventional policy, and the MPC minutes show that the Bank of England is uncertain about the outcome of the policy in action. Even were it accepted that this policy was positive in principle, it seems that any justification must require a greater degree of certainty than the volatility and uncertainty discussed by the Bank of England.
[SIZE="4"]The continuation of QE is once again built upon flimsy justifications. The simple truth is that the Bank of England is now on a treadmill in which it must continue the policy to prevent a collapse of the UK gilts markets. However, the further the Bank of England goes, the greater the build up of inflationary pressures, and the greater the danger when the policy finally unwinds. The Bank of England is supporting the fiscal irresponsibility of a bankrupt government, which is both bankrupt in terms of money and bankrupt in terms of ideas (the opposition are still not much better).
I had a brief moment of optimism that perhaps, just perhaps, the Bank of England was going to rebel, and withdraw support for the government's fiscal irresponsibility. I can now only conclude that the institutions of the UK are now all firmly intent on a path of that can only damage the UK economy. I have lost all confidence that there may finally be a stepping back from the brink. The UK economy is heading towards disaster. It is now just a question of when, and how the disaster will actually play out. After all, government deficits are still growing, the bond market is already fragile on the current issuance, and there is no prospect of a return to balanced budgets, let alone surplus. At what time could the Bank of England step off the treadmill? One years time, two years, or three....?
http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/08/monetization-of-government-debt.html
Mervyn King wanted to buy half of the UK government debt market
Just when you thought you knew precisely where the Bank of England stood, it goes and surprises you again. In what counts as a real shock for the City (the third such shock in as many weeks), it transpires that the Governor, Mervyn King, wanted to pump even more cash into the economy than the £50bn the Monetary Policy Committee eventually plumped on earlier this month. He and two other members of the committee (David Miles - the newboy - and Tim Besley, the perennial hawk, in his final MPC meeting) wanted to increase the ceiling on quantitative easing (QE) by £75bn to £200bn...
http://blogs.telegraph.co.uk/finance/edmundconway/100000656/mervyn-king-wanted-to-buy-half-of-the-uk-government-debt-market/
Morgan Stanley issues alert on corporate bonds after explosive rally
Corporate bonds have seen the most explosive rally in nearly a hundred years since the markets touched bottom last winter, but, according to a report by Morgan Stanley, they look increasing vulnerable as they pull far ahead of equities.
Andrew Sheets, the bank's European credit strategist, has advised clients to beware signs of creeping angst in the credit options markets, where volatility has been flashing an early warning signal for some weeks.
"The pace of the recent rally has, for the first time, begun to show signs of overextension," he said.
The September option contracts have seen a "sustained rise in implied volatility" yet the interest spreads on corporate bonds have continued to drop sharply. Bond investors ignore this sort of divergence at their peril.
Morgan Stanley said none of the previous bond recoveries going back to 1925 had been as dramatic as this.
"Credit rallies are historically fast and fierce, but this one has become unusually rapid. Levels are almost back to where they were in the first quarter of 2008, but equities are still a long way off that," said Mr Sheets.
Analysts say the current dividend yield on the German utility RWE is 7.7pc while the interest return on a five-year bond issued by RWE is 3.2pc, and the credit default swaps have dropped to just 50 basis points.
These markets are clearly out of alignment. They appear to be reflecting an assumption of a prolonged 'bond-friendly' form of gentle deflation, which is at odds with assumptions in the rest of the market.
The credit euphoria undoubtedly reflects the emergency measures by governments around the world to stabilise the financial system, but the wash of liquidity should be an equally good tonic for stock markets. Credit rallies usually anticipate stocks by about 3 months, but we are well past that stage of the cycle. The two should be converging by now.
Either stock markets will have to rise sharply to close the gap – an outcome in doubt after poor confidence date in the US and jitters in the Shanghai markets as the Chinese authorities restrain lending – or credit spreads must start to widen again to reflect the risk.
Spreads on non-financial grade BBB-rate bonds in Europe have dropped backed to the long-term average of around 200 basis points above benchmark government bonds, a fall from over 548 earlier this year. This may prove "rich" given the spate of defaults expected by the rating agencies over the next two years.
It has taken just eight months for spreads to recover fully in this rally. It typically takes almost three years, and sometimes much longer. The credit markets seem to be telling us that the Great Recession of 2008-2009 was much ado about nothing.
http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/financialcrisis/6050198/Morgan-Stanley-issues-alert-on-corporate-bonds-after-explosive-rally.html
Chicago shuts down to save money
Public services in the US city of Chicago have been shut down for a day as the authorities face an expected budget shortfall of some $300m (£184m).
Non-essential services such as rubbish collections, libraries and health centres were closed, in the first of three planned reduced service days.
City authorities hope the move, with workers taking an enforced unpaid holiday, will save an estimated $8.3m.
Other cities in the US have already introduced similar measures.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/8206433.stm
California to get $1.5-billion loan from JPMorgan Chase Ναι, καλά διαβάζετε, πρώτα η JP Morgan πήρε λεφτά αό το λαό (μέσω των 'πακέτων σωτηρίας" που άρπαξε από τα κρατικά ταμεία με τη βοήθεια της κυβέρνησης, και τώρα δανείζει στη -χρεωκοπημένη- Καλιφόρνια
The loan would help the state end its IOU program a month ahead of schedule. It would be repaid in late September and thus poses little risk to the bank.
http://www.latimes.com/business/la-fi-state-loan19-2009aug19,0,1736129.story
Ειχαμε δει σε προηγούμενο ποστ την εκρηκτική (πάνω από 100%) άνοδο του χρηματιστηρίου στην Κίνα μέσα σε ένα χρόνο. Τώρα, δείτε και μερικούς από τους "παίχτες" (εντάξει, δεν είναι οι μόνοι που "παίζουν", αλλά υπάρχουν και αυτοί, και αυτό έει πολλά για τη φούσκα αυτή και το μέγεθος της κοροιδίας):
Chinese Pig Farmers Speculating On Metals
Some interesting (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=newsarchive&sid=aWyu1gOpqXQo) quotes:
"
Copper, nickel and other base metals stockpiled by speculative Chinese investors including pig farmers may be sold when “market sentiment turns,” said Scotia Capital Inc.
Pig farmers in Guangzhou province were buying copper or nickel, Liu wrote, citing CCTV. Residents in Wenzhou city of Zhejiang province, “famously investment savvy,” are reportedly using bank loans to stockpile copper scrap, with one merchant saying he has stored 20,000 tons, Liu wrote.
Metal traders have reported incidents when “a rich man walked into our office and asked us what had been the lowest and highest prices of nickel,” Scotia’s Liu wrote. “After telling him those prices, he said the current price was low and he placed an order.”
China, the world’s largest metal consumer, uses around 5 million tons of copper and 400,000 tons of nickel a year. Shanghai exchange-monitored copper stockpiles expanded to 76,107 tons last week, the highest in two years.
“The scale of the speculative investment is hard to quantify, although some local observers put the number at some 200,000 tons for copper, and at 50,000 tons for nickel,” Scotia’s Liu wrote.
"
In other news, Goldman Sachs recently announced that they were freezing all US-based recruiting efforts and are now solely focusing on the "famously investment savvy" inhabitants of Wenzhou in the Zhejiang province. Πλάκα κάνει εδώ ο συντάκτης του άρθρου, αλλά δε βαριέσαι, ποιος ξέρει, ίσως και να έχουν ταλέντο, μπορείνα είναι οι Μπολτ των επενδύσεων
http://www.zerohedge.com/article/chinese-pig-farmers-speculating-metals
China: The new Big Oil
The country is snapping up oil fields from Africa to South America to the Middle East. Soon it may be able to rival the Western giants. Φεύγουν από δολλάριο
It's clear what the Chinese are doing.
"They are stilting on a huge pile of cash and they're using this as a buying opportunity," said Greg Priddy, a global energy analyst at the Eurasia group, a political risk consultancy.
China wants to buy oil for several reasons.
First, they can. Their huge trade surplus means the Chinese have racked up a giant stash of dollars.
But this pile of dollars can be dangerous. Many worry the dollar is set to fall due to rampant American spending.
But China is stuck. It can't sell them too fast for fear of accelerating the dollar's weakness.
So buying hard assets like oil is a great way for China to diversify its holdings, without destabilizing the greenback.
http://money.cnn.com/2009/08/17/news/international/china_oil/index.htm?postversion=2009081707
Εργάτες σε απόγνωση
Γάλλοι εργάτες που αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο να απολυθούν, απείλησαν να ρίξουν τοξική ουσία στο Σηκουάνα αν δεν γίνουν δεκτά τα αιτήματά τους για επιπλέον αποζημιώσεις, δήλωσαν σήμερα συνδικαλιστές εκπρόσωποι.
την προσέλκυση της προσοχής στις οποίες έχουν προβεί φέτος γάλλοι εργαζόμενοι σε εταιρείες που πλήττονται από την ύφεση. Σε άλλες περιπτώσεις εργάτες κράτησαν διευθυντές εταιρειών στα γραφεία τους στη διάρκεια της νύκτας ή απείλησαν να ανατινάξουν εργοστάσια.
Οι εργαζόμενοι της εταιρείας μεταφορών με φορτηγά Serta, η οποία έχει την έδρα της στο χωριό Λα Βοπαλιέρ της Νορμανδίας, στη βορειοδυτική Γαλλία, ζητούν 15.000 ευρώ ο καθένας επιπλέον της ελάχιστης αποζημίωσης που προβλέπεται για τους απολυμένους εργάτες.
Απειλούν να ρίξουν 8.000 λίτρα τοξικού υγρού σε υπόνομο που καταλήγει στο Σηκουάνα. Διατύπωσαν την απειλή τους ώστε να συμπέσει με σημερινή συνεδρίαση δικαστηρίου που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την πώληση ή το κλείσιμο της εταιρείας.
Πριν αρχίσει να αντιμετωπίζει προβλήματα, η Serta απασχολούσε περίπου 240 εργαζομένους. Ήδη έχουν περικοπεί 80 θέσεις εργασίας σ' ένα πρώτο γύρο απολύσεων. Ο συνδικαλιστής εκπρόσωπος Ζαν-Πιέρ Βιλμέν δήλωσε ότι υπάρχουν δύο προσφορές για την εξαγορά της Serta, όμως οι εργαζόμενοι περιμένουν ότι θα γίνουν και άλλες απολύσεις, ακόμη κι αν η εταιρεία πωληθεί.
Ο εκπρόσωπος υπογράμμισε ότι οι εργάτες δεν θέλουν να πραγματοποιήσουν την απειλή τους και ότι την διατύπωσαν κυρίως για να προσελκύσουν την προσοχή των μέσων ενημέρωσης στο πρόβλημά τους.
http://news247.gr/a/6!98430
http://img134.imageshack.us/img134/9753/19080929300421.jpg
Σε απεργία οι εργαζόμενοι στη VW στο Μεξικό
Οι 9.400 εργάτες που εργάζονται στη VW στο Μεξικό κατήλθαν χθες σε απεργία, καθώς απέτυχαν όλες οι προσπάθειές τους να διασφαλίσουν μια μισθολογική αύξηση.
Το εργοστάσιο της VW στο Μεξικό - το μοναδικό στον Κόσμο που κατασκευάζει το νέο μοντέλο του «σκαθαριού» - προωθεί την παραγωγή του κυρίως στην αμερικανική αγορά. Η εταιρία αρνήθηκε να ανταποκριθεί στο αίτημα των εργαζομένων για μισθολογική αύξηση εξαιτίας της σοβαρής οικονομικής κρίσης που συνεχίζεται και πλήττει την αγορά.
Ο Βίκτορ Θερβάντες, επικεφαλής του συνδικάτου των εργαζομένων στην Φολκσβάγκεν, ανάρτησε χθες τις κόκκινες και μαύρες σημαίες έξω από το εργοστάσιο που παραδοσιακά σηματοδοτούν τις εταιρίες που απεργούν στο Μεξικό.
Ο ίδιος δήλωσε ότι περιόρισαν το αίτημα τους που τον Ιούνιο ανερχόταν σε 8,25% αύξηση, σε 3% αλλά για άμεση καταβολή, ενώ η εταιρία διατήρησε την αρχική της θέση στις συνομιλίες.
Η εταιρία ανακοίνωσε ότι οι εργαζόμενοι απέρριψαν την πρόταση της για εφάπαξ καταβολή 424 δολαρίων και 1% αύξηση επί του μισθού που θα τίθετο σε ισχύ από το Φεβρουάριο του 2010.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_19/08/2009_293004
After news earlier this month that Northern Rock is still loss-making, the nationalised lender declared on Tuesday: Η τράπεζα αυτή στην Αγγλία ήταν από τις πρώτες μεγάλες που χτυπήθηκαν, αλλά το κράτος της έδωσε τα χρήματα των κρατικών ταμείων, πάλι δεν ήταν αρκετά, και τώρα ανακοίνωσε ότι σταματά να πληρώνει. Καμία ποινή (μη σας πω ότι θα τις δώσου μερικά ακόμα "πακέτα σωτηρίας")
In this context, the Company has now decided, until further notice, to defer payment of all subordinated debt coupons which the Company is entitled to defer.
http://ftalphaville.ft.com/blog/2009/08/18/67451/confirmation-crock-is-crock/
WASHINGTON (American Forces Press Service) – The Defense Department is forming a civilian expeditionary workforce that will be trained and equipped to deploy overseas in support of military missions worldwide, according to department officials.
The intent of the program “is to maximize the use of the civilian workforce to allow military personnel to be fully utilized for operational requirements,” according to a Defense Department statement.
http://www.army.com/news2/item/4764
Κατά του πολέμου στο Αφγανιστάν η πλειοψηφία των Αμερικανών
Οι περισσότεροι Αμερικανοί εκτιμούν ότι ο πόλεμος στο Αφγανιστάν δεν έπρεπε να είχε γίνει, ενώ το 45% τονίζει πως πρέπει να μειωθούν οι αμερικανικές δυνάμεις στην περιοχή. Ωραία, αλλά πως θα διασφαλίσουν ότι θα περάσει το δικό τους, και όχι αυτό που θέλει η άρχουσα τάξη? Αν δεν οργανωθούν, σε κοινωνικά κινήματα, συνδικαλιστικές ενώσεις, πολιτικά κόμματα, πώς θα αντιπαλέψουν τους κυβερνώντες? "Ιδού η ρόδος, ιδού και το πήδημα' για τους λαούς ανά τον κόσμο
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_20/08/2009_293180
Μιλάμε για ΠΟΛΥ σεντόνι όμως.........πώωωωωωω :rofl:
Απρόσμενη Απρόσμενη είναι μόνο για υτούς που χάφτουν την ψεύτικη προπαγάνδα της άρχουσας τάξης, αλλιώς είναι αναμενόμενη, τι άλλο θα έκανε η άρχουσα τάξη εκτός από το να περνά τα βάρη στους εργαζόμενους? Να πληρώσει η ίδια? Γιατί να το κάνει αυτό, αν δεν πιεστεί από εμάς? αύξηση σημείωσαν, την περασμένη εβδομάδα, οι αιτήσεις επιδομάτων ανεργίας στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε την Πέμπτη το αμερικανικό υπουργείο Εργασίας.
Η αύξηση αυτή δείχνει ότι οι αμερικανικές επιχειρήσεις συνεχίζουν τις προσπάθειες μείωσης του λειτουργικού κόστους Παρατηρείστε τι ωραία που το θέτουν, "μείωση λειτουργικού κόστος", αυτό είμαστε για αυτούς, "λειτουργικό κόστος", ακόμα και σε στην τρέχουσα περίοδο όπου η οικονομία σταθεροποιείται. Ναι, σωστά, "η ανάκαμψη έρχεται" -απλά όλο και κάτι γίνεται και όλο και καθυστερεί. Γιατί άραγε? Μήπως διότι ανάκαμψη με όλο και περισσότερους άνεργους/κακοπληρωμένους/τρομοκρατημένους εργαζόμενους ΔΕΝ γίνεται?
Συγκεκριμένα, οι αιτήσεις αυξήθηκαν κατά 15.000 σε 576.000. Οι αναλυτές, σύμφωνα με το Bloomberg, προέβλεπαν πτώση στις 550.000.
Από την έναρξη της ύφεσης της αμερικανικής οικονομίας, τον Δεκέμβριο του 2007, έχουν χαθεί 6,7 εκατ. θέσεις εργασίας.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1044140&lngDtrID=251
In a dramatic reversal to the moderating trend from the past several months, Mass Layoff Events surged from 256,357 in June to a whopping 336,654 in July (http://www.bls.gov/news.release/mmls.t02.htm), a 31% increase, and surprisingly the second highest reading for the year since January's 388 thousand. Actual MLE increased by 21% from 2,519 to 3,054. The primary weakness was focused in the manufacturing sector, where claims jumped from 85 thousand to 154 thousand, an 81% increase.
http://www.zerohedge.com/article/mass-layoff-events-spike
Μισθωτή και μόνιμη εργασία «θύματα» της κρίσης Η ανάκαμψη (του μεσαίωνα) έρχεται
33.400 λιγότεροι οι μισθωτοί και 58.700 λιγότεροι οι μόνιμα απασχολούμενοι - Αντιθέτως, αυξήθηκαν κατά 25.350 άτομα οι προσωρινά εργαζόμενοι
Η οικονομική κρίση αύξησε την ανεργία (105.000 πρώην απασχολούμενοι είναι σήμερα άνεργοι) και τους προσωρινά απασχολούμενους και μείωσε, για πρώτη φορά από το 1991 και μετά, τον αριθμό των μισθωτών στην αγορά εργασίας και των μόνιμα απασχολούμενων σε ζωτικούς κλάδους της οικονομίας (όπως στις κατασκευές, στη μεταποίηση και στις χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες).
Αυτό προκύπτει από την επεξεργασία των στοιχείων της ΕΣΥΕ για την πορεία της απασχόλησης στο πρώτο τρίμηνο του ’09 που έκανε το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=14493175
We saved the world from disaster, Fed's Bernanke says Το θράσος τους δεν έχει όρια - δε φτάνει που ρημάζουν τον κόσμο, τον κατακλέβουν, τον τρομοκρατούν στην εργασία του, τον κοροιδεύουν καθημερινά με την απίστευτη προπαγάνδα τους, τώρα παρουσιάζονται και ως "σωτήρες!!!" Από ποιους μας "έσωσαν" άραγε? (φαντάσου να μην μας "έσωζαν" δηλαδή). Ως πότε θα τους αφήνουμε να αλωνίζουν εις βάρος μας χωρίς αντίπαλο?
http://www.marketwatch.com/story/we-saved-the-world-from-disaster-bernanke-says-2009-08-21-10100
http://www.youtube.com/watch?v=zQFuNHCMF2Y
David Bowie - Heroes
WE CAN BEAT THEM
FOR EVER AND EVER
OH WE CAN BE HEROES
JUST FOR ONE DAY
Γενικεύεται ο «Βούλγαρος υδραυλικός» Η οδηγία Μπολκενστάιν να παρθεί πίσω, επιτρέπει στους εργοδότες να ρίχνουν διαρκώς τα μεροκάματα
Ανεξέλεγκτες ίσως διαστάσεις έχει πάρει το τελευταίο χρονικό διάστημα η απασχόληση ανασφάλιστων Βούλγαρων εργατών στον νομό Σερρών και αλλού.
Αυτό καταγγέλλει ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Σερρών Αλκης Απιδόπουλος, που ζητεί την παρέμβαση των αρμόδιων ελεγκτικών υπηρεσιών και του εισαγγελέα της περιοχής. Οπως λέει, σχεδόν κάθε μέρα 500 τουλάχιστον Βούλγαροι περνούν τα σύνορα από τον Προμαχώνα και από αλλού, δουλεύουν σε επιχειρήσεις, οικοδομές, αγροτικές καλλιέργειες κ.λπ. για 20-30 ευρώ τη μέρα και το βράδυ επιστρέφουν. Ο πρόεδρος του Ε.Κ. καταγγέλλει εξάλλου ότι επιχειρήσεις που έκαναν απολύσεις κάλυψαν τις θέσεις των απολυμένων με Βούλγαρους εργάτες και εμποδίζουν την είσοδο στους συνδικαλιστές κάθε φορά που αυτοί επιχειρούν να ενημερωθούν ή κρύβουν τους αλλοδαπούς. Η ανεργία στο νομό ξεπερνά το 20% και αν συνυπολογίσει κανείς και τη «μαύρη» εργασία, τότε το ποσοστό αυτό ξεπερνά το 30-32%.
* Στην Καβάλα, σύμφωνα με επανειλημμένες καταγγελίες του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου, οργιάζει η μαύρη εργασία κυρίως στα εποχικά επαγγέλματα και το ποσοστό αδήλωτης απασχόλησης φθάνει στο 25%. Στην Ξάνθη το ποσοστό είναι ακόμα μεγαλύτερο καθώς, εκτός από τους αδήλωτους Βούλγαρους εργάτες, υπάρχουν και Ρουμάνοι, οι οποίοι δουλεύουν στα χωράφια κυρίως και σε μικρές βιοτεχνίες με εξευτελιστικό μεροκάματο. Στην Κομοτηνή το ποσοστό της μαύρης εργασίας φθάνει ακόμα και το 70%, κυρίως στις επιχειρήσεις εστίασης και διασκέδασης και τέλος στον Εβρο το 30%.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=19/08/2009&id=74265
Σαλαμοποίησαν και τον βασικό μισθό
Εκτός από το ωράριο εργασίας και την 4ήμερη εβδομάδα εργασίας, η κυβέρνηση, με το πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας, εισάγει την ευελιξία και στις αμοιβές. Μήπως να ασχολούμασταν και λίγο με το συνδικαλισμπο και την πολιτική? Γιατί ξέρετε, είτε αυτό αρέσει είτε όχι, η πολιτική είναι κάτι που αφορά τους πάντες, και αν δεν ασχοληθείς εσύ μαζί της, έννοια σου, και όπως αποδεικνύεται, θα ασχοληθεί ο άλλος μαζί της. Και άντε μετά να τρέχεις και να μη φτάνεις...
Ηδη η υπουργός Απασχόλησης Φάνη Πάλλη-Πετραλιά με χθεσινή της απόφαση όρισε την αμοιβή στο 80% για 118 άνεργους από την αλλαντοποιΐα «Θράκη ΑΕ», που θα προσληφθούν στους δήμους της ακριτικής περιοχής. Αποκάλυψε έτσι ότι ένα μεγάλο ποσοστό των 60.000 επιδοτούμενων ανέργων που θα προσληφθούν στο Δημόσιο, τους δήμους, τις νομαρχίες και τις ΔΕΚΟ με αδιαφανή κριτήρια και μέσα από κομματικές επιτροπές, όπως προβλέπει το κυβερνητικό σχέδιο, θα λαμβάνει μισθό κατώτερο των συμβάσεων που προβλέπουν οι οικείες κλαδικές συμβάσεις.
Εγκαταλείφθηκαν τα 454 ευρώ
Να σημειωθεί ότι αρχικά, τον περασμένο Μάιο, που νομοθέτησε την πρόσληψη των 60.000 επιδοτούμενων ανέργων στο Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, η κυβέρνηση προέβλεψε ότι αυτοί θα παραχωρούσαν το επίδομα του ΟΑΕΔ (από 454 ευρώ τον μήνα και έως 12 μήνες) με όφελος τον επιπλέον μισθό, μέχρι του ποσού που ελάμβαναν ως εργαζόμενοι, συν την ασφαλιστική κάλυψη. Δέσμευση που τώρα εγκαταλείπεται, με θύμα το σύνολο των κλαδικών μισθών. Ακόμη και αυτών που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα.
Ομως, οι διακρίσεις και οι κατηγοριοποιήσεις ξεκίνησαν από την πρώτη ημέρα των εξαγγελιών και τώρα, απλώς διευρύνονται. Για παράδειγμα, σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου η απασχόληση προσδιορίστηκε για 12 μήνες (όσο διαρκεί το επίδομα του ΟΑΕΔ), ενώ στους δήμους θα φτάνει στους 36 μήνες. Τώρα, με αφορμή τους απολυμένους της «Θράκης», προέκυψε και η μείωση των αμοιβών στο πλαίσιο της ευέλικτης αμοιβής που προωθεί η κυβέρνηση για να δημιουργηθούν οι όποιες θέσεις απασχόλησης. Εστω και ημιαμοιβής.
Πέραν της ελαστικής αμοιβής, οι τοποθετήσεις στο Δημόσιο, και μάλιστα με αδιαφανείς διαδικασίες σε προεκλογική περίοδο, δημιουργούν δύο κατηγορίες ανέργων· των «πατρικίων» που ήδη λαμβάνουν επίδομα από τον ΟΑΕΔ και θα αναζητήσουν απασχόληση στο Δημόσιο και των «πληβείων», ανέργων οι οποίοι όχι μόνο δεν λαμβάνουν τη μικρή ενίσχυση των 454 ευρώ αλλά εξαιρούνται και της ελπίδας να μεταθέσουν κατά μερικά χρόνια την ανεργία. Μήπως, εν τω μεταξύ, καλυτερεύσουν οι συνθήκες στην αγορά ή οι ίδιοι συμπληρώσουν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=19/08/2009&id=74264
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΟΤΟΕ 9.00 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΗΝ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ
Μέσω των τραπεζών πάνε να καταργήσουν τις κλαδικές συμβάσεις Ευτυχώ οι τράπεζες αποδεικνύου ότι σέβονται το μόχθο όλων εμάς και τα 28 δις που μας άρπαξαν με τέτοιες κινήσεις "εταιρικής ευθύνης" και διάφορα άλλα τέτοια γλαφυρά
Μεταξύ δικαστηρίων και (δια)μεσολαβητών κινούνται τραπεζίτες και ΟΤΟΕ αναφορικά με τους κλαδικούς μισθούς, αφού η εργοδοτική πλευρά αρνείται τον διάλογο. Ωραία, καλώς εξαντλούνται όλα τα νομικά όπλα που υπάρχουν από την πλευρά μας, αλλά οι εργαζόμενοι θα πρέπει να αντιληφθούν ότι η συγκυρία είναι ιστορική. Αν δε διεκδικήσουν πιο δυναμικά, με απεργίες, πορείες, και άλλες "ξεπερασμένες" μεθόδους το δίκιο του, δύσκολα θα το βρουν.
http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=74683
Στο στόχαστρο πάλι μισθοί, συντάξεις
Μέτρα- φωτιά σε δύο δόσεις το φθινόπωρο
Ένα νέο πακέτο μέτρων, που θα ανάψει φωτιά σε μεγάλες κατηγορίες εργαζομένων, καθώς θίγει μισθούς και συντάξεις και αυξάνει φόρους, ετοιμάζει η κυβέρνηση εν όψει της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης αλλά και της κατάθεσης του νέου προϋπολογισμού και των «εξετάσεων» από τις Βρυξέλλες, τον Οκτώβριο.
Το πακέτο, επιστέγασμα της αποτυχίας των μέτρων της προηγούμενης άνοιξης και των αρχών του καλοκαιριού, συζήτησαν χθες ο Πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής με τον υπουργό Οικονομίας κ. Γ. Παπαθανασίου. Ο τελευταίος, μάλιστα, ομολόγησε εμμέσως πλην σαφώς την αποτυχία της οικονομικής πολιτικής όλων των προηγουμένων ετών, λέγοντας ότι «πρέπει να κάνουμε τώρα αυτά τα οποία δεν έγιναν τις προηγούμενες δεκαετίες» Δηλαδή θα ώσετε πίσω όλα όσα μας κλέψατε, θα δώσετε αυξήσεις, καλύτερα ωράρια, κτλ? Α, απλά θα κάνετε μία από τα ίδια, απλά θα αυξήσετε κατά πολύ την ένταση της εκμετάλλευσης. Ωραία, ευτυχώς το ξεκαθαρίσαμε κι αυτό
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4532020&ct=3
Ιδού και η αντίδραση των τραπεζίτων στα εξαιρετικά αυτά νέα:
http://3.bp.blogspot.com/_KiKDykb0sFg/STGbkx7w2eI/AAAAAAAACFo/TtPJYmXe-zA/s400/party_time_top.gif
Μιλώντας και για τη ΔΕΘ, δείτε και ένα άρθρο σχετικά με μια τάση που υπάρχει εδώ και καιρό, αλλά σαφώς και θα ενισχυθεί τα επόμενα χρόνια, με την κυβένρηση να προσπαθεί να μετακινήσει νευραλγικά υπουργεία, κτίρια, νομαρχίες, κτλ προς πιο απομονωμένες περιοχές, και όχι σε κεντρικά σημεία. Και αυτό διότι αντιλαμβάνονται ότι ο κόσμος θα βγει στο δρόμο, και προφανώς θέλουν να είναι μακρυά από τον κόσμο, και όχι δίπλα του. Είναι και αυτό υποθέτω ένα "σημείο των καιρών" - τελευταίο "κρούσμα" η συζήτηση για μεταφορά της ΔΕΘ σε απομακρυσμένη περιοχή (ανάλογες προτάσεις υπάρχουν και για άλλα κεντρικά σημεία), για να μην υπάρχουν απεργοί απέξω και χαλάνε την "καλή εικόνα" της κυβέρνησης.
Για ένα κούτελο ζούμε ρε αδερφέ, δε θα μας το χαλάσουν κάτι παρακατιανοί εργαζόμενοι/αγρότες/φοιτητές, κτλ, θα απομακρυνθούμε λοιπόν, θα βάλουμε και τα ΜΑΤ στο δρόμο τους, και "μην τον είδατε τον Παναή"...
Δύο «μνηστήρες» για τη ΔΕΘ
Στην τελική ευθεία η μετεγκατάστασή της
Στην τελική ευθεία μπήκε το θέμα της μετεγκατάστασης της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, έναν χρόνο μετά την εξαγγελία του Πρωθυπουργού για απομάκρυνσή της από το κέντρο της πόλης.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4532308&ct=1
http://www.iplanretirement.com/retirementblog/wp-content/uploads/2008/05/retirement_party.jpg
Έλα Αλέκο? Πότε είπες ότι θα πάρεις σύνταξη? Πότε? Αχαχαχαχαχαχ
Pension Plans’ Private-Equity Cash Depleted as Profits Shrink Εδώ όμως δεν βλέπω "πακέτο σωτηρίας". Δεν έχουν οι εργαζόμενοι λόμπυ, ο΄τε και συνδικάτα, ούτε κόμματα όπως η άρχουσα τάξη. "Δε τα χρειαζόμαστε αυτά εμείς, είμαστε υπεράνω". Η άρχουσα τάξη βέβαια, ΔΕΝ είναι "υπεράνω", και γι' αυτό οργιάζει εις βάρος μας χωρίς σοβαρή αντίσταση
U.S. pension funds contributed to the record $1.2 trillion that private-equity firms raised this decade. Three of the biggest investors, state pensions in California, Oregon and Washington, plunked down at least $53.8 billion. So far, they only have dwindling paper profits and a lot less cash to show the millions of policemen, teachers and other civil servants in their retirement plans.
The California Public Employees’ Retirement System, the Washington State Investment Board and the Oregon Public Employees’ Retirement Fund -- among the few pension managers to disclose details of their investments -- had recouped just $22.1 billion in cash by the end of 2008 from buyout funds started since 2000, according to data compiled by Bloomberg. That amounts to a shortfall of 59 percent. In total, they haven’t reaped a paper gain from funds formed in the past seven years.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601109&sid=acWVaiPjU5iw
http://img35.imageshack.us/img35/5372/badprime20090820205241.gif (http://www.ritholtz.com/blog/wp-content/uploads/2009/08/bad-prime-20090820205241.gif)
(κλικ για μεγέθυνση)
1 in 8 US Mortgages Falling Behind
This is an astonishing number: Μα γιατί? Λέτε οι απολύσεις και η μείωση των μισθών να έχουν καμία σχέση? Τέος πάντων, η ανάκαμψη με κάποιο μαγικό τρόπο έρχεται (μας το είπαν οι κυβερνώντες και τα παπαγαλάκια τους στα κυρίαρχα ΜΜΕ, άρα έτσι θα είναι), οπότε "όλα θα πάνε καλά για το λαό, χωρίς εμείς να χρειάζεται να κουνήσουμε ούτε το μικρό μας δαχτυλάκι" - ή μήπως αυτό στην πραγματικότητα είναι παραμύθι, και όλο και κάτι θα πρέπει να κάνουμε, για να υπερασπιστούμε τα δικά μας συμφέροντα
“A survey found that one in eight U.S. households with mortgages was in foreclosure or behind on its mortgage payments during the second quarter, putting added pressure on programs aimed at preventing foreclosures.”
As previously discussed (http://www.ritholtz.com/blog/2009/01/credit-weakness-spreads-from-subprime-to-alt-a-to-jumbo/), subprime is no longer the main offender — Prime mortgages are becoming delinquent at an accelerating pace: Το στεγαστιό δεν τελείωσε, η φούσκα ακόμα σκάει
“While foreclosure starts have slowed on the subprime loans that ignited the mortgage and banking crisis, loans extended to borrowers with good credit are deteriorating at a faster clip as falling home prices and mounting job losses weigh on more households.
The Mortgage Bankers Association said its latest survey, released Thursday, showed that 13.2% of mortgages on homes with one to four units were at least a month overdue or in the foreclosure process in the April-to-June period, up from 12.1% in the first quarter and 9% a year earlier . . .
Deteriorating prime loans are increasingly behind the steady rise in delinquencies and foreclosures. Among prime loans, 9% were past due or in foreclosure at the end of June, up from 5.35% one year ago. For subprime loans, those for borrowers with weak credit records or high debts relative to income, the rate was 39.5%, compared with 30% last year.
Prime loans, however, accounted for 58% of foreclosure starts, up from 44% last year. Meanwhile, subprime mortgages accounted for 33% of foreclosure starts, down from 49%. Prime fixed-rate mortgages, usually considered among the safest of all loan types, accounted for one in three foreclosure starts, up from one in five.” (emphasis added)
Note that this represents a significant shift — subprime was what drove the boom and eventual bust; the prime foreclosure issue is a function of the deep recession and job losses of the past 2 years.
As the chart shows, Foreclosure rates vary dramatically by region: its 1 in 20 in NJ, but closer to 1 in 8 in Florida.
http://www.ritholtz.com/blog/2009/08/1-in-8-mortgages-behind/
AIG Unlikely to Payback Bailout $ This Century Όπως λέγαμε και στο δημοτικό "ίπι-ίπι-ούμε, σας ευχαριστούμε, και αύριο πρωί πρωί αδιάβαστοι θα' ρθούμε
Let’s not mince words: AIG is on the hook for $182.5 billion dollars to the taxpayers. And it high-grade, enzyme-free manure to pretend this is going to be repaid anytime soon.
Chief Executive Officer Robert Benmosche may be a nice guy, and possibly capable of squeezing some performance out of AIG, but the massive amounts of money involved means bailout it will be a very very long time coming.
Not likely in your lifetime.
Consider that if the company comes up with an extra $2 billion dollars per year — $1.83 billion too be precise — it would take a full century to repay the taxpayers the $182.5 billion.
Note that AIG’s profit last quarter was $1.82 billion. Thus, they could accelerate the repayment dramatically if they decided to turn over every last cent of profit to Uncle Sam for every quarter for the next 25 years. That assumes they can continue to maintain profitability, and not have a losing quarter.
I don’t know about you, but I am not holding my breath.
http://www.ritholtz.com/blog/2009/08/aig-wont-payback-bailout-s-this-century/
http://img35.imageshack.us/img35/4136/fuckyoub.jpg
AIG CEO Gives Uncle Sam (and Us) the Finger (Financial Services Industry Arrogance Watch)
Tim Duy pointed out this priceless remark (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=conewsstory&tkr=AIG%3AUS&sid=aBMbXtpD2QG8) from AIG's new CEO, Robert Benmosch:
Benmosche told employees that he “had the luxury to say to the government, I’m not going to rush to do this. I’m appalled at how much pressure has been put on all of you to just sell it no matter what, because the Fed wants out, or the Treasury wants out. If they want out in a hurry, they shouldn’t have come in in the first place.”
http://www.nakedcapitalism.com/2009/08/aig-gives-uncle-sam-and-us-finger.html
Global Trade Collapsing, China Now Japan's Top Trade Partner Το παγκόσμιο εμπόριο δεν καταρρέει, απλά αναδιατάσσεται, σε χειρότερο σημείο για εμάς. Η Ιαπωνία πάει προς τα κάτω, οι ΗΠΑ πολύ πιο κάτω, και αναμενόμενο είναι η Ιαπωνία να στρέφεται προς την Κίνα, που έχει και γεωγραφικό πλεονέκτημα 9παρά την άσχημη μεταξύ τους ιστορία)
The Japan External Trade Organization has released its latest trade figures, which paint a grim picture for foreign trade by the world's second largest economy. Year to date imports have dropped by 31.9% to $252.9 billion, while exports have plunged 36.8% to $252.2 billion. Most stunning is the disclosure on trade flows with the United States: exports to the US have dropped by 43.5% to $40.5 billion, resulting in Japan's largest positive trade balance. Another development is that China has now replaced the US as Japan's primary trade destination. However that is not saying much: trade with China has declined for the 8th consecutive month. The last fact is among the primary reasons why the Chinese Central Bank has blown a credit bubble of epic proportions in order to mitigate the unprecedented collapse in Chinese trade with its traditional trade partners.
To make up for the estimated 20% decline in Chinese exports, and in order to "maintain" the artifical minimum 8% growth of the economy, the Chinese bank has to redirect consumption to internal sources of demand, which can only be achieved by providing virtually free credit. The problem with that is that practically all of mainland China has taken the free cash and invested it in the stock market. The eventual collapse of this fake liquidity transfer will be one for the ages.
http://www.zerohedge.com/article/global-trade-collapsing-china-now-japans-top-trade-partner
Andy Xie: New Bubble Threatens a V-Shaped Rebound
Former Morgan Stanley Analyst Andy Xie explains why this will not be a regular cyclical recovery following the credit collapse and great Recession:
“In a normal economic cycle, an inventory-led recovery would be followed by corporate capital expenditure, leading to employment expansion. Rising employment leads to consumption growth, which expands profitability and more capex. Why won’t it work this time? The reason, as I have argued before, is that a big bubble distorted the global economic structure. Re-matching supply and demand will take a long time.
The process is called Schumpeterian creative destruction. Keynesian thinking ignores structural imbalance and focuses only on aggregate demand. In normal situations, Keynesian thinking is fine. However, when a recession is caused by the bursting of a big bubble, Keynesian thinking no longer works.
Many policymakers actually don’t think along the line of Keynes versus Schumpeter. They think in terms of creating another bubble to fight the recessionary impact of a bubble burst. This type of thinking is especially popular in China and on Wall Street. Central banks around the world, although they haven’t done so deliberately, have created another liquidity bubble. It manifested itself first in surging commodity prices, next in stock markets, and lately in some property markets. Will this strategy succeed? I don’t think so.”
http://english.caijing.com.cn/2009-08-20/110227359.html
http://www.ritholtz.com/blog/2009/08/andy-xie-new-bubble-threatens-a-v-shaped-rebound/
http://img166.imageshack.us/img166/4425/wwi147.jpg
Japan Turns to Taxi Cabs for Help in Selling Bonds Έχετε δει τα ταξί που έχους διαφημίσεις με πιτσαρίες, κτλ? Τώρα διαφημίζουν και τα ομόλογα της Ιαπωνίας
Japan is expanding efforts to attract buyers to the nation’s growing debt load, flooding the backs of taxi cabs for the first time with pamphlets in the hopes of getting retirees to invest more money in bonds.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aBWfLDNesUFA
Το φυσικό αέριο «ενώνει» Κίνα - Αυστραλία
Εικοσαετής ενεργειακή συμφωνία 41 δισ. δολ. για την τροφοδότηση της ασιατικής χώρας Και η Αυστραλία τη σφαίρα επιρροής της Κίνας, που αγοράζει σαν τρελή ότι βρίσκει, εγκαταλείποντας το δολλάριο
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_19/08/2009_326007
"Μay you live in interesting times"
We live in interesting times
http://market-ticker.denninger.net/uploads/Charts-2009-08/SS-Graph.serendipityThumb.png
The CBO's annual Social Security Update is out (http://www.cbo.gov/ftpdocs/104xx/doc10457/08-07-SocialSecurity_Update.pdf), and its pretty ugly:
This is pretty ugly; we were not supposed to have a negative income-to-outlay view on Social Security for another decade or so.
Well, the recession fixed that. Tax receipts are in the toilet but outlays sure aren't.
This is a major problem - everyone wants to point to the "zero hour" for Social Security when the "trust fund" goes negative, as is shown in this graph:
http://market-ticker.denninger.net/uploads/Charts-2009-08/zero-hour.serendipityThumb.png
This, unfortunately, is terribly misleading. The Social Security "Trust Fund" contains nothing other than IOUs. That is, it does not contain money, it contains "special" Treasury Bonds that form part of the "public debt." "Δομημένα ομόλογα" ???????
How much? According to Treasury, about $4.3 trillion dollars worth (http://treasurydirect.gov/NP/BPDLogin?application=np).
But here's the issue - those aren't bonds or bills that the Social Security system can sell as it sees fit. They're what are called "intragovernmental holdings", with the key focus there being the last part of the first word: mental, which is what you have to be to do something like this.
Here's the issue: Since these are not marketable securities the Social Security system cannot sell them to raise cash. It must instead "redeem" them with Treasury, forcing Treasury to cough up actual cash. This in turn requires Treasury to sell more bills or bonds to the public, since Treasury is operating with a deficit running (at present) more than $1.5 trillion dollars annually.
So the correct view of when Social Security (and Medicare!) is in trouble is not in 2037 or whatever, it is now, because the cash flow requirements are going to force the government to sell even more bonds to the public in order to pay supposedly-guaranteed "benefits."
What happens when you sell bonds into a saturated market? Yields go up. Maybe a lot - which of course makes your interest payments go up. This can quickly turn into a self-reinforcing cycle that does critical damage to the federal budget. This can get rather interesting - fast.
http://market-ticker.denninger.net/archives/1358-Here-Comes-Trouble-Three-Problems.html
http://market-ticker.denninger.net/uploads/Charts-2009-08/0820_clip_image002.serendipityThumb.jpg (http://market-ticker.denninger.net/uploads/Charts-2009-08/0820_clip_image002.jpg)
(κλικ για μεγέθυνση)
foreigners are rejecting virtually all forms of US debt, most specifically corporate and agency (mortgages.)
The only place foreigners are "still buying" is in the Treasury market, and one wonders: for how much longer, and how much of that is really foreign buying?
Not that it matters. This debt is being rejected because foreigners have no faith in the future of its value. It is not just the risk of default any more - it is also the risk of currency translation going "the wrong way" to an extreme degree, potentially destroying the buyer's purchasing power even if a formal default does not occur.
This is the wall that I have written about for more than two years, and the risk of Bernanke's so-called "smarts" when it comes to "quantitative easing", otherwise known as "monetization" (which Bernanke said, under oath, he wouldn't do - but both was and is.)
Here's the issue, in a nutshell: Bernanke surmises that he wants long-term (and short-term) interest rates low to "spur borrowing" and thus attempt to kick the economy back into growth. This in turn "mandates" an extraordinarily loose monetary policy.
The math says this is idiotic: We are in this mess because of too loose a monetary policy for too long, which in turn engendered too much debt in the system for the economy's productive output. The economy got drunk on too much credit; you can't fix it with a bottle of whiskey.
In turn the market believes this policy is dangerous on two accounts: The debt itself needs to yield more as a consequence of actual default risk and the dollar has a risk of rapid, disorderly decline due to money printing which is exactly the same from a foreigner's point of view of purchasing power as a default.
The fallacy Bernanke (and other policy-makers, including Congressfolk) have is that "they're in control." In fact the market is in control; you can offer all the bonds you want, but you can't force anyone to buy them. What we're now seeing is outright rejection - it began slowly, but as it has become clear that The Fed was hellbent and determined to go to the wall, consequences be damned, that trickle of rejection has turned into a veritable flood.
There is no "solution" for this problem that maintains what Bernanke (and other policy-makers) want: rates must and will rise; we are now only left with the ability to choose the method by which they do.
Bernanke must withdraw the "loose money" policy now and allow lending rates to find their market equilibrium before the water flowing through the cracks of the dam washes away too much of its foundation and it collapses in an outright revulsion toward all dollar-denominated credit instruments.
That equilibrium, which will be reached one way or another, will be higher than today's rates, perhaps significantly so.
This may in turn force the bankruptcy of firms that have been artificially supported by these insanely low rates, as their borrowing costs will rise.
It will force the US Government to cut back its spending to a level it can actually afford.
It will keep the consumer from spending beyond his or her means not only now (as is already happening) but going forward as well.
If we do not withdraw the extraordinary actions and that revulsion breaks through we could easily see a technically-driven disorderly collapse in the dollar's value along with mass-selling of dollar-denominated securities. Αυτό θέλουν να κάνουν, να μηδενίσουν την αξία του δολλαρίου, ις βάρος του λαού, ώστε να γλιτώσουν τα χρέη τους
If that occurs last fall will look like a Girl Scout picnic.
Let's not.
http://market-ticker.denninger.net/archives/1357-Oh-Oh....-Trouble-Dead-Ahead.html
Αδύναμο και αναξιόπιστο. Έτσι βλέπουν σήμερα τον πρόεδρο Ομπάμα κύκλοι της Ουάσιγκτον μετά την ξαφνική υποχώρησή του στο ζήτημα της ριζικής μεταρρύθμισης του συστήματος υγείας.
Λυγίζει με την πρώτη σπρωξιά, λένε οι αντίπαλοί του. Σήκωσε λευκή σημαία προτού καλά καλά αρχίσει η μάχη στο Κογκρέσο. Μας ενδιαφέρει; Ασφαλώς, αφού ό,τι συμβαίνει στην Αμερική δίνει τον τόνο για όσα θα συμβούν αργότερα στην Ευρώπη.
Η αλήθεια είναι πως με αυτή την υποχώρηση, ο Ομπάμα χαρίζει στην ασφαλιστική βιομηχανία μια τεράστια νίκη, γράφει στο περιοδικό «Νέισον» ο Ουίλιαμ Γκράιντερ, κάποιος που ποτέ δεν κατηγορήθηκε για εχθρός του.
Δίνει γην και ύδωρ στους συντηρητικούς για να εξασφαλίσει τη συναίνεσή τους. Όμως, η αδυναμία δεν οδηγεί στη συναίνεση. Οδηγεί σε περισσότερη αδυναμία.
«Ο Μπαράκ Ομπάμα το προκάλεσε αυτό μόνος του, για να αποσείσει τη μομφή του σοσιαλιστή», γράφει ο Γκράιντερ. «Η αρχική του ιδέα ήταν να κάνει προσιτή την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους Αμερικανούς, από την παιδική μέχρι την τρίτη ηλικία, που είναι αποκλεισμένοι επειδή κοστίζει πανάκριβα κι επειδή οι ασφαλιστικές εταιρείες λυμαίνονται το σύστημα. Αντί γι΄ αυτό, ο Ομπάμα έκανε μια άθλια συναλλαγή με τη φαρμακευτική βιομηχανία, στην οποία υποσχέθηκε πως δεν θα χρησιμοποιήσει την κυβερνητική ισχύ για να μειώσει τις τιμές των φαρμάκων». Η ειρωνεία είναι πως ούτε ύστερα από αυτή την υποχώρηση έπαψαν οι συντηρητικοί να Αδυναμία;..
τον αποκαλούν σοσιαλιστή. Αδυναμία;..
... Ή κάτι άλλο. Υπάρχει και μια άλλη, πολύ πιο κυνική ερμηνεία γι΄ αυτή στάση του Ομπάμα: πως αυτό ήθελε από την αρχή, πως παρά τα ωραία λόγια ποτέ δεν είχε την πρόθεση να βάλει χέρι στη βιομηχανία της υγείας, πως αυτό που σκόπευε ήταν να κάνει μόνο δευτερεύουσες και ανώδυνες αλλαγές και να τις πουλήσει σαν «μεγάλη νίκη» και πως αυτό θα φανεί με τον καιρό, όταν ο λαός θα διαπιστώσει πως στην πραγματικότητα δεν άλλαξε τίποτα ουσιαστικό. Δεν χρειάζεται να γίνει κανείς κυνικός για να βρει πειστήρια για όλα αυτά στη γενικότερη στάση του Ομπάμα. Η αντίδρασή του στην οικονομική κρίση αποκάλυψε τη σαφή πρόθεσή του να αποκαταστήσει την ισχύ της Γουόλ Στριτ και όχι να την αλλάξει. Η πολεμική στρατηγική του στο Αφγανιστάν παγιδεύτηκε μέσα στην εξέγερση των Ταλιμπάν. Αυτή η παγίδα μπορεί να κλείσει οριστικά, όταν οι στρατηγοί τού ανακοινώσουν ότι χρειάζονται και άλλα στρατεύματα. Και η πολιτική του στην υγεία υπαγορεύτηκε από την επιθυμία του να αποκρούσει κάθε κατηγορία πως «κοινωνικοποιεί» την περίθαλψη, όπως έκαναν κάποτε οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Με όλα αυτά...
... δεν είναι άδικο να υποψιάζονται ακόμη τον Ομπάμα για σοσιαλιστή; Το ίδιο άδικο όσο κι αν θα υποψιαζόμασταν σήμερα για σοσιαλιστικές τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4532200&ct=2
Δείτε και αυτό το σατυρικό βίντεο από το onion.com για τον Ομπάμα:
http://www.theonion.com/content/video/white_house_reveals_obama_is?utm_source=a-section
Οι εκπτώσεις... μείωσαν τις πωλήσεις έως και 25% Φαντάσου χωρίς αυτές. Ο κόσμος είναι φοβισμένος, φτωχός ή και άνεργος. Αν δεν παλέψει για για αποδωθούν σε αυτόν αυτά που θα έπρεπε, τα πράγματα απλά θα χειροτερεύουν διαρκώς
Απειλούνται με «λουκέτο» πολλά μαγαζιά σε Αθήνα και Πειραιά
Σε απόγνωση βρίσκεται ο εμπορικός κόσμος, καθώς δεκαπέντε μέρες πριν από τη λήξη των θερινών εκπτώσεων και ήδη στον απολογισμό τους καταγράφουν μείωση πωλήσεων από -15% έως -25%.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=5366874
Επέκταση του ορίου για το σφράγισμα των επιταγών θέλει η ΕΣΕΕ Οι "μικρομεσαιοι" επιχειρηματίες ζορίζονται, διότι το χρήμα συσσωρεύεται σε πολύ λίγα χέρια, ολιγοπώλια σε κάθε κλάδο, και πολλοί εξ αυτών θα σβηστούν από το χάρτη. Άραγε μήπως είναι καιρός να επανεξετάσουμε το μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας, καθώς ολοφάνερα οδηγεί σε μεσαιωνικές συνθήκες, με συγκέντρωση του πλύτου και της εξουσίας σε ολοένα και λιγότερα χέρια?
Επέκταση του χρονικού ορίου για το σφράγισμα των επιταγών και άρση των ποινικών κυρώσεων και μη καταχώρηση στον «Τειρεσία» των ακάλυπτων επιταγών κάτω των 3.000 ζητά η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου προκειμένου σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία να προστατευθούν οι υγιείς, κυρίως μικρομεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις, από την ένταξη τους στη μαύρη λίστα του Τειρεσία.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_19/08/2009_293120
Προς βαθιά ύφεση η οικονομία
Μετά τον τουρισμό και τη ναυτιλία, μείωση 26,8% κύκλου εργασιών στη βιομηχανία
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_20/08/2009_326249
Ο ΠΟΕ καταδίκασε τις ΗΠΑ
Ανοίγει ο δρόμος για επιβολή αντιποίνων από την Ιαπωνία ύψους 250 εκατ. δολ. Διαρκής αύξηση των κρουσμάτων "προστατευτισμού", με το κάθε κράτος να στρέφεται εναντίον του άλλου, προκειμένου να διασφαλίσει τα δικά του συμφέροντα. Που θα οδηγήσει αυτό, αν οι λαοί δεν συνειδητοποιήσουν εγκαίρως τι γίνεται, και πώς θα το αντιπαλέψουν?
Την απόφασή του κατά των ΗΠΑ για τον τρόπο που υπολογίζουν τους έκτακτους δασμούς εισαγόμενων προϊόντων επιβεβαίωσε χθες το δικαστήριο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (WTO).
Η απόφαση του ΠΟΕ ανοίγει το δρόμο στην Ιαπωνία, για να επιβάλει εμπορικές κυρώσεις στις ΗΠΑ έως και 250 εκατ. δολ. (177 εκατ. ευρώ), ενώ δεν αποκλείεται να αναζωπυρώσει και διαφωνία για τη χρήση των αποκαλούμενων «αντιντάμπινγκ» μέτρων κατά των εισαγωγών από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12478&subid=2&pubid=14543136
http://img43.imageshack.us/img43/5561/alphalinerthumb.png
Διαλύουν καράβια που δε χρειάζονται πλέον, λόγω της πτώσης στο εμπόριο
Destroying Market Overcapacity -- Literally
There is another side to my recent post about VLCCs floating around as contango oil storage units. With demand for containerships declining given shrinking world trade, the number needed worldwide is falling. The result? Dormant ships, which represent an expensive carrying cost for their owners.
What is a struggling containership company to do? Easy: Destroy capacity. You can take oversupply straight out of the market without the carrying costs of idle ships.
So far in 2009 we have seen record numbers of containerships being sent off to scrap yards in India, Bangladesh, Pakistan and China.
http://paul.kedrosky.com/archives/2009/08/destroying_mark.html
Germany offers Opel suitor loan
Germany has said it would be prepared to give a 4.5bn euros ($6.4bn: £3.9bn) loan to carmaker Opel if its favoured suitor is chosen to take over the firm.
Berlin is offering the money if Opel's US owner, General Motors (GM), sells the German-based business to Canadian car assembly and parts group Magna. Η Magna είναι καναδορωσική
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8211048.stm
Με στόχο να εξελιχθεί σε ηγέτιδα δύναμη στον κλάδο των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, η Γερμανία υποσχέθηκε 500 εκατ. ευρώ στις αυτοκινητοβιομηχανίες της χώρας μέχρι το 2011 για την ανάπτυξη της σχετικής τεχνολογίας, και παράλληλα ανακοίνωσε τα σχέδιά της για την κυκλοφορία ενός εκατ. ηλεκτρικών αυτοκινήτων μέχρι το 2020.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_20/08/2009_326162
The US government says that a $3bn (£1.8bn) car scrappage scheme will end next Monday when funds run out.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8213316.stm
Προγραμματική συμφωνία για τη μίσθωση από τη Βουλή του κεντρικού κτιρίου του υπουργείου Οικονομίας, στο Σύνταγμα, μετά τη μετεγκατάσταση των υπηρεσιών του εκτός του κέντρου της Αθήνας, υπεγράφη την Πέμπτη, παρουσία του προέδρου της Βουλής Δ.Σιούφα, του υπουργού Γ.Παπαθανασίου και του υφυπουργού Ν.Λέγκα.
Δεδομένου ότι το συγκεκριμένο κτίριο στο Σύνταγμα ανήκει στο Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων, έντονη υπήρξε η αντίδραση της ΑΔΕΔΥ, που μιλά για μίσθωση με επαχθείς για το Ταμείο όρους και για αποφάσεις «των κυβερνητικών πλειοψηφιών των Ταμείων» που τα οδηγούν σε μεγαλύτερα αδιέξοδα, απαξιώνοντας περαιτέρω την περιουσία τους.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1044157&lngDtrID=251
Οι επιγραφές...
... είναι συχνά παραπλανητικές: «Αριστερό Κόμμα της Γερμανίας».
Η οικογένεια...
... Σέφερ είναι μια πλούσια γερμανική οικογένεια. Στα τέλη του περασμένου έτους, η οικογένεια Σέφερ και οι πιστώτριες τράπεζές της έκαναν μια κερδοσκοπική κίνηση που αποδείχτηκε ολέθρια: εξαγόρασαν την εταιρεία ελαστικών αυτοκινήτου Κοντινένταλ. Κατόπιν επιδεινώθηκε η οικονομική κρίση και η οικογένεια Σέφερ βούλιαξε στα χρέη. Έτρεξε όμως αμέσως κοντά της το συνδικάτο να της προσφέρει χείρα βοηθείας εις βάρος των εργαζομένων. Η οικογένεια Σέφερ θα παραμείνει πλούσια. Γιατί στα τέλη του περασμένου μήνα ανακοίνωσε πως έκλεισε συμφωνία με το συνδικάτο ΙG Μetall να γίνουν στις επιχειρήσεις της «εσωτερικές οικονομίες» που θα της αποφέρουν 250 εκατομμύρια ευρώ: δηλαδή, διακοπές συμβάσεων εργασίας, υποχρεωτική αργία και πρόωρη αποχώρηση των εργαζομένων. Η συμφωνία προβλέπει εισοδηματική μείωση 17% για τους 28.000
εργαζομένους στις επιχειρήσεις Σέφερ. Τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε γίνει χωρίς τον Κλάους Ερνστ, αρχηγό του συνδικάτου ΙG Μetall στη Βαυαρία- όπου έχουν την έδρα τους οι επιχειρήσεις Σέφερ- ο οποίος χαρακτήρισε τη συμφωνία «μια αποδεκτή λύση δεδομένης της κατάστασης της επιχείρησης και της οικονομίας γενικότερα». Ο Κλάους Ερνστ είναι αντιπρόεδρος του Αριστερού Κόμματος, του κόμματος που ίδρυσε ο πρώην σοσιαλδημοκράτης Όσκαρ Λαφοντέν και που κάποτε εμπιστευόταν σε υψηλά ποσοστά ο γερμανικός λαός σαν μια αριστερή λύση στα προβλήματά του, πέρα από τη σοσιαλδημοκρατία που είχε συνθηκολογήσει. Βέβαια αυτός ο λαός δεν μπορούσε τότε να φανταστεί πως ανώτατα στελέχη αυτού του κόμματος θα καλούνταν κάποτε να επιβάλουν σχέδια λιτότητας στους εργαζομένους για να ρεφάρουν τα χρέη των κερδοσκόπων.
Με τέτοια...
... αντιπολίτευση, η «δευτέρα παρουσία» της Άνγκελα Μέρκελ θεωρείται αναπόφευκτη. Σε μια εβδομάδα γίνονται στη Γερμανία τοπικές και σε τέσσερις γενικές εκλογές. Παρ΄ όλα αυτά, η καγκελάριος Μέρκελ μόλις επέστρεψε από τις διακοπές της στο Τιρόλο. Η προεκλογική εκστρατεία δεν έχει καν αρχίσει. Κι αυτό είναι κάτι ασυνήθιστο. Σύμφωνα με τον πολιτικό σχολιαστή Αντρέι Φεντιάσιν, προδίδει μια απογοήτευση των ψηφοφόρων. Ο «γάμος» των Χριστιανοδημοκρατών με τους Σοσιαλδημοκράτες στην τραγελαφική συγκυβέρνηση κατέρριψε πολλούς μύθους. Το «διαζύγιό» τους θα μπορούσε να αποδειχτεί το ίδιο θορυβώδες. Οι οπαδοί των Χριστιανοδημοκρατών που ήλπιζαν να δουν στο πρόσωπο της Μέρκελ μια νέα Μάργκαρετ Θάτσερ είναι απογοητευμένοι από τους συμβιβασμούς που έκανε με τους Σοσιαλδημοκράτες. Και οι οπαδοί των Σοσιαλδημοκρατών είναι επίσης απογοητευμένοι από τις υποχωρήσεις που έκανε ο ηγέτης τους Σταϊνμάγιερ εις βάρος του εισοδήματος των εργαζομένων. Οι Σοσιαλδημοκράτες δεν ξεπερνούν το 20% στις δημοσκοπήσεις. Ούτε ελπίζουν σε παραπάνω από 32%, αν συνεργαστούν με τους Πράσινους. Όμως, μεγάλη δημοσκόπηση της κρατικής τηλεόρασης ΖDF δίνει στους Χριστιανοδημοκράτες 49%, Στις εκλογές...,
αν συνεργαστούν με τους Ελεύθερους Δημοκράτες. Στις εκλογές...,
... οι ψηφοφόροι ψήφιζαν άλλοτε με οδηγό την ελπίδα. Αυτή τη φορά, οι Γερμανοί αναμένεται να ψηφίσουν με οδηγό την απογοήτευση. Γιατί βλέπουν τα κόμματά τους ψευδεπίγραφα.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4532353&ct=2
Τσάβες: ο «φίλος της Ρωσίας» πάει Μόσχα, για πετρέλαιο και άρματα μάχης
Ρωσία και Βενεζουέλα προχωρούν σε ευρείας κλίμακας διμερή συνεργασία στους τομείς των πετρελαιοειδών και των αμυντικών εξοπλισμών, κάτι που αναπόφευκτα τοποθετεί τη Μόσχα στην αφετηρία ενός αγώνα δρόμου στη Λατινική Αμερική με τις ΗΠΑ που ήδη αυξάνουν τη στρατιωτική τους παρουσία στην Κολομβία.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=18/08/2009&id=73777
http://2.bp.blogspot.com/_nSTO-vZpSgc/So7WK-I6P_I/AAAAAAAAGso/GhDO9_QR7IM/s400/saved+the+world.png
The MarketWatch Headline Bernanke: We Saved The World is the height of Orwellian madness.
The Folks Who Missed the Largest Financial Bubble in the History of the World Are Confident That the Recession is Over Όχι απλά δεν την κατάλαβαν, αλλά σε τεράστιο βαθμό ευθύνονται για τη δημιουργία της...
That would be the world's central bankers who are convened at their annual meeting in Jackson Hole, Wyoming. Four years ago this same group had a Greenspan retrospective in which they debated whether Alan Greenspan was the greatest central banker of all time. Ο Άλαν Γκρινσπαν είναι ο προκάτοχος του Μπερνάκι στην προεδρία της FED, και ο κυριότερος ίσως εκπρόσωπος της πολιτικής που εφαρμόστηκε, με δάνεια επί δανείων να δίνονται παντού, ώστε να καλυφθεί το κενό στις τσέπες των εργαζόμενων λόγω των χαμηλών μισθών - γιατί κάπως έπρεπε να καλυφθεί (αλλιώς όλα αυτά που παράγουν οι εργαζόμενοι θα έμενα απούλητα, και θα είχαμε ήδη περάσει σε κρίση εδώ και καιρό), σιγά μη δώσουν αυξήσεις όμως. Οπότε πάρτε δάνεια. 'Ιδιοφυία' ο Γκρίνσπαν και οι υπόλοιποι...
It might also have been worth noting the greatest claim to fame of Frederick Mishkin, a former Fed governor cited in the article. Mr. Mishkin wrote an analysis of Iceland's economy in 2006 (http://www.vi.is/files/555877819Financial%20Stability%20in%20Iceland%20Screen%20Version.pdf) assuring the world that it was thriving. Το μπαγάσα, πουλιά στον αέρα πιάνει
http://www.prospect.org/csnc/blogs/beat_the_press_archive?month=08&year=2009&base_name=the_folks_who_missed_the_large
Οι τραπεζίτες των μεγαλύτερων κεντρικών τραπεζών του κόσμου συγκεντρώνονται αυτές τις μέρες στο Γουαιόμινγκ των ΗΠΑ. Σε ένα τουριστικό θέρετρο πολυτελείας θα συζητήσουν πως θα συνεχίσουν να μας εκμεταλλεύονται. Θα βγάλουν και μια ανακοίνωση ότι "η ανάκαμψη έρχεται" και βλέπουμε
http://img43.imageshack.us/img43/1195/godfatherf.jpg
We Saved The World!
All eyes on Jackson Hole today, as the world's Plutocrats assemble to "discuss issues" related to the safety and stability of the global financial system. When in reality, they were high-fiving, partying, enjoying booze, escorts, and fine food. Εντάξει, δεν είναι και τόοοσο απλό, θέλει τέχνη και η κοροιδία/εξαπάτηση/εκμετάλλευση των λαών
Bernanke begins by proclaiming how he "saved the world" from being enveloped in a total collapse from quadrillions of derivative bets gone bad.
After that statement was issued, and photo shoots were concluded, it was pretty much back the original intended schedule:
...
το υπόλοιπο άρθρο εδώ
http://www.zerohedge.com/article/we-saved-world
Τα κυρίαρχα ΜΜΕ αναμασούν όπως πάντα τις ψεύτικες υποσχέσεις των κυβερνώντων ότι "η ανάκαμψη έρχεται" για 1000στη φορά (σε λίγο θα μπορέσουν να πάνε στους υπεύθυνους του βιβλίου με τα ρεκόρ γκίνες και να κάνουν αίτηση να μπουν στο βιβλίο, τόσες ανακάμψεις που έχουν αναφέρει). Ιδού πχ το σχετικό ρεπορτάζ του BBC για το meeting των τραπεζιτών:
Central bankers spot signs of recovery
Jackson Hole must be a contender for the most spectacular setting in the United States. The "hole", or valley, lies nearly 7,000 feet up, between the wooded ridges and jagged peaks of the Grand Teton Range, still dotted with snow even in high summer. Τουλάχιστον είναι ευχάριστο το ρεπορτάζ, νομίζεις ότι διαβάζεις το "ταξιδεύοντας με τη Μάγια Τσόκλη" ή κάποια άλλη ταξιδιωτική εκπομπή. Όσο για κριτική προς τους κυβερνώντες, αυτή είναι...είδος προς εξαφάνιση. Και γιατί να τους κάνουν κριτική άλλωστε, αφού και τα "μεγάλα" ΜΜΕ ευνοούνται από τις αντιλαικές πολιτικές τους.
The sagebrush and the forests abound with wildlife - elk, moose and bear. But for two days every year a different type of animal can be spotted here - central bankers from around the world, gathering for their annual symposium at the lodge overlooking Jackson Lake.
It's a time for relaxation - hiking, kayaking - but also for serious and often technical discussion of the world's economic problems.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8215458.stm
Εύθραυστη η ανάκαμψη χωρίς μία νέα... Αμερική καταναλωτών
Οι αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να στραφούν στην εγχώρια κατανάλωση
Πριν μας θαμπώσει η όποια οικονομική «ανάκαμψη» των ΗΠΑ, ας θυμηθούμε ότι η οικονομική κατάρρευση που προηγήθηκε ήταν παγκόσμια. Καμιά ανάκαμψη δεν μπορεί να επιτύχει αν και εκείνη δεν γίνει παγκόσμια. Θα συμβεί αυτό; Ο κόσμος δεν μπορεί πλέον να στηριχθεί για την ανάπτυξη στις ανεξέλεγκτες δαπάνες των Αμερικανών, οι οποίοι είναι υπερχρεωμένοι και «προσγειωμένοι» από τα τρισεκατομμύρια ζημιών σε σπίτια και μετοχές. Χωρίς υποκατάστατο των Αμερικανών καταναλωτών, η όποια «ανάσα» της παγκόσμιας οικονομίας θα είναι ασθενής, επειδή οι ΗΠΑ χρειάζονται ανάπτυξη στηριγμένη στις εξαγωγές και οι άλλες χώρες πρέπει με κάποιο τρόπο να αντισταθμίσουν τη μείωση των πωλήσεών τους στην αμερικανική αγορά. Η λεγόμενη "αγοραστική δύναμη" των εργαζόμενων, ο μισθός τους είναι απίστευτα χαμηλός σε σχέση με την παραγώγικότητά τους (που είναι σε επίπεδα ρεκόρ, χάρη στην τεχνολογική πρόοδο). Όσο καιρό οι χαμηλοί μισθοί είχαν υποκατασταθεί από δάνεια, "όλα πήγαιναν καλά", και όποιος μίλαγε με κριτικό λόγο για την κατάσταση που επικρατούσε, δεν λαμβανόταν και πολύ στα σοβαρά, ο "δυτικός" κόσμος "πέρναγε καλά". Έλα όμως που ναι μεν τα δάνεια έδωσαν μια παράταση χρόνου, αλλά τώρα οι εργαζόμενοι πρέπει να συνεχίζουν να αγοράζουν αυτά που παράγουν, και να πληρώσουν και τα δάνεια του, την ίδια ώρα που η ανεργία αυξάνεται, οι μισθοί πέφτουν και άλλο, η ανασφάλεια μεγαλώνει. Η Κίνα θα αυξήσει πιθανόν κάπως τους μισθούς εκεί, γιατί το βλέπει ότι δε θα μπορεί πλέον να πουλάει σε ΗΠΑ και ΕΕ όπως παλιότερα...
Εμείς τι θα κάνουμε? Να δεχτούμε μια ακόμα μεγάλη επιδείνωση της κατάστασης, για χάρη της άρχουσας τάξης, που "τα πήρε όλα κι έφυγε"?
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_2_22/08/2009_326416
Why "Recovery" Calls Are Doomed: The Bezzle
God, the pumping is getting disgusting.
I want to put forward something objective and impossible to argue with: MATH.
Let's go back to this chart:
http://market-ticker.denninger.net/uploads/Charts-2009-08/2009-08-07Credit1.serendipityThumb.png
$2.5 trillion in consumer credit outstanding.
Now let's focus on the underlying fundamental reality of consumer-generated GDP and economic activity in general, and the impact of what I call the rate spread on that activity.
Back in 2007 before the mess got out of hand you could get a 5% 1 year CD. That's the savings rate, or what you were paid to save money.
In addition prime credit on revolving accounts was typically handed out (like candy) at 9.9% or less. I had credit cards with offered rates under 10% and so did a lot of other people. "Higher risk" but still "standard" rates were in the mid-teens (13-14%), with only penalty rates exceeding 20%. Nearly everyone could avoid a penalty rate by refinancing their house and paying off their credit card with the HELOC if required.
Ok.
Now we have this "crisis" but due to the lack of will in Congress, regulators and The Fed they fail to force the bad assets out into the open where they are marked to the market and the people who have those bad assets go under. Doing so would result in a lot of bank bankruptcies. This is thought of as "bad", but in fact it is only bad for the banks that have lied - the good banks (and there are some) and credit unions would win huge from such an event, as they'd not only get your deposits but also your loan business.
Nonetheless most if not all of the "big banks" are the ones who have Congress in their pocket and they're on the bad list.
So in response to this fees and interest rates have gone to the moon. I run no balance on my plastic and have a near-perfect FICO (being "dinged" only because I don't carry balances), charging and paying off every month, generating a very nice "discount" income for any card issuer that gives me credit. Nonetheless I have seen interest rates repriced "for market reasons" up to 13, 14 and in one case to 17.9%.
In addition the interest rate available on a 1 year CD has gone down from 5% to 1%.
What this does to the "spread" and thus private consumer activity is tremendous. Revolving credit is instantly repriced on the outstanding balance at the new interest rate, as are the CDs when they roll over, typically after a year.
For the "typical Grandmother" who was making 5% on her CD and paying 9.9% on her plastic, the spread was 4.9%. That is, 4.9% was the "real cost of credit" to her annualized.
Reasonable.
Now the credit card is 18.9% and her CD earns 1%. The spread is now 17.9%, or nearly 18%, an increase of 12.8%.
For the "subprime" borrower its awful as well. He has no savings, so the CD rate means nothing. But his credit card went from 20% to 36% due to missing one payment. He's seen a spread increase of sixteen percent.
Why does this matter?
It matters tremendously!
Remember, from the above there is $2.5 trillion outstanding in consumer credit. An increase of just ten percent in the spread cost for money means that $250 billion dollars each and every year does not get spent on consumption (and employment of those who make what was consumed), it instead goes to the banks to paper over their fraudulently-marked paper!
How big of a deal is this?
Our economy (at present) is around $13 trillion dollars (was closer to $14, but heh, 'tis a recession, right?)
This is thus a real and permanent 1.92% decrease in private-activity GDP each and every year and it will NEVER GO AWAY so long as "The Bezzle" mandates that the spread be used to cover up the fraudulent accounting at the banks and other financial institutions!
Nor does it stop with consumers. Corporations are also paying outrageous spreads over comparable Treasuries to borrow money compared to just a couple of years ago, and that interest once again is going to the banks and other institutions that buy their paper and use the excess spread to paper over THEIR losses on mismarked paper.
As such the $250 billion number is almost certainly greatly understating the true amount of the damage.
Folks, if you think that this sort of game-playing is somehow "beneficial" to the economy or it is "no big deal" this ought to disabuse you of that notion RIGHT NOW.
There is no possible way to generate a durable trend-growth economic recovery ever in the future until this game-playing stops. This is the fundamental reason that Japan never turned the corner and had a durable recovery and it is why we won't either.
It simply can't happen. The mathematics make it impossible, as that excess spread comes off GDP each and every year until the bad paper is either removed from the system or amortized and the excess spread disappears. Since most of this paper (especially that related to houses!) has amortization schedules measured in decades and an underwater homeowner cannot refinance, this drain on our economy is going to remain for years, not months.
There is only one way to stop it: FORCE all of the bad paper into the open immediately, close all the defunct institutions that this uncovers, and remove the excess liquidity so that the rate spread contracts back to a reasonable level. This means that I will once again be able to get a 5% CD and I will once again see "good credit risks" offered revolving credit at under 10%.
While this would trash a bunch of banks (and it should) it would free upwards of $250 billion dollars a year in consumer spending!
Our regulators and government officials are both protecting crooked dealing and destroying our economic recovery prospects.
Wake up America.
http://market-ticker.denninger.net/archives/1362-Why-Recovery-Calls-Are-Doomed-The-Bezzle.html
MPs' expenses: Would you pay a thief not to steal from you?
Michael Deacon is unimpressed by the logic of Sir Patrick Cormack's suggestion that MPs should be paid more to stop them abusing the system.
Το θράσος τους δεν έχει όριο, βλέπουν πως οι λαοί δεν κινούνται όπως θα έπρεπε εναντίον τους, ώστε να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους, και τώρα φτάνουν στο σημείο να μας ζητούν να πάρουν περισσότερα λεφτά, ώστε να μην τα κλέψουν.
ΣΑΝ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ "ΠΟΥΛΑΝΕ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ", ΚΑΙ ΑΡΠΑΖΟΥΝ ΛΕΦΤΑ ΑΠΌ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΚΛΕΙΣΟΥΝ.
Η μόνη διαφορά είναι πως στην δική μας περίπτωση, είναι πολύ πιο επιτυχημένοι, και έχουν καταφέρει να είναι νόμιμοι, αξιοσέβαστοι, κτλ, και όχι "άνθρωποι του υπόκοσμου"
http://www.telegraph.co.uk/comment/personal-view/6068233/MPs-expenses-Would-you-pay-a-thief-not-to-steal-from-you.html
Η ανάκαμψη άρχισε, μας αναγγέλλει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αλλά μας προειδοποιεί πως «οι ουλές που άφησε η κρίση θα μείνουν βαθιές για πολλά χρόνια». Όχι για όλους φυσικά. Για κάποιους οι ουλές μένουν ανεξίτηλες. Μπορεί να κρατήσουν ακόμη κι έναν αιώνα.
Το 1% των πλουσιότερων της γης, που σκοπεύει να λύσει την οικονομική κρίση με δραστικό περιορισμό του εισοδήματος του υπόλοιπου 99%, μας λέει πως η ανάκαμψη έρχεται. Αλλά για ποιους; Από πίτα που δεν τρως, τι σε νοιάζει κι αν καεί;
Εκατό χρόνια...
... βαθιών εισοδηματικών ανισοτήτων συμπληρώσαμε αισίως. Οι οικονομολόγοι Άντονι Άτκινσον, Τομά Πικετί και Εμάνουελ Σάεζ κάθησαν και τα μέτρησαν. Όπως μέτρησαν και «Τα υψηλότερα εισοδήματα στην πορεία της Ιστορίας» στην ομώνυμη μελέτη τους (Οxford University Ρress). Τα εισοδήματα του 1% των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου είχαν υποστεί κι αυτά πλήγμα από τη μεγάλη οικονομική κρίση του 1929 και τον πόλεμο που ακολούθησε. Κατόπιν σταθεροποιήθηκαν. Όμως, από τη δεκαετία του 1970, όταν πια αρχίζει να επιβάλλεται ο νεοφιλελευθερισμός, αυτά τα εισοδήματα αυξάνονται πάλι και επιστέφουν στα ύψη που βρίσκονταν στις αρχές του περασμένου αιώνα. Έτσι, το 2005, το εισόδημα του 1% των πλουσιότερων Αμερικανών ανέρχεται στο 18% του συνολικού εισοδήματος της χώρας τους, των Βρετανών στο 14%, των Γερμανών στο 12%, των Ιαπώνων στο 9% και των Γάλλων στο 7,5%. Το 99% των κοινών θνητών αναγκάζεται να βολευτεί με τα υπόλοιπα.
Το κοινωνικό...
... χάσμα που χωρίζει την αμερικανική ολιγαρχία από τους εργαζομένους είναι σήμερα το ίδιο βαθύ όσο ήταν και το 1917. Αυτό προκύπτει από τα στατιστικά στοιχεία που δημοσίευσε πρόσφατα η αμερικανική φορολογική υπηρεσία. Το εισοδηματικό χάσμα ανάμεσα στο 10% των πλουσιότερων Αμερικανών και το 90% των υπολοίπων είναι σήμερα ακόμη μεγαλύτερο από ό,τι ήταν λίγο πριν σκάσει η μεγάλη χρηματιστηριακή φούσκα του 1929, λέει σε ανάλυσή του ο Εμάνουελ Σάεζ, που είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Όσο για τα στοιχεία από την αμερικανική εφορία, που αφορούν στο 2007, δείχνουν πως το 1% των πλουσιότερων Αμερικανών αύξησε το μερίδιό του από την «πίτα» του συνολικού εθνικού εισοδήματος στο 23,5% έναντι 22,8% το 2006. Και το εισόδημα των 15.000 πλουσιότερων οικογενειών ήταν διπλάσιο από το συνολικό εισόδημα 30 εκατομμυρίων οικογενειών της κατώτατης εισοδηματικής κλίμακας. «Το 2007 ήταν μια απίστευτα καλή χρονιά για τους πάμπλουτους» σχολιάζει ο Σάεζ. Το 2007 ήταν επίσης η χρονιά που προηγήθηκε της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης από το 1929. «Αυτό δεν ήταν καθόλου συμπτωματικό» λέει ο δημοσιογράφος Μπιλ βαν Όικεν. «Η επαίσχυντη συσσώρευση αμύθητου πλούτου από αυτή την ολιγαρχία ήταν μια βασική αιτία για τη χρεοκοπία της χώρας και τη βύθιση ολόκληρου του κόσμου στην οικονομική κρίση και τη φτώχεια».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4532493&ct=2
Two days ago the market ripped a few hundred points after yapping heads couldn't shut up about how next year's budget deficit was going to be revised down by $260 billion, after a stellar financial system managed to ramp up 100% ever since State Street refused to lend any stocks for shorting... ever... and after the FDIC has somehow managed to maintain the bank failure rate at a stellar +/- 10 banks per week. Well, as is usually the case with CNBC, they jumped the shark early in keeping with the overall propaganda directive. The full report that will be released on August 25 will demonstrate that the budget deficit for the next ten years will be worse... by $2 trillion dollars. From Bloomberg: (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aSqYW9R78pQM)
White House budget review set for release Aug. 25 will show cumulative deficits over the next decade amounting to $9 trillion, up from $7.1 trillion that the administration predicted in May, the official said on condition of anonymity because the figures have not been made public.
http://www.zerohedge.com/article/long-term-budget-deficit-revised-now-2-trillion-dollars-worse
Some lawmakers have questioned whether ties between government officials and Goldman Sachs influenced their decisions about which financial firms should be saved.
Treasury Secretary Timothy Geithner said Friday that government officials acted appropriately in their dealings with Goldman Sachs Group Inc. during the heat of the financial crisis last year. ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΝΑ ΤΗ ΒΟΗΘΟΥΣΑΝ ΚΙΟΛΑΣ ΤΙ ΘΑ ΈΚΑΝΑΝ ΔΗΛΑΔΗ - Η ΚΟΡΟΙΔΙΑ ΠΑΕΙ ΣΥΝΝΕΦΟ
http://online.wsj.com/article/SB125088307063549883.html
Πουλάνε δημοτικούς φόρους! Και τι γίνετι αν οι εργαζόμενοι έχουν ξεζουμιστεί σε τόσο μεγάλο βαθμό που δε μπορούν να πληρώσουν ούτε τους δημοτικούς τους φόρους?
Πριν από αρκετούς μήνες δημιουργήθηκε μεγάλος θόρυβος γιατί μερικές ελληνικές τράπεζες επιχείρησαν να πουλήσουν σε ξένες εταιρείες δάνεια που οι ίδιες δεν μπορούσαν να εισπράξουν.
Είναι μια πρακτική που εφαρμόζουν πολλές τράπεζες ανά τον κόσμο αλλά στην Ελλάδα δεν είναι ευρέως αποδεκτή. Ομως κάποιοι άλλοι είναι πολύ πιο προχωρημένοι. Πουλάνε δημοτικούς φόρους που δεν έχουν εισπραχθεί σε ιδιωτικές εταιρείες με κάποια έκπτωση. Αν δηλαδή ο ανείσπρακτος φόρος είναι 100 δολάρια, ο δήμος ίσως αποδεχτεί να τον πουλήσει για μικρότερο ποσό, π.χ., 50 δολάρια.
Με αυτόν τον τρόπο οι δήμοι εισπράττουν χρήματα από τις εταιρείες μπροστά και η κυριότητα των φόρων περνά στις τελευταίες. Πολλοί δήμοι σε πάνω από 20 Πολιτείες των ΗΠΑ έχουν προχωρήσει σε τέτοιες κινήσεις για να αποκτήσουν τη ρευστότητα που χρειάζονταν προκειμένου να χρηματοδοτήσουν διάφορα έργα στις περιοχές τους. Ομως διαπιστώνουν εκ των υστέρων ότι η πρακτική της πώλησης των φόρων σε τρίτους έχει προκαλέσει προβλήματα σε περίοδο οικονομικής ύφεσης. Κοινώς, ανάμεσα σ' αυτούς που χρωστούν είναι ηλικιωμένοι ή άτομα με αναπηρίες ή άτομα που έχασαν τη δουλειά τους και προτιμούσαν να πληρώνουν τις δόσεις στο στεγαστικό δάνειο για να μη χάσουν το σπίτι τους, παρά να πληρώνουν τον δημοτικό φόρο.
Ομως οι εταιρείες δεν καταλαβαίνουν από κάτι τέτοια καθώς θέλουν να βγάλουν κέρδος από την μπίζνα. Προσφέρουν λοιπόν τη δυνατότητα αποπληρωμής με δόσεις αλλά επιβάλλουν επίσης πέναλτι και υψηλά επιτόκια υπερημερίας σε όσους δεν πληρώνουν τους φόρους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι προσαυξήσεις να πλησιάζουν το ποσό του φόρου που χρωστούν οι πολίτες. Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους ή να τους κάνουν κατάσχεση γιατί χρωστούν λίγες χιλιάδες δολάρια σε δημοτικούς φόρους στις ιδιωτικές εταιρείες. Το θέμα έχει αρχίσει να παίρνει διαστάσεις αλλά δεν αποκλείεται να δούμε παρόμοιες κινήσεις σε ευρωπαϊκές χώρες στο μέλλον.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=22/08/2009&id=75265
China: Protesting steel workers halt plant privatisation Στην Κίνα υπάρχει και αυξανόμνη πίεση για καλυτέρευση της ζωής των εργαζόμενων, οι μισθοί εκεί θα αυξηθούν αλλιώς θα έχουν άσχημα ξεμπερδέματα και το ξέρουν
An angry protest by thousands of Chinese steelworkers last week forced the authorities to suspend the privatisation of the state-owned Linzhou Steel Corporation in Henan province. Some 3,000 workers held a government official hostage in the factory for four days.
The incident took place just three weeks after protests by 30,000 workers at Tonghua Iron and Steel in northeastern China, in which workers killed an executive appointed by the private owner. These militant demonstrations point to the growing antagonism between the working class and the Chinese regime amid a deepening economic crisis.
In the latest incident, 3,000 workers staged a demonstration at the Linzhou Steel plant on August 11, opposing a deal last month for the private Fengbao Iron and Steel Co. Ltd. to buy their firm for 259 million yuan ($US38 million). Although the Xinhua newsagency did not mention whether the protesting workers clashed with the armed police sent to the plant on the night of August 13, the published photos showed overturned police cars.
The workers together with supporters demonstrated and patrolled the factory gates for days. They dispersed last Saturday only after a local government mediation team agreed to call off the takeover. Workers then released Dong Zhangyin, an official from the local state-owned assets supervision and administration commission, who had been sent to oversee the takeover.
Henan’s provincial Communist Party vice-chief Chen Quanguo and deputy governor Shi Jichun arrived at the steel plant to mediate the conflict, promising workers that they would receive a monthly subsidy of 550 yuan ($US80) until production resumed.
Xinhua interviewed two workers’ representatives who pointed out that they had been demanding higher redundancy compensation and unpaid wages. Linzhou Steel was auctioned to Fengbao in July—the same day that Tonghua steel workers beat their executive to death. The new private owner of Linzhou Steel, Fengbao, offered workers only 1,090 yuan for each year of service as compensation for being retrenched. One worker explained on the Internet portal Tianya.cn that after working 20 years in the factory, all he received was 20,000 yuan (around $2,900) and a letter asking him to leave.
Established in 1969, Linzhou Steel has 5,122 workers and pensioners on its payroll, with 2,995 of them on the job before operations were suspended in March due to falling sales and financial distress. The workers alleged that the new private management would dramatically cut back the payroll and that the privatisation deal was vastly undervalued.
The official China Daily reported: “Most of the workers see the privatisation as a move to marginalise and ‘sell them out’ and to fill the pockets of the rich and the powerful.” In March, 1,000 Linzhou Steel workers staged protests, blocking streets and shutting off the factory twice in opposition to the privatisation plan. Despite the workers’ resistance, the firm was sold in July “without the workers’ consent,” China Daily noted.
An unnamed worker who had been working at Linzhou Steel for 39 years told the China Daily: “It’s a classic model of how state-owned assets are lost in corporate restructuring efforts in China. All 40 years of Linzhou Steel’s assets are now in the hands of a single person.”
Linzhou Steel’s assets, including subsidiaries, had a book value of 831 million yuan (about $121 million). However, the Puyang City state assets supervision and administration commission valued the company, which produced 400,000 tonnes of pig iron a year, at just 331 million yuan ($48.4 million). Even more absurdly, the commission valued the firm’s cement facility (with annual capacity of 100,000 tonnes) at just 17 yuan or $2.50! Despite this vast undervaluation, the enterprise was sold for $10 million less than the commission’s figure.
Workers were also outraged when their board chairman, Liu Junshen, a Chinese Communist Party (CCP) official, reportedly declared at a management meeting that the more the firm was in the red, the better it would be for selling it. According the veteran worker who spoke to the China Daily, the management “deliberately screwed up” the factory in order to justify privatisation.
The local state asset commission’s report falsely stated that Linzhou Steel employees “strongly demanded” privatisation. A worker told the China Daily: “No one among us has ever agreed to privatise or sell off the enterprises.” The state asset commission official that was held hostage by workers during last week’s protest, reportedly acknowledged that all eight state-owned firms he had helped privatise in Puyang City went bankrupt.
Fengbao Steel is owned by a rural entrepreneur, Li Guangyuan, who took over a former collective-owned enterprise in the 1990s by using his position as village CCP secretary. Li is a typical example of the type of rich peasant who became capitalists after the destruction of collective agriculture under Beijing’s regime’s “market reform” policy.
Through collusion with local authorities, including the use of police, Li evicted farmers and suppressed their protests. Li’s group is now one of China’s 500 largest private corporations, involved in the production of steel and automotive components. He has received many awards from the regime, such as “national labour model” and “outstanding rural entrepreneur”. President Hu Jintao and Premier Wen Jiabao have inspected his company. However, Xinhua admitted that Linzhou Steel workers had revealed that Fengbao “had a bad reputation for unpaid wages and lack of work insurance”—like many other company owners cultivated by the regime.
Suspension of the Linzhou Steel privatisation points to deep fears in the Chinese regime of the explosive social tensions being generated by the deepening economic crisis in China and internationally. The Henan CCP secretary Xu Guangchun has declared that officials on all levels must ensure there are proper consultations with workers during any privatisation, in order to maintain social stability.
A decade ago, during the previous round of privatisations, China’s expanding export sector and related industries were able to generate millions of jobs for migrant and laid-off workers. In 1999 alone, Beijing re-employed 4.92 million workers laid off from state industry. This is impossible today, given the extensive job losses caused by the global financial crisis. In the January-July period, foreign direct investment into China fell 20.3 percent from the same period last year. With all the country’s export hubs struggling, due to contracting demand in the US, Europe and other developed markets, Beijing is deeply concerned about the prospect of a nationwide rebellion by the working class.
After an unprecedented expansion during the past decade, China’s steel industry is now undergoing a massive restructure. In 2000 China’s steel output was 126 million tonnes. This year, the annual steel capacity has already reached 660 million tonnes. With domestic demand at just 470 million tonnes, the remaining 190 million tonnes is almost equal to the combined 2008 output of the US and Japan. This surplus production implies massive job destruction.
Many of China’s 1,200 steel companies are state-owned but unprofitable and regarded as obstacles to Beijing’s plan for the consolidation of the fragmented industry. The CCP wants to create five large steel conglomerates that would control 45 percent of the national output by 2011. This would better position the industry in iron ore price bargaining with international suppliers.
On August 13, Beijing announced a three-year moratorium on any expansion of steel production in order to curb rising spot market prices for iron ore. As of mid-August, China’s iron ore spot market price had surpassed $110 per tonne, up from $58 in April. The China Iron & Steel Association (CISA), which is negotiating contract prices with the big three global miners (BHP Billiton, Rio Tinto and Vale SA), has yet to reach a deal. CISA wants a price cut deeper than the 33 percent the big three agreed with other Asian steel mills.
The recent unrest among steel workers is one more sign that the global economic crisis is propelling broad layers of workers into struggle to defend their living standards and basic rights.
http://www.wsws.org/articles/2009/aug2009/stel-a22.shtml
Fresh postal strikes due to start
More postal strikes will hit England and Northern Ireland this weekend, as a part of a continuing dispute over job cuts
The Communication Workers Union says postal staff are "facing a beating on all aspects of their working lives". Απεργίες όμως έχουμε και αλλού, ακόμα και σε μέρη όπως η Αγγλία, που δεν μας έχουν συνηθίσει σε αυτά, καθώς οι εργαζόμενοι είναι αδύνατον να δεχτούν αμαχητί τη μεσαιωνικού τύπου -πλέον- εκμετάλλευση που υφίστανται. Στην αρχή, θα είναι ίσως άγαρμπες, σποραδικές, κτλ - άλλωστε, οι εργαζομενοι εχουν πολύ καιρό να αγωνιστούν, το έχουν ψιλοξεχάσει το "άθλημα". Αλλά σημερα, περισσότερο από ποτέ, καλούνται να το ξαναθυμηθούν. Αλλιώς, τη βάψαμε, και μένει να δούμε αν θα μπορέσουν να οργανωθούν, να παλέψουν, και να πετύχουν νίκες, ή αν θα μείνουν σε ανοργάνωτες εκφράσεις απελπισίας
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/8215046.stm
Another Suicide at France Telecom Πολλές αυτοκτονίες, λόγω της έντασης εργασίας και της αυθαιρεσίας των εργοδοτών
Suffering at work. Last Tuesday morning, in the French city of Besançon, a young technician, aged 28, committed suicide. In the minds of colleagues and trade unionists alike, working conditions are to blame.
In the small premises of the FAPT-CGT (the General Confederation of Labour’s Federation of Employees in the Sector of Postal and Telecommunications Activities), Thierry Andrey, the secretary of the CHSCT (the Hygiene, Safety and Working Conditions Committee), who knew Nicolas well, expressed his indignation with a tear in his eye: “One Euro and sixty cents! That’s the dividend promised per share to each shareholder, this lousy figure, fixed by our CEO, means that the company’s employees are making themselves gravely ill. And what’s more, there is no secret about it, it is those who work in the shops who will be struggling to create a profit and what does it matter to the directors how they do it? They are calling on management to increase productivity by making staff work harder, all the while disregarding the constraints upon them; better to be a France Telecom shareholder than a France Telecom employee.
“Here, it is Euros That Count”
That’s how it was for Nicolas, like all the members of his unit, he ended up on-call for four weeks solid, on standby in case of storms – the telephone line’s natural enemy. The hours are harsh, a minimum of 48 hours on-call per week, and don’t even think about complaining. Complaints come in the form of daily outbursts at the news of the workload set by superiors. “Every morning, at 8am, the roar can be heard in every corridor, the staff can’t carry on like this”, laments an employee. “They are demanding the impossible, and that’s what Nicolas endured. No car, response times measured to the second, no more meal allowance, all that counts is that he bring back a bill for services, no matter what the result of the work being billed. Here, it is euros that count, customer satisfaction doesn’t come into it anymore.
“The Hardened Go On, But For How Much Longer?”
Nicolas started at France Telecom as an electrical engineer. In December last year, the company chose to subcontract this service. Nicolas was left with little choice, join the company which the work had been subcontracted to or move to a different role within France Telecom. And thus he found himself, after one month’s training, working in a repair crew at the homes of private customers. “This transfer was the first of the struggles which Nicolas faced”, explained Thierry Andrey. “If it weren’t for the efforts of the trade unionists who intervened, Nicolas would have wound up working in a call centre”.
The conditions faced by the 160 staff working in the Besançon call centre are worsening, yet more job losses have been announced for this year. “In the Franche-Comté region, around a hundred of the 1200 staff, both state employees and contractual staff, are expected to lose their jobs in 2009”, raged the unionist. For every working group that disappears, the workload gets passed on to the remaining departments. And obviously this is snowballing!
They cannot continually demand the impossible from their employees and no matter how much psychological support management put in place, anxiety at work has become the norm at France Telecom. The hardened go on, but for how much longer? Here alone, there are ten or so employees in the same psychological condition as Nicolas; last month a colleague in Montbéliard attempted suicide after being informed about the umpteenth change to his working conditions. It is becoming absurd and tragic. There is a real suffering among the staff; company doctors have raised the alarm on several occasions”.
Management have rushed a psychological unit to the site, providing support that has come just in time for those employees particularly affected by the sudden loss of their colleague. At France Telecom on Rue Gay-Lussac in Besançon, work has resumed as normal but the grief remains.
http://www.humaniteinenglish.com/spip.php?article1309
Τα ανοιχτά μέτωπα του Σεπτεμβρίου
Αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις για τη νέα εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας σε μια δύσκολη συγκυρία, ενώ η κυβέρνηση διαμορφώνει το επώδυνο πακέτο με τους περιορισμούς στα εργασιακά και ασφαλιστικά Οι κυβερνώντες σίγουρα αισθάνονται άνετα που για το ζήτημα της συλλογικής σύμβασης θα έχουν απέναντι τους τη σημερινή πρασινομπλε ηγεσία της ΓΣΕΕ. Εμείς όμως μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούμε για το αν όντως αυτοί οι άνθρωποι μπορούν όντως να προασπίσουν τα συμφέροντά των εργαζόμενων
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=284546&dt=22/08/2009
'German Borat' shakes up election
A fictional candidate "campaigning" for Germany's parliamentary elections next month would win 18% of the votes if he stood, an opinion poll suggests. Ο κόσμος ψάχνει για εναλλακτικές, και η "εύκολη λύση" είναι κόμματα που είναι 'ότι να' ναι". Προκοπή όμως δε θα δουν με αυτά, αργά ή γρήγορα θα αναδειχτούν νέες πολιτικές δυνάμεις, άλλες προοδευτικές και άλλες συντηρητικές, που θα εκφράζουν τα συμφέροντα του λαού ή της άρχουσας τάξης αντίστοιχα. Άλλοι πολιτικοί συνδυασμοί, που δε θα μπορέσουν να εκφράσουν συγκεκριμένα συμφέροντα με συγκεκριμένο τρόπο, θα πέσουν, καθώς θα γίνει μεγάλο πολιτικό ξεκαθάρισμα
Horst Schlaemmer is not even a real person, let alone a real candidate.
Played by comedian Hape Kerkeling, the spoof would-be chancellor has spiced up a campaign criticised as dreary.
His campaign slogan "Yes weekend" is inspired by Barack Obama, and he has pledged to replace Germany's national emblem - the eagle - with a bunny.
Horst Schlaemmer has become so popular that his spoof "campaign launch" was broadcast live on two TV networks and reportedly attracted more than 100 journalists.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/8214217.stm
Rifts threaten healthcare reform
As US President Barack Obama heads off for a holiday, Democratic Party managers are left wondering how they will get his flagship healthcare reform bill passed by the autumn.
But with the Republicans likely to vote against the bill, and deep divisions in the ranks of the Democrats, getting the votes will not be easy. Πολλές πολιτικές δυνάμεις έχουν ή θα έχουν προβλήματα, καθώς αδυνατούν να εκφράζουν συγκεκριμένα συμφέροντα, και σε μια συγκυρία όπως αυτή, αυτό φέρνει στην επιφάνεια όλες τις αντιφάσεις που υπάρχουν
http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/8215522.stm
Brazil calls Obama over US bases
Brazil's leader has called on US President Barack Obama to meet South American leaders to calm fears about the US military presence in Colombia.
Venezuela and Ecuador had expressed fears the move amounted to preparation for an invasion of their countries by US forces.
Venezuelan President Hugo Chavez warned that "the winds of war were beginning to blow" across the region.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/8215504.stm
Και για να γελάσουμε και λίγο:
Hitler Misses the Bull Market
http://www.youtube.com/watch?v=yqkn1tviGMM
Τα όρια του φιλελεύθερου μοντέλου δημοκρατίας
ο James Mill σε άρθρο του το 1830 (On the Ballot, Westminster Review) έλεγε: "Κατά τη γνώμη μας η διακυβέρνηση είναι αποκλειστική υπόθεση των πλουσίων και θα την αναλαμβάνουν πάντοτε αυτοί, είτε με το καλό είτε με το κακό. Αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα. Αν αναλάβουν την εξουσία με κακά μέσα τότε η διακυβέρνηση είναι κακή. Αν την αναλάβουν με καλά μέσα τότε η διακυβέρνηση θα είναι καλή. Το πιο καλό μέσο είναι μέσα από την ελεύθερη ψηφοφορία του λαού". Κατά τους φιλελεύθερους και τον J. Mill εννοείται ότι οι πλούσιοι θα έχουν πάντοτε την εξουσία. Αν μάλιστα αυτή τους δοθεί εθελοντικά τότε όλα θα είναι πιο εύκολα...
Ο γερο Bentham υποστήριξε το θεσμό της δημοκρατίας επειδή είχε πεισθεί ότι αυτός δεν θα χρησιμοποιηθεί για την κατάργηση του θεσμού της ιδιοκτησίας. Αυτό ήταν και το κύριο επιχείρημά του για να πείσει τους άλλους φιλελεύθερους. Ο Bentham ξεκαθάρισε από την αρχή ότι η υπέρτατη αρχή της κοινωνίας, η ιερή αγελάδα, είναι η ιδιοκτησία, μπορεί να επιτραπεί κάθε κοινωνική αδικία ώστε να διασφαλιστεί η ιδιοκτησία.
Στη συνέχεια ο James Mill σε άρθρο του το 1830 (On the Ballot, Westminster Review) έλεγε: "Κατά τη γνώμη μας η διακυβέρνηση είναι αποκλειστική υπόθεση των πλουσίων και θα την αναλαμβάνουν πάντοτε αυτοί, είτε με το καλό είτε με το κακό. Αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα. Αν αναλάβουν την εξουσία με κακά μέσα τότε η διακυβέρνηση είναι κακή. Αν την αναλάβουν με καλά μέσα τότε η διακυβέρνηση θα είναι καλή. Το πιο καλό μέσο είναι μέσα από την ελεύθερη ψηφοφορία του λαού". Κατά τους φιλελεύθερους και τον J. Mill εννοείται ότι οι πλούσιοι θα έχουν πάντοτε την εξουσία. Αν μάλιστα αυτή τους δοθεί εθελοντικά τότε όλα θα είναι πιο εύκολα...
Ο "σοσιαλιστής" φιλελεύθερος John Stuart Mill αρκέστηκε να υποστηρίζει τις επιτροπές των μη εκλεγμένων ειδικών οι οποίες θα λύνουν τα προβλήματα της πολιτείας. Δηλαδή κάτι μεταξύ ανεξάρτητων εθνικών αρχών και της σημερινής Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το μόνο χαρακτηριστικό όλων αυτών των αρχών και επιτροπών είναι ότι θα είναι ταξικές. Στα γραπτά του J.S.Mill αναφέρεται ρητώς ο ταξικός κίνδυνος ανατροπής που ελλοχεύει.
Η εξέλιξη της φιλελεύθερης δημοκρατίας βασίστηκε στο τρίγωνο ιδιοκτησία-ελεύθερη αγορά-κομματική εξουσία. Η ελεύθερη αγορά έδινε την εξουσία στα κόμματα που υποστήριζαν την ιδιοκτησία. Πάντοτε ο φιλελευθερισμός συζητούσε φανερά πώς θα γίνει να δοθούν δικαιώματα χωρίς να πληγεί ο θεσμός της ιδιοκτησίας. Ο στόχος ήταν οι άνθρωποι να λειτουργούν εθελοντικά σαν δούλοι και όχι σαν δούλοι δούλοι.
Έχει φτάσει σήμερα στα όριά του το φιλελεύθερο μοντέλο; Ο φιλελευθερισμός δε νομίζω ότι κάνει κάτι χειρότερο από ότι έκανε πάντοτε. Σήμερα όμως αυτό που άλλαξε είναι η αντίληψη του κόσμου. Για να ξεπεράσει ο φιλελευθερισμός αυτόν τον σκόπελο θα πρέπει να γίνει πιο αυταρχικός και πιο συγκεντρωτικός. Αν γίνει όμως πιο σκοτεινός και πιο συγκεντρωτικός από ότι είναι σήμερα, π.χ. όπως το μοντέλο που ξεκίνησε ο Μπους με την τρομοκρατία, την υψηλή επόπτευση, την κοινωνία φόβου κτλ, τότε όλοι θα καταλάβουν ότι δεν είναι δημοκρατικός.
Αναιρείται λοιπόν σιγά, σιγά το κύριο δημοκρατικό άλλοθι του φιλελευθερισμού, η υποτιθέμενη δημοκρατία. Μαζί όμως με το δημοκρατικό του άλλοθι χάνει και τη νομιμοποίησή του. Συνεπώς ο φιλελευθερισμός φτάνει στα όριά του.
Αν σήμερα στην εποχή του internet και των ψηφοφοριών στη Eurovision μέσω κινητού δεν μπορεί να υπάρξει ριζοσπαστική δημοκρατία και συμμετοχή τότε πότε θα μπορεί; Αν σήμερα δεν μπορούν να μπουν φραγμοί στον απεριόριστο πλούτο και την απεριόριστη ιδιοκτησία τότε πότε θα μπορούν να μπούν; Όταν θα επιστρέψουμε και ρητά πλέον στη φεουδαρχία;
Ο φιλελευθερισμός δεν θα διστάσει να κάνει ό,τι χρειάζεται ώστε οι άνθρωποι να μην συμμετέχουν, να μην ανεβάσουν το επιπεδό τους, να μην σκεφτούν λογικά. Πάντοτε θα τους θέτει με κρίσιμο τρόπο (ρητά ή άρρητα) τα φιλελεύθερα ταμπού και τις φιλελεύθερες προκαταλήψεις ως "θέσφατους" περιορισμούς του συστήματος και της σκέψης τους.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι τα πρώτα βήματα ριζοσπαστικής αλλαγής του πολιτικού και κοινωνικού μας μοντέλου θα γίνουν με τη δραματική μείωση του χρόνου εργασίας. Αυτός θα είναι ο μηχανισμός που θα λειτουργήσει σαν ντόμινο κοινωνικών εξελίξεων δίνοντας τη δυνατότητα για άνοδο του γενικού επιπέδου ανθρωπιστικής παιδείας, ανάπτυξης της ταξικής συνείδησης και που θα οδηγήσει με φυσικό τρόπο στην απαίτηση για άμεση δημοκρατία και τελικά την πραγματική ατομική ανάπτυξη που έψαχναν οι φιλελεύθεροι αλλά και την κοινωνική χειραφέτηση.
http://greekrider.blogspot.com/2009/08/blog-post_22.html
http://img515.imageshack.us/img515/2984/phppwxqbeam.jpg
με σκούρο χρώμα το ποσοστό του χρέους των ΗΠΑ που χρηματοδοτεί η Κίνα
Uh Oh: China Doesn't Want To Lend Us Money Anymore
Η Κίνα αποσύρει σιγά αλλά σταθερά την υποστήριξή της προς τα ομόλογα των ΗΠΑ, καθώς βλέπει ότι έχουν σκοπό να μην ξεπληρώσουν ποτέ αυτά τα ομόλογα, αλλά να εκτυπώσουν χρήμα από το πουθενά, ώστε να μηδενίσουν την αξία τους
The United States needs to borrow nearly $10 trillion over the next decade, including about $1.6 trillion this year.
Where's it going to come from?
This is critical question, because resistance on the part of creditors will drive up interest rates, clobbering the housing market and demolishing the value of whatever cash savings Americans have left.
The other answer--our government lending the money to itself--will destroy the value of the dollar, and that wouldn't help too many people, either (except debtors--it would help debtors because they will be able to repay nominal debts with toilet-paper dollars.
http://www.businessinsider.com/henry-blodget-uh-oh-china-doesnt-want-to-lend-us-money-anymore-2009-8
China should 'trust, but verify'
RECENTLY there has been much discussion about the dilemma the Chinese government faces stemming from its large holdings and continued purchases of United States government debt.
The Chinese government is rightfully wary of American fiscal carelessness, and the possibility of holding on to assets that will be worthless over time given the very real prospect of a declining dollar.
China could achieve asset protection by informing the US that it will continue to buy US debt but only if denominated in yuan. Alternatively, China could insist on purchasing bonds that give it the right of redemption in either dollars or gold.
Όσο περνά ο καιρός, η Κίνα θα ζητά ολοένα και πιο επίμονα να πληρωθεί σε γουάν, ή σε χρυσό, που διατηρούν την αξία τους, και όχι σε δολλάρια, που πέφτουν, λόγω της μαζικής εκτύπωσης τους από το πουθενά.
Αυτό βέβαια οι ΗΠΑ δε θα το δεχτούν (πχ η Γερμανία όπου εμφανίστηκε υπερπληθωρισμός τη δεκαετία του 1920, άρχισε να έχει μεγάλα προβλήματα όταν υποχρεώθηκε να πληρώνει το χρέος της προς τις ΗΠΑ σε δολλάριο (ξένο νόμισμα που δεν υποτιμάται), και τύπωνε μάρκα με τη σέσουλα για να τα καταφέρει.
Αντίστοιχα, αν οι ΗΠΑ δεχτούν να πληρώνουν σε γουάν (ξένο νόμισμα που δεν υποτιμάται), ή σε χρυσό που επίσης δεν υποτιμάται, θα πάθουν το ίδιο.
Μεγάλες μάχες προβλέπονται το επομενο διάστημα...
If the US government is able to miraculously hold off monetization over the next several decades, as Federal Reserve chairman Ben Bernanke and Secretary of the Treasury Timothy Geithner claim it can do, China would receive the benefit of its bargain when it purchased the bonds.
If the US government is stuck in a fiscal vortex requiring a monetization of the federal debt, and there is a consequent decline in the value of the dollar, the Chinese government could demand payment (for new purchases) in gold which generally moves in the opposite direction of the dollar or in yuan.
This solution is fair, and serves the long-term interests of both countries.
By forcing the US to borrow funds denominated in yuan (or perhaps a basket of currencies) or redeemable in gold bullion, China would in effect be doing something that no US Congress and no American president has been able to do: Force America to live within it means. (δηλαδή να χρεωκοπήσει, μιας και χρωστά της Μιχαλούς)
Though this would cause short-term pain for the American populace, it would start the inevitable process of forcing the country to come to grips with reality thereby rescuing future generations who will otherwise be saddled with unimaginable levels of debt.
It would also ensure that the Chinese people who worked so hard to produce the goods that have been sold to America, and who lent, and continue to lend, vast sums of money to the US, are repaid with an asset that will maintain some value over the next few decades. Σωστό, αλλά είναι η μισή αλήθεια, η Κίνα κράτησε τεχνητά χαμηλή την τιμή του γουάν, του νομίσματός της δηλαδή, ώστε να είναι πάμφτηνα τα προιόντα που παράγονται στη Κίνα. Δεν είναι και τόοοοσο αθώα όσο την παρουσιάζει η εφημερίδα "Shanghai Daily" δηλαδή
When former US President Ronald Reagan negotiated arms control agreements with the former Soviet Union, he would repeatedly reference the Russian saying: "doveryai, no proveryai" which means "trust, but verify."
The Chinese government should do the same: continue buying US debt but only if the US verifies its verbal assurances.
If China continues to feed America's profligate ways without requiring some kind of safety net, it will only have itself to blame, when down the road, America defaults on its debt either directly or through the process of monetization. (χρεωκοπία ή υπερπληθωρισμός)
http://www.shanghaidaily.com/sp/article/2009/200908/20090820/article_411223.htm
Fed’s Kohn Defends Pledge to Keep Rates Low "Μην ανησυχείτε παιδιά, τα -σχεδόν- δωρεάν λεφτά για όλους θα συνεχιστούν"
U.S. Federal Reserve Vice Chairman Donald Kohn Saturday defended the central bank’s pledge to keep interest rates low for an extended period of time.
Kohn’s comments were a response to a paper written by University of California, Santa Cruz, professor Carl Walsh that was presented to the gathering of central bankers and academics Saturday.
Walsh argues that, “it is inconsistent to commit to low interest rates and stable inflation.”
Kohn clearly disagrees. “I don’t see an inconsistency at all,” said Kohn. Πληθωρισμός? Ποιος πληθωρισμός? Επειδή δίνουμε λεφτά με τη σέσουλα από το πουθενά στους τραπεζίτες δε σημαίενι ότι το νόμισμα θα χάσει την αξία του, από που και ως που βγάλατε αυτό το συμπέρασμα?". Άλλωστε, η ανάκαμψη έρχεται"
http://blogs.wsj.com/economics/2009/08/22/feds-kohn-defends-pledge-to-keep-rates-low/
Ανισότητες στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης
Πρόσφατη δημοσίευση του ΟΟΣΑ1, μήνες πριν από το ξέσπασμα της διεθνούς κρίσης, διαπίστωνε ότι στις αναπτυγμένες οικονομικά χώρες, η οικονομική ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών συμβάδιζε με μια συνεχή επιδείνωση των ανισοτήτων στο εσωτερικό τους. Τα ευρήματα της έρευνας φαίνεται να ευνοούν την κλασική μαρξιστική εξήγηση για την εμφάνιση περιοδικών κρίσεων στην καπιταλιστική οικονομία, λόγω της σταδιακής συσσώρευσης των ανισοτήτων και της προκαλούμενης καταναλωτικής αδυναμίας. Βεβαίως, η συγκεκριμένη διαπίστωση, εκτός από την επιστημονική της σημασία, έχει μια εξόχως πολιτική βαρύτητα, την οποία ακριβώς αναδεικνύει και πρόσφατη μελέτη με στοιχεία από τις ευρωπαϊκές οικονομίες2. Τα συμπεράσματα είναι αποκαλυπτικά. Ενώ στις δύο πρώτες δεκαετίες από το 1960 παρατηρείται μια συνεχής διαδικασία σύγκλισης μεταξύ των χωρών της «Ευρώπης των 15», η εικόνα αλλάζει πλήρως μετά το 1980: η μέση απόκλιση των εθνικών κατά κεφαλήν εισοδημάτων ξεκίνησε από το 50% το 1960. κατήλθε στο 42% το 1980, αλλά ξεπέρασε πάλι το 50% το 2005!Αντίστοιχη είναι και η εξέλιξη των ενδοκρατικών ανισοτήτων. Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1960 και 1970, ο μέσος πραγματικός μισθός κέρδισε περίπου 25% έναντι του κατά κεφαλήν εισοδήματος. Ομως αυτή η σημαντική βελτίωση της σχετικής θέσης των απασχολουμένων αντιστράφηκε πλήρως στο επόμενο διάστημα, καταλήγοντας το 2005 σε σημαντικά χαμηλότερο επίπεδο από αυτό του 1960! Οι συγκεκριμένες διαπιστώσεις, εκτός της φανερής σημασίας για την εξέλιξη της ευημερίας στο εσωτερικό του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τον πυρήνα της νεοφιλελεύθερης οικονομικής σκέψης: η απελευθέρωση των αγορών, η διεθνοποίηση των οικονομιών και η εντατικοποίηση του ανταγωνισμού θεωρείται πως προκαλεί αυτομάτως, αργά ή γρήγορα, τη σύγκλιση ανάμεσα στις διαφορετικές οικονομίες και την εξισορρόπηση των εν γένει ανισοτήτων. Προφανώς, αυτό κάθε άλλο παρά επιβεβαιώνεται στην περίπτωση της Ευρώπης, παρά τη συνεχή, διαχρονική διαδικασία ενοποίησης και «απελευθέρωσης» των οικονομιών. Το αντίθετο μάλιστα! Από τη στιγμή που ο ευρωπαϊκός νεοσυντηρητισμός επικράτησε ως το κυρίαρχο μοντέλο πολιτικής παρέμβασης, η προηγούμενη τάση μείωσης των ανισοτήτων αντιστράφηκε πλήρως: οδηγήθηκε στη ραγδαία ενίσχυση αυτών, σε διακρατική και ενδοκρατική διάσταση. Η πολιτική σηματοδότηση των ανωτέρω ενισχύεται ακόμη περισσότερο από την πιο επισταμένη επεξεργασία των δεδομένων.Η απότομη και ολοκληρωτική μετάλλαξη της πορείας σύγκλισης σε μια πορεία απόκλισης από το 1980 δεν προέκυψε τυχαία. Οικονομετρικοί έλεγχοι για τη συνολική περίοδο 1960-2005 αποδεικνύουν πως η σχετική αξία των πραγματικών μισθών (δηλαδή ως ποσοστό του κατά κεφαλήν εισοδήματος) επιδεινώνεται με τον αυξανόμενο βαθμό ανοίγματος της κάθε οικονομίας και με τη μείωση των δημοσίων δαπανών, ιδιαίτερα δε των κοινωνικών δαπανών.Επίσης, προκύπτει ότι η αρνητική εξέλιξη των μισθών ενισχύεται περαιτέρω από διαρθρωτικές αλλαγές συγκεκριμένου χαρακτήρα, όπως η θέσπιση του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος (European Monetary System, Μάρτης του 1979) και η ολοκληρωτική επικράτηση της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής μέσα από τη Συνθήκη Μάαστριχτ (1991).Οι διαπιστώσεις του ΟΟΣΑ επιβεβαιώνονται λοιπόν και για τις ευρωπαϊκές οικονομίες: η αναπτυξιακή διαδικασία των τελευταίων δεκαετιών χαρακτηρίστηκε από μια βαθιά επιδείνωση των ανισοτήτων. Ειδικότερα, συγκρίνοντάς την με προγενέστερες τάσεις που επικράτησαν πριν από το 1980, εύλογα προκύπτει η πολιτική σηματοδότηση: ο νεοσυντηρητισμός απέδειξε τα όριά του. Στο πλαίσιο της έξαρσης της συστημικής κρίσης του διεθνούς οικονομικού γίγνεσθαι, η κοινωνία διψά για ένα ριζοσπαστικό, ρεαλιστικό όραμα.Οι νεότερες γενιές, οι εργαζόμενοι και οι «παραγωγοί» που βιώνουν την κορύφωση μιας κρίσης θεσμών και αξιών συγκροτούν μια πλατιά πλειοψηφία που αντιλαμβάνεται την ουσιαστική κοινωνική αλλαγή ως μονόδρομο. Η εφαρμογή μιας πολιτικής ίσων ευκαιριών και γενναίας μείωσης των ραγδαίως διευρυνόμενων ανισοτήτων, η προώθηση πρακτικών διατηρήσιμης ανάπτυξης και όχι αμετροεπούς μεγέθυνσης, η σταδιακή μετεξέλιξη από την αστική-αντιπροσωπευτική στην κοινωνική-συμμετοχική δημοκρατία δεν αποτελεί απλώς μια ρεαλιστική αντιπρόταση. Πολύ περισσότερο είναι μια κοινωνική απαίτηση.
http://polep.blogspot.com/2009/08/blog-post_22.html
«Εξέγερση των συνταξιούχων» επωάζει η κρίση Και όχι μόνο των συνταξιούχων - ο αριθμός των φτωχών, και η ψαλίδα ανάμεσα στους εκμεταλλευτές και τους εκμεταλλευόμενους έχει σπάσει κάθε ρεκόρ
Κοινωνικές συγκρούσεις φέρνει η είσοδος της ελληνικής οικονομίας σε περίοδο παρατεταμένης ύφεσης Ο χορτάτος τον πεινασμένο δεν τον καταλαβαίνει. Το έμα βέβαια αν ο πεινασμένος καταλαβαίνει ότι χρειάζεται σχέδιο και οργάνωση, κοινωνικά, δυνδικαλιστικά και πολιτικά, πρκειμένου να έχει επιτυχίες
Σήμα κινδύνου για την πορεία της οικονομίας και της απασχόλησης από το φθινόπωρο και μετά καθώς και για τις «κοινωνικές συγκρούσεις» που θα φέρουν η παρατεταμένη (έως το 2012 ή το 2013 σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις) ύφεση και η διαφαινόμενη συνέχιση της λιτότητας εκπέμπει η ΓΣEE.
«H πρόβλεψη για βαριά και παρατεταμένη ύφεση και για περαιτέρω επιδείνωση όλων των δεικτών, περιλαμβανομένου και του ποσοστού ανεργίας, σε συνδυασμό με την προαναγγελθείσα συνέχιση της πολιτικής λιτότητας δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα που θα πυροδοτήσει μεγάλες κοινωνικές εντάσεις και συγκρούσεις», προειδοποιεί μέσω της «H» ο πρόεδρος της ΓΣEE I. Παναγόπουλος. Και τι ακριβώς θα κάνει ο Παναγόπουλος? Αυτοί οι άνθρωποι είναι αποκομμένοι σε τεράστιο βαθμό από τους εργαζόμενους, εξ ονόματος των οποίων μιλούν, και χρειάζεται να αντικατασταθούν με εργαζόμενους που όντως προασπίζονται τα συμφέροντά μας, όχι με τον κάθε Παναγόπουλο
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12333&subid=2&pubid=14719138
Χρήμα που δεν κυκλοφορεί, δεσμεύεται...
Την «αργία» του Αυγούστου διάλεξε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να περάσει το μήνυμα στις αγορές ότι αρχίζει σιγά σιγά την απορρόφηση της πλεονάζουσας ρευστότητας από τις αγορές. Ο εκπρόσωπος της Γερμανίας πιέζει αυτό να γίνει το συντομότερο δυνατόν, για να μην υπάρξει (υπερ)πληθωρισμός
Στις 11 Αυγούστου, ανακοίνωσε ότι απέσυρε 238 δισεκατομμύρια ευρώ από το τραπεζικό σύστημα της ευρωζώνης. Το ποσό μπορεί να θεωρηθεί συμβολικό, η κίνηση όμως είναι ουσιαστική, καθώς οι τραπεζίτες της Φραγκφούρτης θέλουν να διαμηνύσουν ότι «όταν υπάρχει χρήμα στην αγορά που δεν διοχετεύεται σε νέες χορηγήσεις που θα στηρίξουν την πραγματική οικονομία, θα απορροφάται από την ΕΚΤ».
Κορυφαίο στέλεχος της Ευρωτράπεζας δήλωσε ότι «η ΕΚΤ δεν θα επιτρέψει στις εμπορικές τράπεζες να δανείζονται από αυτήν και να διατηρούν τη ρευστότητα στα αποθεματικά τους αντί να τη χρησιμοποιούν κατά της ύφεσης». Το «καμπανάκι» κτύπησε όταν μετά και την τελευταία δημοπρασία για παροχή ρευστότητας η ΕΚΤ συνειδητοποίησε ότι η πραγματική ανάγκη των τραπεζών δεν ξεπερνούσε τα 32 δισ. ευρώ από συνολικά τα 73,6 δισ. που δημοπρατήθηκαν και μάλιστα σε πολύ χαμηλό επιτόκιο ύψους 0,7%!
Σύμφωνα με κύκλους της Φραγκφούρτης, η ΕΚΤ είναι «έντονα δυσαρεστημένη με τη συμπεριφορά των εμπορικών τραπεζών που δεν δείχνουν ιδιαίτερη διάθεση για νέες χορηγήσεις, ενώ από την άλλη ο φόβος για υψηλές επισφάλειες παραμένει». Αφού ήταν στα πρόθυρα χρεωκοπίας, τι να κάνουν? Τσέπωσαν τα φράγκα, μπάλωσαν τις τρύπες στους προυπολογισμούς τους, και δε δανείζουν διότι ξέρουν ότι ο κόσμος δεν έχει λεφτά, ακι άρα δε θα μπορέσει να αποπληρώσει τα όποια δάνεια του δώσουν
Αυτό που προβληματίζει είναι ότι σε όλη την Ευρώπη οι τράπεζες που συγκέντρωσαν δισεκατομμύρια ευρώ κρατικής βοήθειας εξακολουθούν να είναι φιδωλές στο δανεισμό. Και δεν είναι μόνο αυτό. Εχουν εκμεταλλευτεί τη συγκυρία προκειμένου να αυξήσουν τα περιθώρια κέρδους τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον προηγούμενο 1,5 χρόνο, οπότε η ΕΚΤ κατέβασε το βασικό της επιτόκιο από το 4% στο 1%, τα spreads που χρεώνουν οι τράπεζες τριπλασιάστηκαν. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΚΤ, κατά μέσον όρο το κυμαινόμενο επιτόκιο ενός στεγαστικού δανείου βαρύνονταν τον περασμένο Ιούνιο στην ευρωζώνη με περιθώριο κέρδους 2,03%. Τον περασμένο Σεπτέμβριο μόλις (!) ξεπερνούσε το 0,5%. Στη Γερμανία το μέσο περιθώριο κέρδους είναι 2,63% (μόλις ξεπερνούσε το 1% προ δωδεκαμήνου).
Οι κινήσεις αυτές έχουν διχάσει τους αναλυτές και αρκετοί θεωρούν ότι η ΕΚΤ δρα σπασμωδικά και χωρίς πρόγραμμα, καθώς μόλις στο τέλος Ιουνίου διοχέτευσε 442 δισ. ευρώ στο ευρωσύστημα με την ελπίδα ότι θα ξεπαγώσουν οι δανειοδοτήσεις. Παρά το γεγονός όμως ότι η συμπεριφορά των τραπεζών έχει εξοργήσει την οικονομική και πολιτική ηγεσία της Ε.Ε., ο πρόεδρος της ΕΚΤ ξεκαθάρισε ότι «δεν πρόκειται να πάρει μέτρα-ποινές κατά της λειτουργίας των τραπεζικών συστημάτων γιατί κάτι τέτοιο είναι ενάντια στην λογική της ελεύθερης αγοράς». Αντίθετα, το να αρπαχτούν τρις από τα κρατικά ταμεία και να δωθούν σε τραπεζίτες και βιομήχανους είναι πλ΄ρως εναρμονισμένο με την "ελεύθερη αγορά"
Ο φαύλος κύκλος των αντικρουόμενων απόψεων και κινήσεων διαφαίνεται και μέσα στους κόλπους της ΕΚΤ, αφού ο ισχυρός Γερμανός κεντρικός τραπεζίτης Αξλ Βέμπερ φαίνεται πως διαχωρίζει και ανοικτά πλέον την θέση του από το προεδρείο Τρισέ-Παπαδήμου. Μιλώντας σε γερμανική εφημερίδα άφησε να εννοηθεί ότι πρώτα πρέπει να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα απόσυρσης της ρευστότητας και μετά να προχωρήσει η τράπεζα σε αύξηση επιτοκίων. Δύο μόλις εβδομάδες νωρίτερα ο κ. Τρισέ δήλωνε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητο και ότι οι δύο αποφάσεις μπορούν να λειτουργήσουν συνδυαστικά.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=23/08/2009&id=75353
What the Stress Tests Didn’t Predict
In short, the tests may not have been tough enough. Πριν λίγο καιρό, οι ΗΠΑ είχαν κάνει "τεστ' στις τράπεζες, να δουν σε τι κατάσταση ήταν. Είχαμε δει τότε ότι τα τεστ αυτά αμφισβητήθηκαν έντονα ως "στημένα", και όντως έτσι ήταν, καθώς δεν ήθελαν να πουν την αλήθεια στο λαό
“The stress tests said that through the two-year cycle, big banks had to have enough capital plus earnings to withstand a 9 percent loss rate,” Mr. Whalen said. “But what we’re seeing with the levels of stress in the industry is that we are there now and we are not at peak of cycle yet.”
“But we will still have a very large percentage of the population experiencing problems going into the end of the year,” he said.
http://www.nytimes.com/2009/08/23/business/economy/23gret.html?_r=1
http://img90.imageshack.us/img90/4659/fa81291a5ac02e4b4049ff1.jpg
Οι τράπεζες αρπάζουν τα σπίτια όσων δε μπορούν πλέον να αποπληρώσουν το δάνειο τους.
Αλλά και αυτές έχουν πρόβλημα, γιατί είχαν δώσει δάνειο για πχ 100.000 ευρώ, και τώρα το σπίτι που παίρνουν αξίζει 70.000 ευρώ (σκάει η φούσκα των ακίνητων), οπότε και αυτές είναι "χαμένες" (ας είναι καλά η κυβέρνηση και τα "πακέτα σωτηρίας" που πήραμε από τα "κορόδια")
http://www.ritholtz.com/blog/2009/08/cul-de-sac-of-lost-dreams/
The good old cash-for-favors system, known as lobbying, is in full swing again, with General Electric valiantly leading the pack of beltway brown-nosers, having spent $7.2 million in Q1 for various lobby purposes.
This represents a 60% increase over the $4.5 million spent in Q1 and $1.8 million over Q2 of 2008. Ironically, General Electric, which with AIG, is at the forefront of hobbled companies who continue existing solely thanks to generous taxpayer bailouts in various forms, was by far the biggest lobbying contributor, with only Chevron spending over $6 million in Q2 of 2009. GE's $7.2 million represents a recycled taxpayer spend to promote private interests of $160,000 for every single day that Congress was in session.
http://www.zerohedge.com/article/cnbcs-parent-station-general-electric-q2s-top-lobby-spender-72-million-60-increase-q1
Τερματίστηκε η απεργία των εργαζομένων στη Volkswagen
Θα τους δοθεί 3% αύξηση και 120 δολάρια εφάπαξ. Είναι μια αρχή
Οι 9.400 εργαζόμενοι της Volkswagen στο Μεξικό τερμάτισαν αργά χθες, Σάββατο, την απεργιακή κινητοποίηση που είχαν αρχίσει πριν πέντε ημέρες, μετά την ανακοίνωση της διοίκησης της μεξικάνικης θυγατρικής της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας πως συμφώνησε να τους δοθεί αύξηση 3% και εφάπαξ 2.000 πέσος (160 δολαρίων), ανακοίνωσε η VW.
Το εργοστάσιο της VW στο Μεξικό -το μόνο παγκοσμίως που παράγει το μοντέλο New Beetle- εξάγει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής του στις ΗΠΑ. Η εταιρία είχε αρνηθεί να υποχωρήσει στα αιτήματα των εργαζομένων για αυξήσεις λόγω της οικονομικής κρίσης, που συνεχίζει να πλήττει τη βασική αγορά της.
Το συνδικάτο μετρίασε το αίτημα που είχε κάνει τον περασμένο μήνα για αυξήσεις 8,25% στο 3%, και κήρυξε απεργία. Η διοίκηση της εταιρίας πρόσφερε εφάπαξ καταβολή 570 δολαρίων και αύξηση μισθών 1% από την επόμενη χρονιά, το οποίο απορρίφθηκε από τους συνδικαλιστές.
Βάσει της συμφωνίας οι εργαζόμενοι θα λάβουν 2% αύξηση αμέσως και επιπλέον 1% από 1ης Δεκεμβρίου. Ο μέσος μισθός των συνδικαλισμένων εργαζόμενων στο εργοστάσιο φθάνει περίπου τα 28 δολάρια την ημέρα.
Το εργοστάσιο βρίσκεται στην Πουέμπλα, περίπου 120 χλμ. ανατολικά της Σιουδάδ δε Μέχικο. Η προηγούμενη απεργιακή κινητοποίηση εργαζομένων της VW είχε σημειωθεί το 2006, όταν είχε διαρκέσει πέντε ημέρες.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_23/08/2009_293484
US workplace suicides up by 28 percent
The number of workplace suicides reported in 2008 rose by 28 percent over the previous year, according to figures released Thursday by the US Labor Department.
There were 251 reported workplace suicides in 2008, up from 196 in 2007. Protective service workers, including police and firefighters, registered the highest increase in workplace suicides, with the figure rising from 14 to 25.
Gary Chaison, a labor relations professor at Clark University, told the Associated Press that deteriorating economic conditions were likely related to the upsurge in suicides.
“Those who are at places where there have been substantial layoffs are trying to cope with survivor’s guilt,” Chaison said. “I also think there’s tremendous anxiety in the American workplace. It’s not just being anxious, it’s being depressed.”
http://www.wsws.org/articles/2009/aug2009/suic-a22.shtml
Η πανδημία των ακάλυπτων
«Εάν δεν βιώνουμε το τέλος της μεταχρονολογημένης επιταγής στην Ελλάδα, σίγουρα οδηγούμαστε με βίαιο και μη ελεγχόμενο τρόπο στο δραστικό περιορισμό της».
Με αυτή τη φράση περιγράφει ο επικεφαλής του τμήματος επιχειρηματικής πίστης μεγάλης ελληνικής τράπεζας την εκτίμησή του για το ποια θα είναι η επόμενη ημέρα στις συναλλαγές, μετά τα τελευταία στοιχεία που ανακοινώθηκαν την περασμένη εβδομάδα -και αυτά που αναμένεται να γνωστοποιηθούν τους προσεχείς μήνες- για την πορεία των ακάλυπτων επιταγών. Και τι θα γίνει? Να καθίσουμε με σταυρωμένα τα χέρια και να περιμένουμε τη χρεωκοπία, σαν κάτι οπαδούς περίεργων θρησκευτικών δογμάτων που αυτοκτονούν μαζικά διότι "έρχεται το τέλος του κόσμου", ή να παλέψουμε? Οι τραπεζίτες πως τα καταφέρνουν δηλαδή?
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=23/08/2009&id=75340
Στέρεψε η αγορά
Αδεια και τα δημόσια ταμεία- Στα ύψη τα «φέσια»- Προ των πυλών η ύφεση
Χαρακτηριστικό γεγονός της κατάστασης που επικρατεί είναι το πλήθος των αιτημάτων που υποβάλλουν οι επιχειρηματικές ενώσεις προς την κυβέρνηση, οι υπουργοί της οποίας εν τω μεταξύ αναζητούν απεγνωσμένα κάποια θετικά στοιχεία για την πορεία της οικονομίας εν όψει και της ΔΕΘ, αλλά δεν τα βρίσκουν. Είναι η πρώτη φορά από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ που οι υπουργοί δεν μπορούν να συμπεριλάβουν στα σημειώματά τους προς τον Πρωθυπουργό εν όψει της ΔΕΘ κάποια θετικά στοιχεία για την πορεία της οικονομίας.
Αντιθέτως, οι φορολογούμενοι πολίτες καλούνται να καταβάλουν κατά το επόμενο τετράμηνο χρήμα στο Δημόσιο, το οποίο αδυνατεί να περιορίσει τις σπατάλες του, αφού σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία ήδη από το πρώτο εξάμηνο του 2009 η υπέρβαση των δαπανών έχει ξεπεράσει το 1,2 δισ. ευρώ. Ετσι οι πολίτες καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα της κυβερνητικής πολιτικής μέσω της επιβολής του Ειδικού Τέλους Ακινήτων, της έκτακτης εισφοράς, της αύξησης του ειδικού φόρου στα καύσιμα, της επιβολής ποσοστού 10% στα καρτοκινητά και της αύξησης του τέλους στα κινητά, του ειδικού φόρου αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού, της αύξησης της φορολογίας σε σκάφη άνω των 10 μέτρων, της «τακτοποίησης» των ημιυπαίθριων χώρων και της κατάργησης του αφορολογήτου στα κέρδη από τα λαχεία, ενώ έπεται συνέχεια... Τα χρήματα που θα καταταλήξουν στα κρατικά ταμεία θα «στεγνώσουν» ακόμη περισσότερο την αγορά.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=284706&dt=23/08/2009
Οι αγοραστές απέχουν περιμένοντας νέα πτώση τιμών και οι εργολάβοι περνάνε κρυφές αυξήσεις, παρά τις 150.000 απούλητες κατοικίες Οι τιμές, αργά ή γρήγορα θα πέσουν - απλά οι σημερινές τιμές είναι απλησίαστες σε σχέση με τους μισθούς των εργαζόμενων, που πλέον δε δανειζονται, και άρα δεν έχουν λεφτά να αγοράσουν όπως πρώτα
Σε πλήρες αδιέξοδο βρίσκεται η αγορά ακινήτων καθώς όλο το καλοκαίρι τα συμβόλαια αγοράς σπιτιών ήταν ελάχιστα με αποτέλεσμα το απόθεμα των 150.000 και πλέον απούλητων σπιτιών να μην μπορεί να μειωθεί. Παρά το γεγονός ότι το ενδιαφέρον των Eλλήνων να αγοράσουν σπίτι είναι αυξημένο και έχει συσσωρευτεί ένας σημαντικός αριθμός υποψήφιων επενδυτών, εντούτοις η αγορά βρίσκεται σε τέλμα.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=5456852
Η αποχή των καταναλωτών «γκρεμίζει» τις τιμές
Με εκπτώσεις έως 80% υποδέχονται οι έμποροι τους εκδρομείς
Με «σπάσιμο» των τιμών, διήμερα και τριήμερα μπαζάρ, περισσότερες προσφορές και εκπτώσεις 70% με 80% σε περισσότερα είδη ετοιμάζονται να υποδεχθούν οι έμποροι τους αδειούχους του καλοκαιριού.
Παρά τις ιδιαίτερα χαμηλές τιμές, οι καταναλωτές δεν ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των μαγαζάτορων, που ήλπιζαν να καταφέρουν να συγκεντρώσουν χρήματα στα ταμεία τους και να καλύψουν, όσο το δυνατόν, τη «χασούρα» των προηγούμενων μηνών.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=5456832
http://4.bp.blogspot.com/_uyLeCMTUHMw/SWSuHH4hvbI/AAAAAAAAAFo/33jQTCEbZe8/s400/recession.gif
Με πακέτο παροχών 350 εκατ. ευρώ θέλει να «φορτώσει» τον Καραμανλή, κατά την άνοδό του στη Θεσσαλονίκη, η Φάνη Πάλλη-Πετραλιά. Ωστόσο οι προεκλογικές ανάγκες της κυβέρνησης και οι προτεραιότητες του Παπαθανασίου, απομακρύνουν το ενδεχόμενο. Ούτε καν τις λαικίστικες έστω 'παρχοές" δε θέλουν να κάνουν - φαίνεται πλέον το χρήμα κατευθύνεται αποκλειστικά στους τραπεζίτες. "Η ανάκαμψη έρχεται" - τι είναι αυτό όμως που ανακάμπτει?
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=23/08/2009&id=75341
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ εργαζόμενοι αμείβονται με το 82% του μέσου ευρωπαϊκού μισθού. Η παραγωγικότητά τους, όμως, βρίσκεται στο 92% του αντίστοιχου μέσου όρου και το κόστος ζωής που αντιμετωπίζουν αντιστοιχεί στο 94% του μέσου όρου.
Με τα στοιχεία αυτά, που αναδεικνύουν ανάγλυφα τη δεινή θέση των μισθωτών στη χώρα μας σε σχέση με τους συναδέλφους στη Γηραιά Ηπειρο, αναμένεται να προσέλθει η ΓΣΕΕ στο ραντεβού της με τον πρωθυπουργό ενόψει της ΔΕΘ.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=23/08/2009&id=75342
Ενεση... φερεγγυότητας από την ΤτΕ
ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΕΝΙΣΧΥΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝ ΟΨΕΙ «ΑΚΡΑΙΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ» Μα γιατί προετοιμάζονται για τέτοια πράγματα? Αφού, ως γνωστόν, 'η ανάκαμψη έρχεται'. Επίσης, που είπαμε ότι τα βρήκαν αυτά τα λεφτά? Α ναι, "στην υγειά των κορόιδων"
ΑΥΞΑΝΟΥΝ οι πιέσεις προς τις τράπεζες προκειμένου να βρουν κεφάλαια έπειτα από την πράξη του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, η οποία ξεκαθαρίζει το τοπίο ως προς τον υπολογισμό των εποπτικών κεφαλαίων των εγχώριων τραπεζών.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=23/08/2009&id=75344
Η διεθνής οικονομική κρίση δημιουργεί νέες προκλήσεις για τα 100 εκατομμύρια των μεταναστών εργατών στον κόσμο. Η συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας και οι περικοπές αρκετών επιχειρήσεων στα ανεπτυγμένα κράτη της Δύσης δεν είναι μόνον επώδυνη για τους γηγενείς, αλλά και για τους αλλοδαπούς εργάτες που μέχρι πρότινος έβρισκαν με σχετική άνεση εργασία εκεί, βελτιώνοντας την οικονομική κατάσταση όχι μόνο των ιδίων αλλά, στις περισσότερες περιπτώσεις, των οικογενειών τους και των χωρών προέλευσής τους, χάρη στα εμβάσματα που στέλνουν από το εξωτερικό. Εδώ στην Ελλάδα το έχουμε ζήσει αυτό, και σαφώς τα πιο 'μικρά" κράτη θα έχουν σοβαρό πρόβλημα, γιατί θα χάσουν τα λεφτά που έρχονταν από τους εργαζόμενους - μετανάστες στο εξωτερικό
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_23/08/2009_326565
Humble pie for bust billionaire
Billionaire businessman Sergei Polonsky once declared that anybody in his native Russia who failed to make at least $1bn was "a loser".
But that was before his Mirax Group company's assets were frozen by a court for failing to repay a $242m loan.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8214807.stm
Αδιέξοδο στη Διεθνή Σύνοδο για τον πυρηνικό αφοπλισμό Αφού όλοι τους ε΄χουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους το να τα ρίξουν, πως να εμπιστευτούν τον άλλον για να "αφοπλιστούν"?
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100036_23/08/2009_326633
Η Κίνα προβάλλει τις ναυτικές της φιλοδοξίες
Οι γεωπολιτικές ισορροπίες αλλάζουν πάντοτε με αργό ρυθμό. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν στρατιωτικές δυνάμεις πολύ ισχυρότερες από εκείνες που διαθέτει ο υπόλοιπος κόσμος, ιδιαίτερα όσον αφορά το ναυτικό.
Ομως, ακόμα και σε αυτόν τον τομέα, οφείλουν στο εξής να λαμβάνουν υπόψη τους και άλλους «παίκτες», όπως η Κίνα, η οποία έχει ενταχθεί πλέον στην κλειστή λέσχη των οκτώ κρατών με τους μεγαλύτερους πολεμικούς στόλους στον κόσμο(1).
Η αντίθεση με τη δεκαετία του '50 είναι εξαιρετικά έντονη: Εκείνη την εποχή, η Κίνα κατόρθωσε, αποκλειστικά και μόνο με τη βοήθεια της Σοβιετικής Ενωσης, να αποκτήσει έναν μικρό στόλο που προοριζόταν για την άμυνα των παραλίων της. Μήπως σήμερα η Κίνα, η οποία επί πολλές χιλιετίες υπήρξε μια εσωστρεφής ηπειρωτική δύναμη, μεταμορφώνεται σε θαλασσοκράτειρα παγκόσμιας εμβέλειας, όπως υποστηρίζουν οι αμερικανικές στρατιωτικές εκθέσεις;
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=23/08/2009&id=75109
http://1.bp.blogspot.com/_qZv--tE2luA/SosZoPVnxaI/AAAAAAAAAgM/1aA5MpFcA1E/s320/200px-Littleprince.JPG
Η Σοφία του Μικρού Πρίγκηπα
Αγαπημένοι φίλοι,
αν και δεν μου αρέσει να μιλώ για τον εαυτό μου θα μοιραστώ σήμερα μαζί σας ένα μάθημα της ζωής μου μέσω της "κριτικής" ενός βιβλίου.
Όταν ξεκίνησα να μαθαίνω γαλλικά σκέφτηκα να βρω ένα κλασσικό βιβλίο, εύκολο στην ανάγνωση. Ο σκοπός ήταν να συνδιάσω τη βαρετή γραμματική με την ενδιαφέρουσα ανάγνωση. Λόγω πείρας από τα Ολλανδικά, αποφάσισα να διαλέξω κάποιο παραμυθάκι, κατά προτίμηση για μικρά παιδιά, αφού στα γαλλικά είμαι πλέον ενός χρονών και 4 μηνών... Το μόνο που ήρθε στο μυαλό μου και που δεν είχα διαβάσει ήταν ο Μικρός Πρίγκηπας. Όταν το ζήτησα στο βιβλιοπωλείο του πανεπιστημίου, μου είπαν να κοιτάξω στα παιδικά βιβλία και άμα δεν ήταν εκεί, θα μπορούσαν να μου το παραγγείλουν. Όπως και έγινε τελικά.
Μετά από 2-3 μήνες τελείωσα αυτό το μικρό βιβλιαράκι. Μόνο που αποδείχθηκε ότι εγώ, οι υπεύθυνοι του βιβλιοπωλείου του πανεπιστημίου, όπως και πολλοί άλλοι που δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο κάναμε ένα μεγάλο λάθος. Το βιβλίο δεν είναι παιδικό. Μοιάζει ίσως για όποιον το έχει ξεφυλλίσει, αλλά δεν το έχει διαβάσει προσεκτικά. Ίσως να μπερδεύει λίγο τα πράγματα και η αφιέρωση που κάνει ο συγραφέας στην αρχή του βιβλίου, αλλά ο προσεκτικός αναγνώστης δεν μπορεί να ξεγελαστεί τόσο εύκολα:
Στον Leon WERTH
θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη απ' τα παιδιά που αφιέρωσα το βιβλίο αυτό σ' ένα μεγάλο· ωστόσο, έχω μια σοβαρή δικαιολογία: αυτός ο μεγάλος είναι ο πιο καλός μου φίλος σε τούτο τον κόσμο. Έχω και μια άλλη δικαιολογία: αυτός ο μεγάλος όλα τα καταλαβαίνει, ακόμη και τα παιδικά βιβλία. Έχω και μια τρίτη δικαιολογία: αυτός ο μεγάλος ζει στη Γαλλία, όπου πεινάει και κρυώνει. Έχει τόσο μεγάλη ανάγκη από κάποια παρηγοριά. Αν όλοι οι παραπάνω λόγοι δεν είναι αρκετοί, πολύ θα το ήθελα ν' αφιερώσω τούτο το βιβλίο στο παιδί που ήταν άλλοτε αυτός ο μεγάλος. Όλοι οι μεγάλοι ήταν κάποτε παιδιά (Μα λίγοι ίσως ανάμεσά τους το θυμούνται). Διορθώνω, λοιπόν, την αφιέρωσή μου:
Στον Leon WERTH όταν ήταν μικρό παιδί
Ο συγραφέας Antoine de Saint-Exupéry δημιούργησε ένα αριστούργημα ποίησης, ανθρωπισμού και συγκίνησης το οποίο πρωτοεκδόθηκε το 1943. Κάνει αρκετές στοχαστικές παρατηρήσεις για τη ζωή και την ανθρώπινη φύση που αποτελούν πρώτης τάξεως τροφή για σκέψη. Ένα βιβλίο που χτίζεται αριστοτεχνικά βήμα προς βήμα γύρω από ένα μυστικό ξεχασμένο εδώ και καιρό από τους περισσότερους ανθρώπους (μεγάλους όχι τα παιδιά). Το μυστικό είναι απλό, αλλά λίγοι το καταλαβαίνουν σε όλη του την σημασία: "Οι άνθρωποι βλέπουν καλά μόνο με την καρδιά. Το ουσιώδες είναι αόρατο για τα μάτια." Η φιλία και η ομορφιά είναι μερικά από τα ουσιώδη, αλλά πως μπορείς να τα δεις αν όχι με τα μάτια της καρδιάς; Αν δεν μπορέσεις να τα αισθανθείς; Και πως να την αισθανθείς αν δεν έχεις πονέσει και προσπαθήσει γι'αυτά; "Είναι ο χρόνος που έχεις χάσει για το ρόδο σου, που κάνει το ρόδο σου σημαντικό." λέει η αλεπού που είχε ζητήσει να εξημερωθεί από τον Μικρό Πρίγκηπα.
Κεφ. ΧΧΙ (Απόσπασμα)
"Η ζωή μου είναι πολύ μονότονη. Κυνηγώ τα κοτόπουλα, οι άνθρωποι με κυνηγούν. Όλα τα κοτόπουλα μοιάζουν μεταξύ τους, και όλοι οι άνθρωποι μοιάζουν μεταξύ τους. Και έτσι έχω αρχίσει να βαριέμαι. Αν με εξημερώσεις, θα νιώσω να έχει έρθει ο ήλιος στη ζωή μου. Θα αναγνωρίζω τον ήχο από τα βήματά σου που θα είναι διαφορετικά από εκείνον όλων των άλλων. Τα άλλα βήματα με κάνουν να κρύβομαι .Τα δικά σου θα με καλούν, σα μουσική, έξω από τη κρυψώνα μου. Και μετά, βλέπεις εκείνα τα χωράφια με το σιτάρι; Δεν τρώω ψωμί. Το σιτάρι μου είναι εντελώς άχρηστο. Τα χωράφια με το σιτάρι δεν μου λένε τίποτα. Και αυτό είναι θλιβερό. Μα τα δικά σου μαλλιά έχουν το χρώμα του χρυσού. Σκέψου πόσο θαυμάσιο θα είναι όταν θα με έχεις εξημερώσει. Τα στάχυα που είναι επίσης χρυσά, θα με κάνουν να σε σκέφτομαι. Και θα μου αρέσει να ακούσω τον αέρα ανάμεσα στα σιτάρια..."
- "Σε παρακαλώ εξημέρωσέ με!" είπε.
- "Το θέλω πάρα πολύ" απάντησε ο Μικρός Πρίγκηπας. "Αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Ψάχνω για φίλους και θέλω να γνωρίσω πολλά πράγματα."
- "Γνωρίζουμε μόνο τα πράγματα που εξημερώνουμε", είπε η Αλεπού. "Οι άνθρωποι δεν έχουν χρόνο να γνωρίσουν το οτιδήποτε. Αγοράζουν τα έτοιμα πράγματα από τα καταστήματα. Αλλά δεν υπάρχει κανένα κατάστημα στο κόσμο από το οποίο να μπορούν να αγοράζουν φίλους και έτσι οι άνθρωποι δεν έχουν πια κανένα φίλο. Εάν θες ένα φίλο, εξημέρωσε με..."
"Τι πρέπει να κάνω για να σε εξημερώσω;" ρώτησε ο Μικρός Πρίγκηπας.
"Πρέπει να είσαι πολύ υπομονετικός" απάντησε η Αλεπού. "Πρώτα θα καθίσεις στο γρασίδι κάπως μακριά μου, όπως τώρα. Θα σε βλέπω με την άκρη του ματιού μου και δεν λες τίποτα. Οι λέξεις είναι αιτία παρεξηγήσεων. Μέρα με τη μέρα θα έρχεσαι πιο κοντά μου..."
Την επόμενη ημέρα ο Μικρός Πρίγκηπας επέστρεψε.
"Θα ήταν καλύτερα να έρχεσαι πάντα την ίδια ώρα" είπε η Αλεπού. "Για παράδειγμα, αν έρχεσαι στις τέσσερις η ώρα το απόγευμα, τότε γύρω στις τρεις η ώρα θα αρχίσω να νιώθω ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα θα νιώθω όλο και πιο ευτυχισμένη. Στις τέσσερις η ώρα, θα είμαι ανήσυχη και σχεδόν θα χοροπηδώ από ευτυχία. Θα σου δείχνω πόσο ευτυχισμένη είμαι. Αλλά αν δεν έρχεσαι συγκεκριμένη ώρα, δεν θα ξέρω πότε θα πρέπει να φορέσει η καρδιά μου τα καλά της για να σε υποδεχθεί... Πρέπει τηρούμε τα τελετουργικά..."
"Τι θα πει τελετουργικό;" ρώτησε ο Μικρός Πρίγκηπας.
"Και τα τελετουργικά είναι επίσης ένα πράγμα πολύ ξεχασμένο" είπε η Αλεπού. "Είναι αυτό που κάνει τη μια ημέρα να διαφέρει από τις άλλες ημέρες, την μια ώρα από τις άλλες ώρες. Για παράδειγμα, οι κυνηγοί έχουν ένα τελετουργικό. Κάθε Πέμπτη χορεύουν με τα κορίτσια του χωριού. Έτσι η Πέμπτη είναι μια θαυμάσια ημέρα για μένα! Μπορώ να κάνω ένα περίπατο στους αμπελώνες. Αλλά αν οι κυνηγοί χόρευαν οποτεδήποτε, κάθε ημέρα θα ήταν όπως κάθε άλλη ημέρα, και δεν θα μπορούσα ποτέ να έχω καθόλου διακοπές."
Έτσι ο Μικρός Πρίγκηπας εξημέρωσε την Αλεπού. Και όταν έφτασε η ώρα της αναχώρησής του πήγε κοντά της.
"Α" είπε η Αλεπού, "θα κλάψω."
"Εσύ φταις γι' αυτό" είπε ο Μικρός Πρίγκηπας. "Δεν ήθελα να σου κάνω κακό - μα εσύ θέλησες να σε εξημερώσω..."
"Ναι, είναι αλήθεια" είπε η Αλεπού.
"Μα τώρα πρόκειται να κλάψεις!" είπε ο Μικρός Πρίγκηπας.
"Ναι, είναι αλήθεια" είπε η Αλεπού.
"Τότε δεν κέρδισες κάτι που σε εξημέρωσα!"
"Κέρδισα" είπε η Αλεπού. "Κέρδισα το χρώμα του σταχυού."
Δηλαδή όπως το θέτει ο ίδιος ο συγραφέας σε άλλο βιβλίο του: "Αυτός που έχει φύγει, αν διατηρούμε την μνήμη του, κατοικεί μέσα μας πιο δυναμικά - όχι - πιο ζωντανά και από τους ζωντανούς ανθρώπους."
Κεφ. ΧΧΙΙΙ
- Καλημέρα, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Καλημέρα, είπε ο έμπορος.
Ήταν ένας έμπορος τελειοποιημένων χαπιών που έκοβαν τη δίψα. Έπινες ένα κάθε βδομάδα και έτσι δεν ένιωθες πια την ανάγκη να πιεις νερό.
- Γιατί τα πουλάς αυτά; είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Κάνεις μεγάλη οικονομία χρόνου, είπε ο έμπορος. Οι ειδικοί έχουν κάνει τους υπολογισμούς. Κερδίζεις πενηντατρία λεπτά τη βδομάδα.
- Και τι τα κάνεις αυτά τα πενηντατρία λεπτά;
- Τα κάνεις ότι θέλεις...
«Εγώ, είπε μέσα του ο μικρός πρίγκιπας, αν είχα πενηντατρία λεπτά σε χρόνο να ξοδέψω, θα έκανα σιγά-σιγά ένα ωραίο περίπατο μέχρι κάποια πηγή...
Ο συγραφέας επιχειρεί να ξυπνήσει ξεχασμένα συναισθήματά μας. Επίσης προσπαθεί να προβάλλει τον λανθασμένο τρόπο ζωής μας και την λάθος σκέψη μας σε πολλά θέματα. Όπλο του η αχαλίνωτη γόνιμη φαντασία του. Γνώμη μου είναι ότι τα καταφέρνει με απαράμιλλη δεξιοτεχνία, μέσα από ένα φαινομενικά απλό αλλά παράλληλα βαθειά φιλοσοφικό κείμενο.
Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους σας με την προτροπή να μην ξεγελαστείτε από την φαινομενική του απλότητα και το διαβάσετε γρήγορα. Είναι και αυτή μια αρρώστια της εποχής μας βλέπετε. Νομίζουμε ότι η ζωή μας είναι μικρή και προσπαθούμε να την ζήσουμε γρήγορα. Αυτό είναι όμως που την συρρικνώνει και την κάνει άσχημη. Πως θα μπορέσεις να δεις την ομορφιά αν κάνεις κάτι γρήγορα; Δεν πρέπει να κοντασταθείς σταματώντας να κάνεις αυτό που κάνεις και να κοιτάξεις γύρω σου με τα μάτια της καρδιάς; Πως αλλιώς θα μπορέσεις να την δεις; Η ζωή είναι μεγάλη από μόνη της. Αν προσπαθείς να την ζήσεις με αργούς ρυθμούς τότε και μόνο τότε μπορεί να γίνει απέραντη και γεμάτη θησαυρούς κάτω από κάθε πέτρα του δρόμου της...
Όλο το βιβλίο στα ελληνικά εδώ (http://www.phys.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/antoine_de_saint-exupery_le_petit_prince/o_mikros_pringhpas.htm) και εδώ (http://clubs.pathfinder.gr/public_prince/366861).
http://sobaresapopseis.blogspot.com/2009/08/blog-post_19.html
http://ottawafoodies.com/static/img/forumpost/6793.jpg
Φάτε φαί από τους σκουπιδοτενεκέδες
Try Dumpster-diving, airline tells workers
Northwest Airlines, which has slashed wages and jobs and is looking to lay off more workers as it exits bankruptcy, has apologized for distributing a booklet of money-savings tips for workers that includes advice that they go dumpster-diving
http://articles.moneycentral.msn.com/News/TryDumpsterDivingAirlineTellsWorkers.aspx
«Βλέπουν» ανάκαμψη τραπεζίτες και αγορές
Ξέφρενο ράλι σε Χ.Α. και διεθνή χρηματιστήρια
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4532684&ct=3
Η δύναμη που έχουν συγκεντρώσει είναι πράγματι μεγάλη, καταφέρνουν να πείσουν μεγάλες μερίδες κόσμου για πράγματα που δεν ισχύουν από πουθενά
http://images.tanea.gr/assetservice/Image.ashx?c=12078172&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=800 http://img252.imageshack.us/img252/3144/theylive.jpg
Finance ministers meeting in London next month will speak against any premature end to stimulus programs and press on with reforms of the global financial system, Australian Treasurer Wayne Swan said today. Είναι ξεκάθαρο το μήνυμα προς τους τραπεζίτες ακι τους; βιομήχανους ότι το "πάρτυ" εις βάρος μας θα συνεχιστεί
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aXEXmr1.Q7GU
European Central Bank Governing Council members Ewald Nowotny and Erkki Liikanen signaled the bank won’t rush to reverse its economic stimulus even as signs mount that a recovery from recession is under way.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aTky6opFhMjk
Πάντως, βγήκε πριν 2-3 μέρες στο bloomberg tv και ένας από τους ελάχιστους σχετικά αξιοπρεπείς αναλυτές, και είπε την αλήθεια - δείτε το σχετικό βίντεο, αν θέλετε μια "τηλεοπτική" ενημέρωση:
http://www.youtube.com/watch?v=nErPRSSoZ8o
http://hbr.harvardbusiness.org/hb/article_assets/hbr/0907/R0907R_A.gif
Είναι η πρώτη φορά στη σύγχρονη που έχουμε μείωση της κατανάλωσης στις ΗΠΑ. Ποιος θα τα αγοράσει αυτά τα εμπορεύματα τώρα?
Μια καταπληκτική ανάλυση:
Are you stimulated yet? We hope you are, because we’ve just witnessed the largest economic stimulus in the history of the world. Never before have so many government dollars been thrown at the economy to prevent a depression. When added together, the combined financial, monetary and fiscal stimuli in the US are more than the cost of the two World Wars and “The New Deal” combined.
Stimulus spending worldwide has taken the form of a combination of tax cuts, transfer payments (free money) and infrastructure investments on roads, schools, railroads etc. In the US, the financial and stimulus contributions have been especially impressive in scale. According to CNN’s bailout tracker, the various US government departments have committed to stimuli worth $11 trillion dollars and have issued cheques totaling $2.8 trillion dollars thus far in 2009.
Neil Barofsky, the Special Investigator General for the TARP program, has estimated that the total cost to the US taxpayer could be as high as $23 trillion.
The vast majority of this stimulus has been directed at the financial sector - a complete waste of money in our opinion, supporting a segment of the economy that never deserved to be bailed out. Nonetheless, the US taxpayer has spent massive sums, committed to promises worth even more and may ultimately owe debt in the double-digit trillions when all is said and done. Nice of them to spend so generously, wouldn’t you say?
Although the stimulus has been fantastic for the stock market, it has generated very little benefit for “Main Street”. To make matters worse, the effects of the stimulus packages have already started to wear off. To explain why, we must mention the American Recovery and Reinvestment Act of 2009 (ARRA), which was specifically directed at stimulating the real economy as opposed to “saving Wall Street”. ARRA calls for a total spend of $787 billion, which breaks down into $287B in tax breaks, $192B in direct aid and $308B in discretionary spending. According to Christina Romer, a White House economic advisor, 70% of this stimulus will be spent by the end of September 2010. What impact will this stimulus have on the economy? Chart A presents results from Moody’s that is representative of several private forecasts that we have reviewed.
The chart illustrates the ARRA’s impact on real GDP by quarter, and reveals that right now, in Q3 2009, the US is experiencing the maximum impact of the Obama stimulus package. That’s right - this is as good as it gets. The majority of the Act consists of tax cuts and transfer payments to citizens, the impact of which was felt within the first two quarters of being received.
By the end of September 2009 this stimulus will have worn off, and along with it will vanish the greatest marginal impact of the entire stimulus package itself. According to economic forecasters like Moody’s, by 2010 the net impact of the stimulus package to real GDP will be barely over 1%. This is not good news for “Main Street”, especially considering the dramatic increase in unemployment that we’ve witnessed recently. If the effects of stimulus wear off as quickly as they were injected, we could be in for a very difficult Fall (no pun intended). To make matters worse, this scenario is not limited to the US alone - it could potentially impact any of the other large economic powers who have instituted their own massive stimulus packages, most notably China, resulting in a simultaneous global economic decline that would make 2008 look pleasant in comparison.
China deserves special mention here, because on a percentage of GDP basis, they are far and away the greatest stimulator of all. While the US has made significant commitments, their $2.8 trillion capital deployment to date only represents a mere 20% of their 2008 GDP. Chinese government spending (combined with Chinese bank lending), on the other hand, is completely unprecedented in the history of banking, and far outweighs the US stimulus in scale and scope. The Chinese have deployed 4 trillion yuan in stimulus spending through to 2010.
In concert with this stimulus, the Chinese central bank has scrapped its national lending quotas in order to jump start their economic engine. In the first half of 2009, Chinese bank lending hit a record high of 7.37 trillion yuan.
Assuming their stimulus package is evenly split between 2009 and 2010, it equates to 8.37 trillion yuan of fiscal spending and lending by Chinese banks. For perspective, the Chinese economy generated 13 trillion yuan in the first half of 2008.
So in effect, the Chinese have injected a stimulus equivalent to 64% of their first half 2008 GDP in the first half of 2009. Please understand us when we tell you that this is unprecedented. The Chinese government has effectively spent and lent enough in six months to buy 122 Ford Class aircraft carriers at US$8.1 billion a piece. It is akin to the US government injecting (and US banks lending) almost $4.5 trillion USD to its citizens and businesses before July 2009…an ungodly sum that would impact every asset class under the sun. Is it any wonder then that the Shanghai stock exchange has more than doubled from trough to peak since its November lows?
What is perhaps even more surprising, however, is the fact that the Chinese stimulus has had a seemingly lackluster impact on the Chinese economy. Despite its massive size, the stimulus program has only generated a 7.9% increase in their 2009 GDP. For perspective, this represents a mere 1 trillion yuan return on a 9.37 trillion yuan stimulus - not a good return on investment. So if the money hasn’t generated GDP growth, where did it go? It’s gone everywhere. Their government-induced liquidity flood has “soaked” virtually every speculative asset class in China. Copper, nickel, steel, Chinese equities, Chinese real estate - they’ve all appreciated in spite of the obvious and acknowledged weakness in the global economy. It’s been great in the short-term - but this money was LENT OUT remember, and must eventually be paid back. It is not a sustainable long-term growth model, and in the words of Wu Xiaoling, a previous deputy governor of the Chinese central bank, “will sow bad seeds for [China’s] economic adjustment.”
It is our view that the world’s combined government stimuli have completely distorted the global economy in the short term, and have encouraged a false sense of hope in the stock market. While the market has rallied, the real economy continues to struggle, and is notably worse in many areas. Rates of employment, corporate revenues, US housing prices and retail sales all continue to decline in the face of ‘shock and awe economics’. In our assessment of recent economic data, there are only two possible explanations for the recent market rally. Either investors are discounting an incredible economic recovery that is just around the corner (hard to believe), or the extra liquidity injected into the economy has found its way into the stock market. We’re leaning towards the latter alternative.
So what happens next? Will the Keynesian miracle take hold? Will the recovery be strong enough to pay back the increased debt load that was needed to jolt the economy back to life? It seems unlikely. On July 29th two Chinese banks announced that they would limit loans in the second half of 2009. Since the announcement, Chinese stocks have reversed into a considerable down trend. This is reflected in the chart of CSI 300 stock index, which tracks the performance of the largest and most liquid stocks traded on the Shanghai and Shenzhen stock exchanges (see CHART B). Now that the excess stimulus liquidity has been removed, all asset classes that previously benefited will begin to fall. The CSI 300 suggests this process is well underway.
The Federal Reserve has embarked on its own monetary injections, called quantitative easing, by buying $1.745 trillion dollars worth of debt issued by Fannie Mae, Freddie Mac and treasury bills issued by US government. On August 12, 2009 the Federal Reserve provided guidance on their plans to ease the program. Interestingly enough, they extended the completion date from September to October 2009 in order to keep the option of boosting purchases later this Fall. If the Chinese experience is an early lesson, removing the stimulus liquidity from the market could be a dangerous proposition. We have already proven there are not enough buyers of US debt to support the budget deficit this year (please see “The Solution…is the Problem”), and we suspect that much of the US monetary stimulus used to purchase debt issued by Fannie and Freddie has actually made its way into the new US Treasury auctions - thereby supporting the record US budget deficit in 2009. This two step debt monetization process is a complicated topic that we will address in a future MAAG. In the world of government stimulus, the size and speed of the injections are critical to their impact. Once the taps are turned on full bore, any reduction to the stimulus will have almost the same negative impact as removing it entirely. We are now seeing this reduction on three fronts: the Federal Reserve threatening to close the window on its 'quantitative easing’ program; the tax cuts and transfers already paid out to US citizens; and the Chinese banks now reining in their excessive lending. In trader terms - we will soon have no "dry powder" left to burn. In their 2008 annual report, the Bank for International Settlements (BIS) recently reviewed previous banking crises and suggested that a sustainable recovery would require the banking system to take losses, dispose of non-performing assets, eliminate excess capacity and rebuild capital bases. The BIS concludes that “these conditions are not being met and any stimulus will therefore only lead to a temporary pick up in growth followed by protracted stagnation.”
We agree wholeheartedly, and have seen nothing yet to suggest that the real problems plaguing the world’s banking system are being addressed. In our view, the threat of a double dip recession remains real. When the stimulus effects wear off there will be nothing left to replace the artificial demand they have induced. Investors should be prepared for what awaits us beyond the stimulus.
http://www.zerohedge.com/article/sprott-beyond-stimulus
Boom and burst: Don’t be fooled by false signs of economic recovery. It’s just the lull before the storm
The A-share market is collapsing again, like many times before. It takes numerous government policies and “expert” opinions to entice ignorant retail investors into the market but just a few days to send them packing. As greed has the upper hand in Chinese society, the same story repeats itself time and again.
I am not sure this bubble that began six months ago is truly over. The trigger for the current selling was the tightening of lending policy. Bank lending grew marginally in July. On the ground, loan sharks are again thriving, indicating that the banks are indeed tightening. Like before, government officials will speak to boost market sentiment. They might influence government-related funds to buy. “Experts” will offer opinions to fool the people again. Their actions might revive the market temporarily next month, but the rebound won’t reclaim the high of August 4.
This bubble will truly burst in the fourth quarter when the economy shows signs of slowing again. Land prices will start to decline, which is of more concern than the collapse of the stock market, as local governments depend on land sales for revenue. The present economic “recovery” began in February as inventories were restocked and was pushed up by the spillover from the asset market revival. These two factors cannot be sustained beyond the third quarter. When the market sees the second dip looming, panic will be more intense and thorough.
The US will enter this second dip in the first quarter of next year. Its economic recovery in the second half of this year is being driven by inventory restocking and fiscal stimulus.
However, US households have lost their love for borrow-and-spend for good. American household demand won’t pick up when the temporary growth factors run out of steam. By the middle of the second quarter next year, most of the world will have entered the second dip. But, by then, financial markets will have collapsed.
China’s A-share market leads all the other markets in this cycle. Even though central banks around the world have kept interest rates low, the financial crisis has kept most banks from lending. Only Chinese banks have lent massively. That liquidity inflated the mainland stock market first, then commodity markets and property market last. Stock markets around the world are now following the A-share market down.
By next spring, another stimulus story, involving even bigger sums, will surface. “Experts” will offer opinions again on its potency. After a month or two, people will be at it again. Such market movements are bear-market bounces. Every bounce will peak lower than the previous one. The reason that such bear-market bounces repeat is the US Federal Reserve’s low interest rate.
The final crash will come when the Fed raises the interest rate to 5 per cent or more. Most think that when the Fed does this, the global economy will be strong and, hence, exports would do well and bring in money to keep up asset markets. Unfortunately, this is not how our story will end this time. The growth model of the past two decades - Americans borrow and spend; Chinese lend and export - is broken for good. Policymakers have been busy stimulating, rather than reforming, in desperate attempts to bring growth back. The massive increase in money supplies around the world will spur inflation through commodity-market speculation and inflation expectations in wage setting. We are not in the midst of a new boom. We are at the last stage of the Greenspan bubble. It ends with stagflation.
Hong Kong’s asset markets are most sensitive to the Fed’s policy due to the currency peg to the US dollar. But, in every cycle, stories abound about mysterious mainlanders arriving with bags of cash. Today, Hong Kong’s property agents are known to spirit mainland-looking men, with small leather bags tucked under their arms, to West Kowloon to view flats. Such stories in the past of mainlanders paying ridiculous prices for Hong Kong flats usually involved buyers from the northeast. In this round, Hunan people have surfaced as the highest bidders. The reason is, I think, that Hunan people sound even more mysterious. But, despite all this talk, the driving force for Hong Kong’s property market is the Fed’s interest rate policy.
Punters in Hong Kong view the short-term interest rate as the cost of capital. It is currently close to zero. When the cost of capital is zero, asset prices are infinite in theory. At least in this environment, asset prices are about story-telling. This is why, even though Hong Kong’s economy has contracted substantially, its property prices have surged. Of course, the short-term interest rate isn’t the cost of capital; the long-term interest rate is. Its absence turns Hong Kong into a futile ground for speculation, where asset prices increase more on the way up and decrease more on the way down.
When the Fed raises the interest rate, probably next year, Hong Kong’s property market will collapse. When the Fed’s policy rate reaches 5 per cent, probably in 2011, Hong Kong’s property prices will be 50 per cent lower.
Andy Xie
South China Morning Post Aug 24, 2009
http://www.scmp.com/portal/site/SCMP/menuitem.2af62ecb329d3d7733492d9253a0a0a0/?vgnextoid=e625067403743210VgnVCM100000360a0a0aRCRD&ss=China&s=News
http://www.ritholtz.com/blog/2009/08/boom-and-burst-dont-be-fooled-by-false-signs-of-economic-recovery-its-just-the-lull-before-the-storm/
http://1.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/SpJ82ceTmsI/AAAAAAAAJgM/JwXQlpLO7Mo/s200/image002.jpg
Μήπως ο Καραμανλής έγινε μαρξιστής;
Διαβάζεις στην μια σελίδα εφημερίδας δηλώσεις του Καραμανλή του ισχυρίζεται ότι «Η οικονομική κρίση πλήττει κάθε Ελληνίδα και κάθε Ελληνα».
Και μόλις γυρίσεις σελίδα στην ίδια φυλλάδα διαπιστώνεις ότι οι τραπεζίτες βλέπουν πάλι τα κέρδη τους να προχωράν σε αστρονομικά ύψη.
Αν μάλιστα κρατάς αρχείο ξέρεις ότι και οι εφοπλιστές ταξιδεύουν σε πρωτόγνωρα πελάγη κερδών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο όμιλος Χανδρή μετά την παραλαβή του νέου τους δεξαμενοπλοίου και των τριών φορτηγών που βρίσκονται υπό κατασκευή θα διαχειρίζεται 37 πλοία, ο στόλος της Αγγελικής Φράγκου που αγόρασε δύο ακόμα φορτηγά θα διαχειρίζεται πλέον 59 πλοία και ο όμιλος Προκοπίου που πρόσθεσε στο στόλο του ένα νέο δεξαμενόπλοιο θα έχει τώρα 24 πλοία.
Μήπως ο Καραμανλής έγινε μαρξιστής και ασπάζεται την θέση ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και εθνικότητα οπότε τραπεζίτες, εφοπλιστές και λοιπούς πλουτοκράτες δεν τους συμπεριλαμβάνει στους «Ελληνες και στις Ελληνίδες»;
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2009/08/blog-post_2841.html
Death of the Consumer Οι άνεργοι/κακοπληρωμένοι/φοβισμένοι εργαζόμενοι ΔΕΝ ψωνίζουν. Κι ας λένε για "ανάκαμψη" οι κυβερνώντες, για να κοροιδέχουν τον κόσμο
Moving forward, the most critical indicator of the viability of our economy will be consumer spending. Simply put, without a buoyant consumer, there will be no recovery. Due no doubt to the negative characteristics of consumer data. the death of the consumer is receiving scant coverage.
America is a nation whose growth in recent decades has been predicated on a model of consumption. From a nation that used to save to invest, we now borrow to consume. As buying power in Treasuries from foreign entities wanes, we will be forced to fund our consumption through currently non-existent savings. An increased savings rate will put pressure on consumption, which will in turn pressure GDP. In the following chart, notice how consumption as a percent of GDP remains above historical norms. Consumption would have to contract another $800 Billion for personal consumption expenditures as a percent of GDP to revert to historical levels.
It is important to realize that what we are experiencing now isn't a classic inventory-led downturn, but a structural debt deflation. Since Americans have been wont to save, consumer credit has played an outsized role in our economic growth. As such, it is critical to be keen on developments in the availability of credit, which can be measured by consumer credit outstanding.
Consumer credit outstanding, a measure of short and intermediate-term credit, is falling precipitously. Banks are, quite justifiably, not willing to service loans to deteriorating credit risks. Until the unemployment picture improves, banks are unlikely to rapidly increase the extension of credit.
Notice that consumer credit outstanding has rebounded off of every single downturn besides the recession of 2001. Before we can realistically call for an end to the recession, we need to see a halt in the decline of consumer credit outstanding, and eventually a rebound. We are experiencing nothing of the sort yet.
Retail Sales
Consumption in the past decade, as reflected by retail sales, has enjoyed an impressive and inexorable rise. Year over year E- commerce sales growth remained robust even in the midst of the recession of 2001.; in fact, the rate of growth accelerated.
The consumer is conspicuously missing in this supposed "green shoot" environment. At the very least, the V-shaped recovery thesis is not corroborated by data on the consumer front. Hopes of recovery must therefore be regarded as mere presumption until the outlook for the consumer improves.
http://www.nakedcapitalism.com/2009/08/guest-post-death-of-consumer.html
The next bubble:
Priming the markets for tomorrow's big crash
A financial bubble is a market aberration manufactured by government, finance, and industry, a shared speculative hallucination and then a crash, followed by depression. Bubbles were once very rare—one every hundred years or so was enough to motivate politicians, bearing the post-bubble ire of their newly destitute citizenry, to enact legislation that would prevent subsequent occurrences. Πράγματι, πολύ πιθανό είναι να δούμε πολλές διαδοχικές φούσκες το επόμενο διάστημα πάντως
After the dust settled from the 1720 crash of the South Sea Bubble, for instance, British Parliament passed the Bubble Act to forbid “raising or pretending to raise a transferable stock.” For a century this law did much to prevent the formation of new speculative swellings.
Nowadays we barely pause between such bouts of insanity.
In a bubble, fictitious value goes away when market participants lose faith in the religion—when their false beliefs are destroyed as quickly as they had been formed. Since the early 1980s, the free-market orthodoxy of the Chicago School has driven policy on the upward slope of an economic boom, but we’re all Keynesians on the way down: rate cuts by the Federal Reserve, tax cuts by Congress, deficit spending, and dollar depreciation are deployed in heroic proportions.
Σε spoiler περιλαμβάνεται και το υπόλοιπο πολύ καλό άρθρο, ωστόσο είναι πολύ μεγάλο, οπότε διαβάστε το αν και όταν έχετε χρόνο. Αξίζει τον κόπο βέβαια, αλλά είναι μεγάλο σε μέγεθος, οφείλω να προειδοποιήσω
The dot-com crash of the early 2000s should have been followed by decades of soul-searching; instead, even before the old bubble had fully deflated, a new mania began to take hold on the foundation of our long-standing American faith that the wide expansion of home ownership can produce social harmony and national economic well-being. Spurred by the actions of the Federal Reserve, financed by exotic credit derivatives and debt securitiztion, an already massive real estate sales-and-marketing program expanded to include the desperate issuance of mortgages to the poor and feckless, compounding their troubles and ours.
That the Internet and housing hyperinflations transpired within a period of ten years, each creating trillions of dollars in fake wealth, is, I believe, only the beginning. There will and must be many more such booms, for without them the economy of the United States can no longer function. The bubble cycle has replaced the business cycle.
Such transformations do not take place overnight. After World War I, Wall Street wrote checks to finance new companies that were trying to turn wartime inventions, such as refrigeration and radio, into consumer products. The consumers of the rising middle class were ready to buy but lacked funds, so the banking system accommodated them with new forms of credit, notably the installment plan. Following a brief recession in 1921, federal policy accommodated progress by keeping interest rates below the rate of inflation. Pundits hailed a “new era” of prosperity until Black Tuesday, October 29, 1929.
The crash, the Great Depression, and World War II were a brutal education for government, academia, corporate America, Wall Street, and the press. For the next sixty years, that chastened generation managed to keep the fog of false hopes and bad credit at bay. Economist John Maynard Keynes emerged as the pied piper of a new school of economics that promised continuous economic growth without end. Keynes’s doctrine: When a business cycle peaks and starts its downward slide, one must increase federal spending, cut
taxes, and lower short-term interest rates to increase the money supply and expand credit. The demand stimulated by deficit spending and cheap money will thereby prevent a recession. In 1932 this set of economic gambits was dubbed “reflation.”
The first Keynesian reflation was botched. To be fair, it was perhaps impractical under the gold standard, for by the time the Federal Reserve made its attempt to ameliorate matters, debt was already out of control.
Banks failed, credit contracted, and GDP shrank. The economy was running in reverse and refused to respond to Keynesian inducements. In 1933, President Franklin D. Roosevelt called in gold and repriced it, hoping to test Keynes’s theory that monetary inflation stimulates demand. The economy began to expand. But it was World War II that brought real recovery, as a highly effective, demand-generating, deficit-and-debt-financed public-works project for the United States. The war did what a flawed application of Keynes’s theories could not.
Να τους αφήσουμε να μας κάνουν το ίδιο και τώρα?
A few weeks after D-Day, the allies met at the Mount Washington Hotel in Bretton Woods, New Hampshire, to determine the future of the international monetary system. It wasn’t much of a negotiation. Western economies were in ruins, and the international monetary system had been in disarray since the start of the Great Depression. The United States, now the dominant economic and military power, successfully pushed to peg the currencies of member nations to the dollar and to make dollars redeemable in American gold.
Americans could now spend as wisely or foolishly as our government policy decreed and, regardless of the needs of other nations holding dollars as reserves, print as many dollars as desired. But by the second quarter of 1971, the U.S. balance of merchandise trade had run up a deficit of $3.8 billion (adjusted for inflation)—an admittedly tiny sum compared with the deficit of $204 billion in the second quarter of 2007, but until that time the United States had run only surpluses. Members of the Bretton Woods system, most famously French President General Charles de Gaulle, worried that the United States intended to repay the money borrowed to cover its trade gap with depreciated dollars. Opposed to the exercise of such “exorbitant privilege,” de Gaulle demanded payment in gold. With the balance of payments so greatly out of balance, newly elected President Richard Nixon faced a run on the U.S. gold supply, and his solution was novel: unilaterally end the U.S. legal obligation to redeem dollars with gold; in other words, default.
More than a decade of economic and financial-market chaos followed, as the dollar remained the international currency but traded without an absolute measure of value. Inflation rose not just in the United States but around the world, grinding down the worth of many securities and brokerage firms. The Federal Reserve pushed interest rates into double digits, setting off two global recessions, and new international standards and methods for measuring inflation and floating exchange rates were established to replace the gold standard. After 1975, the United States would never again post an annual merchandise trade surplus. Such high-value, finished-goods-producing industries as steel and automobiles were no longer dominant. The new economy belonged to finance, insurance, and real estate—FIRE.
FIRE is a credit-financed, asset-price-inflation machine organized around one tenet: that the value of one’s assets, which used to fluctuate in response to the business cycle and the financial markets, now goes in only one direction, up, with no more than occasional short-term reversals. With FIRE leading the way, the United States, free of the international gold standard’s limitations, now had great flexibility to finance its deficits with its own currency. This was “exorbitant privilege” on steroids. Massive external debts built up as trade partners to the United States, especially the oil-producing nations and Japan, balanced their trade surpluses with the purchase of U.S. financial assets. The process of financing our deficit with private and public foreign funds became self-reinforcing, for if any of the largest holders of our debt reduced their holdings, the trade value of the dollar would fall—and with that, the value of their remaining holdings would be decreased. Worse, if not enough U.S. financial assets were purchased, the United States would be less able to finance its imports. It’s the old rule about bank debt, applied to international deficit finance: if you owe the banks $3 billion, the bank owns you. But if you owe the banks $10 trillion, you own the banks.
The FIRE sector’s power grew unchecked as the old manufacturing economy declined. The root of the 1920s bubble, it was believed, had been the conflicts of interest among banks and securities firms, but in the 1990s, under the leadership of Alan Greenspan at the Federal Reserve, banking and securities markets were deregulated. In 1999, the Glass-Steagall Act of 1933, which regulated banks and markets, was repealed, while a servile federal interest-rate policy helped move things along. As FIRE rose in power, so did a new generation of politicians, bankers, economists, and journalists willing to invent creative justifications for the system, as well as for the projects— ranging from the housing bubble to the Iraq war— that it financed. The high-water mark of such truckling might be the publication of the Cato Institute report “America’s Record Trade Deficit: A Symbol of Strength.” Freedom had become slavery; persistent deficits had become economic power.
The bubble machine often starts with a new invention or discovery. The Mosaic graphical Web browser, released in 1993, began to transform the Internet into a set of linked pages. Suddenly websites were easy to create and even easier to consume. Industry lobbyists stepped in, pushing for deregulation and special tax incentives. By 1995, the Internet had been thrown open to the profiteers; four years later a sales-tax moratorium was issued, opening the floodgates for e-commerce. Such legislation does not cause a bubble, but no bubble has ever occurred in its absence.
I had a front-row seat to the Internet-stock mania of the late 1990s as managing director of Osborn Capital, a “seed stage” venture-capital firm founded by Jeffrey 4. Venture-capital firms are defined by when, not where, they place their investments; a “seed stage” firm usually puts the first money into very young firms and takes an active role in that investment. Jeffrey Osborn was a senior executive at commercial Internet provider UUNet before and after the legislation passed. Prior to the legislation, bookings were less than $4 million a year; a few years later they were greater than $2 billion.
Osborn, with positions on the boards of more than half a dozen technology companies. I observed otherwise rational men and women fall under the influence of a fast-flowing and, it was widely believed, risk-free flood of money. Logic and historical precedent were pushed aside. I remember a managing partner of one firm telling me with certainty that if the company in which we’d invested failed, at least it had “hard assets,” meaning the notoriously depreciation-prone computer equipment the company had received in exchange for stock. A year after the bubble collapsed, of course, the market was flooded with such hard assets.
Deregulation had built the church, and seed money was needed to grow the flock. The mechanics of financing vary with each bubble, but what matters is that the system be able to support astronomical flows of funds and generate trillions of dollars’ worth of new securities. For the Internet, the seed money came from venture capital. At first, Internet startups were merely one part of a spectrum of enterprise-software and other technology industries into which venture capitalists put their money. Then a few startups like Netscape went public, netting massive returns. Such liquidity events came faster and faster. A loop was formed: profits from IPO investments poured back into new venture funds, then into new start-ups, then back out again as IPOs, with the original investment multiplied many times over, then finally back into new venture-capital funds.
The media stood by cheering, carrying breathless profiles of wunderkinder in their early twenties who had just made their first hundred million dollars; business publications grew thick with advertisements. The media barely questioned the fine points of the new theology. Skeptics were occasionally interviewed by journalists, but in general the public was exposed to constant reiterations of the one true faith. Government stood back—after all, there was little incentive for lawmakers to intervene. Members of Congress, who influence the agencies that oversee market-regulation functions, have never been unfriendly to windfall tax revenues, and the FIRE sector has very deep pockets. According to the donation-tracking website opensecrets.org, FIRE gave $146 million in political donations for the 2008 election cycle alone, and since 1990 more than $1.9 billion—nearly double what lawyers and lobbyists have donated, and more than triple the donations from organized labor.
Part of my job was to watch for the end-time, to maximize gains and guard the firm against sudden losses when the bubble finally popped. In March 2000, the signal arrived. One of our companies was investigating the timing of an IPO; the management team was hoping for April 2000. The representatives of one of the investment banks we talked to gave us a surprisingly specific recommendation that ran counter to advice offered by banks during the IPO-driven cycle of the preceding five years: they warned the company not to go public in April. We took the advice in the context of other indicators as a clear sign of a top, and over the next few months we liquidated stocks in public companies that we held as a result of earlier IPOs. Shortly thereafter, millions of investors with unrealized gains in mutual funds sold stock to raise enough cash to pay taxes on their capital gains. The mass selling set off a panic, and the bubble popped.
In a bubble, fictitious value goes away when market participants lose faith in the religion—when their false beliefs are destroyed as quickly as they had been formed. Since the early 1980s, the free-market orthodoxy of the Chicago School has driven policy on the upward slope of an economic boom, but we’re all Keynesians on the way down: rate cuts by the Federal Reserve, tax cuts by Congress, deficit spending, and dollar depreciation are deployed in heroic proportions.
The technology industry represents only a small fraction of the U.S. economy, but the effects of layoffs, cutbacks, and the collapsing stock market rippled through the economy and produced a brief national recession in the early part of 2001, despite a concerted effort by the Federal Reserve and Congress to avoid it. This left in its wake a crucial dilemma: how to counter the loss of that $7 trillion in fictitious value built up during the bubble.
The Internet boom had been a matter of abstract electrons and monetized eyeballs—castles in the sky translated into rising share prices. The new boom was in McMansions on the ground—wood and nails, granite countertops. The price-inflation process was traditional as well: there was way too much mortgage money chasing not enough housing. At the bubble’s peak, $12 trillion in fictitious value had been created, a sum greater even than the national debt.
We certainly should have known better. Historically, the price of American homes has risen at a rate similar to the annual rate of inflation. As the Yale economist Robert Shiller has pointed out, since 1890, discounting the housing boom after World War II, that rate has been about 3.3 percent. Why, then, did housing prices suddenly begin to hyperinflate? Changes in the reserve requirements of U.S. banks, and the creation in 1994 of special “sweep” accounts, which link commercial checking and investment accounts, allowed banks greater liquidity—which meant that they could offer more credit. This was the formative stage of the bubble. Then, from 2001 to 2002, in the wake of the dot-com crash, the Federal Reserve Funds Rate was reduced from 6 percent to 1.24 percent, leading to similar cuts in the London Interbank Offered Rate that banks use to set some adjustable-rate mortgage (ARM) rates. These drastically lowered ARM rates meant that in the United States the monthly cost of a mortgage on a $500,000 home fell to roughly the monthly cost of a mortgage on a $250,000 home purchased two years earlier. Demand skyrocketed, though home builders would need years to gear up their production.
With more credit available than there was housing stock, prices predictably, and rapidly, rose. All that was needed for hypergrowth was a supply of new capital. For the Internet boom this money had been provided by the IPO system and the venture capitalists; for the housing bubble, starting around 2003, it came from securitized debt.
To “securitize” is to make a new security out of a pool of existing bonds, bringing together similar financial instruments, like loans or mortgages, in order to create something more predictable, less risk-laden, than the sum of its parts. Many such “pass-thru” securities, backed by mortgages, were set up to allow banks to serve almost purely as middlemen, so that if a few homeowners defaulted but the rest continued to pay, the bank that sold the security would itself suffer
little—or at least far less than if it held the mortgages directly. In theory, risks that used to concentrate on a bank’s balance sheet had been safely spread far and wide across the financial markets among well-financed and experienced institutional investors.
The U.S. mortgage crisis has been labeled a “subprime mortgage crisis,” but subprime mortgages were only a sideshow that appeared late, as the housing-bubble credit machine ran out of creditworthy borrowers. The main event was the hyperinflation of home prices. Risks are embedded in price and lurk as defaults. Even after the faith that supported a bubble recedes, false beliefs continue to obscure cause and effect as the crisis unfolds.
Consider the chemical industry of forty years ago, back when such pollutants as PCBs were dumped into the air and water with little or no regulation. For years, the mantra of the industry was “the solution to pollution is dilution.” Mixing toxins with vast quantities of air and water was supposed to neutralize them. Many decades later, with our plagues of hermaphrodite frogs, poisoned ground water, and mysterious cancers, the mistake in that logic is plain. Modern bankers, however, have carried this mistake into the world of finance. As more and more loans with a high risk of default were made from the late 1990s to the summer of 2007, the shared level of credit risk increased throughout the global financial system.
Think of that enormous risk as ecomonic poison. In theory, those risk pollutants have been diluted in the oceanic vastness of the world’s debt markets; thanks to the magic of securitization, they are made nontoxic and so pose no systemic risk. In reality, credit pollutants pose the same kind of threat to our economy as chemical toxins do to our environment. Like their chemical counterparts, they tend to concentrate in the weakest and most vulnerable parts of the financial system, and that’s where the toxic effects show up first: the subprime mortgage market collapse is essentially the Love Canal of our ongoing risk-pollution disaster.
Read the front page of any business publication today and you can see the mess bubbling up. In the United States, Merrill Lynch took a $7.9 billion hit from its mortgage investments and experienced its first quarterly loss since 2001; Morgan Stanley, Bear Stearns, Citigroup, along with many other U.S. banks, have all suffered major losses. The Royal Bank of
Scotland Group was forced to write down $3 billion on credit-related securities and leveraged loans, and Japan’s Norinchukin Bank suffered $357 million in subprime-related losses in the six months prior to September 2007. Even more of this pollution will become manifest as home prices continue to fall.
The metaphor is not lost on those touched by debt pollution. In December 2007, Chip Mason of Legg Mason, one of the world’s largest money managers, said that the U.S. Treasury should put $20 billion into a “structured investment vehicles superfund” to boost investor confidence.
As more and more risk pollution rises to the surface, credit will continue to contract, and the FIRE economy—which depends on the free flow of credit—will experience its first near-death experience since the sector rose to power in the early 1980s. Because all asset hyperinflations revert to the mean, we can expect housing prices to decline roughly 38 percent from their peak as they return to something closer to the historical rate of monetary inflation. If the rate of decline stabilizes at between 6 and 7 percent each year, the correction has about six years to go before things stabilize, leaving the FIRE economy in need of $12 trillion. Where will that money be found?
Bubbles are to the industries that host them what clear-cutting is to forest management. After several years of recession, the affected industry will eventually grow back, but slowly—the NASDAQ, for example, at 5,048 in March 2000, had recovered only half of its peak value going into 2007. When those trillions of dollars first die and go to money heaven, the whole economy grieves.
The housing bubble has left us in dire shape, worse than after the technology-stock bubble, when the Federal Reserve Funds Rate was 6 percent, the dollar was at a multi-decade peak, the federal government was running a surplus, and tax rates were relatively high, making reflation—interest-rate cuts, dollar depreciation, increased government spending, and tax cuts—relatively painless. Now the Funds Rate is only 4.5 percent, the dollar is at multi-decade lows, the federal budget is in deficit, and tax cuts are still in effect. The chronic trade deficit, the sudden depreciation of our currency, and the lack of foreign buyers willing to purchase its debt will require the United States government to print new money simply to fund its own operations and pay its 22 million employees.
Our economy is in serious trouble. Both the production-consumption sector and the FIRE sector know that a debt-deflation Armageddon is nigh, and both are praying for a timely miracle, a new bubble to keep the economy from slipping into a depression.
We have learned that the industry in any given bubble must support hundreds or thousands of separate firms financed by not billions but trillions of dollars in new securities that Wall Street will create and sell. Like housing in the late 1990s, this sector of the economy must already be formed and growing even as the previous bubble deflates. For those investing in that sector, legislation guaranteeing favorable tax treatment, along with other protections and advantages for investors, should already be in place or under review. Finally, the industry must be popular, its name on the lips of government policymakers and journalists. It should be familiar to those who watch television news or read newspapers.
There are a number of plausible candidates for the next bubble, but only a few meet all the criteria. Health care must expand to meet the needs of the aging baby boomers, but there is as yet no enabling government legislation to make way for a health-care bubble; the same holds true of the pharmaceutical industry, which could hyperinflate only if the Food and Drug Administration was gutted of its power. A second technology boom—under the rubric “Web 2.0”—is based on improvements to existing technology rather than any new discovery. The capital-intensive biotechnology industry will not inflate, as it requires too much specialized intelligence.
There is one industry that fits the bill: alternative energy, the development of more energy-efficient products, along with viable alternatives to oil, including wind, solar, and geothermal power, along with the use of nuclear energy to produce sustainable oil substitutes, such as liquefied hydrogen from water. Indeed, the next bubble is already being branded. Wired magazine, returning to its roots in boosterism, put ethanol on the cover of its October 2007 issue, advising its readers to forget oil; NBC had a “Green Week” in November 2007, with themed shows beating away at an ecological message and Al Gore making a guest appearance on the sitcom 30 Rock. Improbably, Gore threatens to become the poster boy for the new new new economy: he has joined the legendary venture-capital firm Kleiner Perkins Caufield & Byers, which assisted at the births of Amazon.com and Google, to oversee the “climate change solutions group,” thus providing a massive dose of Nobel Prize–winning credibility that will be most useful when its first alternative-energy investments are taken public before a credulous mob. Other ventures—Lazard Capital Markets, Generation Investment Management, Nth Power, EnerTech Capital, and Battery Ventures—are funding an array of startups working on improvements to solar cells, to biofuels production, to batteries, to “energy management” software, and so on.
The candidates for the 2008 presidential election, notably Obama, Clinton, Romney, and McCain, now invoke “energy security” in their stump speeches and on their websites. Previously, “energy independence” was more common, and perhaps this change in terminology is a hint that a portion of the Homeland Security budget will be allocated for alternative energy, a potential boon for startups and for FIRE.
More valuable than campaign rhetoric, however, is legislation. The Energy Policy Act of 2005, a massive bill known to morning commuters for extending daylight savings time, contained provisions guaranteeing loans for alternative-energy businesses, including nuclear-power technology. The bill authorizes $200 million annually for clean-coal initiatives, repeals the current 160-acre cap on coal leases, offers subsidies for wind energy and other alternative-energy producers, and promises $50 million annually, over the life of the bill, for a biomass grant program.
Loan guarantees for “innovative technologies” such as advanced nuclear-reactor designs are also at hand; a kindler, gentler nuclear industry appears to be imminent. The Price-Anderson Nuclear Industries Indemnity Act has been extended through 2025; the secretary of energy was ordered to implement the 2001 nuclear power “roadmap,” and $1.25 billion was set aside by the Department of Energy to develop a nuclear reactor that will generate both electricity and hydrogen. The future of transportation may be neither solar- nor ethanol-powered but instead rely on numerous small nuclear power plants generating electricity and, for local transportation, hydrogen. At the state and local levels, related bills have been passed or are under consideration.
Supporting this alternative-energy bubble will be a boom in infrastructure—transportation and communications systems, water, and power. In its 2005 report card, the American Society of Civil Engineers called for $1.6 trillion to be spent over five years to bring the United States back up to code, giving America a grade of “D.” Decades of neglect have put us trillions of dollars away from an “A.” After last August’s bridge collapse in Minnesota, it took only a week for libertarian Robert Poole, director of transportation studies for the Reason Foundation, to renew the call for “highway public-private partnerships funded by tolls,” and for Hillary Clinton to put forth a multibillion-dollar “Rebuild America” plan.
Of course, alternative energy and the improvement of our infrastructure are both necessary for our national well-being; and therein lies the danger: hyperinflations, in the long run, are always destructive. Since the 1970s, U.S. dependence on foreign energy supplies has become a major economic and security liability, and our superannuated roadways are the nation’s circulatory system. Without the efficient transit of gasoline-powered trucks laden with goods across our highways there would be no Wal-Mart, no other big-box stores, no morning FedEx deliveries. Without “energy security” and repairs to our “crumbling infrastructure,” our very competitiveness is at stake. Luckily, Al Gore will be making principled venture capital investments on our behalf.
The next bubble must be large enough to recover the losses from the housing bubble collapse. How bad will it be? Some rough calculations : the gross market value of all enterprises needed to develop hydroelectric power, geothermal energy, nuclear energy, wind farms, solar power, and hydrogen-powered fuel-cell technology—and the infrastructure to support it—is somewhere between $2 trillion and $4 trillion; assuming the bubble can get started, the hyperinflated fictitious value could add another $12 trillion. In a hyperinflation, infrastructure upgrades will accelerate, with plenty of opportunity for big government contractors fleeing the declining market in Iraq. Thus, we can expect to see the creation of another $8 trillion in fictitious value, which gives us an estimate of $20 trillion in speculative wealth, money that inevitably will be employed to increase share prices rather than to deliver “energy security.” When the bubble finally bursts, we will be left to mop up after yet another devastated industry. FIRE, meanwhile, will already be engineering its next opportunity. Given the current state of our economy, the only thing worse than a new bubble would be its absence.
http://www.harpers.org/archive/2008/02/0081908
http://evatt.labor.net.au/news/images/strike.jpg
A strike is a work stoppage caused by the refusal of employees to perform work. Strikes first became important during the industrial revolution, when labor became important in factories and mines. Strikes were quickly made illegal in most countries, as factory owners had much more political power than workers. Most western countries partially legalized striking in the late 19th and 20th centuries.
Strikes were used to put pressure on governments to change politics.
http://img25.imageshack.us/img25/5613/t046364a.jpg
Strikes could see tens of thousands of workers walkout
Unions are planning a wave of strikes leading to an "autumn of discontent" that could see tens of thousands of workers walk out.
Η συντηρητική "Telegraph" φοβάται απεργίες, και βέβαια λογικό είναι να τις φοβάται, αφού η Telegraph εκπροσωπεί συμφέροντα πολύ διαφορετικά από τα δικα μας, συμφέροντα της άρχουσας τάξης που προφανώς δε θέλει οι εργαζόμενοι να διεκδικήσουν αυτά που τους έχει κλέψει.
ΟΜΩΣ, η αρπαγή με τόσο βίαιο και απότομο τρόπο, τόσου πλούτου και εξουσίας, και η συνεπαγόμενη κτακόρυγη αύξηση της εκμετάλλευσης ΔΕΝ μπορεί να μείνει αναπάντητη, και το ξέρουν αυτό οι κυβερνώντες(τουλάχιστον οι πιο "ξύπνιοι από αυτούς)
Disputes in the Royal Mail and the fire service are expected to escalate in the coming weeks, while councils are also being hit by industrial action.
Business leaders and campaigners said the strikes would come at the worst possible time for the economy, which is struggling to emerge out of the worst recession in a generation.
Πριν "δεν υπήρχε λόγος" απεργίας διότι "όλα πήγαιναν(?) καλά".
Τώρα, δεν πρέπει να απεργήσουμε "διότι "τα πράγματα είναι άσχημα".
Ότι και να γίνεται δηλαδή, εσείς μην απεργείτε, αφήστε μας ανενόχλητους να κάνουμε ότι θέλουμε
And in a move that would cause potential embarrassment for the Government, postal workers are expected to take industrial action at the same time as the Labour conference in Brighton next month.
The Communication Workers Union will ballot 130,000 postal staff for a national strike over pay and jobs.
Stephen Alambritis, of the Federation of Small Businesses, said: “These strikes come at the worst time for the economy and for small businesses – 90 per cent of which still rely on postal services despite the internet.
“If the cheque does not arrive in the post on time, then they will get in trouble with the bank manager.”
Dave Ward, CWU deputy general secretary, said: “Never before have postal workers experienced so many attacks from all sides. Whether it’s pay, job security, workload or dignity and respect at work, our members are facing a beating on all aspects of their working lives.
“Pressure and stress are rising to breaking point. It won't be long before services are dramatically affected.
“Our members do not want to lose money or disrupt services by taking further strike action. However, while Royal Mail refuses to acknowledge the serious issues facing its own employees we feel there is no alternative but to press ahead with a national strike ballot.
“We will call off all strike action in return for meaningful negotiations on modernization, pay and job security. As the recognized union this is the least Royal Mail should do.”
Strikes this week will hit Skegness and Huntingdon today, Rochdale tomorrow, Birmingham, Coventry, London, Essex, Peterborough, Cambridge, Bristol, Leeds and Bridgend on Thursday, London, Stirling and Edinburgh on Friday and Middlesbrough, London and the Isle of Wight on Saturday.
At the same time, almost 8,000 firefighters will take some form of industrial action by Wednesday.
The Fire Brigades Union said that between 1997 and 2007 there had been a cut in frontline personnel in the UK, while headquarters staff had risen by 40 per cent.
The union claimed that firefighters in South Yorkshire and Lincolnshire had been threatened with the sack if they did not sign new contracts by the New Year which involved working 12-hour day shifts.
FBU general secretary Matt Wrack said: “Fire services have seen an explosion in the numbers of office-based support staff while emergency crews have been cut. Frontline fire crews are still being exclusively targeted for even more cuts.
Youth and community workers in Coventry will stage a 24-hour strike on Wednesday to protest at "continuing cuts" to services for young people, while refuse collectors in Leeds have voted to go on strike in a dispute over pay.
http://www.telegraph.co.uk/news/uknews/6077327/Strikes-could-see-tens-of-thousands-of-workers-walkout.html
Η -σχετικά πιο προοδευτική από την Telegraph- Huffington Post λέει αυτό που όλοι έχουν στο μυαλό τους, αλλά κανένας δε το λέει φωναχτά: Ότι δηλαδή χρειάζεται μια μεγάλη γενική απεργία από τον εργαζόμενο λαό, γιατί δεν πάει άλλο. Αυτό βέβαια θέλει δουλειά, αλλά ο λαός θα πρέπει να το κάνει αν θέλει να δει άσπρη μέρα
Common Sense 2009
The American government -- which we once called our government -- has been taken over by Wall Street, the mega-corporations and the super-rich. They are the ones who decide our fate. It is this group of powerful elites, the people President Franklin D. Roosevelt called "economic royalists," who choose our elected officials -- indeed, our very form of government. Both Democrats and Republicans dance to the tune of their corporate masters. In America, corporations do not control the government. In America, corporations are the government.
This was never more obvious than with the Wall Street bailout, whereby the very corporations that caused the collapse of our economy were rewarded with taxpayer dollars. So arrogant, so smug were they that, without a moment's hesitation, they took our money -- yours and mine -- to pay their executives multimillion-dollar bonuses, something they continue doing to this very day. They have no shame. They don't care what you and I think about them. Henry Kissinger refers to us as "useless eaters."
But, you say, we have elected a candidate of change. To which I respond: Do these words of President Obama sound like change?
"A culture of irresponsibility took root, from Wall Street to Washington to Main Street."
There it is. Right there. We are Main Street. We must, according to our president, share the blame. He went on to say: "And a regulatory regime basically crafted in the wake of a 20th-century economic crisis -- the Great Depression -- was overwhelmed by the speed, scope and sophistication of a 21st-century global economy."
This is nonsense.
The reason Wall Street was able to game the system the way it did -- knowing that they would become rich at the expense of the American people (oh, yes, they most certainly knew that) -- was because the financial elite had bribed our legislators to roll back the protections enacted after the Stock Market Crash of 1929.
Congress gutted the Glass-Steagall Act, which separated commercial lending banks from investment banks, and passed the Commodity Futures Modernization Act, which allowed for self-regulation with no oversight. The Securities and Exchange Commission subsequently revised its rules to allow for even less oversight -- and we've all seen how well that worked out. To date, no serious legislation has been offered by the Obama administration to correct these problems.
Instead, Obama wants to increase the oversight power of the Federal Reserve. Never mind that it already had significant oversight power before our most recent economic meltdown, yet failed to take action. Never mind that the Fed is not a government agency but a cartel of private bankers that cannot be held accountable by Washington. Whatever the Fed does with these supposed new oversight powers will be behind closed doors.
Obama's failure to act sends one message loud and clear: He cannot stand up to the powerful Wall Street interests that supplied the bulk of his campaign money for the 2008 election. Nor, for that matter, can Congress, for much the same reason.
Consider what multibillionaire banker David Rockefeller wrote in his 2002 memoirs:
"Some even believe we are part of a secret cabal working against the best interests of the United States, characterizing my family and me as 'internationalists' and of conspiring with others around the world to build a more integrated global political and economic structure -- one world, if you will. If that's the charge, I stand guilty, and I am proud of it."
Read Rockefeller's words again. He actually admits to working against the "best interests of the United States."
Need more? Here's what Rockefeller said in 1994 at a U.N. dinner: "We are on the verge of a global transformation. All we need is the right major crisis, and the nations will accept the New World Order." They're gaming us. Our country has been stolen from us.
Journalist Matt Taibbi, writing in Rolling Stone, notes that esteemed economist John Kenneth Galbraith laid the 1929 crash at the feet of banking giant Goldman Sachs. Taibbi goes on to say that Goldman Sachs has been behind every other economic downturn as well, including the most recent one. As if that wasn't enough, Goldman Sachs even had a hand in pushing gas prices up to $4 a gallon.
The problem with bankers is longstanding. Here's what one of our Founding Fathers, Thomas Jefferson, had to say about them:
"If the American people ever allow private banks to control the issuance of their currency, first by inflation, and then by deflation, the banks and the corporations that will grow up around them will deprive the people of all property until their children wake up homeless on the continent their father's conquered."
We all know that the first American Revolution officially began in 1776, with the Declaration of Independence. Less well known is that the single strongest motivating factor for revolution was the colonists' attempt to free themselves from the Bank of England. But how many of you know about the second revolution, referred to by historians as Shays' Rebellion? It took place in 1786-87, and once again the banks were the cause. This time they were putting the screws to America's farmers.
Daniel Shays was a farmer in western Massachusetts. Like many other farmers of the day, he was being driven into bankruptcy by the banks' predatory lending practices. (Sound familiar?) Rallying other farmers to his side, Shays led his rebels in an attack on the courts and the local armory. The rebellion itself failed, but a message had been sent: The bankers (and the politicians who supported them) ultimately backed off. As Thomas Jefferson famously quipped in regard to the insurrection: "A little rebellion now and then is a good thing. The tree of liberty must be refreshed from time to time with the blood of patriots and tyrants."
Perhaps it's time to consider that option once again.
I'm calling for a national strike, one designed to close the country down for a day. The intent? Real campaign-finance reform and strong restrictions on lobbying. Because nothing will change until we take corporate money out of politics. Nothing will improve until our politicians are once again answerable to their constituents, not the rich and powerful.
Let's set a date. No one goes to work. No one buys anything. And if that isn't effective -- if the politicians ignore us -- we do it again. And again. And again.
http://www.huffingtonpost.com/larry-flynt/common-sense-2009_b_264706.html
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/18/1907_Panic.png/250px-1907_Panic.png
Boston Fed On The Panic Of 1907 ( Or Is That 2008?)
Spot the 10 differences (if any) between this text and the one historians (hopefully not Fed bankers) will write about our time period in 2109:
http://www.scribd.com/doc/19022709/Panic-of-1
No, Its Not A Recovery
Ehhhhh.... (http://www.businesswire.com/portal/site/home/permalink/?ndmViewId=news_view&newsId=20090824005549&newsLang=en)
Delinquency cure rates refer to the percentage of delinquent loans returning to a current payment status each month. Cure rates have declined from an average of 45% during 2000-2006 to the currently level of 6.6%. It is important not only to observe total roll rates, but delinquency cure rates as well, according to Managing Director Roelof Slump.
Now that's nasty.
But where will you see it discussed in the mainstream media?
Nowhere. Nowhere at all.
http://market-ticker.denninger.net/archives/1365-No,-Its-Not-A-Recovery.html
Look For An "X" Shaped Economic Recovery
Will the economic recovery be enduring-V shaped? Collapse after a short time-W shaped? For the middle class, it may be none at all-an X.
Wall Street is planning big year-end bonuses instead of shoring up capital for a possible second dip in the recession. The backup may be a Broadway lyricist to pen "Bail ‘em out again Ben."
Consumers, recognizing danger, stay away from the malls and seize what dollars they have.
To Wall Street, the recovery will appear V-shaped, but for ordinary workers, it will be an X.
http://www.realclearmarkets.com/articles/2009/08/24/look_for_an_x_shaped_economic_recovery_97373.html
http://1.bp.blogspot.com/_nSTO-vZpSgc/Sot9iiQtuZI/AAAAAAAAGsY/xxLBLZBVmJM/s400/keen-PP-2.png
OECD, June 2007 report Αυτά έλεγε ο γνωστός ΟΟΣΑ το 2007. Να τους εμπιστευτούμε?
" A recent survey trying to find economists who predicted this found 12. And there are 10,000-15,000 economists in the US alone which is why I don't particularly accept their assurances that everything is OK from now on."
Δείτε/διαβάστε μια εξαιρετική ομιλία ενός από τους λίγους που είδαν την κρίση πριν ξεσπάσει:
http://globaleconomicanalysis.blogspot.com/2009/08/global-debt-bubble-causes-and-solutions.html
China powers ahead as it seizes the green energy crown from Europe Η Κίνα προσπαθεί να φύγει από το δολλάριο, και επενδύει όπου βρίσκει
China is running away with the green technology prize. It has conquered a third of the world market for solar cells and is on a breakneck course to build 100 gigawatts of wind turbines by 2020, doubling again the global capacity for wind power across vast stretches of Inner Mongolia and Xinjiang.
http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/6077374/China-powers-ahead-as-it-seizes-the-green-energy-crown-from-Europe.html
What fun. Another 150-200 US banks are in line to fail in coming months, according to Rochdale Securities’ Dick Bove (formerly of Ladeburg Thalmann). Furthermore, according to the banking analyst’s latest note, reported by Reuters on Monday, the industry’s payments to keep the Federal Deposit Insurance Corp afloat could eat up 25 per cent of pretax income in 2010. Ολιγοπώλια και στον τραπαζικό κλάδο
http://ftalphaville.ft.com/blog/2009/08/24/68201/bove-braced-for-many-more-bank-failures/
http://media2.feed.gr/filesystem/images/20090821/engine/assets_LARGE_t_942_10322776_type11186.jpg
Περισσότερες από 300 αμερικανικές τράπεζες "θα βάλουν λουκέτο" εντός των επόμενων μηνών, σύμφωνα, τουλάχιστον, με τη γνωστή αναλύτρια κ. Meredith Whitney.
Σε συνέντευξή της στο Bloomberg η κ. Whitney, τονίζει ότι "θα δούμε περισσότερες από 300 καταρρεύσεις τραπεζών. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις βρίσκονται αντιμέτωπες με 'πάγωμα' των χορηγήσεων".
Μία από τις βασικές αιτίες που θα οδηγήσει σε αυτό το οδυνηρό αποτέλεσμα είναι η αύξηση των επισφαλειών, πορεία απόλυτα φυσιολογική κατά την κ. Whitney, με δεδομένη τη συνεχιζόμενη ενίσχυση της ανεργίας στις ΗΠΑ.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/535151/ArticleNewsWorld.aspx
«Κοινωνικός διάλογος» άνευ αντικειμένου για τη ΔΕΘ
«Δώστε και σώστε», αλλά και «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος» Τα 28 δις όμως τα είχαν για τους τραπεζίτες..., θα είναι οι προτροπές και οι απαντήσεις σ' αυτές, που θα υπάρξουν σε έναν μίνι κοινωνικό διάλογο που οργανώνουν εν όψει ΔΕΘ η κυβέρνηση και η ΓΣΕΕ.
Αύριο Τρίτη ο υπουργός Οικονομίας Γιάν. Παπαθανασίου θα έχει προκαταρκτικές συναντήσεις με τη ΓΣΕΕ, τον ΣΕΒ, την ΕΣΕΕ (έμποροι), τη ΓΣΕΒΕΕ (βιοτέχνες - επαγγελματίες), την Κεντρική Ενωση Επιμελητηρίων και το Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών.
http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=75710
Πωλήσεις τάφων στις ΗΠΑ για εξεύρεση ρευστού
Καθώς οι απολύσεις, η ανεργία, τα χρέη και οι συνέπειες τους γίνονται καθημερινότητα λόγω της οικονομικής κρίσης, πολλοί Αμερικανοί αναγκάζονται να πουλήσουν τα τελευταία περιουσιακά τους στοιχεία προκειμένου να ξεπληρώσουν εδώ και τώρα τους λογαριασμούς που τρέχουν - ακόμα κι αν αυτά είναι οι οικογενεικοί τους τάφοι!
http://www.tvxs.gr/v18698
Fury at plan to power EU homes from Congo dam
World Bank supports controversial $80bn project Ευτυχώς υπάρχουν και οι αποικίες
Plans to link Europe to what would be the world's biggest hydroelectric dam project in the volatile Democratic Republic of Congo have sparked fierce controversy.
The Grand Inga dam, which has received initial support from the World Bank, would cost $80bn (£48bn). At 40,000MW, it has more than twice the generation capacity of the giant Three Gorges dam in China and would be equivalent to the entire generation capacity of South Africa.
Grand Inga will involve transmission cables linking South Africa and countries in west Africa including Nigeria. A cable would also run through the Sahara to Egypt.
But controversially, it is understood that part of the feasibility study for the Grand Inga project would see the scheme extended to supply power to southern Europe, at a time when less than 30% of Africans have access to electricity - a figure that can fall to less than 10% in many countries.
Extending the scheme to Europe is part of a recent trend that includes the ambitious €400bn (£345bn) Desertec plan to take solar power from the Sahara to southern Europe. And last month Nigeria, Niger and Algeria, with the backing of the European Union, signed a $12bn agreement to transport Nigerian gas through a pipeline to Europe.
"Under the guise of bringing power to poor Africans, development banks are looking to put tens of billions of public money into a flight of fantasy that would only benefit huge Western multinationals and quite possibly feed African energy into European households," said Anders Lustgarten of the Bretton Woods Project, which scrutinises the World Bank and IMF.
http://www.guardian.co.uk/world/2009/aug/23/power-eu-congo-dam
Η παραμονή Βρετανών και Γερμανών
Σοβαρά ερωτήματα εγείρονται στο πολιτικό σκηνικό της Βρετανίας και της Γερμανίας σχετικά με το εάν θα πρέπει να παραμείνουν οι πολυάριθμες στρατιωτικές αποστολές τους στο Αφγανιστάν ή εάν θα έπρεπε οι δύο κυβερνήσεις να εφαρμόσουν σχέδια απόσυρσής τους από τη χώρα: Στη Βρετανία, δημοσκόπηση που πραγματοποίησε μέσω Διαδικτύου με δείγμα 2.000 πολίτες η εφημερίδα «Daily Mail» δείχνει ότι πάνω από τα δύο τρίτα των Βρετανών υποστηρίζουν ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχουν στρατεύματα στο Αφγανιστάν. Αν δε το διεκδικήσουν, δε θα το πάρουν. Επόμενο βήμα λοιπόν η πάλη σε όλα τα επίπεδα, από κινητοποιήσεις στο δρόμο, μέχρι κεντρικοπολιτικές μάχες
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=24/08/2009&id=75672
Is the rally over?
Not at all! The world’s bankers say the economy is recovering. Investors believe them; they’re bidding up stocks.
The Dow rose 155 points on Friday. And today, stocks are rising in Asia. Oil is over $74. Gold rose $13 on Friday…to close at $954. And the dollar is killing us softly…sinking to $1.43 per euro on Friday.
Stocks and oil are at their highest levels so far this year. With such profits at hand people figure they don’t need the dollar. Investors run to the safety of the greenback when financial storms approach. But now…they think it will be clear sailing.
“Worlds bankers suggest rebound may be under way,” says a headline at The New York Times.
Is the world economy really recovering? Should you buy stocks now to take advantage of this new bull market?
You already know the answer, dear reader.
After a fall comes a bounce. And along with the bounce come a lot of silly ideas. You see how it works? “Markets make opinions,” say the old timers on Wall Street. When stocks are going up investors find reasons why they are going up. Pretty soon, they’ve convinced themselves that they’ll go up forever.
But bounces do not last forever.
They aren’t giant turtles…they’re moths. After a few months of flitting around bright lights, they dry up. When exactly this summer of winged love will end, we don’t know. September or October is our guess. But we have little doubt it will come to an end soon.
Ultimately, stock prices depend on earnings. People compare the rate of return they can get from stocks to what they can get from other investments. Rising earnings signal higher rates of return, so investors pay more.
During the great credit expansion of 1945-2007, businesses could anticipate, generally, rising earnings. People were buying more and more things on credit. In a national economy, businesses pay wages and then the employees use the wages to buy products. The wages are a ‘cost’ to the business…but they are also the source of business revenue. When sales come from credit, on the other hand, businesses have the revenue but no wage cost. Profits go up.
Now, the cycle has turned. Businesses still have the wage cost. But instead of using the money to buy things, the employee uses it to repay loans for purchases made last year or the year before. Now the business has the cost but not the revenue.
As they say in the economic textbooks: bummer.
The process of de-leveraging will be slow. Maybe five years. Maybe 15. Maybe 25. It will go up and down…with high unemployment (businesses will cut their wage costs as sales fail to recover)…low prices (at least in real terms)…low profits…and slow growth, or none at all.
Is that bad? No, not at all. It’s good. Economies need to adjust to the new realities of the post-credit bubble world. It will take time. And with the world’s financial authorities fighting it every step of the way…it could take a LONG time. As we’ve explained in these daily reckonings, government is a profoundly conservative, parasite-protecting enterprise. It cannot draw forth the future – it has no idea what the future will be. Instead, all it can do is to try to recover the past. That’s the idea of the ‘recovery’…to try to coddle, protect and pay-off yesterday’s success stories. From Wall Street to welfare…governments attempt to prevent correction.
Of course, it makes sense. Government’s only real function is providing protection and order. What can it protect? Only what is…not what is to be.
And so the feds try to forestall and prevent the future from ever happening. Will they succeed? Of course not. The future will happen whether they like it or not. They can’t stop it. The future will come.
But they can still make a mess of it.
The Obama administration announced that it expects $9 trillion in deficits over the next 10 years. One of the great mysteries of our time is: where will the money come from? As we pointed out last week, even if every dollar of US savings is applied to the task, the feds will still be short. And if they make up the difference with funny money – from their quantitative easing scam – the Chinese vigilantes are likely to get cheesed off and dump their US Treasury bonds.
The evidence shows that the Chinese…and other Asians…are already trying to lighten up on their US debt holdings. This from The New York Times:
“Figures released by the Treasury Department this week indicated that China reduced its holdings of Treasury securities by $25 billion in June, the most China had ever sold in a month.
“Monthly figures can be volatile, and can be revised, so it is risky to draw conclusions from one month’s data. In May, China increased its holdings by $38 billion, according to the Treasury figures.
“Nonetheless, the decline highlighted a fact…Asia’s appetite for Treasury securities is not growing as fast as it once did. That means the United States will have to turn to other buyers, including American citizens, who are now saving as they did not do during the boom years, to finance the deficits… In the first half of 2009, China and Hong Kong acquired only 9 percent of the more than $800 billion worth of Treasuries that were sold.
“Japan, which was replaced by China as the largest foreign holder of Treasuries last year, has been a larger buyer this year, taking up 11 percent of the new supply of Treasuries.
“Ownership of US Treasuries by China, Hong Kong, Japan, South Korea, Singapore, Taiwan and Thailand – since 1994 – rose to 25 percent, from less than 8 percent. Since then, as budget deficits in the United States grew, the share has fluctuated within a narrow range. In June, it was 24.7 percent.”
If Asians don’t finance US debts, who will? We don’t know… But the fewer bonds Asians buy…the more they are bought with funny money by the Fed. And the more the Fed buys with funny money the fewer Asians want to buy with real money.
How will this end? Badly…we keep saying. There is no way out. Either the feds cease spending more than they can raise honestly, by taxation and reasonable borrowing. Or, the system runs into chronic, mega deficits…like the chronic deficits in the private sector during the bubble years. Then, it blows up.
That is why we caution readers against the dollar and against Treasuries. Most likely, they will both go up this autumn…as investors flee to safety from the next market downturn. But the chances of them blowing up completely are too great. That’s why we stick with gold – even though we would not at all be surprised by a period of weakness in the gold market.
Ο χρυσός είναι το τελευταίο καταφύγιο, η πιο διαχρονική απάτη, που δύσκολα ξεπερνιέται, καθώς πάντα εδώ και χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι πείθονται ο ένας μετά από τον άλλο ότι ο χρυσός είναι φοβερά πολύτιμος, και έτσι δε χάνει την αξία του, σε σύγκριση με απάτες όπως τα νομίσματα που τυπώνονται από το πουθενά, και προφανώς έχουν μικρότερο "κύκλο ζωής" ως απάτες...
Και γι' αυτό σε τέτοιες στιγμές ξαναγυρίζει η "κανόνας του χρυσού" στα νομίσματα, ώστε να υπάρχει μια "δικλείδα ασφαλείας", να μη μπορεί κανεις να τυπώσει όσο χρήμα θέλει, αλλά να δεσμεύεται από το χρυσό. Μετά βέβαια, για κάποιο "περίεργο" λογο, ο κανόνας του χρυσού πάντα κάνει φτερά και όποιος έχει προβλημα, αρχίζει και τυπώνει όσα θέλει, κοκ.
http://dailyreckoning.com/the-calm-before-the-financial-storm/
Όσοι επενδύουν σε χρυσό, έχουν αναθαρρύσει πάντως με την κρίση, καθώς αντιλαμβάνονται ότι "αυτή είναι η ευκαρία τους" να βγάλουν αυτοί λεφτά, και όχι αυτοί που επενδύουν σε μετοχές και νομίσματα - δείτε πάντως το παρακάτω άρθρο, αξίζει ως ανάλυση:
If you were in a position of power and wanted to increase the value of the US dollar and decrease the price/value of gold, silver and other commodities, what would you do? Well, for most of us, the issue would be totally out of the question simply because we lack the means and power to even begin such an undertaking. But for the Rothschild Cabal, centered in the City, in London, this course of action is indeed very plausible. Thus, for the Cabal, it was no trick or miracle that it could take the US dollar at 71 on the index, in the spring of 2008, and run it up to 89 in late 2008 while crashing gold, silver and other commodities.
While many of us knew the Cabal and its controlled puppets at the US Fed and other central banks were practicing this skullduggery, we didn’t have the details. Perhaps one of the better revelations of how some of this scam was accomplished came out in some detail with the Fed’s financial statements for CY 2007 and 2008 in April 2009.
This release prompted the Goldsmiths 84 which discussed the revelations of how extensive the Fed was busy pumping up the dollar with currency swaps with various nations (actually with the central banks of the nations involved). These swaps were evidently started in late 2007 with swaps with the ECB and Swiss National Bank. The total at the end of 2007 was $5,570 million and $138,622 million on Dec 31, 2008. These swaps were conducted in addition to the normal practices of the various central banks to buy and sell foreign currencies.
But the problem most of us would face, even if we could envision this type of skullduggery, would be that we simply don’t have the power over the various central banks to make them do anything one way or the other. But for the Rothschild Cabal of super rich bankers in London, this was a non-issue because these plutocrats not only control many of the nations of the world but they own/control many of the central banks in the world.
If you own or control a central bank, it is manifestly clear that you can simply order that bank to buy, sell or swap a particular currency. And that’s what happened with the ECB and other central banks in Britain, Asia and other parts of the world. They were ordered to support and make the US dollar valuable when in fact the people in those nations knew that its value was sharply falling day by day. In many nations, the man on the street would often refuse to take dollars in trade.
Well, given that the Cabal had engineered and set this motion in place, clearly in 2008, it was not hard for some of us to perceive that the effort would eventually fail and the real world of real people would take over to reverse the trend. For my part, I always believed that the spike up in the dollar in Jul-Aug 2008 and thereafter was a very artificial move which would not last. My position has been that it would start to fall in 2009 and accelerate in 2010. That is still my position.
LEAP
But others also began putting two and two together and concluded about the same thing. While some of the so-called investment advisory services exist by plagiarizing and stealing ideas from others, there are some few out there who do some original, independent thought and analysis. Here I will mention the work of a team of analysts in France who report their views at LEAP2020.eu.
A visitor to their website at this time (as I did on August 14th) will find the following statement: “When China prepares its « Great Escape » from the dollar-trap for the end of summer 2009 - Excerpt GEAB N°34 (April 16, 2009) - LEAP/E2020 believes that the next stage of the crisis will result from a Chinese dream. Indeed, what on earth can China be dreaming of, caught – if we listen to Washington – in the ‘dollar trap’ of its USD 1,400-billion worth of USD-denominated assets?”
This backdrop on April 16, 2009 prompted LEAP to follow up in June with its report No 36 which restated its position as follows: “As anticipated by LEAP/E2020 as early as October 2008, on the eve of summer 2009, the question of the US and UK capacity to finance their unbridled public deficits has become the central question of international debates, thus paving the way for these two countries to default on their debt by the end of this summer.
“At this stage of the global systemic crisis’ process of development, contrary to the dominant political and media stance today, the LEAP/E2020 team does not foresee any economic upsurge after summer 2009 (nor in the following 12 months). On the contrary, because the origins of the crisis remain unaddressed, we estimate that the summer 2009 will be marked by the converging of three very destructive « rogue waves », illustrating the aggravation of the crisis and entailing major upheaval by September/October 2009. As always since this crisis started, each region of the world will be affected neither at the same moment, nor in the same way. However, according to our researchers, all of them will be concerned by a significant deterioration in their situation by the end of summer 2009.”
LEAP then goes on to define the three waves by the summer of 2009 as being:
1. Wave of massive unemployment: Three different dates of impact according to the countries in America, Europe, Asia, the Middle East and Africa.
2. Wave of serial corporate bankruptcies: companies, banks, housing, states, counties, towns. 3. Wave of terminal crisis for the US Dollar, US T-Bond and GBP, and the return of inflation.
Thus, the position of LEAP seems to be sayonara for the US dollar by the end of the summer of 2009. Since summer doesn’t end till around Sep 21, that forecast can easily come true. Frankly, I too expect the dollar to become history in the coming days, but I doubt that it will happen by Sep 21st. Again my position is that starting this fall the dollar will start an appreciable decline which will follow through in the coming months and culminating in 2010.
But the mention of LEAP and its forecast is not so much on the dating although accurate dating is the crux of the problem. Dating is no easy proposition. I am amazed at the number of so-called analysts who brag and boast about their forecasts. But in checking them out, it is usual that they come along after an event takes place and claim that they knew all about it and predicted it in advance. Anyone curious enough to go back and look at their exact words will usually find nothing in the vein of any definite positions on anything. LEAP has done this. LEAP has come out with definite predictions—right or wrong.
In any case, depending on the accuracy of LEAP, it has had the guts to take a stand and offer its best predication on an event which is manifestly coming down the pike. I applaud LEAP for that measure of courage and forthrightness. So, could the dollar collapse (and the explosion up in gold, silver and commodities) occur by Sep 21st? Well, I doubt it; but it must be on the table of possibilities. But I would allow that this coming change could be very close after Sep 21st.
The Bank of Israel
Yet, there is another source out in the world which also gave us a clue a few days ago that the day of reckoning is very close for the US dollar. Here, I refer to the Bank of Israel and its head, Stanley Fischer. Like the other nations and central banks owned/controlled by the Rothschild Cabal of fat cat bankers, Israel and the Bank of Israel get its marching orders from London (the same as Europe, Britain, Canada, Australia, New Zealand and the US).
And while we may wonder to what extent the Cabal tips off and keeps its colleagues and cousins informed in the US and Europe, there is no doubt about it whatsoever. Stanley Fischer and his bank have a hot line to the Cabal in London. I am absolutely assured that when the Cabal decides on a move, Fischer is one of the first persons tipped off and informed.
While there may be some debate as to whomever else the Bank of Israel tips off (I personally believe that it does share intelligence with key brokers in Tel Aviv and elsewhere as desired), Fischer knows what’s coming down the pike. He may or may not make any public statements or allow the Rothschild Cabal media to report on what the Bank of Israel is doing. But HE KNOWS!
Anyway, the Jerusalem Post had stories on developments at the Bank of Israel on August 3-6 this year. The important one, on Aug 3d, was by Sharon Wrobel on “Bank of Israel Halts Dollar Purchase Program.” It said: “The Bank of Israel on Tuesday will stop its program of buying $100 million on a daily basis but reserve the right to intervene in the foreign-currency market, the bank announced Monday. Την είχαμε δει την είδηση, το Ισραήλ σταμάτησε να αγοράζει δολλάρια
“ ‘As already announced [last Monday], the Bank of Israel will act in the foreign-exchange market in the event of unusual movements in the exchange rate that are inconsistent with underlying economic conditions, or when conditions in the foreign-exchange market are disorderly,’ the central bank said in a statement. ‘The new operating policy of the Bank of Israel in the foreign-exchange market will provide a better response to the economy's needs.’
“The central bank said it would discontinue its program of daily purchases, which began in July 2008, because the targeted level of foreign-currency reserves had been achieved. Foreign-currency reserves stood at $52 billion at the end of July; the target set by the central bank in November was between $40b to $44b. Following the announcement, the dollar dropped 1 percent to NIS 3.87. The Bank of Israel said it could now buy or sell foreign currency in response to exchange-rate movements.”
]
The story added a quote from Tal Avda, deputy head of investments at Clal Forex: “The governor of the Bank of Israel's announcement is maybe the most expected surprise seen in the capital market in a long time.” Last week, Fischer said the central bank could not beat the market in the long term and would not continue to buy foreign currency indefinitely. In determining its new intervention policy in the foreign-exchange markets, the bank said it would consider a number of factors, including: the level of economic activity, in general, and the export situation, in particular; the level of inflation; financial stability; and the functioning of foreign-exchange markets.
The story also quoted Israel Export Institute director David Artzi who said the new policy was the right way to cope with the amount of speculators active outside the country making big gains in a short period of time, while helping to strengthen the shekel, which is causing great losses for exporters, since intervention will now be more uncertain.
The JP report on the 6th added “Dollar purchase program won’t last forever, exporters beware – Fischer.” Wrobel quoted statements made by Fischer to the Israeli Knesset Finance Committee in which he said “During the recession we had an impact on the exchange rate, and as result our recession was shorter than the global one.” Here, please note Fischer’s admission that his bank had an impact on the exchange rate of the dollar (yes, it helped move it from 71 to 89).
In Wrobel’s story on Aug 5th, she noted that the Bank had bought several hundred millions in dollars on Aug 3d and 4th. Wrobel’s Aug 6th story added that since the bank of Israel started to buy foreign currency in March 2008, to help stem the dollar slide, foreign-currency reserves have been pumped up to $52 billion at the end of July, up from $32 billion in July last year (yes, the bank had the job of helping to stem the dollar’s decline).
This Aug 6th report went on quote Daniel Tenengauzer, an analyst at Bank of America-Merrill Lynch, which noted the Israel dollar purchase program and said that instead of weakening the shekel, the central bank's dollar-purchase program has supported the shekel. He noted that "Ironically, the dollar-purchasing program initiated by the central bank has contributed to strengthening the country's macro fundamentals, through an improvement of the foreign-currency reserves position.” He added "We are now bullish on the shekel, as we think that Israel is well-positioned to exit the crisis on a strong footing."
The story also added that the Bank of Israel recently announced that it would stop buying government bonds. It was not clear in the story which bonds were being addressed but it appears that the Bank had been buying US bonds and would now stop.
The essence of these Wrobel stories is that in March 2008, the Bank of Israel began supporting the US dollar in the currency markets by buying dollars. These purchases accelerated to $100 million daily in July 2008 (and on some days, the purchases were even larger than $100 million). The original target level of dollar accumulations was $40-44 billion. Yet, by July 31, 2009, the total had reached $52 billion. This prompted the bank to say that it would now discontinue its daily purchase program (although it may still buy US dollars periodically). Since the big boost in the dollar came in Sep 2008, is it not now clear that the Bank of Israel had previous information on what to do in the currency markets?
Since the US dollar was at a low of 71 in the spring of 2008, the dollar purchases starting then were a bonanza to the Bank of Israel because the dollar started up (from the purchases and swaps in Europe, Asia, Israel, etc) and reached almost 90 by the winter of 2008-2009. In other words, persons or banks buying dollars at its low made a barrel of money from mid 2008 to mid 2009. Conversely, people buying gold, silver and other commodities lost their pants.
The Bottom Line
While LEAP may or may not be right on the dollar by the end of summer, it has to be significant that some of the most informed players in the world on the work of the Rothschild Cabal has stopped its daily purchases of dollars and possibly US bonds as well. This is a clue that the Bank of Israel may be getting some Rothschild insight on which way to move. Right now, the future doesn’t look good for the US dollar and bonds. This will translate to better days for gold, silver and commodities in general.
http://news.goldseek.com/GoldSeek/1250834580.php
Την ίδια ώρα, η GATA (Gold Anti-Trust Action Committee) ζήτησε πληροφορίες από τη Γερμανία για την είδηση/φήμη που βγήκε προσφατα (την είχαμε δει πριν λίγες μέρες) ότι ο χρυσός της Γερμανίας βρίσκεται...στις ΗΠΑ. Η Γερμανία το επιβεβαίωσε αυτό εν μέρει, λέγοντας ότι όντως ένα μέρος από το χρυσό της είναι εκτός Γερμανίας και άντε να δούμε πως θα εξελιχθεί αυτή η ιστορία. Επίσης, επιβεβαίωσε ότι η Γερμανία "παίζει" με το χρυσό της (όπως όλοι), και άντε μετά να σταματήσεις τους επενδυτές σε χρυσό, που φωνάζουν ότι οι κυβερνήσεις επιτηδες κρατούν την τιμή του χρυσού χαμηλά...
Bundesbank confirms Germany's gold is in play
Dear Friend of GATA and Gold:"φίλε του χρυσού", ομολογουμένως φοβερή προσφώνηση, δεν το είχα σκεφτεί...
Germany's central bank, the Bundesbank, today confirmed that much of its gold is held outside the country at "trading centers" where the bank conducts "its gold activities."
The Bundesbank's statement, unsigned and issued by the bank's press office, came as an e-mailed reply to GATA consultant Rob Kirby of Kirby Analytics in Toronto (http://www.kirbyanalytics.com/), who sought the Bundesbank's comment on international journalist Max Keiser's recent assertion that the Bundesbank had told him that most of Germany's gold is in the custody of the United States in New York:
http://www.gata.org/node/7672
While contending that Keiser's assertion was "not correct," the Bundesbank's reply to Kirby acknowledged that at least some German gold reserves indeed are held outside the country, maintained that this is common practice among central banks, and implied that the Bundesbank is trading gold despite its long-held position that it is not selling the gold it has been entitled to sell under the European central bank gold agreement.
The Bundesbank's reply to Kirby did not specify its "market-related reasons" for keeping gold at "major gold trading centers," nor the bank's "gold activities" there. But central banks often "lease" gold, lending it to bullion banks for sale into the market in exchange for a tiny interest payment, a currency-intervention mechanism used by central banks to suppress the gold price and support government currencies and bonds.
If Germany or the world had a financial press interested in reporting on the gold market seriously, the obvious follow-up question to the Bundesbank would be to ask it to specify its "gold activities" at those "major gold trading centers" and the purposes of those activities. Unfortunately few if any gold market reporters and commentators ever put questions directly to the largest holders of gold, central banks.
Perhaps some of the documents involving the U.S. gold reserve that the Federal Reserve Board is refusing to release to GATA involve the German gold reserve, the Bundesbank, and gold leasing.
The Bundesbank's reply to Kirby is appended.
CHRIS POWELL, Secretary/Treasurer
Gold Anti-Trust Action Committee Inc.
http://www.gata.org/node/7713
The $US - Some Musings...
I made an error just under a year ago, in predicting an early collapse of the $US; (http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/01/climax-of-fall-is-now-in-view.html) I predicted a collapse by April of this year. When the collapse failed to materialise I was forced to look at my model of the world, and explain why I had been wrong. Up to that point, my model had been reliable, and had managed to explain what was taking place in the world economy. Having been wrong before, I will this time discuss the $US in terms of 'musings' on the future. Πολύ καλό άρθρο
My conclusion on reflection of the erroneous prediction was not that I was wrong about the underlying weakness of the $US, but that I had been wrong about difficult it would be to shift perceptions about the $US in world markets. I had written an article titled "The Myth of the Eternal Status of the $US as 'the' Reserve Currency" (http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/01/myth-of-eternal-status-of-us-as-reserve.html), and still stand by the discussion laid out in this article. Reserve status can only protect a currency for so long when the fundamental poor state of the economy is apparent.
As an explanation for the error of the prediction for the collapse, I adapted Dan Ariely's anchor price theory, and therefore accepted that it would be difficult to shake the 'faith' in the $US. Putting the argument in simplistic terms, the belief is that because the US economy has always been a success, it is difficult to shift market perceptions to see the US economy as it is now. Quite simply, markets are valuing the $US on past performance of the US economy, not on the performance now. People have blind faith that somehow the US must recover the economic crown that it has worn for so long.
The US government is now intent on testing that faith to the limits, and the cracks are starting to appear in the faith. The bond markets are now appearing to shift (http://www.nytimes.com/2009/08/22/business/economy/22charts.html?_r=2&scp=1&sq=china%20and%20off%20the%20charts%20and%20norris&st=Search):
Figures released by the Treasury Department this week indicated that China reduced its holdings of Treasury securities by $25 billion in June, the most China had ever sold in a month.
Monthly figures can be volatile, and can be revised, so it is risky to draw conclusions from one month’s data. In May, China increased its holdings by $38 billion, according to the Treasury figures.
Nonetheless, the decline highlighted a fact shown in the accompanying graphics: Asia’s appetite for Treasury securities is not growing as fast as it once did. That means the United States will have to turn to other buyers, including American citizens, who are now saving as they did not do during the boom years, to finance the deficits.
The article is right to point out that one month's figures are not enough to be meaningful, but the figures will no doubt spook the market to some degree. The worry about the Federal Reserve's purchase of treasuries with printed money is already raising concerns, and the possibility of a $US rout is being discussed in the mainstream media (http://online.wsj.com/article/SB125122938682957967.html):
Mr. Buffett worries that U.S. policy makers will fail to move decisively to curtail the nation's ballooning net debt, expected by some to rise to more than 75% of annual economic output by 2013. Instead, policy makers might tolerate higher inflation, which makes existing debt more manageable but would hurt the U.S.'s creditors, including China and Japan. In this scenario, investors would demand much higher interest when lending to the U.S. government, raising its borrowing costs and making further budget deficits harder to finance, at a time when an aging population will sharply boost the costs of Social Security and government-sponsored health care.
Doubts about the dollar are building while investors are growing comfortable with the idea of emerging economies like China, Russia, and Brazil playing a bigger role in shaping international finance. Some analysts, including Pimco portfolio manager Curtis Mewbourne, say emerging economies have an opportunity to use the crisis to reduce their reliance on the U.S. dollar, which tends to account for most of their foreign-exchange reserves.
It now appears that, with a rising savings rate in the US, the individual US investors are starting to take up some of the slack (http://online.wsj.com/article/SB125046450775535217.html). This might be seen as a positive but, whatever happens, there still needs to be an influx of money from outside the US economy, if the US economy is to continue on the current path. In particular, the US is still running a current account deficit, and the only way to fund such a deficit is through overseas borrowing or further printing of money. Furthermore, the question remains as to whether the US savers have the resource to step into the breach in the event of an overseas exit, and whether they will continue to fund the deficits if the $US starts a dramatic fall.
Then there is the matter of yields. In the event of a shortfall in overseas purchase of US debt, can savers step up to the plate to an extent that they might hold yields down, or will they demand risk premia based upon a declining $US?
Whichever way you look, the prospects for the $US do not look good. Most importantly, the printing of money by the Federal Reserve to purchase treasuries is setting up a feedback loop; the higher the volume of purchases, the less the confidence in treasuries, and the more that the Federal Reserve must buy. It is very difficult to see how it might be possible to climb off the quantitative easing treadmill once the process has been started, in particular in the case where the policy is used to monetize government debt. Then there is the question of political influence.....with governments on a spending spree, with promises of sunny days in the future, no plan for deficit reduction, the pressure on the Fed to continue purchases will be high.
I learned my lesson before about naming a date for the $US to collapse. I am also not so sure now that a sudden collapse will be the outcome, but this is still possible/likely. It seems possible that the process might be a more steady decline, including moments of recovery, but with a declining trend. In all cases, the $US must, one way or another, decline in value relative to other currencies.
However, having said this, which currencies might the $US decline against? For example, the fundamentals underpinning sterling are perhaps weaker than the $US. The Euro area has its troubles, as does Japan. I argued before in TFR magazine (http://www.tfreview.com/xq/asp/txtSearch.cynicus+economicus/exactphrase.1/sid.D6A492C4-318A-4DCC-85F0-63AF3E973A51/articleid.5B029229-F5AD-4AD1-8815-5CAC6D805249/qx/display.htm) that there would be a period of volatility, as investors flee in and out of different risks. I will admit that I have no clear answer to this question, and it is head spinning material trying to work out how a $US decline might play out globally. As simple example, what of the petro economies? How might a $US decline impact upon these states, and how will that impact upon oil prices. The $US remains so central to the world economic system, it is impossible to untangle how it might decline relative to other currencies, with further complications being caused by the state of the economic situation in the other major currencies.
Quite simply, the question that arises is how the world economy might pull itself out from the domination of the $US? It is a question on which fortunes will be lost, and fortunes will be made. It is a question of timing and a question of process, but the underlying problems will eventually make themselves felt, in one way or another. The $US is on the slide, and it is unlikely that the slide might now be reversed....the doubts are now cracking the walls of belief and, without 'belief', the $US has little left to support it.
http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/08/us-some-musings.html
Δεύτερη θητεία Μπερνάκι επιθυμεί ο Ομπάμα
Ο πρόεδρος Ομπάμα θα διορίσει εκ νέου τον Μπεν Μπερνάκι πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας.
Ο 55χρονος Μπερνάκι, διορίστηκε από τον προηγούμενο πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους για να διαδεχθεί τον Αλαν Γκρινσπαν και χαίρει απόλυτου σεβασμού από τους χρηματοοικονομικούς παράγοντες οι οποίοι από καιρό επιθυμούσαν μια πιο ανοικτή κεντρική τράπεζα. (μετάφραση: Ο Μπέρνακι έχει αρπάξει ότι υπήρχε και δεν υπήρχε στα ταμεία του κράτους, τύπωσε και μερικά τρις $ από το πουθενά, και τα έδωσε στους τραπεζίτες και τους βιομήχανους. Γι' αυτό και τον θέλουν.)
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_25/08/2009_293709
http://4.bp.blogspot.com/_qFiyjwMlP0Y/SpNW8K5ednI/AAAAAAAABCQ/ljvGD95cIqQ/s400/6a00d8341bfcad53ef0111690f5f54970c-800wi.jpg
Ναι ρε παιδιά (τραπεζίτες/βιομήχανοι/εφοπλιστές, κτλ), το Μπέρνακι θα ξαναβάλω, αφού αυτόν θέλετε, αυτόν θα έχετε.
Το ότι έχει σοβαρές ευθυνες για την καπιταλιστική κρίση, φαίνεται τον κάνει ιδανικό για τη θέση...Όπως και το ότι μας κλέβει καθημερινά, με τη βοήθεια βέβαια του Ομπάμα
http://i238.photobucket.com/albums/ff177/salviaforme/album2/bored_dbabycxvsdv.jpg
"Α ρε μάνα, γιατι με γέννησες?...
Και τέλος πάντων, με γέννησες, δε λέω, ΟΚ. Αλλά αυτούς γιατί τους αφήνεις να σου κάνουν αυτά που σου κάνουν? Εγώ που θα ζήσω?"
Μια άλλη μεγάλη είδηση, είναι η απόφαση δικαστηρίου να υπάρξει μεγαλύτερος έλεγχος στη FED - αυτό βέβαια θα μπορούσε να παρακαμφθεί, με τη fed να δίνει στη δημοσιότητα ότι γουστάρει, παρ' όλα αυτά, είναι σημαντικό βήμα, και γι' αυτό ο Γκάιτνερ, πρώην μέλος της Goldman Sachs και νυν υπουργός οικονομικών το θεωρεί "επικίνδυνο" (για τους τραπεζίτες που εκπροσωπεί πράγματι είναι. Εμείς βέβαια που δεν είμαστε τραπεζίτες ή βιομήχανοι ή κάτι τέτοιο, σαφώς και θα πρέπει να το υποστηρίξουμε):
Court: Fed Must Make Loan Info Public
“When an unprecedented amount of taxpayer dollars were lent to financial institutions in unprecedented ways and the Federal Reserve refused to make public any of the details of its extraordinary lending, Bloomberg News asked the court why U.S. citizens don’t have the right to know”
-Matthew Winkler, the editor-in-chief of Bloomberg News.
http://www.ritholtz.com/blog/2009/08/court-fed-must-make-public-loan-info/
Και εδώ συνέντευξη του Γκάιτνερ (βίντεο + άρθρο) όπου χαρακτηρίζει επικίνδυνο το να ελεγχθεί η FED (δίκιο έχει, αν το σκεφτεί κανείς από την πλευρά του τραπεζίτη - και αυτή την πλευρά σκέφτεται ο Γκάιτνερ. Εμεις όμως όχι...):
Geithner: "Fed Audit Would Be Problematic For The Country"
It is the esteemed Treasury Secretary's opinion, that anything that has to do with demystifying why the Fed is hell bent on destroying the US dollar, killing the middle class, and allowing Lloyd Blankfein to purchase Larry Ellison's yacht collection, is squarely in the "problematic for the country" camp. Never mind that more than half the country (in fact almost two-thirds) have indirectly voiced their support for HR 1207. But at least it is good to know where Geithner's allegiances lie, and even better to see how good at totally perverting facts (not just taxes) the SecTres is.
And the punchline: "The true test of the Fed is the market." Κοινώς, "αφήστε μας να κάνουμε ότι θέλουμε" Is there a way to give Mr. Geithner an economics test because it seems he might have graduated with a biz-econ degree from Devry.
http://www.zerohedge.com/article/giethner-fed-audit-would-be-problematic-country
Σε άλλο θέμα, η Γαλλία προσώρησε σε μια κίνηση να βάλει όρια στις αμοιβές.μπόνους των τραπεζίτών, διότι αντιλαμβάνεται πλέον ότι αν δεν το κλανει, ο κόσμος θα ξεσηκωθεί, και φοβούμενη αυτό το ενδεχόμενο, βάζει φραγμούς, με τη Γερμανία να σκέφτεται να κάνει κάτι ανάλογο, και τους ίδιους τους τραπεζίτες να δηλώνουν ότι "απειλούνται" (αντίθετα, όταν αρπάζουν τα λεφτά απότ αταμεία του κράτους, με τη βοήθεια των κυβερνήσεων, τοτε "όλα πάνε καλά"):
French President Nicolas Sarkozy’s plan to shun bankers who don’t accept pay limits was met with alarm by analysts and investors in the U.S., where Citigroup Inc. and six other bailed-out companies are being grilled by the government on how they compensate top-paid executives.
“I find Sarkozy’s statements threatening,” said Bruce Foerster, president of South Beach Capital Markets in Miami and a former Lehman Brothers Holdings Inc. executive.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601109&sid=axHy7O62k7eY
Η Αγγλία αύξησε τη φορολογία, και οι τραπεζίτες τα μαζεύουν και φεύγουν, πηγαίνοντας όπου έχει πιο χαμηλή φορολογία, αναδεικνύοντας έτσι το ζήτημα ότι ΔΕΝ μπορεί να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση, όπου το κεφάλαιο μπορεί απλά να σηκώνεται και να φεύγει όποτε θέλει και για όπου θέλει, χωρίς να δίνει λογαριασμό τους εργαζόμενους:
Andrew Wesbecher moved to London from New York in 2006 to sell software to banks and hedge funds. This month he joined the exodus of American expatriates fleeing high taxes and the city’s shrinking financial industry.
“I’m the last guy to leave that I know,” said Wesbecher, 29, who worked for Tibco Software Inc. and lived in Notting Hill, the London neighborhood that’s home to billionaire Richard Branson and model Elle Macpherson. “We are all packing up.”
The number of U.S. citizens in Britain fell 3.8 percent to 126,000 in the 12 months through September, according to the Office for National Statistics. The trend probably continued this year, with the Confederation of British Industry estimating the U.K. financial industry will lose about 45,000 jobs in the first nine months of 2009, or 4.3 percent of the total.
Americans are heading home as Britain plans a 50 percent tax rate for those who earn more than 150,000 pounds ($248,000) a year and employers cut benefits for workers living abroad, reducing the allure of London. That comes a year after the U.K. said foreigners who have lived in the country for more than seven years must pay 30,000 pounds annually or give up the special status that shields overseas income from British taxes.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601109&sid=alNiweY01.Mk
http://4.bp.blogspot.com/_uyLeCMTUHMw/SWSuHH4hvbI/AAAAAAAAAFo/33jQTCEbZe8/s400/recession.gif http://1.bp.blogspot.com/_uyLeCMTUHMw/SWSuQlqsEAI/AAAAAAAAAFw/sUqOu-8D_X8/s400/recession-itulip.gif
Αλλά και στις ΗΠΑ το κεφάλαιο φεύγει...
Αποχωρεί από τις ΗΠΑ η παλαιότερη ελβετική τράπεζα Πάμε αλλού, όπου θα μπορούμε να κονομήσουμε περισσότερα. Όσους για το λαό, να πάει να γ@μηθεί
Η Wegelin, με έδρα το St Gallen, ιδρύθηκε το 1741 και αποτελεί την παλαιότερη ιδιωτική τράπεζα της Ελβετίας. Η απόφασή της για αποχώρηση από τις ΗΠΑ έρχεται ως αντίδραση στις αυστηρότερες ρυθμίσεις που υιοθετήθηκαν για την καταπολέμηση της φοροαποφυγής και σε άλλα σχεδιαζόμενα μέτρα που θα μπορούσαν σε κάποιες περιπτώσεις να καταστήσουν μη Αμερικανούς πολίτες υπόχρεους προς καταβολή φόρων.
Η πιθανότητα να υποβληθούν ακούσια λανθασμένες φορολογικές δηλώσεις στις αμερικανικές αρχές θα είναι πολύ μεγάλες, ανέφερε η τράπεζα στην ανακοίνωσή της, προσθέτοντας ότι οι ΗΠΑ υπερεκτιμούν την ελκυστικότητά τους ως οικονομικό κέντρο και συμβουλεύοντας τους πελάτες της να αποχωρήσουν από κάθε μορφής επένδυση σε αμερικανικούς τίτλους.
Η απόφαση της Wegelin ήρθε μία εβδομάδα αφότου οι ΗΠΑ και η Ελβετία ανακοίνωσαν συμφωνία, βάσει της οποίας οι ελβετικές αρχές θα παραδώσουν στις αμερικανικές στοιχεία για περίπου 4.500 πιθανούς παραβάτες της φορολογικής νομοθεσίας των ΗΠΑ.
http://www.capital.gr/Articles.asp?id=801151
http://1.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/SpU7BM6J29I/AAAAAAAAJjs/K266Gnk34fA/s320/image002.jpg
Φανταστείτε να την τους «έπληττε η οικονομική κρίση» ….
Ξεφυλλίζεις τις σημερινές οικονομικές εφημερίδες και ασυναίσθητα του έρχεται στο μυαλό η δήλωση (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2009/08/blog-post_2841.html) που έκανε πριν μερικές μέρες ο πρωθυπουργός. «Η οικονομική κρίση πλήττει κάθε Ελληνίδα και κάθε Ελληνα» μας είχε δηλώσει ο Καραμανλής.
Εχουμε και λέμε λοιπόν.
Ο ΟΠΑΠ ανακοινώνει ότι τα καθαρά κέρδη του διαμορφώθηκαν σε 371,2 εκατ. ευρώ τα οποία έρχονται να προστεθούν στα 385,8 εκατ. ευρώ που είχε στο α' εξάμηνο του 2008.
Η ΑΤΕ Ασφαλιστική (θυγατρική της Αγροτικής Τράπεζας) εμφανίζει περίπου πενταπλάσια κέρδη, τα οποία - προ φόρων - φτάνουν σε 8,8 εκατ. ευρώ (από 1,8 εκατ. ευρώ πέρυσι).
Η «Αlpha Bank» αν και παρουσιάζει μειωμένη κερδοφορία παρουσιάζει κέρδη 267,3 εκατ. Ευρώ.
Ο όμιλος Infoquest -δραστηριοποιείται στο χώρο της πληροφορικής- στο α΄εξάμηνο του 2009 είχε καθαρά κέρδη 1,4 εκατ. Ευρώ …
Φανταστείτε να την τους «έπληττε η οικονομική κρίση» ….
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2009/08/blog-post_9207.html
Ειδήσεις υπάρχουν και άλλες, αλλά λόγω έλειψης χρόνου, θα τις δούμε αργότερα - ως τότε, και "για να γελάσουμε και λίγο", δείτε και αυτό το σατυρικό βίντεο από το 2005, όταν το δολλάριο ήταν πάλι χαμηλά - οι προβλέψεις που γίνονται για τα άλλα νομίσματα αποδεικνυονται λάθος (πχ η λίρα Αγγλίας μάλλον τα πάει χειρότερα και από το δολλάριο, το ευρώ επίσης θα έχει προβλημα,κτλ), ωστόσο, έστω και έτσι, το βίντεο είναι όντως αστείο:
http://www.creditwritedowns.com/2009/08/the-u-s-dollar-circa-2005.html
Wow εντυπωσιακά ολα αυτά, αν και γνωστά, πρώτη φορά τα βλέπω συγκεντρωμένα σε ενα κατεβατό - χείμαρρο πληροφοριών.
Η ουσιώδης αξια ολων αυτών των δεδομένων δειχνει τα εξής
>ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ να αντιμετωπίσουμε στους δρόμους και σε γνήσιο αγώνα το πρόβλημα. Αυτό γιατι
>ΕΙΜΑΣΤΕ ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ στον καναπέ του ΙΚΕΑ, με τα χαρτιά των υπολοιπων των πιστωτικών να κάνουνε βουναλάκι στο γραφείο παραδίπλα, βλέποντας αβουλοι και ωχαδερφιστές τις ειδήσεις των 8 να μας τάζουν ακόμα χαμηλότερη ασφάλιση, ακόμα περισσότερους φόρους, ακόμα λιγότερη υγεια και την συνταξη να μενει ακόμα μακρύτερα.
ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ και τον αλλοδαπό, που φαντάζει πλέον ικανός να μας αντικαταστήσει στην δουλειά μας και δεν τολμουμε να ρισκάρουμε ουτε ψύγμα της καλοβολιάς μας, γιατι οι δόσεις του αυτοκινήτου, του σπιτου, του λάπτοπ και της πλάσμα δεν μας αφήνουν να κουνήσουμε ουτε να σηκώσουμε κεφάλι.
ΤΡΕΜΟΥΜΕ μηπως ερθουν πολέμοι, οπως αυτοι που αφηγουταν οι παππουδες μας, και δεν καταλαβαίνουμε οτι ζουμε ήδη την δική μας κατοχή.
ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΥΜΕ την δυναμη που εχει το "ΟΧΙ" μας στο βουνό απο διαφημίσεις που μας κατακλύζουν απο το χαζοκουτι με
"σαρδελοκουτια - αυτοματους αποκτητές κύρους :rofl:- σε 4 τροχους με διαρκεια ζωης 5 ετων (πλέον με τον νεο νομο για την υποχρεωτική ανακύκλωση) που αποπληρωνονται σε 7 χρονια(!) ",
με λαπτοπ σε 24 δοσεις me 16πυρηνους επεξεργαστες και 3G για broadband παντου
(καλά, ΤΙ θα το κάνεις, θα κατεβάζεις ταινιες στο νησι που ειπε η γκόμενα στον άλλο "να τον εβαζες στον κ:censored: σου?!?) που χαλάνε σε 12 μηνες (συνηθως 3 μερες αφ οτου λήξει η εγγυηση),
με ακόοοοομα περισσότερες λειτουργιες και μεγαπίξελ στο νέο hOle-phone touch NGTL με 24 τεραπιξελ, δυνατότητα αναγνωρισης συναισθημάτων και αναλυτή ουρων για το ζάχαρο, (εχουμε βεβαια ξεχάσει οτι ειναι τηλέφωνο προ πολλου),
με ψηφιακές κορνίζες για το σπίτι, τσάντες Prada, κουστουμια Boss, υποδαπέδια θέρμανση και οτι μ:censored: μας καπνισει μην τυχόν και κρυωσει ο κ:censored: μας.
Δεν υπολογίζουμε την ΑΞΙΑ των χρημάτων μας και πως αυτή ειναι συνάρτηση των επιλογών μας. Οταν αγοράζουμε κάτι που ΘΕΛΟΥΜΕ σε οποια τιμή κι αν το βρουμε, ο άλλος βάζει επάνω οτι τιμή του αρέσει. Οταν αγοράζουμε αυτο που ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ και στην τιμή που Θελουμε και μόνο, ακόμα και αν χρειαστεί να το στερηθουμε περιμένοντας να πέσει η τιμή, οι τιμές πέφτουν αρδην. Επιστημονικά επιβεβαιωμένο.
Γι αυτό φωνάζω στον κόσμο να ΑΛΛΑΞΕΙ τακτική και να αρχίσει να σκέφτεται με το πάνω κεφάλι γιατι μονο τότε καλοπερνά και το κάτω. Αλλά ποιος με ακουει εμένα άλλωστε....:oops:
Ωραία η κριτική σου, δε λέω, αλλά ημιτελής:
Σωστά όλα αυτά που λες για τον κόσμο, αλλά...που είναι η αριστερα?
http://img517.imageshack.us/img517/6065/8hoursdaybanner1856.jpg
Έχει άραγε η αριστερά σήμερα μια ανάλογη-αντίστοιχη πρόταση?
Καλά, χρήσιμα και απαραίτητα όλα τα υπόλοιπα που κάνει, αλλά πρόταση για το πως να ζήσουν οι άνθρωποι δεν έχει, και ώσπου να βρει και να την προτείνει, ώστε οι λαοί να ζήσουν αλλιώς, δε μας βλέπω καλά...
Everybody knows that the dice are loaded
Everybody rolls with their fingers crossed
Everybody knows the war is over
Everybody knows the good guys lost
Everybody knows the fight was fixed
The poor stay poor, the rich get rich
That's how it goes
Everybody knows
-Leonard Cohen, Everybody Knows (http://www.youtube.com/watch?v=h27HRNm_r4U)
My subject today is the grotesque wealth & income inequality that exists in the United States. I have dubbed our times the new Gilded Age (http://www.pbs.org/wgbh/amex/carnegie/gildedage.html), which was Mark Twain's name for the post-Civil War period when "the rich wore diamonds and many others wore rags." I could also have called it the "last" Gilded Age because our slowly disappearing Middle Class will never exist again as it once did. Never before in human history have so many people shared in a society's wealth as Americans did in the decades just after World War II.
In the 1960s, Lyndon Johnson put forward his Great Society program to eliminate poverty in the United States. That laudable goal seemed doable back then—everything seemed doable back then, before Vietnam and the oil shocks of the 1970s got in the way. Now, some forty-five years later, the natural order of things has reasserted itself, where a relative few have most of the wealth as the rest struggle to eke out some kind of living.
http://peakwatch.typepad.com/peak_watch/2009/08/the-new-gilded-age.html
FDIC Running Out of Cash Και τώρα από που θα βρουν χρήμα οι τράπεζες? Α ναι, ας είναι καλά τα "κορόιδα"...
The FDIC is estimated it will need $70 billion to cover bank failures through 2013 — about 5X recent cash holdings of $13 billion. Through March 2009, the FDIC recorded over $19 billion in losses. The most recent failure is Texas Guaranty Bank, at a cost to the agency’s insurance fund of $3 billion dollars.
The FDIC is one of those rare regulatory agencies that operates, for the vast majority of the time, without taxpayer funding. Bank fees pay for the insurance of the Federal Deposit guarantees.
Given the enormous increase in bank failures — some estimates are for more than 300 this year — we will very likely see some taxpayer support of the deposit insurer.
http://www.ritholtz.com/blog/2009/08/fdic-running-out-of-cash/
With the 80th bank failure occurring in just the first eight months of 2009, the U.S. banking industry’s fee burden from the FDIC is continuing to be pressured as the Deposit Insurance Fund shrinks. Richard Bove, an analyst with Rochdale Securities, told Reuters in a report that the FDIC’s Insurance Fund may need to collect an amount that would equate to about 25 percent of U.S. bank industry pretax income in 2010 to stay afloat.
http://www.americanbankingnews.com/2009/08/23/fdic-deposit-fund-may-need-25-of-u-s-banking-profit-in-2010/
http://img512.imageshack.us/img512/295/exp001.jpg http://img512.imageshack.us/img512/8337/exp009.jpg
Φωτογραφίες από την ταινία "Το πείραμα" (http://www.imdb.com/title/tt0250258/), βασισμένη σε πραγματικό πείραμα, όπου πάρθηκαν μερικοί τυχαίοι άνθρωποι, χωρίστηκαν από τους ψυχίατρους που έκαναν το πείραμα σε 2 ομάδες, δεσμοφύλακες και φυλακισμένοι, και η καθε ομάδα "έπαιξε το ρόλο της" σε βαθμό "τελειότητας"...Οι δεμσοφύλακες καταπίεζαν τους φυλακισμένους ολοένα ακι περισσότερο για να μη χάσουν τον έλεγχο, οι φυλακισμένοι ήθελαν -και καλά έκαναν- να το σταματήσουν, το πείραμα όταν τελικά τερματίστρηκε, μετά από τα πολλά, είχε προκαλέσει αίσθηση για το που μπορεί να φτάσει η εκμετάλλευση
Κι ένα σχετικά υποσχόμενο τρέηλερ ταινίας, με γνωστα χολυγουντιανά ονόματα, σκηνές μάχες, βαμπίρ, κτλ. Δε γνωρίζω πόσο καλή θα είναι, άλλωστε το χόλιγουντέχει γυρίσει τόσες και τόσες ταινίες με παρόμοια θεματολογία. Το ενδιαφέρον είναι, με βάση το τρέηλερ, πως σε αυτή την ταινία, τα βαμπίρ έχουν κυριαρχήσει, χρησιμοποιούν τους ανθρώπους για να παίρνουν αίμα (μας χρειάζονται), μόνο που το αίμα πλέον δεν επαρκεί, και αυτό εξωθεί τα βαμπίρ να γίνουν πιο επιθετικά.
Δε ξέρω λεπτομέρειες, αλλά σαν αναλογία έχει ενδιαφέρον που τώρα που κεφάλαια χάνονται (αποπληθωρισμός), οι καπιταλιστές, εξαρτημένοι από το κεφάλαιο σαν τα βαπίρ από το αίμα, αυξάνουν την επιθετικότητα τους απέναντι στις δυνάμεις της εργασίας, που μας χρειάζονται, όχι για το αίμα μας βέβαια, αλλά για τον πλούτο που παράγουμε για λογαριασμό τους.
Πάντα, η απάντηση της άρχουσας τάξης σε περίοδο κρίσης, είναι η ολομέτωπη επίθεση, πλέον ούτε τα προσχήματα δεν κρατούν, με άμεση και απροκάλυπτη μεταφορά κεφαλαίου από εμάς προς τις τράπεζες και τις βιομηχανίες, μειώσεις μισθών, κτλ.
Τα βαμπίρ θέλουν βλέπετε το αίμα τους, και οι δεσμοφύλακες να κρατήσουν υπό έλεγχο τους κρατούμενους, αυτή είναι "η δουλειά τους".
Τι ίνεται αν εμείς δε θέλουμε "να δώσουμε αίμα στα βαμπίρ", ή "να είμαστε κρατούμενοι των δεσμοφυλάκων"?
http://www.youtube.com/watch?v=XyguybxwIiU#
Κίνα: Δραματική επέκταση των εξουσιών παραστρατιωτικής δύναμης
Δραστικά αυξάνονται οι αρμοδιότητες της παραστρατιωτικής «Λαϊκής Ένοπλης Αστυνομίας» . Όσο έχουν πρόβλημα να πείσουν τον κόσμο να δεχτεί "οικιοθελώς" την ολοένα και μεγαλύτερη εκμετάλλευση, που αυξήθηκε και αυξάνεται πολύ γρήγορα και απότομα, καθιστώντας δύσκολο να πειστεί ο κόσμος, τόσο θα αυξάνουν την καταστολή, καθώς αντιλαμβάνονται ότι ο κόσμος δεν είναι και τόσο διατεθειμμένος να ζήσει στο μεσαίωνα για χατήρι τους
Και επίσημα πλέον αποτελεί αρμοδιότητα της παραστρατιωτικής δύναμης εσωτερικής ασφαλείας «Λαϊκή Ένοπλη Αστυνομία» η καταστολή βίαιων περιστατικών που απειλούν την κοινωνική σταθερότητα, όπως ανακοινώθηκε από τα ΜΜΕ της χώρας.
Η Λαϊκή Ένοπλη Αστυνομία της Κίνας, τμήματα της οποίας είναι σταθμευμένα σε όλη τη χώρα, αποτελούσε εδώ και καιρό άτυπα το φορέα που αναλάμβανε την αντιμετώπιση τέτοιου είδους περιστατικών, ωστόσο αυτή η επισημοποίηση αποτελεί μία μορφή «δήλωσης» από την κινεζική κυβέρνηση, ότι είναι έτοιμη να λάβει έκτακτα μέτρα για την αντιμετώπιση προβλημάτων εσωτερικής ασφαλείας, τα οποία, ειδικά μετά από τα γεγονότα στην επαρχία Σινγιάνγκ (με τις ταραχές των Ουϊγούρων) αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους «πονοκεφάλους» της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.
Όπως ανέφερε το κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων Xinhua, «(η αστυνομία) έχει πλέον νέα καθήκοντα, με πλήρη εξουσιοδότηση να αντιδρά σε ταραχές, τρομοκρατικές επιθέσεις, και άλλες περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης κοινωνικής ασφαλείας.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_27/08/2009_294135
«Φακέλωμα» δημοσιογράφων από το αμερικανικό Πεντάγωνο
Το Πεντάγωνο «φακελώνει» δημοσιογράφους, αξιολογώντας την δουλειά τους και εξετάζοντας το πώς μπορεί να την επηρεάσει σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού Stars and Stripes.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_27/08/2009_294068
Κοινό κέντρο παρακολούθησης πυραύλων από Ρωσία και ΗΠΑ
Απώτερος στόχος η αποφυγή «παρεξηγήσεων» γύρω από πυραυλικές δραστηριότητες.
Τη δημιουργία ενός κοινού κέντρου παρακολούθησης πυραύλων από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία ανακοίνωσε ο στρατηγός Νικολάι Μακάροφ, αρχηγός του ρωσικού γενικού επιτελείου
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_26/08/2009_293918
Δημοσίευμα «βάζει τέλος» στην αντιπυραυλική άμυνα των ΗΠΑ στην Ευρώπη
Η πολωνική εφημερίδα Gazeta Wyborcza αναφέρει πως η κυβέρνηση Ομπάμα εγκαταλείπει το σχέδιο εγκατάστασης πυραύλων αναχαίτισης στην Πολωνία και την Τσεχία.
Σύμφωνα με την Gazeta Wyborcza, η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα προτιμά την εγκατάσταση πυραύλων αναχαίτισης σε πλοία και σε βάσεις στο Ισραήλ και την Τουρκία, καθώς και «ίσως κάπου στα Βαλκάνια». Η κυβέρνηση Ομπάμα κάνει ένα βήμα πίσω, ωστόσο σαφώς και δεν εγκαταλείπει πλήρως το σχέδιο αυτό
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_27/08/2009_294091
April 2007: when Gordon ignored the warnings Ελάχιστοι αντιλαμβάνονται τι γίνεται, και το 2007 κάποιοι από αυτούς αγνοήθηκαν πλήρως από τους ηγέτες των κρατών - το συμφέρον τους ήταν να συνεχίσουν, και αυτό έκαναν.
Typically great stuff from the Standard's Paul Waugh (http://waugh.standard.co.uk/2009/08/brown-ignored-warnings-re-toxic-loans-and-financial-crisis.html), who has delved into how G7 finance ministers - including one Chancellor Brown - were warned about the dangers of US subprime loans back in April 2007. The guys sounding the alarm, in a briefing to Brown et al, were the hedge-funders Jim Chanos and Paul Singer, and they were left distinctly unimpressed by the response they received. Here's a key passage from Paul's post:
"'We were completely and officially ignored,' said Chanos.
When asked if anyone present had subsequently had apologised for failing to heed the warnings, Mr Chanos replied:
'Two people, but they shall go nameless - and unfortunately, nobody still in power today.'
That means G Brown was definitely not one of those who apologised for not listening. Και όχι μόνο αυτός βέβαια...
risk.
'At that meeting I even disclosed that the entities I’m now putting up on the wall are leveraged 30 to one - you should worry about virtually all of them and you should be concerned, but I am betting with my clients’ money that there’s going to be a big problem here. So there was no doubt as to where I stood on the situation.'
I heard Chanos' dynamite quotes while listening to Robert Peston's excellent documentary on Radio 4 'Peston and the Money Men' this week. Pesto is clearly on holiday and no one at the Beeb has spotted the goldust buried in the programme.
You can hear the key section HERE (http://www.bbc.co.uk/iplayer/episode/b00m67vv/Peston_and_the_Money_Men_Jim_Chanos/)(listen from 12m 40s)
Chanos also makes a robust defence of hedgies, pointing out that many pension funds now act as clients, and says there is no evidence at all that short-selling drove the banking collapse.
A bit of digging shows that on the day of the fateful G7 meeting - ironically it was Friday 13th - Gordon was still blithely confident (http://news.bbc.co.uk/1/hi/business/6553021.stm) that the global economy was going great guns.
We have always wanted the world economy to fly on more than one wing,' he said ahead of the meeting, claiming that China and India were doing ok so there was nothing to worry about.
He was also confident America's sub-prime mortgage crisis would be contained, arguing it was 'not a worldwide phenomenon'.
Ah, how wrong, wrong, wrong he was."
Given the "global problem which started in America" spin we've heard since, that "not a worldwide phenomeon" quote is a classic of its kind. But why should something that was said a couple of years ago matter now? Well, because it's yet another nail in Brown's "green shoots strategy" (http://www.spectator.co.uk/coffeehouse/3708248/why-the-green-shoots-wont-help-brown.thtml): the more it appears that he didn't see what was coming, the less voters will be grateful to him for, ahem, leading us through the worst of it.
http://www.spectator.co.uk/coffeehouse/5287833/april-2007-when-gordon-ignored-the-warnings.thtml
Place in EU 'to cost UK 60% more' Όπως λέει και το γνωστό τραγούδι, που μάλλον θα στριφογυρίζει ολοένα και πιο έντονα στο μυαλό των κυβερνήσεων στην ΕΕ, και ακόμα περισσότερο στην ευρωζώνη "should i stay or should i go"?
The UK's net contribution to the European Union will rise by almost 60% next year, the Treasury has said. Είναι πολλά ρε γαμώτο, και έχουμε τώρα πρόβλημα οικονομικό...
The cost of membership will rise to £6.4bn - equivalent to about £260 per UK household - from £4.1bn in 2009/10.
The Treasury said it was right for the UK "to share the burden of membership with new accession countries". Έλα όμως που αυτές οι χώρες δε το θέλουν προφανώς αυτό...Η σύγκρουση συμφερόντων είναι εμφανής...
But the Tories say the rising bill is evidence of "Labour's incompetence" in the midst of a recession. In 2004, the figure was £53 per household. Εντάξει, λαικισμός στην αντιπολίτευση, συνηθισμένα πράγματα δηλαδή
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/8219344.stm
Ο κόσμος δεν έχει λεφτά να πληρώσει τις δόσεις του - οι τράπεζες έχουν φτάσει στο σημείο να ΜΗΝ κάνουν κατασχέσεις στα σπίστια όσων δεν πληρώνουν, διότι αν τους πάρουν το σπίτι, θα το πάρουν με το σπίτι να έχει πλέον πολύ μικρότερη αξία (κάτι που καταγράφεται ως χασούρα στον προυπολογισμό της τράπεζας, και προκειμένου να μη χρεωκοπήσουν από την πολύ χασούρα, καθυστερούν την κατάσχεση ώστε να φαίνεται ότι το δάνειο ακομα αποπληρώνεται, την ίδια ώρα που πολλοί έχουν να πληρώσουν τη δόση τους μήνες:
Banks Sitting on Bad Mortgages, And They Aren't Getting Any Better
Fitch released an analysis that shows that mortgage cure rates, meaning the proportion of borrowers who manage to get current once they fall behind, have tanked.
Because borrowers are less willing or able to catch up on payments, foreclosures are likely to remain a big problem. Barclays Capital projects the number of foreclosed homes for sale will peak at 1.15 million in mid-2010, up from an estimated 688,000 as of July 1.
You’d expect, with this trend, for banks to then be more aggressive about foreclosing on seriously delinquent mortgagers. Yet we see the opposite: The next set shows what banks do for loans than are 90+ days delinquent.
http://data.newyorkfed.org/creditconditions/images/image029.gif
http://data.newyorkfed.org/creditconditions/images/image022.gif
So banks have gone from foreclosing on about 45% of their severely delinquent Alt-A loans each month to 20%.
So if you own a house that’s underwater, in practice you can probably keep living there (or collecting rent payments) for a year or so without making payments to the bank. You have 3 months before the loan is bad enough for the bank to foreclose, around 3 more months before the bank starts the foreclosure process and who knows how much longer before the bank actually moves to take possession of your home.
http://www.nakedcapitalism.com/2009/08/banks-sitting-on-bad-mortgages-and-they.html
Foreclosure Woes Spread To Areas Once Thought Safe
Amid record levels of home foreclosures nationwide, there are worrying signs that the foreclosure crisis could be spreading to parts of the country that had previously been relatively unscathed.
Last month, for example, RealtyTrac, a private firm that tracks foreclosure data, recorded sharp spikes in foreclosures in states like Idaho, Oregon, Utah, and Illinois, where the prolonged recession is cited as the culprit...
http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=111993495&ps=cprs
Britain’s taxpayer-owned banks are selling repossessed property assets to their own subsidiaries to avoid billions of pounds of losses that would be incurred by selling them in the open market.
Royal Bank of Scotland (RBS), which is part-owned by the Government, has set up West Register to buy properties taken over by RBS after borrowers had fallen into default.
Lloyds Banking Group, which inherited billions of pounds of commercial property loans when it took over HBOS, is understood to have a similar subsidiary that buys assets from its owner.
See how this works? You buy the "asset" from yourself (in your subsidiary) at vastly more than anyone would pay for it in a free market and by doing so you avoid taking the mark-to-market loss. Παρόμοιο κόλπο με αυτό στις ΗΠΑ και στην Αγγλία, όπου οι τράπεζες αγοράζουν (με τα λεφτά που πήραν από εμάς μέσω των κυβερνήσεων) σε τεχνητά υψηλές τιμές τη δική τους περιουσία, ώστε να διατηρούν την τιμή της σε υψηλά επιπεδα
This means you don't have to show that loss on your balance sheet, nor do you have to count it against your capital reserves.
I'm rich! All I have to do to recognize "fair value" is pass assets from one captive entity to another! Heh, that's a free-market sale and "establishes a market price", right?
http://business.timesonline.co.uk/tol/business/industry_sectors/banking_and_finance/article6807490.ece
http://market-ticker.denninger.net/archives/1374-Asset-Valuation-Games-Exist-In-England-Too.html
http://2.bp.blogspot.com/_H2DePAZe2gA/SpX2GVtBL5I/AAAAAAAAJpo/8ZUMvIK48tM/s320/learn-to-be-a-serf.png
Στο 16% η πραγματική ανεργία στις ΗΠΑ
Σύμφωνα με δήλωση του Ντένις Λόκχαρτ, ενός υπεύθυνου της Αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας (Fed)
«Αν λάβουμε υπόψη μας τους ανθρώπους που επιθυμούν μία θέση εργασίας αλλά έχουν σταματήσει να ψάχνουν (οι εργαζόμενοι που αποκαλούνται «αποθαρρυμένοι") και όσοι εργάζονται λιγότερες ώρες από όσες επιθυμούν, το ποσοστό της ανεργίας ξεπερνάει το επίσημο 9,4% και φτάνει στο 16%», δήλωσε ο κ. Λόκχαρτ κατά την διάρκεια ομιλίας του στο Τσατανόγκα, του Τενεσί, στα νότια των ΗΠΑ.
Ο κ. Λόκχαρτ, ο οποίος είναι επικεφαλής του τμήματος της Κεντρικής Τράπεζας στην Ατλάντα της Τζόρτζια είναι ο πρώτος υπεύθυνος της Fed που αναγνωρίζει ότι ο βαθμός της ανεργίας βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο. Δεν πειρ΄ζει, "η ανάκαμψη έρχεται". Τα τρις βέβαια φέυγουν, και πάνε κατευθείαν στις τσέπες της άρχουσς τάξης, αλλά δεν πειράζει, "καλή καρδιά"
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_26/08/2009_294049
Unemployment in California hits post-World War II high
The state's rate jumps to 11.9% in July as the U.S. rate declines to 9.4%. Job losses have an outsize effect on Latinos in the state as work in the construction and hospitality sectors vanishes.
That leaves people like Juan Cortez, a 33-year-old from Monterey Park, scrounging for work. He was laid off from his job as a shipping clerk nine months ago, moved back in with his parents, sold his Chevy Tahoe and now is hoping to get a callback about a job as a forklift operator.
He and a few friends have been talking about moving back to Mexico, he said, where it's cheaper to live and the job prospects seem better.
"There's jobs there," he said. "There's no jobs in L.A." Δουλειες στο Μεξικό και όχι στην Καλιφόρνια, ρε τι τραβάμε -πάντα όμως με δημοκρατικές διαδικάσίες, όλα και όλα
http://www.latimes.com/business/la-fi-caljobs22-2009aug22,0,6343107.story
Την ίδια ώρα, και επειδή δεν είναι μόνο η Καλιφόρνια που έχει πρόβλημα, παρατηρούμε τη μία πολιτεία να "χτυπά" την άλλη - αυτό είναι το μέλλον φαίνεται, η ζούγκλα:
Nevada's senseless war on California
A recent ad campaign pitting Nevada against California to lure businesses is a waste of money and ignores the fact that firms seldom move because of tax-haven promises. Ο συντάκτης του αρθρο θεωρεί "ανόητη" την κίνηση της Νεβάδα, αλλά είπαμε, "τα βαμπίρ θέλουν αίμα", και οι καπιταλιστές κεφάλαιο, και όταν δεν το έχουν, "θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά" για να το αποκτήσουν:
the real significance of the spat is that it furthers a dangerous and phony economic myth -- that hordes of nomadic businesses are roaming the country, plopping down for a year or two in a tax haven and then packing up and moving on the minute a neighboring state bats an alluring low-tax eye. Μα αυτό είναι ηαλήθεια, όχι "μύθος". Αυτοί θα πάνε όπου βρουν φτηνότερα μεροκάματα, πιο απάνθρωπα ωράρια, κτλ, όντως δηλαδή μετακινούνται όπου τους συμφέρει, από τη στιγμή ειδικά που κατάφεραν να περάσουν τους κατάλληλους νόμους που εξυπηρετούν αυτή τους τη διάθεση/συμφέρον, και είναι νόμιμη η μετακίνησή τους όπου και όποτε γουστάρουν
In case you haven't heard, California and Nevada are at war. Not an old-fashioned war with bullets and tanks, but a newfangled media battle over which one is the last best hope for entrepreneurs and businesses in these troubled times.
Nevada started it. The Nevada Development Authority launched a campaign that will spend a million dollars over a year to air a series of ads enticing California businesses to move to Las Vegas. The spots boast about Nevada's low taxes and workers' comp fees and feature a chimpanzee and a really bad actress portraying a television newswoman who turns into a pig wearing bright red lipstick.
California Assemblyman Jose Solorio (D-Santa Ana), putting his campaign funds to creative use, is paying for counterattack ads that list corporate behemoths based in California and make fun of lonely, cow-filled Nevada.
http://www.latimes.com/news/opinion/commentary/la-oe-rarick27-2009aug27,0,3359732.story
Federal Reserve Says Disclosing Loans Will Hurt Banks
Το είχαμε δει χθες το θέμα, με απόφαση δικαστηρίου να ενδίδει στις πιέσεις του λαού, και να αναγκάζει τη FEDνα ανακοινώνει περισσότερα στοιχεία σχετικά με τις αγοροπωλησίες της, κάτι που ο Γκάιτνερ είδαμε χτες ότι το χαρακτήρισε επικίνδυνο - το ίδιο σήμερα κάνει και η FED, ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΒΕΒΑΙΑ ΔΙΚΙΟ, ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ. Για εμάς όμως είναι ένα -μικρό έστω- βήμα, και σαφώς και το υπερασπιζόμαστε, επικίνδυνο για εμάς είναι να συνεχίσουν να κυβερνούν αυτοί οι άνθρωποι και τα συμφερόντα που εκπροσωπούν.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aAOhgVw78e3U
Η FED όμως δεν έμεινε εκεί, αντίθετα προσπαθεί να καθυστερήσει όσο μπορεί την εκτέλεση της απόφασης του δικαστηρίου:
In a show of how much our government thinks that serving the financial oligarchy, rather than the citizenry, is its prime duty, the Fed is fighting to stop the court-ordered disclosure of who borrowed money under the Fed's various lending facilities
Paulson's success in muscling through the TARP shows that "when in doubt, claim the economy will fall apart.." That worked so well that now the Fed has the temerity to assert that revealing such delicate information as who is into the Fed most deeply might send the markets into a tailspin. The idea that the recovery is so fragile that a little disclosure would prove damaging is at odds with the official line that the economy is recovering and we no longer need to worry about banks.
The Fed has asked the judge's order to be stayed until it can file an appeal.
http://www.nakedcapitalism.com/2009/08/quelle-surprise-fed-uses-scare-tactics.html
The world’s central bankers met in Jackson Hole last weekend for their annual gathering. Undoubtedly one of the main topics of discussion was the reappointment of Ben Bernanke as Federal Reserve Board chairman. His reappointment would almost certainly win the support of the vast majority of attendees. This should raise serious concerns.
This is the same group that in 2005 devoted their meeting to an Alan Greenspan retrospective (seriously). The world’s leading thinkers and practitioners of monetary policy debated whether Alan Greenspan was the greatest central banker of all time.
I’m not sure how the polling on this question turned out, but four years later the world is facing the worst economic downturn since the Great Depression because of Alan Greenspan’s failed monetary policy. Greenspan either did not recognize an $8 trillion housing bubble, or did not think it was a big enough deal to demand his attention. The collapse of this bubble gave us the financial panics of 2008 and, more importantly, led to the falloff in demand that produced the downturn.
None of this should have been a surprise to people who understand monetary policy. The housing bubble should have been easy to recognize. There was a 100-year long trend in which nationwide house prices in the United States had just tracked the overall rate of inflation. At the peak of the bubble in 2006, house prices had risen by more than 70 percent after adjusting for inflation.
There were no changes in the fundamentals of the supply or demand of housing that could provide a remotely plausible explanation for this unprecedented run-up in prices. Furthermore, rents were not outpacing inflation. If the run-up in house prices was being driven by fundamentals, then there should have been at least some upward pressure on prices in the rental market.
The bubble was very evidently driving the economy by the time of Greenspanfest ’05. The residential construction sector had expanded to more than 6 percent of GDP, an increase of more than 2 percentage points (@$300 billion a year) from its normal level. The $8 trillion in housing bubble wealth was also propelling consumption. Assuming a wealth effect of 6 cents on the dollar, the bubble wealth was generating close to $500 billion a year in increased consumption.
It was inevitable that both the construction and consumption demand would disappear when the bubble burst. What did Greenspan and his acolytes think would make up this lost demand?
Even the financial crisis was entirely predictable although the exact course of events could not be known to someone who lacked access to the information held by central bankers. Housing is always a highly leveraged asset and it was no secret that it had become much more so during the bubble years.
Down payment requirements were thrown out the door, as homebuyers often purchased homes with no money down; in many cases even borrowing more than the appraised value of a bubble-inflated house price. The explosion of subprime and Alt-A loans was also not classified information. How could any economist have been surprised by the flood of defaults and the resulting stress on banks following the collapse of the bubble? This was as predictable as the sunset at the end of the day.
But the attendees of GreenspanFest ’05, most of whom are back to attend GreenspanFest ’09, apparently were surprised. Remarkably, almost none of the attendees suffered any consequences from the failure to see the largest financial bubble in the history of the world. In the United States alone, 25 million people are either unemployed or underemployed in large part because of the failure of the GreenspanFest attendees to do their job. Yet, the GreenspanFest attendees are not among those fearing unemployment. The official slogan of GreenspanFest ’09 is: “who could have known?”
Ben Bernanke has moved very effectively in the last year to prevent the collapse of the financial system. However, even in this area there have been serious issues of unnecessary secrecy and failed regulation. (Isn’t Goldman Sachs supposed to be a bank holding company now?)
But more importantly, Bernanke is waist deep in responsibility for this mess. Before becoming Fed chairman in January of 2006 he had served on the Board of Governors since 2002, and had been head of President Bush’s Council of Economic Advisors from June of 2005. After Greenspan, there was probably no one else better positioned to combat the bubble.
The attendees of GreenspanFest ’09 may not want to be so rude as to discuss their culpability for this disaster, but that should not prevent the rest of us from raising the topic. It would be an insult to the tens of millions of people who have lost their jobs, their homes, and/or their life savings to see Bernanke reappointed. Failure should have consequences, even for central bank chairmen.Αποτυχία? Ποια αποτυχία? Έκανε τους πλούσιους πλουσιότερους, και τους φτχούς φτωχότερους, και γι'΄αυτό η άρουσα τάξη τον ανταμοίβει αναλόγως, για την καταπληκτική δουλειά που κάνει
http://www.counterpunch.org/baker08262009.html
Subprime Lenders Getting U.S. Subsidies, Report Says Έχεις "τοξικά" δάνεια? Μπράβο, καλή δουλειά, πάρε και το "πακέτο σωτηρίας" σου, "στην υγειά των κορόιδων"...
Many of the lenders eligible to receive billions of dollars from the government's massive foreclosure prevention program helped fuel the housing crisis by issuing risky subprime loans, according to a report to be issued Wednesday by the Center for Public Integrity.
Under the $75 billion program, called Making Home Affordable, lenders are eligible for taxpayer subsidies to lower the mortgage payments of distressed borrowers. Of the top 25 participants in the program, at least 21 specialized in servicing or originating subprime loans, according to the center, a nonprofit investigative reporting group funded largely by charitable foundations.
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/08/25/AR2009082502975.html
GM considers shelving Opel plan "Και γιατί να πουλήσω την ΟPEL, όταν απλά μπορώ να πάρω μερικά "πακέτα σωτηρίας" από τις κυβερνήσεις?". Αυτό σκέφτηκε η General Motors, και τώρα δεν είναι σίγουρη για το αν θέλει να πουήσει την Οpel. "Στην υγειά των κορόιδων"...
General Motors is looking at shelving a German-backed bailout of its Opel European car arm amid growing fears that long-running talks on the deal will end in failure. The US carmaker and its advisers are instead considering raising about €3bn ($4.3bn) of rescue funds for Opel and its British Vauxhall brand from the US and other European governments, including the UK and Spain.
http://ftalphaville.ft.com/blog/2009/08/25/68396/gm-considers-shelving-opel-plan/
Το επόμενο άρθρο, απλά το παραθέτω ως link, είναι αρκετά τεχνικίστικο, και μεγάλο σε μέγεθος, δε ξέρω πόσοι θα το διαβάσουν, το κεντρικό νόημα πάντως, που αξίζει να αναφερθεί, είναι πως το ποσό των χρημάτων που δημιουργεί η FED από το πουθενά είναι μεγαλύτερο από το επίσημο νούμερο, και το κάνει με τη βοήθεια των άλλων μεγάλων κεντρικών τραπεζών του "δυτικού" κόσμου, που όλες εξάλλου, με εξαίρεση τη Γερμανία, δεν έχουν καμία αντίρρηση σε αυτή την πολιτική
http://www.chrismartenson.com/blog/shell-game-how-federal-reserve-monetizing-debt/25806
Έρχονται εκλογές στην Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα σε δύο χρόνια, και η Γερμανία προμοτάρει τον δικό της τραπεζίτη, με τη Γαλλία και την Ιταλία να προωθούν το δικό τους, που είναι συνδεδεμένος με τη Goldman Sachs, και βέβαια δε θα έχει και μεγάλες αντιρήσεις να τυπωθούν και μερικά ευρώ παραπάνω. Η Γερμανία τι θα κάνει αν γίνει αυτό?
Next Head of the European Central Bank a Goldman Sachs Alumnus or Buba's Head Boy?
The German patience with the EU is admirable. Μη λες μεγάλα λόγια...
And in the States, the patience with the rule of Wall Street and the hagiographic praise of Chairman Ben is ... remarkable.
One might even be tempted to call him 'maestro,' at least until the next bubble collapses.
Central Banking Publications (http://www.centralbanking.com/)
Weber Aims High
25 August 2009
So far, the front runner to succeed Jean-Claude Trichet as head of the European Central Bank, when his term ends in 2011, has been Mario Draghi, the shrewd current governor of the Banca d'Italia and Goldman Sachs alumnus (don't all boo at once).
But insiders are keeping a close eye on Axel Weber, president of the Bundesbank. If Draghi were to fall under a bus on the Via Nazionale (easily done, by the way), or if he were to give in to the blandishments of those who are urging him to dive into the treacherous waters of Italian politics, then Weber is positioning himself as the clear fall-back choice.
This would not go down well at the Elysée, where the thought of a German running the ECB makes President Sarkozy see red. Yet why not? Isn't it their turn, at last?
The efforts of French diplomats, allied to their enviable higher education and elite training, have ensured that Frenchmen have sat at the top of many of the great official international institutions for far longer than Germans (or indeed Brits). A Frenchman has occupied the post of IMF managing director for a total of 34 years since the founding of the Fund 65 years ago, while a German has been in the job for only four years. A Frenchman has been president of the European Commission for 14 years, while no German has held the post since Walter Hallstein, who retired in 1967. No German has headed up the EBRD in London, while Frenchmen have run it for 15 years. No German has led the OECD, and so on.
It would be understandable if Germans felt it was time to have their own man at the ECB. After all, it is German public opinion that in the end is critical for the long-term success of the euro. If German taxpayers are called on to bailout backsliding countries unable to discipline their economies (like Italy), they would be much more likely to do so with good grace if their own man or woman was seen to be minding the shop. So anybody committed to the success of the euro should be rooting for a German candidate, n'est-ce pas?
Enter politics. To reach the top job at the ECB, Weber needs to be nominated by the chancellor. Angela Merkel is fully expected to win the general election next month, possibly with a greatly increased personal mandate.
Now, observe a curious fact. For an institution known in the past for lambasting governments' deficit spending, the Bundesbank has been remarkably quiescent recently. Its big guns have fallen silent. Indeed, Weber has praised German economic policy. In a recent interview with Die Zeit online, Weber noted that the GDP recovery in the second quarter owed much to the support measures deployed by the government, the support of the state banking sector and the ECB's monetary easing. Meanwhile, Merkel has roundly criticised other central banks, such as the Federal Reserve and the Bank of England, while supporting the Bundesbank. They are both singing from the same hymn sheet.
Meanwhile, Weber has been quietly appointing his own people to several key positions while some Bundesbank board directors of an independent cast of mind appear to be heading for the exit.
The odds are still on Draghi. He is what the Italians call "furbo" – variously translated as smart, cunning or foxy. The French will be cheering him on. But the Italian fox will be on the outlook for a German greyhound coming up on the inside lane.
http://jessescrossroadscafe.blogspot.com/2009/08/next-head-of-european-central-bank.html
Στο 82% του μέσου ευρωπαϊκού οι μισθοί στην Ελλάδα
ΤΟ ΧΡΕΟΣ και τα ελλείμματα εκτοξεύτηκαν στα ύψη, γιατί οι έχοντες και κατέχοντες φοροδιαφεύγουν συστηματικά και ευνοούνται προκλητικά μεταθέτοντας το κόστος στους εργαζομένους και την κοινωνία, διαπιστώνει η ΓΣΕΕ καταγγέλλοντας πρωτοφανή επίθεση στα εργασιακά, οικονομικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Η ΓΣΕΕ οργανώνει (μαζί με την ΑΔΕΔΥ) συλλαλητήριο στις 5 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη (στις 18.30 στο Άγαλμα Βενιζέλου), ετοιμάζει 24ωρη πανεργατική απεργία για το φθινόπωρο, σήμερα εκπρόσωποί της συναντώνται με τον υπουργό Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου, ενώ εκκρεμεί συνάντηση και με τον Πρωθυπουργό.
Το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ στην ετήσια έκθεσή του για την ελληνική οικονομία- που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο των εγκαινίων της ΔΕΘ- καταγράφει τη δεινή θέση των μισθωτών στη χώρα, διαπιστώνοντας ότι οι εργαζόμενοι αμείβονται με το 82% του μέσου ευρωπαϊκού μισθού. Η παραγωγικότητά τους όμως βρίσκεται στο 92% του αντίστοιχου μέσου όρου και το κόστος ζωής που αντιμετωπίζουν αντιστοιχεί στο 94% του μέσου όρου.
Τα νέα στοιχεία του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ αναφέρουν ότι: Ενδιαφέρουσα συγκεντρωτική μελέτη
● Η φορολόγηση κερδών από 19,9% μειώθηκε στο 15,9% (ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι στο 33%).
● Η φορολόγηση μισθωτών από 34,5% αυξήθηκε στο 35,5% (ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι στο 36,4%).
● Η παραγωγικότητα της εργασίας βρίσκεται στο 92% του μέσου όρου της ευρωζώνης.
● Οι τιμές προϊόντων (κόστος ζωής) στο 94% του μέσου όρου της ευρωζώνης.
● Οι κατώτατοι μισθοί στο 51% του μέσου όρου της ευρωζώνης.
● Οι συντάξεις στο 55% του μέσου όρου της ευρωζώνης.
● Η φορολόγηση μισθωτών στην Ελλάδα είναι ίδια με αυτή του μέσου όρου της ευρωζώνης.
● Η φορολόγηση κερδών βρίσκεται στο μισό του μέσου όρου της ευρωζώνης. ● Το ποσοστό φτώχειας είναι διπλάσιο από το μέσο της ευρωζώνης (22% του πληθυσμού).
● Οι οφειλές του κράτους και των ιδιωτών προς το ΙΚΑ (παρά τις συνεχόμενες ευνοϊκές ρυθμίσεις χρεών) αθροιζόμενες και με την εισφοροδιαφυγή, την εισφοροκλοπή κ.ά. απειλούν την οικονομική βιωσιμότητα του ΙΚΑ. Το έλλειμμα των ασφαλιστικών ταμείων μέχρι το τέλος του 2009 θα ξεπερνά τα 4,7 δισ. ευρώ.
● Οι απολύσεις, οι διαθεσιμότητες, τα 4ήμερα, οι ελαστικές μορφές εργασίας και η εργοδοτική αυθαιρεσία διαμορφώνουν πλέον ένα εφιαλτικό τοπίο, το οποίο η κυβέρνηση επιχειρεί να εξωραΐσει με ευχολόγια και ρουσφετολογικές προσλήψεις στο Δημόσιο.
● Η ανεργία αυξάνεται καθημερινά (στατιστικά εμφανίζεται στο 9,4% ενώ η πραγματική είναι σχεδόν διπλάσια) και ειδικότερα στους νέους και τις γυναίκες ξεπερνά το 24,5%, με σημαντικές επιπτώσεις στην κοινωνική συνοχή, στα εισοδήματα και στην κοινωνική ασφάλιση.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4532893&ct=3
Θα χαθούν 200.000 θέσεις εργασίας φέτος Το έχουν προεξοφλήσει, κι απλά το ανακοινώνουν. "Όποιον πάρει ο χάρος". Μήπως θα έπρεπε εμείς να δράσουμε, ώστε..."ο χάρος" να πάρει αυτούς, και όχι εμάς?
Τι αποκαλύπτει πανελλαδική έρευνα της ΓΣΕΒΕΕ για την κατάσταση στην αγορά εργασίας και το μέλλον των ΜΜΕ
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_26/08/2009_293958
Ραντεβού στις 5 Σεπτεμβρίου
Σε ετοιμότητα μάχης η ΑΔΕΔΥ εν όψει ΔΕΘ και «καυτού φθινοπώρου» Καλά, από την ηγεσία της ΑΔΕΔΥ δε μπορουμε να περιμένουμε και πολλά, μπορούμε όμως να την πιέσουμε, άλλωστε η δυσαρέσκεια του κόσμου τους αναγκάζει να βάλουν απεργία (που σιγά μην ήθελαν), και με συμμετοχή από μέρος μας θα βάλουν και άλλες.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1045980&lngDtrID=244
Η αριστερά που ειναι? μα, και ειδικά στην Ελλάδα, είτε προσκειται πλέον στην...Δεξια(!), είτε πάσχει απο συνδρομο απώλειας ταυτότητας και εχει δυό κεφάλια που κοιτουν προς αντίθετες κατευθυνσεις, (καμία απο τις οποιες δεν ειναι η ουσία της αριστερας, μπερδεγουέι)
είτε αραδιάζει ο'τι κλισέ δημιουργησε η μαρξιστική και η λενινιστική φιλοσοφία, ερμηνευοντας τα πάντα με τον λόγο δυο ανθρωπων που δεν ειδαν ποτέ τον "ιμπεριαλιστικό ολοκληρωτισμό" σε όλο του το μεγαλείο, ωστε να διδάξουν ικανες μεθόδους διάσωσης, πλέον, και όχι αποφυγης.
Γιατι η υλη που εχουμε απο τους αριστερους διδακτορες δεν εχει πλέον εφαρμογή στο συγχρονο κόσμο.
Δεν πρέπει να αποφύγουμε, αλλά να αποτάξουμε απο πάνω μας το συστημα, και επι τουτου την στιγμή της συγγραφής δεν υπήρχε, ουτε σχετική εμπειρία, ουτε γνώση. Τα συγγράματα στα οποια επαφίεται το ΚΚΕ και ολες οι κομμουνιστικές προσεγγίσεις ειναι ξεπερασμένα, και πρακτικά αχρηστα πλέον.
Αφήσαμε το μεγάλο κεφάλαιο να μπει στα κόκκαλα της κοινωνίας, σαν καρκίνος του μυελου των οστών. Με τα ιδιωτικά μεσα απεκτησε τόση δυναμη, ωστε να γελοιοποιει στα μάτια της κοινωνίας τον σοφότερο όλων και να θεοποιεί την Πετρουλα.
Αν υπάρχει διέξοδος? πάντα υπάρχει διέξοδος.
Δυστυχώς οπως σε κάθε πόλεμο, μπορεις είτε να βλέπεις τον εχθρό να σκοτώνει τα παιδιά σου και να βιάζει την κόρη σου και την γυναίκα σου,
είτε να τραβήξεις κι εσυ πέτρα, μαχαίρι, σπαθί, πιστόλι, μυδράλιο, ατομική.
Σε αυτόν τον πόλεμο, τα μοναδικά όπλα που εχουμε ειναι ενα δίχρωμο νομισματάκι, με τον αριθμό 1 και την Ευρώπη επάνω, και ενα μάτσο νευρώνες πίσω απο τα μάτια μας.
Οσο λιγότερο τους κάνουμε τα χατήρια,
οσο περισσότερο λεμε "ΟΧΙ" στις τράπεζες που μας παιρνουν κάθε λιγο τηλέφωνο για πιστωτική,
οσο περισσότερο γυρνοβολάμε τα σουπερμαρκετ ψάχνοντας στα ΚΑΤΩ ραφια τις πραγματικές προσφορές και όχι τα διαφημισμένα σκουπίδια που στο ευρώ κάνει 30 λεπτα το προιόν και 70 η διαφήμιση,
οσο στεγνώνουμε την ΔΕΗ κάνοντας οικονομία στο ρευμα και υιοθετωντας εναλλακτικές πηγές ενεργειας, αλλά μετά απο πολύ ψάξιμο και μελέτη,
οσο περισσότερο περπατάμε και παιρνουμε ΜΜΕ μειωνοντας την διαρροη "αιματος" μας στις πετρελαικές (κανει και καλό στην καρδιά),
οσο περισσότερο καταγγέλουμε την παρανομια και επικροτουμε την νομιμότητα,
οσο περισσότερο διεκδηκουμε τα δικαιώματά μας με ΠΡΑΞΕΙΣ και όχι με γκρίνια,
τόσο πιό κοντά στην ουσιαστική ελευθερία μας βρισκόμαστε.
........Auto merged post: potis21 πρόσθεσε 11 λεπτά και 54 δευτερόλεπτα αργότερα ........
Διαβάζοντας βεβαια τα γραφόμενά μου ειδα αμέσως και τον αντίλογο που σχηματίζεται σαν μικρές φλασιές στους νευρώνες των κεφαλαιοκράτων: "ΟΧΙ, δεν πρέπει να σταματήσετε να αγοράζετε, γιατι η φοβία στην αγορά εξαφανίζει τζίρους, ρίχνει την οικονομία, προκαλεί απώλεια θέσεων εργασίας, και τις εφτά πληγες του Φαραώ!!"
Οχι, κύριοι.
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ οικονομία δινει πάντα το περιθώριο σε γνήσιους εργατικους και σωστους επαγγελματίες, και να προοδευουν, και να απασχολουν θέσεις εργασίας. Η οικονομία της¨"φουσκας", φερνει μεν θεσεις εργασίας, αλλά επισφαλεις και αβεβαιες, που δεν προσφέρουν αισθημα σταθερότητας και ποιότητα ζωης, αφου ο εργαζόμενος ζει μεσα στο αγχος.
Η πραγματική οικονομία δεν χρειάζεται κάν δανεισμό για να εξελιχθει. Καλύτερα τουβλο-τουβλο και δικό σου παρά ολόκληρο αμέσως και με την δαμόκλειο απο πάνω σου, που δεν εξαρτάται κάν απο σένα αν θα πέσει τελικά στο κεφάλι σου ή όχι (θυμιζω πως στο αμέρικα εκλειναν οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ που χορηγουσαν δάνεια και επαιρναν απο τους δανειλήπτες τα ΣΠΙΤΙΑ, χωρις εναλλακτική, λογω της παρακράτησης κυριότητας).
Ψαλίδι στις κάρτες - αν δεν μπορώ να το πάρω μετρητα, δεν μπορω να το πάρω καθόλου.
Ειναι ΑΔΥΝΑΤΟ να μην μπορεις να το πάρεις μετρητά και να μπορείς να το χρεώσεις στην κάρτα. Γιατί η αγορά με την κάρτα ειναι εξ ορισμου ακριβότερη!
θεέ μου, εχω τόσα να σας πώ....
δεν φτάνει το ψαλίδι στις κάρτες. εχουμε φτάσει σε ένα σημείο σήμερα όπου η κλοπη γίνεται σε βασικά καταναλωτικά αγαθά που αποτελούν ανελαστικές δαπάνες. τρόφιμα και ενέργεια. και φυσικά οι διάφοροι φόροι, έμμεσοι και άμεσοι.και ότι και να κάνεις, ότι πιστωτικές και να κλείσεις, πλέον το ξεζούμισμα γίνεται εκεί. Εαν μπορείς να έχεις μια κάποια αυτοτέλεια σε τρόφιμα και ενέργεια, αυτομάτως μπορείς να βγείς απο το ξεζούμισμα αυτό. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τις πόλεις και να γυρίσουμε στα χωριά. Εχοντάς μας χώρια, ένα μικρό ποσοστό στα χωριά (παραγωγή) και οι υπόλοιποι στα αστικά κέντρα (κατανάλωση), κερδίζουν όσο θέλουν οι μεσάζοντες απο τους μεν και απο τους δέ. Το ίδιο και με την ενέργεια (ορυκτά καύσιμα κυρίως). Παλαιότερα κουμάντο είχε όποιος έλεγχε τα μέσα παραγωγής, σήμερα κουμάντο κάνουν όσοι έχουν τα συστήματα διανομής... Γιατί η παραγωγή και η κατανάλωση πλέον είναι απεμακρυσμένα.
Βλέπεις τώρα φίλε μου που πέφτεις και εσυ στην παγίδα? Ποιές δαπάνες ειναι ανελαστικές, οταν εισαι πρόθυμος για θυσίες και αλλαγή τρόπου ζωής? Εχω 42ρα στο σπίτι μου. Συνειδητά, ΔΕΝ την ανάβω και την ανάβω μόνο για να δω ενα εργάκι. Εχει κατανάλωση 220W. Αν θελω ηχητική παρέα, στο σπίτι, ανοιγω ενα ραδιόφωνο των 20W. η 42ρα δουλευει μόνο για κανα DVD (που και αυτό το εχω κόψει, βλέπε thread για το Piratebay), για ειδήσεις και ισως την σειρά που βλέπει η γυναίκα στο στάρ.
Η ξαδερφη απο κάτω εχει την ίδια τηλεόραση με εμένα. το ιδιο μοντέλο σε ανύποπτο χρόνο! την εχει 18 ωρες την μερα ανοιχτη και ο γιός της τις υπόλοιπες 6. Ο λογαριασμός της ερχεται στο ρευμα 450 ευρω και ο δικός μου 70. ΤΙ φταιει?
με τις μεταφορές τα ίδια. Εχουμε 2 αυτοκίνητα. Κατεβαινουμε κεντρο με το παπί. Δεν εχουμε πληρωσει ΠΟΤΕ τελη σταθμευσης σε πάρκινγκ. Βενζίνη βαζουμε μονο για να δουμε την μαμα στο χωριό. οπως λές ανεφοδιαζόμαστε μερικώς, αλλά κυρίως σε ελαιόλαδο. Δεν νοιωθω οτι στην Ελλάδα το τρόφιμο ειναι ακριβό. Ισως επειδή εχω μάθει να ψωνίζω.
Η παραγωγή στο χωριό, εχει εξοδο σε ορυκτό καυσιμο αλλά και ηλεκτρική ενέργεια. Ρευμα για την γεώτρηση, πετρελαιο για το σκαφτικό, το τρακτέρ και την ποτιστική μηχανή.
Οταν "πρέπει" να ντυνόμαστε επώνυμα, να οδηγουμε ακριβό αμάξι και να τρωμε στα γκουδυς αλλά και στο "πανακριβολα" ιταλικό εστιατόριο για να νοιώθουμε γκλάμορους, τότε ειμαστε άξιοι της μοιρας μας. Αν αρκεστουμε στα φτηνά ανωνυμα ρουχα (που δεν ειναι αναγκη να ειναι ασχημα)
και στα επιλεγμένα τρόφιμα,
αν περιορίσουμε την σπατάλη των ορυκτών και του ηλεκτρικου ρευματος
(κόστος για να ζεστάνω το σπιτι με κλιματιστικά περισυ 1000 ευρω, κόστος για να ζεστάνω το σπίτι φέτος με σομπα υγραερίου.....120 ευρω, για ολο τον χειμώνα πάντα), ξαφνικά ξεχρεώνουμε σε dT.
Το αστειο ειναι οτι ενω δεν χρωστω μου εμεινε
>42'' τηλεόραση (του ξεστοκαρισματος, ναι δεν εχει true motion και 400hz, αλλά ειναι 42ρα,
>4πύρηνο PC με τον 8400 που δεν καίει και πολύ,
>2 αυτοκίνητα,
>ενα ανακαινισμένο σπίτι (εκεί να δειτε πόσα γλύτωσα μαθαινοντας τεχνικές κατασκευής απο την αγγλική βικιπαιδεια!)
>Ενα ακριβό χομπυ που δεν του λείπει τίποτε (ραδιοερασιτέχνης)
και γενικά, ειμαι χαρουμενος που μπορώ ακόμη να ονειρευομαι πράγματα άλλα απο το να ξεχρεώσω.
Δοκιμασμένη συνταγη και επιτυχημένη, εκ πείρας.
........Auto merged post: potis21 πρόσθεσε 5 λεπτά και 53 δευτερόλεπτα αργότερα ........
Οσο για τους φόρους, οσο μειωνεις την κατανάλωση τόσο μειωνεις και τους φόρους.
Εξ ου και οι εμμεσοι φόροι ειναι πιό δίκαιοι. Τωρα, αν μειωσουμε όλοι την κατανάλωση μεχρι να την ακουσει το κράτος, ΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ, πιά.
http://www.beppegrillo.it/immagini/Gomorra.jpg
Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα βιβλίο (που μετά έγινε και ταινία (http://www.imdb.com/title/tt0929425/)) με τίτλο "Γόμορρα". Το βιβλίο αφηγείται την κατάσταση που επκρατεί στη Σικελια με τη μαφία, και έκανε αίσθηση.
Όμως δήλωσε (http://entertainment.timesonline.co.uk/tol/arts_and_entertainment/books/article6790594.ece) ο συγγραφέας του στους Times, το έχει μετανιώσει που το έγραψε,"όχι ως συγγραφέας αλλά ως άνθρωπος", καθώς πλέον αδυνατεί να ξεμυτίσει από το σπίτι τους χωρίς μπράβους να τον φυλάνε, γιατί προφανώς αυτά που έγραψε δεν άρεσαν στη Μαφία.
Τι σχέση έχουν αυτά με το θέμα μας?
Πείτε μου εσείς...
Bailed Out Banks Threaten Systemic Collapse If Fed Discloses Information
And so the guns come out blazing. The Clearing House Association, another name for all the banks that were bailed out over the past year with the generous contributions from all of you, dear taxpayers, are now threatening with another instance of complete systemic collapse if Bloomberg's lawsuit is allowed to proceed unchallenged, let alone if any of the "Audit The Fed" measures are actually implemented. Δεν τους άρεσε που θα υπάρξει μεγαλύτερος έλεγχος στο τι κάνουν, και τώρα απειλούν
As a reminder, The Clearing House Association consists of ABN Amro, Bank Of America, The Bank Of New York, Deutsche Bank, HSBC, JP Morgan Chase, US Bank and Wells Fargo.
In a declaration filed in the Bloomberg Case (08-CV-9595, Southern District of New York), the banks demonstrate no shame in attempting to perpetuate the status quo with regard to the Federal Reserve and demand that the wool over the eyes of the general population remain firmly planted in perpetuity.
"The Clearing House submits this declaration because the Court's Order threatens to impair the ability of our members to access emergency funds through the New York Fed's Discount Window without suffering the severe competitive harm that public disclosure of their identity will cause. Μετάφραση: Δε θέλουμε να ξέρετε τι κάνουμε, θα βλάψει την εικόνα μας. Μη ψάχνετε λοιπόν τι κάνουμε, αφήστε μας ανενόχλητους
Our members have accessed the New York Fed's Discount Window with the understanding that the Fed will not publicly disclose information about their borrowing, especially their identity. Industry experience, including very recent and searing experience, has shown that negative rumors about a bank's financial condition - even completely unfounded rumors - have caused competitive harm, including bank runs and failures. "
Surely transparency would facilitate rumor-mongering to an unprecedented degree. After all rumors spread much easier when everyone knows the true financial condition of banks.
And here, in plain written Times New Roman, you see what racketeering by a major bank consortium looks like:
If the names of our member banks who borrow emergency funds are publicly disclosed, the likelihood that a borrowing bank's customers, counterparties and other market participants will draw a negative inference is great. Public speculation that a financial institution is experiencing liquidity shortfalls - which would be a natural inference from having tapped emergency funds - has caused bank customers to withdraw deposits, counterparties to make collateral calls and lenders to accelerate loan repayment or refuse to make new loans. When an institution's customers flee and its credit dries up the institution may suffer severe capital and liquidity strains leaving it in a weakened competitive position. Τρομοκρατούν τον κόσμο ότι αν μάθει την αλήθεια, "θα έρθει η καταστροφή του κόσμου". Η καταστροφή η δική τους μπορεί, του κόσμου όμως όχι, ίσα ίσα που εμείς θα βρεθούμε σε καλύτερη θέση, και αυτοί σε χειρότερη - γι' αυτό και έχουν λυσσάξει
Pardon me if I am a broken record here, but would rumors not spread much less if there was more transparency, if investors and other financial intermediaries were fully aware of the conditions of their counterparties, if banks did not have to cover their billions in reserve losses by pretending they are viable and essentially being constant wards of the state?
The Banks' racketeering has gone on for far too long.
http://www.zerohedge.com/article/racketeering-101-bailed-out-banks-threaten-systemic-collapse-if-fed-discloses-information
Barney Frank Says Ron Paul's Audit The Fed Bill Will Pass In October
Occasionally, even the most hopeless of politicians get something right. Here is stunning proof: Ο Barney Frank (http://www.youtube.com/watch?v=iW5qKYfqALE) ένας τυπικός πολιτικός αξιωματουχος της άρχουσας τάξης, που με πάθος υποστήριζε ότι δεν υπάρχει φούσκα στα ακίνητα (δες και το σχετικό λινκ που έδωσα με το όνομα του), τάσσεται υπέρ του ελέγχου της FED, δείχνοντας ότι η συσσωρευένη λαική οργή, έστω και αν δεν εκφράζεται λόγω της έλλειψης οργάνωσης και σχεδίου, φοβίζει τους κυβερνώντες, και κάνουν υποχωρήσεις, ώστε να προλάβουν τα χειρότεραγι' αυτούς.
http://www.youtube.com/watch?v=J2DX9Iu4wNo
Rhode Island will shut down its state government for 12 days and hopes to trim millions of dollars in funding for local governments under a plan Gov. Don Carcieri outlined Monday to balance a budget hammered by surging unemployment and plummeting tax revenue.
The shutdown will force 81 percent of the roughly 13,550-member state work force, excluding its college system, to stay home a dozen days without pay before the start of the new fiscal year in July...
http://apnews.myway.com/article/20090825/D9A9IKMG1.html
Δεν έχουν χρήμα, το δάνεισαν και τώρα δεν ξεπληρώνονται τα δάνεια, ακόμα και αν κατασχέσουν σπίτια, αυτοκίνητα, κτλ οι τιμές τους είναι μειωμένες (σκάσιμο φούσκας), και άρα η κατάσχεση γίνεται με χασούρα
US problem banks at 15-year high
The number of problem US banks rose to the highest level in 15 years between April and June, the industry's regulator has revealed.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8225743.stm
http://assets.in.gr/dGenesis/assets/Content60/Issue/2009/08/27/27_s.jpg
Και που να δεις οι εργαζόμενοι...
Απατηλή η ανάκαμψη των ελληνικών τραπεζών;
Ολοκληρώνεται σήμερα η διαδικασία δημοσιοποίησης οικονομικών στοιχείων από τις τράπεζες, με την αγορά να αναμένει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα αποτελέσματα της Εθνικής, που σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες θα ξεπεράσουν τις προβλέψεις των αναλυτών. Οι μέχρι στιγμής ανακοινώσεις δίνουν την εντύπωση της ισχυρής ανάκαμψης του κλάδου, αλλά οι εντυπώσεις συχνά είναι απατηλές.
Το νέο επικοινωνιακό «τρικ» που αξιοποίησαν οι τράπεζες ήταν οι συγκρίσεις των μεγεθών του β’ τριμήνου με τα αντίστοιχα στοιχεία του (πολύ δύσκολου) πρώτου τριμήνου. Ξεφεύγοντας από τη δόκιμη και καθιερωμένη σύγκριση των στοιχείων των ίδιων τριμήνων δύο διαδοχικών χρήσεων, οι τράπεζες «έδωσαν τίτλους» εντυπωσιακούς στον Τύπο και τα ΜΜΕ, με αναφορές περί μεγάλων ποσοστιαίων αυξήσεων στα κέρδη, μόνο που αυτές οι αυξήσεις αφορούσαν αδόκιμες συγκρίσεις μεταξύ του εφιαλτικού πρώτου τριμήνου 2009 και του λιγότερο κακού δεύτερου τριμήνου.
Στα «ψιλά γράμματα» των τραπεζικών οικονομικών καταστάσεων, οι προσεκτικοί αναγνώστες μπορούσαν να βρουν στοιχεία για ένα μέγεθος κρίσιμο, που όμως οι τραπεζίτες είναι εμφανές ότι επιδιώκουν να περάσει απαρατήρητο: την εξέλιξη του ποσοστού των μη εξυπηρετούμενων δανείων (Non Performing Loans – NPL), που αποτελεί και το στοιχείο-κλειδί για να αξιολογηθούν οι επιδόσεις μιας τράπεζες σε συνθήκες σοβαρής κρίσης. Οι εργαζόμενοι δε μπορούν να πληρώσουν για κατανάλωση+δάνεια, με τους μισθύς που υπάρχουν σήμερα, την αυξανόμενη ανεργία, κτλ. Το ζήτημα καλύφθηκε για ένα διάστημα με τα δάνεια (οοι εργαζόμενοι εδώ και χρόνια δέχονται τη μία μείωση μισθού μετά την άλλη, με αποτέλεσμα να μη μπορούν πλέον να αγοράσουν αυτά που παράγουν, και εδώ κολλάει και η εισαγωγή των δανείων, προκειμένου να μη μείνουν απούλητα τα προιόντα.
Αυτό όμως ναι μεν καθυστέρησε την κρίση, ωστόσο την δυνάμωσε όταν αυτή έκανε τελικά την εμφάνισή της, διότι οι εργαζόμενοι τώρα, όχι μονο δε μπορούν να αογράσουν αυτά που παράγουν, αλλά έχουν και τον επιπρόσθετο βραχνά των δανειων.
Προς το παρόν, οι μεγάλες τράπεζες της χώρας εμφανίζουν ποσοστά μη εξυπηρετούμενων δανείων που κυμαίνονται μεταξύ 4% και 5% των συνολικών τους χαρτοφυλακίων, ενώ τα συγκεντρωτικά στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος δείχνουν ότι τα NPL στο τραπεζικό μας σύστημα ξεπερνούν ήδη το 6%, με την προοπτική να φθάσουν το 8% ή και το 10% τους επόμενους μήνες. Στη χειρότερη περίπτωση, δηλαδή, σε ένα τραπεζικό σύστημα με κεφάλαια της τάξεως των 34 δις. ευρώ, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια μπορεί να ξεπεράσουν τα 20 δις. ευρώ όχι σε κάποιο μακρινό, αλλά στο άμεσο μέλλον!
Προς το παρόν, χάρη στα μεγάλα και εύκολα κέρδη από τα ομόλογα, αλλά και στην εξαιρετικά επιθετικές αυξήσεις του κόστους δανεισμού, με αντίστοιχες επιθετικές μειώσεις στα επιτόκια των προθεσμιακών καταθέσεων, οι τράπεζες καταφέρνουν να παράγουν αρκετά κέρδη, για διαγράφουν «ποταμούς» προβληματικών δανείων, χωρίς να επηρεάζεται η κεφαλαιακή τους βάση...
Για να γίνει αντιληπτό το εύρος των διαγραφών προβληματικών δανείων, που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, όσο και αν οι τραπεζίτες προσπαθούν να περνούν απαρατήρητες, αρκεί να αναφερθεί ότι στο τέλος του Δεκεμβρίου 2008 το σύνολο των δανείων που είχαν χορηγήσει οι ελληνικές τράπεζες έφθανε στα 217,1 δις. ευρώ, ενώ στο τέλος Μαΐου είχε πέσει περισσότερο από 10 δις. ευρώ, στα 206,7 δις. ευρώ. Πρόκειται αναμφίβολα για μια συγκλονιστική εξέλιξη, ιδιαίτερα για μια αγορά όπως η ελληνική, που είχε εθισθεί σε αδιάλειπτη επέκταση των πιστώσεων.
«Στο 5% πονάς, στο 10% καίγεσαι»!
Τα τραπεζικά στελέχη τείνουν να υποβαθμίζουν τη σημασία της μεγάλης επιδείνωσης της ποιότητας των χαρτοφυλακίων, αλλά μια πρόχειρη αντιπαραβολή των ελληνικών μεγεθών, με τα αντίστοιχα στοιχεία της αμερικανικής αγοράς είναι αρκετή για να προκαλέσει… ανατριχίλες:
- Την ώρα που οι ελληνικές τράπεζες εμφανίζονται «άνετες» με τα NPL να φθάνουν το 6% των χαρτοφυλακίων τους, στις ΗΠΑ η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφάλισης Καταθέσεων ανακοίνωνε χθες, με μεγάλη ανησυχία, ότι τα NPL συνέχισαν να αυξάνονται για 13ο συνεχή μήνα, φθάνοντας σε ποσοστό 4,35%, που είναι και το υψηλότερο από την ίδρυση της υπηρεσίας, πριν από 26 χρόνια. Αν οι Αμερικανοί, που βίωσαν με το χειρότερο τρόπο την πιστωτική κρίση και είδαν πολλές μεγάλες και μικρότερες τράπεζες να βάζουν λουκέτο, ανησυχούν για το 4,35%, είναι απορίας άξιον πώς στην Ελλάδα υποδεχόμαστε με σχετική απάθεια το δικό μας 6% των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
- Το πρακτορείο Bloomberg, σε μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόσφατη ανάλυση, υπολόγισε ότι 150 αμερικανικές τράπεζες μπορεί να φθάσουν σύντομα στην κατάρρευση, καθώς εμφανίζουν προβληματικά δάνεια που ξεπερνούν το 5% των χαρτοφυλακίων τους! «Με 5% μια τράπεζα “πονάει”, με 10% καίγεται», δήλωνε χαρακτηριστικά στο πρακτορείο καθηγητής αμερικανικού πανεπιστημίου, επιχειρώντας να αναδείξει τη σημασία των προβληματικών δανείων για τη σταθερότητα των τραπεζών, την ώρα που στην Ελλάδα τραπεζίτες με μεγάλη άνεση προβλέπουν αύξηση των NPL στο 10%...
- Όπως εξηγείται στην ίδια ανάλυση του πρακτορείου, έχει ιδιαίτερη σημασία για μια τράπεζα και λαμβάνεται ιδιαίτερα σοβαρά υπόψη από τις εποπτικές αρχές, όχι μόνο η ποιότητα του χαρτοφυλακίου δανείων, αλλά και ο βαθμός μόχλευσης του ισολογισμού, δηλαδή η σχέση ιδίων κεφαλαίων και ενεργητικού. Μια τράπεζα με 5% προβληματικά δάνεια και κεφάλαια που αντιστοιχούν στο 8% του ενεργητικού θα αντιμετωπίσει πολύ καλύτερα την επιδείνωση της ποιότητας του χαρτοφυλακίου της, από μια άλλη με το ίδιο ποσοστό προβληματικών δανείων και κεφάλαια που αντιστοιχούν στο 4% του ενεργητικού της.
Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΤτΕ, τα κεφάλαια των τραπεζών είχαν φθάσει τον Μάιο να αντιστοιχούν στο 8,3% του ενεργητικού, αφού όμως προηγήθηκε η μεγάλη συρρίκνωση των δανειακών χαρτοφυλακίων που ήδη αναφέρθηκε, αλλά και οι «ενέσεις» κεφαλαίων από το Δημόσιο και ιδιωτικές πηγές.
Όσο και αν αυτό το στοιχείο να παρήγορο, όμως, για τις ελληνικές τράπεζες το ποσοστό των προβληματικών δανείων δεν παύει να είναι πολύ υψηλό και θα ήταν ακόμη υψηλότερο αν δεν υιοθετούνταν μέτρα «καμουφλαρίσματος» των προβληματικών δανείων, που ήδη προβληματίζουν την ΤτΕ. Και, καθώς η ελληνική οικονομία όλα δείχνουν ότι θα περάσει ένα σοκ διετούς ύφεσης, που θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την ποιότητα των τραπεζικών χαρτοφυλακίων, γίνεται φανερό ότι είναι πολύ νωρίς για να προεξοφληθεί το ξεπέρασμα της κρίσης από τις ελληνικές τράπεζες…
Πηγή:Sofokleous10.gr
http://manosbee.blogspot.com/2009/08/blog-post_5211.html
Eurozone recovery under threat as credit contracts again
Credit to households and business in the eurozone continued to contract in July while the broad money supply has ground to a halt. Με την πρώση στις τιμές που βλέπουμε μετά το σπίσμο των φουσκών (και ακόμα δεν έχουν σκάσει όλες), χρήμα "εξαφανίζεται" - πχ όταν ένα αυτοκίνητο κοστίζει 9000 ευρώ από 10000 που κόστιζε πριν, αυτά τα χίλια ευρώ πλούτου "χάνονται".
Και καθώς οι εργαζόμενοι είναι άνεργοι/κακοπληρωμένοι/φοβισμένοι, δε ψωνίζουν, οι τιμές πέφτουν, χρήμα "χάνεται", κτλ (φαύλος κύκλος)
"The feature of depression is that governments are almost powerless because the transmission mechanism breaks down for structural reasons. If we find ourselves slipping back as the stimulus fades, it will not be a `W-shaped' recession but a depression."
http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/recession/6100500/Eurozone-recovery-under-threat-as-credit-contracts-again.html
Two facts that should give pause for thought.
1) Japanese data released on Thursday showed that exports fell yet again in July. They are down 39.5pc to the US, and 26.5pc to China.
Japan is the world’s second biggest economy. It lives on exports. It is also a key part of the supply chain for the Chinese economy. How can this hard data be reconciled with the extreme V-shaped recovery already priced in by the markets?
By the way, Toyota is suspending a key production line at its Takaoka plant in central Japan. It is cutting global capacity by 1m vehicles.
2) The Baltic Dry Index measuring freight rates for bulk goods and commodities has been falling almost continuously for eleven weeks, dropping from 4,290 to 2,778 on Thursday.
Is this just a glut of ships or is this telling us what the Shanghai market is also telling us, that credit tightening by the Chinese government is pulling the rug from underneath the latest commodity bubble? Μόλις σταματούν τα κρατικά "πακέτα σωτηρίας", το χρήμα απλά δεν υπάρχει, γι' αυτό και το συνεχίζουν να το δημιουργούν από το πουθενά, πληθωρίζοντας έτσι τα νομίσματά του (δολλάριο, λίρα, κτλ)
The Bundesbank’s Axel Weber says it will take until 2013 for Germany to get back to where it was. He also warns, by the way, that there will be a second wave of the credit crisis as Germany’s home-grown troubles come to the fore. Round one was imported havoc from the US: round two will be rising defaults at home and a credit squeeze as ratings downgrades force banks to set aside fresh capital. (I enclose the Weber link for German readers http://www.sueddeutsche.de/finanzen/916/484353/text/)
I have no idea when stock markets and commodities – especially base metals – will reflect the hard facts on the ground (ie, an end to the Chinese construction bubble). Timing is not my forte. Nor is the market.
But I am absolutely convinced that those who think we can return to the status quo ante of the credit bubble as if nothing has happened are delusional. As almost every central banker in Jackson Hole reminded us over the weekend, it is going to be a very long hard slog.
http://blogs.telegraph.co.uk/finance/ambroseevans-pritchard/100000698/can-the-souffle-really-rise-again/
German state to lend directly as second credit crunch looms
Germany could directly intervene in the credit insurance and lending markets as soon as September to head off a looming credit crunch, as it fears the economic recovery may soon falter as banks refuse to roll over loans. Καλά, ο λαικισμός περισσεύει: Οι τράπεζες σαφώς και θα πρέπει να κατηγορηθούν για πολλά, γιατί όντως ο ρόλος τους ήταν και είναι καθοριστικός στην καθημερινή, εκτεταμμένη και παρατεταμμένη καταλήστευση του κόσμου.
ΟΜΩΣ, η κριτική που τους γίνεται από όλα σχεδόν τα παπαγαλάκια των κυρίαρχων ΜΜΕ ότι τάχα "οι τράπεζες φταίνε διότι δε δανειζουν" είναι κωμικοτραγική.
Τι να δανείσουν?
ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ.
Τα χρήματα που έκλεψαν με τη βοηθεια των κυβενήσεων τα χρησιμοποίησαν για να καλύψουν τις ζημιές τους - τώρα που η φούσκες έσκασαν, οι τράπεζες βλέπουν ότι η αξία των επενδύσεων τους πέφτει, και άρα χάνουν λεφτά.
Αιμορραγούν, τι να κάνουν, να γίνουν εθελοντές αιμοδότες?
Ίσα ίσα που θα εντείνουν τις προσπάθειες τους να αρπάξουν κι άλλα απο εμάς.
Εμείς τι να κάνουμε? Να τους αφήσουμε?
Αν αυτοί αιμορραγούν, εμείς εδώ και χρόνια έχουμε ξεζουμιστεί[/COLOR]
"The banks are not stepping up to their responsibility to provide credit," he told the German paper Handelsblatt.
"Some indicators that have performed better, but... it is too early to say we have shaken off this crisis. There is still lots of risk and uncertainty, and no grounds for complacency. The fact that GDP proved better in the second quarter with 0.3pc growth is somewhat reassuring, but let's not forget the economy has shrunk 7pc from a year before."
Mr Steinbrück has now backed away from talk of forcing banks to lend, recognising they have to rebuild their capital, and shifted the focus to direct lending by the state.
Among likely measures are use of the state-bank KFW to make "global loans" to industry on terms that pass on the full benefit of lower interest rates, as well state aid for credit insurance and trade finance. He said the bank rescue fund SoFFin still had €60bn left for support.
While some measures have been discussed before, there appears to be a new urgency. Decisions may be made by "early September".
The comments are hard to reconcile with the a record surge in the IFO business confidence index, which jumped for a fifth month to 90.5 in August. Sentiment is racing ahead of economic hard data.
Axel Weber, the Bundesbank chief and until recently the arch-hawk, last week spoke of a second wave of the credit crisis as home-grown problems come to light, triggered by ratings downgrades that force banks to put aside more capital. "The first round of disruption in the bank balance sheets from structured credit products is behind us. Now we are threatened by stress from our domestic credit industry," he said.
"They are in panic," said Hans Redeker, currency chief at BNP Paribas. "They know the money supply and credit figures coming out are going to be awful." He added that Germany's stimulus measures have put off deep problems until after the election in September. The car scrappage scheme has brought forward demand, implying a cliff-edge drop when the scheme expires. Kurzarbeit (short work) schemes that subsidise companies to keep idle workers on their books are slowly bleeding corporate balance sheets. "This has delayed the restructuring that needs to occur," he said.
Mr Steinbrück said markets are awash with liquidity again, but little is going into the real economy. "The banks evidently prefer to put their money into securities rather then granting new loans because they can get a higher return. After two years of financial crisis the gambler mentality is gaining the upper hand again."
The German authorities are deeply frustrated that so few banks have resorted to the rescue scheme to rebuild their capital base. Critics say the Bundestag imposed such stringent conditions that lenders have opted instead to rein in lending.
Mr Steinbrück said state lenders pose a "systemic risk" to German finance. Few of the regional banks have a "viable" business model.
http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/ambroseevans_pritchard/6095203/German-state-to-lend-directly-as-second-credit-crunch-looms.html
The Recession is Over .... Maybe!
World Bankers Agree
Few would consider the opinions of the world's central bankers to be unbiased or even accurate. These self-proclaimed wise men of international finance didn't see the recession coming until it blew up in their faces — a blast that destroyed their credibility.
Nevertheless, it is interesting to hear them talk, not because they're fun to listen to, but because of “the messaging” that rich investors use religiously in placing their stock market bets, while the rest of us are given a calming sermon, so that the bankers’ lackeys — the politicians — may continue ruining the country uncontested.
Recently the wise bankers jointly announced that the world economy was “on the verge” of a recovery. The language was purposely vague: they can't afford to be utterly wrong again and destroy their last shreds of authority. So they're hedging their bets. The President of the European Central Bank was extra cautious, saying that the economy was in for a “very bumpy road ahead.”
The truth is they have absolutely no idea what will happen or when. Other mainstream economists are presenting a gloomier picture of the situation. For example, the flagship publication of corporate America, the Wall Street Journal, recently announced that the accelerating number of bank failures in the U.S. amounted to a “new phase” in the crisis, where built-up junk-debt was beginning to tear down banks at a faster tempo.
Meanwhile, the Economist magazine concluded recently that, instead of a “V shaped recovery” —meaning a quick bounce back — we should prepare ourselves for “a gloomy U [shape] with a long, flat bottom of weak growth… [for] the next few years.”
This type of analysis is now what passes for optimism in mainstream economics. A “gloomy U” is much better than a “terrifying w” — meaning another potential crash. Thus, we are told that bailing out the banks averted “utter disaster” and that we should be content if the economy produces a slow, “jobless recovery.” Of course, the economy has not recovered if millions of people remain unemployed. Terms like "jobless recovery" were invented to accustom people to suffering, while the mega-profits of Goldman Sachs are presented as “promising signs.” Indeed, the suffering of millions of people and the profits of corporations have a direct relationship that the media is not discussing.
Big recessions destroy wages and benefits. The huge reserve of unemployed workers helps employers threaten workers with joblessness if they do not accept lower wages, while other companies force lower wages for “the survival of the company.” Free market economists rationalize this by calling it a “market adjustment”: the labor market supposedly produced too high of wages for profits to be maintained.
This period is likely to continue for some time. One reason is that retirement will not be a reality for millions of people who either were unable to save enough or had their savings in 401(k) accounts destroyed by the recession.
A Career Builders poll reported that 73 per cent of those planning to retire would delay their retirement for at least six years. Many older workers, because of the nosedive their 401(k) took, were forced out of retirement to accept low paying jobs, meaning more competition for younger workers.
According to a New York Times Op Ed by Bob Herbert:
“…only 28 of every 100 males were employed in the 16-through 19-year-old age group. For minority teenagers, forget about it. The numbers are beyond scary; they’re catastrophic.” .
Many other workers have chosen to ride out the recession by going back to school. While in school — or after graduation — these students become “interns,” a way that many employers are using to replace paid workers.
A New York Times story by Gerry Shih reported that:
“With paying jobs so hard to get in this weak market, a lot of college graduates would gladly settle for a nonpaying internship. But even then, they are competing with laid-off employees with far more experience.”
In addition to internships, many other unemployed workers are simply doing volunteer work to build their resumes. All of these good intentions are used by employers to drive down wages or eliminate paid positions entirely.
The mass joblessness is creating a tense, dog-eat-dog situation for millions. Rather than blame the crisis on the bankers and others profiting from the recession, society’s most vulnerable people — immigrants — are likely to be the continued targets.
But targeting immigrants will not improve the lives of workers. This can be done only by collectively confronting their employers and demanding higher wages and benefits. If necessary, workers must demand and organize to keep their jobs from being shipped off-shore to prevent companies from searching for literal slave wages.
For unemployed workers, organizing with demands on local and federal governments for a real stimulus program to create jobs is an absolute necessity. Obama’s first stimulus has been an obvious failure: not only was it too small, but much of it was dedicated to tax breaks and not job creation.
The economy is not going to correct itself. Powerful interests are bailing out banks while pushing down wages and will continue to do so until they are pushed back.
A job-creating stimulus that pays living wages will help ease tremendous suffering. But such a program is unlikely to be given to us by the corporate-owned Democrats. It must be taken.
Throughout this economic crisis the Democratic Party has eagerly served the interests of the rich: It refused to pass serious legislation that would have greatly helped working people avoid foreclosures on their homes; it is abandoning the option of a government-run health care program; it refused to pass EFCA, the Employee Free Choice Act, which would have removed barriers to forming unions; it has given billions of bailout dollars to reckless bankers; it refused to nationalize the banks, so they could begin to operate in everyone’s interests, and not just the rich; it has continued to fight foreign wars that benefit giant corporations only, while not restoring civil liberties at home; and it has failed to promote a massive job creation program that would have the potential to alleviate the suffering of millions of U.S. workers.
The lesson of this economic crisis is becoming starkly clear: working people will have to create their own political party dedicated to fighting for their own interests. Such a party will not come into existence on its own. Rank and file union members, community organizations, and the unemployed must begin organizing now to promote policies that the Democrats have refused to touch. A giant coalition of progressive forces working towards these goals can easily transform itself into a political party capable of brushing aside the two parties of big business.
http://www.counterpunch.org/cook08272009.html
http://1.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/SpeWCzhMAYI/AAAAAAAAJmU/3XdV5kfUhz0/s320/image002.jpg
Συγκυβέρνηση προτείνουν ΕΒΕΑ και ΣΕΛΠΕ [COLOR="Red"] Έτσι και αλλιώς τα δύο κόμματα που είναι να συγκυβερνήσουν (ξερετε ποια λέμε, δε χρειάζεαι καν να τα πούμε, "τα ευκόλως εννοούμενα παραλείποναι) δικά μας είναι, άρα στην ανάγκη ας συγκηβερνήσουν. Αυτό θα μειώσει ακόμα περισσότερο την ήδη υποτονική αντιπολίτευση, και θα διευκολύνει την ψήφιση/εκτέλση αντιλαικών νομοσχεδίων όπως τα μέτρα για την παράταση των ορίων συνταξιοδότησης, τη μείωση μισθών, την ελαστικοποίηση της εργασίας, κτλ.
Η άρχουσα τάξη ξέρει τι κάνει, αντιλαμβάνεται πως η συγκυρία είναι κρίσιμη, και θα κληθεί να περάσει νομοσχέδια με πολύ άγριο αντιλαικό χαρακτήρα. Γι' αυτό και οι βιομήχανοι, έμποροι, κτλ ζητούν συγκυβέρνηση, θέλουν να είναι όσο το δυνατόν πιο ενωμενοι, για να είναι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικοί.
Εμείς θα ενωθούμε απέναντί τους?
Γιατί αν δεν το κάνουμε, τη συνέχεια την ξέρετε, φτώχεια μεσαιωνικού τύπου για εμάς, και δις/τρις για τους τραπεζίτες, βιομήχανους, εφοπλιστές, κτλ.
Έτσι θέλουμε να ζήσουμε?
Τη συνεργασία των δύο κομμάτων εξουσίας, ακόμη και με τη μορφή συγκυβέρνησης, ζήτησε χθες ο εμπορικός κόσμος, τόσο διά του προέδρου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ) κ. Κων. Μίχαλου όσο και διά του προέδρου του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Λιανικής Πώλησης Ελλάδος (ΣΕΛΠΕ) κ. Θεόδωρου Βάρδα.
Παράλληλα δε αίσθηση προκάλεσε ότι και ο πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δημ. Δασκαλόπουλος, ύστερα από συνάντηση που είχε με τον κ. Γ. Παπανδρέου, εκτίμησε ότι «η προϊούσα απαξίωση της πολιτικής κινδυνεύει να στερήσει τον τόπο από την ισχυρή διακυβέρνηση και την πολιτική πνοής που σήμερα έχει ανάγκη».
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100053_28/08/2009_327218
«Δεν σχολιάζω απόψεις» αρκέστηκε να δηλώσει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Ευάγγελος Αντώναρος, κληθείς να σχολιάσει «φωνές από τον επιχειρηματικό κόσμο που υποστηρίζουν ότι ήρθε η ώρα συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων.
«Όνειρα θερινής νυκτός» χαρακτήρισε τα περί κυβέρνησης συνεργασίας ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, Γ.Παπακωνσταντίνου, τονίζοντας ότι το ΠΑΣΟΚ θα ζητήσει καθαρή εντολή από τους Έλληνες πολίτες. Το ΠΑΣΟΚ βλέπει ότι μπορεί αν κυβερνήσει -ίσως- μόνο του, και γι' αυτό το παίζει "υπεράνω"
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1046786&lngDtrID=244
Ουδέν θετικό από τη συνάντηση στο Μαξίμου, δήλωσε η ΑΔΕΔΥ
Ο κ. Παπασπύρος είπε ότι η κυβέρνηση έχει επιλεκτική όραση και με αυτό τον τρόπο βλέπει τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους ανέργους.
«Με μικρές αλήθειες προσπαθεί να δημιουργήσει μία μεγάλη πλάνη για την έλλειψη στρατηγικής και την απουσία διαρθρωτικών αλλαγών στην οικονομία» είπε χαρακτηριστικά. Εδώ γελάνε, και στρατηγική υπάρχει (έστω και όχι ιδιαίτερα οργανωμένη), και διαρθρωτικές αλλαγές - με πιο πρόσφατη τα 28 δις που δώθηκαν στις τράπεζες, την αλματώδη άνοδο της part time εργασίας, των απολύσεων, κτλ
Από τα υπόλοιπα μέλη της διοίκησης της ΑΔΕΔΥ, ο Ηλίας Βρετάκος δήλωσε ότι στη συνάντηση φάνηκε η πρόθεση της κυβέρνησης να συνεχίσει στην ίδια πολιτική, ενώ ο κ. Αγκαβανάκης ανέφερε ότι επιβεβαιώθηκε η αντιλαϊκή κατεύθυνση της κυβερνητικής πολιτικής.
Τέλος ο κ. Ηλιόπουλος είπε ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά απόψεων για τις εργασιακές σχέσεις.
Αντίθετα, ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος χαρακτήρισε τη συνάντηση ιδιαίτερα εποικοδομητική.
Ο ρόλος των συνδικαλιστικών οργανώσεων είναι διεκδικητικός, ενώ ο ρόλος της κυβέρνησης είναι να δώσει τις πραγματικές διαστάσεις των δυνατοτήτων και να καθορίσει τις προτεραιότητες, ανέφερε. Και βέβαια οι δυνατότητες και οι προτεραιότητες είναι το καλό των τραπεζιτών...εεε, συγνώμη, "το καλό του τόπου" ήθελα να πω, δε ξέρω πως τα μπέρδεψα
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1046853&lngDtrID=251
Απεργία προαναγγέλει η ΓΣΕΕ Για τα μάτια του κόσμου, για να δείξουτν δηλαδή ότι τάχα παλεύουν τη βάζουν, ή γιατί θέλουν όντως να παλέψουν?
Το θέμα είναι πως πλέον και οι γραφειοκράτες στην ηγεσία της ΓΣΕΕ πιέζονται από τη λαική αγανάκτηση να βάλουν απεργία, έστω για να φανεί ότι παλεύουν. Και αυτό είναι σημαντικό, ώστε να υπάρξει συμμετοχή, και να πιεστεί η κυβέρνηση να υποχωρήσει στα αντιλαικά σχέδια της
"Η τελευταία πρωθυπουργική ρήση ήταν πάμε σφικτά για το επόμενο διάστημα. Δηλαδή δεν υπάρχουν τα αναγκαία μέτρα για μισθωτούς, συνταξιούχους, ανέργους που στενάζουν όχι από τη διεθνή κρίση αλλά από την ασκούμενη οικονομική πολιτική", δήλωσε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Γιάννης Παναγόπουλος εξερχόμενος από τη συνάντηση και προανήγγειλε γενική απεργία.
Όπως είπε ο κ. Παναγόπουλος, οι απαντήσεις δεν ικανοποιούν κανένα αίτημα και γι΄αυτό το λόγο μετά το συλλαλητήριο στη ΔΕΘ θα συγκαλέσει τα όργανα της συνομοσπονδίας και θα προτείνει γενική απεργία.
"Η κυβέρνηση ζεί σε συνθήκες θερμοκηπίου" τόνισε από την πλευρά του ο αναπληρωτής πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Γ. Γαβρίλης.
"Κλείνει τα αυτιά της. Είναι αποκαλυπτική η σιωπή της όταν ακούει αιτήματα εργατών. Αναθέτει πρωταγωνιστικό ρόλο στους τραπεζίτες και τους επιχειρηματίες. Η επίθεση στους εργαζόμενους είναι ανοικτή" είπε χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας πως χρειάζεται συνολική αντίδραση και πρώτη βήμα είναι η ΔΕΘ.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=5548816
Ποιες δεσμεύσεις ανέλαβε ο κ.Καραμανλής κατά τη συνάντηση του με το προεδρείο της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εμπόρων Ελλάδας
Τη δέσμευση του πρωθυπουργού ότι δεν θα επιβληθούν νέοι φόροι κι ότι δεν ετοιμάζεται νέα έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις φέρεται να απέσπασε το προεδρείο της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εμπόρων Ελλάδας από τον πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή, κατά τη συνάντηση τους στο Μέγαρο Μαξίμου, στο πλαίσιο των συναντήσεων του ενόψει της ΔΕΘ.
Κατά την έξοδό του, ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ κ. Δημήτρης Αρμενάκης, απαντώντας σε ερώτηση για το τι υποσχέσεις απέσπασαν από τον πρωθυπουργό, ανέφερε κατ' αρχήν ότι συζήτησαν τα μέτρα για τη διαδοχική ασφάλιση, για τα οποία ο πρωθυπουργός έχει πει ότι είναι κοινωνικά δίκαια και ότι σύντομα θα υπάρξει νομοθετική ρύθμιση και στο σημείο αυτό πρόσθεσε ότι απέσπασαν την υπόσχεση ότι δεν θα υπάρξουν νέοι φόροι και δεν θα επιβληθεί έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις.Αυτό (οι νέοι φόροι) είναι "δουλειά" των "κορόιδων", δηλαδή των εργαζόμενων
Κατά την ίδια συνάντηση ζήτησαν από τον πρωθυπουργό την επιτάχυνση της εφαρμογής των μέτρων για την αύξηση της ρευστότητας από τις τράπεζες. Ο κ.Αρμενάκης σημείωσε ότι οι επιχειρήσεις παιδεύονται από την έλλειψη μετρητών. Πάλι τα ίδια, είπαμε και πριν, οι τράπεζες ΔΕΝ έχουν λεφτά, τι να κάνουμε, να τα τυπώσουμε από το πουθενά, υποτιμώντας έτσι την αξία του νομισματος? (λέω εγώ τώρα)
Άλλο θέμα που συζήτησαν ήταν η αποποινικοποίηση των μικρών οικονομικών συναλλαγών και να μην περνούν οι μικρές επιχειρήσεις με τέτοια ευκολία στο πρόγραμμα ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ. Δηλαδή ας κλέψουμε και λίγο, αλλιώς θα κλείσουμε. Για τα δικαιώματά των εργαζόμενω τι λέμε?
Ειδική αναφορά έκανε στο πρόβλημα των διαδηλώσεων, λέγοντας ότι θα πρέπει βέβαια να προστατευθεί το συνταγματικό δικαίωμα αλλά να μην γίνεται κατάχρηση Α μάλιστα, ώστε είναι 'πρόβλημα" οι διαδηλώσεις (πράγματι είναι βέβαια, ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ, για αυτό και η απεργία/διαδήλωση κάποτε ήταν παράνομη, και κάθε ακροδεξιό καθεστώς τις καταργεί εντελώς (πχ χούντα στην Ελλάδα, φασισμός αλλού, κτλ).
ΓΙΑ ΜΕΑΣ όμως, η διαδήλωση ΔΕΝ είναι πρόβλημα, είναι όπλο για να διεκδικήσουμε - έτσι κερδίθηκαν όλα αυτά που τώρα μας αρπάζουν, και έτσι θα πρέπει να τα πάρουμε πίσω
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_28/08/2009_294291
Ville symbol of the French suburbs, the poorest and most sensitive of Ile-de-France, the town of Joigny, in the Essonne (26 000), experiencing unprecedented fiscal crisis, a sign of fragility toughest neighborhoods.
Debt, crumbling under the costs due to poverty and youth of its population, have very limited resources, it can no longer meet its financial obligations. 1.9 million euros in 2006, the deficit rose to 9.8 million in 2008 and 15.5 million in 2009, one third of the municipal budget. Το άρθρο είναι αυτόματη μετάφραση (όχι πολύ καλή) από τα γαλλικά στα αγγλικά ενός άρθρου της LE MONDE, σχετικά με τη ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης στις φτωχογειτονιές, τα γκέτο - οι φτωχοί βλέπετε πληρώνουν, όχι οι πλούσιοι. Και βέβαια μετά ο κόσμος θα βγει στο δρόμο, και οι λαικιστές/δεξιοί/ακροδεξιοί θα λένε για βάνδαλους, την ίδια ώρα που κλείνουν τα αυτιά και τα μάτια τους μπροστά στα αίτια που εξωθούν το λαό να εξεγείρεται
This situation, described as "intractable" by experts, led the prefecture of Essonne to take dramatic action: according to our information, the prefect Jacques Reiller, has replaced the communist municipality to adjust the budget and has decided to increase from 50% property taxes and 44.26% tax housing in the city, following the recommendations of the regional chamber of accounts (CRC) in Ile-de-France. This measure, which extends gains of 3% in 2007 and 10% in 2008, also decided by the prefect, accompanied by authoritarian reducing personnel costs and subsidies to associations.
In its opinion on Grigny the CRC speaks of "serious deterioration" of the town's finances. The prefecture insists on the "exceptional" situation. "In France, only two or three precedents may be discussed," said the prefect delegated to equality of opportunity, Eric Freysselinard. At that point the prefecture recognizes - even before their implementation - than the measures are inadequate: higher taxes and savings measures would only help drive down the deficit to just over 10 million euros.
For Grigny is not a victim of the current economic crisis but suffers in the long term deterioration of living standards of residents and the shortcomings of urban policy. A "squeeze" terrible, clean cities poor suburbs: as the population is very young (40% under 20 years) and continues to become poor (49% social housing, 21% of welfare recipients , etc..) spending of the town constantly increasing. But the funding does not follow: once again as the population is poor (income per capita of less than 40% above average), the city has very limited revenue. "The whole problem of the French suburbs, which is summarized in the example of Grigny. How these cities can they cope without solidarity regional or national budget "asked an expert on local finance.
A daily financial nightmare for elected Grigny, under supervision of the regional chamber of accounts since 2003. "The town is structurally unable to properly discharge its duties," pleads Philip Rio, first deputy mayor. Particularly given his youth with close to 750 births per year, 4 500 students in kindergarten and elementary classes, the city is facing costs comparable to those of a municipality of 40 000 or 50 000. Hence the absurdity while school results are poor and many children hang out alone at night in the streets, extracurricular activities is restricted to children with two working parents ...
"It pays the history of urbanization in the 1960s. Grigny was a small village of 3 000. In six years with the construction of the Grande-Borne and Grigny-2, increased to 25 000 Free there were matters on the part of the state, "said Philippe Rio. The city also suffered the consequences of changes in its population. The middle classes, who pay taxes are progressive parties, replaced by poor, non-taxable, including newly arrived immigrants, which is one of Grigny gateways in France.
"There was, for a very long an implied agreement between the state and municipality, analysis Troadec Pascal, a former deputy Communist past the opposition in recent elections. On the one hand, the state was very happy get rid of difficult people and concentrate on Grigny. On the other hand, the mayor took the opportunity to build up a reserve to electoral clientelism. "A" give and confirmed by an association leader: "It has limited problems on Grigny. The state simplified the task. The Communists were far from complaining. It suited everyone. "
Consequence of immigration, the population of the town has increased. With many undocumented. And a significant number of people living illegally in apartments over-occupied. "INSEE said in its latest census, the city has 26 000 inhabitants. In reality, we are probably more than 30 500" explains Philippe Rio, incorporating the findings of an independent study. A differential not accounted for by the state in the calculation of operating grants, as determined by the number of inhabitants. Either one annual shortfall of three million euros, according to the town.
Given this situation, the municipality has chosen the balance of power. Twice elected officials have refused to vote for their budgets in 2007 and 2008. For 2009, they adopted but by registering revenue they knew to be completely fictitious and keeping spending levels unrealistic. To place the state "to its responsibilities": "It was a budget demands. Our situation is unique and requires exceptional measures", proclaim the elected requesting a grant and loan balance to zero. The prefecture has refused these requests. Firstly because it refutes the talk about abandoning Grigny by the state. "The town is largely assisted in years. It is the subject of considerable investment from the state," said Prefect delegate giving as example the 370 million euros earmarked for urban renewal. Secondly, because it considers that the town could be better managed. "There is a failure to control spending," says the prefecture, incorporating the findings, severe, of the CRC on the lack of fiscal discipline on the part of the Town Hall.
The losers are the people. Especially the last representatives of the middle classes. Those operations Renewal trying to return to the neighborhoods, with million euros, to provide a minimum of social mix. "The situation is farcical, Pascal denounced Troadec, very critical about the attitude of the mayor as that of the prefect. It seeks to attract the middle class but they stick a 50% increase in taxes. How do you think they will want to come? is despairing: it breaks with one hand what 'is built on the other. "
Luc Bronner
http://translate.google.com/translate?prev=hp&hl=en&js=y&u=http%3A%2F%2Fwww.lemonde.fr%2Fsociete%2Farticle%2F2009%2F08%2F26%2Fla-ville-de-grigny-geree-par-le-prefet_1231966_3224.html%23xtor%3DAL-32280184&sl=fr&tl=en&history_state0=
Στεγαστικό - το δεύτερο κύμα (και ας λένε τα παπαγαλάκια με φοβερό στόμφο και συγχρονισμό για ανάκαμψη και κουραφέξαλα):
Loans That Looked Easy Pose Threats to Recovery
When Harvey Clavon took out an exotic mortgage to refinance his home in Santa Clarita, Calif., three years ago, he thought he knew what he was doing.
Mr. Clavon, 63, was planning to sell the home in a few years and retire to Palm Springs. So he got a loan called an option adjustable rate mortgage, or option ARM, which allowed him to pay less than the interest for the first five years.
On his annual salary of $100,000 as a television camera operator, he could afford the $2,200 initial mortgage payments. And he planned to sell the home before the mortgage reset. Τώρα όμως η φούσκα έσκασε, αν το πουλήσει, θα πάρει λίγα -σχετικά- λεφτά
Now Mr. Clavon is part of what many economists say is a looming threat to a housing recovery: more than a half-million option ARMs scheduled to reset in the next four years, at rates many homeowners cannot afford. His mortgage payments have risen to $2,700 a month because of a clause he did not notice on his contract, and are scheduled to rise above $4,000 in two years.
Since February, default and foreclosure rates on option ARMs have passed those of subprime mortgages, according to the research firm First American CoreLogic, in part because so many subprime mortgages have already failed.
Because Mr. Clavon made only minimum payments on his mortgage, his balance has risen to $680,000 from $618,000, on a house worth closer to $400,000.
“I don’t know what I’m going to do, ” he said. “I got duped into the loan, and I consider myself an educated man.”
n June, he filed for bankruptcy protection and stopped making house payments.
As the housing market seeks a bottom, option ARMs, which accounted for $750 billion in mortgages made from 2004 to 2007, according to the industry newsletter Inside Mortgage Finance, remain a risk, especially because many are not eligible for refinancing. About a third are already in default, according to analysts.
Compared with subprime loans, option ARMs are fewer but tend to have larger balances. Resets on option ARMs in recent years have often doubled the payments.
“Everyone’s been focused on subprime, but we’re more concerned about this,” said Todd Jadlos, managing director of LPS Applied Analytics, which analyzes data for the financial industry. “By the time subprime defaults had increased 200 percent, in June and July of 2007, option ARMs had gone up 400 percent. People just didn’t notice because the overall numbers weren’t as high.”
First American CoreLogic anticipates 600,000 option ARMS will reset within four years.
Option ARMs, which lenders stopped offering last year, gave borrowers four payment options: less than the interest, which increases the balance every month; just the interest; the equivalent of a 30-year fixed-rate mortgage; and the equivalent of a 15-year fixed.
Three-quarters of borrowers take the minimum option, which usually expires after five years or when the balance reaches a cap, generally 110 percent to 125 percent of the original loan, according to the Mortgage Bankers Association.
Once the cap is reached, borrowers have to pay down a higher balance at a higher rate in a shorter period of time.
“This was a loan meant for sophisticated investors, or people who expected their cash flow to increase over time,” said Elena Warshawsky, a residential credit analyst with Barclays Capital, which expects 81 percent of the option ARMs originated in 2007 to default, with many ending in foreclosure.
“But then they were extended to all sorts of buyers. Now it wasn’t people hoping their income would grow. It was people hoping their house price would increase” so they could refinance or sell, Ms. Warshawsky said.
The firm projects that banks will lose $112 billion on option ARMs written from 2005 to 2007.
The respite for option ARMs recently is that interest rates have dropped, so loans take longer to reach their cap and do not recast to as high a rate, said Chandrajit Bhattacharya, a mortgage analyst at Credit Suisse. Loans that would have recast this spring will remain at low rates until next year, Mr. Bhattacharya said.
Banks are using the reprieve to help some owners refinance into more conventional loans, said Michael Fratantoni, vice president of single family research for the Mortgage Bankers Association.
But the loans have had extraordinarily high rates of failure even before reaching their reset dates. Ron Dzurinko, 62, who lives on a fixed income in Sacramento, took out an option ARM five years ago without understanding it, knowing only that he could afford the initial payments of $900 a month. “The mortgage person said, ‘It could adjust, but we don’t foresee any major bumps,’ ” Mr. Dzurinko said. “It sounded good to me.”
When his payments shot up to $1,400 last fall, he said, he defaulted on credit cards, took in a tenant and started a vegetable garden, but still could not make the payments. Meanwhile, his home’s value fell below his $260,000 balance. Finally, through a lawyer at Legal Services of Northern California, he was able to get the loan modified to $800 a month — but only after months of calls and rejections.
Mr. Clavon has not had this relief. Sam Hussein, a housing counselor at the nonprofit Clearpoint Credit Counseling Solutions, who has been trying since February to help Mr. Clavon modify his loan, said that even for his eligible clients, lenders have agreed to modifications only about half the time — “and then it’s usually on the lender’s terms,” with payments often increased, at least temporarily, he said.
Amid the wreckage, though, option ARMs have been a boon for some borrowers. Gary Kopff, 64, a retired financial manager, took an option ARM on his Washington home in 2006, increasing his balance to $1.2 million from $800,000. Mr. Kopff chose the minimum payments so that all of his payments were interest, allowing him the greatest tax deduction, and because he had no desire to pay off his home.
But a surprising thing happened. His rate went down.
Mr. Kopff’s rate is tied to a figure called the London interbank offered rate, or Libor, a measure of the rates banks charge one another to borrow money. As the 30-day Libor fell to less than one half of 1 percent, the rate on Mr. Kopff’s loan fell below 3 percent.
Now, though he is still making only the minimum payments, he is actually paying down his balance.
“In 2009 I found out I have a 2.5 percent mortgage,” Mr. Kopff said. “That’s not onerous by any standards.”
But even for Mr. Kopff, the future has some storm clouds. Interest rates are rising again. When he took out the loan, he planned to refinance into a 30-year fixed mortgage before the reset, but now few banks are refinancing loans his size.
“I’m better off than a great deal of mortgage holders,” he said. “But what looks like a good deal today may not look so good in a few years.”
http://www.nytimes.com/2009/08/27/us/27arms.html?_r=1
http://assets.in.gr/dGenesis/assets/Content5/Photo/1046769_b.jpg
Πρόκειται για το δεύτερο εργατικό δυστύχημα στη ΛΑΡΚΟ μέσα σε ένα μήνα Η επίθεση της εργοδοσίας απέναντί μας, οδηγεί σε επιδείνωση των εργασιακων συνθηκών, και αυτό νομοτελειακά φέρνει περισσότερα εργατικά "ατυχήματα" (έτσι τα ονομάζουν, για να καλύψουν τις ευθύνες τους οι εργοδότες), άγχος, πίεση, κτλ
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ για το νέο εργατικό δυστύχημα
Στον κόμβο του Μαρτίνου, στην εθνικό οδό Αθηνών-Λαμίας, πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ για το νέο εργατικό δυστύχημα σε καμίνι του εργοστασίου που στοίχισε τη ζωή σε έναν 25χρονο εργάτη.
Εργαζόμενοι στην επιχείρηση από τις εγκαταστάσεις στη Λάρυμνα, το Κόκκινο, την Εύβοια και την Αθήνα βρέθηκαν εκεί, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τις εργασιακές συνθήκες που δημιουργήθηκαν στο εργοστάσιο.
Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των δύο εργατών που έχασαν μέσα σε ένα μήνα τη ζωή τους.
«Αυτό που μπορούμε να προσφέρουμε στους νεκρούς συναδέλφους μας είναι να συνεχίσουμε τον αγώνα και να παραμείνει ανοιχτό το εργοστάσιο», απηύθυνε ο πρόεδρος των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, Ανδρέας Κορέτζελος στους εργαζόμενους.
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1046769&lngDtrID=244
Η αριστερά που ειναι? μα, και ειδικά στην Ελλάδα, είτε προσκειται πλέον στην...Δεξια(!), είτε πάσχει απο συνδρομο απώλειας ταυτότητας και εχει δυό κεφάλια που κοιτουν προς αντίθετες κατευθυνσεις, (καμία απο τις οποιες δεν ειναι η ουσία της αριστερας, μπερδεγουέι)
είτε αραδιάζει ο'τι κλισέ δημιουργησε η μαρξιστική και η λενινιστική φιλοσοφία, ερμηνευοντας τα πάντα με τον λόγο δυο ανθρωπων που δεν ειδαν ποτέ τον "ιμπεριαλιστικό ολοκληρωτισμό" σε όλο του το μεγαλείο, ωστε να διδάξουν ικανες μεθόδους διάσωσης, πλέον, και όχι αποφυγης.
Η πρώτη παράγραφος έχει όντως αλήθειες, η δεύτερη όχι.
Η μαρξιστική φιλοσοφία είναι σημαντική για την ανατροπή της κατάστασης, τοπρόβλημα δεν είναι ότι η αριστερά τη χρησιμοποιεί, το πρόβλημα είναι πως η αριστερά ΔΕΝ τη χρησιμοποιεί.
Επίσης, σου προτείνω ένα έργο του Λενιν, με τίτλο "Ιμπεριαλισμός, το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού" (http://www.marxists.org/archive/lenin/works/1916/imp-hsc/), στο έργο αυτό κάνει μια ανάλση της κατάστασης που επικρατούσε τότε, και θα δεις πως, σιγά αλλά σταθερά, ξαναβαδίζουμε εκεί, καθώς οι αγώνες που έδωσαν οι λαοί, και τα κέρδη που αποκόμισαν από αυτούς, τώρα σαρώνονται από την άρχουσα τάξη, 2-3 μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μοιράζουν τον κόσμο, κτλ.
Γιατι η υλη που εχουμε απο τους αριστερους διδακτορες δεν εχει πλέον εφαρμογή στο συγχρονο κόσμο.
Τα συγγράματα στα οποια επαφίεται το ΚΚΕ και ολες οι κομμουνιστικές προσεγγίσεις ειναι ξεπερασμένα, και πρακτικά αχρηστα πλέον.
Και βέβαια έχει. Τα έργα αυτά είναι διαχρονικά, συμπυκνώνουν μεγάλη γνώση για το λαό, και πρέπει να διαβαστούν και να εξελιχθούν.
Πως θα πάμε ένα βήμα μπροστά, αν δεν κάνουμε όλα τα προηγούμενα βήματα?
Είχαν ρωτήσει κάποτε τον Αινσταιν για τη θεωρία της σχετικότητας, και είπε πως για να τη βρει πάτησε στους ώμους γιγάντων - αν ο Νευτωνας δεν είχε βρει τη δική του θεωρία, ο Αινστάιν δε θα μπορούσε να "πατήσει" πάνω σε αυτήν και να την εξελίξει.
Σαφώς και θα πρέπει να διαβαστούν παλαιότερα (χρονολογικά) έργα, από το Μαρξ μέχρι τους αρχαίους φιλόσους στην Ελλάδα, αυτά είναι σημαντικά έργα, που δε ξεπερνιούνται εύκολα (από τι άλήθεια θεωρείς ότι έχουν ξεπεραστεί? Έχουν ξεχαστεί,ναι, αυτό ισχύει, αλλά δεν έχουν ξεπεραστεί)
Όσο για το ΚΚΕ, είναι με το λεγόμενο "σοβιετικό μαρξισμό", ανίκανο να εξελίξει αυτή τη φιλοσοφία, ανίκανο ακόμα και να την κατανοήσει
οσο περισσότερο καταγγέλουμε την παρανομια και επικροτουμε την νομιμότητα,
Καλά, εδώ ειδικά διαφωνώ:
Το να μπορεί ένας βιομήχανος να σηκώνεται και να φεύγει, για να πάει όπου είναι πιο φτηνά, είναι κάτι το νόμιμο. Να το υπερασπιστούμε?
Οι μισθοί των 500 ευρώ είναι νόμιμοι. Να τους υπερασπιστούμε?
Τα τρις $ που έδωσαν στις τράπεζες είναι κάτι το νόμιμο. Να το υπερασπιστούμε?
Διαβάζοντας βεβαια τα γραφόμενά μου ειδα αμέσως και τον αντίλογο που σχηματίζεται σαν μικρές φλασιές στους νευρώνες των κεφαλαιοκράτων: "ΟΧΙ, δεν πρέπει να σταματήσετε να αγοράζετε, γιατι η φοβία στην αγορά εξαφανίζει τζίρους, ρίχνει την οικονομία, προκαλεί απώλεια θέσεων εργασίας, και τις εφτά πληγες του Φαραώ!!"
Η κριτική σου είναι σωστή, η υπερκατανάλωση είναι όπλο της άρχουσας τάξης για να πείθει τους λαούς να εργάζονται περισσότερο, αυξάνοντας τα κέρδη της.
"Δουλέψτε ολοένα και περισσότερο, μην έχετε ελεύθερο χρόνο, και για αντάλλαγμα πάρτε μερικά φανταχτερά καθρεφτάκια και μερικές ωραίες χρωματιστές χάντρες".
Επέτρεψε μου βέβαια να πω πως η κριτική για την υπερκατανάλωση θα πρέπει πάντα να συνοδεύεται και από το αίτημα για λιγότερες ώρες εργασίας, γιατί, ειδικά αν υπάρξει μείωση της κατανάλωσης, οι εργοδότες που θα δουν τα κέρδη τους να πέφτουν, απλά θα απολύουν κόσμο.
Θα πρέπει λοιπόν, προκειμένου όλοι να ζήσουν σαν άνθρωποι, να μειωθούν οι ώρες εργασίας, ώστε να δημιουργηθούν έτσι αρκετές θέσεις εργασίας για όλους.
Θα μειωθούν βέβαια τα κέρδη των βιομηχανων, αλλά τι να κάνουμε, άστους να φωνάζουν
Αχ και δεν εχουμε πάρει ΧΑΜΠΑΡΙ τι θέλει ο κόσμος για να ξυπνήσει....
Αφήστε τους να μας απολύσουν ΟΛΟΥΣ. Αφου ειδικά κανεις δεν θα αγοράζει. Μονο ετσι η επανάσταση γίνεται εργο. Μονο ετσι κατεβαινουν ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ πια που ΠΕΙΝΑΝΕ και όχι οι κολλημένοι στα κλισέ Αριστεροι - Αναρχικοι - αντικαθεστωτικοι που ο κόσμος τους βλέπει άλλοτε με συμπάθεια, άλλοτε με αγανάκτηση. Αν η φωνή γίνει ΜΙΑ, μεσα απο τους καπνους θα ξεπηδήσει ενας ηγέτης πάλι, που θα εχει την δυναμη (που θα του δίνει το πλήθος) να ΚΑΝΕΙ κάτι.
Ισως το πρώτο πράγμα που θα εκανε ενας τέτοιος ηγέτης ειναι να απαγορευσει στο ΣΤΑΡ να παίζει δελτία ειδήσεων...
τους να μας απολύσουν ΟΛΟΥΣ. Αφου ειδικά κανεις δεν θα αγοράζει. Μονο ετσι η επανάσταση γίνεται εργο.
Αυτό δε θα γίνει ποτέ.
ΠΟΤΕ δε θα απολύσουν "τους πάντες", αφού μας χρειάζονται για να τους κάνουμε τις δουλειές, να παράγουμε και αυτοί να καρπώνονται την υπεραξία
....αρα;
Διεκδικουμε περισσότερα, απειλουμε τους "χαμηλόσβερκους", κτλ.
και καταλήγουμε κι εμεις να τα παιρνουμε απο τους κεφαλαιίτες και να σιωπουμε, οπως και οι προεδροι των σωματείων.
@potis21
Πραγματικά οι απόψεις σου είναι πολύ καλές! :oneup: Μακάρι να σκεφτόντουσαν όλοι έτσι, ας μην τα κάνουν όλα αυτά που αναφέρεις αλλά τουλάχιστον ας ξεχάσουμε λίγο το credit και να αγοράζουμε τοις μετρητοίς ό,τι θέλουμε, γιατί όπως σωστά είπες, στην τελικά είναι και πιο φτηνά!
Όμως από την άλλη και ο anon έχει δίκιο, δυστυχώς μας τα παίρνουν από τόσες πολλές μεριές που είναι πολύ δύσκολο να τα κουμαντάρεις, οι λογαριασμοί είναι υπερβολικά πολλοί, ώρες ώρες σκέφτομαι πως έχουμε αντέξει ακόμα (ως σύνολο)...
Βλέπεις τώρα φίλε μου που πέφτεις και εσυ στην παγίδα? Ποιές δαπάνες ειναι ανελαστικές, οταν εισαι πρόθυμος για θυσίες και αλλαγή τρόπου ζωής?
Ας μιλήσουμε για ανελαστικές δαπάνες. Ας πάρουμε την ενέργεια. Δεν είναι το ρεύμα που καίει η τηλεόραση, εξάλλου ακόμα και με 200W ισχύ, η κατανάλωση της ισοδυναμεί με δυο 100άρες λάμπες. Στην κατανάλωση ηλεκτρισμού έχεις φούρνο/εστίες εκτός και εαν είσαι απο αυτούς που τρώνε αμαγείρευτες τροφές, έχεις πλυντήριο εκτός εαν πλενεις στο χέρι, έχεις σίδερο εκτός και εαν είναι όλα πλύνε βάλε ή δεν σε νοιάζουν ναναι σιδερωμένα, επίσης δεν χρησιμοποιείς πιστολάκι, ηλεκτρική σκούπα, κλιματιστικό ή θερμαντικά σώματα, ηλ θερμοσίφωνα και άλλα. Εαν δεν χρησιμοποιείς τον ηλεκτρισμό για θέρμανση, τότε χρησιμοποιείς αέριο ή πετρέλαιο, και η κατανάλωση που κάνεις έχει να κάνει με το σπίτι που έχεις και που είναι (άλλο το κρύο στο κέντρο της Αθήνας, άλλο στο Νευροκόπι) , τι είδους είναι, πόσο χαμηλά αντέχεις ναναι η θερμοκρασία (άλλοι μπορούν και ζούν και σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός πχ Εσκιμώοι, άρα μπορεί κάποιος να πεί ότι δεν χρειαζόμαστε θέρμανση και εμείς...). οσο για το παράδειγμα του αυτοκινήτου, είναι επίσης τελείως άτοπο, μιας και κρίνεις τις επιλογές σου με βάση τα δικά σου κριτήρια. Κάνε δυο-τρία παιδιά, και να σε δώ να τα βάζεις όλα σο μηχανάκι (εγκληματία θα σε πούν όλοι τότε και δεν θάχουν άδικο). Η' μπορείς να μετακινήσαι με τα ΜΜΜ, εαν βέβαια έχεις την πολυτέλεια του χρόνου, να κάνεις σε δυο ώρες διαδρομή της μισής ώρας, αλλάζοντας και δυο λεωφορεία στο μεταξύ τουλάχιστον.
Η ξαδερφη απο κάτω εχει την ίδια τηλεόραση με εμένα. το ιδιο μοντέλο σε ανύποπτο χρόνο! την εχει 18 ωρες την μερα ανοιχτη και ο γιός της τις υπόλοιπες 6. Ο λογαριασμός της ερχεται στο ρευμα 450 ευρω και ο δικός μου 70. ΤΙ φταιει?
Πίστεψέ με, απο την τηλεόραση δεν μπορεί ναναι. Ακόμα και να καίει 24/7, μια τηλεόραση πχ λαμπάτη, καίει 100W ή και λιγότερο, που σημαίνει ότι αντιστοιχεί σε 288KWh. Με το μεγαλύτερο κόστος κιλοβατώρας (επειδή πάει κλιμακωτά) κάπου στα 0,20 αυτο αντιστοιχεί σε 57 ευρώ. Αρα τα υπόλοιπο 390 περίπου είναι απο αλλού. Δεν ειναι απο την τηλεόραση. Ισως κάνει πολύ μπάνιο => ηλ. θερμοσίφωνας.
με τις μεταφορές τα ίδια. Εχουμε 2 αυτοκίνητα. Κατεβαινουμε κεντρο με το παπί. Δεν εχουμε πληρωσει ΠΟΤΕ τελη σταθμευσης σε πάρκινγκ. Βενζίνη βαζουμε μονο για να δουμε την μαμα στο χωριό. οπως λές ανεφοδιαζόμαστε μερικώς, αλλά κυρίως σε ελαιόλαδο. Δεν νοιωθω οτι στην Ελλάδα το τρόφιμο ειναι ακριβό. Ισως επειδή εχω μάθει να ψωνίζω.
ΟΙκογενειάρχης με τρία παιδιά και δεν ξέρω να ψωνίζω; Αλλο αστείο. Εγώ ξέρω τι πληρώνω, τόσο για τρόφιμα, για φάρμακα κλπ. Το γάλα πχ, εαν εξαιρέσουμε τους τελευταίους μήνες που πηρε γενναία πτώση, μέχρι τώρα ήταν στην ανιούσα. Το ψωμί το ίδιο. Οσπρια, και ότι άλλο θες, μόνο αυξάνονται, δεν μειώνονται. Το εαν εννοείς ξέρεις να ψωνίζεις σημαίνει πχ παίρνω εκπτωτικά προιόντα με άμεση σχεδόν ημερομηνία λήξης (τέτοια σουπερ μάρκετ έχουν ξεμυτίσει πολύ στο εξωτερικό με εκπτώσεις > 50% ), ναι τότε ισως να παίρνεις φθηνότερα, αλλά δεν διακινδυνεύω την υγεία και την ποιότητα ζωής της οικογένειάς μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι παίρνουμε απαραίτητα brand names για να πληρώνουμε το όνομα, αλλά ούτε και ότι έχει απαραίτητα την μικρότερη τιμή χωρίς κάποιες εγγυήσεις ποιότητας.
Η παραγωγή στο χωριό, εχει εξοδο σε ορυκτό καυσιμο αλλά και ηλεκτρική ενέργεια. Ρευμα για την γεώτρηση, πετρελαιο για το σκαφτικό, το τρακτέρ και την ποτιστική μηχανή.
Είδες ότι και εκεί υπάρχουν ανελαστικές δαπάνες;;; Βέβαια με την τεχνολογία βιοντίζελ μπορείς να το παρακάμψεις. Ειναι πολύ εύκολο να παράγεις το δικό σου ντίζελ απο φυτικές πρώτες ύλες (οτιδήποτε φυτικό προιόν που βγάζει λάδι). Ισως με τις σημερινές τιμές να δούμε πολύ σύντομα όλους τους αγρότες να παράγουν δικό τους ντίζελ...
Οσο για τους φόρους, οσο μειωνεις την κατανάλωση τόσο μειωνεις και τους φόρους.
μειώνεις τους έμμεσους φόρους σε ότι καταναλώνεις. Είτε κινείς το όχημά και κάνεις ένα εκατομύρια χλμ είτε όχι , θα τα πληρώσεις τα τέλη κυκλοφορίας και θαναι το ίδιο, όπως και τα ασφάλιστρα. Το ίδιο με το ΦΜΥ, το ΕΤΑΚ, τα δημοτικά τέλη, και πάει λέγοντας.
Και φυσικά, χωρίς ναναι παρότρυνση αυτό απλά διαπίστωση της πραγματικότητας, η έλλειψη κατανάλωσης και έμμεσων φόρων πολύ απλά θα οδηγήσει σε αύξηση των άμεσων φόρων, κάτι που ήδη συμβαίνει, και απλά προβλέπω με την δραστική μείωση της κατανάλωσης λόγω ύφεσης να αυξηθούν οι άμεσοι φόροι ακόμη περισσότερο.
ΥΓ. Στην κατανάλωση ρεύματος έχουμε πολλές ενεργοβόρες συσκευές όπως αυτές που προανέφερα, πχ εστίες, φούρνος, πλυντήριο ρούχων/πιάτων, πιστολάκι, σιδερο, κλιματιστικό, ηλ θερμοσίφωνας και ίσως και άλλες. ΟΙ συσκευές αυτές είναι της τάξεως των 1-2 ή και περισσότερων kW, που σημαίνει ότι μια ώρα λειτουργίας είναι αυτομάτως 1,2 ή περισσότερες κιλοβατώρες αμέσως. Βέβαια επίσης αρκετή κατανάλωση έχουν συσκευές που ναι μεν έχουν μικρή κατανάλωση, δηλαδή της τάξεως των 100-200W αλλα λειτουργούν συνεχώς. Για να δείτε εαν μπορείτε να κάνετε οικονομία στο ηλεκτρικό, πρώτα δείτε τις ενεργοβόρες συσκευές και πόσο τις χρησιμοποιείται καθώς και εαν έχετε συνεχώς σε λειτουργία κάποες μικρής κατανάλωσης αλλά σε αδιάλλειπτη λειτουργία (πχ παταροσέρβερ :lol: )
Wow! Sentence- to sencence crossfire! πάμε λοιπόν.
Ας μιλήσουμε για ανελαστικές δαπάνες. Ας πάρουμε την ενέργεια. Δεν είναι το ρεύμα που καίει η τηλεόραση, εξάλλου ακόμα και με 200W ισχύ, η κατανάλωση της ισοδυναμεί με δυο 100άρες λάμπες.
δυστύχώς ξέρω ανθρωπους που δεν αλλάζουν τις κατοστάρες γιατι
>το φως που παράγουν οι χαμηλής κατανάλωσης ειναι "θαμπό, μώβ και ψευτικο"
-----ναι, αν παιρνεις τις λάμπες cool daylight του Jumbo με 2 ευρώ την μία!
>Ειναι ακριβές (ακόμα και η του Careffour και του jumbo - η 100ρα κάνει 1 ευρώ!
--------να ξαναπαριθμήσω οτι πλέον μια κατοστάρα καιει σε 1000 ωρες 100 κιλοβατώρες, ενω μια 18ρα καιει σε 4000 ωρες 72 κιλοβατώρες?
Στην κατανάλωση ηλεκτρισμού έχεις φούρνο/εστίες εκτός και εαν είσαι απο αυτούς που τρώνε αμαγείρευτες τροφές,
...η μαγειρευεις αντί για φουρνο στο τεπανγιάκι (το βαθυ(!) λολ) ισοδύναμο ψησιμο (εκτός απο την γαλοπουλα και το γουρουνόπουλο που if you can afford them δεν σε νοιαζει το ρευμα anyway) σχεση ενεργειας 1200τεπανγιακι προς 2200-4000 αναλογα τον φουρνο. Ακόμα και στον φουρνο να ψήνετε στην μεταλλική γάστρα - το κλείνεις 20 λεπτά νωρίτερα και αυτό συνεχίζει να ψήνεται μεχρι να ανοιξεις τον φουρνο.
Οσο για τις εστίες, υγραέριο, επαγωγικά σκευη, ειναι οι συνταγές της οικονομίας και εκει.
έχεις πλυντήριο εκτός εαν πλενεις στο χέρι
Ενεργειακή τάξη Α, ορθός υπολογισμός ωστε το πλυντήριο να πλένει πάντα γεμάτο, απορρυπαντικά δοκιμασμένης ισχύος (το Essex ειναι εξευτελιστικά φτηνό, εχει το καλύτερο αρωμα και πλενει με κρύο νερό τόσο καλά που εχω σκόπιμα ξηλώσει την αντίσταση απο τον κάδο(!) προτιμήστε με αρωμα γιασεμί.
έχεις σίδερο εκτός και εαν είναι όλα πλύνε βάλε ή δεν σε νοιάζουν ναναι σιδερωμένα
Ατμοσίδερο με μαζικό σιδέρωμα - δεν ρίχνει την θερμοκρασία του τσάμπα και μπαινεις στον ρυθμό του να τα ξεπετάς μαζεμένα μπαμ - μπάμ, ελάχιστος χρόνος
επίσης δεν χρησιμοποιείς πιστολάκι, ηλεκτρική σκούπα,
Κανονικότατα
επαρκή θερμομόνωση, εξυπνη χρήση τέντας, ηλιοανακλαστική βαφή στον τοιχο της πολυκατοικίας, θερμομόνωση στην οροφή (ειμαι στο 2ο κι απο πάνω η ταράτσα - σπίτι ιδιόκτητο εγω,
εσεις
>νοικιάζετε οπου εχει τα κομφόρ ή
>βάζετε ρήτρα οτι σχετικές εργασίες αποσβένονται απο το ενοικιο σαν αναβάθμιση της οικίας
>Χτιζετε απο την αρχή με ή προβαινετε τώρα στην εν λόγω αναβάθμιση που σε λίγο θα ειναι υποχρεωτική ακόμα και για την πώληση ή για την διαμόρφωση του ενοικίου,
...και οπως ήδη προείπα, τον χειμώνα εχει σόμπα ή σόμπες υγραερίου - 80 τμ σπίτι ζεσταινεται μεχρι σκασμου αν εχει επαρκή μόνωση μονο με την μία σκάλα! Ακολουθηστε τις οδηγίες και πάντα ενα παράθυρο μισάνοιχτο.
οπου ηλ θερμοσίφωνα, βάλτε ΗΛιακό!!!!! εγω ήδη εχω, η Ελλάς εχει 220 μερες τον χρόνο ηλιοφάνεια και οι νεοι ηλιακοι σας κάνουν να μην αναβετε την αντίστασή τους παρα μόνο για να ανεβάσετε απο τους 35 στους 50 το νερό (και οχι απο τους 12 στους 50, ακόμα και με μηδενική ηλιοφάνεια! για 2 ατομα 2 συλλέκτες ειναι υπεραρκετοι, για 3 ή 4 βαλτε 3 συλλέκτες, για 4-6 βάλτε 4.
Ενημερωθειτε σχετικά. Αν εχετε ηδη καυστήρα μάθετε οτι μπορείτε να ζεστάνετε με αυτόν το νερο στο μπάνιο - ρωτήστε πώς.
Εαν δεν χρησιμοποιείς τον ηλεκτρισμό για θέρμανση, τότε χρησιμοποιείς αέριο ή πετρέλαιο, και η κατανάλωση που κάνεις έχει να κάνει με το σπίτι που έχεις και που είναι (άλλο το κρύο στο κέντρο της Αθήνας, άλλο στο Νευροκόπι) , τι είδους είναι, πόσο χαμηλά αντέχεις ναναι η θερμοκρασία (άλλοι μπορούν και ζούν και σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός πχ Εσκιμώοι, άρα μπορεί κάποιος να πεί ότι δεν χρειαζόμαστε θέρμανση και εμείς...).
Μόλις με ειπες κρυοκ**ο! :p
τελος πάντων, το προσπερνώ λέγοντάς σου οτι ναι μεν μενω στο Ηράκλειο, αλλά τα τελευταία δυο χρόνια (παρ' όλη την φημολογία περι "ερημοποίησης"¨και του Global warming" εχει χιονίσει 2 φορές τα τελευταία 2 χρόνια, μεχρι αποκλεισμου των χωριών. Προς θεου, και εδω χειμώνα κάνει. Χωρίς μόνωση, ολη την ενέργεια την στέλνεις εξω. Οπότε ειναι οικονομική αυτοκτονία να μενεις στην βόρεια ή ορεινή ελλάδα (εχω μεινει αρκετό καιρο στην Τρίπολη χειμώνα, επίσης η Πεθερά μου μένει σε 400μ υψόμετρο και ξέρω απο κάλό κρύο), σε σπίτι που να μην εχει αξιοπρεπή μονωση στις πόρτες και στα παράθυρα. Τελεία και πάυλα. Η πεθερά μου αντικατέστησε τα πορτοπαράθυρα (ξύλινα) με τα πιό φτηνά αλουμινένια με διπλό τζάμι που μπόρεσε να βρει. Κανενας χειμώνας εκτοτε δεν ηταν ίδιος. κάποιες ενεργειακές προδιαγραφές το σπίτι πρεπει να τις τηρει. Αναλογα με την περιοχή, όμως η αποσβεση γίνεται να γίνει ακόμα και τον ίδιο χειμώνα.
οσο για το παράδειγμα του αυτοκινήτου, είναι επίσης τελείως άτοπο, μιας και κρίνεις τις επιλογές σου με βάση τα δικά σου κριτήρια. Κάνε δυο-τρία παιδιά, και να σε δώ να τα βάζεις όλα στο μηχανάκι (εγκληματία θα σε πούν όλοι τότε και δεν θάχουν άδικο). Η' μπορείς να μετακινήσαι με τα ΜΜΜ, εαν βέβαια έχεις την πολυτέλεια του χρόνου, να κάνεις σε δυο ώρες διαδρομή της μισής ώρας, αλλάζοντας και δυο λεωφορεία στο μεταξύ τουλάχιστον.
Κοιτα. Μιλώ και για θυσίες. Πάμπολλες φορές εχω δει στα στενά σοκάκια του Ηρακλειου, των Χανίων, των Μοιρων, Της Χερσονήσου αυτοκίνητα σαν την Οκτάβια, το αβενσις, μερσεντές, λαγκουνα, 407, και αντιστοιχου μεγέθους και κυβισμου αυτοκίνητα, κακοσυντηρημένα και θεογρατζουνιστα, να τα οδηγει ενας εξυπνάκιας που το μόνο που κάνει ειναι να δημιουργεί μια ατέλειωτη ουρά απο πάντα, φιέστα, ματίζ, 106, μονο και μόνο επειδή δεν μπορεί να πάρει μια στροφή. Εχω ζήσει και στην αθήνα και ξέρω οτι δεν υπάρχουν μόνο η συγγρου, η αθηνών - λαμίας και η πειραιώς. Τελος πάντων, δεν μένουν όλοι εκει. μενουν και σε στενά σοκάκια.
αλλά μας πιάνει μια μεγαλομανία, ενα κάτι βρε αδερφέ, και θαμπωνόμαστε απο τα γυαλιστερά χρώματα και τα μεγάλα φώτα, και τα πολλά άλογα οταν πηγαίνουμε στην αντιπροσωπεία. Τωρα, πόσα ειναι τα τέλη κυκλοφορίας για ενα 1800ρι και πόσο για ενα 1300ρι στα 74 αλογα? ΤΙ θα τα κάνεις τα 130 του ατουρμπιστου 1800ριου ή τα 220 του τουρμπισμένου? εχουμε δρόμους για να τρέχεις? ξέρουμε οτι ενα πικάντο καίει ακριβώς το μισό απο ενα συμβατικό 2λιτρο? τοτε γιατι κατεβαίνουμε μόνοι μας με αυτό? εχω 2 αυτοκίνητα και διαδρομες μεχρι 20+20 χλμ για ΔΟΥΛΕΙΑ τις κάνω με το παπί. ΓΙΑΤΙ; ΒΛΑΚΑΣ ειμαι? για να σκεφτω.... μια φορά τον μήνα γεμίζω το 1300ράκι μου και κάνω 650 χιλιόμετρα με αυτό. Ειναι καλοσυντηρημένο, και δεν καιει. Με το ζορι δηλαδή αχρηστο? οχι. αλλά καλύτερα να πουλησεις την μάουνα ή ακόμα καλύτερα να μην την προσεγγίσεις κάν, και να καταλήξεις "με ενα μικρότερο", που λέει και η (σοφή) πιτσιρίκα, παρά να κλαις που θα βρεις την βενζίνα.
Πίστεψέ με, απο την τηλεόραση δεν μπορεί ναναι. Ακόμα και να καίει 24/7, μια τηλεόραση πχ λαμπάτη, καίει 100W ή και λιγότερο, που σημαίνει ότι αντιστοιχεί σε 288KWh. Με το μεγαλύτερο κόστος κιλοβατώρας (επειδή πάει κλιμακωτά) κάπου στα 0,20 αυτο αντιστοιχεί σε 57 ευρώ. Αρα τα υπόλοιπο 390 περίπου είναι απο αλλού. Δεν ειναι απο την τηλεόραση. Ισως κάνει πολύ μπάνιο => ηλ. θερμοσίφωνας.
Εχει ηλιακό. Η τηλεόραση μενει σχεδόν 24/7, 20/7. Πάμε για τετράμηνο? μετρησα κατανάλωση για πάρτη σου, και μάλιστα με τρελές προδιαγραφές - εβαλα γεννήτρια προτύπων της Leband με τόνο 1 KHz σε ενταση αποδεκτή και την αφησα να ζεσταθεί. 257W. Ειναι το ίδιο μοντέλο με την ξαδέρφη μου - 42PFL3331/10 - βρες τα specs στο γουγλη. 308,4KWh. για 20 ωρες την ημερα το δίμηνο των 30 ημερών. δεν σε ανεβάζει σκάλα πάνω? αν βάλεις κι ενα κλιματιστικό καταστράφηκες. Αν δε βάλεις και ολονυχτία στο υπνοδωμάτιο (το ενα απο τα 3) μια 20ρα τηλεόραση ανοιχτή, πάει, το έκλεισες το μαγαζί.
ΟΙκογενειάρχης με τρία παιδιά και δεν ξέρω να ψωνίζω; Αλλο αστείο. Εγώ ξέρω τι πληρώνω, τόσο για τρόφιμα, για φάρμακα κλπ. Το γάλα πχ, εαν εξαιρέσουμε τους τελευταίους μήνες που πηρε γενναία πτώση, μέχρι τώρα ήταν στην ανιούσα. Το ψωμί το ίδιο. Οσπρια, και ότι άλλο θες, μόνο αυξάνονται, δεν μειώνονται. Το εαν εννοείς ξέρεις να ψωνίζεις σημαίνει πχ παίρνω εκπτωτικά προιόντα με άμεση σχεδόν ημερομηνία λήξης (τέτοια σουπερ μάρκετ έχουν ξεμυτίσει πολύ στο εξωτερικό με εκπτώσεις > 50% ), ναι τότε ισως να παίρνεις φθηνότερα, αλλά δεν διακινδυνεύω την υγεία και την ποιότητα ζωής της οικογένειάς μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι παίρνουμε απαραίτητα brand names για να πληρώνουμε το όνομα, αλλά ούτε και ότι έχει απαραίτητα την μικρότερη τιμή χωρίς κάποιες εγγυήσεις ποιότητας.
Να σου ζήσουνε να τα καμαρώσεις οπως θα ονειρευτουνε.
Δεν σου είπα οτι ΔΕΝ ξέρεις πως να ψωνίζεις. Πιστευω οτι σίγουρα αφου εχεις και παιδιά υπερέχεις σε πολυ περισσότερους τομεις απο οτι εγω.
Το οτι δίνω συμβουλές για οικονομικότερη ζωή σε άτομα που δεν εχουνε σχετική εμπειρία είτε επειδή εχασαν την δουλειά τους είτε επειδη ειναι νέοι και μόλις απεξαρτητοποιήθηκαν ή εχουν παρασυρθει απο τον κυκεώνα των διαφημίσεων, δεν σημαινει αυτομάτως οτι οποιοσδήποτε διαβάζει το νήμα πρέπει να προσάψει τα γραφόμενα εις εαυτόν.
Λυπάμαι, αλλά δεν ειμαι εγώ σε θέση να σου κάνω αυξηση.
Μπορεις όμως να χρησιμοποιησεις εσωτερικά τον αντίλογό μου, ωστε να θεσπίσεις νέα μετρα και σταθμά σε τομείς που δεν ειχες πλέον διαπιστώσει οτι χωρά βελτίωση.
Γι αυτό εχω φάει 2 ωρες να γράφω απάντηση και να μετράω.
Για να βοηθήσω με τις γνώσεις και την όποια εμπειρία μου. Εσενα και όποιον άλλον μπορώ.
Αν δεν μπορω να βοηθήσω εσένα, ισως να μπορώ να βοηθήσω κάποιον άλλο.
Και αυτό γιατι η μηδενιστική προσέγγιση του "Δεν μας πληρώνουν, δεν εχουμε λεφτά, πεινάμε, δεν μπορουμε άλλο και δεν μπορεί να γίνει τίποτε γι αυτό" μάλλον στην...αυτοκτονία μπορεί να οδηγήσει κάποιον παρά σε διέξοδο.
και σε κάποιον που οδευει προς οικονομικό αδιεξοδο, η ψυχολογική υποστήριξη μεσω της ιδίας διαπίστωσης οτι "ΔΕΝ ειναι το πάν τα υλικά αγαθά, γιατι για να ζήσεις πρεπει να κερδίζεις τα "προς το ζήν" και όχι τα "προς το ευ ζήν" κάνει καλό. Πολύ καλό.
φτάνει αυτή η διαπίστωση να γίνει. και να μην περνά απο φίλτρα του τύπου "γιατι αυτός να εχει και εγώ όχι?" γιατι αυτός μπορει να ειναι βαθιά μεσα στα χρέη και να ακροβατει σε τεντωμένο σχοινί, ενω εσυ κι εγω να "φαινόμαστε" με λιγότερα, μεν, αλλά να πατάμε σταθερότερα απο τον "νεοπλουτο".
Προσοχή στα φαινόμενα. τεκμηριωμένα απατουν με τις εξαιρεσεις να επιβεβαιώνουν τον κανόνα.:oneup:
Είδες ότι και εκεί υπάρχουν ανελαστικές δαπάνες;;; Βέβαια με την τεχνολογία βιοντίζελ μπορείς να το παρακάμψεις. Ειναι πολύ εύκολο να παράγεις το δικό σου ντίζελ απο φυτικές πρώτες ύλες (οτιδήποτε φυτικό προιόν που βγάζει λάδι). Ισως με τις σημερινές τιμές να δούμε πολύ σύντομα όλους τους αγρότες να παράγουν δικό τους ντίζελ...
Το ηξερα οτι δεν μιλω με τυχαιο επι του θεματος συνομιλητή.
μειώνεις τους έμμεσους φόρους σε ότι καταναλώνεις. Είτε κινείς το όχημά και κάνεις ένα εκατομύρια χλμ είτε όχι , θα τα πληρώσεις τα τέλη κυκλοφορίας και θαναι το ίδιο, όπως και τα ασφάλιστρα. Το ίδιο με το ΦΜΥ, το ΕΤΑΚ, τα δημοτικά τέλη, και πάει λέγοντας.
Μειώνεις ο'τι μπορεις. Κορόιδα μας εχουν βρει και στα ασφαλιστρα. οι εγγλεζοι πληρωνουν pay per mile. Στην Γερμανια δεν εχει τελη κυκλοφοριας, ειναι ενσωματωμενα στην βενζινη, αναφερει προσφατα επαναπατρισθεις μεταναστης. οσο οδευεις πληρωνεις. Οπως πρέπει δηλαδη. Τα δημοτικα τελη ειναι προεραιτικα, οπως και η ΕΡΤ - βαζεις πανελ και τα γράφεις στα παλι σου μεχρι κερδοφορίας σου.
Και φυσικά, χωρίς ναναι παρότρυνση αυτό απλά διαπίστωση της πραγματικότητας, η έλλειψη κατανάλωσης και έμμεσων φόρων πολύ απλά θα οδηγήσει σε αύξηση των άμεσων φόρων, κάτι που ήδη συμβαίνει, και απλά προβλέπω με την δραστική μείωση της κατανάλωσης λόγω ύφεσης να αυξηθούν οι άμεσοι φόροι ακόμη περισσότερο.
Οχι, δεν ισχυει. Η αναφορά στους αμεσους φόρους με την μορφή της εκτακτης εισφοράς δεν αγγιξε τους χαμηλόμισθους, αλλά τους μεγαλόμισθους. Αμεσοι φόροι ΔΕΝ μπορεις να ανεβάσεις, γιατι απλά ΔΕΝ υπάρχει αντίστοιχη εξισορρόπηση στην αγορά. Δεν γίνεται να καταλήξουμε με 100% φόρους, γιατι θα πεθάνουμε απο την πείνα και οι ΔΥ επίσης ο'τι παιρνουν θα το δίνουν πίσω. Απο ενα σκαλί και μετά αρχίζει και σφίγγει και το ζωνάρι ΚΑΙ το κράτος, και αυτήν την γραμμή την εχουμε ευτυχώς περάσει ήδη. Την νυφη την πληρώνουν ΚΑΙ οι ΔΥ, αλλά λιγότερο απο τους ΙΥ καθως ειναι προστατευόμενοι της εκάστοτε κυβέρνησης αλλά και αντιπολίτευσης, οντας το μεγάλο ονειρο του κάθε εργαζόμενου να εκπροσωπείται απο την ΑΔΕΔΥ, το πιό αποτελεσματικό συνδικαλιστικό οργανο της ευρώπης.
Παντως υπάρχει απόλυτο πλαφόν στους φόρους πριν την κατάρρευση του τρέχοντος κυβερνητικού μοντέλου, και ειμαστε επίφοβα κοντά σε αυτό. Και δεν εννοώ για απάντηση και αντισταθμιση κανενα απο τα τρέχοντα κόμματα. it is about to blow bigger than that.
ΥΓ. Στην κατανάλωση ρεύματος έχουμε πολλές ενεργοβόρες συσκευές όπως αυτές που προανέφερα, πχ εστίες, φούρνος, πλυντήριο ρούχων/πιάτων, πιστολάκι, σιδερο, κλιματιστικό, ηλ θερμοσίφωνας και ίσως και άλλες. ΟΙ συσκευές αυτές είναι της τάξεως των 1-2 ή και περισσότερων kW, που σημαίνει ότι μια ώρα λειτουργίας είναι αυτομάτως 1,2 ή περισσότερες κιλοβατώρες αμέσως. Βέβαια επίσης αρκετή κατανάλωση έχουν συσκευές που ναι μεν έχουν μικρή κατανάλωση, δηλαδή της τάξεως των 100-200W αλλα λειτουργούν συνεχώς. Για να δείτε εαν μπορείτε να κάνετε οικονομία στο ηλεκτρικό, πρώτα δείτε τις ενεργοβόρες συσκευές και πόσο τις χρησιμοποιείται καθώς και εαν έχετε συνεχώς σε λειτουργία κάποες μικρής κατανάλωσης αλλά σε αδιάλλειπτη λειτουργία (πχ παταροσέρβερ :lol: )
Ο συσκευές μου καθονται επάνω σε μεγάλα πολύμπριζα με πολλεεεεεεες μπρίζες, που το καθένα ανάβει ΜΟΝΟ οταν ειμαι εκεί (στο συγκεκριμένο δωμάτιο). Ετσι, δεν υπάρχει Standby κατανάλωση στο σπίτι. Πάνω σε κάθε κλιματιστικό, υπάρχει τοποθετημένος απο μενα διακόπτης. Κανενα standby και στα τρια δωμάτια. ο παταροσέρβερ εχει γινει το λαπτοπ που γράφω αν και κάθε δωμάτιο περισυ ειχε τον δικό του υπολογιστή, εχει μεινει μονο ενας σταθερός κατω απο την 42''. Οι υπόλοιποι επωλήθησαν ως ενεργοβόροι και γιατί καθότανε και ποτε δεν δουλευότανε. τα ρευματα που εχω γλυτώσει απο την ώρα που πηρα το λαπτοπ (60W) ισοδυναμουν με την... αξία του. Οπότε πήρα λάπτοπ τσάμπα!.
Wow! Sentence- to sencence crossfire! πάμε λοιπόν.
δυστύχώς ξέρω ανθρωπους που δεν αλλάζουν τις κατοστάρες γιατι
>το φως που παράγουν οι χαμηλής κατανάλωσης ειναι "θαμπό, μώβ και ψευτικο"
-----ναι, αν παιρνεις τις λάμπες cool daylight του Jumbo με 2 ευρώ την μία!
>Ειναι ακριβές (ακόμα και η του Careffour και του jumbo - η 100ρα κάνει 1 ευρώ!
--------να ξαναπαριθμήσω οτι πλέον μια κατοστάρα καιει σε 1000 ωρες 100 κιλοβατώρες, ενω μια 18ρα καιει σε 4000 ωρες 72 κιλοβατώρες?
1. Το παράδειγμά μου είχε να κάνει με την αναφορά σου για 400+ ευρώ κατανάλωση απο μια τηλεόραση, κάτι που ακόμα και να καίει 350 W δεν φτάνει να δημιουργεί τόσο μεγάλη κατανάλωση. Αλλά εαν έχει δυο τηλεοράσεις και αφήνει και τρείς κανονικές λάμπες συνεχώς αναμένες, ναι μπορεί να ανεβάσει σημαντικά την κατανάλωση.
2. To μοντέλο τηλεόρασης που ανέφερες δεν το βρήκα. Η δική μου πρόσφατα αγορασμένη (μετα απο 10+ χρόνια αλλαγή τηλεόρασης), είναι η 42PFL9703 η οποία καίει max 206W σε λειτουργία. Max.
3. Συμφωνώ ότι οι κανονικές λάμπες σε σχέση με τις οικονομικές έχουν μεγάλη διαφορά στην κατανάλωση. Γιαυτο και τις χρησιμοποιώ εδώ και 10 χρόνια. Αν και στο θέμα οικονομίας χρήματος δεν νομίζω να έχει διαφορά, μιας και δεν πιάνουν τα χρόνια που αναφέρουν, και μιλώ για καλές επώνυμες λάμπες και όχι του κιλού. Συν το γεγονός ότι έχουν το μειονέκτημα ότι αργούν να δώσουν το πλήρες φώς, αλλά ΟΚ το συνηθίσαμε.
...η μαγειρευεις αντί για φουρνο στο τεπανγιάκι (το βαθυ(!) λολ) ισοδύναμο ψησιμο (εκτός απο την γαλοπουλα και το γουρουνόπουλο που if you can afford them δεν σε νοιαζει το ρευμα anyway) σχεση ενεργειας 1200τεπανγιακι προς 2200-4000 αναλογα τον φουρνο. Ακόμα και στον φουρνο να ψήνετε στην μεταλλική γάστρα - το κλείνεις 20 λεπτά νωρίτερα και αυτό συνεχίζει να ψήνεται μεχρι να ανοιξεις τον φουρνο.
Είπαμε, μπορείς να ακολουθήσεις και την raw food diet, (http://en.wikipedia.org/wiki/Raw_foodism) που σύμφωνα με ορισμενους ειναι και πιο υγιεινή. απο κει και πέρα η χρήση τεπανγιάκι (ή γάστρας) βοηθάει σε γρηγορότερο ψήσιμο, με αποτέλεσμα οικονομία, αλλά αυτό που έγραψα και αρχικά είναι ότι μπορείς να κάνεις οικονομία αλλά μέχρι ενός σημείου (εαν δεν κάνεις ήδη), απο κει και περα είναι αδύνατο ή απλά πολύ δύσκολο για να αξίζει.
Οσο για τις εστίες, υγραέριο, επαγωγικά σκευη, ειναι οι συνταγές της οικονομίας και εκει.
Οικονομία περισσότερη σε σχέση με το ρεύμα, αλλά όχι μηδενική. Για μηδενική, πας στο χωριό και ανάβεις κουζίνα με ξύλα που μάζεψες ο ίδιος.
Ενεργειακή τάξη Α, ορθός υπολογισμός ωστε το πλυντήριο να πλένει πάντα γεμάτο, απορρυπαντικά δοκιμασμένης ισχύος (το Essex ειναι εξευτελιστικά φτηνό, εχει το καλύτερο αρωμα και πλενει με κρύο νερό τόσο καλά που εχω σκόπιμα ξηλώσει την αντίσταση απο τον κάδο(!) προτιμήστε με αρωμα γιασεμί.
Eίπαμε, μπορείς να κάνεις περισσότερο οικονομία εαν δεν κάνεις ήδη, δεν μπορείς ομως να μηδενίσεις τις δαπάνες αυτές. Εσυ πλένεις με τελείως κρύο νερό, εγώ πλένω με 40 ή 60 ανάλογα με τα ρούχα αλλά το βράδυ μετα τις 11 που έχω νυχτερινό και έτσι μου κοστίζει λιγότερο και απο σένα :lol: :lol: (το νυχτερινό έχει σταθερή τιμή ασχέτως κιλοβατωρών και είναι 0,05279 ευρώ την κιλοβατώρα, δες εδώ (http://www.dei.gr/Documents/timologia.oikiakis.pdf)
Ατμοσίδερο με μαζικό σιδέρωμα - δεν ρίχνει την θερμοκρασία του τσάμπα και μπαινεις στον ρυθμό του να τα ξεπετάς μαζεμένα μπαμ - μπάμ, ελάχιστος χρόνος
Μάλλον δεν έχεις σιδερώσει, και ναι έχω ατμοσίδερο, και έχω σιδερώσει πολλάκις. Δεν είναι όλα τα ρούχα τζήνς, και σεντόνια. Αλλά σιδερώνω μετά τις 11 το βράδυ όπως είπαμε πιο πάνω :lol:
επαρκή θερμομόνωση, εξυπνη χρήση τέντας, ηλιοανακλαστική βαφή στον τοιχο της πολυκατοικίας, θερμομόνωση στην οροφή (ειμαι στο 2ο κι απο πάνω η ταράτσα - σπίτι ιδιόκτητο εγω, εσεις >νοικιάζετε οπου εχει τα κομφόρ ή βάζετε ρήτρα οτι σχετικές εργασίες αποσβένονται απο το ενοικιο σαν αναβάθμιση της οικίας >Χτιζετε απο την αρχή με ή προβαινετε τώρα στην εν λόγω αναβάθμιση που σε λίγο θα ειναι υποχρεωτική ακόμα και για την πώληση ή για την διαμόρφωση του ενοικίου ...και οπως ήδη προείπα, τον χειμώνα εχει σόμπα ή σόμπες υγραερίου - 80 τμ σπίτι ζεσταινεται μεχρι σκασμου αν εχει επαρκή μόνωση μονο με την μία σκάλα! Ακολουθηστε τις οδηγίες και πάντα ενα παράθυρο μισάνοιχτο.
1. Συμφωνώ ότι όλα αυτά βοηθούν.
2. Εαν το σπίτι δεν ειναι ήδη φτιαγμένο όπως πρέπει, τότε το κόστος για να κάνεις τις θερμομονώσεις, κουφώματα διπλά κλπ κλπ δεν αποσβένονται σχεδόν ποτέ. Γιαυτό και η πολιτεία θα προχωρήσει σε επιδοτήσεις τέτοιων εργασιών. Ειναι εύκολο να αφορίζουμε και να λέμε κάνε μονώσεις, βάλε πλαστικά διπλά κουφώματα, ανακλαστικές βαφές, θερμομωνοτικούς σοβάδες κλπ κλπ κλπ, αλλά α) δεν μπορείς να υποχρεώσεις τον άλλο να το κάνει - ειδικά τον ιδιοκτήτη εαν είσαι ενοικιαστής β) εαν είσαι εσύ ο ιδιοκτήτης και κάνεις τον λογαριασμό βλέπεις ότι το κόστος δεν αποσβένεται ούτε σε 25 χρόνια! Πχ στο δικό μου σπίτι ο εργολάβος δεν έχει κάνει μόνωση απο πάνω (κεραμοσκεπή γυμνή απο κάτω) γιατί διαφορετικά ανέβαινε δραματικά το κόστος, και το κόστος να το κάνω όπως πρέπει (ρώτησα), είναι 12 έως 15 χιλιάδες ευρώ.... Με υπολογισμούς που έκανα, δεν αποσβαίνω το κόστος ούτε σε 20 χρόνια, διάστημα στο οποίο θα χρειαστεί ούτως ή άλλως επιπλέον επισκευές στην σκεπή, αρα μου κοστίζει περισσότερο η μόνωση.
Αυτό που θέλω να καταλήξω είναι ότι κάθε τεχνολογία οικονομίας, ναι μεν μπορει να προσφέρει οικονομία πχ στο ηλεκτρικό ή στην θέρμανση/ψύξη κλπ, αλλά εαν το κόστος ειναι μεγάλο, τότε δεν μπορούμε να την πλασάρουμε ως λύση οικονομίας. Ως λύση οικολογική ναι, οικονομική, όχι.
οπου ηλ θερμοσίφωνα, βάλτε ΗΛιακό!!!!! εγω ήδη εχω, η Ελλάς εχει 220 μερες τον χρόνο ηλιοφάνεια και οι νεοι ηλιακοι σας κάνουν να μην αναβετε την αντίστασή τους παρα μόνο για να ανεβάσετε απο τους 35 στους 50 το νερό (και οχι απο τους 12 στους 50, ακόμα και με μηδενική ηλιοφάνεια! για 2 ατομα 2 συλλέκτες ειναι υπεραρκετοι, για 3 ή 4 βαλτε 3 συλλέκτες, για 4-6 βάλτε 4.
Ενημερωθειτε σχετικά. Αν εχετε ηδη καυστήρα μάθετε οτι μπορείτε να ζεστάνετε με αυτόν το νερο στο μπάνιο - ρωτήστε πώς.
Εγώ έχω το boiler του πετρελαίου. Εαν χρειάζεται να ανάβεις τον ηλιακό (ως ηλεκτρικό θερμοσίφωνα), τότε χάνεις πολλαπλάσια, μιας και βρίσκεται έξω, και η απαιτούμενη ενέργεια να ζεστάνει το νερό είναι μεγαλύτερη λόγω διαφοράς θερμοκρασίας με μέσα στο σπίτι (συνήθως το χρειάζεσαι χειμώνα), και επιπλέον είναι πολύ μεγαλύτεροι απο τους απλούς ηλεκτρικούς θερμοσίφωνες οπότε καταναλώνουν πολύ περισσότερο ηλεκτρικο. Ξέρω πολύ καλά, έχουμε ηλιακό θερμοσίφωνα στο πατρικό μου απο το 1980. Δεν συμφέρει μακροπρόθεσμα, ειδικά με τις τιμές που έχουν τσιμπήσει τελευταία, παρα μόνο σε εξοχικά, όπου είσαι μόνο καλοκαιρινούς μήνες, και δεν θα χρειαστεί να τους ανάψεις.... Οπως βλέπεις, και ενημερωμένος είμαι και ρεαλιστής και έχω σχετική εμπειρία. Ειναι εύκολη καραμέλα του βάλε ηλιακό. Σε πληροφορώ ότι εδώ Β. Ελλάδα τουλάχιστον δεν συμφέρει, και αυτοί που βάζουν ειναι κάποιοι κολλημένοι που δεν τα έχουν μετρήσει, δηλαδή κόστος κτήσης - κόστος χρήσης με ηλεκτρικό και σε πόσα χρόνια απόσβεση (μετά απο 20-25 χρόνια θα έχεις κάποια προβλήματα, θα χρειαστουν κάποιες επισκευές). Οι περισσότεροι ηλιακοί στην Θεσσαλονίκη που είναι πάνω σε ταράτσες που ξέρω ήδη, δεν λειτουργούν πλέον, αλλά δεν τους βγάζουν γιατί και το βγάλσιμο κοστίζει.
Μόλις με ειπες κρυοκ**ο! :p
οχι ρε, κρυουλιάρη ίσως :lol:
τελος πάντων, το προσπερνώ λέγοντάς σου οτι ναι μεν μενω στο Ηράκλειο, αλλά τα τελευταία δυο χρόνια (παρ' όλη την φημολογία περι "ερημοποίησης"¨και του Global warming" εχει χιονίσει 2 φορές τα τελευταία 2 χρόνια, μεχρι αποκλεισμου των χωριών. Προς θεου, και εδω χειμώνα κάνει. Χωρίς μόνωση, ολη την ενέργεια την στέλνεις εξω. Οπότε ειναι οικονομική αυτοκτονία να μενεις στην βόρεια ή ορεινή ελλάδα (εχω μεινει αρκετό καιρο στην Τρίπολη χειμώνα, επίσης η Πεθερά μου μένει σε 400μ υψόμετρο και ξέρω απο κάλό κρύο), σε σπίτι που να μην εχει αξιοπρεπή μονωση στις πόρτες και στα παράθυρα. Τελεία και πάυλα. Η πεθερά μου αντικατέστησε τα πορτοπαράθυρα (ξύλινα) με τα πιό φτηνά αλουμινένια με διπλό τζάμι που μπόρεσε να βρει. Κανενας χειμώνας εκτοτε δεν ηταν ίδιος. κάποιες ενεργειακές προδιαγραφές το σπίτι πρεπει να τις τηρει. Αναλογα με την περιοχή, όμως η αποσβεση γίνεται να γίνει ακόμα και τον ίδιο χειμώνα.
Οπως σου είπα μέρος με μέρος έχει διαφορά. Εκτός εαν είναι πρόταση να μετακομίσουμε όλοι στην Λιβύη όπου έχει συνέχεια ζέστη (αλλά κάνει και πολύ ζέστη, προσωπικά είμαι πολύ κρυουλιάρης και μου αρέσει το κρύο, αλλά δεν αρέσει στην υπόλοιπη οικογένεια). Για παράδειγμα εγώ μενω σε προάστειο της Θεσσαλονίκης. Το χειμώνα αλλά και τα βράδυα το καλοκαίρι έχουμε μέχρι και 5 καμμιά φορά και 7!! βαθμούς διαφορά (πιο κάτω) απο μέσα στην πόλη. Ενα παράξενο πράγμα, το καλοκαίρι την ημέρα έχουμε πολύ μικρή διαφορά, το πολύ 2-3 βαθμούς πιο κάτω. Και μιλάμε για απόσταση < 10 χλμ. Η κρήτη σίγουρα έχει πολύ πιο καλό, ζεστό κλίμα. Κάτι που δεν ισχύει στην υπόλοιπη ηπειρωτική ελλάδα. Πχ Καστοριά, Γρεβενά, Νευροκόπι, Δράμα, πιάνουν και < -20 βαθμούς κελσίου, και όχι να χιονίσει δυο φορές στον χρόνο...
Απο κει και πέρα, τα φθηνά κουφώματα αλουμινίου ειναι χειρότερα και απο τα απλά ξύλινα που ίσως θα έβαζες διπλό τζάμι μόνο. Και αυτό γιατί δεν έχουν θερμογέφυρα, δηλαδή είναι ένα κομμάτι αλλουμινίου μέσα έξω, και ξέρεις το μέταλλο ειναι πολύ καλός αγωγός της θερμότητας. Τα κουφώματα αλουμινίου με θερμογέφυρες, δηλαδή που απομονώμουν το μέσα με το έξω με υλικό μη θερμοαγώγιμο, είναι πολύ ακριβά. Αρα μάλλον χειρότερα τα έκανες τα πράγματα. Η ίσως τα ίδια. Κερδίσεις απο το διπλό τζάμι, χάνεις απο το αλουμίνιο, άρα είσαι μια τα ίδια ή ίσως και λίγο χειρότερα ή λιγο καλύτερα με τα πριν, αλλά με ένα κόστος αδικαιολόγητο. Θα μπορούσες να βάλεις πλαστικά κουφώματα που δεν θα είχες αυτό το πρόβλημα, αλλά πρέπει ναναι καλά, να μην τα έχεις κίτρινα απο τον ήλιο μέσα σε μια πενταετία, οπότε το κόστος ενός καλού δεν το γλυτώνεις. Και καταλήγουμε στο συμπέρασμα που είπα και πιο πάνω.
Η οικονομία στην κατανάλωση ενέργειας δεν είναι αυτοσκοπός αλλά στόχος μια γενικότερης οικονομίας. ΟΙ εύκολες ρήσεις, βάλε κουφώματα, βάλε μονώσεις κλπ, μπορει να κάνουν οικονομία στην κατανάλωση ενέργειας, αλλά δεν συμφέρουν πάντα οικονομικά, ακόμα και με ορίζοντα 20 ετών και βάλε, χρονικό διάστημα στο οποίο λογικά θα προβείς σε κάποια ανακαίνιση πολλές φορές απο ανάγκη κιόλας.
Κοιτα. Μιλώ και για θυσίες. Πάμπολλες φορές εχω δει στα στενά σοκάκια του Ηρακλειου, των Χανίων, των Μοιρων, Της Χερσονήσου αυτοκίνητα σαν την Οκτάβια, το αβενσις, μερσεντές, λαγκουνα, 407, και αντιστοιχου μεγέθους και κυβισμου αυτοκίνητα, κακοσυντηρημένα και θεογρατζουνιστα, να τα οδηγει ενας εξυπνάκιας που το μόνο που κάνει ειναι να δημιουργεί μια ατέλειωτη ουρά απο πάντα, φιέστα, ματίζ, 106, μονο και μόνο επειδή δεν μπορεί να πάρει μια στροφή. Εχω ζήσει και στην αθήνα και ξέρω οτι δεν υπάρχουν μόνο η συγγρου, η αθηνών - λαμίας και η πειραιώς. Τελος πάντων, δεν μένουν όλοι εκει. μενουν και σε στενά σοκάκια.
Εχει μεγάλη διαφορά η ζωή σε μια μικρή πόλη, και σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη. Εχω ζήσει πέντε χρόνια Πάτρα, και ενάμισυ Βέροια. Συμφωνώ ότι όσοι μπορούν να χρησιμοποιούν ΜΜΜ γιατί εξυπηρετεί, τότε κακώς χρησιμοποιούν αυτοκίνητα. Εχω πάει καμμιά δεκαριά φορές Παρίσι και έχω μείνει αρκετά εκεί. Ε, εκεί δεν χρειάζεσαι αυτοκίνητο. Εκτός απο τις ώρες αιχμής, πχ 5 το απόγευμα, τις άλλες ώρες η μετακίνηση με το μετρό συν λεωφορεία γίνεται γρήγορα και εύκολα. Στις ελληνικές πόλεις και ειδικά στην περίπτωση μου δεν υπάρχει εξυπηρέτηση. Αλλο να μένεις σε μια πόλη όπου απο την μια άκρη ως την άλλη είναι το πολύ 30-40 λεπτά περπάτημα (Πάτρα όταν ζούσα εκεί στα 80's που ειναι και η 3η πόλη στην Ελλάδα, οι άλλες ειναι πολύ μικρότερες), και άλλο να ζείς σε μια πόλη όπου αυτό μετριέται σε ώρες (Θεσσαλονίκη και Αθήνα)
αλλά μας πιάνει μια μεγαλομανία, ενα κάτι βρε αδερφέ, και θαμπωνόμαστε απο τα γυαλιστερά χρώματα και τα μεγάλα φώτα, και τα πολλά άλογα οταν πηγαίνουμε στην αντιπροσωπεία. Τωρα, πόσα ειναι τα τέλη κυκλοφορίας για ενα 1800ρι και πόσο για ενα 1300ρι στα 74 αλογα? ΤΙ θα τα κάνεις τα 130 του ατουρμπιστου 1800ριου ή τα 220 του τουρμπισμένου? εχουμε δρόμους για να τρέχεις? ξέρουμε οτι ενα πικάντο καίει ακριβώς το μισό απο ενα συμβατικό 2λιτρο? τοτε γιατι κατεβαίνουμε μόνοι μας με αυτό? εχω 2 αυτοκίνητα και διαδρομες μεχρι 20+20 χλμ για ΔΟΥΛΕΙΑ τις κάνω με το παπί. ΓΙΑΤΙ; ΒΛΑΚΑΣ ειμαι? για να σκεφτω.... μια φορά τον μήνα γεμίζω το 1300ράκι μου και κάνω 650 χιλιόμετρα με αυτό. Ειναι καλοσυντηρημένο, και δεν καιει. Με το ζορι δηλαδή αχρηστο? οχι. αλλά καλύτερα να πουλησεις την μάουνα ή ακόμα καλύτερα να μην την προσεγγίσεις κάν, και να καταλήξεις "με ενα μικρότερο", που λέει και η (σοφή) πιτσιρίκα, παρά να κλαις που θα βρεις την βενζίνα.
Να συμφωνήσω, εν μέρει, μαζί σου εδώ. Για πές μου που να βάλω την οικογένεια μου στο πικάντο μαζί με τα ψώνια; Εδώ διακοπές πήγαμε, και φορτωθήκαμε και αποσκευές στα πόδια μας. Και σε λίγο έρχεται και το τέταρτο, και κοιτάω 7θέσιο. Και μάντεψε, τα δήθεν 7θέσια που πουλιούνται είναι όλα άχρηστα. Και είναι άχρηστα γιατί δεν έχουν αποθηκευτικό χώρο ούτε για χαρτοφύλακα. Και εγώ θα πρέπει να κουβαλώ το λιγότερο και ένα καροτσάκι του μωρού, να έχω δυο καρεκλάκια παιδικά (κανονικά θα έπρεπε να έχω τέσσερα! μιας και όλα τα παιδιά είναι < 8 ετών) που σημαίνει ότι το 7θέσιο πλήρες καλυμένο, και δεν μπορούμε να πάμε ούτε σούπερ μάρκετ χωρίς να βάλουμε και μπαγκαζιέρα οροφής. Η΄να πάρω (εαν μπορούσα) κανα Ford Explorer EL Ranch King ή κάτι παρόμοιο και να έχω τον Wantilles να φωνάζει....
Θα μου πείς εσύ είσαι ειδική περίπτωση, δεν είναι όλοι το ίδιο. Ναι. Και για να πηγαίνω στην δουλειά μου αρκεί και 600αράκι. Για την Θεσσαλονίκη μηχανή δεν το σκέφτομαι, θα πάω κλαμμένος. Ειδικά περιφερειακό κλπ. Ασε που έχουμε συχνά βροχές κλπ, δεν λέει. Ομως αυτό που ήθελα να καταλήξω είναι ότι ναι μέν γίνεται κατάχρηση, ειδικά απο αυτούς που μπορούν να κάνουν κατάχρηση και να κυκλοφορούν με τις porsche cayenne, hummer και άλλα τινα, αλλά δεν μπορούμε όμως απο την άλλη να τσουβαλιάζουμε, μιας και η δική μας εμπειρία και γνώση δεν είναι κάτι απαραίτητα κάτι που ισχύει γενικευμένα. Ειδικα όσον αφορά την μετακίνηση σε μεγάλες πόλεις όπως Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Προσωπικά θεωρώ ότι σε όλες τις μικρές πόλεις θα έπρεπε να μετακινήστε με τα πόδια α) γιατί μπορείτε επειδή οι αποστάσεις ειναι μικρές και β) για λόγους υγείας.
Εχει ηλιακό. Η τηλεόραση μενει σχεδόν 24/7, 20/7. Πάμε για τετράμηνο? μετρησα κατανάλωση για πάρτη σου, και μάλιστα με τρελές προδιαγραφές - εβαλα γεννήτρια προτύπων της Leband με τόνο 1 KHz σε ενταση αποδεκτή και την αφησα να ζεσταθεί. 257W. Ειναι το ίδιο μοντέλο με την ξαδέρφη μου - 42PFL3331/10 - βρες τα specs στο γουγλη. 308,4KWh. για 20 ωρες την ημερα το δίμηνο των 30 ημερών. δεν σε ανεβάζει σκάλα πάνω? αν βάλεις κι ενα κλιματιστικό καταστράφηκες. Αν δε βάλεις και ολονυχτία στο υπνοδωμάτιο (το ενα απο τα 3) μια 20ρα τηλεόραση ανοιχτή, πάει, το έκλεισες το μαγαζί.
Για ρώτα την. Ανάβει τον ηλιακό; Εαν ναι, βρήκες τον ένοχο. Συμφωνώ όμως ότι και οι άλλες συσκευές παρόλο που δεν ειναι ενεργοβόρες εαν λειτουργούν συνεχώς τότε συνδράμουν σημαντικά στον λογαριασμό. Αλλά εαν βγάζεις > 3Κ τον μήνα, και σου περισσεύουν, χέστηκες για τα 100 ευρώ τον μήνα για ΔΕΗ. Εαν δεν σου φτάνουν, τότε ειναι που σφίγουν οι κ@λοι.
Δεν σου είπα οτι ΔΕΝ ξέρεις πως να ψωνίζεις. Πιστευω οτι σίγουρα αφου εχεις και παιδιά υπερέχεις σε πολυ περισσότερους τομεις απο οτι εγω.
Υπάρχουν δαπάνες ανελαστικές. Πχ μέχρι πριν 2 χρόνια κάποια εμβόλια δεν τα χορηγούσε το ΙΚΑ. Αναγκαζόμουν και τα αγόραζα, μιας και απο προσωπική μου επιλογή έχω τα παιδιά πάνω απο όλα. Το εμβόλιο του πνευμονιόκοκκου το πλήρωνα 70 ευρώ αν θυμάμαι καλά. Επίσης παρόλο που έχεις ιατρική ασφάλιση, στα φάρμακα και εμβόλια πληρώνεις συμμετοχή. Και με τα παιδιά πίστεψέ με ο κανόνας είναι πολλά ιατρικά έξοδα μέχρι τα 8 με 10 χρόνια. Κάποιοι τυχεροί την περνάνε εξ απαλών ονύχων. Κάποιοι όχι. Δεν μπορείς να βασιστείς όμως ότι δεν θα έχεις τίποτα.
Το ηξερα οτι δεν μιλω με τυχαιο επι του θεματος συνομιλητή.
Γούγλισε και θα βρείς. Υπαρχουν κιτ κατασκευές, τα περισσότερα μέρη μπορείς να τα βρείς έτοιμα και τοπικά, μόνο τον καταλύτη θα χρειαστεί να αγοράσεις. Εφόσον έχεις παραγωγή λαδιών, είτε μαγειρημένα λίπη, και άλλης μορφής έλαια, μπορείς να παράγεις βιοντίζελ.
Μειώνεις ο'τι μπορεις. Κορόιδα μας εχουν βρει και στα ασφαλιστρα. οι εγγλεζοι πληρωνουν pay per mile. Στην Γερμανια δεν εχει τελη κυκλοφοριας, ειναι ενσωματωμενα στην βενζινη, αναφερει προσφατα επαναπατρισθεις μεταναστης. οσο οδευεις πληρωνεις. Οπως πρέπει δηλαδη. Τα δημοτικα τελη ειναι προεραιτικα, οπως και η ΕΡΤ - βαζεις πανελ και τα γράφεις στα παλι σου μεχρι κερδοφορίας σου.
Δυστυχώς δεν υπάρχει τέτοια ασφάλιση εδώ, οπότε άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
Ούτε Γερμανία είναι εδώ, οπότε τι να κάνουμε, να μεταναστεύσουμε;
Οσο για τα δημοτικά τέλη, μόνο προεραιτικά δεν είναι. Εαν δεν τα πληρώνεις, με οποιο τρόπο και να το έχεις καταφέρει αυτό, τότε δεν μπορεί να γίνει πώληση ή αποδοχή κληρονομιάς εαν δεν έχουν πληρωθεί τα δημοτικά τέλη, αναδρομικά και με τόκους. ΕΡΤ δεν πληρώνεις εαν δεν έχεις ρεύμα απο ΔΕΗ, οπότε και αυτό δεν το γλυτώνεις. ΕΤΑΚ; ΦΜΥ; και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο (ανα περίπτωση)...
Οχι, δεν ισχυει. Η αναφορά στους αμεσους φόρους με την μορφή της εκτακτης εισφοράς δεν αγγιξε τους χαμηλόμισθους, αλλά τους μεγαλόμισθους. Αμεσοι φόροι ΔΕΝ μπορεις να ανεβάσεις, γιατι απλά ΔΕΝ υπάρχει αντίστοιχη εξισορρόπηση στην αγορά. Δεν γίνεται να καταλήξουμε με 100% φόρους, γιατι θα πεθάνουμε απο την πείνα και οι ΔΥ επίσης ο'τι παιρνουν θα το δίνουν πίσω. Απο ενα σκαλί και μετά αρχίζει και σφίγγει και το ζωνάρι ΚΑΙ το κράτος, και αυτήν την γραμμή την εχουμε ευτυχώς περάσει ήδη. Την νυφη την πληρώνουν ΚΑΙ οι ΔΥ, αλλά λιγότερο απο τους ΙΥ καθως ειναι προστατευόμενοι της εκάστοτε κυβέρνησης αλλά και αντιπολίτευσης, οντας το μεγάλο ονειρο του κάθε εργαζόμενου να εκπροσωπείται απο την ΑΔΕΔΥ, το πιό αποτελεσματικό συνδικαλιστικό οργανο της ευρώπης.
Παντως υπάρχει απόλυτο πλαφόν στους φόρους πριν την κατάρρευση του τρέχοντος κυβερνητικού μοντέλου, και ειμαστε επίφοβα κοντά σε αυτό. Και δεν εννοώ για απάντηση και αντισταθμιση κανενα απο τα τρέχοντα κόμματα. it is about to blow bigger than that.
Εδώ είναι το μεγάλο λάθος. Μιλάμε για χαμηλόμισθους. Δηλαδή δεν αγγίζει τους μισθούς των 700 ευρώ. Σε ΦΜΥ. Γιατί σε ΕΤΑΚ ή άλλους φόρους τους αγγίζει κανονικότατα. Μόνο στον ΦΜΥ παίζει ρόλο το εισόδημα. Σε κανένα άλλο φόρο. Ομως και αυτή η στρεβλή πραγματικότητα το μόνο που κάνει είναι να πιάνει τους εργαζομένους με σχέση εξαρτώμενης εργασιας, δηλαδή που πληρώνονται με μισθό και αυτό δεν κρύβεται και να πληρώνουν ΦΜΥ. Ενώ όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες και μικροεπιχειρηματίες δεν πληρώνουν φορολογία εισοδήματος, μιας και δηλώνουν τεχνιέντως μικρότερα εισοδήματα μιας και φοροδιαφεύγουν. Αλλιώς πως δικαιολογείται ότι το μέσο εισόδημα συνταξιούχων ναναι 12.000 ευρώ ετησίως, ενώ ιδιοκτητών καφετέριας ναναι 5000; Γιατρών ναναι 7000; Και πάει λέγοντας. Λοιπόν αυτό που πρέπει είναι να αφήσουν ήσυχο τον ΦΜΥ, για την ακρίβεια να τον μειώσουν κιάλλο, και να τρέξουν να πιάσουν όλους τους απατεώνες που φοροδιαφεύγουν ασύστολα (κυρίως στον κλάδο των ελεύθερων επαγγελματιών, ιατρών, δικηγόρων κλπ κλπ κλπ).
Ο συσκευές μου καθονται επάνω σε μεγάλα πολύμπριζα με πολλεεεεεεες μπρίζες, που το καθένα ανάβει ΜΟΝΟ οταν ειμαι εκεί (στο συγκεκριμένο δωμάτιο). Ετσι, δεν υπάρχει Standby κατανάλωση στο σπίτι. Πάνω σε κάθε κλιματιστικό, υπάρχει τοποθετημένος απο μενα διακόπτης. Κανενα standby και στα τρια δωμάτια. ο παταροσέρβερ εχει γινει το λαπτοπ που γράφω αν και κάθε δωμάτιο περισυ ειχε τον δικό του υπολογιστή, εχει μεινει μονο ενας σταθερός κατω απο την 42''. Οι υπόλοιποι επωλήθησαν ως ενεργοβόροι και γιατί καθότανε και ποτε δεν δουλευότανε. τα ρευματα που εχω γλυτώσει απο την ώρα που πηρα το λαπτοπ (60W) ισοδυναμουν με την... αξία του. Οπότε πήρα λάπτοπ τσάμπα!.
Kαλά κάνεις. Η τηλεόραση μου σε standby καίει 0,15W. Και ναι είμαι ένοχος, την αφήνω στο standby. Και δεν κλείνω το ρούτερ μου. Δεν νομίζω ότι απο εκει θα έχεις ουσιαστικές οικονομίες, αν και σαν πρακτική είναι σωστή απο οικολογική συνείδηση. Αλλά τέτοιες πρακτικές δεν παίζουν σχεδόν καθόλου ρόλο απο άποψη οικονομίας. Πόσοι έχουν παταροσέρβερ; Εγω παρόλο που έχω συνολικά έξι υπολογιστές σπίτι (τρια πισι, τρια λαπτοπ), δεν έχω. Τελικα το θέμα δεν είναι η οικονομία ρεύματος, αλλά η οικονομία γενικότερα, και αυτό που θέλω να πώ ότι καλά είναι όλα αυτά που λες, αλλά είτε δεν βοηθούν είτε το κόστος τους δεν αντισταθμίζεται - αποσβένεται με την οικονομία που προσφέρουν. Στην τελική δηλαδή έχουμε τις συγκεκριμένες ανελαστικές δαπάνες, για να γυρίσουμε στο αρχικό μήνυμα, και ακόμα και εαν καταφέρουμε - με κόπο - να τις μειώσουμε κάπως, δεν μπορούμε προς το παρόν και με τις υπάρχουσες τεχνολογίες να τις εκμηδενίσουμε, όχι τουλάχιστον με κόστος που να δικαιολογείται.
Σε σφαιρικη κατανόηση των δυό επι μέρους σχολιασμών των ίδιων θεμάτων, βλέπω οτι συμφωνουμε πολύ περισότερο απο οτι διαφωνούμε. Σιγουρα άλλο η κατανάλωση μιας τηλεόρασης και άλλο η υγιείς ενεργειακά συνήθειες, που αν δεν τις εχεις πάντα εκτοξέυεται το ενεργειακό κόστος.
Θα ειχα βάλει νυχτερινό αλλά υπολόγισα οτι στην παρουσα φάση ΔΕΝ με συμφέρει, καθως για κάποιο λόγο που δεν τον θυμάμαι (ηθελαν πάλι ηλεκτρολογικό σχέδιο νομίζω) βγαίνει κάπου στα 400 ευρω η μετατροπή. Να δωσω τα ρευματα ενός χρόνου για να γλυτωνω κιλοβατώρες οταν μου ερχεται 70 ευρω το μήνα το ρευμα και τα 45 ειναι παγια και φόροι?
οι ηλιακοί που δεν δουλευουν δεν δουλευουν γιατι ειναι ανοιχτου κυκλώματος και εχουν πήξει στα άλατα. Ο Ηλιακός ανοιχτου κυκλώματος πρέπει να συντηρείται ανα τριετία με ειδικά υγρά στις σερπαντίνες. Αλλοιως βουλώνει και αχρηστευεται. Και δη οπου εχεις δυνατό καλοκαίρι και παγωμένο χειμώνα.
Δεν ισχύει η κατάσταση με τα κουφώματα την πεθεράς μου, δεν ειναι placebo η κατάσταση. Οντως κάποιες βασικές προδιαγραφες πρέπει να τηρουνται. Αλλά κουφώματα με μονομπλόκ αλουμίνιο δεν τα εξετάζεις κάν.
λες την πάτρα μεγάλη. Ελα στο Ηρακλειο να δουλέψεις ελευθερος επαγγελματίας. 30 χιλιόμετρα BOAK εχει ενα πλάτος 600μ καλυμμένο απο σπίτια. πολλές φορές το πλάτος αγγίζει τα 3 χιλιόμετρα.
ο πολεοδομικός ιστός του ηρακλείου μονο εχει μήκος 12 χιλιόμετρα, και μέσο πλάτος 5. Μοιαζουμε ωραίοι απο δορυφόρο. Και οι κρητικοί ειμαστε μακράν οι χειρότεροι οδηγοι της 12μελους ευρώπης. Πρόσφατα με την ευρώπη των 27, φάνηκε οτι οι βουλγαροι εχουν τα πρωτεία. σημάδι τα βάζουνε τα μηχανάκια.
Οσο για τους φοροδιαφευγοντες γιατρους και μεγαλοδικηγόρους των 6000, γι αυτό η πρόταση ειναι να μεταφερθει η φορολογία στην έμμεση. Δεν μπορείς να αγοράζεις χωρις ΦΠΑ. Γι αυτό και τα ΕΤΑΚ και το ΦΠΑ στην οικοδομή. τι να κάνουμε, κάπως πρέπει να πληρώσει.
Εγω το εχω πει οτι η λύση ειναι στην ολική επιστροφή του ΦΠΑ απο ΕλΕπ παρόχους υπηρεσιών. Ο ίδιος ειμαι τέτοιος. Η αγορά ετσι υγιαινει, γιατι ο άλλος θα προτιμήσει τον έλληνα σιδερά που θα του δώσει την επιστροφή παρά τον αλλοδαπό που θα του το κάνει χωρις ΦΠΑ. και αυτό γιατί ΘΑ τα πάρει πίσω και ΘΑ κινήσει την ενδοοικονομία. i.e. τα λεφτά του θα μεινουν ελλάδα.
http://img76.imageshack.us/img76/2176/casablancashocked.jpg
Κλασσική κινηματογραφική σκηνή (http://tinypic.com/player.php?v=33urdro&s=3)
Υπάρχουν πλέον αρκετοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι που αντιλαμβάνονται πως η άρχουσα τάξη, για το καλό της, θα πρέπει να περιορίσει κάπως συγκεκριμενά κομμάτια της, τους χρηματιστές, τραπεζίτες, κτλ.
Έχουμε δει ήδη προτάσεις για περιορισμό των Bonus (ούτε λόγος βέβαια για κατάργηση τους, ή για σταμάτημα της λεηλασίας) των τραπεζιτών, κτλ - γιατί βλέπουν ότι τα κέρδη που βγάζουν δεν γίνονται πλέον αποδεκτά από τον κόσμο, και φοβούνται κινητοποιήσεις.
Έτσι, έστω και "με βαριά καρδιά", προσπαθούν να βάλουν κάποιους περιορισμούς στην εκμετάλλευση αυτή, ώστε να μπορεί να συνεχιστεί πιο ομαλά και χωρίς να απειλειται από κανέναν.
Εννοείται βέβαια πως οι ίδιοι οι τραπεζίτες, χρηματιστές, κτλ έχουν ΛΥΣΣΑΞΕΙ και δε θέλουν σε καμία περίπτωση, διότι βλέπουν μόνο το στενό δικό τους συμφέρον, και όχι το συνολικότερο όφελος για την άρχουσα τάξη, που πιέζεται από τη λαική δυσαρέσκεια. Έφτασαν στο σμείο να τον κατηγορούν ότι θέλει να μετατρέψει το Λονδίνο σε..."μαρξιστική κοινωνία"(!!!!!!!!!) επειδή θέλει να περιορίσει λίγο τα κέρδη τους, για να π[εριορίσει τη δυσαρέσκεια του κόσμου, οι άνθρωποι είναι σε δικό τους κόσμο, δε γίνεται να τους αφήνουμε άλλο να μας εκμεταλλεύονται
Lord Turner, the chairman of the UK's Financial Services Agency, had the temerity to challenge the notion that rule by the Masters of the Universe was a good idea.
From the Financial Times:
The head of the City of London watchdog says Britain's "swollen" financial services industry has become too big for the good of the economy and needs to be cut down to size.....
The Investment Management Association and the Association of British Insurers were critical of the likely impact on investors. “It is just illogical to want to shrink one of your most important industries,” said one London banker. “If you want to turn London into a Marxist society, then great.”
Lord Turner's suggestion that a "Tobin tax" - named after the economist James Tobin - should be considered for financial transactions is also likely to reverberate in Europe. The proposed tax, championed by development economists and the French government as a means of funding the developing world, has been fiercely opposed by the finance industry.
Lord Turner appears worried about a return to "business as usual" in the City, suggesting that new taxes may be necessary to curb excessive profits and pay in the financial sector.
"If you want to stop excessive pay in a swollen financial sector you have to reduce the size of that sector or apply special taxes to its pre-remuneration profit," he says.
Lord Turner says higher capital requirements will be the FSA's main tool to eliminate excessive activity and profit, but that a tax on transactions on a global level may be an additional option.
"The problem of getting global agreement will be very difficult," he says. "But at least proposals for special financial sector taxes, with increased capital requirements, address the issue of excessive profits."
He added: "Insisting that someone 'does something' about bonuses, by contrast, is a populist diversion."
Effectively, Lord Turner offered two remedies. One, the afore-mentioned Tobin tax, would be a small levy on each transaction to discourage speculative churning. It of course counters the modern tendency to excess, that if liquidity is good, more liquidity must be better. Second, he wants higher capital charges against risky activities. But he also sees international coordination as of paramount importance.
Needless to say, his comments elicited a firestorm of criticism, from saying he was overstepping his bounds to accusing him of being a Commie (I thought that sort of accusation was made only in America). From a second Financial Times piece:
Lord Turner’s critics said he had overstepped his remit as a regulator and risked damaging London’s standing...
Boris Johnson, the London mayor, said anybody who did not believe the FSA’s responsibilities included protecting the international competitiveness of the City was “crackers”...
John Cridland, deputy director-general of the CBI, said: “The government and regulators should be very wary of undermining the competitiveness of the UK’s financial services industry.”
Lord Turner’s comments.... drew a stony silence from the Treasury yesterday, other than a statement saying that it was Alistair Darling, not the FSA chairman, who set tax policy. George Osborne, shadow chancellor, declined to enter the debate.
Vince Cable, Liberal Democrat treasury spokesman, said Lord Turner was right to warn that the City might need to shrink and that “defending London’s competitiveness” was being used as an excuse to defend “business as usual”....
But Lord Turner’s backers were drowned out by the City reaction. The British Bankers Association was among the most trenchant in its criticism. “If we introduce the wrong kind of regulation or the wrong kind of taxes we could so easily lose that position by driving business abroad ... On so many occasions in the past the country has lost chunks of industry through making the wrong decisions. Let’s not do that again.”
The Investment Management Association and the Association of British Insurers were critical of the likely impact on investors. “It is just illogical to want to shrink one of your most important industries,” said one London banker. “If you want to turn London into a Marxist society, then great.”
Perhaps the real testament to how far this idea is likely to go (as in not far at all) is that the tempest in a teapot is getting virtually no attention from the general interest British newspapers.
http://feedproxy.google.com/~r/NakedCapitalism/~3/h5b6gDuoiXg/fsas-lord-turner-walks-into-buzzsaw-by.html
Banks 'Too Big to Fail' Have Grown Even Bigger
Σωστός ο τίτλος, πράγματι βλέπουμε κύμα λουκέτων, συγχωνέυσεων και βέβαια "πακέτων σωτηρίας" στις τράπεζες, που οδηγεί στη δικτατορία της οικονομικής (και όχι μόνο) ζωής από ολοένα και λιγότερες και ισχυρότερες τράπεζες
When the credit crisis struck last year, federal regulators pumped tens of billions of dollars into the nation's leading financial institutions because the banks were so big that officials feared their failure would ruin the entire financial system.
Today, the biggest of those banks are even bigger.
The crisis may be turning out very well for many of the behemoths that dominate U.S. finance. A series of federally arranged mergers safely landed troubled banks on the decks of more stable firms. And it allowed the survivors to emerge from the turmoil with strengthened market positions, giving them even greater control over consumer lending and more potential to profit.
J.P. Morgan Chase, an amalgam of some of Wall Street's most storied institutions, now holds more than $1 of every $10 on deposit in this country. So does Bank of America, scarred by its acquisition of Merrill Lynch and partly government-owned as a result of the crisis, as does Wells Fargo, the biggest West Coast bank. Those three banks, plus government-rescued and -owned Citigroup, now issue one of every two mortgages and about two of every three credit cards, federal data show.
Officials waived long-standing regulations to make the deals work. J.P. Morgan Chase, Bank of America and Wells Fargo were each allowed to hold more than 10 percent of the nation's deposits despite a rule barring such a practice. In several metropolitan regions, these banks were permitted to take market share beyond what the Department of Justice's antitrust guidelines typically allow, Federal Reserve documents show.
"There's been a significant consolidation among the big banks, and it's kind of hollowing out the banking system," said Mark Zandi, chief economist of Moody's Economy.com. "You'll be left with very large institutions and small ones that fill in the cracks. But it'll be difficult for the mid-tier institutions to thrive."
"The oligopoly has tightened," he added.
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/08/27/AR2009082704193_pf.html
Preparing for a major bank shakeout
Rising failures and a weak economic recovery could accelerate a decades-long trend towards fewer, bigger banks.
Μα αυτό ήδη συμβαίνει, δεν είναι κάτι που ίσως "θα" συμβεί -δείτε και εδώ (http://www.marketwatch.com/story/maryland-bank-is-82nd-failure-of-2009-2009-08-28), για μια νεότερη ενημέρωση, με τρεις ακόμα τράπεζες να χρεωκοπούν, και πλέον έουμε 84 τράπεζες να βάζουν λουκέτο στις ΗΠΑ μέσα στο 2009. Χαράς ευαγγέλια για τις εναπομείνουσες
http://money.cnn.com/2009/08/27/news/overbanked.fortune/index.htm?postversion=2009082803
Ένα ενδιαφέρον άρθρο για την "επιστροφή" των μεγάλων εταιριών/τραπεζών, κτλ (λες και είχαν ποτέ εξαφανιστεί - ωστόσο, ισχύει πράγματι ότι έχουμε επιδείνωση της κατάστασης για το λαό, καθώς ακόμα περισσότερος πλου΄τος συγκεντρώνεται σε ακόμα λιγότερα χέρια
Company size
Big is back
IN 1996, in one of his most celebrated phrases, Bill Clinton declared that “the era of big government is over”. He might have added that the era of big companies was over, too. The organisation that defined capitalism for much of the 20th century was then in retreat, attacked by corporate raiders, harassed by shareholders and outfoxed by entrepreneurs.
Today the balance of advantage may be shifting again. To a degree, the financial crisis is responsible. It has devastated the venture-capital market, the lifeblood of many young firms. Governments have been rescuing companies they consider too big to fail, such as Citigroup and General Motors. Recession is squeezing out smaller and less well-connected firms. But there are other reasons too, which are giving big companies a self-confidence they have not displayed for decades.
Of course, big companies never went away. There were still plenty of first-rate ones: Unilever and Toyota continued to innovate through thick and thin. And not all start-ups were models of success: Netscape and Enron promised to revolutionise their industries only to crash and burn. Nevertheless, the balance had shifted in favour of small organisations.
The entrepreneurial boom was supercharged by two developments. Deregulation opened protected markets. Some national champions, such as AT&T, were broken up. Others saw their markets eaten up by swift-footed newcomers. The arrival of the personal computer in the 1970s and the internet in the 1990s created an army of successful start-ups. Steve Jobs and Steve Wozniak founded Apple Computer in 1976 in the Jobs family’s garage. Microsoft and Dell Computer were both founded by teenagers (in 1975 and 1984 respectively). Larry Page and Sergey Brin started Google in Stanford dorm rooms.
But deregulation had already begun to go out of fashion before the financial crisis. The Sarbanes-Oxley act, introduced after Enron collapsed in disgrace, increased the regulatory burden on companies of all sizes, but what could be borne by the big could cripple the small. Many of today’s most dynamic industries are much more friendly to big companies than the IT industry. Research in biotechnology is costly and often does not bear fruit for years. Natural-resource companies, whose importance grows as competition for resources intensifies, need to be big—hence the mining industry’s consolidation.
Two further developments are shifting the balance of advantage in favour of size. One is a heightened awareness of the risks of subcontracting. Toy companies and pet-food firms alike have found that their brands can be tainted if their suppliers (notably, from China) turn out shoddy goods. Big industrial companies have learned that their production cycles can be disrupted if contractors are not up to the mark. Boeing, once a champion of outsourcing, has been forced to take over faltering suppliers.
http://www.economist.com/opinion/displayStory.cfm?story_id=14303582&
ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΕΠΙΤΟΚΙΑ - ΣΕ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΑΝΕΙΣΤΕΙΣ (ΣΟΥΗΔΙΑ)
For a world first, the announcement came with remarkably little fanfare.
But last month, the Swedish Riksbank entered uncharted territory when it became the world’s first central bank to introduce negative interest rates on bank deposits. (http://swea.riksbank.se/sweavr/enkelResultat.do;jsessionid=AAL+kCfK4UVdQAoY73yiQw)
Mervyn King, the Bank of England governor, has hinted he may follow the Swedish example as the danger of a so-called liquidity trap, where cash remains stuck in the banking system and does not filter out to the wider economy, is an increasing concern for the UK. (Μετάφραση: Τα λεφτά εξαφανίζονται, μιας και η φούσκα σκάει, και αφού τα προιόντα αξίζουν λιγότερα λεφτά, τα "περισσευούμενα" λεφτά "χάνονται". Οπότε πάρτε λεφτά από το πουθενά, δανειστείτε, έστω και με αρνητικά επιτόκια (δηλαδή σας πληρώνουμε για να δανειστείτε)
http://www.ft.com/cms/s/0/5d3f0692-9334-11de-b146-00144feabdc0.html
Μέθοδοι... Stasi από τις επιχειρήσεις!
H Lidl παρακολουθούσε το προσωπικό της και καταχώριζε πληροφορίες για την υγεία των εργαζομένων της
Mόλις δύο δεκαετίες μετά την πτώση του Tείχους του Bερολίνου, που έφερε στο προσκήνιο τις μεθόδους που ακολουθούσε η μυστική αστυνομία της Aνατολικής Γερμανίας (η διαβόητη Stasi), ανάλογες πρακτικές συγκλονίζουν την κοινή γνώμη.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12478&subid=2&pubid=15041185
Την ίδια ώρα, η Τράπεζα της Αγγλίας τυπώνει διαρκώς νέο χρήμα απο το πουθενά, και βέβαια τσιμπά και αυτή το κατιτίς της, με κατακόρυφη άνοδο των Bonus της - τόση δουλειά κάνουν άλλωστε παράγοντας λεφτά από το πουθενά, το αξίζουν)
http://img56.imageshack.us/img56/1975/13536z.jpg (http://av.r.ftdata.co.uk/lib/inc/getfile/13536.jpg)
(κλικ για μεγέθυνση)
As the Bank of England’s balance sheet balloons, so too do its bonuses, according to data disclosed by the Bank under a FOI request from The Telegraph.
http://ftalphaville.ft.com/blog/2009/08/28/69091/quantitative-bonus-ing/
Ρωσία: Κάτω από το όριο της φτώχειας 24,5 εκατ. άνθρωποι Δε βαριέσαι μωρέ, "καλή καρδιά", ας συνεχίσαουμε να υποκρινόμστε πως "δεν τρέχει και τίποτα"...
Ο αριθμός αυτός αυξήθηκε περισσότερο από 30% στο πρώτο τρίμηνο του 2009 σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο.
Σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση του ρωσικού πρακτορείου στατιστικής Rosstat, το 17,4% του πληθυσμού ζει κάτω από όριο της φτώχειας αυτήν την περίοδο.
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/08/28/1707635.htm
Και ας μην έχουμε παραισθήσεις ότι αυτά είναι μακρυά... (http://archive.enet.gr/online/online_fpage_text/dt=02.11.2006,id=47321116)
Σεξ για χρήματα σκέφτεται μία στις τρεις έφηβες στο Χονγκ Κονγκ
Μια στις τρεις έφηβες στο Χονγκ Κονγκ θα σκεφτόταν την πιθανότητα να κάνει σεξ για να κερδίσει χρήματα, σύμφωνα με τη νέα τάση του «πληρωμένου ραντεβού» που κυριαρχεί στην πόλη αυτή των επτά εκατομμυρίων κατοίκων.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση σε 600 έφηβες από 12 ως 20 ετών, το 34% δήλωσε πως θα μπορούσε να θεωρήσει το «πληρωμένο ραντεβού» ως πλήρη απασχόληση. Το 60% δήλωσε πως με αυτόν τον τρόπο κερδίζει εύκολα και γρήγορα χρήματα, ενώ το 23% επισήμανε πως θα το έκανε μόνο για σεξουαλική απόλαυση.
«πληρωμένα ραντεβού» για να μπορούν να πληρώνουν τα ρούχα των διάσημων σχεδιαστών που θέλουν να αγοράζουν, καθώς και άλλα ακριβά προϊόντα.
Η αστυνομία του Χονγκ Κονγκ έχει συλλάβει τους τελευταίους μήνες αρκετούς προαγωγούς κοριτσιών, ακόμα και 13 ετών. Επίσης μια 19χρονη συνελήφθη όταν κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο βίντεο που την έδειχνε να κάνει σεξ μέσα σε λεωφορείο έναντι 25 δολαρίων για να αγοράσει μια «επώνυμη» τσάντα.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_30/08/2009_294503
Two million children now in homes with no working adult
• Nearly one in five households surviving on benefits
• Half a million more people living in workless homes
http://www.guardian.co.uk/business/2009/aug/26/more-children-in-workless-homes
Οι παλλακίδες επιστρέφουν (μαζί με τον καπιταλισμό) στην Κίνα
O Μάο Τσε Τουνγκ προσπάθησε να εξαλείψει το έθιμο ως «βάρβαρο απομεινάρι της φεουδαρχίας». Η επιστροφή του καπιταλισμού ωστόσο στην Κίνα σημαίνει, εκτός των άλλων, τη μεγάλη επιστροφή της «παλλακίδας». Πλούσιοι επιχειρηματίες και αξιωματούχοι επιδεικνύουν τον πλούτο και την ισχύ τους μέσα από το πλήθος και το κάλλος των φιλενάδων τους και αποτελούν σημαντικό παράγοντα για τη διόγκωση της διαφθοράς.
Στη σημερινή Κίνα οι νεαρές γυναίκες γίνονται παλλακίδες για λόγους οικονομικούς και lifestyle. «Από τότε που γέννησα γιο, ο πατέρας του, ο οποίος έχει την ίδια ηλικία με τον δικό μου πατέρα, μου αγόρασε ένα σπίτι 180 τ.μ. στο όνομά μου και δύο καταστήματα στο όνομα του παιδιού» εξομολογείται ανωνύμως 20χρονη παλλακίδα.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=285629&dt=29/08/2009
'Άλλαξε ο Μανωλιός..."
Καιρό είχαμε να δούμε δημοσκοπήσεις και να που το Πρώτο Θέμα μας σώζει από τη νοσταλγία...
+6% μπροστά το ΠΑΣΟΚ , με τη Νέα Δημοκρατία να φλερτάρει με μια από τις μεγαλύτερες ήττες της ιστορίας της... Η πτώση της ΝΔ είναι σημαντική, διότι ο κόσμος αποδοκιμάζει μεν τις πολιτικες της, ωτόσο, ελλείψει και μιας αξιόπιστης πρότασης από την αριστερά, ανακάμπτει το ΠΑΣΟΚ - ποιος όμως πιστεύει πραγματικά ότι θα αλλάξουν τα πράγματα? Ελάχιστοι έως κανένας, και γι' αυτό απαιτείται συνολικότερη αλλάγη, αυτοί που έχουν την εξουσία τώρα δε μπορεί να συνεχίσουν να την έχουν
http://www.parapolitiki.com/2009/08/6.html
Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρείς...
http://4.bp.blogspot.com/_uqybC0MN_mE/Spmm1e53rtI/AAAAAAAAJnc/LCYJfhn7Vik/s320/image002.jpg
Πριν λίγο καιρό είχαμε μάθει ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ βρέθηκε σε «μυστικό δείπνο» που οργάνωσε στο σπίτι του στην Εκάλη ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της Eurobank Νίκος Καραμούζης.
Και ποιοι αποτελούσαν την παρέα του;
Ολος ο «καλό ο κόσμος».
Τραπεζίτες, βιομήχανοι, εφοπλιστές κ.α. Το αφον κατέ των ντόπιων καπιταλιστών.
Ο Μ. Βασιλάκη της «Aegean», ο Ευάγ. Σπανό πρόεδρος της «Βιοϊατρικής», ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Παπαλεξόπουλο και ιδιοκτήτης της τσιμεντοβιομηχανίας «Τιτάν», ο εφοπλιστής Π. Λασκαρίδης, ο Μ. Σκλαβενίτη ιδιοκτήτης της ομώνυμης αλυσίδας σούπερ μάρκετ, ο Σπ. Θεοδωρόπουλος της «Vivardia» (βλέπε όμιλο «Μαρφίν»), ο ιδιοκτήτη της «ΜΕΤΚΑ» Ευάγ. Μυτιληναίο, κ.α.
Τι ακριβώς συζήτησαν και που κατέληξαν δεν μάθαμε ακριβώς, αλλά μπορεί να το υποθέσουμε.
Αυτό που έγινε γνωστό είναι ότι την Πέμπτη που μας πέρασε ο Γ. Παπανδρέου συναντήθηκε με τον εκπρόσωπο των ντόπιων καπιταλιστών - τον πρόεδρο του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων Δασκαλόπουλο- και είχαν «Σύμπτωση απόψεων για την ανάγκη ανατροπών», -καταλαβαίνετε τι είδους «ανατροπές» θέλουν οι πλουτοκράτες και συμφώνησε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ- ενώ σε σημερινή Κυριακάτικη εφημερίδα διαβάζουμε τις δηλώσεις της Λούκα Κατσέλη, πολιτικής εκπρόσωπου του ΠΑΣΟΚ για θέματα οικονομίας που υπόσχετε «στήριξη της επιχειρηματικότητας με ενεργό προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων», ενώ απ’ τις δηλώσεις της απουσιάζει η παραμικρή αναφορά για ενίσχυση του μεροκάματο του εργάτη, του μισθού του υπαλλήλου, της σύνταξης του απόμαχου της δουλειάς.
Για όσους έχουν αυταπάτες για την πολιτική του ΠΑΣΟΚ
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2009/08/blog-post_30.html
H ύφεση και η ανεργία οδηγούν τους νέους στον στρατό
Σημαντική αύξηση του αριθμού των νεοσύλλεκτων στη Bρετανία, παρά τις απώλειες στο Aφγανιστάν
Μας έχουν ακριβώς εκεί που μας θέλουν - ένας πόλεμος λείπει να ξεφορτωθούν και μερικούς που δεν τους κάνουν, και "είμαστε κομπλέ"
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12478&subid=2&pubid=15041184
http://4.bp.blogspot.com/_B2p_sAwKE44/SpPdOqksE3I/AAAAAAAALv8/PK6KJMnLfFE/s400/elliniki-astynomia.jpg
Μπαμπά , δεν θέλω να γίνω αστυνομικός... Η φτώχεια βέβαια και η αβεβαιότητα, η μιζέρια έχουν επιτρέψει στο κράτος να οδηγεί τους νέους σε στρατιωτικές και αστυνομικές σχολές, σε καταστολή και πόλεμο, όχι σε παραγωγή και τέχνη - ωστόσο, πάγματι υπάρχει μια μεγαλύτερη συνειδητοποίηση του τι είδους δουλειά έχει να κάνει ένας αστυνομικός, και το ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος του. Αλλά αν δεν υπάρξει βελτίωση της κατάστασης για τους εργαζόμενους, πολύς κόσμος θα πηγαίνει να γίνεται ΜΑΤατζής, να υπακούει τις διαταγές τους να πλακώνει στο ξύλο εργαζόμ,ενους, φοιτητές, αγρότες, κτλ
Η τεράστια πτώση των βάσεων στις Αστυνομικές Σχολές αποδεικνύει ότι η νέα γενιά έχει αρχίσει πλέον να αντιδρά στην κατρακύλα της κοινωνίας μας...
Οι κάποτε περιζήτητες - λόγω άμεσης επαγγελματικής αποκατάστασης - σχολές προσέλκυσαν τους λιγότερους υποψηφίους από ποτέ .
Οι νέοι δεν είναι χαζοί .
Όταν το κράτος χρησιμοποιεί τους αστυνομικούς για να δέρνουν τους φοιτητές και τους αγρότες , οι νέοι προτιμούν να μείνουν άνεργοι.
Η κοινωνία μας εκπέμπει...SOS και πρέπει όλοι μας να το κατανοήσουμε..
http://www.parapolitiki.com/2009/08/blog-post_4690.html
Pensioners 'stay in bed' to cut fuel bills
Older people are being forced to cut down on their energy usage as they face soaring fuel bills.
Στην Αγγλία, οι συνταξιούχοι μένουν στο κρεβάτι περισσοτερες ώρες, για να μειώσουν τους λογαριασμούς τους - ανεπιβεαίωτες πληροφορίες θέλουν τους κυβερνώντες να το επικροτούν και να δημιουργούν επιχορηγήσεις ώστε οι σχετικοί ερευνητές να βρουν έναν τρόπο να αντιγραψουν τη "χειμερία νάρκη" των αρκούδων, ώστε όσοι δεν έχουν λεφτά να ζήσουν, να πέφτουν σε κώμα για μερικούς μήνες, είναι μια πολύ οικονομική λύση, απορώ πως δεν την είχαμε σκεφτεί
http://www.telegraph.co.uk/finance/personalfinance/6103112/Pensioners-stay-in-bed-to-cut-fuel-bills.html
http://img133.imageshack.us/img133/1097/phpp2km02am.jpg
ΕΞΕΤΑΖΟΥΝ «ΛΥΣΕΙΣ» ΔΝΤ: ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΜΙΣΘΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΔΩΡΟΥ
Προλειαίνουν το έδαφος για σκληρότατα μέτρα Εμείς τι μέτρα να πάρουμε? ή μήπως να μείνουμε άπραγοι?
Επώδυνα μέτρα πασπαλισμένα με προεκλογική χρυσόσκονη έχει προτείνει στον πρωθυπουργό το οικονομικό επιτελείο.
http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=77145
Αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεξε την ανεργία
34χρονος, ο οποίος αντιμετώπιζε σοβαρές οικονομικές δυσκολίες τον τελευταίο καιρό, βρέθηκε νεκρός από τη σύζυγό του όταν αυτή επέστρεψε στο σπίτι τους στο Μοσχάτο Αυτές είναι δολοφονίες, που γίνονται με έμμεσο τρόπο, και κανένας δεν πραδέχεται ότι είναι δολοφονίες, αντίθετα υιοθετούν την βολική εξήγηση της "αυτοκτονίας". Οι "αυτοκτονίες" αυτές θα αυξηθούν, διότι η άρχουσα τάξη αυξάνει την εκμετάλλευση που υφιστάμεθα, και άρα ολοένα και περισσότεροι δε θα αντέχουν, όσο ο κόσμος δεν κινητοποιείται για να αντιστρέψει την κατάσταση
Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, Χρήστος Τρυφιάτης, μιλώντας στο «Εθνος», καταγγέλλει ότι «η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά έχει γίνει δραματική. Καθημερινά κλείνουν επιχειρήσεις και εργαζόμενοι μένουν στον δρόμο, πολλές φορές απλήρωτοι. Η ανεργία υπολογίζουμε ότι ξεπερνάει στην περιοχή το 30%».
Ο κ. Τρυφιάτης αποκαλύπτει ότι πολλοί εργαζόμενοι καταφεύγουν καθημερινά στο Εργατικό Κέντρο, αναζητώντας κάποιο μεροκάματο, που όμως είναι δυσεύρετο.
«Πολλοί άνθρωποι είναι απελπισμένοι. Χρωστάνε σε τράπεζες και αναζητούν μεροκάματο μόνο και μόνο για να έχουν ένα πιάτο φαϊ», λέει ο ίδιος.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=5582852
Το κόστος της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης στην παγκόσμια οικονομία αναζήτησε το οικονομολογικό επιτελείο της Commerzbank στη Γερμανία και όπως υποστηρίζει το βρήκε.
Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα, κάθε κάτοικος του πλανήτη μας, ανεξαρτήτως εθνικότητας, ηλικίας και φύλου χρωστάει 1.500 δολάρια. Η κοροιδία και το θράσος τους έχει ξεπεράσει κάθε όριο - όταν είναι η ώρα να μοιράσουν τα χρέη, τότε όλοι παίρνουν το ίδιο ακριβώς κομμάτι, είτε είναι παιδάκι στην Ουγκάντα, είτε είναι...ο Τζώρτζ Μπους.
Όταν είναι όμως για τα κέρδη, τότε η μοιρασιά αλλάζει...
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_29/08/2009_294454
Διπλασιασμό των συνταξιοδοτήσεων και κατάρρευση των «προβληματικών» ασφαλιστικών ταμείων φοβάται η ΑΔΕΔΥ, εξαιτίας την αύξησης των ορίων ηλικίας των γυναικών και τη μετατροπή της κύριας σύνταξης του Δημοσίου σε επαγγελματική παροχή. Να μείνουμε χωρίς συντάξεις? Τι λέτε? Αυτοί πάντως που κυβερνούν σήμερα δεν έχουν σκοπό να τις δώσουν...
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=27/08/2009&id=76595
Πάνω από 1.165 «λουκέτα» για μεταποιητικές εταιρείες το α εξάμηνο. Εκρηκτικό το πρόβλημα της αύξησης των ακάλυπτων και μεταχρονολογημένων επιταγών, που αναμένεται να φουντώσει
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=5582869
ΟΙ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ ΖΗΤΟΥΝ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΕ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Νέα διετία λιτότητας φέρνει το έλλειμμα- ρεκόρ Τα 28 δις όμως για τους τραπεζίτες βρέθηκαν, και δε βλέπω να παίρνονται πίσω...Φαίνεται για μερικούς η "λιτότητα" των άλλων είναι βολικότατη...
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artId=4533641
Brown warned over benefit plans ΟΙ κυβερνήσεις έχουν όλες, άλλη περισσότερο και άλλη λιγότερο, πρόβλημα, τώρα Ο Μπράουν στην Αγγλία δυσκολεύεται να περάσει νομοσχέδια, και τα προβλήματα θα φουντώνουν, καθώς σε τέτοιες συνθήκες αναδεικνύονται με ΄λο πιο ξεκάθαρο τρόπο τα δύο βασικά και παράρχαια στρατόπεδα, των εκμεταλλευτών και των εκμεταλλευόμενω, και όποιος αδυνατεί να εκφράσει το ένα ή το άλλο, δυσκολεύεται να μείνει όρθιος
The government is being warned it faces a backbench rebellion over plans that would reduce housing benefit for some claimants by up to £15 a week.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/8226032.stm
Σε συνέντευξή του
«Να διαφυλάξουμε την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ ως κόρη οφθαλμού» ζητά ο Π.Λαφαζάνης Γιατί? Για να μένουν μαζί κρυφοπασόκοι με ανθρώπους που όντως έχουν σκοπο, έστω και με ελλείμματα και λάθη, να αγωνιστούν?
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1046844&lngDtrID=244
«Λήξαν» το θέμα Κοροβέση για το ΣΥΡΙΖΑ Το "έληξαν", ή μήπως το "έθαψαν", κρύβοντάς το κάτω από το χαλάκι?
http://www.tvxs.gr/v19092
Μ. Λιάπης: «Πολιτική αυτοκτονία οι πρόωρες εκλογές» Ο Λιάπης ούτε ιδιαίτερα εύστροφος είναι (για να μην πω τίποτα άλλο και "παρεξηγηθώ"), και πολλά από αυτά που λέει γιατί δεν είναι πλέον υπουργός - ωστόσο εδώ λέει αλήθεια, η ΝΔ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ θα πάει εκλογές αν δεν πιεστεί, γιατί ξέρει ότι αν το κάνει αυτό, θα χάσει παταγωδώς. Αλλά και ο δικομματισμός θα βγει συνολικά χαμένος, ο κόσμος δεν πιστεύει πλέον τα ψέματά τους όπως παλιά, και άρα θα καθυστερήσουν τις εκλογές όσο μπορούν, μπας και καταφέρουν να κοροιδέψουν κάπως καλύτερα τον κόσμο
http://www.tvxs.gr/v19189
Japan: Major political change coming in Japan Θυμίζω, εκτός των άλλων, πως το κόμα της αντιπολίτευσης που πάει να γίνει κυβένρηση, έχει δηλώσει ότι αν εκλεγεί, θα σταματήσει να αγοράζει τα ομόλογα των ΗΠΑ, μια τεράστια δήλωση που έχει "ψιλοθαφτεί" τις τελευταίες μέρες, αλλά θα έχει τεράστιες επιπτώσεις αν επαληθευτεί
Japan will hold a national election on August 30th. For most of the last 50 years the conservative LDP party has ruled Japan. This is likely to change come August 30th with the Democratic (DPJ) party expected to win the election.
http://www.fxstreet.com/fundamental/economic-indicators/japan-major-political-change-coming-in-japan/2009-08-27.html
US wants 20,000 more troops to fight Taliban Στείλτε κι άλο στρατό, "δημοκρατικά" παντα
The commander of Nato forces in Afghanistan will ask for 20,000 more international troops as part of his new strategic plan for the alliance's war against a resurgent Taliban, The Independent has learned.
http://www.independent.co.uk/news/world/asia/us-wants-20000-more-troops-to-fight-taliban-1778947.html
Ψηφίστηκαν στη Βουλή τα μνημόνια ΝΑΤΟ-Ελλάδας Άστα αυτά, ο Τεν Κάτε θα προλάβει "να κάνει παρέλαση" ή όχι?
Δύο μνημόνια συνεργασίας που επιτρέπουν τη διέλευση, την παραμονή και τη διεξαγωγή ασκήσεων ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στην Ελλάδα κύρωσε χτες το θερινό τμήμα της Βουλής. Θέμα συνταγματικότητας τέθηκε από την αντιπολίτευση, η οποία ζήτησε την αναβολή της συζήτησης για την Ολομέλεια της Βουλής.
Το πρώτο μνημόνιο είναι το λεγόμενο Μνημόνιο Συνεργασίας ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την ευρωπαϊκή διοίκηση του ΝΑΤΟ (SHAPE). Το δεύτερο είναι το Μνημόνιο Κατανόησης που αφορά «στη συνεργασία μεταξύ του Ανώτατου Στρατηγείου των Συμμαχικών Δυνάμεων Ευρώπης και του Πολυεθνικού Συντονιστικού Κέντρου Στρατηγικών Θαλάσσιων Μεταφορών των Αθηνών».
ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ ζήτησαν την απόσυρση των μνημονίων και έθεσαν θέμα αντισυνταγματικότητας. Έκαναν λόγο για αναρμοδιότητα της Επιτροπής να αποφανθεί επί θέματος που «άπτεται εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων» και ζήτησαν να αναβληθεί η συζήτηση μέχρι να αποφανθεί επ’ αυτού το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής και να διεξαχθεί η συζήτηση στην Ολομέλεια.
Ωστόσο, οι βουλευτές της ΝΔ και του ΛΑΟΣ αλλά και ο πρόεδρος της Επιτροπής Μάξιμος Χαρακόπουλος, επεσήμαναν πως δεν προβλέπεται από τον Κανονισμό αρμοδιότητα της Επιτροπής να αποφανθεί για θέμα συνταγματικότητας ή μη ενός νομοσχεδίου. Έτσι, η συζήτηση διεξήχθη και εγκρίθηκε η κύρωση αλλά πρόκειται να ζητηθεί έκθεση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής για τη συνταγματικότητά του.
Το μόνο κόμμα που υπερψήφισε τα μνημόνια ήταν ο ΛΑΟΣ. Ο υφυπουργός Άμυνας Κ. Τασούλας παρουσίασε το πρώτο μνημόνιο ως ρύθμιση διοικητικού χαρακτήρα καθώς όπως υποστήριξε, «δεν εκχωρείται εθνική κυριαρχία. Δεν αποφασίζει το ΝΑΤΟ θα έρθω να κάνω απόβαση πεζοναυτών στη Μαγνησία, θέλετε δε θέλετε», αλλά αντίθετα απαιτείται η άδεια της ελληνικής κυβέρνησης. Σημείωσε ότι με τις ρυθμίσεις αυτές «θα αποφεύγουμε κάθε φορά τη διοικητική ταλαιπωρία και την επανάληψη», και ζήτησε να μην γίνεται σύγχυση μεταξύ των «αισθημάτων αντιπάθειας προς το ΝΑΤΟ και των πολιτικών και νομικών ζητημάτων».
Από το ΠΑΣΟΚ, η υπεύθυνη για θέματα Άμυνας, Βάσω Παπανδρέου, είπε ότι «η κυβέρνηση της Ν.Δ. δίνει “λευκή επιταγή” στον στρατιωτικό διοικητή του ΝΑΤΟ για τον καθορισμό ασκήσεων και επιχειρήσεων στη χώρα μας», ενώ τόνισε πως «μέσα από τεχνικά ή διαδικαστικά θέματα υποκρύπτεται εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων».
Από το ΚΚΕ, ο βουλευτής Κώστας Αλυσανδράκης καταψήφισε και κάλεσε τον ελληνικό λαό να αυξήσει την επαγρύπνησή του για την εμπλοκή της χώρας μας σε «νατοϊκούς τυχοδιωκτισμούς».
Από τον ΣΥΡΙΖΑ, η Άννα Φιλίνη καταψήφισε επίσης και χαρακτήρισε ιδιαίτερα ανησυχητικό ότι δεν καθορίζονται οι περιοχές που θα διεξάγονται ασκήσεις, παρά παραπέμπονται σε μεταγενέστερα κείμενα.
http://www.tvxs.gr/v19132
America's deepening inferiority complex begins to bite Russia Άρθρο του ρωσικού RussiaToday, που απεικονίζει τις αυξανόμενες εντάσεις ανάμεσα στα δύο κράτη, με "πυρά" να εκτοξεύονται από τον έναν στον άλλο
http://russiatoday.com/Politics/2009-08-28/americas-deepening-inferiority-complex.html?fullstory
Νέα «ναυμαχία» Ρωσίας-Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα Από τότε που η Ουκρανία πάει για είσοδο στο ΝΑΤΟ, τα πράγματα αγρίεψαν πιο πολύ
Ενα παραπάνω σκαλοπάτι στην κλίμακα της έντασης ανέβηκαν από χθες οι σχέσεις Μόσχας-Κιέβου, με τη ρωσική πλευρά να κατηγορεί την Ουκρανία ότι επιχειρεί να βάλει χέρι στην ιδιοκτησία του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας στη χερσόνησο της Κριμαίας.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=28/08/2009&id=76899
Προειδοποίηση των λατινοαμερικανικών χωρών κατά της «παρουσίας ξένων δυνάμεων»
Η σύνοδος συνεκλήθη προκειμένου να δώσει ένα τέλος στην περιφερειακή κρίση που προκλήθηκε από την ανακοίνωση μιας αμερικανο-κολομβιανής συμφωνίας, η οποία προβλέπει πως οι ΗΠΑ μπορούν να έχουν πρόσβαση σε επτά στρατιωτικές βάσεις της Κολομβίας.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_29/08/2009_294431
http://img54.imageshack.us/img54/2616/phpxkcvrzam.jpg
Αυτή είναι μια φωτογραφία του Αισχρότατου Τείχους που έχουν υψώσει οι Ισραηλινοί για να τους χωρίζει από τους μιασμένους Παλαιστινίους -είναι αυτό το νέο «τείχος της Ιεριχούς», η απόλυτη δήλωση της ισχύος του σύγχρονου Απαρτχάιντ.
Είναι το Ονειδος και το Αγος της Εποχής μας -κι έχουν βάλει το λιθαράκι τους σε αυτό το Τείχος - Τέρας όλες οι χώρες της Δύσης που το ανέχονται (αν δεν συνέβαλαν κάποιες απ' αυτές, όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία, στο χτίσιμό του), όλες οι χώρες που κάνουν τα στραβά μάτια, όλες οι πολιτικές δυνάμεις που κάνουν ότι δεν το βλέπουν.
Και πράγματι, η αλήθεια είναι ότι σπανίως φωτογραφίες όπως αυτή βλέπουν το φως της δημοσιότητας στον Τύπο της Δύσης. Φαίνεται ότι αυτοί που κάνουν τα στραβά μάτια με το Τέρας, στραβώνουν και την κοινή γνώμη των χωρών τους, κρατώντας στο σκοτάδι, μακρυά απ' τη δημοσιότητα, αυτό το φασιστικό κατασκεύασμα.
Τελευταίως, με αφορμή την επίσκεψη και τις δηλώσεις του κ. Ρότζερ Γουώτερς των Πινκ Φλόυντ για το νέο «The WALL», δόθηκε δημοσιότητα στο θέμα (η οποία όμως θα παρέλθει όταν το θέμα θα πάψει να 'χει «ουρά» με «δημοσιογραφικό» ενδιαφέρον, καθώς φεύγοντας ο σταρ θα φύγουν μαζί του και οι κάμερες).
Το Τείχος θα συνεχίσει τη ζωή του (που σκορπάει τον θάνατο) καμουφλαρισμένο μέσα στη βολική λήθη της Δύσης, μακρυά από τις α-λήθειες εκείνου του κόσμου που καταδυναστεύεται ακριβώς από τους εν λόγω Δυτικούς.
Βεβαίως το Ισραήλ θεωρείται μια δημοκρατία δυτικού τύπου (η οποία μάλιστα θα έπρεπε να 'ναι ζητούμενο για τους Αραβες κι εν γένει τους Μουσουλμάνους). Ομως, αν κάποιο αραβικό ή άλλο κράτος κατώτερων θεών τολμούσε να περιφράξει τους «άλλους» με κάποιο τέτοιο Τείχος, η ευαίσθητη στα ανθρώπινα δικαιώματα Δύση θα το εξαφάνιζε απ' τον χάρτη με ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς και έξυπνα όπλα.
Α, όλα κι όλα! Η φιλελεύθερη Δύση (λέγε την νεοφιλελεύθερη) είναι πολύ ευαίσθητη σε αυτά τα ζητήματα! Δεν βλέπετε τι υπεράνθρωπες (κι όχι απάνθρωπες) προσπάθειες καταβάλλει για να κάνει εξαγωγή δημοκρατίας στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν;
Βάζουν τους ανθρώπους εκεί με τον πιο αναίσχυντο αποικιοκρατικό τρόπο να πιθηκίζουν τους θεσμούς της Δύσης, χωρίς να 'χουν φθάσει εκεί οι ίδιοι με δική τους επιλογή κι αυτό το ονομάζουν πρόοδο και εκσυγχρονισμό. Οσο για τις εκατόμβες που προκαλεί αυτή η πολιτική, δεν είναι παρά «παράπλευρες απώλειες» ή ένας ακόμα καλός λόγος για να επεμβαίνει η Δύση (ώστε να πάψουν να σφάζονται μεταξύ τους εκείνοι τους οποίους η ίδια είχε ήδη βάλει να σφάζονται).
Ομως το Ισραήλ είναι, είπαμε, μια δημοκρατία δυτικού τύπου, δικαιούται να βομβαρδίζει κι όχι να βομβαρδίζεται. Ούτε φυσικά μπορεί να αλληλοσπαράσσεται. Οποιος Εβραίος ή Ισραηλινός αντισταθεί στον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό του Ισραήλ, ντόπιος ή της διασποράς, αμέσως εξοντώνεται, χαρακτηρίζεται τρελός, ιδιόμορφος, γραφικός, αντισημίτης, κομμουνιστής, αραβόφιλος - με έναν λόγο εξουδετερώνεται, όταν δεν εξαερώνεται.
Γνωστά όλα αυτά στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, εντός κι εκτός των τειχών του Τείχους.
Σωστόν! αλλά και πολλή η μούγκα που τα σκεπάζει...
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=26/08/2009&s=naytilos
http://1.bp.blogspot.com/_EXTN59P4R2M/RkVxvLOVXrI/AAAAAAAAAEs/2wVvC8bnWJ8/s400/kleitou.jpg http://4.bp.blogspot.com/_scYq5jG-1xQ/SR3EWX1vExI/AAAAAAAAA3M/EU8qLZCMSak/s400/eyaggelatos.JPG http://www.espressonews.gr/files/ArticlePhotos/20071114/thumbs/tremi1_494x320.jpg
Τι ειδήσεις να σας πουν αυτοί?
Ούτε βλέπουν τα πράγματα όπως εσεις από τα τζιπ και τις βίλες τους, ούτε μπορούν να κάνουν κριτική σε αυτά που τους δίνουν να πουν (λόγω κοινωνικής-πολιτικής αμορφωσιάς - άσχετα με το τι σπουδές έχουν ή δεν έχουν κάνει)...
DPJ set to win Japan election; may demand Seppuku bonds
Από τα λίγα άρθρα που ασχολείται με τη νίκη του αντιπολιτευόμενου κόμματος στην Ιαπωνία, χωρίς όμως να αναπαράγει απλά την προπαγάνδα που ακούμε συνεχώς από τα κυρίαρχα ΜΜΕ για το θέμα, αλλά εξηγώντας σε σημαντικό βαθμό τι αλλαγές σηματοδοτεί αυτή η εκλογή.
Η Ιαπωνία είναι ο νούμερο 2 αγοραστής αμερικανικών ομολόγων, και το κόμμα αυτό που βγήκε έχει πει προεκλογικά ότι ΔΕ θα αγοράζει πλέον ομόογα σε δολλάρια - αν το κάνει, εννοείται ότι οι ΗΠΑ δέχονται τεράστιο χτύπημα, που μάλιστα θα οδηγήσει και τους υπόλοιπους (Κίνα, Ρωσσία, κτλ) να σταματήσουν και αυτοί να αγοραζουν ομόλογα των ΗΠΑ...
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.zerohedge.com/article/dpj-set-win-japan-election-may-issue-seppuku-bonds
Big news this week: Bernanke is going to be staying where he is, at the head of the Federal Reserve. Of course, this is because he has ‘saved’ the United States from the near disaster of the Second Great Depression…or so every media outlet and financial ‘expert’ out there would like you to think.
But, as we’ve been pointing out, this ‘recovery’ isn’t adding up. Take this little tidbit: The FDIC reported on Thursday that the number of troubled banks rose to 416 at the end of June, up from 305 at the end of March. Says MarketWatch: “FDIC said this is the largest number of banks on its ‘problem list’ since June 30, 1994, when 434 banks were on the list. Assets at troubled banks totaled $299.8 billion, the highest level since Dec. 31, 1993, the agency said.”
If that doesn’t spell recovery, I don’t know what does.
In the Highlight of the Week, below, Bill Bonner points out the other pieces of the economic puzzle that doesn’t result in a picture of a healthy US economy. Read on…
Ben Bernanke was put up for another term as head of the Federal Reserve. And the Obama administration said the downturn was a little worse than it had thought, so it’s estimate for the 2010 budget deficit had to be updated – increased by 19% – to $1.5 trillion. The Congressional Budget Office did its own count and came up with $1.4 trillion. Either way, it’s a lot of money.
We have wondered where the money would come from. Yesterday, Goldman’s top economist, Jan Hatzius, said he thought much of it would be ‘monetized’ by the Fed…with the Fed’s balance sheet increasing as much as $2 trillion.
The Fed’s balance sheet is the monetary ballast for the whole economy. As it increases, so does the amount of sail the economy can put up. In theory, the potential for inflation increases geometrically; one dollar on the Fed’s balance sheet could be multiplied into $10 in the economy. Bernanke has already doubled the Fed’s balance sheet – buying up and additional $1 trillion worth of Wall Street’s failures and the feds’ debt. He might have to buy another $2 trillion worth – bringing the total to $4 trillion – before this crisis is behind us, said the Goldman fellow.
Home prices are still going down, says the latest report, but ‘less than forecast.’ Is that good news? Well, it could be worse.
The latest sales figures show an uptick. But careful analysis shows that homes sales figures are still terrible. People are buying $250,000 houses…but they’re the houses that sold for $500,000 in 2005. And the poor folks with $500,000 houses…and jumbo mortgages…are sinking. Almost half of them will be underwater by 2011, according to one estimate.
The feds now say that 10% unemployment is unavoidable. Naturally, when people lose their jobs they have a hard time keeping up with mortgage payments.
“Bay Area Delinquency Rates Soar,” says a headline.
Two years ago, when a homeowner was late on his mortgage payments, there was a 45% chance that he’d catch up. This is known as the “cure rate.” Well, now the cure rate is down to 6.6%. Homeowners never catch up…they fall further and further behind until the house is foreclosed.
Want some more news? In past recessions, the United States emerged first and pulled the rest of the world out of its funk. This time, the United States is still on its way down…so analysts look to China. The Peoples’ Republic says it is growing fast. It also says it will have an inflation rate of 2% this year. Currently, prices are falling at a 1.8% rate. China is in deflation, not inflation. What’s up in China? We won’t know for a while…but don’t count on it to pull the world out of a correction. China needs a correction as much as anyone.
The above is just an excerpt from Bill’s standout essay from this week. You can read it in its entirety on The Daily Reckoning site – it’s an essay you don’t want to miss. See here.
With so much of the news revolving around the economic downturn and the happenings in the financial sectors, one would think that financial literacy would be a key part of your child or grandchild’s curriculum at school.
In fact, the exact opposite is true. A recent MarketWatch article points out that although most surveys show (and our personal experience reinforces this) many Americans have trouble with handling their credit and balancing checkbooks, financial literacy is very rarely on the curriculum in schools.
And it’s not just about personal financial literacy…when we interviewed the average ‘man on the street’ for the IOUSA documentary, we found that adults couldn’t explain the difference between debt and deficits, and had very little knowledge on how much the national debt was at that time. This is why we tried to make it very clear in the movie (and in the companion book) how all of these things that make up our economy are connected – and how the decisions they are making in Washington directly affect American citizens.
It’s becoming clear that we aren’t going to be out of this downturn today…or tomorrow…or even next year. Maybe it’s time to start rethinking that curriculum, eh?
Δεν αποκλείεται να μπει ένα μάθημα οικονομικών στα σχολεία, αρκεί βέβαια μας 'μαθαίνει' από μικρούς πόσο καλό είναι να υπάρχει εκμετάλλευση, ανισότητα, κτλ
http://dailyreckoning.com/the-recovery-isnt-adding-up/
ο Πρετεντέρης γράφει: (http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=285863&dt=30/08/2009)
"Στο βασανιστικό ερώτημα «πόσα χρόνια μας πήγε πίσω η διακυβέρνηση Καραμανλή» νομίζω ότι βρήκα τελικά την απάντηση: Δεκαέξι χρόνια ακριβώς! Η σημερινή κατάσταση θυμίζει έντονα το καλοκαίρι του 1993, όταν έπεφτε μια ανίκανη ΝΔ και ερχόταν ένα σερνάμενο ΠαΣοΚ. Τότε η κατάντια συνεχίστηκε για άλλα δυόμισι χρόνια, ως την ανατροπή του 1996, παρ΄ όλο που το φθινόπωρο του 1993 η χώρα απέκτησε ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία".
Όταν δεν υπάρχει μαχητικό, μαζικό εργατικό κίνημα τα δημοσιοκαφρικά παπαγαλάκια του συστήματος (πόσο μάλλον ένας γλοιώδεις τύπος, υπηρέτης όλων των αφεντάδων σαν τον Πρετεντέρη) έχουν τα περιθώρια να σαρκάζουν και τα αστικά κυβερνητικά κόμματα.
Ο Πρετεντεράκος δεν έχει πρόβλημα επίσης να εκφράσει την ικανοποίησή του για τα αυτοαποκαλούμενα «αριστερά» πολιτικά κόμματα και για τις υπηρεσίες που παρέχουν στο αστικό καθεστώς με την επιλογή τους να έχουν σαν ευαγγέλιο τους τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό, καθορίζοντας την τακτική τους στα πλαίσια της παραλυτικής αστικής νομιμότητας.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια πολύ ουσιαστική λειτουργία, να ενσωματώνει στο πολιτικό σύστημα τη διάχυτη αμφισβήτηση, ακριβώς όπως το ΚΚΕ ενσωματώνει την κοινωνική υστέρηση. Ενα δημοκρατικό σύστημα χρειάζεται και τους μεν και τους δε για να λειτουργήσει αποτελεσματικά, και άλλωστε σε μια δημοκρατία το ζητούμενο είναι να εκπροσωπείται ακόμη και ο πιο ιδιόρρυθμος ή απροσάρμοστος ψηφοφόρος», τονίζει σε άλλο του κείμενο (http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=285712&dt=29/08/2009)το γνωστό δημοσιογραφικό φερέφωνο της πλουτοκρατίας Γ. Πρετεντέρης.
Δυστυχώς αυτή είναι η πολιτική πραγματικότητα και είναι στην ..γροθιά μας να την αλλάξουμε
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2009/08/blog-post_5587.html
Κ. Χατζηδάκης: «Η εκλογολογία βλάπτει την οικονομία»
Εννοεί πως δε θέλει να γίνεται αντιπολίτευση, ώστε να περάσουν πιο εύκολα τα αντιλαικά μέτρα που έχουν ήδη ανακοινώσει. Πάντως, δύσκολα θα πάνε σε εκλογές από μόνοι τους, αφού το ξέρουν ότι θα πέσουν κατακόρυφα
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_30/08/2009_294509
Εκλογές, το ισχυρότερο σενάριο
Ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής φέρεται να προκρίνει πρόωρη προσφυγή στις κάλπες τον Οκτώβριο Αυτό είναι το 'επίσημο' σενάριο, αλλά μάλον περί αυτοκτονίας πρόκειται για τη ΝΔ (αλλά και γενικά για το δικομματισμό), και δύσκολα θα υλοποιηθεί
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_30/08/2009_327470
http://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/metafiles/mpaza.jpg
Με σημερινά τους δημοσιεύματα στις κυριακάτικες εφημερίδες, των εργολάβων του κοινοβουλευτικού υπό-κοσμου, δύο εξέχοντα τζάκια του συστήματος, εξ αδιαιρέτου από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τάσσονται από κοινού σε μία σαφώς πιο αντιδημοκρατική “ρύθμιση” των εδράνων του κοινοβουλίου.
Προτάσσουν μοντέλα στα οποία απαξιώνεται ο όποιος πολιτικός ανταγωνισμός και επιβάλλεται έναντι αυτού ο κομματικός διορισμός σε εκλογικούς καταλόγους από τις διεφθαρμένες ηγεσίες των κομμάτων, από τις οποίες και θα διορίζονται οι επόμενοι κοινοβουλευτικοί κηφήνες.
Προσπαθούν να στήσουν ένα νέο μόρφωμα διακυβέρνησης εγκολπώνοντας όλα τα στοιχεία της κρατικής βίας των τελευταίων μηνών(κυρίως μετά το Δεκέμβρη) και να δώσουν συνέχεια στην εξουσία τους ξεπερνώντας την γενική κοινωνική αποδοκιμασία που εισπράττουν από παντού.
Προτάσσουν μοντέλα στα οποία απαξιώνεται ο όποιος πολιτικός ανταγωνισμός και επιβάλλεται έναντι αυτού ο κομματικός διορισμός σε εκλογικούς καταλόγους από τις διεφθαρμένες ηγεσίες των κομμάτων, από τις οποίες και θα διορίζονται οι επόμενοι κοινοβουλευτικοί κηφήνες. «Καλύτερα να διορίζονταν μέσω ΑΣΕΠ.»
Τα δύο ίδια υποκείμενα θεωρούν ως λύση(για ποιους άραγε;) τις ισχυρές αυτοδυναμίες, που στην σημερινή εποχή της έντονης κοινωνικής και πολιτικής καταστολής, των καταργήσεων των εργασιακών και των πολιτικών δικαιωμάτων, οδηγεί σε ολοκληρωτικές τετραετίες διάδοχων διεφθαρμένων κυβερνήσεων. Εναλλάξ τα διεφθαρμένα κομματικά στελέχη ανά τετραετία ή οκταετία, όπως γίνεται στις ΗΠΑ μέσα από μία εντελώς ελεγχόμενη εκλογική διαδικασία, θα μοιράζει στους ίδιους πλούτη και θα ανανεώνει την εκμετάλλευση και τον έλεγχο για την κοινωνία.
Η καθολική διαφθορά των κομμάτων, η πλήρης ιδιωτικοποίηση τους από τους εργολάβους της εξουσίας και τα υπόγεια των μυστικών υπηρεσιών, ντόπιων ή μη, τους οδηγεί σε σχήματα εξουσίας που απαξιώνουν σε απόλυτο βαθμό την κοινωνία και τους πολίτες της. Έχει σημασία να δούμε ότι απαξιώνονται ακόμη και τα κομμάτια των πολιτών που είχαν στο παρελθόν βγει κερδισμένοι από την σχέση τους με τα κόμματα ή τους βουλευτάδες τους, κάτι που μάλλον έχει φθάσει στο τέλος τους(;)..
Πάγκαλος και Μπακογιάννη, δύο πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στις χειρότερες σελίδες της νεοελληνικής ιστορίας, με έναν εντελώς καταβρώμικο πολιτικό ρόλο, επιχειρούν να δημοσιοποιήσουν τις προθέσεις των σχεδιαστών της επόμενης μέρας.
Η απαξίωση που γνώρισαν τα αστικά κόμματα κατά τον Δεκέμβρη που εμφανίσθηκε παρά τις γκαιμπελικές επιχειρήσεις των ελληνικών ΜΜΕ και κατά τις ευρωεκλογές, με τη ΝΔ να χάνει ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους και ουσιαστικά να χάνει κάθε λαϊκό έρεισμα και το ΠΑΣΟΚ να φθάνει στο αριθμητικά εκλογικό του ..1977, το δεύτερο χαμηλότερο στην ιστορία του και μέσα σε όλα αυτά να φαίνεται ότι και η συνέχεια της κοινωνικής και πολιτικής απαξίωσης θα συνεχισθεί. Οι κυρίαρχες δομές δεν διστάζουν να υιοθετούν απόλυτα ολοκληρωτικούς σχεδιασμούς για να διαφυλάξουν τις θέσεις τους.
Πάγκαλος και Μπακογιάννη θεωρούν αυταξία το να παραμείνουν με όποιους όρους στην εξουσία. Είναι τα καταλληλότερα δείγματα στυγνών ανθρώπων της εξουσίας, που ταυτίζονται απόλυτα με τους χειρότερους μηχανισμούς επιβολής της εξουσίας, ικανοί για κάθε μεθόδευση. Έχουμε απόλυτη ταύτιση ανθρώπων της εξουσίας με τον στυγνό μηχανισμό επιβολής της.
Πάγκαλος και Μπακογιάννη είναι το στυγνό, ολοκληρωτικό δείγμα που υιοθετεί σήμερα η κυριαρχία. Ενώνοντας τα δύο πιο διεφθαρμένα κομμάτια-κόμματα της(κυρίως ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) με όποιο τρόπο και τίμημα. Το τίμημα για αυτούς θα είναι η συνέχεια της λεηλασίας και της εκμετάλλευσης, κάτι που αυτοί θα το εισπράττουν ως πλούτο και εξουσία και οι πολίτες ως κρατική βία, εκμετάλλευση και καταστροφή των πάντων.
Η κριτική σε αυτά τα δύο υποκείμενα σταματά εδώ. Συνεχίζουμε με ένα σχόλιο για την στάση της αριστεράς, μόνο και μόνο για την πρόκληση προβληματισμών για το μέλλον και μία ελάχιστη σπουδή στο πως προβάλλεται η αριστερά στο σχήμα του αυτισμού...
Η στάση της αριστεράς υποβοηθά όλη αυτή την κατάσταση που προετοιμάζουν τα παραπάνω ανδρείκελα. Όσο το κομμάτι της αριστεράς λιβανίζει το παρών καθεστώς, γιατί τους θυμίζει τα χρόνια των αγώνων για την δημοκρατία και το πρώτο μεταπολιτευτικό καθεστώς, τόσο θα νομιμοποιεί τη σημερινή πολιτική συμπεριφορά που επιβάλλεται με πολύ μεγάλα επίπεδα κρατικής βίας, που σε διαφορετική ένταση θα συνεχίσει να εξαπολύει το κράτος. Η έλλειψη, από το συνόλου των αριστερών, όχι απλά κάποιας επιθετικότητας αλλά έστω ελάχιστης ζωηράδας, θα ενθαρρύνουν την σχεδιαζόμενη κατάσταση και θα αποδυναμώσουν ακόμη περισσότερο τις κοινωνικές αντιστάσεις που και υπάρχουν αλλά και είναι ώριμες να ξεσπάσουν με τα δικά τους χαρακτηριστικά, που βέβαια δεν θα διαθέτουν την αβρότητα απέναντι στο σύστημα όπως την επιφυλάσσουν οι αριστεροί(στο σύνολό τους)..
Η απίστευτη άρνηση των αριστερών να επιδείξουν την ελάχιστη σοβαρότητα κυρίως στο εσωτερικό των σχημάτων τους και η παράλογη καθήλωσή τους στην νομιμότητα του σημερινού καθεστώτος, κινδυνεύει να βάλουν γρηγορότερα απ’ ότι φανταζόμασταν τους τίτλους τέλους σε όλη αυτή την διαδρομή των αριστερών καθεστωτικών σχημάτων.. Βέβαια εκτός από την διάλυση των σχημάτων τους υπάρχει και ο επίσης τραγικός ρόλος του να μετατραπούν σε έρμαια των πιο αντιδραστικών λογικών, κάτι που είδαμε να μετατρέπεται το ΚΚΕ κατά το Δεκέμβρη και όχι μόνο.
Τις δύο συνεντεύξεις στις οποίες γίνεται κριτική μπορείτε να τις βρείτε εδώ:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100035_30/08/2009_327460
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100036_30/08/2009_327459
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1072632
*Συναντήσεις με πολιτευτές της Ν.Δ. έχει τον τελευταίο καιρό ο Λ. Ζαγορίτης.
Ο γραμματέας της Ν.Δ. φοβάται τις διαρροές προς τον Γ. Καρατζαφέρη, γι' αυτό όταν ακούει ότι ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ φλερτάρει με κάποιον «γαλάζιο» που συμμετείχε στα ψηφοδέλτια στις προηγούμενες εκλογές, κανονίζει ραντεβού μαζί του.
Υπάρχει μεγάλη απογοήτευση από μεγάλη μερίδα δεξιού κόσμου, που...απλά μετακινείται πιο [άκρο]δεξιά
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=30/08/2009&id=77312
http://4.bp.blogspot.com/_B2p_sAwKE44/Spo6_nGplFI/AAAAAAAALzc/x1apRVSxLfQ/s400/pasok.jpg
Από την πρώτη ημέρα που το ΠΑΣΟΚ προηγήθηκε στις δημοσκοπήσεις , δηλαδή περίπου 12 μήνες πριν , γράφουμε και ξαναγράφουμε ότι ο ΔΟΛ δεν θα αργήσει να επιστρέψει στα γνωστά πράσινα λημέρια του...
Το ΒΗΜΑ ολοκληρώνει σήμερα την αντικυβερνητική στροφή του και μένει μόνο το Mega να στηρίζει τη Ν.Δ καθώς η επιρροή του Βαρδή Βαρδινογιάννη παραμένει ισχυρή στο κανάλι της Παιανίας.
Οι νταβατζήδες που με θέρμη στήριξαν τον "καταλληλότερο" μύρισαν αλλού εξουσία κι εγκαταλείπουν το γαλάζιο καράβι που βουλιάζει...
http://www.parapolitiki.com/2009/08/blog-post_1827.html
Η σύναξη της... νεολαίας Πούτιν Μιλάμε για παιδομάζωμα
Το ρολόι δείχνει μόλις οχτώ το πρωί. Στις όχθες της λίμνης Σέλιγκερ, 350 χιλιόμετρα από τη Μόσχα, νέοι και νέες αθλούνται νυσταγμένοι, με «σάουντρακ» τον εθνικό ύμνο και υπό το άγρυπνο βλέμμα των Πούτιν και Μεντβέντεφ, τα πόστερ των οποίων κατακλύζουν τον χώρο. Είναι ένα συνηθισμένο «χαρούμενο ξύπνημα» στην καλοκαιρινή κατασκήνωση της «Νάσι» -γνωστής και ως «νεολαίας του Πούτιν»- που από το 2006 φιλοξενεί δωρεάν χιλιάδες νέους από όλη τη χώρα και κυρίως από την επαρχία.
Το αμφιλεγόμενο πρόγραμμα είναι ένα μείγμα διασκέδασης και «πατριωτικής επιμόρφωσης» όπως το περιέγραψε η κρατική Υπηρεσία για τη Νέα Γενιά που έχει αναλάβει τη φετινή οργάνωση: μπάνιο, ιστιοπλοΐα, κανόε-καγιάκ και αναρρίχηση συνδυάζονται με σκετς οικονομικού περιεχομένου και διαλέξεις περί πατρίδας και εθνικής υπερηφάνειας με υποχρεωτική παρακολούθηση.
Οι αντίπαλοι του Πούτιν, ο πρώην πρωθυπουργός Μικαήλ Κασιάνοφ και ο πρώην σκακιστής Γκάρι Κασπάροφ γελοιοποιούνται με... εμπνευσμένα πόστερ.
Και απουσιολόγιο
Για να διασφαλιστεί η συμμετοχή χωρίς... διαλείμματα, έχει καθιερωθεί ένα είδος ηλεκτρονικού απουσιολογίου: οι «μαθητές» οφείλουν να φορούν καρτελάκι με τσιπ που καταγράφει τυχόν κοπάνες από τα σεμινάρια. Οι επαναλαμβανόμενες απουσίες είναι αιτία αποβολής, όπως και η κατανάλωση αλκοόλ που απαγορεύεται διά ροπάλου.
Αντιθέτως, το σεξ -χωρίς προφυλακτικό- όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά και ενθαρρύνεται με τις ευλογίες των διοργανωτών. Ο λόγος; Η δημογραφική κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα. Ως εκ τούτου οι κατασκηνωτές αναλαμβάνουν να ριχτούν στην «ιερή μάχη» κατά της υπογεννητικότητας, κάνοντας όσο πιο πολλά παιδιά μπορούν για τη μητέρα πατρίδα. Εν συντομία, το τερπνόν μετά του ωφελίμου.
Βέβαια, της αναπαραγωγής προηγείται η γαμήλια τελετή. Μέσα σε ατμόσφαιρα που θυμίζει ολίγον από ριάλιτι, ομαδικοί γάμοι πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στην κατασκήνωση, ακόμη και μεταξύ νέων που γνωρίστηκαν εκεί πριν από μερικές μόνο μέρες.
Αυτό δεν φαίνεται να τους εμποδίζει να ανταλλάξουν όρκους αγάπης προτού οδεύσουν προς τις ειδικά διαμορφωμένες σκηνές σε σχήμα καρδιάς, γνωστές και ως «Η όαση του Ερωτα», όπου και θα εκπληρώσουν το... καθήκον τους προς τη Ρωσία.
Γνωριμίες
Από την άλλη, υπάρχουν και οι νέοι που επειδή δεν έχουν τα εφόδια ή τις κατάλληλες γνωριμίες για να βρουν μια καλή δουλειά και να ανελιχθούν, βλέπουν την κατασκήνωση ως ένα «κοινωνικό ασανσέρ», μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να δικτυωθούν και να αποκατασταθούν επαγγελματικά.
Σ’ αυτό συμβάλλει το γεγονός ότι μερικοί από τους σπόνσορες είναι εταιρείες όπως ο ενεργειακός κολοσσός Gazprom, που λειτουργεί ως δέλεαρ για μια λαμπρή επαγγελματική σταδιοδρομία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα επιτυχημένης καριέρας, πάντως, αποτελεί η περίπτωση της νεαρής σχεδιάστριας Αντονίνα Σαποβάλοβα, η οποία πήγε στην κατασκήνωση το 2006 με την ελπίδα να της ανοίξουν -όπως λέει- «πόρτες».
Η Σαποβάλοβα έγινε γνωστή όταν λάνσαρε με μεγάλη επιτυχία ένα ερυθρόλευκο μαγιό -στα χρώματα δηλαδή της σημαίας της νεολαίας «Νάσι»- με το σύνθημα «Βόβα είμαι μαζί σου!» (Βόβα είναι το χαϊδευτικό του Βλαντιμίρ, του μικρού ονόματος του Πούτιν).
Εκτοτε, όπως αναφέρει το «L’ Express», είδε τα ρούχα της στις βιτρίνες μεγάλου εμπορικού κέντρου στην Κόκκινη Πλατεία, συμμετείχε στην εβδομάδα μόδας στη Μόσχα, ενώ απέκτησε και τη δική της έκθεση στη ρωσική πρωτεύουσα.
Αλλά δεν ξεχνά την κατασκήνωση. Κάθε χρόνο επιστρέφει εκεί με νέα «πατριωτικά» μπλουζάκια όπου αναγράφονται συνθήματα του τύπου «θέλω να κάνω τρία παιδιά». Ενα από αυτά, με το σλόγκαν «η αναπαραγωγή κάνει καλό στην υγεία», έχει αγοράσει και ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ.
Τι πρεσβεύει, πώς προσδιορίζεται
Το μανιφέστο της νεολαίας «Νάσι»
«Μίσος, πλεονεξία, υποκρισία, άγνοια, βία, αδιαφορία». Σύμφωνα με το μανιφέστο της νεολαίας «Νάσι» αυτοί είναι οι εχθροί ενάντια στους οποίους δίνουν μάχη τα μέλη της.
Το πολιτικό αυτό κίνημα που αυτοπροσδιορίζεται ως «αντι-φασιστικό» γεννήθηκε το 2005 ως μια απάντηση στις λεγόμενες «επαναστάσεις των χρωμάτων» σε χώρες όπως η Ουκρανία που έφεραν στην εξουσία φιλοδυτικές κυβερνήσεις.
Οι επικριτές του κινήματος θεωρούν ότι αντιπροσωπεύει μια προσπάθεια του Κρεμλίνου να διοχετεύσει μέσω προπαγάνδας την ενέργεια και τον ενθουσιασμό των νέων στην υπηρεσία του κράτους.
Βερσιόν της Κομσομόλ
Παρ’ ότι οι δεσμοί της με το Κρεμλίνο είναι γνωστοί και η χρηματοδότηση που απολαμβάνει είναι γενναία, οι ιδρυτές της «Νάσι» επισήμως αρνούνται ότι τα κονδύλια προέρχονται από τον κρατικό κορβανά.
Η νεολαία -η οποία για πολλούς είναι μια άλλη βερσιόν της κομμουνιστικής νεολαίας της Σοβιετικής Ενωσης (Κομσομόλ)- έχει διοργανώσει μεταξύ άλλων μαζικές διαδηλώσεις έξω από πρεσβείες όπως της Εσθονίας σε περιόδους διπλωματικής έντασης, αλλά και κυβερνο-επιθέσεις.
«Δεν πρόκειται για ακροδεξιά ή νεοναζιστική οργάνωση», επισημαίνει στο «L’ Express» η Μάσα Λίπμαν, ερευνήτρια στο ίδρυμα Carnegie στη Μόσχα και συμπληρώνει:
«Είναι ένα εθνικιστικό κίνημα. Για τους Νάσι, η Ρωσία που ταπεινώθηκε τη δεκαετία του ‘90 πρέπει να ξαναγίνει μια παγκόσμια δύναμη, να ξαναβρεί την επιρροή της».
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&pubid=5584857
http://www.os3.gr/arhive_afieromata/videothiki/aris_veloyhiotis/Aris_lamia.gif
Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης;
Αυτοί ή εμείς;
Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους.
Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε.
Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια
τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;
-από τον ιστορικό λόγο του Αρη Βελουχιώτη στην Λαμία
Οι ελβετικές τράπεζες εγκαταλείπουν τους... Γιάνκηδες και αυτοί το Σίτι!
Οι πρώτες ελέω IRS, οι δεύτεροι εξαιτίας της αύξησης της βρετανικής φορολογίας και της μείωσης των παροχών τους
Πάμε Κίνα?
Αυτή τη φορά δεν απαίτησε κανείς από τους «Γιάνκηδες» να φύγουν. Πολλοί από αυτούς το κάνουν οικειοθελώς, με καταλύτη, βέβαια, την οικονομική κρίση, που επιδεινώνει τις συνθήκες της ζωής τους στις ευρωπαϊκές πόλεις όπου μέχρι πρότινος απολάμβαναν υψηλούς μισθούς και πληθώρα παροχών. Αλλοι πάλι πιέζονται από την ίδια την κυβέρνησή τους να εγκαταλείψουν ένα διαφορετικό αγαπημένο τους πεδίο, τη... φορολογική προστασία των ελβετικών τραπεζών. Οπως και αν έχει, η οικονομική κρίση προκαλεί αλλαγές σε Ευρώπη και ΗΠΑ, με αποτέλεσμα απρόβλεπτες μετακινήσεις πληθυσμού και κεφαλαίων.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_30/08/2009_327385
A Run On the Funds: Majority of Cerberus Investors Want Out -- Now
When investors or depositors ask for the immediate withdrawal of 71% of their money there is only one thing to call it: a run on the bank. (http://en.wikipedia.org/wiki/Bank_run)
The selling in the markets is still quiet, and overshadowed by some of the visible bubbles in financial assets and rosy headlines. The bank bailouts are working, but only to produce a false Spring to lure in the last of the greater fools.
The economy is not improving fundamentally, the recovery is not sustainable, and the wealthy insiders are increasingly trying to liquidate investment positions to raise cash and diversify their holdings into cash and hard assets.
Risk is once again being spread from the financial sector to the public, which is what Fed Chairman Greenspan had said was one of the objectives of the Fed in their positions on the regulation of complex financial products. We were assured that the markets were sound, no additional regulation was required, the pensions were adequately funded. And finally when disaster struck and the facade fell away, that a generation's ransom was required by the banks, in order to heal themselves and avert disaster.
And then they took the money for themselves.
"He's mad, that trusts in the tameness of a wolf, a horse's health, a boy's love, or a whore's oath."
The Fool, King Lear
And so they have made fools of us all.
Reuters (http://www.reuters.com/article/ousiv/idUSTRE57R4MR20090828)
Cerberus clients overwhelmingly want out
BOSTON (Reuters) - Cerberus Capital Management has been swamped with redemption requests with the Wall Street Journal reporting that investors are asking to pull out $5.5 billion or 71 percent of assets from its hedge funds.
Cerberus last month tried to entice investors into staying with the firm, but found that its clients overwhelmingly wanted to leave, the newspaper reported.
http://jessescrossroadscafe.blogspot.com/2009/08/run-on-fund-majority-of-cerberus.html
Για ένα δεύτερο κύμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης έκανε λόγο ο Αξελ Βέμπερ, πρόεδρος της Bundesbank, δηλαδή της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας, σε συνέντευξη που έδωσε στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_30/08/2009_327383
Παράταση έως το 2012 για το έλλειμμα ζητεί η Ελλάδα
Συνάντηση Γιάννη Παπαθανασίου - Χοακίν Αλμούνια την Τετάρτη Για να δώσουν όμως 28 δις "ατάκα και επιτόπου" δεν είδα να έχουν ούτε προβλήματα, ούτε ελλείμματα,ούτε παρατάσεις, ούτε καθυστερήσεις
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_30/08/2009_327415
Φορολογική «καταγίδα»
«Βαρύς» ο λογαριασμός του Σεπτεμβρίου με τους νέους φόρους Στην υγειά των κορόιδων
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1047265&lngDtrID=251
Υπερκέρδη με τις πλάτες του Δημοσίου
ΤΑ ΠΑΚΕΤΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΧΡΥΣΩΡΥΧΕΙΟ - ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΟ ΡΑΛΙ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝΑΖΟΥΣΑ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑ
ΤΑ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΑ αποτελέσματα των μέτρων και των ρυθμίσεων που έλαβαν μαζικά οι κυβερνήσεις για να σταματήσουν την κατρακύλα του χρηματοοικονομικού τομέα (την περίοδο της κρίσης) δρέπουν τώρα οι τράπεζες.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=30/08/2009&id=77223
Παρ' όλα αυτά, οι ζημιές τους είναι ακόμα πολλές:
Τρομάζει η έκρηξη των επισφαλειών
Το... φάντασμα των επισφαλειών κάνει πλέον αισθητή την παρουσία του στα τραπεζικά υποκαταστήματα.
Θέλοντας να προλάβουν τα χειρότερα, οι διευθυντές τους καλούν ολοένα και περισσοτέρους πελάτες σε... διαπραγματεύσεις. Στόχος, να περιοριστεί όσο το δυνατόν περισσότερο ο αριθμός των δανείων που θα βαφτούν «κόκκινα» μέχρι το τέλος του χρόνου.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=30/08/2009&id=77226
ΚΕΠΕ: Εχει χαθεί το παιχνίδι
Εναν γόρδιο δεσμό που υποχρεώνει την Ελλάδα σε πολυετή λιτότητα και χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης έχει προκαλέσει η κυβέρνηση στην οικονομία. Αυτό είναι το μέλλον, ανάκαμψη στα κέρδη που είχαν (και ακόμα παραπάνω) θα έχουν οι τραπεζίτες και οι βιομήχανοι. Και αυτό είναι κάτι που θα γίνει σε βάρος μας, με άνοδο της ανεργίας, μείωση των μισθών, χτύπημα στις συντάξεις, κτλ.
Αυτό θέλουμε, ή μήπως να παλέψουμε για κάτι άλλο?
Αφηνε τα ελλείμματα να αυξάνονται τα χρόνια που προηγήθηκαν και τώρα το ΚΕΠΕ διαπιστώνει ότι αν ληφθούν μέτρα στήριξης μπορεί να έχουν σοβαρές παρενέργειες.
Εκτιμάται ότι αν για παράδειγμα τώρα θεσπιστούν μέτρα αξίας 1% του ΑΕΠ, ενδεχομένως να προκαλέσουν επιπλέον ύφεση έως και 2,62% του ΑΕΠ. Ο λόγος είναι ένα τεράστιο συνολικό χρέος που ξεπερνά στο τέλος του 2008 το 200% του ΑΕΠ (εκ του οποίου το 149% είναι εξωτερικό) και διογκώθηκε ταχύτατα, σύμφωνα με το ΚΕΠΕ τα χρόνια που πέρασαν. Αιτία, σύμφωνα με την έκθεση, είναι «οι έντονες και χρόνιες αδυναμίες που αντιμετωπίζει η οικονομία όσον αφορά τη δημοσιονομική της κατάσταση και το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών».
Ετσι, αν γίνονταν τώρα παροχές, οι οποίες θεωρούνται αναγκαίες υπό άλλες συνθήκες για την έξοδο από την ύφεση, οι αγορές θα αντιδρούσαν, αυξάνοντας και άλλο το κόστος δημοσίου και ιδιωτικού δανεισμού. Τελικά αφ' ενός μεν η κυβέρνηση θα υποχρεωνόταν να λάβει περισσότερα εισπρακτικά μέτρα (αφού δεν θα μπορούσε πλέον να δανειστεί αρκετά) αφ' ετέρου δε οι ιδιώτες θα πλήρωναν πολύ ακριβότερα τα δάνειά τους...
Αναλόγως της επιπλέον αύξησης του κόστους δανεισμού, υπολογίζεται ότι η χώρα μπορεί να χάσει σε περίπτωση παροχών ανάπτυξη από 0,36% έως και 2,62%, ως αποτέλεσμα μιας αύξησης των επιτοκίων από 1% έως 2%. Σύμφωνα με την έκθεση που συντάχθηκε από την ερευνήτρια του ΚΕΠΕ Ερση Αθανασίου:
* Τα δημόσια ελλείμματα -εξαιρουμένου του έτους 2006- υπερέβαιναν το όριο του 3% του ΑΕΠ.
* Το 2007 είχε τη δεύτερη υψηλότερη αναλογία δημοσίου χρέους προς ΑΕΠ στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
* Τα δανειακά βάρη του ιδιωτικού τομέα αυξήθηκαν σημαντικά και δεδομένου ότι η καθαρή αποταμίευση της ελληνικής οικονομίας ήταν αρνητική (λόγω υψηλού πληθωρισμού).
Ετσι συνολικά προκλήθηκε μεγάλη αύξηση του εξωτερικού χρέους της χώρας στο 149% του ΑΕΠ το 2008, από 95% του ΑΕΠ το 2003 (από το οποίο το 79% του ΑΕΠ είναι δημόσιο και το 70% ιδιωτικό).
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=30/08/2009&id=77229
Για «θερμό» φθινόπωρο προετοιμάζονται τα συνδικάτα Με τι εργατικό κίνημα? Είναι αποσαθρωμένο, και τεράστιο μερίδιο ευθύνης έχουν οι ηγεσίες αυτών των συνδικάτων. Πράγματι όμως, είναι απαραίτητη η ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, ώστε να δωθεί απάντηση από τους εργαζόμςνους στα σχέδια των κυβερνώντων
Εκτιμούν ότι οι κυβερνητικές επιλογές συνθέτουν ένα επώδυνο πακέτο μέτρων για μισθωτούς και συνταξιούχους
Θερμή... υποδοχή ετοιμάζουν τα συνδικάτα στον Πρωθυπουργό κατά τη διάρκεια των εγκαινίων της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης. ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και το Εργατικό Κέντρο της πόλης έχουν προγραμματίσει συλλαλητήριο στις 5 Σεπτεμβρίου, ενώ απειλούν με «θερμό» φθινόπωρο εφόσον η κυβέρνηση επιμείνει στην οικονομική της πολιτική.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=285841&dt=30/08/2009
Στα αζήτητα... 32 δισ. ευρώ
Το Ελεγκτικό Συνέδριο συμπεραίνει ότι την τελευταία τετραετία τα ανείσπρακτα έσοδα του Δημοσίου υπερδιπλασιάστηκαν, καθώς πάνω από το 1/3 των ποσών που βεβαιώθηκαν δεν εισπράχθηκαν.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=5582911
Φλαμένκο με την κρίση χορεύει η Ισπανία
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΑΥΞΗΣΗ ΣΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ, ΕΝΩ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΡΗΞΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ
ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ, πατρίδα του επιτρόπου-κέρβερου της δημοσιονομικής πειθαρχίας Χοακίν Αλμούνια, η κυβέρνηση Θαπατέρο δεν μπορεί να καταρτίσει προϋπολογισμό.
Βρίσκεται αντιμέτωπη με το φάσμα του υψηλότερου στην ευρωζώνη δημοσιονομικού ελλείμματος. Από το σημερινό 3,6% προβλέπεται να εκτιναχθεί στο 9,5%, ίσως και στο 10% του ΑΕΠ του χρόνου.
Η κυβέρνηση του Σοσιαλιστικού-Εργατικού Κόμματος αχαχαχαχαχαχχαχ, τελικά "ότι δηλώσεις είσαι", που από τους κόλπους του προέρχεται και ο κ. Αλμούνια, με μια στροφή 180 μοιρών στην πολιτική της μελετά την αύξηση της φορολογίας για τα ανώτερα εισοδηματικά κλιμάκια. Σκοπός να περιορίσει τη μαύρη τρύπα του προϋπολογισμού, να περισώσει ό,τι μπορεί από το πρόγραμμά της για την ανέλκυση της οικονομίας από το τέλμα της ύφεσης και να μετριάσει το βάρος που πέφτει στους ώμους των αδυνάτων.
Την αλλαγή πορείας προανήγγειλε με δηλώσεις του ο υπουργός Ανάπτυξης και υπαρχηγός του κυβερνώντος κόμματος Χοσέ Μπλάνκο. «Αν αποδειχθεί αναγκαίο να αυξήσουμε τους συντελεστές φορολόγησης για τα πρόσωπα με τα μεγαλύτερα εισοδήματα, προκειμένου να εγγυηθούμε την κοινωνική μας πολιτική και τις δημόσιες επενδύσεις, που προσδίδουν δυναμισμό στην οικονομία μας, πρέπει να το κάνουμε», είπε.
Σχεδόν συγχρόνως η κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα νέο «πακέτο» μέτρων για την ανάκαμψη της οικονομίας: πρόσθετες επενδύσεις ύψους 6,086 δισ. ευρώ για δημόσια έργα, κυρίως για τις συγκοινωνίες (τα 4 δισ. θα διατεθούν για τους σιδηροδρόμους). Ηδη το πρόγραμμα «μεγάλων έργων», που είχε μπει σε εφαρμογή πέρυσι, έχει απορροφήσει 8 δισ. Αναμένεται να υπάρξει ένας δεύτερος άξονας του νέου προγράμματος, που θα αποβλέπει στην τόνωση της κατανάλωσης με παράταση της περιόδου ενίσχυσης των ανέργων. Παράλληλα, ο πρωθυπουργός φάνηκε σύμφωνος και για τη χορήγηση σε περισσότερους ανέργους έκτακτης ενίσχυσης 420 ευρώ.
Αξιοσημείωτο: μολονότι η δεξιά αντιπολίτευση, το Λαϊκό Κόμμα, αποδίδει στις δημόσιες δαπάνες την «αιμορραγία των δημόσιων οικονομικών», είναι γεγονός, όπως επισημαίνει και η σοσιαλιστική κυβέρνηση, ότι η αποστράγγιση των φορολογικών εσόδων οφείλεται πρωταρχικά στην τεράστια ανεργία, που στο τέλος του δεύτερου τριμήνου έφτασε στο 17,92% του ενεργού πληθυσμού, σε ύψος διπλάσιο του μέσου όρου της ευρωζώνης.
Μερικά εικοσιτετράωρα πριν από την εξαγγελία του νέου «πακέτου» για ανάκαμψη είχαν δημοσιοποιηθεί οι απογοητευτικές επιδόσεις της οικονομίας, που για τέταρτο στη σειρά τρίμηνο βρίσκεται σε ύφεση, με προοπτική να καταγραφεί εφέτος μείωση του ΑΕΠ κατά 4,1%.
Προηγουμένως, πριν ενσκήψει η διεθνής κρίση και συνάμα γίνουν αισθητές οι επιπτώσεις του κραχ στην εγχώρια αγορά ακινήτων, η Ισπανία παρουσίαζε ρυθμό ανάπτυξης 3% το χρόνο και δημοσιονομικό πλεόνασμα, γεγονός που επέτρεψε στον Θαπατέρο να διακηρύξει, ότι «η μείωση των φόρων είναι συμβατή με την αριστερά» και να κατεβάσει συντελεστές φόρων επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων. Ακόμη και το 2008 που οι Σοσιαλιστές μόλις και μετά βίας κέρδισαν τις εκλογές και η κρίση έδειχνε τα δόντια της, ο πρωθυπουργός κατάργησε το φόρο μεγάλης περιουσίας.
Τώρα η δεξιά αντιδρά στα σχέδια για την αύξηση της φορολόγησης των εχόντων, με το επιχείρημα ότι ουσιαστικά τη νύφη θα πληρώσουν τα μεσαία στρώματα, γιατί αν είναι να περιμένει η κυβέρνηση αποτελέσματα από την επιβάρυνση των πλουσίων, τα πρόσθετα έσοδα θα είναι πενιχρά. Πάντως, στο μέτρο αυτό έχει ήδη προσφύγει η Βρετανία, αυξάνοντας από 40% σε 50% το μέγιστο συντελεστή για φυσικά πρόσωπα από του χρόνου.
Ρεκόρ χρεοκοπίας επιχειρήσεων
Στη δίνη της οικονομικής κρίσης θα βρίσκεται η Ισπανία περισσότερο από τον υπόλοιπο κόσμο, σύμφωνα με τα προγνωστικά του ΟΟΣΑ.
Την τύχη της προδικάζει άλλωστε και το γεγονός ότι σε καμία άλλη από τις μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης δεν παρατηρείται σε τέτοια έκταση χρεοκοπία επιχειρήσεων και «καταστροφή θέσεων εργασίας».
Το 2008 έβαλε λουκέτο η μία στις δέκα ισπανικές επιχειρήσεις, κατά το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής (ΙΝΕ), 389.229 επιχειρήσεις συνολικά, όσες ποτέ άλλοτε την τελευταία δεκαετία. Πρώτη φορά παρουσιάζεται καθαρή μείωση των εταιρειών: την 1η Ιανουαρίου 2009 η χώρα αριθμούσε 3.350.000 επιχειρήσεις, δηλαδή 1,9% λιγότερες απ' όσες υπήρχαν ένα χρόνο πριν.
Οπως θα περίμενε κανείς, η μεγαλύτερη θραύση παρατηρείται στον κατασκευαστικό κλάδο, την άλλοτε κινητήρια δύναμη της ισπανικής οικονομίας: τον περασμένο χρόνο έκλεισαν 60.000 οικοδομικές επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα να συρρικνωθεί κατά 11,8% η δραστηριότητα στον κλάδο και να χάσουν τη δουλειά τους 620.000 άτομα.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=30/08/2009&id=77235
Ανεργοι, άστεγοι και ζωή στα όρια του νόμου
Στη Φλόριντα ελπίζουν σ' ένα καλύτερο αύριο
Κίνημα πολιτών εναντίον μεσιτών Ενδιαφέρον το άρθρο, αν και αρκετά μεγάλο σε μέγεθος
Ακόμα και οι τουρίστες σπανίζουν πια εδώ. Οι ταξιδιώτες έρχονται μόνο από γύρω μέρη και μένουν όλο και λιγότερο.
Ακόμα και οι συνταξιούχοι από τις βορειοανατολικές και τις μεσοδυτικές πολιτείες, που ονειρεύονταν να αποκτήσουν μια κατοικία σε αυτήν την Πολιτεία που φημίζεται για τον γενναιόδωρο ήλιο της, δεν πιστεύουν ότι είναι πια η κατάλληλη στιγμή για μια επένδυση σε κατοικία.
Θα μπορούσε να είναι ένα τυπικό σπίτι του Λιχάι Εϊκρες: μια βίλα σαν αυτές που βλέπουμε στις καρτ ποστάλ, με το γκαράζ της, το γρασίδι με το μπάρμπεκιου και τον ιστό, όπου υψώνεται η Αστερόεσσα. «Πωλείται», αναγγέλλει η πινακίδα στην είσοδο. «Ακατάλληλο προς πώληση», διορθώνει ο Τομ(1), ένας 17χρονος μαθητής λυκείου. Το γρασίδι είναι πια γεμάτο μπάζα και η πόρτα του γκαράζ είναι ξεχαρβαλωμένη και έχει αντικατασταθεί με έναν προχειροφτιαγμένο φράχτη.
Οσο για τον ιστό, δεν έχει δει σημαία από το 2007, που η τράπεζα πέταξε τους ιδιοκτήτες στο δρόμο.
Το υπόγειο του Τομ
Με το φακό στο χέρι, ο Τομ κάνει το γύρο του σπιτιού και σταματά μπροστά σε ένα παράθυρο, που κλείνουν δύο σανίδες καρφωμένες σε σχήμα σταυρού. «Ελάτε, είναι από δω». Σφυρίζοντας αμέριμνα, ανασηκώνει μια από τις δύο σανίδες και μπαίνει στην κουζίνα.
Μια δυνατή μυρωδιά μούχλας υποδέχεται τους επισκέπτες. Καταμαρτυρά την πλημμύρα που προκλήθηκε από το βίαιο βγάλσιμο του νεροχύτη. «Ο θείος μου και η γυναίκα του τα έσπασαν όλα, όταν έφυγαν», εξηγεί ο ξεναγός μας. «Ετσι κάνει όλος ο κόσμος, είναι φυσιολογικό. Είναι ο μόνος τρόπος για να εκδικηθείς κατά κάποιο τρόπο αυτά τα καθάρματα, τους τραπεζίτες».
Μέσα στα συντρίμμια, η φωτεινή δέσμη του φακού του εστιάζει πάνω σε μια σελίδα ημερολογίου που απεικονίζει ένα ειδυλλιακό δειλινό σε μια πλαζ της Φλόριντα. Πίσω από την κουζίνα, μια σκάλα οδηγεί σε ένα διπλανό υπόγειο, όπου ο Τομ μας αποκαλύπτει τη μικρή του επιχείρηση: δέκα δενδρύλλια ινδικής κάνναβης με πολλά υποσχόμενο άρωμα, με ποτιστικό σύστημα και λάμπες φθορισμού να τα φωτίζουν.
«Είναι καταπληκτική εποχή για μπίζνες. Δεν έχω ξαναζήσει τόσο συναρπαστική περίοδο!» έλεγε περιχαρής ο δισεκατομμυριούχος Ντόναλντ Τραμπ στο CNN στις 15 Απριλίου. Το γεγονός ότι η κρίση προσφέρει ευκαιρίες σε όποιον θέλει να τις αδράξει δεν διέφυγε ούτε και από τον 17χρονο Τομ, ο οποίος αυτοαποκαλείται «νέος ανεξάρτητος επιχειρηματίας».
Ο πατέρας του, τεχνικός στις κατασκευές κτιρίων, έχασε τη δουλειά του από τότε που το Λιχάι Εϊκρες, το αχανές προάστιο του Φορτ Μάιερς, που βρίσκεται στη δυτική όχθη της Φλόριντα, μετατράπηκε σε πληγείσα περιοχή. Η κάθοδος στην κόλαση των κατασχέσεων ακινήτων απασχόλησε και τον εθνικό τύπο. «Καλωσορίσατε στο αμερικανικό όνειρο: όπισθεν ολοταχώς», έγραψαν τότε ειρωνικά για το θέμα οι «New York Times»(2).
Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της κερδοσκοπικής έκρηξης στις αρχές του 2000, τα σπίτια πουλιούνταν σαν τρελά. «Δεν ήταν παραγκούπολη, αλλά μια πόλη που ξεφύτρωσε σαν μανιτάρι και που από τριάντα χιλιάδες κατοίκους έφτασε τους ογδόντα χιλιάδες μέσα σε διάστημα τριών ετών», θυμάται ο Εντουαρντ Βάινερ, αρχιτέκτονας και μέλος του τοπικού εμπορικού επιμελητηρίου: «Ωστόσο, υποτιμήσαμε την απληστία των τραπεζών, που ήθελαν να κερδίσουν πάρα πολλά χρήματα, και εκείνη των κερδοσκόπων από το Μπρούκλιν, τη Γερμανία ή τη Βενεζουέλα, οι οποίοι αγόρασαν σπίτια στα σχέδια, χωρίς να ανησυχήσουν για τους ενοικιαστές που έμεναν σε αυτά. Σήμερα αφήνουν τα σπίτια να ερημώνουν. Το 20% των δέκα χιλιάδων σπιτιών που χτίστηκαν εκείνη την εποχή δεν κατοικήθηκαν ποτέ. Οι τράπεζες έχουν γίνει πιο συνετές, αλλά επιμένουν να πετούν στο δρόμο τους υπερχρεωμένους ιδιοκτήτες. Είναι παράλογο, διότι οι κατασχέσεις έχουν ως συνέπεια την υποβάθμιση όλων των σπιτιών που κατοικούνται ακόμα στη γειτονιά. Οι τράπεζες πετούν τον κόσμο στο δρόμο για να πάρουν πίσω αυτό που ξέρουν ότι δεν θα μπορέσουν να το ξαναπουλήσουν».
Ενα σπίτι που είχε αρχική τιμή 300.000 δολάρια το 2004, βρίσκει πλέον δύσκολα αγοραστή ακόμα και σε τιμή κατώτερη των 100.000 δολαρίων. Εντούτοις, ο Βάινερ σημειώνει με αισιοδοξία ότι ο αριθμός των κατασχέσεων που διενεργήθηκαν κατά τον Μάρτιο (2.100) ήταν κατά τι μικρότερος από εκείνον του Φεβρουαρίου (2.300). «Η ανάκαμψη προβλέπεται να αρχίσει το αργότερο σε 18 μήνες», δηλώνει ο ίδιος.
Εν τω μεταξύ, οι θέσεις εργασίας εξακολουθούν να εξαφανίζονται κατά χιλιάδες. Το ποσοστό ανεργίας σχεδόν τετραπλασιάστηκε σε διάστημα δύο ετών, περνώντας από το 3,5% τον Μάρτιο του 2007, στο 12% τον Μάρτιο του 2009.
Η χρυσή του ευκαιρία
Ετσι, ο συνδυασμός των χαμένων θέσεων εργασίας και οι κατασχέσεις υποθηκευμένων ακινήτων μαζί με τον πολεοδομικό σχεδιασμό που είναι χαρακτηριστικός της αμερικανικής μεσαίας τάξης -μια σειρά από βίλες χτισμένες η μία δίπλα στην άλλη, σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους δεκάδων χιλιομέτρων χωρίς πεζούς, που διακόπτονται μόνον κατά διαστήματα από μία εκκλησία, ένα εμπορικό κέντρο ή ένα γήπεδο του γκολφ εκτός λειτουργίας- ευνόησε σε πολλούς την «έμφυτη» κλίση τού... καλλιεργητή.
«Τα άδεια σπίτια ενδείκνυνται», τονίζει ο Τομ. «Στου θείου μου, επιπλέον, δεν έχουν κόψει το ρεύμα. Η τράπεζα αδυνατεί να το ξαναπουλήσει, γι' αυτό ποιος ο λόγος να μη χρησιμεύσει σε κάτι; Πότε πότε περνάω από εκεί, για να εξακριβώσω ότι όλα πάνε καλά. Εάν σκάσουν μύτη οι μπάτσοι, δεν θα ξέρουν ότι είμαι εγώ».
Η μετατροπή των υποθηκευμένων σπιτιών σε παράνομα θερμοκήπια ανοίγει δουλειές στις αρχές.
Το 2008, η αστυνομία του Λιχάι Εϊκρες κατέσχεσε περισσότερα από 3.000 δενδρύλλια ινδικής κάνναβης, αξίας που αγγίζει τα 7 εκατ. δολάρια. Ομως, καθ' ομολογίαν της, της είναι αδύνατον να ψάξει κάθε ένα από τα 1.500 άδεια σπίτια που βρίσκονται διάσπαρτα σε μια έκταση τέσσερις φορές μεγαλύτερη από το Μανχάταν. «Ο κόσμος είναι όλο και πιο φτωχός, πράγμα που ενισχύει τη μεγάλη διακίνηση ναρκωτικών και τη νεανική εγκληματικότητα», αναγνωρίζει ο αστυνόμος Ρίτσαρντ Ο' Ντόμπσον. «Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε το γεγονός ότι τα σπίτια έχουν χάσει το 70% της αξίας τους. Οι Λατινοαμερικάνοι από το Μαϊάμι βρίσκουν ευκαιρία να τα αγοράσουν και να καλλιεργούν τη μαριχουάνα τους. Δεν περνάει εβδομάδα χωρίς συλλήψεις και προσαγωγές και έχουμε ήδη κλείσει με τούβλα τις εισόδους σε εκατό και πλέον σπίτια. Ομως δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε όλα».
Οταν αναφέρουμε στον Τομ τις δηλώσεις του αστυνόμου Ντόμπσον, σηκώνει αδιάφορα τους ώμους. «Η αστυνομία τα φορτώνει όλα στους Κουβανούς. Είναι αλήθεια ότι αυτοί, όταν φθάνουν, δεν κάνουν μισές δουλειές, αλλά εγώ ξέρω αρκετούς στη γειτονιά που κάνουν την ίδια μπίζνα. Δεν είναι ακίνδυνη, αλλά εμάς μας σταμπάρουν λιγότερο από τους Κουβανούς».
Ανίκανη να εμποδίσει την εξάπλωση των χασισοφυτειών, η αστυνομία κάλεσε τους κατοίκους να την βοηθήσουν στο πλαίσιο ενός προγράμματος με τη συμβολική ονομασία «Χόρτο και Σπόροι».
«Το "Χόρτο" αναφέρεται στους κακούς», βρυχάται ο αστυνομικός. «Οι "Σπόροι", αντιθέτως, παραπέμπουν στην ιδέα να εμπλακεί η κοινότητα, κατ' αρχάς μοιράζοντας στους κατοίκους τροφή και ρουχισμό και κατόπιν παρακαλώντας τους να τηλεφωνήσουν στην αστυνομία κάθε φορά που βλέπουν ύποπτες κινήσεις».
Ο Τομ μορφάζει με δυσπιστία. «Νομίζουν ότι θα τακτοποιήσουν το πρόβλημα μοιράζοντας φυστικοβούτυρο και ενθαρρύνοντας τις καταδόσεις», λέει ελέγχοντας με την άκρη των δαχτύλων του τα άνθη των δενδρυλλίων. «Αλλά δεν μπορούμε να εμποδίσουμε εκείνους που δεν έχουν τίποτα πια να ψάχνουν τρόπους επιβίωσης. Οι γονείς μου θα μπορέσουν ίσως να κρατήσουν το σπίτι τους, μια και η μητέρα μου δουλεύει ακόμα. Ομως βρίσκονται στα όριά τους και ξέρουν ότι δεν θα μπορέσουν να μου πληρώσουν τις σπουδές. Γι' αυτό, προκείμενου να προετοιμάσω το μέλλον μου, είχα να επιλέξω ανάμεσα στο χόρτο και τον στρατό και επέλεξα το χόρτο».
Σωσίβιο το Ναυτικό
Οι γιοι μιας γειτόνισσας έκαναν μια διαφορετική επιλογή: ο ένας κατατάχθηκε στους πεζοναύτες και ο άλλος στο Ναυτικό. Οι φωτογραφίες τους μέσα σε κορνίζες δεσπόζουν πάνω στο γραφείο της μητέρας τους, της Πάμελα Κέι, υποδιευθύντριας των Κοινωνικών Υπηρεσιών του Λιχάι. «Είμαι περήφανη για τα αγόρια μου», λέει. «Ετσι κι αλλιώς, έπρεπε να φύγουν. Από τότε που έκαναν έξωση στους πιο κοντινούς μας γείτονες, δεν αισθανόμαστε πια ασφαλείς. Ο άνδρας μου θέλει να αγοράσει μια καραμπίνα, αλλά εμένα δεν μου αρέσουν τα όπλα».
Η Κέι συντονίζει το σχέδιο παροχής τροφίμων που εντάσσεται στο πρόγραμμα «Χόρτο και Σπόροι»: δέματα με γάλα, μαρμελάδες, μακαρόνια, ρύζι, βάζα με φυστικοβούτυρο - «ένα προϊόν πολύ θρεπτικό», λέει χαρωπά. Μεταξύ Οκτωβρίου 2008 και Απριλίου 2009, η ομάδα της διένειμε τις κονσέρβες -«Ποτέ φρέσκα προϊόντα, επειδή δεν διατηρούνται»- σε 1.245 οικογένειες. «Σε ορισμένες έχουν κόψει και το νερό και το ρεύμα», παρατηρεί.
«Οσο για εκείνους που έχασαν το σπίτι τους, κοιμούνται μέσα στο αυτοκίνητό τους, καταφεύγουν σε συγγενείς ή φεύγουν, ένας Θεός ξέρει για πού, εφόσον δεν υπάρχει υποδομή για τους άστεγους στο Λιχάι Εϊκρες. Βοηθάμε όπως μπορούμε, αλλά δεν έχουμε καθόλου προϋπολογισμό, δουλεύουμε μόνο χάρη στις δωρεές και στον εθελοντισμό».
Είναι αλήθεια ότι η συλλογή φόρων κατοικίας συρρικνώθηκε κατά 47% το 2008, δημιουργώντας μια τρύπα 9 εκατ. δολαρίων στα οικονομικά της πόλης. Για να συνδράμουν τους φτωχούς κατοίκους τους, οι αρχές προτιμούν, κατά συνέπεια, να επαφίενται στη φιλανθρωπία των οικονομικά ισχυρών και των εκκλησιών.
Η ιστορία του Τζίμι
Στη μικρή αίθουσα αναμονής του Γραφείου Κοινωνικών Υπηρεσιών του Λιχάι, ένας κοντόχοντρος πενηντάρης μαυρισμένος από τον ήλιο περιμένει υπομονετικά ξεφυλλίζοντας τα ενημερωτικά φυλλάδια.
Ο Τζίμι δούλεψε 27 χρόνια ως υδραυλικός πριν να τον απολύσουν. Είναι η πρώτη φορά που ζητεί βοήθεια σε τρόφιμα: «Εγώ το σπίτι μου το έχτισα με τα ίδια μου τα χέρια, κανένας δεν θα μου το πάρει πίσω», λέει. «Ομως, είμαι χρεωμένος μέχρι το λαιμό εξαιτίας των δανείων που χρειάστηκε να πάρω για να καλύψω προηγούμενα χρέη. Η αξία του οικοπέδου μου είχε τριπλασιαστεί μεταξύ 2000 και 2004. Σήμερα δεν αξίζει τίποτα πια. Πάρα πολλοί θέλησαν να το φάνε: ο Οργανισμός Κατασκευών και Δημοσίων Εργων, οι μεσίτες, οι τράπεζες... Η κρίση έπεσε σαν πέλεκυς: από τη μια μέρα στην άλλη, όλα είχαν τελειώσει».
Και το πρόγραμμα οικονομικής ανάκαμψης του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα; Δεν υποχρεώνει, μήπως, τις τράπεζες να επαναδιαπραγματευθούν τα δάνεια που παρείχαν στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά;
«Αυτό ισχύει για εκείνους που έχουν εισοδήματα και όχι για εκείνους που δεν έχουν τίποτα», αντιτάσσει ο Τζίμι. Η Κέι συμφωνεί: «Καμία τράπεζα δεν δέχθηκε να επαναδιαπραγματευθεί τα δάνεια των ανθρώπων που έρχονται εδώ. Κι ύστερα κάνουμε τους έκπληκτους όταν βλέπουμε τις οικογένειες που βρίσκονται στο δρόμο να εκφράζουν το θυμό τους καταστρέφοντας το σπίτι τους. Αυτό ακριβώς έκαναν και οι γείτονές μας και δεν τους κατηγορώ».
Μια κουβανή μητέρα ανοίγει την πόρτα εμφανώς αμήχανη, κι αυτή προς άγραν τροφής. Εξω, ο άντρας της και τα δυο παιδιά τους περιμένουν μέσα στο αυτοκίνητο, στο πίσω παράθυρο του οποίου είναι κολλημένη μια πινακίδα «Πωλείται». «Οι δύστυχοι. Οταν χάνεις το σπίτι σου, μπορείς τουλάχιστον να κοιμηθείς στο αυτοκίνητό σου. Αλλά αν χάσεις και το αυτοκίνητό σου, είσαι τελειωμένος. Κυρίως εδώ, όπου οι αποστάσεις είναι τόσο μεγάλες και τα λεωφορεία τόσο σπάνια», αναστενάζει η Κέι.
Ωστόσο, μια επίσκεψη στου Πλάτνερ που πουλάει μεταχειρισμένα αυτοκίνητα στη λεωφόρο Αμπραμς είναι αρκετή για να διαπιστώσουμε ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση. «Εχουμε βρεθεί με εκατοντάδες οχήματα: πολλοί περισσότεροι είναι εκείνοι που πουλάνε από εκείνους που αγοράζουν», παραπονιέται ένας πωλητής που αναφέρεται στην «κορεσμένη αγορά».
Ο μαθητής λυκείου, ο αστυνομικός, ο αρχιτέκτονας, ο άνεργος εργάτης και η κοινωνική λειτουργός συμμερίζονται, ωστόσο, την πεποίθηση ότι η κρίση δεν μπορεί να βαθύνει περισσότερο και ότι αύριο όλα θα πάνε καλύτερα. Ο Τζίμι είναι σίγουρος: «Η Φλόριντα είναι μια δυναμική Πολιτεία, η οικονομία αναγκαστικά θα ανακάμψει. Σε κάθε περίπτωση, δεν έχω επιλογή: δεν μπορώ να βασιστώ στη σύνταξή μου».
«Είμαι αισιόδοξος, η οικοδόμηση θα ξαναρχίσει», διαβεβαιώνει και ο αστυνόμος Ντόμπσον, ο οποίος πιστοποιεί ότι «ήδη υπάρχει βελτίωση». «Σε μερικούς μήνες, θα βρω δουλειά αλλού και ύστερα δεν θα καλλιεργώ χόρτο, παρά μόνο για προσωπική μου χρήση», συμφωνεί και ο Τομ σκάζοντας στα γέλια.
Παράξενο, η αισιοδοξία είναι, άραγε, αβάσιμη; Σίγουρα όχι, εάν κρίνουμε από την αφθονία των διαδικτυακών τόπων που προτείνουν σε πελάτες στη Γαλλία «να αγοράσουν και να επενδύσουν στη Φλόριντα».
Με 549.414 κατασχέσεις ακινήτων το 2008, που την κατατάσσουν στη δεύτερη θέση των αμερικανικών πολιτειών, οι οποίες πλήττονται περισσότερο από την κρίση, μετά την Καλιφόρνια, η Φλόριντα παρουσιάζει πράγματι «τεράστιες δυνατότητες για τους επενδυτές» καθώς και «ευκαιρία διαφοροποίησης τοποθέτησης κεφαλαίων σε τιμές σαφώς κατώτερες από εκείνες που ισχύουν στην Ευρώπη», όπως αναγγέλλει ο δικτυακός τόπος Monappartamiami.com.
Γάλλοι επενδυτές
«Ενα σπίτι στη Φλόριντα με πισίνα; Ενα όνειρο επιτέλους προσιτό με προκαταβολή 20.000 ευρώ», αναφέρει το Capfloride.com, στη σελίδα υποδοχής του οποίου υπάρχει σε μπάνερ η ακόλουθη ακομπλεξάριστη συμβουλή: «Επωφεληθείτε από την αμερικανική κρίση».
Η Μπριζίτ Μπενισέ βρήκε τον τρόπο να δράσει πριν από αυτήν την πρόσκληση. Εγκατεστημένη στο Μαϊάμι εδώ και 20 χρόνια, πτυχιούχος του οικονομικού τμήματος του Πανεπιστημίου Paris-Dauphine είναι η επιτυχημένη διευθύντρια της εταιρείας Rich Homes of Florida, την οποία παρουσιάζει ως «το πρώτο αμερικάνικο μεσιτικό γραφείο που διευθύνεται από γαλλόφωνους».
Κατά την άποψή της, η κρίση έχει το τεράστιο προτέρημα ότι έχει βγάλει από τη μέση ορισμένους από τους ανταγωνιστές της: «Το 2004 πουλούσαμε οτιδήποτε στον οποιονδήποτε: ο κόσμος σχημάτιζε ουρά από τις 5 το πρωί, για να αγοράσει ένα σπίτι. Οι τιμές είχαν απογειωθεί, 6.000 δολάρια το τετραγωνικό μέτρο! Την εποχή εκείνη, όλοι οι Γάλλοι του Μαϊάμι ήθελαν να γίνουν μεσίτες. Πρέπει να πούμε ότι είναι εύκολο να ανοίξεις ένα μεσιτικό γραφείο στις ΗΠΑ: αρκεί να περάσεις στις εξετάσεις ενός διπλώματος που συνοψίζεται σε ένα ερωτηματολόγιο πολλαπλών επιλογών. Αλλά έγιναν καταχρήσεις και απάτες. Γνώρισα ένα συνάδελφο που έφυγε αφήνοντας χρέος 40 εκατ. δολαρίων. Η κρίση επέτρεψε την εξυγίανση του συστήματος, το διαχωρισμό της ήρας από το στάρι», διηγείται η ίδια.
Βέβαια, κερδίζει «κατά τι λιγότερα χρήματα σήμερα από τη στιγμή του μπουμ», όπως παραδέχεται καθισμένη στον εξώστη ενός καφέ στο South Beach, τη φανταχτερή συνοικία του Μαϊάμι. Αλλά δεν παραπονιέται: «Τα καταφέρνουμε μια χαρά. Σήμερα το πρωί πούλησα, για 400.000 δολάρια, ένα διαμέρισμα αξίας 1,2 εκατ. δολαρίων. Τότε, είχα μόνο δύο χτυπήματα την ημέρα στην ιστοσελίδα μου στο διαδίκτυο. Σήμερα έχω φτάσει περίπου τα 500!»
Η πελατεία της, 100% γαλλικής προέλευσης, δεν περιορίζεται πια στους διευθυντές μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ούτε στα ανώτερα στελέχη. Το κυνήγι καλών ευκαιριών έχει εκδημοκρατιστεί: «Κάθε μέρα, λαμβάνω ηλεκτρονικά μηνύματα από ανθρώπους που διαθέτουν έναν προϋπολογισμό μικρότερο των 150.000 δολαρίων, συνταξιούχους, εμπόρους... Ποτέ μου δεν είχα τόσο φτωχούς πελάτες!» ομολογεί η Μπενισέ ξεσπώντας σε γέλια. «Κι όμως, η Φλόριντα αποτελεί όνειρο όλων».
Οπως ακριβώς οι συνάδελφοί της διαχειριστές περιουσιών (βλέπε ένθετο), η ιδιοκτήτρια του Rich Homes of Florida μπορεί να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία: «Αυτή τη στιγμή έχουμε φτάσει τις 1.700.000 κατασχέσεις ακινήτων στο σύνολο των ΗΠΑ και εκτιμάται ότι αυτό θα συνεχιστεί ώς το 2012».
Σε αυτή την «ευχάριστη» προοπτική προστίθενται ευοίωνες φορολογικές συνθήκες, εφόσον εδώ «η κατάχρηση κοινωνικών αγαθών είναι νόμιμη»: γι' αυτό η Μπενισέ ζει με τα εισοδήματα από την εταιρεία της «χωρίς να πληρώνει φόρους».
Οι Ρομπέν των σπιτιών
Δεν είναι, λοιπόν, απορίας άξιο αν αισθάνεται «πολύ άνετα με την αμερικανική νοοτροπία. Οι άνθρωποι εδώ είναι πιο φιλοσοφημένοι απ' ό,τι στην πατρίδα μου: δεν έχουν αυτήν τη συναισθηματική σχέση με τα αγαθά. Οταν σε κάποιον κατάσχουν το σπίτι, ο καθένας βρίσκει φυσιολογικό να επωφεληθεί από την κατάσταση. Οπως λένε εδώ: "Ι pay my bill, that's it!" (Πληρώνω το λογαριασμό μου και είμαι εντάξει!)».
Κι όμως, εδώ και μερικούς μήνες, εμφανίζεται μια λιγότερο βολική νοοτροπία στο Μαϊάμι. Στη συνοικία των μαύρων του Λίμπερτι Σίτι, μια από τις φτωχότερες πόλεις -και μια από τις λιγότερο ενδιαφέρουσες κατά την Μπενισέ-, μια ομάδα επονομαζόμενη «Ανακτώ την κυριότητα της γης» παίρνει πίσω σπίτια που είχαν κατασχεθεί από τις τράπεζες, για να εγκαταστήσει άστεγες οικογένειες. Μέχρι σήμερα, μόνο δέκα κατοικίες αποτελούν αντικείμενο μακροχρόνιας «κατάληψης».
Είναι αλήθεια ότι τα εμπόδια είναι πολλά. «Πρώτα απ' όλα, πρέπει να βρούμε σπίτια σε καλή κατάσταση», εξηγεί ο Μαξ Ραμό, ένας από τους ιδρυτές της ομάδας. «Γιατί το μεγαλύτερο μέρος των κατοικιών έχουν καταστραφεί από τους ενοίκους τους τη στιγμή της έξωσης. Η ομάδα μας είναι σε θέση να κάνει μικροεπισκευές: να επανασυνδέσει το ηλεκτρικό ρεύμα ή να επανεγκαταστήσει μεταχειρισμένες ηλεκτρικές συσκευές, αλλά δεν έχουμε τα μέσα να κάνουμε μεγαλύτερες εργασίες. Επειτα, πρέπει να λάβουμε υπόψη την αστυνομία του Μαϊάμι, μία από τις πλέον μισητές των ΗΠΑ. Είμαστε τυχεροί, διότι η κρίση είναι τόσο σοβαρή, ώστε οι αστυνομικοί δεν έχουν απαραίτητα ούτε το χρόνο ούτε την επιθυμία να επιδεινώσουν την κατάσταση. Ξέρουν ότι η συνοικία μάς υποστηρίζει: η πρόκληση σύρραξης δεν αποτελεί άμεση προτεραιότητά τους».
Πώς άρχισαν όλα
Γεννημένος από αϊτινούς γονείς, αναγνώστης του Φραντζ Φάνον και των Μαύρων Πανθήρων, ο Ραμό, φαίνεται να χαίρεται σχεδόν για την εμφάνιση της κρίσης, η οποία, τουλάχιστον στη συνοικία του, έχει βάλει προσωρινά φρένο στην αδηφαγία των μεσιτών. Διότι, παρά τους πωλητές κρακ και τα ξεχαρβαλωμένα πεζοδρόμια, η Λίμπερτι Σίτι δεν γλίτωσε από την οικοδομική έκρηξη των αρχών του 2000. Απόδειξη αποτελεί η, περιφραγμένη με λαμαρίνες, αλάνα στη γωνία της 17ης Λεωφόρου και της 62ης Οδού.
«Το 2006, η δημαρχία θέλησε να προσφέρει το οικόπεδο σε εργολάβους, προκειμένου να κατασκευάσουν πολυτελή διαμερίσματα. Το σχέδιο αυτό εντασσόταν στη διαδικασία μεγαλοαστικού ευπρεπισμού(3), που έχει ροκανίσει τη Λίμπερτι Σίτι ήδη από τη δεκαετία του 1990. Το μεγαλύτερο μέρος των "μαύρων" συνοικιών στις ΗΠΑ έχει υποστεί την ίδια εξέλιξη: οι μεσίτες καταφθάνουν, αγοράζουν κοψοχρονιά, αδειάζουν τους χώρους και μετά τους μεταπωλούν πολύ ακριβά. Προφανώς δεν επιτίθενται στην καρδιά της συνοικίας, αλλά στις παρυφές της. Σιγά σιγά η συνοικία συρρικνώνεται, καθώς οι παρυφές της αρχίζουν να καταλαμβάνονται από έναν νέο πληθυσμό, σε γενικές γραμμές λευκό ή μαύρο που έχει ανελιχθεί στη μεγαλοαστική τάξη. Προκειμένου να καταπολεμήσουμε τη στέρηση ιδιοκτησίας, δημιουργήσαμε την ομάδα "Ανακτώ την κυριότητα της γης"».
Η συνέχεια αφορά εξίσου την ιστορία της συνοικίας και την ιστορία των αγώνων. Στις 23 Οκτωβρίου 2006, οι ακτιβιστές της ομάδας «Ανακτώ την κυριότητα της γης» καταλαμβάνουν το οικόπεδο που αρχικά είχε δοθεί στους μεσίτες και κατασκευάζουν εκεί ξύλινα παραπήγματα, που προορίζονταν για τους άστεγους της συνοικίας.
«Οργανώσαμε κατ' αρχάς ανοιχτές συνελεύσεις για να πείσουμε τους κατοίκους που φαίνονταν δύσπιστοι», αφηγείται ο Ραμό. «Στη συνέχεια, δημιουργήσαμε μια ολιγομελή ομάδα, της οποίας έργο ήταν η ενημέρωση πόρτα-πόρτα. Οταν περάσαμε στη δράση, οι άνθρωποι ήταν τόσο έκπληκτοι βλέποντας ότι δεν μπλοφάραμε, ώστε μας υποστήριξαν μαζικά. Και αυτό εξηγεί το ότι ο δήμος δεν μας έκανε έξωση».
Το άλλο χωριό
Εμπνευσμένη από το Κίνημα των Βραζιλιάνων Ακτημόνων, η ομάδα υλοποιεί ένα περιβάλλον αυτοδιαχειριζόμενο, όπου απαγορεύονται μόνον το αλκοόλ, τα ναρκωτικά και η σεξουαλική παρενόχληση.
Το «χωριό» που ονομάστηκε Umoja («ενότητα» στα σουαχίλι) λειτούργησε έξι μήνες, μέχρις ότου μια πυρκαγιά το καταστρέψει ολοσχερώς μια νύχτα του Απρίλη του 2007. «Ηδη από την επόμενη μέρα, οι μπουλντόζες είχαν ισοπεδώσει ότ,ι στεκόταν ακόμα όρθιο. Φυσικά, δεν έγινε ποτέ έρευνα»(4).
Από τότε, η κρίση πήρε τη σκυτάλη από τους ακτιβιστές για να βάλει προσκόμματα στην επίθεση των μεσιτών. «Εχουν άλλα προβλήματα, προς το παρόν, και δεν πρόκειται να τους ξαναδούμε σύντομα στη Λίμπερτι Σίτι», σημειώνει ο Ραμό με ένα ειρωνικό χαμόγελο, καθώς εκφράζει την έκπληξή του που οι κατασχέσεις υποθηκευμένων ακινήτων δεν έχουν προξενήσει μαζικότερα κινήματα διαμαρτυρίας.
Η διαδικασία, που συνίσταται στην ανάκτηση των ακινήτων τα οποία είχαν κατασχέσει οι τράπεζες, τρομοκρατεί μεγάλο αριθμό Αμερικανών και όχι μόνον τους μεσίτες, όπως μαρτυρούν τα αγανακτισμένα σχόλια που παρατίθενται στην ιστοσελίδα του Ραμό. «Παίρνετε σπίτια που δεν σας ανήκουν και έχετε μεγάλο θράσος», εξοργίζεται ένας χρήστης του διαδικτύου. «Και γιατί δεν πάτε σε ένα ξενοδοχείο να ζητήσετε ένα δωμάτιο δωρεάν;»
«Προσβάλλεται το ταμπού της ιδιοκτησίας, γεγονός που δεν αποτελεί ασήμαντη υπόθεση, σε τούτη τη χώρα», λέει με απόγνωση ο εκπρόσωπος Τύπου της ομάδας «Ανακτώ την κυριότητα της γης». «Είναι απορίας άξιον: Οι περισσότεροι θεωρούν φυσιολογικό να καταστρέφετε το σπίτι σας, όταν η τράπεζα σας κάνει έξωση, αλλά δυσκολεύονται να αποδεχθούν τη μετασκευή του, προκειμένου να φιλοξενήσει οικογένειες».
Ωστόσο και αυτός δηλώνει αισιόδοξος, αν και για λόγους πολύ διαφορετικούς από εκείνους του Ντόναλντ Τραμπ: «Η δράση μας βρίσκει μιμητές στο Πόρτλαντ, το Ντένβερ και την Καλιφόρνια... Είμαστε μειοψηφία προς το παρόν, αλλά ο κόσμος δεν έχει άλλη επιλογή από το να πάρει τη ζωή του στα χέρια του. Είναι ζήτημα επιβίωσης. Ισως να χρειαστεί μία δεκαετία, αλλά έχω την πεποίθηση ότι θα συμβούν μεγάλες κοινωνικές αλλαγές».
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=30/08/2009&id=77272
http://img90.imageshack.us/img90/4814/kamikazeu.jpg
An Ill Wind Blows From Japan Και η Ιαπωνία, νούμερο 2 αγοραστής ομολόγων των ΗΠΑ, πλέον "το σκέφτεται", και επίσης σκέφτεται μήπως θα ήταν καλύτερα να συμμαχήσει με την Κίνα. Ιστορικά είναι δύσκολο, υπάρχει μακροχρόνια έχθρα, αλά από την άλλη και οι ΗΠΑ δεν είναι και πολύ σόι...
Before the election The Democratic Party of Japan had talked assiduously about the avoidance of US Debt Hegemony (read: Japan may stop buying or even sell US Treasuries) and in addition they made noises unthinkable just a few years ago - their stance towards China, long thought of as an arch-enemy of Japan, is quite friendly and cooperative.
While Bloomberg and others seem to be reporting that the Japanese debt and stock markets will cheer this win, that is not necessarily something that I would be inclined to chase in our markets if indeed it translates over here at all.
There is a tremendous amount of contradiction out in the marketplace in regards to what this means. I have seen articles over the last two months claiming that this win would mean dramatic increases in bond issuance, and then others claiming that the party is adverse to bond issuance. Which is the truth? Who knows - but what has come through loud and clear is an unmistakable tenor that the DPJ is well-aware of that the policies of the last twenty years, adopted on the back of the Nikkei's and Japan's property market crash (gee, anyone see parallels?) have not worked and have instead stagnated the Japanese economy for close to two decades.
The DPJ has audacious goals in terms of social spending. One way to meet them could be to sell some or part of their US Treasury holdings to raise cash (oops!), which would have dramatic and immediate impact in our Treasury market. It could also do interesting things to the Yen/Dollar balance, but between that and trying to sell huge quantities of additional debt into the Japanese market, I suspect the former, rather than the latter, would be the wiser policy - for them.
More ominously a link-up between the Yen and Yuan, unthinkable with the former government, now looks possible. Create a basket-of-currency settlement system over in Asia with the Yen and Yuan as the core elements and the US immediately loses control of the game we've been trying to run with the banksters and fraud-laced credit games in the United States.
That which cannot continue forever won't, and I suspect we're about to get a lesson in reality from our friends over in Japan and China - a lesson we may not like at all.
Time is drawing short for The US to clear The Bezzle on a voluntary basis, lest we be forced to as a consequence of US Debt rejection by the Asian nations that have, thus far, enabled us to continue this charade.
http://market-ticker.denninger.net/archives/1388-An-Ill-Wind-Blows-From-Japan.html
Japan: Major political change coming in Japan
DPJ pledges to boost domestic demand
The Japanese economy remains highly dependent on export growth. The ruling LDP party has been a major proponent of export led growth and supporter of Japan's business and industry. The DPJ party platform is focused on spending plans to boost domestic growth and try and reduce Japans dependence on exports. Japans exports declined 35.7% in July. If elected the DPJ focus on domestic growth would be a major shift from the LDP's focus on support of business and industry. The DJP party plans to increase spending to boost domestic growth. The DPJ has made election promises to pay cash allowances of more than $3000 per child for families, make high school tuition free and provide more social programs along with postponing a hike in the country's consumption tax. Tuesday, Japan's Finance Minister Yasano warned that Japan's already strained fiscal outlook would not allow the DJP to carry out its spending plans. Japan's government debt already tops 170% of GDP. The DPJ party has not indicated how they plan to pay for their plans and increased government spending in Japan could lead to higher bond yields. Wednesday, the Wall Street Journal reports that the DJP party is talking down spending plans. A number of analysts have concluded that DPJ party could fund its spending plans without serious risk to the JPY or bonds.
DPJ may buy less US bonds and boost relations with Asia
The leader of the DPJ party has said that if he is elected Japan would no longer look to buy US denominated bonds and would only buy JPY nominated bonds. The Japanese election could have significant impact on the financing of the US budget deficit as Japans current government is a major buyer of US bonds. The DPJ party leader has expressed concern about what he labels US “unilateralism.” The election change may also mean that Japan would be less supportive of USD reserve status. 70% of Japanese currency reserves are reported to be held in USD. It's not clear that the DPJ pledge to boycott US bonds will come to pass or is practical. The new Japanese government will not want to undermine its large holding of USD with any significant shift out of the USD. This is particularly true because there are limited reserve currency alternatives to the USD. The DPJ party also plans to shift focus away from trade relations with the US and seek to build relations within Asia. Expanding trade with the Asian block is likely to be a positive for Japan's economic outlook and it's unlikely that US Japanese relations would deteriorate because of an effort Japan to expand export trade with Asia. China recently became Japans leading trading partner.
http://www.fxstreet.com/fundamental/economic-indicators/japan-major-political-change-coming-in-japan/2009-08-27.html
Οι FInancial Times, σε άρθρο τους που αναπαράγει η "Ημερησία", αναφέρουν δηλώσεις του ηγέτη του νέου πρωθυπουργού ότι δε θα αλλάξουν την πλολιτική αγοράς δολλαρίων - για να δούμε:
Μία από τις ανησυχίες των επενδυτών είναι το ζήτημα της πολιτικής που προτίθεται να ακολουθήσει το DPJ στο χώρο των αγορών συναλλάγματος, ιδίως μετά τα σχόλια του Μασαχάρου Νακαγκάβα, του εκπροσώπου του κόμματος για θέματα Οικονομίας, ο οποίος ζήτησε, μεταξύ άλλων, να υπάρξει αποσύνδεση των διαθέσιμων αποθεμάτων συναλλάγματος της χώρας, από το δολάριο.
Ο κ. Τανάσε δήλωσε πως αυτά τα σχόλια δεν απηχούν την επίσημη θέση του DPJ και επομένως, δεν συνιστούν λόγο ανησυχίας. «Δεν αναμένω καμία θεαματική αλλαγή στη συναλλαγματική πολιτική της Ιαπωνίας ?συμπεριλαμβανομένης και της πολιτικής διαχείρισης αποθεματικών- ακόμη και μετά τη δημιουργία μιας κυβέρνησης στην οποία θα ηγείται το Δημοκρατικό Κόμμα της Ιαπωνίας», είπε, χαρακτηριστικά ο ίδιος.
Ωστόσο, οιοδήποτε βραχυπρόθεσμο χρηματιστηριακό ράλι, θα υποδήλωνε μια μείωση των τιμών των εγχώριων κρατικών ομολόγων.
Ο Τομόγια Μασανάο, ο επικεφαλής του τμήματος διαχείρισης χαρτοφυλακίου, στην Pimco Japan, είπε: «Στην ουσία, αυτό που επιθυμεί να κάνει το DPJ είναι να προσπαθήσει να αναδιανείμει εισόδημα, από τις επιχειρήσεις και τους πλουσίους, στα φτωχά στρώματα του πληθυσμού, κάτι που σημαίνει, επίσης, πως θα υπάρξουν ελάχιστες προοπτικές για αυξητικά υψηλότερη ονομαστική ανάπτυξη, σε μακροπρόθεσμο χρονικό πλαίσιο».
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12478&subid=2&pubid=15065173
Russia strengthens ties with Germany
Germany's September elections have focussed attention on the country's strategic energy partnership with Russia, but as international affairs writer William Horsley discusses, other countries are nervous about those unpredictable ties with Moscow.
Να και ένα ακόμα ζευγάρι, μετά το Κίνα - Ιαπωνία, που ιστορικά δεν έχουν και τις καλύτερες των σχέσεων (η μάχη στο Στάλινγκράντ ανάμεσα στους ναζί και τους "σοβιετικούς" έχει μείνει στην ιστορία), ωστόσο τα συμφέροντά τους σήμερα είναι κοντά, και παρότι ιστορικά, αλλά και γεωγραφικά, η Γερμανία δεν έχει μεγάλη σχέση με τη Ρωσσία ή την Κίνα, είναι η μοναδική χώρα της "δύσης" που αντιτάσσεται στα σχέδια των ΗΠΑ για υπερπληθωρισμό (που άλλωστε τον έχουν ήδη γευτεί μια φορά στη Γερμανια, και δεν επιθυμούν δεύτερη), και είναι επίσης μία από τις ελάχιστες χώρες της "δύσης" που βασίζεται στην παραγωγή, και δεν το έχουν ρίξει (τουλάχιστον όχι στον ίδιο βαθμό με του "αγγλοσαξωνες" και τους μιμητές τους) στις υπηρεσίες και την κατανάλωση
Chancellor Angela Merkel had an important message for German voters and the outside world when she met Russia's President Dmitry Medvedev on 14 August in Sochi.
The message was that just one year after Russia's conflict with neighbouring Georgia, the "strategic partnership" between Germany and Russia was back on track and getting stronger.
Mrs Merkel's message is popular at home and could help her get re-elected for another four years. But it troubles some of Germany's neighbours.
Germany has long called for a single foreign policy among European countries, for their common good.
Now it is accused of putting its own interests first, at the expense of nations in Eastern Europe which fear they might again fall under the shadow of a domineering Russia.
But the economic inter-dependence of Germany and Russia already goes deep.
And both major German political parties - Mrs Merkel's Christian Democrats and the Social Democrats led by Foreign Minister Frank-Walter Steinmeier - make clear there is no turning back from a close embrace of Russia.
Ailing shipyards
Germany is Russia's largest foreign investor and trade partner.
Russia values Germany as the biggest customer for its gas, and now sees it as an influential advocate for its interests in the West.
In Sochi the German chancellor and Russian president unveiled plans for closer collaboration.
They include a joint venture to create a world leader in building nuclear power plants, and state-backed export credits to lift German industry out of its downturn and help struggling Russian firms through the credit crunch.
Russia was invited to step in to rescue ailing German shipyards, a memory chip plant and the Opel car firm.
The two leaders will also set up a joint energy agency with wide powers to improve security of supplies and energy efficiency.
It confirmed, Russia's policy of favouring Germany, exemplified by the controversial Nord Stream pipeline project to take Russian gas under the Baltic Sea to a terminal on the German coast, bypassing transit states like Ukraine and Poland.
Richest fields
Nord Stream has a German political champion in the former chancellor, Gerhard Schroeder.
The project now seems assured of completion despite bitter opposition from Poland and other northern states, which see it as part of a strategy by Russia's state monopoly Gazprom to gain a stranglehold on vital energy supplies to Europe.
Russia has rewarded the firms involved with rights to develop some of the richest gas fields in Siberia.
Some critics object that big bilateral deals by Germany and other countries undermine the EU's efforts to develop an open and transparent European market in energy.
But German leaders say their closeness with Russia benefits the whole of Europe.
And Russia has toned down its hostility to the EU-backed rival Nabucco pipeline project, to carry gas from the Caspian region westwards bypassing Russian territory, since Germany showed interest in it.
Hostile actions
But energy is now a vital security concern for all, and Poland and its neighbours in Eastern Europe say Russia's favouritism to Germany contrasts with its bullying tactics towards states that are less compliant or useful to Moscow.
They cite hostile actions like the 2007 cyber-attack on Estonia's computer networks, this year's cut-off of gas to the main Ukrainian pipeline, and trade embargoes on countries that refused to do Russia's bidding.
And last year's war in Georgia showed that Russia again poses a real military threat to Europe, said Constanze Stelzenmueller of the German Marshall Fund of the United States.
She cast doubt on Germany's willingness to use its influence to stand up to Moscow when necessary.
Indeed, senior Russian officials have thanked Germany for helping them achieve some of their key foreign policy goals, such as blocking Georgia and Ukraine's prospects of early membership of the Nato alliance, and averting serious damage to Russia's relations with the EU as a result of last summer's Georgian conflict.
The response of major European powers to that war was attacked as spineless by two leaders of the 1989 democratic revolutions in Eastern Europe, former Polish president Lech Walesa of Poland and former Czech president Vaclav Havel.
They called on US President Barack Obama to renew America's commitment to the region's security, and not to allow "wrong concessions" to Russia.
But last year, when British Foreign Secretary David Miliband called for "the widest possible coalition" against Russian aggression in Georgia, his call fell mostly on deaf ears.
For now, Europe seems bound to follow where Germany leads.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/8229150.stm
China Investment Investing Billions in Hedge Funds
China Investment Corp., the country’s sovereign wealth fund, is continuing to shift its investments away from cash and is investing billions in hedge funds and private-equity funds, Chairman Lou Jiwei said. Η Κίνα εδώ και ακιρό προσπαθεί, σιγά αλλά σταθερά, να απομακρυνεί από το δολλάριο
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=a4FINX22BV8c
Ωστόσο:
China’s economy isn’t “sustainable” and the benchmark Shanghai Composite Index may fall another 25 percent, former Morgan Stanley Asian economist Andy Xie said in an interview.
“The market is in deep bubble territory,” Xie, who correctly predicted in April 2007 that China’s equities would tumble, told Bloomberg Television.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aR4VLsml8q2E
Shipping Rates Seen Falling 50% on China, Fleet Size
Just as global trade starts to recover, the shipping market is crashing for the second time in a year as China reduces raw-material imports and record numbers of new vessels set sail. Οι δίεκτες που όντως μπορούν να δώσουν μια πραγματική εικόνα του τι γίνεται, όπως η κίνηση των εμπορικών πλοίων που μεταφέρουν εμπορεύματα, δε δείχνει "ανάκαμψη", και ας λένε οι κάθε λογής "ειδικοί' και μη στις τηλεοράσεις...
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601109&sid=ax4RVuref7vQ
Και το κορυφαίο:
In a phenomenal demonstration of frankness and true economic assessment, the head of the China Investment Council, Lou Jiwei, who controls China's $298 billion sovereign wealth fund, admits the ponzi nature of today's markets: (http://www.reuters.com/article/ousiv/idUSTRE57S0D420090829)
"Both China and America are addressing bubbles by creating more bubbles and we're just taking advantage of that. So we can't lose."
Indeed, they can't lose thanks to the criminal silence on behalf of Mr. Jiwei's US financial counterparties. It doesn't get any simpler than that folks. Keep in mind Madoff was thrown in jail for a few hundred years for much less: what's $55 billion when you are dealing with a $20 trillion+ global equity market Ponzi scheme. And yet both China and the US continue their struggle to perpetuate a Ponzi, with the full implicit backing of all financial, regulatory and legal authorities. The system is now officially broken, even ignoring the conspiratorial ramblings of fringe bloggers.
And as for who, aside from TradeBot and HAL9000 are speculating in equity markets, look no further than China, which is dead set on exporting its tulip mania to US stock markets:
Asked whether CIC would be a keen buyer in the United States, Lou said CIC can buy anywhere in the world, but it cannot avoid buying U.S. assets because the American economy and capital markets are so large.
Lou said CIC was building a broad investment portfolio that includes products designed to generate both alpha and beta; to hedge against both inflation and deflation; and to provide guaranteed returns in the event of a new crisis. Αχαχαχαχαχαχχ, υποθέτω ότι είναι και αυτό "μια κάποια λύσις", είτε αποπληθωρισμός, είτε υπερπληθωρισμός, "κάτι κακό θα γίνει", άρα...προετοιμαζόμαστε για όλα
He said the risk of a decline in the dollar risks was more of a national issue for China than for CIC because its capital is in dollars.
So, dear investors, now you know that you are officially playing in the world greatest Ponzi scheme. One wonders at what point the US authorities will have the guts to at least admit what China is now openly saying is one big pyramid scheme. And as for the Fed's prudent approach to fighting bubbles - well, that is now completely discredited, as the only goal for the US Federal Reserve is to make sure that Wall Street's "VIP club" manages to cash out before all the stupid money and other retail investors, presumably before all hell breaks loose, and the latest bubble pops once more. Good luck to all.
http://www.zerohedge.com/article/head-china-sovereign-wealth-fund-openly-admits-asset-bubble-addressed-creation-more-bubbles
Ένα πολύ ενδιαφέρον, με μια σειρά από "θαμμένες" δημοσκοπήσεις, που δεν τις προβάλλουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ, σχετικά με το τι πιστεύουν οι λαοί για τη φορολογία των ανώτερων τάξεων.
Όπως προκύπτει λοιπόν από μια...ατελείωτη σειρά διαφορετικών δημοσκοπησεων, το ποσοστό του λαού που επιθυμεί να φορολογηθούν περισσότερο οι ανώτερες τάξεις είναι τεράστιο, αλλά αυτό δε θα το δείτε στις τηλεοράσεις σας και πολύ συχνά...
Most* Americans want to soak the rich
Polling results are absolutely clear. Now and for the decades a clear majority of US residents support taking from the rich and ... well it doesn't much matter what. Republicans often argue that this or that would be "class warfare" leading to the guess that they might have some reason to believe that class warfare is unpopular. There is no evidence to support that view.
The data which prove my claims come after the jump.
http://angrybear.blogspot.com/2009/08/most-americans-want-to-soak-rich.html
Price of gold: the paradox is revealed Ενδιαφέρον άρθρο, σχετικά με το γιατί η τιμή του χρυσού δεν έχει απογειωθεί, την ίδια ώρα που τα μεγάλα ιμπεριαλιστικά κράτη, το ένα μετά το άλλο, εκτυπώνουν χρήμα από το πουθενά με καταιγιστικούς ρυθμούς. Η απάντηση εν συντομία: Γιατί προσπαθούν να τον κρατήσουν χαμηλά, να μην τους πάρουν χαμπάρι
For months we have witnessing a worldwide paradoxical phenomenon which the press has widely reported. Because of the crisis investors fled most categories of assets (real estate, stock market, currencies, comodities) and many of them have invested a portion of their portfolios in gold, even causing shortages of coins or bars in many markets. Yet, and this is the paradox, the price of gold is not taking off its average price of 900 USD / ounce.
As a first step, in the second half of 2008, the commonly accepted explanation was that margin calls due to massive losses in other asset classes had required significant sales of gold by their holders, offsetting growing demand and this was probably the case. But since early 2009, the paradox remains and this explanation is no longer be sufficient to explain the status of the price of the yellow metal.
LEAP/E2020, therefore, tried to understand the "why" of this paradox and draw conclusions for GEAB subscribers. Let's keep in mind that the analysis of gold market is particularly complex because it blends several phenomena that obfuscate its actual operation:
1. It is simultaneously a highly speculative market where information of all sorts is circulated to serve any particular market trend and a market for an industrial raw material (namely the jewellery trade)
2. It is a market driven by investors particularly convinced, sometimes ideologically, of the 'uniqueness' of gold as the only legitimate basis of an economy and a healthy currency
3. It is a market under the close supervision of central banks and states which, in times of crisis, regard it, on the one hand, as a potential danger to fiat money and, on the other hand, as an asset of « last resort » which can be subject to seizure when the crisis becomes uncontrollable (1)
4. Finally, it is a market that deals with a metal identified as wealth for at least five millennia, known to make people go crazy!
So, to try to understand what is happening currently in this market, caution is required. However, in the many shadowy areas of the international gold market, a darker area than others seems to provide an explanation of the current gold price and from which at the same time, useful recommendations can be drawn for GEAB subscribers. It is the difference between the two types of market for the yellow metal:
1. The physical market, which requires real transactions of yellow metal. It sells and buys real coins and bars that one must then stored oneself (in a bank safe, in one's garden or under one's mattress (2))
2. The paper-gold market. It buys and sells certificates that guarantee the possession of a quantity of gold (coins or bullion), which the seller agrees to provide the buyer physically if required.
The practical aspect of the paper gold market is obvious. It avoids the complex problems of transport and storage for buyers of large quantities of gold and facilitates all transactions, increasing liquidity in the gold world market. However, it requires absolute trust in two types of operators in the heart of this market:
. Sellers
. Regulators
The first have to be above any suspicion and respect the rules that require them, in general, to possess physical gold equivalent to 90% of the certificates that they negotiate. The latter must be even more legitimate because they must ensure that all sellers of paper gold comply with the regulations.
However, the performance of global financial institutions and regulators of the major international financial centers over the past two years does not inspire great optimism. The first acted (and still act) as top-level crooks and the latter as the accomplices of the former, especially on Wall Street and the City ... which, coincidentally, are the international centers of the gold market (3).
LEAP/E2020 believes that because of the current struggle for survival of major financial institutions and of the crisis in the international monetary system, it would be very naive to assume that the regulators of the gold market play fair, in so far as this would be, first, to the detriment of the Dollar, the British Pound and most fiat money and, second, to the detriment of the balance sheets of major financial institutions, already seriously weakened. We therefore believe that the paper gold market no longer operates by the regulations and that many operators in this market do not respect the requirement to hold 90% physical gold as collateral. It is impossible to know precisely at what collateral they hold but it is likely to be very low, at least at a level that would pose a serious problem if tomorrow more than half the buyers demanded conversion of their certificates into physical gold (4).
For the record, the United States acted, to all intents and purposes in the same manner when a manipulation when, in 1971, President Nixon suddenly announced that the dollar was no longer convertible into gold. Before 1971 the Dollar was equivalent to a certificate on gold and the United States a seller of paper gold which forgot to comlply the constraints of coverage of its certificates, and eventually had to acknowledge that it could no longer honor its contracts (5).
http://www.leap2020.eu/photo/1560732-2088116.jpg?v=1251707938
Of course, the gold market is also affected by the supply of precious metal. These sources are mainly mining (which is basically stable), central banks’ sales or sales by international institutions like the IMF (6). By massive sales (public or discrete) states can easily alter the gold price (7). Currently, the level of central banks’ gold sales has hardly changed. For many European states, which, because of the Euro, can no longer rely on the direct income of gold sales because they only receive the interest (the capital is in the hands of central banks), the relevance of sales is now marginal. The monetary storm coming by the end of summer 2009 may encourage governments to exchange their foreign currency reserves, particularly U.S. dollars, for gold. As far as the United States is concerned, its gold reserves, even valued at the current market price (about 300 billion USD (8)), represent only a small fraction of the exorbitant amount committed by the US under the current crisis (and there is great uncertainty about the exact amount of current U.S. gold reserves (9)). However this LEAP/E2020 analysis and recommendations does not pass judgment on an evolution of gold price, but on the safety of the investment. That in the end the buyer of gold has physical gold in the hand instead of a piece of worthless paper.
In conclusion, our team recommends that its subscribers who do not want to speculate (and therefore face the risk of losing their entire investment (10)) must stop investing in paper gold and should limit themselves to physical transactions (11). It This may be difficult in some cases, but as we get closer to the breakdown of the international monetary system in the summer of 2009, we believe that there is now a major risk that owners of paper gold will end up losing all their investment when sellers recognize that they cannot honour their contracts because they are unable to supply the physical gold they contracted to.
http://www.leap2020.eu/Price-of-gold-the-paradox-is-revealed_a3744.html
Watchdog: SEC Designated Questionable Credit-Rating Agencies
Credit-rating agencies with questionable financial conditions and resources were still approved for federal designation by the U.S. Securities and Exchange Commission, the agency's internal watchdog revealed Friday.
In his latest report, SEC Inspector General H. David Kotz said the agency's trading and markets division recommended that some credit-rating firms receive approvals as nationally recognized firms even though they didn't meet all the requirements.
Μα ποιους θα έβαζαν ως "αξιολογητές", αν όχι κάποιους "δικούς τους", πουθα μπορούσαν να τους εμπιστευτούν? Αυτό μα ςέλειπε να έβαζαν για "αξιολογητή" κάποιον που δεν τον έλεγχαν - τι θα γινόταν αν αυτός αποφάσιζε να πει και καμιά αλήθεια στον κόσμο?
Είναι εντυπωσιακό το πόσο εύκολα δέχεται ο κόσμος την "αξιολόγηση" σε ένα σωρό τομείς, όταν η α"ξιολόγηση" είναι -εκ φύσεως- μια διαδικασία που ο καθένας "αξιολογεί" σύμφωνα με τα δικά τους δκριτήρια για το ποιος είναι "άξιος" και ποιος όχι.
Και άρα όποιος ελέγχει τους "αξιολογητές" (δηλαδή αυτοί που τους διορίζουν), αποκτά φοβερές δυναμείς - Ποιος λοιπόν διορίζει του; αξιολογητές?
Α ναι, οι κυβερνώντες....Τι λέτε, σύμπιπτουν τα "γούστα" σας με αυτών για το ποιος είναι "άξιος" και ποιος όχι?
http://djnewsplus.com/ge/rssarticle/SB125147401131077281.html
Την ίδια ώρα, η ψεύτικη προπαγάνδα περνά πλέον σε άλλο επίπεδο.Μετά το γνωστό "η ανάκαμψη έρχεται", τώρα έχουμε και το ότι "τα πακέτα σωτηρίας είναι κερδοφόρα για εμάς":
Darling: UK recovery 'around the corner'
The Chancellor has stuck by his forecasts for economic recovery at "the turn of the year" as he pledged to keep spending to see the UK out of recession.
http://www.independent.co.uk/news/uk/politics/darling-uk-recovery-around-the-corner-1779770.html
Πέρα όμως από αυτό το άρθρο, που απλά κάποιος κρατικος αξιωματούχος αναμασά για εκατομυριοστή φορά την ανάκαμψη που όλο έρχεται και ακόμα την ψάχνουμε, έχουμε και αυτό:
More Bogus Bailout Reporting: “As Big Banks Repay Bailout Money, U.S. Sees a Profit”
Clearly, the spin is in.
As a post (http://www.nakedcapitalism.com/2009/08/the-financial-times-joins-fed-flattery-parade-fed-makes-14bn-profit-on-crisis-loans.html) earlier today discusses, the Financial Times is running a story that claims that the Fed made money on its rescue programs, then slips in all the tidbits in the body of the article to let discerning readers know that the reporter understands that the analysis is utter rubbish while looking like it is not crossing the Fed.
In a simply remarkable coincidence of timing, the New York Time running a story with the very same message (http://www.nytimes.com/2009/08/31/business/economy/31taxpayer.html?_r=1&hp), namely that bailouts are good for taxpayers because the Treasury has made money on the TARP.
If you believe that, I have a bridge in Brooklyn I’d like to sell you
The fact that we have such patent garbage running as a front page New York Times story says either the reporter and his editors lack the ability to think critically (or find sources who could do that for them) or that we have a controlled press. Given that subscriber-driven Bloomberg has even fallen in line, I am inclined to the latter view, but I am still curious as to how this has been achieved. Is this the price of access journalism, or is something more pernicious at work?.
Now to the intellectually bankrupt New York Times story (http://www.nytimes.com/2009/08/31/business/economy/31taxpayer.html?_r=1&hp). Here is how it determined the TARP was making money:
The profits, collected from eight of the biggest banks that have fully repaid their obligations to the government, come to about $4 billion, or the equivalent of about 15 percent annually, according to calculations compiled for The New York Times.
Help me. Credit 101 is that your best borrowers repay first (unless you gave them overly generous terms, of course, then they might hang on to the proceeds). A quick but not conclusive search suggests that only a small portion of the TARP has been retired, so it is wildly premature to declare victory.
In fact, another source looked at the TARP as of June and estimated that it had lost $148 billion, and had lowered loss total as a result of the repayments. Now bank stocks have rallied since then, but the biggest contributors to the red ink, namely AIG and Citigroup, are not in any better shape fundamentally than they were then. Indeed, the fact that new AIG CEO Robert Benmosche has in a remarkable show of hubris, effectively told the US taxpayer to stuff it, AIG has the dough and is in no particular hurry to return it, nor does it care what the public or Treasury wants, its demands are unreasonable. I wouldn’t hold my breath about having the loans repaid.
http://www.nakedcapitalism.com/2009/08/more-bogus-bailout-reporting-as-big-banks-repay-bailout-money-us-sees-a-profit.html
http://1.bp.blogspot.com/_wFWqWIH-WFU/SpuevHAbvpI/AAAAAAAALJU/_vUMA7BcPeQ/s400/May-Broke-Trend1.PNG
At one point, for the majority of people in America, it will no longer make economic sense to keep paying their mortgages.
What happens when the homedebtors of a nation simply walk away?
Hint. You'll need more popcorn.
No matter what the NAR, CNBC and realtors on commission tell you.
Καλή η ερώτηση...Τι συμβαίνει αν συμφέρει περισσότερο να ΜΗΝ πληρώσεις το στεγαστικό σου δάνειο, από το να το πληρώσεις?
Η απάντηση απλή: Ολοένα και περισσότεροι θα σταματήσουν να πληρώνουν το δάνειο τους
As homeowners head 'underwater,' another housing crisis looms Πολύ αποκαλυπτικό το άρθρο
Almost half of homeowners with a mortgage could be underwater by 2011, says Deutsche Bank.
I think the surprise is prime quality mortgages. That's where the biggest deterioration could take place in the next leg. Right now about 16% of those borrowers are underwater. If our home price forecast is correct, down another 14%, we could have 41% of borrowers underwater in the prime mortgage space. That's what happens when another 14% decline occurs.
Does this lead to a new wave of foreclosures?
Well, we don't think that the wave has stopped in any sense. But the wave is clearly building. That is evident by looking at serious delinquencies. If you look at a chart of how many borrowers have missed more than two payments, a large portion of those people are going to end up being foreclosures.
Well, that rate of serious delinquency has been rising rapidly and continues to rise, pretty much in tandem with unemployment. As long as you have serious delinquencies going up, you know for the next year and a half, a large portion of those are going to turn into foreclosures.
Of subprime and Alt-A (Alternative A-paper) borrowers, about 33% of those borrowers are seriously delinquent. If you look at prime jumbo, the highest quality mortgages, 6.2% are seriously delinquent. That sounds like a low number. But two years ago that number was 1%. It's a very straight trajectory from September 2007, pretty closely mimicking unemployment.
At what point of being underwater do homeowners start falling into foreclosure rapidly?
Once you get to the point where negative equity is significant -- for example, 25% or more -- there have been studies that suggest you get more strategic defaults.
People say, "I bought my house for $500,000, it's worth $250,000, there are 10 available for sale in my neighborhood. It makes no economic sense to spend the rest of my life trying to pay off a $500,000 debt when there's no reasonable likelihood to expect this house to go back up to $500,000."
http://money.cnn.com/2009/08/12/real_estate/housing_mortgages_underwater.fortune/
http://sootandashes.blogspot.com/
Η άρχουσα τάξη ξέρει που οδηγούν αυτά, και προετοιμάζεται. Εμείς γιατί δεν κάνουμε τοι ίδιο?
Τι θα γίνει αν δεν πάρουμε και εμείς ανάλογα μέτρα? Απλά θα μας σαρώσουν...
Το Σάββατο το «Νέα» είχαν ένα δημοσίευμα (http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4533583) σύμφωνα με το οποίο «Σε προετοιμασία για την αντιμετώπιση ενός ιδιαίτερα θερμού φθινοπώρου έχει αποδυθεί η Ελληνική Αστυνομία…. Στο πλαίσιο αυτό έχει ήδη αποφασιστεί η αγορά νέων όπλων στην ΕΛ.ΑΣ., στα οποία περιλαμβάνονται χειροβομβίδες, καουτσούκ, taser - όπλα ηλεκτρικής εκκένωσης και αύρες με κανονάκια νερού».
Τα ίδια περίπου ανακυκλώνει (http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=59841&cid=4) σήμερα και η ηλεκτρονική εφημερίδα του Τριανταφυλλόπουλου η οποία μας λέει επίσης ότι «Το πρόγραμμα προμηθειών του Υπουργείου Εσωτερικών για την Ελληνική Αστυνομία μέχρι το 2015 προβλέπει αγορές εξοπλισμού ύψους 300 εκ. ευρώ».
Το αστικό σύστημα ξέρει ότι η επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας θα φέρει δυναμικές αντιδράσεις –τα δικά τους στοιχεία λένε ότι τα επόμενα δυο χρόνια θα υπάρξουν πάνω από 150.000 νέοι άνεργοι- και θωρακίζουν τους κατασταλτικούς τους μηχανισμούς.
Μπορεί οι αστοί να έχουν σαν δεδομένο ότι τα «θεσμικά» συνδικαλιστικά όργανα αποτελούνται από ξεπουλημένους εργατοπατέρες, μπορεί να γνωρίζουν ότι τα αριστερά κοινοβουλευτικά κόμματα θα περιορίσουν την παρουσία τους σε ανούσια σουλάτσα-πορείες διαμαρτυρίας.
Οσμίζονται όμως και κάτι άλλο. Ότι η νέα εργατική βάρδια δεν έχει τέτοια κολλήματα. Το «παιδί με το παπάκι» που παίρνει 4 ευρώ την ώρα χωρίς ασφάλεια και χωρίς κανένα εργατικό δικαίωμα, ο νεολαίος των stage που αμείβετε με 450 ευρώ, ο νέος με δυο πτυχία που είναι άνεργος δεν είναι εύκολο να «καλουπωθεί» στις μαλακίες που του σερβίρουν.
Τρέμουν, λοιπόν, οι αστοί την κοινωνική έκρηξη γ’ αυτό παίρνουν τα μέτρα τους.
Ναι αυτή την στιγμή δεν υπάρχει μαζική ταξική πρωτοπορία. Όμως και το αυθόρμητο αν μπολιαστεί με τις διάσπαρτες ταξικές συνειδητές δυνάμεις που υπάρχουν μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω.
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2009/08/blog-post_31.html
Γράφαμε την Παρασκευή για τους 41 Αμερικανούς στρατιωτικούς που σκοτώθηκαν στο Αφγανιστάν μόνον μέσα στον Αύγουστο, λάθος, πρόκειται για 44 (σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις -δηλαδή ίσως να 'ναι και περισσότεροι), ενώ σκοτώθηκαν άλλοι δύο το Σάββατο και πιθανόν ακόμα περισσότεροι καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές και τελειώνει ο Αύγουστος.
Την ίδια στιγμή εξακολουθούν διάφοροι (άλλοι από ανία, άλλοι από κακία, άλλοι για πλάκα) να δολοφονούν αστέγους στις ΗΠΑ, ενώ πολλοί από τους στρατιωτικούς, επιστρέφοντας από τις υπερπόντιες επιχειρήσεις (κυρίως από το Ιράκ) πίσω στην πατρίδα, «τρελαίνονται», δολοφονούν οικείους και φίλους ή αγνώστους, αυτοκτονώντας πολλοί απ' τους ίδιους στο τέλος.
Αλλοι πάλι, τραυματίες σωματικώς ή ψυχικώς ή και τα δύο, σακάτηδες ή διαταραγμένοι να φυτοζωούν στο πλάι μιας κοινωνίας που αποστρέφει το πρόσωπο από τις δικές της «παράπλευρες απώλειες», απ' αυτούς τους καταραμένους «ήρωες» των νέων αποικιακών πολέμων.
*****
Παιδιά της εργατικής τάξης οι περισσότεροι στρατιώτες, Λατίνοι, μετανάστες πρώτης και δεύτερης γενιάς, γενικώς παρίες που ήλπισαν ότι μέσω της κατάταξης στον στρατό των «λευκών» θα πάψουν να 'ναι παρείσακτοι, ρίχνονται στα πεδία των μαχών υπό τη διοίκηση των Αγγλοσαξόνων (λευκών και μαύρων) απόφοιτων του Ουέστ Πόιντ και σκοτώνονται όλοι μαζί (όσον και σκοτώνουν) σε επιχειρήσεις που έχουν κρατήσει περισσότερον απ' όσον ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος (όπως στο Ιράκ), χωρίς να έχουν καμία ηθική σχέση μαζί του.
Μπορεί οι ΗΠΑ να πλούτισαν στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (ούτε ο Χίτλερ θεωρούσε παράνομον ή ανήθικον τον πλουτισμό από τον πόλεμο), αλλά ο Αμερικανικός λαός αντιμετώπισε εκείνον τον πόλεμο αλλιώς, στη βάση της υπεράσπισης της πατρίδας και της δημοκρατίας, ελπίζοντας (και απαιτώντας) μετά τον πόλεμο έναν κόσμο καλύτερο.
Με έναν λόγο, οι Αμερικανοί δεν πολέμησαν για να βγουν οι ΗΠΑ πλουσιώτερες απ' τον πόλεμο (η αστική τους τάξη -το σύμπλεγμα βιομηχανίες - τράπεζες - πετρέλαια - όπλα), αλλά όμως οι ΗΠΑ βρήκαν στον πόλεμο το εργαλείο που θα τις έκανε ακόμα πιο πλούσιες και μετά τον πόλεμο! Τους πολέμους.
Κι έτσι έκτοτε, δεν έπαψαν στιγμή να πολεμούν ψυχρούς και θερμούς πολέμους. «Ανακάλυψαν» κι αυτές με τη σειρά τους ότι από την εποχή των Περσών, της Αθηναϊκής δημοκρατίας και της Ρώμης οι επιθετικοί πόλεμοι δεν ήταν τίποτε άλλο παρά άκρως προσοδοφόρες εργολαβίες (μερικές ακόμα κι αποτυγχάνοντας στα πεδία των μαχών).
Οι Αμερικανοί πολεμούν διαρκώς απ' όταν ίδρυσαν το κράτος τους. Εχουν κάνει μέσα σε λιγότερο από τρεις αιώνες τους περισσότερους απ' όλους τους επιθετικούς πολέμους που έχουν διεξαχθεί από οποιοδήποτε άλλο έθνος ή αυτοκρατορία στην ιστορία της ανθρωπότητας...
Για να περιοριστούμε στα νεώτερα χρόνια, η Βρετανία (όπως η Ολλανδία κι άλλοι) άρχισε την κατάκτηση της Ινδίας τον 18ο αιώνα κατ' αρχήν μέσω μιας Εταιρείας, της «Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών». Σήμερα οι ΗΠΑ έχουν γίνει οι ίδιες μια ολόκληρη Εταιρεία με σκοπό την κατάκτηση των Ανατολικών, Δυτικών, Νοτίων και Βορείων Ινδιών -όλου του πλανήτη.
Η στρατιωτική τους παρουσία παντού, με ενεργές εστίες πολέμου στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, με άλλες πρώην εμπόλεμες περιοχές έτοιμες διαρκώς να αναφλεγούν κι άλλες εν δυνάμει τέτοιες, από την Κορέα έως τη Βενεζουέλα και από την Αρκτική έως τον Καύκασο -όλα αυτά φανερώνουν
ότι η «πολεμική οικονομία» (αυτή που επέλεξε ο Χίτλερ και τον οδήγησε αναπόφευκτα στον πόλεμο) είναι στην πραγματικότητα αυτό που ορισμένοι εκλαμβάνουν ως «ελεύθερη οικονομία της αγοράς», «παγκοσμιοποίηση» κι άλλα που βλέπουν τα δένδρα, αλλά όχι το δάσος να καίγεται.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=31/08/2009&s=naytilos
Και άλλες συγχωνεύσεις, που γίνονται ολοένα και πιο συχνές, με δημιουργία λίγων ολιγοπωλίων σε κάθε κλαδο
Wow..
First we had the $5.5 billion dollar deal between Baker Hughes and BJ Services. Now Disney picks up Marvel. (http://www.businessinsider.com/disney-to-acquire-marvel-in-4-billion-deal-2009-8) It's suddenly feeling like the old days when Monday mornings meant merger announcements. That's $9.5 billion in deal flow today.
http://www.businessinsider.com/mickey-mouse-brings-merger-monday-back-2009-8
ΜΕ 11 ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΕΥΕΛΠΙΣΤΟΥΝ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ
Αγριο φορο-σφυροκόπημα μετά τη ΔΕΘ
Το τέταρτο πακέτο φορολογικών μέτρων 5 δισ. ευρώ ετοιμάζεται να κόψει το οικονομικό επιτελείο για το τελευταίο τρίμηνο του έτους. Οι τραπεζίτες περιμένουν, γρήγορα βοηθηστε τους
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=31/08/2009&id=77623
Παπαθανασίου: Κρίσιμη συνάντηση για τις ακάλυπτες επιταγές
Το οικονομικό επιτελείο έχει θορυβηθεί από τη δυσλειτουργία που δημιουργούν στην αγορά οι μεταχρονολογημένες επιταγές, αλλά και από το ενδεχόμενο να σκάσει η «φούσκα» που δημιουργείται από αυτές. Φόβοι ότι η εξέλιξη του φαινομένου μπορεί να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=15065177
Παραιτήθηκε ο Γιάννης Μανώλης Αυτοί θα πάνε στη "λαική δεξιά", διαχωριζόμενοι από νεοφιλελεύθερους
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=5624815
Δύο χρόνια και τρεις μήνες κλείνει ο Νικολά Σαρκοζί στη γαλλική προεδρία και οι Γάλλοι δεν δείχνουν ενθουσιασμένοι με την επιλογή τους και με τις μέχρι τώρα «επιδόσεις» του προέδρου τους.
Ενας στους δύο πολίτες θεωρεί ότι είναι πιθανόν ένας υποψήφιος της Αριστεράς να επικρατήσει του ενοίκου του Μεγάρου των Ηλυσίων στις προεδρικές εκλογές του 2012, σύμφωνα με δημοσκόπηση που διενήργησε η εταιρεία «CSΑ» και η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Λε Παριζιέν». Αριστερά υπάρχει στη Γαλλία, το Αντικαπιταλιστικό Κόμμα, ωστόσο για νίκη της Αριστεράς εννούν την επικράτηση δυνάμεων που με το ζόρι είναι κεντρώες. Αλλά δε βαριέσαι, "ότι δηλώσεις είσαι", οπότε τις βαφτίζουμε "αριστερές"
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&pubid=5606851
http://s.enet.gr/resources/2009-08/60b-thumb-small.jpg
Οργή εργαζομένων της Toyota
Με πικετοφορίες όπως αυτή του περασμένου Σαββάτου (φωτογρ.) αντιδρούν οι Καλιφορνέζοι στην απόφαση της Toyota να κλείσει το εργοστάσιο της κοινοπραξίας της NUMMI στο Φρίμοντ, όπου εργάζονται 4.700 άτομα. Ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι θα εξωθούνται σε κινητοποιήσεις, και το χρέος της αριστεράς είναι να βρει ένα σχέδιο για να είναι αυτές οργανωμένες και νικηφόρες, και όχι "σκόρπιες"
Εκτιμήσεις ανεβάζουν τις συνολικές θέσεις εργασίας που μπορεί να χαθούν εξ αιτίας του κλεισίματος του εργοστασίου στις 30.000 - 50.000, καθώς περισσότερες από 1.100 επιχειρήσεις της Καλιφόρνια προμηθεύουν τη NUMMI με ανταλλακτικά
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=31/08/2009&id=77624
Gates Presses Lockheed to Meet F-35 Cost, Schedule Tι το θέλουν άραγε το -πανάκριβο- F-35? Μα γιατί άλλο εκτός από ένα ιμπεριαλιστικό πόλεμο
Defense Secretary Robert Gates said the U.S. must get control of how it buys weapons in an era of budget constraints and he wants to ensure the F-35 fighter stays on schedule for deployment to the armed forces.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=axK729CI_xEw
Και η κυβέρνηση πλήρωσε το ΙΚΑ με.. χρέος (ομόλογα).
Οι τράπεζες, λέει, πάγωσαν τους πλειστηριασμούς λόγω χρεών. Αχ τι καλές που είναι οι τράπεζες και η κυβέρνηση. Είναι;
'Οχι! Οι τραπεζές ουσιαστικά αυτό που κάνουν είναι να αποφεύγουν να γράψουν στο παθητικό τους τα επισφαλή δάνεια, γιατί αν το κάνουν, είναι υποχρεωμένες απ' το νόμο να αυξήσουν την κεφαλαιακή τους επάρκεια, αλλιως.. θα πρέπει να κλείσουν.
Και η κυβέρνηση πλήρωσε το ΙΚΑ με.. χρέος (ομόλογα).
"το χρέος είναι πλούτος" (κατά το "war is peace").
Δανειστείτε λοιπόν, γίνεστε πλουσιότεροι
http://img215.imageshack.us/img215/6645/2mq2kb9.jpg
Hey, the economy is not only recovering…it’s becoming better than ever before!
“Banks recover to their levels before the fall of Lehman,” is a headline in this Monday’s El Pais from Madrid.
We will overlook the compromising detail that banks actually lost money in the last quarter – more than $3 billion. And let’s forget that China’s major banks are sitting on mega-losses from more than eight years ago (to say nothing of the more recent losses). Western banks, too, still have billions in assets whose real worth is an open question…and subject to quick reconsideration…
El Pais goes on to report something intriguing: “The two big Spanish banks leave the crisis stronger.”
Ah. What doesn’t kill you makes you stronger. The world economy is recovering, or so people believe. Stocks are going up – led by the banks. But are the undead of the banking world really stronger?
Ha ha…don’t make us laugh.
But the world seems to believe it. The Wall Street Journal reports that just five big financial stocks are behind the stock market’s rally. Fannie Mae, Citigroup, Freddie Mac, Bank of America and AIG account for nearly a third of market’s daily turnover. Seems everyone is speculating on the banks…and moving them higher.
You will recall, dear reader, the banks made a fortune during the bubble years. You may also recall that they made so much money that when the bubble years came to a close, that they were almost all broke. Without hasty action from the feds, it would have been the end of the road for every major bank on Wall Street. As it was, even with government help, none of them survived intact. They all either went bankrupt, were sold off, or got bailouts with strings attached.
What busted the banks was too much of a bad thing. They made their money by peddling debt. In order to move the stuff, they convinced clients that their products were good safe investments – even leveraged derivatives backed by subprime mortgages! Such good salesmen were they that they even convinced themselves. When the crisis came, they realized that they had been buyers of the debt…as well as sellers of it. What could they do with it…except sell it to the feds?
But the whole financial industry is coming back to life. According to El Pais, it’s back…and it’s better than ever.
But wait? How could that be? Hasn’t the world entered the worst recession since the great depression? How could lending money be such a good business? People don’t borrow in a recession.
Strategic Short Report’s Dan Amoss is just as skeptical. “The banking system has no experience managing through the current ‘negative home equity’ environment,” he tells us. “This is an environment in which mortgage rates are already about as low as they can get and consumer balance sheets are as stressed as ever. Due to the nonrecourse nature of mortgages, most borrowers have no financial incentive to keep paying. Many are choosing to mail the keys back to the lender.
“This problem will cap the upside of bank stocks for years to come, so the sector will offer lots of short selling opportunities.”
Borrowing by households has fallen off a cliff. Instead of borrowing, they’re paying back debt at the fastest rate since the ’50s. No money to be made there.
How about commercial and business loans? Are you kidding? Businesses are cutting back too. Businesses borrow to expand…and there is no expansion going on. This is a contraction. Credit is contracting along with everything else.
Then, how could the banks make money? Let’s refer to that news item again. Oh…there are the magic words: “Public assistance enables…”
The banks are making money the same way Detroit is making money…dishonestly and temporarily. Instead of doing honest deals with willing and able counterparties, the banks are pulling a fast one. Their money comes, ultimately, from the poor taxpayer…the poor sap who funds all the government’s giveaways. The private sector lived far beyond its means during the bubble years. People wasted their money they didn’t have on things they didn’t need. Now, they try to save their money. But now the government wastes their money for them.
http://dailyreckoning.com/the-undead-of-the-banking-world/
Η Καλιφόρνια έχουμε δει ότι ουσιαστικά χρεωκόπησε, και τώρα ο Καναδάς σταματά να κάνει χρηματιστηριακές συναλλαγές μαζί της
http://www.zerohedge.com/sites/default/files/images/TMX_0.jpg
Canadians Halt Options Trading With California Residents Due To Unpaid Bills
This is what happens when you live in a bankrupt state: one by one the big exchanges stop trading with you.
"Please be advised that there has been an unforeseen delay in renewing CDCC’s annual application with the State of California.
Due to this delay, CDCC options may not at this time and until further notice be sold or offered for sale in the state of California and to California residents until the annual application process is completed."
http://www.zerohedge.com/article/canadians-halt-options-trading-california-residents-due-unpaid-bills
Την ίδια ώρα, το Χονγκ-Κονγκ ζητά πίσω το χρυσό του, που τον είχε αποθηκεύσει στην Αγγλία.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά στις εγκαταστάσεις αποθήκευσης του χρυσού που πλέον διαθέτει, υπάρχει σκέψη για να αποθηκεύεται ο χρυσός και άλλων ασιατικών χωρών.
Από τη στιγμή που το κεφάλαιο μεταναστεύει στην Ασία (Κίνα κυρίως), αναμενόμενο είναι να μειώνεται ο ρόλος της "δύσης', και να "ανεβαίνουν" αυτοί
Hong Kong recalls gold reserves, touts high-security vault
In a challenge to London, Asian states invited to store bullion closer to home
Hong Kong is pulling all its physical gold holdings from depositories in London, transferring them to a high-security depository newly built at the city's airport, in a move that won praise from local traders Thursday.
The facility, industry professionals said, would support Hong Kong's emergence as a Swiss-style trading hub for bullion and would lessen London's status as a key settlement-and-storage center.
"Having a central government-sponsored vault would create a situation where you could conceivably look at Hong Kong as being a hub, where metal could be traded for the region," said Sunil Kashyap, managing director at Scotia Capital in Hong Kong, adding that the facility was the first with official government backing in the region.
...
"Central banks are increasingly aware of the importance of having gold reserves at time of financial crisis and having it easily available at their own disposal," he said.
βλέπουν ότι θα υπάρξει σοβαρή νομισματική κρίση, και το γυρίζουν στο χρυσό
Meanwhile, local newspaper reports said the Hong Kong Mercantile Exchange had signed an agreement to use the depository for its physical settlement and storage needs.
Marketing efforts will be launched to convince Asian central banks to transfer their gold reserves to the Hong Kong facility, according to reports citing Raymond Lai, finance director with the Hong Kong Airport Authority.
http://www.marketwatch.com/story/hong-kong-recalls-gold-reserves-from-london-2009-09-03?link=kiosk
Είχαμε δει επίσης πως το ΔΝΤ έχει δώσει ένα σωρό χρήμα, με τη μεορφή SDRs, σε μια σειρά από κράτη.
Ενδιαφέρον έχει η παρατήρηση του παρακάτω άρθρου ότι τα κράτη χρησιμοποιούν αυτά τα χρήματα, κυρίως για να αγοράσουν χρυσό ή για να πουλήσουν δολλάρια για να ενισχύσουν το δικό τους νόμισμα:
The SDR effect on the dollar, and gold
http://ftalphaville.ft.com/blog/2009/09/03/69821/the-sdr-effect-on-the-dollar-and-gold/
http://img4.imageshack.us/img4/1400/phph8fmgipm.jpg
Η εικόνα είναι στα σχόλια αυτού του άρθρου (http://www.zerohedge.com/article/full-blown-deflationary-episode-coming)
Το κεφάλαιο "επιστρέφει στα βασικά" (back to basics), και η βασική απάτη, η πιο διαχρονική από όλες, σε οικονομικό επίπεδο, είναι ο χρυσός.
Γι' αυτό ανεβαίνει, γιατί το χρήμα είναι χάρτινο (και πλέον ηλεκτρονικό), τυπώνεται ανεξέλεγκτα, και τότε χάνει την αξία του.
Και επειδή είναι φανερό ότι δύσκολα μπορεί να είναι σίγουρος κάποιος για το χρήμα του σε μια περίοδο σαν τη σημερινή, ο χρυσός είναι ένα ασφαλές σχετικά καταφύγιο - όχι τόσο αποδοτικό ίσως όσο τα υπερ-σούπερ-ντούπερ τραπεζικά προϊόντα (τα "τοξικά ομόλογα" έχουν πολύ μεγαλύτερη απόδοση), αλλά πιο ασφαλές από αυτά.
Χιλιάδες χρόνια έχουν περάσει, και η αξία του πότε πέφτει, πότε ανεβαίνει λίγο, αλλά γενικά μένει σταθερή, οι άνθρωποι ακόμα θεωρούν μια μπάρα χρυσού ως ισότιμη με ένα μήνα εργασίας (πχ θεωρούν ότι αξίζει 1000 ευρώ. Και η παράνοια συνεχίζεται, άκου μια μπάρα να αξίζει ένα μήνα εργασίας - και όμως, εδώ και χιλιάδες χρόνια, αυτό πιστεύουν οι άνθρωποι, και οι κεφαλαιοκράτες το γνωρίζουν αυτό).
Πιθανόν είναι στην νέα εποχή το νόμισμα που θα προτείνει η άρχουσα τάξη να είναι συνδεδεμένο με το χρυσό, έχει άλλωστε ξαναεφαρμόσει τον "κανόνα του χρυσού", αλλά πάντα μετά από λίγο το σταματά, γιατί την εμποδίζει από το να συσσωρεύσει ακόμα περισσότερα κέρδη
Yes, cheer up everyone, the 'Great Recession' has come to an end. Or so says the New York Times (http://www.nytimes.com/2009/08/29/business/economy/29consumer.html?_r=2&em), in yet another positive article:
Even as evidence mounts that the Great Recession has finally released its chokehold on the American economy, experts worry that the recovery may be weak, stymied by consumers’ reluctance to spend.
Here we go again. The 'mounting evidence' that all is well in the world after all. The problem is that, having told us that all is well, the article goes on to say the following:
Given that consumer spending has in recent years accounted for 70 percent of the nation’s economic activity, a marginal shrinking could significantly depress demand for goods and services, discouraging businesses from hiring more workers.
Millions of Americans spent years tapping credit cards, stock portfolios and once-rising home values to spend in excess of their incomes and now lack the wherewithal to carry on. Those who still have the means feel pressure to conserve, fearful about layoffs, the stock market and real estate prices. Το υπόλοιπο άρθρο είναι σχετικά μεγάλο, αλλά είναι αρκετά αναλυτικό για πολλά ζητήματα
So what of the recovery? With consumers quite reasonably digging in their heels and refusing to spend, and consumer spending having been 70% of economic activity, where exactly is the recovery coming from? The basic contradiction between the opening of the article and the content is completely lost on this author. He even highlights one of the artificial props to the so-called recovery, writing:
In recent weeks, spending has risen slightly because of exuberant car buying, fueled by the cash-for-clunkers program. On Friday, the Commerce Department said spending rose 0.2 percent in July from the previous month. But most economists see this activity as short-lived, pointing out that incomes did not rise.
Let's start with the banking system. It is all tickety boo, is it not? The first problem is that, at the commanding heights of banking, there are the zombie banks with portfolios filled with toxic waste. Whilst the world appears to be sunny, this is largely down to the accounting fiddle of FASB 157 (Financial Accounting Standards Board), in which the standard of Mark-to-Market standard 'fair value' of assets was watered down. What this means in plain English is that the valuation of assets has been moved from being what they can actually be sold for in the open market, to what they might be able to make if the world was a wonderful place again.
The excuse for this change to the rules was that there was no market for the assets, due to a collapse in banking liquidity...but even at the time of the change, there was a massive pool of liquidity 'out there', for example in sovereign wealth funds (who are estimated to have over $US 3trillion in assets). If the toxic waste on the bank balance sheets were of any value, then there were plenty of potential buyers out there, so there has always been a market for these assets in principle. The problem is that they are junk, and the change to the accounting rules has simply hidden this.
As if this were not bad enough, the meltdown of retail mortgages is now going into the new phase, which is the rise of prime mortgage defaults (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=aV1OhnG3_bhI):
The percentage of loans on which foreclosure actions were started was 1.36 percent, down from 1.37 percent in the first quarter, driven by the decline in subprime loans. New foreclosures on prime loans increased to 1.01 percent from 0.94 percent, while subprime loans dropped to 4.13 percent from 4.65 percent, Brinkmann said.
The delinquency rate for prime loans rose to 6.41 percent from 6.06 percent, and the share of prime loans in foreclosure increased to 3 percent from 2.49 percent.
To add to the misery to come, we have this from the Economist magazine (the chart referred to shows the growth in resets):
Just as worrying is the possible recurrence of “payment shock” as interest rates on adjustable-rate mortgages reset higher. Resets on subprime loans have mostly taken place, but the worst is yet to come for some other loans, especially the “Alt-A” category between prime and subprime and a nasty type of mortgage called an “option ARM” (see chart 3). The impact may be muted, but only if the Fed can keep short-term rates very low for the next couple of years—or if the borrowers can refinance as the reset approaches.
As a final addition to the nasty state of retail mortgages, there are new problems being stored up for the future, with Ginnie Mae racking up new dodgy loans:
This extraordinary resilience reflects the widespread political lust in America for subsidising housing. Anyone who doubts this should look at Ginnie Mae, another fully state-owned agency which guarantees and bundles mortgages, usually of below-average quality, that are insured by the government. Fannie and Freddie are now being conservative about writing new business, but Ginnie is enjoying its own bull market, issuing guarantees at a furious rate. It is expected to have a trillion dollars outstanding by next year. “We are seeing a gravitation of the subprime universe from Fannie and Freddie to Ginnie”, says Mr Setia. It will be a miracle if taxpayers get their money back from Fannie and Freddie. Worse, there is a chance the disaster will be repeated.
What this means is that there is an ongoing attempt to reflate, or at least stabilise the housing market, and the US taxpayer will be on the hook for the fallout. Without such irresponsible lending, the crisis in the housing market would no doubt be even worse, but the future liabilities are undoubtedly racking up.
Then there is the commercial real estate meltdown that is finally arriving. I have spoken about this in the past, but it has taken longer than expected:
Defaults of multifamily and commercial real estate loans from banks climbed to their highest rate since at least 2003, as lenders gave up hope of being repaid in full, according to a report by research firm Real Estate Econometrics.
The default rate of bank loans for shopping centers, office buildings, warehouses and hotels rose to 2.88 percent in the second quarter, up 0.63 percentage points from the prior quarter, according to the report released on Monday.
The default rate for apartment buildings rose 0.68 percentage points in the second quarter to 3.13 percent.
The results of these ongoing crises is an endless stream of bank failures, with many more to come yet. The Federal Deposit Insurance Corporation's (FDIC) latest report makes ugly reading, and there is widespread speculation that the solvent banks will shortly be tapped for huge sums of money to fund the depositor insurance for the failing banks.
Bove said the FDIC will likely levy special assessments against banks in the fourth quarter of this year and second quarter of 2010.
He said these assessments could total $11 billion in 2010, on top of the same amount of regular assessments. "FDIC premiums could be 25 percent of the industry's pretax income," he wrote.
It appears that all is not so tickety boo in the world of finance. In fact, the crisis is just being buried away. We then have the problems of rising unemployment, which is further feeding into the downwards spiral of the US economy. Whilst there have been a few slightly positive signs of late, the trend is still firmly downwards:
The government announced that the jobless rate had fallen one-tenth of a point to 9.4 percent in July on narrowing job losses but analysts say the rate could soar to about 10 percent by year end even with an improving economy.
Perhaps the most worrying aspect is that there is no expectation of recovery in jobs in manufacturing. This from the President of the Atlanta Federal Reserve:
'Unfortunately, time may not return manufacturing employment to pre-recession levels,' he added. Between 1965 and 2000, manufacturing employment generally fluctuated between 16.5 and 19.5 mln jobs. But in the first years of this decade, the number of manufacturing jobs have fallen to just over 14 million and have continued to drift downward, Lockhart said. 'The harsh financial constraints of this recession appear to have accelerated this secular decline.'
The picture already looks pretty bleak, but the real unemployment rate is considered by many to be far higher than the headline figures suggest, according to the Economic Policy Institute:
The real unemployment rate nationally is nearly 17 percent, instead of the official 9.4 percent, when discouraged workers and part-timers who want full-time employment are factored in. Other workers have seen their hours cut or been forced to take furloughs.
Meanwhile, the number of Americans out of a job for six months or more is at a 70-year high.
The result is a huge labor glut at a time when net job gains are scarce or nonexistent. Observers celebrated when the national economy lost only 247,000 jobs in July. (Washington state even added 4,000 new jobs in July.) The U.S. number would be a catastrophe in most circumstances, but was better than the more than 700,000 lost in January. Yet the American economy must add 127,000 jobs a month just to keep up with natural population growth.
At this stage I will halt with the state of the real economy. For each harbinger of recovery touted by the media, there is a mass of data that suggests the real depth of the underlying problems. Furthermore, even where there are upticks, what we are viewing is the artificial life support being provided by the government, such as the 'cash for clunkers', the absurd lending of Ginnie Mae, or the so-called federal stimulus. That this comes at huge future cost is simply forgotten by the cheerleaders for the view that the economic crisis is at an end.
Perhaps the surest indication of the scale of the underlying problem can be found in how those outside of the US view the state of the economy. The chart below shows net capital inflows into the US, and that there is now the start of a dramatic outflow of capital.
http://3.bp.blogspot.com/_afBLEFxODTA/SpxP5aoTrSI/AAAAAAAAAIM/jeRrfo92Bc0/s320/Federal+inflows.png
It seems that overseas investors are not too impressed with the recovery, or the prospects for the US economy. It is no wonder really that they are reacting this way, with fiscal deficits climbing to shocking levels, monetization of government debt through money printing by the federal reserve, and an economy still in free fall. The overseas creditors can clearly see that there is no sustainability in the US economy.
The bottom line is this. Trying to borrow yourself out of a recession caused by too much borrowing is just plain silly. It would be laughable, were it not such a tragedy. The actions of the US government are attempts to turn back time. They are trying to support an economy that was always unsupportable. Consuming more than you produce is just unsustainable, and no matter how many economists line up to tell you otherwise, it is the underlying reality that must be addressed.
Perhaps the most shocking part is that the borrowing binge is not even managing to support the economy. All of the costly measures are still not enough to brake the US economy from a downward spiral. This begs the question as to how bad the US economy really is. I am guessing, and it is no more than a guess, that the answer might start becoming apparent towards the end of the year. At some point, the great unwinding must take place, and then it is time to reach for your hard hats. The ride has only just started, and it is going to get very bumpy.
http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/08/dire-position-of-us-economy.html
Fed Will Now Monetize The Most Recently Issued Agencies Απλά βρίσκουν νέους τρόπους για να τυπώνουν "χρήμα από το πουθενά"
The Federal Reserve announced earlier a shift in its strategy in purchasing Agency debt, whereby it would purchase almost exclusively the most recently issued Agency paper (http://www.newyorkfed.org/markets/gses_faq.html):
monetization (and after all the Fed is already doing this with Treasuries; did anyone think that Agencies, which as TIC showed recently, are being shunned by all CBs are any different - it was only a matter of time before the Fed tipped its hand in "advising" foreign purchasers that it will now backstop virtually every piece of US-issued paper, even those from the dreaded GSEs).
And lest we forget, the Fed is already facilitating the rotation of MBS and Agencies by foreign CBs into Treasuries. At this rate a $5 trillion Federal Reserve balance sheet by this time next year is looking conservative.
http://www.zerohedge.com/article/fed-will-now-monetize-most-recently-issued-agencies
Bailout Propaganda Begins Ένα ακόμα α΄ρθρο για την προπαγάνδα ότι τάχα ήταν...κερδοφόρο(!!!) για το λαό το ότι δώθηκαν τρις στους τραπεζίτες!!!!
Nearly a year after the federal rescue of the nation’s biggest banks, taxpayers have begun seeing profits from the hundreds of billions of dollars in aid that many critics thought might never be seen again. (http://www.nytimes.com/2009/08/31/business/economy/31taxpayer.html?_r=2&hp)
It was inevitable that the same people who pushed through the multi-trillion-dollar bailout of Wall Street would come out later on and tell us what a great idea theirs turned out to be, in retrospect and under the light of evidentiary examination.
And we’re getting that now, with a pair of reports, the above one in the New York Times and another in the Financial Times, telling us the bailout is working because the government has made some money on TARP. They came to this conclusion by quoting Fed officials, who apparently calculated how much interest the Fed earned on TARP investments above what it would have earned on T-bills. The amount so far, according to these worthy gentlemen: $14 billion.
This is sort of like calculating the returns on a mutual fund by only counting the stocks in the fund that have gone up. Forgetting for a moment that TARP is only slightly relevant in the entire bailout scheme — more on that in a moment — the TARP calculations are a joke, apparently leaving out huge future losses from AIG and Citigroup and others in the red. Since only a small portion of the debt has been put down by the best borrowers, and since the borrowers in the worst shape haven’t retired their obligations yet, it’s crazy to make any conclusions about TARP, pure sophistry. Moreover, a think tank set up to analyze TARP, Ethisphere, calculated in June that TARP was still $148 billion down overall, a debt of over $1200 per American. To start talking about what a success TARP is now is beyond meaningless.
The other reason for that is that it’s only a tiny sliver of the whole bailout picture. The real burden carried by the government and the Fed comes from the various anonymous bailout facilities — the TALF, the PPIP, the Maiden Lanes, and so on. The losses from the Fed’s purchase of distressed/crap Bear Stearns assets (Maiden Lane I) and AIG assets (MaidenLanes II and III) alone were as recently as late July calculated in the $8.6 billion range, and even that number is very conservative. Then there’s the trillion or so dollars that the Fed used on buying up mortgage-backed securities and Treasuries; we don’t know what their market value is now. And there are untold trillions more the Fed has loaned out in the last 18 months and which we are not likely to find out much about, unless the recent court ruling green-lighting Bloomberg’s FOIA request for those records actually goes through.
In light of all this, the Fed’s decision to brag publicly about a few loans that are actually performing is sort of scary — it speaks to a level of intellectual desperation and magical-thinking unusual even for a banker in the subprime/MBS era. Don’t be surprised if you hear more of this sort of thing in the coming years.
http://trueslant.com/matttaibbi/2009/09/01/bailout-propaganda-begins/
Εντυπωσιακό για το site marketwatch.com το παρακάτω άρθρο (το marketwatch είναι site του ομίλου Μέρντοχ, που έχει και τη Wall Street Journal, κτλ, και πριν λίγες μέρες είχε γράψει σε πρωτοσέλιδο άρθερο ότι "ο Μπερνάκι έσωσε τον κόσμο - χωρίς πλάκα, το είχαμε δει κιόλας σε προηγούμενο ποστ).
Στο παρακάτω ποστ, ο συντάκτης του marketwatch δηλώνει ότι δεν υπάρχει δημοκρατία, μας κυβερνούν λομπι (δεν είναι μονο τα λόμπυ, αλλά παρόλα αυτά είναι εντυπωσιακή η παραδοχή αυτή, αν σκεφτεί κaνείς ότι μιλάμε για το marketwatch:
Democracy is dead ... lobbyists rule America
Lobbyists now run America, own America, rule America. Forget the 537 politicians you thought we elected to the White House, Senate and Congress to run America for us. No, they're mere puppets, pawns for the "Happy Conspiracy," an oligopoly, plutocracy, cabal, monopoly all-in-one -- a private club of America's richest few on Wall Street, in Washington and in Corporate America.
Voters and elections are irrelevant. Lobbyists decide what's in the best interests of this elite club. The usual suspects? Try the Forbes 400.
Last year Michael Barone wrote a "Defense of Lobbyists" in U.S. News & World Report: "Lobbying is as American as apple pie, going back to the colonies." How naïve, how in denial.
He obviously missed reading Bob Kaiser's brilliant 25-part series in the Washington Post a couple years earlier, on "how lobbying became Washington's biggest business." Turns out that modern lobbying actually began in the mid-1970s with the innovative "earmarked appropriations, federal funds directed by Congress to private institutions when no federal agency had proposed spending the money."
Kaiser expanded the series to: "So Damn Much Money: The Triumph of Lobbying and the Corrosion of American Government." In just three decades, Washington has earmarked hundreds of billions thanks to lobbyists peddling influence bribes to buy Washington votes.
After all, the cost of a Senate race has exploded from $437,000 to $7.9 million. So lobbyists shovel millions to friendly senators, like Connecticut Democrat Christopher Dodd and Alabama Republican Richard Shelby.
Lobbyists love spending your tax dollars
In another example of lobbyists stealing taxpayer dollars Kaiser tells how "last fall the House of Representatives set off a sudden collapse of the stock market by voting against the first version of the bailout legislation that had been hurriedly written to try to stabilize American banks and other financial institutions." Lobbyists then "scrambled to change the legislation in ways that would win support for it from a majority of Congressmen."
How? Simple: Within just days they manipulated Congress to throw in more taxpayer cash. "Sweeteners" included excise-tax rebates for Puerto Rican rum. tax breaks for stock-car-track owners, tax breaks for Hollywood movies made in the USA and lots more. So "days after rejecting the $750 billion bailout, the House approved it."
Why so easy? There's a huge, highly paid army of mercenary lobbyists in Washington. Registered lobbyists may be 42,000 versus a mere 537 elected officials. American University political scientist James Thurber says there are actually 261,000 members of the "influence-lobbying complex" running your government. Many are former congressmen, senators and staffers. Others are ad hoc mercenaries, like the 350 hired by the GOP just to kill health-care reforms at a cost over a million bucks a day.
Another example: Former Senate leader Tom Daschle is not registered, yet has emerged as a key go-between for Obama and health-care insurers, a perfect example of how Obama's $9 trillion programs have fueled an explosion of influence peddlers. Daschle told the New York Times he sees no conflicts, although he's highly paid by insurers. He calls himself a neutral "resource."
This anti-democracy trend was recently exposed in a BusinessWeek piece, "Don't Call Them Lobbyists," where we see this industry rebranding itself as cooperators, as "special policy advisors," "crisis managers" and "strategic planners." Reminds us of that fairy tale about a "wolf in sheep's clothing" guarding the hen house.
Unfortunately, the vast majority of Americans will never hear about all the day-to-day shenanigans: The buying, selling and bartering of sweeteners, earmarks, votes and senatorial seats. Most of the behind-the-scenes deals never cross the radar of Middle America.
Most voters are destined to live in denial, trapped in mind-numbing illusions replaying over and over as they sit passively, dazed. Or they angrily feed their macho delusions of power at town-hall meetings, carrying AK-47s, convinced that grandma will be sacrificed by one of Obama's death panels. Either way, they aimlessly drift, unaware of how lobbyists rule America, how lobbyists help the "Happy Conspiracy" rob them blind.
http://www.marketwatch.com/story/16-credos-for-our-new-lobbyist-nation-2009-09-01
http://newsimg.bbc.co.uk/media/images/46312000/jpg/_46312079_crowd_afp.jpg
Police moved to contain the protesters in central Urumqi
http://2.bp.blogspot.com/_H2DePAZe2gA/SpwXh6w0ZrI/AAAAAAAAJt8/Y0aNV87pTQ0/s400/potemkineconomy.JPG
This story about the Wall Street lobby was interesting, particularly since this morning Bill Dudley, friend of Wall Street, Goldman alumnus, and President of the NY Fed, called for the continuing purchase of over a trillion dollars in bad mortgage debt from these banks at above market prices here. (http://blogs.reuters.com/commentaries/2009/08/31/to-buy-or-not-to-buy-mbs/)
And here the Natinoal Association of Business Economists NABE (http://www.nabe.com/exec-director09.html) (the Finanz Freikorps) has recommended that there be no new stimulus packages aimed at the public and consumers, who have had enough. In fact, the government should begin to cut spending on public programs.
But not a word about the subsidy to these money addicts, the banks, who use the opaque derivatives markets to widen the spreads on products, to hoodwink the naive and less sophisticated individuals and small towns. Τα προγράμματα για τους τραπεζίτες να συνεχιστούν, να κοπούν όσα είναι για το λαό (δείτε πχ τι γίνεται για την υγεία). Αυτή είναι η φιλοσοφία τους, και αν δεν τους σταματήσουμε, αυτό θα κάνουν
And so Wall Street once again gathers its forces to persuade (provide many millions in donations and soft bribes) to Congress and the Administration.
Do you get the picture yet?
http://jessescrossroadscafe.blogspot.com/2009/08/five-wall-street-banks-seek-to-protect.html
James Moore: Banks need to cool it as anger grows Πολύ ειλικρινείς, διορατικός και αποκαλυπτικός ο τίτλος για τον τρόπο που σκέφτεται και ενεργεί η άρχουσα τάξη, που βλέπει ότι ο λαός οργίζεται με τα κέρδη των τραπεζών εις βάρος του, και, προκειμένου να μην έχουν κινητοποιήσεις, βάζουν κάποια μικρά όρια στα κέρδη αυτά, όχι βέβαια διότι έχουν κάποιο πρόβλημα με αυτά (άλλωστε τόσα χρόνια δεν τους πείραζαν), αλλά γιατί φοβούνται τις κινητοποιήσεις του κόσμου
Not wanting to be outdone by Lord "Tax 'Em" Turner, Gordon Brown has now decided he has to join in with the bonus bashing too. Of course, when you look beyond the headlines, it becomes clear that, amid all the noise and the fuss and the desperate desire to pass the buck on to someone else, they are saying much the same thing. Which is that there should be international action to rein in the recidivists, who can't seem to shake their addiction to seven-figure payouts for doing well at financial roulette...
http://www.independent.co.uk/news/business/comment/james-moore-banks-need-to-cool-it-as-anger-grows-1780295.html
Russia’s central bank should speed up efforts to allow the ruble to trade freely and target a more flexible economy to enable a quicker adjustment, according to Standard & Poor’s. Η Ρωσσία, χωρίς να περιορίζεται από το κοινό νόμισμα με άλλες χώρες (όπως οι χώρες - μέλη της ευρωζώνης), θα το σκεφτεί να τυπώσει χρήμα, προκαλώντας πληθωρισμό (το είχε κανει και η Ελλάδα επί δραχμής), και έτσι, επειδή το νόμισμά της είναι χαμηλότερης αξίας, θα είναι πιο φτηνές οι εξαγωγές της. Γνστό το κόλπο και δοκιμασμένο, οι χώρες της ευρωζώνης τα βλέπουν αυτά και λιγουρεύουν
Bank Rossii sold just under $1 billion to support the ruble in August after selling about $4 billion in July, Deputy Chairman Alexei Ulyukayev said on Aug. 20. The central bank manages the ruble against a basket of dollars and euros to limit fluctuations.
A weaker currency may stimulate the Russian economy by making imports more expensive and spurring demand for domestic goods, S&P’s Six said.
The government’s plan to battle the slump by boosting stimulus spending is likely to fan inflation and impose “further constraints on monetary policies,” S&P said in the report.
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=a4MZ8eNG7jY4
Eurozone jobless at 10-year high άλλο ένα ρεκόρ - κατά τα άλλα "η ανάκαμψη έρχεται" όμως, οπότε μην ανησυχείτε, μην κινητοποιήστε, "θα σας σώσουμε εμείς"
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/8231310.stm
49 of 50 states lose manufacturing jobs
Every state but Alaska lost manufacturing jobs during the past 12 months, according to data complied by the U.S. Bureau of Labor Statistics.
http://atlanta.bizjournals.com/atlanta/stories/2009/08/24/daily77.html
U.S. city officials say they expect to face further financial strains because tax collections won’t recover until after the economy emerges from the deepest recession since the Great Depression, a national survey found. Ο κόσμος δεν έχει να πληρώσει ούτε τους δημοτικούς φόρους του. Τι θα απογίνουν οι δήμοι? Παντως, 'πακέτο σωτηρίας" δε βλέπω για αυτούς, μόνο για κάτι άλλους (ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε)
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601070&sid=ai724AYZvzsU
"Encouraging Veterans to Commit Suicide" Ευχαριστούμε παιδιά που πολεμήσατε για να βγούμε εμείς κερδισμένοι, τώρα όμως δε σας χρειαζόμαστε, γιατί είστε ακόμα ζωντανοί?
"If you want an example of bad public policy, let's look at this situation with our veterans where you have a manual out there, telling our veterans stuff like, ‘Are you really a value to your community?' and, you know, encouraging them to commit suicide. This is crazy coming from the government, and this is exactly what concerns people, what puts them in fear of what government controlled health care, of health care, will look like."
http://angrybear.blogspot.com/2009/09/encouraging-veterans-to-commit-suicide.html
Defence industry 'vital for UK' Η μόνη βιομηχανία που πάει καλά για τα μεγάλα ιμπεριαλιστικά κράτη της "δύσης" είναι η πολεμική βιομηχανία. Δεν παράγουν, και άλλο τρόπο δεν έχουν για να διατηρήσουν την ηγεμονία τους από το να πολεμήσουν, εκεί είναι καλοί, αυτό έχουν, όπλα. Να τους αφήσουμε?
Investment in defence research and technology must be maintained to protect the industry, its trade body has warned in two reports.
The Defence Industries Council has published two reports amid fears spending could face major cuts in the next Ministry of Defence review.
The DIC says investing in the industry will help protect the country and could provide a "path out of recession". Τι εννοεί ο ποιητής? Δείτε τι ακολούθησε την κρίση του 1929, με το Β Παγκόσμιο πόλεμο, και θα καταλάβετε πως βγαίνει η άρχουσα τάξη από μια μεγάλη καπιταλιστική κρίση όπως αυτή...
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/8230910.stm
Άρθρο για τις πολιτικές του Μπέρνακι, που έχουν φτάσει στο σημείο να χαρακτηρίζονται στις ΗΠΑ ως...κευνσιανές(!!!), ενώ βέβαια είναι σκληρά νεοφιλελεύθερες.
Το τι ψεύτικη προπαγάνδα έχουμε ακούσει, και το τι θα ακούσουμε όσο τους αφήνουμε, δεν έχει όριο...
Friedman Economics
Is Fed chairman Ben Bernanke a follower of John Maynard Keynes or Milton Friedman?
Ben Bernanke just had a fine month. For allegedly saving the world from a second Great Depression, President Barack Obama awarded the Federal Reserve chairman a second four-year term. "As an expert on the causes of the Great Depression, I'm sure Ben never imagined that he would be part of a team responsible for preventing another," the president said. "But because of his background, his temperament, his courage and his creativity—that's exactly what he has helped to achieve."
"Mission Accomplished," the banner might have read.
Missing from Obama's speech was any mention of Bernanke's economic ideology. The New York Times and Bloomberg News have called him a strict Keynesian—a liberal fan of fiscal stimulus—and that label has stuck.
In reality, Bernanke is following the monetarist depression-prevention model hatched by Nobel laureate and libertarian patron saint Milton Friedman. Bernanke has repeatedly invoked the late libertarian economist in support of lowering interest rates to zero, bailing out banks, and pumping untold trillions of dollars into the financial system. The implicit goal of these policies is to ignite artificial inflation.
The story begins in 1963, when Friedman and co-author Anna Schwartz published The Monetary History of the United States. Their chapter on the Great Depression was spun off into a standalone book, The Great Contraction: 1929-1933, an epic revisionist history that changed America's understanding of the causes of the Depression. Friedman and Schwartz contended that the Federal Reserve—not capitalism or Wall Street—was to blame for the dismal '30s. "The fact of the matter is that it was the decision to tighten credit policy in 1928 that produced the Great Contraction," the 93-year-old Schwartz said by phone from her office at the National Bureau of Economic Research in New York City. Interest rate hikes had been undertaken in 1928 to curb what the Fed saw as rampant speculation on Wall Street—a conflagration of leveraging, margin buying, and outright Ponzi scheming fueled by cheap credit that was supplied in the first instance by the Federal Reserve. (Goldman Sachs' pyramid schemes of the era, when they collapsed, would generate losses of $475 billion in today's dollars.)
Friedman and Schwartz, however, denied that speculation had ever posed a problem, or that there had even been a credit bubble in the 1920s. In their narrative, a paranoiac Federal Reserve had needlessly constricted the money supply and thereby crashed an otherwise prosperous economy.
After the Great Crash of 1929, the Federal Reserve drastically cut interest rates; but, on occasion, the Fed was forced to abruptly raise them again in complicated maneuvers to stem outflows of gold into Europe. Friedman and Schwartz blamed these sporadic interest rate hikes for smothering several incipient recoveries, opening a vortex of deflation, and turning a recession into the Great Depression.
Friedman and Schwartz's overarching thesis was that the Depression would have never happened if the Federal Reserve had inflated the American economy. As Schwartz told me, "What the Fed had to do was increase the money supply. By taking that action, it would've revived the economy. That's the lesson of the Great Depression." In The Great Contraction, she and Friedman argued that the Fed had an infinite capacity to inflate. "The monetary authorities," they wrote, "could have prevented the decline in the stock of money—indeed, could have produced almost any desired increase in the money stock."
Which brings us back to the question of Ben Bernanke's economic ideology. When it comes to the Great Depression, Bernanke is a disciple of Friedman and Schwartz. In 2002, at Friedman's 90th birthday party at the University of Chicago, Bernanke was effusive. "Among economic scholars," he began (http://www.federalreserve.gov/BOARDDOCS/SPEECHES/2002/20021108/default.htm), "Friedman has no peers." He developed the "leading and most persuasive" explanation of the Depression, whose impact on economics and the popular mind "cannot be overstated."
At the conclusion of his encomium, Bernanke made a stunning and ominous apology on behalf of the Federal Reserve. "I would like to say to Milton and Anna...regarding the Great Depression. You're right, we did it. We're very sorry. But thanks to you, we won't do it again."
Schwartz was also present at the birthday party. "I'm sure he was sincere when he said that," she recalled. And Bernanke stayed true to his word. In 2006, he replaced Alan Greenspan as chairman of the Federal Reserve. Greenspan had engineered an era of non-inflationary loose credit that won Friedman's endorsement: "There is no other period of comparable length in which the Federal Reserve System has performed so well," Friedman declared (http://online.wsj.com/article/SB113867954176960734.html) in The Wall Street Journal.
When the economy collapsed two years into Bernanke's watch because of a massive credit bubble, Bernanke slashed interest rates to zero and ordered the money-printing presses to full steam. He also embarked on a course of "qualitative easing," whereby a central bank convolutedly buys its own government's bonds with printed money so as to sink interest rates even further (not to be confused with quantitative easing, in which a central bank tries to stimulate the economy by maintaining interest rates at or near zero).
This approach was nothing new. Friedman had recommended (http://www.geocities.com/ecocorner/intelarea/mf3.html) qualitative easing, combined with ultra-loose credit and inflation, as a panacea for Japan's slump in the 1990s, which he described as an "eerie, if less dramatic, replay of the Great Contraction." As he did with the Depression-era Fed, Friedman emphasized that, "There is no limit to the extent to which the Bank of Japan can increase the money supply if it wishes to do so." In 1998, a year after Friedman penned his advice in The Wall Street Journal, Japan introduced monetary stimulus: a cocktail of zero interest rates and qualitative easing. But deflation continued. Today, Japan's exports are down an unthinkable 36 percent from last year and prices are plummeting at an all-time record pace.
Stateside, in light of the Fed's multi-trillion dollar balance sheet, it has been all too easy to mistake Bernanke for a Keynesian supporter of public works projects, socialistic safety nets, and government-led consumption. And while it's true that the Obama administration is pursuing Keynesian fiscal stimulus, the Federal Reserve, as an independent, semi-private institution owned by America's banks and largely walled off from the executive and legislative branches, has developed its own agenda. That agenda is monetarist. Yet the media consistently gets this crucial fact wrong.
The New York Times, for instance, has identified (http://www.nytimes.com/2007/08/20/business/20bernanke.html) Bernanke as "a student if not necessarily a devotee of the British economist John Maynard Keynes." But Bernanke actually spent most of his academic career elaborating on Friedman's interpretation of the Great Depression. Though his research sometimes strayed into non-monetary subjects, it was always "an embellishment of the Friedman-Schwartz story... and no way contradict[ed] the basic logic of their analysis," as Bernanke assured Friedman at his birthday party.
Bernanke's infamous moniker, "Helicopter Ben," came about when he quoted Friedman on the importance of conjoining fiscal and monetary policies. In a 2002 speech, "Deflation: Making Sure ‘It' Doesn't Happen Here," (http://www.federalreserve.gov/BOARDDOCS/SPEECHES/2002/20021121/default.htm) Bernanke described the ideal fiscal stimulus as a shower of tax cuts "equivalent to Milton Friedman's famous 'helicopter drop' of money." Friedman had originally used that phrase to counter Keynes' idea of the "liquidity trap," where zero-interest rates lead to bank hoarding and leave the Federal Reserve no maneuvering room. Friedman suggested that countries could escape the liquidity trap by handing out money to consumers, and he laid out his argument in a tale about a helicopter unloading cash on a town. To that effect, Bernanke's Federal Reserve has created special "vehicles" to disburse consumer credit. (http://www.startribune.com/business/53407322.html?elr=KArks:DCiU1OiP:DiiUiacyKUnciaec8O7EyUr)
In February of this year, Bloomberg News added to the confusion by reporting, "Federal Reserve Chairman Ben S. Bernanke is siding with John Maynard Keynes against Milton Friedman by flooding the financial system with money." Of course, Bernanke has said precisely the opposite. He's flooding the financial system with money as Friedman would have him do.
On February 10, Bernanke further revealed his allegiance to Friedman in an overlooked Capitol Hill Q&A session with Rep. Ron Paul (R-Texas). Their exchange is worth dusting off and quoting at length.
"Chairman," Paul began (http://www.ronpaul.com/2009-02-10/ron-paul-to-fed-enough-is-enough/), "you have written a lot about the Depression. There was a famous quote you made once to Milton Friedman, apologizing for the Federal Reserve bringing on the Depression. But you assured him it wouldn't happen again....But the key to this discussion has to be: was it too much credit in the ‘20s that created the conditions that demanded a recession/depression; or was it lack of credit in the Depression that caused the prolongation?...Here we're working frantically to keep prices up. What's wrong with allowing the market to dictate this...and prices to go down quickly so we can all go back to work again?"
In response, Bernanke repeated the lesson of The Great Contraction and asserted that he was acting on it: "Milton Friedman's view was that the cause of the Great Depression was the failure of the Federal Reserve to avoid excessively tight monetary policy in the early ‘30s. That was Friedman and Schwartz's famous book. With that lesson in mind," Bernanke continued, "the Federal Reserve has reacted very aggressively to cut interest rates in this current crisis. Moreover, we've tried to avoid the collapse of the banking system."
For her part, Schwartz is now conflicted about Bernanke's application of her and Friedman's theories. "You don't have to lower the interest rates to the extent that he has in order to increase the money supply," she informed me. "The essential action should be increasing the money supply. That's the lesson of the Great Depression."
She upholds the analogy between today's crisis and what she and Friedman prescribed in The Great Contraction. "There's nothing contradictory in The Great Contraction with reference to what the Fed should be doing currently.... And I don't believe there's any contradiction between what The Great Contraction was reporting and the current condition of the banking system in this country."
Schwartz sounded alarmed, though, at the zealousness with which Bernanke has put "monetary expansion" into practice. She berated the Fed for going too far and predicted that it will have to raise interest rates "in the near future" to arrest inflation. Asked if she sees hyperinflation on the horizon, she exclaimed, "Oh, yes!"
But Schwartz also seems to have undergone a late-life conversion to Keynesian theory. Asked to offer a solution to the crisis, she repeated the ultimate Keynesian maxim: the government should pick up slackening demand in the private sector.
"People are saving, not spending. In order to revive this economy..." she paused, hesitating on the thought, "the government will have to resume spending. By spending, the government will require that the current inventory will be depleted and have to be replenished. And that will bring on additional production and jobs."
Paul, a libertarian like Schwartz and Friedman, worries that the Federal Reserve is bringing the pair's monetarist model into reality. In a phone interview, he noted, "In essence, Bernanke is following Friedman's advice. He's a Friedmanite when it comes to massively inflating. Bernanke was able to justify [his policies] by using Friedman."
Asked if Friedman's enthusiasm for inflation flouts libertarianism, Paul answered: "Absolutely. The monetarists said that you could overcome a natural market correction of a collapsing system by inflation—print money faster! Which contradicts Friedman's whole thesis. He wanted a steady, managed increase in the supply of money of about 3 percent." Here Paul is alluding to Money Mischief, Friedman's 1991 book in which he called on the Federal Reserve to grow the money supply at 3 percent annually, presumably forever. "Yet, at the same time, Friedman said the Depression could've been prevented by massively inflating."
Paul has kind words for Friedman, whom he praises as a staunch defender of economic liberty, but his final summation is damning: "Friedman's very, very libertarian—except on monetary issues."
With Bernanke at the helm, the Federal Reserve has unleashed monetary expansion, the polite term for inflation—and Friedman's catchall remedy for economic depression. And if Bernanke, Obama, and scores of economists are correct, it may be working. But with 300,000 more people having foreclosed on their homes in July, widespread hunger in Detroit, dust bowl conditions in the California valleys, a stock market crash in China, and unemployment projected to crack double digits later this year, the much-vaunted recovery is no certainty. And if it isn't working, we might still be in for a depression, or worse.
On top of that, the total price of the Fed's monetarist program is a mystery beyond human reckoning. Paul, whose bill to audit the Fed has stalled despite co-sponsorship from more than half of the House, declared, "We don't know for sure how much the Fed has spent—I've heard it could be six trillion dollars. But we have no knowledge of what the Fed's doing. All these dealings are very secret." Earlier this year a Bloomberg estimate pegged the number at around $13 trillion—an amount roughly 1,300 times the age of the universe. (We may soon find out the exact number. On August 25, a Manhattan court ordered the Federal Reserve to open its books.)
Friedman and Schwartz, in other words, have helped to spawn the grandest expansion in the Federal Reserve's history, a program of limitless market interventions and tireless money printing whose unstated aim is all-out inflation. For two libertarian champions of free markets and limited government, this legacy has the ring of a world-historic irony.
http://www.reason.com/news/show/135804.html
ΥΓ: Για τις εκλογές, ήταν προσωπικά έκπληξη για μένα, γιατί η ΝΔ γνωρίζει πολύ καλά ότι θα χάσει - φαίνεται όμως πως ο φόβος για το αν θα μείνει αυτή στην ιστορία ως η κυβέρνηση που (ξανα)είπε 'δυστυχώς επτωχεύσαμεν', ή η απροθυμία για σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, για να ενισχυθούν οι τράπεζες που και αυτές αιμορραγούν, μέτρα που θα μπορούσαν -και θα έπρεπε- να προκαλέσουν μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις από το λαό, μέτρησαν περισσότερο...
Βάζω ένα δικό μου, γενικότερο κείμενο για την καπιταλιστική κρίση, που το είχα γράψει πριν λίγους μήνες, και θεωρώ ότι καταπιάνεται με τις βασικότερες πτυχές της κρίσης, και του "πως θα πάνε τα πράγματα" από εδώ και πέρα:
http://www.scribd.com/doc/19445684/ciaoant1-
@ ADSLgr.com All rights reserved.