Υπερχρεωμένος Πλανήτης... [Αρχείο] - Σελίδα 9

ciaoant1

01-02-09, 22:03

DOOM! DOOMED! DOOOMEEED! ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ!
Η κριτική σου προς εμένα είναι τουλάχιστον λαικίστικη (για να μην πω τίποτα άλλο).
Πότε είπα ότι "θα πεθάνουμε όλοι" ή κάτι παρόμοιο?
Μπορείς να μου το δείξεις αυτό το πράγμα?
Αν ναι, ΟΚ.
Αν όχι, τότε με κατηγορείς για πράγματα που δεν έχω πει, δεν προκύπτουν από πουθενά εκτός από την επιθυμία σου να μου "την πεις".

Δες και τα 2 πρώτα ποστς αυτής (http://www.adslgr.com/forum/showthread.php?t=50060&page=11) της σελίδας του thread, όταν ακόμα η κρίση "δεν είχε μπει στη ζωή μας", και υπήρχε κόσμος που με κατηγορούσε για τα ίδια πράγματα (απλά τότε με κατηγορούσαν ότι αυτά που έλεγα ότι έρχεται κρίση είναι ψέματα, μπλα, μπλα, μπλα...)

Η αλήθεια είναι "φίλε" μου ότι όλος ο πλούτος αυτού του κόσμου προέρχεται από τους εργαζόμενους που τον παράγουν.
Ακόμα και όλα να γκρεμιστούν, οι εργαζόμενοι με τον μόχθο τους θα τα ξαναχτίσουν, όπως έχουν κάνει τόσες και τόσες φορές στο παρελθόν.
Ο κόσμος δε θα τελειώσει, απλά εισέρχεται σε μία περίοδο έντονης βαρβαρότητας - δεν είναι τυχαία η κουβέντα περι "νέου Μεσαίωνα", κτλ

Αρκετά πια! Ο κόσμος, σε μακρο-οικονομικό επίπεδο βελτιώνεται! Δεν θέλω να παραθέσω 10.231 link αλλά ο κόσμος το 1909 ήταν χειρότερος από τον κόσμο το 1959, ο οποίος ήταν χειρότερος από τον κόσμο το 2009.
Η άποψη σου είναι εντελώς ανιστόρητη.

Για παράδειγμα, ανάμεσα στο 1909 και το 1959, μεσολάβησαν η μεγάλη ύφεση, δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, κτλ.
Επέτρεψε μου λοιπόν να αμφιβάλλω αν όσοι έζησαν αυτή την περίοδο (δεν μιλάμε βέβαια για την ελίτ) είδαν τη ζωή τους να βελτιώθηκε.

Η πρόοδος δεν είναι γραμμική, όπως ουσιαστικά ισχυρίζεσαι, υπάρχουν "σκαμπανεβάσματα", και σήμερα η άρχουσα τάξη μας οδηγεί ολοταχώς σε ένα νέο μεσαίωνα.

Αλλά τέλος πάντων, "πάμε από το καλό στο καλύτερο", οπότε εντάξει.

Οι περισσότεροι δείκτες για την υγεία, την παιδική θνησιμότητα, το προσδόκιμο χρόνο ζωής, την οικονομική ανάπτυξη, την αγοραστική δύναμη, τα επίπεδα εκπαίδευσης κ.α. σε επίπεδο δεκαετίας για τις περισσότερες χώρες του κόσμου δείχνουν βελτίωση.
Η εκμετάλλυση, η αλλοτροίωση και οι κοινωνικές ανισότητες έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ, με τραγικά αποτελεσματα για το λαό.
Αλλά αυτά μάλλον δε χωράνε στα στατιστικά σου

Αυτή την περίοδο περνάμε μια χρηματοπιστωτική κρίση, αλλά δεν έρχεται το τέλος του κόσμου πια!
Νομίζω πως πλέον δεν είναι μόνο χρηματοπιστωτική η κρίση. Τέλος πάντων όμως, αφού δεν έρχεται και το τέλος του κόσμου, όλα πάνε καλά (η μάλλον πάνε από το καλό στο καλύτερο)

........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 6 λεπτά και 54 δευτερόλεπτα αργότερα ........

Τον έχω δει τον κύριο, καλά τα λέει, αλλά εσύ ζεις με 1 ή έστω 10 δολλάρια την μέρα;

Και σε αντιπαράθεση, δες και αυτό:http://uk.youtube.com/watch?v=akVL7QY0S8A
Είναι πάντως εντυπωσιακή η συνεχής αναφορά στη μεσαία τάξη, που ειχε γίνει απ' ότι παρακολουθούσα "σημαία" και για την προεκλογική καμπάνια του Ομπάμα.
Όχι βέβαια πως δεν ισχύει ότι η μεσαία τάξη πράγματι πλήττεται από τις κυρίαρχες πολιτικές - κάθε άλλο.
Απλά είναι εντυπωσιακό -και νομίζω λέι πολλά- το ότι η συνεχή ςαναφορά στη μεσαία τάξη, συνοδεύεται από μια "εξαφάνιση" σχεδόν οποιασδήποτε παράλληλης αναφοράς στην εργατική τάξη, που βρίσκεται σε ακόμα χειρότερη κατάσταση (και είναι και πιο πολυπληθής). Προφανώς για τους εργαζόμενους δεν χρειάζεται να συζητάμε και πολύ...

Είναι πάντως μεγάλη η ανάγκη η εργατική τάξη να διεκδικήσει τα δικαιώματά της, και σε αυτό σαφώς και θα πρεπει να συμμαχήσουν μαζί της και όσοι ανήκουν στη λεγόμενη μεσαία τάξη, και πλέον βρίσκονται και αυτοί σε δύσκολη θέση από τις πολιτικές των κυβερνώντων.

........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 38 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα αργότερα ........

Η διάσωση...

... της Γουόλ Στριτ έχει κοστίσει μέχρι τώρα στις ΗΠΑ πολύ περισσότερο από όσο έχουν κοστίσει συνολικά όλοι οι πόλεμοι που έχει διεξαγάγει η χώρα. Ακόμη κι αν προσθέσουμε όσα ξοδεύτηκαν για το Σχέδιο Μάρσαλ, το Νιου Ντιλ και το διαστημικό πρόγραμμα της ΝΑSΑ, το συνολικό ποσό πάλι δεν φτάνει όσα τσέπωσαν οι τραπεζίτες.

Η εταιρεία...

... αναλύσεων Κέισι, που εδρεύει στο Βερμόντ, υπολόγισε πόσο έχουν κοστίσει συνολικά μέχρι τώρα στο αμερικανικό κράτος οι εξαγορές των τραπεζών που βούλιαξαν στη στεγαστική και χρηματοπιστωτική κρίση. Και κατέληξε στο ποσό των 8,5 τρισ. δολαρίων, που υπερβαίνει κατά πολύ το κόστος από όλους τους αμερικανικούς πολέμους, από την αγορά της Λουιζιάνας, από το Νιου Ντιλ (500 δισ. δολάρια), από το Σχέδιο Μάρσαλ (125 δισ. δολάρια) και από όλα τα προγράμματα της ΝΑSΑ. Σύμφωνα με την Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου, όλα αυτά κόστισαν στο αμερικανικό κράτος συνολικά 7,5 τρισ. δολάρια σε σημερινές τιμές: Εμφύλιος πόλεμος 81 δισ. δολάρια, Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος 364 δισ. δολάρια, Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος 3,2 τρισ. δολάρια, Πόλεμος στην Κορέα 295 δισ. δολάρια, Πόλεμος στο Βιετνάμ 670 δισ. δολάρια, Πόλεμος στον Περσικό 94 δισ. δολάρια, Πόλεμος στο Αφγανιστάν 171 δισ. δολάρια, Πόλεμος στο Ιράκ 648 δισ. δολάρια. Ακόμη κι αν προσθέσουμε σε αυτά τα ποσά το κόστος από την αμερικανική επανάσταση, τον Πόλεμο του 1812, τον Ισπανοαμερικανικό πόλεμο, την εισβολή στον Παναμά, τον Πόλεμο στη Σερβία και πολυάριθμες άλλες μικρότερες πολεμικές συγκρούσεις, δεν φτάνουν για να ξεπεράσουν όσα έβαλαν στην τσέπη οι τραπεζίτες.

Κι αυτός...

... ακριβώς ο τρόπος με τον οποίο οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες ξοδεύουν απλόχερα το δημόσιο χρήμα σε ανθρώπους που αποδείχτηκαν ακατάλληλοι, είναι που προβληματίζει τον Νόαμ Τσόμσκι. Σε συνέντευξή του στην ιρανική τηλεόραση, ο Αμερικανός καθηγητής λέει: «Υποτίθεται πως θα άρχιζαν να δανείζουν ελεύθερα, αλλά προτίμησαν να πλουτίσουν οι ίδιοι, να αποκαταστήσουν τα κεφάλαιά τους και να αρχίσουν να εξαγοράζουν άλλες τράπεζες». Μα εκείνο που προκαλεί μεγαλύτερη κατάπληξη στον Αμερικανό καθηγητή, είναι ο τρόπος με τον οποίο οι δυτικές χώρες προσεγγίζουν την κρίση. «Είναι εντελώς αντίθετος από το μοντέλο που επέβαλλαν στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, σε παρόμοιες συνθήκες. Υποχρέωναν την Αργεντινή και άλλες χώρες να δανείζονται με υψηλά επιτόκια (για να κερδίζουν οι δυτικοί τραπεζίτες) και να ιδιωτικοποιούν την οικονομία (για να την εξαγοράζουν οι δυτικές επιχειρήσεις). Τώρα στη Δύση κάνουν ακριβώς το αντίθετο: κατεβάζουν στο μηδέν τα επιτόκια, κάνουν εθνικοποιήσεις, ρίχνουν χρήμα στην οικονομία και ξανοίγονται σε τεράστια χρέη».

Για πολύ...

... λιγότερα χρέη, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είχε «στραγγαλίσει» στο παρελθόν πολλές τριτοκοσμικές χώρες. Όμως, αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία κρατούν σήμερα στα χέρια τους ένα μεγάλο μέρος του αμερικανικού χρέους. Η Ιστορία παίρνει την εκδίκησή της: ποτέ άλλοτε οι ΗΠΑ δεν ήταν τόσο εξαρτημένες από τον λεγόμενο Τρίτο Κόσμο.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4499640&ct=2

H γεωοικονομική πραγματικότητα είναι δεδομένη: βασίζεται στο δολάριο

ZEZA ZHKOY

Bαθιά η απόγνωση για πολλές από τις «ξεφτισμένες» πολιτικές, επιχειρηματικές και τραπεζικές προσωπικότητες που συμμετείχαν φέτος στο ετήσιο 6ήμερο φόρουμ του Nταβός. Βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας παγκόσμιας οικονομικής καταστροφής, που την πυροδοτεί η αποδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος και επεκτείνεται σε μια βαθιά ύφεση, η οποία οδηγεί σε μείζονα πολιτική αποσταθεροποίηση και γεωπολιτικές κοινωνικές συγκρούσεις… Ουδείς, όμως, απαντά στο μείζον ερώτημα, ποιος ευθύνεται που οι κεντρικές τράπεζες... και οι λοιπές αρχές άφησαν ανεξέλεγκτες τις απατηλές επενδύσεις των αμερικανικών, των βρετανικών και των υπόλοιπων τραπεζών.

Και από δίπλα ο πρύτανης της παγκόσμιας κερδοσκοπίας Τζορτζ Σόρος, τιμητής των πάντων, να μιλάει περί bad bank και «συστημικών κινδύνων» και μπλα, μπλα, μπλα... Ο μεγιστάνας του πλούτου και μεγαλοκερδοσκόπος Τζορτζ Σόρος θεωρεί ότι πρέπει οι φορολογούμενοι να διασώσουν τις τράπεζες από τα «τοξικά απόβλητα», αλλιώς ο κόσμος θα ζήσει το Μεγαλο Κραχ του 1929. Ταυτόχρονα, στηλίτευσε τους πολιτικούς και τις κρατικές αρχές, γιατί είχαν υπερβολικά εμπιστευτεί τις αγορές την τελευταία 20ετία, περιμένοντας από αυτές να αυτοδιορθωθούν. Οσο για τις κεντρικές τράπεζες, αυτές, όπως είπε, έχασαν πλήρως τον έλεγχο. Και επανέλαβε την άποψη ότι βιώνουμε μια ιστορική μετατόπιση δυνάμεων και κέντρων αποφάσεων από Δυσμάς προς Ανατολάς και συγκεκριμένα από τις ΗΠΑ προς την Κίνα. Εντάξει...

Οι ιδέες για το πώς θα έπρεπε να αναδιαμορφωθεί το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα -με τη δημιουργία ενός νέου συστήματος συναλλαγματικών αποθεμάτων που θα βασίζεται σε ένα νέο παγκόσμιο νόμισμα- είναι ακόμη πρόωρο να προσαρμοστούν στη σύγχρονη οικονομία. Μέχρι, όμως, να θεραπευτούν αυτές οι διαρθρωτικές ανισορροπίες, ο κόσμος θα ακροβατεί σε αυτές τις ανισορροπίες που απειλούν τη χρηματοοικονομική και οικονομική ευρωστία όλων.

Στην αρχιτεκτονική της παγκόσμιας οικονομίας το δολάριο ήταν και είναι το βασικό αποθεματικό νόμισμα. H γεω-οικονομική πραγματικότητα είναι δεδομένη: Oλα τα βασικά προϊόντα, κυρίως το πετρέλαιο, αποτιμώνται σε δολάρια. Oλοι δέχονται το δολάριο, επειδή το δολάριο μπορεί και αγοράζει πετρέλαιο. Tο παγκόσμιο εμπόριο έχει γίνει ένα παιχνίδι στο οποίο οι HΠA παράγουν δολάρια και ο υπόλοιπος κόσμος παράγει προϊόντα που μπορεί να αγοράσει το δολάριο. Aπό το 1971 όταν ο πολιτικά αδίστακτος πρόεδρος Ρίτσαρντ Nίξον το απέσυρε, σοφά ποιών, από τον κανόνα χρυσού, το δολάριο έγινε ένα παγκόσμιο νομισματικό εργαλείο το οποίο οι HΠA -και μόνον αυτές- είναι σε θέση να χειραγωγούν διαρκώς, τυπώνοντας νέο χρήμα.

Σήμερα εξακολουθεί το δολάριο να κατέχει την κυρίαρχη θέση στους διεθνείς οργανισμούς. Και μπορεί ο Μάο Τσε Τουνγκ να έλεγε ότι η ισχύς προέρχεται από την κάννη του όπλου, όμως τώρα το Πεκίνο ορθώς έχει βελτιώσει το απόφθεγμα του προκατόχου του: Στην εποχή του παγκόσμιου εμπορίου και των διεθνών χρηματιστικών συναλλαγών, η ισχύς αναβλύζει είτε από μια πετρελαιοπηγή είτε από ένα βουνό διαθεσίμων δολάριων. Ομως, το Πεκίνο βιάζεται...

Είναι η Κίνα που «καταπίνει» τα ακόρεστα συναλλαγματικά δολαριακά διαθέσιμα με σκοπό να εμποδίσει την ανατίμηση του γουάν έναντι του δολαρίου σε μια σύγχρονη εκδοχή του (αμερικανικού) μερκαντιλισμού.

Ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν και ο πρωθυπουργός της Κίνας Γουέν Τζιαμπάο έσπευσαν από το Νταβός να καλλιεργήσουν το «σύνδρομο» απαξίωσης(!) του δολαρίου. Στην πραγματικότητα, δεν έχει σημασία το τι θα κάνει η Κίνα ούτε η Ρωσία ούτε καν στο σύνολό τους οι κεντρικές τράπεζες της Aσίας, αλλά οι ίδιοι οι Aμερικανοί είναι που προσδιορίζουν και κατευθύνουν την τύχη του δολαρίου.

O Pώσος ηγέτης ήταν ο πρώτος που καλλιέργησε εντέχνως το «σύνδρομο» απαξίωσης του δολαρίου ως το κυρίαρχο νόμισμα στα συναλλαγματικά διαθέσιμα των κεντρικών τραπεζών.

Ομως, η ισχύς της Ρωσίας του Πούτιν είναι ο ενεργειακός της πλούτος. Ωστόσο, ο πλούτος αυτός εξασθενεί ραγδαία λόγω της κατάρρευσης των τιμών... παρασύροντας σε κρίση την οικονομία, τις τράπεζες, το χρηματιστήρι και το ρούβλι.

Ομως, το Πεκίνο είναι που έχει καταλήξει σε λάθος συμπεράσματα. H υπερβολική συσσώρευση συναλλαγματικών δολαριακών διαθεσίμων δεν αποτελεί υγιές φαινόμενο. Eκτός και αν το Πεκίνο προτίθεται να αυτοκτονήσει χρηματοοικονομικά. Πάντως, εσφαλμένοι υπολογισμοί έχουν ξανασυμβεί στις παγκόσμιες οικονομικές σχέσεις, με μοιραία αποτελέσματα... Ο σφικτός εναγκαλισμός του κινεζικού νομίσματος με το δολάριο μόνο σε βίαιη σύγκρουση θα καταλήξει. Η υποτιθέμενη αλλαγή του νομισματικού καθεστώτος της Κίνας τον Ιούλιο του 2005 δεν μετέβαλε ουσιαστικά το πρόβλημα.

Aλλωστε, ούτε την Iαπωνία διέσωσαν τα τεράστια δολαριακά της διαθέσμα από το να βυθισθεί τη δεκαετία του 1990 στη μεγαλύτερη κρίση που γνώρισε ποτέ αναπτυγμένη οικονομία μετά την εφιαλτική εποχή της μεγάλης κρίσης (Great Depression) στις HΠA. Tο «βιομηχανικό θαύμα» της Iαπωνίας κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος και μόλις τώρα έπειτα από 15 ολόκληρα χρόνια αναδύεται από τα ερρείπια. Σαν και τώρα θυμάμαι τον Iούνιο του 1996, όταν ο τότε Iάπωνας πρωθυπουργός Pιουτάρο Xασιμότο σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο Kολούμπια της Nέας Yόρκης, σε ένα κατ’ εξοχήν συντηρητικό επενδυτικό ακροατήριο, τόλμησε να εκβιάσει την κυβέρνηση Kλίντον λέγοντας πως εξετάζει το ενδεχόμενο να πουλήσει τα αμερικανικά ομόλογα που διαθέτει η χώρα του για να αντιμετωπίσει τη νομισματική κρίση στις αρχές του 1995. Φυσικά, απέτυχε!!!

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100019_01/02/2009_301684

ΝΟΥΡΙΕΛ ΡΟΥΜΠΙΝΙ

(Διάσημος καθηγητής που προέβλεψε την κρίση):

Τα διεθνή χρηματιστήρια πιθανότατα θα υποχωρήσουν κι άλλο, καθώς τα εταιρικά και οικονομικά νέα θα είναι χειρότερα του αναμενομένου. Οι επενδυτές θα σοκαριστούν από τη συνειδητοποίηση ότι πολλές τράπεζες έχουν χρεοκοπήσει, ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να περιορίσουν τα χρέη τους και να πωλήσουν περιουσιακά στοιχεία και ότι οι αναδυόμενες αγορές θα βρουν τον μπελά τους. Πιστεύω πως οι μετοχές μπορεί να χάσουν το 20% της σημερινής αξίας τους παγκοσμίως. Είναι αισιόδοξος πάντως Ο μηχανισμός μετάδοσης που λιπαίνει τους τροχούς του τραπεζικού συστήματος έχει σπάσει, καθώς οι τράπεζες λαμβάνουν χρήματα που διακρατούν και δεν δανείζουν περιμένοντας ακόμη μεγαλύτερες ζημιές.

Δεν υπάρχει ασφαλές καταφύγιο από την κρίση, αφού όλες οι χώρες έχουν πληγεί και η κατάρρευση της ζήτησης μπορεί να επιφέρει έναν παρατεταμένο αποπληθωρισμό. Πρέπει να ανησυχούμε σήμερα μην καταλήξουμε όπως η Ιαπωνία. Αυτός είναι ο κίνδυνος για την παγκόσμια οικονομία. Η άνοδος στην τιμή του χρυσού σηματοδοτεί όχι ανησυχίες μελλοντικού πληθωρισμού, αλλά τον κίνδυνο οι χώρες και οι επιχειρήσεις να χρεοκοπήσουν υπό το βάρος των χρεών τους.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=52565724

Ερχεται νέο τσουνάμι απολύσεων
51 εκ. εργαζόμενοι θα χάσουν τη δουλειά τους, 100.000 απολύθηκαν το τελευταίο 7ήμερο
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8477&pubid=2324758

«Σοκ και δέος» από τις στρατιές των ανέργων
Ο αριθμος των αιτήσεων επιδόματος ανεργίας στις ΗΠΑ ανήλθε στα 4,8 εκατομμύρια, φθάνοντας στα υψηλότερα επίπεδα από το 1967
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_01/02/2009_301666

Jobless in America Σχόλια από άνεργους στην Αμερική
By Our Readers

Earlier this week, Nation columnist Nicholas von Hoffman asked people who had lost their jobs to tell us their stories. Response has been strong from people around the country who have lost blue-collar and white-collar jobs at major employers, as well as from the self-employed. Here's the best of what we received in the last twenty-four hours. Send your employment-related stories and reflections to nationjobs@gmail.com. We will update this report daily as letters are received.
...
http://www.thenation.com/doc/20090209/jobless?rel=hp_picks

Μια χούφτα από εταιρείες-καρτέλ ανά κλάδο θα αλωνίζουν - αυτή είναι η κατεύθυνση:

Ξαναμοιράζεται η τράπουλα στις αυτοκινητοβιομηχανίες, καθώς η παγκόσμια κρίση αλλάζει τις ισορροπίες μεταξύ των εταιρειών. Για πρώτη φορά από τις αρχές της δεκαετίας του ΄30 η Τζένεραλ Μότορς, που το 2008 γιόρτασε τα 100ά γενέθλιά της, έχασε την πρωτιά στις πωλήσεις αυτοκινήτων από την Τογιότα ενώ, όπως σημειώνουν στελέχη της αγοράς, οι εξελίξεις δεν αποκλείεται να φέρουν μεγάλα ντιλς μεταξύ των εταιρειών. Μάλιστα, ο διευθύνων σύμβουλος της Φίατ Σέρτζιο Μαρτσιόνε έχει προβλέψει ότι όταν καταλαγιάσει η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση θα έχουν απομείνει στον κόσμο μόνο έξι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες.

Ήδη η Φίατ απέκτησε το 35% της αμερικανικής Κράισλερ σε μια προσπάθεια των δύο αυτοκινητοβιομηχανιών να ενισχύσουν τη θέση τους στην παγκόσμια αγορά όπου οι πωλήσεις βουλιάζουν λόγω της κρίσης. Επιπλέον η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία σύμφωνα με τη «La Repubblica» φέρεται να εξετάζει συγχώνευση με τον όμιλο Πεζό- Σιτροέν. Δεν είναι τυχαίο ότι το αφεντικό του γαλλικού ομίλου Κριστιάν Στράιφ όπως έχει δηλώσει στη γαλλική «Le Figaro» είναι ανοικτό σε προτάσεις προκειμένου να αντιμετωπιστεί η τρέχουσα κρίση. Όπως έχει πει ο Μαρτσιόνε, τα επόμενα δύο χρόνια στην αγορά θα υπάρχει μία μεγάλη αμερικανική και μία ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία, ακόμη ένας ευρωπαϊκός- ιαπωνικός παίκτης, μία μεγάλη ιαπωνική εταιρεία και μία κινεζική, ενώ είναι πιθανό να προστεθεί σε όσες αυτοκινητοβιομηχανίες επιβιώσουν και ακόμη μία ευρωπαϊκή εταιρεία.

Φίατ και Άλφα Ρομέο στις ΗΠΑ

Η Φίατ έχει κάνει ήδη την πρώτη κίνηση. Με τη συμφωνία που πέτυχε με την Κράισλερ, η ιταλική εταιρεία θα χρησιμοποιήσει το δίκτυο διανομής της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας για να πουλήσει- για πρώτη φορά μετά το 1995- αυτοκίνητα Φίατ και Άλφα Ρομέο στις ΗΠΑ.

Η Κράισλερ από την πλευρά της θα αποκτήσει την τεχνογνωσία της Φίατ στην κατασκευή μικρών και οικονομικών αυτοκινήτων για να παραγάγει νέα μοντέλα. Η Κράισλερ ανήκει στο ιδιωτικό επενδυτικό κεφάλαιο Cerberus και πρόσφατα πήρε διαζύγιο από την Daimler, τη γερμανική εταιρεία που κατασκευάζει μεταξύ άλλων τα αυτοκίνητα Μercedes Βenz. Στην παραγωγή μικρότερων και οικολογικών μοντέλων προσανατολίζονται ακόμη πολλές αυτοκινητοβιομηχανίες όπως είναι η Χόντα, η Τζένεραλ Μότορς και η Φορντ. Για να είναι όμως κερδοφόρες οι αυτοκινητοβιομηχανίες, πιστεύει το αφεντικό της Φίατ, θα πρέπει να πωλούν κάθε χρόνο τουλάχιστον 5,5 εκατ. οχήματα η καθεμία, κάτι που καταφέρνουν σήμερα λίγες εταιρείες. Έτσι, πολλοί ισχυροί παίκτες συζητούν για ντιλ.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4499667&ct=3

Stiglitz: Κίνδυνος διόγκωσης του δημόσου χρέους με την “bad bank
Την έντονη διαφωνία του στην ίδρυση της λεγόμενης “bad bank” διατύπωσε ο βραβευμένος με Νόμπελ Οικονομικών και πρώην σύμβουλος του Bill Clinton καθηγητής Joseph Stiglitz.
Σύμφωνα με ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, ο κ. Stiglitz, μιλώντας σε πάνελ στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, υποστήριξε πως θα υπάρξει κίνδυνος διόγκωσης του εθνικού χρέους λέγοντας χαρακτηριστικά πως θα είναι σαν να ανταλλάσεις “χρήματα με σκουπίδια”. “Μιλάμε για ένα δημόσιο χρέος που είναι πολύ δύσκολο να το διαχειριστείς.“
Στη συνέχεια σημείωσε πως οι φορολογούμενοι θα πλήρωναν τελικά τις υπερβολικές χορηγήσεις των τραπεζών και συμπλήρωσε πως με τα χρήματα θα ήταν προτιμότερο να στηριζόταν το εθνικό σύστημα ασφάλισης
http://www.capital.gr/news.asp?Details=667161
Σημ.axinosp:Σιγά μην ενδιαφέρει τον Ομπάμα το δημόσιο χρέος , τους Τραπεζίτες Σπόνσορες της Προεκλογικής του καμπάνιας θέλει να σώσει και οι άλλοι δεν πάνε να κόψουν το λαιμό τους !!

http://axinosp.blogspot.com/2009/01/stiglitz-bad-bank.html

Ομπάμα: "Η Wall Street να δείξει αυτοσυγκράτηση"
Η συμπεριφορά της Wall Street είναι ντροπιαστική καθώς καταβλήθηκαν δισεκατομμύρια δολάρια με τη μορφή μπόνους σε υψηλόβαθμα στελέχη, δήλωσε σήμερα ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα.
Αντιδρώντας στην είδηση ότι οι αμερικανικές τράπεζες πλήρωσαν 18,4 δισ. δολ. σε μπόνους την ίδια στιγμή που δέχθηκαν δισεκατομμύρια δολάρια από τους φορολογούμενος, ο Μπαράκ Ομπάμα υπογράμμισε ότι έφθασε η στιγμή για τις τράπεζες να ενεργήσουν με υπευθυνότητα για να βοηθήσουν την οικονομία.
"Η Wall Street πρέπει να δείξει κάποια αυτοσυγκράτηση, κάποια πειθαρχία και ευθύνη", υπογράμμισε ο αμερικανός πρόεδρος και συμπλήρωσε. "Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για την πληρωμή μπόνους".
http://www.capital.gr/news.asp?Details=666093
Σημ.axinosp:Μην καρφωνόσαστε ρε παιδιά τόσο πολύ , είπαμε σεμνά και ταπεινά !!

http://axinosp.blogspot.com/2009/01/wall-street.html

Analysis: Stimulus bill that's not all stimulating
http://www.google.com/hostednews/ap/article/ALeqM5i1My6TPNaWoH2OBg5nek-mHA7SxAD961MEP80

Πάντως εκεί που άλλες χρονιές οι επιχειρηματίες και οι «γκουρού» του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος ζητούσαν περισσότερο... καπιταλισμό, τώρα αναζητούν αντίδοτο στον ξέφρενο νεοφιλελευθερισμό των προηγούμενων δεκαετιών, μιλώντας για «κρατικές παρεμβάσεις» και «ρυθμίσεις».

Το κατασυκοφαντημένο μάλιστα ευρωπαϊκό μοντέλο κράτους πρόνοιας, που ούτε οι σοσιαλιστές και οι σοσιαλδημοκράτες δεν υπερασπίστηκαν τη «χρυσή» εποχή του νεοφιλελευθερισμού, προβάλλει ξανά ως απάντηση στο μοντέλο του ξέφρενου αγγλοσαξονικού καπιταλισμού.

Ο Κένεθ Ρογκόφ, καθηγητής στο Χάρβαρντ και πρώην βασικός οικονομολόγος του ΔΝΤ, του οργανισμού που επέβαλλε άλλοτε με τις συνταγές των διαρθρωτικών αναπροσαρμογών το αγγλοσαξονικό «λεσέ φερ-λεσέ πασέ», κάνει τώρα λόγο για την ανάγκη περισσότερου κοινωνικού κράτους. «Παρατηρούμε μια στροφή προς ένα περισσότερο ευρωπαϊκό, περισσότερο κοινωνικό κράτος» λέει ο Ρογκόφ.

Τα πράγματα είναι απλά: Φοβούνται ότι οι λαοί δε θα δεχτούν αυτά που τους ετοιμάζουν, και γι' αυτό τώρα εμφανίζονται "μετανοημένοι" και υπέρμαχοι του "κοινωνικού κράτους" (άλλο αν οι απολύσεις συνεχίζονται με ρυθμούς ρεκόρ).
Κάνουν δηλαδή αυτό που έκαναν πάντα: Όταν βλέπουν ότι οι λαοί δε είναι διατεθειμένοι να δεχτούν τις πολιτικές τους, βάζουν λίγο "φρένο", κάτι βέβαια που αποτελεί κατάκτηση, αλλά, όπως η ιστορία αποδεικνύει, είναι προσωρινό, μέχρι να αποκαταστήοσυν την εμπιστοσύνη του κόσμου, και μετά, πάλι τα ίδια...

Το γεγονός πάντως ότι το φετινό Νταβός συγκλήθηκε σε εποχή που ο καπιταλισμός και οι νεοφιλελεύθερες επιλογές έχουν πέσει στη μεγαλύτερη ανυποληψία των τελευταίων ετών, ανησύχησε κάποιους από την επιχειρηματική ελίτ, που βλέπουν να γίνεται όλο και δυσκολότερο να πείσουν την κοινή γνώμη για τα οφέλη της «ελεύθερης» και ανεξέλεγκτης αγοράς.

«Μη χάσουμε από τα μάτια αυτό που δημιουργεί πλούτο. Είναι οι ανοιχτές αγορές, είναι ο καπιταλισμός» δηλώνει ο γνωστός μεγιστάνας των μίντια, το αφεντικό της News Corp, Ρούπερτ Μέρντοχ.

Αν ο καπιταλισμός δημιουργεί τον πλούτο, τότε ποιος δημιουργεί τη φτώχεια? Όχι τίποτα άλλο, αλλά είχα την εντύπωση ότι η εργασία δημιουργεί πλούτο, και ο καπιταλισμός τον αναδιανέμει προς όφελος μιας μικρής μειψηφίας...

Από το φόρουμ δεν έλειψαν και οι διαπιστώσεις για την ανάγκη «νέας διακυβέρνησης». Η παγκόσμια οικονομική ύφεση ανέδειξε μία «κρίση παγκόσμιας διακυβέρνησης» είπε ο πρώην γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν, που ήταν ένας από τους έξι προεδρεύοντες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=59079772

Nobody in Davos tried to refute the prediction that the global economy is heading into a deep and long recession.

One top money market manager said: "If you believe that the world economy will turn the corner at the end of this year, or in [the first quarter] of 2010, I tell you we have not turned the corner, we can't see the corner, we don't even know where the corner is."

Another participant summed up the state of the discussion as "we don't know what to do, only that we need to do something and we need to do it fast".

http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/davos/7863684.stm

Banker + gangster = bankster
http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/magazine/7861397.stm

Πριν από ένα χρόνο η Ισλανδία ήταν πρώτη στον δείκτη ανάπτυξης του ΟΗΕ, έκτη στον κόσμο στο κατά κεφαλήν εισόδημα και οι κάτοικοί της αναδεικνύονταν από τις έρευνες ως οι ευτυχέστεροι των θνητών.

Τώρα, οι αποταμιεύσεις χάθηκαν, ο πληθωρισμός έφτασε στο 18% και μέσα σε λίγες εβδομάδες 11.500 από τους 320.000 πολίτες της έμειναν χωρίς δουλειά, σε μια χώρα που η ανεργία από μηδενική θα φτάσει φέτος στο 7,8% και στο 8,6% το 2010.

Χωρίς συναλλαγματικά αποθέματα, την κορόνα υποτιμημένη κατά 50% και την οικονομία της να γνωρίζει συρρίκνωση 9,6%, κατέφυγε στο ΔΝΤ αποδεχόμενη, έναντι ενός δανείου 2,1 δισ. δολαρίων, ένα αυστηρό πρόγραμμα λιτότητας, όπως ακριβώς η Σιέρα Λεόνε, η τελευταία στη λίστα του δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης του ΟΗΕ.

Εξοργισμένοι οι Ισλανδοί, που σπάνια παθιάζονται με την πολιτική, καταλογίζουν τώρα την ευθύνη στις κυβερνήσεις που επέβαλαν την πλήρη απελευθέρωση, προσφέροντας συγχρόνως πολιτική κάλυψη στους διαβόητους «νέους βίκινγκς».

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=38028540

SOS εκπέμπει η κτηματαγορά
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=77060860

ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΟΜΟΛΟΓΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΓΙΑ ΚΕΡΔΗ
Κάθε τράπεζα και το «καπέλο» της
ΜΟΝΟ τον τίτλο δεν δικαιολόγησε το διαφημισμένο από το κράτος και χαρακτηρισμένο «λαϊκό ομόλογο»
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=70006460

ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΠΡΟΣ... ΕΞΑΓΩΓΗ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΚΕΤΟΥ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ
Πιέζουν να τους πληρώσουμε και τα σπασμένα τους στο εξωτερικό
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=97930044

1,3 ΔΙΣ. ΠΕΡΣΙ
Ούτε ο Τειρεσίας θα μπορούσε να... μαντέψει τόσες ακάλυπτες
«Φράκαρε» η μαύρη λίστα του «Τειρεσία» το 2008, καθώς οι συνθήκες ασφυξίας, που επικράτησαν στην αγορά, είχαν αποτέλεσμα να καταγραφεί «πλημμυρίδα» ακάλυπτων επιταγών.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,dt=31.01.2009,id=30515836

Μένει ή δεν μένει, τελικά, στην Ελλάδα η Citibank; Στην αγορά, πάντως, ακούγεται ότι ο αμερικανικός μητρικός όμιλος εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να αποχωρήσει από τη χώρα.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4499680&ct=3

ΑΥΞΗΣΕΙΣ 2,6% ΚΑΙ ΚΡΥΦΟΙ ΦΟΡΟΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ
Συμπίεση μισθών, προσλήψεων
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4499670

ΦΡΕΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΑ
Εξοπλισμοί μαμούθ 5 δισ. ευρώ με απευθείας ανάθεση μέσα στην κρίση
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4499609&ct=1

Oι «Αθλιοι» των λαϊκών αγορών
Κυριακή, 01.02.09

Ανθρωποι της διπλανής πόρτας που η ανάγκη τούς έβγαλε στο δρόμο. Νέοι άνεργοι, χαμηλόμισθοι, απολυμένοι, συνταξιούχοι, μέλη μονογονεϊκών νοικοκυριών και πολλές οικογένειες αλλοδαπών που ζουν στα όρια της φτώχειας και στερούνται βασικών αγαθών αναγκάζονται να κάνουν «επιδρομές» στους κάδους απορριμμάτων των υπαίθριων λαϊκών αγορών και των σούπερ μάρκετ της γειτονιάς τους, αναζητώντας στα σκουπίδια τον «επιούσιο».

Οι άνθρωποι που ψάχνουν στα σκουπίδια το μεσημεριανό τους δεν χωρούν σε στατιστικές και νούμερα. «Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι το φαινόμενο έχει ενταθεί τον τελευταίο καιρό. Ξέρουν τα ωράριά μας και περιμένουν. Και μόλις αρχίσουμε να μαζεύουμε τους πάγκους, είναι σαν να κάνουν έφοδο σε ό,τι έχει πέσει στο δρόμο», λέει ο ιχθυοπώλης στη λαϊκή αγορά του Νέου Ηρακλείου, κ. Τρ. Τριανταφύλλου.

«Δεν έχω άλλη επιλογή. Τι να πρωτοκάνω με τα 550 ευρώ σύνταξη που παίρνω;». Επί τέσσερις δεκαετίες, η κυρία Ζωή δούλευε ως υφάντρια σε γνωστό εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας, το οποίο έκλεισε πριν από μερικά χρόνια. Από τότε η ζωή της άλλαξε ριζικά. Ανάμεσα στα χαρτόκουτα και τους κάδους απορριμμάτων ψάχνει να βρει τρόφιμα που δεν είναι σάπια. Σχεδόν κάθε Παρασκευή.

Και όταν τα περισσεύματα δεν είναι αρκετά για να «βγει» η εβδομάδα, επισκέπτεται λαϊκές και σε γειτονικούς δήμους. «Στα 64 δεν είναι εύκολο να βρεις δουλειά και αναγκάζεσαι να σκεφτείς τρόπους για να ζήσεις». Λίγο πριν έρθουν τα καθαριστικά μηχανήματα του δήμου και «σαρώσουν» τα πάντα, η κυρία Ιφιγένεια βγαίνει στη «γύρα», στην προσπάθεια να γεμίσει το καρότσι της. Φρούτα, λαχανικά, ψάρια, ακόμα και… καραμέλες αν είναι τυχερή. «Εμεινα μόνη μου, παλεύω για τα παιδιά μου. Ο άντρας μου πέθανε πρόσφατα και δικαιούμαι μόνο το 60% της σύνταξής του. Περίπου €400».

«Δεν ντρέπομαι πιά»
Λίγα μέτρα παρακάτω στην οδό Κουντουριώτου, η κυρία Παρασκευή Μινιμανίδου μαζεύει ντομάτες και μαρούλια από τα πεταμένα τελάρα στο πεζοδρόμιο. «Παλιότερα ντρεπόμουν γι’ αυτό που έκανα. Τώρα όχι. Απλά δεν μπορώ να ζητιανεύω από τα παιδιά μου είκοσι ευρώ για να ψωνίσω τα απολύτως απαραίτητα». Μοναδικό της παράπονο η άρνηση ορισμένων εμπόρων να κάνουν τα «στραβά μάτια» και να τους δώσουν ό,τι περισσεύει. «Για να τα πάρεις, πρέπει να πληρώσεις, όπως όλος ο κόσμος.
Γι’ αυτό δίνε του», μας λένε. Ανάλογες είναι οι εικόνες στη Νέα Σμύρνη, στη Δάφνη, στην Καλλιθέα, στα Πατήσια, στο Χαλάνδρι και στο Μαρούσι, υπάρχουν ομάδες ανθρώπων που τρέφονται αποκλειστικά από τους «θησαυρούς» που βρίσκουν στα σκουπίδια. Το ίδιο ισχύει και στο κέντρο της Αθήνας. Η κυρία Αμαλία Νάσιου είναι «θαμώνας» της υπαίθριας λαϊκής αγοράς στην Ομόνοια τα τελευταία δύο χρόνια. «Ερχομαι κάθε μέρα. Κοίτα, ελιές και μανταρίνια. Είναι μια χαρά». Σε λίγα λεπτά περνάει από μπροστά της ο κ. Ηλίας, οδοκαθαριστής της περιοχής. «Περίμενε», του φωνάζει. «Κάτσε να δω τι έχεις εκεί. Φέρε εδώ τα μαρούλια, μην πάνε χαμένα».

Στη «λαϊκή της απόγνωσης, όπως την αποκαλεί ο κ. Ηλίας, όταν νυχτώνει, μελαψοί μετανάστες αλλά και πολλοί Ελληνες έρχονται με φακούς και ψάχνουν στους υπονόμους για πεταμένα φρούτα, λαχανικά, αλλά και κέρματα που έπεσαν κατά λάθος από τους εμπόρους. Εχω δει άτομα που καταφέρνουν να βγάλουν μέχρι και είκοσι ευρώ τη βραδιά».

Ακόμα και τα κοντέινερ έξω από τη Βαρβάκειο αγορά στην οδό Σοφοκλέους αποτελούν επιλεγμένο «στόχο» ατόμων «ενός κατώτερου θεού». «Τους τελευταίους μήνες οι περαστικοί κάνουν έφοδο στα πεταμένα κρέατα.

Γύρω στις τρεις το μεσημέρι που κλείνει η αγορά, μαζεύονται εδώ άνθρωποι όλων των ηλικιών και δεν αφήνουν τίποτα να πάει χαμένο. Μόλις έφυγε μία αξιοπρεπής κυρία, παίρνοντας μαζί της φτερούγες κοτόπουλου και αρκετή ποσότητα χοιρινού.

Είπε ότι τα χρειάζεται για το σκύλο της. Ετσι λένε όλοι. Κανείς όμως από εμάς δεν πιστεύει κάτι τέτοιο», δηλώνει ο οδοκαθαριστής στο Δήμο Αθηναίων, κ. Ν. Φαραγιάννης.

Η ζωή στα σκουπίδια

«Επιστρέφουμε σε εικόνες της μεταπολεμικής Ελλάδας του ’50 και ’60. Ο κόσμος δίνει σκληρή μάχη για επιβίωση, όπως και τότε. Το 22% του πληθυσμού φλερτάρει με τα όρια της φτώχειας και καταφεύγει σε περιοχές που ευημερούν για να βρει τροφή, εκεί που ξέρει ότι ο κόσμος καταναλώνει αρκετά. Στο Νέο Ηράκλειο και στο Μαρούσι είναι πιο πιθανό να συναντήσεις τέτοιες φυσιογνωμίες, παρά στο κέντρο της Αθήνας», αναφέρει η αντιπρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου Καταπολέμησης της Φτώχειας, κυρία Κατερίνα Πούτου. Στις ΗΠΑ τούς αποκαλούν dumpdivers ή freegans. Ανθρωποι που ποτέ δεν αγοράζουν είδη διατροφής, αλλά τα παίρνουν από τα σκουπίδια. Στη καθημερινή ζωή των Αμερικανών, η διατροφή από κάδους απορριμμάτων έχει πάρει τη μορφή μαζικού κινήματος «ενάντια στη σπατάλη». Το freeganism έχει ως στόχο τη μεγαλύτερη δυνατή αξιοποίηση του περιεχομένου των σκουπιδιών και οι «υποστηρικτές» του κινήματος δεν «ψαρεύουν» τα «προς το ζην» από ανάγκη, αλλά για λόγους ιδεολογικούς. Με τα «λάφυρα» των σκουπιδιών, οι «ελεύθεροι χορτοφάγοι» οργανώνουν γεύματα σε όσους το επιθυμούν. Το freeganism ξεκίνησε ως ακτιβιστική οικολογική κίνηση και σταδιακά παγιώθηκε ως έκφραση της οικονομικής κρίσης των καιρών μας.

«Στην Ελλάδα, αν και ποτέ δεν οργανώθηκε κίνημα, το φαινόμενο αναζήτησης τροφής από τα σκουπίδια είναι γνωστό από το 1952. Ωστόσο, λόγω οικονομικής κρίσης έχει ενταθεί τους τελευταίους μήνες. Αν και δεν έχουν καταγραφεί επίσημα αριθμητικά στοιχεία που να εκφράζουν τον αριθμό των ατόμων που καταφεύγουν σε αυτές τις μεθόδους σίτισης, το προφίλ τους είναι γνωστό. Ανθρωποι που ζουν στα όρια της οικονομικής ανέχειας, αλλοδαποί που μένουν παράνομα στη χώρα μας, ακόμα και χρήστες ναρκωτικών ουσιών», εξηγεί ο αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης και πρόεδρος του Ιδρύματος Αστέγων κ. Λ. Σκιαδάς.

http://www.e-tipos.com/newsitem?id=73271

Κάθε λογής τοκογλύφους και αετονύχηδες ξαναέβγαλε στον αφρό η οικονομική κρίση και το κλείσιμο της στρόφιγγας των δανείων από τις τράπεζες.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8400&pubid=2324788

Στο ναδίρ ο τζίρος, στο ζενίθ τα «φέσια»
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8777&pubid=2324753

Αγνοούνται 24.000 εφάπαξ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8777&pubid=2324786

Πονοκέφαλοι για τον Σαρκοζί
Κυριακή, 01.02.09

Το γαλλικό κράτος παρέλυσε για άλλη μία φορά στο όνομα της πρώτης «γενικής απεργίας» του 2009, απόρροια της συσσωρευμένης δυσαρέσκειας που έχει εξαπλωθεί σε όλους του τομείς του δημόσιου γίγνεσθαι. Και ενώ η είσοδος στη νέα χρονιά συνοδεύτηκε από μια σειρά μεταρρυθμίσεων και ένα μίνι κυβερνητικό ανασχηματισμό, η δυσαρέσκεια των Γάλλων πολιτών γιγαντώνεται μέρα με τη μέρα.

Στο παρελθόν είχαν ήδη καταλογιστεί στο Γάλλο πρόεδρο «καταπιεστική φρενίτιδα» και «πανταχού παρουσία». Προσφάτως όμως γαλλικά δημοσιεύματα τον αποκάλεσαν «απειλή των δημόσιων ελευθεριών»!

Οι περιβόητες «ζωτικές μεταρρυθμίσεις», οι οποίες αποτελούν νέα πρόκληση για τον ίδιο, θίγουν τα δικαιώματα και των πολιτών. Ενδεικτικό το πρόσφατο εξώφυλλο του περιοδικού «Telerama»: «Η υπερβολική ασφάλεια βλάπτει σοβαρά την ελευθερία»!

Τα μέτωπα εγχώριου πολέμου πολλαπλασιάζονται διαρκώς για τον υπερδραστήριο πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, καθώς το 69% των Γάλλων τάχθηκε με την κοινωνική διαμαρτυρία. Εκπαιδευτικοί, ερευνητές, εργαζόμενοι των νοσοκομείων, τραπεζών και μέσων μαζικής μεταφοράς συνασπίστηκαν για να εκφράσουν είτε την αγανάκτησή τους για τις εν λόγω μεταρρυθμίσεις είτε την
αγωνία τους για την επικείμενη ανεργία, καθώς και τη μείωση της αγοραστικής τους δύναμης.

Παράλληλα, στη γαλλική Βουλή επικρατεί πλέον κλίμα «βροχής καταπιεστικών νόμων», όπως αναφέρουν τα σχετικά δημοσιεύματα!

Περίοδος αμφισβήτησης
Ισως ο Νικολά Σαρκοζί καλείται να αντιμετωπίσει την περίοδο της μεγαλύτερης κοινωνικής αμφισβήτησης από την ημέρα της εκλογής του, δεδομένου πως, για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της θητείας του, δικαστήρια, αεροδρόμια, τράπεζες, νοσοκομεία έβαλαν για μία ολόκληρη μέρα λουκέτο!

Το ιδιαίτερα ευαίσθητο ζήτημα της Εκπαίδευσης, που συγκεντρώνει δυσαρεστημένους καθηγητές, γονείς και μαθητές, αποτελεί αναμφίβολα προτεραιότητα για το Γάλλο πρόεδρο, καθώς η ανησυχία για μια ενδεχόμενη κοινωνικοπολιτική κρίση «παρόμοια της ελληνικής» προβάλλεται από τα γαλλικά Μέσα Ενημέρωσης.

Υπό ηλεκτρισμένο κλίμα καλείται ο Γάλλος πρόεδρος να αντιμετωπίσει και τη Συνδικαλιστική Ενωση Δικαστικών, που του καταλογίζει υπέρμετρη εξουσία και αυθαίρετες αποφάσεις. Το υπουργείο Δικαιοσύνης υπό την ηγεσία της Ρασιντά Ντατί συνεχίζει να κλυδωνίζεται, ενώ η επικείμενη αποχώρησή της από τα υπουργικά της καθήκοντα εξαιτίας της συμμετοχής της στις προσεχείς ευρωεκλογές φαίνεται να ανακουφίζει τον Νικολά Σαρκοζί.

Παράλληλα, ο «ακούραστος πρόεδρος» καλείται να αντιμετωπίσει την ανεπάρκεια του νοσοκομειακού και ψυχιατρικού τομέα, παρακολουθώντας πια να καταρρέει υπό την προεδρία του το περίφημο γαλλικό Κράτος Πρόνοιας, καθώς έχουν πληγεί σημαντικά οι τομείς της Υγείας, της
Εκπαίδευσης και της Δικαιοσύνης. Οσο για το μικρό γενναίο μέτωπο εξεγερθέντων δημοσιογράφων που αντιτίθενται στις αποφάσεις του προέδρου έπειτα από τις μεταρρυθμίσεις που αφορούν τα MΜΕ, είναι μάλλον το πλέον αντιμετωπίσιμο, δεδομένου πως παρά τις διαδηλώσεις και τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων -κατά κύριο λόγο του κρατικού καναλιού France 3- έχει ουσιαστικά επιτευχθεί ήδη η εγκαθίδρυση μιας σχέσης εξάρτησης μεταξύ της ενημέρωσης και του κράτους. Το σχέδιο υποστήριξης του γαλλικού Τύπου επισφραγίζει άλλωστε αυτή τη σχέση ελέγχου της ενημέρωσης από το νέο τους «προστάτη».

Πολλαπλά λοιπόν μέτωπα που χρήζουν αντιμετώπισης από έναν πρόεδρο «πανταχού παρόντα και όχι ενός βασιλιά τεμπέλη», όπως τον είχε χαρακτηρίσει προσφάτως το περιοδικό «Le Point».
Προοιωνίζεται συνεπώς ένα συγκρουσιακό 2009 για την πολιτική ηγεσία της χώρας, αφού το καλωσόρισμα της νέας χρονιάς από τη μεριά των Γάλλων πολιτών ήταν «η γενική απεργία της μαύρης Πέμπτης», μια λαϊκή πολιτική πράξη και σίγουρα μια ακόμα νέα πρόκληση για τον υπερδραστήριο πρόεδρο.

Ξυπνά μέσα του τον… Τσε
Χαρακτηρίστηκε από τα γαλλικά ΜΜΕ ως «η αριστερή συνείδηση του προέδρου». Η γυναίκα που συμπληρώνει ένα χρόνο αυτές τις ημέρες ως η επίσημη οικοδέσποινα των Ηλυσίων, έχει τη μεγαλύτερη επιρροή στη Γαλλία. «Η θέση της είναι τεράστια», όπως έχει διαβεβαιώσει πολλάκις ο Γάλλος πρόεδρος, παραδεχόμενος πως «προσδίδει μεγάλη σπουδαιότητα» σε ό,τι του λέει και πως «οι συλλογισμοί της διευρύνουν την οπτική του γωνία, τη σκέψη του». Για να προσεγγίσει κανείς τη σκέψη του Νικολά Σαρκοζί πρέπει να προσέξει το ρόλο της συζύγου του, «της τραγουδίστριας που κατάφερε να κάνει τη φωνή της να ακουστεί στον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το περιοδικό «Le Point». Η καρδιά της χτυπάει, ωστόσο, ακόμα «αριστερά»! Η ίδια στις συνεντεύξεις της δηλώνει περήφανη που είναι Γαλλίδα, τονίζοντας πως ο σύγχρονος ήρωάς της είναι ο Νικολά Σαρκοζί! Σύμφωνα, δε, με τον αγγλόφωνο Τύπο, ξυπνά στον άντρα της «τον Τσε που κρύβει μέσα του»! Η προπαγάνδα των κυβερνώντων γίνεται ολοένα και πιο υποτιμητική για τη νοημοσύνη του λαού

http://www.e-tipos.com/newsitem?id=73266

ΔΝΤ: Λήψη δανείου $100 δισ. από Ιαπωνία και έκδοση ομολόγων

Στη λήψη δανείου από την Ιαπωνία ύψους 100 δισ. δολαρίων θα προχωρήσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ενώ παράλληλα εξετάζει και την έκδοση, για πρώτη φορά στην ιστορία του, ομολόγων σε μια προσπάθεια διπλασιασμού των οικονομικών πόρων που διαθέτει, από τα 250 δισ. δολάρια στα 500 δισ. δολάρια, για την αντιμετώπιση της διεθνούς ύφεσης.

Το ΔΝΤ δεν κινδυνεύει να ξεμείνει από χρήματα δήλωσε στη Wall Street Journal ο αναπληρωτής διευθυντής John Lipsky, αν και έχει δεσμευτεί για την παραχώρηση δανείου συνολικού ύψους 50 δισ. δολαρίων στο Πακιστάν, στην Ισλανδία και σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης

http://www.capital.gr/news.asp?Details=666857

Η πτώση των τιμών κατοικίας στις ΗΠΑ εξανεμίζει περιουσίες
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_31/01

Oι χρεοκοπίες εκτινάσσουν τις αμοιβές των δικηγόρων

Eως και 1.110 δολάρια την ώρα ζητούν ως αμοιβή οι συνεργάτες του δικηγορικού γραφείου Kirkland & Ellis, στο οποίο στεγάζεται και ο πρώην εισαγγελέας Κεν Σταρ, για να διευθετήσουν υποθέσεις που σχετίζονται με χρεοκοπίες. Σημειώστε, επίσης, ότι ο ρυθμός με τον οποίο ανακύπτουν οι πιστωτές είναι πιο αργός, στο πλαίσιο της αναδιαρθρώσεως των δραστηριοτήτων τους, λόγω της οικονομικής ύφεσης.

Συγκεκριμένα, το δικηγορικό γραφείο Kirkland ζήτησε ως ανώτατη αμοιβή 18,50 δολάρια ανά λεπτό της ώρας για να δώσει συμβουλές στην Tronox Inc. αναφορικά με την υπόθεση της χρεοκοπίας της. Αυτό διαπιστώνεται από έγγραφα που κατετέθησαν στις 26 Ιανουαρίου, σε δικαστήριο του Σικάγου.

Οι αμοιβές των δικηγόρων που είναι ειδικευμένοι σε θέματα χρεοκοπίας αυξάνονται τέσσερις φορές πάνω από το ποσοστό του πληθωρισμού, όπως δήλωσε προσφάτως η Λιν Λοπούκι, καθηγήτρια της Νομικής στο πανεπιστήμιο του Λος Αντζελες. Oπως τονίζει, η επιδείνωση της οικονομίας φέρνει χρεοκοπίες και αυτό επιτρέπει στους δικηγόρους να αυξάνουν διαρκώς τις αμοιβές τους.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_3

Από το εμπόριο ναρκωτικών, τα χρήματα που έσωσαν κάποιες τράπεζες, δηλώνει ο ΟΗΕ
http://www.tvxs.gr/v4339

Την ανησυχία της ότι η διεθνής οικονομική κρίση πιθανόν να οδηγήσει σε κοινωνικές αναταραχές εξέφρασε η υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Κριστίν Λαγκάρντ, μιλώντας στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, που διεξάγεται στο Νταβός.
Ανησυχούν, γιατί οι λαοί ήδη έχουν αρχίσει να βγαίνουν μαζικά στους δρόμους

«Η παρούσα κατάσταση ενέχει δύο σημαντικούς κινδύνους: την κοινωνική αναταραχή και τον προστατευτισμό», δήλωσε η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών.

http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/01/31/1623689.htm

Protesters rally in Mexico City
http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/7862294.stm

Με την όπισθεν η Ρωσία
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=3679516

Thousands protest across Russia
http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/7862370.stm

Πεδίο μάχης η Γενεύη
1 Φεβρουαρίου 2009, 13:21

Πανικός επεκράτησε το Σάββατο στο κέντρο της Γενεύης, όπου εκατοντάδες άνθρωποι διαδήλωσαν ενάντια στην οικονομική πολιτική που ακολουθούν οι συμμετέχοντες στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ που πραγματοποιήθηκε στο Νταβός της Ελβετίας.

Με πανό που έγραφαν «Εσείς είστε η κρίση», οι διαδηλωτές πέταξαν χιονόμπαλες στους αστυνομικούς και κατάφεραν να φτάσουν μέχρι τον περίβολο του ξενοδοχείου Ζέεχοφ, όπου διεξαγόταν το Φόρουμ.

Οι αστυνομικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν δακρυγόνα και κανόνια νερού, για να διαλύσουν το πλήθος. Συνολικά έγιναν 60 προσαγωγές για εξακρίβωση στοιχείων χωρίς να υπάρξει κάποια σύλληψη.

Στο Νταβός, μία ομάδα διαδηλωτών έκαναν πορεία μέσα στο χιόνι κρατώντας πανό με την επιγραφή «Όχι στο Παγόσμιο Οικονομικό Φόρουμ».

http://www.zougla.gr/news.php?id=22441

sonic

01-02-09, 22:24

ciaoant1 βάζε spoilers αντι για quote, μπλα , μλπα για να είναι πιο ευανάγνωστα στα ποστ σου και να μην χάνονται και τα ποστ των άλλων.

ciaoant1

01-02-09, 22:32

Καλά, θα προσπαθήσω

sonic

01-02-09, 22:34

Αφού βάζεις quote, το ίδιο είναι τα spoiler.

ciaoant1

02-02-09, 19:17

http://epicurus2day.blogspot.com/2009/02/blog-post.html
O παρακάτω πίνακας είναι από τους Birinyi Associates και δείχνει την πρόβλεψη για το παγκόσμιο ΑΕΠ το 2009.
http://3.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/SYXWDKQzKqI/AAAAAAAAAlw/wNJNugnIc3o/s320/2009+GDP+Forecasting+Map.jpg
Το 2009 θα είναι μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα χρονιά από πολλές απόψεις για τις αγορές κυρίως, αλλά και για την πραγματική οικονομία. Το 2009 θα φανεί ξεκάθαρα εάν ό,τι ξεκίνησε από το 2007 ως μια οξεία πτώση θα είναι και μια οξεία διόρθωση ενός μεγαλύτερου εν εξελίξει μακροχρόνιου bull market, ένας "συνήθης" οικονομικός πανικός ή η αρχή της οδυνηρότερης οικονομικής κρίσης των τελευταίων 3 αιώνων.

Αυτές είναι, καλώς ή κακώς, οι 2 ανταγωνιζόμενες απόψεις.

Δείτε από την ίδια πηγή την συγκριτική διαγραμματική απεικόνιση της έως σήμερα υποχωρησης του τραπεζικού τομέα με αυτή την Μεγάλης Ύφεσης του 1929. Είναι προφανές ότι οι επιπτώσεις εκείνου του Depression υπήρξαν 20ετούς διάρκειας, δημιουργώντας μια "βάση" ίσης διάρκειας στον συγκεκριμένο δείκτη, όπου ως βάση εσείς εννοείστε διαδοχικές υφεσεις.
http://3.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/SYXXhqOBMVI/AAAAAAAAAl4/pNajOQm9V-0/s320/Banks1930_2007-9.jpg
Μέχρι στιγμής η πτώση ομοιάζει. Μόνο που στην παρούσα φάση η πτώση δεν φαίνεται ολοκληρωμένη. Και επίσης, η κρίση έχει παγκόσμια χαρακτηριστικά όπως μαρτυρά και η εκτόξευση των CDS (στα οποία παλαιότερα έχουμε αναφερθεί) (http://epicurus2day.blogspot.com/2008/11/cds.html) τα οποία ασφαλίζουν τα μέσης (5ετούς) διάρκειας κρατικά ομόλογα. Διαβάστε καλά τον πίνακα. Δείτε τις χώρες που είναι στο κόκκινο. Την σειρά κατάταξης τους. Την διαφορά από πέρυσι έως φέτος. Όπου πχ η Αργεντινή για $10.000 χρέους επιβαρύνονταν με $460,7 "ασφάλιστρα". Στο τέλος του 2008 έφτασαν για τα ίδια $10.000 να αναλογούν περίπου $4.000 "ασφάλιστρα". Απίθανα πράγματα...
http://1.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/SYXWDK9NLFI/AAAAAAAAAlg/FehIQeSx6Yw/s320/Country+Default+Risk.png
Η Ελλάδα, σε αντίστοιχες τιμές βρισκόταν στα $22.1 πέρυσι και στα $238 τώρα ανά $10.000 χρέους. "Μόλις" 10 φορές περισσότερα. Δείτε ότι η μισή Ε.Ε. είναι επιεικώς "επίφοβη". Και μιλάμε για την Ιρλανδία, το Βέλγιο, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Αυστρία, την Πορτογαλία, τη Γερμανία... Τα δικά μας πολιτικά κοράκια βεβαίως, αυτοί οι οποίοι δημιούργησαν το Ελληνικό οικονομικό καρναβάλι τις 3 τελευταίες δεκαετίες, μιλάνε για ευθύνες του Χ ή του Ψ και ¨εκλογές¨ και τα τοιαύτα. "Άσχετος ή βλαξ το ίδιο επικίνδυνος".

Δείτε ότι η Τουρκία, η Βουλγαρία, η Ρωσσία, είναι σε ακόμα (αρκετά έως πολύ) χειρότερη θέση από την χώρα μας. Στις χώρες αυτές οι Έλληνες gurus των Τραπεζών μας "αναπτύχθηκαν", επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά, τζογάροντας 20,30,40 φορές περισσότερα από τα ίδια κεφάλαια τους και πολύ περισσότερα από τις καταθέσεις σας σε αυτές. Και αναπτύχθηκαν με τις προτροπές μεγαλοσχημόνων τύπου κ. Γκαργκάνα, πρώην Διοικητη της ΤτΕ και τώρα Αντιπροέδρου της ΕΚΤ. Σαν κι αυτήν στο Ένθεσις (http://www.enthesis.net/index.php?news=169)το 2006.
http://1.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/SYXkwlw3PYI/AAAAAAAAAmQ/Xq0Bpb5HiMY/s320/Γκαργκάνας+-+Ελλ+τράπεζες.png
Και τις διαβεβαιώσεις του αντικειμενικού παρατηρητηρίου, της ΤτΕ
http://3.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/SYXkwtGVc6I/AAAAAAAAAmI/NX9t1zTtUYA/s320/ΤτΕ+ασφαλείς.png
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι ελληνικές τράπεζες ρίσκαραν σε ένα ασταθέστατο περιβάλλον με σκοπό να φουκώσουν τα ήδη φουσκωμένα χαρτοφυλάκια δανειών τους και προφανώς να αυξήσουν τα "κέρδη" και το "ενεργητικό" τους, βασιζόμενοι στον εταιρικό/λογιστικό παραλογισμό, το ποσό που τους χρωστούν (βλ. δάνεια) να το εγγράφουν ως ενεργητικό, βρέξει-χιονίσει. Και έτσι να θεωρούνται "εύρωστες". Για ποιον λόγο;

Μα για το συμφέρον των μεγαλομετόχων τους, οι οποίοι κατείχαν μετοχές των εταιρειών αυτών σε υποπολλαπλάσιες τιμές από την χρηματιστηριακή τους αξία. Και οι οποίοι απολάμβαναν τις επιστροφές κεφαλαίου και τα πλουσιοπάροχα μερίσματα που τους επεφύλασσαν τα πειθήνια ΔΣ στα οποία συμμετείχαν είτε οι ίδιοι είτε "δι' αντιπροσώπου".
Ένας από αυτούς, ο Ανδρέας ο Βγενόπουλος, "καπιταλιστής original και όχι γιαλαντζί" κατά προσφιλή του έκφραση, έβαλλε κατά του επάρατου Ελληνικού Κράτους και Δημοσίου, εμφανιζόμενος σε κάθε είδους έντυπο, παράθυρο, ή εξώπορτα των Ελληνικών ΜΜΕ. Με ιδιαίτερη χαρά "εισήλθε" και στα αθλητικά δρώμενα, ανακηρυσσόμενος πλέον στον πολιτικο-οικονομικο-αθλητικό μας passepartout.
http://2.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/SYXWC6czhmI/AAAAAAAAAlY/nxH8znar_j8/s320/ΜΙΓ+Div_Returns.png
Η εταιρεία του κ. Αντιπροέδρου, η MIG, πρόλαβε να δώσει μερίσματα και επιστροφές κεφαλαίου ρεκόρ το 2007. Τι τύχη... Πρόλαβε, να πρωταγωνιστήσει σε "περίεργες" χρηματιστηριακές εκρήξεις και άλλα τινά, στην υπόθεση με τον ΟΤΕ και την Deutsche Telecom υπό τις ευλογίες του "επάρατου ελληνικού δημοσίου". Γενικώς και ευτυχώς, "πρόλαβε" σε πολλά.

Αν κάποιος καταφέρνει να συγκρατεί την οργή του, διεισδύοντας στον μαγικό κόσμο των διεφθαρμένων ενστίκτων, όπως τα χαρακτήριζε ο Αριστοτέλης, μόνο να γελάσει μπορεί με αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι συνεχιστές και "επιχειρηματικοί απόγονοι" όσων ΕΠΕΒΑΛΑΝ αυτό ακριβώς το τραπεζικό σύστημα, αυτών που ΕΠΕΒΑΛΑΝ τα κράτη να είναι υποχείρια τους με τον δανεισμό και που ΠΡΟΕΒΑΛΑΝ σαν απόλυτο πρότυπο την κατανάλωση και την κατοχή, ως δείγμα κοινωνικής υπεροχής και υπέρτατης "μαγκιάς" και καταξίωσης.

Αυτοί οι οποίοι διακατέχονται αενάως από τα απόλυτα βουλιμικά και εξουσιαστικά κίνητρα, για να πορεύονται στον μάταιο τούτο κόσμο.
Πώς μπορείς να κάνεις πολιτική, ως τραπεζίτης, όταν αυτά σου είναι γνωστά;
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Μπορείς και θα μπορείς όσο δεν είναι (γνωστά) στους άλλους.
Και "δεν θα είναι ποτέ". Διότι έχεις τα μέσα, έχεις το χρήμα, έχεις σαφή σκοπό.
http://2.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/SYXkwjoU5cI/AAAAAAAAAmY/5DHLEFTnQz4/s320/κέρδη+ρεκόρ.png
Και όσο θα βγάζουν τον σκασμό για την πραγματικοτητα, αυτοί που τάχα ενημερώνουν κρατώντας στο ένα χέρι την "δημοσιογραφική τους πένα" ή πενία και στο άλλο το πουγκί των εσόδων από τις διαφημίσεις και τις "ευγενικές χορηγίες" σου, θα είσαι ασφαλής, φίλε ανώνυμε τραπεζίτη.
http://4.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/SYXkwobyt0I/AAAAAAAAAmA/xqPxIEJKX04/s320/ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ+αλώνουν.png
Εκτός κι αν νομίζεις ότι θα είσαι. Όπως νόμιζες ότι είσαι "εύρωστος" 1 χρόνο πριν και τώρα παρακαλάς να σε δανείσουν οι φορολογούμενοι με "πακέτα διάσωσης". Ο μόνος τρόπος για να τους πείσεις, είναι φυσικά ένας: "Φταίει το κράτος". Μόνο που το κράτος, είμαστε εμείς. Τι περίεργο λοιπόν να δικαιώνουμε και να χρηματοδοτούμε κάποιον που μας κατηγορεί. Nά 'ταν το μόνο παράλογο...
http://epicurus2day.blogspot.com/2009/02/blog-post.html

Βαλκανικό αδιέξοδο τρομάζει τις τράπεζεςΕ εντάξει μωρέ, όσο πληρώνουν τα "κορόιδα" πάντως, και χωρίς πολλές-πολλές διαμαρτυρίες, δεν υπάρχει και μεγάλο πρόβλημα. Τα "πακέτα διάσωσης" να' ναι καλά...
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4499857&ct=3

ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΘΑ ΠΡΟΣΦΥΓΕΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΕΧΥΡΟ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΟΜΟΛΟΓΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΔΑΝΕΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΤ
Ο δανείσας 28 δισ. ευρώ του δανείσαντος 5 δισ.

Σε δανεισμό εκτός επισήμου προγράμματος αναγκάζεται να προσφύγει το υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να καλύψει τις «μαύρες τρύπες» του προϋπολογισμού.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους μελετά να προσφύγει στην έκδοση ομολόγου με ιδιωτική τοποθέτηση (private placement) από όμιλο ελληνικών και ξένων τραπεζών. Το Δημόσιο αναγκάζεται να «προσφύγει» στις τράπεζες για να βελτιώσει τη δική του ρευστότητα αφού προηγουμένως αυτές, έχοντας «δανειστεί» τα 28 δισ. ευρώ από το Δημόσιο με τη μορφή ομολόγων, έχουν εξασφαλίσει επαρκείς πόρους βάζοντας τα ομόλογα αυτά ενέχυρο στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ετσι, για φέτος ο συνολικός δανεισμός του Δημοσίου φαίνεται ότι θα ξεπεράσει τα 50 δισ. ευρώ.
Με "δημοκρατικές" διαδικασίες...
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=13815436

Chinese migrant job losses mount
Chinese migrant job losses mount
Migrant workers are losing city jobs faster than expected

China says 20 million migrant workers have lost their jobs during the economic downturn - three times greater than had been suggested previously.

A survey carried out in 15 provinces suggests around 15% of the total migrant labour pool is now unemployed.

Each year between five and seven million new workers from rural areas come to China's biggest cities looking for work.

They join a migrant worker labour pool estimated at around 130 million.

There are fears that large numbers of unemployed workers could lead to social unrest.

Economic malaise

"If we put these figures together, we have roughly 25 to 26 million rural migrant workers who are now coming under pressure for employment," said Chen Xiwen, the director of the Central Rural Work Leading Group.

Mr Chen provides advice for China's leaders on policy for the countryside, where an estimated 750 million people live.

His researchers visited around 150 villages across the country to try to build an accurate picture of how the economic malaise here is spreading.

The data they collected suggests the number of migrant workers now unemployed is far higher than that suggested by the director of the National Bureau of Statistics last month.

Migrants returning to the cities after New Year may find there are no jobs

Ma Jian Tang told reporters in January he thought roughly 5% of the country's 130 million migrant workers had returned to their villages after losing their jobs.

The situation varies across the country. A recent report in the respected Chinese current affairs magazine Caijing suggested one in 10 workers from Guangxi, a poor province in the south of China, next to Guangdong, had returned home unemployed.

The magazine found the situation was almost as bad in Hubei in central China.

Preventing unrest

The fear, of course, is that large numbers of unhappy unemployed workers in rural areas could cause trouble.

"Maintaining stable and quite fast economic development is the main task for 2009's economic work," said China's security chief Zhou Yongkang according to a report in the Chinese Communist Party journal Seeking Truth.

Officials have been told to do what they can to "nip problems in the bud" - to try to resolve them before they can provoke protests.

A new government document setting out rural policy for the year ahead warns that this year it will be hard to improve the incomes and lives of farmers, because "shocks to agricultural and rural development are constantly emerging".

That worries officials because China wants to boost domestic consumption to try to bolster flagging economic growth.

Rural incomes have been rising for five years, and that has helped to prop up the demand for goods that years ago rural households might have gone without.

Remittances from family members working in the cities have played an important part in the improvement of living standards in the countryside.

The government's 4,000bn yuan ( $586bn, £412bn) stimulus package announced last autumn includes plans to extend the electricity grid, subsidise the purchase of domestic appliances and extend rural access to healthcare and spending, but some economists are not sure that that will be enough to persuade people to spend.

And they warn even this estimate of the numbers of unemployed migrant workers could be on the conservative side.

The true picture may be considerably worse.
Καιβέβαια είναι, τα νούμερα μαγειρεύονται εδώ και χρόνια. Άσε που, ειδικά στην περίπτωση της Κίνας, και ειδικά των αγροτικών και σχετικά απομονωμένων περιο΄χων της, υπάρχουν αμέτρητοι άνθρωποι που "δεν υπάρχουν" επίσημα. Στην Κίνα ισχύουν αυστηροί νόμοι που επιβάλλουν όριο στο πόσα παιδιά μπορεί να γεννήσει κάποιο ζευγάρι, ώστε να πριοριστεί ο πληθυσμός. Είναι προφανές, έστω και αν η προπαγάνδα των κυρίαρχων ΜΜΕ το αποκρύπτει, ότι αυτό το πράγμα είναι από δύσκολο έως αδύνατο να τηρηθεί σε μια χώρα τόσο μεγάλη. Υπάρχουν εκταομμύρια άνθρωποι που γεννήθηκαν αλλά δεν είναι δηλωμένοι πουθενά στις επίσημες λίτες και καταλόγους του κράτους
http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/7864293.stm

Chinese spending creates deficit
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7865397.stm

Βαρύ το τίμημα της ανάπτυξης στην Κίνα
ένα παιδί με γενετικά προβλήματα γεννιέται πλέον στη χώρα κάθε 30 δευτερόλεπτα.
η έκθεση του πληθυσμού εκείνων των περιοχών στο διοξείδιο του νατρίου και στο μονοξείδιο του άνθρακα σχετίζεται με την εμφάνιση των προβλημάτων στα νεογέννητα.
Η περιοχή με το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η επαρχία Σανζί, εκεί όπου «χτυπά η καρδιά» της κινεζικής βιομηχανίας άνθρακα
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=73379

Καλπάζει η ανεργία στη Γαλλία
http://www.zougla.gr/news.php?id=22542

Corporate gloom hits Tokyo shares
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7864600.stm

Ιανουάριος μαυρίλας στη Γουόλ Στριτ: -8,8%
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=58681484

Το ρούβλι κατρακυλά, οι Ρώσοι πτωχαίνουν
2 Φεβρουαρίου 2009, 13:54

Κάτω από το στόχο των 36 ρουβλίων, ανά δολάριο υποχώρησε σήμερα το ρωσικό νόμισμα, «αφαιρώντας» από τους Ρώσους τα «κέρδη» των τελευταίων ετών και βυθίζοντας τη ρωσική οικονομία στην αβεβαιότητα.

Το ρούβλι βρέθηκε να υποχωρεί έως και 1,7% στα 36,3550 δολάρια ανά δολάριο, επίπεδο που είναι το χαμηλότερο από τον Ιανουάριο του 1998.

Ουσιαστικά πρόκειται για επιστροφή στην «εποχή Γιέλτσιν», τόσο για τους πολίτες, όσο και για τους επιχειρηματίες της Ρωσικής επικράτειας, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.

Υπενθυμίζεται πως στις 22 Ιανουαρίου ο Ignatiev είχε τονίσει πως η Κεντρική Τράπεζα θα προσπαθούσε να τη κρατήσει τη σχέση των 41 ρουβλιών έναντι καλαθιού δολαρίου-ευρώ, που πρακτικά σημαίνει 36 ρούβλια ανά δολάριο. Το νόμισμα διολίσθησε 0,9% στα 40,6289 έναντι καλαθιού νομισμάτων, ενώ υποχώρησε 0,6% έναντι του ευρώ στα 46,0681 ρούβλια.

Σημειώνεται πως η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας έχει υποτιμήσει 20 φορές το εθνικό νόμισμα της χώρας από τα μέσα Νοεμβρίου, διευρύνοντας το εύρος συναλλαγών του. Η νομισματική αρχή έχει αντλήσει πάνω από το ένα τρίτο των συναλλαγματικών αποθεμάτων της από τον Αύγουστο για να στηρίξει το ρούβλι, και μάλιστα χωρίς μεγάλη επιτυχία.

http://www.zougla.gr/news.php?id=22574

Nowhere to hide for tax havens? Τέλος στους "φορολογικούς παραδείσους"? Και τώρα που θα βάζουν τα λεφτά τους οι κροίσοι και οι μαφιόζοι?
Her Majesty's government is broke - a record £44bn in the red - and yet one estimate is that the taxman loses £18.5bn a year thanks to tax haven abuse.
http://news.bbc.co.uk/panorama/hi/front_page/newsid_7858000/7858253.stm

«Πόσο θα 'θελα να ήμασταν στη Γαλλική Επανάσταση, και εμείς οι πληβείοι να ορμούσαμε τα γραφεία...».
Βυθιζόταν το πλοίο κι έφτιαχνε το σαλόνι

Ο ΤΣΑΡΛΣ ΓΚΑΣΠΑΡΙΝΟ (φωτ.) είναι εκ των αρχισυντακτών του ιντερνετικού και τηλεοπτικού δικτύου CNBC, έμπειρος οικονομικός συντάκτης (εργαζόταν παλιότερα στο Newsweek) και έχει αποκαλύψει τον τελευταίο καιρό πολλές «ζουμερές» ιστορίες για τα κατορθώματα των λεγόμενων golden boys, «χρυσών αγοριών», του αμερικανικού και όχι μόνον, χρηματοπιστωτικού συστήματος. Πριν από μία εβδομάδα περίπου, σε ένα λεπτομερέστατο, αποκλειστικό του ρεπορτάζ στο ειδησεογραφικό site «The Daily Beast» (www.thedailybeast.com), που μεταφράζεται ως «Το Ημερήσιο Κτήνος» ή και «Θηρίο», αποκάλυψε μία ακόμη ιστορία απίστευτης απληστίας μερικών εξ εκείνων των επηρμένων μάνατζερ της Ουόλ Στρητ, που βοήθησαν στη διάλυση τραπεζικών κολοσσών της Αμερικής και στη συνακόλουθη παγκόσμια οικονομική κρίση.

Η ΚΑΠΟΤΕ θρυλική επενδυτική τράπεζα Merill Lynch, έχοντας στο τιμόνι της «κάποιον Τζον Θέιν», γράφει ο Γκασπαρίνο, «είχε μαζέψει τόσα τεράστια μηδενικά στους ισολογισμούς της, που θα είχε περάσει σε εκκαθάριση από τον Δεκέμβριο εάν δεν συγχωνευόταν με την Bank of America». Ηταν ένας γάμος-σοκ για την τελευταία, καθώς λίγο μετά τη συγχώνευση έμαθε πως η Merill Lynch «ήταν μέσα, άλλα 15 δισ. δολάρια». Και τότε, όπως γράφει ο Γκασπαρίνο, «στις λίγες μέρες του Δεκεμβρίου που ο Θέιν (φωτ.) ήταν ακόμα στη θέση του, ξόδεψε άλλα 4 δισ. δολάρια μοιράζοντας μπόνους στο προσωπικό της ML». Το 2007, ο ίδιος είχε εισπράξει από την τράπεζα, για πάρτη του όπως λέμε, 83 εκατομμύρια δολάρια.

ΠΡΙΝ από λίγες μέρες, ο Γκασπαρίνο έπιασε κι άλλο κελεπούρι. Οπως γράφει στο «Daily Beast» (ειδησεογραφικό site που ίδρυσε μόλις τον περασμένο Οκτώβριο η Τίνα Μπράουν, πρώην εκδότρια των περιοδικών Vanity Fair και New Yorker), «τις ημέρες που ο Θέιν αναγκαστικά έκανε σοβαρές περικοπές στο προσωπικό και σε άλλες δαπάνες, ξόδεψε 1,1 εκατομμύριο δολάρια για να καλλωπίσει το προσωπικό του γραφείο, αγοράζοντας, μεταξύ άλλων, ένα χαλί για 86.000 δολάρια και άλλα 36.000 για ένα κομό, για να 'χει τα πόδια του ψηλά». Εντονες ήταν οι αντιδράσεις των αναγνωστών, που απάντησαν με σχόλια του τύπου «Πόσο θα 'θελα να ήμασταν στη Γαλλική Επανάσταση, και εμείς οι πληβείοι να ορμούσαμε τα γραφεία...».

ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ τα όλα αυτά στο ηλεκτρονικό περιοδικό (Magazine) του BBC, ο Χάρολντ Εβανς, 81 ετών, παλαιός και έγκυρος δημοσιογράφος της Sunday Times, συγγραφέας επίσης, κάνει μια ενδιαφέρουσα... λεξικολογική πρόταση. Λέει, συγκεκριμένα, πως μια λέξη που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει «όλους αυτούς τους τύπους σαν τον Θέιν», είναι η λέξη bankster. Λέξη που προκύπτει παντρεύοντας άλλες δύο: banker (τραπεζίτης) και gangster (κακοποιός, συμμορίτης, λένε τα λεξικά, αλλά και το γκάνγκστερ μια χαρά το καταλαβαίνουμε και έτσι όπως είναι).

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=84353164

Όταν η οικονομική κρίση οδηγεί σε αδιανόητες πράξεις...
Αυτοκτονίες και απόπειρες αυτοκτονίας, δολοφονίες, αυτοτραυματισμοί, ληστείες τραπεζών, εμπρησμοί... Αυτές είναι λίγες μόνο από τις ακραίες πράξεις στις οποίες έχουν οδηγηθεί εκατοντάδες αμερικανοί πολίτες, μην καταφέρνοντας να αντιμετωπίσουν τις ολέθριες συνέπειες της οικονομικής κρίσης.

Και παρά τα ελπιδοφόρα προγράμματα και σχέδια διάσωσης της αμερικανικής οικονομίας, τα οποία αφορούν αποκλειστικά στη διάσωση τραπεζών και γιγάντιων επιχειρήσεων, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη παροχής άμεσης βοήθειας στο μέσο Αμερικανό.

Ανάλυση που πραγματοποιήθηκε με βάση σχετικά δημοσιεύματα του Τύπου στις ΗΠΑ, έδειξε πως μια «επιδημία από τραγωδίες» εξαιτίας της οικονομικής κρίσης έχει ξεσπάσει. Αφορά σχεδόν όλα τα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα και εκφράζεται με κάθε λογής ακραίες πράξεις.

Αρκετές είναι οι περιπτώσεις μεγαλοεπιχειρηματιών που οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία εξαιτίας της οικονομικής τους καταστροφής. Πέφτοντας στις ράγες του τρένου ή κόβοντας τις φλέβες τους, θεώρησαν ότι είναι η μοναδική λύση στην εντεινόμενη οικονομική τους δυσχέρεια. Σε δημοσίευμα του περιοδικού Forbes, η κλινική ψυχολόγος Λέσλι Σεπίνι δηλώνει πως «είναι η πρώτη φορά στην 18χρονη καριέρα της που επιχειρηματίες επικαλούνται αυτοκτονικές τάσεις εξαιτίας της οικονομικής τους κατάστασης».

Αυξημένος είναι και ο αριθμός των «λιγότερο πλουσίων» εργαζομένων που οδηγούνται σε ακραίες κινήσεις λόγω της δυσχερούς οικονομικής τους κατάστασης. Η ενδοοικογενειακή βία έχει εκτιναχθεί στα ύψη, ολόκληρες οικογένεια ξεκληρίζονται, οι ένοπλες ληστείες τραπεζών από πολίτες υπεράνω υποψίας που ψάχνουν απελπισμένα τρόπο να πληρώσουν την υποθήκη του σπιτιού τους έχουν αυξηθεί δραματικά, ακόμα και οι εμπρησμοί σε σπίτια προκειμένου να μην τα «πάρει» η τράπεζα.

Παρότι είναι πρακτικά αδύνατο να γνωρίζεις το σύνολο των αιτιών που οδηγούν τα άτομα σε τέτοιες ακραίες πράξεις, πολλές από τις πρόσφατα καταγεγραμμένες υποθέσεις αυτοκτονιών, δολοφονιών, ληστειών και βίαιων αντιδράσεων στις ΗΠΑ είναι αναμφίβολα συνδεδεμένες με την διαρκή και εντεινόμενη παγκόσμια οικονομική κρίση.

http://www.tvxs.gr/v4387

Iceland cabinet 'to end protests'
Iceland's finance minister has said a priority of the new interim government is to end the protests sparked by the collapse of the country's economy. Το αν θα βελτιωθεί η ζωή του λαού, το προσπέρασε η "κεντροαριστερή" κυβέρνηση της Ισλανδίας, που παρουσιάστηκε από τα ΜΜΕ περισσότερο ως "η πρώτη κυβέρνηση λεσβίας", και καθόλου ως μια κυβέρνηση που σκοπό έχει να καταπολεμήσει τις διαδηλώσεις, χωρίς ιδιαίτερες δεσμεύσεις και ρποτάσεις για το πως θα βοηθήσει το λαό (σιγά μην ασχολούνταν μετέτοια πράγματα άλλωστε)...
http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/7864779.stm

ΜΕ ΠΕΝΤΕ μέτρα οι επιχειρήσεις στη χώρα μας επιδιώκουν να μην προχωρήσουν σε απολύσεις λόγω της σοβαρής οικονομικής κρίσης, όταν οι εκτιμήσεις τόσο της Κομισιόν όσο και της ΓΣΕΕ είναι ότι 100.000-
120.000 εργαζόμενοι θα χάσουν τις δουλειές τους το τρέχον έτος. Δηλαδή αν προσπαθούσαν ν κάνουν απολύσεις τι θα γινόταν?Τα μέτρα αυτά είναι:
● Μείωση των αμοιβών από 20% έως 40%. ● Εκ περιτροπής εργασία (3 ημέρες απασχόληση και τις άλλες ρεπό).

● Επιχειρήσεις στη Βόρεια Ελλάδα και την Πελοπόννησο ήδη εφαρμόζουν εβδομάδα εργασίας 4 ημερών.

● Απομάκρυνση συμβασιούχων και ενοικιαζόμενων εργαζομένων.

● Προγράμματα εθελουσίας εξόδου.

Σημειώνεται ότι βαρύτερο πλήγμα θα υποστούν ο τουρισμός, που απασχολεί 325.000 εργαζομένους, το εμπόριο με 832.000 εργαζομένους, ο κλάδος των κατασκευών που απασχολεί 400.000 υπαλλήλους, η μεταποίηση στην οποία εργάζονται 539.000

άνθρωποι και οι τράπεζες, που το δυναμικό τους σήμερα ξεπερνάει τους 50.000 εργαζομένους. Στον κλάδο εμπορίας αυτοκινήτων, σύμφωνα με τους συνδικαλιστές, πάνω από 500 άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους τον τελευταίο μήνα μόνο στην Αττική.

Την ανάγκη λήψης άμεσων και ουσιαστικών οικονομικών μέτρων ενίσχυσης των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των ανέργων για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων από τη δραματική επιδείνωση των οικονομικών και φορολογικών επιβαρύνσεών τους, θα τονίσει η ΓΣΕΕ στη σημερινή της συνάντηση με τον Πρωθυπουργό κ. Κ. Καραμανλή.

Απολύσεις χωρίς τέλος από πολυεθνικές

Με τον χειρότερο τρόπο αρχίζει να επαληθεύεται η πρόβλεψη- σοκ του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ΙLΟ) για απώλειες 51 εκατ. θέσεων εργασίας λόγω της κρίσης, καθώς η μία μετά την άλλη μεγάλες εταιρείες ανακοινώνουν δεκάδες χιλιάδες απολύσεις.

Η βρετανική φαρμακευτική Glaxosmithkline ετοιμάζεται να προχωρήσει σε 10.000 απολύσεις, που αντιστοιχούν στο 10% του συνολικού εργατικού της δυναμικού, ενώ μόλις την προηγούμενη εβδομάδα ένας από τους ανταγωνιστές της, η ΑstraΖeneca, ανακοίνωσε 1.400 απολύσεις έως το 2013.

Σε απολύσεις 20.000 εργαζομένων ετοιμάζεται να προχωρήσει ο ιαπωνικός γίγαντας στην κατασκευή ηλεκτρονικών (οθόνες κ.λπ.), ΝΕC. Η ανακοίνωση της ΝΕC πραγματοποιήθηκε μόλις μία ημέρα μετά την ανακοίνωση της επίσης ιαπωνικής Ηitachi, η οποία σκοπεύει να προχωρήσει σε απολύσεις 7.000 εργαζομένων.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4499856&ct=3

Αρνούνται να ενταχθούν σε «πάρκινγκ ανέργων»
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8400&pubid=2344828

duende

03-02-09, 01:42

ciaoant1 ελεος ρε αδερφε...

Jim Slip

03-02-09, 16:46

Και όμως, αντίθετα απ' οτι υποστηρίζει ο af9pk, η κατάσταση είναι αρκετά επικίνδυνη σε παγκόσμιο επίπεδο. Το φτηνό χρήμα που σπρώχνει η fed αυτή την περίοδο προς τις τράπεζες είναι πρωτοφανούς μεγέθους. Είναι μια ένεση "ρευστότητας" που δεν έχει ξαναεπιχειρηθεί στο παρελθόν, που μπορεί να οδηγήσει την μεγαλύτερη στρατιωτική μηχανή του πλανήτη σε εκρηκτικές συνθήκες υπερπληθωρισμού, υποτίμησης του δολαρίου κλπ. Μετά απλά θα αρχίσει το ντόμινο στην παγκόσμια αγορά, μετά στην πολιτική σκηνή, και μετά στις κοινωνίες.

ciaoant1

03-02-09, 22:07

http://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/metafiles/12nlbk1x.jpg

Σε συνθήκες κρίσης όπως η σημερινή, οι αντιθέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στα ιμπεριαστικά κράτη θα αυξηθούν - το κάθε ιμπεριαλιστικό κράτος θα προσπαθήσει να σώσει τον εαυτό του. Έτσι κάπως φτάσαμε και στον παγκόσμιο πόλεμο μετά το μεγάλο κραχ.

Παρατηρήστε τρεις ειδήσεις:

EU attacks 'Buy American' clause
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7866900.stm

Οχι από τη Γερμανία στα ευρωομόλογα
Αρνητική είναι η στάση της Γερμανίας και άλλων κρατών της Ευρωζώνης στα ευρωομόλογα ή ακόμη και στην αναζήτηση σχεδίων στήριξης των ασθενέστερων κρατών, όπως η Ελλάδα που προτείνει ο Γάλλος πρόεδρος Ν. Σαρκοζί. Δυσοίωνες για τη χώρα μας είναι και οι εκτιμήσεις του καθηγητή του MIT Σάιμον Τζόνσον. Οπως λέει, υπάρχει «ελάχιστη συμπάθεια» προς την Ελλάδα, καθώς οι πλούσιες χώρες θεωρούν ότι οι πιο αδύναμες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν μόνες τους τα προβλήματα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100019_03/02/2009_301809

IHT: Τα κεφάλαια εγκαταλείπουν την Κίνα

Σε κρατικά ομόλογα αμερικανικού δημοσίου, ξένες τράπεζες και ξένα χαρτοφυλάκια επενδύουν τα δολάρια που κερδίζουν από τις εξαγωγές οι κινεζικές επιχειρήσεις, γεγονός που εγείρει σοβαρές ανησυχίες σχετικά με την πορεία της κινεζικής οικονομίας, αναφέρει η εφημερίδα International Herald Tribune

Καθώς τα κεφάλαια κατευθύνονται εκτός της Κίνας, την τάση ακολουθούν και οι ξένοι επενδυτές με αποτέλεσμα να μειώνεται ο ρυθμός επενδύσεων στη χώρα. «Πρόκειται αναμφίβολα για ένδειξη υποχώρησης της ανάπτυξης στην Κίνα, γιατί κάποιος να κρατήσει εδώ τα χρήματά του;» διερωτάται ο Χένρι Λι, διαχειριστής αμοιβαίων κεφαλαίων στο Χονγκ Κονγκ.

Παρότι υπάρχουν χιλιάδες λόγοι για επιστροφή των κεφαλαίων, υπάρχει μια παράμετρος που σκιάζει τις ελπίδες: Σύμφωνα με χθεσινή ανακοίνωση των κινεζικών αρχών, 20 εκατομμύρια αλλοδαποί έχουν χάσει τη δουλειά τους, γεγονός που σημαίνει ότι εάν δεν επιστρέψουν σύντομα στην εργασία θα αποτελέσουν το «φίδι στο κόρφο» της κινεζικής κυβέρνησης.

Ακόμη σημαντικότερος είναι ο ρόλος που των ιδιωτών οι οποίοι, όταν κατευθύνουν τα κεφάλαιά τους εκτός των συνόρων, επηρεάζουν μια από τις βασικότερες σταθερές της διεθνούς χρηματοοικονομικής των τελευταίων πέντε ετών: Τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Κίνας στη χρηματοδότηση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και ελλειμμάτων εμπορικού ισοζυγίου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Για να αποτρέψει την ανατίμηση του γεν, η κινεζική κυβέρνηση από την πλευρά της αγοράζει τα δολάρια που εισρέουν στη χώρα μέσω του εμπορίου και των ξένων επενδυτών με αποτέλεσμα να συσσωρεύει περισσότερα συναλλαγματικά αποθέματα από την Ιαπωνία, τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία μαζί. Για την αγορά των δολαρίων, η κυβέρνηση έχει τυπώσει δολάρια τα οποία επενδύσει κατά τα δύο τρίτα σε τίτλους των ΗΠΑ και κυρίως σε γραμμάτια αμερικανικού δημοσίου. Σε περίπτωση, όμως, που οι εισροές δολαρίων στην Κίνα μειωθούν δραστικά, η κυβέρνηση δεν θα έχει αρκετά γεν για να συνεχίσει τη μαζική αγορά γραμματίων δημοσίου ΗΠΑ, εάν υποθέσουμε ότι επιθυμεί κάτι τέτοιο.

Όσον αφορά στη στάση της κυβέρνησης, ο Κινέζος πρωθυπουργός προέβη το Σαββατοκύριακο στην -για πολλούς αμφίσημη- δήλωση: «Το εάν η Κίνα θα συνεχίσει να αγοράζει [δολάρια] και το πόσα [δολάρια] θα αγοράζει θα εξαρτηθεί από τις ανάγκες της με γνώμονα την ασφάλεια και την προστασία της αξίας των συναλλαγματικών αποθεμάτων».

http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/02/03/1624734.htm

Στην πρώτη είδηση, οι ΗΠΑ προσπαθούν να αναγκάσουν...τους πάντες να αγοράζουν προιόντα που παράγονται στις ΗΠΑ, ή να παίρνουν πρώτες ύλες από εκεί, κάτι που -αναμενόμενα- προκαλεί την αντίδραση των άλλων ιμπεριαλιστών (στη συγκεκριμένη περίπτωση της ΕΕ), καθώς έτσι ναι μεν σώζεται ο ένας (ΗΠΑ), εις βάρος των άλλων.

Στη δεύτερη είδηση, η Γερμανία και μια ακόμα σειρά από τα πιο ισχυρά κράτη της ΕΕ αρνούνται την έκδοση κοινού ευρω-ομόλογου,και προτιμούν το κάθε κρατος ν εκδίδει το δικό του.
Ο λόγος είναι απλός: Το κοινό ευρωομόλογο θα βοηθούσε κράτη σχετικά πιο αδύναμα, όπως η Ελλάδα, που τα δικά του ομόλογα δύσκολα πουλούνται και αν πουλούνται, έχουν μεγάλο επιτόκιο, εις βάρος των πιο δυνατών.
Αλλά η Γερμανία, και η κάθε Γερμανία, όπως και οι ΗΠΑ στο προηγούμενο παράδειγμα, όπως και όλα τα κράτη, δεν ενδιαφερονται για την Ελλάδα, ή τη Γερμανία, την Ισπανία, ή ξέρω και εγώ για ποιον άλλο. Η "διεθνής κοινότητα" είναι μια απάτη, και το επόμενο σιάστημα θα δούμε μια εκόμα μεγαλύτερη έξαρση των αντιθέσεων ανάμεσα στα κράτη.
Και όσο η κρίση γιγαντώνεται, το ίδιο θα συμβαίνει και με τις ιμπεριαστικές αντιθέσεις.

Στην τρίτη είδηση, ο πρωθυπουργός της Κίνας δηλώνει ούτε λίγο-ούτε πολύ ότι θα ρημάξει ότι βρει μπροστά του αν χρειαστεί, για να διατηρηθεί ο ίδιος και η άρχουσα τάξης της Κίνας στη χλιδή που απολαμβάνουν σήμερα εις βάρος του λαού. Δεν το λέει βέβαια με αυτά τα λόγια, αλλά αυτό απειλεί ουσιαστικά ότι θα κάνει, έστω και αν τη διατυπώνει με τη γνωστή διπλωματή "κομψότητα" (μια απειλή πάντως που δύσκολα θα πραγματοποιήσει, καθως μάλλον θα συμπαρασύρει και τον ίδιο - αν ρημαχθούν οι ΗΠΑ, τότε που θα πουλάει τα προιόντα που παράει? Αφού οι εργαζόμενοι στην Κίνα δεν μπορούν να αγοράσουν αυτά που παράγουν με τους μισθούς πείνας που παίρνουν)

Έκκληση Θαπατέρο στις ισπανικές τράπεζες για τα δάνεια
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4500251
Αφού πρώτα τους χάρισαν -και εξακολουθούν να τους χαρίζουν- αμύθητα ποσά, τώρα οι κυβερνώντες ανά τον κόσμο (η Ισπανία είναι απλά ένα παράδειγμα)...παρακαλούν(!!) τις τράπεζες να κάνουν αυτό που έκαναν και πριν, να δανείσουν -τοκογλυφικά- λεφτά

http://img132.imageshack.us/img132/6516/davostj2.jpg
«Η κρίση είστε εσείς»

«Οι ίδιοι άνθρωποι, που πέρσι έλεγαν ότι η παγκόσμια οικονομία ήταν μια χαρά, φέτος μας βύθισαν στην κρίση. Τώρα, ο Ευρωπαίος φορολογούμενος πληρώνει το τίμημα»... Λόγια διαδηλωτών που κατέβηκαν στους δρόμους της Γενεύης φωνάζοντας συνθήματα εναντίον των συμμετεχόντων στο Φόρουμ του Νταβός.

Ρεκόρ κενών κατοικιών (19 εκατομμύρια) στις ΗΠΑ
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/449432/ArticleNewsWorld.aspx
Την ίδια ώρα, αμέτρητοι είναι οι άστεγοι, και γίνονται ολοένα και περισσότεροι. Αν όμως δε βγάλουν κέρδος οι διάφορες Freddie Mac, θα συνεχίσουν απ΄τη μία να υπάρχουν κενές κατοικίες, και από την άλλοι άστεγοι άνθρωποι.

Επίθεση με παπούτσι και στον Κινέζο πρωθυπουργό
2 Φεβρουαρίου 2009, 19:21

Επηρεασμένος προφανώς από τον Ιρακινό δημοσιογράφο που πέταξε ένα παπούτσι στον Τζορτζ Μπους, διαδηλωτής εκσφενδόνισε το δικό του παπούτσι εναντίον του Κινέζου πρωθυπουργού, Γουέν Τζιαμπάο, στη διάρκεια ομιλίας του, στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.

Ο νεαρός φώναζε παράλληλα: «Είναι σκάνδαλο. Πώς μπορεί αυτό το πανεπιστήμιο να «υποκλίνεται» μπροστά σε αυτόν το δικτάτορα;». Παρά τη θέλησή του, ο διαδηλωτής αστόχησε, ενώ οι άνδρες ασφαλείας τον απομάκρυναν από το αμφιθέατρο και τον συνέλαβαν.
Δεν έχει βέβαια άδικο ο φοιτητής να οργίζεται με τον "κομμουνιστή" πρωθυπουργό της Κίνας. Αυτό που όμως χρειάζεται να καταλάβει, είναι πως ο λόγος για τον όποίο γίνεται δεκτός με "τιμές και δόξες" είναι πως, όπως το είχε πει και ο Μπλαιρ πριν κάποια χρόνια, στη σύνοδο της Λισσαβώνας, "στόχος είναι να ανταγωνιστούμε την Κίνα", και για να το κάνουμε αυτό, θα πρέπει να έχουμε και παρόμοιους μισθούς, εργασιακά δικιαώματα, κτλ, αλλιώς πως να ανταγωνιστούμε? ΚΑΙ ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΒΕΒΑΙΑ ΟΤΙ ΕΝΝΟΟΥΣΕ ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ Η ΚΙΝΑ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΧΩΡΗΣΕΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΕΚΕΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ...
http://www.zougla.gr/news.php?id=22610

Ακριβότεροι σε βασικά αγαθά
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=73564

ΑΦΟΥ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΑΝ, ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΑΝ, ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΡΙΞΟΥΝ ΜΙΑ ΝΕΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ
Φοβερίζουν με νέο Ασφαληστρικό
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=26519244

ciaoant1

04-02-09, 22:29

Υποβάθμιση της Ρωσίας στο BBB από τη Fitch
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/02/04/1625326.htm

Κινδυνεύει η κοινωνική ειρήνη στην Ιρλανδία Μόνο που όταν η εφημερίδα λέει "κοινωνική γαλήνη", εννοεί την επιβολη των συμφερόντων των λίγων εις βάρος των συμφερόντων των πολλών χωρίς διαμαρτυρία, αντίσταση, ανατροπη. Ας κινδυνεψει λοιπόν η "κοινωνική ειρήνη", αν είναι να στείλει ακόμα περισσότερους σε ακόμα μεγαλύτερη μειζέρια και φτώχεια, για χατήρι τω λίγων
Η ιρλανδική κυβέρνηση δεν κατάφερε να εξασφαλίσει χθες την υποστήριξη των εργατικών συνδικάτων για περικοπές στον προϋπολογισμό, ύψους 2 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης είπαν ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να αποφευχθεί η υποβάθμιση της χώρας, όπως συνέβη στις περιπτώσεις της Ελλάδας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Ο πρωθυπουργός Μπράιαν Κόουεν έχει δεσμευθεί να προωθήσει τα σχέδιά του για τις περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και η σχετική ανακοίνωση αναμενόταν αργά χθες το βράδυ.

Η κυβέρνηση δεν χρειάζεται τη συγκατάθεση των συνδικάτων για την περικοπή των δαπανών αλλά ενδεχόμενη αποτυχία στην επίτευξη συμφωνίας, θα προκαλέσει τριγμούς στην κοινωνική ειρήνη που διαρκούσε για χρόνια στην Ιρλανδία, συμβάλλοντας στη θεαματική ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας. Έλα όμως που η ιδια η ζωή αποδεικνύει ότι η "θεαματική ανάπτυξη της χώρας" ήταν ψεύτικη, και άρα κακώς τη δέχονταν αδιαμαρτύρητα οι εργαζόμενοι, που πλέον έχουν ξυπνήσει σε μεγαλύτερο βαθμό.
Οι συνομιλίες σταμάτησαν τις πρώτες πρωινές ώρες της Τρίτης καθώς οι εκπρόσωποι των συνδικάτων αρνήθηκαν μειώσεις στους μισθούς και δεν επιτεύχθηκε συμφωνία για αυξήσεις των συντάξεων.

Μάλιστα τα συνδικάτα υπογράμμισαν τον κίνδυνο να προκληθεί κοινωνική αναταραχή εξαιτίας αυτού του γεγονότος. Εκπρόσωπος των εργαζόμενων στον δημόσιο τομέα υποστήριξε ότι «θα είναι ανώριμο να συμπεράνει κανείς ότι απειλείται η βιομηχανία».

Πάντως, οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης τον περασμένο μήνα προειδοποίησαν την Ιρλανδία ότι αν δεν αντιμετωπίσει το αυξανόμενο έλλειμμα στον προϋπολογισμό της, θα χάσει την αξιολόγηση ΑΑΑ.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2

Το πρώτο στην ιστορία αρνητικό 3μηνο του S&P 500
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/449450/ArticleNewsWorld.aspx

Sprott Says U.S. Depression Will Boost Gold Price
Eric Sprott, the Canadian money manager who last year predicted banking stocks would collapse, said the U.S. is at the beginning of an economic depression that will help gold prices more than double.
Bullion may top $2,000 an ounce in coming years amid a series of financial catastrophes, the chairman and founder of Toronto-based Sprott Asset Management Inc. said yesterday in an interview. Banks will battle to replenish capital, Treasury auctions stand the risk of failing and the moribund economy will create a dire operating outlook for many companies, he said.
“The trend is down, and there’s not one signpost that says it’s changing yet,” Sprott said yesterday from Toronto. “We’ll stand by to wait to see those, and until it does, you have to assume it gets worse.”
Sprott believes there is a chance that a U.S. Treasury auction will fail as countries use their resources to quell financial turmoil in their home markets, leaving less to help finance the world’s largest economy. That outcome will have a “catastrophic” impact, he said.

http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=newsarchive&

«Θα κλείσουν και άλλες τράπεζες»

Χρεοκοπίες αμερικανικών τραπεζών προέβλεψε χθες μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα. «Καθώς βαθαίνει και διευρύνεται η κρίσηκάποιες τράπεζες που λόγω κακοδιαχείρισης βρίσκονται σε πολύ ευάλωτη θέση ενδεχομένως δεν θα τα καταφέρουν να επιβιώσουν» είπε συγκεκριμένα ο κ. Ομπάμα μιλώντας στο δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού ΝΒC. Πρόσθεσε ωστόσο ότι τα χρήματα των καταθετών δεν κινδυνεύουν και κάλεσε τον υπουργό Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ να καθορίσει το συντομότερο δυνατόν το πλαίσιο λειτουργίας των τραπεζών που έχουν λάβει αρωγή με χρήματα των φορολογουμένων.
Από τη μία τα χρήματα των φορολογούμενων "δεν κινδυνεύουν", και από την άλλη τα παίρνουν και τα δίνουν στους τραπεζίτες...
http://tovima.dolnet.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artI

Ανησυχία από την απόδοση των αμερικανικών ομολόγων

H μεγαλύτερη από όλες τις μάχες μόλις τώρα αρχίζει. Στο ένα στρατόπεδο βρίσκεται η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ, η οποία χρειάζεται να χρηματοδοτήσει μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα, καθώς η οικονομία επιβραδύνεται.

Από την άλλη βρίσκονται οι επενδυτές στην αγορά ομολόγων, οι οποίοι αναμένεται να αγοράσουν το «κύμα» του κρατικού χρέους που αναμένεται να εκδοθεί. Τις τελευταίες εβδομάδες, οι επενδυτές έδωσαν μία μικρή «μάχη», οδηγώντας σε πτώση την τιμή των 10ετών κρατικών ομολόγων, για να αποκομίσουν υψηλότερες αποδόσεις.

Ομως, η στρατηγική αυτή μπορεί τελικά να αποδειχθεί μπούμερανγκ. Οι υψηλές κυβερνητικές δαπάνες -η αρμόδια για τον προϋπολογισμό υπηρεσία του Κογκρέσου αναμένει ότι το ομοσπονδιακό έλλειμμα θα εκτιναχθεί στο 8,3% του ΑΕΠ φέτος- και ο φόβος κλιμάκωσης του πληθωρισμού σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, που εμπεριέχεται στην υπερβολικά χαλαρή νομισματική πολιτική της Fed, θα μπορούσαν να τρομάξουν τους επενδυτές στην αγορά κρατικού χρέους.

Ισως όμως ο ισχυρότερος ρόλος σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, για τον οποίο οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων ενδέχεται να παραμείνουν υπό έλεγχο, είναι ότι η Fed ενδεχομένως να παρέμβει και να αγοράσει τα ομόλογα. Την προηγούμενη εβδομάδα, ανακοίνωσε ότι θα επιχειρήσει κάτι τέτοιο, εάν κρίνει ότι «θα ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικό για τη βελτίωση των συνθηκών στην αγορά πιστώσεων».

Αυτό το είδος όμως της πολιτικής είναι που θα μπορούσε να τρομάξει τους επενδυτές ομολόγων έπειτα από κάποιο διάστημα. Εάν η Fed αρχίσει να αγοράζει κρατικό χρέος τυπώνοντας νέα χρήματα και κατά συνέπεια τονώσει την οικονομική ανάπτυξη, τότε αυξάνει τον κίνδυνο του πληθωρισμού, το νούμερο ένα κίνδυνο για τους επενδυτές στην αγορά σταθερού εισοδήματος.

http://www.naftemporiki.gr/news/static//02/04/1624950.htm

Σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης η οικονομία της Καλιφόρνια

«Ο κόσμος θα αρχίσει να πλήττεται από σήμερα ναι, γιατί μέχρι χτες όλα πήγαιναν καλά, δεν υπάρχουν χρήματα», δήλωσε σε δραματικό τόνο η εκπρόσωπος του κυβερνήτη της Καλιφόρνια, Hallye Jordan, αποδίδοντας την έκταση της «μαύρης τρύπας» στον προϋπολογισμό της όγδοης μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο. Για τους τραπεζίτες, που προκάλεσαν την κρίση σε μεγάλο βαθμό όμως, το χρήμα ρέει άφθονο...

Η οικονομική κρίση οδηγεί στην ανάσχεση πληρωμών ύψους 3,5 δις δολαρίων από την πολιτεία της Καλιφόρνια. Έως ότου οι νομοθέτες της Πολιτείας βρουν μια κοινή λύση για την κάλυψη του κενού, ύψους 40 εκατομμυρίων δολαρίων στον προϋπολογισμό, οι κάτοικοι δεν θα λαμβάνουν την επιστροφή του φόρου τους, οι υποτροφίες του Κολεγίου της Καλιφόρνια θα μένουν απλήρωτες, τα τιμολόγια δεν θα εξοφλούνται και οι κοινωνικές υπηρεσίες της πολιτείας θα είναι «παγωμένες».

«Αυτή τη φορά υπάρχουν συνέπειες στην πραγματικότητα», δήλωσε ο εκπρόσωπος της Οικονομικής Διεύθυνσης της πολιτείας, H.D. Palmer, σε τοπικό τηλεοπτικό σταθμό. «Εφόσον δεν επιτύχαμε μια συμφωνία για τον προϋπολογισμό, οι πληρωμές δεν πρόκειται να γίνουν», συμπλήρωσε.

«Είναι θέμα δικαιοσύνης», δήλωσε άλλος αξιωματούχος της πολιτείας. «Πλήττονται οι οικογένειες των βιοπαλαιστών περισσότερο απ’ όλους. Οι επιστροφές φόρου, στην πραγματικότητα θα αναζωογονήσουν την οικονομία, και οι φορολογούμενοι χρειάζονται τα χρήματά τους».

Σύμφωνα με το CNN « είναι απαραίτητα 515 εκατομμύρια για εξόφληση πωλήσεων στην κυβέρνηση και 280 εκατομμύρια για τη στήριξη των ανθρώπων με αναπτυξιακές δυσκολίες. Άλλες δημόσιες υπηρεσίες στήριξης θα αναγκαστούν να περιμένουν. Περί τις 46 πολιτείες αντιμετωπίζουν προβλήματα με τον προϋπολογισμό και αναγκάζονται να περικόψουν την χρηματοδότηση πολλών υπηρεσιών αλλά η Καλιφόρνια, η μεγαλύτερη πληθυσμιακά πολιτεία των ΗΠΑ, αντιμετωπίζει ελλείψεις που φτάνουν το 35% των συνολικών πόρων της».

«Βλέπω τη θέληση που υπάρχει στις διαπραγματεύσεις αν και τα θέματα που συζητάμε είναι πάρα μα πάρα πολύ δύσκολα, βρισκόμαστε σε καταστάσεις που δεν έχουμε ξαναβρεθεί ποτέ πριν, δεν είχαμε καν φανταστεί ότι υπάρχουν και προσπαθούμε να βρούμε λύση. Έτσι, θα εκπλαγείτε όταν το όλο πράγμα θα έχει ολοκληρωθεί. Δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε αυτό το σημείο. Υπάρχει πολύ δουλειά που χρειάζεται να γίνει αλλά κινούμαστε αργά προς αυτή την κατεύθυνση», δήλωσε ο κυβερνήτης της πολιτείας της Καλιφόρνια, Arnold Schwarzenegger.

«Αν μέχρι την Παρασκευή δεν υπάρξει συμφωνία, οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πάρουν την πρώτη τους μέρα άδειας. Ο Schwarzenegger έδωσε εντολή στους δημόσιους υπαλλήλους να παίρνουν δυο μέρες άδεια άνευ αποδοχών το μήνα, μέχρι τον Ιούνιο του 2010, προκειμένου να εξοικονομηθούν 1.4 δις δολάρια», αναφέρεται στην εφημερίδα San Diego Union Tribune.

«Πραγματικά, ελπίζουμε να επιτευχθεί κάποιος συμβιβασμός που θα βοηθήσει τον κυβερνήτη να επιτύχει την εξοικονόμηση που χρειάζεται και να ελαττώσει τους τριγμούς στις δημόσιες υπηρεσίες και στις ζωές των υπαλλήλων που παρέχουν τις υπηρεσίες», δήλωσε ο εκπρόσωπος της μεγαλύτερης ένωσης εργαζομένων στην πολιτεία, Jim Zamora.

http://www.tvxs.gr/v4557

Imagine getting £35 for doing absolutely nothing. Well in New York, a man is giving away stacks of cash to anyone who's prepared to stand in line for it.

The mystery man, who calls himself 'Bailout Bill', says in the middle of an economic crisis ordinary Americans who are struggling to make ends meet deserve a bailout.

In order to get the money people have to go the 'Bailout Booth' in the heart of Manhattan's Times Square.

It's a small cubicle, a couple of blocks away from the massive Virgin Megastore.

The minimum anyone can get is $50 (£35). The maximum is $5,000 (£3,513).

No matter who you are or what you do Bailout Bill guarantees that you'll get something if you just show up and tell your story.

Hundreds have already braved the freezing temperatures to get their free dosh. Some have stood in line for hours before getting to the front.

Gerrard Rinemoof, 34, was covered in snow before he got his cash.

He told Newsbeat it was worth it: "Our cat is sick and we had to take him to the vet, so the 50 bucks helps me pay the bill."
Τετοιου είδους "εκκεντρικότητες" θα γίνουν ολοένα και πιο συχνές. Πολλοί θα παίξουν το "Ρομπέν των δασών", και όντως κάτι θα προσφερουν στο λαό, ωστόσο δε μπορούν να του προσφέρουν συνολική λύση στο πρόβλημα, παρά μόνο μερικές "ασπιρίνες". Ο λαός δε μπορεί να βασιστεί σε επίδοξους "ζορό", πρ΄πεει να παλέψει συλογικά για τα κικαιώματά του. Αν δε νοιαστεί ο λαός για τα δικαιώματά του, κανένας άλλος δε θα νοιαστεί.
http://news.bbc.co.uk/newsbeat/hi/newsbeat/newsid_7869000/7869277.stm

Η Moody's υποβάθμισε
Alpha Bank, EFG Eurobank και Τράπεζα Πειραιώς
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artId=253718

Σε αναζήτηση νέου ιδιοκτήτη για τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά βρίσκεται η κυβέρνηση.

Οι Γερμανοί ιδιοκτήτες ενημέρωσαν ότι προτίθενται είτε να πουλήσουν τα ναυπηγεία είτε, αν δεν βρεθεί αγοραστής, να τα κλείσουν, κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα να χάσουν τη δουλειά τους 1.500 εργαζόμενοι.
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=73904

24ωρη ΑΔΕΔΥ για να μη γίνουμε Αργεντινή
Η χώρα μετατρέπεται σταδιακά σε Αργεντινή, προειδοποεί η ΑΔΕΔΥ και διοργανώνει νέα 24ωρη γενική απεργία στις 25 Φεβρουαρίου.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=10968460

Ανασυγκρότηση του σοβιετικού στρατού!Τώρα είναι ξεκάθαρα ιμπεριαλιστικός όμως. Και οι ιμπεριαλιστές αυτή τη στιγμή χωρίζουν συμμαχίες
Η Ρωσία ολοκληρώνει την στρατιωτική ανατροπή της προσέγγισης του ΝΑΤΟ στα νότια σύνορά της, με δημιουργία κοινών στρατιωτικών δυνάμεων με επτά πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Το Κιργιστάν προχωρά σε «έξωση» της βάσης των ΗΠΑ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&tag=8777&pubid=2370744

ciaoant1

07-02-09, 18:50

ΟΙ ΑΠΟΚΛΗΡΟΙ ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟΥΣ 2.120.000 Ή 24% ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ VPRC * ΑΛΙΜΟΝΟ ΑΝ ΤΥΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΙΑ (42%)
Αλλοι 570.000 στον Καιάδα της φτώχειας
Πάνω από 570.000 Ελληνες -που θα μπορούσαν να γεμίσουν δύο μεγάλες πόλεις σαν την Πάτρα και τη Λάρισα- προστέθηκαν τη χρονιά που πέρασε στη διαρκώς ογκούμενη στρατιά των «νεόπτωχων», που δεν μπορούν πλέον να ικανοποιήσουν ούτε καν στοιχειώδεις βιοτικές ανάγκες τους, όπως το να τρώνε κανονικά, να θερμαίνονται σαν άνθρωποι ή να κάνουν έστω και λίγες ημέρες διακοπές.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=39494764

Η φτώχεια ακουμπάει 2,12 εκατ. Πολίτες

Tα δόντια της σε 530.101 Έλληνες έδειξε πέρυσι στη χώρα μας η φτώχεια με αποτέλεσμα να ανεβούν στα 2,12 εκατ. τα άτομα που δίνουν μάχη για την επιβίωση με τους αγρότες, τους συνταξιούχους και τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα να αποτελούν τις κοινωνικές ομάδες που δέχτηκαν το μεγαλύτερο «χαστούκι».

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&tag=9464&pubid=5331121

Οι «Αθλιοι» της σύγχρονης εποχής στους δρόμους του Παρισιού

Μέσα σε άδεια καφάσια, μετά το τέλος των λαϊκών αγορών, ψάχνουν για τρόφιμα όλο και περισσότεροι Γάλλοι σε πολλά λαϊκά προάστια του Παρισιού.

Μια νεαρή γυναίκα στη εργατική συνοικία της Μπελβίλ, φορώντας μια μακριά μαύρη ζακέτα και ένα λευκό καπέλο, βρίσκει ένα κουνουπίδι και μερικά μισοστιμμένα πορτοκάλια και τα βάζει μέσα στην τσάντα της. «Αυτό θα είναι το δείπνο μου» λέει η γυναίκα.

Λίγο πιο κάτω, ένας ηλικιωμένος με μαύρο μπερέ ανασύρει δύο μάνγκο από τον πάτο ενός χαρτοκιβώτιου.

Η «συλλογή» αποτελεί μια γαλλική παράδοση, που προέρχεται από τον Μεσαίωνα, όταν οι άνθρωποι πήγαιναν στα χωράφια μετά από τη σοδειά και συνέλεγαν ό,τι είχε απομείνει.

Όμως, σήμερα η πρακτική αυτή έχει εξαπλωθεί στις πόλεις, κάτι που οι εργαζόμενοι σε φιλανθρωπικά ιδρύματα και κοινωνικές υπηρεσίες θεωρούν πως οφείλεται στην οικονομική κρίση.

Όμως, τα χωράφια και οι λαϊκές αγορές δεν είναι πια οι μοναδικές πηγές εξεύρεσης τροφής για τους «συλλέκτες τροφίμων».

Κάθε απόγευμα, κόσμος μαζεύει φρούτα, αβγά και γιαούρτια ληγμένα από τους κάδους που βρίσκονται πίσω από τα σούπερ μάρκετ.

Ο Κριστόφ Οζέρ, γραμματέας της φιλανθρωπικής οργάνωσης Secours Populaire, θεωρεί ότι η έξαρση του φαινομένου αντικατοπτρίζει την αύξηση των κοινωνικών προβλημάτων.

«Υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε στη χώρα μας. Στις 15 κάθε μήνα, δεν υπάρχουν πλέον χρήματα για να γεμίσει το τραπέζι. Υπάρχουν καταστηματάρχες που σκοπίμως βάζουν τα αβγά πάνω-πάνω στους σκουπιδοτενεκέδες για να τα βρίσκει ο κόσμος».

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=983177&lngDtr

Άλμα χρεοκοπιών το 2008 στη Βρετανία
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_05/02/2009_266237

ΗΠΑ: Προς έκδοση ομολόγων-ρεκόρ την επόμενη εβδομάδα

Η αμερικανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι την επόμενη εβδομάδα θα δημοπρατηθούν γραμμάτια και ομόλογα ύψους-ρεκόρ 67 δισ. δολ., ενώ γνωστοποίησε σειρά αλλαγών στο προγραμματισμό των δημοπρασιών, όπως μεταδίδουν ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία.

Ειδικότερα, το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε ότι θα δημοπρατηθούν 32 δισ. δολ. σε ομόλογα διάρκειας 3 ετών, 21 δισ. δολ. σε ομόλογα διάρκειας 10 ετών και 14 δισ. δολ. σε ομόλογα 30 ετών προκειμένου να επαναχρηματοδοτηθούν χρεόγραφα στη λήξη τους ύψους 36,3 δισ. δολ. και να αντληθούν περίπου 30,7 δισ. δολ.

Η αμερικανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει στην επανέκδοση ομολόγων επταετούς διάρκειας τα οποία είχαν αποσυρθεί πριν από 16 χρόνια.

http://www.capital.gr/news.asp?Details=669732

Προειδοποίηση Ομπάμα για ενδεχόμενη μη αναστρέψιμη ύφεση

Προειδοποίηση για το ενδεχόμενο η κατάσταση με την οικονομική κρίση στις ΗΠΑ να γίνει μη αναστρέψιμη, αλλά και έκκληση για γρήγορη έγκριση του πακέτου ανάκαμψης απευθύνει ο Μπαράκ Ομπάμα, με άρθρο του στην Washington Post. Είναι φανερή η προσπάθεια του να τρομάξει τον κόσμο (αλήθεια, οι κυβερνώντες δεν ήταν που αρχικά μας έλεγαν να μην πολυαναησυχούμε, γιατί με ένα - δύο "πακέτα σωτηρίας" θα διορθώνονταν τα πάντα?), ώστε μες τον πανικό του, να συναινέσει στις πολιτικές του Ομπάμα, που ουσιαστικά προτείνει να τυπωθούν αμύθητα χρηματικά ποσά, κάτι που με μαθηματικά ακριβεία θα οδηγήσει σε μαζική υποτίμηση του δολλαρίου

Μεταξύ άλλων αναφέρει πως αν δεν αναληφθεί δράση «αυτή η ύφεση μπορεί να διαρκέσει χρόνια». «Η οικονομία μας θα χάσει επιπλέον πέντε εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Η ανεργία θα φθάσει το 10%. Η χώρα μας θα βυθιστεί πιο βαθιά στην κρίση και μια δεδομένη στιγμή υπάρχει ο κίνδυνος να μην μπορέσουμε να την αντιμετωπίσουμε».

http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/02/05/1625983.htm

Gross: Χρειάζονται τρισεκατομμύρια στην οικονομία των ΗΠΑ Από κοντά και οι επιχειρηματίες, που επίσης προτείνουν την εκτύπωση [περαιτέρω] αμύθητων ποσών, για να πάρουν αυτοί τα "πακέτα σωτηρίας". Η "πλάκα" είναι πως το παρουσιάζουν και ως "μονόδρομο", την ίδια ώρα που το να τυπώνεις αφειδώς χρήμα είναι μονόδρομος αν θέλεις να πετύχεις μαζική υποτίμηση του δολλαρίου...

Τρισεκατομμύρια δολάρια χρειάζεται να δώσει η αμερικανική κυβέρνηση ώστε να αποφύγει τη «μίνι-ύφεση» τόνισε ο υποδιευθυντής επενδύσεων της Pacific Investment Management, Bill Gross σε συνέντευξη του στο δίκτυο Bloomberg.

«Η οικονομία χρειάζεται κυβερνητική στήριξη, και ένα check τρισεκατομμυρίων» δήλωσε χαρακτηριστικά. Εάν δεν γίνει αυτό τότε η καταστροφή είναι πολύ κοντά.

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art

Cargo Plummets 22.6% in December

“The 22.6% free fall in global cargo is unprecedented and shocking. There is no clearer description of the slowdown in world trade. Even in September 2001, when much of the global fleet was grounded, the decline was only 13.9%,” said Giovanni Bisignani, IATA’s Director General and CEO.” Air cargo carries 35% of the value of goods traded internationally.

http://www.iata.org/pressroom/pr/2009-01-29-01.htm

ΗΠΑ: Σε υψηλά 26 ετών οι νέες αιτήσεις για επίδομα ανεργίας
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/02/05/1625896.htm

«Μαύρη Τετάρτη» για τη Ρωσία... Η κρίση παρασύρει και το ευρώ

Η κατάρρευση του ρωσικού νομίσματος έχει πλέον πάρει διαστάσεις πανωλεθρίας. Το ρούβλι βυθίζεται συνεχώς και η κεντρική τράπεζα της χώρας εξαντλεί ραγδαία τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα για να το στηρίξει. Χαριστική βολή για το ρούβλι ήταν η χθεσινή νέα ταπεινωτική υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας, αυτή τη φορά από τον οίκο αξιολόγησης Fitch. Είχε προηγηθεί η Standard & Poor’s τον Δεκέμβριο.

Από τα ύψη ρεκόρ του περασμένου Αυγούστου, τα συναλλαγματικά διαθέσιμα έχουν δραματικά συρρικνωθεί στα 386 δισ. δολάρια, καθώς «καίγονται» σχεδόν 10 δισ. δολάρια κάθε εβδομάδα για τη στήριξη του ρωσικού νομίσματος.

Οι φήμες ότι η Ρωσία στο τέλος θα εξαναγκαστεί να προβεί σε πωλήσεις ευρώ από αυτά που διαθέτει, με εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες για την Ευρωζώνη, πυροδότησαν μαζικές πωλήσεις του ερωνομίσματος.

Η κυβέρνηση που έχει ήδη ενισχύσει 80 ρωσικές τράπεζες με 383 δισ. ρούβλια (περίπου 11 δισ. ευρώ), για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τα κρίσιμα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν από την ολέθρια παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, δήλωσε χθες ότι προτίθεται να σταματήσει τη στήριξη καθώς τώρα έχει πρόβλημα η οικονομία.

Με το αργό των Ουραλίων να πωλείται πλέον στα 44 δολάρια το βαρέλι και ενώ η πρόβλεψη στην οποία βασίστηκε ο κρατικός προϋπολογισμός αφορούσε τα 70 δολάρια (λαθος,η προυπολογισμος εβλεπε το πετρελαιο στα 90 δολλαρια), η κατάσταση είναι δραματική. Επίσης, το πάγωμα των πιστώσεων σημαίνει το τέλος του φθηνού χρήματος για μία οικονομία της οποίας κινητήρια δύναμη αποτέλεσαν τα τελευταία χρόνια τα πετρο-ρούβλια (και τα δανεικα απο το εξωτερικο). Δύσκολο επίσης, διότι στα χρόνια της αφθονίας, μεγάλο μέρος του δανεισμού διατέθηκε απλώς για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου…

Να επισημανθεί ότι οι εισροές των πετροδολαρίων όταν κάλπαζαν οι τιμές του πετρελαίου είχαν εκτινάξει τη συναλλαγματική αξία του ρουβλιού και είχαν πυροδοτήσει μια πρωτόγνωρη καταναλωτική έκρηξη στη χώρα, (το μαγαζι δεν παραγει τιποτα,ΟΛΑ ειναι εισαγομενα,ακομα και τα τροφιμα,κλασικη περιπτωση Ισλανδιας) καθώς η χώρα είχε καταστεί τρίτη σε μέγεθος συναλλαγματικών διαθεσίμων παγκοσμίως μετά την Κίνα και την Ιαπωνία.

Και το κερασακι στην τουρτα ειναι τα Ρωσικα κρατικα ομολογα:Χτες η χωρα υποβαθμιστηκε δυο σκαλοπατια πριν την κατηγορια junk,δηλαδη ΣΚΟΥΠΙΔΙ!

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyag

UK reduces interest rates to 1%
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7871932.stm

ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΜΠΑΣΕΣΚΟΥ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΞΕΝΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ * ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ
Ρουμανία: Στείλτε από τα 28 δισ.
Στη Ρουμανία, απ' ό,τι φαίνεται, θα γίνει το πρώτο «κρας τεστ» των ελληνικών τραπεζών.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=91004108

«Βγάλτε τώρα τις εργάτριες από τα ψυγεία. Θα πεθάνουν»
Έκρυψαν τις ανασφάλιστες σε ψυγεία-θαλάμους!
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος Χάτσιος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009

«Σας ικετεύω. Βγάλτε αμέσως τις εργάτριες από τα ψυγεία, γιατί θα πεθάνουν από το κρύο. Οι υπάλληλοι της Επιθεώρησης Εργασίας έφυγαν». Με τις παραπάνω φράσεις ο πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Νάουσας Ημαθίας Θανάσης Τσίτσης επικοινώνησε τηλεφωνικά με τους ιδιοκτήτες κονσερβοποιίας και τους απηύθυνε έκκληση να «απελευθερώσουν» τις ανασφάλιστες εργάτριες από τα ψυγεία-θαλάμους, όπου τις είχαν κρύψει για να αποφύγουν τις συνέπειες του ελέγχου!

«Μεσαιωνικές» συνθήκες

Το περιστατικό, που αποκαλύπτει τις «μεσαιωνικές» συνθήκες κάτω από τις οποίες απασχολούνται χιλιάδες ανασφάλιστοι εργάτες σε επαρχιακές πόλεις με μεγάλα ποσοστά ανεργίας, σημειώθηκε την περασμένη Παρασκευή στη διάρκεια ελέγχου που πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις επιχείρησης διαλογής, ψύξης και τυποποίησης φρούτων. Στο κλιμάκιο συμμετείχαν υπάλληλοι της Επιθεώρησης Εργασίας Βέροιας, αντιπροσωπεία της διοίκησης του Εργατοϋπαλλικού Κέντρου Νάουσας και συνδικαλιστές από το τοπικό σωματείο εργαζομένων στη διαλογή-ψύξη φρούτων και επίσημα δεν αποκαλύφθηκε το παραμικρό.

Όμως, όπως αποκάλυψε στα «ΝΕΑ» ο κ. Τσίτσης, την ώρα που πραγματοποιούνταν ο έλεγχος ορισμένες από τις υπαλλήλους, που απασχολούνται νόμιμα, με αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο και κοιτάζοντάς τους στα μάτια τούς έδωσαν να καταλάβουν ότι μέσα στα ψυγεία είχαν κρυφτεί κάποιες εργάτριες. «Δεν αποκάλυψα στους υπαλλήλους της Επιθεώρησης Εργασίας αυτό που συνέβαινε, γιατί είναι σίγουρο ότι αν έβγαιναν από τα ψυγεία θα έχαναν τη δουλειά τους. Όταν βγήκαμε από το εργοστάσιο πήρα αμέσως τηλέφωνο τους εργοδότες, τους ενημέρωσα ότι ο κίνδυνος πέρασε και τους ζήτησα να βγάλουν αμέσως τις γυναίκες από τα ψυγεία», είπε ο κ. Τσίτσης. Ο κ. Τσίτσης καταγγέλλει ότι η «εξαφάνιση» παράνομα απασχολούμενων εργατών στη διάρκεια ελέγχων από την Επιθεώρηση Εργασίας ή το ΙΚΑ αποτελεί σύνηθες φαινόμενο και κοινό μυστικό μεταξύ εργοδοτών και παράνομα απασχολούμενων στην ευρύτερη περιοχή της Νάουσας, όπου, σύμφωνα με επίσημα Εκβιασμός
στοιχεία του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου, τον φετινό χειμώνα η ανεργία άγγιξε το 50%. Εκβιασμός
Όπως καταγγέλλει, οι εργοδότες υποχρεώνουν τους ανασφάλιστους εργάτες να κρύβονται στη διάρκεια των ελέγχων, ενώ αποκαλύπτει ότι πάντοτε υπάρχει οργανωμένο σχέδιο διαφυγής. «Αν δεν κρυφτούν, την ίδια μέρα είναι βέβαιο ότι θα απολυθούν. Πριν από έναν χρόνο βρήκαμε στοιβαγμένες μέσα στην τουαλέτα μια άλλης κονσερβοποιίας 25 ανασφάλιστες εργάτριες. Κάποιες άλλες φορές, όταν αντιληφθούν τον έλεγχο, φεύγουν από τις πίσω πόρτες των εργοστασίων και κρύβονται μέσα στα χωράφια», λέει.

Όπως ήταν αναμενόμενο, οι εκπρόσωποι της εταιρείας αρνήθηκαν κατηγορηματικά πως απασχολούν παράνομα εργαζομένους και ότι τους κρύβουν για να αποφύγουν τις συνέπειες. Επίσης, ο επικεφαλής του κλιμακίου υπαλλήλων της Επιθεώρησης Εργασίας είπε ότι δεν αντιλήφθηκε πως είχαν κρυφτεί εργάτριες μέσα στα ψυγεία και επισήμανε ότι αν ο πρόεδρος του εργατικού κέντρου τους ενημέρωνε, θα είχαν παρέμβει.

«Κόλπα» για να μην πληρώνουν τις εισφορές

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ από 5.000 άνθρωποι απασχολούνται σε κονσερβοποιεία και σε άλλες μεταποιητικές μονάδες γεωργικών προϊόντων που λειτουργούν στους Νομούς Ημαθίας και Πέλλας και στη συντριπτική πλειονότητα είναι γυναίκες. Οι περισσότερες βιομηχανίες προσλαμβάνουν έκτακτο προσωπικό τους καλοκαιρινούς μήνες για να καλύψουν τις ανάγκες, ενώ τον χειμώνα απολύουν εργαζομένους. Οι περισσότερες από τις εργάτριες είναι νεαρές γυναίκες, νοικοκυρές και αγρότισσες, οι οποίες απασχολούνται κατά μέσον όρο 4 με 5 μήνες και εκτός από το εισόδημα τις ενδιαφέρει να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα ένσημα του ΙΚΑ για να ενταχθούν στο Ταμείο Ανεργίας. Όπως κατήγγειλαν στα «ΝΕΑ» εκπρόσωποι των τοπικών συνδικάτων κονσερβοβιομηχανιών στον κλάδο της μεταποίησης γεωργικών προϊόντων, το φαινόμενο της ανασφάλιστης εργασίας είναι σύνηθες και πολλοί εργοδότες επιλέγουν ασφαλισμένους στον ΟΓΑ για να μην πληρώνουν εισφορές στο ΙΚΑ. Στην πόλη της Νάουσας, που αριθμεί σήμερα περίπου 25.000 κατοίκους, ένας στους δύο ενηλίκους κατά τη διάρκεια του χειμώνα είναι άνεργος, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες το ποσοστό μειώνεται κατά 10%-15% λόγω των εποχικών αγροτικών εργασιών. Η οικονομία της πόλης δέχθηκε το μεγαλύτερο πλήγμα από την κατάρρευση της κλωστοϋφαντουργίας. Πριν από 15 χρόνια απασχολούνταν στην κλωστοϋφαντουργία 4.500 και πλέον υπάλληλοι και σήμερα έχουν απομείνει μετά βίας 450.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4500490&ct=1

Χαρίζουν εκατομμύρια σε αυτούς που κλείνουν τις εργάτριες στα ψυγεία
Παρέμβαση της Δικαιοσύνης για τις ανασφάλιστες
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος Χάτσιος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

Έντονες αντιδράσεις και παρέμβαση της Δικαιοσύνης προκάλεσε η χθεσινή αποκάλυψη των «ΝΕΩΝ» ότι ανασφάλιστες εργάτριες κρύφτηκαν μέσα σε ψυγεία κονσερβοποιίας στη Νάουσα Ημαθίας, για να μην τις εντοπίσουν οι επιθεωρητές εργασίας και χάσουν τη δουλειά τους.

Ωστόσο συνδικαλιστές και εργαζόμενοι στον κλάδο μεταποίησης γεωργικών προϊόντων καταγγέλλουν ότι η κυβέρνηση με τροπολογία του ΙΚΑ, την οποία πέρασε από το παράθυρο, χαρίζει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο σε μικρή ομάδα βιομηχάνων, αφού τους επιτρέπει να απασχολούν εργαζόμενους ασφαλισμένους στον ΟΓΑ χωρίς να τους ασφαλίζουν στο ΙΚΑ.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4500670&ct=1

Θυσία σε βρώμικο βωμό…

Δύο ακόμα εργάτες προστέθηκαν στον μακρύ κατάλογο των θυμάτων της εργοδοτικής ασυδοσίας. Ο Βλαδίμηρος Μαμπετζίδης, 50 χρόνων, εργάτης στα έργα του ΜΕΤΡΟ στη Θεσσαλονίκη και ο εναερίτης της ΔΕΗ Μάρκος Νίκου, 47 χρόνων έχασαν χθες την ζωή τους στον βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ο Β. Μαμπετζίδης έχασε τη ζωή του στις 10.30 το πρωί, στο εργοτάξιο του Σιδηροδρομικού Σταθμού, όταν η μπούμα γερανού της κατασκευαστικής «Θεμελιοδομή» έπεσε και τον πλάκωσε στην πλάτη. Η μπούμα δεν ήταν δεμένη με συρματόσχοινα όπως έπρεπε, με αποτέλεσμα κατά τις εργασίες της αποσύνδεσης να πέσει και να σκοτώσει τον εργάτη. Οι εκπρόσωποι της εργοδοσίας εξαφανίστηκαν από το εργοτάξιο κι ο Β. Μαμπετζίδης μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Σοκαρισμένοι και οργισμένοι οι συνάδελφοι του Βλ. Μπαμπεντζίδη σταμάτησαν την εργασία τους και σε χρόνο ρεκόρ συγκεντρώθηκαν και μαζί με αντιπροσωπεία της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης έκαναν πορεία διαμαρτυρίας προς το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, φορώντας κράνη και γιλέκα εργασίας.

Σήμερα το πρωί οι εργάτες του ΜΕΤΡΟ πραγματοποίησαν ξανά πορεία σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το χθεσινό δυστύχημα .Η πορεία, στην οποία συμμετείχαν εργαζόμενοι από όλα τα εργοτάξια, καθώς και ο γιος αλλά και οι συγγενείς του άτυχου εργαζόμενου, ξεκίνησε από το εργοτάξιο του Μετρό στο Νέο σιδηροδρομικό σταθμό και κατέληξε στο υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης . Ο 50χρονος εργάτης ήταν πατέρας δύο παιδιών κι είχε έναν ανάπηρο αδελφό να φροντίζει. Η κηδεία του θα γίνει το μεσημέρι της Κυριακής στο Πολύκαστρο.

Ο δεύτερος νεκρός εργάτης Μ. Δήμου , κι αυτός πατέρας δύο παιδιών από το Βελβεντό Κοζάνης, έχασε τη ζωή του στις 8.30 το βράδυ της Τετάρτης, ενώ ήταν ανεβασμένος σε κολώνα της ΔΕΗ, για να επιδιορθώσει βλάβη στην Ανω Κώμη Κοζάνης. Η νεκροψία του εναερίτη της ΔΕΗ Μ.Νίκου έδειξε σημάδια ηλεκτροπληξίας, ενώ εκκρεμούν τα αποτελέσματα των ιστολογικών εξετάσεων. Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρο Κοζάνης, Αθανάσιος Τολιόπουλος, επισήμανε ότι υπάρχει έλλειψη τεχνικού προσωπικού στη ΔΕΗ, που οδηγεί σε εντατικοποίηση της εργασίας των τεχνικών. Το Σωματείο Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας ΔΕΗ «Σπάρτακος» τονίζει ότι ο θάνατος του Μ. Νίκου επαναφέρει τα αιτήματά τους για ασφάλεια, υγιεινή και συνθήκες εργασίας.

http://gortynios.blogspot.com/2009/02/blog-post_06.html

Για πρώτη φορά στην ιστορία της
Ζημίες-ρεκόρ, 3,9 δισ. ευρώ ανακοίνωσε για το 2008 η Deutsche Bank
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=983329&lngDtrID=251

Ανεβάζει τους τόνους ο Φιγιόν

"Δημαγωγία" χαρακτήρισε ο γάλλος πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν την έκκληση των συνδικάτων για την προστασία των νοικοκυριών, ξεκαθαρίζοντας ότι η κυβέρνηση δεν προτίθεται να μεταβάλει την οικονομική πολιτική της ή να εισαγάγει μέτρα για την ενίσχυση της κατανάλωσης."
Η κυβέρνηση είναι πάντοτε έτοιμη να συνομιλήσει με τα εργατικά συνδικάτα, όμως δεν πρόκειται να εξωκείλει από το οικονομικό της πρόγραμμα, ή να πετάξει χρήματα σε δευτερεύουσας σημασίας οικονομικά μέτρα", τόνισε ο Φιγιόν στην εφημερίδα Λε Μοντ.
Ακόμα, ο γάλλος πρωθυπουργός τονίζει πως προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι η προστασία της εργασίας και όχι η αύξηση των μισθών.
Σήμερα Δευτέρα, οι ηγεσίες των εργατικών ενώσεων θα συσκευθούν για ν’ αποφασίσουν πως θα συνεχισθεί η κινητοποίηση της 29ης Ιανουαρίου, που έχει χαρακτηρισθεί ως επιτυχία για το εργατικό κίνημα από το σύνολο του Τύπου.
Τα συνδικάτα αναμένουν την απάντηση του προέδρου Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος έχει τηρήσει χαμηλούς τόνους για να μην οξύνει την ένταση.Ο Σαρκοζί αναμένεται να απευθύνει τηλεοπτικό διάγγελμα το βράδυ της Τρίτης.
http://www.skai.gr/master_story.php?id=109357
Σημ.axinosp:Αυτά έλεγε και η Μαρία Αντουανέτα και την χάσαμε !!
Γιατί δευτερεύουσας σημασίας οικονομικό μέτρο είναι ο λαός να πεινάει προτεραιότητα έχουν οι τραπεζίτες και οι μεγαλοεκδότες για τον Φιγιόν !!

http://axinosp.blogspot.com/2009/02/blog-post_2157.html

«Βουλιάζει» πλέον ο κλάδος εμπορίας αυτοκινήτων στη χώρα μας καθώς η οικονομική κρίση έχει ως αποτέλεσμα τη δραματική μείωση των πωλήσεων, η οποία άρχισε να γίνεται αισθητή από τον προηγούμενο Δεκέμβριο. Νεότερα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας που αφορούν την εικόνα της αγοράς για τον μήνα Ιανουάριο του 2009 επιβεβαιώνουν το κλίμα που επικρατεί στην αγορά αυτοκινήτου, ότι δηλαδή με την είσοδο του νέου έτους η πτώση των πωλήσεων στο σύνολο των αυτοκινήτων- καινούργιων και μεταχειρισμένων- επιδεινώθηκε και άγγιξε το 40% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2008, όπου η αγορά είχε κινηθεί με μικρή αύξηση, 2,7%, έναντι του Ιανουαρίου του 2007.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=254005

Όλο και περισσότερες γυναίκες επισκέπτονται τα μοδιστράδικα για να μεταποιήσουν ρούχα, αφού δεν περισσεύουν χρήματα για καινούργια
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4500488&ct=1

ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΙΚΩΝ ΟΠΛΩΝ ΕΩΣ ΚΑΙ 80%

Πυρηνικό «σοκ» από Ομπάμα

Το πιο φιλόδοξο σχέδιο μιας ολόκληρης γενιάς, για την περικοπή των πυρηνικών όπλων ακόμα και έως 80%, αναμένεται να προτείνει η κυβέρνηση Ομπάμα στη Ρωσία, η οποία αντέδρασε θετικά με αποτέλεσμα να αλλάζει άρδην το τοπίο στις σχέσεις των δύο χωρών, ενώ η Βρετανία έσπευσε να ανακοινώσει σχέδιο έξι σημείων για να απαλλαγεί ο κόσμος από τα πυρηνικά όπλα.
Δε φτάνουν πλέον τα λεφτά - εξάλλου, και ο συμβατικός πόλεμος "μια χαρά είναι" για τους ιμπεριλιστές, θα βολευτούν και με αυτόν αν δεν υπάρχουν λεφτά...
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=4218860

ΟΙ ΗΠΑ ΤΗΣ «ΕΔΩΣΑΝ» ΔΥΟ ΘΕΣΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ 800 ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ
Η Γαλλία «διορίσθηκε» στο ΝΑΤΟ
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=90729228
Η συμμαχίες χαράζονται με ταχείς ρυθμούς. Οι λαοί θα πρέπει να δώσουν τη δική τους απάντηση, και να δείξουν στους κβερνώντες ότι δεν είναι διατεθειμένοι να ξαναπέσουν στην παγίδα του παρελθόντος, και να ξαναμπλεχτούν σε ιμπεριαλιστικούς παγκόσμιους πολέμους. Πόλεμος για τα δικά μας συμφέροντα, όχι για να ξελασπώσουμε την άρχουσα τάξη...

Νέο ακροαριστερό κόμμα, από τις «στάχτες» του LCR

ΠΑΡΙΣΙ

Το ιδρυτικό συνέδριο του ακροαριστερού «νέου αντικαπιταλιστικού κόμματος ΝΡΑ, ξεκίνησε σήμερα τις τριήμερες εργασίες του.

Σε χθεσινή προκαταρκτική συγκέντρωση υπογράφτηκε η «ληξιαρχική πράξη θανάτου» της «Επαναστατικής Κομμουνιστικής Λίγκας LCR» πριν από τη σύσταση του νέου κόμματος. «Αυτο-διαλυόμαστε και ξαναγεννιόμαστε, κάτι που αποδεικνύει ότι ποτέ δεν πεθαίνουμε», δήλωσε ο Αλέν Κριβίν, ιστορικός ηγέτης της Λίγκας, την οποία ίδρυσε το 1969 και της οποίας υπήρξε ο πρώτος προεδρικός υποψήφιος.

Σαράντα χρόνια αργότερα το κόμμα επωφελείται της δημοτικότητας του χαρισματικού Ολιβιέ Μπεζανσενό, 33 ετών, ο οποίος έλαβε σημαντικό ποσοστό 4% ως υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 2007 και συγκεντρώνει 60% θετικές απόψεις στις δημοσκοπήσεις. Ο στόχος που έθεσε για τριπλασιασμό των μελών του κόμματος επιτεύχθηκε. Η Λίγκα LCR είχε 3.200 μέλη, στο νέο κόμμα ΝΡΑ έχουν εγγραφεί 9.000 μέλη.

Οι 700 σύνεδροι θα συζητήσουν προτάσεις για τον οριστικό τίτλο του κόμματος και για τις πολιτικές κατευθύνσεις του, που επικεντρώνονται στην ιδεολογία των εργατικών κινημάτων, με κύριες διεκδικήσεις την απαγόρευση των απολύσεων, αναβάθμιση σε 1.500 ευρώ του μίνιμουμ μισθού, την υποστήριξη των μαζικών εργατικών κινητοποιήσεων, την «πλήρη ανεξαρτησία» σε σχέση με το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ο Μπεζανσενό προβάλλει ένα επαναστατικό μοντέλο κοινωνίας, στην οποία «η πλειοψηφία θα αποφασίζει πώς θα ελέγχει και θα αναδιανέμει τα αγαθά».
Τέτοιες απαντήσεις είναι που χρειάζονται...
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=17300348

Ή τέτοιες...

Μπλόκα εργατών για τη Fiat
Ολο και αγριεύουν τα πράγματα όσον αφορά τις ανά τον κόσμο εργατικές κινητοποιήσεις. Ανάγκα και θεοί πείθονται
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=54456636

Αποφασισμένοι οι εργαζόμενοι
http://www.simerini.gr/?category=1&newsid35=14105&section=32

20 εκατομμύρια Κινέζοι σε αναζήτηση εργασίας
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_06/02/2009_302397

Gordon Brown suggests world heading for a 'depression' Σώπα...Μήπως άραγε ξέρει και ποιοι φταίνε? Και αν ναι, γιατί δεν το λέει? Α ναι, γιατί είναι και αυτός και οι ομοιδεάτες του πάνω-πάνω στη λίστα...
http://www.timesonline.co.uk/tol/news/politics/article5660573.ece

Latin America poverty 'may soar'
http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/7876169.stm

A small State with a big problem
"If it wasn't for my parents I'd be on the streets with my two kids. It's rough at the moment."
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7876068.stm

ciaoant1

08-02-09, 16:54

http://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/metafiles/0_1_a_snap.jpg
O πινακας δειχνει τα εκατομμυρια των Αμερικανων που τρεφονται με κουπονια τροφιμων.

http://www.project-syndicate.org/author_photo/b/c/b/104.png
J. Bradford DeLong (μέλος της κυβέρνησης των ΗΠΑ επί Κλίντον).

Δείτε ένα ενδιαφέρον άρθρο του εν λόγω "κυρίου", ο οποίος αναφέρεται στον Κευνς, και μας θυμίζει και μερικές ρήσεις του, που είναι αρκετά σωστές (ο Κέυνς είχε συμφωνήσει σε πολλά και με το Λένιν, ειδικα στο "επίμαχο" σημείο που θέτει και το παρακάτω άρθρο).
Εδώ όμως είναι που μπαίνει και ένα σοβαρό ερώτημα:
Αφού ο "αξιότιμος" αυτός "κύριος" είναι υπέρ του Κέυνς, όπως φαίνεται από το άρθρο του, γιατί όταν ήταν στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, δεν προώθησε έστω τέτοιες κεντροαριστερές πολιτικές, και αντίθετα προώθησε άλλες, νεοφιλελεύθερες?
Η απάντηση είναι πως ο Κευνσιανισμός χρησιμοποιειται πάντοτε αμυντικά από την άρχουσα τάξη, όταν βλέπει όταν ο λαός δε δέχεται πλέον τις αντιλαικές πολιτικές της, και κάνει κάποιες παραχωρήσεις, αποκαθιστά την εμπιστοσύνη του λαού απέναντί της, και μετά...ξανά τα ίδια. Σαφώς βέβαια και οι πολιτικές του κευνσιανισμού είναι προτιμότερες από τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία ειδικά χρόνια (νεοφιλελευθερισμός-νεοσυντηριτισμός), αλλά και μόνο το ότι τώρα όλοι αυτοί που επ΄χρόνια μας εκμεταλλεύονταν με τον πιο άγριο τρόπο, τώρα επικαλούνται τον Κέυνς (χωρίς βέβαια να μας λένε κουβέντα για το ότι αυτά που είπε ο Κέυνς σε πολλά σημεια βασίστηκαν στο μαρξισμό, ώστε να αποτελέσουν ένα "μαξιλαράκι" για την άρχουσα τάξη, σε περίπτωση που χρειάζεται μια στρατηγική για να πείσει τον κόσμο ότι τάχα "ότι κάνουν, το κάνουν για το καλό μας")

BERKELEY – When an economy falls into a depression, governments can try four things to return employment to its normal level and production to its “potential” level. Call them fiscal policy, credit policy, monetary policy, and inflation.

Inflation is the most straightforward to explain: the government prints up lots of banknotes, and spends them. The extra cash in the economy raises prices. As prices rise, people don’t want to hold cash in their pockets or their bank accounts – its value is melting away every day – so they step up the pace at which they spend, trying to get their wealth out of depreciating cash and into real assets that are worth something. This spending pulls people out of unemployment and into jobs, and pushes capacity utilization up to normal and production up to “potential” levels.

But sane people would rather avoid inflation. It is a very dangerous expedient, one that undermines standards of value, renders economic calculation virtually impossible, and redistributes wealth at random. As John Maynard Keynes put it, “there is no subtler, no surer means of overturning the existing basis of society than to debauch the currency. The process engages all the hidden forces of economic law on the side of destruction, and does it in a manner which not one man in a million is able to diagnose…” But governments will resort to inflation before they will allow another Great Depression – we just would very much rather not go there, if there is any alternative way to restore employment and production. Εδώ προαναγγέλει ουσιαστικά το τι έρχεται.

The standard way to fight incipient depressions is through monetary policy. When employment and output threaten to decline, the central bank buys up government bonds for immediate cash, thus shortening the duration of the safe assets that investors hold. With fewer safe, money-yielding assets in the financial market, the price of safe wealth rises. This makes it more worthwhile for businesses to invest in expanding their capacity, thus trading away cash they could distribute to their shareholders today for a better market position that will allow them to reward their shareholders in the future. This boost in future-oriented spending today pulls people out of unemployment and pushes up capacity utilization.

The problem with monetary policy is that, in responding to today’s crisis, the world’s central banks have bought so many safe government bonds for so much cash that the price of safe wealth in the near future is absolutely flat – the nominal interest rate on government securities is zero. Monetary policy cannot make safe wealth in the future any more valuable. And this is too bad, for if we could prevent a depression with monetary policy alone, we would do so, as it is the policy tool for macroeconomic stabilization that we know best and that carries the least risk of disruptive side effects.

The third tool is credit policy. We would like to boost spending immediately by getting businesses to invest not only in projects that trade safe cash now for safe profits in the future, but also in those that are risky or uncertain. But few businesses are currently able to raise money to do so.

Risky projects are at a steep discount today, because the private-sector financial market’s risk tolerance has collapsed. No one is willing to buy assets and take on additional uncertainty, because everyone fears that somebody else knows more than they do – namely, that anyone would be a fool to buy. Although the world’s central banks and finance ministries have been devising many ingenious and innovative policies to stimulate credit, so far they have not had much success.

This brings us to the fourth tool: fiscal policy. Have the government borrow and spend, thereby pulling people out of unemployment and pushing up capacity utilization to normal levels. There are drawbacks: the subsequent deadweight loss of financing all the extra government debt that has been incurred, and the fear that too rapid a run-up in debt may discourage private investors from building physical assets, which form the tax base for the future governments that will have to amortize the extra debt.

But when you have only two tools left, neither of which is perfect for the job, the rational thing is to try both – credit policy and fiscal policy – at the same time. That is what the Obama administration is attempting to do right now.

http://www.project-syndicate.org/commentary/delong86/English

Αδυναμία πληρωμών από τέσσερις χώρες της ΕΕ
http://tovima.dolnet.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artId=254153

Κυβερνήσεις στα πρόθυρα κατάρρευσης
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=254231

U.S. Treasury default bets surge, hit new record
http://in.reuters.com/article/marketsNewsUS/idINN0431292120090204

Η εργασιακή ανασφάλεια αναδεικνύεται σε Νο1 πρόβλημα των εργαζομένων στην Ελλάδα, σύμφωνα με ποιοτική έρευνα της VPRC που έγινε για λογαριασμό της ΓΣΕΕ.

Η μέτρηση πραγματοποιήθηκε στις αρχές της οικονομικής κρίσης, με στόχο να αποτυπώσει το κλίμα στους απασχολούμενους της Ελλάδας ενόψει των συνεπειών της.

Ακολουθήθηκε η μέθοδος των συζητήσεων με ομάδες εργαζομένων από τον ιδιωτικό τομέα και τις ΔΕΚΟ (focus groups) στην Αθήνα και τα συμπεράσματά της είναι:

1 Η ανασφάλεια επισκιάζει πλέον τα προβλήματα που σχετίζονται με τις συνθήκες εργασίας. Το ενδεχόμενο απολύσεων λειτουργεί αποτρεπτικά ως προς τη διεκδίκηση καλύτερων αποδοχών, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις αποτελεί και αιτία για την αποδοχή ακόμα και δυσμενέστερων συνθηκών εργασίας. Δεν υπ΄ρχει χειρότερη μοφή τρομοκρατίας από την εργοδοτική. Αλλά για αυτή τη μορφή τρομοκρατίας όχι μόνο δεν υπάρχει συζήτηση, όχι μονο δεν παίρνονται μέτρα πό τους κυβερνώντες, αλλά αντίθετα αυτοί είναι πο με τις πολιτικές τους γεννούν και γιγαντώνουν αυτή την κατάσταση.

*Εντονος είναι ο προβληματισμός στις ομάδες των ΔΕΚΟ σε σχέση με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Ο φόβος μη ανανέωσης της σύμβασης, αλλά και το ζήτημα της συνταξιοδότησης απασχολούν έντονα τους συμβασιούχους.

2 Το δεύτερο κατά σειρά πρόβλημα που αναδεικνύεται είναι το μισθολογικό.

*«Είναι σαν να μην δουλεύεις. Μόλις τα πάρεις, αμέσως τα δίνεις. Χρωστάς παντού...», δηλώνει χαρακτηριστικά εργαζόμενη σε ΔΕΚΟ.

*«Κάνω και δεύτερη δουλειά για να τα βγάλω πέρα», ομολογεί άλλος εργαζόμενος.

*Η πλειονότητα των συμμετεχόντων άλλωστε υποστηρίζει ότι δεν είναι σε θέση, βάσει των αποδοχών της, να εξασφαλίσει άνετη διαβίωση.

3 Το Ασφαλιστικό προκύπτει ως τρίτη απειλή.

Αφορά, λόγω του νέου μοντέλου με τις συγχωνεύσεις ταμείων, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, τις χαμηλές παροχές υγείας, την αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των ασφαλισμένων σε φάρμακα και ιατρικές εξετάσεις.

*«Το ιδανικό για αυτούς θα ήταν την επόμενη μέρα της συνταξιοδότησης να πήγαινες στον τάφο», είναι ένα σχόλιο που άκουσαν συχνά οι ερευνητές της εταιρείας VPRC.

4 Στον ιδιωτικό τομέα ως ιδιαίτερο πρόβλημα επισημαίνεται η αυθαιρεσία των εργοδοτών, αφού λείπει κάθε έλεγχος από το κράτος.

*«Στον ιδιωτικό τομέα απουσιάζει κάθε έλεγχος. Επιθεώρηση Εργασίας δεν υπάρχει πουθενά. Δεν μπορώ να απευθυνθώ κάπου για τα προβλήματά μου», σημειώνει εργαζόμενος σε εταιρεία.

*«Για να διεκδικήσω εγώ ένα επίδομα πρέπει να με υποστηρίξει το κράτος. Να πει ότι "όσοι ασχολούνται με υπολογιστή θα πάρουν τόσα". Αν βγω και να το φωνάξω μόνος μου, δεν κερδίζω τίποτα. Τα σωματεία δεν υπάρχουν», δηλώνει άλλος εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα.

5 Ως επιμέρους προβλήματα που σχετίζονται με την αυθαιρεσία των εργοδοτών αναφέρονται, κατά σειρά: Απλήρωτες υπερωρίες. Μη καταβολή επιδομάτων. Αφαίρεση δικαιώματος για διάλειμμα. Αφαίρεση δικαιώματος άδειας εγκυμοσύνης.

6 Ειδικά στα focus groups των εργαζομένων σε οργανισμούς του Δημοσίου ανέκυψε το ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων, με τις οποίες φαίνεται να διαφωνεί η πλειονότητα των συμμετεχόντων.

Κοινή αντίληψη των εργαζομένων εκεί είναι ότι οι επιχειρήσεις αυτές δεν είναι, πράγματι, προβληματικές.

*«Ο ΕΛΤΑ είναι πολύ καλή υπηρεσία, ανταγωνιστική με τις έξω, πάει πολύ καλά και πάνε να τον διαλύσουν. Αυτά όμως κάνουν και με τη ΔΕΗ και με την Ολυμπιακή», σημειώνεται σε μία καταγγελία.

*«Πώς είναι δυνατόν η ΔΕΗ, ολόκληρο μονοπώλιο, να είναι προβληματική; Πώς είναι δυνατόν να βγαίνουν όλα αυτά τα υπέρογκα κονδύλια για τους διευθυντές αν είναι ελλειμματική;», διερωτάται άλλος εργαζόμενος ΔΕΚΟ.

7 Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δίνουν άλλη ιεράρχηση στα προβλήματα των ΔΕΚΟ:

Ιδιαίτερα υψηλοί μισθοί διευθυντικών στελεχών. Αναξιοκρατία στην επιλογή του προσωπικού και έλλειψη ειδικών γνώσεων. Λανθασμένη τιμολογιακή πολιτική, που εξυπηρετεί συμφέροντα (με αναφορές στα χαμηλά βιομηχανικά τιμολόγια της ΔΕΗ).

*Οι αλλαγές που προωθούνται στις ΔΕΚΟ σε σχέση με το εργασιακό καθεστώς απασχολούν έντονα τους εργαζόμενους, οι οποίοι δηλώνουν αντίθετοι στις εξής ρυθμίσεις: Κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, άρση μονιμότητας, μισθολογικές περικοπές, μείωση των ωρών εργασίας για τους συμβασιούχους.

*«Οι εταιρείες βγαίνουν προβληματικές, με αποτέλεσμα να μας λένε δεν μπορούμε να κάνουμε αύξηση στους εργαζόμενους. Με το νόμο περί προβληματικών, για όποια ΔΕΚΟ υπαχθεί σ' αυτό το καθεστώς παύει να ισχύει η συλλογική σύμβαση εργασίας. Επίσης παύει να ισχύει η μονιμότητα», όπως σχολιάζει εργαζόμενος ΔΕΚΟ.

8 Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχουν και τα πολιτικά συμπεράσματα της έρευνας:

*Η διεθνής κρίση αποδίδεται από τους εργαζόμενους στην ανεξέλεγκτη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και συνδέεται με κερδοσκοπικές σκοπιμότητες.

*Ωστόσο, οι εργαζόμενοι δεν δείχνουν να αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στην επίδραση αυτών των εξελίξεων στην ελληνική οικονομία παρ' ότι θεωρούν ότι θα επιβαρυνθεί η ήδη δυσχερής οικονομική κατάσταση των πολιτών.

Η «αντίφαση» αυτή ερμηνεύεται από τους ερευνητές με βάση την εκτίμηση ότι η διεθνής συγκυρία δεν βιώνεται από τους εργαζόμενους ως μια καινοφανής κατάσταση, αφού η αίσθηση της οικονομικής κρίσης προϋπήρχε στα ελληνικά νοικοκυριά.

9 Αρνητικά αξιολογείται από τους συμμετέχοντες στις συζητήσεις το κυβερνητικό σχέδιο ενίσχυσης της ρευστότητας (πακέτο των 28 δισ. ευρώ προς τις τράπεζες).

Το σύνολο των εργαζομένων εκτιμά ότι αποτελεί πρωτίστως μέτρο που δεν θα αποδώσει οφέλη στους πολίτες.

*Σε επίπεδο ατομικής συμπεριφοράς, πάντως, διαπιστώνεται ότι η κρίση επηρεάζει ιδιαίτερα την αγοραστική συμπεριφορά (μείωση κατανάλωσης, ματαίωση μεγάλων αγορών) των εργαζομένων.

10 Σημαντική κρίνεται και η επίδραση της κρίσης στο επίπεδο της ιδεολογίας. Οι αντιλήψεις που εκφράζονται από τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα συγκλίνουν σε κριτική της ελεύθερης αγοράς και σε προτάσεις υπέρ του κρατικού παρεμβατισμού στην οικονομία.

*Ιδιαίτερος προβληματισμός, πάντως, διατυπώθηκε στο πλαίσιο της έρευνας και για την προσωπική στάση του κάθε έλληνα εργαζόμενου εν μέσω κρίσης. Οι περισσότεροι δηλώνουν, πλέον, αντίθετοι στα κυρίαρχα καταναλωτικά πρότυπα και στις λεγόμενες «επίπλαστες» ανάγκες.

Κάτι που προοιωνίζεται και αλλαγή της συμπεριφοράς τους ως καταναλωτών.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=56109372

Μεσαίωναs έρχεται με... SΜS
Πολλοί εργοδότες τροποποιούν καταχρηστικά τις συμβάσεις εργασίας, ενώ δεν διστάζουν να γνωστοποιήσουν ακόμα και μέσω γραπτού μηνύματος τις απολύσεις στους εργαζομένους
Υπάλληλος βιομηχανίας στην Κομοτηνή απολύθηκε με μήνυμα SMS που εστάλη στο κινητό του. Στην Πρέβεζα, οι ιδιοκτήτες σούπερ μάρκετ περίμεναν να τελειώσει η βάρδια του Σαββάτου για να ενημερώσουν τους τρεις εργαζομένους, που μέχρι εκείνη την ώρα δούλευαν στα πόστα τους, ότι έληξε η συνεργασία τους.

Με ένα... τηλεφώνημα, 550 συμβασιούχοι του ΥΠΠΟ στη Βορειοδυτική Ελλάδα έχασαν εν μια νυκτί τη δουλειά τους.

Στην Αθήνα, γνωστή αντιπροσωπεία αυτοκινήτων υποχρέωσε τους εργαζομένους της να δεχθούν μείωση του μισθού τους έως και 50%, ενώ άλλες επιχειρήσεις απολύουν εργαζομένους που... τολμούν να συνδικαλιστούν. Εργοστάσια στη Θράκη και στη Θήβα δεσμεύουν τους υπαλλήλους τους σε εκ περιτροπής εργασία και μείωση του ωραρίου.

Εκατοντάδες υπάλληλοι που απασχολούνται στον τομέα του τουρισμού σε νησιά όπως η Κρήτη, η Ρόδος και η Κέρκυρα, έχουν χάσει τις δουλειές τους.

Στην Κρήτη, τη Ρόδο και την Κέρκυρα, εποχικοί ξενοδοχοϋπάλληλοι έλαβαν από το ταμείο ανεργίας, εκτός από το επίδομα και το... χαρτί της απόλυσης. Από την αντιεργατική συμπεριφορά δεν εξαιρείται ούτε το Δημόσιο: με τηλεφωνική εντολή του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού στις 31 Δεκεμβρίου 2008, οι συμβασιούχοι σε ολόκληρη την Ελλάδα έμαθαν ότι από την επομένη η εργασία τους δεν θα πληρωνόταν...

Καταπατούν δικαιώματα
Πέρα από τις απολύσεις, στο όνομα της παγκόσμιας κρίσης, οι εργοδοτικές διοικήσεις των επιχειρήσεων στην Ελλάδα δεν διστάζουν να καταπατήσουν τα κεκτημένα εργασιακά δικαιώματα των υπαλλήλων τους. Πολλές φορές, μάλιστα, η προσβολή πάει ένα βήμα παραπέρα, όπως στην πρόσφατη απόλυση της εργαζόμενης με... κλήρωση από κατάστημα κινητής τηλεφωνίας στην Πάτρα. Παρόμοιες προσβολές της αξιοπρέπειας των εργαζομένων είναι καθημερινό... φαινόμενο σε ολόκληρη τη χώρα, από την Κρήτη και την Κέρκυρα μέχρι την ακριτική Θράκη.

Σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζει και η βιομηχανική περιοχή της Θήβας. «Ασκείται τρομοκρατία σε βάρος των εργαζομένων, ώστε να μη συνδικαλιστούν και να μην καταγγείλουν τις αλλαγές στο εργασιακό τους καθεστώς», λέει ο Δημήτρης Δημητρίου, Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Θήβας.

«Εχουν εφεύρει τώρα τελευταία τις "υποχρεωτικές διαθεσιμότητες", τις υποχρεωτικές άδειες, κατά τις οποίες δίνουν -αν δίνουν- το μισό μεροκάματο. Αυτό όμως δημιουργεί άλλα προβλήματα, αφού μισά μεροκάματα σημαίνει μισά ένσημα και ειδικά όταν πρόκειται για βαρέα και ανθυγιεινά, χρειάζεται να έχεις ένα μίνιμουμ ωρών, που δεν συμπληρώνεται. Επίσης, εφαρμόζουν τη μέθοδο της εκ περιτροπής εργασίας: μία μέρα δουλεύεις, δύο κάθεσαι. Το κάνουν έτσι ώστε και να γλιτώνουν ημερομίσθια και να μην μπορεί ο εργαζόμενος να βρει αλλού δουλειά», σημειώνει.

Αντί να δίνει το αντίθετο παράδειγμα, την απάνθρωπη συμπεριφορά υιοθετεί και το ίδιο το ελληνικό Δημόσιο: 550 συμβασιούχοι του ΥΠΠΟ στη Βορειοδυτική Ελλάδα έχασαν εν μια νυκτί τη δουλειά τους μετά το τηλεφώνημα του γενικού γραμματέα Θεόδωρου Δραβίλα προς τους προϊσταμένους των αρχαιολογικών υπηρεσιών.

«Είναι παγκόσμια πρωτοτυπία, ο προϊστάμενός μας να μαθαίνει τηλεφωνικά ότι πρέπει να απολύσει όλους τους συμβασιούχους με 24μηνο,», εξηγεί ο Αρης Βάσιος, από το Σωματείο Εργαζομένων στην Αρχαιολογία Αρτας-Πρέβεζας. Οι εργαζόμενοι δηλώνουν αποφασισμένοι να προχωρήσουν σε δυναμικές κινητοποιήσεις.

Απέλυσαν την αντιπρόεδρο. Στην Πρέβεζα, γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ αποφάσισε να λήξει τη σύμβασή της με τρεις εργαζομένους. Αλλά περίμενε. Να έρθει το Σάββατο, να ολοκληρωθεί και η τελευταία βάρδια και μετά να ενημερώσει τους εργαζομένους ότι... απολύονται.

«Μες στη φούρια τους να απολύσουν, δεν πρόσεξαν ότι ανάμεσα στους βαρδιούχους ήταν και η αντιπρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων. Το Εργατικό Κέντρο Πρέβεζας, άρχισε να ασκεί πιέσεις προκειμένου να επαναπροσληφθούν οι εργαζόμενοι. Σήμερα, η αντιπρόεδρος έχει επιστρέψει στη δουλειά της, αλλά οι άλλες απολύσεις δεν έχουν ανακληθεί», δηλώνει η Καίτη Πεπονή, γ.γ. του Εργατικού Κέντρου.

Δεν πίστευε στα μάτια του όταν διάβασε το μήνυμα
Στην Κομοτηνή, από τα 99 εργοστάσια χημικής και βαριάς βιομηχανίας που λειτουργούσαν στην περιοχή, σήμερα μόλις 8 εξακολουθούν να δουλεύουν. Ακόμη 32 υπολειτουργούν: σε μία βάρδια και με τις μηχανές στο... ρελαντί. Ενόψει και της οικονομικής κρίσης, η κατάσταση έχει «αγριέψει».

Ο υπάλληλος βιομηχανίας λιπασμάτων Γ.Χ. έλαβε ένα SMS που δεν μπορούσε και ο ίδιος να πιστέψει: «Σου γνωστοποιούμε την απόλυσή σου. Ελα αύριο να πάρεις και την αποζημίωση», διάβασε στο κινητό του τηλέφωνο ο εργαζόμενος. «Μετά τόσα χρόνια δουλειάς με απέλυσαν με ένα μήνυμα στο κινητό», μας λέει «Πώς είναι δυνατόν να υποτιμούν έτσι την αξιοπρέπεια και τη νοημοσύνη μου;», αναρωτιέται. Οπως δηλώνει στο «Εθνος της Κυριακής» ο Παντελής Μαγαλιός, Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Κομοτηνής, «όπου υπάρχουν σωματεία, η κατάσταση

είναι λίγο καλύτερη, γιατί κινητοποιούμαστε μαζικά και καταφέρνουμε τελικά να ελαχιστοποιήσουμε το κακό... Γιατί κατά τα άλλα, έχουμε γίνει μάρτυρες ακόμα και τηλεφωνικών απολύσεων. Προχθές μόνο σημειώθηκαν 38 απολύσεις...».

Τους έστειλαν για... τουρισμό
«Οι δυσκολίες για τους εργαζόμενους στον τουρισμό άρχισαν πριν επέλθει η κρίση, από τον Οκτώβριο του 2008, με εκατοντάδες απολύσεις, υποχρεωτικές άδειες άνευ αποδοχών, περικοπές μισθών, με τη μείωση ημερών και ωρών εβδομαδιαίας απασχόλησης, μη καταβολή δεδουλευμένων αδειών, επιδομάτων και δώρου Χριστουγέννων.

Και όλα αυτά, με την πλήρη ανοχή της κυβέρνησης, αφού με δική της ευθύνη δεν λειτουργούν οι μηχανισμοί ελέγχου», δηλώνει στο «Εθνος της Κυριακής» ο Λεωνίδας Καραθανάσης, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατών Επισιτισμού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελμάτων.

«Ηδη, σε Κρήτη, Ρόδο και Κέρκυρα ξέρουμε σίγουρα για 500 απολύσεις, ενώ το πόσους αφορούν οι νέες αυτές μορφές "ευέλικτης" απασχόλησης είναι άγνωστο.

Επιλεκτικά τα μέτρα
Τα 14 μέτρα στήριξης που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός ήταν μέτρα στήριξης των εργοδοτών του τουρισμού, χωρίς να κάνει ούτε μία αναφορά στους εργαζόμενους ή έστω να συνδυάσει τα μέτρα με τη διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας της προηγούμενης τουριστικής περιόδου», σημειώνει.

«Σε αυτό το πλαίσιο, κάποιοι εργαζόμενοι που πήγαν να πάρουν το επίδομα ανεργίας, πήραν μαζί και το χαρτί της απόλυσής τους!».

«Με πρόσχημα την κρίση, οι ιδιοκτήτες των ξενοδοχειακών μονάδων έχουν ήδη προχωρήσει σε περικοπές», συμπληρώνει η Σοφία Λιβέρη, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας.

«Φοβούμαστε ότι όλα τα περί κρίσης είναι απλώς προφάσεις για να απολύσουν "ακριβούς" εργαζομένους και να προσλάβουν άλλους από γραφεία ενοικίασης προσωπικού.

ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ
mpsara@pegasus.gr

Αναζητούν προληπτική εργασία υπό τον φόβο της ανεργίας
Δραματική μείωση που φτάνει το 50% παρουσιάζει η ζήτηση εργατικού δυναμικού μέσω αγγελιών από το Ιντερνετ. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ιστότοπου ανεύρεσης εργασίας www.karriera.gr, μέσα σε διάστημα μόλις 4 μηνών σχεδόν οι μισές αγγελίες που αρχίζουν με τη λέξη «Ζητούνται» έχουν εξαφανιστεί από τις λίστες ενδιαφέροντος.

Τον Ιανουάριο του 2009 δημοσιεύτηκαν στο site μόλις 1.117 αγγελίες, αριθμός που είχε φτάσει τις 2.207 τον περασμένο Σεπτέμβριο. Φρένο στις προσλήψεις έχουν βάλει και οι τράπεζες, αφού τον Σεπτέμβριο υπήρχαν 132 αγγελίες, ενώ σήμερα μόλις 70. Οι εταιρείες λιανικού εμπορίου από 350 αγγελίες τον Σεπτέμβρη του 2008, τον Ιανουάριο είχαν μόνο 192.

Κατακόρυφη πτώση«Από τα τέλη Οκτώβρη παρατηρείται πτώση στον αριθμό των αγγελιών από τις εταιρείες», εξηγεί ο κ. Αλέξανδρος Φουρλής, υπεύθυνος του site. «Εναν χρόνο πριν, τον Ιανουάριο του 2008, δημοσιεύτηκαν 1.333 αγγελίες και το Σεπτέμβριο του 2007 άλλες 1.018.

Με τους αναμενόμενους ρυθμούς ανάπτυξης υπολογίζαμε ότι τον Ιανουάριο του 2009 θα είχαμε πάνω από 2.500 αγγελίες.

Οι κλάδοι οι οποίοι παρουσιάζουν τη λιγότερη προσφορά εργασίας είναι οι τράπεζες, το λιανεμπόριο, οι κατασκευαστικές εταιρείες και ο κλάδος του αυτοκινήτου, ενώ σταθερός παραμένει ακόμα ο κλάδος των τηλεπικοινωνιών».

Εκπληξη όμως προκαλεί και ο αριθμός των βιογραφικών που αντιστοιχούν ανά αγγελία. Τον Σεπτέμβριο 2008, πριν την εμφάνιση της οικονομικής κρίσης, κατά μέσο όρο σε κάθε αγγελία υπέβαλλαν βιογραφικό 37 υποψήφιοι εργαζόμενοι, ενώ τον Ιανουάριο του 2009, μόλις 4 μήνες μετά, οι υποψήφιοι εργαζόμενοι για κάθε θέση ξεπέρασαν τους 62.

Μια ακόμα ένδειξη της τραγικής κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι άνεργοι και οι χαμηλόμισθοι Ελληνες είναι ότι ο πιο δημοφιλής όρος στις αναζητήσεις για εργασία είναι ο όρος «μερική απασχόληση», γεγονός που μαρτυρά ότι μεγάλος αριθμός, ακόμα και από αυτούς που εργάζονται αναζητούν μια δεύτερη δουλειά.

Συγκεκριμένα, η «μερική απασχόληση» ζητήθηκε ως όρος 76.500 φορές μόνο μέσα στον Ιανουάριο του 2009 από το www.karriera.gr, ενώ ο δεύτερος πιο δημοφιλής όρος ήταν η λέξη «μηχανικός», που ζητήθηκε μόλις 2.600 φορές. «Τον τελευταίο καιρό ερχόμαστε αντιμέτωποι με αυτό που λέμε προληπτική αναζήτηση εργασίας» επισημαίνει ο κ. Αλέξανδρος Φουρλής.

«Πολλοί εργαζόμενοι αναζητούν κάποια απασχόληση προληπτικά, σε περίπτωση που μελλοντικά χάσουν τη δουλειά που κάνουν ήδη.

Παρ όλα αυτά ένα θετικό στοιχείο είναι ότι μέχρι στιγμής στα ετήσια συμβόλαια που αγοράζουν οι πελάτες μας για δημοσίευση αγγελιών δεν έχει υπάρξει μείωση, οπότε ευελπιστούμε ότι η ζήτηση εργασίας μπορεί να εξομαλυνθεί μετά το καλοκαίρι».

ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ ΚΑΛΑΪΝΤΖΟΓΛΟΥ

Ρεκόρ χαμένων θέσεων
Ο περασμένος Οκτώβριος ήταν ο μήνας όπου κατεγράφη ο μεγαλύτερος αριθμός χαμένων θέσεων εργασίας από το 2000 και μάλιστα πριν ακόμα αρχίσει να εκδηλώνεται η οικονομική κρίση στη χώρα μας. Μόνο εκείνον τον μήνα χάθηκαν 38.000 θέσεις εργασίας.

Σύμφωνα με στοιχεία από το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ τον Οκτώβριο έγιναν 119.000 προσλήψεις, ενώ αντίστοιχα υπήρξαν 114.000 απολύσεις και 43.000 «οικειοθελείς» αποχωρήσεις. «Είναι η μεγαλύτερη διαφορά που έχει καταγραφεί» λέει ο επιστημονικός σύμβουλος του Ινστιτούτου κ. Γιώργος Ρωμανιάς και υπογραμμίζει ότι περισσότερο αξιόπιστη εικόνα θα σχηματιστεί όταν γίνουν γνωστά τα στοιχεία Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου.

Ενδεικτικά, τον Αύγουστο του 2008, υπήρξαν 59.000 προσλήψεις, 38.000 απολύσεις και 35.000 οικειοθελείς αποχωρήσεις, με αποτέλεσμα το εργασιακό ισοζύγιο να είναι αρνητικό κατά 14.000 θέσεις εργασίας. Αντίστοιχα τον Σεπτέμβριο έγιναν 114.000 προσλήψεις, 64.000 απολύσεις και 50.000 οικειοθελείς αποχωρήσεις.

Το απόλυτο μηδέν... Εναν μήνα μετά άρχισε η έκρηξη με το ρεκόρ 38.000 χαμένων θέσεων εργασίας.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8777&pubid=2394805

Ο εφιάλτης της ανεργίας είναι εδώ!
Τη μορφή ντόμινο παίρνουν οι κοινωνικές εκρήξεις: Μετά τους μαθητές και τους αγρότες, στους δρόμους βγαίνουν οι απολυμένοι και οι εργαζόμενοι που βρίσκονται σε επισφαλή θέση. ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ κατακλύζονται από καταγγελίες για απολύσεις, υποχρεωτικές άδειες και καθυστερήσεις πληρωμών και σπεύδουν, μέσω του Ινστιτούτου Εργασίας (ΙΝΕ), να καταγράψουν τις επιπτώσεις ανά περιφέρεια και κλάδο.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=70303420

Τσουνάμι απολύσεων στην Ευρώπη
Περισσότερες από 2.000 θέσεις εργασίας χάνονται ήδη κάθε μέρα στην Ε.Ε. και οι απώλειες αυτές αφορούν μόνον τις επιχειρήσεις που απασχολούν 100 εργαζόμενους και άνω.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=84045244

4 στους 10 κατοίκους της Αττικής δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν στις βασικές τους ανάγκες
Νοικοκυριά στα όρια της χρεοκοπίας
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=254318

Στο τραπέζι η δημιουργία Βad Βank στην Ελλάδα Και άλλα λεφτά στους τραπεζίτες, προκειμένου να μπορέσουν να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που έκαναν, να τοκογλυφουν
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=254319

7,2 ΔΙΣ. ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΦΕΤΟΣ, ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΔΙΕΤΙΑ
Προσθέτουν φόρους όσο το... σωτήριον πακέτο των 28 δισ.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,dt=07.02.2009,id=59600028

Οι Κινέζοι θεωρούν πως το 8% είναι ο ελάχιστα απαιτούμενος ρυθμός ανάπτυξης για να απορροφηθεί η πλεονάζουσα εργασία και να διασφαλιστεί η κοινωνική ειρήνη, ωστόσο αναλυτές εκτιμούν πως εν μέσω κρίσης ένας τέτοιος στόχος είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί.

Για τη δυσχερή κατάσταση της διεθνούς οικονομίας, ο Γουέν Τζιαμπάο κατηγόρησε ευθέως τις ΗΠΑ στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός. Η στάση αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί ως απάντηση στις σκληρές δηλώσεις που έκανε στα τέλη του περασμένου μήνα ο νέος αμερικανός υπουργός οικονομίας Τίμοθι Γκάιθνερ, που κατηγόρησε ευθέως την Κίνα για «χειραγώγηση» του γουάν.

Οι Κινέζοι έχουν εκλάβει τις δηλώσεις αυτές ως την έναρξη της ενίσχυσης του αμερικανικού προστατευτισμού.

Η χαμηλή ισοτιμία του γουάν έναντι του δολαρίου είναι ο βασικός κορμός της κινεζικής οικονομικής πολιτικής, ώστε να κρατάει τις εξαγωγές τις ανταγωνιστικές.

Από το 2005 το κινεζικό νόμισμα έχει ανατιμηθεί κατά 20% έναντι του δολαρίου, πλήττοντας σημαντικά τις εξαγωγές. Μπροστά στο φόβο μιας κοινωνικής έκρηξης που μπορεί να προκαλέσει η αυξανόμενη ανεργία η κυβέρνηση πιέζεται εσωτερικά για συνεχή υποτίμηση.

Αυτή η πολιτική έρχεται σε αντίθεση με τις απαιτήσεις της νέας ηγεσίας στην Ουάσιγκτον, που ζητά την απελευθέρωση του γουάν. Διαμάχη που απειλεί τις εύθραυστες ισορροπίες στις σινοαμερικανικές εμπορικές σχέσεις.

Αμερικανικές εφημερίδες όπως η «Financial Times» προειδοποίησαν τον Γκάιθνερ πως παίζει με τη φωτιά, υπενθυμίζοντας πως το Πεκίνο κατέχει αμερικανικά ομόλογα ύψους ενός τρισ. δολαρίων και τεράστια συναλλαγματικά αποθέματα.

Η στρατηγική της Κίνας, που σκοπό έχει να διασφαλίσει τις εξαγωγές της και τον ρυθμό ανάπτυξης πάνω από το κρίσιμο 8%, αναμένεται να την οδηγήσει σε ανοικτή οικονομική σύγκρουση με τα νέα μέτρα της Ουάσιγκτον.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=44846620

«New deal» με προπολεμική συνταγή
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Του ΘΑΝΑΣΗ ΤΣΙΤΣΑ

Το σύνθημα «Αγοράστε αμερικανικά αγαθά», το οποίο περιλαμβάνεται ως διάταξη στο οικονομικό πακέτο στήριξης του Μπαράκ Ομπάμα, προκάλεσε την απειλή της Ε.Ε., της Κίνας, του Καναδά και άλλων χωρών για αντίποινα, αλλά και τις προειδοποιήσεις των ακαδημαϊκών ότι ο πλανήτης θα δεινοπαθήσει μέσα σε μια τρίλιζα προστατευτισμού.

Οι άμεσες αντιδράσεις των οικονομικών εταίρων των ΗΠΑ, ύστερα από την απόφαση του αμερικανού προέδρου, οδήγησαν σε μια τροποποίηση της διάταξης στη Γερουσία, αλλά η ουσία παραμένει: Ακόμη και αν η προτεινόμενη τροπολογία απαλύνει τις εντυπώσεις, το σύνθημα έχει την ισχυρή στήριξη των Δημοκρατικών του Κογκρέσου, των εργατικών ενώσεων και απολαμβάνει την καθαρή αποδοχή των εργατικών στρωμάτων στις μεσοδυτικές πολιτείες που πλήττονται από την αποβιομηχάνιση.

Αυτό, όμως, έρχεται σε αντίθεση με την πλειοψηφία των Ρεπουμπλικάνων και μερίδας οικονομολόγων, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι θα προκληθούν χειρότερες επιπλοκές, ανάλογες με εκείνες που δημιούργησε η νομοθεσία περί προστατευτισμού τη δεκαετία του '30.

Στο οικονομικό πακέτο των 900 δισ., που προβλέπει ότι στα έργα που θα χρηματοδοτηθούν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο αμερικανικά βιομηχανικά προϊόντα (σίδηρος, χάλυβας κ.ά.) ο Ομπάμα αναζητεί μια ευρύτερη συναίνεση. Μια «απόρριψη» της διάταξης από τον Ομπάμα θα αποξένωνε τους Δημοκρατικούς, ενώ η αποδοχή της από τον πρόεδρο θα σημάνει την κήρυξη «εμπορικού πολέμου» με την Ε.Ε., τον Καναδά και με χώρες της Ασίας.

«Το σύνθημα "Αγοράστε αμερικανικά" ξεκίνησε ήπια, αλλά φυσικά όλη η οικονομική κρίση ξεκίνησε ήπια, με τα ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και στο χώρο του εμπορίου: Μπορεί να ξεκινήσει ήπια, αλλά αυτό θα είναι πράσινο φως για κάθε χώρα να προστατέψει τις δικές της βιομηχανίες», υποστήριξε ο Γκάρι Χάφμπαουερ του Ινστιτούτου Brookings. Στην ουσία, υποστηρίζουν οι οικονομικοί αναλυτές, είναι μια αντιγραφή του ολισθήματος που δημιούργησε τη Μεγάλη Υφεση.

Το Κογκρέσο ενέκρινε το 1930 το νόμο Smoot-Hawley αυξάνοντας σε ύψη-ρεκόρ τους δασμούς σε 20.000 εισαγόμενα προϊόντα. Η αντίδραση των ευρωπαίων ήταν άμεση. Ακολούθησαν την ίδια πολιτική, προκαλώντας εντάσεις από χώρες που στήριξαν την επιβίωσή τους σε εθνικοσοσιαλιστικές πολιτικές οι οποίες αργότερα οδήγησαν στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

«Εξετάζουμε συγκεκριμένες διατάξεις και συγκεκριμένη διατύπωση», δήλωσε ο επικεφαλής του Εθνικού Οικονομικού Συμβουλίου Λόρενς Σάμερς. «Αλλά ο πρόεδρος ήταν πολύ συγκεκριμένος: επιδιώκει το οικονομικό πακέτο να υποστηρίζει την αμερικανική οικονομία και παράλληλα να μην αποτελεί δικαιολογία ότι οι ΗΠΑ καταστρατηγούν τις διεθνείς συμφωνίες ή υιοθετούν ένα νέο είδος προστατευτισμού».

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=50648988

Χιόνια στην εικόνα του νέου τσάρου
Την πιο απότομη πτώση της από το Φεβρουάριο του 1999, λίγους μόλις μήνες μετά τη χρεοκοπία του 1998, είχε η ρωσική οικονομία τον περασμένο μήνα, σύμφωνα με το δείκτη της κίνησης του ΑΕΠ, που έφθασε το -4%.

Η καθημερινή εικόνα των ρωσικών πόλεων δεν μπορεί πλέον να κρύψει ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει, αν και οι διαμορφωμένες τάσεις εξωστρεφούς καλοπέρασης δεν δείχνουν και πολύ να επηρεάζονται. «Ας το γλεντήσουμε όσο ακόμη αντέχουμε», λένε όσοι Ρώσοι μπορούν να διασκεδάζουν χωρίς να σκέφτονται την κρίση, ενώ την ίδια στιγμή μερικές χιλιάδες νέοι άνεργοι μπαίνουν κάθε εβδομάδα στο περιθώριο μιας οικονομίας που συνήθισε για χρόνια να αναπτύσσεται με ετήσιους ρυθμούς 7, 8 και 11%.

Τα ενοικιαστήρια ακριβών και κεντρικών επαγγελματικών χώρων και καταστημάτων είναι πλέον ορατά και πολυάριθμα, όπως και οι απολύσεις όχι μόνο σε προβληματικές επιχειρήσεις.

Ακόμη και κερδοφόρες, προχωρούν σε μαζικές περικοπές, ξεκινώντας από τα πιο ακριβοπληρωμένα στελέχη, συνήθως τις μετεγγραφές από το εξωτερικό των προηγούμενων χρόνων.

Σφραγισμένα ώσπου να έρθουν καλύτερες ημέρες είναι ήδη πολλά υπό κατασκευή μέγαρα, αλλά και μικρότερες οικοδομές, καθώς μειώθηκαν αισθητά οι πιστώσεις προς κατασκευαστικά σχέδια, την ίδια στιγμή που αρκετές χιλιάδες ρώσοι νεόπλουτοι αναζητούν διέξοδο και επενδύσεις σε γη, ιδίως εκτός Ρωσίας, για τα συσσωρευμένα εισοδήματά τους των τελευταίων ετών.

Ελεύθερη πτώση

Η αγωνία των λίγων είναι να διασώσουν όσο μεγαλύτερο μέρος από τις περιουσίες που συγκέντρωσαν από την καλπάζουσα αύξηση του πετρελαίου τα τελευταία χρόνια και τις «παχιές αγελάδες» της εποχής της παντοδυναμίας του Β. Πούτιν.

Οι καταθέσεις σε ρούβλια «ψαλιδίζονται», καθώς η υποτίμηση του νομίσματος έως και 30% με συνεχείς διολισθήσεις έναντι δολαρίου και ευρώ, μέσα σε μερικές εβδομάδες, είναι ο πιο ασφαλής δείκτης της κρίσης, αλλά και του ελεγχόμενου προς το παρόν χαρακτήρα της.

Ακόμη και οι ρώσοι ολιγάρχες είδαν τις περιουσίες τους να μειώνονται και να αναζητούν τη στήριξη του κράτους, που εκταμίευσε πολλά δισ. για να διασώσει αρχικώς το τραπεζικό σύστημα.

Η ελεγχόμενη διαχείριση του τελευταίου διμήνου γέννησε προς στιγμήν και ορισμένη αισιοδοξία, με πρωταγωνιστή στις δηλώσεις τον ίδιο το ρώσο πρωθυπουργό Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος υποστήριξε ότι η χώρα σώθηκε από μια ακόμη «θεραπεία σοκ» και επιμένει ότι η ανάκαμψη της οικονομίας θα ξεκινήσει στο τέλος του 2009.

Πολύ πιο απαισιόδοξος είναι ο επικεφαλής της κρατικής «Σμπερμπάνκ» και πρώην υπουργός Οικονομικής Ανάπτυξης Γκέρμαν Γκρεφ, ο οποίος προβλέπει τριετή κρίση, με τουλάχιστον δύο χρόνια στασιμότητας, μετά το φετινό δύσκολο 2009.

Οι ψυχολόγοι προσπαθούν να μετρήσουν σε ποσοστά πόσο θα αυξηθεί ο αριθμός των αυτοκτονιών και η εγκληματική δραστηριότητα, αναλόγως της κίνησης των οικονομικών δεικτών.

Για πρώτη φορά ύστερα από χρόνια όλο και πιο μαζικές διαδηλώσεις αμφισβητούν την οικονομική πολιτική του Κρεμλίνου και το «πολιτικό φαινόμενο» Πούτιν, καθώς εμφανίστηκαν ξεχασμένες πρακτικές, όπως η καθυστέρηση στην καταβολή μισθών και συντάξεων.

Οι διαδηλώσεις είναι τώρα πιο συχνές και απαιτητικές στην επαρχία, ξεκινώντας από τη ρωσική Απω Ανατολή, όμως προς το παρόν δεν ικανοποιούν την αντιπολίτευση, που ελπίζει σ' έναν πολύ αμφίβολο γενικό ξεσηκωμό.

Το Κρεμλίνο κάνει τους δικούς του υπολογισμούς για την κρίση και ήδη βλέπει με ικανοποίηση να του χτυπούν την πόρτα ο ένας μετά τον άλλο οι περισσότεροι σύμμαχοί του, οι οποίοι αποσύρουν τις διαφωνίες και επιλέγουν πολιτικές οικονομικής, ενεργειακής και αμυντικής ολοκλήρωσης, όπως η τελωνειακή ένωση, που προανήγγειλαν ώς το τέλος του χρόνου Ρωσία, Λευκορωσία και Καζακστάν.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=50648988

Αύριο η ευρωμάχη για χαλαρότερο Σύμφωνο
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=24282684

Πιέζει το «ανατολικό» λόμπι τραπεζών
Σε εφιάλτη των δυτικοευρωπαϊκών τραπεζών κινδυνεύει να εξελιχθεί το τραπεζικό Ελντοράντο των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,dt=07.02.2009,id=95723804

Kραχ στα Ι.Χ. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι αν δεν αναστραφεί το κλίμα θα κλείσουν τα μισά από τα 2.200 καταστήματα αυτοκινήτων στην Αττική! Ηδη έχουν κλείσει 300
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8477&pubid=2384815

Οι αποκαλύψεις βρετανικής εφημερίδας δημιουργούν και άλλον πονοκέφαλο στον πρωθυπουργό Γκόρντον Μπράουν, του οποίου τα ποσοστά πέφτουν ξανά
«Αριστεροί» λόρδοι πρόθυμοι να χρηματιστούν
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=254228

Πώς θα αντιμετωπίσουν οι κυβερνώντες τις κινητοποιήσεις του λαού, που ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους, και τρομάζουν τους κυβερνώντες, που είχαν συνηθίσει, ειδικά τα τελευταία χρόνια να αλωνίζουν χωρίς "πολλά-πολλά"?
Μα πως αλλιώς?
Καταστολή με χουντικό νόμο
Με χουντικούς νόμους, που προβλέπουν την άσκηση ωμής βίας και στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι προφανώς αντισυνταγματικοί, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει μέχρι σήμερα η ΕΛ.ΑΣ. το δικαίωμα των πολιτών να διαδηλώνουν. Τριάντα πέντε χρόνια μετά, οι κανόνες για τη διάλυση μιας συγκέντρωσης που κρίνεται παράνομη ρυθμίζονται από διάταγμα της χούντας όπου οι συγκεντρώσεις ήταν έτσι κι αλλιώς παράνομες!
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=77977692

Κομάντος θα φρουρούν αστυνομικά τμήματα
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100056_08/02/2009_302694

Δημοκρατία με παραθυράκια
Με προεδρικά διατάγματα και νέους νόμους, ο Μπαράκ Ομπάμα ξαναστήνει διακριτικότερα το παζλ της σκληρής εσωτερικής καταστολής που είχε συνθέσει με προκλητικό τρόπο ο Τζορτζ Μπους.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=67058972

........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 10 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα αργότερα ........

Στροφή προς την κατανάλωση από την αποταμίευση μετά το 2000

Συγκεκριμένα με βάση τα στοιχεία της έρευνας το ποσοστό αποταμίευσης του συνολικού διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών έχει μειωθεί στο 2,6% το 2004 από 11,4% που ήταν στο τέλος του 1995. Αντιστοίχως ο ρυθμός δανεισμού των νοικοκυριών το 2005 σχεδόν τριπλασιάστηκε στο 36,3% από 13,6% που ήταν το 2000.

Ο ερευνητής επισημαίνει ότι τα ελληνικά νοικοκυριά μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα είχαν πολύ δύσκολη πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό λόγω των υψηλών επιτοκίων, αλλά και των εξασφαλίσεων που ζητούσαν έως τότε οι τράπεζες. Η ταχεία αύξηση της πιστωτικής επέκτασης από τη μείωση των επιτοκίων που επέβαλε η είσοδος της χώρας στην ΟΝΕ δημιουργεί κινδύνους υπερχρέωσης για δύο λόγους.

Ο πρώτος αφορά την απειρία διαχείρισης της καταναλωτικής πίστης από τα ελληνικά νοικοκυριά. Ο δεύτερος συνδέεται με την κατακόρυφη αύξηση των πωλήσεων κατοικιών με τις αγορές να χρηματοδοτούνται από δάνεια. Στο σημείο αυτό ο ερευνητής τονίζει ότι η συνεχής αύξηση των τιμών των ακινήτων και κατά συνέπεια οι υψηλότερες απαιτήσεις για την εξυπηρέτηση των δανείων για την απόκτηση τους μπορεί να οδηγήσουν και τη χώρα μας σε φαινόμενα ανάλογα με αυτά των ΗΠΑ. Να φτάσουν δηλαδή οι αποδόσεις των κατοικιών να είναι μικρότερες από το κόστος εξυπηρέτησης του δανεισμού με προφανείς συνέπειες στην ευημερία των νοικοκυριών και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.

http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/02/08/1626717.htm

«Kαμπανάκι» για την Ελλάδα οι απολύσεις στην Ισπανία
Tο ισπανικό οικονομικό θαύμα μετατρέπεται με ταχύτατο ρυθμό σε οικονομική τραγωδία, καθώς μια από τις δυναμικότερα αναπτυσσόμενες μέχρι προσφάτως οικονομίες της Eυρωζώνης, καταρρέει σαν χάρτινος πύργος αφήνοντας πίσω της στρατιές ανέργων αλλά και μια προειδοποίηση για όσες χώρες, όπως η Eλλάδα, εξάρτησαν υπερβολικά την οικονομική τους ανάπτυξη από την οικοδομή και τα δημόσια έργα.

Tα στοιχεία της περασμένης Tρίτης σόκαραν ακόμα και τον πλέον απαισιόδοξο αναλυτή: ο αριθμός τον ανέργων αυξήθηκε κατά 200.000 άτομα τον Iανουάριο, αγγίζοντας τα 3,3 εκατομμύρια, όσο σχεδόν και ο αριθμός των ανέργων της Γερμανίας, μιας χώρας με υπερδιπλάσιο πληθυσμό. Πρόκειται για μια αύξηση της τάξης του 6,7% σε σχέση με το Δεκέμβριο και κατά 47% (ή κατά 1 εκατ. άτομα) σε σχέση με τον Iανουάριο του 2008.

Δυο ημέρες αργότερα, η αγορά έμαθε με σκληρό τρόπο τι σημαίνει να έχεις δείκτη ανεργίας 14,4%, καθώς ανακοινώθηκε η βουτιά της βιομηχανικής παραγωγής της Iσπανίας κατά σχεδόν 20%! Όταν οι καταναλωτές δεν έχουν δουλειά ή έχουν ανασφάλεια για τη δουλειά τους δεν αγοράζουν, οι επιχειρήσεις δεν παραγγέλνουν και τα εργοστάσια δεν παράγουν τροφοδοτώντας τον φαύλο κύκλο της ύφεσης.

Oι αναλυτές χαρακτήρισαν τα παραπάνω στοιχεία «φοβερά» και «απίστευτα» και προέβλεψαν περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης της Iσπανίας καθώς η διεθνής οικονομική κρίση συμπίπτει με την κατάρρευση της «φούσκας» στις κατασκευές και την αγορά ακινήτων.

Eπί σειρά ετών η Iσπανία εμφάνιζε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης 3%-5% και ταχύτατη μείωση της ανεργίας. Ωστόσο, η ανάπτυξη αυτή βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στην οικοδομή και την «φούσκα» των τιμών στα ακίνητα, ενώ οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνταν ήταν κυρίως εποχικές και για ανειδίκευτους εργάτες. Tο ισπανικό μοντέλο ανάπτυξης παρουσιάζει ανατριχιαστικές ομοιότητες με το ελληνικό.

H κρίση έπληξε κυρίως τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες -όπως και στην Eλλάδα- απασχολούν τον κύριο όγκο των εργαζομένων στην Iσπανία. Aπό τη μια η απότομη κάμψη της ζήτησης κι από την άλλη η αδυναμία τους να χρηματοδοτήσουν τα χρέη τους με νέα δάνεια (οι τράπεζες έχουν παγώσει και στην Iσπανία τον δανεισμό), οδήγησαν τις μικρομεσαίες -κυρίως- επιχειρήσεις σε δυο λύσεις: είτε τις μαζικές απολύσεις για να περιοριστεί το λειτουργικό τους κόστος, είτε -χειρότερα- στην χρεοκοπία.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&tag=9464&pid=5367125

Ζημιες 29 δις Ελβετικων φραγκων σε UBS και Credit Suisse;

Nächste Woche präsentieren die beiden Grossbanken die Geschäftszahlen 2008. Gemäss einem Medienbericht wird die UBS einen Abbau von bis zu 8000 Stellen bekannt geben, die CS streicht vorerst keine weiteren Jobs.

Την επομενη βδομαδα θα παρουσιασουν οι δυο μεγαλες τραπεζες τους ισολογισμους για το 2008.Συμφωνα με δημοσιευματα του τυπου θα ανακοινωθει μεχρι και κατα 8000 ατομα μειωση των θεσεων εργασειας στην UBS.Η Credit Suisse δεν θα μειωσει προς το παρον παραπανω θεσεις εργασειας.

Am Dienstag wird die UBS einen Jahresverlust von rund 21 Milliarden Franken kommunizieren. Am Mittwoch ist die Credit Suisse (CS) an der Reihe: Ihr Verlust beträgt nach Informationen der Zeitung «Sonntag» 8 Milliarden Franken.

Την Τριτη η UBS θα ανακοινωσει ετησιες διαγραφες γυρω στα 21 δις Ελβετικα φραγκα.Την τεταρτη ειναι η σειρα της CS:Οι διαγραφες της ειναι συμφωνα με πληροφοριες της εφημεριδας «Sonntag» 8 δις Ελβετικα φραγκα.

http://www.bernerzeitung.ch/wirtschaft/unternehmen-und-konjunktur/Erleide

Κατασχέθηκαν 12.000 αυτοκίνητα σ' ένα μήνα!
Τον Ιανουάριο βγήκαν στο σφυρί περισσότερα από 12.000 αυτοκίνητα σύμφωνα με εκτιμήσεις στελεχών της αγοράς αυτοκινήτου, γεγονός που αποτελεί αριθμό ρεκόρ εκποίησης οχημάτων κατά τη διάρκεια μόλις ενός μηνός.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&tag=12734&pubid=5365142

Astonishing Incongruities: Is It Time to Bail Out of the US?

California State Controller John Chiang announced on January 26 that California's bills exceed its tax revenues and credit line and that the state is going to print its own money known as IOUs. The template is already designed.

Instead of receiving their state tax refunds in dollars, California residents will receive IOUs. Student aid and payments to disabled and needy will also come in the form of IOUs. California is negotiating with banks to get them to accept the IOUs as deposits.

California is often identified as the world's eighth largest economy, and it is broke.

http://www.opednews.com/articles/Astonishing-Incongruities-by-Paul-Craig-Roberts-09

Στο υπουργείο υπολογίζουν ότι θα πάμε σε μία αναθεώρηση της τάξης του 10% περίπου που αφενός θα μας κάνει πιο πλούσιους και αφετέρου θα μειώσει βασικά μακροοικονομικά μεγέθη που μετρώνται ως ποσοστό του ΑΕΠ όπως το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος.

Στο υπουργείο πάντως υποστηρίζουν ότι η αναθεώρηση γίνεται για την καλύτερη αποτύπωση των δεδομένων της ελληνικής οικονομίας και όχι για να «καλλωπιστούν τα μεγέθη της».

«Αυτή την φορά θα είμαστε σε διαρκή επικοινωνία με την Γιούροστατ χωρίς βέβαια η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία να μπορεί να επέμβει», μας είπε χαρακτηριστικά διαχωρίζοντας με αυτόν τον τρόπο την φετινή προσπάθεια από το «φιάσκο» του 2006.

Τότε το υπουργείο Οικονομίας είχε αιτηθεί μία αναθεώρηση «μαμούθ» με έτος βάσης το 2000 η οποία θα μεγέθυνε το ΑΕΠ κατά 25,7% εν μία νυχτί.

Μάλιστα θα πρέπει να υπενθυμίσουμε πως τότε το δίκτυο CNN είχε συμπεριλάβει την απόφαση του οικονομικού επιτελείου για τόσο μεγάλου εύρους αναθεώρηση στις 100 «πιο βλακώδεις στιγμές της οικονομικής ζωής του 2006».

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=15454&subid=2&tag=33&pubid=5375102

«Στο κόκκινο» η απασχόληση στην Ασία

Το ερώτημα που τίθεται είναι τι θα συμβεί στα εκατομμύρια των μεταναστών εργατών, των οποίων τα εμβάσματα προς τους οικείους τους αποτελούν μια σημαντική πηγή εισοδήματος, ιδιαίτερα σε χώρες όπως είναι οι Φιλιππίνες. Οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για κύματα μαζικών απολύσεων, καθώς περίπου 45 εκατ. εργαζόμενοι -πάνω από 80 εκατ. εάν προστεθούν και οι μη εγγεγραμμένοι εργαζόμενοι- έχουν χάσει τη δουλειά τους.

Μεγάλη ανησυχία, ωστόσο, προκαλεί η ταχύτητα της οικονομικής επιβράδυνσης, η οποία πολύ σύντομα θα πλήξει τους μετανάστες εργάτες. Οι τελευταίοι θεωρούνται ευπρόσβλητοι σε απολύσεις που θα προκύψουν με φόντο την κρίση, εξαιτίας της έλλειψης τεχνικών δεξιοτήτων και προσόντων. Το πιο σκληρό χτύπημα θα δεχτούν κυρίως χώρες της Ν. Ασίας, όπως το Νεπάλ και η Ινδία. Οι ινδικές αρχές φοβούνται ότι εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες που ζουν στη Μέση Ανατολή θα επιστρέψουν στην πατρίδα τους, επειδή ακριβώς θα χάσουν τη δουλειά τους. Ειδικοί αναλυτές εκτιμούν ότι οι απολύσεις στην ασιατική ήπειρο θα συνεχιστούν με αμείωτους ρυθμούς, καθώς καθημερινά αρκετές είναι οι επιχειρήσεις που βάζουν λουκέτο.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12478&subid=2&

Νέα «μαύρη τρύπα» 5 δισ. ανοίγει η κρίση στα Ταμεία
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&tag=9464&pubid=5369111

Μόνο η Γερμανία αντέχει να φύγει από την Ευρωζώνη

Η Γερμανία έχει περισσότερες πιθανότητες απ' ό,τι η Ελλάδα ή η Ιταλία για να βρεθεί εκτός ευρώ, εκτιμά ο διευθυντής της επενδυτικής εταιρείας Absolute ReturPartners, Νιλς Γένσεν. Ο ίδιος πιστεύει ότι το τεράστιο οικονομικό κόστος εξόδου από την Ευρωζώνη είναι δυσβάστακτο για να το επωμιστούν οι πιο αδύναμες χώρες. Αντίθετα, η μόνη χώρα που θα τολμούσε -πράγμα απίθανο- να εξέλθει από το ευρώ είναι η Γερμανία κι αυτό γιατί είναι αρκετά ισχυρή και θα θελήσει να διασώσει την ισχύ της από μια ενδεχόμενη κατάρρευση της Ευρωζώνης.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_08/02/2009_302638

........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 1 λεπτά και 2 δευτερόλεπτα αργότερα ........

Τους σίτιζαν τραπεζοϋπάλληλοι στο Σύνταγμα
Οι εργαζόμενοι του Ομίλου της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας, που ήρθαν προχθές το πρωί στην Αθήνα με πούλμαν για να συναντήσουν τον υπουργό Οικονομίας, κοιμήθηκαν την Πέμπτη το βράδυ σε σκηνές έξω από το υπουργείο!
«Είμαστε σε κατάσταση απελπισίας, 1.200 εργαζόμενοι απ' όλα τα εργοστάσια τόσους μήνες απλήρωτοι. Ερχόμαστε στην Αθήνα, 600 από εμάς, ταξιδεύοντας τόσες ώρες, όλη νύχτα, και μας κοροϊδεύουν. Το κράτος που μας εμπαίζει μήνες τώρα, μας οδήγησε σε αυτό το σημείο, να έχουμε κατασκηνώσει έξω από το υπουργείο, μήπως και μας δώσουν τα λεφτά που δικαιούμαστε», είπε στην «Ε» ο 43χρονος Τάσος Στυλιαγκάτζης, εργαζόμενος στο εργοστάσιο της Νέας Ραιδεστού, πατέρας ενός ανήλικου αγοριού...
..«Πού είναι ο Λαναράς; Πέταξε τα κλειδιά του, έφυγε, αφήνοντας στο δρόμο 1.200 εργαζομένους». Τελικά γύρω στις 6 χθες το απόγευμα, οι εργαζόμενοι πήραν τον δρόμο της επιστροφής γιατί, όπως είπε στην «Ε» η πρόεδρος του συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας και Ιματισμού Βόρειας Ελλάδας Ντίνα Ταχταλίδου, υπήρξαν δεσμεύσεις ότι θα δοθούν τα 14 εκατομμύρια ευρώ. Οι τράπεζες επικοινώνησαν με τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας και του ανακοίνωσαν ότι μπήκαν οι υπογραφές.* Τη σίτιση των εργαζομένων για όσες μέρες έμειναν στην Αθήνα, την είχε αναλάβει ο Σύλλογος Υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=29944412
Σημ.axinosp:Ένα μπράβο στα παιδιά του Συλλόγου Υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας.
Αυτή την αλληλεγγύη θα την χρειαστούν πολλοί από εδώ και μπρος με τους αλήτες που έχουμε μπλέξει !!

http://axinosp.blogspot.com/2009/02/blog-post_3269.html

zoroab

09-02-09, 20:15

Το πιο ωραιο με αυτον τον ασταματητο καταιγισμο ειδησεων ειναι τα μικρα σαρκαστικα σχολια που ερμηνεουν και επεξηγουν την ειδηση. Φαινεται οτι δεν κανεις απλα copy paste αλλα αναλυεις τις ειδησεις σε δευτερο επιπεδο επιστρατευοντας το χιουμορ και την ευρηματικοτητα της λαικης ψυχης. Συνεχισε την ψαγμενη δουλεια...

ciaoant1

13-02-09, 15:36

7 U.S. states borrowing to pay jobless benefits

NEW YORK, Feb 6 (Reuters) - Seven U.S. states have been forced to borrow from the federal government to cover the rising cost of unemployment benefits, the National Conference of State Legislatures said on Friday.

Michigan already owes the government more than $1 billion, the bipartisan organization said in a statement.

The other states that have been forced to borrow are California, Ohio, New York, South Carolina, Indiana and Kentucky.
Είναι πάντως εντυπωσιακό, και ενδεικτικό του πόσο πίσω είναι το λαικό κίνημα στις ΗΠΑ, το ότι παρά τη χρεωκοπία, ο λαός δεν κινητοποιείται προκειμένου να ανατρέψει την κατάσταση.
http://www.michaelmoore.com/words/latestnews/index.php?id=13356

Κρατικοί υπάλληλοι σε διαθεσιμότητα (Καλιφόρνια)

Ενώ δίνονται πακτωλοί χρημάτων για να σωθούν οι μεγάλες εταιρείες από την οικονομική καταστροφή στις ΗΠΑ, η πολιτεία της Καλιφόρνια έθεσε σε διαθεσιμότητα 200,000 υπαλλήλους για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στα μεγάλα ελλείμματα και χρέη της. Οι υπάλληλοι θα βρίσκονται σε υποχρεωτική άδεια 2 επιπλέον μέρες το μήνα με αντίστοιχη μείωση των αποδοχών τους κατά 10% περίπου.

Κατά τη δική μου εκτίμηση αυτό αντιστοιχεί σε μερική παύση πληρωμών. Και βέβαια αν το έκανε η Αργεντινή ή η Κολομβία όλοι θα έλεγαν για την αποτυχία της οικονομικής πολιτικής τους και τα ολέθρια αποτελέσματα των κοινωνικών παροχών. Όχι όμως, αυτά δεν γίνονται στην κρατικοδίαιτη Ελλάδα ούτε στην αναποτελεσματική Ιταλία αλλά στην νεοφιλελεύθερη Αμερική. Και δεν είναι αποτέλεσμα των μεγάλων κοινωνικών παροχών αλλά της νεοφιλελεύθερης πολιτικής.

Σημειώνω ότι η Καλιφόρνια έχει παράδοση στις κομπίνες. Θυμίζω το 1999 ότι η εταιρεία Enron (7η μεγαλύτερη στον κόσμο) αγόραζε και πουλούσε δικαιώματα ηλεκτρικής ενέργειας στην οργανωμένη αγορά (κάτι σαν χρηματιστήριο ηλεκτρικού ρεύματος) ενώ παράλληλα όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια υπήρχε συνεννόηση για τεχνητές διακοπές ρεύματος στην Καλιφόρνια που ανέβαζαν ή έριχναν τις τιμές των δικαιωμάτων ηλεκτρικής ενέργειας που αγόραζε η Enron. Έτσι η Enron κέρδιζε δισεκατομμύρια. Βέβαια η Enron τιμωρήθηκε μετά από κάποια χρόνια, οι κομπίνες όμως συνεχίστηκαν με άλλες μορφές που προκάλεσαν την παρούσα παγκόσμια οικονομική κρίση.

Να θυμηθούμε επίσης ότι στην Καλιφόρνια έγιναν πριν από περίπου 20 χρόνια μεγάλης έκτασης επεισόδια με πολλούς νεκρούς και ένα μεγάλο μέρος της πόλης να φλέγεται λόγω των μέτρων που μείωναν τις κοινωνικές παροχές προς τους φτωχούς ως αποτέλεσμα της πρωτοεμφανιζόμενης εκείνη την εποχή πολιτικής του νεοφιλελευθερισμού.

Και όλοι ξέρουμε ότι αυτά που συμβαίνουν στις ΗΠΑ αποτελούν μοντέλο και για τις άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο. Μόνο που την αποτυχία αυτή θα την χρεωθεί αυτή τη φορά η νεοφιλελεύθερη πολιτική που αναπτύσσει σε ισχυρό δόγμα την πολιτική της ιδιωτικοποίησης των κερδών και κοινωνικοποίησης των ζημιών...

Η εκτίμησή μου είναι ότι κάποια στιγμή και απότομα αυτό το ασύδοτο παιχνίδι θα τελειώσει υπό την απειλή των κοινωνικών αντιδράσεων, και ξαφνικά τότε θα θεωρείται αυτή η νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία ως τελείως παράλογη ή ακόμη και εγκληματική . Όπως πάντα θα την πληρώσουν οι τελευταίοι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού από τους οποίους θα τραβηχτεί το χαλί κάτω από τα πόδια τους εντελώς ξαφνικά.

http://greekrider.blogspot.com/2009/02/blog-post_09.html
http://4.bp.blogspot.com/_wFWqWIH-WFU/SY_3u68LvKI/AAAAAAAAJKU/GjhtXE21rgE/s400/jobsrecessions.jpg
$50,000,000,000 of your taxpayer dollars given away to housing gamblers who bet and lost.

Στην ουρά για μια θέση εργασίας

Xιλιάδες Aμερικανοί συρρέουν σε κέντρο ευρέσεως εργασίας στην Aτλάντα των HΠA. O αριθμός των ανέργων οι οποίοι υπέβαλαν για πρώτη φορά αίτηση για επίδομα εργασίας μειώθηκε ελαφρά την προηγούμενη εβδομάδα, ωστόσο παρέμεινε στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 26 ετών. Oι εταιρείες προχωρούν σε χιλιάδες απολύσεις, επιδιώκοντας να περιορίσουν το κόστος λειτουργίας τους εν μέσω της ύφεσης. Μην πέσει το ποσσοστό κερδοφορίας..

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_13/02/2009_303226

http://news.kathimerini.gr/kathnews/photos/13-02-09/13-02-09_303226_1.gif
http://www.nuwireinvestor.com/blogs/investorcentric/uploaded_images/Great-Depression-Food-line-772607.jpg

«Βράζει μια τεράστια λαϊκή απογοήτευση»

Κοινωνική έκρηξη λόγω της διεθνούς οικονομικής κρίσης φοβάται ο επικεφαλής της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO), Χουάν Σομάβια.

«Διαισθάνομαι να βράζει μια τεράστια λαϊκή απογοήτευση», δήλωσε χθες ο Σομάβια κατά την έναρξη της ευρωπαϊκής συνόδου της ILO στη Λισαβόνα. Ο επικεφαλής της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας τόνισε ότι οι χώρες της Ευρώπης και της Κεντρικής Ασίας οδεύουν προς «ένα επικίνδυνο σπιράλ επιδείνωσης», καθώς οι οικονομίες τους επιβραδύνουν επικίνδυνα.

Ο Σομάβια δεν ανέφερε συγκεκριμένα παραδείγματα χωρών που βιώνουν ήδη κοινωνική ένταση ή κινδυνεύουν, είναι γνωστό, ωστόσο, ότι οι πρόσφατες κινητοποιήσεις, από την Ισλανδία έως τη Λετονία, έχουν προκαλέσει έντονες ανησυχίες στην ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ. Πριν, άλλωστε, από την τρέχουσα χρηματοπιστωτική κρίση, η αύξηση των τιμών των καυσίμων και των τροφίμων είχε προκαλέσει έντονες κοινωνικές αναταραχές σε αφρικανικές και ασιατικές χώρες. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας είχε πρόσφατα προειδοποιήσει ότι μπορεί να χαθούν σε ολόκληρο τον κόσμο, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, περισσότερες από 50 εκατομμύρια θέσεις εργασίας.
Είναι πολύ εντυπωσιακό πάντως που από τη μία αντιλαμβάνεται ο αρχι-εργατοπατέρας αυτός ότι θα χαθούν εκατομμύρια θέσεις εργασίας, και από την άλλη...φοβάται(!) ότι ο εργαζόμενος λαός θα αντιπαλέψει αυτες τις πολιτικές, που ρίχνουν τα βάρη της κρίσης πάνω του, προς όφελος μιας μικρής μειοψηφίας που καλοπερνά.

Σε αντίθεση βέβαια με αυτόν, ο λαός δεν έχει να φοβηθεί τις κινητοποιήσεις, ίσα-ίσα που μόνο έτσι μπορεί να ανατραπεί η βαρβαρότητα αυτή. Το μόνο που έχει να φοβηθεί ο λαός είναι να μη γίνουν κινητοποιήσεις απέναντι στο μεσαίωνα που προωθεί η άρχουσα τάξη...για να μας σώσει(???!!!!)
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=35455428

http://img410.imageshack.us/img410/7809/f02marx480un3.jpg
http://www.youtube.com/watch?v=kuRbI4uhapo&feature=related

"Παραλύει" ξανά η Γαλλία στις 19/3
Η νέα ημέρα κινητοποιήσεων θα αποτελέσει το δεύτερο στάδιο της δράσης, που κορυφώθηκε στις 29 Ιανουαρίου

Οι εργατικές ενώσεις εκτιμούν πως «η κοινωνική σύνοδος» της 18ης Φεβρουαρίου στα Ηλύσια Πεδία αποτελούν «ένα σημαντικό στοιχείο», όμως εκφράζουν τη λύπη τους που ο Σαρκοζί διατηρεί «τον ουσιώδη πυρήνα των προσανατολισμών του».

Στο κοινό τους ανακοινωθέν, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις τονίζουν πως αναμένουν από τη συνάντηση αυτή «συγκεκριμένες απαντήσεις», ενώ συνάμα κρίνουν «απαραίτητο» να «διατηρηθεί η πίεση με την ενότητα δράσης».

Ο γάλλος πρόεδρος, του οποίου η δημοτικότητα καταρρέει, έχει παρουσιάσει το πρόγραμμά του κατά της κρίσης, το οποίο εστιάζεται στην αναθέρμανση των επενδύσεων, και στο οποίο έχει προσθέσει «μία κοινωνική πτυχή».

Ωστόσο, τα αριστερά συνδικάτα ζητούν μέτρα ενίσχυσης των μισθών και της κατανάλωσης και καταγγέλλουν τις ισχνές κοινωνικές παροχές έναντι των πλουσιοπάροχων πακέτων που προσφέρονται στις τράπεζες.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&tag=8400&pubid=2414737

Ο άκρατος κυνισμός της Ενωσης

«Οι "χαμένοι" της παγκοσμιοποίησης, οι αναλώσιμοι της ευφορικής νεοφιλελεύθερης απορύθμισης, οι περιττοί της "προόδου" και του εκσυγχρονισμού, τα θυσιαστήρια θύματα στη δόξα της Αγίας Αγοράς, οι εργαζόμενοι, αυτοί που πλήρωναν χθες την ευφορία, οι ίδιοι πάλι πληρώνουν σήμερα την κρίση, την αποαγιοποίηση της αγοράς, την αποκαθήλωση του νεοφιλελευθερισμού, τον εκκωφαντικό πάταγο της καπιταλιστικής βεβαιότητας. Και έτσι και αλλιώς, χαμένοι. Το επιβεβαιώνουν με τον ίδιο άκρατο κυνισμό οι νεοφιλελεύθεροι της Κομισιόν, οι γιάπηδες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αυτοί που διαψεύστηκαν παταγωδώς και οι οποίοι όχι μόνο παραμένουν στη θέση τους αλλά και με την ίδια ζωώδη απανθρωπιά προτείνουν τώρα την "προσωρινή ανεργία"! Οι εργαζόμενοι ας χαθούν, ας πεθάνουν, αρκεί να ζήσουν οι τράπεζες, αρκεί να διατηρηθεί το σύστημα. Κανείς τους δεν θέτει το ερώτημα "γιατί φτάσαμε ως εδώ;". Το μόνο που διερωτώνται είναι "πώς θα αποφύγουμε τις συνέπειες, την κατάρρευση;". Το θέμα είναι η διατήρηση τους status quo, ενός κατεστημένου που απαρτίζεται από τις ελίτ -κυβερνήσεις, πολιτικούς και παράγοντες που κατέχουν στρατηγικές θέσεις σε θεσμούς- οι οποίες εξέρχονται από τα ίδια σχολεία, τα ίδια πανεπιστήμια, από τους ίδιους τρόπους σκέψης, τα ίδια λογικά σχήματα. Για τις ελίτ αυτές, που είναι οργανωμένες σε σταθερές σφαίρες επιρροής, είναι προτιμητέο να αποφεύγονται τα προβλήματα, παρά να αντιμετωπίζονται. Ο δημόσιος χώρος είναι κυριολεκτικά "κλειδωμένος" από αυτές τις κάστες, που επικαθορίζονται από τους χρηματοδότες τους (επιβολή της οικονομίας επί της πολιτικής). Τα μέλη των ελίτ αυτών δεν ασκούν την πολιτική υπερασπιζόμενοι ιδέες και αρχές, αλλά για να κάνουν καριέρα. Απέναντι σε όλους αυτούς, λοιπόν, είναι οι εργαζόμενοι, οι για μια ακόμη φορά χαμένοι. Μόνο που τώρα δεν έχουν τίποτα να χάσουν, καθώς η συμβολική ισότητα χάθηκε μαζί με το κατασχεμένο αυτοκίνητο ή σπίτι, μαζί με την απώλεια της εργασίας. Γι' αυτό, το 2009 θα είναι η χρονιά της εξανάστασης».
Εντάξει, αυτές οι προφητείες δεν είναι σοβαρές, λίγο δυσκολούτσικο να ξέρει κανείς με ακριβεια ποια θα είναι η "χρονιά της επανάστασης", ειδικά από τη στιγμή που το λαικό κίνημα τώρα κάνει τα πρώτα του σοβαρά βήματα μετά από καιρό, ωστόσο είναι θετικό που έχει μπει στη συζήτηση η ανατροπή της βαρβαρότητας που ζούμε σήμερα προς όφελος μιας μικρής μειοψηφίας
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=7514148

«Διώξτε τον Λαναρά - συμμετοχή εργαζομένων στο Δ.Σ.» Να και μια πραγματικά ριζοσπαστική και φιλολαική πρόταση από τους εργαζόμενους, που θέτουν και ζήτημα εργασιακού ελέγχου, καθώς βλέπουν πλέον το που οδηγεί ο έλεγχος των πολλών εργαζόμενων από τους λιγους εργοδότες, που βέβαια θα κοιτάξουν τα δικά τους συμφέροντα, και ζητούν πιο δημοκρατικό μοντέλο λειτουργίας, έτσι ώστε να έχουν και αυτοί λόγο το τι γίνεται, για να διασφαλίσουν τα δικαιώματά τους
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=17730596

Η Ιστορία...
... επαναλαμβάνεται. Παρόμοια μέτρα είχε επιβάλει κατά τη μεγάλη κρίση της δεκαετίας του 1930 και ο Ρούζβελτ, ο «σωτήρας του συστήματος». Όπως γράφει ο Αρτ Πράις στο «Γιγάντιο βήμα των εργαζομένων», τα δημόσια έργα του Ρούζβελτ έδωσαν δουλειές μόλις στο ένα τέταρτο των ανέργων. Και ύστερα από τις προσλήψεις που γίνονταν πριν από κάθε εκλογές, ακολουθούσαν μαζικές απολύσεις. Ο Ρούζβελτ ανέστειλε την ισχύ του αντιμονοπωλιακού νόμου ώστε να δώσει ελευθερία κινήσεων στις επιχειρήσεις (μόλις πέρασαν τα χειρότερα, αυτή η αναστολή κρίθηκε αντισυνταγματική). Και ενώ όρισε κατώτατο μισθό, δεν υποχρέωσε τις επιχειρήσεις να κάνουν συλλογικές διαπραγματεύσεις. Η εξιδανίκευση του έργου του Ρούζβελτ αφήνει στη σκιά τους σκληρούς αγώνες των εργαζομένων εκείνη την περίοδο. Ωστόσο, με εκείνους τους αγώνες κατόρθωσαν να αποσπάσουν επιδόματα ανεργίας και κοινωνική ασφάλιση. Από τις μαζικές απεργίες στις αυτοκινητοβιομηχανίες το 1933 και το 1934, οι οποίες κατεστάλησαν με βία, γεννήθηκε το Συνέδριο Βιομηχανικών Οργανώσεων (CΙΟ), το συνδικάτο που συγκέντρωσε στις τάξεις του εκατομμύρια εργαζομένους.

Οι χώρες...

... της ευρωζώνης επιχειρούν σήμερα να αντιγράψουν τα μέτρα του «νέου Ρούζβελτ», όπως τον χαρακτήριζαν οι «Τάιμς του Λονδίνου» προτού ακόμη εκλεγεί πρόεδρος. Τι περιλαμβάνει όμως το «πακέτο σωτηρίας» του Ομπάμα; Τα μισά χρήματα, υποτίθεται πως θα πάνε σε μεγάλα έργα υποδομής και εναλλακτικής ενέργειας. Όπως όμως γράφει η δημοσιογράφος Μέιγκαν Κόρνις, τα περισσότερα από αυτά θα χρησιμοποιηθούν από τις επιχειρήσεις για να καλύψουν τις μαύρες τρύπες τους. Μόλις 10% από αυτά θα διατεθεί άμεσα για επιδόματα ανεργίας και περίθαλψη. Και 40% θα είναι φοροαπαλλαγές προς τις επιχειρήσεις (υποτίθεται για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας) και τους εργαζομένους. Όσον αφορά τους εργαζομένους, όμως, το όφελος από τις φοροαπαλλαγές θα ξοδευτεί πολύ γρήγορα στην αποπληρωμή των χρεών τους και όχι στην κατανάλωση. Οι δουλειές δημιουργούνται από τη ζήτηση. Χωρίς ζήτηση, οι φοροαπαλλαγές δεν θα δημιουργήσουν απασχόληση.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4501374&ct=2

Στο κόκκινο η φτώχεια
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=95640620

Το μόνιμο...

... όνειρο των επιχειρηματιών έχει αρχίσει εδώ και έναν χρόνο να παίρνει σάρκα και οστά στη Γαλλία. Βλέπουν κιόλας μπροστά τους ανοιχτές τις πύλες του παραδείσου, μετά την απόφαση του Σαρκοζί να αποποινικοποιήσει τις επιχειρηματικές δραστηριότητες. Και σαν να μην έφτανε αυτό, εκεί που οι εργαζόμενοι περίμεναν πώς και πώς να τους ελαφρύνει κάπως τα φορολογικά βάρη που σηκώνουν στους ώμους τους, ο Γάλλος πρόεδρος έδωσε μια μεγάλη φοροαπαλλαγή στους επιχειρηματίες.

Επιτέλους..,

... οι άνθρωποι που κρατούν στα χέρια τους την οικονομία της χώρας δεν θα χρειάζεται πια να φυγαδεύουν τα λεφτά τους στο Λιχτενστάιν, δεν θα αναγκάζονται πια να κάθονται στο ίδιο σκαμνί με κοινούς κλεφτοκοτάδες. Ακολουθώντας τα χνάρια του Μπερλουσκόνι που «μεταρρύθμισε» ολόκληρη την ιταλική Δικαιοσύνη για να αποφύγει τα σκάνδαλα της οικονομικής αυτοκρατορίας του, ο Σαρκοζί προχωρεί στη διαγραφή είκοσι οικονομικών αδικημάτων από τον κώδικα που διέπει τις δραστηριότητες των επιχειρήσε- ων. Δεν είναι παρά μόνο η αρχή για την αποποινικοποίηση ολόκληρου του εμπορικού δικαίου. Γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι, η κρίση είναι μεγάλη και οι επιχειρηματίες πρέπει να έχουν τα χέρια ελεύθερα για να σώσουν τη χώρα. Έστω κι αν αυτά τα χέρια είναι βρώμικα και χώνονται παντού, όπως πιστοποιούν οι φάκελοι των οικονομικών σκανδάλων που έχουν συσσωρευτεί στο δικαστήριο οικονομικών υποθέσεων του Παρισιού. Με δυο λόγια, η κατάχρηση εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος θα καταργηθεί.

Η φύση...

... όμως απεχθάνεται το κενό, όπως θα έλεγαν και οι φιλόσοφοι. Γι΄ αυτό, οι νομοθέτες κάθησαν και σκέφτηκαν: Δεν είναι κρίμα ο όρος «κατάχρηση» να εκλείψει από τον ποινικό κώδικα; Και αποφάσισαν αμέσως να αποκαταστήσουν αυτόν τον όρο, ο οποίος τόσο είχε δεινοπαθήσει στα χέρια κακών δικαστών που κυνηγούσαν καλούς επιχειρηματίες. Ένας μάλιστα από αυτούς τους νομοθέτες, ο κυβερνητικός Φρεντερίκ Λεφέβρ, βρήκε τη λύση στην κατάχρηση του δικαιώματος της απεργίας: «Μπορούμε κάλλιστα να επιβάλλουμε οικονομικές κυρώσεις σε συνδικαλιστές που οι πράξεις τους προκαλούν βλάβες στη δημόσια ασφάλεια ή που έχουν οικονομικό κόστος στο κοινωνικό σύνολο. Μπορούν να θεωρηθούν προσωπικά υπεύθυνοι. Η καλύτερη προστασία του δικαιώματος της απεργίας είναι να φροντίσουμε να μη γίνεται κατάχρηση αυτού του δικαιώματος». Ύστερα από όλα αυτά, άραγε τι άλλο μας περιμένει; αναρωτιέται ο δημοσιογράφος Ζαν-Πιερ Μαρτέν. Και γράφει ειρωνικά: «Ίσως ένας νόμος για την κατάχρηση του δικαιώματος της εργασίας, το οποίο δένει τα χέρια Στα χρόνια...
των επιχειρήσεων που θέλουν να κάνουν απολύσεις». Στα χρόνια...
... που ζούμε, ένα είναι βέβαιο: οι μάσκες πέφτουν. Τι άλλο θα δούμε ακόμη; Ίσως κυβερνήσεις που θα ψηφίζουν νόμους για την κατάχρηση του δικαιώματος ψήφου, που θα τιμωρούν με πρόστιμα και ποινές όσους ψηφοφόρους θα επιχειρούν να τις ανατρέψουν (επειδή θα παρεμποδίζουν έτσι τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις) και που θα καθορίζουν ένα κατώτατο όριο ψήφων τις οποίες θα πρέπει να παίρνει το κυβερνητικό κόμμα.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4501089&ct=2

ΠΑΖΛ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΩΝ ΕΚΒΙΑΣΜΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΑΤΟΦΙΟ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Ο ...σύγχρονος νόμος του Λιντς

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ

Οι εργοδότες έχουν πάρει τον νόμο στα χέρια τους, εκβιάζοντας εργαζόμενους ή καταστρέφοντας θέσεις απασχόλησης, ενώ απουσιάζουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και η κυβέρνηση σεμνύνεται ότι έχει σχέδιο για την κρίση: τον προϋπολογισμό που στο μεταξύ έχει ανατραπεί από το (νεότερο) πρόγραμμα Σταθερότητας.

Η υπουργός Φάνη Πάλλη-Πετραλιά δεν απέκλεισε την επιδότηση εργοδοτικών εισφορών χθες στη συνάντηση με το προεδρείο της ΓΣΕΒΕΕ. Την υπουργό πλαισιώνουν οι υφυπουργοί Σοφία Καλαντζάκου και Γ. Κοντογιάννης

Την ώρα που οι επαγγελματοβιοτέχνες (ΓΣΕΒΕΕ) επισκέπτονταν το γραφείο της υπουργού Απασχόλησης Φάνης Πάλλη-Πετραλιά, εκφράζοντας την αγωνία τους για τις συντάξεις τους και την απασχόληση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, το καζίνο Ρίου αποφάσισε να εφαρμόσει τον νόμο του... Λιντς. Σύμφωνα με τη ΓΣΕΕ, ζήτησε από τους εργαζόμενους είτε να αποδεχτούν «πάγωμα» αποδοχών, μερική απασχόληση και υποχρεωτικές άδειες ή την απομάκρυνση από την εταιρεία όσων έχουν πάνω από 6 χρόνια (σημ.: σαν υψηλόμισθοι;). Σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή οι εργαζόμενοι αρνηθούν τη... λεόντειο σύμβαση, τότε το καζίνο θα κλείσει. Πρόκειται για εταιρεία του ομίλου MIG, που ενδιαφέρεται να αποκτήσει το καζίνο της Κέρκυρας και να σώσει την «Ολυμπιακή».

Η περίπτωση του καζίνου είναι ένα ακόμη επεισόδιο στο παζλ των εργοδοτικών εκβιασμών και της βίαιης προσπάθειας των επιχειρήσεων να μεταφέρουν το κόστος της κρίσης ατόφιο στους εργαζόμενους. Και μάλιστα εν κενώ, αφού έχουν καταρρεύσει οι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και τα συνδικαλιστικά στελέχη «παίζουν» τον ρόλο των εργοδοτών, καλύπτοντας τη «μαύρη»-ανασφάλιστη εργασία.

Εργάτριες στα ψυγεία

Μετά τη Νάουσα, όπου οι εργάτριες κλείστηκαν στα ψυγεία εν γνώσει του προέδρου του Εργατικού Κέντρου, για να μην τους εντοπίσουν οι επιθεωρητές, είχαμε αντίστοιχη περίπτωση στον Βόλο, όπου ο «συνδικαλιστής» πιάστηκε από τις Αρχές με τα προσημειωμένα χαρτονομίσματα του εργοδότη που απασχολούσε ανασφάλιστη εργάτρια.

Μέσα σε αυτό το κλίμα της πλήρους κατάρρευσης των εννοιών εργασία, ασφάλιση και στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα και με την ανεργία να εκτινάσσεται στα ύψη, το προεδρείο της ΓΣΕΒΕΕ επισκέφθηκε χθες την κ. Πετραλιά, ζητώντας χρηματοδότηση του ταμείου ασφάλισης (ΟΑΕΕ), ώστε να αντιμετωπίσει ταμειακό έλλειμμα 550 εκατ. ευρώ (2009). Παράλληλα ζήτησε φοροαπαλλαγές για την ενίσχυση της απασχόλησης (ουσιαστικά διατήρηση των θέσεων).

Αντ' αυτών, η υπουργός Απασχόλησης είπε ότι για τις συντάξεις εγγυάται το κράτος, αλλά ο κρατικός προϋπολογισμός είναι έντονα ελλειμματικός, η χώρα κινδυνεύει να τεθεί υπό επιτήρηση, λόγω υπερβολικού ελλείμματος (για τρίτη συνεχή χρονιά). Εκτός από το γεγονός ότι, ουσιαστικά, δεν υφίσταται προϋπολογισμός μετά το νέο (αναθεωρημένο) πρόγραμμα σταθεροποίησης που κατέθεσε ο υπουργός Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Ως προς την επιδότηση της απασχόλησης «των επιχειρήσεων εκείνων που θα δεσμευτούν ότι δεν θα προβούν σε απολύσεις», σύμφωνα με τη ΓΣΕΒΕΕ, η κ. Πετραλιά δεν απέκλεισε την επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών (προς το ΙΚΑ). Ομως έγινε σαφές ότι η κυβέρνηση δεν έχει επεξεργαστεί κανένα τέτοιο σενάριο, πέραν του τεράστιου κόστους που συνεπάγεται στο βαθμό που οι συνολικές εργοδοτικές εισφορές των μικρομεσαίων επιχειρήσεων προς τα ταμεία (το 57% της απασχόλησης αφορά επιχειρήσεις μέχρι 9 άτομα) ανέρχεται σε 8 δισ. ευρώ ετησίως και το Δημόσιο οφείλει ήδη στα ταμεία 10 δισ. ευρώ.

«Η κυβέρνηση αρνείται να θεσμοθετήσει σταθερή χρηματοδότηση προς τον ΟΑΕΕ», ανέφερε ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ Δ. Ασημακόπουλος. «Αυτό σημαίνει πως μέχρι το τέλος του χρόνου είναι πιθανόν να ξαναεμφανιστεί το σενάριο για μείωση των συντάξεων».

«Υπάρχει σχέδιο»

«Υπάρχει ελληνικό στρατηγικό σχέδιο και υπάρχει από το καλοκαίρι για την αντιμετώπιση της εισαγόμενης οικονομικής κρίσης», κατέληξε η κ. Πετραλιά.

«Για μία ακόμη φορά η υπουργός δεν μας αποκάλυψε το περίφημο σχέδιο της κυβέρνησης», σημείωσε η πολιτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Εύη Χριστοφιλοπούλου, σημειώνοντας ότι «το 2004 ο ΟΑΕΕ είχε 35 εκατ. έλλειμμα και τώρα έφτασε στα 550 εκατ.». *

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=555652
http://2.bp.blogspot.com/__rQi4NYv9Vg/SZLlqX4o19I/AAAAAAAAA8Q/mSziCGMSpzc/s400/capitalist2.gif

Οικονομολόγοι ζητούν από την ΒοΕ να κόψει χρήματα για την κρίση

Ομάδα πρώην οικονομολόγων της κεντρικής τράπεζας της Αγγλίας (ΒοΕ) υποστηρίζει ότι ο κεντρικός τραπεζίτης Μέρβιν Κινγκ θα πρέπει να επιτρέψει την εκτύπωση χρημάτων τώρα, και να εγκαταλείψει τις οικονομικές υποθέσεις και πολιτικές που δεν έχουν έως τώρα καταφέρει να σώσουν τη Μ. Βρετανία από τη χειρότερη ύφεση που έχει αντιμετωπίσει από την εποχή του Β΄ΠΠ.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_10/02/2009_266813

"U S will default on debt or enter hyperinflation"
http://www.youtube.com/watch?v=loa92ZG1KV8

Πτωχεύουν για να μην... κλείσουν
GM και Chrysler πρέπει να δηλώσουν χρεοκοπία για να αποπληρώσουν τα κρατικά δάνεια
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_10/02/2009_302722

Peugeot: «Τα πήρε» και τους απέλυσε
Αφού εξασφάλισε χαμηλότοκα δάνεια 3 δισ. ευρώ από τη γαλλική κυβέρνηση, δύο ημέρες μετά ανακοίνωσε περικοπές 14.000 θέσεων εργασίας.
http://new.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=16599

Zητούν απολύσεις ή περικοπή δικαιωμάτων
Η ΓΣΕΕ τονίζει ότι υπάρχει μια «βιομηχανία» απολύσεων με πρόφαση την κρίση
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8400&pubid=2414757

ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ, ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ, ΜΕΙΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ, ΔΙΠΛΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ Κ.Ο.Κ.
Ανεξάντλητα τα κόλπα των εργοδοτών
http://new.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=16588

«Ψάχνουμε μάταια για δουλειά»
Το μεγαλύτερο πρόβλημα εργασίας αντιμετωπίζουν οι νέοι μέχρι 28 ετών και εργαζόμενοι που έμειναν άνεργοι σε μεγάλη ηλικία. Και στις δύο περιπτώσεις τα προβλήματα είναι πολλά
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8400&pubid=2406738

Νέα 24ωρη απεργία για τις 25 Φεβρουαρίου εξήγγειλε η ΑΔΕΔΥ κατά της λιτότητας σε μισθούς και συντάξεις
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artId=254556

Η ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΣΥΝΙΣΤΑ ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΩΡΑΡΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Ευρωπατέντα «προσωρινής εργασίας»
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=29014084

Τα "τεθωρακισμένα" στους δρόμους

Πριν από μερικές μέρες έγραφα ότι αυτά που προτείνει ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων σύντομα θα γίνουν νόμος κατά το γνωστό σύνθημα: "Νόμος είναι το δίκιο του βιομηχάνου". Χτες λοιπόν άκουσα ότι η κομισιόν προτείνει εβδομάδα εργασίας 3 ημερών με αντίστοιχη μείωση αποδοχών. Και επειδή όλοι αναθεματίζουν αυτή την πρόταση (π.χ. η ΓΣΕΕ) αυτό που στο τέλος θα γίνει, αν δεν γίνει το θέλημα των βιομηχάνων, θα είναι να αναγκάσουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν πιο πολλές ώρες με παράλληλες απολύσεις. Θα πάμε δηλαδή ή σε εργασιακή εβδομάδα 3 ημερών με παράλληλες απολύσεις ή σε αύξηση των ωρών εργασίας (π.χ. 70 τη βδομάδα) παράλληλα με πάρα πολλές απολύσεις.

Σε κάθε περίπτωση το δίλημμα που μας τίθεται είναι η επιλογή μεταξύ ενός αργού και βασανιστικού θανάτου ή ενός γρήγορου και ανώδυνου θανάτου μέσω είτε της εργασιακής μας εξάντλησης, είτε μέσω της οικονομικής μας ασφυξίας.

Όπως θα πει ο κάθε καπιταλιστής : "... τι να κάνουμε τώρα, αφού έτσι είναι η κατάσταση ...έτσι πρέπει να χορέψουμε...". Μέχρι πέρυσι όμως, οι μεγάλες επιχειρήσεις παρουσίαζαν υπερκέρδη τα οποία δεν μοιράζονταν σε κανέναν άλλο εκτός από τους μετόχους και τα golden boys τους. Τώρα ζητάνε να τους σώσουμε για να σωθούμε. Μας λένε, εμείς θα αποφασίζουμε με βάση τα επιχειρηματικά μας συμφέροντα τα οποία θα πρέπει να είναι πάντοτε στο προσκήνιο για να ζήσετε και εσείς, αν δεν συνεχίσετε να μας κάνετε πλούσιους θα πεθάνετε στην πείνα. Αυτή είναι η κεντρική ιδέα τους....

Έως εδώ ήταν, τέλος τα λόγια
**************************************************************************

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο που διαμορφώθηκε δεν υπάρχει άλλη επιλογή για τον κόσμο της εργασίας παρά μια γενική και μανιασμένη αντεπίθεση διαρκείας σε όλα τα κοινωνικά και εργασιακά μέτωπα. ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ, ΑΡΝΗΣΗ ΣΕ ΟΛΑ, ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ, ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΟΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗ. Μας ζητάνε να συζητήσουμε τον τρόπο που θα μας σκοτώσουν; Όχι ρε δεν θα επιλέξετε εσείς πώς θα μας πεθάνετε, θα πεθάνουμε μόνοι μας σε διαρκή αγώνα ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΣΑΣ. Δεν θα πεθάνουμε ήσυχα όπως θέλετε, δεν θα σιωπήσουμε καθώς μας σκοτώνετε, δεν θα ανεχτούμε τη λογική σας, τη λογική της εξαπάτησης της κοινωνίας και της εργασίας για να μπορέσετε και πάλι να κερδίσετε άλλα τόσα δισεκατομμύρια εις βάρος μας. Μπορεί να πέσουμε αλλά θα πέσουμε αγωνιζόμενοι μέχρις εσχάτων, από εδώ και πέρα αν χτυπηθούμε θα χτυπήσουμε κιόλας.

Αυτός που δεν έχει πια τίποτα να χάσει είναι διατεθειμένος να τα ρισκάρει όλα. Και ο κόσμος της πραγματικής εργασίας δεν έχει πια τίποτα να χάσει.

Ας ψάξουν οι σπουδαγμένοι της αριστεράς και όποιος άλλος μπορεί, να βρει εναλλακτικές λύσεις. Είτε όμως βρουν λύσεις, είτε δε βρουν δεν μας καίγεται καρφάκι. Η περίοδος ανοχής μας τελείωσε. Οι καπιταλιστρικές λύσεις απέτυχαν σε όλα τα επίπεδα, δεν θα είναι πια ανεκτές από κανέναν εργαζόμενο. Και μη νομίζετε ότι η ΑΝΑΓΚΗ θα μας κάμψουν το ηθικό, γιατί αυτή τη φορά οι εξεγερμένοι δεν θα φοράνε κουκούλες και θα στραφούν καθαρά εναντίον σας με κάθε προσωπικό τους κόστος.

Ας πάρετε τους νόμους της αγοράς και της οικονομίας που φτιάξατε για πάρτη σας και ας τους βάλετε εκεί που ξέρετε......

http://greekrider.blogspot.com/2009/02/blog-post_12.html

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΑΜΕΙΟ ΑΝΑΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ
ΓΣΕΕ: 23 μέτρα άμυνας
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=42259716

Οχι στην προσωρινή ανεργία
Με πανευρωπαϊκή απεργία απαντούν τα συνδικάτα στα σχέδια των Βρυξελλών για διακοπές με το ζόρι και αμισθί. Επανήλθε ο Κ. Μίχαλος για εργάσιμη εβδομάδα 3 - 4 ημερών. Ηξεις αφήξεις από την Πετραλιά
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8777&pubid=2428755

9,7 τρισ. δολάρια το κόστος εξυγίανσης για τις ΗΠΑ Ποιος πληρώνει και ποιος τα παίρνει αυτά τα λεφτά?
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_10/02/2009_302727

Τρεις βαρυσήμαντοι παράγοντες της διεθνούς οικονομίας (ένας πρωτοκλασάτος επενδυτικός τραπεζίτης, ένας ηγέτης μεγάλου κράτους και ο επικεφαλής κορυφαίου διεθνούς οργανισμού), δηλώνουν: Βρισκόμαστε ήδη σε φάση οικονομικού κράχ (depression).
http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/194/articles/453552/ArticleFTgr.aspx

ΠΕΡΙΠΟΥ 3 ΔΙΣ. ΘΑ... ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΑΛΥΠΤΕΣ
Το 10% των 28 δισ. ευρώ θα πάει στα «κανόνια»

Στον «Πίθο των Δαναΐδων» θα πέσει φέτος το 10% περίπου του πακέτου των 28 δισ. ευρώ που διαθέτει η κυβέρνηση για την ενίσχυση της ρευστότητας. Οι τράπεζες θα χρειαστούν περί τα 3 δισ. ευρώ για να «καλύψουν» τις ζημιές τους από το επερχόμενο «τσουνάμι» των προβληματικών δανείων.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,dt=09.02.2009,id=27097436

Πτώση 4,5% για τον Dow λόγω "TARP II"
http://www.capital.gr/Markets.asp?id=673701

Hard times force Spaniards back to fields Κάτι που μάλλον θα γίνει πιο μαζικό ως φαινόμενο το επόμενο διάστημα
http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/7883605.stm

Η κρίση «τρώει» την Κυριακή
Ο Μπερλουσκόνι προωθεί απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων. Εργάσιμη εβδομάδα τεσσάρων ημερών προτείνει ο δήμαρχος Νέας Υόρκης
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&tag=8777&pubid=2436788

Συμβάσεις για... σκλάβους
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8777&pubid=2436807

http://i39.tinypic.com/n2xrf6.jpg

Αυτή η ξύλινη καλύβα στο Avondale της Arizona,μια μάλλον υποβαθμισμένη/τριτοκλασατη περιοχή,εκτιμήθηκε την άνοιξη του 2007 από το τοπικό πιστωτικό ίδρυμα με το διφορούμενο όνομα Integrity Funding LLC για 103.000 δολάρια!

[Δάνειο 103.000 δολαρίων για μια ξύλινη καλύβα στην Αριζόνα.Η καλύβα = το σύμβολο της κρίσης.Παγκοσμίως, θεσμοθετημένη πιστωτική απάτη,made in USA]

Όπου 103.000 δολάρια = περίπου 27.158.000 δρχ.

Και προφανώς δεν έπαιξε κανένα ρόλο ότι την ιδιοκτήτρια την κυνηγούσε τότε ένας μεγάλος αριθμός πιστωτών που περίμεναν μάταια για να πάρουν τα χρήματα τους ούτε ότι είχε δηλώσει η ίδια ότι ήταν εξαρτημένη σε ναρκωτικές ουσίες και στο αλκοόλ. Σήμερα,είναι 61 ετών και άνεργη.

Και γιατί να παίξουν κάποιο ρόλο αφού όλη η διαδικασία είναι χαρακτηριστική και συμβολική για την μεγαλύτερη συστηματική παγκόσμια απάτη,made in USA;

-O πράκτορας που μεσολάβησε για το δάνειο,πήρε την προμήθεια του ύψους άνω των 10.000 δολαρίων.

-Το δάνειο μεταβιβάστηκε στην Wells Fargo (αυτή δεν είναι του W.Buffet;) η οποία τους ευχαρίστησε αφού εισέπραξε και αυτή κάποιες χιλιάδες δολάρια σαν προμήθεια.

-Η Wells Fargo πούλησε στη συνέχεια το δάνειο στην HSBC Λονδίνου.

-Η υποθήκη αναμίχθηκε μαζί με άλλες 4.050 υποθήκες,φτιάχνοντας ένα από αυτά τα υπέροχα προϊόντα που ακούμε εδώ και μήνες.
(Το 85% αυτών των δανείων που αναμίχθηκαν,είχαν την φερεγγυότητα της κυρίας Halterman,αλλά το Λονδίνο δεν το απασχολούσε καθόλου αυτό τότε)

-Παρά το προβληματικό περιεχόμενο,ο «οίκος» Standard&Poors εκτίμησε το "πιστωτικό μιξ" με ένα AAA-rating
(σήμερα ο «οίκος» 'δεν επιθυμεί να σχολιάσει το οτιδήποτε για την αξιολόγηση' όπως και η HSBC για την προφανή πιστωτική απατή...)

Σε ποιον κατέληξε τελικά το δάνειο των 103.000 δολαρίων;

Ίσως σε κάποιο από τα ιδρύματα που έχουν κλείσει.Το μόνο σίγουρο είναι ότι λόγω του βαθμού φερεγγυότητας (ΑΑΑ!) συμμετείχαν πάρα πολλά pension funds.

Το 25% του περιεχομένου αυτού του "μιξ" που έλαβε και ΑΑΑ αξιολόγηση από τους S&P είναι σε διαδικασία κατάσχεσης.

Και το οικόπεδο της κ.Halterman το αγόρασε οι γείτονας πριν λίγες μέρες,για 15.000 δολάρια.Την παράγκα,απλά την γκρέμισε.

...και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα...

Όλο το άρθρο:

http://online.wsj.com/article/SB123093614987850083.html#

http://epicurus2day.blogspot.com/2009/02/halterman.html

1996-2006: 72% η πραγματική αύξηση στις τιμές κατοικίας
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,dt=09.02.2009,id=11751324

«Οικονομική κρίση είναι ένα μεγάλο παλούκι που έχουν οι καπνέμποροι στον κώλο τους, και θέλουν να το βγάλουν από τον δικό τους κώλο και να το βάλουν στον δικό μας».

Μαστρο-Νίκος
κομμουνιστής καπνεργάτης, σε απεργιακή
συνέλευση γύρω στο 1930

ciaoant1

14-02-09, 15:52

http://4.bp.blogspot.com/_89ZFZ7Ne9sI/SZS6MLp5JGI/AAAAAAAAAfY/d0p_FDpfQb4/s400/meligalogia.jpg

Συναίνεση. Η νέα ...μαγική λέξη της κυβέρνησης των σεμνών και ταπεινών κυνηγών της διαφθοράς και της διαπλοκής.
Συναίνεση σε τί;
Στον βιασμό μας;
Ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε.

Σχόλιο Παραπολιτικής : Γιατί αν υπάρχει συναίνεση , ο βιασμός μετατρέπεται σε κοινή σεξουαλική πράξη...

http://parapolitiki.blogspot.com/2009/02/blog-post_2467.html

http://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/metafiles/rtemagicc_image001_01.jpg.jpg

"European banks may need 16.3 trillion bail-out, EC document warns"

O αρχικος τιτλος στην Τελεγκραφ λεει οτι ολες οι Ευρωπαικες τραπεζες εχουν στο ενεργητικο τους χαρτια αξιας 18,1 ΤΡΙΣ Ευρω η 16,3 ΤΡΙΣ Στερλινες για τα οποια δεν υπαρχει ουτε αγοραστης ουτε οποιαδηποτε τιμη στην αγορα.Πρακτικα το 44% της περιουσιας των Ευρωπαικων τραπεζων ειναι ΜΗΔΕΝ.

Για να γινει κατανοητο στο περιπου το μεγεθος των παραπανω ποσων αρκει να αναφερθει οτι μεχρι σημερα τα καθε λογης πακετα και κρατικες εγγυησεις στην Ευρωπη φτανουν στα 2,7 ΤΡΙΣ Ευρω.Ηδη η τραπεζα της Αγγλιας αρχισε να κοβει νεο χρημα (http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/02/12/1628761.htm) οποτε το ανεκδοτο για επικειμενη οικολογικη καταστροφη απο το κοψιμο των δεντρων που θα χρησιμοποιηθουν στο τυπωμα νεου χρηματος μονο σαν αστειο δεν ακουγεται.

Στις 11 Φεβρουαριου το αρχικο αρθρο στην Τελεγκραφ ελεγε:

"The figures, contained in a secret European Commission paper, are startling. The dodgy financial packages are estimated to total £16.3 trillion in banks across the EU. The impaired assets may amount to an astonishing 44 per cent of EU bank balance sheets. It is a deep ditch the bankers, regulators and their friends in government have dug us into."

Μετα πρεπει να επεσαν τηλεφωνα,τους τραβηξαν τα αυτια και τα νουμερα αφαιρεθηκαν.Η ειδηση εχει σημερα 12.02 -χθες- τότε γράφτηκε το άρθρο- ως εξης:

European bank bail-out could push EU into crisis
A bail-out of the toxic assets held by European banks' could plunge the European Union into crisis, according to a confidential Brussels document.

By Bruno Waterfield in Brussels
Last Updated: 3:50PM GMT 11 Feb 2009

“Estimates of total expected asset write-downs suggest that the budgetary costs – actual and contingent - of asset relief could be very large both in absolute terms and relative to GDP in member states,” the EC document, seen by The Daily Telegraph, cautioned.

"It is essential that government support through asset relief should not be on a scale that raises concern about over-indebtedness or financing problems.”

The secret 17-page paper was discussed by finance ministers, including the Chancellor Alistair Darling on Tuesday.

http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/financi
Αφαιρεσαν τα νουμερα απο την ειδηση αλλα ξεχασαν μεχρι σημερα 12.02 στις 22:45 να αλλαξουν τον αρχικο τιτλο απο την πανω μπαρα του Browser οπως δειχνει και η φωτογραφια.

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=989766

ΕΚΤ: Απαντά στην κρίση «τυπώνοντας χρήμα» Ότι κάνει δηλαδή και η FED στις ΗΠΑ ή η τράπεζα της Αγγλίας, κτλ. Οπότε μας οδηγούν ολόισια προς μια δραστική υποτίμηση της αξίας των νομισμάτων
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&tag=12733&pubid=5507104

Κρίση στις κερδοφορίες

Η μακρόχρονη κρίση στις κερδοφορίες είναι η πραγματική αιτία της χρηματοπιστωτικής ασφυξίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι εταιρείες δεν εμφανίζουν κέρδη σε απόλυτα νούμερα, αλλά ως σύνολο παρατηρείται πτώση στο «ποσοστό απόδοσης ως προς τα επενδυόμενα κεφάλαια» (Return on Investment).

Υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι αυτά τα ποσοστά των κερδών το ’80, το ’90, το 2000, ποτέ δεν έφτασαν τα επίπεδα της "χρυσής εποχής" του καπιταλισμού της δεκαετίας του 1950 και του 1960.

Ο οικονομολόγος Ρόμπερτ Μπέρνερ σε μελέτη παρατηρεί πως αυτά τα ποσοστά κέρδους το 2000-6 ήταν σχεδόν κατά 1/3 χαμηλότερα σε σχέση με το ’50 και το ’60 και κατά 18% χαμηλότερα σε σχέση με τις αρχές του ’70.

"Μαγειρέματα"

Ακόμα και στις κορυφές του 1997 το επίπεδο ανάπτυξης των ποσοστών κέρδους ήταν ελάχιστα υψηλότερο από τα επίπεδα λίγο πριν το ξεκίνημα της πρώτης μεταπολεμικής ύφεσης το 1973-74. Αρκετά μάλιστα από τα κέρδη είχαν αποκαλυφθεί ότι "μαγειρεύονταν" για να δικαιολογηθούν οι υψηλές αποτιμήσεις των μετοχών και να στηριχθεί η άνοδός μαζί με την αύξηση της αξίας των "stock options" για τους top managers.

Τάση προς την ύφεση

Στη θεωρία η οικονομία μπορεί να λειτουργήσει φυσιολογικά εάν οτιδήποτε παράγεται μπορεί να πουληθεί. Αλλά όταν οι επιχειρήσεις μειώνουν τις πραγματικές επενδύσεις και οι καταναλωτές δεν μπορούν να απορροφήσουν ό,τι παράγεται καθώς περιορίζονται τα εισοδήματα, τότε η κρίση είναι γεγονός.

Δημιουργείται, δηλαδή, ένα δομικό χάσμα: Η υπερβάλλουσα ποσότητα δεν μπορεί να καλυφθεί όσο αυξάνεται το ποσοστό του συνολικού παραγόμενου εισοδήματος που κατευθύνεται στο κεφάλαιο σε σχέση με την εργασία.

ΑΨΟΓΟΣ!!!!

Αυτό το δομικό κενό γεφυρώνεται, για κάποιο διάστημα, από τη χρηματιστηριακή κερδοσκοπία (τελευταία με τη φούσκα των πιστώσεων που έδωσε δάνεια για να κινηθεί η κατανάλωση), η οποία απορροφά μέρος της υπερβάλλουσας ρευστότητας (ιδιαίτερα των επιχειρήσεων που προτιμούν να «παίξουν» το ρευστό τους σε τίτλους για γρήγορα κέρδη).

Αλλά όταν η κερδοσκοπία ξεφουσκώνει, αποκαλύπτει απλώς ότι έκρυβε κάτω από το χαλί την τάση προς την ύφεση.

Το ίδιο είχε γίνει στη μεγάλη κρίση του 1930 και στο ιαπωνικό τσουνάμι του '90. Το ίδιο συνέβη μετά το κραχ των dotcom το 2000. Το ίδιο γίνεται τώρα, στη σκιά του τέλους της φούσκας στα ακίνητα και στις πιστώσεις.

Κώστας Σαρρής, ksarris@pegasus.gr

www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&tag=9424&pub

''To 2009 μπορεί να είναι και χειρότερο από την Μεγάλη Υφεση του '29''
Η Morgan Stanley δεν ανησυχεί, η πραγματικότητα όμως άλλα δείχνει!
Μπορεί λοιπόν η Morgan Stanley σε σημερινή της έκθεση να υποστηρίζει πως οι ανησυχίες για επανάληψη της Μεγάλης Υφεσης του 1929 θα παραμείνουν... ανησυχίες και δεν θα γίνουν πραγματικότητα καθώς τότε οι κεντρικές τράπεζες έμειναν εντελώς αμέτοχες στην κρίση και αφήναν τράπεζες και εταιρείες να καταρρέουν χωρίς να κουνούν το δαχτυλάκι τους προς μια κάποια νομισματική χαλάρωση και άφησαν την προσφορά χρήματος να συρρικνωθεί σημαντικότατα, ενώ σήμερα και τονώνουν με ρευστότητα το σύστημα, και χαλαρώνουν τα επιτόκια αλλά και ετοιμάζουν γενναία πακέτα στήριξης καθώς και δημοσιονομικές απαντήσεις στην κρίση, εμείς οφείλουμε να σημειώσουμε πως τα πράγματα στις αγορές δείχνουν πως το 2009 μπορεί να είναι όχι απλά ένα... επαναληπτικό '29 αλλά ακόμη χειρότερο!

Οι αποδόσεις των εταιρικών ομολόγων αυξάνονται την στιγμή που οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων μειώνονται, και αυτό σύμφωνα με τους ειδικούς μυρίζει αύξηση των εταιρικών defaults το 2009. Η Moody's έχει ήδη προβλέψει μία σοβαρότατη ύφεση φέτος με τους ρυθμούς των defaults των εταιρικών ομολόγων υψηλής απόδοσης να σκαρφαλώνουν στο 12% από 7,5% που βρίσκονται σήμερα.

Με τις εκτιμήσεις για συνολικές ζημιές από τα assets υψηλού ρίσκου μέσα στην κρίση, να τοποθετούνται από τους αναλυτές μεταξύ των 2,8 τρις και των 6 τρις δολαρίων, μια αλυσιδωτή αντίδραση έχει αρχίσει και δημιουργείται η οποία δεν θα αφήσει κανέναν κλάδο της διεθνούς οικονομίας αλώβητο.

Η αγορά των CDS ( Credit Default Swaps ) δείχνει προς την κατεύθυνση τεράστιων defaults στα εταιρικά ομόλογα. Η JPMorgan εκτιμά πως το σύνολο των εταιρειών των αναπτυσσόμενων χωρών θα χρειασθεί να αναχρηματοδοτήσει πάνω από 200 δισ. δολάρια σε εξωτερικό χρέος το 2009, με τα μεγαλύτερα δάνεια να αφορούν την Ρωσία, την Τουρκία, το Μεξικό, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Ν. Κορέα.

Τα τελευταία τρία χρόνια οι εταιρείες των αναδυόμενων αγορών άντλησαν 1,3 τρις δολάρια σε μορφή ομολόγων ή κοινοπρακτικών δανείων. Σύμφωνα με την HSBC τα spreads των εταιρικών ομολόγων σήμερα υποδεικνύουν συσσωρευμένους ρυθμούς μη αποπληρωμής χρεών στο 30% για τις εταιρείες με πιστοληπτική διαβάθμιση ( τα ασφαλή εταιρικά ομόλογα με άλλα λόγια ! ), ενώ την περίοδο της Μεγάλης Υφεσης ο ρυθμός έφτασε το 20%.

Αν και το default risk έχει μειωθεί σημαντικά από τον περασμένο Νοέμβριο για αρκετές χρηματοοικονομικές εταιρείες, έχει αρχίσει και πάλι να αυξάνεται. Συγκεκριμένα το υψηλότερο έχει η Morgan Stanley και ακολουθούν οι Goldman Sachs, American Express, UBS και Citigroup.

Σύμφωνα με την Euler Hermes ( του ομίλου της Allianz ), ο αριθμός των χρεοκοπημένων εταιρειών το 2009 θα αγγίξει ιστορικά επίπεδα ρεκόρ με τις αφερέγγυες εταιρείες να φτάνουν τις 200 χιλιάδες στην Ευρώπη μόνο, και στις ΗΠΑ λουκέτο εκτιμάται ότι θα βάλουν τουλάχιστον 62 χιλιάδες εταιρείες.

Και σαν μην φτάνουν όλα αυτά, οι «πλούσιες» χώρες δεν έχουν αρκετή ρευστότητα, η οικονομική δύναμη και των ασιατικών τραπεζών ετοιμάζεται να δοκιμασθεί στην ύφεση και εταιρείες κολοσσοί έχουν πλημμυρίσει στα χρέη. Για παράδειγμα, οι ηγέτες του κλάδου του σιδήρου, του τσιμέντου και των ορυκτών στις αναπτυσσόμενες χώρες όπως οι Arcelor-Μittal, Τata Steel, Lafarge, Xstrata, Cemex και Rio Tinto είναι μοχλευμένες μέχρι το...λαιμό! Και όλα αυτά λόγω του τεράστιου κύματος εξαγορών και συγχωνεύσεων του 2006-2007.

Αν λοιπόν όλα αυτά τα στοιχεία μας δείχνουν πως τα πράγματα είναι καλύτερα σήμερα, τότε τι να πούμε. Μήπως να προετοιμαζόμαστε για την Great Depression of 2009;

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&a

Γνωρίζουμε όλοι την φούσκα των ακινήτων, αλλά και την φούσκα του υπερβολικού δανεισμού. Ωστόσο, τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι ενδεχομένως να δημιουργήθηκε και μια φούσκα στο παγκόσμιο εμπόριο.
Τα τελευταία στοιχεία από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα δείχνουν ότι η φούσκα στο παγκόσμιο εμπόριο –που τροφοδοτήθηκε από την φούσκα του υπερβολικού δανεισμού- μπορεί να βρίσκεται κοντά στο τέλος της.

Γνωρίζουμε όλοι την φούσκα των ακινήτων, αλλά και την φούσκα του υπερβολικού δανεισμού. Ωστόσο, τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι ενδεχομένως να δημιουργήθηκε και μια φούσκα στο παγκόσμιο εμπόριο.

Στις 11 Φεβρουαρίου, η αμερικανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι τόσο οι εισαγωγές όσο και οι εξαγωγές σημείωσαν βουτιά τον Δεκέμβριο, συνεχίζοντας την τάση που πρωτοεμφανίστηκε τον περασμένο Ιούλιο. Από την κορυφή που καταγράφηκε στα μέσα του περασμένου καλοκαιριού, οι εισαγωγές και εξαγωγές αγαθών έχουν υποχωρήσει πάνω από 25%. Οι εισαγωγές μάλιστα έχουν υποχωρήσει στα επίπεδα που καταγράφηκαν τελευταία φόρα το 2005.

Την ίδια ημέρα, η κινεζική κυβέρνηση ανακοίνωσε ακόμα πιο δραματικά στοιχεία. Οι αποστολές από την Κίνα στον υπόλοιπο κόσμο υποχώρησαν 18% σε ετήσια βάση, ενώ οι εισαγωγές σημείωσαν βουτιά 43%.

Η ραγδαία κάμψη στο εμπόριο ακολουθεί μια άνευ προηγουμένου περίοδο ανάπτυξης διάρκειας 20 ετών, όχι μόνο στις ΗΠΑ και την Κίνα, αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη. Από το 1988, οι παγκόσμιες εισαγωγές και εξαγωγές αγαθών υπερτριπλασιάστηκαν, προσαρμοσμένες για τον πληθωρισμό. Το εμπόριο αυξήθηκε από 18% της παγκόσμιας παραγωγής στο εκπληκτικό 33%. Με άλλα λόγια, περίπου το ένα τρίτο του συνόλου της παγκόσμιας παραγωγής μεταφέρεται πέρα των εθνικών συνόρων.

Ωστόσο υπάρχει μια καλή πιθανότητα, η άνθηση του εμπορίου και η πιστωτική έκρηξη να βοήθησαν η μια την άλλη με πολλούς τρόπους: Ένα παράδειγμα: Τα τεράστια εμπορικά πλεονάσματα στην Κίνα, τη Γερμανία, την Ιαπωνία, και αλλού, δημιούργησαν μια δεξαμενή "ευκίνητων" κεφαλαίων, τα οποία διοχετεύθηκαν στα subprime στεγαστικά δάνεια και σε κάθε λογής εξωτικούς τίτλους. Αυτό σημαίνει ότι ο υπόλοιπος κόσμος δάνεισε στις ΗΠΑ τεράστια ποσά με χαμηλά επιτόκια, γεγονός που πυροδότησε την έκρηξη στις τιμών των ακινήτων. (Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η αύξηση των τιμών των κατοικιών κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών κινείται σχεδόν παράλληλα με την αύξηση του εμπορίου).

Πλησιαζει καπως στο γιατι του μπαχαλου που παρακολουθουμε, δηλαδη την υπερπροσφορα χρηματος με επακολουθο τα χαμηλα επιτοκια και το κυριοτερο την μειωση των αποδοσεων κεφαλαιου παγκοσμια και ειδικοτερα στις τραπεζες.Ολα τα υπολοιπα ειναι προσπαθειες των μανατζαρεων για να ανεβασουν της αποδοσεις των κεφαλαιων.Για αυτο τον λογο πληρωνονται αλωστε απο τους μετοχους.Δεν ειναι θεμα απληστιας η ανικανοτητας.Το χρημα πρεπει να αυξανεται στο απειρο αλλιως δεν εχει κανενα λογο υπαρξης.

Ένα άλλο παράδειγμα: Ο φθηνός δανεισμός διευκόλυνε τις εταιρίες εμπορευματικών μεταφορών να χρηματοδοτήσουν τις παραγγελίες νέων εμπορικών πλοίων και τις αεροπορικές εταιρείες νέων αεροπλάνων. Αυτό με την σειρά του αύξησε την προσφορά και μείωσε το κόστος της μεταφοράς αγαθών σε μεγάλες αποστάσεις. Επιπλέον, οι τεράστιες αλυσίδες εφοδιασμού που εκτείνονται πλέον σε ολόκληρο τον πλανήτη σημαίνει ότι περισσότερα εμπορεύματα βρίσκονται καθ΄ οδόν ανά πάσα στιγμή. Όλα αυτά τα εμπορεύματα, που βρίσκονται σε κάποιο στάδιο της μεταφοράς τους -και τα οποία έχουν παραχθεί με κάποιο κόστος, αλλά δεν έχουν αγορασθεί από τον τελικό χρήστη- πρέπει να χρηματοδοτηθούν από κάποιον. Μέχρι πρόσφατα, η χρηματοδότηση αυτού του είδους ήταν φθηνή και εύκολο να επιτευχθεί.

Τέλος, υπάρχει η σύνδεση μεταξύ του εμπορικού ελλείμματος και της οικονομικής κρίσης. Όσο η Αμερική εξακολουθεί να εμφανίζει εμπορικό έλλειμμα θα συνεχίσει να δανείζεται από το εξωτερικό. Και όσο συνεχίζει να δανείζεται από το εξωτερικό, τόσο συσσωρεύονται και νέα χρέη, καθώς η οικονομική κρίση επιδεινώνεται, αντί να υποχωρεί.

Στο τέλος, μπορεί να αποδειχθεί ότι πραγματικά δεν έχει νόημα να αγοράζουμε τόσα πολλά προϊόντα από το εξωτερικό, και να τα μετακινούμε σε τόσο μακρινές αποστάσεις, όταν εξαφανιστεί το "ναρκωτικό" του φθηνού δανεισμού. Η φούσκα του παγκόσμιου εμπορίου μπορεί να σκάει αυτή την στιγμή; Ακόμα και μετά την κρίση, οι εισαγωγές και οι εξαγωγές ενδεχομένως να χρειαστούν χρόνια μέχρι να ξαναφτάσουν τα ιστορικά υψηλά τους.

http://www.capital.gr/businessweek/articles.asp?id=676078

Looting Social Security Δεν είναι μόνο στην Ελλάδα που το ΕΣΥ πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο για το λαό, αλλά και αλλού, καθώς η άρχουσα τάξη, ειδικά αυτή την περίοδο, επιτίθεται λυσσασμένα στην "κοινωνική πρόνοια", για να πάρουν από εκεί κονδύλια και να τα μεταφέρουν στις τσέπες τους, κάτι που τους ευνοεί τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο και μεκροπρόθεσμα, καθώς είναι φανερός ο στόχος τους να βγουν από την κρίση με πετσοκομμένα όσο δεν πάει τα όποια δικαιώματα είχαν κατακτήσει οι λαοί με τους αγώνες τους εδώ και χρόνια.
By William Greider / The Nation

Governing elites in Washington and Wall Street have devised a fiendishly clever "grand bargain" they want President Obama to embrace in the name of "fiscal responsibility." The government, they argue, having spent billions on bailing out the banks, can recover its costs by looting the Social Security system. They are also targeting Medicare and Medicaid. The pitch sounds preposterous to millions of ordinary working people anxious about their economic security and worried about their retirement years. But an impressive armada is lined up to push the idea--Washington's leading think tanks, the prestige media, tax-exempt foundations, skillful propagandists posing as economic experts and a self-righteous billionaire spending his fortune to save the nation from the elderly.

These players are promoting a tricky way to whack Social Security benefits, but to do it behind closed doors so the public cannot see what's happening or figure out which politicians to blame. The essential transaction would amount to misappropriating the trillions in Social Security taxes that workers have paid to finance their retirement benefits. This swindle is portrayed as "fiscal reform." In fact, it's the political equivalent of bait-and-switch fraud.

Defending Social Security sounds like yesterday's issue--the fight people won when they defeated George W. Bush's attempt to privatize the system in 2005. But the financial establishment has pushed it back on the table, claiming that the current crisis requires "responsible" leaders to take action. Will Obama take the bait? Surely not. The new president has been clear and consistent about Social Security, as a candidate and since his election. The program's financing is basically sound, he has explained, and can be assured far into the future by making only modest adjustments.

But Obama is also playing footsie with the conservative advocates of "entitlement reform" (their euphemism for cutting benefits). The president wants the corporate establishment's support on many other important matters, and he recently promised to hold a "fiscal responsibility summit" to examine the long-term costs of entitlements. That forum could set the trap for a "bipartisan compromise" that may become difficult for Obama to resist, given the burgeoning deficit. If he resists, he will be denounced as an old-fashioned free-spending liberal. The advocates are urging both parties to hold hands and take the leap together, authorizing big benefits cuts in a circuitous way that allows them to dodge the public's blame. In my new book, Come Home, America, I make the point: "When official America talks of 'bipartisan compromise,' it usually means the people are about to get screwed."

The Social Security fight could become a defining test for "new politics" in the Obama era. Will Americans at large step up and make themselves heard, not to attack Obama but to protect his presidency from the political forces aligned with Wall Street interests? This fight can be won if people everywhere raise a mighty din--hands off our Social Security money!--and do it now, before the deal gains momentum. Popular outrage can overwhelm the insiders and put members of Congress on notice: a vote to gut Social Security will kill your career. By organizing and agitating, people blocked Bush's attempt to privatize Social Security. Imagine if he had succeeded--their retirement money would have disappeared in the collapsing stock market.

To understand the mechanics of this attempted swindle, you have to roll back twenty-five years, to the time the game of bait and switch began, under Ronald Reagan. The Gipper's great legislative victory in 1981--enacting massive tax cuts for corporations and upper-income ranks--launched the era of swollen federal budget deficits. But their economic impact was offset by the huge tax increase that Congress imposed on working people in 1983: the payroll tax rate supporting Social Security--the weekly FICA deduction--was raised substantially, supposedly to create a nest egg for when the baby boom generation reached retirement age. A blue-ribbon commission chaired by Alan Greenspan worked out the terms, then both parties signed on. Since there was no partisan fight, the press portrayed the massive tax increase as a noncontroversial "good government" reform.

Ever since, working Americans have paid higher taxes on their labor wages--12.4 percent, split between employees and employers. As a result, the Social Security system has accumulated a vast surplus--now around $2.5 trillion and growing. This is the money pot the establishment wants to grab, claiming the government can no longer afford to keep the promise it made to workers twenty-five years ago.

Actually, the government has already spent their money. Every year the Treasury has borrowed the surplus revenue collected by Social Security and spent the money on other purposes--whatever presidents and Congress decide, including more tax cuts for monied interests. The Social Security surplus thus makes the federal deficits seem smaller than they are--around $200 billion a year smaller. Each time the government dipped into the Social Security trust fund this way, it issued a legal obligation to pay back the money with interest whenever Social Security needed it to pay benefits.

That moment of reckoning is approaching. Uncle Sam owes these trillions to Social Security retirees and has to pay it back or look like just another deadbeat. That risk is the only "crisis" facing Social Security. It is the real reason powerful interests are so anxious to cut benefits. Social Security is not broke--not even close. It can sustain its obligations for roughly forty years, according to the Congressional Budget Office, even if nothing is changed. Even reports by the system's conservative trustees say it has no problem until 2041 (that report is signed by former Treasury Secretary Henry Paulson, the guy who bailed out the bankers). During the coming decade, however, the system will need to start drawing on its reserve surpluses to pay for benefits as boomers retire in greater numbers.

But if the government cuts the benefits first, it can push off repayment far into the future, and possibly forever. Otherwise, government has to borrow the money by selling government bonds or extend the Social Security tax to cover incomes above the current $107,000 ceiling. Obama endorses the latter option.

Follow the bouncing ball: Washington first cuts taxes on the well-to-do, then offsets the revenue loss by raising taxes on the working class and tells folks it is saving their money for future retirement. But Washington spends the money on other stuff, so when workers need it for their retirement, they are told, Sorry, we can't afford it.

Federal budget analysts try to brush aside these facts by claiming the government is merely "borrowing from itself" when it dips into Social Security. But that is a substantive falsehood. Government doesn't own this money. It essentially acts as the fiduciary, holding this wealth in trust for the "beneficial owners," the people who paid the taxes. This is the bait and switch the establishment intends to execute.

Peter Peterson, a Republican financier who made a fortune doing corporate takeover deals at Wall Street's Blackstone Group, is the Daddy Warbucks of the "fiscal responsibility" crusade. He has campaigned for decades against the dangers that old folks pose to the Republic. Now 82 and retired, Peterson claims he will spend nearly one-third of his $2.8 billion in wealth--he ranks 147 on the Forbes 400 list of richest Americans--alerting the public to this threat (leave aside the fact that old people have already paid for their retirement or that Social Security's modest benefits are equivalent to minimum-wage income). The major media treat him adoringly. Most reporters are too lazy (or dim) to check out the facts for themselves, so they simply repeat what Peterson tells them about Social Security.

It is a frightful message. Peterson describes a "$53 trillion hole" in America's fiscal condition--but the claim assumes numerous artful fallacies. His most blatant distortion is lumping Social Security, which is self-funded and sound, with other entitlements like Medicare and Medicaid. Those programs do face financial crisis--not because the elderly and poor are greedily gaming the system but because the medical-industrial complex has the profit incentive to drive healthcare costs higher and higher. Healthcare reform can solve the financing problem only if it imposes cost controls on private players like the insurance and pharmaceutical industries.

Peterson is financing a media blitz. His tendentious documentary--I.O.U.S.A.--opened in 400 theaters and was broadcast on CNN with appropriate solemnity. Last September Peterson bought two full pages in the New York Times to urge the next president to create a "bipartisan fiscal responsibility commission" once he was in office (Peterson was for John McCain). This group of so-called experts would be authorized to design the reforms for Congress to enact. But Peterson does not want Congress to have a full, freewheeling debate on the particulars. The reform package, he suggests, should be submitted to a single "up-or-down vote by Congress, as is done with military base closings." That's one of the gimmicks intended to give politicians cover and protect them from their constituents. It is profoundly antidemocratic. But that's the idea--save the government from the unruly passions of citizens. Peterson's proposal also resembles the notorious fast-track provision, which for years enabled presidents to steamroll Congress on trade agreements, no amendments allowed.

Peterson's proposal would essentially dismantle the Social Security entitlement enacted in the New Deal, much as Bill Clinton repealed the right to welfare. Peterson has assembled influential allies for this radical step. They include a coalition of six major think tanks and four tax-exempt foundations.

Their report--Taking Back Our Fiscal Future, issued jointly by the Brookings Institution and the Heritage Foundation--recommends that Congress put long-term budget caps on Social Security and other entitlement spending, which would automatically trigger benefits cuts if needed to stay within the prescribed limits. The same antidemocratic mechanisms--a commission of technocrats and limited Congressional discretion--would shield politicians from popular blowback.

The authors of this plan are sixteen economists from Brookings and Heritage, joined by the American Enterprise Institute, the Concord Coalition, the New America Foundation, the Progressive Policy Institute and the Urban Institute. "Our group covers the ideological spectrum," they claim. This too is a falsehood. All these organizations are corporate-friendly and dependent on big-money contributors. No liberal or labor thinkers need apply, though the group includes some formerly liberal economists like Robert Reischauer, Alice Rivlin and Isabel Sawhill.

The ugliest ploy in their campaign is the effort to provoke conflict between the generations. "The automatic funding of Social Security, Medicare and Medicaid impedes explicit consideration of competing priorities and threatens to squeeze out spending for young people," these economists declared. Children, it is suggested, are being shortchanged by their grandparents. This line of argument has attracted financial support from some leading foundations usually associated with liberal social concerns--Annie E. Casey, Charles Stewart Mott, William and Flora Hewlett. Peterson has teamed up with the Pew Trust and has also created front groups of "concerned youth."

Trouble is, most young people did not buy this pitch when George W. Bush used it to sell Social Security privatization. Most kids seem to think Grandma is entitled to a decent retirement. In fact, whacking Social Security benefits, not to mention Medicaid, directly harms poor children. More poor children live in families dependent on Social Security checks than on welfare, economist Dean Baker points out. If you cut Grandma's Social Security benefits, you are directly making life worse for the poor kids who live with her.

The assault sounds outrageous and bound to fail, but the conservative interests may have Obama in a neat trap. Their fog of scary propaganda makes it easier to distort the president's position and blame him for any fiscal disorders driven by the current financial collapse. He will be urged to "do the right thing" for the country and make the hard choices, regardless of petty political grievances (words and phrases he has used himself). Obama's fate may depend on informing the public--now, not later--so that people are inoculated against these artful lies.

The real crisis, in any case, is not Social Security but the colossal failure of the private pension system. Most people know this, either because their 401(k) account is pitifully inadequate, or their company dumped its pension plan, or the plummeting stock market devoured their savings. Obama can protect himself with the public by speaking candidly about this reality and proposing a forceful, long-term solution. He should expand the guarantees that ordinary people need to get their families through these adverse times. Instead of taking away old promises to people, the president should make some new ones. Healthcare reform is obviously an important imperative, but so is retirement security.

The solution to retirement insecurity is the creation of a national pension, alongside Social Security, that would be the bedrock social insurance. Improving Social Security benefits is one step, but it cannot possibly restore what so many middle-class families have lost. Tinkering with the 401(k) would be doomed, because it is basically a tax subsidy for the middle and upper classes, another way to avoid taxes that failed utterly to produce real savings [see Greider, "Riding Into the Sunset," June 27, 2005].

The new universal pension would be mainly self-financing--that is, funded by mandatory savings--but the system would operate as a government-supervised nonprofit, not manipulated by corporate executives or Wall Street firms. A national pension would combine the best qualities of defined-benefit plans and individual accounts. Each worker's pension would be individualized and portable, moving with job changes, but the savings would be pooled with others for diversified investment.

There is nothing radical about this approach. It follows the form of the government's thrift savings plan for civil servants and members of Congress, TIAA-CREF for college professors or other union pension plans jointly managed by labor and management trustees. The crucial difference is that since the new universal pension would be nonprofit, nobody would get to play self-interested games with the money that employees are storing in it for retirement. People could check their accumulated balance at any time.

Washington would set the performance standards and enforce proper behavior, but the operations of retirement programs could be widely decentralized among many private organizations or sector by sector. Other nations, like Australia, have proved this can be both democratic and reliable. Economist Teresa Ghilarducci of the New School has designed a promising and plausible plan (available at the Economic Policy Institute's website, epi.org, or in her book When I'm Sixty-Four: The Plot Against Pensions and the Plan to Save Them). With payroll savings of 5 percent and government-guaranteed returns on investment, average workers could count on pensions that would replace 70 percent of pre-retirement earnings when combined with Social Security. Low-wage earners could be subsidized by government to make up for inadequate pay. Private retirement plans that collect a higher percentage of pay and provide higher benefits could continue, so long as they exceed the federal standard. One great virtue of this approach is that nobody gets left behind, dependent on charity, the predatory instincts of the financial system or the magic of the marketplace.

Another great virtue is that a national pension would confront the country's glaring economic weakness--the collapse of national savings. As the economy digs out of its hole, restoring household savings will be crucial for ultimate recovery and for reduction of our dangerous dependence on foreign capital. Obviously, any system that adds a new payroll tax cannot be introduced at the depth of a recession, but the work of constructing it can begin right now, with the new system phased in gradually, as economic conditions permit. Instead of second-guessing the past and destroying its accomplishments, this reform would look forward and create conditions for a more promising future. Nobody gets a free lunch, and everybody has to take personal responsibility. But unlike what the governing elites are attempting, nobody gets thrown over the side.

http://www.michaelmoore.com/words/latestnews/index.php?id=13398

Out of Work and Challenged on Benefits, Too
In Record Numbers, Employers Move to Block Unemployment Payouts Οι εργοδότες όχι απλά απολύουν, αλλά αποφεύγουν να πληρώνουν αποζημιώσεις, κτλ.
http://www.michaelmoore.com/words/latestnews/index.php?id=13391

Η ΚΡΙΣΗ ΔΙΝΕΙ ΤΗ ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ ΚΑΙ ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ... ΕΞΟΔΟ
«Ακλαυτο» το Ασφαλιστικό
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=35781604

ΝΕΑ ΑΝΘΗΣΗ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΕΝΕΧΥΡΟΔΑΝΕΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΘΩΣ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ «ΑΚΟΥΜΠΑΝΕ» Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΡΕΙ ΧΡΗΜΑ
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=20217956

http://www.zougla.gr/news/data/upimages/image.php?image=cgil666.jpg&width=490
http://assets.in.gr/dGenesis/assets/Content5/Photo/986083_b.jpg

Πάνω από 700.000 εργαζόμενοι στις βιομηχανίες και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα της χώρας, έδωσαν βροντερό «παρών» σήμερα στη μαζική διαδήλωση του κεντροαριστερού συνδικάτου Cgil. Στις τρεις ξεχωριστές πορείες που έγιναν παράλληλα, οι διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα κατά των μέτρων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που έλαβε η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι.

http://www.zougla.gr/news.php?id=24316

Καμία απόλυση το 2009 Είναι μια επιτυχία για το σωματείο των εργαζομένων που απήργησε και κέρδισε
Σε συμφωνία κατέληξαν οι εργαζόμενοι με τη διοίκηση της «Κατσέλης»

Σε συμφωνία κατέληξαν η Διοίκηση και το Σωματείο Εργαζομένων στην εταιρεία «Κατσέλης», για τα αιτηματα που είχαν τεθεί από τους εργαζόμενους και οι οποίοι είχαν προχωρήσει σε απεργιακή κινητοποίηση.

Μεταξύ διοικησης και εργαζομένων συμφωνήθηκαν:

να γίνει άμεσα η επαναπρόσληψη των απολυθέντων «εποχιακών» και που είχαν προσληφθεί πριν από τον Ιούνιο του 2008

οι υπόλοιποι απολυμένοι να έχουν άμεση προτεραιότητα μόλις γίνουν νέες προσλήψεις

η Διοίκηση δεσμεύτηκε εγγράφως ότι δεν θα προβεί σε καμία μείωση προσωπικού μέσα στο 2009.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=986135&lngDtrID=251

Επιχειρηματίας κάνει απεργία πείνας με live cam για τα καρτέλ των βιομηχάνων
http://www.zougla.gr/news.php?id=24256

Τα εκατομμύρια «απασχολήσιμοι» πληρώνουν την κρίση
Η χρηματοπιστωτική κρίση -συχνό φαινόμενο στο καπιταλιστικό σύστημα της οικονομίας της αγοράς- έχει μετατραπεί τον τελευταίο καιρό σε μια πολύ βαθειά παγκόσμια ύφεση, που ήδη παίρνει τις διαστάσεις πρωτόγνωρης κρίσης στην πραγματική οικονομία, η οποία, όπως ακόμη και Βρετανοί υπουργοί/οικονομολόγοι ομολογούν, είναι η χειρότερη της τελευταίας εκατονταετίας, με τους αντικτύπους της οποίας θα ζούμε ακόμη και το 2025!i Ετσι, το κρίσιμο πρόβλημα σήμερα αφορά τα εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, τα θύματα του συστήματος, που ξαφνικά κηρύσσονται «απασχολήσιμοι». Εκείνο όμως που παραλείπεται από τις σχετικές αναλύσεις είναι ότι το σημερινό πρόβλημα απασχόλησης αλλά και η κρίση γενικότερα έχουν πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά της δεκαετίας του 1930, εφόσον τόσο οι αντικειμενικές όσο και οι υποκειμενικές συνθήκες είναι επίσης διαφορετικές.

Οσον αφορά τις αντικειμενικές συνθήκες, η κρίση σήμερα δεν είνα μια κλασική κρίση του παρελθόντος, όταν το έθνος-κράτος αποτελούσε τη βάση του κεφαλαίου - πράγμα που οδήγησε και σε δύο παγκοσμίους πολέμους για το μοίρασμα των αγορών μεταξύ τους. Το θεμελιακό χαρακτηριστικό της σημερινής κρίσης είναι ο παγκόσμιος χαρακτήρας της, που δεν είναι, όπως στον Μεσοπόλεμο, απλώς αντανάκλαση της κρίσης σε κάποιες κύριες καπιταλιστικές οικονομίες (Αμερική, Βρετανία, Γερμανία κ.λπ.), αλλά αποτελεί οργανικό και αναπόσπαστο τμήμα της ίδιας της γένεσης και εξέλιξής της. Στην πραγματικότητα, αυτό που εμπλέκεται είναι το άνοιγμα και η απελευθέρωση όλων των αγορών, δηλαδή αυτή η ίδια η ουσία της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Στον βαθμό, επομένως, που μια χώρα είναι ενσωματωμένη στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς, π.χ. μέσω της Ε.Ε., τόσο η κρίση γενικά όσο και η ανεργία και η υποαπασχόληση ειδικότερα είναι συστημικά φαινόμενα, που απορρέουν από αυτή την ίδια την ενσωμάτωση.

Οσον αφορά τις υποκειμενικές συνθήκες, ενώ στον Μεσοπόλεμο υπήρχε ένα μαζικό αντισυστημικό λαϊκό κίνημα που εμπνεόταν από σοσιαλιστικές, ελευθεριακές και αυτόνομες-δημοκρατικές αρχές, η σημερινή κρίση ήδη εξαπλώνεται ραγδαία σε κάθε γωνιά της Γης, με πλήρη απουσία ενός αντιστοίχου αντισυστημικού κινήματος. Απουσία που κάθε άλλο, βέβαια, παρά καλύπτουν η διεθνής ρεφορμιστική Αριστερά των «κινημάτων και της Οικολογίας», που αγωνίζεται για δικαιώματα και βελτιώσεις του υπάρχοντος συστήματος, το σχεδόν ανύπαρκτο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ και οι «κινήσεις για την κοινωνία πολιτών». Σήμερα, δηλαδή, παρατηρείται η θεμελιακή αντίφαση ότι, ενώ οι αντικειμενικές συνθήκες σύντομα μπορεί να είναι πολύ χειρότερες από αυτές της δεκαετίας του 1930, οι υποκειμενικές συνθήκες για συστημική αλλαγή είναι επίσης πολύ χειρότερες από τότε για μια σειρά ιστορικών λόγων, με κυριότερο ανάμεσά τους την αποτυχία του σοσιαλιστικού κρατισμού, όχι μόνο με τη μορφή του «υπαρκτού σοσιαλισμού» στην Ανατολή αλλά και με τη μορφή της σοσιαλδημοκρατίας στη Δύση, που σήμερα έχει προσχωρήσει παντού στον σοσιαλφιλελευθερισμό και στην πλήρη ενσωμάτωση στο σύστημα. Η αποτυχία αυτή έχει οδηγήσει στη μοιρολατρική αποδοχή του υπάρχοντος συστήματος (δεν μιλώ βέβαια για τους «βολεμένους») επειδή υπάρχει!

Η πρακτική συνέπεια αυτής της αντίφασης είναι ότι οι μεν αντισυστημικές τάσεις μέσα στο λαϊκό κίνημα σήμερα εκδηλώνονται μέσα από αυθόρμητες και εύκολα καταπνίξιμες από το σύστημα εξεγέρσεις, σαν αυτές που ήδη άρχισαν να ξεσπούν στην Ευρώπη με προπομπό τα δικά μας Δεκεμβριανά, οι δε ανήκοντες σε ρεφορμιστικές τάσεις μόλις τώρα άρχισαν να αντιλαμβάνονται, με την ανεργία και την υποαπασχόληση να δίνει τέλος στη νιρβάνα του καταναλωτισμού τους, την πρακτική σημασία της διεθνοποιημένης οικονομίας της αγορά. Ετσι, κάποιοι από αυτούς τώρα μόλις συνειδητοποιούν τον πραγματικό ρόλο τον σοσιαλφιλελευθερισμού και της Ε.Ε., με άδηλες προβλέψεις για το πού θα στραφεί στο μέλλον η οργή τους. Οι τάσεις, πάντως, είναι ανησυχητικές για τις ελίτ, όπως μόλις φάνηκε στη Βρετανία όπου, για πρώτη φορά μετά τη δεκαετία του 1970, ξέσπασε ένα νέο κύμα «ανεπίσημων» εργατικών απεργιών «από τα κάτω», το οποίο ξεπερνώντας τις ενσωματωμένες ηγεσίες των συνδικάτων (στην Ελλάδα οι ηγεσίες αυτές συνήθως συνταξιοδοτούνται από τη Βουλή ως επαγγελματίες πολιτικοί!) συγκλόνισε την πολιτική και οικονομική ελίτ.

Η αφορμή ήταν το γεγονός ότι σήμερα η Ε.Ε. και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, εφαρμόζοντας τη βασική αρχή της σημερινής παγκοσμιοποίησης των ελαστικών αγορών εργασίας και των «προσωρινών μορφών απασχόλησης», δίνουν το δικαίωμα σε πολυεθνικές να κάνουν επενδύσεις σε μια χώρα, κουβαλώντας όμως εργατικό δυναμικό απ' όπου το βρίσκουν φθηνότερο μέσα στην Ε.Ε., και μη δίνοντας συνακόλουθα τη δυνατότητα στους ντόπιους ούτε καν να ζητήσουν δουλειά στον ίδιο τον τόπο τους! Με την ανεργία σήμερα στη Βρετανία να φουντώνει, το ποτήρι αναπόφευκτα ξεχείλισε και οι Αγγλοι εργάτες κατέβηκαν στους δρόμους, χρησιμοποιώντας (ειρωνικά) το σύνθημα που λανσάρισε ο απατεώνας αρχηγός του Εργατικού κόμματος Γκόρντον Μπράουν «οι βρετανικές δουλειές στους Βρετανούς εργάτες». Μολονότι τα ελεγχόμενα από την ελίτ ΜΜΕ προσπάθησαν να διαστρεβλώσουν το κίνημα αυτό ως εθνικιστικό και στρεφόμενο κατά των ξένων εργατών, σε μια προφανή προσπάθεια να στρέψουν το ένα τμήμα της εργατικής τάξης κατά του άλλου, στην πραγματικότητα, όπως δήλωσε στέλεχος των κινητοποιήσεων, η απεργιακή κινητοποίηση «δεν έχει σχέση με τη ράτσα ή τη μετανάστευση, αλλά με την τάξη». Σωστά, επομένως, έγκυρος αναλυτής του «Γκάρντιαν» συμπέρανε: «Αυτή είναι μια μάχη για δουλειές σε μια ύφεση που γίνεται όλο πια βαθειά, αλλά και μια αντεπίθεση ενάντια στο απορρυθμισμένο, ισοπεδωτικό προς τα κάτω, νεοφιλελεύθερο μοντέλο που υποστηρίζει το "νέο" Εργατικό κόμμα»ii (όπως αντίστοιχα το «νέο» ΠΑΣΟΚ στα παρ' ημίν).

Φυσικά, δεν λείπουν σήμερα και οι εργαζόμενοι στην Ε.Ε. που παρασύρονται από λαϊκιστές πολιτικάντηδες και στρέφονται κατά των ξένων εργατών, νόμιμων ή παράνομων, που οι ίδιες ελίτ εισήγαγαν μαζικά τα τελευταία χρόνια για να εκμεταλλευτούν το φθηνό κόστος εργασίας τους (αν δεν μπορούσαν να μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους στην Κίνα ή την Ινδία για να το απολαμβάνουν άμεσα) αλλά και για να εξαναγκάσουν τους ντόπιους εργαζομένους να δεχτούν ανάλογες άθλιες συνθήκες εργασίας. Οταν, μάλιστα, κάποιοι από τους μετανάστες που δουλεύουν κάτω από παρόμοιες συνθήκες τολμούν να αυτο-οργανωθούν και να διαμαρτυρηθούν, δεν λείπουν τα καθάρματα στην εργοδοσία που τους καταδικάζουν σε θάνατο ή μια ζωή στο νοσοκομείο, όπως συνέβη με τη μαχητική εργάτρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, την οποία, αφού οι γκάνγκστερ των εργοδοτών περιέβρεξαν με βιτριόλι, στη συνέχεια την εξανάγκασαν να πιεί το υπόλοιπο. Ολα αυτά, βέβαια, με την προφανή ανοχή των δικαστικών και αστυνομικών Αρχών στην υπηρεσία των ελίτ, που δεν έχουν συλλάβει κανέναν από τους κακούργους εγκεφάλους παρόμοιων αποτρόπαιων ενεργειών, αλλά δεν στερούνται ζήλου να καταδιώκουν και να κακομεταχειρίζονται, κάποτε μέχρι θανάτου, μετανάστεςiii αλλά και διαδηλωτές που τολμούν να διαμαρτύρονται για τη συστημική βία. Οι ίδιες, βέβαια, ελίτ δεν διστάζουν κατόπιν, όταν αντιμετωπίζουν την αντιβία με τη μορφή «τρομοκρατίας», να ωρύονται για το «απόλυτο αγαθό» της ανθρώπινης ζωής...

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/

i. Βλ. δηλώσεις Ed Balls, The Independent, 10/2/2009.

ii. Seumas Milne, Guardian, 5/2/2009.

iii. Βλ. π.χ. Simone Troller, «Greece does EU's migration dirty work», Guardian.Co.uk 25/1/2009.

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=60040548

ciaoant1

15-02-09, 15:49

"We will not have any more crashes in our time." - John Maynard Keynes, 1927 Τάδε έφη ο "λατρεμένος" (όταν πιέζονται) της άρχουσας τάξης Κέυνς, 2 χρόνια πριν το μεγάλο κραχ του 1929

http://img502.imageshack.us/img502/2011/joke140209dp9.jpg

Αρρυθμία στον δημόσιο τομέα καθώς παρατηρούνται οι πρώτες αδυναμίες να καλυφθούν οι συμβατικές υποχρεώσεις έναντι εταιρειών και ιδιωτών
Το κράτος δεν έχει να πληρώσει... Μώρε έχει και παραέχει - αν πρόκειται για τραπεζίτες, βιομήχανους, κτλ. Οι υπόλοιποι ας μείνουν και χωρίς συντάξεις, μισθούς, υγεία, κτλ, όσο δεν μας απειλούν, γιατι να μην τους εκμεταλλευτούμε ολοένα και περισσότερο?
Δ. ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ | Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Δεν φαίνεται να είναι μακριά η ημέρα κατά την οποία το Δημόσιο θα ψάχνει να βρει τρόπο να καλύψει τις υποχρεώσεις του για να μην... κηρύξει στάση πληρωμών. Μετά την αδυναμία χρηματοδότησης του ασφαλιστικού ταμείου των δημοσίων υπαλλήλων (περίθαλψης και πρόνοιας), που απειλείται με οικονομική κατάρρευση εντός του τρέχοντος έτους καθώς το έλλειμμά του υπερβαίνει τα 1,8 δισ. ευρώ και αδυνατεί να καλύψει το κόστος για τη χορήγηση των εφάπαξ των συνταξιοδοτούμενων υπαλλήλων και τις υποχρεώσεις του έναντι των νοσοκομείων και των φαρμακείων της χώρας, άρχισαν να παρατηρούνται οι πρώτες αρρυθμίες και στις συμβατικές υποχρεώσεις του κράτους. Η περίπτωση του προέδρου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης κ. Γ. Βούτσινου, ο οποίος υποχρεώθηκε να διαθέσει τους πόρους που προορίζονταν για την προγραμματική σύμβαση που έχει υπογράψει με την ΑΔΕΔΥ για την εκπαίδευση των στελεχών του Δημοσίου ώστε να καλύψει τη μισθοδοσία των σπουδαστών της σχολής δεν είναι η μοναδική.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=255291

Κανένας δεν έχει διωχθεί ακόμη για το «δομημένο» του ΤΕΑΔΥ
Βάλτωσε η έρευνα για τα ομόλογα
ΜΑΡΙΑ ΤΣΩΛΗ | Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

ΣΧΕΔΟΝ δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα του μεγάλου σκανδάλου των «γαλάζιων ομολόγων» και ενάμιση χρόνο από την άσκηση των ποινικών διώξεων κατά παντός υπευθύνου,η ανάκριση για την υπόθεση καθυστερεί επίμονα,καθώς στέκεται στις περιφερειακές υποθέσεις και δεν προχωρεί στον «σκληρό πυρήνα»,που δεν είναι άλλος από το δομημένο ομόλογο των 280 εκατ.ευρώ
που πουλήθηκε από την Ακρόπολις ΑΧΕΠΕΥ κατά το μεγαλύτερο μέρος του στο ΤΕΑΔΥ και σε τρία ακόμη ασφαλιστικά ταμεία,ζημιώνοντας χιλιάδες ασφαλισμένους. Αρκεί να θυμηθεί κανείς τις αρχές του καλοκαιριού του 2007,όταν στην Εισαγγελία Εφετών παρήλαυναν δεκάδες θεωρούμενοι ύποπτοι,για πολλούς από τους οποίους οι δύο εισαγγελείς, με τα έγγραφα πορίσματά τους,ζητούσαν την ποινική τους δίωξη. Τίποτε τέτοιο όμως δεν έγινε.

Ενάμιση χρόνο μετά την έναρξη της έρευνας για την υπόθεση των ομολόγων, κανένα από τα πρόσωπα με τα ηχηρά ονόματα, τα οποία είχαν τεθεί στο εισαγγελικό στόχαστρο και είχαν εξεταστεί ως ύποπτοι, δεν έχει διωχθεί ή κληθεί από τον ανακριτή να απολογηθεί. Σχεδόν κανείς σήμερα δεν θυμάται τους βασικούς υπόπτους στην υπόθεση του ΤΕΑΔΥ, μεταξύ των οποίων γενικοί γραμματείς υπουργείων, χρηματιστές της Νorth Αssent Μanagement, εκπρόσωποι της JΡ Μorgan, μέλη της διοίκησης του ΤΕΑΔΥ, υπεύθυνοι της Ακρόπολις ΑΧΕΠΕΥ που τότε πρωταγωνίστησαν και θεωρήθηκαν οι «Νο. 1 εμπλεκόμενοι» εις βάρος των οποίων θα ασκούνταν ποινικές διώξεις για σειρά κακουργημάτων.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=255292

http://2.bp.blogspot.com/_wS37j3i6EPM/SZcKSWkzg4I/AAAAAAAAAXU/Ow2g3TxIfkA/s400/pulitzer.jpg

Ένας αμερικανός φωτογράφος, ο Αντονι Σουό (Anthony Suau), τιμήθηκε με το Παγκόσμιο Βραβείο Φωτορεπορτάζ 2008 (World Press Photo Award 2008) για μια φωτογραφία με θέμα την κρίση στην αγορά των ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου στις ΗΠΑ, ανακοίνωσαν σήμερα στο Αμστερνταμ οι οργανωτές του σημαντικότερου διαγωνισμού του φωτορεπορτάζ.
Στην ασπρόμαυρη φωτογραφία που τραβήχτηκε το Μάρτιο του 2008, ένας ένοπλος αστυνομικός βεβαιώνεται ότι ένα σπίτι είναι πράγματι άδειο και πως δεν υπάρχει κίνδυνος, ανάμεσα σε πράγματα τα οποία εγκατέλειψαν οι ιδιοκτήτες που δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν το δάνειο που είχαν πάρει για την αγορά του σπιτιού.
«Η δύναμη αυτής της φωτογραφίας είναι στα κοντράστ. Μοιάζει με φωτογραφία σύγκρουσης, αλλά πρόκειται απλώς για την έξωση των ενοίκων ενός σπιτιού», δήλωσε η πρόεδρος της επιτροπής του βραβείου ΜεριΑν Γκόλον. «Ο πόλεμος μπαίνει τώρα στα σπίτια των ανθρώπων επειδή δεν μπορούν να αποπληρώσουν το δάνειό τους».
«Είναι μια διφορούμενη φωτογραφία», δήλωσε ένα άλλο μέλος της επιτροπής, ο Ακινμπόντε Ακινμπίγι. «Πρέπει να καταλάβει κανείς περί τίνος πρόκειται και τότε οι άνθρωποι παντού στον κόσμο σκέφτονται: "αυτό μπορεί να συμβεί και σ' εμάς"».
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/02/13/1629259.htm
http://www.antinews.gr/?p=5226

«Μπίζνα» κερδών από τα ομόλογα
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=96349140

ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΠΑΤΡΙΣΤΕΙ ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ ΒΟΗΘΕΙΑΣ
Από τα Βαλκάνια τα «τοξικά» των ελληνικών τραπεζών
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=72216660

ΗΠΑ: Πλήρωσαν χρυσά τα χρέη που αγόρασαν
Του ΜΠΑΜΠΗ ΜΙΧΑΛΗ

Αίσθηση προκάλεσαν οι καταγγελίες της επικεφαλής της επιτροπής των εμπειρογνωμόνων του Κογκρέσου Ελίζαμπεθ Γουόρεν.

Λίγες ημέρες πριν η κυβέρνηση Ομπάμα ανακοινώσει τα δικά της μέτρα για τη διάσωση του τραπεζικού τομέα από τα τοξικά του χρέη, μια καταγγελία προκάλεσε αίσθηση.

Καταθέτοντας στην Επιτροπή Τραπεζικών Υποθέσεων της Γερουσίας, η Ελίζαμπεθ Γουόρεν, επικεφαλής της επιτροπής εμπειρογνωμόνων του Κογκρέσου για την εποπτεία του πακέτου 700 δισ. δολαρίων που η κυβέρνηση Μπους πέρασε το περασμένο φθινόπωρο με στόχο τη διάσωση του τραπεζικού τομέα (Congressional Over-sight Panel), ισχυρίσθηκε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση πλήρωσε πανάκριβα τις μετοχές και τα άλλα χρεόγραφα που αγόρασε πέρυσι από τις τράπεζες προκειμένου να τους χορηγήσει βοήθεια.

Η έμπειρη καθηγήτρια Δικαίου του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, ειδήμων σε νομικά θέματα χρεοκοπημένων και προβληματικών επιχειρήσεων, είπε συγκεκριμένα ότι το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών- του οποίου εκείνη την εποχή προϊστάμενος ήταν ο για πολλά χρόνια επικεφαλής του τραπεζικού κολοσσού Goldman Sachs Χένρι Πόλσον -κατέβαλε στις τράπεζες που ενισχύθηκαν από το πακέτο 254 δισ. δολάρια, ενώ έλαβε σε αντάλλαγμα μετοχές και άλλα χρεόγραφα αξίας μόλις 176 δισ. δολαρίων.

Η Γουόρεν είπε ακόμη στην Επιτροπή της Γερουσίας ότι το υπουργείο Οικονομικών απέτυχε να εξηγήσει λεπτομερώς και να εξειδικεύσει τους όρους και τις μεθόδους της βοήθειας που προσέφερε σε περισσότερα από 300 ιδρύματα του χρηματοπιστωτικού τομέα εκείνη την εποχή. Κατέληξε ότι το υπουργείο παραπλάνησε το Δημόσιο, αφού δεν έκανε αυτό που είπε ότι επρόκειτο να κάνει. «Με άλλο τρόπο περιέγραψαν τον τρόπο τιμολόγησης και αλλιώς κινήθηκαν» ανέφερε, υπογραμμίζοντας ότι ο Χένρι Πόλσον δεν ήταν εντελώς ειλικρινής.

Η αποκάλυψη αυτή έρχεται να προσθέσει στην απογοήτευση και την κριτική που ασκείται εδώ και καιρό στην απελθούσα κυβέρνηση Μπους και ιδιαίτερα τον Χένρι Πόλσον, για την αδιαφάνεια και τον τρόπο που αυτοί εφάρμοσαν το σχέδιο διάσωσης των τραπεζών, γνωστό και ως Troubled Asset Relief Program (TARP).

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=44760468

Ο Ιάπωνας Μέιντοφ
Καταζητούμενος δύο χρόνια έπεσε στα χέρια της ιαπωνικής αστυνομίας μαζί με καμιά εικοσαριά συνεργούς τις προάλλες στο Τόκιο ένας εβδομηνταπεντάρης, που είχε πάρει 126 δισεκατομμύρια γεν (το ισοδύναμο των 1,1 εκατομμυρίου ευρώ) από 37.000 αφελείς αποταμιευτές/μικροεπενδυτές στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Υποσχόταν ότι θα τους δώσει πίσω τα λεφτά τους σε ένα χρόνο αβγατισμένα κατά 36%, απόδοση που προκειμένου για οποιαδήποτε επένδυση είναι εξωπραγματική.

Ο άνθρωπος που ήδη αποκαλείται Γιαπωνέζος Μέιντοφ είχε στήσει μια κλασική πυραμίδα, όπου με τα λεφτά των νέων κορόιδων, που τύλιγε στα δίχτυά του, πλήρωνε τους τόκους στα προηγούμενα θύματά του. Ο τύπος είχε και μία βιοτεχνία στρωμάτων, που φαλίρισε, αλλά η κλίση του στην κομπίνα ήταν σαν το σκουλήκι, δεν τον άφηνε να ησυχάσει. Παλαιότερα δοκίμασε την τύχη του με τη σύσταση μιας εταιρείας που πουλούσε μια θαυματουργή πέτρα, που μετέτρεπε σε μεταλλικό το νερό της βρύσης...

Τύπωνε και δικό του χρήμα!

Η απάτη με τις πυραμίδες κράτησε εφτά ολόκληρα χρόνια κι ο άνθρωπος δεν φανόταν να κρύβεται. Μάλιστα, τύπωνε και «δικό του» χρήμα, που το βάφτισε «γεντέν»: από το γεν και την πρώτη συλλαβή της λέξης τενγκόκου, που σημαίνει παράδεισος, άρα το όνομά του ήταν «παραδείσιο γεν». Μάλιστα είχε ξοφλήσει και κάμποσους από την πελατεία του, με αυτά τα δικής του επινοήσεως γεν, τα οποία, έλεγε, κάποτε θα γίνονταν παγκόσμιο νόμισμα. Αλλά το νοστιμότερο είναι ότι αυτό το χρήμα το δεχόταν αρκετοί μικρομαγαζάτορες, πράγμα που, όπως γράφουν οι ιαπωνικές εφημερίδες, είχε κάνει τον απατεώνα πρόσωπο σεβαστό σε κάποιους κύκλους. Ο αθεόφοβος είχε ιδρύσει, λέει, και ένα κέντρο ερευνών με αποστολή την αναζωογόνηση της οικονομίας της υπαίθρου.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=87328660

Η κρίση σαρώνει εισφορές - αποδοχές
Η έκρηξη της μαύρης εργασίας και η καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων συνθέτουν το νέο εφιαλτικό τοπίο
Κατά μέτωπο επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα εξαπολύουν οι εργοδότες, που με πρόσχημα την κρίση χρησιμοποιούν νόμιμα και παράνομα μέσα για να αυξήσουν τα κέρδη τους.

Δεν είναι λίγοι οι επιχειρηματίες που σπεύδουν να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία, για να ανατρέψουν κεκτημένα δεκαετιών και να δημιουργήσουν ένα νέο εργασιακό καθεστώς το οποίο θα διατηρήσουν ακόμη και μετά την κρίση.

Η έκρηξη της μαύρης εργασίας, η καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων, η... επέλαση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης και η καταπάτηση του πενθημέρου «συνθέτουν» το νέο εφιαλτικό τοπίο στην ελληνική αγορά εργασίας.

«Η κατάσταση αυτή θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια όχι μόνο σε αύξηση της τυπικής επισφάλειας (αύξηση των ανέργων και των εργαζομένων με ελαστικές μορφές απασχόλησης), αλλά και στη γενίκευση μιας ουσιαστικής επισφάλειας και για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους», σημειώνει ο αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ Δημήτρης Στρατούλης.

Πρόσχημα
Η «Οικονομία» καταγράφει τα δέκα... τρικ των εργοδοτών για να αυξήσουν τα κέρδη τους και να περιορίσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων:

Απασχόληση ανασφάλιστων εργαζομένων. Εκρηξη καταγράφεται στη μαύρη εργασίας από τον Σεπτέμβριο και μετά, καθώς οι εργοδότες με πρόσχημα την κρίση... ξεχνούν να καταβάλλουν τις εισφορές τους.

Από τους ελέγχους της ειδικής υπηρεσίας του ΙΚΑ προκύπτει πως τους μήνες της κρίσης (Σεπτέμβριος, Οκτώβριος και Νοέμβριος) καταγράφεται αύξηση κατά 22,5% της εισφοροδιαφυγής σε σχέση με τους αντίστοιχους μήνες το 2007 (για τον Δεκέμβριο δεν έχει ολοκληρωθεί η επεξεργασία των στοιχείων).

Απασχόληση με δελτίο παροχής υπηρεσιών αντί για πρόσληψη με σύμβαση αορίστου χρόνου. Υπολογίζεται πως πάνω από 250.000 άτομα εργάζονται σε σταθερή βάση σε κάποια επιχείρηση, δηλαδή με σταθερό ωράριο σε καθημερινή βάση. Οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι κανονικά θα έπρεπε να έχουν προσληφθεί με σύμβαση αορίστου χρόνου και να καλύπτονται από το ΙΚΑ.

Μείωση των ωρών ή ακόμη και των ημερών εργασίας. Η εβδομάδα τριών ή τεσσάρων εργάσιμων ημερών έχει ήδη κάνει την εμφάνιση της στην ελληνική αγορά εργασίας. Εναλλακτικά οι εργοδότες... προτείνουν στο προσωπικό τους να μειώσει τις ώρες καθημερινής εργασίας -και επομένως και τον μισθό- από τις οκτώ στις έξι. Τα περισσότερα κρούσματα αφορούν στα ξενοδοχεία.

Μη τήρηση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας. Ο ένας στους επτά εργαζόμενους δεν παίρνει τα χρήματα που προβλέπει η συλλογική σύμβαση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε εργαζόμενους σε εκθέσεις αυτοκινήτων προτάθηκαν μειώσεις μισθών μέχρι και 50% προκειμένου να μη γίνουν απολύσεις.

Μετατροπή της πλήρους σε μερική απασχόληση. Σχετική πρόταση έγινε από το Καζίνο Ρίου και αφορούσε 30 έως 40 εργαζόμενους.

Χορήγηση υποχρεωτικών αδειών στο προσωπικό.

Καταπάτηση των ευνοϊκών ρυθμίσεων, που ισχύουν για τις νέες μητέρες. Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι καταγγελίες γυναικών που δέχονται ακόμη και λεκτικές απειλές για να παραιτηθούν, παρά το ότι προστατεύονται από τον νόμο.

Εξαρση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και της προσωρινής απασχόλησης,

Κατάχρηση της εφαρμογής του νόμου 3198/1995, σύμφωνα με τον οποίο οι επιχειρήσεις με την επίκληση της μείωσης της παραγωγικής δραστηριότητάς τους μπορούν να θέτουν σε διαθεσιμότητα το προσωπικό τους μέχρι 3 μήνες τον χρόνο. Στο διάστημα αυτό δίνουν στο προσωπικό τους μόνο το 50% του μισθού του.

Προσλήψεις με ωρομίσθιο αντί με μισθό ή ημερομίσθιο για να μη δικαιούνται οι εργαζόμενοι αποζημιώσεις και επιδόματα αδείας.

Ο ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ
Δεν δικαιούνται αποζημίωση πάνω από 1 εκατ. εργαζόμενοι

Πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι δεν δικαιούνται αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσής τους και αποτελούν «εύκολα» θύματα για τους εργοδότες που θέλουν να μειώσουν το προσωπικό τους.

Μάλιστα, αν ληφθεί υπόψη πως και οι ανασφάλιστοι δεν δικαιούνται αποζημίωση, γίνεται σαφές πως σχεδόν οι μισοί εργαζόμενοι της χώρας αν χάσουν τη δουλειά τους, θα φύγουν με άδεια χέρια.

Ο Κώστας Νικολάου μέλος της διοικούσας επιτροπής του Κέντρου Πληροφόρησης Εργαζομένων και Ανέργων (ΚΕΠΕΑ) της ΓΣΕΕ σε έρευνά του καταγράφει μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις εργαζομένων, οι οποίοι δεν δικαιούνται αποζημίωση:

Οι 350.000 προσωρινά απασχολούμενοι (που έχουν συμβάσεις ορισμένου χρόνου, οι εποχικοί) μένουν κυριολεκτικά ξεκρέμαστοι όταν λήγουν οι συμβάσεις τους.

Οι 350.000 εργαζόμενοι στις κατασκευές (οικοδόμοι), οι οποίοι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που έχουν τεθεί. Οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι αλλάζουν τακτικά εργοδότη και δεν συμπληρώνουν το απαιτούμενο δίμηνο στη δουλειά.

Οι περίπου 80.000 εργαζόμενοι στα stage (ο ακριβής αριθμός τους δεν είναι γνωστός), οι οποίοι όχι μόνο δεν δικαιούνται αποζημίωση, αλλά δεν έχουν καν ασφαλιστική κάλυψη.

Οι περίπου 300.000 εργαζόμενοι, που απασχολούνται με συμβάσεις έργου και δελτία παροχής υπηρεσιών παρά το ότι βρίσκονται σε καθεστώς εξαρτημένης εργασίας.

Οι εργαζόμενοι, που δεν έχουν συμπληρώσει δίμηνη υπηρεσία στην επιχείρηση.

Πρόκειται για μερικές μόνο χαρακτηριστικές περιπτώσεις εργαζομένων, που δεν δικαιούνται αποζημίωση όταν χάνουν τη δουλειά τους. Μάλιστα, οι εργοδότες βρίσκουν συνεχώς και νέα... τεχνάσματα για να «απαλλαγούν» από το προσωπικό τους χωρίς καν να καταβάλλουν τα χρήματα που προβλέπει ο νόμος.

Οπως τονίζει ο Κώστας Νικολάου, «αρκετοί εργοδότες, απολύουν και ταυτόχρονα με ευτελή επιχειρήματα καταφεύγουν σε μηνύσεις σε βάρος των εργαζομένων. Επιδιώκουν με τον τρόπο αυτόν την απαλλαγή τους από αποζημίωση, αλλά και να φοβίσουν τους υπόλοιπους εργαζόμενους, δείχνοντας την υπεροχή τους. Οι εργαζόμενοι αδυνατώντας να προσφύγουν και οι ίδιοι στα δικαστήρια χάνουν την αποζημίωση».

Κατάφωρη αδικία γίνεται και εις βάρος των εργατών, οι οποίοι αποζημιώνονται έως και 80% λιγότερο από τους υπαλλήλους. Είναι χαρακτηριστικό πως υπάλληλος με 28 έτη υπηρεσίας θα πάρει αποζημίωση 24 μισθούς, ενώ εργάτης στην ίδια επιχείρηση μόλις 165 ημερομίσθια!

Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι μπορούν να ενημερώνονται για τα δικαιώματά τους από το ΚΕΠΕΑ, στη διεύθυνση Βούλγαρη 1 και Πειραιώς 24, στο τηλέφωνο 1966 ή στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.kepea.gr

Κ. ΚΟΚΚΑΛΙΑΡΗ
kokkaliari@pegasus.gr

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8477&pubid=2448782

Εργαζόμενοι, μία μέσα-μία έξω

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ

Επιχείρηση «συγκάλυψης» της ανεργίας ξεκίνησε από την Κομισιόν, με το περίφημο σχέδιό της για την «τεχνητή ανεργία». Στο πλευρό της και ο Γ. Παπαθανασίου, ο οποίος στο Ecofin συμφώνησε στην προοπτική της ημι-απασχόλησης, παρ' ότι στην Αθήνα η Φάνη Πάλλη-Πετραλιά κάνει λόγο για «θωράκιση των εργασιακών δικαιωμάτων».

Το περίφημο σχέδιο (που βάλλεται πανταχόθεν) προβλέπει για ένα διάστημα κάθε εβδομάδα ή ανά μήνα οι εργαζόμενοι να απολύονται... για λίγο, χωρίς αυτό να αναγγέλλεται στον οργανισμό απασχόλησης ή τις επιθεωρήσεις εργασίας της χώρας.

Την επόμενη εβδομάδα σειρά θα έχει άλλη ομάδα. Ετσι, κανείς δεν θα καταγράφεται ως άνεργος. Ουδείς θα επιδοτείται και η επιχείρηση δεν θα πληρώνει το κόστος.

Το εν λόγω σχέδιο που εγκρίθηκε από το Ecofin, αποτελεί την κύρια γραμμή των Βρυξελλών προς τα κράτη-μέλη για την... αντιμετώπιση (των αμείλικτων ποσοστών) της ανεργίας. Η μετατροπή των ανέργων σε ημιαπασχολούμενους διασφαλίζει τα ακόλουθα πλεονεκτήματα:

- Μια ημι-αμοιβή σε περισσότερους εργαζόμενους.

- Ελάφρυνση προϋπολογισμών από επιδόματα ανεργίας.

- Κοινωνική νηνεμία για μια ορισμένη περίοδο.

Βεβαίως, στα ζητήματα απασχόλησης ισχύει η αρχή της επικουρικότητας. Δηλαδή, το κάθε κράτος-μέλος λαμβάνει τα μέτρα που το ίδιο θεωρεί ενδεδειγμένα. Ετσι, η απόφαση δεν έχει τη μορφή οδηγίας.

Παραμένει, όμως, κατεύθυνση για τις κυβερνήσεις που θα εξειδικεύσουν τις ρυθμίσεις.

Ομως, πέραν του ότι ο έλληνας υπουργός Οικονομικών ενέκρινε την απόφαση, οι προτεινόμενες πρακτικές ήδη εφαρμόζονται στον ΟΑΕΔ και στην Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (της οποίας προΐσταται ο Γ. Παπαθανασίου).

Στη χώρα μας όποιος κάνει έστω και ένα ημερομίσθιο το μήνα ή απασχοληθεί μια ώρα την εβδομάδα θεωρείται (στατιστικά) εργαζόμενος και όχι άνεργος (που είναι στην πραγματικότητα). Πόσο μάλιστα όταν με το σχέδιο που εισηγήθηκε η Κομισιόν η μηνιαία απασχόληση μπορεί να φτάνει και τις 10 (αντί για 20 ή 25) ημέρες το μήνα.

Δηλαδή έως τώρα είχαμε στατιστική... εργασία και τώρα οι Βρυξέλλες εισηγούνται τη μορφή της τεχνητής ανεργίας.

Στην Ελλάδα οι περίφημες διαθεσιμότητες (έως και τρεις μήνες το χρόνο με μισό μισθό) ισχύουν εδώ και δεκαετίες, Από τη μεταπολίτευση ισχύει το «κόλπο» με την εκ περιτροπής εργασία. Θεσμικό πλαίσιο το οποίο ωστόσο βελτιώθηκε με νόμο του 1998.

Ετσι, ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κ. Μίχαλος είχε προτείνει στον πρώην διοικητή του ΙΚΑ Γ. Μέργο την απόσυρση του ιδρύματος από τους ελέγχους της 3ήμερης ή 4ήμερης απασχόλησης.

Μια επιχείρηση δεν είναι υποχρεωμένη ούτε επιθυμεί να ανακοινώσει στο κράτος ότι εφαρμόζει εκ περιτροπής εργασία. Τη σχετική υποχρέωση έχει μόνο για τις απολύσεις (ανακοινώνονται στον ΟΑΕΔ και στις επιθεωρήσεις εργασίας). Αποτέλεσμα είναι ότι σήμερα «δεν ξέρουμε πόσες επιχειρήσεις προχώρησαν σε διαθεσιμότητα και σε ποιο αριθμό εργαζομένων», λέει ο πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Απασχόλησης Γ. Ρωμανιάς.

Μετά την εκδήλωση της πρωτοβουλίας από το Ecofin ο Κ. Μίχαλος επανήλθε στην προσπάθειά του να μεταφέρει μέρος του εργατικού κόστους (ασφάλισης για την τέταρτη και πέμπτη ημέρα της εβδομάδας) στον ΟΑΕΔ. Να πληρώνουν, δηλαδή, ένσημα και ημερομίσθια που κόβουν οι επιχειρήσεις οι φορολογούμενοι μέσω του Οργανισμού.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=3464820

Απολύθηκαν 1.500 άτομα σε μία μόλις εβδομάδα
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_15/02/2009_303554

Ψαλίδισμα αυξήσεων
Προς τα κάτω αναθεωρούν οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη τις σχεδιαζόμενες μισθολογικές αυξήσεις του 2009.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=34663316

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΟΥΝ ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ
Η κρίση πλήττει και τις προαγωγές
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=12663956

Αγροτικό πεσκέσι σε τράπεζες
Διπλά εκτεθειμένη κινδυνεύει να βρεθεί η κυβέρνηση με το πολυσυζητημένο αγροτικό «πακέτο» των 500 εκατ. ευρώ: Από τη μία πλευρά, οι διαδικασίες καταβολής του μένουν μετέωρες μέχρι να ελεγχθούν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Από την άλλη, όμως, αποκαλύπτεται πως τα χρήματα αυτά θα προέλουν από δάνεια της Εθνικής και της ΑΤΕ προς τον ΕΛΓΑ.

Οι δύο τράπεζες, όμως, διαθέτουν αυτά τα ποσά από το «πακέτο στήριξης» του Δημοσίου και μάλιστα με κερδοσκοπικούς όρους εις βάρος του.

*Στη σύμβαση του δανείου, συνολικού ποσού 425 εκατ. ευρώ, που απέστειλε η ΑΤΕ προς τον ΕΛΓΑ και κοινοποιήθηκε την Παρασκευή στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, προβλέπονται τα εξής:

*Το περιθώριο επιτοκίου ορίζεται σε 275 bps (2,75%) πάνω από το euribor εξαμήνου, πλέον της ισχύουσας έκτακτης εισφοράς 0,6% του νόμου 128/75.

*Η προμήθεια που θα καταβληθεί εφάπαξ κατά την ημέρα της εκταμίευσης του δανείου στον διαχειριστή (ΑΤΕ) ορίζεται σε 1.062.500 ευρώ.

*Το επιτόκιο υπερημερίας ορίζεται σε 100 bps (1%).

Η ΑΤΕ θα χορηγήσει 255 εκατ. ευρώ και η Εθνική τα υπόλοιπα 170 εκατ. ευρώ, με εγγύηση του Δημοσίου. Το δάνειο έχει τριετή περίοδο χάριτος και περίοδο αποπληρωμής 10 χρόνια.

Ωστόσο, το περιθώριο επιτοκίου, 2,75%, την ώρα που και οι δύο τράπεζες έχουν ενταχθεί στο κυβερνητικό σχέδιο ενίσχυσης της ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος με 28 δισ. ευρώ, προκαλεί ερωτήματα. Από τη μία, λοιπόν, οι τράπεζες αντλούν ρευστότητα με εγγύηση του Δημοσίου και από την άλλη, δανείζουν τον ΕΛΓΑ, που υπάγεται στο Δημόσιο, με επιτόκιο υψηλότερο κατά 2,75% από το euribor.

Με απλούς υπολογισμούς θα έχουν επί μια δεκαετία εγγυημένα κέρδη άνω των 11 εκατ. ευρώ το χρόνο, με χρήματα του ελληνικού Δημοσίου.

*Και δεν είναι αυτός ο μοναδικός πονοκέφαλος των συναρμόδιων υπουργείων. Σύμφωνα με την κοινή απόφαση που υπέγραψαν ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Σ. Χατζηγάκης και ο υφυπουργός Οικονομικών Ν. Λέγκας (262037/30/1/2009), το ποσόν των 425 εκατ. ευρώ ανταποκρίνεται στον προϋπολογισμό των ζημιών που έχει κάνει ο ΕΛΓΑ για την καλλιεργητική περίοδο 2007-2008, εξαιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών. Το υπόλοιπο ποσό (75 εκατ. ευρώ) του πακέτου θα είναι έκτακτη ενίσχυση μέσω ΑΤΕ με ταμειακή διευκόλυνση προς τους παραγωγούς βαμβακιού, καπνού, δημητριακών και ελαιοκομικών.

**Και εδώ αρχίζει το κεφάλαιο των ερωτημάτων που απασχολούν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

*Η εκτίμηση για το ύψος των ζημιών έγινε από το δ.σ. του ΕΛΓΑ μόλις στις 29/1/2008.

Ομως, ο Οργανισμός μέχρι τότε δεν είχε προβεί σε επίσημες αναφορές ζημιών προς την Ε.Ε. για τον αραβόσιτο και τα σιτηρά (προϋπολογιζόμενου ποσού 100 εκατ. ευρώ), ούτε για την κάλυψη λοιπών κινδύνων για αγροτικά προϊόντα γενικώς και την κτηνοτροφία (άλλα 100 εκατ.).

*Πώς θα καταφέρει ο μηχανισμός του ΕΛΓΑ να πιστοποιήσει ζημίες που δεν είχαν αναφερθεί και μάλιστα έως τις 23 Φεβρουαρίου που θα έλθει για έλεγχο κλιμάκιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεν έχει ακόμη ξεκαθαριστεί.

Στην περίπτωση που δεν επιβεβαιωθούν τα ζημιογόνα αίτια και θεωρηθούν οι χρηματοδοτήσεις ως επιχορήγηση και όχι αποζημίωση, υπάρχει κίνδυνος να κινηθούν διαδικασίες περί αθέμιτου ανταγωνισμού. Από την άποψη αυτή, αποκτά ενδιαφέρον η θέση της επιτρόπου Γεωργίας, Μάριαν Μπόελ, για «περισσότερα στοιχεία από την Ελλάδα», στη συνέντευξή της, στην «Οικονομία» (σελ. 18-19).

http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=24596148

Ξεκίνησαν διαγραφές
Το ψαλίδι στην αξία των περιουσιακών στοιχείων που έχουν επενδύσει οι ευρωπαϊκές τράπεζες στην Ανατολική Ευρώπη ξεκίνησε.

Την αρχή έκανε η αυστριακή τράπεζα Erste Bank την προηγούμενη εβδομάδα. Είναι η τράπεζα με τη μεγαλύτερη έκθεση στις αγορές της Ανατολικής Ευρώπης. Ανακοίνωσε διαγραφές 570 εκατ. ευρώ το δ' τρίμηνο του 2008 (είχαν προηγηθεί μικρότερες διαγραφές τα προηγούμενα τρίμηνα) από επενδύσεις που έκανε τα προηγούμενα χρόνια σε Ρουμανία, Σερβία και Ουκρανία. Αποτέλεσμα να πιεστεί και η τιμή της μετοχής της στο Χρηματιστήριο της Βιέννης και να φθάσει στα χαμηλότερα επίπεδα της τελευταίας δεκαετίας.

Η μεγαλύτερη διαγραφή αφορά την αξία της συμμετοχής της στην Banca Commerciala Romana, την οποία είχε χρυσοπληρώσει η Erste, καθώς την διεκδίκησε και η Εθνική Τράπεζα, αλλά η τελευταία πρόσφερε λιγότερα. Σε ένα μόλις χρόνο η αξία της ψαλιδίστηκε κατά 1 δισ. ευρώ. Πλέον στα βιβλία των Αυστριακών υπολογίζεται μόλις 2,7 δισ. ευρώ.

Είναι «ψίχουλα»

Τα 570 εκατ. ευρώ είναι «ψίχουλα» μπροστά σε σύνολο περιουσιακών στοιχείων που έχει η τράπεζα στην περιοχή, που φτάνουν τα 209 δισ. ευρώ, σε σύνολο ιδίων κεφαλαίων του ομίλου μόλις 12,8 δισ. ευρώ. Βέβαια η κερδοφορία παραμένει. Παρά τις διαγραφές τα καθαρά κέρδη για το 2008 αναμένεται να διαμορφωθούν σε 860 εκατ. ευρώ ή 26% χαμηλότερα από το 2007.

Η εν λόγω τράπεζα που έχει αποδεχθεί κρατική βοήθεια 2,7 δισ. ευρώ αντλεί περίπου το 60% των εσόδων της από χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Αλλά δεν είναι η μόνη. Οι αυστριακές τράπεζες έχουν ενεργητικό 230 δισ. ευρώ σε χώρες της Αν. Ευρώπης ή 70% του ΑΕΠ της χώρας τους. Οι εγχώριες τράπεζες έχουν ενεργητικό 53 δισ. ευρώ στην ΝΑ Ευρώπη ή το 19% του ΑΕΠ της χώρας μας.

Ουσιαστικά η έκθεση της κεντροευρωπαϊκής χώρας είναι η μεγαλύτερη μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών αναλογικά. Γι' αυτό άλλωστε το πρόγραμμα στήριξης του τραπεζικού κλάδου στην Αυστρία ανέρχεται σε 90 δισ. ευρώ (με την ευχέρεια χρηματοδότησης του δικτύου των θυγατρικών στην Ανατολική Ευρώπη) και είναι τριπλάσιο του ελληνικού προγράμματος.

Υπενθυμίζεται πως Αυστρία και Ελλάδα κονταροχτυπήθηκαν σε πολλά μέτωπα τα προηγούμενα χρόνια για το ποια χώρα θα αποκτήσει μεγαλύτερη οικονομική διεισδύσει στην περιφέρεια της ΝΑ

Ευρώπης. Γεγονός που σε συνδυασμό με την γενικότερη τάση για επενδύσεις σε αναδυόμενες αγορές ανέβασε τα τμήματα των περιουσιακών στοιχείων στις χώρες αυτές.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=86268372

Εισέπραξαν κρυφά πριμ ύψους 3,6 δισ. δολαρίων
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=73154068

Κατρακυλούν οι τιμές στα εμπορικά ακίνητα
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=95415572

http://4.bp.blogspot.com/_N-kmuklXf3w/SZa372PE9UI/AAAAAAAADYE/vjju8GaNUrM/s400/IMG.jpg

Σαρωτικές αλλαγές στην F1 λόγω οικονομικής στενότητας
Μείωση δαπανών εξαγγέλλει στη Φόρμουλα 1 το αφεντικό της McLaren. Ο Μόσλεϊ προειδοποιεί τους οδηγούς να μην διεκδικούν πολλά. Πολλά θα αλλάξουν σε όλους τους τομείς του επαγγελματικού αθλητισμού
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_1_13/02/2009_267373

Το 2009 αναβιώνουν το κράτος του Μανιαδάκη
Με καταθέσεις καρμπόν που υπογράφουν αστυνομικοί φορτώνουν κατηγορίες για υποκίνηση διαδηλώσεων
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=8400&pubid=2448813

"Capitalists can buy themselves out of any crisis, so long as they make the workers pay"
Lenin

Creedence Clearwater Revival - Fortunate Son

Some folks are born made to wave the flag,
Ooh, theyre red, white and blue.
And when the band plays hail to the chief,
Ooh, they point the cannon at you, lord,

It aint me, it aint me, I aint no senators son, son.
It aint me, it aint me; I aint no fortunate one, no,

Yeah!
Some folks are born silver spoon in hand,
Lord, dont they help themselves, oh.
But when the taxman comes to the door,
Lord, the house looks like a rummage sale, yes,

It aint me, it aint me, I aint no millionaires son, no.
It aint me, it aint me; I aint no fortunate one, no.

Some folks inherit star spangled eyes,
Ooh, they send you down to war, lord,
And when you ask them, how much should we give?
Ooh, they only answer more! more! more! yoh,

It aint me, it aint me, I aint no military son, son.
It aint me, it aint me; I aint no fortunate one, one.

It aint me, it aint me, I aint no fortunate one, no no no,
It aint me, it aint me, I aint no fortunate son, no no no,
http://www.youtube.com/watch?v=JBfjU3_XOaA

ciaoant1

16-02-09, 20:34

http://img511.imageshack.us/img511/7919/greatdepressionsouplineii1.jpg

Το σύνθημα...

...για μια νέα μάχη για την επανίδρυση του συστήματος δίνει η κυβέρνηση των Βρυξελλών, πριν καλά καλά ξεθωριάσει η πεισματώδης μάχη την οποία διεξήγε εναντίον των τραπεζών που ευθύνονται για την οικονομική κρίση. Με μια ηρωική χειρονομία τις είχε προμηθεύσει με τα δισεκατομμύρια που ήταν απαραίτητα για να διασώσουν τα κέρδη τους, αποσπώντας όμως ταυτόχρονα σοβαρότατα ανταλλάγματα: οι τραπεζίτες υποχρεώνονταν να παραιτηθούν από τα υπέρογκα πριμ τους και να δηλώσουν μετάνοια (στη φωτογραφία διακρίνονται μερικοί από αυτούς που αυτομαστιγώνονται δημοσίως).

Οι Ζορό...

...των Βρυξελλών, όμως, δεν σταμάτησαν σε αυτό. Δεν αρκέστηκαν μόνο σε αυτήν τη συμβολική νίκη. Και τράβηξαν μέσα από το μαγικό καπέλο τους έναν ακόμη λαγό (έτσι ακριβώς χαρακτήρισε την πρωτοβουλία τους ο Γάλλος δημοσιογράφος Ζαν-Πιερ Μαρτέν). Τα δισεκατομμύρια με τα οποία αποφάσισαν να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις δεν είναι δώρο. Γιατί συνοδεύονται κι αυτά από πολλά ανταλλάγματα. Οι επιχειρήσεις που ενισχύονται αναλαμβάνουν την υποχρέωση να συμμαζέψουν το κόστος λειτουργίας τους, περιορίζοντας τις μισθολογικές δαπάνες. Το σχέδιο των Βρυξελλών, που επιγράφεται «Απολύστε περισσότερους για να κερδίσετε περισσότερα» (ελαστική ανεργία), έχει στόχο να απαλλάξει τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις από το δυσβάστακτο μισθολογικό κόστος που υπονομεύει τη θέση τους στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Στην εισηγητική έκθεση του σχεδίου αναφέρεται: «Κάθε επιχειρηματίας θα πρέπει να αναρωτηθεί. Έχω πράγματι ανάγκη όλους αυτούς τους εργαζόμενους; Δεν θα μπορούσα να κάνω τη δουλειά μου με λιγότερους; Καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Επενδύουμε μαζικά σε αυτούς τους επιχειρηματίες για να ρίξουν τους μισθούς και να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των Κινέζων. Αν δεν το κάνουν, δεν θα έχουν πια καμιά δικαιολογία». Και η έκθεση καταλήγει με μια προτροπή για τη θέσπιση μιας σύγχρονης εργατικής νομοθεσίας που θα απαλλάσσει τις ευρωπαϊκές χώρες από τον μπολσεβίκικο βραχνά του συνδικαλισμού.

Το σύστημα...

...πρέπει επιτέλους να αποκτήσει ένα ηθικό πρόσωπο. Γι΄ αυτό ακριβώς το κράτος σπεύδει να προσφέρει φοροαπαλλαγές (μια μικρή ώθηση στα κέρδη). Για να δείξει στους μετόχους πως ό,τι κι αν συμβεί, οι επενδύσεις τους δεν θα κινδυνέψουν. Το κράτος θα βρίσκεται στο πλευρό τους, ώστε να βγαίνουν πάντα κερδισμένοι. Γιατί το σύστημα πρέπει να σωθεί. Το κράτος όμως πρέπει να δώσει πρώτο το παράδειγμα. Ο παχυλός δημόσιος τομέας χρειάζεται αδυνάτισμα. Το ίδιο και η δημόσια εκπαίδευση. Μέχρι τα όρια της νευρικής ανορεξίας.

Στο κύμα...

...των δυσαρεστημένων που αδυνατούν να συλλάβουν το υψηλό νόημα αυτών των μεταρρυθμίσεων, το κράτος δεν σκοπεύει να παραμείνει αδρανές. «Σε καιρούς κρίσης είναι φυσικό να βγαίνουν στους δρόμους, αλλά εμείς θα ακούσουμε τη φωνή τους», δήλωσε πρόσφατα ο Γάλλος πρωθυπουργός, ανακοινώνοντας ταυτόχρονα την ανέγερση νέων φυλακών. Γιατί το σύστημα πρέπει να σωθεί, έστω κι αν οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θα ζηλεύουν αύριο μεθαύριο την ηρεμία της Βαγδάτης.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4502332&ct=2

Failure to save East Europe will lead to worldwide meltdown
http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/ambroseevans_pritchard/4623525/Failure-to-

«Πάρτι» τοκογλύφων στην αγορά αυτοκινήτων
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&tag=12734&pubid=5517122

Θέλουν ακόμα περισσότερα

ΣΤΑ 15 δισ. ευρώ (από 6 δισ ευρώ πριν) ανέβασε τη βοήθεια που πιθανόν να χρειαστούν απ’ την ΕΕ φέτος οι ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες, ο δ/νων σύμβουλος της Nissan Renault και Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Αυτοκινητοβιομηχανιών (ACEA), Carlos Ghosn. Όλα αυτά την ώρα που στις Βρυξέλλες εντεινόταν η «μάχη» για τη βοήθεια Σαρκοζί.

http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=21&la=1&artid=680

Οι 620.000 απασχολούμενοι σε «επισφαλή» επαγγέλματα έχουν φέρει σε αμηχανία τη ΓΣΕΕ και τους επίσημους συνδικαλιστικούς φορείς

«Ντελιβεράδες», εργαζόμενοι σε βιβλιοχαρτοπωλεία, καθαρίστριες στο Δημόσιο, τηλεργαζόμενοι, δημοσιογράφοι «free lancer», συμβασιούχοι των 450 ευρώ, μετανάστες, «ενοικιαζόμενοι» των τραπεζών, μηχανικοί με «μπλοκάκι», νέοι εργαζόμενοι στα γνωστά «stages» των υπουργείων και των ταμείων. Οχι, όλοι αυτοί δεν προέκυψαν «ξαφνικά», τους γνωρίζαμε καλά από το 2000. Ο λόγος για επαγγέλματα και ειδικότητες που βρίσκονται εκτός των παραδοσιακών σωματείων, σε πλήρη επισφάλεια που κάνει ακόμη κι αυτή τη... μη κυβερνητική οργάνωση της «γενιάς των 700 ευρώ» να μοιάζει με παλαιομοδίτικη επινόηση...

Τα «νέα» επισφαλή επαγγέλματα και οι συνδικαλιστικές τους εκφάνσεις, είναι συνέπεια της έκτασης που έλαβαν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης. Ενα μόνο τμήμα από τους 330.000 προσωρινά απασχολούμενους, τους 270.000 της μερικής απασχόλησης και τους 20.000 σε δουλειές «του ποδαριού». Ορισμένοι από αυτούς απασχολούνται στο 25% των επιχειρήσεων που κάνει χρήση εργολαβιών ή μπορεί και να προέρχονται από την απολύτως ανασφάλιστη εργασία.

Η δραστηριότητα που αναπτύσσουν, συγκροτώντας συλλόγους και σωματεία, έξω από τα παραδοσιακά σχήματα προκαλεί αμηχανία. Ιδιαίτερα όταν προχωρούν σε καταλήψεις χώρων, όπως της ΓΣΕΕ, του ΕΚΘ και της ΕΣΗΕΑ, προκαλώντας ερωτήματα για το εάν αναβιώνουν οι αντιδράσεις αναρχοσυνδικαλιστών του προηγούμενου αιώνα.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100073_15/

Νέα έκρηξη της εγκληματικότητας Μα καλά, αφού διαρκώς λαμβάνονται μέτρα "για την ασφάλεια μας", με περισσότερη αστυνόμευση, καμερες, κτλ, πώς είναι δυνατόν η εγκληματικότητα να αυξάνεται? Δε φαντάνομαι τελικά για την εγκληματικότητα να ευθύνονται οι κοινωνικές ανισότητες, που διαρκώς αυξάνουν οι κυριάρχες πολιτικές, προς όφελος μιας μικρής μειοψηφίας, και όχι η καταστολή...

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12333&subid=2&tag=9360&pubid=5563133

Debt in wartime
http://img511.imageshack.us/img511/9743/debtwareb8.png

how do you get out? I’ve drawn the above chart using debt data from Historical Statistics of the United States Millennial; it shows the debt-deflation spiral of 1929-1933, and the partial recovery of the New Deal years.

It also shows something I haven’t seen emphasized: the role of WWII in cleaning up private-sector balance sheets.
Ο "γκουρού" της οικονομίας - κεντρώος και αν- Krugman, μας δείχνει ποιος ωφελήθηκε από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο μετά το κραχ του 1929
http://krugman.blogs.nytimes.com/2009/02/15/debt-in-wartime/

Classic Fairytales

The Emperor's New Clothes
Hans Christian Andersen

Many years ago there lived an emperor who loved beautiful new clothes so much that he spent all his money on being finely dressed. His only interest was in going to the theater or in riding about in his carriage where he could show off his new clothes. He had a different costume for every hour of the day. Indeed, where it was said of other kings that they were at court, it could only be said of him that he was in his dressing room!

One day two swindlers came to the emperor's city. They said that they were weavers, claiming that they knew how to make the finest cloth imaginable. Not only were the colors and the patterns extraordinarily beautiful, but in addition, this material had the amazing property that it was to be invisible to anyone who was incompetent or stupid.

"It would be wonderful to have clothes made from that cloth," thought the emperor. "Then I would know which of my men are unfit for their positions, and I'd also be able to tell clever people from stupid ones." So he immediately gave the two swindlers a great sum of money to weave their cloth for him.

They set up their looms and pretended to go to work, although there was nothing at all on the looms. They asked for the finest silk and the purest gold, all of which they hid away, continuing to work on the empty looms, often late into the night.

"I would really like to know how they are coming with the cloth!" thought the emperor, but he was a bit uneasy when he recalled that anyone who was unfit for his position or stupid would not be able to see the material. Of course, he himself had nothing to fear, but still he decided to send someone else to see how the work was progressing.

"I'll send my honest old minister to the weavers," thought the emperor. He's the best one to see how the material is coming. He is very sensible, and no one is more worthy of his position than he.

So the good old minister went into the hall where the two swindlers sat working at their empty looms. "Goodness!" thought the old minister, opening his eyes wide. "I cannot see a thing!" But he did not say so.

The two swindlers invited him to step closer, asking him if it wasn't a beautiful design and if the colors weren't magnificent. They pointed to the empty loom, and the poor old minister opened his eyes wider and wider. He still could see nothing, for nothing was there. "Gracious" he thought. "Is it possible that I am stupid? I have never thought so. Am I unfit for my position? No one must know this. No, it will never do for me to say that I was unable to see the material."

"You aren't saying anything!" said one of the weavers.

"Oh, it is magnificent! The very best!" said the old minister, peering through his glasses. "This pattern and these colors! Yes, I'll tell the emperor that I am very satisfied with it!"

"That makes us happy!" said the two weavers, and they called the colors and the unusual pattern by name. The old minister listened closely so that he would be able say the same things when he reported back to the emperor, and that is exactly what he did.

The swindlers now asked for more money, more silk, and more gold, all of which they hid away. Then they continued to weave away as before on the empty looms.

The emperor sent other officials as well to observe the weavers' progress. They too were startled when they saw nothing, and they too reported back to him how wonderful the material was, advising him to have it made into clothes that he could wear in a grand procession. The entire city was alive in praise of the cloth. "Magnifique! Nysseligt! Excellent!" they said, in all languages. The emperor awarded the swindlers with medals of honor, bestowing on each of them the title Lord Weaver.

The swindlers stayed up the entire night before the procession was to take place, burning more than sixteen candles. Everyone could see that they were in a great rush to finish the emperor's new clothes. They pretended to take the material from the looms. They cut in the air with large scissors. They sewed with needles but without any thread. Finally they announced, "Behold! The clothes are finished!"

The emperor came to them with his most distinguished cavaliers. The two swindlers raised their arms as though they were holding something and said, "Just look at these trousers! Here is the jacket! This is the cloak!" and so forth. "They are as light as spider webs! You might think that you didn't have a thing on, but that is the good thing about them."

"Yes," said the cavaliers, but they couldn't see a thing, for nothing was there.

"Would his imperial majesty, if it please his grace, kindly remove his clothes." said the swindlers. "Then we will fit you with the new ones, here in front of the large mirror."

The emperor took off all his clothes, and the swindlers pretended to dress him, piece by piece, with the new ones that were to be fitted. They took hold of his waist and pretended to tie something about him. It was the train. Then the emperor turned and looked into the mirror.

"Goodness, they suit you well! What a wonderful fit!" they all said. "What a pattern! What colors! Such luxurious clothes!"

"The canopy to be carried above your majesty awaits outside," said the grandmaster of ceremonies.

"Yes, I am ready!" said the emperor. "Don't they fit well?" He turned once again toward the mirror, because it had to appear as though he were admiring himself in all his glory.

The chamberlains who were to carry the train held their hands just above the floor as if they were picking up the train. As they walked they pretended to hold the train high, for they could not let anyone notice that they could see nothing.

The emperor walked beneath the beautiful canopy in the procession, and all the people in the street and in their windows said, "Goodness, the emperor's new clothes are incomparable! What a beautiful train on his jacket. What a perfect fit!" No one wanted it to be noticed that he could see nothing, for then it would be said that he was unfit for his position or that he was stupid. None of the emperor's clothes had ever before received such praise.

"But he doesn't have anything on!" said a small child.

"Good Lord, let us hear the voice of an innocent child!" said the father, and whispered to another what the child had said.

"A small child said that he doesn't have anything on!"

Finally everyone was saying, "He doesn't have anything on!"

The emperor shuddered, for he knew that they were right, but he thought, "The procession must go on!" He carried himself even more proudly, and the chamberlains walked along behind carrying the train that wasn't there.

http://www.pitt.edu/~dash/type1620.html#contents

sonic

18-02-09, 14:48

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο για... το μέλλον και πως κολλάει με το παρελθόν και τους κύκλους που κάνουν η ιστορία και οι γενεές :

Baby Boomers- Your Generation's Crisis Has Arrived
Politics / Credit Crisis 2009 Feb 10, 2009 - 01:36 PM

By: James_Quinn

Politics

Diamond Rated - Best Financial Markets Analysis Article"There is a mysterious cycle in human events. To some generations, much is given. Of other generations, much is expected. This Generation has a rendezvous with destiny." Franklin Roosevelt – 1936

President Roosevelt was correct. The generation he was speaking to was already dealing with the worst financial crisis in the history of the United States, the Great Depression. By 1945, over 400,000 of this generation had lost their lives. Another 600,000 men were wounded. Much was expected and much was sacrificed. Every generation has a rendezvous with destiny.

The generation that won World War II passed the ultimate test and proceeded to produce the next generation, the Baby Boom Generation. Their rendezvous with destiny is underway. Will it be a rendezvous with history that results in World War III, the collapse of the Great American Republic, dictatorship, or a return to the original Constitutional principles upon which this country was founded? Many of you are probably thinking the idea of WW III, collapse or dictatorship is crazy. I'd respond with the wisdom of Kramer from the classic Seinfeld show.

Jerry: "Oh you're crazy"

Kramer: "Am I? Or am I so sane that you just blew your mind?"

Jerry: "It's impossible"

Kramer: "Is it? Or is it so possible your head is spinning like a top?"

Jerry: "It can't be"

Kramer: "Can't it? Or is your entire world just crashing down all around you?"

As a student of history I'm drawn to the concept of cycles. It is comforting to think that history has recurring patterns and a natural rhythm. Trying to figure out why the major events in history occurred is complex, challenging and fascinating. When I read an updated 1997 article by Doug Casey in December on John Mauldin's site called Foundations of Crisis , I was blown away. Mr. Casey had read the book The Fourth Turning by William Strauss and Neil Howe and made some forecasts of what would happen in the next few years. They were eerily accurate, including an airliner being purposefully crashed into a government building to trigger a crisis. After reading this article I've been trying to wrap my arms around the implications of their theory and the possible consequences for the United States. I know that an individual can learn from the past. I've always thought that poet George Santayana's quote, "Those who cannot remember the past are condemned to repeat it", is profound and worth studying.

The crucial issue is whether societies as a whole are capable of learning from the past or are they condemned to the inevitable cycle of history. Can an individual change the course of history? Was World War II inevitable, even if Adolph Hitler had been killed during World War I? Is there anything that can be done to avert the cyclical crisis that seems to arrive on a consistent basis throughout history? Is our destiny already preordained? Mr. Strauss and Mr. Howe wrote the following words in 1997 :

Based on historical patterns, America will hit a once-in-a-century national crisis within the decade...'like winter,' the crisis or 'fourth turning' cannot be averted. It will last 20 years or so and bring hardship and upheavals similar to previous fourth turnings, such as the American Revolution, the Civil War, the Great Depression and World War II. The fourth turning is a perilous time because the result could be a new 'golden age' for America or the beginning of the end. It all will begin with a 'sudden spark' that catalyzes a crisis mood around the year 2005.

I don't have a preconceived notion of our country's destiny, but I'm getting a bad feeling about the track we are on. The last thing in the world I want to see is my three boys being forced into a war caused by a bunch of clueless 60 year old political hack morons in Washington DC fulfilling their destiny to cause the once in a century national crisis. Based on the foolish actions of most politicians in Washington over the last thirty years, I fear for the future of our country. I don't think the politicians in Washington comprehend the state of affairs. I sense the mood of the country turning. Fear, anger and disillusionment are the prevalent themes. Change is coming, but it is not the change that Barack Obama campaigned for. It will be forced upon us by circumstances beyond any one person's control. While we are hurtling towards our summit with destiny, Congress continues its path of pork barrel spending, short term solutions, party politics, and condemning our children and grandchildren to a lower standard of living. The “leaders” of this country are using the tried and true method of using fear to ram through their $900 billion tax on future generations. President Bush used the same fear tactics to launch his invasion of Iraq. I see a similar success story with the coming stimulus package. Maybe the coming crisis will ultimately lead to Great Leaders rising to the occasion.

THE FOURTH TURNING

Strauss and Howe believe that history is marked by 80 to 100 year cycles which match the lifespan of most human beings. These cycles are discernible by four generations of 20 to 25 years that show remarkable consistency over history. I'm sure this theory will anger the individualists out there. They are not saying that everyone within a generation acts alike, but are shaped by joint experiences and time period in history. According to Strauss and Howe:

Turnings last about 20 years and always arrive in the same order. Four of them make up the cycle of history, which is about the length of a long human life. The first turning is a High , a period of confident expansion as a new order becomes established after the old has been dismantled. Next comes an Awakening , a time of rebellion against the now-established order, when spiritual exploration becomes the norm. Then comes an Unraveling , an increasingly troubled era of strong individualism that surmounts increasingly fragmented institutions. Last comes the Fourth Turning , an era of upheaval, a Crisis in which society redefines its very nature and purpose.

They are able to trace these turnings back to 1500 with remarkable consistency. They have broken U.S. history into the following cycles of history: Revolutionary Cycle (1701-1791), Civil War Cycle (1792-1859), Great Power Cycle (1860-1942), and the Millennial Cycle (1943-2???). Within these cycles are four distinct generations, that have a consistent persona because their parents had similar views, they listened to the same music, read the same books, were taught the same curriculum, were bombarded with the same marketing messages, and experienced the same set of unique experiences. Even though every Baby Boomer is not alike, the sheer size of this generation of 76 million people has left a dramatic imprint on history. The shared experiences of this cohort are clearly visible as they have marched through the cycle of history. The four typical generations within a cycle as described by Strauss and Howe are:

Prophet/Idealist

A Prophet (or Idealist) generation is born during a High , spends its rising adult years during an Awakening , spends midlife during an Unraveling , and spends old age in a Crisis . Prophetic leaders have been cerebral and principled, summoners of human sacrifice, wagers of righteous wars. Early in life, few saw combat in uniform. Late in life, most prophets come to be revered as much for their words as for their deeds.

Nomad/Reactive

A Nomad (or Reactive) generation is born during an Awakening , spends its rising adult years during an Unraveling , spends midlife during a Crisis , and spends old age in a new High . Nomadic leaders have been cunning, hard-to-fool realists, taciturn warriors who prefer to meet problems and adversaries one-on-one.

Hero/Civic

A Hero (or Civic) generation is born during an Unraveling , spends its rising adult years during a Crisis , spends midlife during a High , and spends old age in an Awakening . Heroic leaders are considered to have been vigorous and rational institution-builders, busy and competent in old age. All of them entering midlife were aggressive advocates of technological progress, economic prosperity, social harmony, and public optimism.

Artist/Adaptive

An Artist (or Adaptive) generation is born during a Crisis , spends its rising adult years in a new High , spends midlife in an Awakening , and spends old age in an Unraveling . Artistic leaders have been advocates of fairness and the politics of inclusion, irrepressible in the wake of failure.

This concept of 100 year cycles consisting of four generations is very logical to me. It all seems so theoretical and quaint until you realize that if they are right, we have just entered The Fourth Turning, a period of upheaval, crisis and enormous societal and possibly worldwide change. This is not a normal cyclical recession and bear market. There are much larger forces at work. Washington politicians are so consumed with their short-term election politics, power plays, enrichment of supporters, and letting lobbyists write our laws, they are incapable of seeing the real gathering storm that is about to engulf them. They go about their day to day horse trading and fooling the public with rhetoric, while a crisis of epic proportions is looming just over the horizon.

100 YEARS TO LIVE

The recent song by the group Five for Fighting called 100 Years reflects the 100 year cycle that all humans live through.

15 there's still time for you
Time to buy and time to lose
15, there's never a wish better than this
When you only got 100 years to live
I'm 33 for a moment
Still the man, but you see I'm a they
A kid on the way
A family on my mind
I'm 45 for a moment
The sea is high
And I'm heading into a crisis
Chasing the years of my life

The lyrics heading into a crisis couldn't be truer today. We are only on this earth for 100 years. Why shouldn't every person want to leave the earth a better place than they were born into? Instead, the world has periods of advancement and periods of regression, periods of peace and periods of war, periods of awakening and periods of crisis.

The last 150 years in American history as segmented by Strauss and Howe is charted below. Each generation experiences the four turnings at a different time in their lives. An appreciation of past turnings may give us clues to what will befall our country in the next 20 years.

Great Power Saeculum

Missionary Generation

Prophet (Idealist)

1860–1882

The indulged home-and-hearth children of the post-Civil War era. They came of age as labor anarchists, and campus rioters. In the 1930s and ‘40s, their elder elite became the “Wise Old Men” who enacted a “New Deal” (and Social Security) for the benefit of youth, led the global war against fascism, and reaffirmed America's highest ideals during a transformative era in world history.

Lost Generation

Nomad (Reactive)

1883–1900

The Third Great Awakening was a period of religious activism in American history from the late 1850s to the 1900s. It affected pietistic Protestant denominations and had a strong sense of social activism. It gathered strength from the postmillennial theology that the Second Coming of Christ would come after mankind had reformed the entire earth.

G.I. Generation (aka Greatest Generation)

Hero (Civic)

1901–1924

As young adults, their uniformed corps patiently endured depression and heroically conquered foreign enemies. In a midlife subsidized by the G.I. Bill, they built gleaming suburbs, invented miracle vaccines, plugged “missile gaps,” and launched moon rockets.

Silent Generation

Artist (Adaptive)

1925–1942

Grew up as the suffocated children of war and depression. They came of age just too late to be war heroes and just too early to be youthful free spirits. Instead, this early-marrying Lonely Crowd became the risk-averse technicians and professionals—as well as the sensitive rock ‘n rollers and civil-rights advocates—of a post-crisis era in which conformity seemed to be a sure ticket to success.

Millennial Saeculum

Baby Boom Generation

Prophet (Idealist)

1943–1960

Basked as children in Dr. Spock permissiveness, suburban conformism, Sputnik-era schooling, Beaver Cleaver friendliness, and Father Knows Best family order. They came of age rebelling against the worldly blueprints of their parents. Youth pathologies worsened—and SAT scores began a 17-year slide. In the early 1980s, many young adults became self-absorbed “yuppies” with mainstream careers but perfectionist lifestyles. Entering midlife (and national power), they are trumpeting values, touting a “politics of meaning,” and waging scorched-earth Culture Wars.

13th Generation (aka Generation X)

Nomad (Reactive)

1961–1981

Survived a “hurried” childhood of divorce, latchkeys, open classrooms, devil-child movies, and a shift from G to R ratings. They came of age curtailing the earlier rise in youth crime and fall in test scores—yet heard themselves denounced as so wild and stupid as to put The Nation At Risk . In jobs, they embrace risk and prefer free agency over loyal corporatism. Politically, they lean toward pragmatism and non-affiliation, and would rather volunteer than vote.

Millennial Generation

Hero (Civic)

1982–200?

As abortion and divorce rates ebbed, the popular culture began stigmatizing hands-off parental styles and recasting babies as special. Child abuse and child safety became hot topics, while books teaching virtues and values became best-sellers. Today, politicians define adult issues (from tax cuts to deficits) in terms of their effects on children.

New Silent Generation

Artist (Adaptive)

200?–

This generation is the first to be born in a digital world and is currently in grade school. This new generation is being molded from the outset to be unique, with a focus on advanced second-hand interactive learning techniques. The result being Gen Z children are exposed to an environment that is heavy on stimuli, and weaker in interpersonal relationships.

Sources: Wikipedia & The Fourth Turning

THE FIRST TURNING – THE HIGH (Spring)

The American High in the 20th century began in1946 with unconditional victory in World War II. According to Strauss and Howe:

A HIGH brings a renaissance to community life. With the new civic order in place, people want to put the Crisis behind them and feel content about what they have collectively achieved. Any social issues left unresolved by the Crisis must now remain so. The need for dutiful sacrifice has ebbed, yet the society continues to demand order and consensus. The recent fear for group survival transmutes into a desire for investment, growth, and strength--which in turn produces an era of commercial prosperity, institutional solidarity, and political stability. The big public arguments are over means, not ends.

The mood of the country after World War II was joyous. America was left as the sole global power. Its industrial power was unsurpassed. Europe, Japan and the Soviet Union lay in shambles. The country settled into a period of prosperity and conformity. America was brimming with confidence.

We were confident that our democratic principles could be spread throughout the world. The American High lasted from the Truman presidency through the Kennedy presidency. As the youthful President Kennedy took office in 1961, anything was possible. We could put a man on the moon, defeat communism, and eradicate poverty. The symbol of this period would be the Disney World ride Carousel of Progress, a sterile world inhabited by animatronic people. This time period also gave life to the Baby Boom Generation. Their mouseketeers ears and Leave it to Beaver lives of the 1950's were brought to an abrupt confidence shattering end with the assassination of John F. Kennedy in 1963.

THE SECOND TURNING – THE AWAKENING (Summer)

The Fourth Awakening of the great American Republic began in 1964. This episode is known as the Conscious Revolution. Strauss and Howe describe these phases in history:

An AWAKENING arrives with a dramatic challenge against the High's assumptions about benevolent reason and congenial institutions. The outer world now feels trivial compared to the inner world. New spiritual agendas and social ideals burst forth, along with utopian experiments seeking to reconcile total fellowship with total autonomy. The prosperity and security of a High are overtly disdained though covertly taken for granted. A society searches for soul over science, meanings over things. Youth-fired attacks break out against the established institutional order. As these attacks take their toll, society has difficulty coalescing around common goals. People stop believing that social progress requires social discipline. Public order deteriorates, and crime and substance abuse rise.

The upheaval of the 1960's took the country by surprise. The Vietnam War, assassination of Bobby Kennedy and Martin Luther King, campus riots, Kent State massacre, drug use, and promiscuous sex marked a vivid departure from the High. The older establishment was outraged by the personal liberation youth culture. Baby Boomers rebelled against everything their parents stood for. The Cultural Revolution was shocking to the older generation. Previous Awakenings in U.S. History were religiously based. The 1960's and 1970's were a tumultuous period that tore the fabric of American life apart. Instead of being led by mainstream religions, this Awakening was led by a Baby Boom generation that had been coddled and spoiled by their parents. Instead of turning to religion, they turned to self actualization. They became the self absorbed “Me Generation”.

The New Age teenage hippies of the 1960's grew into selfish adults, more concerned by their professional careers, obtaining a Harvard MBA, acquiring the biggest McMansion, and graduating from a 200 Series BMW to a 300 Series BMW. As the country moved out of the 1970's into a new era, individualism and ego enrichment became the dominant themes. The end of this Awakening period in 1984 was marked by the classification of the then 25 to 35 year old Baby Boom Generation as Yuppies. Young upwardly mobile professionals were characterized accurately in the movie The Big Chill, the novel Bonfire of the Vanities by Tom Wolfe and the TV show Thirtysomething . These were not flattering portrayals.

THE THIRD TURNING – THE UNRAVELING (Fall)

The latest Unraveling period in U.S. history began during the presidency of Ronald Reagan. His theme of “Morning in America” convinced most of the country that a new era of prosperity would lead to all boats rising. Strauss and Howe describe the traits during these periods:

An UNRAVELING begins as a society-wide embrace of the liberating cultural forces set loose by the Awakening. People have had their fill of spiritual rebirth, moral protest, and lifestyle experimentation. Content with what they have become individually, they vigorously assert an ethos of pragmatism, self-reliance, laissez faire, and national (or sectional or ethnic) chauvinism. While personal satisfaction is high, public trust ebbs amid a fragmenting culture, harsh debates over values, and weakening civic habits. The sense of guilt (which rewards principle and individuality) reaches its zenith. As moral debates brew, the big public arguments are over ends, not means. Decisive public action becomes very difficult, as community problems are deferred. Eventually, cynical alienation hardens into a brooding pessimism. The approaching specter of public disaster ultimately elicits a mix of paralysis and apathy.

The period between 1984 and 2001 was a period of peace and prosperity. President Reagan cut taxes, Paul Volcker defeated inflation, the Soviet Union collapsed, the stock market went up 1,000%, and MBA yuppies elevated to senior management positions on Wall Street. This interlude echoed the High of 1946 to 1964. The self involved Baby Boom Generation kept busy accumulating stuff. Their personal satisfaction is what mattered most. Gordon Gekko, the John Thain of his generation, uttered the words in the movie Wall Street that reflect the mood of the 1980's. “Greed, for lack of a better word, is good.”

The 1990's were dominated by cultural wars. The Republican Party and Democratic Party debate become extremely partisan. Public deliberations became harsh. Moral certitude was exuded by all sides of every issue. Hard driving overachieving narcissistic yuppies wearing Brooks Brothers suits and Rolex watches dominated corporate America. As twenty-eight-year-old Rob Lewis, a yuppie profiled in Newsweek , noted, yuppies were often willing to sacrifice "marriage, families, free time, relaxation." He added, "Our marriages seem like mergers, our divorces like divestitures."

The internet was going to change the world. Fraudulent IPOs were rolled out to the unsuspecting public. Day traders could get rich without working. Government did what it does best, spend money and defer all tough decisions to the distant future. A tough unpopular decision deferred is the path to reelection for a professional politician. The unwillingness to work together towards solutions that would insure that future generations weren't left with the debts of the Baby Boom Generation, led to the current crisis being worse than it needed to be. As yuppies dashed down the streets of New York City, beating away on their crack-berries, on a sunny cool Fall morning, little did they know that their materialistic egotistical frenzied lives were about to change forever. With the tragic murder of 3,000 Americans in the Saudi led terrorist attacks of September 11, 2001, the Fourth Turning had arrived.

THE FOURTH TURNING – THE CRISIS (Winter)

We know how this Crisis period in our history began. We don't know how it will end. Previous crisis periods in American history included The American Revolution (1773-1794), The Civil War (1860-1865), and the twin crisis of The Great Depression and World War II (1929-1945). All three period included wrenching highly destructive total wars. Will our current crisis period result in World War III?

Strauss and Howe describe the commonalities of most crisis periods:

A CRISIS arises in response to sudden threats that previously would have been ignored or deferred, but which are now perceived as dire. Great worldly perils boil off the clutter and complexity of life, leaving behind one simple imperative: The society must prevail. This requires a solid public consensus, aggressive institutions, and personal sacrifice. People support new efforts to wield public authority, whose perceived successes soon justify more of the same. Government governs, community obstacles are removed, and laws and customs that resisted change for decades are swiftly shunted aside. A grim preoccupation with civic peril causes spiritual curiosity to decline. Public order tightens, private risk-taking abates, and crime and substance abuse decline. Families strengthen, gender distinctions widen, and child-rearing reaches a smothering degree of protection and structure. The young focus their energy on worldly achievements, leaving values in the hands of the old. Wars are fought with fury and for maximum result.

Every crisis period has been initiated by a catalyst. The passage of the Stamp Acts started the American Revolution, the election of Abraham Lincoln sparked the Civil War and the Stock Market Crash of 1929 initiated the Depression/WW II crisis. If history is our guide, the Iraq and Afghan Wars will not be the only wars during this crisis epoch. Many challenges lie ahead. I don't think the majority of Americans are ready to meet these challenges.

Winter Has Arrived

Strauss & Howe wrote the following words in 1997:

America feels like it's unraveling. Though we live in an era of relative peace and comfort, we have settled into a mood of pessimism about the long-term future, fearful that our superpower nation is somehow rotting from within. The America of today feels worse, in its fundamentals, than the one many of us remember from youth, a society presided over by those of supposedly lesser consciousness. We yearn for civic character but satisfy ourselves with symbolic gestures and celebrity circuses. We perceive no greatness in our leaders, a new meanness in ourselves. Each new election brings a new jolt, its aftermath a new disappointment.

The Prophet Generation is the elder statesmen as we begin this secular crisis. George W. Bush was born in 1946. He is the eldest of the Prophet/Baby Boom Generation. Barack Obama was born in 1961 at the very end of the Baby Boom Generation. These two men have or will lead the United States through most of this crisis stage. George Bush and his cohort of neo-conservatives and their drastic overreaction to the terrorist attacks of 9/11, have set the stage for the most dangerous crisis in U.S. history. A Crisis always results in the appearance of strong leaders. George Washington, Abraham Lincoln, and Franklin Roosevelt rose to the occasion during our previous Crisis episodes. Strong does not always mean wise, thoughtful or right. George Bush exhibited strong leadership during his tenure. Wisdom and thoughtfulness were not two of his better traits. Barack Obama is a smart man and has exhibited some strong leadership skills in his initial weeks in office. He has also exhibited an ability to exaggerate threats to get what he wants. Will he rise to the level of Washington, Lincoln or Roosevelt?

On the day George Bush took office, he inherited an annual budget surplus that was the result of gridlock in Washington and PAYGO restrictions on Congressional spending. The National Debt stood at $5.7 trillion and our unfunded future liabilities for Social Security, Medicare and Medicaid stood at $20 trillion. We had not been at war for nine years. Today, our National Debt is $10.7 trillion, poised to rocket above $13 trillion in the next year. Our unfunded liabilities now total $53 trillion as President Bush signed a prescription benefit plan expansion that added $8 trillion to our grandchildren's burden. Since 9/11 almost 5,000 Americans have died in battle, with 50,000 Americans wounded. We've spent $800 billion, so far, on a war that didn't need to be fought. Untold thousands of Iraqi and Afghan civilians have been killed or wounded, despite the fact that none of the 9/11 terrorists were from Iraq or Afghanistan. Fifteen of the nineteen hijackers were from our “staunch ally”, Saudi Arabia.

The acts of a terrorist organization consisting of less than 2,000 members resulted in actions by an American President that resulted in declining American moral influence throughout the world, increased terrorism around the world, budget deficits that threaten the very existence of our capitalistic system, and an American public that is angry, disillusioned and confused. Doug Casey in 1997 described the future actions of George Bush to a tee. “ The Boomers in Elderhood will be dogmatic, harsh, puritanical, and quite willing to burn down the barn in order to destroy whatever rats they see.”

Domestically, the period from 2001 to 2008 could be described as “Boomers Gone Wild”. Boomers in their 40's and 50's now dominate society, as they have assumed the positions of power in government and business. Based on what they have accomplished so far, I truly fear for what comes next. After 9/11, President Bush urged Americans to spend to defeat terrorism, while Alan Greenspan lowered interest rates to historically low levels. This was like waving a red cape in front of a bull. The materialistic, self actualizing, individualistic Boomers went on the grandest borrowing and spending spree in the history of the world. Their mission: Save the world from terrorism by buying a 6,000 sq ft McMansion, the largest HDTV, the biggest Hummer, and most expensive Rolex. Boomers running Wall Street were happy to oblige with loans and complex derivatives to finance the Mardi Gras like celebration of capitalism.

The aftermath of the eight years of partying is, not surprisingly to some, the greatest hangover in the history of the world. There are 19 million vacant homes, 10% of all homes in the U.S. are in foreclosure, 20 million homeowners are underwater with their mortgage, $30 trillion of consumer wealth has be obliterated, the savings rate dropped below zero, consumer debt levels are at historic levels, and the banking system is insolvent. The Boomer economists, like Paul Krugman, are sure they have the answers (they don't) and the current bank bailout tab has already reached $9.7 trillion. You have to hand it to Americans, we truly believe bigger is better. If this is the easy part of the twenty year crisis, I'm not looking forward to the hard part.

Winter of Our Discontent

We enter 2009 and the Presidency of Barack Obama with citizens pessimistic about the future of our country. The public has lost faith in government, financial institutions, and religious institutions. Distrust of politicians, bankers, CEO's, financial advisors, and moral leadership is well founded. The popular culture of over hyping public figures and then tearing them down has led to everyone and everything being discredited. The personal and public choices that will be required in the next few years will be harsh. Moral courage and leadership is what is needed. As I watch the likes of Barney Frank, Nancy Pelosi, Rush Limbaugh, and Sean Hannity work their rhetorical magic, it is clear that we have a major deficit in wisdom, courage and leadership. Instead of analyzing how we got here and how we want the country to be in ten years, when this crisis has past, we are focused only on specific right wing or left wing agendas and how to position ourselves for the next election cycle. The short sightedness of our current leadership will lead to the next more dangerous phase of this crisis.

Congress will pass a stimulus bill with wave pools, Frisbee golf courses, digital TV coupons, tax incentives to borrow money and buy houses and cars, and billions more of pork in the next week. The bill is being sold as an infrastructure bill despite the fact that only 5% of the bill is for infrastructure. President Obama will sign it. The second helping of TARP will be dished out to banks, insurance companies, automakers, and people who bought more house than they could afford. It is tough to predict what will happen in the next week, let alone the next decade. Here is my best guess:

1. The stimulus bill will grow to $900 billion (this is how Senators & Representatives compromise) and be passed on party lines, with virtual Democratic Senators Specter and Collins showing their true colors and providing the deciding votes. President Obama will use fear tactics, convincing the non-thinkers that inhabit most of America that not passing this bloated pig of a bill will result in a permanent Depression. I'd love to find out which economists told him this would happen. Every dime of this stimulus package will be borrowed from foreign countries and be paid for by increased taxes on future generations. An unfunded tax decrease or spending increase is a tax increase for our children and grandchildren.
2. Timothy Geithner, our TurboTax expert Treasury Secretary, will introduce the sixth variation of the TARP program since we were told it had to be done to save the world from collapse. It will not do what needs to be done. Smoke and mirrors will not pay off debt. The bankrupt financial institutions and corporations (Citigroup, Bank of America, General Motors, Chrysler) must be put into receivership and their shareholders wiped out. Good banks should take over from bad banks. Corporations with sound management and viable business plans should prosper. Corporations that sell every product at a loss, financed by its subsidiary at a further loss, must go out of business.
3. We are in the midst of a Global recession. Every country in the world is decreasing their interest rates, trying to devalue their currency, protecting domestic businesses, and subsidizing domestic employment. Every politician on the planet is playing to their constituents with protectionist rhetoric and actions. There are Buy American clauses in the stimulus package. French President Sarkozy has been ratcheting up protectionist ideas. Calling your biggest lender a currency manipulator months before you will need to borrow an additional $2 trillion is probably not a bright idea. Our new Treasury Secretary did just that last week. Protectionist measures will lead to retaliation and a worsening global economy.
4. The Federal Reserve has doubled their balance sheet in the last year. They've done this by printing $1 trillion. They will double their balance sheet again if that is what it takes to generate inflation. They have bought toxic assets from banks but will not reveal the banks or assets they've bought, to the public. They work for taxpayers, not vice versa. Pundits on CNBC casually say that the Fed can just print money and everything will be OK. Their words prove that the Federal Reserve System is just the BIGGEST PONZI SCHEME ever perpetrated on the U.S. public by bankers in conspiracy with government. The Federal Reserve chairman Bernanke did not see this crisis coming. He thought we had a strong housing market, when any impartial observer, such as Robert Shiller, proved that we were three standard deviations too high. Mr. Bernanke will succeed in igniting inflation. He will not see it coming and as a political animal, will not pull the punch bowl away before the party gets going. Inflation will get out of control within three years.
5. The annual deficit for 2009 will exceed $2 trillion. The government bean counters haven't realized that people without jobs don't pay taxes and companies with no profits don't pay taxes. When you bring in less tax income, increase spending, and send out tax rebates to all Americans, deficits tend to rise. In the next two years the National Debt will exceed $15 trillion. GDP is headed in the opposite direction and will drop below $14 trillion in 2009. At this rate of increase, we'll be approaching the debt to GDP ratio of 120% reached during WW II by the end of the Obama Presidency. This increase in debt combined with the enormous printing of dollars by the Federal Reserve will drive the value of the dollar down. The only question is whether it will go down slowly or violently.
6. The U.S. has been dependent on Japan, China, and the Oil exporting countries to purchase our debt in the last ten years. Japan has entered recession and will need to stimulate their economy. Social unrest is growing as factories shut down in China. The government has begun domestic stimulus programs and will need more. Oil revenues have dropped 70% in the last year for the oil exporting countries. With their own domestic issues and U.S. Treasuries yielding 3% to 3.5% and U.S. annual funding needs of $2 trillion, demand is likely to wane. The only possibility is dramatically higher rates. High interest rates devastate a heavily indebted country.
7. Oil prices below $40 a barrel will lead to a deepening of this crisis in the not too distant future. At these prices it is no longer profitable to develop alternative fuels and search for new supply. Rigs are being shutdown, deepwater projects cancelled, shale and oil sands projects being delayed, and natural gas exploration dramatically scaled back. The fact remains that the world has reached peak oil supply. The Saudi wells are 50 years old and are depleting rapidly. Mexico's Cantarall oil field is in rapid decline and Mexico, the supplier of 12% of U.S. supply, will become a net importer in five years. The drastic decline in oil revenue will further exacerbate social unrest in a country on our border. The complete lack of a comprehensive energy plan will result in oil prices exceeding $200 a barrel in the next five years. Politicians will blame oil companies and the Arab countries, further alienating us from the world.
8. The Military Industrial Complex will grow stronger. We have no intentions of leaving Iraq and we will double our presence in Afghanistan. The Defense (should be called Offense) budget will increase. We will be told that the Russian threat is growing. We will be told that China has aggressive intentions and that Iran threatens the Middle East. The public will go along because they don't think for themselves. We will be told that the Defense industry generates American jobs. As the government identifies false threats, they will take away more rights and liberties in the name of protecting us. It will be gradual and almost unnoticeable to the Average American, but it is happening. A stronger more powerful Military will want to prove itself. They will be itching for action. When you are a hammer, everything looks like a nail.
9. Boomer leaders are always sure, and often wrong. They are dogmatic and cocky. They utter the words catastrophe, without specifying what will happen if you don't follow their plan. They say that we will enter a permanent decline if we don't spend our way out of a situation that was caused by spending too much. Boomer followers are so shallow and self involved that they will put reason aside and believe that we can spend our way out of this. The easy sound bite solution is what they are looking for. The word sacrifice does not exist in their vocabulary. The well being of future generations is of no interest to them. The day trading, house flipping, BMW driving Boomers are looking for the next big thing. The danger is that the next big thing could be a major war. They are too old to fight, but they are not too old to send others to their death.
10. The stimulus package and TARP 6 plan will be implemented. The economy will not improve. By the Fall, Obama and the Democratic led Congress will push through trillions more in spending. The dollar will continue to fall versus gold. As the deficits grow and foreigners buy less and less of our debt, interest rates will rise. Oil will gradually rise as long as no external event causes it to spike. Protectionism will increase, leading to declining world trade. When we have not pulled out of this downturn in 2010, people will realize we are in a Depression and politicians have lied to them again. Social unrest will grow. Riots are likely to break out in poor urban areas. Governments always react to internal strife by seeking an external threat.
11. The external threat could be anything. Russia could invade Ukraine. Israel could attack Iran. When oil reaches $200 a barrel, disputes over drilling rights in the Arctic with Russia or China could cause a confrontation. Oil is the lifeblood of our society. If major shortages occur in the U.S. it would bring the country to a grinding halt. The panic would be so drastic that our Leaders will use every means at their disposal to get more oil. With the most powerful military on the planet at their disposal, and itching for a fight, our Leaders will manufacture a reason to go to war in order to secure oil supplies. The problem with waging a major war is that you need troops to sacrifice. The volunteer army will not do. When the government tries to reinstitute the draft, the fabric of this country will be torn to shreds. This will be where I get off this merry-go-round ride.
12. In ten years my sons will be 25, 22, and 20. They will not be sacrificing their lives for oil, bankers, corrupt politicians, and Defense industry CEOs. If I see the future developing as I fear, I will move my family out of this country to a place where individual liberties are respected, sound fiscal policy is practiced, and people can live in peace. I don't know if that place exists, but I'll be looking.

The good news is that every modern Crisis has been followed by a new High. Of course, in every modern U.S. Crisis we had a strong leader. Will Barack Obama be that strong leader? If no strong wise leader emerges, could we follow the path of the Roman Empire? Can we as individuals change the course of history? I don't know the answers to these questions. It is up to each of us to analyze the facts and act accordingly. A recent song by The Fray, You Found Me, asks the question we will all need to answer.

Where were you?

When everything was falling apart

By James Quinn

quinnadvisors@comcast.net

ciaoant1

19-02-09, 21:21

http://img4.imageshack.us/img4/9738/12400141616794ev2.jpg
H εξελιξη της ποσοτητας του χρηματος που κυκλοφορει στην Αμερικη απο 12/2002 μεχρι 12/2008 - απλά τυπώνουν χρήμα, το οποίο βέβαια θα χάσει την αξία του νομοτελειακά

Νέες προσπάθειες στήριξης της οικονομίας στην Ευρώπη
Κίνδυνοι κοινωνικής αναστάτωσης λόγω της ανεργίας και της φτώχειας

Εκτός Ευρωζώνης, η Τράπεζα της Αγγλίας ζητεί από την κυβέρνηση την άδεια για να τυπώσει χρήματα σε μία προσπάθεια να τονώσει τη ρευστότητα, αφού κρίνει ότι περαιτέρω μείωση των επιτοκίων μπορεί να πλήξει την κερδοφορία τραπεζών.

http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/02/19/1631399.htm

Gold hits record against euro on fear of Zimbabwean-style response to bank crisis

Gold has surged to an all-time high against the euro, sterling, and a string of Asian currencies on mounting concerns that global authorities are embarking on a "Zimbabwe-style" debasement of the international monetary system. Όπως και στη Ζιμπάμπουε, έτσι και σε όλο τον κόσμο, οι κυβερνώντες απλά τυπώνουν αμύθητα ποσά χρημάτων, που δεν υπάρχουν, και -προφανώς- τα αποτελέσματα δε θα διαφέρουν και πολύ από αυτά που είχαμε στη Ζιμπάμπουε...

http://www.telegraph.co.uk/finance/4682554/Gold-hits-recor

Ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκινά...

Σε πολεμικό κλίμα οι ισχυροί αναζητούν τρόπους ανάμεσα στο Κεινς και το Φρίντμαν. Ο Μαρξ επιστρέφει. Καλώς ήλθατε στον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο των Αγορών, λέει ο Richard C. Young συγγραφέας του βιβλίου best-seller της επενδυτικής στρατηγικής στις ΗΠΑ με τίτλο «Financial Armadillo Strategy»

«Ποτέ άλλοτε από τον Πόλεμο στο Βιετνάμ ο κόσμος δεν ήταν τόσο χωρισμένος. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία του καπιταλισμού μια οικονομική κρίση δεν έχει λάβει τόσο τεράστιες παγκόσμιες διαστάσεις», σημειώνει.

Οι κρατικές δαπάνες το 1930 ήταν 2,5% του ΑΕΠ, τώρα είναι στο 20% του ΑΕΠ. Αλλά και πάλι τα προβλήματα της επέκτασης της προηγούμενης περιόδου δείχνουν ότι η λύση δεν έρχεται αυτόματα.

Οι κυβερνήσεις διοχετεύουν κρατικές "ενέσεις" ρευστότητας κάνοντας τα κόκαλα του Κέινς να τρίζουν, οι κεντρικοί τραπεζίτες κατεβάζουν τα επιτόκια προς το 0%, αλλά τα στοιχεία σε ολόκληρο τον κόσμο δείχνουν πως η οικονομία βρίσκεται σε πολύ χειρότερη θέση από αυτή που αναμενόταν αρχικώς.

Η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη (ΗΠΑ) παθαίνει απανωτά εμφράγματα, η Γηραιά Ήπειρος βρίσκεται στην κυριολεξία διασωληνωμένη στα κανάλια του δανεισμού, ενώ και οι βαλβίδες της λεγόμενης "νέας ατμομηχανής" της Κίνας... μπουκώνουν επικίνδυνα.

Κύρια ρίζα του προβλήματος παραμένει η εγγενής αδυναμία στις κερδοφορίες (http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&tag=9751&pubid=3671136), όπως έχουμε εξηγήσει σε προηγούμενο σχόλιο (24/10).

Παρόμοια διλήμματα εγείρονται κι από τις μειώσεις των επιτοκίων που δεν δείχνουν να λειτουργούν.
Ο κόσμος είναι ήδη σε πόλεμο

«Όσοι αρνούνται να παραδεχθούν την κατάσταση και να υπνοβατούν στις προσδοκίες της μελλοντικής ευφορίας θα γεράσουν φτωχότεροι», λέει ο Richard C. Young. «Οι υποστηρικτές του Ομπάμα μας λένε να μην ανησυχούμε. Ενα τρισ. δολ. Εδώ, ένα τρισ. εκεί, άλλο ένα παραπέρα και όλα θα είναι μέλι γάλα. Στην ουσία η κυβέρνηση μεταφέρει τον καρκίνο στις τσέπες του κόσμου».

«Το πρόβλημα είναι παγκόσμιο. Ο καπιταλισμός κλονίζεται, τρεκλίζει, παραπαίει, όχι μόνο τα χρηματιστήρια. Οι κοινωνικές εκρήξεις είναι μπροστά και οι πολεμικές αναζωπυρώσεις καθώς είμαστε στην πρώτη μεγάλη κρίση της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης».

«Η Σομαλία καταρρέει, Στα σύνορα του γεμάτου με πυρηνικό εξοπλισμό Πακιστάν η κατάσταση είναι έκρυθμη. Η επέτειος από τα 20 χρόνια της εξέγερσης στην Πλατεία Τιεν Αν Μεν συνδυάζεται με τον απίστευτο αριθμό των 10 εκατ. Ανέργων στην Κίνα που πλήττεται ραγδαία από την κρίση.

«Στην Ελλάδα στη Γαλλία οι εξεγέρσεις των νέων, των εργατών, των αγροτών έχει γίνει καθημερινότητα. Και οι εξαρτώμενες από τις πρώτες ύλες και τα εμπορεύματα χώρες όπως η Ζάμπια και η Νιγηρία βλέπουν τα ορυχεία να κλείνουν, δουλειές να πετσοκόβονται από εταιρείες όπως οι Chevron και Royal Dutch Shell που αποσύρονται».

«Και σε αυτό το σημείο βρασμού παγκοσμίως ο πρόεδρος Ομπάμα υπόσχεται να στείλει 60.000 στρατεύματα από τις δυνάμεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Κίνας και του Πακιστάν, στο Αφγανιστάν.

Είναι σαν να βλέπεις ένα σπίρτο, έναν αναπτήρα να πλησιάζει το φιτίλι μιας βόμβας. Ο κόσμος είναι ήδη σε πόλεμο».

Είναι ένας πόλεμος που πυροδοτεί η ύφεση στο παγκόσμιο εμπόριο την τελευταία 25ετία. Είναι ένας πόλεμος σαν όλους τους πολέμους αυτών που έχουν ενάντια σε αυτούς που δεν έχουν.

Αυτογκόλ

Γιατί, όμως, οι Κεντρικές Τράπεζες εμφανίζονται τόσο αναποτελεσματικές, σαν να έχουν χάσει τη δυνατότητα να διαχειρίζονται τις διακυμάνσεις της οικονομίας ;
Στο περιοδικό Monthly Review, στο τεύχος Μάη 2008, ένας ερευνητής που εργάζεται για το συνδικάτο SEIU στις ΗΠΑ, ο Karl Beitel παρουσιάζει μια λεπτομερειακή ανάλυση των αλλαγών που έφερε στο τραπεζικό σύστημα η τεράστια πιστωτική επέκταση των τελευταίων δέκα χρόνων. Ανάμεσα στο 1998 και στο 2006, τα νοικοκυριά στις ΗΠΑ φορτώθηκαν περισσότερα χρέη απ’ όσο τα προηγούμενα 30 χρόνια (σε πραγματικές, αποπληθωρισμένες τιμές).

Αυτή η διάχυση της τεράστιας πιστωτικής επέκτασης αρχικά θεωρήθηκε εκπληκτική καινοτομία που επέτρεπε την ασφαλέστερη διαχείριση των κινδύνων από κακοπληρωτές. Αλλά στην πράξη, όταν άρχισαν να σκάνε τα κανόνια στην αγορά στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ, αποδείχθηκε ότι υπήρχε διπλό πρόβλημα.
Πρώτο, η αβεβαιότητα για το ποιος έχει στα χέρια του τα προβληματικά δάνεια μετατράπηκε σε αυτογκόλ γιατί οι τράπεζες δεν ήξεραν ποιος είναι φερέγγυος πελάτης και ποιος όχι. Έτσι έπαψαν να δανείζουν σε όλους, η διατραπεζική αγορά στέγνωσε και οι πιέσεις για οικονομική ύφεση γενικεύτηκαν και απλώθηκαν πιο γρήγορα.
Δεύτερο, οι Κεντρικές Τράπεζες έχασαν ορισμένα παραδοσιακά εργαλεία με τα οποία μπορούσαν να εποπτεύουν και να βοηθούν το τραπεζικό σύστημα. Τα δάνεια που περνούσαν στα χέρια των (Special Investment Vehicles - SIV) έπαψαν να υπάρχουν στα βιβλία των τραπεζών και έτσι ο λόγος αποθεματικών προς δάνεια με τον οποίο οι Κεντρικές Τράπεζες παρακολουθούσαν το ρυθμό πιστωτικής επέκτασης έχασε το νόημα του. Το ίδιο ισχύει με το λόγο κεφαλαίων προς δάνεια.

Όσο κι αν οι Κεντρικοί Τραπεζίτες προσπάθησαν να εκσυγχρονίσουν τον έλεγχο τους επιβάλλοντας τον κανονισμό Βασιλεία ΙΙ (από την πόλη της Ελβετίας όπου υιοθετήθηκε ο νέος κανονισμός), στην πράξη το «παρατραπεζικό σύστημα» με τις SIV, τα Hedge Funds και τα ειδικά ομόλογα ήταν μια επέκταση του τραπεζικού συστήματος έξω από τον έλεγχο των Κεντρικών Τραπεζών έτσι όπως είχε διαμορφωθεί μετά το Κραχ του 1929.
Κέινς ή Μαρξ

Σήμερα μας λένε πως ακόμα κι αν χρειαστεί μια μεγάλη επιχείρηση διάσωσης του τραπεζικού συστήματος το κόστος θα είναι ένα μικρό ποσοστό του ΑΕΠ των ΗΠΑ και μια μικρή επιβάρυνση για τον προϋπολογισμό τους. Τώρα όμως η παρέμβαση στις ΗΠΑ υπολογίζεται να φτάσει τα 3 τρισ. δολ.

Δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες ότι τάχα αυτά ήταν προβλήματα του παρελθόντος και τώρα μπορούμε να ανακαλύψουμε ξανά τον Κέϊνς. Η σημερινή οικονομική κρίση ξαναφέρνει με πολύ γρήγορους ρυθμούς στην επιφάνεια τα παλιά προβλήματα της δημοσιονομικής κρίσης.

Παρά το γεγονός ότι σήμερα οι βασικές χώρες της Ε.Ε έχουν κοινό νόμισμα το ευρώ, το κόστος του κρατικού δανεισμού για χώρες με υπερχρεωμένους προϋπολογισμούς εκτοξεύεται προς τα πάνω. To στόρι της Ελλάδας-Subprime και του ευρωομόλογου είναι χαρακτηριστική.

Η Ιστορία, πάντως, δείχνει ότι η κεϊνσιανή πολιτική δεν μπόρεσε να δώσει λύση στην κρίση του στασιμοπληθωρισμού του 1970 αφήνοντας πεδίο δράσης στο μονεταρισμό...

Πλέον η επιστροφή στον Μαρξ ίσως να έχει προτεραιότητα απέναντι στην επιστροφή στον Κέϊνς, στήνοντας τις προοπτικές των εναλλακτικών λύσεων με τα πόδια κάτω και το κεφάλι πάνω -κι όχι το ανάποδο...

Κώστας Σαρρής, ksarris@pegaus.gr

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336

http://img4.imageshack.us/img4/5884/170209jokeqp4.jpg

Ενδείξεις κοινωνικής αναταραχής μετά το κύμα απολύσεων στην Κίνα

Η Κίνα πρέπει να λάβει μέτρα για να προφυλαχθεί από τις «εχθρικές δυνάμεις» εντός και εκτός της χώρας, οι οποίες απεργάζονται τη δημιουργία προβλημάτων στις μάζες των πρόσφατα άνεργων, δήλωσε σήμερα ο Σουν Τσουνλάν, αντιπρόεδρος της Πανκινεζικής Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, στην οποία μετέχουν κρατικά συνδικάτα.

Η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος στο Πεκίνο έχει εκδώσει επανειλημμένες προειδοποιήσεις ότι τα πλήθη των άνεργων αγροτών που έχουν συσσωρευθεί σε περιοχές οι οποίες αποτελούν κέντρα εξαγωγής κινεζικών προϊόντων, αγωνίζονται να επιβιώσουν και μπορεί να αποτελέσουν απειλή για την κοινωνική σταθερότητα της χώρας.

Οι συγκρούσεις ανάμεσα στην αστυνομία και τους απλήρωτους εργαζόμενους, οι οποίοι ξαφνικά έμειναν άνεργοι μετά το κλείσιμο των εργοστασίων έχουν αυξηθεί σε όλη τη χώρα τους τελευταίους μήνες. Ωστόσο η κυβέρνηση απαγορεύει τα ανεξάρτητα εργατικά συνδικάτα, στερώντας στους εργαζόμενους ένα σημαντικό κανάλι για την επίλυση των διαφορών.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Beijing News, κατά τη διάρκεια τηλεδιάσκεψης με άλλα ανώτατα στελέχη των συνδικάτων, o Σουν είπε ότι ειδικές αστυνομικές δυνάμεις έχουν σπεύσει σε όλες τις περιοχές της χώρας για να «κατανοήσουν την κατάσταση με την περιφερειακή κοινωνική σταθερότητα».

Σύμφωνα με τον Σουν, οι αρχές πρέπει να λάβουν μέτρα εναντίον «των εχθρικών δυνάμεων μέσα και έξω από την Κίνα που χρησιμοποιούν τα προβλήματα κάποιων επιχειρήσεων για να διεισδύσουν και να δημιουργήσουν προβλήματα σε μετανάστες εργαζόμενους από αγροτικές περιοχές». Όχι μόνο δεν παραδέχονται όχι με τις πολιτικές τους αναγκάζουν οι ίδιοι τον κόσμο να βγει στο δρόμο για να διεκδικήσει τα δικαιώματά του, αλλά τα ρίχνουν -όπως πάντα- σε "σκοτεινούς και αόρατους κύκλους" που θέλουν "το κακό της χώρας"...

Ομάδες για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων έχουν κατηγορήσει τα στελέχη των συνδικάτων ότι παραβλέπουν τις παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας για να βοηθήσουν τα εργοστάσια να επιβιώσουν στις δύσκολες συνθήκες της οικονομικής κρίσης.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_18/02/2009_267902

Καζάνι έτοιμο να εκραγεί η γαλλική κοινωνία
Εκρήξεις βίας από τη λαϊκή μάζα, παρόμοιες με αυτές που σημειώθηκαν στην Ελλάδα τον περασμένο Δεκέμβριο, κινδυνεύει να αντιμετωπίσει η Γαλλία και αρκετές ακόμη ευρωπαϊκές χώρες εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, επισήμανε χθες ο στενός συνεργάτης του Γάλλου προέδρου, Ανρί Γκενό.

Η συνέντευξή του στην εφημερίδα Le Monde, προηγήθηκε των σημερινών προγραμματισμένων επαφών του Σαρκοζί με τους κοινωνικούς εταίρους και έγινε τη στιγμή που η Γουαδελούπη -μέρος της γαλλικής επικράτειας- βρισκόταν στα πρόθυρα «κοινωνικής εξέγερσης» λόγω του αυξανόμενου κόστους ζωής.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12337&subid=2&tag=12732&pubid=5619120

Το ενδεχόμενο σύνταξης σχεδίου ενίσχυσης των χωρών- μελών της ευρωζώνης επεξεργάζονται από κοινού Γαλλία και Γερμανία, εγκαταλείποντας το αρχικό σχέδιο για ενίσχυση του τραπεζικού κλάδου των εν λόγω χωρών.
Πιο συγκεκριμένα, ο Νικολά Σαρκοζύ και η Αγγέλα Μέρκελ επεξεργάζονται ένα σχέδιο που θα βοηθήσει τις χώρες να μειώσουν τα ελλείμματα τους, τα οποία αποτρέπουν τους επενδυτές να τοποθετηθούν σε κρατικά ομόλογα. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αναλυτές πιστεύουν ότι μια τέτοια κίνηση της Γαλλία και της Γερμανίας, θα «αναιρέσει» τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζα

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=201187

Η Ελλάδα ψάχνει να πουλήσει χρέος σε ΗΠΑ και Ασία!
http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=201110

Προβληματίζει η ευέλικτη μορφή απασχόλησης

Στη κόψη του ξυραφιού βρίσκονται τουλάχιστον 330.000 εργαζόμενοι, στην χώρα μας, που απασχολούνται στις λεγόμενες ευέλικτες μορφές απασχόλησης.

Αυτή η κατηγορία εργαζομένων ζει με τον φόβο της απόλυσης, και δέχονται σχεδόν τα πάντα ακόμη και παραβίαση των δικαιωμάτων τους.

Δεκάδες γραφεία ευρέσεως εργασίας ή ενοικίασης εργαζομένων δρουν ανεξέλεγκτα, ενώ λειτουργούν χωρίς άδεια και πιστοποίηση.

Τα γραφεία αυτά απαιτούν έως και 20% χαράτσι από τους εργαζόμενους για να τους βρουν δουλειά και στη συνέχεια εάν και υπάρχει συμφωνία για 8ωρη εργασία το ωράριο φθάνει τις 10 και τις 12 ώρες καθημερινά χωρίς βέβαια να πληρώνονται υπερωριακά.

http://www.euro2day.gr/news/highlights/121/articles/460937/

http://www.tvxs.gr/images/stories_photos/05559_0902181459.jpg

Αυτοοργανώνονται οι πολίτες των ΗΠΑ σε κινήματα αντίστασης κατά των εξώσεων

Ευρείας κλίμακα καμπάνια αντίστασης φαίνεται να έχει ξεκινήσει στην πολιτεία της Νέας Υόρκης αλλά και άλλες αμερικανικές πόλεις, κατά των κατασχέσεων και εξώσεων που απειλούν δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά. Ιδιοκτήτες σπιτιών, επικεφαλής κοινοτήτων και νομικοί στηρίζουν οικογένειες που αρνούνται να υπακούσουν τις εντολές εκκένωσης του σπιτιού τους.

Η κοινοτική οργάνωση Acorn αποκάλυψε την καμπάνια με μια δυναμική συγκέντρωση την περασμένη Παρασκευή σε μια εκκλησία της Νέας Υόρκης, ενώ σκοπεύει να την προβάλει σε παρόμοιες συνάξεις σε άλλες 22 πόλεις μέσα στις επόμενες εβδομάδες.

Σκοπός είναι μέσα από τηλεφωνικές κλήσεις, μηνύματα από κινητά και ηλεκτρονική αλληλογραφία να έρθουν σε επαφή όσες οικογένειες που αντιμετωπίζουν έξωση με εθελοντές που θα σταθούν στο πλάι τους όταν φτάσουν οι Αρχές για την εκτέλεση της απόφασης, ακόμα κι αν αυτό ενέχει τον κίνδυνο της σύλληψής υους.

«Θέλετε να μας βάλετε όλους στη φυλακή; Πολύ καλά. Αφήστε τον κόσμο να δει πώς η κυβέρνηση υπήρξε ανεπαρκής. Οι πολιτικοί βοήθησαν τις τράπεζες αλλά δεν βοήθησαν οικογένειες όπως έπρεπε, και τώρα αυτές οι οικογένειες λένε φτάνει πια» δήλωσε η υπεύθυνη οργανώτρια της Acorn, Bertha Lewis.

Στην αρχή της κρίσης των κατασχέσεων πολλοί σκέφτηκαν ότι ευθυνόταν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες γι’ αυτό που τους συνέβαινε, αφού επέλεξαν να «ανοιχτούν» περισσότερο από όσο τους επέτρεπε η οικονομική τους κατάσταση. Όμως, καθώς η κρίση απλώθηκε σε ολόκληρη τη χώρα, συντρίβοντας ακόμα και ισχυρές μεσοαστικές κοινότητες, η ευθύνη μετατοπίστηκε σταδιακά στις οικονομικές εταιρείες που παρείχαν αμφισβητήσιμα δάνεια και που δέχτηκαν δισεκατομμύρια δολάρια ομοσπονδιακής βοήθειας για να αποφύγουν την κατάρρευση.

Τους τελευταίους μήνες αναπτύχθηκε ένα κίνημα αντίστασης ανάμεσα σε Αμερικανούς που θεωρούν ότι αφέθηκαν να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση μόνοι τους – και η καμπάνια της Acorn αποτελεί μια οργανωμένη έκφραση αυτής της πικρής απογοήτευσης, δήλωσε η Bertha Lewis. Αντί να μαζεύουν ήσυχα τα υπάρχοντά τους και να παραδίδουν τα σπίτια τους στις τράπεζες, οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν να αντισταθούν.

Στις 9 Φεβρουαρίου ένας άντρας έγραφε στην οροφή του σπιτιού του, σε ένα προάστιο του Λος Άντζελες: «Θέλω να ακουστώ». Στη συνέχεια, ο άντρας ταμπουρώθηκε στο σπίτι του όταν έφτασαν οι αστυνόμοι για να φροντίσουν για την έξωση μέχρι που λίγες ώρες αργότερα παραδόθηκε. Τον περασμένο Οκτώβρη μια γυναίκα αλυσοδέθηκε στην βεράντα του σπιτιού της όταν η τράπεζα στην οποία είχε υποθηκευμένο το σπίτι αρνήθηκε να διαπραγματευθεί τους όρους. Η γυναίκα παραμένει σπίτι της αλλά έλαβε και δεύτερη ειδοποίηση έξωσης.

Τον περασμένο χρόνο στη Βοστώνη ακτιβιστές και γείτονες έφτιαξαν μια ανθρώπινη αλυσίδα γύρω από ένα κτίριο από το οποίο οι αρχές σκόπευαν να διώξουν τους ένοικους.

Πλέον ακόμα και αξιωματούχοι της αστυνομίας στην αμερικανική επαρχία παίρνουν το μέρος των πολιτών. Στην επαρχία Wayne του Μίτσιγκαν ο Σερίφης Warren Evans ανέστειλε όλες τις εξώσεις από τις 2 Φεβρουαρίου, έως ότου η κυβέρνηση θεσπίσει μέτρα στήριξης των ιδιοκτητών σπιτιών που αντιμετωπίζουν έξωση.

Στην επαρχία Cook του Ιλινόις, που περιλαμβάνει και το Σικάγο, ο Σερίφης Thomas Dart διέταξε ένα δικηγόρο να επανεξετάσει όλες τις εντολές έξωσης για να προστατεύσει πολίτες που εξακολουθούσαν να πληρώνουν ενοίκιο, ενώ οι τράπεζες είχαν ήδη περιλάβει στην ιδιοκτησία τους τα κτίρια. Στην επαρχία Butler του Οχάιο, ο Σερίφης Richard Jones διέταξε τους άντρες του να μην προχωρούν σε εξώσεις ανθρώπων που δεν έχουν πού να πάνε. «Εδώ κάνει πολύ κρύο το χειμώνα και δεν θα καταδικάσω εγώ σε θάνατο τους ανθρώπους επειδή δεν πλήρωσαν τα χρέη τους. Είναι κι αυτοί ανθρώπινα όντα, υπεύθυνοι άνθρωποι της μεσαίας τάξης που τους έλαχε κακοτυχία και δεν μπορώ εγώ να τους πετάξω στους δρόμους», δήλωσε ο Σερίφης Jones σε συνέντευξη.

Στις πόλεις με τα υψηλότερα ποσοστά εξώσεων, όπως είναι η Καλιφόρνια, η Βοστώνη, το Χιούστον κ.α., η οργάνωση Acorn δημιουργεί δίκτυα για την ειδοποίηση των γειτόνων όταν πρόκειται να γίνει έξωση. Κάποιοι εθελοντές συγκεντρώνουν φίλους και συγγενείς στο σπίτι που πρόκειται να γίνει η έξωση ενώ άλλοι είναι υπεύθυνοι για την ενημέρωση των μέσων επικοινωνίας. Οι οργανωτές επίσης στρατολογούν δικηγόρους που προτίθενται να υπερασπιστούν δωρεάν όσους συλλαμβάνονται.

http://www.tvxs.gr/v5559

http://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/metafiles/64afrx0lj.jpg

Δούλευαν για ένα ξεροκόμματο και τώρα ξεγελούν την πείνα τους με λίγο ψωμί οι Κινέζοι εργάτες που έχουν στήσει πρόχειρα καταλύματα έξω από την πρεσβεία της χώρας τους στο Βουκουρέστι, περιμένοντας βοήθεια για να επιστρέψουν στην πατρίδα. Βρέθηκαν επί ξύλου κρεμάμενοι, όταν οι ρουμανικές κατασκευαστικές που τους απασχολούσαν, δήλωσαν αδυναμία πληρωμών.

http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/02/18/1630937.htm

Bring back the guillotine… for bankers

The crass behaviour of Britain's financial aristocracy rivals the last of the Bourbons. Marie Antoinette famously patronised the Parisian mob with her 'let them eat cake', while dining in luxury in the Tuileries.

The City bankers who ruined their banks but have been kept in employment by the taxpayer now demand we pay them their bonuses to maintain the aristocratic lifestyle to which they have become accustomed. They know no shame and take no blame. They are lucky the British have no guillotines in stock. Ούτε στη Γαλλία είχαν. Δεν υπήρχε καν η γκιλοτίνα ως εφεύρεση. Όταν όμως συνειδητοποίησαν τι γινόταν, και τιέπρεπε να γίνει, τότε...η έλλειψη γκιλοτινων δεν τους σταμάτησε, την έφτιαξαν και αυτή.

http://www.thisismoney.co.uk/news/article.html?in_article_id=473744&in_page_id=2

Η Ουκρανία στο χείλος της καταστροφής
http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/194/articles/458324/ArticleFTgr.aspx

«Der Schweiz droht der Bankrott»

Η πτωχευση απειλει την Ελβετια

Schweizer Banken haben Milliardenkredite nach Osteuropa vergeben – nun können die Kunden die Gelder nicht zurückzahlen. Der Schweiz drohe das Schicksal Islands, sagt Wirtschaftsexperte Artur P. Schmidt.

Οι Ελβετικες τραπεζες εδωσαν δις εκατομμύρια δανεια στην Ανατολικη Ευρωπη – μονο που δεν μπορουν οι πελατες να ξεπληρωσουν τα λεφτα.Την Ελβετια απειλει η μοιρα της Ισλανδιας λεει ο ειδικος της οικονομιας .....

http://www.bernerzeitung.ch/wirtschaft/konjunktur/Der-Schweiz-dr

Korea Fails to Meet Target in Bond Sale for 2nd Month
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=newsarchive&sid=aywHbgKc9Wg8

Οικονομική Χιροσίμα
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=99992564

«Αν δεν σωθεί η οικονομία της Α. Ευρώπης, θα καταρρεύσει o πλανήτης»...
http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=200736

Ερωτηματικά ακόμη και για τις αξιολογήσεις ΑΑΑ
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/02/16/1629714.htm

GM και Chrysler: Ζητούν άλλα 35 δισ.$ και 50.000 απολύσεις Τι, μόνο αυτά? Να τους δώσουμε και τίποτα άλλο ρε παιδιά, όχι τόσα "λίγα", "μη μας πούμε και τσιγγούνηδες"...
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4502772

Παρτ-τάιμ και ανασφάλιστοι πάνω από 1 εκατ. εργαζόμενοι Ας δώσουν και τα λεφτά που (δεν) έχουν στα "πακέτα διάσωσης" των τραπεζιτών και των βιομηχάνων...Αυτό είναι (εν ολίγοις) το σχέδιο "σωτηρίας" (ποιων?) που εφαρμόζουν οι κυβερνώντες αν΄ατον κόσμο...
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4502618&ct=3

«Καμπανάκι» για 3,5 εκ. απολύσεις στην ΕΕ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8777&pubid=2480842

ΤΟ ΣΩΜΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΕΝ ΑΝΕΦΕΡΕ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΓΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ (2007-2008)
«Μαύροι» στη ζωή και στη δουλειά Μα γιατί παραξενεύεται η εφημερίδα? Αφού είναι γνωστό πως οι εργαζόμενοι "καλοπερνούν", ειδικά οι μετανάστες εργαζόμενοι. Οι εργοδότες είναι "φιλαράκια μας" και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, γιατί η επιθεώρηση εργασίας (που τόσο "σοβαρούς" ελέγχους κάνει) να βρει κάτι στραβό? Αφού "όλα πάνε καλά"...
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=94865972

http://news.kathimerini.gr/kathnews/photos/18-02-09/18-02-09_303813_1.gif

O επιχειρηματίας Σερ Αλεν Στάνφορντ χαιρετά τα πλήθη, κατά τη διάρκεια αγώνα κρίκετ στο Λονδίνο. Σε λίγο καιρό ενδέχεται να χαιρετά δεσμοφύλακες, καθώς οι αμερικανικές αρχές κατέθεσαν αγωγή εναντίον του για «μαζική και συνεχιζόμενη απάτη», η οποία αφορά την πώληση επενδυτικών πιστοποιητικών αξίας 8 δισ. δολ. σε ανυποψίαστους επενδυτές. H εταιρεία του, Stanford Group, παραπλάνησε τους επενδυτές υποσχόμενη «ασφαλείς» αποδόσεις ύψους τουλάχιστον 10%. Eπίσης, ο Στάνφορντ απέκρυψε την έκθεση που είχε η εταιρεία του στην «πυραμίδα» του Mπέρναρντ Mέιντοφ, ο οποίος κατηγορείται για επενδυτικές απάτες.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_18/02/2009_303813

Χρόνια πολλά...

... Δαρβίνε! Διακόσια χρόνια και ζεις ακόμα... Όμως, είτε πριν είτε ύστερα από σένα, πάντα ξέραμε πως η φύση μπορεί να γίνει το ίδιο εύκολα κόλαση όσο και παράδεισος (με ή χωρίς θεούς). Ο άνθρωπος πάντα πίστευε εκείνο που ήθελε να πιστέψει. Όμως σε αδικούν αφάνταστα εκείνοι που σήμερα επικαλούνται το όνομά σου για να συνοψίσουν τις ιδέες σου μόνο σε αυτό: το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό.

Η ιδέα...

... πως τα πλάσματα της φύσης άλλο δεν κάνουν από το να πολεμούν μεταξύ τους, να τρέφονται και να αναπαράγονται έχει επικρατήσει. Αυτός ο πρωτόγονος ανταγωνισμός θεωρείται σήμερα η μοναδική δύναμη που ωθεί την εξέλιξη των ειδών. Ο νόμος της ζούγκλας δεν αφήνει περιθώρια για συνεννόηση και συνεργασία. Όλοι έχουμε ακούσει για τον Δαρβίνο. Αλλά ελάχιστοι για τον Κροπότκιν (φωτό). Αυτός ο Ρώσος ευγενής και γεωγράφος, όπως γράφει το καναδικό περιοδικό «Κόμον Γκράουντ», συνέβαλε σημαντικά στην εξελικτική θεωρία και την κοινωνική κριτική. Το 1902 συγκέντρωσε τις ιδέες του στο βιβλίο «Αλληλοβοήθεια», που χάθηκε μέσα στη μαύρη τρύπα της δυτικής μνήμης. Οι ιδέες του όμως για τον συνεργατικό χαρακτήρα της ζωής επιβεβαιώνονται επιστημονικά τα τελευταία χρόνια. Στις εξερευνήσεις του στις ρωσικές στέπες συνέλαβε την ιδέα πως η κινητήρια δύναμη της εξέλιξης δεν είναι μόνο ο ανταγωνισμός αλλά και η συνεργασία των ειδών για να επιζήσουν σε δύσκολες συνθήκες. Όπως γράφει σήμερα στο περιοδικό «Ντισκάβερ» η Μπέτσι Ντάιερ, βιολόγος στο Κολέγιο Γουίτον της Μασαχουσέτης, «η συμβίωση είναι ο κανόνας μάλλον παρά η εξαίρεση και πάντα οι οργανισμοί συνδέονται με άλλους οργανισμούς».

Με τη φιλοσοφία...

... του κοινωνικού δαρβινισμού, οι καλοθρεμμένες τάξεις φρόντισαν να βολευτούν με την ιδέα πως η κορύφωση της εξέλιξης είναι αυτές και πως η φτώχεια είναι μια ατυχής μεν αλλά αναπόφευκτη συνέπεια ενός γενικότερου νόμου της φύσης, σύμφωνα με τον οποίο οι αδύναμοι υποσκελίζονται από τους δυνατούς. Έτσι δικαιολόγησαν την εκμετάλλευση και την αρπαγή. Γράφει ο Κροπότκιν στο βιβλίο του «Αλληλοβοήθεια»: «Έφτασαν να θεωρήσουν τον κόσμο σαν μια ασίγαστη πάλη στερημένων ατόμων που διψούσαν ο ένας για το αίμα του άλλου. Κι έγραψαν τις πολεμικές ιαχές τους σαν να ήταν η τελευταία λέξη της σύγχρονης βιολογίας. Εξιδανίκευσαν την ελεεινή τους πάλη για προσωπικά οφέλη στα ύψη μιας βιολογικής αρχής, σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος είναι αναγκασμένος να υποκύπτει σε έναν κόσμο που είναι βασισμένος στην αμοιβαία εξόντωση».

Η κριτική...

... του Κροπότκιν παραμένει σήμερα ζωντανή όσο ποτέ άλλοτε, καθώς ακούμε εκείνους που με τον αχαλίνωτο ανταγωνισμό τους οδήγησαν τον κόσμο μας σε αυτό το χάλι να ζητούν να δικαιολογήσουν όλες τις καταχρήσεις τους (στην οικονομία και στην πολιτική) σαν να μην είναι παρά ατυχείς παρεκβάσεις από την αέναη πορεία του ανθρώπου προς την πρόοδο. Όλοι αναζητούμε μια θέση στον ήλιο. Όμως δεν την επιδιώκουμε όλοι σπρώχνοντας τους άλλους στο σκοτάδι.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4502611&ct=2

ciaoant1

20-02-09, 20:24

Η FED ΦΑΛΙΡΗΣΕ !!!!!!!
The Insolvency of the Fed (http://mises.org/story/3281)
πολυ ενδιαφερον κειμενο για την ανατροπη του ισολογισμου της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ που σύντομα εάν εφαρμοσθούν οι βασικές αρχές της λογιστικής θα πρέπει να φαλιρήσει !!!!!
ΠΩΣ ΤΗΝ ΕΙΠΑΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΚΑΤΑΝΟΜΑΣΤΗ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΠΛΗΘ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΣΕ ΙΣΜΟΣ?

http://sortakias.blogspot.com/2009/02/fed.html

Roubini: Κάποια μεγάλη τράπεζα πρόκειται να καταρρεύσει

Χωρίς να προσδιορίσει ποια θα είναι αυτή, ο καθηγητής Nouriel Roubini έγραψε σήμερα στην προσωπική ιστοσελίδα του ότι κάποια από τις τράπεζες που έχουν λάβει κυβερνητική βοήθεια θα καταρρεύσει το επόμενο διάστημα.

«Η διαδικασία της κρατικοποίησης των ζημιών των ιδιωτικών επιχειρήσεων έχει ήδη απαλλάξει από πολλά χρέη τις λογιστικές καταστάσεις μια από τις ηγέτιδες τράπεζες της οικονομίας των ΗΠΑ», έγραψε χαρακτηριστικά. Ωστόσο, πρόσθεσε, σε περίπτωση που οι προσπάθειες της κυβέρνησης δεν συνεχιστούν με τον ίδιο ρυθμό, τότε είναι εξαιρετικά πιθανό να καταρρεύσει.

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=201413

Hypo Real Estate erschreckt Berlin: Eine Billion verliehen

Η HRE τρομαζει το Βερολινο:Eνα ΤΡΙΣ δανεικα

Der angeschlagene Immobilienfinanzierer Hypo Real Estate bedroht den Finanzmarkt weit stärker als bisher vermutet. Mehrere Finanzexperten des Bundestages bestätigten am Mittwoch, dass der Münchener Finanzkonzern Kredit- und Derivatgeschäfte in Höhe von einer Billion Euro abgeschlossen hat.

Η κλονισμενη στεγαστικη τραπεζα Hypo Real Estate απειλει την χρηματαγορα πολυ δυνατοτερα απο οτι υπολογιζονταν μεχρι τωρα.Πολλοι οικονομικοι αναλυτες της Ομοσπονδιακης Βουλης επιβεβαιωσαν την Τεταρτη οτι ο χρηματοπιστωτικος ομιλος του Μοναχου εχει “κλεισμενα” σε δανεια ( σε παρατραπεζες SIV`S) και στα στοιχηματα/παραγωγα ενα ΤΡΙΣ ευρω.

Eine Insolvenz des Geldhauses hätte „unabsehbare Folgen“ für die gesamte deutsche Volkswirtschaft, heißt es in Parlamentskreisen.

Μια πτωχευση της τραπεζας θα ειχε “απροβλεπτες συνεπειες” για ολοκληρη την Γερμανικη οικονομια λενε κοινοβουλευτικοι κυκλοι.

Πηγη η μεγαλυτερη τοπικη εφημεριδα του Αννοβερου

http://www.haz.de/Nachrichten/Politik/Deutschland-Welt/Hypo-Rea

Hypo Real Estate: 600 Milliarden Euro Kredite außerhalb der Bilanz

Hypo Real Estate:600 Δις Ευρω δανεια εκτος ισολογισμου

http://diepresse.com/home/wirtschaft/finanzkrise/454231/ind

HRX - Da kömmt noch (viel) mehr!

Die Medien sprechen von rund 35Mrd Euro, die jetzt aufgewendet werden müssten, um den Geschäftsbetrieb der Hypo Real Estate (HRX) kurzfristig aufrechterhalten zu können. Wir jedoch wagen einen kurzen Blick in die hinteren Seiten des jüngsten Quartalsberichts der HRX, um uns zu vergewissern, dass da noch ganz andere Summen als Risiko im Raum stehen: kurzfristig mindestens 184Mrd Euro!

Κατι μαυροψυχοι ιθαγενεις γραφουν οτι συμφωνα με τον ισολογισμο του δευτερου τριμηνου 2008 το μαγαζι χρειαζεται αμμεσα τουλαχιστον 184 δις!

http://www.weissgarnix.de/?p=532&print=1

«Καρφώνει» για να σωθεί

Tέλος εποχής για το διαβόητο τραπεζικό απόρρητο της Eλβετίας αποτελεί ο εξώδικος συμβιβασμός στον οποίο κατέληξε η UBS, η μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας, με την αμερικανική Δικαιοσύνη. Η ελβετική τράπεζα δέχθηκε να αποκαλύψει τα ονόματα πελατών της οι οποίοι θεωρούνται ύποπτοι για φοροδιαφυγή από τις αμερικανικές αρχές. Η UBS παραδέχθηκε ότι βοήθησε χιλιάδες πελάτες της να φοροδιαφύγουν και συμφώνησε να πληρώσει το ποσό των 780 εκατ. δολαρίων για να εξασφαλίσει εξώδικο συμβιβασμό με την αμερικανική Δικαιοσύνη. Tίποτα πλέον δεν απαγορεύει στις κυβερνήσεις ευρωπαϊκών κρατών να απαιτήσουν ακριβώς το ίδιο από τις ελβετικές τράπεζες.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_20/02/2009_304127

Από τις σχέσεις με τον ναζισμό ως τα τοξικά ομόλογα
Η ιστορία της Union Βank of Switzerland θα μπορούσε να είναι ένα μεγάλο μυθιστόρημα για το τραπεζικό σύστημα
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=256014&ct=2

Μέρκελ: Θα ενισχύσουμε και το ΔΝΤ αν χρειαστεί Ποιος πληρώνει είπαμε για όλα αυτά? Α ναι, "τα κορόιδα"...
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/461936/ArticleNewsWorld.aspx

Οι τραπεζικοί υπάλληλοι στην Ιρλανδία δέχονται απειλές από πελάτες που φτάνουν στο σημείο ακόμη και να τους... φτύνουν, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο την οργή τους για τα σκάνδαλα στον τραπεζικό τομέα.

Το συνδικάτο IBOA που εκπροσωπεί περισσότερους από 20.000 εργαζομένους υποστηρίζει ότι οι υπάλληλοι των τραπεζών αντιμετωπίζουν ολοένα και περισσότερες απειλές όχι μόνο στον εργασιακό τους χώρο αλλά ακόμη και στις κοινωνικές συναναστροφές τους.

«Πολλά από τα μέλη μας λένε ότι διστάζουν να βγουν έξω τα βράδια ή να δηλώσουν ότι είναι τραπεζοϋπάλληλοι», είπε ο γενικός γραμματέας της IBOA, Λάρι Μπρόντερικ, μιλώντας στη δημόσια τηλεόραση RTE.

Η αύξηση των σκανδάλων και τα κυβερνητικά σχέδια για επένδυση δισεκατομμυρίων ευρώ προκειμένου να εξυγιανθεί ο τομέας έχουν προκαλέσει δυσαρέσκεια στους Ιρλανδούς, πολλοί από τους οποίους παλεύουν να αποπληρώσουν μεγάλα δάνεια εν μέσω ύφεσης και με τις τιμές των ακινήτων να πέφτουν.

Η Τζέσι Ντόχερτι της τράπεζας Allied Irish Banks είπε ότι η συμπεριφορά ορισμένων πελατών είναι πολύ ανησυχητική. «Οι απλοί υπάλληλοι περνούν δύσκολες ώρες καθώς δέχονται τις επιθέσεις των πελατών στις τράπεζες», είπε. Είναι σαφώς θετικό το ότι ο λαός έχει αρχίσει να καταλαβαίνει τον αντιλαικό ρόλο των τραπεζών, ωστόσο θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι με το να φτύνει τους τραπεζουπάλληλους δεν προχωρά προς τα εμπρός η κατάσταση για το λαό.
Κινητοποιήσεις χρειάζονται, όχι όμως με τη μορφή...φτυσίματος τν υπαλλήλων, αλλά με σοβαρές και οργανωμένες κινητοποιήσεις εναντίον των τραπεζιτών και των πολιτικών που του χαρίζουν αμύθητα ποσά εις βάρος μας.

Στις αρχές της εβδομάδας ένας άνδρας είχε εκτοξεύσει αυγά εναντίον ενός υποκαταστήματος της Allied Irish Banks στην πόλη Κορκ.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_19/02/2009_268203

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f2/War_of_wealth_bank_run_poster.jpg/300px-War_of_wealth_bank_run_poster.jpg

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b4/Northern_Rock_Queue.jpg/300px-Northern_Rock_Queue.jpg

Ουρές έξω από τα υποκαταστήματα της Stanford

Από την πόλη του Μεξικού έως το Καράκας, εκατοντάδες καταθέτες σχηματίζουν ουρές έξω από τις τράπεζες του ομίλου Stanford για να πάρουν τα χρήματά τους μετά τις κατηγορίες απάτης ύψους 8 δισ. δολαρίων που απαγγέλθηκαν στον Τεξανό δισεκατομμυριούχο.

Οι ρυθμιστικές αρχές δηλώνουν ότι δεν γνωρίζουν πού βρίσκεται ο Στάνφορντ.

http://www.naftemporiki.gr/video/video.asp?id=11138

''Κατά 10% υψηλότερα οι αθετήσεις πιστωτικών καρτών''
http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=201392

Μετά το Ρέικιαβικ η Ρίγα
«Κατέρρευσε» η κυβέρνηση της Λετονίας στη δίνη της διεθνούς οικονομικής κρίσης
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=988571&lngDtrID=245

Εξέγερση στην Γουαδελούπη.

http://img410.imageshack.us/img410/1568/assetslarget4202515187tkf6.jpg

http://www.dailymotion.com/video/x8es15_guadeloupe-greve-le-17-02-2009_news
http://www.dailymotion.com/video/k6RXzAzUlVkplRXmsl

update 19/2: Εκατοντάδες αστυνομικούς ως ενισχύσεις στη Γουαδελούπη, στην Καραϊβική, όπου οι απεργιακές κινητοποιήσεις και οι διαδηλώσεις για το δραματικά αυξανόμενο κόστος ζωής κλιμακώθηκαν σε αιματηρές ταραχές, αποφάσισε χθες Τετάρτη να στείλει κατεπειγόντως η γαλλική Κυβέρνηση. (ΑΠΕ - ΜΠΕ)

Η Γουαδελούπη, ένα υπερπόντιο διαμέρισμα της Γαλλίας και τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει παραλύσει εδώ και ένα μήνα από μια γενική απεργία. Αιτία των πολυήμερων, μαζικών και μαχητικών απεργιακών κινητοποιήσεων είναι η αύξηση των τιμών και η άνιση διανομή του πλούτου . Τις τελευταίες ημέρες οι ταραχές επεκτάθηκαν και στις γειτονικές νήσους Μαρτινίκα και Αντίλες ενώ εκφράζονται φόβοι ότι οι διαμαρτυρίες μπορεί να πυροδοτήσουν ανάλογες κινητοποιήσεις και στην ηπειρωτική Γαλλία.

«Η Γουαδελούπη είναι δική μας, δεν ανήκει σ’ αυτούς (τους λευκούς)», είναι ένα από τα συνθήματα που ακούγονται αυτές τις ημέρες στη νήσο, καθώς οι απεργοί στήνουν οδοφράγματα και αξιώνουν βελτιωμένο επίπεδο διαβίωσης, συγκρίνοντας την κακή οικονομική τους κατάσταση με αυτήν της ισχυρής λευκής μειοψηφίας. Σύμφωνα με δηλώσεις κυβερνητικού αξιωματούχου, η αστυνομία έκανε χρήση δακρυγόνων και συνέλαβε περίπου 50 άτομα, αφού δέχθηκε επίθεση με πέτρες την ώρα που προσπαθούσε να διαλύσει τα οδοφράγματα. Το αεροδρόμιο της Γουαδελούπης έκλεισε, χθες, αφού λεηλατήθηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας και οι υπάλληλοι δεν έκαναν την εμφάνισή τους το πρωί. Συμμορίες λεηλάτησαν επίσης καταστήματα, έσπασαν βιτρίνες, πυρπόλησαν αυτοκίνητα και τουλάχιστον δύο μαγαζιά.

Το LKP, μια συμμαχία συνδικάτων και αριστερών οργανώσεων, που κήρυξε την απεργία στη Γουαδελούπη τον Ιανουάριο, ζητάει από το κράτος και τους εργοδότες να καταβάλουν μεγαλύτερη προσπάθεια προκειμένου να βοηθήσουν τους γηγενείς να αντιμετωπίσουν την αύξηση των τιμών. Ανάλογη απεργία, με ανάλογα αιτήματα, ξεκίνησε προ δεκαημέρου στη Μαρτινίκη. Σε αμφότερες τις νήσους, η οικονομία ελέγχεται από τη λευκή μειοψηφία, τους απογόνους των αποικιοκρατών του 17ου και του 18ου αιώνα. «Μια κλίκα κρατάει την οικονομική εξουσία και κάνει κατάχρηση», όπως το έθεσε η Κριστιάν Τομπιρά, βουλευτής της Γουιάνα, η οποία προειδοποίησε ότι η κατάσταση στη Γουαδελούπη δεν απέχει πολύ «από το κοινωνικό απαρτχάιντ». Η ίδια, πάντως, σημείωσε ότι οι ηγέτες του LKP δεν είναι ρατσιστές, απλώς «εκθέτουν την πραγματικότητα».

Πέρα από το κόστος της ζωής, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τη διανομή του πλούτου, τόσο στη Γουαδελούπη όσο και στη Μαρτινίκη, παρατήρησε η Ραμά Γιαντέ. Το αρνητικό κλίμα ενέτειναν οι πρόσφατες δηλώσεις του Αλέν Ουγκέ Ντεπουάν, ενός εκ των πλέον πλουσίων λευκών ανδρών στη Μαρτινίκα, ο οποίος, μιλώντας στη γαλλική τηλεόραση, είπε ότι θα αποφύγει να νυμφευθεί μαύρη γυναίκα γιατί θέλει «να διατηρήσει τη φυλή του». Οι εύπορες οικογένειες των λευκών ελέγχουν τις εισαγωγές και έχουν την ιδιοκτησία σχεδόν όλων των σούπερ μάρκετ, για τις τιμές των οποίων διαμαρτύρονται οι γηγενείς. Τα νησιά, υπερπόντια διαμερίσματα της Γαλλίας που λαμβάνουν τις επιδοτήσεις της, υποφέρουν από πολύ υψηλότερη ανεργία: Ενώ στη Γαλλία οι άνεργοι φθάνουν το 8%, εκεί ξεπερνούν το 21%.

http://gortynios.blogspot.com/2009/02/blog-post_18.html

Nearly five million on jobless benefits in US
http://www.wsws.org/articles/2009/feb2009/econ-f20.shtml

ΠΕΡΙΚΟΠΤΟΥΝ 10% ΤΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΦΩΝΑΖΕΙ Ο ΑΛΜΟΥΝΙΑ
Συμβασιούχοι, τα εύκολα θύματα Δε μπορεί να συνεχιστεί αυτό άλλο - η μεσαιωνική αυτή κατάσταση πρέπει να ανατραπεί, με αγώνες από τους εργαζόμενους. Ειδικά όσοι εργάζονται ως συμβασιούχοι ή με "μπλοκάκι" είναι "ξυπόλυτοι στ' αγκάθια"
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=93314884

Η «σιδερένια φτέρνα» των απολύσεων

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ

Η Ελλάδα μπορεί να μη διαθέτει τη βαριά μεταλλοβιομηχανία (αυτοκινητοβιομηχανία) που έχει η Γερμανία, αλλά οι επιχειρήσεις επιδεικνύουν... σιδερένια πυγμή σε βάρος των εργαζομένων. Μάλιστα αυτή η τάση τείνει να λάβει διαστάσεις δουλείας, καθώς η αγορά εργασίας μένει ανεξέλεγκτη ελλείψει κρατικών μηχανισμών επιβολής και τήρησης της εργατικής νομοθεσίας. Αυτή τη στιγμή, ούτε λίγο ούτε πολύ, οι 23 από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου έχουν προχωρήσει σε απολύσεις, έχουν βγάλει το προσωπικό σε διαθεσιμότητα, έχουν δώσει υποχρεωτικές άδειες, εφαρμόζουν μονομερώς 3ήμερη ή 4ήμερη εβδομάδα εργασίας. Προχωρούν σε κάθε είδους ευελιξία μεταβιβάζοντας το κόστος της κρίσης στις εργατικές οικογένειες. Ετσι, η αμοιβή εργασίας αναδεικνύεται η πρώτη ελαστική δαπάνη των εταιρειών, κάτι που διευκολύνεται και από την απουσία ελεγκτικών μηχανισμών.

Ενας ελεγκτής για όλα

Σύμφωνα με την Ομοσπονδία Εργαζομένων στο Μέταλλο (ΠΟΕΜ) «περισσότερες από 28.000 μικρές αλλά γνωστές επιχειρήσεις εισφοροδιαφεύγουν με σχεδόν 88.000 ανασφάλιστους εργάτες καθώς δεν γίνονται έλεγχοι». Στην Αθήνα «υπάρχει ένας μόνο υπάλληλος για να ελέγχει, να κάνει μηνύσεις και να καταθέτει ως μάρτυρας στα δικαστήρια», αναφέρει χαρακτηριστικά η ΠΟΕΜ και διοργανώνει 24ωρη απεργία την Τρίτη 24 Φεβρουαρίου (συγκέντρωση στην πλατεία Καραϊσκάκη στη 1.00 μ.μ.).

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=5883652

ciaoant1

23-02-09, 22:57

http://2.bp.blogspot.com/_wFWqWIH-WFU/SZ5M1xDmQdI/AAAAAAAAJNs/tql17hqDQyU/s1600/Image.aspx.gif
Τι σημαίνει αυτό το διάγραμμα με τα μπλε και τα κόκκινα?
Ξαναθυμίζω αυτό:
http://epicurus2day.blogspot.com/2008/10/sentiment-by-tradenews-18-2008-1122-pm.html
http://epicurus2day.blogspot.com/2008/10/sentiment-by-ntradenews-22-2008-134-am.html

Το είδαμε κι αυτό! Οι τράπεζες στην ονομαστική τους αξία...

Οι τράπεζες πλέον διαπραγματεύονται κάτω ή κοντά από τις ονομαστικές τους αξίες επιβεβαιώνοντας πλήρως το «Reporter» το οποίο ήδη από τον Οκτώβριο του 2008 τόνιζε ότι οι τραπεζικές μετοχές θα υποχωρήσουν κάτω της ονομαστικής τους αξίας. Είναι ενδεικτικό ότι η Πειραιώς διαπραγματεύεται πλέον κάτω της ονομαστικής αξίας, η Alpha βρίσκεται πολύ κοντά , η Emporiki και η Aspis ήδη διαπραγματεύονται πολύ χαμηλότερα.

Εκείνη την περίοδο πολλοί είχαν αμφισβητήσει αυτό το ενδεχόμενο. Ωστόσο, το επιχείρημα που είχε προβληθεί ήταν ότι οι ονομαστικές αξίες θα είναι οι προσδιοριστικοί παράγοντες των τραπεζικών μετοχών όχι λόγω της τακτικής της αναπροσαρμογής των χρηματιστηριακών τιμών, λόγω των αυξήσεων κεφαλαίουμε προνομιούχες μετοχές, αλλά λόγω του γεγονότος ότι δεν μπορεί να αποτιμηθεί η πραγματική αξία των τραπεζών λόγω της αβεβαιότητας που γεννά η κρίση.

Η ονομαστική αξία των τραπεζών δεν έρχεται στην επικαιρότητα τυχαία. Από την στιγμή που μια τράπεζα κάνει χρήση των μέτρων της κυβέρνησης των 28 δις ευρώ και ειδικά του σκέλους της κεφαλαιακής ενίσχυσης ως τιμή για την έκδοση των προνομιούχων μετοχών θα ληφθεί υπόψη η ονομαστική αξία. Π.χ. αν η Alpha bank κάνει χρήση του μέτρου κεφαλαιακής ενίσχυσης θα εκδοθούν προνομιούχες μετοχές στην ονομαστική αξία δηλαδή στα 4,70 ευρώ. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Εθνική εμφανίζει ονομαστική αξία 5 ευρώ η Eurobank 2,75 ευρώ η Alpha 4,70 ευρώ η Πειραιώς 4,77 ευρώ η Κύπρου 1 ευρώ η Marfin 0,85 ευρώ η ΑΤΕ 0,72 ευρώ η Emporiki 5,5 ευρώ , το ΤΤ 3,70 ευρώ και η Aspis 2,71 ευρώ.

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_a=201496

Τα νέα τοξικά για την Ευρώπη
Το μπλοκ της Ανατολής καταρρέει συμπαρασύροντας τραπεζικούς κολοσσούς της Δύσης...
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8477&pubid=2504847

Κάτω από τα 2 δολάρια η μετοχή της Citigroup

Την χειρότερη απαξίωση στην ιστορία του τραπεζικού συστήματος παγκοσμίως βιώνει η μετοχή της Citigroup η οποία διαπραγματεύεται στα 2 με 1,98 δολάρια ενώ η κεφαλαιοποίηση βρίσκεται στα 11 δις δολάρια.

Η εικόνα του άλλοτε γίγαντα του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος είναι αποκαρδιωτική. Είναι προφανές ότι η Citigroup στα μάτια των επενδυτών έχει χρεοκοπήσει. Όμως διαφαίνεται ότι ακόμη υπάρχει δρόμος για την υποχώρηση των τραπεζικών μετοχών.

H τιμή προς λογιστική αξία των τραπεζών στην Ευρώπη διαμορφώνεται κάτω του 0,3 και οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται μεταξύ 0,4 και 0,7. Οπότε το μέλλον είναι άκρως δυσοίωνο.

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_a

Κρατικοποιείται μέσω FED η Citi; Ο ένας χρεωκοπημένος αγοράζει τον άλλο...
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/463365/ArticleNewsWorld.aspx

Βρετανία: Νέα ένεση κρατικών κεφαλαίων στη Northern Rock
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/02/23/1633021.htm

Αλ. Αλαβάνος: Οι τράπεζες να σταματήσουν να προκαλούν Οι λαικισμοί αυτοί θα πρέπει θα εκλείψουν - τι θέλει να μα πει ο Αλαβάνος? Ότι θα έπρεπε οι τραπεζίτες να δεχτούν αδιαμαρτύρητα ότι θα χρεωκοπήσουν? Εννοείται ότι θα λυσσάξουν ώστε να τα φορτώσουν όλα σε εμάς, τους λαούς, ώστε να συνεχίσουν να μας εκμεταλλεύονται for ever end ever. Καιο μόνος τρόπος για να σταματήσουν είναι...να τους σταματ΄σουμε εμείς με τους αγώνες μας. Αν είναι να περιμένουμε από τους τραπεζίτες να επιδείξουν "εταιρική ευθύνη προς όφελος της κοινωνιας" και άλλες τέτοιες φανφάρες, όπως ουσιαστικά προτείνει ο Αλαβάνος...τότε σωθήκαμε!
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/02/23/1633109.htm

Βρετανία: Κατασχέθηκαν 40.000 σπίτια πέρσι
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/462592/ArticleNewsWorld.aspx

Οι νέοι αποικιοκράτες έγιναν μεσίτες
πλούσιες χώρες αγοράζουν εκατομμύρια στρέμματα εύφορης γης στον αναπτυσσόμενο κόσμο για ιδία χρήση
http://tovima.dolnet.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=256178

Το ΔΝΤ φοβάται αύξηση πτωχεύσεων κρατών

Είναι σαφές ότι ο διεθνής οργανισμός ανησυχεί μήπως οι αναδυόμενες οικονομίες αντιμετωπίσουν μεγάλο έλλειμμα στον εξωτερικό δανεισμό και στη συνέχεια προβληματίζεται μήπως ο ίδιος βρεθεί σε δυσχερή θέση και δεν δύναται να καλύψει το κενό, εάν του ζητηθεί. Αυτοί οι φόβοι δεν μπορούν να θεωρηθούν αβάσιμοι. Τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια, τα οποία πλημμύρισαν τις αναδυόμενες χώρες τα χρόνια της ευημερίας, σπεύδουν να απομακρυνθούν από το προσκήνιο.

Το Πακιστάν ενδεχομένως να ζητήσει 4,5 δισ. δολάρια πέραν των όσων έλαβε. Σε φάση εξέτασης της προοπτικής του ΔΝΤ βρίσκεται και η Ρουμανία και η Τουρκία.

Ενδεχομένως, ο διεθνής οργανισμός να πρέπει να έχει διαθέσιμο έως και 1 τρισ. δολάρια, αλλά αυτή τη στιγμή δεν είναι σαφές από πού μπορεί να προέλθουν οι επιπλέον πόροι. Επί του παρόντος, το ΔΝΤ δεν σκέπτεται να στραφεί σε ιδιώτες, αλλά μία πιθανότητα θα ήταν να ζητήσει ρευστό από χώρες με πλούσια συναλλαγματικά διαθέσιμα, όπως η Κίνα.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_2
http://1.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/SZBuBBduUiI/AAAAAAAAAmg/1_Gawo5s0vM/s320/change-1.jpg

300 δισ. ευρώ σε επιταγές

Ωρολογιακη βόμβα, οι μεταχρονολογημένες επιταγές που καλύπτουν προσωρινά το έλλειμμα ρευστότητας

Βόμβα που απειλεί να τινάξει την ελληνική οικονομία στον αέρα αποτελούν οι μεταχρονολογημένες επιταγές συνολικής αξίας άνω των 300 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό ξεπερνά το ελληνικό ΑΕΠ. Η αγορά κινείται με επιταγές που πληρώνονται έως και 11 μήνες μετά ή με καθυστέρηση πληρωμών προς προμηθευτές και πελάτες που ξεπερνούν τις 150 ημέρες. Μεταχρονολογημένες επιταγές άνω των 120 δισ. ευρώ καταλήγουν στις τράπεζες για να πληρωθούν νωρίτερα, έναντι εγγυήσεων και επιτοκίου περίπου 8%. Αν αυξηθούν οι ακάλυπτες, τότε μπορεί να προκληθεί ντόμινο επισφαλειών και πτωχεύσεων.

Πρόκειται για ένα είδος δανεισμού μεταξύ επιχειρήσεων, πελατών και προμηθευτών, που δεν ανακαλύφθηκε σήμερα. Ομως, με την πτώση του τζίρου λόγω της κρίσης και το κλείσιμο της στρόφιγγας του δανεισμού από τις τράπεζες, το φαινόμενο έχει ενισχυθεί. Και η κατάσταση επιδεινώνεται περαιτέρω, καθώς οι τράπεζες φοβούνται τις επισφάλειες και σήμερα αποφεύγουν τη χρηματοδότηση μεταχρονολογημένων επιταγών ή το κάνουν με δυσκολία και με φειδώ. Αυτό επιδεινώνει περαιτέρω την έλλειψη ρευστότητας και αυξάνεται ο κίνδυνος επισφαλειών, ακάλυπτων επιταγών, απλήρωτων συναλλαγματικών και, ενδεχομένως, πτωχεύσεων. Το πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο, όταν στην αγορά η μία επιχείρηση φοβάται την άλλη.

Ορισμένες φορές δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτικές. Εκτιμάται πως οι ημέρες απαιτήσεων από 131 ημέρες το 2007 για τις ελληνικές επιχειρήσεις έχουν αυξηθεί σήμερα σε περισσότερες από 150 ημέρες. Δηλαδή, ένας πελάτης αγοράζει εμπόρευμα από την επιχείρηση και αυτή πληρώνεται ύστερα από 5 μήνες. Η επιχείρηση, για να ξεπεράσει αυτό το κενό στη ρευστότητα, πληρώνει με καθυστέρηση άλλων 5 μηνών τους προμηθευτές της κ.ο.κ. Στους ενδιάμεσους κρίκους της αλυσίδας, βασικό ρόλο παίζουν οι μεταχρονολογημένες επιταγές και άλλα αξιόγραφα, όπως γραμμάτια κ.λπ.

Αν διαταραχθεί έστω και ένας κρίκος της αλυσίδας αυτής, τότε κινδυνεύει να ξεσπάσει ένα ντόμινο επισφαλειών, που μπορεί να τινάξει το σύνολο της ελληνικής οικονομίας στον αέρα. Αρκεί, ενδεικτικά, να αναφερθούν μερικά χαρακτηριστικά μεγέθη:

- Ετησίως διακινούνται και πληρώνονται επιταγές συνολικής αξίας 360 δισ. ευρώ.

- Οι ελληνικές επιχειρήσεις περιμένουν πληρωμές από πελάτες άνω των 70 δισ. ευρώ.

- Οι επιχειρήσεις με τη σειρά τους χρωστούν στους προμηθευτές τους περισσότερα από 40 δισ. ευρώ.

Το ακριβές ποσό των μεταχρονολογημένων επιταγών δεν μπορεί να προσδιοριστεί κυρίως διότι κανείς δεν πάει να εισπράξει μια μεταχρονολογημένη επιταγή. Την κρατά στην άκρη μέχρι την ημερομηνία πληρωμής. Αυτή η επιταγή ποτέ και σε κανένα επίσημο σύστημα δεν εμφανίστηκε ως μεταχρονολογημένη. Δηλαδή, θεωρητικά εμφανίζεται σαν επιταγή ημέρας. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν ήταν.

Ετσι, οι μεταχρονολογημένες επιταγές υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τα 300 δισ. ευρώ, αφού το σύνολο των επιταγών που πληρώθηκαν και εκκαθαρίστηκαν από το ΔΙΑΣ (Διατραπεζικά Συστήματα) και το Γραφείο Συμψηφισμού ανήλθε το 2007 σε 340 δισ. ευρώ. Για το 2008 εκτιμάται ότι το ποσό ξεπέρασε τα 360 δισ. ευρώ, αφού μόνο από το ΔΙΑΣ εκκαθαρίστηκαν επιταγές 153 δισ. ευρώ. Διευκρινίζεται ότι μέσω ΔΙΑΣ εκκαθαρίζονται οι επιταγές που πληρώθηκαν σε άλλη τράπεζα από εκείνη που εξέδωσε κάθε μία.

Σημειώνεται ότι πέραν των 360 δισ. ευρώ, υπάρχουν και άλλα περίπου 120-130 δισ. ευρώ που αφορούν άλλου είδους επιταγές, όπως τραπεζικές κ.ά. που δεν μπορούν να περιληφθούν στις «υποψήφιες» για μεταχρονολογημένες.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100051_

Οι Βρετανοί συρρέουν στα fast food λόγω κρίσης
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12478&subid=2&tag=9464&pubid=5689316

Ιρλανδία: Διαδήλωση κατά των κυβερνητικών μέτρων για την οικονομία

Ογκώδης διαδήλωση πραγματοποιήθηκε στο κέντρο του Δουβλίνου κατά των μέτρων οικονομικής λιτότητας της κυβέρνησης.

Τουλάχιστον 120.000 διαδηλωτές κατέκλυσαν σήμερα το κέντρο του Δουβλίνου διαμαρτυρόμενοι για τα μέτρα οικονομικής λιτότητας που αποφάσισε η ιρλανδική κυβέρνηση σε μία προσπάθεια να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση.

Εκπαιδευτικοί, αστυνομικοί και άλλοι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα συγκρότησαν τον κύριο όγκο της πορείας που διέσχισε τις κεντρικές λεωφόρους της ιρλανδικής πρωτεύουσας και αποτέλεσε «το πρώτο βήμα μιας συνεχούς εκστρατείας», όπως προειδοποίησε ο Ντέιβιντ Μπεγκ, γενικός γραμματέας της ομοσπονδίας συνδικάτων ICTU που οργάνωσε την εκδήλωση.

Η ICTU στηλίτευσε τα κυβερνητικά μέτρα «διότι είναι άδικα και διότι στοχεύουν στη σταθεροποίηση των δημοσίων οικονομικών εις βάρος της οικονομικής αναζωογόνησης και της προστασίας της εργασίας».

Από την πλευρά της η κυβέρνηση του Μπράιαν Κάουεν αναγνώρισε σήμερα ότι τα μέτρα που αποφάσισε είναι «δύσκολα και σε ορισμένες περιπτώσεις οδυνηρά», πρόσθεσε όμως ότι παράλληλα είναι «αναγκαία και δίκαια».

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_

Roubini: Ποιό τέλος της κρίσης; Ούτε στα μισά δεν εχουμε φτάσει!
http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=201718

http://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/metafiles/chaplin4tkpkay.jpg

ΕΚΡΗΚΤΙΚΕΣ διαστάσεις λαμβάνουν τα προβλήματα με το Ασφαλιστικό των δημοσίων υπαλλήλων (κατάρρευση Ταμείου Πρόνοιας κ.ά.) και η ΑΔΕΔΥ οργανώνει μεθαύριο Τετάρτη 24ωρη πανελλαδική απεργία με προοπτική κλιμάκωσης των κινητοποιήσεών της εντός του Μαρτίου.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4503612&ct=3

Στο πόδι οι λιμενεργάτες για το ξεπούλημα του λιμανιού
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8400&pubid=2510823

http://1.bp.blogspot.com/_B2p_sAwKE44/SaC4uchhGYI/AAAAAAAAI2Y/5lxveCgICvU/s400/sgourdos-karagkiozis_21-2-2009.jpg

ΕΕ: Βοήθεια των αδύναμων...με πειθαρχικά ανταλλάγματα Με απλά λόγια...οι κυβερνώντες θέλουν να μας..."βοηθήσουν" ξηλώνοντας όλα λίγο-πολύ τα δικαιώματα που έχουν απομείνει στους εργαζόμενους, προωθώντας μισθούς της πλάκας, ανύπαρκτη ασφάλιση, κτλ. Η "λύση" τους είναι ο Μεσαίωνας για τους πολλούς, ώστε να περνούν καλά οι λίγοι που μας έφεραν εδώ.
Να τη δεχτούμε?
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&tag=12747&pubid=5719103

Ψίχουλα ή μηδενικά πρόστιμα στα καρτέλ "Το κράτος είναι ανίκανο"...όταν πρόκειται για καρτέλ. ΟΤΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ, ΝΑ ΕΠΙΜΗΚΥΝΘΕΙ ΤΟ ΩΡΑΡΙΟ, ΝΑ ΠΡΟΩΘΗΘΕΙ Η ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ, κτλ, τότε το κράτος επιδεικνύει εξαιρετική αποτελεσματικότητα, την ίδια ώρα πμάλιστα που καταφέρνει να δίνει την ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ότι "δεν υπάρχει κρατος" και διάφορα τέτοια.
Και βέβαια υπάρχει κράτος, που χτυπά βάρβαρα τους εργαζόμενους. Αυτό που πράγματι δεν υπάρχει είναι ένα σοβαρό, οργανωμένο και μαζικό κίνημα, και μια πολιτική δύναμη για να το εκφράσει σε πολιτικό επίπεδο, ώστε να αντιπαρατεθεί με την άρχουσα τάξη και τις αντιλαικές πολιτιές της. Και αυτό είναι που θα πρέπει να ανασυγκροτήσουμε άμεσα
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8477&pubid=2510841

5 μεγάλοι όμιλοι μοιράζονται μια πίτα 4 δισ.
Στα χέρια μόλις πέντε κατασκευαστικών ομίλων είναι συγκεντρωμένη η μερίδα του λέοντος από τα αυτοχρηματοδοτούμενα και τα περιφερειακά έργα.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,dt=22.02.2009,id=48253572

Προς μεγάλο συνασπισμό εργολάβων Τα καρτέλ θα φουντώσουν - ελάχιστες εταιρείες αν΄ακλάδο θα κάνουν "πάρτι" εις βάρος των λαών
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,dt=22.02.2009,id=26648452

ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΣ Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΟ 80% * ΨΥΧΟΡΡΑΓΕΙ Η ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑ * ΑΓΩΝΙΟΥΝ ΟΙ ΞΕΝΟΔΟΧΟΫΠΑΛΛΗΛΟΙ
Βομβαρδισμένο εργασιακό τοπίο η Β. Ελλάδα
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,dt=21.02.2009,id=20754596

ΘΕΡΙΖΕΙ Ο «ΚΑΡΚΙΝΟΣ» ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΩΝ, ΤΗΣ ΤΕΤΡΑΗΜΕΡΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ
Η κακοήθης μετάλλαξη των εργασιακών σχέσεων
6.500 απολύσεις, προ κρίσης
Σε δυναμίτη για την έκρηξη της ανεργίας στη χώρα μας απειλεί να εξελιχθεί η εκκολαπτόμενη νέα γενιά «προβληματικών» εταιρειών του Χρηματιστηρίου που, με αφορμή τα ζημιογόνα αποτελέσματα και τα φουσκωμένα χρέη τους, πρωτοστατούν ήδη από πέρυσι στη μείωση χιλιάδων θέσεων εργασίας και στην ελαστικοποίηση των όρων απασχόλησης.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,dt=21.02.2009,id=64171172

Για το τέλος, η πιο σοβαρή ίσως είδηση:

«Ποια ανθρώπινα δικαιώματα; Προέχει η οικονομία»
Η Χίλαρι στην Κίνα, άλλαξε τις προτεραιότητες των ΗΠΑ

Οι καιροί είναι δύσκολοι και οι δηλώσεις της Χίλαρι Κλίντον κατά την επίσκεψή της στην Κίνα έδειξαν πόσο εύκολα μπορεί να αλλάξουν οι πολιτικές θέσεις στις νέες συνθήκες. Η υπουργός Εξωτερικών ευχήθηκε να συνεχισθεί «η εμπιστοσύνη της κινεζικής κυβέρνησης στα αμερικανικά κρατικά ομόλογα».

Την ίδια στιγμή η Χίλαρι Κλίντον τόνιζε πως «το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν πρέπει να επισκιάσει σημαντικά θέματα όπως η οικονομική κρίση».

Η Ουάσιγκτον εξαρτάται σημαντικά σε οικονομικό επίπεδο από το Πεκίνο και αυτό έδειξαν τα θέματα που επέλεξε να θίξει η Κλίντον στην πρώτη της επίσκεψη ως υπουργός στην Κίνα. Το περιβάλλον και η οικονομία ήταν τα κεντρικά ζητήματα στις συνομιλίες τόσο με τον Κινέζο ομόλογό της Γιανγκ Τζιεσί όσο και με τον πρόεδρο της χώρας Χου Τζιντάο. «Εύχομαι να διευρυνθεί και να ενισχυθεί η συνεργασία μεταξύ της πρώτης και της τρίτης οικονομίας» στον πλανήτη, δήλωσε η Κλίντον, η οποία ολοκλήρωσε την τελευταία ημέρα της επίσκεψής της, χθες, με μια συζήτηση με γυναίκες, μια σύντομη διαδικτυακή συνομιλία και μια επίσκεψη σε Εκκλησία την οποία αναγνωρίζει το κράτος.

Με κάθε τρόπο η Χίλαρι Κλίντον έδειξε ξεκάθαρα στη διάρκεια της επίσκεψής της ότι δεν θα αφήσει το ζήτημα της παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων να εμποδίσει τις αμερικανο-κινεζικές σχέσεις τόσο στο θέμα της οικονομίας όσο και στα ζητήματα της ασφάλειας και των περιβαλλοντικών αλλαγών. Η Κίνα είναι η χώρα που έχει τα περισσότερα αμερικανικά κρατικά ομόλογα και με τον τρόπο αυτό επηρεάζει ιδιαίτερα την οικονομία των ΗΠΑ. «Οι οικονομίες μας είναι αλληλοεξαρτώμενες, γι΄ αυτό είτε θα καταρρεύσουμε μαζί είτε θα αναπτυχθούμε μαζί», τόνισε η Κλίντον. «Βρισκόμαστε στην ίδια βάρκα και ευτυχώς κάνουμε κουπί προς την ίδια κατεύθυνση». Ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών πάντως δήλωσε λίγο αργότερα ότι η χώρα του θα διαθέσει το αποθέμά της σε ξένο συνάλλαγμα- 20 τρισεκατομμύρια δολάρια- με τον τρόπο που θα εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντά της.

Έχοντας επισκεφθεί στη διάρκεια της περιοδείας της στην Ασία την Ιαπωνία, την Ινδονησία και τη Νότιο Κορέα, η υπουργός Εξωτερικών άρχισε την τελευταία της ημέρα στο Πεκίνο επισκεπτόμενη μία από τις Εκκλησίες που επιτρέπει το κράτος- η Κίνα υπολογίζεται ότι έχει 40 εκατομμύρια χριστιανούς. Η Διεθνής Αμνηστία πάντως κατήγγειλε τη Χίλαρι Κλίντον διότι φάνηκε να τοποθετεί σε δεύτερη μοίρα το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μπροστά στην οικονομική κρίση.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4503597&ct=2
Αυτό που μας λέει η Χίλαρυ, πέρα από τις τυπικές αστειότητες ότι τα ομόλογα των ΗΠΑ είναι "ασφαλή" και άρα αξίζει να επενδύσει κάποιος σε αυτά (κάτι που δεν πείθει παρά μόνο αυτούς που τους έχει τυφλώσει λήρως η ψεύτικη προπαγάνδα της άρχουσας τάξης), είναι πως επειδή τα πράγματα έουν σφίξει, εγκαταλείπει πλήρως τις ψευτοευαισθησίες περί "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" (που έτσι και αλλιώς δεν υπήρχαν και ποτέ, αν υπήρχαν δε θα γίνονταν οι ειπεριλιστικές εκστρατείες στις 4 γωνίες του κόσμου, δε θα ρήμαζαν με τις πολιτικές τους τις κατώτερες τάξεις στις αποκαλούμενες "ανεπτυγμένες" και "?αναπτυσσόμενες" χώρες, κτλ, κτλ, κτλ).
Πλέον, η άρχουσα τάξη θα προχωρά με ακόμα πιο ωμό και βίαιο τρόπο στην προσπάθεια της να φορτώσει τα βάρη της κρίσης που η ίδια δημιούργησε στον εργαζόμενο λαό. Πιο επιθετικές πολιτικές, που θα οδηγήσουν κόσμο στο θάνατο από πείνα, πόλεμοι, αστυνομική-στρατιωτική καταστολή μπας και καταπνίξει τυχόν λαικές κινητοποιήσεις, κτλ. Ούτε τα προσχήματα των "ανθρωπίνων δικαιώματων" δεν ισχύουν πλέον. Εξ ου και η απόφαση ων ΗΠΑ να σταματήσουν να κατηγορούν την Κίνα για τα "ανθρώπινα δικαιώματα", όπως έκαναν μέχρι τώρα, καθώς τη χρειάζονται για να επιβιώσουν (η Κίνα κραά τεράστιο κομμάτι του χρέους των ΗΠΑ στα χέρια της, ενώ ταυτόχρονα και η Κίνα χρειάζεται τις ΗΠΑ, αφού οι εργάτες εκεί πληρώνονται τόσο λίγο που δε μπορούν να αγοράσουν αυτά που παράγουν, οπότε μόνο στις ΗΠΑ και την Ευρώπη μπορούν να πουλήσουν αυτά που φτιάχνουν)

Καλό λοιπόν θα ήταν και οι λαοί να συνειδητοποιήσουν τους "νέους όρους του παχνιδιού", την "αναβάθμισή του", και να σταματησουν και αυτοί, όχι τις ευαισθησίες, αλλά τις ψευτοευασθησίες. Η αληλεγγύη προς τους υπόλοιπους λαούς, η ευαισθησία απέναντι στην αδικία, την εκμετάλλευση, την καταπίεση είναι κάτι το έντελώς διαφορετικό από το σεβασμό στο "ανθρώπινο δικαίωμα στη ζωή" που έχει πχ ο Μπους, ή οι τραπεζίτες, κτλ, και το οποίο δε θα πρέπει να τους το "χαρίσουμε"
Για να βγούμε από την κρίση, οι λαοί πρέπει να παλέψουμε - η άρχουσα τάξη ήδη ανακοινώνει ότι δε θα τη σταματήσουν τα "ανθρώπινα δικαιώματα". Είναι φανερή η πρόθεση της να οδηγήσει στη φτώχεια τους λαούς, με ένα σημαντικό μέρος τους μάλιστα να πεθαίνει -νομοτελειακά- από την πείνα, ή από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, κτλ.

Είναι πιο απαραίτητη από ποτέ -και ας ακούγεται κλισέ- η συγκρότηση συνδικάτων, κινημάτων, και κομμάτων που θα οργανώσουν την πάλη των λαών απέναντι στο Μεσαίωνα που προωθούν για εμάς οι κυβερνώντες.
Άλλος δρόμος δεν υπάρχει για όποιον δε θέλει να ζήσει άλλο στη φτώχεια, τη μιζέρια και την εκμετάλλευση

ciaoant1

24-02-09, 21:50

http://img19.imageshack.us/img19/9274/main.jpg
κειμενο αυτο της ιταλικής Κομμουνιστικης Πλατφορμας δημοσιευεται στο τελευταιο τευχος του περιοδικου του ICMLPO Unity & Struggle

Η αυξανόμενη εξαθλίωση του προλεταριάτου

«Με τη σταθερή μείωση του αριθμού των μεγιστάνων του κεφαλαίου που σφετερίζονται και μονοπωλούν όλα τα οφέλη αυτού του προτσές μετασχηματισμού, αυξάνει η μάζα της εξαθλίωσης, της υποδούλωσης, του εκφυλισμού, της εκμετάλλευσης, αλλά αυξάνει επίσης και η εξέγερση της εργατικής τάξης η οποία πάντα αυξάνεται και είναι πειθαρχημένη, ενωμένη και οργανωμένη από τον ίδιο το μηχανισμό του προτσές της καπιταλιστικής παραγωγής»

Μαρξ, Το Κεφάλαιο, 1ος τόμος «Ιστορική Τάση της Καπιταλιστικής Συσσώρευσης»

1. «Οι αστοί ρεφορμιστές, και μερικοί οπορτουνιστές που τους αναπαράγουν στις τάξεις της σοσιαλδημοκρατίας, θεωρούν πως στην καπιταλιστική κοινωνία δεν επέρχεται εξαθλίωση των μαζών. Η «θεωρία της εξαθλίωσης», όπως την αποκαλούν, είναι εσφαλμένη: η ευημερία των μαζών, αν και με αργό ρυθμό, αυξάνεται, η άβυσσος μεταξύ των εχόντων και των μη- εχόντων δεν βαθαίνει, αλλά, μικραίνει. Κατά τον τελευταίο καιρό, το λάθος αυτών των ισχυρισμών αποκαλύπτεται στις μάζες με τρόπο όλο και πιο προφανή. Η ακρίβεια μεγαλώνει. Ο μισθός των εργατών, ακόμα και με έναν αγώνα βασισμένο σε απεργίες και με την καλύτερη ακόμα κατάληξη για τους εργάτες, αυξάνει με πολύ πιο αργό ρυθμό από όσο αυξάνουν τα έξοδα στα οποία υποβάλλεται η εργατική δύναμη. Και δίπλα από αυτό το φαινόμενο, ο πλούτος των καπιταλιστών αυξάνει με μια ιλιγγιώδη ταχύτητα.

[…] Και τα διατροφικά είδη, τα είδη ένδυσης, τα καύσιμα και το ενοίκιο, όλα γίνονται πιο ακριβά. Ο εργάτης γίνεται εξαθλιώνεται απόλυτα, γίνεται δηλαδή εντελώς πιο φτωχός από πριν, υποχρεώνεται να ζει χειρότερα, να τρέφεται χειρότερα, ανεπαρκώς.

[…] Η σχετική εξαθλίωση των εργατών, δηλαδή η μείωση του τμήματος του κοινωνικού εισοδήματος που απολαμβάνουν, είναι ωστόσο ακόμα πιο εμφανής. Το σχετικό τμήμα που ανήκει στους εργάτες στην καπιταλιστική κοινωνία, η οποία γίνεται πιο πλούσια, γίνεται όλο και πιο μικρό, αφού με όλο και πιο γρήγορο ρυθμό πλουτίζουν οι εκατομμυριούχοι.

[…] Στην καπιταλιστική κοινωνία αυξάνει ο πλούτος με απίστευτη ταχύτητα, ενώ οι εργατικές μάζες εξαθλιώνονται».

Αυτή η περιεκτική και πραγματική ανάλυση αυτού που φαίνεται άμεσα στα μάτια μας ως η σημερινή κατάσταση της ζωής της εργατικής τάξης και των εργαζόμενων μαζών,έχει εκπονηθεί από έναν κομμουνιστή της εποχής μας; Αυτή η φωτογραφία- τόσο ακριβής στις λεπτομέρειες- μιας κατάστασης η οποία επιδεινώνεται καθημερινά σε κάθε χώρα του κόσμου είναι καρπός της σκέψης ενός σημερινού μαρξιστή που ζει στο πλαίσιο της σημερινής καπιταλιστικής «παγκοσμιοποίησης»;

Όχι, γράφτηκε από το Λένιν 96 χρόνια πριν, το Νοέμβρη του 1912 (Άπαντα, 18ος τόμος, EditoriRiuniti, 1966, σ.σ. 418-19). Είναι ευδιάκριτη η εντυπωσιακή της επικαιρότητα.

2. Ακόμα και στην Ιταλία, μια παρακμάζουσα ιμπεριαλιστική χώρα, προχωρά ακατάπαυστα η αυξανόμενη εξαθλίωση των εργατών και των εργαζομένων, συνέπεια της επιδείνωσης της καπιταλιστικής κρίσης και της εφαρμογής των καπιταλιστικών συνταγών που μειώνουν τους πραγματικούς μισθούς για να ξανααυξήσουν τα κέρδη. Το αυξανόμενο εύρος και διάρκεια της ανεργείας, η αύξηση των τιμών των βασικών καταναλωτικών αγαθών και η φορολογία, οι τόκοι, τα ενοίκια, προκαλούν, εξάλλου, την περαιτέρω μείωση του μισθού των εργατών.

Αυτό δείχνει μια εξαθλίωση που προχωρά αδιάκοπα και συνεχώς επεκτείνεται, όπως δείχνουν οι ίδιες οι μεροληπτικές αστικές στατιστικές. Έχει ένα αμφίσημο χαρακτηριστικό: αφ’ενός είναι σχετική ( μειώνει δηλαδή το ποσοστό του εθνικού εισοδήματος που απολαμβάνει η εργατική τάξη), αφ’ ετέρου απόλυτη (καθαρή πτώση του βιωτικού επιπέδου της εργατικής τάξης).

Αυτό είναι ένα φαινόμενο που γίνεται αισθητό από πολλές πτυχές της ζωής κάθε εργατικής οικογένειας και οποιουδήποτε ζεί από τη δική του δουλειά (μισθός, ώρες εργασίας, εργατικά ατυχήματα, κατοικία, λογαριασμοί, σχολικές δαπάνες, υγεία, φόροι, πολιτιστική και ηθική παρακμή κλπ). Η οικονομική κατάσταση του στασιμοπληθωρισμού, τα κύματα απολύσεων, η καπιταλιστική πίεση ώστε να δίνεται στους εργάτες ένα όλο και πιο μικρό τμήμα τηςπαραγόμενης αξίας και να πέσει ο μισθός κάτω από την αξία των απαραίτητων μέσων επιβίωσης, ο περαιτέρω περιορισμός της κατανάλωσης, οι συνέπειες των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, καθιστούν ακόμα πιο οξύ το πρόβλημα για εκατομμύρια εργαζομένων και συνταξιούχων που ήδη βιώνουν την πλήρη έλλειψη ασφάλειας και με όλο και πιο λίγες ελπίδες για βελτίωση των συνθηκών ζωής τους.

Εκατοντάδες χιλιάδες προλεταριακών οικογενειών που δύσκολα τα βγάζουν πέρα ως τα τέλη του μήνα βλέπουν κάθε μέρα να επιδεινώνεται η κατάστασή τους και βυθίζονται στη φτώχεια για οποιοδήποτε απρόβλεπτο λόγο: απόλυση, τεχνητή ανεργία, ασθένεια, ατύχημα, αύξηση τόκων, κλπ. Αυτή η διαδικασία εκδηλώνεται, μεταξύ άλλων, στην επιδείνωση των συνθηκών κατοικίας, στην επιδείνωση της υγείας των ιταλών εργαζομένων.

Αυτό το δράμα προφανώς δεν αφορά μόνο το προλεταριάτο, που όλα του τα τμήματα είναι τα πρώτα θύματα του καπιταλιστικού κομπρεσέρ, αλλά ακόμα και τους φτωχούς αγρότες, τεράστια τμήματα μικροαστών και υπαλλήλων των πόλεων, εμπόρους και βιοτέχνες, τμήματα των διανοούμένων. Στο νότο της χώρας αυτή η κατάσταση φτάνει στο ζενίθ της.

Ας δούμε μερικές στατιστικές.

Από το 2001 ως το 2005 υπολογίστηκε μια απώλεια αγοραστικής δυνατότητας της τάξης του 14,1% για τους εργάτες, του 20,4% για τους κατώτατους υπαλλήλους. Μεταξύ 2005 και 2006, η χρέωση των ιταλικών νοικοκυριών αυξήθηκε κατά 9,8%.

Από το 2004 ως το 2007, οι καθαρές αποδοχές των ιταλών εργαζομένων έπεσαν από τη 19η στην 23η θέση της κατάταξης του ΟΟΣΑ, κάτω από την Ισπανία, την Ελλάδα και την Ιρλανδία. Για ένα ετήσιο εισόδημα 25.000 ευρώ η καθαρή απώλεια είναι 1.210 ευρώ, που γίνονται 1.900 ευρώ αν δεν ληφθεί υπόψη η μερική επιστροφή φόρου.

Σύμφωνα με την έκθεση Eurispes του 2007, πάνω από το μισό των ιταλικών νοικοκυριών έχει ένα συνολικό μικτό εισόδημα κάτω από 1.900 ευρώ (σ.σ. ο μέσος μισθός ενός ιταλού εργάτη είναι 1.170 ευρώ μηνιαίως). Πάνω από 5 εκατομμύρια είναι οι οικογενειακοί πυρήνες, δηλαδή περίπου 15 εκατομμύρια άτομα, που είναι φτωχοί (δηλαδή, το 23% του ιταλικού πληθυσμού). 7 εκατομμύρια ηλικιωμένων λαμβάνουν συντάξεις 500 ευρώ το μήνα και πεινούν. Ένα τέταρτο των νέων ιταλών είναι εκτεθειμένο στο κατώφλι της φτώχειας: πρόκειται για αριθμούς που θα αφορούσαν υπανάπτυκτη χώρα..

Βάσει των στατιστικών της ISTAT (Κεντρικό Ινστιτούτο Στατιστικής) για το 2008, το 15% των οικογενειών των εργαζομένων δεν καταφέρνει να τα φέρει εις πέρας ως το τέλος του μήνα: το 9,3% έχει πρόβλημα με την πληρωμή των λογαριασμού νερού, φωτός και αερίου: το 10,4% δεν έχει χρήματα για να πληρώσει τις ιατρικές δαπάνες: το 16,8 για να αγοράσει τα απαραίτητα ρούχα: το 10,4% για την οικιακή θέρμανση: και το 4,2% δεν είναι σε θέση ούτε να αγοράσει τα απαραίτητα τρόφιμα.

Σύμφωνα με μια μελέτη της ΤΔΔ (Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, που συσπειρώνει όλες τις κεντρικές τράπεζες), σε μόλις ένα τέταρτο του αιώνα στην Ιταλία το σύστημα των επιχειρήσεων έχει αποσπάσει από τους εργαζόμενους 8% του ΑΕγχΠ. Πριν από τη δεκαετία του ‘ 80, τα κέρδη αποσπούσαν το 23,2% του ΑΕΠ: σήμερα σχεδόν το 32%. Σε όρους χρήματος, 8% του ΑΕΠ ισοδυναμεί με 120 δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι προφανές πώς η ανισότητα στην διανομή του πλούτου επιστρέφει στα επίπεδα του 19ου αιώνα.

Ο Ντράγκι, πρόεδρος της κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας πρόσφατα παραδέχτηκε ότι οι μέσες απολαβές των εξαρτημένων εργαζομένων, μετά φόρων και εισφορών σε πραγματικούς όρους, έχουν μείνει στο επίπεδο που βρίσκονταν πριν από 15 χρόνια. Επομένως αυξάνεται όλο και πιο πολύ η διαφορά μεταξύ των πραγματικών μισθών και των ετήσιων ελάχιστων αναγκαίων δαπανών. Και όμως ο Ντράγκι και οι καπιταλιστές φίλοι του, που κερδίζουν εκατομμύρια ευρώ ετησίως, συνεχίζουν να υποστηρίζουν (μαζί με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες) την αναγκαιότητα της περαιτέρω μείωσης μισθών και συντάξεων, το άδειασμα των εθνικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο του καπιταλισμού!

Φυσικά, η εξαθλίωση των ευρύτερων μαζών που καταγράφεται στη χώρα μας είναι μια πτυχή ενός φαινομένου που επιδεινώνεται σε παγκόσμια κλίμακα.

Από μια έρευνα του ΟΗΕ που δημοσιεύτηκε το 2006 προκύπτει ότι η αναλογία μεταξύ του 20% των πιο πλούσιων κατοίκων του πλανήτη και το εισόδημα του πιο φτωχού 20%ήταν το 1820 3:1, το 1913 11:1, το 1960 30: 1, το 2001 80:1.

Σύμφωνα με το FAO, 74 εκατομμύρια ζουν στην Ευρώπη κάτω από το όριο της φτώχειας: 862 εκατομμύρια είναι τα άτομα που βιώνουν την πείνα στον πλανήτη. Από την άλλη, οι πιο πλούσιοι 200 αστοί κατέχουν έναν πλούτο μεγαλύτερο από αυτόν που παράγουν 2,5 δισεκατομμύρια εργαζόμενοι. Δεν πρόκειται για «ατέλειες» του συστήματος αλλά για το αναπόφευκτο αποτέλεσμα ενός αιώνα κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού, ενός συστήματος που δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί.

3. Αυτή είναι η δραματική πραγματικότητα την οποία βιώνουν οι εργάτες και οι προλεταριοποιημένες μάζες στην Ιταλία, την Ευρώπη και τον κόσμο. Μια πραγματικότητα που επιβεβαιώνει πλήρως την ανάλυση του Μαρξ για την τάση εξαθλίωσης όλων των εκμεταλλευόμενων από το κεφάλαιο, και ταυτόχρονα την όξυνση των ταξικών ανταγωνισμών μεταξύ του προλεταριάτου και των εργαζόμενων μαζών από τη μια και της αστικής τάξης από την άλλη.

Στο τεύχος 18/2007 του θεωρητικού μας οργάνου «Teoria & Prassi» υπενθυμίζαμε ότι η θεωρία την πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους ήταν, και συνεχίζει να είναι «η πιο συζητημένη και κριτικαρισμένη μαρξιστική οικονομική θεωρία».(βλ. http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=978339 ) Αλλά ίδια τύχη έχουν και οι μαρξιστικές θέσεις για την εξαθλίωση, ακόμα και αυτές αποκηρύσσονται ομόφωνα από την αστική ακαδημαϊκή επιστήμη και εν συνεχεία από τους ρεφορμιστές θεωρητικούς.

Ένας από τους πρώτους που την κατήγγειλαν ήταν ο Μπερνστάιν στο βιβλίο του «Οι προϋποθέσεις του σοσιαλισμού και τα καθήκοντα της σοσιαλδημοκρατίας» (1899), ο οποίος καθιστά αυτή την απόρριψη ένα από τα θεμέλια του ρεβιζιονισμού του και του ρεφορμισμού.. Όσον αφορά τους σύγχρονους ιταλούς αστούς οικονομολόγους, αρκεί να αναφέρουμε δύο: τον Paolo Sylos Labini, ο οποίος σε πολλά κείμενά του συνεχώς επαναλαμβάνει τη θέση ότι η θέση περί εξαθλίωσης είναι ένα από τα «τρία πιο σοβαρά λάθη» του Μαρξ, και τον MicheleSalvati, ο οποίος, αναφορικά με τις «λίγες παρατηρήσεις του Μαρξ γύρω από την αυξανόμενη φτώχεια του προλεταριάτου» θεωρεί πως είναι «άχρηστο να συζητάμε για το αν πρόκειται περί απόλυτης ή σχετικής φτώχειας: με αυτή την παρατήρηση ο Μαρξ δεν επεδίωκε να θέσει μια υπόθεση γύρω από το κίνητρο της επαναστατικής δράσης». Προφανώς, για αυτόν, όπως και για το Μπερνστάιν, τα κίνητρα της επαναστατικής δράσης δεν έχουν τις ρίζες τους στις μόνιμες τάσεις του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, αλλά είναι μόνο ιδεολογικά και πολιτιστικά (δεν είναι σύμπτωση ότι ο Salvati ήταν ένας από τους προπαγανδιστές του νεοφιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος του Βάλτερ Βελτρόνι, που έθεσε το «διάλογο» με την υπερ-αντιδραστική κυβέρνηση του Μπερλουσκόνι ως λόγο ύπαρξης).

Για να αναδείξουμε πιο ήταν το πραγματικό περιεχόμενο της ανάλυσης του Μαρξ, μας φαίνεται αναγκαίο να παραθέσουμε μερικά αποσπάσματα από δύο κείμενά του εξαιρετικά σημαντικά, γιατί και τα δύο περιέχουν τη ζωντανή απόδειξη της στενής σχέσης που υπάρχει μεταξύ της θεωρίας που ανέπτυξε ο Μαρξ και του δεσμού της με το εργατικό κίνημα της εποχής του: τη Μισθωτή Εργασία & Κεφάλαιο, καρπό μιας σειράς διασκέψεων που οργάνωσε στις Βρυξέλλες το 1849 με την «Γερμανική Εργατική Ένωση» και το «Μισθός, Τιμή και Κέρδος», μια έκθεση του Μαρξ το 1865 στην έδρα του Γενικού Συμβουλίου της «Διεθνούς Ένωσης των Εργατών» (την 1η Διεθνή).

4. Το κείμενο που ακολουθεί περιγράφει τη μείωση αυτού που ο Μαρξ αποκαλεί «σχετικό, ή αναλογικό, μισθό» του εργάτη:

«Η γρήγορη αύξηση του παραγωγικού κεφαλαίου προκαλεί μια αύξηση εξίσου ταχεία του πλούτου, των πολυτελειών, των κοινωνικών αναγκών και απολαύσεων. Αν και, επομένως, οι απολαύσεις του εργάτη αυξήθηκαν, η κοινωνική ικανοποίηση που αυτές παρέχουν μειώθηκε σε σύγκριση με τις αυξημένες απολαύσεις του καπιταλιστή που είναι απρόσιτες στον εργάτη, σε σύγκριση με τον βαθμό της ανάπτυξης της κοινωνίας γενικά. Οι ανάγκες μας και οι απολαύσεις μας προκύπτουν από την κοινωνία: εμείς τις μετράμε επομένως βάσει της κοινωνίας, και όχι βάσει των υλικών μέσων για την ικανοποίησή τους. Αφού είναι κοινωνικής φύσης, έχουν σχετική φύση.

[…] Το τμήμα που πάει στο κεφάλαιο, σε σχέση με το τμήμα που πάει στην εργασία, αυξήθηκε. Η διανομή του κοινωνικού πλούτου μεταξύ του κεφαλαίου και της εργασίας έγινε ακόμα πιο άνιση. Ο καπιταλιστής, με το ίδιο κεφάλαιο, παραγγέλλει μια μεγαλύτερη ποσότητα εργασίας. Η εξουσία της καπιταλιστικής τάξης επί της εργατικής τάξης έχει αυξηθεί: η κοινωνική θέση του εργαζόμενου έχει χειροτερεύσει, έχει ωθηθεί σε ένα σκαλί πιο χαμηλά, κάτω από εκείνο του καπιταλιστή.

[…] Στο πλαίσιο των σχέσεων μεταξύ κεφαλαίου και μισθωτής εργασίας, τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τα συμφέροντα της μισθωτής εργασίας είναι διαμετρικά αντίθετα.

Μια ταχεία αύξηση του κεφαλαίου σημαίνει μια ταχεία αύξηση του κέρδους: το κέρδος μπορεί να αυξηθεί γρήγορα μόνο όταν ο σχετικός μισθός μειωθεί με την ίδια ταχύτητα. Ο σχετικός μισθός μπορεί να μειωθεί επίσης αν ο πραγματικός μισθός αυξάνει όσο ο ονομαστικός μισθός, δηλαδή, όσο η χρηματική αξία της εργασίας, με την προϋπόθεση ότι δεν αυξάνει στην ίδια αναλογία με το κέρδος. Αν, για παράδειγμα, σε εποχές παχιών αγελάδων ο μισθός αυξάνει 5% ενώ το κέρδος αυξάνει 30%, ο αναλογικός, σχετικός μισθός δεν έχει αυξηθεί, αλλά έχει μειωθεί.

[…] Ακόμα και η πιο ευνοϊκή για την εργατική τάξη περίπτωση, μια αύξηση όσο το δυνατόν πιο γρήγορη από του κεφαλαίου, δεν εξαλείφει τις αντιθέσεις μεταξύ των συμφερόντων της και εκείνων του καπιταλιστή. Κέρδος και μισθός είναι, το ίδιο όπως και πριν, σε αντίστροφη αναλογία.

Αν το κεφάλαιο αυξάνει ταχύτατα, οι μισθοί μπορεί να αυξηθούν, αλλά το κέρδος του κεφαλαίου αυξάνεται με τρόπο δυσανάλογα πιο ταχύ. Η υλική κατάσταση του εργάτη έχει βελτιωθεί, αλλά σε βάρος της κοινωνικής του κατάστασης. Η κοινωνική άβυσσος που τον χωρίζει από τον καπιταλιστή έχει βαθύνει (Μισθωτή Εργασία & Κεφάλαιο, EditoriRiuniti, Ρώμη 1977, σ.σ. 53-60).

16 χρόνια μετά, μελετώντας πιο επισταμένα την ανάλυση στη βάση όσων είχε ήδη αναπτύξει στο «Κεφάλαιο», ο Μαρξ- στην έκθεσή του ενώπιον της 1ης Διεθνούς- ξεκαθαρίζει, πρώτα από όλα, ότι «η αξία της εργατικής δύναμης συντίθεται από 2 στοιχεία, εκ των οποίων το ένα είναι αποκλειστικά φυσικό, ενώ το άλλο είναι ιστορικό και κοινωνικό. Το ελάχιστο όριό της καθορίζεται από το φυσικό στοιχείο, που σημαίνει ότι η εργατική τάξη για να συντηρηθεί και να αναπαραχθεί, πρέπει να λαμβάνει τα απολύτως απαραίτητα αντικείμενα χρήσης.[…] Πέρα από αυτό το καθαρά φυσικό στοιχείο, η αξία της εργασίας καθορίζεται από το βιοτικό επίπεδο που υπάρχει σε κάθε χώρα παραδοσιακά[…] Ο προσδιορισμός του πραγματικού επιπέδου του αποφασίζεται μόνο από τον ακατάπαυστο αγώνα μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, αφού ο καπιταλιστής επιδιώκει συνεχώς να μειώσει τους μισθούς στο ελάχιστο φυσικό τους όριο και να επεκτείνει την εργάσιμη ημέρα στο μέγιστο φυσικό της όριο, ενώ ο εργάτης ασκεί σταθερά πίεση για το αντίθετο. Η κατάσταση αυτή συμπυκνώνεται στο ζήτημα του συσχετισμού δύναμης ανάμεσα στα δύο αντιμαχόμενα μέρη»

Αλλά η ανάλυση του Μαρξ προχωρεί πέρα από το ζήτημα του περιστασιακού συσχετισμού δύναμης μεταξύ των δύο μερών, που, σε συγκεκριμένες συνθήκες, μπορεί να επιτρέψει στην εργατική τάξη να «βελτιώσει προσωρινά την κατάστασή της».

«Η τιμή της αγοράς εργασίας», έγραφε, «όπως και όλων των άλλων εμπορευμάτων, θα προσαρμόζεται μακροπρόθεσμα για να βρει την αξία της: γι’ αυτό, παρ’όλες τις αυξήσεις και μειώσεις, και παρόλα όσα ο εργάτης μπορεί να κάνει, σε τελική ανάλυση αυτός δεν θα λάβει παρά την αξία της εργασίας του». Από τι καθορίζεται το όριο της αξίας της εργασίας;

«Αναφορικά με το όριο της αξίας της εργασίας, ο πραγματικός καθορισμός της εξαρτάται πάντα από τη ζήτηση και την προσφορά, θέλω να πω από τη Ζήτηση εργασίας εκ μέρους του

Λαμβάνοντας υπόψη- παρατηρούσε ο Μαρξ- την αυξανόμενη ανάπτυξη του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής «[…] μπορούμε να συμπεράνουμε επομένως, όπως είχε υπονοήσει ο A.Smith, τον καιρό όπου η σύγχρονη βιομηχανία ήταν ακόμα στα σπάργανα, ότι αυτή η αυξημένη συσσώρευση κεφαλαίου πρέπει να ανατρέψει την ισορροπία υπέρ του εργάτη, αφού δημιουργεί μια αυξανόμενη Ζήτηση της εργασίας του. […] Αλλά παράλληλα με αυτή την προοδευτική συσσώρευση κεφαλαίου λαμβάνει χώρα μια αυξανόμενη τροποποίηση στη σύνθεση του κεφαλαίου. Αυτό το τμήμα του κεφαλαίου που είναι σχηματισμένο από σταθερό κεφάλαιο, μηχανές, πρώτες ύλες, μέσα παραγωγής κάθε είδους, αυξάνει όλο και πιο γρήγορα από το άλλο τμήμα του κεφαλαίου το οποίο επενδύεται σε μισθούς, δηλαδή για να αγοράζει εργασία». (σ.σ. είναι αυτό το φαινόμενο που, στο Κεφάλαιο, ο Μαρξ θα ονομάσει «αύξηση της οργανικής σύνθεσης του κεφαλαίου»).[…] Με την ανάπτυξη της βιομηχανίας η ζήτηση εργασίας δεν προχωρά επομένως με τον ίδιο ρυθμό με τη συσσώρευση κεφαλαίου. Αυξάνεται αναμφισβήτητα, αλλά σε αναλογία συνεχώς μειούμενη σε σχέση με την αύξηση του κεφαλαίου».

Συνάγεται λοιπόν ότι «[…] ακριβώς η σημερινή ανάπτυξη της βιομηχανίας ανατρέπει το ισοζύγιο πάντα υπέρ του καπιταλιστή ενάντια στον εργάτη, και ότι συνεπώς η γενική τάση της καπιταλιστικής παραγωγής δεν έγκειται στην αύξηση του μέσου επιπέδου των εργατών, αλλά στη μείωση αυτού, δηλαδή στην ώθηση της αξίας της εργασίας σε επίπεδα όλο και πιο χαμηλά, στο χαμηλότερό τους όριο. Αυτή είναι η τάση σε αυτό το σύστημα» (η έντονη γραφή δική μας).

5. Αυτή, λοιπόν, στην μαρξιστική επιστημονική ανάλυση, είναι η γενική τάση του καπιταλιστικού τρόπουπαραγωγής: τάση η οποία με τη συσσώρευση του κεφαλαίου προχωρά σεμια μόνο κατεύθυνση: αυτή της συγκέντρωσης, σε έναν πόλο της κοινωνίας, τεράστιου πλούτου, παρασιτισμού, αλόγιστων δαπανών και οκνηρίας: ενώ στον άλλο πόλο εντείνονται όλο και πιο πολύ η εκμετάλλευση και η καταπίεση, αυξάνει η ανεργία και η επισφάλεια, αυξάνει η φτώχεια και η πείνα εκείνων που με τη δουλειά τους δημιουργούν το βιος τους.

Αξίζει να παρατηρήσουμε ότι ο Μαρξ δεν απομονώνει καμία γενική αντι-τάση του καπιταλισμού που προχωρά σε αντίθετη κατεύθυνση, σε αντίθεση, για παράδειγμα, με τις αντι- τάσεις των «ανταγωνιστικών υποθέσεων» που αναλύει ο Μαρξ στον 3ο τόμο του «Κεφαλαίου», αναφορικά με την πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους.

Ο ίδιος αγώνας της εργατικής τάξης «ενάντια στις επιπτώσεις» αυτής της τάσης- σημειώνει με ξεκάθαρο τρόπο ο Μαρξ- «μπορούνμόνο να φρενάρουν την πτωτική κίνηση, αλλά όχι να της αλλάξουν κατεύθυνση». Ο τόσο απαραίτητος καθημερινός «αντάρτικος πόλεμος» που διεξάγει το προλεταριάτο στο πλαίσιο διεκδικήσεων για την υπεράσπιση των θεμελιωδών συνθηκών διαβίωσης και εργασίας τουείναι «μόνο παυσίπονα, αλλά δεν θεραπεύει την ασθένεια».Να γιατί «αντί για το συντηρητικό σύνθημα «Ίσος μισθός για ίση εργάσιμη ημερα», οι εργάτες πρέπει να γράψουν στις σημαίες τους το επαναστατικό σύνθημα: «Κατάργηση του συστήματος της μισθωτής εργασίας»»(Μισθός, Τιμή & Κέρδος, EditoriRiuniti, Ρώμη 1977, σ.σ. 106-114).

Κατάργηση του συστήματος της μισθωτής εργασίας, δηλαδή προλεταριακή επανάσταση, απαλλοτρίωση των καπιταλιστών, καταστροφή του κρατικού τους μηχανισμού, οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Μόνο έτσι θα μπορεί να τεθεί τέλος στον πλουτισμό των αστικών παράσιτων και στην εξαθλίωση των εργαζόμενων μαζών.

6. Το ζήτημα της επιδείνωσης των συνθηκών διαβίωσης των εργαζόμενων μαζών, ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα της καπιταλιστικής συσσωρευσης, είναι στενά συνδεδεμένο με την θεμελιώδη αντίφαση που υπάρχει στο σημερινό τρόπο παραγωγής, εκείνη μεταξύ του όλο και πιο κοινωνικού, από τη μια,χαρακτήρα της παραγωγικής διαδικασίας και της ατομικής, από την άλλη, καπιταλιστικής μορφής ιδιοποίησης των παραγόμενων αγαθών. Πρόκειται λοιπόν για ένα πεδίο αγώνα βασικό για την ώθηση της εργατικής τάξης για την απελευθέρωσή της από την τυραννία του κεφαλαίου, ένα πεδίο ευρύ, χάρη στο οποίο μπορούμε να αναπτύξουμε μεταξύ των εργαζομένων την πραγματική ταξική συνείδηση, ένα πεδίο συγκεκριμένο για να κερδίσουμε τα πιο πρωτοποριακά στοιχεία του προλεταριάτου στον αγώνα για το σοσιαλισμό, και για την επέκταση της επιρροής των κομμουνιστών σε ευρεία στρώματα εργαζόμενων μαζών που συνθλίβονται από το καπιταλιστικό κομπρεσέρ.

Οφείλουμε συνεπώς να αναπτύξουμε τη ζύμωση για το ζήτημα της εξαθλίωσης όχι μόνο για να παρουσιάσουμε μια σειρά διεκδικήσεων που στόχο έχουν τη βελτίωση της κατάστασης της εργατικής τάξης και των λαϊκών μαζών, αλλά κυρίως για να διεκδικήσουμε την κατάργηση του καπιταλισμού, ενός συστήματος ιστορικά ξεπερασμένου, και να δείξουμε το δρόμο του σοσιαλισμού, τη σχεδιασμένη κοινωνία που από την αρχή θα είναι ικανή να ικανοποιήσει τις βασικές ανάγκες των εργαζομένων και να εξασφαλίσει στις μάζες μια ζωή χωρίς ανησυχίες.

7. Κλείνουμε τη μικρή μας αυτή συμβολή δίνοντας εκ νέου το λόγο στο Λένιν, ο οποίος στο «Σχέδιο προγράμματος του Κόμματός μας»(1899) έλεγε: […] Θα χρειαζόταν έπειτα να σκιαγραφήσουμε τη βασική τάση του καπιταλισμού: διάσπαση του λαού σε αστική τάξη και προλεταριάτο, «αύξηση της φτώχειας, της καταπίεσης, της υποδούλωσης, του εκφυλισμού, της εκμετάλλευσης». Αυτά τα τελευταία διάσημα λόγια του Μαρξ επαναλαμβάνονται στη 2η παράγραφο του Προγράμματος της Ερφούρτης του Γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος: πρόσφατα οι κριτικοί που συσπειρώνονται γύρω από το Μπερνστάιν επιτέθηκαν με ιδιαίτερη σφοδρότητα ενάντια σε αυτό ακριβώς το σημείο, επαναλαμβάνοντας τις παλιές αντιρρήσεις των φιλελεύθερων και των αστών σοσιαλ-πολιτικών ενάντια στη «θεωρία της εξαθλίωσης». Κατά την άποψή μας, η πολεμική γύρω από αυτό το θέμα έχει δείξει πλήρως την αβασιμότητα μιας τέτοιας «κριτικής». Ο ίδιος ο Μπερνστάιν έχει αναγνωρίσει την ορθότητα αυτών των λόγων του Μαρξ όταν αφορούν το χαρακτηρισμό της τάσης του καπιταλισμού, τάσης που μετατρέπεται σε πραγματικότητα όταν εκλείπει ο ταξικός αγώνας του προλεταριάτου ενάντια σε αυτή, όταν η εργατική τάξη δεν έχει κατακτήσει νόμους για την προστασία των εργατών. Στην ίδια τη Ρωσία βλέπουμε αυτή την περίοδο να εκδηλώνεται αυτή η τάση με εξαιρετική σφοδρότητα έναντι των αγροτών και των εργατών. Εξάλλου ο Καούτσκι έχει αποδείξει ότι τα λόγια που αφορούν «την αύξηση της φτώχειας, κλπ» είναι έγκυρα όχι μόνο όταν χαρακτηρίζουν μια τάση, αλλά ακόμα και όταν δείχνουν την αύξηση της «κοινωνικής φτώχειας», δηλαδή την διεύρυνση του χάσματος μεταξύ της κατάστασης του προλεταριάτου και της ζωής της αστικής τάξης- το επίπεδο των κοινωνικών αναγκών, που αυξάνεται παράλληλα με τη γιγαντιαία αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας.[…] Για αυτό τα λόγια περί «αύξησης της φτώχιας, της καταπίεσης, της υποδούλωσης, του εκφυλισμού, της εκμετάλλευσης» πρέπει, κατά την άποψή μας, να εισαχθούν απαραίτητα στο πρόγραμμά μας: πρώτον επειδή δείχνουν με εξαιρετικά σωστό τρόπο τα βασικά και ουσιαστικά χαρακτηριστικά του καπιταλισμού, γιατί χαρακτηρίζουν επακριβώς τη διαδικασία η οποία εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας και συνιστά έναν από τους βασικούς παράγοντες που προκαλούν το εργατικό κίνημα και το σοσιαλισμό στη Ρωσία: δεύτερον, επειδή αυτά τα λόγια εμπλουτίζουν τεράστια τα θέματα ζύμωσης, πιάνοντας μια σειρά φαινομένων που καταπιέζουν στο μέγιστο βαθμό τις εργατικές μάζες, αλλά και προκαλούν τη μέγιστη αγανάκτηση (ανεργία, χαμηλός μισθός, κακή διατροφή, πείνα, δρακόντεια πειθαρχία του κεφαλαίου, πορνεία, αριθμητική αύξηση της δουλείας, κλπ»

Αυτά είναι λόγια που απευθύνονται σε εμάς τους κομμουνιστές του σήμερα, σε όλους τους κομμουνιστές της εποχής μας, για τη συζήτηση και την προετοιμασία του πολιτικού προγράμματος του Κομμουνιστικού Κόμματος της εργατικής τάξης το οποίο, με κοινή προσπάθεια των πρωτοπόρων εργατών της χώρας μας, πρέπει να ανασυγκροτήσουμε.

Αύγουστος 2008

Κομμουνιστική Πλατφόρμα (Ιταλία).

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=995556

Συντρίμμια το «ιρλανδικό θαύμα»

Θυμάται άραγε ακόμη κανείς το «ιρλανδικό θαύμα», με το οποίο μας είχαν ζαλίσει την τελευταία δεκαπενταετία οι νεοφιλελεύθεροι κάθε πολιτικού χρώματος; Αμέτρητοι ήταν οι ύμνοι προς τον «κελτικό τίγρη», όπως τον αποκαλούσαν. Καλούσαν όλες τις χώρες της ΕΕ να μιμηθούν την Ιρλανδία, η οποία γνώριζε εκρηκτική, υποτίθεται, ανάπτυξη με την πλήρη κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων χάριν της «ευελιξίας», τη μηδαμινή σχεδόν φορολόγηση των επιχειρήσεων, την ανεμπόδιστη κερδοσκοπία στα ακίνητα. Ε, λοιπόν, με το που ξέσπασε η χρηματοπιστωτική κρίση το καλοκαίρι, κατέρρευσε πλήρως η ιρλανδική οικονομία, αποδεικνύοντας ότι επρόκειτο για μια... «χώρα-φούσκα» σαν την Ισλανδία!

Μια καταπληκτική τοιχογραφία στο Δουβλίνο που είχε χθες στην πρώτη σελίδα της η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» έλεγε τα πάντα: απεικονίζει μια ψόφια τίγρη και δίπλα της μια επιτύμβια πλάκα που γράφει «Κελτικό γατάκι, αιωνία σου η μνήμη»!

Ο «κελτικός τίγρης» που βρυχάται έγινε ψόφιο γατάκι, λοιπόν. Δεν πρόκειται περί υπερβολής. Οι αριθμοί είναι ανελέητοι: το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Ιρλανδίας ανήλθε το 2008 σε... 6,3%, ενώ η Κομισιόν προβλέπει πως το 2009 θα κατρακυλήσει στο βάραθρο του 11% και το 2010 στην άβυσσο του 13%!!!

Και έπειτα οι θρασύτατοι γραφειοκράτες της Κομισιόν τολμούν να υψώνουν απειλητικά το δάχτυλο εναντίον της Ελλάδας που έχει έλλειμμα 3,4%. Είναι απίστευτο το ότι η κυβέρνηση της ΝΔ ανέχεται τον κάθε Αλμούνια να της παριστάνει τον κήνσορα και δεν τον ξαποστέλνει κλωτσηδόν προς την Ιρλανδία, την Ισπανία ή προς τα «ανατολικοευρωπαϊκά θαύματα» τύπου Λετονίας, η οποία παρουσίασε το 2007 ανάπτυξη του ΑΕΠ της 10,3% και για το 2009 προβλέπεται μείωσή του κατά... 12%!

Το Σάββατο πάντως συγκλονίστηκε κυριολεκτικά η Ιρλανδία, καθώς στο Δουβλίνο έγινε μια κολοσσιαία διαδήλωση εναντίον της οικονομικής πολιτικής της δεξιάς κυβέρνησης Κάουεν. «Δεν θα πληρώσουμε εμείς για τους σούπερ πλούσιους - Διώξτε αυτή την κυβέρνηση» ήταν το σύνθημα που κυριάρχησε στα πλακάτ ενός πρωτοφανούς πλήθους 120.000 οργισμένων διαδηλωτών που πορεύονταν επί ώρες στους δρόμους της ιρλανδικής πρωτεύουσας.

Η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα κοινωνικής έκρηξης και οι μέρες της κυβέρνησης Κάουεν πρέπει να θεωρούνται μετρημένες πλέον. Η αχρεία κυβέρνηση της Ιρλανδίας, η οποία φέρει το μέγιστο μέρος της ευθύνης για τη μετατροπή ολόκληρης της χώρας σε «κερδοσκοπική φούσκα», ανακοίνωσε εξωφρενικά μέτρα για την έξοδο από την κρίση.

Ενώ έταξε βοήθεια ύψους 7 δισεκατομμυρίων ευρώ για να διασώσει τις τράπεζες από τον χρηματιστηριακό τζόγο των απατεώνων διευθυντικών στελεχών τους, παράλληλα ανακοίνωσε αρχικά πάγωμα των μισθών και των συντάξεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και στη συνέχεια κάτι ακόμη χειρότερο: τη μείωση των αποδοχών όλων αυτών των εργαζομένων μέσω της υποχρεωτικής παρακράτησης του 7,5% του μισθού κάθε μήνα κάθε εργαζόμενου, με πρόσχημα ότι δήθεν τα χρήματα θα πήγαιναν για την ενίσχυση του ασφαλιστικού ταμείου των δημοσίων υπαλλήλων για όσους βγουν στη σύνταξη μετά το... 2025!

Το μέτρο αυτό το απέρριπταν έτσι κι αλλιώς οι Ιρλανδοί, οι οποίοι πήραν φωτιά όταν έμαθαν ότι τα 7 δισεκατομμύρια στις τράπεζες θα τα έδινε η κυβέρνηση παίρνοντας τα λεφτά... ακριβώς αυτού του ασφαλιστικού ταμείου!

Η ΙΡΛΑΝΔΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Ετοιμη να βγάλει και τον... στρατό!

Ανατριχίλα φρίκης προκάλεσε στην Ιρλανδία την περασμένη εβδομάδα η γνωστοποίηση της είδησης ότι ο αρχηγός του γενικού επιτελείου ενόπλων δυνάμεων της χώρας κατά τη διάρκεια συνάντησής του με εκπροσώπους του στρατιωτικού προσωπικού δήλωσε ότι «ο στρατός πρέπει να κάνει το καθήκον του» σε περίπτωση που η κυβέρνηση ζητήσει τη βοήθειά του σε περίπτωση γενικής απεργίας! «Τις ημέρες πριν από τις μαζικές διαμαρτυρίες του Σαββάτου προκλήθηκε η εντύπωση ότι η Ιρλανδία βρίσκεται στο χείλος πανεθνικής κατάστασης ανάγκης» έγραψε η γερμανική «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» σχολιάζοντας την είδηση.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&tag=8397&pubid=2514806

Ο φόβος...

... και ο θυμός έβγαλαν τις προάλλες εκατό χιλιάδες Ιρλανδούς στον δρόμο. «Νιώθουν φόβο επειδή δεν ξέρουν τι θα απογίνουν αυτοί και οι δουλειές τους και θυμό επειδή ξέρουν ότι δεν προκάλεσαν αυτοί την κρίση» γράφει στους «Τάιμς της Ιρλανδίας» ο Ντέιβιντ Μπεγκ, καθηγητής της Οικονομικής Ανάλυσης στο Ιμπίριαλ Κόλετζ του Λονδίνου. Κι όμως, μέχρι πριν από λίγα χρόνια οι Ιρλανδοί είχαν πιστέψει ότι ζούσαν σε έναν παράδεισο. Και κόντευαν να το πιστέψουν και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, που καλούνταν επιτακτικά να εφαρμόσουν το ιρλανδικό νεοφιλελεύθερο μοντέλο.
Η Ιρλανδία...

... έχει χτυπηθεί από την κρίση ίσως χειρότερα από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Η ιρλανδική κυβέρνηση έχει συγκλονιστεί από την ταχύτητα με την οποία καταρρέει η οικονομία της χώρας. Και σκέφτεται να εγκαταλείψει αυτό που κάποτε θεωρούσε προοδευτικό- τις ιδιωτικοποιήσεις- για να περάσει σε κάτι που θεωρούσε οπισθοδρομικό- τις κρατικοποιήσεις. «Όλες οι ιρλανδικές τράπεζες θα εθνικοποιηθούν τους προσεχείς τρεις μήνες» προβλέπει ο Ντέιβιντ Μπεγκ, που πιστεύει πως και άλλες χώρες θα ακολουθήσουν αναπόφευκτα αυτό τον δρόμο (ανάμεσά τους οι ΗΠΑ με την Μπανκ οβ Αμέρικα και τη Σίτιγκρουπ). Όμως, προσοχή! Όποιος νομίζει πως τέτοιες εθνικοποιήσεις ή «πακέτα σωτηρίας» όπως εκείνα που μοιράζει ο Ομπάμα θα σημάνουν το τέλος της δεξιάς πολιτικής, καλύτερα να το ξανασκεφτεί. Γιατί ένας άλλος οικονομολόγος, ο Ντάνκαν Κάμερον, καθηγητής της Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Οτάβας, προειδοποιεί: «Όποιος νομίζει πως οι τράπεζες που βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, οι τεράστιες απώλειες θέσεων εργασίας, η πτώση του παγκόσμιου εμπορίου και η εξάπλωση της οικονομικής απόγνωσης θα σημάνουν το τέλος της “ελεύθερης” αγοράς ή όποιος πιστεύει πως αυτά τα πακέτα σωτηρίας θα σημάνουν το τέλος της δεξιάς πολιτικής, καλύτερα να το ξανασκεφτεί».

Η δεξιά...

... πολιτική εθνικοποιεί σήμερα τις τράπεζες που κινδυνεύουν, για να τις παραδώσει πάλι αύριο μεθαύριο στους τραπεζίτες. Και αντί να μεταβιβάσει εισόδημα από τους τραπεζίτες, οι οποίοι σήμερα κάθονται πάνω στο χρήμα που τους δίνει το κράτος, σε εκείνους που θα το ξόδευαν αλλά που σήμερα δεν έχουν ούτε για να ζήσουν, προτιμά να κλείνει τα μάτια. Μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν- που θα επισκεφθεί τη χώρα μας τον Μάρτιο- επισήμαινε πως με όλο αυτό το κρατικό χρήμα που τσεπώνουν οι τραπεζίτες αντί να το διοχετεύουν στην οικονομία, θα προκύψει «ένα σύστημα στο οποίο θα υπάρξει ανεπάρκεια κεφαλαίου», ενώ οι φορολογούμενοι θα κληθούν να ξαναγεμίσουν τους κρατικούς κορβανάδες με τρισεκατομμύρια χωρίς κανένα αντάλλαγμα.

Η βασική...

... αιτία του σημερινού οικονομικού χάους είναι η εγγενής αδυναμία του χρηματοπιστωτικού συστήματος να ανταποκριθεί στις ανθρώπινες ανάγκες, όχι μόνο στις φτωχές αλλά και στις πλούσιες χώρες. Ωστόσο, όποια ταμπέλα κι αν κρεμάσει ένα κράτος απέξω από τις τράπεζές του, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν πάρει από τους πλούσιους για να τα δώσει στους φτωχούς.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4503872&ct=2

http://3.bp.blogspot.com/__rQi4NYv9Vg/SaOjh_1CKBI/AAAAAAAABcA/sqUd55dpurY/s400/Χουντα+Τραπεζών.jpg

Ουκρανία: «Οχι στην πιστωτική σκλαβιά»

Εκατοντάδες Ουκρανοί συγκεντρώθηκαν χθες έξω από τα γραφεία της κεντρικής τράπεζας και με βασικό σύνθημα «Οχι στην πιστωτική σκλαβιά» ζήτησαν να τους επιτραπεί να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς της χώρας. Μέχρι στιγμής, οχτώ ουκρανικές τράπεζες έχουν τεθεί υπό καθεστώς αναγκαστικής διαχείρισης εξαιτίας της έκθεσής τους στη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση.

http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/02/24/1633219.htm

ΗΠΑ «ΟΡΔΕΣ» ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΠΟΥ ΧΡΕΩΚΟΠΟΥΝ, ΧΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ Ή ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΑΚΡΑΙΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ
Βαρύς φόρος αίματος στην κρίση
Ο αριθμός των θυμάτων συνεχώς αυξάνεται. Από τον περασμένο Οκτώβριο, όπου άρχισαν να καταγράφονται καθημερινά οι χρεοκοπίες, οι κατασχέσεις, οι εξώσεις και οι απολύσεις, η οικονομική κρίση κάνει τους Αμερικανούς να πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος.

Απόγνωση, αδιέξοδο. Η ανεργία τους κάνει να νιώθουν ένοχοι και ντροπιασμένοι. Αλλά στρέφονται ενάντια στον εαυτό τους, άλλοι στην οικογένειά τους. Η άγρια πλευρά της οικονομικής κρίσης μόλις αρχίζει και «φωτίζεται»... (φωτ. ΑΠΕ)

Μια σειρά ακραίων πράξεων, συμπεριλαμβανομένων αυτοκτονιών, ληστειών και κρουσμάτων οικογενειακής βίας έχουν κατακλύσει τις τοπικές ειδήσεις στη χώρα. Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2008, μια ανάλυση δημοσιογραφικών ρεπορτάζ στις ΗΠΑ έδειχνε ότι προκλήθηκε επιδημία τραγωδιών εξαιτίας της ζοφερής οικονομικής πραγματικότητας, η οποία εξαπλώθηκε από την Καλιφόρνια μέχρι τη Μασαχουσέτη και από τη Μινεσότα μέχρι τη Φλόριντα.

Εκτός από έναν ολοένα και αυξανόμενο αριθμό πλουσίων που προσέλκυσε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων γιατί επέλεξαν ως λύση την αυτοκτονία, ένας άγνωστος, αλλά αυξανόμενος αριθμός λιγότερο πλουσίων ακολούθησε την ίδια λύση - έχοντας αποσπάσει όμως λιγότερη δημοσιότητα- εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης.

Τάσεις αυτοκτονίας

Η κλινική ψυχολόγος Λέσλι Σεπίνι αιχμαλώτισε την ουσία αυτού που βιώνει σήμερα η αμερικανική κοινωνία όταν ανέφερε στο περιοδικό Forbes ότι αυτή ήταν «η πρώτη φορά στη 18χρονη σταδιοδρομία μου που επιχειρηματίες μού τηλεφωνούν με τάσεις αυτοκτονίας λόγω της οικονομικής κατάστασης». Τους τελευταίους, μόνο, τρεις μήνες «επενέβην σε τουλάχιστον 14 υποθέσεις ανδρών που σοβαρά σκέφτονταν να αφαιρέσουν τη ζωή τους». Η Σεπίνι έκανε την εξής παρατήρηση: «Νιώθουν ένοχοι και ντρέπονται διότι πιστεύουν ότι θα έπρεπε να γνώριζαν τι επρόκειτο να συμβεί στην αγορά και ότι θα έπρεπε να έχουν αποχωρήσει πιο γρήγορα».

Η «λίστα» της φρίκης

Αναφορές για ανθρώπους που οδηγήθηκαν σε προσωπικό αδιέξοδο, με αποτέλεσμα να διαπραχθούν από ένοπλες ληστείες μέχρι αυτοκτονίες, λόγω της νέας δημοσιονομικής πραγματικότητας, εξακολουθούν και σήμερα να έρχονται στην επιφάνεια. Από την πληθώρα των δημοσιευμάτων σταχυολογήσαμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:

- Στις 9 Δεκεμβρίου, ο 59χρονος Τόμας Γκάρετ στο Μίντγουεστ Σίτι της Οκλαχόμα, δολοφόνησε τη γυναίκα του. Σύμφωνα με την τοπική αστυνομία, «ο Γκάρετ είπε στους αστυνομικούς ότι πυροβόλησε την άρρωστη γυναίκα του διότι δεν ήξερε πώς να της εξηγήσει ότι τους έκαναν έξωση από το σπίτι». Προφανώς σχεδίαζε να αυτοκτονήσει και ο ίδιος, αλλά τον σταμάτησε η αστυνομία.

- Τον περασμένο Οκτώβριο, ένας άνδρας στο Λος Αντζελες, παγιδευμένος από τα οικονομικά του προβλήματα, πυροβόλησε τη σύζυγό του, την πεθερά του και τους τρεις γιους του πριν στρέψει το όπλο στον εαυτό του. Μια παρόμοια σκηνή επαναλήφθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα, όταν άλλος ένας κάτοικος της ίδιας πόλης σκότωσε τη γυναίκα και τα πέντε παιδιά του -ένα κορίτσι 8 ετών, δύο δίδυμα κορίτσια 5 ετών και δύο δίδυμα αγόρια 2 ετών- πριν στείλει με φαξ μια επιστολή σε τοπικό τηλεοπτικό σταθμό και αυτοκτόνησει.

- Η εφημερίδα «Λος Αντζελες Τάιμς» έγραψε πρόσφατα ότι «άλλο ένα σημείο των άσχημων οικονομικά καιρών είναι οι ληστείες τραπεζών, οι οποίες ενώ εδώ και χρόνια μειώνονταν, το 2008 αυξήθηκαν στη νότια Καλιφόρνια ... (κατά) 22% συγκριτικά με το 2007».

- Πέρυσι, σύμφωνα με την αστυνομία της Νέας Υόρκης, οι ληστείες τραπεζών στην μητρόπολη αυξήθηκαν κατά 430, μια αύξηση της τάξης του 54% από το 2007.

- Το 2008 τυλάχιστον 33 άνθρωποι επέλεξαν να αυτοκτονήσουν στα εθνικά πάρκα. Φαίνεται ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων η πραγματική αιτία των αυτοκτονιών ήταν η απελπισία στην οποία είχαν περιέλθει τα θύματα λόγω της οικονομικής κρίσης.

- Μια ανάλυση των αναφορών για θανάτους το 2008 στην επαρχία Μιλγουόκι της Πολιτείας του Ουισκόνσιν απέδειξε ότι «η χρηματοοικονομική πίεση σε μια δύσκολη οικονομία οδήγησε σε μέτρα απελπισίας». Από τις 108 αυτοκτονίες -μια αύξηση του 20% σε καθένα από τα τελευταία 3 χρόνια- τουλάχιστον το 25% των θυμάτων «αγωνίζονταν για να τα βγάλουν πέρα οικονομικά».

Γραμμή... αυτοκτονιών

Ολοένα και περισσότερες απελπισμένες ψυχές τηλεφώνησαν στην Ανοιχτή Γραμμή Πρόληψης Αυτοκτονιών, η οποία το 2008 κατέγραψε ρεκόρ κλήσεων: 568.437 (το 2007 καταγράφησαν 412.768). Παρομοίως, μια πρόσφατη έρευνα της εφημερίδας «USA Today» βρήκε ότι όλες οι ανοιχτές γραμμές επικοινωνίας για την πρόληψη των αυτοκτονιών στο Ντάλας, το Πίτσμπουργκ, τα προάστια του Σαν Φρανσίσκο, το Μέριλαντ, την Τζόρτζια, το Ντέλαγουερ και το Ντιτρόιτ, ανέφεραν «αυξήσεις στα άτομα που τηλεφωνούν από τότε που η οικονομία καταρρέει».

Κοινωνικές συνέπειες

Και ενώ το Κογκρέσο και η κυβέρνηση Ομπάμα προωθούν φιλόδοξα και πανάκριβα σχέδια για τη διάσωση των τραπεζών και των επιχειρήσεων, κανένα ουσιαστικό σχέδιο δεν έχει τεθεί σε δημόσια συζήτηση ώστε να ληφθούν ισχυρά μέτρα για να καταπολεμηθούν οι τρομερές κοινωνικές συνέπειες που επηρεάζουν τους μέσους Αμερικανούς. Μέχρι τότε, για πολλούς, η ελπίδα δεν θα είναι παρά ένα σλόγκαν, η καταμέτρηση των πτωμάτων θα αυξάνεται και οι Αμερικανοί θα εξακολουθήσουν, αναμφίβολα, να φτάνουν στα άκρα. Και είμαστε μόνο στην αρχή.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,dt=21.02.2009,id=52052900

Εξαχρείωση στη Βρετανία: Η κάθετη πτώση της βρετανικής οικονομίας
Η βρετανική οικονομία βρίσκεται ανάμεσα στις πλέον πληγείσες από τη διεθνή οικονομική κρίση. Η πάλαι ποτέ οικονομία-πρότυπο της Γηραιάς Αλβιώνας έχει πλέον καταληφθεί από μια βαθιά αίσθηση αβεβαιότητας.

Ιδιαίτερα θλιβερός είναι για την Μεγάλη Βρετανία ο φετινός Φεβρουάριος, με νέο ρεκόρ στα νούμερα της ανεργίας, αποδυνάμωση του εθνικού νομίσματος και την εν γένει συρρίκνωση της οικονομίας. Ήταν αυτόν το μήνα που ο υπουργός Παιδείας και Κοινωνικής Πρόνοιας, Ed Balls, αναφέρθηκε στην οικονομική ύφεση ως την «χειρότερη των τελευταίων 100 ετών» και εμφανίστηκαν οι επικεφαλής των τραπεζών της χώρας να βγαίνουν στην τηλεόραση για να ζητήσουν συγγνώμη για το κακό που προκάλεσαν στο έθνος.

Η διάθεση στην Μεγάλη Βρετανία είναι βαριά. Η για μακρύ διάστημα πιο επιτυχημένη οικονομία της Ευρώπης πλέον έχει δεχθεί τo πιο ισχυρό πλήγμα στην περιουσία της, απ’ ότι τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη.

Η ανεργία ανεβαίνει δυο φορές πιο σύντομα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Δυο εκατομμύρια πολίτες έχουν ήδη χάσει την εργασία τους και ο αριθμός τους μπορεί μέχρι το τέλος του έτους να φτάσει τα τρία εκατομμύρια. Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η βρετανική οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 2.8% μέσα στο 2009, η μεγαλύτερη προβλεπόμενη πτώση ανάμεσα στα εφτά μεγαλύτερα βιομηχανοποιημένα έθνη.

Οι Βρετανοί βίωσαν μια 16ετή οικονομική έκρηξη και έμοιαζε να είχαν επιτυχώς μεταβεί σε μια μετά-βιομηχανική, παγκοσμιοποιημένη υπηρεσία οικονομίας καθοδηγούμενη από ένα τάχιστα αναπτυσσόμενο οικονομικό τομέα.

Τώρα είναι ακριβώς αυτοί οι τραπεζίτες επενδύσεων που εφάρμοσαν τις μοντέρνες αλχημείες τους στους γυάλινους πύργους του Λονδίνου που έριξαν τη χώρα και τον κόσμο στη μεγαλύτερη οικονομική κρίση από τη δεκαετία του 1930.

Όλα ξεκίνησαν όταν η φούσκα της αγορά ακινήτων έσπασε πρώτα για τις ιδιωτικές και μετά για τις εμπορικές ιδιοκτησίες. Ταυτόχρονα κατέρρευσε ο τομέας των επενδύσεων των τραπεζών, ρίχνοντας τη χώρα σε βαθιά ύφεση από το τελευταίο τέταρτο του περασμένου χρόνου. Η κατανάλωση και η βιομηχανική παραγωγή είναι σε σοβαρή πτώση ενώ η λίρα αποδυναμώθηκε σε σχέση με το ευρώ.

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους και στρέφονται στο επίδομα ανεργίας. «Μπορείς να δεις την απελπισία στα μάτια τους. Καταλαβαίνουν ότι τα πράγματα τώρα είναι διαφορετικά και ότι δεν θα βρουν άλλη δουλειά μέσα σε λίγες εβδομάδες», λέει ένα υπάλληλος που εξυπηρετεί ανέργους.

Το βρετανικό κράτος πρόνοιας, με τους πόρους του περιορισμένους από μια διαδοχική σειρά μεταρρυθμίσεων, προσφέρει πλέον μονάχα 60 λίρες την εβδομάδα στον κάθε απολυμένο. Συχνά οι άνεργοι εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις οικίες τους καθώς αδυνατούν να πληρώσουν τις δόσεις των δανείων ή υποθηκών τους.

Σε άλλες εποχές, οι τραπεζίτες αντιμετωπιζόταν σαν διασημότητες στη Μεγάλη Βρετανία, και αποκαλούνταν, όπως οι συνάδελφοί τους στις ΗΠΑ, «άρχοντες του σύμπαντος», ενώ τα παιδιά ονειρευόταν όταν μεγαλώσουν να εργαστούν σε κάποιο από τους τραπεζικούς κολοσσούς της χώρας.

Η Βρετανία έμοιαζε να είχε δημιουργήσει μια οικονομία του μέλλοντος, αλλά στην πραγματικότητα είχε καταλήξει να εξαρτάται από έναν οικονομικό τομέα με αυξανόμενο πληθωρισμό. Αν και παρήγαγε μόνο το 8% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος στις καλύτερες εποχές, ο οικονομικός αυτός τομέας παρείχε στην κυβέρνηση το ένα τέταρτο των εταιρικών φόρων. Ο αριθμός των Βρετανών που απασχολούνταν στον οικονομικό τομέα έφτασε τα 6.5 εκατομμύρια στις καλές εποχές.

Η απέχθεια που στρέφεται προς το πρόσωπο των τραπεζιτών θυμίζουν την περίπτωση του 1720, όταν η South Sea Bubble, μια από τις πρώτες κερδοσκοπικές φούσκες στην Ιστορία, έσκασε και μια επιτροπής έρευνας μελών της Βουλής πρότεινε να κλειστούν οι ένοχοι σε σακιά με φίδια και να πεταχτούν μέσα στον ποταμό Τάμεση.

Οι Βρετανοί φορολογούμενοι χρειάστηκε ήδη να σώσουν δυο τράπεζες ενώ δυο δανειστές υποθηκών εθνικοποιήθηκαν, με την κυβέρνηση όπως όλες οι κυβερνήσεις στον κόσμο, να αναζητά σχέδιο εγγύησης όλων των τοξικών προϊόντων. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Δημοσιονομικών Ερευνών, θα πάρει στην Αγγλία μέχρι το 2030 για να φέρει το εθνικό της χρέος στα επίπεδα που ήταν πριν την κρίση. Τα αρνητικά νούμερα επηρέασαν έντονα και τη βρετανική λίρα, η οποία έχασε το 17% της αξίας της ως αποτέλεσμα της ύφεσης, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη πτώση του νομίσματος από το 1992.

Τα λόγια του πρωθυπουργού Γκόρντον Μπράουν, που ακόμα πέρσι υποστήριζε ότι η Βρετανία ήταν καλύτερα προετοιμασμένη από τις περισσότερες χώρες σήμερα ακούγονται σαν κοροϊδία. Ελάχιστοι Άγγλοι θεωρούν πλέον τον Μπράουν το κατάλληλο άτομο για να οδηγήσει τη χώρα έξω από την κρίση. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, μόλις το 28% των πολιτών θα ξαναψήφιζαν Εργατικούς στις επόμενες εκλογές, ενώ 48% δηλώνει ότι θα ψήφιζε Συντηρητικούς.

Πολιτικές αναλυτές σχολιάζουν ότι ο Μπράουν πρέπει να περιμένει διαμαρτυρίες παρόμοιες με αυτές που αντιμετώπισε η Μάργκαρετ Θάτσερ όταν υπήρχαν 3 εκατομμύρια άνεργοι στη χώρα Το θέμα είναια υτή τη φορά να μην έχουμε την ίδια κατάληξη, αυτή τη φορά πρέπει να είναι υπάρξει σοβαρότερη οργάνωση, με στ΄χοο την ανατροπή αυτών των πολιτικών και υπογραμμίζουν ότι σύντομα η Βρετανία θα επιστρέψει σε ενός είδους κοινωνίας του Ντίκενς, όπου οι έχοντες θα εξακολουθήσουν να έχουν και οι μέσες τάξεις θα πέσουν στις τάξεις των απόλυτα μη εχόντων. Οι κατώτερες τάξεις, που είναι και οι πιο πολυπληθείς? Αυτές ούτε καν αναφέρονται?

http://www.tvxs.gr/v6029

Μαύρη τρύπα 37 δισ. ευρώ στα Ταμεία
Ελλείμματα, χρέη και εισφοροδιαφυγή απειλούν το Ασφαλιστικό
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Ηλίας Π. Γεωργάκης elgeo@dolnet.gr
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

Τα διογκούμενα ελλείμματα, τα χρέη και η εισφοροδιαφυγή οδηγούν σε κατάρρευση το ασφαλιστικό σύστημα, που εμφανίζει μαύρη τρύπα 36,9 δισ. ευρώ.

O χρόνος που απαιτείται για την έκδοση της σύνταξης φθάνει και τους 18 μήνες, ενώ η κυβέρνηση (με τον νόμο Πετραλιά) αύξησε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και μείωσε τις συντάξεις. Οι βασικοί λόγοι που έχουν οδηγήσει τα ασφαλιστικά ταμεία στο κόκκινο είναι οι παρακάτω:
● Οφειλές του Δημοσίου προς τα Ταμεία: 11 δισ. ευρώ.

● Χρέη ιδιωτών και επιχειρήσεων

στα Ταμεία: 7,5 δισ. ευρώ. ● Ετήσιο έλλειμμα Ταμείων: 2,3 δισ. ευρώ.

● Έλλειμμα κλάδων Υγείας το 2009:

3,1 δισ. ευρώ.

● Εισφοροδιαφυγή: 7 δισ. ευρώ ετησίως.

● Λογιστικές απώλειες λόγω πτώσης αξίας μετοχών- αμοιβαίων και της απαγόρευσης
επενδύσεων ποσοστού άνω του 1% σε προθεσμιακές καταθέσεις: 6 δισ. ευρώ.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4503876&ct=3

Πόσα χρωστάνε οι χώρες της Αν. Ευρώπης στους δανειστές τους... Πολλά...

Τα νούμερα αρκούν για να δώσουν την εικόνα έκτακτης ανάγκης των αναδυόμενων αγορών της Ευρώπης : Σχεδόν 26 δισεκατομμύρια δολάρια τραπεζικού δανεισμού, πρέπει να πληρωθούν φέτος από τις αναδυόμενες ευρωπαϊκές χώρες. Η Ρωσία πρέπει να πληρώσει στις τράπεζες της δύσης 17, 6 δισ. δολάρια. Η Ουκρανία 3,027 δισ. δολάρια, το Καζακστάν 2,3 δισ. δολάρια, η Λετονία 1,4 δισ. δολάρια, η Ουγγαρία 469 εκατ. δολάρια, η Πολωμνία 446 εκατ. δολάρια, η Ρουμανία 114 εκατ. και η Εσθονία 32,1 εκατ. δολάρια. Και τονίζουμε, αυτά δεν είναι τα συνολικά χρέη των χωρών - είναι ΜΟΝΟΝ οι πληρωμές που πρέπει να γίνουν φέτος για εκείνα τα τραπεζικά δάνεια που έχουν ημερομηνία λήξης στο τέλος του 2009. Αυτά θεωριτικά εχουν προτεραιότητα πληρωμής σε σχέση με άλλα χρέη. Και φυσικά το μεγαλύτερο μέρος των χρεών αυτών και συγκεκριμένα τα 15,6 δισ. δολάρια ή το 62% του συνόλου, αφορά μονο τον τραπεζικό κλάδο των οκτώ αυτών χωρών! Τα υπόλοιπα τα χρωστάνε οι αυτοκινητοβιομηχανίες, οι επιχειρήσεις του κλάδου των ορυκτών, του πετρελαίου, των τηλεπικοινωνιών, των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας κ.τ.λ.

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=201750

Καναδάς: Δεκάδες οι θάνατοι ανήλικων άστεγων το 2008 Τέτοιου είδους δολοφονίες (περί αυτού πρόκειται, απλά είναι σε συγκεκαλλυμένη μορφή) από τους καπιταλιστές θα ενταθούν, στην προσπάθεια τους να τα φορτώσουν όλα στους εργαζόμενους, θα πεθάνουν πολλοί από πείνα
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_23/02/2009_268558

Γαλλικός τραπεζικός γίγαντας με προίκα 5 δισ. ευρώ
«Προίκα» έως και 5 δισ. ευρώ θα δώσει η κυβέρνηση της Γαλλίας στον «γάμο» των Banque Populaire και Caisse d’ Epargne με τον οποίο θα δημιουργηθεί μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες στη χώρα με έξι εκατομμύρια πελάτες και αποταμιευτικά αποθέματα που θα αγγίζουν τα 480 δισ. ευρώ.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_24/02/2009_304551

Οι μεγαλύτερες ζημιές στην ιστορία των ΗΠΑ από την AIG;
http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=201801
Δεν πειράζει όμως, η "αλλαγή" (change) του Ομπάμα είναι εδώ:

Διαβουλεύσεις για νέα κρατική βοήθεια στην AIG
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_24/02/2009_268635

JPMorgan: Μειώνει κατά 86% το μέρισμα
http://www.capital.gr/Articles.asp?id=682551

Σύμφωνα με το σχέδιο της κυβέρνησης Ομπάμα για τη διάσωση του χρεοκοπημένου τραπεζικού συστήματος, συνολικού ύψους 2 τρισ. δολαρίων, προβλέπεται η δημιουργία μιας «Bad Bank» που θα χρηματοδοτηθεί μόνο με ιδιωτικά κεφάλαια για να αγοράσει από τις τράπεζες τα «τοξικά» ομόλογα, και θα διευθύνεται από το υπουργείο Οικονομικών και την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ (Fed). H «Bad Bank» θα ξεκινήσει με αγορές «τοξικών» ύψους 500 δισ. δολαρίων, που θα ανέλθουν στη συνέχεια στο 1 τρισ. δολάρια.

Επίσης, το σχέδιο περιλαμβάνει την επέκταση μέχρι το ύψος του 1 τρισ. δολαρίων της χρηματοδότησης από τη Fed καταναλωτικών δανείων και αγορές χρεογράφων που έχουν τιτλοποιηθεί πάνω σε όλους τους τύπους των καταναλωτικών δανείων. Με το τεράστιο αυτό ποσό της νέας κρατικής παρέμβασης, που είναι ανεξάρτητο από την «Bank Bank», γίνονται δραματικές προσπάθειες να διασωθεί με περισσότερα από τα αρχικά 200 δισ. δολάρια που είχαν εγκριθεί τον Νοέμβριο, η καταναλωτική πίστη. Το σχέδιο μάλλον θα συμπεριλάβει και ομόλογα που έχουν τιτλοποιηθεί πάνω σε προβληματικά εμπορικά στεγαστικά δάνεια!

Ομως, το κόστος αυτό θα επιβαρύνει δυσβάστακτα τους φορολογούμενους και την αμερικανική οικονομία, δεδομένου ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη και δαπανηρότερη διάσωση του τραπεζικού συστήματος στην ιστορία της αμερικανικής οικονομίας.
Γιατί είπαμε πρέπει να δώσουμε τα λεφτά που (δεν) έχουμε εμείς για να σωθούν οι τραπεζίτες, βιομήχανοι, κτλ? Α ναι, για να συνεχίσουν να μας εκμεταλλεύονται
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100020_24/02/2009_304571

ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΜΑΖΙΚΕΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΛΟΓΩ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ, ΜΕ «ΑΡΧΗ» ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ G20
Φοβούνται «καλοκαίρι της οργής»
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=46967684

Κίνημα αλληλεγγύης
Γερμανίδα ταμίας απολύθηκε μετά από 31 χρόνια για υπεξαίρεση ποσού 1,30 ευρώ
Δικαστήριο του Βερολίνου επιβεβαίωσε σε δεύτερο βαθμό την απόλυση της ταμία ενός σούπερ μάρκετ έπειτα από υπηρεσία 31 ετών για υπεξαίρεση του ποσού του 1,30 ευρώ, σε μια υπόθεση που έχει δημιουργήσει κίνημα αλληλεγγύης στη Γερμανία.

Η Μπάρμπαρα Ε. κατηγορείται από τον εργοδότη της, την αλυσίδα Kaiser, ότι χρησιμοποίησε προς όφελός της δύο κουπόνια αξίας 48 και 82 λεπτών του ευρώ που δόθηκαν σε αντάλλαγμα για την επιστροφή άδειων μπουκαλιών και ξεχάστηκαν από έναν πελάτη σε κατάστημα της αλυσίδας στο ανατολικό Βερολίνο.

Απολύθηκε χωρίς προειδοποίηση τον Ιανουάριο του 2008. Μητέρα τριών παιδιών και γιαγιά η 50χρονη έχει γίνει γνωστή στην Γερμανία με το όνομα «Έμελι». Μια επιτροπή υποστήριξής της έχει συσταθεί και πολλές πολιτικές προσωπικότητες και συνδικαλιστές έχουν πάρει το μέρος της.

Το Εργατικό Δικαστήριο του Βερολίνου-Βραδεμβούργου έκρινε σε δεύτερο βαθμό ότι η απόλυση ήταν δικαιολογημένη, καθώς τα γεγονότα επιβεβαιώθηκαν από μαρτυρίες και τα δεδομένα του ταμείου.

«Η ιδιοκτησία του εργοδότη δεν βρίσκεται στη διάθεση των μισθωτών , όποιο και αν είναι το ποσόν και ακόμη και σε περίπτωση σημαντικής αρχαιότητας [του υπαλλήλου]» σύμφωνα με το κείμενο της απόφασης του δικαστηρίου, που κάνει λόγο για «ανεπανόρθωτη απώλεια εμπιστοσύνης» ανάμεσα σε εργοδότη και υπάλληλο.

Η Συνομοσπονδία των Γερμανικών Συνδικάτων (DGB) κατήγγειλε την απόφαση ως «επίθεση με κανόνια εναντίον σπουργιτιών».

Η ταμίας, η οποία εργάζεται εδώ και 31 χρόνια για την ίδια αλυσίδα σούπερ μάρκετ, που τελούσε υπό την ιδιοκτησία του κράτους επί Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας και αγοράστηκε από την επιχείρηση Kaiser μετά την επανένωση, δηλώνει ότι η συμμετοχή της στις απεργίες έπαιξε ρόλο στην απόλυσή της.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=989758&lngDtrID=245

Άρχισαν να «σκάνε» και οι πιστωτικές κάρτες
Kατά περίπου 30% αυξημένος, σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι, θα είναι στο τέλος Φεβρουαρίου ο αριθμός των κατόχων πιστωτικών καρτών που αδυνατούν να εκπληρώσουν εμπρόθεσμα τις υποχρεώσεις τους προς τα πιστωτικά ιδρύματα.
http://www.zougla.gr/news.php?id=26010

ciaoant1

27-02-09, 00:03

Ε.Ε.: Τραπεζικά πάγια €18,2 τρισ. "ύποπτης τοξικότητας" χρήζουν έλεγχο
ΜΙΛΑΝΟ (Dow Jones) – Οι τράπεζες στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αντιμετωπίσουν το ενδεχόμενο ύπαρξης παγίων αξίας 18,2 τρισ. ευρώ τα οποία ενδεχομένως να απομειωθούν, αναφέρει έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που τώρα βρίσκεται στα "χέρια" των Κεντρικών Τραπεζών και των υπουργών Οικονομίας της περιοχής.

Τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. προσπαθούν να συμφωνήσουν σε δέσμη αρχών για την αντιμετώπιση των “τοξικών” παγίων στους ισολογισμούς πολλών τραπεζών της Κοινότητας. Ωστόσο, σύμφωνα με έγγραφο που κυκλοφόρησε σε συνάντηση των υπουργών Οικονομικών νωρίτερα αυτό το μήνα, το πρόβλημα είναι πολύ πιθανόν να είναι μεγαλύτερο από ό,τι αναμενόταν.

“Οι συνολικές αναμενόμενες απομειώσεις παγίων σημαίνουν πως τα κόστη προϋπολογισμού – πραγματικά και έκτακτα – για την εξυγίανση των παγίων ενδέχεται να είναι πολύ υψηλά σε απόλυτους και σχετικούς όρους με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν των κρατών-μελών,” αναφέρει το έγγραφο, αντίγραφο του οποίου είναι στη διάθεση του Dow Jones Newswires.

Ωστόσο, το πιθανό μέγεθος του προβλήματος ήταν “θαμμένο” σε παράρτημα του κειμένου, που επισυναπτόταν.

Τα ζημιογόνα πάγια, σύμφωνα με το έγγραφο, περιλαμβάνουν χρηματοπιστωτικά "εργαλεία" αξίας 13,7 τρισ. ευρώ στα βιβλία των ευρωπαϊκών τραπεζών, ήτοι το ένα τρίτο των συνολικών τραπεζικών παγίων. Τα υπόλοιπα πάγια αξίας 4,5 τρισ. ευρώ είναι καταχωρημένα ως τίτλοι “διαθέσιμοι προς πώληση”.

Και οι δύο κατηγορίες περιλαμβάνουν περίπλοκα δομημένα προϊόντα παρόμοια με τα παράγωγα που προκάλεσαν τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση που ξέσπασε το 2007. Αυτά αναλογούν στο 44% όλων των τραπεζικών παγίων των τραπεζών της Ε.Ε. και θα πρέπει να αποτιμούνται με τη χρήση των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων, αναφέρει η Επιτροπή. Όταν η αποτίμηση βάσει της τρέχουσας αξίας δεν είναι δυνατή, η μέθοδος αποτίμησης θα πρέπει να συμφωνηθεί από τα κράτη-μέλη και τις αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές.

Τα εναπομείναντα πάγια των ευρωπαϊκών τραπεζών αξίας 23 τρισ. ευρώ είναι στη μορφή δανείων. Η μεγάλη οικονομική επιβράδυνση ενδέχεται να αυξήσει το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων, οδηγώντας σε μελλοντικές ζημιές από αυτή τη δεύτερη κατηγορία των τραπεζικών παγίων.

Όμως, έως τώρα ένα μικρό μόνο μέρος του πραγματικού ύψους των εν δυνάμει “τοξικών” τραπεζικών παγίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει γίνει αντιληπτό. Μόλις το ένα τέταρτο των 1,06 τρισ. ευρώ σε τραπεζικές απομειώσεις από τα μέσα του 2007 έχουν γίνει από ευρωπαϊκές τράπεζες, συμπεριλαμβανομένων και των ελβετικών τραπεζών.

Ωστόσο, το μέγεθος των 18,2 τρισ. ευρώ σε πάγια που χρήζουν εξέτασης είναι 15 φορές μεγαλύτερο από τη συνολική έκθεση των τραπεζών της Ευρωζώνης στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, ενώ υποδηλώνει πως οι μελλοντικές απομειώσεις θα είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που έχουν ανακοινωθεί έως τώρα, εάν το τραπεζικό σύστημα πρόκειται να αποκαταστήσει την κεφαλαιακή δύναμη που χρειάζεται για αναζωπυρώσει τις χορηγήσεις και να ανοίξει το δρόμο για την ανάκαμψη της οικονομίας.

http://www.capital.gr/dj/news.asp?details=682405

Προετοιμαστείτε για σωρεία χρεοκοπιών Προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο να αποδεχτεί μοιρολατρικά τη βάρβαρη επιδρομή εναντίον του από την άρχουσα τάξη
http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/194/articles/465471/ArticleFTgr.aspx

http://s.wsj.net/public/resources/images/P1-AO827_OldWor_D_20090222182844.jpg
Η.Π.Α. - 76 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΡγΑΖΕΤΑΙ Η ΕΙΚΟΝΙΖΟΜΕΝΗ, ΔΙΟΤΙ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ ΑΛΛΙΩΣ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ. ΘΑ ΤΟ ΔΕΧΤΟΥΜΕ?

Elderly Emerge as a New Class of Workers -- and the Jobless
AKRON, Ohio -- Mary Appleby, 76 years old, lost her job in January as a cashier at a courthouse cafeteria here. She is now looking for minimum-wage work.

Mary Bennett, 80, began filling out applications for fast-food restaurants and convenience stores after she was laid off last March as a machinist. Fred Dase, 81, a bartender until last summer, also needs another job.

Mary Appleby lost her job in January as a cashier at a courthouse cafeteria and the 76-year-old Ohio woman is looking for minimum-wage work.

During past recessions, older workers simply would have retired rather than searching want ads and applying for jobs. But these days, with outstanding mortgages, bank loans and high medical bills, many of them can't afford to be out of work.

With jobs so scarce, people in their seventh and eighth decades are up against those half their age in a desperate scramble for work.

The number of unemployed workers 75 and older increased to more than 73,000 in January, up 46% from the prior January. Among workers 65 and older, the jobless rate stands at 5.7%. That's below the national average, but well above what it was in previous recessions, including the recession of 1981, when it reached at 4.3%.

The growing numbers reflect, in part, an increase in the number of older workers. The percentage of people 65 and older who are in the work force rose to 16.8% at year end, from 11.9% a decade earlier. Among people 75 and older, the increase was even greater -- to 7.3%, from 4.7%.

As people live longer and stay in better health, some of them merely want the stimulation and challenge of a job. But for workers like Ms. Appleby, Ms. Bennett and Mr. Dase, the motivation is financial necessity.

Fewer people than in years past are covered by defined-benefit plans, such as company-sponsored pensions that guarantee them specific monthly income for life. Those with retirement investments have seen their values erode with the stock-market tumble. Others worked for smaller companies, or were self-employed, and never had pensions. Many are outliving whatever savings they might have had, especially by the time they reach their mid to late 70s. Mortgages and medical bills push others into the job market because Social Security and Medicare, though helpful and critical, aren't enough.

There are few programs to help older unemployed workers. Several states are developing pilot programs. The Obama administration is receiving proposals for new ways to connect workers 55 years and older with local jobs.

"We're seeing a tremendous increase in the number of people coming for help," says Cynthia Metzler, who heads Experience Works. The Arlington, Va.-based national nonprofit organization offers job training and placement for 20,000 older adults in 30 states, and has a waiting list. The Cleveland office of another nonprofit group, the Senior Employment Center, has been seeing about 570 people coming in for help each month.

Even when the economy is humming along, older workers who get laid off tend to spend more time unemployed. In December, the average period for joblessness for workers older than 55 was 25 weeks, compared with 18.7 weeks for those under 55, according to the AARP Public Policy Institute. The physical limitations of some older workers likely account for part of the difference. But Marcie Pitt-Catsouphes, director of the Sloan Center on Aging and Work at Boston College, cites lingering stereotypes that older workers are more expensive, less productive and resistant to change.

Today's sputtering economy has flooded the labor market with a multitude of younger workers looking for jobs, which has made it even harder for older ones.

Mr. Dase, the unemployed bartender, knows. He spent 40 years working at Pittsburgh taverns and at his own bar, never receiving a pension. Over the years, when the $1,625 Social Security check he and his wife receive each month didn't cover prescriptions or other medical costs such as supplemental Medicare insurance, they used their charge cards. Last year, when their credit-card debt reached $29,000, they took out a $26,000 home-equity loan to pay off most of it. He still owes $5,000 on one credit card, and needs to come up with $363 a month for eight years to pay off the home-equity loan.

Mr. Dase had been working at a local Veterans of Foreign Wars club as a bartender. But he had to leave in August because it required too much standing. He looked for other jobs, applying at Big Lot stores, but he never heard back. "Who is going to hire an 81-year-old man?" he asks.

Three weeks ago, he entered a jobs-training program called the Senior Community Service Employment Program. The program pays him $7.15 an hour to stuff envelopes and greet visitors at the human-services center in Turtle Creek, Pa. "It helps quite a bit," he says. "Towards the end of the month, we start to run out of food. But luckily my daughter comes and helps us out."

At the moment, the Senior Community Service program, which currently has $433 million in funding, is the lone federal jobs initiative that targets unemployed older workers. Workers must be at least 55 and not have incomes more than 25% over the poverty level -- $13,000 a year for individuals. The program matches older adults with community nonprofit or public organizations. They receive on-the-job training, and are paid minimum wage, by the federal government, for up to 20 hours a week. Although it handles about 92,000 workers a year, the program is currently funded to serve less than 1% of the workers who would qualify, according to the Sloan Center, citing a General Accountability Office report.

The goal is to help both unemployed older adults and community organizations, which often are short on staff. But it isn't meant to provide permanent employment. The paid training is supposed to last for no more than 24 to 36 months. Increasingly, those limits are being exceeded because there are fewer paying jobs available, especially in smaller towns and rural areas.

Lois Humphrey, 80, has trouble climbing stairs and suffers severe hearing loss, so she needs an amplifier on her phone. She had to leave her department-store job because it was too hard on her feet. But she must keep working to pay for rent and prescriptions. She started at Experience Works in 2000. She has moved from one community organization to another in her Mechanicsburg, Pa., community, receiving different training along the way.

She is now back with Experience Works, the nonprofit training and placement organization, which thus far has been unable to find her a private-sector job. "I've been stuck in here," she says, but gladly so. "I still need to work because of medications," says Ms. Humphrey, who has cancer, diabetes and arthritis.

Justyn Jaymes of the Senior Employment Center in Akron, which administers the federal training program locally, is expected to move 27 to 32 people a year into private-sector paying jobs. They aren't supposed to spend more than 27 months in the program, on average. Several people are at that level or have exceeded it.

"I'm going to have to be aggressive pushing people out in the next year," says Mr. Jaymes. He says he's always on the lookout for jobs, noticing a help-wanted sign in an Office Max store, and whether hotels need housekeepers, janitors and breakfast hostesses.

Every week, he meets with at least four new older unemployed adults. He says he is "pretty blunt with them," telling them up front: "This is not a job. It looks like a job and feels like a job, but it is training and temporary. Are you going to job hunt or get comfortable?" Those accepted into the program must keep a log, recording their job-hunting efforts.

Getting hired isn't impossible. Dorothy Adams, 90, who raised six sons, had been a waitress. She quit at age 85 because of the physical demands. She couldn't make it on $8,000 a year in Social Security and $1,140 in food stamps, so she enrolled in an Experience Works training program in central Pennsylvania.

She got a job last year at a home-health-care agency. She drives to the homes of elderly adults who are sick and homebound. She reads them their mail, takes them to appointments, helps them dress and prepares light meals. She gets paid $7.50 an hour, plus mileage reimbursement.

Ms. Bennett, the laid-off machinist, had worked steadily since she entered a dress factory at the age of 17, taking time off only for the births of her seven children and a quintuple-bypass surgery in 1995. After a divorce, she worked two jobs, assembling coffee pots in the day and working at truck stops or tending bar at night. When one factory or shop or restaurant closed, she would look for another with a help-wanted sign posted in the window.

In her mid 70s, she left the truck stop hoping to retire, but found that she couldn't afford to. She applied at a machine shop in central Pennsylvania. Although she had never been a machinist, she got the job, and began making parts for door hinges, trucks, cranes and guns for $9 an hour. "I'm an easy person to teach," she says.

Ms. Bennett and a few dozen others were laid off last March. She applied at restaurants, stores and the local mall, which needed a cleaning person. She had two interviews. They seemed to go well, but she never heard back. "I thought I had a good chance, but a lot of places want to hire younger people," she says.

As weeks passed, with no luck, she applied for unemployment for the first time in her life. She continued hunting for work before resorting to the federal job-training program.

About a month ago, she started at the cafeteria of a local hospital, waiting on customers and running the cash register for $7.15 an hour. She works five hours a day, four days a week.

Her children, including her oldest, who is retired, want her to retire. "I don't have the money to do that," Ms. Bennett says. "I couldn't plan for retirement because I was raising seven children, and it just took all the money."

Ms. Appleby, of Akron, is still without a job. For 18 years, she had worked at a small snack shop in the basement of the Summit County Courthouse. She cooked, cleaned tables and served. As her knees got weak and she relied increasingly on a cane, she was stationed at the cash register.

She earned only minimum wage, but it helped supplement her $723-a-month Social Security check, and was enough to make her house payments. Five years ago, she tore down her childhood home, which needed too many costly repairs, and built a small white bungalow in its place. Ms. Appleby, who never married and has outlived most of her relatives, other than a few far-flung cousins, took out a loan -- a move she now regrets.

Last year, sales at the snack shop, called Buddy's Place, fell as more office workers began packing lunches and governments trimmed staff, resulting in fewer people stopping for coffee and soup. The owner, Aaron Hopkins, who is 36 and blind, watched labor costs balloon to 29% of sales. That put him in danger of losing his own business. Under a state program for the visually impaired that got him the snack-shop job, he had to keep labor costs down to no more than 20% of sales. Mr. Hopkins, who earned $22,000 last year, reluctantly laid off Ms. Appleby.

Her mobility and age limit her options. She doesn't have a résumé. A local law firm organized a benefit to help her get through the winter and pay mortgage bills. "It is our way, as courthouse family, to try to do something to help her get back on her feet," says Jonathan Sinn, an Akron attorney. Given her age and health, Mr. Sinn doubts she will be able to get another job in the court.

She is considering knee surgery, which may make her more mobile, and thus more marketable. She is applying for unemployment.

"I was waiting to see if [Mr. Hopkins] would call me back, and he hasn't," says Ms. Appleby. She lives modestly, with Timmy, a 13-year-old white spaniel mix, amid piles of papers, boxes and a lone black-and-white photo from her high-school graduation. "I was fine with Social Security and my job. I have to find other work."

http://online.wsj.com/article/SB123535088586444925.html

http://www.tvxs.gr/images/stories_photos/06060_0902250038.jpg

U.S. Is Pressed to Add Billions to Bailouts
The government faced mounting pressure on Monday to put billions more in some of the nation’s biggest banks, two of the biggest automakers and the biggest insurance company, despite the billions it has already committed to rescuing them. Όσο για τους εργαζόμενους, αυτοί καλούνται από τους κυβερνώντες να εργαζονται μέχρι να πεθάνουν, ώστε να καλοπαρνουν οι τραπεζίτες και οι βιομήχανοι
http://www.nytimes.com/2009/02/24/business/24bailout.html?_r=2&hp

Έλλειμμα 1,75 τρις δολαρίων εμφανίζει ο προϋπολογισμός των ΗΠΑ
Αστρονομικό έλλειμμα ύψους 1,75 τρις δολαρίων εμφανίζει ο προϋπολογισμός που κατέθεσε στο Κογκρέσο ο Αμερικανός πρόεδρος, Μπάρακ Ομπάμα. Πρόκειται για το μεγαλύτερο έλλειμμα της χώρας μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
http://www.tvxs.gr/v6270

Περισσότερο χρήμα για τη διάσωση των τραπεζών... υπόσχεται ο Ομπάμα
ZEZA ZHKOY

Προχθές το βράδυ στην Ουάσιγκτον, στον λόφο του Καπιτωλίου, βουλευτές και γερουσιαστές άκουσαν τον Αμερικανό πρόεδρο να υπόσχεται ότι θα στηρίξει το τραπεζικό σύστημα ενισχύοντας την κεφαλαιακή επάρκεια των μεγάλων τραπεζών, ώστε να αποφευχθεί η οικονομική καταστροφή. Προφανώς η αμερικανική οικονομία δεν αντέχει στη διάλυση του τραπεζικού και στεγαστικού συστήματος. Αλλά όλα έχουν ένα όριο...

Ο Μπαράκ Ομπάμα στην πολυσήμαντη προχθεσινή ομιλία του -την πρώτη μετά τις 20 Ιανουαρίου που ανέλαβε, επισήμως, την εξουσία - σε κοινή συνεδρίαση του Κογκρέσου, επισήμανε ότι θα χρειαστούν περισσότερα χρήματα από τους φορολογουμένους για τη διάσωση των τραπεζών... Ομως, απέφυγε να διευκρινίσει τι ακριβώς εννοεί!! "Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται"

Ηδη, όμως, οι Αμερικανοί φορολογούμενοι έχουν υποστεί βαρύτατες θυσίες υπέρ των τραπεζιτών από την προηγούμενη κυβέρνηση. Η έκρηξη της «φούσκας» της subprime στεγαστικής πίστης και το πιστωτικό κραχ (credit crunch) σημαίνει ότι κάποιος, κάπου, πρέπει να αποδεχθεί ζημίες τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Δηλαδή, οι Αμερικανοί φορολογούμενοι. Ερώτηση: Και γιατί να την αποδεχτούν οι λαοί? Γιατί να μη την αποδεχτούν οι τραπεζίτες και οι βιομήχανοι?Παράλληλα, και χθες, τις υποσχέσεις ελπίδων για τη μη εθνικοποίηση των μεγάλων τραπεζών επανέλαβε ο Μπεν Μπερνάνκι. Ο πρόεδρος της FED ολοκλήρωσε χθες την κατάθεσή του ενώπιον της Επιτροπής Χρηματοοικονομικών Θεμάτων της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Ηδη η FED με ακροβασίες προσπαθεί να διασώσει το τραπεζικό σύστημα με ανορθόδοξες πρακτικές χρηματοδότησης, αγοράζοντας με ρευστό τα πάσης φύσεως «τοξικά απόβλητα». Δηλαδή, ενέσεις κορτιζόνης ρευστού χρήματος με την εκτύπωση αφειδώς και χωρίς όρια βουνών δολαρίων, με συνέπειες αχαρτογράφητες ακόμη.

Η έκρηξη της «φούσκας» της αμερικανικής στεγαστικής πίστης και το πιστωτικό κραχ (credit crunch) ξερνούν ζημίες τρισεκατομμυρίων δολαρίων και η FED αυξάνει και επεκτείνει χρονικά το «τζάμπα» χρήμα που χορηγεί ήδη στις τράπεζες. Η Fed προσπαθεί απεγνωσμένα να αντιμετωπίσει την επιδεινούμενη κρίση στο αμερικανικό τραπεζικό σύστημα με νέες ενέσεις ρευστότητας, επεκτείνοντας μέχρι τις 30 Οκτωβρίου του 2009 τις «καινοτόμες» -πλην ημιπαράνομες- πρακτικές χρηματοδότησης προς τις τράπεζες της Wall Street.

Επεκτείνει τις ισχυρές «ενέσεις» ρευστότητας, χορηγώντας όσο ρευστό χρήμα χρειάζεται στη διατραπεζική αγορά μέχρι το τέλος του προσεχούς Οκτωβρίου. Συγκεκριμένα, η Fed επεκτείνει τις διευκολύνσεις ρευστότητας, καθώς και τις συμφωνίες swap συναλλάγματος (currency swap lines) που έχει συνάψει με 13 κεντρικές τράπεζες σε ολόκληρο τον κόσμο, ώστε να διασφαλισθεί η χορήγηση δολαρίων απ’ ευθείας στις εμπορικές τράπεζες.

H FED, έχοντας εκμηδενίσει ουσιαστικά το βασικό επιτόκιο δανεισμού, εξαντλεί το συγκεκριμένο οπλοστάσιο κι αυτό που απομένει είναι ο έλεγχος της διαθεσιμότητας του χρήματος όχι μέσω του κόστους, αλλά μέσω της ποσότητάς του… Το βασικό επιτόκιο (επιτόκιο που είναι καθοριστικής σημασίας, αφού προσδιορίζει το κόστος χρήματος επί της οικονομίας) έχει μειωθεί στα ιστορικά χαμηλά επίπεδα μεταξύ 0%-0,25%, καθιερώνοντας για πρώτη φορά εύρος διακύμανσης των επιτοκίων.

Oι τραπεζίτες - μέλη της FED επανέλαβαν τη δεδηλωμένη πρόθεσή τους να θέσουν σε εφαρμογή μια σειρά μη συμβατικών στρατηγικών, που αφορούν κυρίως σε αγορές μακροπρόθεσμων ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου. Πάντως, ένα είναι βέβαιο: ότι η FED θέλει να κερδίσει χρόνο. Η ομολογία του κ. Μπερνάνκι ότι θα παραταθεί η εξασθένηση της οικονομίας και η «βαθιά» ύφεση θα συνεχιστεί το 2010 αν η κυβέρνηση δεν σταθεροποιήσει το καταρρέον τραπεζικό σύστημα και τις χρηματοοικονομικές αγορές είναι σαφής...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100020_26/02/2009_304847

«Γεννήθηκα...

... σε λάθος ζώδιο/Σε λάθος οίκο/Σε λάθος ωροσκόπο/Πήρα λάθος δρόμο/Που μ΄ έβγαλε σε λάθος συνήθειες/Βρέθηκα σε λάθος τόπο σε λάθος χρόνο/Για λάθος λόγο και λάθος ρίμα/Σε λάθος μέρα και λάθος εβδομάδα/Με λάθος μέθοδο και λάθος Ένα τραγούδι...
τεχνική» (Depeche Μode, «Wrong»). Ένα τραγούδι...
... δεν φτάνει για να εκφράσει αυτό που νιώθει μια ολόκληρη χώρα. Εκτός κι αν ζει σε καιρούς ηρωικούς κι εμπνευσμένους. Στους καιρούς που ζούμε, οι άνθρωποι δεν τραγουδούν πια με μια φωνή. Καθένας μουρμουρίζει το δικό του τραγούδι. Το τσαλαπάτημα, τη συντριβή, την ανέχεια, το δίκιο του που λαβώνεται θανάσιμα, καθένας το υπομένει μόνος του βουβά, πίσω από την κλειστή πόρτα του σπιτιού του. Ζούμε σε χώρες που στον κατήφορό τους περνούν στιγμές δραματικές. Είμαστε εκείνοι που κάθε μέρα που περνά πιστεύουμε πως γεννήσαμε τα παιδιά μας σε λάθος τόπο και σε λάθος χρόνο. Είμαστε εκείνοι που ζούμε με τη φοβερή υποψία πως αύριο- μεθαύριο τα παιδιά μας θα κάνουν την ίδια σκέψη και για τα δικά τους παιδιά.

Ζούμε...

... σε ένα σύστημα που αντιστρέφει την κοινή λογική και την αλήθεια, όπως λέει χαρακτηριστικά ο Ιταλός συγγραφέας Βαλέριο Εβαντζελίστι. Όσο πιο πολλούς ανθρώπους βγάζει στον δρόμο μια επιχείρηση τόσο πιο υγιής είναι (Και πώς αυτοί οι άνθρωποι θα βρουν λεφτά για να πάνε να ψωνίσουν τα προϊόντα της; Πώς αυτή η επιχείρηση θα βρει λεφτά για νέες επενδύσεις;). Όσο πιο λίγα ξοδεύει για τους πολίτες της μια χώρα τόσο πιο ισχυρή είναι (Τότε γιατί να υπάρχει μια τέτοια χώρα, αν δεν μπορεί να εξασφαλίσει δουλειά, υγεία και παιδεία για τους ανθρώπους της;). Ζούμε με την αυταπάτη μιας ψεύτικης αυτονομίας, που δίνει σε εκείνους που μπορούν το ελεύθερο να μας πετούν στον δρόμο, όπως κάποτε πετούσαν από τα παλιά αερόστατα τη σαβούρα στο κενό για να πάρουν ύψος. Όμως, ούτε το αερόστατο παίρνει ύψος ούτε εμείς γινόμαστε περισσότερο αυτόνομοι. Απλώς κολυμπάμε κι εμείς σε μια θάλασσα απελπισμένων που θα έκαναν τα πάντα για να κρατηθούν στον αφρό. Μας φωνάζουν από ψηλά με τον τηλεβόα πως η σημερινή φτώχεια μας θα φέρει τα μελλοντικά πλούτη μας. Μας καλούν να πάρουμε μέρος σε μια κούρσα στην οποία θα κερδίσουν τα καλύτερα άλογα (για να θυμηθούμε εδώ την υπόσχεση που οδήγησε σε ένα τραγικό τέλος τον Μάρτιν Ίντεν, στο ομώνυμο έργο του Τζακ Λόντον).

Τα άλογα...

... της κούρσας δεν μιλούν μεταξύ τους. Δεν κοιτάζουν καν τον διπλανό τους. Μόνο τρέχουν μπροστά, όπως προστάζει το μαστίγιο. Άλλα πέφτουν κι άλλα κουτσαίνονται για πάντα. Ένα μονάχα θα νικήσει, μα ο πραγματικός νικητής θα είναι πάντα ο καβαλάρης.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4504314&ct=2

Όχι αν,...

... αλλά πότε. Και τότε, ας μην πει κανείς πως δεν μας προειδοποίησαν. Πριν από λίγο καιρό, στο άρθρο της «Πρέπει να φύγουν όλοι», η Ναόμι Κλάιν έγραφε πως δεν θα αργήσουμε να ζήσουμε ταραχές σαν κι εκείνες που έζησε το 2002 η Αργεντινή. Γιατί οι άνθρωποι έχουν ήδη αρχίσει να αμφισβητούν το πολιτικό και οικονομικό σύστημα στους δρόμους. Ναι αλλά πέρα από το "να φύγουν όλοι", η Αριστερά πρέπει να πει και ποιοι "να έρθουν". Πρέπει να περιγράψει και το "μετά", να πει πως θα είναι ο κόσμος τότε, αλλιώς, στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα έχουμε "ταραχές σαν κι εκείνες που έζησε το 2002 η Αργεντινή" όπως θριαμβολογώντας μας λέει η Ναόμι Κλάιν, που βλέποντας τα πράγματα από μια κεντροαριστρή σκοπιά, δε μπορεί/θέλει να αντιληφθεί ότι η Αργεντινή χρεωκόπησε, ο κόσμος βγήκε στους δρόμους (θετικό αυτό βέβαια), αλλά ανατροπή δεν είχαμε. Αυτό άραγε οραματίζεται η Αριστερά? Μερικές "μεγάλες ταραχές" και...αυτό ήταν?

Οι βετεράνοι...

... του Ιράκ, πριν καλά καλά επιστρέψουν στην πατρίδα τους, επιστρατεύονται και εκπαιδεύονται στην καταστολή ταραχών σε αμερικανικές πόλεις. Όμως αυτήν τη φορά ο εχθρός δεν θα είναι ένας μακρινός και άγνωστος Ιρακινός, αλλά ένας συμπολίτης τους, ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Σε άρθρο του στο περιοδικό «Σάλον», ο Γκλεν Γκρίνγουολντ αποκαλύπτει πως η 1η Ταξιαρχία έχει ήδη αποσπαστεί στις δυνάμεις του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας. Και επικαλείται τους «Τάιμς του Στρατού», που γράφουν: «Θα λάβουν νέα εκπαίδευση και θα χρησιμοποιήσουν όσα ήδη έμαθαν στην εμπόλεμη ζώνη, χωρίς να κινδυνέψουν να πυροβοληθούν την ώρα της δράσης. Γιατί θα κληθούν να βοηθήσουν στην καταστολή κοινωνικών ταραχών και στον έλεγχο του πλήθους». Παρά τις προσπάθειες του Ομπάμα, η κρίση δεν έχει φτάσει ακόμη στην κορύφωσή της. Χάνονται ολοένα και περισσότερες δουλειές. Κλείνουν ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις. Και οι αμερικανικές κατασταλτικές Αρχές ετοιμάζονται για ένα «καυτό» καλοκαίρι.

Για ένα «οργισμένο»...

... καλοκαίρι προετοιμάζεται και η Βρετανία, όπως δηλώνει στην «Γκάρντιαν» ο Ντέιβιντ Χάρτσορν, επιθεωρητής της μητροπολιτικής αστυνομίας του Λονδίνου. Περιμένει να επιστρέψει το φάσμα των μεγάλων ταραχών του 1980. Με μια διαφορά. Αυτήν τη φορά δεν θα βγουν στους δρόμους μόνο οι «ξυπόλητοι», αλλά και άνθρωποι της μεσαίας τάξης που δεν μπορούσαν ποτέ να φανταστούν πως θα κατέβαιναν κι αυτοί σε διαδηλώσεις, ώσπου έχασαν τις δουλειές τους, τα σπίτια τους και το κομπόδεμά τους. Ο επιθεωρητής Χάρτσορν λέει πως οι πρώτοι «στόχοι» που θα κινδυνέψουν από τις ταραχές θα είναι οι τράπεζες και οι πολυεθνι- κές. «Μπαίνουμε σε μια κρίσιμη περίοδο της παγκόσμιας πολιτικής και της παγκόσμιας οικονομίας», διαπιστώνει και ο Ουίλιαμ Ρις-Μογκ στους «Τάιμς του Λονδίνου». «Βλέπουμε πως η κρίση ασκεί πολιτικές και οικονομικές πιέσεις σε όλες τις κυβερνήσεις. Κατέστρεψε την οικονομία της Ισλανδίας και υποχρέωσε σε παραίτηση τον πρωθυπουργό. Διέσπασε την κυβέρνηση της Ουκρανίας. Εξόργισε τους Ιρλανδούς ψηφοφόρους. Και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Βρετανοί Εργατικοί θα υποστούν τη χειρότερη ήττα τους από το 1997, αν όχι από το 1931. Την ίδια ώρα στη Γαλλία, ο στενότερος φίλος και συνεργάτης του Σαρκοζί, ο Ζακ Σεγκελά, προκαλεί τον λαό λέγοντας πως όποιος δεν έχει Ρόλεξ στα πενήντα του είναι αποτυχημένος».

Τέτοιοι...

... άνθρωποι διαχειρίζονται σήμερα τη μεγάλη κρίση του συστήματος. Άνθρωποι που προέρχονται από εκείνους ακριβώς τους κύκλους που προκάλεσαν το πρόβλημα. Πώς να μη βγαίνουν λοιπόν στους δρόμους τα θύματα του συστήματος; Δεν ελπίζουν πως οι σιαμαίοι αδελφοί του μπορεί να αλλάξουν κάτι στη ζωή τους.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4504088&ct=2

Long hours link to dementia risk Και όχι μόνο, όπως ο κάθε εργαζόμενος μπορεί να διαβεβαιώσει, καθώς τα βάρβαρα ωράρια οδηγούν σε μια ζωή μίζερη, με ότι αυτό συνεπάγεται...
Long working hours may raise the risk of mental decline and possibly dementia, research suggests.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/health/7909464.stm

ΕΔΩ που τα λέμε αν είσαι άνεργος, σου παίρνει το σπίτι η τράπεζα, είσαι χρεωμένος μέχρι τον λαιμό και δεν γίνεται να τα φέρεις βόλτα, είναι μια κάποια λύση η φυλακή...

ΑΡΑΛΙΚΙ, τζάμπα φαΐ, μπορείς να κοιμηθείς, να διαβάσεις, να γράψεις, δεν σε κυνηγάνε ο χρόνος και οι υποχρεώσεις. Ιδιαίτερα αν είσαι μες στο στρες και το άγχος -στα πρόθυρα εμφράγματος και εγκεφαλικού, τρία-τέσσερα (όχι παραπάνω...) χρονάκια μέσα θα 'ναι μια ανάπαυλα. Θα κουλάρεις... Και θα μπορέσεις να ανασυγκροτηθείς, να σχεδιάσεις απ' την αρχή την -όση σου απομένει- ζωή.

ΔΕΝ είναι δική μου ιδέα. Η εφημερίδα «China Post» γράφει -και το μετέδωσαν τα διεθνή πρακτορεία- για έναν 40 φεύγα απ' την Ταϊβάν που παρακαλάει τους αστυνομικούς να τον ξανακλείσουνε «μέσα».

Ο άνθρωπός μας, αφού πέρασε δέκα χρονάκια στη στενή, βγήκε πριν από δύο χρόνια ελπίζοντας σε μια νέα ζωή. Ομως δεν βρήκε δουλειά, κοιμάται στον δρόμο, στη δημοφιλή εμπορική συνοικία της Τάι Πέι και παρακαλάει τους μπάτσους να ξαναγυρίσει πίσω. Εκεί όπου όλα στη ζωή του ήταν καλύτερα. «Νοσταλγεί, λέει, τα χρόνια που πέρασε στη φυλακή»!

ΤΟ γράψαμε και προχθές: όπως κάτω από κάθε πάτο υπάρχει πάντα κι άλλος ένας, έτσι κι έξω από κάθε φυλακή υπάρχει κι άλλη μία: «Αυτή η κοινωνία είναι φυλακή/ φυλακισμένοι είναι όλοι οι μισθωτοί»! Φαντάσου αν είσαι άνεργος, άστεγος, άρρωστος. Δίχως στον ήλιο μοίρα και χωρίς καβάτζα καμιά.

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=73474228

http://www.tvxs.gr/images/stories_photos/06126_0902251728.jpg

Νέος, άνεργος, πτυχιούχος... πωλείται στο eBay!
Ο 23χρονος Γιανικ Μιελ, έχει πτυχίο πανεπιστημίου και μάστερ, αλλά εδώ και πέντε μήνες δε μπορεί να βρει δουλειά. Για να αντιμετωπίσει τα οικονομικά του προβλήματα σκέφτηκε μια αρκετά παράξενη λύση: έθεσε τον εαυτό του σε πλειστηριασμό στο eBay!

"Είναι πρακτικός και η διατήρησή του κοστίζει πολύ λίγο! Δε θα μετανιώσετε αν αγοράσετε αυτόν το νέο πτυχιούχο που χαίρει άκρας υγείας", έλεγε η περιγραφή του... "προϊόντος" στο eBay και καλούσε τους ενδιαφερόμενους να τοποθετήσουν τις προσφορές τους. Πρόκειται για τον 23χρονο Γιανικ Μιελ, ο οποίος αποφάσισε να θέσει τον εαυτό του προς πώληση, μετά από μια σειρά από προσπάθειες για εύρεση εργασίας που κατέβαλε χωρίς κανένα αποτέλεσμα. "Έστειλα περίπου 300 βιογραφικά σημειώματα και πέρασα είκοσι συνεντεύξεις", δήλωσε στους δημοσιογράφους, "μα όλα ήταν χωρίς αποτέλεσμα."

Για καλή του τύχη, ωστόσο, η πρωτοποριακή ιδέα που σκαρφίστηκε είχε πολύ καλύτερα αποτελέσματα: Μέσα στα τέσσερα πρώτα λεπτά, 14 άτομα έθεσαν τις προσφορές τους και η "τιμή" του Γ.Μιελ έφτασε τα 12 ευρώ. Μόλις 45 λεπτά αργότερα, το ποσό είχε ήδη αγγίξει τα 1.000 ευρώ!

Η επιτυχία αυτή παρακίνησε τον Γ.Μιελ να παρουσιάσει την προβληματική του στα ΜΜΕ, μέσω ενός δελτίου τύπου που απέστειλε σε εφημερίδες και ραδιοτηλεοπτικά μέσα. "Στόχος μου είναι να προβάλω το ζήτημα της ενσωμάτωσης στην αγορά εργασίας των νέων πτυχιούχων, εν μέσω οικονομικής κρίσης", δήλωσε στους δημοσιογράφους. "Και αν μέσω αυτής της προσπάθειας, καταφέρω να βρω και μια θέση εργασίας... ακόμα καλύτερα", πρόσθεσε.

http://www.tvxs.gr/v6126

Ανήσυχη η Ε.Ε. για την εξασθένηση της στερλίνας

Την ανησυχία τους, ότι η διολίσθηση της στερλίνας σε ιστορικά χαμηλά έναντι του ευρώ ενδεχομένως να αποσταθεροποιήσει τη βρετανική οικονομία, εκφράζει η Ε.Ε., σύμφωνα με έγγραφο που συνέταξαν τον προηγούμενο μήνα αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των υπουργείων Οικονομικών των κρατών – μελών.

Η «ταχύτατη» πτώση της στερλίνας «εγείρει ερωτηματικά σχετικά με τη χρηματοοικονομική σταθερότητα της βρετανικής οικονομίας», αναφέρεται στο έγγραφο, το οποίο έχει στην κατοχή του το Bloomberg. Το έγγραφο προετοιμάστηκε εν όψει της συνάντησης της G7 στη Ρώμη, στις 14 Φεβρουαρίου.

Η αδυναμία του νομίσματος «αποτελεί πηγή ανησυχίας για την Ευρωζώνη», επισημαίνεται μεταξύ άλλων.

Το εν λόγω έγγραφο έρχεται σε αντίθεση με πρόσφατες δηλώσεις του Βρετανού πρωθυπουργού Γκόρντον Μπράουν, σύμφωνα με τον οποίο η εξασθένηση του νομίσματος βοηθάει παρά επιβραδύνει την οικονομία.

Σημειώνεται ότι η στερλίνα έχει υποχωρήσει το τελευταίο 12μηνο κατά 18% έναντι του ευρώ. Λίγο πριν τις 11:00 (ώρα Ελλάδος), διαμορφωνόταν στις 88,33 πένες ανά ευρώ.

http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/02/25/1634018.htm

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ

Αξίζουν τίποτα δομημένα μας των 7 δισ. ευρώ ;

Του ΒΑΣΙΛΗ ΓΕΩΡΓΑ

Στον «αέρα» βρίσκονται επενδύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ σε σύνθετα επενδυτικά προϊόντα και «μολυσμένα» αμοιβαία κεφάλαια, τα οποία φόρτωσαν με το τσουβάλι οι τράπεζες σε ασφαλιστικούς οργανισμούς και ιδιώτες επενδυτές.

Για πρώτη φορά από το ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, οι εκπρόσωποι των θεσμικών επενδυτών στην Ελλάδα παραδέχονται τώρα επισήμως πως δεν είναι σε θέση να υπολογίσουν την πραγματική αξία «δομημένων» ομολόγων, εταιρικών εκδόσεων, τιτλοποιημένων δανείων και άλλων σύνθετων προϊόντων χαμηλής πιστοληπτικής διαβάθμισης και εκλιπαρούν για κυβερνητική βοήθεια, καθώς όλοι οι μηχανισμοί αποτίμησης έχουν καταρρεύσει.

Ενδεικτικό της ανησυχίας που πηγάζει από την αδυναμία αποτίμησης των περισσότερων σύνθετων προϊόντων, είναι ότι η Ενωση Θεσμικών Επενδυτών έστειλε επιστολή προς τον υπουργό Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου, ζητώντας επίσημα να καταρτιστούν συγκεκριμένοι «κανόνες αποτίμησης των επενδυτικών τίτλων και των σύνθετων επενδυτικών προϊόντων που εκδίδονται και διανέμονται στο ευρύ επενδυτικό κοινό», και μάλιστα να ενταχθούν στο προς ψήφιση νομοσχέδιο για την Κεφαλαιαγορά.

Ζητούν λύση με νόμο

Πρόκειται ουσιαστικά για έκκληση στήριξης προς το Δημόσιο διά νόμου εκ μέρους των τραπεζών και των θυγατρικών τους εταιρειών διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων, υπό τη λογική ότι αμοιβαία κεφάλαια αξίας 7 δισ. ευρώ (κυρίως ομολογιακά, μικτά και διαχείρισης διαθεσίμων) καθώς και μεμονωμένα «σύνθετα» προϊόντα που έχουν διατεθεί στην αγορά, στην πραγματικότητα αξίζουν «ψίχουλα» για όσους τα έχουν αγοράσει.

Και αυτό γιατί μεγάλο μέρος του ενεργητικού τους αποτελείται από σύνθετα ομόλογα, τα οποία όχι μόνο δεν είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε επίσημες αγορές, αλλά πολύ χειρότερα η αξία τους έχει εκμηδενιστεί λόγω της κρίσης, αφού κανείς δεν θέλει να τα αγοράσει.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος ωστόσο έγκειται στο γεγονός ότι οι ΑΕΔΑΚ έχουν οδηγίες να τιμολογούν αυτά τα προϊόντα είτε με βάση το αρχικό κόστος κτήσης, το οποίο απέχει 60-70% από τις σημερινές τιμές, είτε με ημερήσια αποτίμηση, η οποία όμως είναι παντελώς αναληθής καθώς, σύμφωνα με μαρτυρίες διαχειριστών, προκύπτει κατόπιν συνεννόησης ή μέσω «εικονικών» συναλλαγών μεταξύ τους.

Μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2008 κάποιες μεγάλες ελληνικές τράπεζες επιχείρησαν να καλύψουν τη «μαύρη τρύπα» των αμοιβαίων κεφαλαίων τους αγοράζοντας απευθείας τα προβληματικά προϊόντα από τις θυγατρικές τους σε «τρέχουσες» τιμές. Με τον τρόπο αυτό τροφοδότησαν τις ΑΕΔΑΚ με τη ρευστότητα που χρειάζονταν ώστε να αποπληρώσουν τους μεριδιούχους που ρευστοποιούσαν, ενώ από την άλλη πλευρά «έκρυψαν» τη ζημιά μεταφέροντας τα προϊόντα στο εμπορικό τους χαρτοφυλάκιο.

Μόνο μέσα στο 2008, η αξία του ενεργητικού των αμοιβαίων κεφαλαίων διαχείρισης διαθεσίμων στην Ελλάδα μειώθηκε από τα 8 δισ. ευρώ στα 2,5 δισ. ευρώ, με τις εκροές να προσεγγίζουν τα 5,5 δισ. ευρώ! Το ίδιο συνέβη σε μεγάλο βαθμό και στις κατηγορίες των ομολογιακών και μικτών αμοιβαίων όπου οι διαχειριστές αντικατέστησαν τα κρατικά ομόλογα με ομολογιακά δάνεια και «μολυσμένα» προϊόντα που πλέον έχουν μικρή αξία. Το ενεργητικό των δύο αυτών κατηγοριών υποχώρησε μέσα στο 2008 από τα 7 στα 4,6 δισ. ευρώ. *

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=40578260

Συγχώνευση JP Morgan - Washington Mutual με 12.000 ανέργους

Η υπαγωγή των τραπεζικών εργασιών της «Washington Mutual» σε αυτές της «JP Morgan (JP.M)», θα απολήξει σε όχι λιγότερες από 12 χιλιάδες απολύσεις - αναφέρθηκε επίσημα σήμερα από τη νεοϋορκέζικη τράπεζα - ώστε να εξοικονομηθούν λόγω κρίσης περίπου δύο δισ. δολάρια «καθαρά». Από τα 2 δισ. δολ., το 1,35 δισ. δολ. είναι μισθοί. Οι απολύσεις, θα ξεκινήσουν με την οριστικοποίηση της συγχώνευσης, διευκρινίστηκε.

Υπενθυμίζεται ότι το προσωπικό της «JP.M.» από μόνο του ανέρχεται σε περίπου 228 χιλιάδες εργαζόμενους, όλων των βαθμίδων, έναντι 43 χιλιάδων για την υπό συγχώνευση μονάδα, η οποία αν δεν έκανε καμία κίνηση «έβλεπε» ορατό τον κίνδυνο της πτώχευσης. Η «Washington Mutual» είχε, άλλωστε, κάνει «διακοπή» των εργασιών της από της 25ης Σεπτεμβρίου πέρυσι.

Η ανωτέρω, από τη συγχώνευση βάζει στο Ταμείο της συνολικά ως 1,9 δισ. δολάρια, σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα. Στην υγειά των κορόιδων

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_26/02/2009_269164

Γερμανία: Στους δρόμους οι εργαζόμενοι στην Opel
Πέμπτη, 26.02.09

Πολλές χιλιάδες εργαζόμενοι στην εταιρεία κατασκευής αυτοκινήτων Opel διαδήλωσαν την Πέμπτη στη Γερμανία στο πλαίσιο της ημέρας ευρωπαϊκής δράσης των μισθωτών της εταιρείας General Motors (GM), η οποία είναι η μητρική της Opel.

Υπό το σύνθημα «Όποιος αμύνεται μπορεί να κερδίσει», περίπου 15 με 18 χιλιάδες άνθρωποι, σύμφωνα με τους διοργανωτές, διαδήλωσαν στο Ρισελσχάιμ, κοντά στη Φρανκφούρτη, στη δυτική Γερμανία, όπου η Opel έχει την έδρα της και την κύρια μονάδα παραγωγής.

«Η Opel πρέπει να ζήσει!», δήλωσε προς τους διαδηλωτές ο σοσιαλδημοκράτης αντικαγκελάριος και υπουργός Εξωτερικών Φρανκ Βάλτερ Στάινμαϊερ, μελλοντικός αντίπαλος της καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου.

«Η Opel δεν είναι μόνο τα αυτοκίνητα, είναι οι άνθρωποι που πάνε κάθε πρωί στο εργοστάσιο», πρόσθεσε, σημειώνοντας ότι θα ήταν «απαράδεκτο και αισχρό» η GM να μην κάνει τίποτα για να σωθούν αυτές οι θέσεις εργασίας. Μα η εργοδοσία είναι αυτή που καταργεί θέσεις εργασίας, είναι άτοπο να περιμένει κανείς από αυτούς "να σώσουν τις θέσεις εργασίας".

Επειδή όμως εκτός από την εργοδοσία, υπάρχουν και οι εργαζόμενοι, όπως αντιλαμβάνονται και οι ίδιοι στις δηλώσεις τους, θα πρέπει αυτοί να σώσουν τους εαυτούς τους, αυτοί έχουν το πρόβλημα, αυτοί θα το λύσουν, όχι οι εργοδότες

http://www.e-tipos.com/newsitem?id=77827
http://img3.imageshack.us/img3/7853/newegolarget11012559071.jpg

Μακραίνει ο κατάλογος των ανέργων στη Γαλλία
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=77659

ΟΧΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ: 24ωρη απεργία ΓΣΕΕ 2 Απριλίου
Με αίτημα όχι στις απολύσεις η ΓΣΣΕ καλεί σε πανελλαδική 24ωρη απεργία στις 2 Απριλίου
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12333&subid=2&tag=12498&pubid=5803102

Η εκτελεστική επιτροπή της ΓΣΕΕ αποφάσισε την πραγματοποίηση 24ωρης απεργιακής κινητοποίησης την Πέμπτη 2 Απριλίου.
Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος, δήλωσε: «Την κρίση δεν πρέπει να τη μεταβιβάσουν οι επιχειρήσεις στην εργασία και να την πληρώσουν οι μισθωτοί». Ωραία τα λέει στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Παναγόπουλος. Αυτό που δε μας λέει είναι αν πραγματικά πιστεύει ότι με μια 24ωρη απεργία θα αντικρούσει μ επιτυχία την επίθεση που έχουν εξαπολύσει εναντίον των εργαζόμενων οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, κτλ. Σαφώς βέβαια και είναι καλύτερη από το τίποτα, και όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να τη στηρίξουν την απεργια αυτή, να συμμετέχουν, έχοντας όμως υπόψη τους ότι η ηγεσία της ΓΣΕΕ, προσκείμενη στα "μεγάλα" κόμματα απλά κάνει μια "τυπική" απεργία, για να δείξει ότι τάχα "κάνει κάνει", καθώς στην πραγματικότητα το ξέρουν πολύ καλά πως στη συγκεκριμένη συγκυρία, η 24ωρη απεργία, χωρίς κανένα μελλοντικό σχεδιασμό για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, είναι ανεπαρκής για να προασπιστουν τα συμφέροντα των εργαζόμενων. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι (η ηγεσία της ΓΣΕΕ) δε θέλουν να προασπίσουν τα συμφέροντα των εργαζόμενων...
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_26/02/2009_269063

Λιμενεργάτες στους δρόμους
Νέκρωσαν χθες οι φορτοεκφορτώσεις κοντέινερ στο λιμάνι του Πειραιά καθώς οι 1.600 λιμενεργάτες πραγματοποίησαν τη δεύτερη 24ωρη επαναλαμβανόμενη προγραμματισμένη απεργία τους διαμαρτυρόμενοι για το ξεπούλημα του ΣΕΜΠΟ Ν. Ικονίου από την κυβέρνηση στην κινεζική COSCO.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=70102804

«ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ» ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ Η ΑΔΕΔΥ * ΔΙΠΛΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 11.00 ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ Το θέμα είναι πέρα από το να απεργούν οι εργαζόμενοι προκειμένου να κοιμηθούν λίγο παραπάνω (κάτι το θεμιττό και 100% κατανοητό βέβαια), να βγουν στο δρόμο και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Δεν πρέπει να αφήσουμε το Μεσαίωνα που μας ετοιμάζουν να περάσει.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,dt=25.02.2009,id=79340244

http://4.bp.blogspot.com/_In1Qzjz0SdE/SaKoEHYjUdI/AAAAAAAAATo/DpoMyfiPIyg/s400/afterdaygreece.jpg
http://1.bp.blogspot.com/_In1Qzjz0SdE/SaKmY9zNCWI/AAAAAAAAATQ/GWrmIscJr3w/s400/afterdaygreece+2.jpg
http://2.bp.blogspot.com/_In1Qzjz0SdE/SaKoS45Wc2I/AAAAAAAAATw/Mmgq5TUVXcc/s400/afterdaygreece3+copy.jpg

http://www.youtube.com/watch?v=slWRbC8txK0

ciaoant1

28-02-09, 20:12

http://3.bp.blogspot.com/_wFWqWIH-WFU/SageS0YhEDI/AAAAAAAAJRQ/3Wu-7WCda88/s400/CFB039.gif

Eastern Europe About To Go Bust, Taking Western Europe With It
If you think things are bad here, take a quick peek at what's going on across the pond:

The Telegraph: Stephen Jen, currency chief at Morgan Stanley, said Eastern Europe has borrowed $1.7 trillion abroad, much on short-term maturities. It must repay – or roll over – $400bn this year, equal to a third of the region's GDP. Good luck. The credit window has slammed shut.

Not even Russia can easily cover the $500bn dollar debts of its oligarchs while oil remains near $33 a barrel. The budget is based on Urals crude at $95. Russia has bled 36pc of its foreign reserves since August defending the rouble.

"This is the largest run on a currency in history," said Mr Jen.

In Poland, 60pc of mortgages are in Swiss francs. The zloty has just halved against the franc. Hungary, the Balkans, the Baltics, and Ukraine are all suffering variants of this story. As an act of collective folly – by lenders and borrowers – it matches America's sub-prime debacle. There is a crucial difference, however. European banks are on the hook for both. US banks are not.

Almost all East bloc debts are owed to West Europe, especially Austrian, Swedish, Greek, Italian, and Belgian banks. En plus, Europeans account for an astonishing 74pc of the entire $4.9 trillion portfolio of loans to emerging markets.

They are five times more exposed to this latest bust than American or Japanese banks, and they are 50pc more leveraged (IMF data).

Spain is up to its neck in Latin America, which has belatedly joined the slump (Mexico's car output fell 51pc in January, and Brazil lost 650,000 jobs in one month). Britain and Switzerland are up to their necks in Asia.

Whether it takes months, or just weeks, the world is going to discover that Europe's financial system is sunk, and that there is no EU Federal Reserve yet ready to act as a lender of last resort or to flood the markets with emergency stimulus.

A note from Strategic Energy, as quoted by John Mauldin:

"The sums needed are beyond the limits of the IMF, which has already bailed out Hungary, Ukraine, Latvia, Belarus, Iceland, and Pakistan -- and Turkey next -- and is fast exhausting its own $200bn (€155bn) reserve. We are nearing the point where the IMF may have to print money for the world, using arcane powers to issue Special Drawing Rights. Its $16bn rescue of Ukraine has unravelled. The country -- facing a 12% contraction in GDP after the collapse of steel prices -- is hurtling towards default, leaving Unicredit, Raffeisen and ING in the lurch. Pakistan wants another $7.6bn. Latvia's central bank governor has declared his economy "clinically dead" after it shrank 10.5% in the fourth quarter. Protesters have smashed the treasury and stormed parliament.

"'This is much worse than the East Asia crisis in the 1990s,' said Lars Christensen, at Danske Bank. 'There are accidents waiting to happen across the region, but the EU institutions don't have any framework for dealing with this. The day they decide not to save one of these one countries will be the trigger for a massive crisis with contagion spreading into the EU.' Europe is already in deeper trouble than the ECB or EU leaders ever expected. Germany contracted at an annual rate of 8.4% in the fourth quarter. If Deutsche Bank is correct, the economy will have shrunk by nearly 9% before the end of this year. This is the sort of level that stokes popular revolt.

"The implications are obvious. Berlin is not going to rescue Ireland, Spain, Greece and Portugal as the collapse of their credit bubbles leads to rising defaults, or rescue Italy by accepting plans for EU "union bonds" should the debt markets take fright at the rocketing trajectory of Italy's public debt (hitting 112pc of GDP next year, just revised up from 101pc -- big change), or rescue Austria from its Habsburg adventurism. So we watch and wait as the lethal brush fires move closer. If one spark jumps across the eurozone line, we will have global systemic crisis within days. Are the firemen ready?"

This is why some folks think the dollar is going to remain strong over the coming months: Because the rest of the world is falling apart even faster than we are.

Just as the global economy wasn't "decoupled" at the beginning of 2007, however (when the majority of Wall Street strategists believed that it was), it's not "decoupled" now. So the collapse of Eastern Europe--and, with it, the Western European banks--would almost certainly jump across the pond.

John Mauldin summarizes:

Eastern Europe has borrowed an estimated $1.7 trillion, primarily from Western European banks. And much of Eastern Europe is already in a deep recession bordering on depression. A great deal of that $1.7 trillion is at risk, especially the portion that is in Swiss francs. It is a story that could easily be as big as the US subprime problem.

In Poland, as an example, 60% of mortgages are in Swiss francs. When times are good and currencies are stable, it is nice to have a low-interest Swiss mortgage. And as a requirement for joining the euro currency union, Poland has been required to keep its currency stable against the euro. This gave borrowers comfort that they could borrow at low interest in francs or euros, rather than at much higher local rates.

But in an echo of teaser-rate subprimes here in the US, there is a problem. Along came the synchronized global recession and large Polish current-account trade deficits, which were three times those of the US in terms of GDP, just to give us some perspective. Of course, if you are not a reserve currency this is going to bring some pressure to bear. And it did. The Polish zloty has basically dropped in half compared to the Swiss franc. That means if you are a mortgage holder, your house payment just doubled. That same story is repeated all over the Baltics and Eastern Europe.

Austrian banks have lent $289 billion (230 billion euros) to Eastern Europe. That is 70% of Austrian GDP. Much of it is in Swiss francs they borrowed from Swiss banks. Even a 10% impairment (highly optimistic) would bankrupt the Austrian financial system, says the Austrian finance minister, Joseph Proll. In the US we speak of banks that are too big to be allowed to fail. But the reality is that we could nationalize them if we needed to do so. (And for the record, I favor nationalization and swift privatization. We cannot afford a repeat of Japan's zombie banks.)

The problem is that in Europe there are many banks that are simply too big to save. The size of the banks in terms of the GDP of the country in which they are domiciled is all out of proportion. For my American readers, it would be as if the bank bailout package were in excess of $14 trillion (give or take a few trillion). In essence, there are small countries which have very large banks (relatively speaking) that have gone outside their own borders to make loans and have done so at levels of leverage which are far in excess of the most leveraged US banks. The ability of the "host" countries to nationalize their banks is simply not there. They are going to have to have help from larger countries. But as we will see below, that help is problematical.

As John Mauldin explains, fixing the problem in Europe will be even more difficult than it is here:

This has the potential to be a real crisis, far worse than in the US. Without concerted action on the part of the ECB and the European countries that are relatively strong, much of Europe could fall further into what would feel like a depression. There is a problem, though. Imagine being a politician in Germany, for instance. Your GDP is down by 8% last quarter. Unemployment is rising. Budgets are under pressure, as tax collections are down. And you are going to be asked to vote in favor of bailing out (pick a small country)? What will the voters who put you into office think?

We are going to find out this year whether the European Union is like the Three Musketeers. Are they "all for one and one for all?" or is it every country for itself? My bet (or hope) is that it is the former. Dissolution at this point would be devastating for all concerned, and for the world economy at large. Many of us in the US don't think much about Europe or the rest of the world, but without a healthy Europe, much of our world trade would vanish.

However, getting all the parties to agree on what to do will take some serious leadership, which does not seem to be in evidence at this point. The US almost waited too long to respond to our crisis, but we had the "luxury" of only needing to get a few people to agree as to the nature of the problems (whether they were wrong or right is beside the point). And we have a central bank that could act decisively.

As I understand the European agreement, that situation does not exist in Europe. For the ECB to print money as the US and the UK (and much of the non-EU developed world) will do, takes agreement from all the member countries, and right now it appears the German and Dutch governments are resisting such an idea.

As I write this (on a plane on my way to Orlando) German finance minister Peer Steinbruck has said it would be intolerable to let fellow EMU members fall victim to the global financial crisis. "We have a number of countries in the eurozone that are clearly getting into trouble on their payments," he said. "Ireland is in a very difficult situation.

"The euro-region treaties don't foresee any help for insolvent states, but in reality the others would have to rescue those running into difficulty."

That is a hopeful sign. Ireland is indeed in dire straits, and is particularly vulnerable as it is going to have to spend a serious percentage of its GDP on bailing out its banks.

It is not clear how it will all play out. But there is real risk of Europe dragging the world into a longer, darker night. Their banks not only have exposure to our US foibles, much of which has already been written off, but now many banks will have to contend with massive losses from emerging-market loans, which could be even larger than the losses stemming from US problems. Plus, they are more leveraged

http://www.businessinsider.com/eastern-europe-about-to-go-bust-taking-western-europe-with-it-2009-2

UNSOLD CARS AROUND THE WORLD
http://www.businessinsider.com/unsold-cars-around-the-world-2009-2

Δώστε και σώστε για την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία
Η General Motors και η Chrysler υποστηρίζουν ότι χρήζουν περαιτέρω βοηθείας. Το αυτό λένε και οι προμηθευτές τους. Ηδη από τον Δεκέμβριο, όταν η απερχόμενη κυβέρνηση Μπους αποφάσισε τη χορήγηση 17,4 δισ. δολαρίων για την ενίσχυση των δύο αυτοκινητοβιομηχανιών, ήταν οφθαλμοφανές ότι το Δημόσιο θα καλούνταν να τις ενισχύσει εκ νέου. Αυτό συμβαίνει τώρα. Οι βιομήχανοι πέρνουν τα λεφτά των κρατικών ταμείων, που κυρίως προέρχονται από τις κατώτερες τάξεις, και έτσι έχουμε το -πράγματι εντυπωσιακό- φαινόμενο ο κόσμος να δίνει αμύθητα ποσά στις αυτοκινητοβιομηχανίες, χωρίς καν να παίρνει, έστω και με υψηλή τιμή όπως παλιότερα, ενα αυτοκίνητο.

Την ίδια ώρα, ηπολιτική της άρχουσας τάξης για μαζικές απολύσεις εργαζόμενων, οδηγεί σε αδυναμία των εργαζόμενων να αγοράσουν αυτοκίνητα (ή οτιδήποτε άλλο), με αποτέλεσμα οι βιομηχανίες να ζητούν και άλλα πακέτα σωτηρίας, κοκ.
Ως πότε θα το δεχόμαστε αυτό?
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_28/02/2009_305148

Ο δρόμος της Γουαδελούπης

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Στη μελέτη του «Το κραχ του 1929», ο Αμερικανός οικονομολόγος Τζον Κένεθ Γκάλμπρεϊθ παρατηρούσε ότι κατά τις περιόδους ευημερίας του καπιταλισμού, οι άνθρωποι είναι αισιόδοξοι και δεν ανησυχούν για το μέλλον. Σε περιόδους ύφεσης, μετατρέπονται σε απαισιόδοξους, οι απωθημένες ανησυχίες τους ανέρχονται στην επιφάνεια, εμφανίζονται ως έμμονες ιδέες, φόβοι και άγχη. Ολο και περισσότερα «φαντάσματα» στοιχειώνουν τη σημερινή Ευρώπη. Στο ελληνικό του πρόσφατου Δεκεμβρίου, έχουν επί του παρόντος προστεθεί το ισλανδικό, το ιρλανδικό, το λετονικό, εκείνα της ανατολικής περιοχής της γηραιάς ηπείρου. Στη διάρκεια του τελευταίου μήνα, τα μάτια στρέφονται με αγωνία προς τα κοινωνικά τεκταινόμενα στις γαλλικές Αντίλλες, στη Γουαδελούπη, αλλά και στα υπόλοιπα υπερπόντια γαλλικά διαμερίσματα (Μαρτινίκα, Γουιάνα, Ταϊτή, Σεντ Πιέρ και Μίκελον, Ρεϊνιόν). Η «Λιμπερασιόν» συνιστούσε πρόσφατα: «Να ακούσουμε τον λόγο της Γουαδελούπης: μιλάει για εμάς».

Στη Γαλλία, κατά τις πρόσφατες κινητοποιήσεις και απεργίες των πανεπιστημιακών και ερευνητών, των μαθητών, του προσωπικού υγείας, των δημοσίων υπαλλήλων και άλλων κατηγοριών, σύνθημα ήταν «Παντού Γουαδελούπες». Τι σημαίνει αυτό για μια χώρα με μακρά παράδοση κοινωνικών αγώνων; Τη συνένωση των κατηγοριακών κινητοποιήσεων σε κεντρικό κίνημα, με την υπέρβαση των ανασχετικών παραγόντων που μπορούν να προέρχονται είτε από πολιτικές είτε από συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες. Μπορεί η κατάσταση στο μικρό, αλλά πολυάνθρωπο, νησί να φέρει χαρακτηριστικά αποικιακής, νεοαποικιακής και μετα-αποικιακής ιδιαιτερότητος, όμως η από πέντε εβδομάδων πάνδημη εξέγερση των έγχρωμων κατοίκων του συνδέεται κυρίως με τη γενικότερη οικονομική κρίση, την ακρίβεια του κόστους ζωής, τον αγώνα για την επιβίωση, αλλά και την ταπεινωτική συμπεριφορά των λευκών αφεντικών έναντι των μαύρων μισθωτών, με τη συνενοχή του γαλλικού κράτους, είτε από τα τοπικά κλιμάκια είτε από τα μητροπολιτικά. Οι διεθνείς σχολιαστές μένουν κατάπληκτοι με τη μαζική αφύπνιση των μαύρων εργαζομένων, τη μαχητική γενική απεργία και την αποδίδουν στην οξύτητα της σημερινής κρίσης, που μέχρι στιγμής θίγει κατά προτεραιότητα τους πλέον ευάλωτους πληθυσμούς και περιοχές. Βέβαια, οι υπόλοιποι δεν εξαιρούνται: βρίσκονται στους καταλόγους αναμονής, περιμένοντας τη σειρά τους. Δεν είναι πρώτη φορά που η κοινωνική μετεωρολογία προβλέπει θύελλα στις μητρόπολεις με βάση συμπτώματα από τις περιφέρειες.

ΗΓουαδελούπη, παρ' ότι γαλλικό διαμέρισμα, καταγράφει τετραπλάσια ανεργία απ' ό,τι η μητροπολιτική Γαλλία. Οι τιμές των αγαθών είναι 3 με 4 φορές ανώτερες των γαλλικών, οι μισθοί κατώτεροι κατά 40%. Η αδυναμία επιβίωσης των εργαζομένων εισπράττεται από τον τοπικό πληθυσμό όχι μόνον ως οικονομικό πρόβλημα, αλλά κυρίως ως κοινωνική αδικία και ταπείνωση, ακόμη και φυλετικού ή πολιτιστικού τύπου. Από τις 20 Ιανουαρίου, η γενική απεργία και τα οδοφράγματα έχουν παραλύσει την οικονομία του νησιού, ενώ από την άλλη πλευρά, εργοδοσία και κυβέρνηση φροντίζουν ώστε η κοινωνική διαπραγμάτευση να μην καταλήγει και να επικρέμαται ως ενδεχόμενο η επιλογή της καταστολής. Ο αριθμός των σωμάτων ασφαλείας ενισχύεται συστηματικά, με αποστολή πρόσθετων μητροπολιτικών δυνάμεων, ενώ η εργοδοσία του Παρισιού απορρίπτει κάθε συμβιβασμό με τους απεργούς, ακόμη και αν αυτός εκτιμάται ως «δίκαιος» από τις τοπικές ενώσεις επιχειρηματιών. Οσον αφορά την κυβέρνηση, αυτή απορρίπτει οιαδήποτε μισθολογική αύξηση που δεν θα είχε προηγουμένως συμφωνηθεί μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Με το «κρυφτούλι», η κοινωνική κρίση συνεχίζεται και σκληραίνει, με ενδεχόμενο θερμής αναμέτρησης στον αέρα.

Ηγέτης των εξεγερμένων, άλλοτε σκλάβων, είναι ο Ηλίας Ντομοτά, 42 ετών, με πατέρα ξυλουργό, μητέρα καθαρίστρια και πρώην μέλος της καθολικής νεολαίας.

Εντυπωσιάζει με την αποφασιστικότητα και την απουσία μίσους. Υπερκέρασε πολιτικά κόμματα και εργατικά συνδικάτα, με τη δημιουργία «κινηματικής» επιτροπής «Ενάντια στην υπερεκμετάλλευση», στην οποία συνενώνονται 49 σωματεία από συλλόγους πολιτών, από τον πολιτιστικό, συνδικαλιστικό και πολιτικό χώρο. Κατά το παρελθόν, είχε σταθεί αδύνατον να ξεκινήσει ποτέ ενιαίος αγώνας με συνδικάτα, που αλληλοϋποβλέποντο. Είχε επίσης σταθεί αδύνατον να ξεκινήσει με τα κόμματα, που επικεντρώνονται σε κοκορομαχίες, διασταυρώνοντας ξίφη με την εκάστοτε κυβέρνηση. Για πρώτη φορά, το πολιτικό και συνδικαλιστικό αριστερο-δεξιό κατεστημένο του νησιού υπερκεράσθηκε και εσύρθηκε από ισχυρή λαϊκή ώθηση, προερχόμενη από τα κάτω, με κύριο φορέα τη νεολαία και ιδίως το πολύ νεανικό τμήμα της. Αυτούς που ήδη αντιλαμβάνονται ότι οι σπουδές και τα διπλώματα δεν εξασφαλίζουν ούτε καν την απλή επιβίωση. Αυτούς που εκτός από ποδόσφαιρο, μπάσκετ, αθλητισμό, αξιώνουν επίσης σταθερή απασχόληση και εισόδημα, «αξιοπρέπεια και σεβασμό, έπειτα από 4 αιώνες ταπεινώσεων», αυτούς που συντρίβονται στο καθεστώς της εργασιακής «ευελιξίας» και ανασφάλειας. Κάθε περιστολή δημοσίων δαπανών στο Παρίσι μεταφέρεται αυτόματα στην περιφέρεια· δημόσια έργα αναστέλλονται, η ανεργία αποβαίνει πολλαπλάσια της μητροπολιτικής, ενώ ταυτόχρονα πρόσθετη φορολογία επιβάλλεται προς κάλυψη των νέων ελλειμμάτων που έτσι προκαλούνται. Στις πρώην αποικίες, σε συνολικό πληθυσμό 2,6 εκατομμυρίων, επιρρίπτονται τα σπασμένα για την απόσβεση μέρους τουλάχιστον των «ατασθαλιών» του κέντρου. Εγείρεται σήμερα πρόβλημα πολιτιστικής ταυτότητος των πρώην αποικιών, όμως η οικονομική, κοινωνική και πολιτική πλευρά αρκούν ήδη για να εξηγήσουν τη ρατσιστική, φυλετική και πολιτιστική συμπεριφορά.

Οι δυνάμεις καταστολής έχουν μετατρέψει την Πουέντ-α-Πιτρ σε κόλαση «τύπου Βηρυτού», σύμφωνα με τους απεργούς, επιδίδονται στο κυνηγητό των νέγρων, όμως είναι ακριβές ότι οι τελευταίοι παραμένουν οι περισσότεροι άνεργοι, οι πλέον κακοπληρωμένοι, αυτοί που υφίστανται τις περισσότερες φυλετικές ταπεινώσεις στη γαλλική επικράτεια. Επίδοξοι εκτελεστές παραμονεύουν παντού, ενώ το προσωπικό ασφαλείας των ηγετών της απεργίας ξεπερνά και εκείνο του Αμερικανού προέδρου Ομπάμα. Εάν τουλάχιστον η οικονομία ανταποκρινόταν στις δημοκρατικές προσδοκίες, θα μπορούσε ν' αποσοβήσει τους κοινωνικούς αποκλεισμούς και δεν θα χρειαζόταν κοινωνικούς «αποδιοπομπαίους τράγους» ούτε φυλετικά «εξιλαστήρια θύματα».

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=86563380
http://4.bp.blogspot.com/_7l1Hb479V78/Sac3oAkGz_I/AAAAAAAACTM/ESrNoePovbk/s400/photo_original_24543.jpg

Θερίζουν θύελλες...

Αλυσιδωτές κοινωνικές εκρήξεις πυροδοτεί η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση . Από την Γουαδελούπη και την Μαρτινίκα στην Καραϊβική μέχρι τις καπιταλιστικές μητροπόλεις της Ευρώπης και από τις χώρες της Βαλτικής μέχρι τα Βαλκάνια, οι «κολασμένοι της Γης» εξεγείρονται ενάντια στην φτώχεια, την ανεργία και την επισφάλεια, προκαλώντας «αφόρητους πονοκεφάλους» στα κυβερνητικά επιτελεία και τους επικεφαλής των ανά τον κόσμο ληστρικών συμμοριών του κεφαλαίου .

Το πολυφορεμένο κλισέ «ορδές ανέργων» ίσως δεν αρκεί για να περιγράψει το κύμα ανεργίας που μαστίζει Δύση και Ανατολή. Μόνο από τις αρχές του έτους έχουν ανακοινωθεί περισσότερες από 350.000 απολύσεις από μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Ασία. Ο αριθμός των ανέργων στην Ε.Ε. αναμένεται να φθάσει στα 22 εκατομμύρια, δύο φορές ο πληθυσμός της Ελλάδας, το 2010, ενώ στις ΗΠΑ, σ' έναν μόνο χρόνο, προστέθηκαν 3,5 εκατ. άνεργοι.

Στη Βρετανία, οι άνεργοι φθάνουν στα 2.000.000 με τον Σύνδεσμο Βρετανών Βιομηχάνων να προβλέπει ότι θα ξεπεράσουν μέχρι τα τέλη του έτους τα 3.000.000.Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η βρετανική οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 2.8% μέσα στο 2009, η μεγαλύτερη προβλεπόμενη πτώση ανάμεσα στα εφτά μεγαλύτερα βιομηχανοποιημένα έθνη. Τα αρνητικά νούμερα επηρέασαν έντονα και τη βρετανική λίρα, η οποία έχασε το 17% της αξίας της ως αποτέλεσμα της ύφεσης, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη πτώση του νομίσματος από το 1992. Την ίδια ώρα σήμα κινδύνου εκπέμπει η Σκότλαντ Γιαρντ, προειδοποιώντας για ένα καυτό κοινωνικό καλοκαίρι στη Γηραιά Αλβιόνα, ένα καλοκαίρι που θα θυμίσει τις μεγάλες κοινωνικές συγκρούσεις της δεκαετίας του 80 εναντίον της Μάργκαρετ Θάτσερ. Θρυαλλίδα των μαχητικών κινητοποιήσεων όχι μόνο στη Βρετανία αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης θεωρείται η σύνοδος κορυφής του G20 στο Λονδίνο, στις 2 Απριλίου.
Στην Ισπανία, ο αριθμός των ανέργων έχει φθάσει στο ρεκόρ των 3,33 εκατομμύριων, κατέχοντας το υψηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε. (13,9%), με 1,3 εκατ. εργαζομένους να έχουν χάσει τη δουλειά τους το 2008.
Στη Γαλλία, η ανεργία προβλέπεται να αυξηθεί σε 9,8% το 2009. Στις ταραχές που έχουν ξεσπάσει εδώ και περισσότερο από ένα μήνα στη Γουαδελούπη, γαλλική κτήση στην Καραϊβική, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και οι οποίες φούντωσαν τις τελευταίες ημέρες έχει χάσει τη ζωή του ένα άτομο. Παρά τα μέτρα ανακούφισης των 580 εκατομμυρίων ευρώ που εξήγγειλε ο Σαρκοζί για τα γαλλικά υπερπόντια εδάφη, η απεργία της Γουαδελούπης έχει επεκταθεί και στη Μαρτινίκα, ενώ διαμαρτυρίες έχουν ξεσπάσει στη Γαλλική Γουιάνα και τη νήσο Ρεϊνιόν. Ο αέρας εξέγερσης ενδέχεται να φθάσει έως τους δρόμους του ήδη φορτισμένου Παρισιού, με 2.500.000 εργαζόμενους να διαδηλώνουν πρόσφατα στους δρόμους της Γαλλίας και τα συνδικάτα να ετοιμάζουν νέο γύρο κινητοποιήσεων για τις 19 Μαρτίου. Μπροστά στον φόβο των εξεγέρσεων και των ταραχών, ο Νικολά Σαρκοζί, του οποίου η δημοτικότητα βρίσκεται πλέον στο ναδίρ, έσπευσε να υποσχεθεί άλλα 2,65 δισ. ευρώ σε κοινωνικές παροχές, χωρίς όμως να ικανοποιήσει ούτε τα συνδικάτα ούτε τα αφεντικά. Κινητοποιήσεις μέσα στον Μάρτη έχουν εξαγγείλει επίσης πανεπιστημιακοί και οι φοιτητές: «Πρέπει να ενώσουμε τους αγώνες μας», «Να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Γουαδελούπης και της Ελλάδας», «Μόνο έτσι θα κάνει πίσω η κυβέρνηση» ήταν μερικά από τα συνθήματα των περίπου 200 φοιτητών που κατέλαβαν για λίγο την περασμένη Πέμπτη τη Σορβόνη, προτού απομακρυνθούν από τα γαλλικά ΜΑΤ. «Οι δαίμονες του 1968 ξυπνούν και στοιχειώνουν τον Σαρκοζί», έσπευσαν να σχολιάσουν οι βρετανικοί «Τimes».
Στη Γερμανία η ανεργία αυξήθηκε για τέταρτο συνεχή μήνα τον Ιανουάριο κατά 56.000, με το ποσοστό των ανέργων στο 7,8% από 7,7% που ήταν τον Δεκέμβριο.
Πάνω από 100.000 άτομα διαδήλωσαν το Σάββατο 21 Φεβρουαρίου στην Ιρλανδία, ενώ στη Λετονία παραιτήθηκε υπό το βάρος των βίαιων διαδηλώσεων η κυβέρνηση. Βίαιες διαδηλώσεις με συλλήψεις και τραυματισμούς είχαν συγκλονίσει ένα μήνα πριν και τις χώρες της Βαλτικής (Λετονία, Λιθουανία).
Το κλίμα... εξέγερσης έχει κατεβεί μέχρι τα Βαλκάνια. Στην Μπάνια Λούκα, στο σερβικό κομμάτι της Βοσνίας, διαδήλωσαν πρόσφατα οι εργαζόμενοι στη μοναδική βιομηχανία αλουμινίου της χώρας, την Birac, που έχουν μείνει απλήρωτοι, σε ανάλογες κινητοποιήσεις προέβησαν οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία αλουμινίου Kombinat Aluminijua Podgorica στο Μαυροβούνιο, διαδηλώσεις για την οικονομική κρίση έγιναν πρόσφατα και στην πΓΔ της Μακεδονίας ,ενώ η Βουλγαρία συγκλονίστηκε από βίαιες διαδηλώσεις τον Δεκέμβριο-Ιανουάριο, αλλά και τις πρόσφατες εκεί κινητοποιήσεις των αγροτών. Στη Ρουμανία έγιναν επίσης κινητοποιήσεις κατά των σχεδιαζόμενων απολύσεων από την αυτοκινητοβιομηχανία Dacia, θυγατρική της Renault.
Στην Τουρκία, 40.000 άτομα διαδήλωσαν πρόσφατα στην Κωνσταντινούπολη διαμαρτυρόμενοι κατά της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης.
Ανάλογο κλίμα επικρατεί και στη Ρωσία, όπου μέχρι πρότινος όλα τα έσκιαζε η φοβέρα του σιδηρού άνδρα Βλαντιμίρ Πούτιν. Η Ρωσία κλονίστηκε από πρωτοφανείς αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στα τέλη Ιανουαρίου. Περί τους 300.000 Ρώσους έχασαν τη δουλειά τους τον προηγούμενο μήνα καθώς η κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου και η συνεχιζόμενη διεθνής οικονομική κρίση πλήττουν σοβαρά τη σχετικά ανθηρή μέχρι πρότινος ρωσική οικονομία. Ο αριθμός των ανέργων έχει εκτιναχτεί στα 6,1 εκατομμύρια, στο 8,1% του εργατικού δυναμικού τον Ιανουάριο από 7,7% τον Δεκέμβριο, μήνα κατά τον οποίο 500.000 Ρώσοι είχαν χάσει τη δουλειά τους.
Ακόμη και στο νέο «καπιταλιστικό» υπόδειγμα, την Κίνα, η κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόσφατα ότι περί τα 20 εκατομμύρια εσωτερικοί μετανάστες έχουν χάσει τη δουλειά τους και επιστρέφουν στην ύπαιθρο, καθώς έχει αρχίσει να μπαίνει φρένο στην υπερβολική ανάπτυξη των τελευταίων ετών. Πολλά εργοστάσια, κυρίως παιχνιδιών, υπεργολάβοι αμερικανικών και ευρωπαϊκών πολυεθνικών κλείνουν, προκαλώντας ήδη τις πρώτες κοινωνικές εκρήξεις.
Στην Ισλανδία, ο κοινωνικός αναβρασμός που είχε ξεκινήσει τον περασμένο Σεπτέμβριο, προκάλεσε τελικά τον Ιανουάριο την παραίτηση του πρωθυπουργού Γκέιρ Χάαρντε, ο οποίος ήταν ο πρώτος πολιτικός ηγέτης που αναγκάστηκε να παραιτηθεί εξαιτίας της κρίσης και των λαϊκών κινητοποιήσεων.

http://gortynios.blogspot.com/2009/02/blog-post_27.html

Τα «θαύματα» της παγκοσμιοποίησης καταρρέουν

Του ΤΑΚΗ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

Μια παράπλευρη (αλλά θετική!) απώλεια της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης είναι τα «θαύματα» της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, με τα οποία τόσο καιρό μάς γαλβάνιζαν νεοφιλελεύθεροι σε σύμπνοια με τους σοσιαλφιλελεύθερους. Ολοι αυτοί είχαν για παραδείγματα χώρες όπως η «κομμουνιστική» Κίνα, την οποία μάλιστα την είχαν αναγάγει στον αναδυόμενο εναλλακτικό οικονομικό πόλο, αν όχι το «αντίπαλο» δέος, ή χώρες όπως η «ισχυρή» Ιρλανδία. Το κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των «θαυμάτων» ήταν ότι στήριξαν την ανάπτυξή τους τα τελευταία περίπου 20 χρόνια στην πλήρη ενσωμάτωσή τους στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς, δηλαδή την ξένη αγορά και τις ξένες επενδύσεις, μέσα από το άνοιγμα και την απελευθέρωση των αγορών εμπορευμάτων και κεφαλαίου, την ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας, την ελαχιστοποίηση των φόρων στις επιχειρήσεις και των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών -με λίγα λόγια, την πεμπτουσία της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Και είναι ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά της ανάπτυξής τους που σήμερα οδηγούν στην κατάρρευση των θαυμάτων αυτών.

Οπως προσπάθησα να δείξω αλλού1, η μετα-μαοϊκή εκβιομηχάνιση της Κίνας τις προηγούμενες δύο δεκαετίες, η οποία οδήγησε στην ταχύρρυθμη ανάπτυξή της, οφείλεται στο γεγονός της πλήρους ενσωμάτωσης της χώρας στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς. Στην πραγματικότητα, η εκβιομηχάνιση αυτή ήταν απλώς το είδωλο της αποβιομηχάνισης σε μεγάλο μέρος της Δύσης, ως αποτέλεσμα του νέου διεθνούς καταμερισμού εργασίας που καθιέρωσε η διεθνοποίηση της οικονομίας της αγοράς. Πολλές πολυεθνικές μετακόμισαν την περίοδο αυτή μαζικά προς χώρες με πολύ φθηνό και εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό, όπως η Κίνα και η Ινδία, ή σε άλλες που προσέφεραν φορολογικούς παραδείσους, όπως η Ιρλανδία. Η εξωγενής αυτή ανάπτυξη είχε συνέπεια ότι οι χώρες που βασίστηκαν σε αυτή τη διαδικασία δεν ανέπτυξαν ποτέ μια ολοκληρωμένη οικονομική δομή, αλλά απλώς κάποιες νησίδες σύγχρονης ανάπτυξης σε μια θάλασσα υπανάπτυξης, μετατρέποντάς τες σε «αλυσίδες συναρμολόγησης» των πολυεθνικών. Οπως τονίζει ο Will Hutton, ένας από τους σημαντικότερους Βρετανούς οικονομολόγους, «τα δύο τρίτα των κινεζικών εξαγωγών παράγονται από ξένες επιχειρήσεις, οι οποίες ουσιαστικά επανεπεξεργάζονται εισαγόμενα ημι-μεταποιημένα προϊόντα, τα οποία κατόπιν εξάγονται στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. (Η Κίνα) είναι μια οικονομία που δεν κάνει (τεχνολογικές) καινοτομίες -αποτελεί τον μεγάλο αντιγραφέα και παραχαράκτη της δυτικής τεχνολογίας»2. Και προσθέτει αλλού: «Η Κίνα σίγουρα αναδύεται ως ένας ηγετικός εξαγωγέας, αλλά ουσιαστικά είναι ένας υπεργολάβος της Δύσης... Η παραγωγικότητά της είναι μικρή, δεν διαθέτει μεγάλες, διεθνώς γνωστές, φίρμες... και στηρίζεται υπερβολικά στις εξαγωγές και τις επενδύσεις»3.

Η συνέπεια αυτής της «ανάπτυξης» ήταν μεγάλοι ρυθμοί μεγέθυνσης των εξαγωγών και της παραγωγής και αντίστοιχη επέκταση των ελλειμμάτων στη Δύση, αφού μόνο οι ΗΠΑ είχαν το 2007 ένα έλλειμμα 256 δισ. δολαρίων στο εμπορικό τους ισοζύγιο με την Κίνα, τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο τους. Αυτό όμως δεν δημιουργούσε κανένα πρόβλημα στη Δύση γιατί η «κομμουνιστική» ελίτ χρησιμοποιούσε τα αποθέματα από τα συσσωρευμένα πλεονάσματα όχι για να καλύψει τις βασικές ανάγκες των πολιτών, αλλά για να αγοράζει αμερικανικά κυρίως ομόλογα και χρηματοπιστωτικά «πακέτα» -δημιουργώντας τη βασική προϋπόθεση για τις χρηματοπιστωτικές «φούσκες» που οδήγησαν στη σημερινή βαθιά κρίση. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι η κινεζική ηγεσία μόνο τώρα αποφάσισε να διαθέσει τμήμα των αποθεμάτων αυτών για την υγεία, την εκπαίδευση και την υποδομή γενικότερα, ακριβώς διότι, πανικόβλητη από την οικονομική κρίση που φουντώνει σήμερα και στην Κίνα, προσπαθεί να αποτρέψει την κοινωνική έκρηξη, στην οποία ωθεί η αύξηση της ανεργίας που ήδη φθάνει τα 26 εκατομμύρια!4

Αντίθετα, επομένως, με τη μυθολογία των σοσιαλφιλελευθέρων ότι η Κίνα θα μπορούσε ακόμη και ν' απειλήσει τη Δύση αν απέσυρε τα κεφάλαιά της, παρόμοια πιθανότητα μόνο σε άσχετους εγκεφάλους υπάρχει, διότι είναι τέτοιος ο βαθμός εξάρτησης της κινεζικής «ανάπτυξης» από τις άμεσες επενδύσεις χωρών της υπερεθνικής ελίτ και τις εξαγωγές προς αυτές, ιδιαιτέρως τις ΗΠΑ, ώστε οποιαδήποτε κρίση στις χώρες της υπερεθνικής ελίτ επηρεάζει άμεσα την κινεζική ανάπτυξη, όπως έχει ήδη δείξει η παρούσα κρίση, με τα κινεζικά χρηματιστήρια στη Σανγκάη και το Χονγκ Κονγκ να καταρρέουν το ίδιο με τα άλλα χρηματιστήρια στον κόσμο και την εξελισσόμενη παγκόσμια ύφεση ήδη να πλήττει καίρια την κινεζική ανάπτυξη! Ετσι, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις του ΔΝΤ, η ανάπτυξη της Κίνας αναμένεται να πέσει στο 6,7% το 2009 -δηλαδή σχεδόν στο μισό των τελευταίων δεκαετιών!5 Ο λόγος επομένως που η υπερεθνική ελίτ (η οποία, σε γενικές γραμμές, εκφράζεται πολιτικά από την «Ομάδα των 7») σήμερα συμβουλεύεται την «Ομάδα των 20», όπου μετέχουν και χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία κ.λπ., δεν είναι επειδή δήθεν αναγνωρίζει σε αυτές τις αναδυόμενες νέες οικονομικές δυνάμεις του μέλλοντος που θα έπρεπε να συμμετέχουν στη διαχείριση της Νέας Διεθνούς Τάξης. Ο λόγος είναι πολύ πιο απλός και αφορά τον «μπεζαχτά», δηλαδή την ανάγκη να υποχρεωθούν οι χώρες αυτές να μετάσχουν στο κόστος της οικονομικής και οικολογικής κρίσης!

Ας έλθουμε όμως στο άλλο «θαύμα», της Ιρλανδίας, που μέχρι πριν από λίγα χρόνια μάς διαφήμιζαν οι δικές μας ελίτ σαν πρότυπο που αντιμετωπίζει επιτυχώς τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης, εφόσον μέσα σε 15 χρόνια μετατράπηκε από φτωχό συγγενή (όπως η Ελλάδα) σε «κέλτικη τίγρη». Σήμερα όμως η Ιρλανδία ξαναγυρίζει στην προηγούμενη κατηγορία, με τον ρυθμό ανάπτυξής της να γίνεται αρνητικός (-4%) από ένα υψηλό ρυθμό (+6% έως 11%) μεταξύ 1994 και 2006, ενώ η συνακόλουθη ανεργία, που το 2007 ήταν μόλις 4%, σήμερα καλπάζει στο 11%. Το γεγονός άλλωστε αυτό κατέβασε προ ημερών 100 - 200 χιλιάδες κόσμου σε μεγαλειώδη διαδήλωση ενάντια σε ένα σύστημα, όπου αυτοί που προκάλεσαν την κρίση συνεχίζουν να πλουτίζουν, ενώ οι εργαζόμενοι καταδικάζονται στην ανεργία και τη φτώχεια.6 Η αιτία της κρίσης και εδώ δεν είναι δύσκολο να βρεθεί. Οπως και στην Κίνα, όπου η στήριξη της όλης ανάπτυξης στην ξένη αγορά και τις ξένες επενδύσεις οδήγησε τη δήθεν «κομμουνιστική» ελίτ να εκλιπαρεί για την απρόσκοπτη συνέχιση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και να πλειοδοτεί στην καταδίκη του προστατευτισμού, έτσι και η Ιρλανδία πληρώνει τώρα τη στήριξη της ανάπτυξής της στην παγκοσμιοποίηση. Οι πολυεθνικές που προσελκύστηκαν στην Ιρλανδία από το πολύ χαμηλό κόστος παραγωγής λόγω της δραστικής μείωσης των φόρων στις επιχειρήσεις, τώρα προσελκύονται από ακόμη φθηνότερους παραδείσους και μετακομίζουν. Ενδεικτικά η Dell, η πολυεθνική επιχείρηση Η/Υ, μεταφέρει την παραγωγή της από την Ιρλανδία στην Πολωνία, όπου το εργατικό κόστος είναι 65% χαμηλότερο. Αν πάρουμε υπόψη ότι η εταιρεία αυτή είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ιδιωτική επιχείρηση στην Ιρλανδία, καθώς και η μεγαλύτερη εξαγωγική της επιχείρηση η οποία συμβάλλει περίπου 5% του ΑΕΠ, μπορούμε να καταλάβουμε τα «ευεργετικά» αποτελέσματα της ανάπτυξης στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης...

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=100609764
http://asset.tovima.gr/assetservice/Image.ashx?c=10464660&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=310&h=

Η φιλελεύθερη τίγρη που έγινε γατάκι: Το περίφημο «ιρλανδικό μοντέλο» οδήγησε τη χώρα ένα βήμα από τη χρεοκοπία
ΑΧ. ΧΕΚΙΜΟΓΛΟΥ | Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

Το «ιρλανδικό μοντέλο» δεν έφτασε ποτέ εδώ... ευτυχώς! Για πολλά χρόνια η μεταφορά και αντιγραφή του οικονομικού προτύπου που δημιούργησε την «κελτική τίγρη » στη χώρα μας αποτελούσε ένα είδος «σταυροφορίας» για τα μέλη της κυβέρνησης- και όχι μόνο-, τα οποία προσπαθούσαν να πείσουν την κοινωνία για τον δυναμισμό και τις ικανότητες ενός οικονομικού συστήματος που ανέδειξε, όπως έδειξαν οι εξελίξεις, την πλέον ασθμαίνουσα οικονομία της Ευρώπης.

Η Ιρλανδία, μια χώρα που κατάφερε να διπλασιάσει το ΑΕΠ μέσα σε 30 χρόνια, σήμερα βλέπει τα πράγματα να καταρρέουν. Η ανεργία αυξήθηκε 14% σε σύγκριση με πέρυσι, το έλλειμμα του προϋπολογισμού βρίσκεται στο 6,3% (σχεδόν διπλάσιο από το ελληνικό) και οι μέχρι στιγμής εκτιμήσεις δείχνουν ότι απλώς θα καλπάζει προς τα επάνω τα χρόνια που έρχονται. Ο διεθνής Τύπος πλέον κάνει λόγο για «κελτικό γατάκι», αφού οι Ιρλανδοί, εξαρτημένοι από τις αμερικανικές επενδύσεις και το αγγλικό εμπόριο- δύο χώρες όπου η κρίση έχει σαρώσει-, σηκώνουν τα χέρια ψηλά.

Το ιρλανδικό σύστημα

Ηδη από τη δεκαετία του 1960 οι Ιρλανδοί προσέφεραν χαμηλού κόστους εργασία και ισχνή φορολόγηση στις ξένες επενδύσεις, οι οποίες ωστόσο ως τα τέλη της δεκαετίας του 1980 είχαν εγκαταλείψει τη χώρα. Μάλιστα, η φορολογική της πολιτική είχε ξεσηκώσει τις Βρυξέλλες, αφού θεωρήθηκε ότι υπήρξε καταστρατήγηση του ανταγωνισμού. Το 1987 οι Ιρλανδοί έκαναν μια «εθνική συμφωνία» που ξεκίνησε με μείωση του μισθού και ανάληψη του μεγαλύτερου μέρους της ασφάλειας από τους ίδιους τους εργαζομένους.

Σ ταδιακά, η Ιρλανδία ξεκίνησε να συγκεντρώνει μεγάλο μέρος των αμερικανικών επενδύσεων στην Ευρώπη, ενώ έστρεψε την Παιδεία της προς την τεχνολογία και την έρευνα. Ο συνδυασμός έμοιαζε να δουλεύει. Με μία όμως διαφορά: τα κέρδη των αμερικανικών πολυεθνικών που βρίσκονταν στην Ιρλανδία δεν έμεναν στο νησί, αλλά ταξίδευαν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Ούτως ή άλλως, οι χαμηλοί φόροι φρόντιζαν για αυτό και το φαινόμενο δεν σταμάτησε να οξύνεται. Ηδη πριν από λίγα χρόνια τα «καμπανάκια» των διεθνών οργανισμών έκαναν λόγο για «μεγάλη κοινωνική ανισότητα» που προκάλεσε το ιρλανδικό θαύμα. Οι τράπεζες κλήθηκαν να στηρίξουν τη ζήτη ση, με τα γνωστά αποτελέσματα. Στις αρχές του 2000 η Ιρλανδία είχε πια «κάνει όνομα» στη διεθνή σκηνή. Ωστόσο προξενεί εντύπωση το ότι το οικονομικό της μοντέλο αποτέλεσε σημείο αναφοράς όχι για τον μεσογειακό Νότο, αλλά για τις πρώην σοβιετικές οικονομίες. Παρ΄ όλα αυτά, προ των εκλογών του 2004, πολλά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας εξυμνούσαν το ιρλανδικό παράδειγμα. Ακόμη και ο «κόκκινος» κ. Π.Παναγιωτόπουλος (μετέπειτα υφυπουργός Εργασίας) τον Νοέμβριο του 2003 είχε αναφερθεί στην Ιρλανδία. Σε μια αντιπαράθεση με τον τότε υφυπουργό Εξωτερικών κ. Α. Λοβέρδο, σημείωνε ότι «η Ελλάδα,αν ήθελε να φθάσει στον μέσο ευρωπαϊκό όρο,θα έπρεπε να τρέξει με ρυθμούς Ιρλανδίας και δυστυχώς αυτό δεν το πετύχαμε» .

Στις 7 Μαρτίου 2004 ο κ. Κ. Καραμανλής έγινε πρωθυπουργός. Δύο μήνες αργότερα, στον χαιρετισμό του κατά την ετήσια γενική συνέλευση του ΣΕΒ, ανέφερε: «Κεντρικός στόχος της νέας οικονομικής πολιτικής είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Αυτό είναι το στοίχημα της νέας εποχής. Υπενθυμίζω ότι, σε αντίθεση με τη χώρα μας,η Ιρλανδία, που είχε το θάρρος να προχωρήσει σε μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, έχει πετύχει να αυξήσει το κατά κεφαλήν εισόδημά της από 84,1% του κοινοτικού μέσου όρου στο 120,6%». O ίδιος ερμήνευσε αυτή την επιτυχία λέγοντας ότι «στην Ιρλανδία υιοθετήθηκαν και εφαρμόστηκαν πολιτικές που διαμόρφωσαν ένα περιβάλλον φιλικό στην επιχειρηματικότητα και στη δημιουργία». Ο Πρωθυπουργός εξύμνησε το ιρλανδικό παράδειγμα και στην 70ή ΔΕΘ που πραγματοποιήθηκε την επόμενη χρονιά, το 2005. «Χώρες που είδαν έγκαιρα τις επιταγές των καιρών,χώρες που τόλμησαν αλλαγές και μεταρρυθμίσεις (όπως η Ιρλανδία, η Φινλανδία, η Δανία) κατάφεραν εκπληκτικά αποτελέσματα-και σε ρυθμούς ανάπτυξης και σε θέσεις εργασίας και σε κοινωνικές παροχές» τόνιζε μιλώντας στους εκπροσώπους των παραγωγικών τάξεων.

Περίπου τα ίδια επανέλαβε και τον Φεβρουάριο του 2006 σε συζήτηση στη Βουλή για την ανεργία των νέων. «Το όφελος ήταν και είναι μόνιμο» έλεγε ο κ. Καραμανλής για τους Ιρλανδούς, ενώ στη δευτερολογία του είχε προσθέσει: «Το πείραμα εκεί πέτυχε γιατί υπήρχε συνεννόηση και σύνθεση,που σημαίνει ότι αποκλείονται οι άκρατοι λαϊκισμοί,οι ανεύθυνες κινδυνολογίες και οι αντιπολιτευτικές τακτικές». Αυτή ήταν και η τελευταία αναφορά του Πρωθυπουργού στην «κελτική τίγρη».
Υπουργοί στον ρυθμό του Πρωθυπουργού τους

Τ η σκυτάλη της «ιρλανδολογίας» πήρε στη συνέχεια ο πρώην υπουργός Οικονομίας, κ. Γ.Αλογοσκούφης . «Συχνά τίθεται το δίλημμα σχετικά με το ποιο οικονομικό μοντέλο είναι το πιο κατάλληλο:είναι εκείνο που προβλέπει υψηλή φορολογία και υψηλές δημόσιες δαπάνες ή εκείνο που επιδιώκει μικρότερο κράτος με χαμηλότερη φορολογία;Πιστεύω ότι στην περίπτωση της χώρας μας πρέπει να ακολουθήσουμε τη δεύτερη κατεύθυνση» σημείωνε τον Ιούνιο του 2007. Ο κ. Αλογοσκούφης ήταν ένθερμος υποστηρικτής τού «ιρλανδικού μοντέλου» , που περιλαμβάνει «ένα σύστημα ελεύθερων απολύσεων, με ταυτόχρονη εγγύηση του εισοδήματος των απολυομένων». «Από ΄κεί που η Ιρλανδία ήταν ο άρρωστος της Ευρώπης τις προηγούμενες δεκαετίες επιτεύχθηκαν άλματα» έλεγε, χωρίς να προβλέψει ότι η κελτική οικονομία γρήγορα θα επέστρεφε στην «εντατική». Το ιρλανδικό μοντέλο «δεν μπορεί κάποιος βεβαίως να το αντιγράψει σημείο προς σημείο,αλλά υπάρχουν διδάγματα» έλεγε, υπερασπιζόμενος την ιρλανδική στροφή, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Ευ.Αντώναρος.

Πιο προσεκτικός ήταν στις διατυπώσεις του ο νυν Πρόεδρος της Βουλής και τότε υπουργός Ανάπτυξης κ. Δ.Σιούφας. Μιλώντας για το κυβερνητικό πρόγραμμα σημείωνε: «Σε αυτό χτίζουμε την επιτυχία τα τελευταία δύο χρόνια, παρακολουθώντας βεβαίως την εμπειρία και τις επιτυχίες που σημειώνονται σε άλλες χώρες, όπως η Ιρλανδία, μεταφέροντάς τες στην ελληνική πραγματικότητα και στο κοινωνικό πρότυπο που υπάρχει στην πατρίδα μας». Ωστόσο ομολόγησε ότι «στόχος είναι κάνουμε στην Ελλάδα αυτό που έκανε η Ιρλανδία τη δεκαετία του ΄80». Το 2006 ο τότε ευρωβουλευτής και νυν υπουργός Ανάπτυξης κ. Κ.Χατζηδάκης είχε επισημάνει: «Είναι ανάγκη να προσαρμόσουμε τις οικονομικές μας επιλογές σε αυτά που ευρωπαϊκά κράτη όπως η Ιρλανδία ήη Ισπανία υιοθέτησαν με επιτυχία».

Υπέρ του ιρλανδικού παραδείγματος έχουν ταχθεί και άλλα στελέχη της κυβέρνησης. Ο γενικός διευθυντής του ΤΕΜΠΜΕ και ειδικός σύμβουλος στο οικονομικό γραφείο του Πρωθυπουργού κ. Ν.Τριτάρης εξυμνούσε τον Νοέμβριο του 2005 το «ιρλανδικό θαύμα» και είχε θεωρήσει «πλέον γεγονός» τη «σταθεροποίηση του μακροοικονομικού περιβάλλοντος» της Ιρλανδίας.

Ακόμη, συμπαθούντες του ιρλανδικού μοντέλου υπήρχαν και στη σημερινή αντιπολίτευση. Την περίοδο 2001-2002 η τότε επίτροπος στην ΕΕ κυρία Αννα Διαμαντοπούλου είχε μιλήσει για την ανάγκη να δανειστούμε στοιχεία και μεθόδους από το ιρλανδικό παράδειγμα, για να εισπράξει μια μάλλον αποστομωτική απάντηση από τον τότε πρωθυπουργό κ. Κ.Σημίτη : «Εμείς δεν θα γίνουμε Ιρλανδία».

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=257201

ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ * 12.000 ΑΠΟΛΥΘΗΚΑΝ ΚΑΙ 2.800 ΠΗΡΑΝ «ΑΔΕΙΑ» ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ 4ΜΗΝΟ
6.750 από ομαδικές απολύσεις
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=70171220

Απολύσεις και παράνομες πρακτικές των επιχειρήσεων ενόψει κρίσης
http://www.tvxs.gr/v6292

Μίχαλοθ...
Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

Γενικεύεται η συνταγή... Μίχαλου και με την Ισπανία να συζητά μείωση των ωρών εργασίας, ως αντίδοτο στην κρίση. Ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Ισπανίας Χοσέ Λουίς Θαπατέρο έχει μάλιστα ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τα συνδικάτα, τα οποία αντιδρούν στη μετακύλιση του κόστους της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων.

«Ενας από τους λόγους που έχουμε υψηλότερη ανεργία είναι το ότι ο μέσος όρος τών μερικώς απασχολούμενων είναι 20%... εδώ είναι 10%», δηλώνει σε συνέντευξή του σε ισπανική εφημερίδα ο Θαπατέρο, θεωρώντας ότι μόνο έτσι θα τιθασευθεί η πολύ υψηλή ανεργία. Η ανεργία στην Ισπανία έχει φθάσει στο 14% τους 18 τελευταίους μήνες ή 3.200.000 ανέργους και είναι από την υψηλότερη στην Ε.Ε.

Η εργασιακή ευελιξία είχε ωστόσο εφαρμοστεί με... επιτυχία πολύ πριν από την κρίση στην Ισπανία, που ήταν ένα ακόμη «υπόδειγμα» υπερανάπτυξης και σημαντικής μείωσης της ανεργίας, η οποία ξεπερνούσε το 20% στις αρχές του '90.

Εξαπλώνεται ο ιός

Η μείωση των ωρών εργασίας εξαπλώνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη, ιδίως στις αυτοκινητοβιομηχανίες, που ήταν ο πρώτος κλάδος που επλήγη σοβαρά από την κρίση. Η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen, η μεγαλύτερη της Ευρώπης, ανακοίνωσε προ ημερών ότι μειώνει τις ώρες εργασίας στα 5 εργοστάσιά της, δίνοντας υποχρεωτική άδεια μία εβδομάδα τον μήνα. Ανάλογα μέτρα έχουν υιοθετήσει η Audi, η BMW και η Daimler, αλλά και εκτός αυτοκινήτου βιομηχανίες, όπως η BASF και η Siemens.

Γερμανοί κατά GM

Χθες, χιλιάδες εργαζόμενοι της Opel πραγματοποίησαν διαδήλωση έξω από την έδρα της επιχείρισης στο Ρούσελσχάιμ, απαιτώντας από τη μητρική εταιρεία General Motors να μην κλείσει εργοστάσια στην Ευρώπη.

Με πανό που έγραφαν «Ελεύθερη Opel» και «Η Opel δεν μπορεί να αφεθεί να πεθάνει», εργαζόμενοι της αυτοκινητοβιομηχανίας από όλη τη Γερμανία συγκεντρώθηκαν στο Ρούσελσχάιμ. Και επειδή έρχονται εκλογές, ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών και υπουργός Εξωτερικών Φραντς Βάλτερ Σταϊνμάιερ έσπευσε να συμπαρασταθεί στους συγκεντρωμένους: «Είναι μια μάχη για τις θέσεις εργασίας και μάχομαι χωρίς καμιά επιφύλαξη για σας. Η Opel είναι κομμάτι της γερμανικής ιστορίας. Πρέπει να υπερασπιστούμε αυτή την ιστορία».

Η Opel, που κατασκευάζει αυτοκίνητα από το 1899, απασχολεί 25.000 εργαζομένους στη Γερμανία και κατασκευάζει αυτοκίνητα σε Βέλγιο, Πολωνία, Πορτογαλία και Βρετανία. Η GM απασχολεί στην Ευρώπη 55.000 εργαζομένους και, εκτός από την Opel, έχει τη Vauxhall στη Βρετανία και τη Saab στη Σουηδία.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=91777364

Το βρήκε πάλι ο Τρισέ
Φρένο στις δημόσιες δαπάνες, και ειδικά στους μισθούς, συνιστά στις κυβερνήσεις της ευρωζώνης ο πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν Κλοντ Τρισέ, ως αντίδοτο στην ανεργία. Είπαμε: Για να "μας σώσουν" από το μεσαίωνα που οι ίδιοι έφραν, η "λύση" που προτείνουν είναι...ο μεσαίωνας(???!!!). Η άρχουσα τάξη θα καλοπερνάει και τα "κορόιδα" θα ψομολυσσάνε
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=39074580

Americans increasingly insecure about retirement
NEW YORK (Reuters) - Only one in three Americans now believe they will be able to fully retire as huge losses in home and stock prices dent their confidence in the future, according to a study by Scottrade.
http://www.reuters.com/article/topNews/idUSTRE51O3Z320090225

http://assets.tanea.gr/files/2009-02-27/thumbs/spain_232x.jpg
Μεγαλώνουν οι ουρές των ανέργων στην ευρωζώνη
Επίσημα σε ύφεση Δανία, Φινλανδία
Σε επίπεδα ρεκόρ διετίας έφτασε η ανεργία στις χώρες μέλη του ευρώ, καθώς όλο και περισσότερες εταιρίες οδηγούνται σε απολύσεις εργαζομένων.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=4504588

Μεταξύ ανεργίας και μαύρης εργασίας: Ζοφερή διαγράφεται η εικόνα της ελληνικής περιφέρειας
οι εργαζόμενοι στην επαρχία πληρώνουν ακριβότερα την κρίση
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=257200

250.000 Γερμανάκια σε συσσίτια

**«Ολο και περισσότερα παιδιά οδηγούνται στα γερμανικά συσσίτια για ένα ζεστό γεύμα. Αλλά καθώς η ανεργία αυξάνεται και περισσότερες οικογένειες σπρώχνονται στη φτώχεια, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις παλεύουν να αντεπεξέλθουν στις αυξανόμενες ουρές». Ετσι ξεκινούσε προ ημερών ρεπορτάζ στην αγγλόφωνη ηλεκτρονική έκδοση του

γερμανικού περιοδικού «Σπίγκελ» (19/02/2009), με τον εύγλωττο τίτλο «Αυξάνεται η φτώχεια;».

Στο σχετικό ρεπορτάζ το περιοδικό κάνει λόγο για αύξηση 20% στα γεύματα που προσφέρει δωρεάν σε παιδιά χριστιανική ανθρωπιστική οργάνωση στο Βερολίνο. Εκπρόσωπος άλλης φιλανθρωπικής οργάνωσης αναφέρει ότι σχεδόν 250.000 παιδιά επισκέπτονται σε τακτική βάση τα 100 κινητά μαγειρεία (soup kitchens) που οργανώνει σε ολόκληρη τη Γερμανία. Ως μία από τις αιτίες, πέρα από την τρέχουσα οικονομική κρίση, αναφέρεται και ο νόμος Hartz IV, που έκοψε τα κοινωνικά επιδόματα επί σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης Σρέντερ. Εικόνες γερμανικής... κατοχής από μια Γερμανία που αξιώνει «αυστηρή επιτήρηση», όταν δεν μπορεί να... επιτηρήσει τη δική της αυξανόμενη κοινωνική μιζέρια.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=75185156

Ατοκες δόσεις και για τα ψώνια... στα σούπερ μάρκετ
Η κρίση και η μεγάλη οικονομική στενότητα που αντιμετωπίζουν σήμερα τα νοικοκυριά οδηγούν τις τράπεζες να λανσάρουν προγράμματα με άτοκες δόσεις ακόμα και για τις αγορές στα σούπερ μάρκετ.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8777&pubid=2536808

Σφυρίζουν αδιάφορα
Τα στοιχεία της πιστωτικής επέκτασης αποδεικνύουν γιατί τα 28 δισ. ευρώ Αλογοσκούφη στις τράπεζες ήταν δώρο άνευ όρων και όχι εργαλείο. Τα στοιχεία της ΤτΕ δείχνουν ότι η πιστωτική επέκταση τον Ιανουάριο διαμορφώθηκε στο 15,1% από 16,4% τον Δεκέμβριο
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8777&pubid=2532759

Ξεπέρασε τις πιο απαισιόδοξες εκτιμήσεις το άνοιγμα του 2008
Δυσάρεστες εκπλήξεις από δημόσιο έλλειμμα και χρέος
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/02/28/1635454.htm

http://www.enet.gr/online/dspphoto?id=248434
Η καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ φιγουράρει ως λύκαινα σε καρναβαλική παρέλαση στο Ντίσελντορφ, την οποία βυζαίνουν χρεοκοπημένες τράπεζες, αυτοκινητοβιομηχανίες και η φτωχή οικονομία. Στο επόμενο... καρναβάλι ίσως προστεθούν και οι «αναξιοπαθούσες» χώρες της ευρωζώνης

Tα golden boys απειλούν ότι θα φύγουν από το City του Λονδίνου!
Oι μισοί τραπεζίτες του City του Λονδίνου δηλώνουν πως θα φύγουν από την χώρα εάν τεθεί περιορισμός στα μπόνους σε μετρητά που λαμβάνουν, σύμφωνα με δημοσκόπηση. Και όμως! Είναι αλήθεια!
http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=202709

Πολιτισμός με... συμβασιούχους
Σχεδόν το 70% των υπηρεσιών του ΥΠΠΟ υπολειτουργεί – Κλειστή η Ακρόπολη
ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ. Δούλευε σε κεντρική υπηρεσία του υπουργείου Πολιτισμού. Επρεπε να κάνει αλλαγή γιατί δεν μπορούσε να μείνει σύμφωνα με τον νόμο. Πήγε στο Ταμείο Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Εργων που θεωρείται άλλος φορέας. Εμεινε 24 μήνες αφού το Π. Δ. του Παυλόπουλου επιβάλλει κι άλλη αλλαγή. Υστερα, άλλο τόσο στο Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων, το γνωστό ΤΑΠΑ. Η διαδικασία είναι συνηθισμένη. Τα τεχνάσματα που σκαρφίζονται οι εργαζόμενοι και οι υπηρεσίες είναι πολλά. Αλλωστε, ακόμη και οι πολιτικές ηγεσίες παραδέχονται πια πως σχεδόν το 70% των υπηρεσιών του ΥΠΠΟ λειτουργεί με συμβασιούχους.

Το καλοκαίρι το Μουσείο Δελφών έκλεινε τις αίθουσές του επειδή δεν είχε προσωπικό, της Δήλου επίσης, ενώ τώρα ο αρχαιολογικός χώρος της Σπιναλόγκα στην Κρήτη είναι βέβαιο ότι χωρίς συμβασιούχους θα κλείσει.

Δεν είναι μόνο οι φύλακες σε αυτήν την κατηγορία. Αλλά και αρχαιολόγοι, συντηρητές, αρχιτέκτονες, μηχανικοί, ειδικότητες που χρησιμοποιούνται στο δύσκολο έργο των αναστηλώσεων και των ανασκαφών. Περιφερειακές κυρίως υπηρεσίες, που λειτουργούν με τρία άτομα μαζί με τον προϊστάμενο, άλλοτε μόνο με αυτόν. Η Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων της Σπάρτης δεν μπορεί να λειτουργήσει γιατί δεν έχει προσωπικό. Της Πρέβεζας η 18η Εφορεία Βυζαντινών είχε 17 συμβασιούχους και πριν τελειώσει το 2008, λειτουργούσε μόνο με την προϊσταμένη της.

Κάπως έτσι τα βολεύει και η κεντρική υπηρεσία. Λίγοι γνωρίζουν ότι το ΥΠΠΟ έχει πολλή διοικητική εργασία. Εγγραφα και αλληλογραφία που δεν μπορούν να διακινηθούν χωρίς προσωπικό. Αυτή ακριβώς είναι και η υποκρισία. Το ίδιο το κράτος αξιοποιεί εργασιακές μορφές ανασφάλειας, παρανομεί προκειμένου να κάνει τη δουλειά του, δημιουργεί μαύρες σχέσεις εργασίας (όπως το πρόγραμμα stage των 400 ευρώ για 7ωρη και 8ωρη απασχόληση), ολοκληρώνει έργα που έχει αναλάβει χωρίς να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του.

Τι λένε οι τουρίστες

Αυτά προσπαθούσαν να εξηγήσουν, μες στην παγωνιά, οι συμβασιούχοι στις 8 χθες το πρωί έξω από τον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, στους Αγγλους και Αμερικανούς τουρίστες που ανηφόρισαν στον Ιερό Βράχο. «Θύματα της κρίσης», σχολίασαν εκείνοι με κατανόηση.

Οι 700 συμβασιούχοι του ΥΠΠΟ, απλήρωτοι τρεις μήνες τώρα, εργάζονται με δικαστικές αποφάσεις. Δεν τους έχει καταβληθεί το δώρο Χριστουγέννων, μισθοί και επίδομα αδείας για το 2008.

Η κατάργηση του περίφημου ειδικού λογαριασμού δεν έχει αντικατασταθεί με κάτι άλλο και οι προθέσεις του υπουργού Πολιτισμού δεν αρκούν όταν δεν υπάρχει βούληση από την ίδια την κυβέρνηση για να λύσει το πρόβλημά τους και βέβαια το υπουργείο Εσωτερικών.

Ετσι, έκλεισαν χθες τον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, όπως ακριβώς επαναλαμβάνουν σήμερα και αύριο. Σε κανέναν δεν αρέσει να κλείνει το πρώτο σε επισκεψιμότητα μνημείο της χώρας. «Ούτε και σε μας αρέσει. Είναι το μόνο μέσον που έχουμε για να ακουστούμε. Ερχόμαστε σε δύσκολη θέση αλλά είναι θέμα απόγνωσης», μας έλεγε χθες υπάλληλος που σε αυτό το καθεστώς ομηρίας εργάζεται 15 χρόνια στο ΥΠΠΟ.

Διεκδικούν: καταβολή των δεδουλευμένων, επαναπρόσληψη των απολυμένων συμβασιούχων στις νέες συμβάσεις και άρση των περιορισμών του Π. Δ. 164/2004. Κάλυψη των 3.000 οργανικών κενών του υπουργείου Πολιτισμού με το καταρτισμένο προσωπικό που υπηρετεί επί σειρά ετών σε αυτό.

Η αλήθεια είναι ότι μέσα σε όλα αυτά συνταξιοδοτούνται οι παλαιότεροι και χάνεται ο κρίκος. Η εμπειρία και η συμβουλή της παλαιότερης καλής γενιάς, στην καινούργια που έμαθε να είναι προσωρινή.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_100016_27/02/2009_305054

Τους συμπεριφέρονται ως εθελοντές
Σε απόγνωση έχουν περιέλθει οι 88 εργαζόμενοι των προγραμμάτων "Bοήθεια στο Σπίτι".
Παραμένουν απλήρωτοι από τον περασμένο Oκτώβριο - Την ίδια στιγμή, ο διευθυντής του Περιφερειακού Tαμείου Aνάπτυξης διατείνεται ότι είναι ζήτημα ημερών η αποπληρωμή τους
http://www.simerini.gr/?category=1&newsid35=14500&section=32

Επιδοτήσεις 200 εκατ. ευρώ σε 5 χρόνια για τις άγονες γραμμές!
199,8 εκατ. ευρώ (68,2 δισ. δρχ.!) μοίρασε απλόχερα, από το 2003 μέχρι και το 2008, σε 100 ακτοπλοϊκές εταιρείες το υπουργείο Ναυτιλίας, ως επιδοτήσεις για δρομολογήσεις πλοίων στις «άγονες» γραμμές.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=14105204

Επιδημία λουκέτων στα μικρά καταστήματα
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4504096

“‘Capitalists can buy themselves out of any crisis, so long as they make the workers pay" Lenin

3ήμερη στον ΟΛΠ
Με τρεις νέες 24ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις απαντούν από κοινού ΟΜΥΛΕ και Ενωση Λιμενεργατών ΟΛΠ, χαρακτηρίζοντας τη σύμβαση ΟΛΠ-Cosco ως «σκανδαλώδες νομοσχέδιο ξεπουλήματος». Οι απεργιακές κινητοποιήσεις, που θα πραγματοποιηθούν σε όλα τα λιμάνια της χώρας, είναι προγραμματισμένες για τις 3, 4 και 5 Μαρτίου.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=75563988

Εισαγγελέας για το αέριο

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση για το αυξημένο τιμολόγιο στο φυσικό αέριο παρήγγειλε χθες ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Θεσσαλονίκης Γ. Μπόμπολης στην Εισαγγελία Πρωτοδικών ζητώντας να διαπιστωθεί αν στοιχειοθετούνται τα αδικήματα της αισχροκέρδειας και της απάτης, ύστερα από δικαστική προσφυγή του Δήμου Συκεών κατά της ΕΠΑ. Σύμφωνα με καταγγελίες, οι τιμές του αερίου στη Θεσσαλονίκη υπερβαίνουν ακόμη και το 50% εκείνων των Αθηνών και είναι πολύ ανώτερες του πετρελαίου.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=17124372

Την επιβολή προστίμων ύψους 1,51 εκατομμυρίων ευρώ σε πιστωτικά και χρηματοδοτικά ιδρύματα ανακοίνωσε η Τράπεζα της Ελλάδος. Θα είχε βέβαια ενδιαφέρον να μαθαίναμε και μια εκτίμηση έτω του πόσα λεφτά έβγαλαν οι τραπεζίτες μέσω αυτών των παράνομων τακτικών.
Και βέβαια, ακόμα πιο ενδιαφέρον θα είχε να μάθουμε για ποιο λόγο κανένας τους δεν πάει φυλακή, καθώς φέρουν τεράστια ευθύνη για την κρίση που ξέσπασε.
Αλλά αυτό προφανώς όχι απλά δεν είναι έγκλημα, σύμφωνα με τους νόμους της άρχουσα τάξης, αλλά...αποτελεί και λόγο για να πάρουν "πακετα διάσωσης" και να συνεχίζουν να μας εκμεταλλεύονται όπως πριν...
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4504585

"Πάγωσαν" την εθελούσια έξοδο

Απέσυρε τα σχέδιά της η εργοδοσία του Καζίνου Ρίου, μετά τις αντιδράσεις των εργαζομένων.
Οι ιδιοκτήτες της επιχείρησης ζητούν τώρα να υπάρξει σταθερότητα στις αποδοχές των υπαλλήλων και περικοπές επιδομάτων, ώστε να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της εταιρείας

Αισιοδοξία πως δεν θα κινδυνεύσουν οι θέσεις εργασίας στην επιχείρηση επικρατεί στο Καζίνο του Ρίου, η διοίκηση του οποίου έκανε τελικώς πίσω από το σχεδιασμό για τις εθελούσιες εξόδους. Η εταιρεία πάντως επιμένει στην ανάγκη να γίνει «πάγωμα» μισθών, ενώ οι εκπρόσωποι των εργαζομένων ζητούν στοιχεία που να αποδεικνύουν το οικονομικό πρόβλημα.

Συγκεκριμένα, μετά τη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε μεταξύ των εκπροσώπων του ιδιοκτήτη Κώστα Πηλαδάκη, καθώς ο μεγαλομέτοχος του Καζίνου δεν βρέθηκε στη συνάντηση, οι εκπρόσωποι της επιχείρησης είπαν στους εργαζόμενους ότι αποσύρεται ο σχεδιασμός με τις εθελούσιες εξόδους, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως η εταιρεία παύει να έχει πρόβλημα.

«Το σχέδιο με τις εθελούσιες εξόδους ουσιαστικά πήγε στον... κάλαθο των αχρήστων, όμως η εταιρεία εξακολουθεί να ζητά πάγωμα μισθών, περικοπές επιδομάτων και διάφορα άλλα μέτρα», δηλώνει ο πρόεδρος του Σωματείου των εργαζομένων, Δημήτρης Καραγεωργόπουλος, ο οποίος ξεκαθαρίζει πως δεν πρόκειται ούτε αυτές οι κινήσεις να γίνουν αποδεκτές, αν δεν τεκμηριωθούν.

Όπως τόνισε: «Εμείς ζητήσαμε από την εταιρεία να μας κάνει γνωστά τα οικονομικά στοιχεία που αποδεικνύουν πως υπάρχει πρόβλημα και ανάγκη να ληφθούν μέτρα, για να πάμε από εκεί και πέρα σε ένα διάλογο για το τι μέλλει γενέσθαι. Εάν δεν μας δοθούν τα συγκεκριμένα στοιχεία, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να συναινέσουμε σε περικοπή εργασιακών δικαιωμάτων».

Πάντως, το κλίμα στο Καζίνο εξακολουθεί να είναι επηρεασμένο από όλες αυτές τις εξελίξεις, ενώ οι 337 εργαζόμενοι θεωρούν πως η εταιρεία δεν έχει πει ακόμη την τελευταία της λέξη, παρά τη θετική εξέλιξη της απόσυρσης του σχεδίου των εθελούσιων εξόδων.

http://www.simerini.gr/?category=1&newsid35=14436&section=32

Οι Αμερικανοί σφίγγουν διαρκώς το ζωνάρι...

Tης Ελενας Μπέλλη

Σημαντικές περικοπές στον οικιακό προϋπολογισμό των Αμερικανών καταγράφει δημοσκόπηση που δημοσίευσε χθες η Washington Post, από τη οποία επίσης προκύπτει ότι οι πολλοί καταναλωτές στις Ηνωμένες Πολιτείες αρχίζουν πλέον να μαθαίνουν «τέχνες», όπως ραπτική ή κομμωτική για να περιορίσουν τις μηνιαίες δαπάνες τους.
H δημοσκόπηση έδειξε ότι το 70% των Αμερικανών εκτιμά ότι η κρίση θα κρατήσει τουλάχιστον έως το 2010 και ότι το 75% έχει ήδη περικόψει τις δαπάνες του (γράφημα). Ως φαίνεται, η ύφεση και ο φόβος της ανέχειας έχουν ήδη καταγράψει δυναμικές επιδράσεις στην καθημερινότητα των Αμερικανών αφού πολλοί περιορίζουν τις δαπάνες τους παρότι δεν έχουν αντιμετωπίσει ακόμη κάποιο συγκεκριμένο οικονομικό πρόβλημα.
«Κάντο μόνος σου»
Η έρευνα της εφημερίδας απέδειξε ότι ο κλασικός τρόπος περικοπής οικιακών δαπανών στις ΗΠΑ είναι η «μέθοδος ‘κάντο μόνος σου’»: Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι πωλήσεις «ειδών ραπτικής για αρχάριους» στο γνωστό πολυκατάστημα Wal-Mart έχουν αυξηθεί κατά 30% ενώ οι πωλήσεις της ειδικής κολλητικής ταινίας υφασμάτων αυξήθηκαν κατά 50%!
Στο τμήμα αυτοκινήτου του Wal - Mart καταγράφεται μεγάλη αύξηση στις πωλήσεις λαδιών, φίλτρων κ.λπ., αφού έτσι οι Αμερικανοί θα γλιτώσουν τα χρήματα του συνεργείου. Σύμφωνα με το Wal - Mart, σημαντική αύξηση παρουσιάζουν επίσης και οι πωλήσεις... σπόρων ντομάτας αλλά και βοτάνων και μπαχαρικών, σε μία ένδειξη ότι οι καταναλωτές προσπαθούν να περιορίσουν τις δαπάνες τους καλλιεργώντας τα δικά τους προϊόντα.
Άλλη έρευνα έδειξε ότι οι εταιρείες κηπουρικής και φροντίδας ανοικτών χώρων υπέστησαν πέρυσι πτώση 7% στον τζίρο τους, καθώς η κηπουρική είναι μία από τις σημαντικότερες «περιττές» δαπάνες για τους Αμερικανούς καταναλωτές.
Άλλη περιττή δαπάνη είναι το κομμωτήριο: Η εταιρεία Procter & Gable αναφέρει ότι έχουν αυξηθεί σημαντικά οι πελάτισσες που τηλεφωνούν για να πληροφορηθούν πώς θα βάψουν τα μαλλιά τους στο σπίτι, ενώ η εταιρεία ερευνών Sageworks βρήκε ότι στα κομμωτήρια και τα κέντρα αισθητικής, οι πωλήσεις αυξήθηκαν πέρυσι μόλις κατά 2,8%, φθάνοντας σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα.
Επιβράνδυση
Το πρόβλημα επεκτείνεται σε όλο τον κλάδο παροχής υπηρεσιών: Σύμφωνα με την ανάλυση στοιχείων στη διάθεση των ερευνητών της Sageworks, η αύξηση στις πωλήσεις εταιρειών παροχής υπηρεσιών επιβραδύνθηκε πέρυσι κατά 4%, το χαμηλότερο ποσοστό των τελευταίων έξι ετών.
Ακόμη μία περιττή δαπάνη είναι για τους Αμερικανούς η περιποίηση των κατοικίδιων ζώων τους. Οι δαπάνες στα κέντρα περιποίησης ζώων αναμένεται να αυξηθούν φέτος μόνον κατά 6%, ποσοστό αρκετά χαμηλότερο από τις ετήσιες αυξήσεις της περασμένης δεκαετίας, που έφθαναν και το 40%?
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12337&subid=2&tag=12732&pubid=5815142
Σημ.axinosp:Σαν γουρουνάκια για πάχυνση τους είχαν κάνει οι πολυεθνικές τους Αμερικάνους ,όπως στην ταινία κινουμένων σχεδίων "Wall-Ε".Τώρα με την κρίση ανακαλύπτουν ξανά ότι έχουν πόδια και χέρια !!

http://axinosp.blogspot.com/2009/02/blog-post_5414.html

Ο Γιώργος τρώει (με) το κεφάλαιο

Με το... κεφάλαιο γευματίζει και δειπνεί τακτικά το τελευταίο διάστημα ο Γ. Παπανδρέου, όταν βέβαια δεν διακηρύσσει ότι θα το φορολογήσει. Βλέπει εκπροσώπους του κατά ομάδες, όπως την περασμένη Δευτέρα, που δείπνησε με 12 από αυτούς στο σπίτι του διευθύνοντος συμβούλου της Γιούρομπανκ Ν. Καραμούζη. Μεταξύ αυτών, οι κ. Λασκαρίδης (εφοπλιστής), Σκλαβενίτης (επιχειρηματίας σουπερμάρκετ), Παπαλεξόπουλος (τσιμέντα ΤΙΤΑΝ), Μπελές (ιχθυοκαλλιέργειες Νηρέας), Μυτιληναίος (ενέργεια), Καλιτσάντσης (κατασκευαστής), Σπανός (Βιοϊατρική), Γεράρδος (Πλαίσιο), Βασιλάκης (Aegean), Διβάνης (ξενοδοχεία), κ.ά. Αυτές οι συναντήσεις γίνονται στο... σκοτάδι από πλευράς δημοσιότητας, όμως η προχθεσινή ήρθε στο φως και ανάγκασε συνεργάτες του Γ. Παπανδρέου να πουν χθες ότι δεν ήταν η μόνη. Ηδη έχει κάνει άλλες τρεις ή τέσσερις, με ολιγομελείς ομάδες επιχειρηματιών. Ονόματα δεν λένε. Γιατί τους συναντά; Οχι για να τους καθησυχάσει ότι δεν θα βάλει χέρι στα κέρδη τους. Αυτό ούτως ή άλλως μένει να αποδειχθεί. Το κάνει, λένε οι συνεργάτες του, αφ' ενός γιατί θέλει να ακούσει τις απόψεις τους για την οικονομική κρίση, την ανάπτυξη και τις εξελίξεις σε κάθε κλάδο, αφ' ετέρου γιατί οι ίδιοι οι επιχειρηματίες θέλουν να ακούσουν από τον «μέλλοντα πρωθυπουργό» τα σχέδιά του. Πάντως, σε αυτές δεν μετέχουν οι θεσμικοί κομματικοί παράγοντες (Λούκα Κατσέλη, Μιχ. Χρυσοχοΐδης κ.ά.). Μόνον ο πρόεδρος και ο γραμματέας Γ. Ραγκούσης.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=4806308

Σαρκοζί και Ομπάμα για το Νόμπελ ειρήνης
Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και ο Γάλλος ομόλογός του Νικολά Σαρκοζί είναι μεταξύ των 205 ατόμων και οργανισμών που προτάθηκαν για το Νόμπελ Ειρήνης 2009.
Αν τώρα είναι υποψήφιοι για το νόμπελ ειρήνης (όπως και ο Κλίντον παλιότερα, παρά την ιμπεριαλιστική επίθεση στην πρώην Γιουγκοσλαβία) 2 από τους κυριότερους εκπροσώπους του παγκοσμιου ιμπεριαλισμού, φανταστείτε να μην είχαν κάνει και ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς τι βραβεία θα τους έδιναν οι υποστηρικτές τους στις διάφορες "αξιοσέβαστες" ακαδημίες της ελίτ...
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4504592&ct=2

ciaoant1

01-03-09, 16:51

Η αποτυχία των οικονομολόγων Ένα από τα πιο σοβαρά άρθρα για την κρίση που δημοσιεύτηκε στα κυρίαρχα ΜΜΕ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΧΡΟΝΗ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ

Στο πάγωμα των αυξήσεων στους μισθούς των εργαζομένων στις ΗΠΑ αλλά και σε όλο τον κόσμο αποδίδει τη σημερινή κρίση ο καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης Richard Wolff. Υποστηρίζει ότι με τα εισοδήματα των εργαζομένων χαμηλά, οι τελευταίοι δεν μπορούσαν να απορροφήσουν τη διαρκώς αυξανόμενη παραγωγή. Σύρθηκαν μάλιστα στον υπερδανεισμό προκειμένου να αποκαταστήσουν την αγοραστική τους δύναμη, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η σημερινή κρίση. Ετσι, η διέξοδος δεν μπορεί παρά να είναι μια βαθιά κοινωνική αλλαγή.

*Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν μια βαθιά, παρατεταμένη ύφεση που αναμένεται να χειροτερέψει το 2009, παρά το οικονομικό πακέτο στήριξης της κυβέρνησης Ομπάμα. Είναι η πραγματική αιτία η κρίση στην πιστωτική αγορά που εξερράγη τον Σεπτέμβριο του 2008 ή υπάρχει κάτι βαθύτερο και πιο ανησυχητικό;

*Η αμερικανική οικονομία συνετρίβη εξαιτίας των βαθιών δομικών ανοιγμάτων που άρχισαν να δημιουργούνται από την τελευταία μεγάλη κατάρρευση, τη μεγάλη ύφεση της δεκαετίας του '30. Υπήρχαν τεράστια ανοίγματα μεταξύ δανειστών και δανειοληπτών, μεταξύ του εισαγωγικού και του εξαγωγικού εμπορίου, μεταξύ ιδιωτικών επιχειρηματικών στόχων και κοινωνικών στόχων και μεταξύ αγοραίων συναλλαγών και κρατικών ελέγχων των αγορών. Εντούτοις, το υπόβαθρο όλων αυτών ήταν το κλασικό καπιταλιστικό αίνιγμα όπου οι καπιταλιστές οδηγούν προς τον περιορισμό των μισθών, ενώ συγχρόνως χρειάζεται οι εργαζόμενοι να αγοράζουν την αυξανόμενη παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών. Εν ολίγοις, τα μαζικά εισοδήματα των εργαζομένων ήταν πάρα πολύ χαμηλά για να απορροφήσουν τα καπιταλιστικά αποθέματα. Ο δανεισμός με ιστορικά πρωτοφανή ποσά θα μπορούσε μόνο να αναβάλει την κατάρρευση της οικονομίας. Οταν οι εργαζόμενοι δεν μπόρεσαν πλέον να πληρώσουν για τη συσσώρευση περισσότερου χρέους, ακολούθησε η τρέχουσα οικονομική κατάρρευση.

*Δεν θα μπορούσε να ειπωθεί το ίδιο σήμερα για την παγκόσμια οικονομία στο σύνολό της; Ο οικονομολόγος Carl Wein-berg, είπε πρόσφατα ότι ακόμα κι αν οι πιστωτικές ροές αποκαθίστανται, τα προβλήματα δεν τελείωσαν για την παγκόσμια οικονομία.

*Η αποκατάσταση των πιστωτικών ροών είναι από μόνη της μια παράξενη ιδέα ή στόχος. Η κατάρρευση της οικονομίας εμφανίστηκε αρχικά επειδή επιπλέον δανεισμός δεν ήταν εφικτός για τα εκατομμύρια των αμερικανών εργαζομένων. Από τη στιγμή της κατάρρευσης της οικονομίας, εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ και την Ευρώπη έχουν χάσει τις δουλειές τους, υποχρεώθηκαν σε μείωση μισθών και έχασαν τις αποταμιεύσεις τους. Είναι τώρα λιγότερο αξιόπιστοι για πίστωση απ' ό,τι ήταν πριν την κατάρρευση. Οι πιστωτικές ροές δεν μπορούν να επαναληφθούν χωρίς βασικές αλλαγές στο οικονομικό σύστημα. Γι' αυτό τα δισεκατομμύρια που δόθηκαν στις τράπεζες απέτυχαν να επαναφέρουν το δανεισμό. Οι τράπεζες ξέρουν ότι οι κίνδυνοι του δανεισμού υπερβαίνουν κατά πολύ τα πιθανά κέρδη. Αυτό το γεγονός δεν μπορεί να εξαφανιστεί με φαντασίες περί αποκατάστασης της ευημερίας μας. Ηταν μια πιστωτική φούσκα βασισμένη στα θεμελιώδη προβλήματα της οικονομίας. Δεν μπορούμε, ούτε έπρεπε να θέλουμε, να επιστρέψουμε εκεί.

*Η οικονομική ανάπτυξη των ΗΠΑ πριν την ύφεση ήταν προβληματική. Οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι, η μεσαία τάξη συρρικνώθηκε και οι συνθήκες για τους φτωχούς εργαζόμενους επιδεινώθηκαν. Συμφωνείτε πως ό,τι γνωρίζουμε από την πολιτική οικονομία του καπιταλισμού μάς οδηγεί αβίαστα σ' αυτό το πόρισμα;

*Συμφωνώ απολύτως. Πρώτον, έπειτα από έναν αιώνα πραγματικών αυξήσεων στους μισθούς, οι αμερικανοί εργαζόμενοι ανακάλυψαν στη δεκαετία του '70 ότι οι εργοδότες είχαν βρει τρόπους να μην αυξήσουν άλλο τους μισθούς των εργαζομένων. Με τη μεταφορά της παραγωγής σε περιοχές φτηνού εργατικού δυναμικού, με την ηλεκτρονική μηχανοργάνωση του χώρου εργασίας, με την προσέλκυση μεταναστών πρόθυμων να εργαστούν με χαμηλότερους μισθούς, οι αμερικανικές εταιρείες ήταν σε θέση να θέσουν σε τέρμα τις πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων.Από τη δεκαετία του '70 οι μισθοί ποτέ δεν επανέλαβαν την ιστορική τους τάση προς τα πάνω. Εν τω μεταξύ, η παραγωγικότητα εργασίας συνέχισε να ανεβαίνει. Με τους μισθούς στάσιμους και την παραγωγικότητα να αυξάνεται, οι ΗΠΑ βίωσαν μια ιστορική έκρηξη κέρδους στις δεκαετίες του '80 και του '90 που οδήγησε πολλούς να φαντάζονται ότι ο καπιταλισμός είχε με κάποιον τρόπο απελευθερωθεί από τις κλασικές αντιφάσεις του. Πράγματι, για να αποζημιώσουν τους αμερικανούς εργαζομένους για τη μη αύξηση στους μισθούς, μερικά από τα κέρδη τους τα προσέφεραν πίσω με τη μορφή δανεισμού ώστε να συνεχιστεί η ανοδική τάση της κατανάλωσης. Αυτό το σύστημα, λοιπόν, προέβη σε υπερ-επέκταση της πίστωσης, κάτι χαρακτηριστικό της καπιταλιστικής οικονομίας σε περιόδους έκρηξης κέρδους. Οθεν η ενδεχόμενη κατάρρευση όταν τα πιστωτικά όρια έφτασαν στο τέλος της γραμμής. Είναι λάθος να μιλάμε για «χρηματοπιστωτική» κρίση. Ναι, οι πρώτες καταρρεύσεις έκαναν την εμφάνισή τους στους πιστωτικούς οργανισμούς και ανάμεσα στις τράπεζες. Οι ρίζες της κρίσης, όμως, βρίσκονται πίσω από τις πράξεις κάθε καπιταλιστή, μεγάλου και μικρού, από τη Wall Street μέχρι τη Main Street. Ηταν το ότι έδωσαν τέλος στο καθεστώς της αύξησης των μισθών των εργαζομένων.

*Πολλοί αναλυτές συνάγουν το συμπέρασμα ότι η Ε.Ε. θα έχει μεγαλύτερη δυσκολία να ελέγξει την τρέχουσα διολίσθηση της οικονομίας απ' ό,τι οι ΗΠΑ. Συμμερίζεστε αυτές τις απόψεις;

*Οταν ξέσπασε η κρίση στις ΗΠΑ, οι εκθέσεις από την Ε.Ε. έλεγαν ότι η Ευρώπη θα παρέμενε σε μεγάλο βαθμό ανεπηρέαστη. Κατόπιν ειπώθηκε ότι η διαφορά μεταξύ του αγγλοαμερικανικού μοντέλου (οικονομικός νεοφιλελευθερισμός) και του ηπειρωτικού ευρωπαϊκού προτύπου (σοσιαλδημοκρατία) θα διασφάλιζε στην Ε.Ε. ευκολότερη, συντομότερη και λιγότερο άδικη οικονομική κρίση πριν την επιστροφή στις καλές μέρες της ευημερίας. Τώρα, οι περισσότεροι παρατηρητές αναγνωρίζουν ότι τουλάχιστον οι παγκόσμιες οικονομικές διασυνδέσεις που έχουν πλέξει οι πολυεθνικές και οι μηχανισμοί της αγοράς -και οι οποίοι μέχρι προ τινος διατείνονταν ότι λειτουργούν πολύ καλά- μεταφέρουν τη βαθιά κρίση που πλήττει την αμερικανική οικονομία σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Η Ευρώπη δεν μπορεί να δραπετεύσει. Επιπλέον, οι ΗΠΑ έχουν περισσότερα όπλα στη διάθεσή τους και είναι θεσμικά και πολιτικά σε καλύτερη θέση να αντιμετωπίσουν την κρίση. Είναι επίσης καλύτερα τοποθετημένες για να μετατοπίσουν τα χειρότερα της κρίσης πάνω στην Ευρώπη από το να συμβεί το αντίθετο.

*Για ποιους λόγους ο Ομπάμα δεν κοίταξε για συμβούλους έξω από τους στενούς κύκλους της χρηματο-οικονομικής ελίτ;

*Η άνοδος του Ομπάμα στο πολιτικό προσκήνιο έγινε με τη στήριξη της κεντρώας πτέρυγας του Δημοκρατικού Κόμματος. Οι οικονομικοί σύμβουλοι για την εκστρατεία του προς το Λευκό Οίκο προέρχονταν από το κύριο κατεστημένο των οικονομικών και επιχειρηματικών κύκλων. Το Δημοκρατικό Κόμμα επικύρωσε κατά μεγάλο μέρος το νεοφιλελευθερισμό των τελευταίων 25 ετών όπως επικύρωσε τη νομισματική πολιτική του Μπους όλο το προηγούμενο έτος. Ο Ομπάμα ο ίδιος ψήφισε υπέρ αυτής της νομισματικής πολιτικής. Ως πρόεδρος συμπεριφέρεται ακριβώς όπως έδειχναν όλα τα έως τώρα δεδομένα: επέλεξε συμβούλους από τους συναδέλφους της ομάδας του Μπους και οικονομολόγους οι οποίοι είχαν συμβουλέψει την προεδρία Κλίντον και που διέφεραν ελάχιστα σε θέματα βασικής οικονομικής πολιτικής. Οι επιλογές του είναι περιορισμένες, δεδομένου ότι ουσιαστικά όλοι οι οικονομολόγοι του κατεστημένου έχουν περάσει τα τελευταία 30 έτη πανηγυρίζοντας πως η ιδιωτική επιχείρηση και οι αγορές εξασφαλίζουν αποδοτικότητα, ευημερία, και ανάπτυξη. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έμαθαν καν τα οικονομικά του κεϊνσιανισμού, πόσω μάλλον την κριτική θεωρία του καπιταλισμού. Οθεν η εκπληκτική ανικανότητά τους. Μέχρι τώρα, ό,τι έχουν κάνει είναι πολύ λίγα και πολύ καθυστερημένα. Εδώ ο καθηγητης μας τα χαλάει λίγο, σε ένα κατά τα άλλα εξαιρετικό άρθρο, γραμμένο μάλιστα με τρόπο απλό και κατανοητό. Σε αυτό όμως το σημείο, στην κριτική που κάνει στις πολιτικές Ομπάμα ότι είναι "λίγες και καθυστερημένες" κάνει λάθος. άλλωστε, το λέει και ο ίδιος λίγες γραμμές πιο πάνω: Αρχικά, είχαμε μια κριση υπερσυσσώρευσης, με τον πλούτο να είναι συγκεντρωμένος σε ελάχιστα χέρια, και τους εργαζόμενους να μην έχουν αρκετά χρήματα για να αγοράζουν αυτά που οι ίδιοι παράγουν, κάτι που βέβαια θα ήταν καταστροφικό για τους εργοδότες, που θα έμεναν με απούλητα εμπορεύματα. Για να συντηρήσουν λοιπόν την κατάσταση αυτή, προώθησαν τα δάνεια, τα οποία τώρα δεν μπορούν να αποπληρωθούν - η φούσκα έσκασε. Οι πολιτικές όμως του Ομπάμα (και όχι μόνο) δεν είναι "λίγες και καθυστερημένες". Όπως ο ίδιος ο καθηγητής λέει, η πολιτική επιλογή να μείνουν αμέτρητοι εργαζόμενοι άνεργοι, ή με μισθούς πείνας και χωρίς εργασιακά δικαιώματα, θα δημιουργήσει μια κρίση υπερπαραγωγής, καθώς θα είναι τόσο άσχημη η οικονομική του κατάσταση, που δε θα μπορούν να αγοράσουν σχεδόν τίποτα. Έτσι, τα εμπορεύματα θα μένουν απούλητα, οι βιομηχανίες θα κλεινουν, θα απολύουν κόσμο, κτλ, χειροτερεύοντας ακόμα περισσότερο τα πραγμάτα. Αυτό προφανώς και δεν ειναι "λίγο και καθυστερημένο"

*Σε ένα πρόσφατο άρθρο σας ασκείτε σφοδρή κριτική στο κατεστημένο των οικονομολόγων. Να συμπεράνουμε, ως εκ τούτου, ότι δεν είστε αισιόδοξος πως η τρέχουσα οικονομική κρίση θα μας διδάξει κάποια μαθήματα για τον καπιταλισμό;

*Οι σημερινοί μετριοπαθείς κεϊνσιανιστές θέλουν δημοσιονομική πολιτική αντί των νομισματικών πολιτικών που ήταν σε ευμένεια από την ομάδα του Μπους. Οι πιο αριστεροί κεϊνσιανιστές, όπως ο Stiglitz, θέλουν δημοσιονομική πολιτική συν την εθνικοποίηση των τραπεζών. Στο γενικό κλίμα ευφορίας για την εκλογή του Ομπάμα και την απομάκρυνση του Μπους, οι κεϊνσιανιστές δείχνουν ανίκανοι να δουν όλα τα εμπόδια που υπάρχουν για την επιτυχία της δημοσιονομικής πολιτικής και της εθνικοποίησης τραπεζών. Σε αυτό είναι τόσο τυφλοί όσο οι νεοφιλελεύθεροι προκάτοχοί τους, που ήταν εξίσου βέβαιοι ότι η νομισματική πολιτική θα τερμάτιζε την κρίση. Οι σημερινοί κεϊνσιανιστές απαριθμούν και αντιμετωπίζουν μόνο τις δομικές πτυχές της οικονομίας που παρήγαγε και διατρέφει την κρίση. Την ίδια στιγμή η περαιτέρω κοινωνική επιδείνωση και τα κινήματα ανθρώπων από τη βάση της κοινωνίας μάς προκαλούν να δούμε, τουλάχιστον, ορισμένα από τα σημερινά προβλήματα, από θέσεις πιο επικριτικές απ' αυτές των κεϊνσιανιστών. Αυτοί ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες στη κοινωνική αλλαγή ως τη μόνη ουσιαστική λύση στην τρέχουσα κρίση.

Ποιος είναι

Ο RICHARD WOLFF είναι ομότιμος καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης και καθηγητής στο πρόγραμμα διεθνών σπουδών στο New School University στη Νέα Υόρκη. Είναι μια από τις δεσπόζουσες ακαδημαϊκές φυσιογνωμίες στις οικονομικές επιστήμες. Αποφοίτησε από το Harvard (magna cum laude), συνέχισε για μεταπτυχιακές σπουδές στο Stanford απ' όπου και απέκτησε μάστερ, στη συνέχεια πήγε στο Yale απ' όπου έλαβε μάστερ στην Ιστορία, ένα επιπλέον μάστερ στα Οικονομικά και το διδακτορικό του. Εχει δημοσιεύσει πάνω από 10 βιβλία και εκατοντάδες άρθρα και είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής της επιθεώρησης «Rethinking Marxism».

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=82598180

http://img410.imageshack.us/img410/2322/assetslarget10815796841.jpg
Το κινεζικό δίλημμα για το δολάριο

Η διαπραγμάτευση των μετοχών της Blackstone στο χρηματιστηριακό ταμπλό τον Ιούνιο του 2007 έχει ήδη περάσει στην ιστορία ως ένα από τα συμβολικά γεγονότα που οδήγησαν στην οικονομική «φούσκα» της Αμερικής.
FT 28/2

Του Geoff Dyer

Η διαπραγμάτευση των μετοχών της Blackstone στο χρηματιστηριακό ταμπλό τον Ιούνιο του 2007 έχει ήδη περάσει στην ιστορία ως ένα από τα συμβολικά γεγονότα που οδήγησαν στην οικονομική «φούσκα» της Αμερικής. Επιπλέον η εισαγωγή του ομίλου private equity στο χρηματιστήριο άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία των αγορών, με το οποίο σχηματίζεται ο κόσμος που αναδύεται από την τρέχουσα χρηματοπιστωτική κρίση με την Κίνα να αμφισβητεί το βαθύ οικονομικό της δεσμό με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το κινεζικό κρατικό επενδυτικό κεφάλαιο China Investment Corporation δεν είχε καν αρχίσει επίσημα να λειτουργεί όταν ξόδεψε 3 δισ. δολάρια για να αποκτήσει το 9,9% του μετοχικού κεφαλαίου του private equi-ty. Με τις μετοχές της Black-stone να έχουν κατρακυλήσει κατά 84% από την πρώτη ημέρα διαπραγμάτευσής τους, το νέο Δ.Σ. της CIC έχει γίνει στόχος επιθέσεων από μετόχους και απλούς επενδυτές που πιστεύουν ότι η Κίνα εξαπατήθηκε. «Είναι χειρότεροι ακόμη και από προδότες πολέμου», λέει ο ένας, «πρόκειται για τυφλή λατρεία σε δήθεν Αμερικανούς ειδικούς», συμπληρώνει ο άλλος.

Τα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας, τα μεγαλύτερα στον κόσμο, προσεγγίζουν τα 2 τρισ. δολάρια και θεωρούνται από πολλούς ως μια μεγάλη δύναμη - μια πολιτική ασφαλείας απέναντι στη χρηματοοικονομική αναταραχή. Στο εσωτερικό, όμως, της χώρας μεγαλώνει ο αριθμός των ανθρώπων, απλών πολιτών αλλά και χαρακτών νομισματικής πολιτικής, που τα χαρακτηρίζουν «τεράστια δεξαμενή πόρων» που όχι μόνο δεν χρησιμοποιούνται για το καλό της χώρας, αλλά επιπλέον χάνουν την αξία τους όταν το δολάριο «βυθίζεται». «Γιατί θα πρέπει μια φτωχή χώρα να είναι ο χρηματοδότης μιας τόσο πλούσιας;», αναρωτιούνται.

Καθώς η κινεζική οικονομία επιβραδύνεται απότομα, η συζήτηση για το ποια θα ήταν η καλύτερη διαχείριση των συναλλαγματικών αποθεμάτων παίρνει φωτιά. Κάποιοι προτείνουν να δαπανηθούν τα χρήματα στην εγχώρια αγορά. Αλλοι επιθυμούν επενδύσεις με μεγαλύτερη ποικιλία. Ολοι, όμως, τάσσονται «κατά» της ανακύκλωσής τους σε αμερικανικά αξιόγραφα. Η συζήτηση αυτή έχει μεγάλη σημασία για την κυβέρνηση Ομπάμα. Ιδιαίτερα δε από τη στιγμή που η κινεζική κυβέρνηση αποφασίσει να εκμεταλλευτεί τα συναλλαγματικά της αποθέματα για να αποκτήσει επιρροή στη χάραξη της αμερικανικής οικονομικής πολιτικής.

Εγγυήσεις
«Θα πρέπει να υπάρξει περισσότερο ?δούναι και λαβείν?. Κάποιου είδους εγγύηση ότι τα συμφέροντά μας θα διασφαλιστούν», επισημαίνει ο Γιου Γιονγκτίνγκ, επικεφαλής οικονομολόγος στην κινεζική Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών.Λαμβάνοντας υπόψη τον κρίσιμο ρόλο που η Κίνα διαδραματίζει στη χρηματοδότηση των αμερικανικών ελλειμμάτων η Ουάσινγκτον «θα έπρεπε να μας φέρεται καλύτερα», προσθέτει ο ίδιος.

Η «έκρηξη» των κινεζικών συναλλαγματικών αποθεμάτων αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά κεφάλαια της πρόσφατης οικονομικής ιστορίας. Σύμφωνα με τους επίσημους υπολογισμούς το ύψος τους ανέρχεται σε 1,95 τρισ. δολάρια, υπάρχουν όμως κάποιοι που τα ανεβάζουν στα 2,3 τρισ. δολάρια, ποσό που ισοδυναμεί σε πάνω από 1.600 δολάρια για κάθε Αμερικανό πολίτη. Με άλλα λόγια η Κίνα είναι ο υπ’ αριθμόν 1 δανειστής των ΗΠΑ.

Πέρυσι όταν η αμερικανική οικονομία άρχισε να δέχεται τους πρώτους κλυδωνισμούς της πιστωτικής κρίσης το Πεκίνο δάνεισε στην κυβέρνηση Μπους 400 δισ. δολάρια ποσό που ίσο με το 10% του κινεζικού ΑΕΠ. Ποτέ άλλοτε η αμερικανική κυβέρνηση δεν έχει στηριχτεί τόσο σε κάποια άλλη χώρα για τη χρηματοδότησή της. Η CIC ιδρύθηκε το 2007, έκτοτε όμως κατάφερε να έχει υπό τον έλεγχό της το 10% του συνόλου των συναλλαγματικών αποθεμάτων. Δέχεται όμως τα πυρά της εγχώριας αγοράς? Δεν είναι μόνο η συμμετοχή της στην Blackstone που ξενίζει. Επένδυσε επίσης 5 δισ. δολάρια στη Morgan Stanley πριν οι μετοχές της αμερικανικής τράπεζας πάρουν την κατιούσα. Είχε, επίσης, χρήματα στο Reserve Primary Fund, το οποίο «πάγωσε» τα δικαιώματα εξαγοράς μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers.

Σε εβδομαδιαία σχεδόν βάση μία νέα πρόταση βλέπει το φως της δημοσιότητας. Την εβδομάδα αυτή τα κρατικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ανέφεραν ότι ενδέχεται να ιδρυθεί ένα fund, το οποίο θα χρησιμοποιήσει συναλλαγματικά αποθέματα για να υποστηρίξει επενδύσεις στον πετρελαϊκό κλάδο στο εξωτερικό. Η φημολογία φούντωσε και με αφορμή τα σχέδια εξαγοράς της Rio Tinto από την Chinalco.

Ενα άλλο σχέδιο αναφέρει ότι ο Κινέζος υπουργός Οικονομίας θα μπορούσε να δανειστεί συναλλαγματικά αποθέματα σε δολάρια από την κεντρική τράπεζα της χώρας, τα οποία αφού μετατρέψει στο τοπικό νόμισμα θα ήταν καλό να τα τοποθετήσει σε δημόσιες επενδύσεις. Ακόμη και το ίδρυμα που διαχειρίζεται τον όγκο των αποθεμάτων (State Administration of Foreign Exchange) παραδέχτηκε την προηγούμενη εβδομάδα ότι μελετά νέες εκδοχές αξιοποίησής τους.

Ωστόσο, ακόμη και αξιωματούχοι αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν πολλοί σημαντικοί λόγοι για να συνεχίσει να αγοράζει η κυβέρνηση κρατικά ομόλογα. Εάν οι αρχές επιθυμούν να διατηρήσουν τη ρευστότητα του χαρτοφυλακίου τους, δεν υπάρχουν άλλες λύσεις από το να συνεχίσουν να διεισδύουν στην αγορά ομολόγων των ΗΠΑ. Αντίθετα, αν δεν επιθυμούν τη συσσώρευση συναλλαγματικών αποθεμάτων τότε θα πρέπει να ενδυναμώσουν το νόμισμά τους, κάτι που όμως θα λειτουργούσε καταστροφικά σε μία περίοδο κατά την οποία οι κινεζικές εξαγωγές καταρρέουν.

Στηρίζει
Οι ηγέτες της χώρας έχουν, πάντως, καταστήσει σαφές ότι τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα θα συνεχίσουν να στηρίζουν τις αμερικανικές αγορές. Σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελαν να χαρακτηριστούν ως ανεύθυνοι παγκόσμιοι πολίτες την περίοδο της κρίσης. «Πιστεύουμε ότι εάν διατηρήσουμε σταθερή τη διεθνή χρηματαγορά, θα μπορέσουμε να τονώσουμε σταδιακά την εμπιστοσύνη», δήλωσε πρόσφατα στους Financial Times ο Κινέζος πρωθυπουργός Γουέν Τζιαμπάο.

Οι αρμόδιοι για τη χάραξη της νομισματικής πολιτικής έχουν επίσης αρχίσει να ανησυχούν ιδιαίτερα για τις οικονομικές πρακτικές που ακολουθούν οι αμερικανικές αρχές.

Η πολιτική, όμως, συζήτηση λαμβάνει διαφορετική διάσταση. Κάποτε στις διαλέξεις που πραγματοποιούνταν στην Ουάσινγκτον το κύριο θέμα ήταν το υποτιμημένο κινεζικό νόμισμα και οι κλειστές αγορές της ασιατικής χώρας.

Σήμερα, δεσπόζουν οι προειδοποιήσεις των Κινέζων για τον πληθωρισμό στις ΗΠΑ και η αδυναμία του «πράσινου νομίσματος».

Οι συντηρητικοί Αμερικανοί που ανησυχούσαν για την κραιπάλη δανεισμού των κυβερνήσεών τους απέκτησαν ξαφνικά ένα νέο σύμμαχο: το Πεκίνο...

Ο ρόλος «κλειδί» του Πεκίνου στο χρέος - μαμούθ των Αμερικανών
Το 2008 οι Κινέζοι επενδυτές και ιδιαίτερα η κεντρική τράπεζα της χώρας έγιναν ο μεγαλύτερος κάτοχος αμερικανικών αξιόγραφων στον πλανήτη, αυξάνοντας τη συμμετοχή τους κατά 15% σε σχεδόν 700 δισ. δολάρια.

Οι ξένοι επενδυτές κατέχουν πλέον 3 τρισ. δολάρια σε κρατικά έντοκα γραμμάτια - περισσότερο από τα μισά που είναι δημόσια διαθέσιμα. Το επίπεδο ζήτησης από την Κίνα εξαρτάται άμεσα από την «υγεία» του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Οσο λιγότερα «made in China» προϊόντα αγοράζουν οι Αμερικανοί καταναλωτές τόσο λιγότερα δολάρια θα επενδύουν στις ΗΠΑ οι Κινέζοι.

Ωστόσο η τάση της Κίνας να επενδύει δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Για παράδειγμα, από τον Ιούνιο του 2008 η Κίνα προχώρησε για πρώτη φορά σε πωλήσεις τον Νοέμβριο του περασμένου έτους (9,2 δισ. δολάρια) για να προχωρήσει όμως και πάλι σε αγορές τον Δεκέμβριο.

Αν και επίσημα η Κίνα παραμένει «δεσμευμένη» στην αμερικανική αγορά αξιογράφων, ο Λούο Πινγκ, ανώτατος αξιωματούχος της China Banking Regulatory Commission (CBRC), δήλωσε πρόσφατα από τη Νέα Υόρκη:

«Τα αμερικανικά ομόλογα είναι ένα ασφαλές καταφύγιο. Είναι η μοναδική επιλογή. Από τη στιγμή που θέσατε όμως σε κυκλοφορία 1 με 2 τρισ. δολάρια ξέραμε ότι το νόμισμά σας επρόκειτο να υποτιμηθεί.

Γι’ αυτό λοιπόν σας μισούμε κύριοι, αλλά δεν υπάρχει τίποτε άλλο να κάνουμε»?

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12478&subid=2&tag=12476&pubid=5821247#
Ο προϋπολογισμός-"θαύμα" του Barack Obama
Αν ένα επίτευγμα αξιολογείται με βάση το μέγεθος, τότε ο Αμερικανός Πρόεδρος κ, Barack Obama ξεπέρασε όλους τους προκατόχους του μετά τον Harry Truman.
Αναγγέλλοντας τα σχέδια δαπανών της ερχόμενης δεκαετίας, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι η οικονομία των ΗΠΑ θα εμφανίσει δημοσιονομικό έλλειμμα 1.750 δισ. δολ. φέτος.
Ανάλογο με το 12,3% του ΑΕΠ, το χάσμα ανάμεσα στα φορολογικά έσοδα και στις δαπάνες είναι το μεγαλύτερο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι φιλοδοξίες που περιλαμβάνονται στα σχέδιά του είναι εξίσου μεγάλες: να ωθηθεί η οικονομία έξω από την ύφεση και να μεταμορφωθεί το σύστημα υγείας και παράλληλα (και εδώ είναι το ζήτημα) να επιστρέψει η δημοσιονομική κατάσταση σε λογική κατάσταση.
Είναι δύσκολο να συνδυαστεί αυτό το τελευταίο, η συρρίκνωση δηλαδή του δημοσίου ελλείμματος στα 533 δισ. δολ. έως το 2013 (επιθυμείται να είναι στο 3% μόλις του ΑΕΠ τότε) με τα υπόλοιπα.
Για να γίνει αυτό είναι απαραίτητη η υπόθεση ότι η οικονομία θα επιστρέψει γρήγορα σε ονομαστική ανάπτυξη 5% ετησίως το 2011 και 6% έπειτα.
Αφήνοντας κατά μέρος τα ερωτηματικά που αφορούν στην αποτελεσματικότητα του τρέχοντος πακέτου στήριξης, η υπόθεση είναι ότι αυτές οι δαπάνες θα είναι προσωρινές και η ιδιωτική ζήτηση θα εκδηλωθεί την κατάλληλη ώρα ώστε να κλείσει την τρύπα την ώρα που η οικονομία ανακάμπτει.
Το μάθημα πάντως από τη χαμένη δεκαετία της Ιαπωνίας είναι ότι η οικονομία παραπαίει αμέσως μόλις αφαιρεθεί η κρατική στήριξη.
Οι διαρθρωτικές μεταβολές στην αμερικανική οικονομία ίσως κάνουν τον άθλο ακόμη δυσκολότερο. Στο ζενίθ του 2007 ο χρηματοοικονομικός κλάδος συνέβαλε κατά το ένα τρίτο στα εγχώρια εταιρικά κέρδη. Πετσοκομμένoς, και σύντομα υπό αυστηρή εποπτεία, δεν προβλέπεται να συνεισφέρει στα φορολογικά έσοδα όπως στο παρελθόν. Βεβαίως, θα είναι αξιοθαύμαστο εάν το χάσμα καλυφθεί από τη βελτίωση της αποδοτικότητας της κυβέρνησης και από τους υψηλότερους φόρους μόνο για τους πλουσίους.

Εάν ο Πρόεδρος μπορεί να αναστήσει την οικονομία και παράλληλα να μειώσει γρήγορα το έλλειμμα, ίσως στο επόμενο βήμα προσπαθήσει να περπατήσει πάνω στο νερό…

http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/194/articles/467163/ArticleFTgr.aspx
In the world of American government, the trillion is the new billion.
There was a time when only astro-physicists and accountants practising in Zimbabwe had any use for a word which means a million millions.

Barack Obama is not the only extraordinary phenomenon to rise to prominence in this country in the last year or so - the trillion is right up with him. Suddenly it is popping up in newspaper headlines with extraordinary frequency, even though it is surely a number so far beyond our everyday conceptual grasp that it conveys practically nothing.

America's budget deficit for example - the amount by which what the government spends exceeds what it earns - is now $1.75tn, and its national debt - the total of those deficits accumulating from year to year - is nudging $11tn.

Incomprehensible

If it helps to view it as a figure then here is America's annual budget deficit as it stands now: $1,750,000,000,000. And the national debt: $11,000,000,000,000.

Does that help? No, I rather thought it would not.

You get more of a feel for the scale when you consider that the digital national debt counter near Times Square in New York ran out of space when the number crossed the $10tn mark. They were only able to keep spelling out figures electronically by replacing the dollar sign at the front with an extra number.

And yet the trillion is only one of a number of startling, incomprehensible numbers to make their way into the headlines since the start of this recession.

Take Mr Obama's stimulus package for example, which ended up at $787bn (or just over three-quarters of a trillion if you prefer). You have probably heard by now the calculation that that is the equivalent of spending $1m a day every day starting from the birth of Christ and going on through the present day.

Verbal inflation Verbal (προφορικός) σήμερα. Αύριο θα μας περάσουν "από τη θεωρία στην πράξη", αν τους αφήσουμε

Slightly more accessibly, it is also regarded, in real terms, as one of the most expensive projects ever undertaken by the American government.

Only fighting and paying for World War II cost more. Vietnam came close but putting a man on the moon was a bargain in relative terms at about a third of the price of the stimulus programme.

It is hardly surprising that politicians and pundits on American discussion programmes often jumble up the millions, billions and trillions - we are still in the process of adjusting to a frightening order of magnitude

That is even more startling when you consider that the bailout for troubled banks (that is troubled in its modern sense of "greedy and incompetent") is only going to come in very slightly cheaper, at perhaps $750bn.

The creation of the new reserve fund to pay for health care reform in Mr Obama's first budget will cost a further $634bn.

And yet it is not very long ago that the word billion began creeping into the lexicon of everyday politics.

In the past it was mostly regarded as a loose, non-specific way of conveying a sense of scale bordering on the fantastical - as in "a billion stars in the heavens".

The speed of that verbal inflation is staggering. Most of us still use the word millionaire to describe someone of enormous wealth, but it has actually been around since the mid-19th century in its current form and once conjured an image of someone with limitless spending power.

Today it is a little less special. There are thought to be around 10 million millionaires in the world and we use the word billionaire to convey the idea of limitless plenty instead - there are only just over a thousand of them, and maybe even fewer than that after the global collapse of values of the last year or so.

But hardly have we grown used to the idea of the billionaire when the word billion, relatively speaking, has begun to lose some of its power to convey a cosmic sense of financial scale, displaced by the t-word.

It is hardly surprising that politicians and pundits on American discussion programmes often jumble up the millions, billions and trillions - we are still in the process of adjusting to a frightening order of magnitude.

Quadrillion

If you are not sure of the difference by the way, think of it like this.

A million seconds is 11 days. Since we have only just started on the trillion scale a bit of a breathing space should now follow

A billion seconds is around 32 years.

And a trillion therefore is 32,000 years.

It seems to me this matters because the language of political arithmetic is now completely removed from the language of everyday life - and that has happened with frightening speed.

In the early years of his presidency, for example, Bill Clinton tried to get a $16.3bn stimulus package through on Capitol Hill and failed, partly perhaps because that sounded like a hell of a lot of money back then.

The American budget, and the American budget deficit have come a long way since - not in the right direction.

Still, since we have only just started on the trillion scale a bit of a breathing space should now follow. It is the quadrillion next by the way.

Now that really IS a lot of money.

http://news.bbc.co.uk/2/hi/programmes/from_our_own_correspondent/7914572.stm

Συμβουλές Μπρεζίνσκι

Την προειδοποίηση ότι οι ΗΠΑ θα περιέλθουν σε κατάσταση μείζονος κοινωνικής αναταραχής αν δεν σταματήσει η κατηφόρα της αμερικανικής οικονομίας, διατύπωσε ο παλαίμαχος αμερικανός διπλωμάτης Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι. «Θα σημειωθεί σύγκρουση των κοινωνικών τάξεων αν αυξηθεί κι άλλο η ανεργία και η απογοήτευση και ίσως δούμε ακόμη και εξεγέρσεις», είπε ο πρώην σύμβουλος του Κάρτερ σε θέματα εθνικής ασφάλειας, που είχε πρωταγωνιστήσει στην εξομάλυνση των αμερικανοκινεζικών σχέσεων.

*Ογδόντα ενός ετών ο Μπρεζίνσκι, πρότεινε ως λύση, στον Ομπάμα, τη δημιουργία Ταμείου Φτώχειας, που θα χρηματοδοτείται «απ' όσους πλούτισαν εις βάρος του λαού».
Όχι βέβαια ότι ο Μπρεζίνσκι και οι διάφοροι Μπρεζίνσκι αυτού του κόσμου, που τώρα προτείνουν να δημιουργηθούν τέτοια "φιλανθρωπικά ταμεία" νοιάζονται στ' αλήθεια για το λαό. Νοιάζονται όμως για το ενδεχόμενο ο λαός να επαναστατήσει εναντίον τους, και ο φόβος αυτός είναι που τους αναγκάζει να κάνουν κάποιες μικροπαραχωρήσειςν ώστε να "ηρεμήσει" κάπως ένα κομμάτι του λαού
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=2285668
Το Προσωπο: Οσκαρ Ουάιλντ
Η προπατορική αρετή

«...Συχνά μας λέν’ πως οι φτωχοί είναι ευγνώμονες για τη φιλανθρωπία που δέχονται. Μερικοί είναι, δε χωράει συζήτηση, όμως οι καλλίτεροι ανάμεσά τους δεν είναι. Είναι αχάριστοι, δυσαρεστημένοι, ανυπόμονοι, επαναστατημένοι. Και έχουν απόλυτο δίκιο να είναι. Νοιώθουν ότι η φιλανθρωπία είναι ένας γλοιωδώς λανθασμένος τρόπος μερικής αποκατάστασης, μια συναισθηματική δωρεά, ένα επίδομα ανεργίας που συνήθως οδηγεί σε μια αναιδέστατη προσπάθεια εκ μέρους του αισθηματία να επέμβει σαν Τύραννος στις προσωπικές ζωές τους.

…Η ανυπακοή, στα μάτια όποιου έχει διαβάσει ιστορία, είναι η προπατορική αρετή του ανθρώπου. Από την ανυπακοή γεννήθηκε η πρόοδος, από την ανυπακοή και η επανάσταση.

…Λένε συχνά πως η δύναμη δεν είναι επιχείρημα. Αυτό όμως εξαρτάται απολύτως από τι θέλει ν’ αποδείξει κανείς. Πολλά από τα πιο σημαντικά προβλήματα των τελευταίων αιώνων, όπως η συνέχιση της προσωπικής κυβέρνησης στην Αγγλία ή της φεουδαρχίας στη Γαλλία, βρήκαν τη λύση τους με τη φυσική δύναμη και μόνο. Η ίδια η βιαιότητα μιας επανάστασης μπορεί να κάνει τον όχλο, το κοινό, μεγαλόπρεπο κι εξαίσιο σε μια στιγμή. Η μέρα που το κοινό ανακάλυψε πως η πέννα είναι πιο δυνατή από τις πλάκες του δρόμου και μπορεί να γίνει τόσο επικίνδυνη όσο ένα σπασμένο τούβλο, η μέρα εκείνη ήταν μοιραία. Ψάξαν αμέσως και βρήκαν το δημοσιογράφο, τον έφτιαξαν, τον καλλιτέρεψαν, κάνοντάς τον έναν ακούραστο και καλοπληρωμένο υπηρέτη τους.

…Η αλήθεια είναι πως ο πολιτισμός χρειάζεται σκλάβους. Είχανε δίκιο εκείνοι οι αρχαίοι Ελληνες. Αν δεν υπάρχουν σκλάβοι να κάνουν τις άσχημες, φοβερές, βαρετές δουλειές, ο στοχασμός και η τέχνη είναι σχεδόν αδύνατα. Η ανθρώπινη σκλαβιά είναι άδικη, επικίνδυνη κι εξευτελιστική. Το μέλλον του κόσμου βασίζεται στη μηχανική σκλαβιά, στη σκλαβιά της μηχανής.

…Ακούγονται σαν Ουτοπία όλα αυτά; Ενας χάρτης του κόσμου που δεν περιέχει την Ουτοπία δεν αξίζει να τον κοιτάξεις καν, γιατί αφήνει έξω τη μόνη χώρα όπου η Ανθρωπότητα πάντα θα προσγειώνεται. Κι όταν προσγειωθεί, κοιτάζει πέρα και, βλέποντας μια καλλίτερη χώρα, ξεκινάει για εκεί. Πρόοδος είναι η υλοποίηση της μιας μετά την άλλη Ουτοπίας».

Από το δοκίμιο «Η Ψυχή του Ανθρώπου στο Σοσιαλισμό»

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_01/03/2009_305135
Τα «golden boys» του Κρεμλίνου
Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΑΝΤΖΟΥ

Η λέξη «κρίση», προγραμμένη από τις δηλώσεις των ρώσων ιθυνόντων μετά την κατάρρευση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, υιοθετείται πλέον επίσημα: Τα οικονομικά προβλήματα αρχίζουν και πλήττουν σοβαρά τη Ρωσία, κι ενώ η διανδρία Μεντβέντεφ-Πούτιν μιλά πλέον «για μια κρίση που θα διαρκέσει τρία χρόνια, με δυσκολότερο το 2009», ο διοικητής της ρωσικής κεντρικής τράπεζας, Σεργκέι Ιγκνάτιεφ, προειδοποιεί για κίνδυνο στον τραπεζικό τομέα λόγω της συσσώρευσης χρεών.

Οσο το κράτος καταφεύγει στα αποθέματα της εποχής των παχειών αγελάδων, που καθόρισαν οι υψηλές τιμές του πετρελαίου, για να βοηθήσει στην αποπληρωμή των τεράστιων χρεών των «ολιγαρχών», το ρούβλι έχασε το 30% της αξίας του, ο πληθωρισμός τρέχει με 13% και οι άνεργοι προσπαθούν να επιβιώσουν με επιδόματα που δεν φτάνουν τα 110 ευρώ το μήνα.

Οι ρυθμοί ανάπτυξης, από 8% το 2007 έπεσαν στο 5,6% πέρσι, και φέτος τα επίσημα προγνωστικά μιλούν για μηδενική αύξηση. Πιο απαισιόδοξες οι εκτιμήσεις της Ενωσης Ρώσων Βιομηχάνων, σύμφωνα με τους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», μιλούν για πτώση του ΑΕΠ κατά 10% και παραπέμπουν σε κύμα χρεοκοπιών, μαζική ανεργία, και μεγαλύτερη υποτίμηση του νομίσματος.

Σωσίβιο για μεγάλους

Μόνο τον Ιανουάριο η ανεργία αυξήθηκε κατά 300.000 άτομα και έφτασε τα 6,1 εκατ. (8% του ενεργού πληθυσμού), ενώ οι εκτιμήσεις μιλούν για 7 εκατ. ανέργους έως το τέλος του χρόνου. Από αυτούς μόνο το 1,8 εκατ. δικαιούνται έστω αυτό το πενιχρό επίδομα ανεργίας.

Οσο αυτά ισχύουν για την πλειονότητα του πληθυσμού, η κυβέρνηση προσπαθεί να σώσει 295 από τις μεγαλύτερες εταιρείες της χώρας.

Οι ιδιοκτήτες τους, γνωστοί ως «ολιγάρχες», ρίχτηκαν τα τελευταία χρόνια στην κατάκτηση του κόσμου δανειζόμενοι υπέρογκα ποσά για να επιδοθούν σε μια μανία αγορών χωρίς όρια: από την αφρόκρεμα της αμερικανικής και ευρωπαϊκής βιομηχανίας έως ονειρεμένες επαύλεις και ποδοσφαιρικές ομάδες.

Κι όλα αυτά με τις ευλογίες του Πούτιν, που πανηγύριζε για την παγκόσμια εδραίωση της «ρούσκι μπίζνες», έχοντας ξεπλύνει την ταπείνωση της δεκαετίας του 1990, όταν χρειάστηκε να προσφύγει η χώρα του στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Οι κανόνες, ξεκάθαροι, έγιναν σαφέστεροι μετά τη φυλάκιση το 2003 του άλλοτε πλουσιότερου Ρώσου, του Μιχαήλ Χανταρκόφκσι της Yuko: η κρατική μεγαλοψυχία ανταλλάσσεται με αφοσίωση στο Κρεμλίνο και κάποια συνεισφορά στα προγράμματά του.

Αυτή η αφοσίωση καταδεικνύεται ζωτική τώρα που η κυβέρνηση καλείται να επιλέξει ποιους και με πόσα δισεκατομμύρια θα συνδράμει σε αυτό που πλέον θα αποτελέσει μια σημαντική αναδιανομή του πλούτου των πλουσιότερων Ρώσων, που είδαν την κρίση να εξανεμίζει τα δύο τρίτα των περιουσιών τους.

Σύμφωνα με το περιοδικό «Finans», η περιουσία των δέκα πλουσιότερων Ρώσων μειώθηκε από 221 δισ. δολάρια το 2007 στα 75,6 δισ. πέρσι.

*Πρώτος στην ελεύθερη πτώση ο Ολεγκ Ντεριπάσκα, συγγενής της οικογένειας Γέλτσιν και εκ των αγαπημένων του Κρεμλίνου. Ο ιδιοκτήτης της Rusal (είναι η δεύτερη αλουμινοπαραγωγός στον κόσμο) και σειράς βιομηχανιών, αεροδρομίων, κατασκευαστικών και τραπεζών, είδε την περιουσία του να καταποντίζεται από τα 40 δισ. δολάρια στα 4,9 και από πρώτος στη λίστα των πλουσιότερων κατέληξε όγδοος.

Το κράτος ήδη προσέφερε στον 41χρονο Ντεριπάσκα μέσω της Ρωσικής κρατικής τράπεζας VEB (της οποίας προΐσταται ο ίδιος ο πρωθυπουργός Πούτιν) δάνειο 4,5 δισ. δολαρίων για να αποπληρώσει τις διεθνείς πιστώσεις με τις οποίες αγόρασε το 25% του μεταλλουργικού κολοσσού Norilsk Nikel.

Αυτός πούλησε νωρίς

Ετσι, πρώτος στον κατάλογο των πλουσιότερων Ρώσων αναδείχθηκε ο Μιχαήλ Προχορόφ του ομίλου Oneksin, ο playboy ιδρυτής του περιοδικού «Snob», με περιουσία 14,1 δισ. δολάρια, που είχε την τύχη να χάσει μόνο 7,4 δισ., καθώς πούλησε το μερίδιό του στην Norilsk Nikel στον Ντεριπάσκα, έγκαιρα και πριν καταρρεύσουν οι τιμές των μετάλλων.

*Δεύτερος στη λίστα ο Ρομάν Αμπράμοβιτς, πρώην κυβερνήτης της Τσουκότκα και ιδιοκτήτης της αγγλικής Τσέλσι, με περιουσία 13,9 δισ. δολαρίων και απώλειες 9,1 δισ.

Η ίδια τράπεζα ήδη διευκόλυνε τον Αμπράμοβιτς, προσφέροντας δάνειο 1,8 δισ. δολαρίων στον όμιλο Evraz, του οποίου είναι σημαντικός μέτοχος.

*Οι ενισχύσεις έχουν προκαλέσει αντιδράσεις, καθώς η απληστία των «ολιγαρχών» δεν κρατά ούτε τα προσχήματα.

*Η «Χέραλντ Τρίμπιουν» έγραφε ότι η Sibir Energy, μια joint venture με τη Shell, ξόδεψε 274 εκατ. δολάρια για την αγορά μοσχοβίτικου ξενοδοχείου που συμπτωματικά ανήκε στον βασικό μέτοχο της Sibir. Και η Norilsk αγόρασε το 25% μιας πηγής φυσικού αερίου που επίσης συμπτωματικά ανήκε στον ισχυρό μέτοχο της εταιρείας, Βλαντιμίρ Ποτάνιν. Χρειάστηκε δε η παρέμβαση του Κρεμλίνου, σύμφωνα με τους «Τάιμς», για να αποτραπεί η αγορά έπαυλης 500 εκατ. δολαρίων στην Κυανή Ακτή από τον επίσης δανειοδοτούμενο από το κράτος Μιχαήλ Πρόχοροφ.

Οχι μόνο οι φτωχοί και οι νεόπτωχοι αλλά και η μεσαία τάξη αρχίζει να δυσανασχετεί. Στα τέλη Ιανουαρίου διαδηλώσεις ξέσπασαν ταυτόχρονα σε πολλές ρωσικές πόλεις. Μολονότι ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν μικρός, και Μεντβέντεφ και Πούτιν εξακολουθούν να έχουν μεγάλη δημοτικότητα, με 75% και 83% του πληθυσμού αντίστοιχα να εγκρίνει τη διακυβέρνησή τους, η ανησυχία αυξάνει στο Κρεμλίνο, όπου η εμφάνιση λαϊκής δυσαρέσκειας είναι άκρως ανεπιθύμητη.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=17571108

Οικονομική βοήθεια ζητά ο πρώην πλουσιότερος Ρώσος
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=23167588

ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΙ ΛΟΜΠΙΝΓΚ ΤΡΑΠΕΖΙΚΑ ΜΕΓΑΛΟΣΤΕΛΕΧΗ
Πίεζαν για να σώσουν τα τρελά μπόνους τους

Του ΜΠΑΜΠΗ ΜΙΧΑΛΗ

Κλάμα γοερό προκάλεσε στα «golden boys» του διεθνούς τραπεζικού τομέα η πρόσφατη απόφαση των ΗΠΑ αλλά και άλλων χωρών να περικόψουν δραστικά τα παχυλά μπόνους που αυτές απολάμβαναν εδώ και χρόνια.

Κάποιοι «ειδικοί» στις αποζημιώσεις των στελεχών προειδοποίησαν ότι οι περιορισμοί στα μπόνους θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν αυτά τα ιδρύματα, που βρίσκονται υπό κρατική κηδεμονία, να αυξήσουν τους μισθούς προκειμένου να ισοσκελίσουν την απώλεια των μπόνους για τα καλύτερά τους στελέχη. Αλλοι προειδοποίησαν ότι με αυτόν τον τρόπο οι τράπεζες θα χάσουν τα καλύτερα ταλέντα τους.

Στις ΗΠΑ οι λομπίστες του κλάδου πίεσαν. Πίσω από τις κλειστές πόρτες οι αμερικανοί βουλευτές δέχθηκαν αφόρητες πιέσεις. Τίποτα, όμως, από τα παραπάνω δεν έπιασε.

Η κατακραυγή

Η δημόσια κατακραυγή για τις υπέρογκες αμοιβές του παρελθόντος ήταν αξεπέραστη.

Μάλλον δικαίως, αφού σε κάποιες εταιρίες του κλάδου οι επικεφαλής είχαν φτάσει στο σημείο τα προηγούμενα χρόνια να επιδικάζουν στους εαυτούς τους συνολικές ετήσιες αποδοχές έως και 424 φορές μεγαλύτερες του μέσου μισθού των υπόλοιπων εργαζομένων.

Οι τράπεζες δικαιολογούσαν αυτήν την εξόφθαλμη αδικία με την αιτιολογία της επιβράβευσης των καλύτερών τους ταλέντων για τα μεγάλα κέρδη που έφερναν στην εταιρεία. Στην πραγματικότητα, όμως, επιβράβευαν αυτούς που οδήγησαν το χρηματοπιστωτικό σύστημα στη χειρότερή του κρίση από τη δεκαετία του '30, την παγκόσμια οικονομία στη μεγαλύτερη της ίσως ύφεση από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, 50 και πλέον εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο στην ανεργία.

Το σύστημα των μπόνους, όπου στηρίχθηκε το οικοδόμημα των υπέρογκων αμοιβών, απέτυχε γιατί επιβράβευσε όχι τους πιο ικανούς τραπεζίτες αλλά αποκλειστικά και μόνο εκείνους που μπορούσαν να πάρουν τα μεγαλύτερα ρίσκα. Εκείνους που έκαναν την υπερμόχλευση ευαγγέλιο τους, αγνόησαν παντελώς τον κίνδυνο αθέτησης πληρωμών και κατάφεραν να γεμίσουν τον κόσμο με τοξικά σαπάκια.

Ας σημειωθεί, τέλος, ότι το όριο των 500.000 δολαρίων, που έθεσε σε πρώτη φάση η κυβέρνηση Ομπάμα για τις αποδοχές των ανώτατων τραπεζικών στελεχών, δεν ήταν μικρό. Οι αποδοχές είναι διπλάσιες από αυτές που απολαμβάνει ο πρόεδρος της Fed Μπεν Μπερνάνκι.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=8994020
Ο Προβόπουλος ανοίγει το χρηματοκιβώτιο
Με εντολή της ΕΚΤ, η Τράπεζα της Ελλάδος αναλαμβάνει το ρόλο του χρηματοδότη της ελληνικής οικονομίας

I believe that banking institutions are more dangerous to our liberties than standing armies. If the American people ever allow private banks to control the issue of their currency, first by inflation, then by deflation, the banks and corporations that will grow up around [the banks] will deprive the people of all property until their children wake-up homeless on the continent their fathers conquered. The issuing power should be taken from the banks and restored to the people, to whom it properly belongs.

Thomas Jefferson

Ο Γ. Παπαθανασίου, μιλώντας στον ΕΤf, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο κρατικοποίησης των τραπεζών μέσα από ένα δεύτερο πακέτο κεφαλαίων.

Σιωπηρά, αλλά σταθερά η Τράπεζα της Ελλάδος αποκτά ολοένα και ισχυρότερο ρόλο στην επιχείρηση επιβίωσης της ελληνικής οικονομίας, καθώς το Ελληνικό Δημόσιο περιορίζεται σε ρόλο παρατηρητή λόγω χρεών και ελλειμμάτων…

Σύμφωνα με πληροφορίες του ETf, είναι έτοιμο -και αποτελεί ζήτημα χρόνου η δρομολόγησή του- ένα «αντισυμβατικό» εργαλείο χρηματοδότησης της οικονομίας μέσω της ΤτΕ, προκειμένου να ξεπερασθεί το «μπλοκάρισμα» της διακίνησης κεφαλαίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προς τις «εθνικές» οικονομίες.

Η κίνηση αυτή προβλέπει ότι η Τράπεζα της Ελλάδος θα μπορεί να δέχεται βραχυπρόθεσμους τίτλους (διάρκειας εβδομάδων ή ολίγων μηνών), τα λεγόμενα «commercial papers» (CP), τους οποίους θα εξαργυρώνει στους… κομιστές.

Η ρευστοποίηση των τίτλων αυτών θα γίνεται με βάση ένα αυστηρό πλαίσιο όρων που έχει ετοιμάσει η ΕΚΤ και με την προϋπόθεση ότι οι εκδότες τους διαθέτουν rating (βαθμό) αξιολόγησης σε επίπεδο που να διασφαλίζει την έκδοση για την Τράπεζα της Ελλάδος.

Επειδή, βέβαια, πέραν των τραπεζών, είναι ελάχιστες οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα που διαθέτουν πιστοποίηση της πιστοληπτικής τους ικανότητας από τους γνωστούς διεθνείς οίκους (S&P, Moody’s κ.ά.), είναι αναμενόμενο ότι οι ελληνικές τράπεζες θα αναλαμβάνουν την έκδοση των CP για λογαριασμό των πελατών τους, παίρνοντας έτσι και το σχετικό ρίσκο (το οποίο, βέβαια, θα τιμολογούν).

Η πρωτοβουλία αυτή (που χρησιμοποιείται ήδη στις ΗΠΑ για τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων) έχει μελετηθεί και ετοιμασθεί από την ΕΚΤ για να χρησιμοποιηθεί σ’ ολόκληρη την ευρωζώνη και όχι μόνο στην Ελλάδα.

Με τον αντισυμβατικό αυτό τρόπο -για τα δεδομένα της ευρωζώνης- επιχειρείται να αντιμετωπισθούν ταυτόχρονα τέσσερα προβλήματα που οδηγούν σε πρωτοφανή πιστωτική ασφυξία τις οικονομίες της ευρωζώνης:

? Η παρατεταμένη αδυναμία να λειτουργήσει η διατραπεζική αγορά και η κυκλοφορία των διαθέσιμων κεφαλαίων μεταξύ των τραπεζών, γεγονός που έχει μπλοκάρει τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων.
? Η επερχόμενη νέα πίεση στις ευρωπαϊκές τράπεζες από τις ζημίες που θα τους προκαλέσουν οι ρυθμίσεις Ομπάμα στο σύστημα στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ.
? Η πίεση που αναπτύσσεται στις ευρωπαϊκές τράπεζες από τη ραγδαία επιδείνωση των οικονομιών της Αν. Ευρώπης.
? Η διαφαινόμενη στροφή τις τελευταίες εβδομάδες των τραπεζών στη μείωση των κεφαλαίων που διαθέτουν για χορηγήσεις.

Στην Ελλάδα, οι κινήσεις αυτές από την ΤτΕ συνοδεύονται με πιέσεις προς τις εμπορικές τράπεζες για βελτίωση της κεφαλαιακής τους επάρκειας μέσω της συμμετοχής στο πακέτο των 28 δισ. ευρώ.

Ταυτόχρονα, όμως, αυξάνονται οι πιέσεις για τη συγκέντρωση του κλάδου σε λιγότερες και μεγαλύτερες τράπεζες, ενώ παραμένει ανοιχτό και το ενδεχόμενο κρατικοποιήσεων.

http://www.e-tipos.com/newsitem?id=78202
ΠΙΕΖΟΥΝ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΑ ΜΑΣ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Κίνδυνος απομόνωσης ελληνικών τραπεζών

Του ΑΝΔΡΕΑ ΜΠΕΛΙΜΠΑΣΑΚΗ

Οι περισσότερες ελληνικές τράπεζες με θυγατρικές στα Βαλκάνια φαίνεται να συντονίζονται με την «ντιρεκτίβα» της Τράπεζας της Ελλάδος η οποία απαίτησε, από εδώ και πέρα, να χορηγούνται δάνεια στις χώρες των Βαλκανίων μόνο εφόσον έχουν εξασφαλιστεί ανάλογες καταθετικές βάσεις σε τοπικό νόμισμα.

Μέχρι τώρα όλες οι ευρωπαϊκές τράπεζες και φυσικά και οι ελληνικές μετέφεραν στις βαλκανικές τους θυγατρικές -μέσω των μητρικών ομίλων- άφθονο ρευστό, χορηγώντας δάνεια σε τοπικό νόμισμα. Τώρα, εν μέσω κρίσης, αρχίζουν να λειτουργούν αμυντικά.

Δανεικά

Αυτό όμως αποδεικνύεται πρόβλημα για τις βαλκανικές οικονομίες, οι οποίες, όπως και στην Ελλάδα, για να περάσουν το σκόπελο πρέπει να βρουν τρόπο να ρίξουν δανεικό χρήμα στην αγορά. Αυτό, όμως, δεν μπορεί παρά να είναι από το εξωτερικό, αφού τα προηγούμενα χρόνια σχεδόν όλες οι μεγάλες τράπεζες της περιοχής αποκρατικοποιήθηκαν και πέρασαν στα χέρια ξένων ομίλων.

Πώς αντιμετωπίζουν στα Βαλκάνια τις προθέσεις και τις «στρατηγικές αναζητήσεις» των ελληνικών τραπεζών; Στη Σόφια, στο Βελιγράδι και στο Βουκουρέστι οικονομικοί αναλυτές και κρατικοί παράγοντες έχουν ξεκάθαρη άποψη: «Θα είναι πολιτική αυτοκαταστροφής και ηττοπάθειας εάν οι ελληνικές τράπεζες δεν στηρίξουν τις επενδύσεις τους στα Βαλκάνια». Αποκλείουν με βεβαιότητα την περίπτωση κατάρρευσης και αναφέρουν το παράδειγμα της Ρουμανίας.

Ολοι συμφωνούν ότι ο χρηματοπιστωτικός τομέας στη χώρα, θα υποστεί μεγάλες πιέσεις καθ' όλη την διάρκεια του 2009. Παράλληλα, όμως, δεν μπορείς να αφήσεις στο «έλεος του Θεού» μια χώρα, όπου οι τράπεζες κατέγραψαν το 2008 τα μεγαλύτερα κέρδη τους από το 1990 μέχρι σήμερα.

Ακόμη πιο κατηγορηματικός και «επιθετικός» είναι ο υπουργός Οικονομίας της Σερβίας Μλάντεν Ντίνκιτς: «Εκτός του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κανένας δεν έχει εκδηλώσει την πρόθεση να σταματήσει η εισροή κεφαλαίων στη Σερβία. Εάν οι ελληνικές τράπεζες δεν διαθέσουν κεφάλαια στήριξης θα "αυτοακυρωθούν" και τελικά θα απομονωθούν στη σερβική αγορά, αφού οι πελάτες τους θα μεταφερθούν σε άλλες ξένες τράπεζες. Είμαι βέβαιος», λέει ο σέρβος υπουργός Οικονομίας, «ότι οι σέρβοι πολίτες θα στραφούν στις τράπεζες που θα ορίσουν το επιτόκιό τους σε χαμηλά επίπεδα, της τάξεως του 5% και 6%, και όχι σε αυτές που θα επιλέξουν το 12%. Αναμένω όπως είπε μια αυστηρή απάντηση των ελληνικών τραπεζών προς τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος...».

Στον ίδιο τόνο Βουλγαρία και Ρουμανία διαμηνύουν προς πάσα κατεύθυνση ότι οι ελληνικές τράπεζες, που συνολικά ελέγχουν σημαντικά μερίδια αγοράς στις χώρες αυτές, θα απομονωθούν, τόσο από τα μέτρα τα οποία οι τοπικές κυβερνήσεις λαμβάνουν για τη στήριξη των οικονομιών τους όσο και από τους καταθέτες, εάν δεν αλλάξουν τακτική και συνεχίσουν να «παγώνουν» τις χορηγήσεις σε επιχειρήσεις και ιδιώτες.

Βουλγαρικοί οικονομικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι ο «φόβος» των ελλήνων τραπεζιτών για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια είναι κυρίως «ψυχολογικός», καθώς η ρευστότητα των ελληνικών τραπεζικών ομίλων είναι μεγάλη.

«Οι ελληνικές τράπεζες τα προηγούμενα χρόνια συνήθισαν στα υπερκέρδη, αλλά πλέον θα εισέλθουν σε φάση λελογισμένης ανάπτυξης», αναφέρουν οι ίδιες πηγές. Αξίζει να επισημανθεί ότι το ελληνικό πιστωτικό σύστημα διαθέτει στα Βαλκάνια συνολικά πάνω από 2.400 καταστήματα και αποκομίζει πάνω από το 18% της συνολικής κερδοφορίας του.

Οι ισοτιμίες

Σχεδόν σε όλες τις βαλκανικές πρωτεύουσες, πάντως, συμφωνούν ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος ανακύπτει από τις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Το μεγαλύτερο μέρος των δανείων που έχουν χορηγήσει οι ελληνικές τράπεζες στις αγορές των Βαλκανίων είναι σε ευρώ, και η υποτίμηση των τοπικών νομισμάτων επιφέρει αναπόφευκτα αύξηση των δόσεων. Αποτελεί πλέον συνηθισμένη εικόνα επιχειρήσεις και νοικοκυριά αυτών των χωρών να βλέπουν τις υποχρεώσεις τους να διογκώνονται κατά 30% ή και 40%, με συνέπεια να αδυνατούν να ανταποκριθούν σε αυτές.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=29994276

Τα καρτέλ θα ισχυροποιηθούν σε όλους τους κλάδους, όπως και τα μονοπώλια - ολιγοπώλια. Λίγες και πανίσχρες εταιρίες νά κλάδο θα κόβουν και θα ράβουν
Αντίδοτο στην κρίση οι φιλικές συγχωνεύσεις τραπεζών, εκτικά ο Γ.Προβόπουλος
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=991301&lngDtrID=251

ΜΕΓΑΛΗ ΠΤΩΣΗ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΙ ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕ Ο ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ
Οι εκπτώσεις δεν ζέσταναν τον τζίρο Όαν ο κόσμος δεν έχει λεφτά, πως να "ζεσταθεί ο τζίρος"?
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=81599332

Eurozone jobless queues lengthen
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7914460.stm

Κερματοδέκτης στην τουαλέτα!

Η ιρλανδική αεροπορική εταιρεία Ryanair εξετάζει το ενδεχόμενο να επιβάλει χρέωση στους επιβάτες που θα επισκέπτονται την τουαλέτα του αεροπλάνου κατά τη διάρκεια της πτήσης. «Εξετάζουμε την πιθανότητα να τοποθετήσουμε κερματοδέκτες στις πόρτες. Στόχος μας είναι οι πελάτες που θα δαπανούν μια λίρα για να χρησιμοποιήσουν την τουαλέτα, στο μέλλον να το κάνουν με μία πένα», δήλωσε ο διευθυντής της αεροπορικής εταιρείας, Μάικλ Ο’Λίρι.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_01/03/2009_305352

sonic

01-03-09, 17:00

Spoilers ciao, δεν διαβάζεται το θρεντ...:evil:

ciaoant1

02-03-09, 21:29

http://1.bp.blogspot.com/_oAQmd6-bIuA/SasXfLivZ0I/AAAAAAAAFC8/wB_CAp890NA/s400/gold+teeth.png

Alistair Darling expected to give Bank of England approval to 'print more money'

Alistair Darling is this week expected to give the Bank of England formal approval to effectively print more money to kick-start the British economy.

By Robert Winnett, Deputy Political Editor
Last Updated: 8:28AM GMT 02 Mar 2009

The Bank will be able to spend up to £150 billion in the coming months to buy-up company and Government debts.

The policy, known as quantitative easing, will be used to inject more money into the economy. It is now deemed necessary as interest rates rapidly approach zero.

The Chancellor is expected to sanction the scheme on Thursday in a formal exchange of letters with Mervyn King, the Governor of the Bank of England.

The Bank's Monetary Policy Committee is this week also expected to cut interest rates from one percent to a new record low of 0.5 percent. They may be cut even further to a nominal rate of 0.1 percent.

Many mortgage lenders are unlikely to pass on any reduction to borrowers. Just a third of lenders reduced their standard variable rates in line with last month's cuts. However, fears are growing that savers will again suffer and a further reduction will mean there is virtually no financial incentive to put money aside.

If rates are cut this week, the Bank will have little scope for further reductions prompting the need for quantitative easing to be introduced. However, economists warn that the unprecedented action is risky as inflation could be fuelled in future.

Michael Saunders, chief UK economist at Citigroup said: "If done on a large enough scale, [quantitative easing] is a powerful form of stimulus.

"It is likely to ultimately stabilise the economy and buy time for the financial system to heal - unless the stimulus has to be withdrawn because of signs that inflation expectations are ramping higher - for instance, a collapse in the pound, a surge in survey measures of inflation expectations or sharply higher gilt yields.

"It may be a long and uncertain road back to normal monetary policy."

In an interview yesterday, Sir John Gieve, the outgoing deputy governor of the Bank of England, warned that the decision about when to begin increasing rates to stop inflation rising as recession ends would be "very difficult".

Interest rates impact economic activity several months ahead and therefore the Bank may have to increase rates while recession is still ongoing. Sir John said: "We've got to hold on to the fact that inflation will be kept low.

"That will require some very difficult decisions because it will require the Bank to start raising rates before it is obvious on the street that the economy is getting better."

However, the outgoing deputy governor said he was now optimistic that the worst of the financial crisis was over. "I hope we've reached the bottom," he said. "Confidence in the banking sector should improve. This asset protection scheme they have announced for RBS and will announce for Lloyds in the next few days is a convincing scheme."

Mr Darling is also expected to announce plans this week for a new Government-backed "bank" to fund major infrastructure projects. Finance from banks for the schemes has virtually stopped in the wake of the global credit crisis.

http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/recession/4903398/Alistair-Darling-expected-to-give-Bank-of-England-approval-to-print-more-money.html

http://1.bp.blogspot.com/_wFWqWIH-WFU/Savuo6n4o2I/AAAAAAAAJTg/WSeYyl1y-_s/s200/sinkhole.jpg
$150,000,000,000 into this gaping sinkhole.
For ONE COMPANY
Amazing.
But no congressional oversight. No hearings. No media malestorm. Pretty much nothing.

So, where were the regulators? Where were the auditors? Where were the risk analysts? Where was the MSM? Where was congress? Where was the SEC? How did one company put the US taxpayer on the hook for $150 billion (and counting)?

And nobody goes to jail. Nobody has their bonus clawed-back.

This is sick.

Makes you pretty much lose any confidence you may have had that we can get out of this mess.

It's just too big.

All wealth may be lost.

All currencies may be destroyed.

There may be no safe haven.

Federal officials tossed American International Group another financial lifeline today, providing up to $30 billion more to help the staggered insurance giant deal with a record $61.7 billion loss in the final three months of last year.

The money was made available in a complex series of transactions by the Treasury Department and Federal Reserve that involves restructuring of the company and could boost the federal government's stake to 77.9%. It would add significantly to the $150 billion U.S. officials already have extended to AIG since last fall in the largest of all the government bailouts to date.

http://sootandashes.blogspot.com/

AIG reports record $61.7bn loss
Insurance giant AIG has reported a loss of $61.7bn (£43bn) in the final three months of 2008 - the largest quarterly loss in corporate history.
Κανένα πρόβλημα όμως (για την AIG) διότι...
And the firm will receive an extra $30bn from the US government as part of a revamped rescue package.

AIG has already received $150bn in financial support - the biggest bail-out by far of any US company.

http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7918643.stm

http://img70.imageshack.us/img70/9805/kapitalisths.jpg

Wall Street tumbles anew as financials slide
Dow breaks 7,000 for first time since '97 as AIG gets more gov't funding, posts $61.7B loss
http://finance.yahoo.com/news/Dow-industrials-fall-below-apf-14512351.html

Σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κατά 14,1 δισ. ευρώ προχωρά η HSBC
Στο κλείσιμο περισσότερων από 800 υποκαταστημάτων της στις ΗΠΑ θα προχωρήσει η HSBC

Οι ζημίες από τα στεγαστικά δάνεια μειωμένης εξασφάλισης (subprime loans) οδήγησαν σε σημαντική μείωση τα κέρδη της HSBC το 2008.

Τα κέρδη της μεγαλύτερης -βάσει κεφαλαιοποίησης- ευρωπαϊκής τράπεζας HSBC μειώθηκαν στα 5,73 δισ. δολάρια, έναντι 19,1 δισ. δολαρίων το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 2007.Α "μόνο" τόσα. Ε εντάξει, είναι προφανές ότι οι "έχοντες", οι εργαζόμενοι δηλαδή πρέπει να δώσουν και εκεί κανά "πακετάκι σωτηρίας" στους τραπεζίτες

Οι αναλυτές, σύμφωνα με το Bloomberg, προέβλεπαν 13,6 δισ. δολάρια.

Η HSBC είναι η πρώτη ευρωπαϊκή τράπεζα που κατέγραψε ζημίες από τα αμερικανικά στεγαστικά δάνεια μειωμένης εξασφάλισης μετά την αγορά της αμερικανικής Household International -τώρα ονομάζεται HSBC Finance- το 2003.

Η μετοχή της υποχώρησε χαμηλότερα έως 9,2% (στις 433 πένες), καθώς ανακοίνωσε -επιβεβαιώνοντας τις φήμες- ότι θα προχωρήσει σε αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου κατά 12,5 δισ. στερλίνες (14,1 δισ. ευρώ), μέσω της διάθεσης νέων μετοχών με τη μορφή δικαιωμάτων προαίρεσης, θα καταργήσει 6.100 θέσεις εργασίας και θα κλείσει -μέσα στην επόμενη επταετία- δύο μονάδες καταναλωτικής πίστης στις ΗΠΑ.

Στους υφιστάμενους μετόχους οι νέες μετοχές θα διατεθούν έναντι 254 πενών έκαστη. Αυτοί θα μπορούν να αγοράσουν πέντε μετοχές για κάθε 12 που ήδη κατέχουν.

Τέλος, ανακοίνωσε ότι θα μειώσει το μέρισμα κατά 29% στα 64 σεντς/μετοχή και ότι κανένα από τα ανώτερα στελέχη της δεν θα λάβει μπόνους για το 2008.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=991519&lngDtrID=251

«Δώρισαν» 2,2 δις στους μεγαλοεισοδηματίες και τώρα οι μικρομεσαίοι πληρώνουν την «κρίση»
Φόρους ύψους 2.2 δις ευρώ γλίτωσαν οι φορολογούμενοι με υψηλά εισοδήματα και μεγάλη ακίνητη περιουσία, από την αλλαγή της φορολογικής πολιτικής της κυβέρνησης, κατά την τελευταία 3ετία. Το βάρος των διαφυγόντων εσόδων, επωμίστηκαν οι μικρομεσαίοι, με την αύξηση των άμεσων αλλά κυρίως έμμεσων φόρων. Σήμερα υπό τη σκιά των ελλειμμάτων, η κυβέρνηση προετοιμάζει νέα φορο-καταιγίδα.

Η μείωση του συντελεστή της φορολογίας των κερδών των επιχειρήσεων από το 35% στο 25%, μόνο, εκτιμάται ότι μείωσε τα έσοδα του Δημοσίου κατά 1,8 δις ευρώ, τα οποία καρπώθηκαν οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Επιπλέον, η κατάργηση του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας, η κατάργηση του φόρου κληρονομιάς και γονικών παροχών καθώς και η κατάργηση του φόρου μεταβίβασης για την απόκτηση πρώτης κατοικίας, ήταν μέτρα τα οποία ελήφθησαν υπέρ των μεγαλοεισοδηματίων και μεγαλοϊδιοκτητών.

Από την άλλη μεριά, τη «νύφη» κλήθηκαν να πληρώσουν οι μικρομεσαίοι. Αν και το αφορολόγητο όριο εισοδήματος αυξήθηκε από 10.000 ευρώ που ήταν το 2004 σε 12.000, με την διαμόρφωση του φορολογικού συντελεστή στο 25% οι χαμηλοεισοδηματίες επιβαρύνθηκαν. Σημαντική επιβάρυνση αποτέλεσε και η αύξηση του ΦΠΑ από το 18% στο 19%. Οι φορολογούμενοι με μεσαία και χαμηλά εισοδήματα ήταν αυτοί που επλήγησαν από τις αυξήσεις στη φορολογία ειδών καθημερινής χρήσης. Ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης Καυσίμων, αυξήθηκε κατά 20% την τελευταία 3ετία, ενώ την ίδια αύξηση παρουσίασε ο φόρος στα ποτά και τα τσιγάρα. Τέλος τα τέλη της κινητής τηλεφωνίας αυξήθηκαν έως και 50%.

Σήμερα, με το σύννεφο της οικονομικής επιτήρησης πάνω από την Ελλάδα, η κυβέρνηση μελετά την επιβολή νέων φόρων αλλά και την επαναφορά παλαιότερων, σε περίπτωση που η προαναγγελθείσα περιστολή των δημοσίων δαπανών, δεν σταθεί αρκετή ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι του Προγράμματος Σταθερότητας. Τα σενάρια, τα οποία εξετάζονται αφορούν στην επιβολή εφάπαξ εισφοράς για τους φορολογούμενους με εισοδήματα άνω των 50.000 ευρώ και η αύξηση του ανώτατου συντελεστή φορολόγησης εισοδημάτων, από 40% που είναι σήμερα σε 50%. Επίσης, πιθανή είναι η επαναφορά του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας και του φόρου κληρονομιάς και γονικών παροχών.

http://www.tvxs.gr/v6388

Απολυμένη ταμίας σουπερμάρκετ ταράζει τα νερά της γερμανικής πολιτικής ζωής
Σε σύμβολο της αντίδρασης ενάντια στις άγριες πρακτικές απολύσεων των επιχειρήσεων, έχει αναχθεί μία ταμίας σουπερμάρκετ στη Γερμανία. Η Μπάρμπαρα Ε. έχασε τη δουλειά της με την κατηγορία ότι υπεξαίρεσε 1,30 ευρώ, προκαλώντας την έντονη διαμαρτυρία πολιτών, συνδικάτων, μέσων ενημέρωσης και πολιτικών, οι οποίοι επισημαίνουν ότι κάτι τέτοιο ποτέ δεν θα συνέβαινε σε ένα ακριβοπληρωμένο στέλεχος επιχείρησης.

Το περιστατικό συνέβη πριν από ένα χρόνο στην αλυσίδα σουπερμάρκετ Kaiser’s. Σύμφωνα με το δικηγόρο της Μπάρμπαρα, ο εργοδότης της δεν είχε καμία απόδειξη της ενοχής της, αλλά στηρίχθηκε στις κατηγορίες ενός συναδέλφου της. Η ίδια η Μπάρμπαρα υποπτεύεται ότι την απέλυσαν λόγω της συνδικαλιστικής της δραστηριότητας. Συμμετείχε σε απεργίες κατά της αλυσίδας το 2007 και ποτέ δεν «κράτησε το στόμα της κλειστό», όπως δήλωσε στην εφημερίδα Süddeutsche Zeitung.

Αφού έχασε την πρώτη δικαστική μάχη με την αλυσίδα τον Αύγουστο, η Μπάρμπαρα στράφηκε για δεύτερη φορά στη δικαιοσύνη, προκειμένου να ξανακερδίσει τη θέση της. Η υπόθεσή της εκδικάστηκε την Τρίτη. Δεκάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στα δικαστήρια και πολλοί έτρεξαν να της σφίξουν το χέρι. Μία εβδομάδα νωρίτερα, ακτιβιστές εισέβαλαν στα παραρτήματα της Kaiser's και κολλούσαν αυτοκόλλητα στα προϊόντα της που έγραφαν «Αλληλεγγύη στην Έμελι» (σ.σ.: το χαϊδευτικό της Μπάρμπαρα). Το πρόσωπο της 50χρονης μητέρας τριών παιδιών βρέθηκε στα εξώφυλλα και τις σελίδες της πλειοψηφίας των γερμανικών εφημερίδων και περιοδικών.

Το δικαστήριο τελικά δικαίωσε το σουπερ-μάρκετ, υποστηρίζοντας ότι ο νόμος επιτρέπει μια απόλυση, αν επέλθει ανεπανόρθωτη ρήξη στην εμπιστοσύνη μεταξύ εργαζόμενου κι εργοδότη. Όμως η υπόθεση της Μπάρμπαρα τάραξε για τα καλά τα νερά της γερμανικής πολιτικής σκηνής. Στην εφημερίδα Berliner Zeitung, ο αντιπρόεδρος του γερμανικού κοινοβουλίου Wolfgang Thierse χαρακτήρισε την απόλυσή της «βάρβαρη», προσθέτοντας ότι τέτοια περιστατικά «καταστρέφουν την εμπιστοσύνη του λαού στη δημοκρατία». Τώρα, υψηλόβαθμοι δικαστικοί ζητούν απ’ τον Thierse να παραιτηθεί, λέγοντας ότι παρενέβη στην ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας.

Ο Thierse δεν ήταν ο μόνος πολιτικός που διαμαρτυρήθηκε. Ακόμα και ο στενός πολιτικός σύμμαχος της Άγκελα Μέρκελ Horst Seehofer, δήλωσε: «Δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να απολυθεί μία ταμίας εξαιτίας 1,30 ευρώ, όταν οι μάνατζερ που χάνουν εκατομμύρια κρατούν τη δουλειά τους». Η απάντηση του σουπερ-μάρκετ ήταν άμεση: «Ήμασταν καλοί εργοδότες της κ. Ε. για 31 χρόνια», σχολίασε ο επικεφαλής του, Tobias Tuchlenski, στην εφημερίδα Bild. «Δεν καταλαβαίνω γιατί έκλεψε από εμάς. Έχουμε 5.000 υπαλλήλους στο Βερολίνο. Φαντάζεστε να έκλεβαν όλοι 1,30 ευρώ κάθε μέρα;»

http://www.tvxs.gr/v6308

Anger at work 'good for career'

Anger can help at work, but it must be controlled

Getting angry at work may not be a bad thing, and may in fact help you move up the career ladder, researchers believe.

The Harvard Medical School study found those who repressed frustration were three times more likely to say they had reached a glass ceiling.

But the team, which has followed 824 people over 44 years, said it was important to remain in control when standing your ground.

Outright fury was destructive, the researchers added.

Lead author Professor George Vaillant said: "People think of anger as a terribly dangerous emotion and are encouraged to practise 'positive thinking', but we find that approach is self-defeating and ultimately a damaging denial of dreadful reality.

"Negative emotions such as fear and anger are inborn and are of tremendous importance.

"Negative emotions are often crucial for survival. Careful experiments such as ours have documented that negative emotions narrow and focus attention so we can concentrate on the trees instead of the forest."

Professor Vaillant, who is director of the Study of Adult Development, which published the research, said uncontrolled fury was destructive.

"We all feel anger, but individuals who learn how to express their anger while avoiding the explosive and self-destructive consequences of unbridled fury have achieved something incredibly powerful in terms of overall emotional growth and mental health.

"If we can define and harness those skills, we can use them to achieve great things."
...
http://news.bbc.co.uk/2/hi/health/7918622.stm

ciaoant1

04-03-09, 00:00

http://2.bp.blogspot.com/_wS37j3i6EPM/Sa0lSCvqFOI/AAAAAAAAAdU/t0FKteXszJw/s400/_9b6e1f98-d2fa-4fd5-8f3f-ae27fb728b67_picture.jpg
Γερμανια 1923:Τοτε που τα λεφτα δεν τα μετρουσαν αλλα επρεπε να τα ζυγιζουν.Το 1923 ενα λιτρο γαλα κοστιζε 26 δις μαρκα και ενα καρβελι ψωμι 105 δις μαρκα.

Στοιχήματα παίζονται στους κύκλους της Wall Street ότι η επόμενη τράπεζα που θα χρειαστεί την παρέμβαση της κυβέρνησης για να εξασφαλίσει τη συνέχεια της θα είναι η Bank on America. Λίγα μόλις λεπτά μετά την ανακοίνωση της είδησης ότι το 26% της Citigroup περνά στα χέρια του κράτους, πλήθος αναλυτών συμβούλευαν να ''σκοτώσουν'' κοινές και προνομιούχες μετοχές της Bank on America, διότι είναι η ''επόμενη στη γραμμή'' (''next in line'').

Σύμφωνα με τους αναλυτές, η BofA θα χρειαστεί περίπου 100 δισ. δολάρια μέσα στις επόμενες 100 μέρες, επιπλέον από τα 45 δισ. δολάρια που έχει λάβει μέχρι τώρα από την κυνέρνηση.

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art

Mervyn King: 'Impossible to say' how much capital needed to shore up banking system

Mr King said it would take "many months" to establish the scale of toxic assets held by banks, and the scale of problems would change depending on the international economic outlook.

Giving evidence to the Treasury Select Committee, Mr King said it was vital to "find out what is really on the balance sheets of our major banks".

"That is not something that is easy to do or can be done quickly," he told the MPs. "It will require a much longer and more detailed assessment contract by contract."

He went on: "It will certainly take many months in my view."

Mr King said the state of the global economy would have a huge impact on the situation of struggling UK financial institutions.

"How much capital banks will need in the end is impossible to tell," he added.

http://www.telegraph.co.uk/finance/newsbysector/banksandfinance/

Let me recap the AIG scam for you
1) AIG execs get their guy in the White House (Greenberg was a Bush "Pioneer" (http://www.tpj.org/pioneers/maurice_greenberg.html) you do know), and bribe Congress to look the other way while they get on with their crime

2) AIG knowingly writes insurance without adequate reserves so that their executives (http://www.iht.com/articles/2008/10/08/business/insure.php)could suck billions in bogus short-term gains out of the company

3) AIG of course collapses

4) The taxpayer picks up the losses, while AIG executives keep their ill-gotten gains

5) Nobody gets prosecuted, since people like AIG executives are above the law

What to do?

Well, we could track down all the AIG executives and kill them.

But hey, that would be medieval, or Chinese-like, and uncivil. So scratch that.

So instead they should be investigated for the fraud they committed, and then we should clawback all their ill-gotten gains, throw the guilty in jail, and set up a system to ensure we have adequate regulation and auditing in the future to make sure this type of obvious and disgusting ponzi scheme can't happen again. At least for a generation or two.

But of course, doing this would require Eric Holder, a coward, to do his f*cking job. And for Congress, the most corrupt institution in the land, to bite the hand of their masters.

I'm not holding my breath.

Revolution anyone?

http://sootandashes.blogspot.com/

«Ρολά» σε ασφαλιστικό ταμείο
Σταμάτησε να καταβάλει συντάξεις, γιατί τα κεφάλαιά του μηδενίστηκαν

Τρίτη, 03.03.09

«Ρολά» κατέβασε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα ασφαλιστικό ταμείο.

Πρόκειται για το Ταμείο Αλληλοβοηθείας Προσωπικού της Γενικής Τράπεζας, με 1.056 συνταξιούχους, το οποίο σταμάτησε ήδη να καταβάλλει συντάξεις, επειδή τα κεφάλαιά του... μηδενίστηκαν.

Στο θέμα έχει ήδη παρέμβει η υπουργός Απασχόλησης, προσπαθώντας να βρεθεί λύση.

Ασφυκτικά είναι τα οικονομικά δεδομένα και για το Ταμείο Προνοίας του Δημοσίου.

Σύμφωνα με την ΑΔΕΔΥ, το Ταμείο έχει επιβαρυνθεί με 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ από το κύμα συνταξιοδότησης στο δημόσιο, ενώ και ο Οργανισμός Περίθαλψης του Δημοσίου αντιμετωπίζει οικονομικό άνοιγμα 600 εκατομμυρίων ευρώ.

Ο υπουργός Οικονομίας Γιάννης Παπαθανασίου, πρότεινε τη λήψη δανείου ύψους 650 εκατομμυρίων ευρώ με εγγύηση του Δημοσίου για το Ταμείο Πρόνοιας, αλλά η ΑΔΕΔΥ ζητά απευθείας επιχορήγηση από τον προϋπολογισμό.

Για την πιθανή εξομοίωση των ορίων ηλικίας ανδρών και γυναικών ο κ. Παπαθανασίου τόνισε ότι η κυβέρνηση αναμένει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στις 26 Μαρτίου.

Την ίδια ώρα, ζήτημα ασφαλιστικού ανοίγει εκ νέου ο ΟΟΣΑ, με την ετήσια έκθεσή για την πορεία των μεταρρυθμίσεων στις χώρες-μέλη.

Προτείνει για την Ελλάδα αλλαγές στα όρια ηλικίας με περιορισμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, επανεξέταση των βαρέων και χορήγηση αναπηρικών συντάξεων με βάση γνωματεύσεις ανεξάρτητων ιατρικών αρχών.

Παράλληλα ο ΟΟΣΑ θεωρεί ότι θα πρέπει να μειωθούν οι εισφορές για όσους βρίσκονται κοντά στα όρια συνταξιοδότησης αλλά και να περιορισθεί ο βασικός μισθός προκειμένου να ενθαρρυνθούν οι προσλήψεις.
Ο ΟΟΣΑ απλά προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την κρίση ως πρόσχημα για να περάσει πολιτικές που εδώ και καιρό προωθούσε (http://www.youtube.com/watch?v=vVIXygt4S2w) εις βάρος του λαού. Και βέβαια το πράγμα ούτε αρχίζει ούτε τελειώνει με τον ΟΟΣΑ, σύσσωμη η άρχουσα τάξη προσπαθεί με όλες της της δυνάμεις να ρίξει όλα τα βάρη από την κρίση που η ίδια δημιουργησε πάνω μας, οδηγώντας τους εργαζόμενους σε ένα μέλλον μιζέριας και φτώχειας, με μισθούς πείνας για όσους έχουν μισθούς, και με δραστικότατες περικοπές σε κατακτήσεις όπως οι συντάξεις, η ιατροφαρμακευτική πρίλαλψη, κτλ, κτλ, κτλ.
Και θα χρειαστεί να δωθούν μεγάλες μάχες από το λαό, προκειμένου να ανατραπεί η κατάσταση.

Την ίδια ώρα, ο γενικός διευθυντής του ΤΕΜΠΜΕ Νικόλαος Τριτάρης, δήλωσε στον City 99,5 ότι έχουν εγκριθεί 12.598 δάνεια συνολικού ύψους ενάμισι δις. ευρώ προς τι επιχειρήσεις.

Ο ίδιος υπολόγισε ότι οι αιτήσεις που έχουν κατατεθεί θα πρέπει να είναι οι τριπλάσιες. «Σε περιόδους κρίσεις όλες οι επιχειρήσεις έχουν ανάγκη» πρόσθεσε σημειώνοντας ότι έχουν μείνει πίσω οι πυρόπληκτες περιοχές.

http://www.e-tipos.com/newsitem?id=78503

Ταμεία: χάνουν έσοδα 2 δισ. ευρώ
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Ηλίας Γεωργάκης
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

ΕΤΗΣΙΑ ΑΠΩΛΕΙΑ 2 δισ. ευρώ στα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων επιφέρει η οικονομική κρίση, ανεξάρτητα από τις απώλειες (6 δισ. ευρώ) των αποθεματικών που είναι επενδεδυμένα σε μετοχές, αμοιβαία και δομημένα.

Με βάση την πρόβλεψη του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ ότι η οικονομική κρίση μπορεί να φέρει έως και 120.000 απολύσεις, αν η ανάπτυξη υποχωρήσει κοντά στο 0,5%, οι επιπτώσεις στο ασφαλιστικό σύστημα θα είναι επώδυνες, αφού:

● Τα λουκέτα που αναμένεται να μπουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα οδηγήσουν σε μείωση τα έσοδα υπέρ των ταμείων των αυτοαπασχολουμένων (ΟΑΕΕ) της τάξης των 350 εκατ. ευρώ.

● 100 εκατ. ευρώ λιγότερα θα αποδώσει το κράτος στο μεγαλύτερο ταμείο της χώρας, στο ΙΚΑΕΤΑΜ, λόγω της προβλεπόμενης χαμηλότερης αύξησης του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (με βάση τη νομοθεσία αποδίδεται το 1% του ΑΕΠ κάθε χρόνο).

* Οι απολύσεις εργαζομένων (περίπου 100.000) θα αφαιρέσουν από το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης έσοδα από ασφαλιστικές εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων της τάξης των 500- 620 εκατ. ευρώ ● Για τις πληρωμές επιδομάτων ανεργίας θα χρειαστεί να καταβληθούν, τουλάχιστον για ένα μέσο χρονικό διάστημα 7 μηνών 250- 320 εκατ. ευρώ. ● Η συμπίεση των αποδοχών, όπως του ύψους των ασφαλιστέων μισθών και του αριθμού των ημερομισθίων που θα είναι μία από τις πιο σημαντικές συνέπειες της πτώσης της οικονομικής δραστηριότητας, υπολογίζεται ότι θα οδηγήσει σε απώλεια εσόδων 490- 510 εκατ. ευρώ.

Εξανεμίζονται τα αποθεματικά

Εξάλλου, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΠΟΠΟΚΠ, η κρίση έχει ήδη επηρεάσει αρνητικά τα Ταμεία και είναι τραγικές οι απώλειες των αποθεματικών που είναι επενδεδυμένα σε μετοχές. Τα ασφαλιστικά ταμεία χάνουν περίπου 6 δισ. ευρώ από τις επενδύσεις τους σε μετοχές, αμοιβαία και δομημένα. Μόνο από το μετοχικό τους χαρτοφυλάκιο τα ταμεία έχουν χάσει από το τέλος του 2007 περισσότερα από 3,8 δισ. ευρώ. Υπολογίζεται πως από κεφάλαια επενδεδυμένα στο Χ.Α. ύψους 4,9 δισ. ευρώ στο τέλος του 2007, σήμερα τα ταμεία διαθέτουν μετοχές αξίας 1,08 δισ. ευρώ.

Σχέδιο παρέμβασης με 13 μέτρα για τη στήριξη της απασχόλησης στη διάρκεια της κρίσης και την αποτροπή των απολύσεων καταθέτουν εντός των ημερών στην κυβέρνηση από κοινού η ΓΣΕΕ, ο ΣΕΒ, η ΕΣΕΕ και η ΓΣΕΒΕΕ. Το σχέδιο προβλέπει, μεταξύ των άλλων, μέτρα για τη μείωση του κόστους εργασίας στις μικρές επιχειρήσεις.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4504857&ct=3

Ζευγάρι αυτοκτονεί υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης Αυτά τα φαινόμενα θα οξυνθούν, καθώς η άρχουσατ άξη έχει πάρει ξεκάθαρα την πολιτική επιλογή να πιέσει μέχρι τέλους τους λαούς, ώστε να πληρώσουν αυτοί την κρίση. Το θέμα είναι, θα μπορέσουν οι λαοί να πάρουν μια αντίστοιχη πολιτική επιλογή?

Τρίτη, 03.03.09

Ένα ζεύγος Βόσνιων αυτοκτόνησε μετά την απώλεια της εργασίας του και λόγω της αδυναμίας να ξεπληρώσει τα χρέη του, ανακοίνωσε η αστυνομία της Βοσνίας την Τρίτη.

Ο 57χρονος Ντούσαν Πουζίγκατσα και η 52χρονη σύζυγός του Νάντα άφησαν αποχαιρετιστήρια επιστολή στους συγγενείς τους και αυτοκτόνησαν καταπίνοντας οξύ στο σπίτι τους στο Πρίγεντορ, στη βορειοδυτική Βοσνία, διευκρίνισε η αστυνομία.

«Στην αποχαιρετιστήρια επιστολή τους λένε ότι αυτοκτονούν επειδή είναι πάρα πολύ χρεωμένοι και αδυνατούν να πληρώσουν τα χρέη τους», δήλωσε αστυνομική πηγή.

Πρόκειται για την πρώτη αυτοκτονία στη Βοσνία που συνδέεται άμεσα με την οικονομική κρίση.

Η ανεργία στη Βοσνία έχει ήδη πλήξει περίπου το 40% του ενεργού πληθυσμού.

Το ζευγάρι δεν είχε παιδιά.

http://www.e-tipos.com/newsitem?id=78510

Οι άνεργοι αγγίζουν τα 3,48 εκατ.
Στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 13 ετών εκτοξεύτηκε η ανεργία στην Ισπανία
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artId=257567

Unrest in Ukraine appears on the rise
KIEV, Ukraine, Mar 2, 2009 (UPI via COMTEX) -- Signs of unrest are growing in Ukraine, as the economy edges closer to collapse, various observers said.
http://www.marketwatch.com/news/story/unrest-ukraine-appears-rise/story.aspx?guid=%7BDFA2F45C-20CA-4DCE-9933-A6695C477BE8%7D&dist=msr_1

Russia's Putin warns against economic protests
http://uk.reuters.com/article/latestCrisis/idUKLR597758

Κρατική βοήθεια για να επιβιώσει ζητά η ιαπωνική Toyota Ε να μην πάρει και αυτή το κατιτίς της...
Προβλέπει ζημίες 3,5 δισ. δολαρίων για το 2008.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_03/03/2009_269489

ciaoant1

05-03-09, 22:51

Είχα πει και παλαιότερα ότι οι Αμερικάνικες Τράπεζες βυθίζονται ενίοτε σε κρίσεις και πανικούς, αλλά αυτή η οποία πάντοτε επιπλέει ιστορικά, είναι η JPMorgan. Ενδιαφέρον θα είχε και μια παρουσίαση των πεπραγρένων της τράπεζας αυτής κατά την περίοδο του μεγάλου κραχ το 1929...

Είχα πει για την συνύπαρξη σε αυτήν την Τράπεζα των 2 μεγαλύτερων behind-the-scenes κολοσσών, του Morgan και του Rockfeller.

Έχει αναλυθεί επαρκώς, ο ρόλος τους στο σύστημα.

Έχει επίσης επαρκώς παρατεθεί, σε τι συνίσταται η συνεισφορά τους στο τοπίο ζούγκλας στο οποίο σήμερα έχουμε φτάσει, κράτη και εταιρείες και σύντομα δυστυχώς, κοινωνίες και έθνη ολόκληρα.

Η Τράπεζα αυτή, η JPMorgan Chase, όπως διέρρευσε σήμερα (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601109&sid=a96UdT6uCOcA&refer=home) από "ανθρώπους που γνωρίζουν", πέτυχε κέρδη στις αγορές παραγώγων $5 δις το έτος που οι άλλοι βούλιαζαν, το 2008. Φυσικά τα στοιχεία "δεν ανακοινωνονται".

Σε ένα έτος, σημειωτέοντ, που τόσα ήταν και τα συνολικά κέρδη τους, $5,6 δις...

Μαγκιά τους, θα πει κάποιος, αυτό δεν στοχεύουν;

Ο σκοπός τους αγιάζει τα μέσα τους.

Η τράπεζα αυτή η οποία είναι εμπλεκόμενη σε ένα ξεφόρτωμα $138 δις τοξικών (της; ) δανείων στην καταρρεύσασα Lehman, συνεπικουρούμενη από την FED της Νέας Υόρκης το περασμένο φθινόπωρο - εις την οποία FED N.Y. επικεφαλής δε, ήταν το τέκνο της Timothy Geitner, σημερινός υπουργός Οικονομικών...

Θυμίζω

"Τον Πρόεδρο επί 5ετία της FED της Νέας Υόρκης. Ο πατέρας του και ο παππούς του μεγαλοστελέχη της Ford. O ίδιος μεταξύ άλλων δούλεψε για 3 χρόνια στην εταιρεία του Χένρι Κίσινγκερ (του γνωστού...). Η εταιρεία του Κίσiιγκερ παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες σε καμιά 25αριά επιχειρήσεις. Μεταξύ αυτών η AIG, η Lehman Brothers, JP Morgan, κλπ κλπ. Με ιδιαίτερη συμμετοχή στην εταιρεία του Rockefeller την Council of the Americas (http://en.wikipedia.org/wiki/Council_of_the_Americas). Μαζί με την Ford (φυσικά) και όλην την αφρόκρεμα. Mέλος επίσης ο νεαρός, του G30 (http://en.wikipedia.org/wiki/Group_of_Thirty), ενός επίσης αραβουργήματος του Rockfeller Group.
Ο Δημοκρατικός Geithner μαζί με τον Ρεπουμπλικάνο Paulson και τον "ανεξάρτητο" Bernanke ενορχήστρωσαν όλες τις συγχωνεύσεις, τις σωτηρίες ("bailouts") και τους "καταποντισμούς" των Bear Sterns, AIG, Lehman Brothers κλπ πίσω από τις κουρτίνες όπως μας λένε το Time (http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,1844554,00.html) και οι New York Times (http://www.nytimes.com/2008/11/25/business/25sorkin.html?_r=1&partner=permalink&exprod=permalink%7D)." (Επίκουρος 6.12.2008 (http://epicurus2day.blogspot.com/2008/09/mail-blog-epicurusfreemail.html))

Η τράπεζα αυτή η οποία έχει θέση στην αγορά παραγώγων $87 τρις (ναι, τρισεκατομύρια δολάρια) σύμφωνα με την έκθεση του - κατά τ' άλλα - "εγγυητή" του τραπεζικού συστήματος O.C.C (Comptroller of the Currency) για το 3ο τέταρτο του 2008, δηλαδή μια θέση που ισοδυναμεί με το ήμισυ του συνολικού αριθμού ανοιχτών συμβολαίων (τα οποία είναι $175 τρις) - όπου η 2η είναι η δοκιμαζόμενη (επιεικώς) Bank of America ($38 τρις)...και πιο πίσω η παραπαίουσα Citi ($35 τρις).

Όλοι οι άλλοι στο πλην, και αυτή εμφανίζει κέρδη. Ένας - ένας οι ανταγωνιστές στο καναβάτσο, αυτή μπροστά.

Το παιχνίδι αυτό είναι το πιο επικίνδυνο της ιστορίας και θα οδηγήσει σε υπερσυγκέντρωση αν λήξει "ομαλά".

Οι συναλλαγές αυτές των τρις δολαρίων διενεργούνται Over The Counter (OTC) ως επί το πλείστον, δηλαδή σε μη θεσμοθετημένες αγορές, "εξωχρηματιστηριακά". Παίζουν μπαρμπούτι κανονικά, χωρίς νόμους και κανόνες, κλωτσόντας την υδρόγειο σαν τόπι.

Στην εποχή της υποκρισίας, της ατέλειωτης φαυλότητας και λαμογιάς που ζούμε, με τα ζώωδη ένστικτα να επικυριαρχούν ατομικά και συνολικά, όπου γης, κανείς από τους εμπνευσμένους ηγέτες που τα μυαλά τους όλα χωράνε σε ένα φιαλίδιο, δεν αντιλαμβάνεται τέτοιας έκτασης κινδύνους, μεθοδεύσεις, χειραγώγηση. Από την άλλη, αυτοί των οποίων οι τσέπες έχουν ξεχειλώσει για να χωρέσουν οι τενεκέδες με τα λάδια και που μπουκωμένοι από τον χαρτοπόλεμο του χάρτινου αυτού συστήματος, βγάζουν τον σκασμό ή συνειδητά παραπλανούν, δεν έχουν φυσικά κανένα λόγο να "πάνε κόντρα".

Δείτε τον πίνακα που ορίζει τι είναι φούσκα ΚΑΙ μονοπώλιο, by the book, λες και είναι φτιαγμένο για αντιπαράδειγμα σε πανεπιστημιακό σύγγραμα:

http://3.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/Sa2wJczuRlI/AAAAAAAAAmw/sI12tcQrqhY/s320/dericatives_Q3_OCC.png

Και βγαίνει σήμερα, όπως σχεδόν κάθε μέρα, η οπερέτα του Broadway, το Best Seller, τα φαντάσματα της Οικονομικής Όπερας, το δίδυμο της σωτηρίας (διδυμάκι forecast) Βernanke - Geitner και κατακεραυνώνουν την AIG (http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601068&sid=aHx9vZa0IJAo&refer=home) η οποία λέει λειτουργούσε σαν hedge fund, εκμεταλλευόμενη "κενά της νομοθεσίας" και κατακορόϊδεψε το κατά τα λοιπά, έντιμο και ηθικοκεντρικό αυτο καρναβάλι, που λέγονται "αρχές", "εποπτικοί οργανισμοί" και τα τοιαύτα, τους κατά τα άλλα έξυπνους αλλά τόσο άχρηστους αυτούς αρλεκίνους.

Όταν την ίδια στιγμή αποκρύπτεται (έτσι όπως αποκρύπτεται) πχ ότι μία Τράπεζα κρατά στα χέρια της μια βόμβα ίση με το διπλάσιο του παγκόσμιου ΑΕΠ σε αγορά χωρίς κανόνες, χωρίς έλεγχο. Και από πίσω αυτοί που σκάνε - δεν σκάνε, πάνε - δεν πάνε, φορτωμένοι με κάτι "κοτρώνες" αέρα κάποιων τρις $. Σε αυτό το χωνί, χωράει ο πάσα εις οσφυοκάμπτης (ο Μπλαιρ (http://us.ft.com/ftgateway/superpage.ft?news_id=fto010920081815041364) είναι ήδη από πέρυσι στέλεχος, λχ)

Πόση άλλη κοροϊδία;

Θλάσεις στους πνεύμονες και ξεχαρβαλωμένες τρόμπες βουνό, από το φούσκωμα τόσων δεκαετιών, από τις παραβλέψεις και τις αβάντες και τώρα θαρρούν πως θα ταϊζουνε σανό από τα ράντσα τους τον κόσμο που έφεραν ως εδώ.

"Μας κορόϊδεψαν".

Πόσο αποτυχημένος πρέπει να είσαι, (failure που λένε και οι Αμερικάνοι), για να λες με κορόϊδεψαν για να δικαιωθείς. Και να φουσκώνεις (σε αυτό είσαι καλός) από αθωότητα...

Η έκθεση, καταχωνιασμένη όπως όλα τα στοιχεία που κάποιος ψάχνει και μπορεί να τον οδηγήσουν σε εποικοδομητικές κρίσεις είναι εδώ (http://www.occ.treas.gov/ftp/release/2008-152a.pdf).

Μπορείτε αν θέλετε να πάτε ευθεία και να την ψάξετε μόνοι σας από το site του OCC.
Κάθε χρόνος κάτω από 15' είναι ρεκόρ και παρακαλώ να με ενημερώνετε...

Από εκεί "τραβάμε" και το επόμενο διάγραμμα με τα στοιχεία περί της "τοποθέτησης" σε συμβόλαια χρυσού των εμπορικών τραπεζών.

http://2.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/Sa2wJh1AnCI/AAAAAAAAAm4/RcN5lIxtX0w/s320/gold_derivatives_OCC_Q3.png

Κοιτάξτε έκρηξη εσχάτως.

Μην απορήσει ουδείς αν του χρόνου το μέταλλο θα βρίσκεται στα 2 ή 3.000$.

Θα πρόκειται για "ασφαλή παράδεισο" κλπ ζαρζαβατικά που συνοδεύουν τις τραπεζόφερτες χρηματιστηριακές χειραγωγήσεις. Μια φούσκα ακόμη στα τραπεζικά derivatives desks. Το ίδιο το μέταλλο που τόσα χρόνια υπέφερε από την υποτιμητική κερδοσκοπία και από άλλες σαθρές μεθοδεύσεις όπως παλαιότερα έχει τονισθεί (βλ. GATA (http://www.gata.org/) για περισσότερα) τώρα σε ρόλο El Salvador.

Και κάτι τελευταίο από την έκθεση. Το ξεφούσκωμα που χρειάζεται για να επανέλθει η υγεία, δεν αρκείται σε σόδες, γνωστό πλέον αυτό.

Κοιτάξτε όμως που είμαστε και πόσο δρόμο έχουμε ακόμα να καλύψουμε για μια ΕΠΑΡΚΗ απομόχλευση (deleveraging). Κοιτάξτε, να το πω απλά, πόσο ακόμα αέρας πρέπει να βγει από το μπαλόνι για να πάμε μόλις λίγα χρόνια πίσω το ρολόϊ. Ακόμα είναι σαν να μη συνέβη τίποτα.

Το συμπέρασμα απλό: αφήστε τους να σκάσουν, αλλιως σε 1, 2 , ή 3 χρόνια, θα σκάσει το σύμπαν.

(ήδη ετοιμάζεται και τρίτο πακέτο "βοηθείας", $750 δις, ένα κάθε δίμηνο...)

Σύντομα από το νέο site.

http://4.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/Sa27yTsf8YI/AAAAAAAAAnA/xRSALqQEEEk/s320/DELEVERAGING.png

http://epicurus2day.blogspot.com/2009/03/muppet-show.html

JPMorgan: Οι ελληνικές τράπεζες ίσως χρειαστούν επιπλέον κεφάλαια 4 δισ. ευρώ
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες ίσως αντλήσουν κεφάλαια 40 δισ. ευρώ, λόγω των μη εξυπηρετούμενων δανείων στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη.

Νέα έκθεση με θέμα τα προβλήματα στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη δημοσιεύθηκε σήμερα από τη JPMorgan Chase & Co. Η αναλυτές της έκθεσης εκτιμούν ότι, οι ευρωπαϊκές τράπεζες ίσως χρειαστεί να αντλήσουν επιπλέον κεφάλια ύψους έως 40 δισ. ευρώ (50 δισ. δολάρια) μέχρι το 2010, λόγω των μη εξυπηρετούμενων δανείων στην κεντρική και την ανατολική Ευρώπη.

Σύμφωνα με την έκθεση οι αυστριακές τράπεζες ίσως χρειαστούν 5 δισ. ευρώ, οι σκανδιναβικές τράπεζες 8 δισ. ευρώ και οι ελληνικές 4 δισ. ευρώ. Σημειώνεται, πως τα κεφάλαια αυτά θα προστεθούν στα 270 δισ. ευρώ των διαγραφών.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_05/03/2009_269905

Eurobank: -20% τα κέρδη (652 εκατ.)

Μειωμένα κέρδη κατά 20% στα 652 εκατ. ευρώ ανακοίνωσε χθες η Eurobank. Η κάμψη της κερδοφορίας της οφείλεται στον διπλασιασμό των προβλέψεων για επισφαλή δάνεια στα 868 εκατ. ευρώ.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=94273652
Την ίδια ώρα που πολλές τράπεζες καταγράφουν κέρδη (έστω και μειωμένα σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν), οι κυβερνήσεις τους δίνουν "πακέτα σωτηρίας".
Παράλληλα, για κάποιο "περίεργο" λόγο,ούτε "κιχ" δε βγάζουν σχετικά με το ενδεχόμενο έστω να δώσουν "πακέτο σωτηρίας" για τα ασφαλιστικά ταμεία που καταρρέουν, αφήνοντας ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ. Η "πλάκα" της υπόθεσης μάλιστα είναι ότι, στην Ελλάδα τουλάχιστον, το κράτος όχι απλά δε δίνει "πακέτο σωτηρίας", αλλά δε δίνει ούτε καν...τις νόμιμες εισφορές που οι ίδιοι οι νόμοι τους προβλέπουν. Όσο για τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες και τους λοιπούς εργοδότες, αυτοί και αν χρωστούν, αλλά παρόλα αυτά το κράτος "σφυρίζει αδιάφορα". ΕΜΕΙΣ?
Αυτό είναι το μέλλον που μας ετοιμάζουν, και ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΤΟΥΜΕ.

Κατάρρευση Ταμείου χωρίς αντιδράσεις

Η κατάρρευση του Ταμείου της Γενικής Τράπεζας έχει μια ιδιαίτερη σημειολογία. Οχι μόνο διότι για πρώτη φορά ένας γαλλικός κολοσσός αρνείται συμβατικές ασφαλιστικές υποχρεώσεις, αλλά διότι δεν φαίνεται να αντιδρά και το προσωπικό της Τράπεζας μπροστά στην εξάντληση των αποθεματικών του Ταμείου Αλληλοβοήθειας.

Είναι η πρώτη φορά που για ένα τόσο σπουδαίο ζήτημα, όπως η κατάρρευση των εφάπαξ και της επικούρησης δεν υπάρχει ούτε μια στάση εργασίας. Οι αιτίες γι’ αυτό πρέπει να αναζητηθούν στην αλλαγή της ασφαλιστικής σύνθεσης των τραπεζικών ιδρυμάτων και δη της Γενικής στην οποία οι νεοπροσλαμβανόμενοι ασφαλίζονται πλέον στο ΙΚΑ και δεν έχουν πρακτικό ενδιαφέρον γι’ αυτήν την υπόθεση. Ο βασικός λόγος είναι η φοβερή παρακμή -παγκόσμια- του λαικού κινήματος, κάτι που βέβαια αποτελεί μια μεγάλη νίκη για την άρχουσα τάξη, που μπορεί να κάνει ότι κάνει χωρίς οργανωμένη και σοβαρή αντίσταση από τα θύματα των πολιτικών της.
Μέρος βέβαια της παρακμής αυτής αντικατοπτρίζεται και όντως και σε αυτό που λέει ο συγγραφέας του άρθρου στο ότι δηλαδή οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, που είναι σε άλλο ταμείο, δε δείχνουν την απαιτούμενη αλληλεγγύη προς τους υπόλοιπους εργαζόμενους.
Αυτό είναι δείγμα του πόσο πίσω είναι η εργατική τάξη αυτή τη στιγμή, με το "διαίρει και βασίλευε" να είναι η κυρίαρχη λογική. Ειδικά όμως σε μια συγκυρία σα τη σημερινή, απαιτείται πλήρης ανατροπή τέτοιων πολιτικών λογικών, αν οι λαοι θέλουν να δουν "άσπρη μέρα" απέναντι στην επίθεση που δέχονται από την άρχουσα τάξη. Εκτός και αν κάποιοι ακόμα πιστεύουν ότι "μόνο ένα μικρό ταμείο ήταν" ή κάτι τέτοιο

Ταυτοχρόνως, η εκδήλωση του ασφαλιστικού προβλήματος συμπίπτει με την έκρηξη των προβλημάτων σε πολλούς συνταξιοδοτικούς φορείς οι οποίοι όχι μόνο προσμετρούν μεγάλης έκτασης χρηματιστηριακές απώλειες, αλλά αναγκάζονται, εν μέσω κρίσης, να πωλούν κινητές αξίες.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_2_05/03/2009_306222
Στεγνώνουν από χρήμα τα Ταμεία

Στο κόκκινο πέντε ασφαλιστικοί φορείς
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Ηλίας Π. Γεωργάκης elgeo@dolnet.gr
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

Σήμα κινδύνου για τη βιωσιμότητα μεγάλων ασφαλιστικών ταμείων- μετά την κατάρρευση του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Προσωπικού της Γενικής Τράπεζας- εκπέμπουν τα εργατικά συνδικάτα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, πέντε Ταμεία έχουν ξεμείνει από κεφάλαια για να πληρώσουν τις συντάξεις στους ασφαλισμένους ή για να προσφέρουν υπηρεσίες υγείας. Πρόκειται για το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων, τον Οργανισμό Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου, τον Οργανισμό Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών, το Ταμείο Αλληλοβοήθειας της Γενικής Τράπεζας και τον κλάδο υγείας του ΙΚΑ.

Ο πρόεδρος της ΠΟΠΟΚΠ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής) κ. Γιώργος Κουτρουμάνης σε δηλώσεις του επισημαίνει ότι στο κόκκινο βρίσκονται οι κλάδοι υγείας του ΙΚΑ, του ΟΓΑ και του ΟΠΑΔ (Οργανισμός Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου), τα Ταμεία ΔΕΚΟ- Τραπεζών, το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (καταβάλλει το εφάπαξ, και 15.300 συνταξιούχοι του Δημοσίου επί 18 μήνες αναμένουν την καταβολή του), καθώς και ο Οργανισμός Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ).

Είναι χαρακτηριστικό πως το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων χρειάζεται 650 εκατομμύρια ευρώ, ο Οργανισμός Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών αναμένεται να πάρει έκτακτη επιδότηση 600 εκατομμύρια, ενώ ο ΟΠΑΔ (περίθαλψη Δημοσίου) Επιδείνωση στην πενταετία
αναζητεί 1,2 δισ. ευρώ. Επιδείνωση στην πενταετία
Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι τα οικονομικά των ασφαλιστικών ταμείων λόγω της υποχρηματοδότησης και της αδυναμίας ελέγχου των δαπανών παρουσιάζουν μεγάλη επιδείνωση την τελευταία πενταετία με αύξηση στα ελλείμματα έως 1.614% (ΟΑΕΕ), στην εισφοροδιαφυγή κατά 180% (στα 7 δισ. ευρώ από 2,5 δισ. ευρώ), στις οφειλές του Δημοσίου κατά 307% (στα 11 δισ. ευρώ από 2,7 δισ. ευρώ), στην ετήσια φαρμακευτική δαπάνη κατά 120% (στα 3,85 δισ. ευρώ από 1,75 δισ. ευρώ). Η περιουσία των Ταμείων εμφανίζει μέση ετήσια αύξηση μόλις 1,1% ενώ έχουν χαθεί τουλάχιστον 4,5- 6 δισ. ευρώ στο Χρηματιστήριο.

«Η Ελλάδα δεν είναι μπανανία»

Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων και των συνταξιούχων του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Προσωπικού της Γενικής Τράπεζας (το οποίο αδυνατεί να καταβάλει επικουρικές συντάξεις και εφάπαξ) σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν χτες άσκησαν σκληρή κριτική στην κυβέρνηση, τονίζοντας ότι «η Ελλάδα δεν είναι μπανανία και ο νόμος δεν είναι δυνατόν να εφαρμόζεται κατά περίπτωση». Ζήτησαν την προσωπική παρέμβαση του Πρωθυπουργού και προειδοποίησαν με δυναμικές κινητοποιήσεις. Οι ασφαλισμένοι στο Ταμείο της Γενικής ζητούν την ένταξή τους στον ενιαίο ασφαλιστικό φορέα των τραπεζοϋπαλλήλων. Ωστόσο συνδικαλιστές κάνουν λόγο για προσωρινή λύση, υποστηρίζοντας ότι το ΕΤΑΚ (Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων) είναι θνησιγενές μόρφωμα που θα οδηγήσει όλους τους τραπεζοϋπαλλήλους στο επικουρικό του ΙΚΑ, το οποίο όμως, σύμφωνα με τον πρόεδρο των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία, θα παρουσιάσει επίσης έλλειμμα από το 2010 και μετά. Σημειώνεται ότι το Ταμείο Αλληλοβοήθειας είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και δεν συμμετέχει το κράτος. Την κύρια σύνταξη τη χορηγεί το ΙΚΑ. Όσοι είναι ασφαλισμένοι από το 2005 και μετά, έχουν ασφαλιστεί εξ ολόκληρου στο ΙΚΑ.

Έλλειμμα 4,6 δισ. ευρώ στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ

Τεράστια είναι και τα προβλήματα στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, τον μεγαλύτερο ασφαλιστικό φορέα της χώρας. Εδώ η ασυνέπεια της κυβέρνησης έχει να κάνει με την ελλιπή χρηματοδότηση των κλάδων υγείας και σύνταξης, τη μη εφαρμογή των νόμων για τις ενοποιήσεις Ταμείων, την εισφοροδιαφυγή, την αξιοποίηση κινητής και ακίνητης περιουσίας, την αναγκαία στελέχωση κ.ά. Τα οργανικά ελλείμματα του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ αυξάνονται επικίνδυνα. Το 2007 το έλλειμμα ήταν 2,4 δισ. ευρώ και το 2009 σκαρφάλωσε στα 2,6 δισ. ευρω. Για το 2009 προβλέπεται- σύμφωνα με τα στοιχεία του προϋπολογισμού του ΙΚΑΕΤΑΜ- έλλειμμα 3,2 δισ. ευρώ, και αν προσθέσουμε και το οργανικό έλλειμμα 1,4 δισ. ευρώ των συγχωνευθέντων Ταμείων, το οργανικό έλλειμμα ανέρχεται στο επικίνδυνο ποσό των 4,6 δισ. ευρώ που καλείται να καλύψει ο κρατικός προϋπολογισμός.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4505403

http://newsimg.bbc.co.uk/media/images/45537000/gif/_45537823_bank_05percent_226.gif

UK interest rates lowered to 0.5%

The Bank of England has cut interest rates to 0.5% - a fresh all-time low - and says it will now boost the money supply to help revive the economy.

Interest rates have now been reduced six times since October, and the latest cut from February's 1% was expected. Πάρε κόσμε

The Bank said it would expand the amount of money in the system by £75bn - a policy called quantitative easing - in an attempt to boost bank lending

http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7925620.stm

http://img5.imageshack.us/img5/1170/45537930ecbrates2gr466.gif

The European Central Bank (ECB) has cut its key interest rate to 1.5% from 2.0%, the lowest since it started setting euro rates in January 1999.

It followed a cut in UK rates by the Bank of England. US and Japanese rates are, in effect, already at zero.

http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7925641.stm

Japan clears cash hand-out bill
Japan wants people to get spending again

Japan's parliament has passed legislation to give a cash hand-out to every resident in attempt to boost the recession-hit economy.

Most people will get at least 12,000 yen ($121; £86) under the $20bn plan.

But there are fears many Japanese, who have a strong tradition of saving, will hang on to the cash and not spend it.

The cash hand-out forms the centrepiece of a stimulus package to revive Japan's economy, which is in a far sharper recession than the US or Europe.

http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7922815.stm

Όταν (και αν)...

... κάποτε περάσει αυτή η κρίση, οι καταναλωτές θα τη θυμούνται σαν μια εκτεταμένη διεθνή συνωμοσία για μια αναδιανομή του εισοδήματος ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία. Με βαριά φορολογία, οι κυβερνήσεις υπεξαιρούν μεγάλα τμήματα από τους μισθούς, τις αποταμιεύσεις και τις συντάξεις των εργαζομένων για να χρηματοδοτήσουν τους τραπεζίτες και τους επιχειρηματίες.

Η μάχη...

... που δίνει ο Ομπάμα για τη σωτηρία του συστήματος κρίνεται σήμερα στο μέτωπο της ψυχολογίας των μαζών. Και αυτές οι μάζες που ξεγελάστηκαν και με δανεικά έγιναν η κινητήρια δύναμη της υπερκατανάλωσης που εξέθρεψε τους κερδοσκόπους, σήμερα πια δεν δείχνουν καμιά εμπιστοσύνη ούτε στην οικονομία ούτε στα σχέδια για τη σωτηρία της. Οι επιχειρήσεις κάνουν απεγνωσμένα προσφορές, αλλά οι καταναλωτές που πλούτισαν τους επιχειρηματίες με τα χρέη τους δεν τις εμπιστεύονται πια. Την ευφορία διαδέχθηκε η Η περίπτωση...
δυσπιστία. Αυτή τη δυσπιστία θα μπορούσαμε να την πούμε ιαπωνικό σύνδρομο. Η περίπτωση...
... της Ιαπωνίας δείχνει πώς η δυσπιστία μπορεί να υπονομεύσει μια καταναλωτική κοινωνία και να την οδηγήσει στην καταστροφή. Η οικονομική δυσπραγία στην οποία βυθίστηκε η χώρα την προηγούμενη δεκαετία ακρωτηρίασε τους μισθούς, μετατρέποντας σε τσιγκούνηδες τους άλλοτε σπάταλους καταναλωτές. Σήμερα, όπως γράφουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης», ακόμη και εύπορα ιαπωνικά νοικοκυριά χρησιμοποιούν το μεταχειρισμένο νερό της μπανιέρας τους για να πλένουν τα ρούχα τους. Οι πωλήσεις του ουίσκι, που ήταν το αγαπημένο ποτό των εύπορων στο Τόκιο στα χρόνια των παχιών αγελάδων, έχουν μειωθεί στο ένα πέμπτο. Κι έχει χαθεί κάθε ενδιαφέρον για τα αυτοκίνητα. Οι πωλήσεις τους είναι σήμερα οι μισές από ό,τι ήταν το 1990. Χωρίς ζήτηση, η οικονομία δεν μπορεί να στηριχθεί στην εγχώρια κατανάλωση και βρίσκεται σήμερα σε ελεύθερη πτώση. Οι Ιάπωνες δεν έγιναν τσιγκούνηδες χωρίς λόγο. Για να γίνουν ανταγωνιστικές, οι ιαπωνικές επιχειρήσεις έκαναν απολύσεις κι έκοψαν μισθούς, αντικαθιστώντας τους μόνιμους με προσωρινούς εργαζομένους, που σήμερα αποτελούν το ένα τρίτο του εργατικού δυναμικού. Οι νεώτεροι ένιωσαν την πίεση περισσότερο. Το 48% των εργαζομένων κάτω των 24 ετών είναι σήμερα προσωρινοί. Αυτοί οι εργαζόμενοι σφίγγουν το ζωνάρι. Δεν τους ενδιαφέρουν τα αυτοκίνητα. Έρευνα έδειξε πως μόνο 25% των εικοσάρηδων θέλουν σήμερα να αποκτήσουν αυτοκίνητο (έναντι 48% το 2000). Οι μισθοί και οι τιμές των προϊόντων βυθίζονται. Και μαζί τους και τα σχέδια για τη διάσωση της οικονομίας: οι καταναλωτές δεν αγοράζουν τίποτα, επειδή περιμένουν να το βρουν αύριο φθηνότερο.

Η ψυχολογία...

... των μαζών αποκαλύπτει μια από τις βασικές αντιφάσεις του συστήματος. «Όσο οι επιχειρήσεις (ιδιωτικές και κρατικές) κάνουν απολύσεις και περικοπές μισθών» γράφει στο περιοδικό «Μπούλετ» ο Λίο Πάνιτς, καθηγητής της Συγκριτικής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Γιορκ, «τόσο υπονομεύουν τη συνολική ζήτηση στην οικονομία». Πώς να πιστέψει κάποιος σε ένα σύστημα που κλείνει μέσα του το σπέρμα της καταστροφής του;

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4505155&ct=2
Κάτω από το $1 η μετοχή της Citigroup

Κάτω από το $1 βρέθηκε η μετοχή της Citigroup για πρώτη φορά στην ιστορία της εν μέσω ραγδαίων ρευστοποιήσεων.

Η μετοχή του πάλαι ποτέ τραπεζικού κολοσσού βρέθηκε να διολισθαίνει έως τα 97 cents με "βουτιά" άνω του 13%. Η μετοχή της Citi είχε καταγράψει το ιστορικό υψηλό των 57 δολ. στις 18 Δεκεμβρίου του 2006.

Η Citigroup έχει ανακοινώσει ζημιές άνω των 37,5 δισ. δολ. στα τελευταία πέντε τρίμηνα και η αμερικανική κυβέρνηση έχει ήδη διοχετεύσει στην εταιρεία 45 δισ. δολ. καθώς και κυβερνητικές εγγυήσεις για πάγια της τράπεζας.

Σημειώνεται ότι το NYSE Euronext έχει αναστείλει έως τις 30 Ιουνίου τον κανονισμό διαγραφής των τίτλων που διαπραγματεύονται κάτω από το $1, προκειμένου να αποφύγει μαζικές διαγραφές μετά την υποχώρηση του Standard & Poor’s 500 σε χαμηλά 12 ετών.

http://www.capital.gr/News.asp?id=689807

Σε προπολεμικά επίπεδα οι μερισματικές αποδόσεις
http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=202932

Το Δημόσιο δανείστηκε 7,5 δισ. με κόστος ρεκόρ
Στο 6,13% το επιτόκιο του 10ετούς ομολόγου - Διπλάσιο του γερμανικού
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_05/03/2009_306238

Γαλλία: 1 στους 5 πολίτες κάτω των 25 ετών είναι άνεργος Ελλάδα: Αυτά τα ποσοστά, ή και χειρότερα, αποτελούν πραγματικότητα εδώ και χρόνια...
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_05/03/2009_269985

Καλπάζει με 8,2% η ανεργία στη Γαλλία Ελλάδα: Αυτά τα ποσοστά, ή και χειρότερα, αποτελούν πραγματικότητα εδώ και χρόνια...

697.000 Αμερικανοί έχασαν τη δουλειά τους τον Φεβρουάριο
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=21669364

Στην Αμερική η κατάσταση είναι δραματική παρά τις προσπάθειες του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα. Στη Λουϊζιάνα, με την ανεργία στα ύψη, χιλιάδες οικογένειες ζουν με 176 δολάρια το μήνα. Αυτό είναι το ποσό που παίρνουν σε κουπόνια σίτισης οι άποροι και άνεργοι.

Και δεν είναι λίγοι αυτοί που σιτίζονται με κουπόνια. Ξεπερνούν τα 31 εκατομμύρια, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία.

Στο Νάσβιλ, του Τενεσί ,το να βρεις δουλειά είναι σχεδόν αδύνατο. Ουρές δημιουργούνται στα γραφεία ευρέσεως εργασίας, όπου οι αιτήσεις είναι χιλιάδες.

Η κυβέρνηση Ομπάμα δίνει συνεχώς πακέτα βοήθειας στις προβληματικές εταιρίες, όπως ο ασφαλιστικός κολοσσός AIG, αλλά δουλειές δεν δημιουργούνται.

http://www.euro2day.gr/news/highlights/121/articles/470299/Article.aspx

Πάνω από 8 εκ. Αμερικανοί χρωστούν περισσότερα από την αξία των ακινήτων τους
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_04/03/2009_269739

Η Ουκρανία χρεωκόπησε
Το ΔΝΤ αρνήθηκε να εκταμιεύσει τη δεύτερη δόση δανείου προς το Κίεβο. Γιουστσένκο, Τιμοσένκο και υπουργοί μειώνουν τους μισθούς τους στο μισό έως το τέλος του έτους
Ο πιο αδύναμος κρίκος της Ανατολικής Ευρώπης είναι έτοιμος να σπάσει. «Από τεχνικής απόψεως η Ουκρανία έχει ήδη χρεοκοπήσει», εκμυστηρεύτηκαν στον «Ιντιπέντεντ» στελέχη διεθνών οικονομικών οργανισμών - αν και δημοσίως ουδείς τολμά να προφέρει τη λέξη default (παύση πληρωμών).

Πολλοί πιστεύουν πως μια νέα κόντρα με τους Ρώσους θα δώσει το σήμα της διάλυσης, μετατρέποντας σε κοινωνικό ξεσηκωμό τις σποραδικές διαδηλώσεις, που ξεφυτρώνουν εδώ και μερικές εβδομάδες στο Κίεβο και σε άλλες πόλεις. Σε αντίθεση με την Πορτοκαλί Επανάσταση του 2004, τώρα όλοι οι πολιτικοί είναι απαξιωμένοι και το αγαπημένο σύνθημα των νέων είναι «Ολοι έξω!».
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&tag=8400&pubid=2568791

«Κανόνι» βάρεσε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων Η πρώτη, αλλά όχι η τελευταία...
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=36506484

Η πρώτη πτώχευση για εταιρεία real estate Η πρώτη, αλλά όχι η τελευταία...
http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=202925

Ευρωπαϊκή G.Μ.: Δώστε χρήμα ή απολύουμε 55.000 Αυτά συμβαίνουν ότι μια χούφτα άνθρωποι έχουν εξουσία "ζωής και θανάτου" πάνω στους πολλούς.
Θα πρέπει να το σκεφτούν πολύ καλά οι εργάτες αν θέλουν να συνεχιστεί αυτό το μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας, με τους λίγους να αλωνίζουν εις βάρος των πολλών, ή αν θα πρέπει να ανατραπεί αυτή η κατάσταη, ώστε να έχουν οι πολλοί την εξουσία, με αμεσοδημομρατικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=13786228

........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 73 λεπτά και 10 δευτερόλεπτα αργότερα ........

Για το τέλος, δείτε και αυτό:
http://epicurus2day.blogspot.com/2009/03/blog-post.html

Και αφού το δείτε, δείτε και αυτό το βιντεάκι, "για να γελάσουμε και λίγο":
http://sootandashes.blogspot.com/2009/03/jon-stewart-destroys-cnbc.html

ciaoant1

06-03-09, 20:57

http://1.bp.blogspot.com/_wFWqWIH-WFU/SbBMV9XfPcI/AAAAAAAAJUA/xAphiwctMPE/s200/1893_Edvard_Munch_The_Scream-WR400.jpg
Dow Jones:
http://4.bp.blogspot.com/_wFWqWIH-WFU/SbBPvW9IY7I/AAAAAAAAJUI/GTLRnheVMCM/s400/z.png

We said the banks would fail, and the FDIC would be depleted. And so it has come to pass.
The American financial system is just one big joke. You've got the FDIC backing $5 trillion in deposits with a fund of $19 billion.

Who are they trying to kid?

Do they really think we're that stupid? Όχι βέβαια, εξ ου και οι διάφοροι ιδεολογικοί μηχανισμοί που δημιούργησαν για να μας "αποβλακώσουν"

The FDIC doesn't guarantee your deposits.

The FDIC wasn't out monitoring the health of the thrifts.

The FDIC didn't close down the banks that were at risk of failing.

Nope, the whole system was just one big joke.

And now the Ponzi Scheme joke is on us.

Bill Seeks to Let FDIC Borrow up to $500 Billion

WASHINGTON -- Senate Banking Committee Chairman Christopher Dodd is moving to allow the Federal Deposit Insurance Corp. to temporarily borrow as much as $500 billion from the Treasury Department.

http://online.wsj.com/article/SB123630125365247061.html

http://sootandashes.blogspot.com/

http://1.bp.blogspot.com/_wFWqWIH-WFU/SbEWdTKQ0PI/AAAAAAAAJUg/tH9ZI3OVCAo/s200/AfricanElephant111.jpg

$700 trillion. Say it with me folks. $700 trillion. Three quarters of a quadrillion. Hey, what's that in the corner of the room?

There are some numbers that are so big that our little monkey brains can't handle them.

This is one of those numbers I'd suggest.

The world is not going back to normal after the magnitude of what they have done.

The $700 trillion elephant
There's a $700 trillion elephant in the room and it's time we found out how much it really weighs on the economy.
Derivative contracts total about three-quarters of a quadrillion dollars in "notional" amounts, according to the Bank for International Settlements. These contracts are tallied in notional values because no one really can say how much they are worth.
But valuing them correctly is exactly what we should be doing because these comprise the viral disease that has infected the financial markets and the economies of the world.
Try as we might to salvage the residential real estate market, it's at best worth $23 trillion in the U.S. We're struggling to save the stock market, but that's valued at less than $15 trillion. And we hope to keep the entire U.S. economy from collapsing, yet gross domestic product stands at $14.2 trillion.
Compare any of these to the derivatives market and you can easily see that we are just closing the windows as a tsunami crashes to shore. The total value of all the stock markets in the world amounts to less than $50 trillion, according to the World Federation of Exchanges.
To be sure, the derivatives market is international. But much of the trouble we're in began with contracts "derived" from the values associated with U.S. residential real estate market. These contracts were engineered based on the various assumptions tied to those values.
Few know what derivatives are worth. I spoke with one derivatives trader who manages billions of dollars and she said she couldn't even value her portfolio because "no one knows anymore who is on the other side of the trade."
Derivatives pricing, simply put, is determined by what someone else is willing to pay for the contract. The value is based on an artificial scenario that "X" will be worth "Y" if "Z" happens. Strip away the fantasy, however, and the reality of the situation is akin to a game of musical chairs -- without any chairs.
So now the music has finally stopped.
That's why stabilizing the housing market will do little to take the sting out of the snapback we are going through on Wall Street. Once people's mortgages were sold off to secondary buyers, and then all sorts of crazy types of derivative securities were devised based on those, and those securities were in turn traded on down the line, there is now little if any relevance to the real estate values on which they were pegged.
We need to identify and determine the real value of derivatives before we give banks and institutions a pass-go with more tax dollars. Otherwise, homeowners will suffer as banks patch up the holes left in their balance sheets by the derivatives gone poof; new credit won't be extended until the raff of the old credit is put behind.
It isn't the housing market devaluation, or the sub-prime mortgage market defaults that have us in real trouble. Those are nice fakes to sway attention away from the place where greed truly flourished -- trading phony instruments to the tune of $700 trillion.
Let's figure how to get out from under that. Then maybe the capital will begin to flow again through the markets. Right now, this elephant isn't just in the room, it's sitting on us.

http://www.marketwatch.com/news/story/The-700-trillion-elephant-room/story.aspx?guid={024DB809-8506-4AA9-83BB-B053FD4E1C11}

http://sootandashes.blogspot.com/

Στάση πληρωμών από πέντε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα
Οι κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης ενδεχομένως να κληθούν να αντιμετωπίσουν ένα νέο χρηματοοικονομικό «πλήγμα», ύψους 10,3 δισ. ευρώ, αφότου πέντε εμπορικές τράπεζες κήρυξαν στάση πληρωμών σε κεφάλαια που είχαν δανεισθεί μέσω δημοπρασιών ενίσχυσης ρευστότητας, όπως ανακοίνωσε χθες η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Σύμφωνα με την ΕΚΤ, οι τράπεζες -συμπεριλαμβανομένης της Lehman Bros Bankhaus, καθώς και θυγατρικών ισλανδικών τραπεζών- είχαν καταθέσει εγγυήσεις για την εξασφάλιση των δανείων και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες είχαν λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να μεγιστοποιήσουν την επιστροφή των κεφαλαίων.

«Αυτές οι εγγυήσεις, που κυρίως αποτελούνταν από χρεόγραφα εξασφαλισμένα με ενεργητικό, είναι μειωμένης ρευστότητας -υπό τις τρέχουσες συνθήκες που επικρατούν στις αγορές- και ορισμένα από αυτά τα χρεόγραφα εξασφαλισμένα με ενεργητικό θα χρειασθεί να αναδιαρθρωθούν, έτσι ώστε να είναι δυνατή η αποτελεσματική ανάκτησή τους», ανακοίνωσε η ΕΚΤ.

http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/03/06/1637497.htm

Δεν δίνει στοιχεία για τους δανειολήπτες της η αμερικανική Fed
Η ομοσπονδιακή κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, Fed, αρνείται να δημοσιοποιήσει στοιχεία για τους παραλήπτες μεγάλων δανείων, συνολικού ποσού 1,9 τρισ. δολαρίων, που προέρχονται από τα κρατικά ταμεία και από εγγυητικά κεφάλαια της ίδιας της Fed, λέγοντας ότι αυτό θα «στιγμάτιζε» τους δανειζόμενους οργανισμούς και εταιρείες. Τους "κακόμοιρους", ας μην τους "στιγματίσουμε" αναφέροντας το πόσα χαρίζει η κυβέρνηση και σε ποιους με τα λεφτά των κρατικών ταμείων, στο κάτω-κάτω "δεν έκαναν και τίποτα κακό", απλά ρήμαξαν και ρημάζουν καθημερινά τους λαούς. Ψιλοπράγματα δηλαδή.

Η υπόθεση αυτή ήρθε στο φως τη δημοσιότητας μετά από αγωγή κατά της Fed από το πρακτορείο Bloomberg, το οποίο επικαλείται τον νόμο περί ελευθερίας της πληροφόρησης.

Η Fed αρκέστηκε στο να επιβεβαιώσει ότι καθημερινές εκθέσεις με τα σχετικά στοιχεία των δανειοληπτών παραδίδονται στο ΔΣ της και σε άλλους επιτελάρχες του κεντρικού πιστωτικού ιδρύματος. Ε εντάξει τότε, "όλα πάνε πρίμα", αφο΄αυτοί τα βρίσκουν μεταξύ τους, ας μην τους ενοχλούμε, στο κάτω-κάτω αυτά που κάνουν τα κάνουν "για το καλό μας". Ή μήπως όχι?

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_05/03/2009_269856

Φόβοι ότι έχει χαθεί ο έλεγχος σε τράπεζες και GM γκρέμισαν Wall και Ευρώπη
Οι διαθέσεις των επενδυτών ήταν ήδη άσχημες, αφού σε Ανατολή και Δύση φοβούνται ότι όλες οι οικονομίες θα υποφέρουν σκληρά από τη βαθιά ύφεση, ενώ απογοητεύτηκαν από τη διάψευση του Πεκίνου για δεύτερο πακέτο μέτρων αναπτυξιακού χαρακτήρα. Παράλληλα, σοκ προκάλεσε η ομολογία από την General Motors στην ετήσια έκθεσή της ότι η επιβίωσή της είναι «ουσιαστικά αμφίβολη». Το ενδεχόμενο προσφυγής της GM στο άρθο 11 του πτωχευτικού Δικαίου των ΗΠΑ άνοιξε τον ασκό του Αιόλου.

Τη χαριστική βολή έδωσε η μελανή προειδοποίηση από τον Moody’s ότι θα υποβαθμίσει τα ratings των κορυφαίων αμερικανικών τραπεζών, της Bank of America, της JP Morgan και της Wells Fargo, που πυροδότησε νέο κύμα πωλήσεων των τραπεζικών μετοχών. Η ανεξέλεγκτη (ακόμη) κρίση στις τράπεζες έχει παραλύσει ξανά τη Wall Street διογκώνοντας τους φόβους που έχει προκαλέσει το πρόγραμμα του Ομπάμα για τη στήριξη του χρεοκοπημένου τραπεζικού συστήματος. Η μετοχή της Citigroup γκρεμίστηκε κάτω από το 1 δολάριο.

Επίσης, το ευρώ και η στερλίνα δοκιμάστηκαν σημειώνοντας σημαντική πτώση έναντι του δολαρίου, στα 1,2483 δολάρια ανά ευρώ και στα 1,4040 δολάρια ανα στερλίνα.

Ούτε η μείωση των βρετανικών επιτοκίων σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα και των ευρωπαϊκών σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα λειαίνει τις οδυνηρές συνέπειες της κρίσης. Η μελανή κατάσταση της οικονομίας έχει «κουρελιάσει» την εμπιστοσύνη. Ηδη η Φρανκφούρτη, το Παρίσι και ολόκληρη η Eυρώπη ταρακουνήθηκαν χθες από τους φόβους. O απολογισμός είναι βαρύς. Oι επενδυτές δύσκολα θα παραμερίσουν τις φοβίες και θα αγνοήσουν τις συνέπειες. Oι συναλλαγές πλέον έχουν εξελιχθεί σε ρουλέτα όπου οι μυριάδες νέες «μαύρες» προειδοποιήσεις για πτώση κερδών και μαζικών απολύσεων προκαλούν σκηνές πανικού.

Η ραγδαία ύφεση των οικονομιών της Ευρωζώνης και της Βρετανίας και η εφιαλτική εικόνα που αναδίδουν οι τομείς της βιομηχανικής δραστηριότητας θορύβησαν τους επενδυτές. Η άκρως ανησυχητική εικόνα των οικονομιών της Ευρωζώνης, που κύλησαν σε συνθήκες μεγάλης ύφεσης εξαιτίας της ραγδαίας συρρίκνωσης των ρυθμών ανάπτυξης, έτρεψε ξανά σε άτακτη φυγή τους επενδυτές.

Η συρρίκνωση αυτή εντείνει τις παρενέργειες και εντείνεται από την εξαιρετικά ευάλωτη κατάσταση του τραπεζικού τομέα. Με την Ευρώπη στην πολλαπλή μέγγενη της κρίσης και του ευρώ, η φυγή των επενδυτών πήρε διαστάσεις. Το τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης και της Βρετανίας θα συνεχίσει να αιμορραγεί παρά τον πακτωλό χρήματος από τις κεντρικές τράπεζες. Οι προοπτικές και για τις τράπεζες της Ευρώπης παραμένουν δυσοίωνες. Φυσικά, ο Τρισέ μείωσε το επιτόκιο του ευρώ κατά μισή ποσοστιαία μονάδα στα επίπεδα του 1,5%, αλλά σύντομα θα το μειώσει κι άλλο.

Η Τράπεζα της Αγγλίας μείωσε το εθνικό επιτόκιο κατά μισή ποσοστιαία μονάδα στο 0,5% (από το 1%), στα χαμηλότερα επίπεδα από τη δημιουργία της το 1694. Επίσης, η τράπεζα ανακοίνωσε ότι εξουσιοδοτήθηκε από το υπουργείο Οικονομικών να αυξήσει την προσφορά χρήματος αγοράζοντας τίτλους συνολικής αξίας 150 δισ. στερλινών εντός των προσεχών τριών μηνών. Αρχικώς θα αγοράσει ομόλογα του βρετανικού Δημοσίου αξίας 75 δισ. στερλινών, που έχουν διάρκεια λήξεως μεταξύ πέντε και 25 ετών. Είναι η πρώτη ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα που εξαναγκάζεται να χρησιμοποιήσει τη μέθοδο αυτή, γνωστή ως quantitative easing.

Αλλά ούτε η μείωση των επιτοκίων στο ναδίρ των 315 χρόνων από την ίδρυση του πιστωτικού ιδρύματος της Βρετανίας ούτε και το quantitative easing έπεισαν το Σίτι. Το ενδεχόμενο συστημικών κινδύνων που απειλούν το τραπεζικό σύστημα της Βρετανίας και η δεινή κατάσταση της οικονομίας επισκιάζουν τα πάντα.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100020_06/03/2009_306403

Opel 'should consider insolvency'
German carmaker Opel should consider entering insolvency, the country's interior minister has said.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7927924.stm

http://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/metafiles/arton1291-d9e30.jpg

Από τις 5 Γενάρη του 2009 περίπου 50 εργαζόμενοι σε εργοστάσιο σοκολάτας στην Αργεντινή έμειναν χωρίς δουλειά όταν οι ιδιοκτήτες του εργοστασίου το εγκατέλειψαν. Ε λοιπόν, το πήραν οι εργάτες.

Σοκολάτες από την αυτοδιαχείριση των εργατών

Στις 5 Γενάρη, όταν οι εργαζόμενοι έφτασαν στη δουλειά τους, βρήκαν ένα σημείωμα στην πόρτα του εργοστασίου που έλεγε: "Σας γνωρίζουμε ότι για λόγους αυστηρά οικονομικούς δεν στάθηκε δυνατόν να καλύψουμε τις πληρωμές σας για τις υπηρεσίες σας, για τον ίδιο λόγο το εργοστάσιο κλείνει. Συνεπώς ζητάμε από τους εργαζόμενους να μην έρχονται πια στο εργοστάσιο μέχρι να ξαναρχίσουμε να το λειτουργούμε" με υπογραφή της προέδρου της εταιρίας.

Με αυτόν τον ξεδιάντροπο τρόπο η εταιρία ανακοίνωσε την απόλυση των εργαζόμενων στους οποίους χρωστούσαν πληρωμές 10 μηνών. Αλλά εκείνη τη μέρα οι εργάτες δεν γύρισαν στα σπίτια τους, έμειναν εκεί φτιάχνοντας μια μόνιμη συνέλευση και κατέλαβαν το εργοστάσιο με σκοπό να το επαναλειτουργήσουν με βάση την αυτοδιαχείριση των εργατών.

Μέχρι σήμερα, υπάρχουν άνθρωποι που επιμένουν να μην εγκαταλείπουν αυτόν τον αγώνα και έρχονται σε επαφή με συλλογικότητες δίνοντας ένα αληθινό μάθημα τόσο την καθεστωτική αριστερά όσο και στον συνδικαλισμό που κοιτάνε από μακριά.

Υπάρχουν πραγματικές δυνατότητες αυτή η προσπάθεια να συμπληρωθεί μαζί με άλλες παρόμοιες εμπειρίες εργατικής αυτοδιαχείρισης και κατηλειμμένα εργοστάσια από τις εργαζόμενες και εργαζόμενους, όπως ακριβώς έγινε με το εργοστάσιο κεραμικών Zanon. Στο συγκεκριμένο εργοστάσιο στην Arrufat τα μηχανήματα είναι άθικτα και το μόνο που χρειάζεται είναι να επανασυνδεθεί το ρεύμα που είχε κόψει η επιχείρηση ηλεκτρισμού αφού οι ιδιοκτήτες δεν το είχαν πληρώσει.

Η είδηση από το A las barricadas (http://www.alasbarricadas.org/noticias/?q=node/9986)

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=999193

Πάνω από 20 εκατ. οι άνεργοι της κρίσης στην Κίνα
Αξιωματούχοι έχουν εκφράσει την ανησυχία τους ότι η αυξανόμενη ανεργία θα μπορούσε να πυροδοτήσει κοινωνικές αναταραχές, απειλώντας τη σταθερότητα την οποία καρπώνεται το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4505652

Η Ελλάδα πρώτη σε εργαζόμενους, φτωχούς
Η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό (13%) εργαζομένων στα όρια της φτώχειας στην Ε.Ε. και από τα υψηλότερα στην παιδική φτώχεια (23%), σύμφωνα με την έκθεση για την κοινωνική προστασία και ενσωμάτωση, που δημοσιοποίησε χθες η Κομισιόν.
Οπως προκύπτει από τα στοιχεία που αφορούν το 2007, το 13% των εργαζόμενων Ελλήνων άνω των 18 ετών ζουν στο όριο της φτώχειας, ενώ στην Ευρώπη των «27» το ποσοστό δεν υπερβαίνει κατά μέσο όρο το 8%. Δεύτεροι φτωχότεροι είναι οι Πολωνοί (10%), ενώ Τσέχοι, Δανοί, Βέλγοι, Ολλανδοί, Φινλανδοί, Ιρλανδοί, Σλοβάκοι, Σλοβένοι και Μαλτέζοι έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά (4%). Η Επιτροπή αποδίδει το φαινόμενο των εργαζόμενων φτωχών στους πολύ χαμηλούς μισθούς, στο μεγάλο αριθμό ανειδίκευτων και στην αναγκαστική «διέξοδο» της μερικής απασχόλησης.

Η παιδική φτώχεια στη χώρα μας (23%) εμφανίζει το πέμπτο υψηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε. (20%) με τις πρώτες θέσεις να κατέχουν η Ιταλία και η Ρουμανία (25%).

Οσο γερνάμε...

φτωχαίνουμε

Επίσης, στο όριο της φτώχειας, ζουν το 28% των Ελλήνων ηλικίας 65-74 ετών και το 35% άνω των 74 ετών, με μέσο όρο για τους άνω των 65 ετών στην Ε.Ε. το 19%. Το ποσοστό κυμαίνεται από 5% στην Τσεχία, 30% στη Λιθουανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, μέχρι 33% σε Εσθονία, Λετονία και 51% στην... Κύπρο).

Ομως ιδιαίτερης σημασίας είναι ότι οι κοινωνικές παροχές εκτός των συντάξεων (επιδόματα ανεργίας, οικογενειακά επιδόματα) στη χώρα μας μειώνουν το ποσοστό φτώχειας μόνο κατά 17% στο σύνολο του πληθυσμού, έναντι 36%(!) του κοινοτικού μέσου όρου και με υψηλότερα ποσοστά (άνω του 50%) των Τσεχίας, Γαλλίας, Ουγγαρίας, Ολλανδίας, Αυστρίας, Σλοβενίας, Σουηδίας, Δανίας, Φινλανδίας.

Στο σύνολο του πληθυσμού, το 20% των Ελλήνων ζουν στο όριο της φτώχειας (δεύτερο υψηλότερο ποσοστό μετά το 21% της Λετονίας, ενώ το ίδιο ποσοστό με την Ελλάδα (20%) έχουν Ιταλία και Ισπανία με μέσο κοινοτικό όρο 16%.Τα χαμηλότερα ποσοστά έχουν Τσεχία και Ολλανδία (10%)

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Κομισιόν, ο μέσος μηνιαίος μισθός μιας τετραμελούς οικογένειας (2 ενήλικες και 2 παιδιά) στην Ελλάδα για να μη βρεθεί στα όρια της φτώχειας πρέπει να φτάνει τα 1.184 ευρώ. Βρισκόμαστε ακόμη πολύ μακριά... *

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=74819764

Ξεχάστε τη σύνταξη Εμείς πάντως λέμε να μην τη ξεχάσουμε, και αντίθετα να βάλουμε αυτούς "στο χρονοντούλαπο της ιστορίας"
Κομισιόν: αύξηση των ορίων ηλικίας και επιμήκυνση του χρόνου εργασίας
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4505517&ct=1

Βγάζουν στο «σφυρί» ακίνητα του ΔημοσίουΣτόχος η εξεύρεση εσόδων 500-600 εκ. ευρώ για τα άδεια ταμεία και η μείωση του υπέρογκου δημοσίου χρέους. Αναζητείται στρατηγικός εταίρος για τη ΔΕΠΑ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8777&pubid=2598821

Η εργασία...

... όταν καταντάει δουλεία, γίνεται καταθλιπτική. Εκατοντάδες χιλιάδες Γερμανοί εργαζόμενοι το έχουν ρίξει στα χάπια για να σιγουρέψουν τη δουλειά τους. Για να μην τη χάσουν, ντοπάρονται με φάρμακα που διώχνουν την κούραση και το στρες και αυξάνουν την απόδοση.

Το ντοπάρισμα...

... των εργαζομένων γίνεται για πρώτη φορά γνωστό σε όλη του την έκταση, ύστερα από έρευνα που έκανε η γερμανική ασφαλιστική εταιρεία DΑΚ (στην οποία είναι ασφαλισμένοι 6,2 εκατομμύρια εργαζόμενοι). Η έρευνα έδειξε πως 2 εκατομμύρια εργαζόμενοι παίρνουν περιστασιακά αντικαταθλιπτικά και ψυχοδιεγερτικά φάρμακα για να αυξήσουν την απόδοσή τους στη δουλειά, ενώ 800.000

εργαζόμενοι τα παίρνουν καθημερινά. «Για μας είναι ένα σήμα κινδύνου που μας δείχνει πως ένα μέρος των εργαζομένων έχει πέσει στην ίδια παγίδα του ντοπαρίσματος που έχουν πέσει και οι αθλητές» λέει ο Χέρμπερτ Ρέμπσερ, πρόεδρος της DΑΚ. Γιατί ο ανταγωνισμός στη ζούγκλα της δουλειάς είναι σκληρός. Οι απολύσεις πολλές. Και σε αυτόν τον ανταγωνισμό κερδίζουν μόνο οι καλύτεροι, όπως λένε οι οργανωτές του. Καιρός και για τους ίδιους τους εργαζόμενους να πουν και αυτοί την άποψη τους επί του θέματος...

Ο άνθρωπος...

... για τον οποίο μιλούσε τις προάλλες η Αμερική, δεν θα μάθουμε ποτέ αν ήταν ο καλύτερος ή ο χειρότερος. Εργαζόμενος στα πολυκαταστήματα Γουόλ- Μαρτ, 58 ετών, αποφάσισε μια μέρα πως δεν άντεχε άλλο. Και αυτοπυρπολήθηκε στο πάρκινγκ της δουλειάς του, μπροστά στα μάτια των περαστικών. Ο γιος του δεν μπορεί να εξηγήσει την αυτοκτονία τού πατέρα του. Όμως, μερικά χρόνια νωρίτερα, μια συγγραφέας είχε δώσει τη δική της εξήγηση. Αφού συμφώνησε με τον εκδότη της, η Μπάρμπαρα Έρενραϊχ ξεκίνησε ένα μακρύ ταξίδι για να περιγράψει την κατάσταση στην αμερικανική αγορά εργασίας. Με 1.300

δολάρια για έκτακτα έξοδα στην τσέπη, άφησε το μεσοαστικό σπίτι της κι άρχισε να ψάχνει δουλειά- μια οποιαδήποτε δουλειά. Στη Φλόριντα βρήκε στέγη και μια θέση σερβιτόρας. Άντεξε έναν μήνα, ώσπου σωριάστηκε στη νυχτερινή βάρδια. Έφυγε για το Πόρτλαντ. Αφού έψαξε πολύ, βρήκε δουλειά σε ένα γηροκομείο κι αργότερα σε μια εταιρεία με καθαρίστριες. Μα πάλι της φάνηκε ασήκωτο το φορτίο και το στρες. Έφυγε για τη Μινεσότα. Κι εκεί ολοκλήρωσε την έρευνά της. Παρά την πολύμηνη περιπλάνησή της, δεν κατόρθωσε να βρει πουθενά μια δουλειά που θα της εξασφάλιζε μια αξιοπρεπή ζωή. Από αυτές τις εμπειρίες της, η Μπάρμπαρα Έρενραϊχ έγραψε το βιβλίο «Για πενταροδεκάρες».

Σε αυτό...

... το βιβλίο φαίνονται τα πάθη και τα βάρη που από κάτω τους στενάζουν οι εργαζόμενοι φτωχοί: «Είναι οι πραγματικοί φιλάνθρωποι της κοινωνίας μας. Παραμελούν τα παιδιά τους, για να είναι φροντισμένα τα παιδιά των άλλων. Ζουν σε υποτυπώδη σπίτια, για να είναι τα σπίτια των άλλων τέλεια κι αστραφτερά. Υπομένουν στερήσεις, για να πέφτει ο πληθωρισμός και να ανεβαίνουν οι μετοχές. Οι εργαζόμενοι φτωχοί είναι οι ανώνυμοι δωρητές, οι άγνωστοι ευεργέτες όλων των άλλων».

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4505565&ct=2

ciaoant1

07-03-09, 15:42

http://assets.in.gr/assetservice/Image.ashx?c=10529439&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=232&h=250

Στην Αμερική της οικονομικής ύφεσης, είναι πολλές οι ιστορίες που δείχνουν πόσο εύκολα μπορεί κανείς να γίνει από δήμαρχος κλητήρας
«Το καλοκαίρι ήμουν στέλεχος. Τώρα, καθαρίζω τουαλέτες»
ΤΗΕ ΝΕW ΥΟRΚ ΤΙΜΕS , Του ΜΙCΗΑΕL LUΟ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Αντιπρόεδροι μεγάλων εταιρειών, αρχιτέκτονες, στελέχη επιχειρήσεων ΜΜΕ καθαρίζουν σήμερα γραφεία, σηκώνουν τηλέφωνα και κάνουν κακοπληρωμένες δουλειές μερικής απασχόλησης προκειμένου να επιβιώσουν. Στη σημερινή Αμερική, με την ανεργία να σκαρφαλώνει στο 8,1%, όπως ανακοινώθηκε χθες- στο υψηλότερο ποσοστό της τελευταίας 25ετίας- είναι πολλές οι ιστορίες που δείχνουν πόσο εύκολα μπορεί να κανείς να γίνει από δήμαρχος κλητήρας.

ΜΑΡΚ ΚΟΥΠΕΡ

52 ΕΤΩΝ, ΑΡΙΖΟΝΑ

O Μαρκ Κούπερ αρχίζει την ημέρα του στη δουλειά καθαρίζοντας τα πόμολα των γραφείων ενός κτιρίου, αφού πρώτα ξεσκονίσει και σφουγγαρίσει τον διάδρομο. Πριν από 9 μήνες έχασε τη δουλειά του ως υπεύθυνος ασφαλείας μιας από τις 500 μεγαλύτερες εταιρείες των ΗΠΑ. Διαχειριζόταν έναν προϋπολογισμό ύψους 1,2 εκατ. δολαρίων και ο μισθός του ξεπερνούσε τις 70.000 δολάρια ετησίως (περίπου 4.600 ευρώ τον μήνα). Τώρα είναι ευγνώμων που μπορεί να κερδίζει 12 δολάρια την ώρα σε μια «δουλειά επιβίωσης» στην οποία τον προσέλαβε ένας φίλος του που έχει συνεργεία καθαρισμού.

«Πρέπει να καταπολεμώ καθημερινά την απόγνωση, την α πογοήτευση, την κατάθλιψη», λέει ο Κούπερ, ο οποίος εργάζεται 5 ημέρες την εβδομάδα, από τις 9 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα και αυτήν τη στιγμή δεν καταγράφεται ως άνεργος. Όμως η πτώση του στην οικονομική κλίμακα είναι μία από τις πιο ανησυχητικές και συχνά κρυφές πτυχές της κρίσης. Αυτήν τη στιγμή δεν είναι ξεκάθαρο πόσοι επαγγελματίες όπως ο Κούπερ έχουν αναγκαστεί να καταφύγουν σε τέτοιες δυσεύρετες δουλειές με πολύ λίγα χρήματα.

Περίπου 1,7 εκατ. Αμερικανοί καταγράφηκαν ως εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης τον Φεβρουάριο επειδή δεν μπορούσαν να βρουν πλήρη απασχόληση- αύξηση 40% σε σύγκριση με τον Δεκέμβριο του 2007, όταν άρχισε η ύφεση.

Οι ειδικοί συμφωνούν ότι όσο διαρκεί η οικονομική κρίση και μόλις σταματήσουν τα επιδόματα ανεργίας, η περίπτωση του Μαρκ Κούπερ θα γίνει πλέον κανόνας. Και όπως λέει ο Κούπερ «η ψυχολογική προσαρμογή είναι εξίσου δύσκολη με την οικονομική, καθώς η αίσθηση της προσωπικής αξίας χάνεται. Η αλλαγή δεν επηρεάζει μόνο το πορτοφόλι αλλά και την ψυχή».

Η δεινή οικονομική κατάσταση είναι που αναγκάζει τον Κούπερ να ξυπνά κάθε πρωί στις 4 στο σπίτι του στην Αριζόνα και αφότου προσευχηθεί να αφιερώνει δύο ώρες σε αναζήτηση δουλειάς στο Ίντερνετ, τηλεφωνήματα και αποστολή βιογραφικών. «Μερικές φορές δεν αντέχω και ξεσπάω σε κλάματα», λέει. «Σκέφτομαι, κοίτα πού κατάντησα». Όμως η σύζυγός του, που παραδέχεται ότι αρχικά ντρεπόταν για τη δουλειά του, διευκρινίζει ότι τώρα αισθάνεται πιο καλά. «Δεν υπάρχει καμία ντροπή», τονίζει. «Είμαι περήφανη για τον άνδρα μου, για το ότι κάνει ό,τι μπορεί και ό,τι χρειάζεται προκειμένου να προσφέρει στην οικογένειά του. Ακόμα και εάν είναι να σκουπίζει πατώματα και να καθαρίζει τουαλέτες».
http://assets.in.gr/assetservice/Image.ashx?c=10529425&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=200

«Είναι χειρότερο και από τον θάνατο της μάνας μου»

«Είναι σαν να ξεφλουδίζεις ένα σάπιο κρεμμύδι», λέει η Αμ Αρλτ από το Τενεσί, που πρόσφατα άρχισε να δουλεύει στην εξυπηρέτηση πελατών μιας διαδικτυακής υπηρεσίας έπειτα από 20 χρόνια ως στέλεχος μεγάλων εταιρειών ΜΜΕ. «Με κάθε στρώμα που ξεφλουδίζεις, ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο για τον εαυτό σου. Πρέπει να προσαρμοστείς, θέλεις δεν θέλεις». Όταν η 53χρονη Αρλτ έκανε αίτηση για τη δουλειά έστειλε ένα ταπεινό βιογραφικό στο οποίο δεν ανέφερε την 20χρονη πείρα της, ούτε το γεγονός ότι είχε φθάσει να γίνει αντιπρόεδρος σε μια μεγάλη επιχείρηση με μισθό 165.000 δολάρια τον χρόνο. Στη νέα της εργασία κερδίζει 10-15 δολάρια την ώρα. Παρ΄ ότι έχει χάσει κάποιους φίλους επειδή δεν ανήκει πλέον στον κοινωνικό τους κύκλο, η Αρλτ λέει ότι είναι χαρούμενη που πλέον δεν κάθεται σπίτι να σκέφτεται: «Γιατί δεν μου τηλεφώνησαν σήμερα;». Ο καινούργιος της μισθός καλύπτει τις δόσεις της υποθήκης του σπιτιού αλλά όχι και τις άλλες υποχρεώσεις της. Πρόσφατα απέσυρε όλα τα χρήματα από τη συνταξιοδοτική της ασφάλιση- 17.000 δολάρια. «Αυτό που ζω είναι το πιο σκληρό πράγμα που έχω βιώσει στη ζωή μου», λέει. «Είναι πιο σκληρό από το διαζύγιό μου, χειρότερο ακόμα και από τον θάνατο της μάνας μου».
http://assets.in.gr/assetservice/Image.ashx?c=10529423&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=200

Ψάχνοντας για δουλειά επιβίωσης

O 51χρονος Τζον Έλερ, από τη Μοντάνα, είναι απόδειξη του πόσο δύσκολα μπορεί να κρατήσει σήμερα κάποιος τη δουλειά του, ακόμα και αν είναι κακοπληρωμένη. Μέχρι το 2002 ο Έλερ ήταν διευθυντής στην τηλεφωνική εταιρεία Sprint, κέρδιζε 150.000 δολάρια τον χρόνο και ήταν υπεύθυνος για 7.000 εργαζομένους. Έναν χρόνο αργότερα βρήκε άλλη δουλειά, με τα μισά λεφτά ως επικεφαλής τηλεφωνικού κέντρου στο Νιου Τζέρσι. Έπειτα από δύο χρόνια η εταιρεία έκλεισε και έμεινε άνεργος για έναν χρόνο πριν ξεκινήσει να δουλεύει για μια παρόμοια επιχείρηση. Έπειτα από έναν χρόνο έκλεισε και αυτή και δεν έβρισκε εργασία για αρκετούς μήνες. Τον Ιούλιο του 2007 άρχισε να εργάζεται ως φούρναρης για 10 δολάρια την ώρα. Τον απέλυσαν τον προηγούμενο Οκτώβριο λόγω περικοπών. Βρήκε νέα «δουλειά επιβίωσης» ως υπεύθυνος της νυχτερινής βάρδιας. Με μισθό 34.000 δολάρια τον χρόνο και 8 παιδιά, η οικογένεια ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Ο Έλερ δεν έχει κατορθώσει να πληρώσει τις δόσεις του στεγαστικού δανείου εδώ και 6 μήνες και η τράπεζα απειλεί με κατάσχεση. «Σπάω το κεφάλι μου να βρω τρόπους να κερδίσω χρήματα», λέει απελπισμένος.

«Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω...».
Το μέλλον που μας ετοιμάζουν περιλαμβάνει δουλειές με μισθούς και συνθήκες που παραπέμπουν ευθέως στο Μεσαίωνα. Θα τους αφήσουμε ή θα παλέψουμε?
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=4505719

Τι να τους κάνουμε...

...τους τραπεζίτες μας; Αν παρασυρθούμε από τον οίστρο που έχει κυριέψει μερικούς πολιτικούς μας μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, ίσως να πιστέψουμε πως δεν έχουμε παρά μονάχα δύο λύσεις: είτε να τους κρεμάσουμε είτε να τους τουφεκίσουμε.

Οι άπληστοι...

...τραπεζίτες φταίνε, λοιπόν, για όλα τα δεινά μας. Μα, να καλεί κάποιος σήμερα τους τραπεζίτες να φανούν λιγότερο πλεονέκτες, είναι σαν να καλεί τους δεκαοχτάρηδες να δείξουν σεξουαλική εγκράτεια. Για να φανούν πως νιώθουν τον πόνο του κοσμάκη, οι καθεστωτικοί πολιτικοί τα ρίχνουν στους «κακούς» τραπεζίτες. Σε εκείνους που δεν είναι άξιοι του μισθού τους, σε εκείνους που είναι ανεύθυνοι. Και, σίγουρα, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως οι περισσότεροι τραπεζίτες είναι άνθρωποι συμπαθείς και καλοκάγαθοι, που άλλο δεν κάνουν από το να φρουρούν νύχτα-μέρα τα χρήματα που τους έχουμε εμπιστευθεί σαν πιστά μαντρόσκυλα. Αυτή η στάση εκείνων που επιμένουν να δείχνουν μερικά «σάπια μήλα» μέσα στο καπιταλιστικό καλάθι είναι απόλυτα συνεπής με την πρόθεσή τους να μας πουλήσουν έναν πιο ηθικό καπιταλισμό (σαν να μπορούσε ποτέ η σκύλα να γίνει αρνάκι). Άλλωστε, όσοι από εμάς θυμούνται ακόμη, ο παραγιός της Μάργκαρετ Θάτσερ, ο Τζον Μέιτζορ, είχε φτάσει κάποτε στο σημείο να μιλήσει για αταξική κοινωνία. Δυστυχώς έμεινε μόνο επτά χρόνια στην εξουσία κι έτσι δεν μπόρεσε να πάρει σάρκα και οστά το όνειρό του για τη δικτατορία του προλεταριάτου και τον κομμουνισμό. Όμως, ας είναι, μας αρκεί η καλή του πρόθεση.

Έτσι είναι...

...όμως οι καθεστωτικοί πολιτικοί. Σε σκοτεινά δωμάτια βυσσοδομούν και σχεδιάζουν το επόμενο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας για να εξυπηρετήσουν τα φιλαράκια τους, ενώ στο άπλετο κοινοβουλευτικό φως αφήνουν να ξεσπάσει ελεύθερα η οργή τους στα κεφάλια εκείνων με τους οποίους προηγουμένως τα έκαναν πλακάκια.

Δεν θα είχαμε...

...καμιά αντίρρηση να υποβάλουμε σε κακοποιήσεις και σε βασανιστήρια τραπεζίτες που έχωναν τα χέρια τους σε ξένες τσέπες και που ανταμείβονταν με υπέρογκα πριμ, ενώ την ίδια ώρα έκαναν μαζικές απολύσεις. Είναι ανήθικο να ανταμείβεται η αισχρότητα. Όμως δεν θα έβλαπτε να δείξουμε από τη μεριά μας λίγη προσοχή, μας προειδοποιεί ο Βρετανός αρθρογράφος Ντέιβιντ Όσλερ. Επειδή τα προβλήματα που βρίσκουμε σήμερα μπροστά μας δεν οφείλονται τόσο στο τάδε ή το δείνα ανεύθυνο άτομο, όσο στο οικονομικό σύστημα και τα μειονεκτήματά του. Μπορεί οι κυβερνήσεις να βάζουν τους τραπεζίτες κάτω από το μικροσκόπιο και οι πολιτικοί να τους μαστιγώνουν δημόσια στα τηλεοπτικά παράθυρα, αλλά οι κακοί τραπεζίτες δεν είναι η αιτία του προβλήματος. Η ρίζα του προβλήματος είναι ο ρόλος που έχει αναθέσει το οικονομικό σύστημα σε όλους τους τραπεζίτες. Αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια, και ισχύει για πολλά ακόμα αντιδραστικά "επαγγέλματα", όπως πχ αστυνομικοί, στρατιωτικοί, κτλ. Και είναι απογοητευτικό ένα σημαντικό κομμάτι της κριτικής που γίνεται, από πολλά (όχι όλα) κομμάτια της αριστεράς να εστιάζει σε "μερικούς κακούς τραπεζίτες", "μερικούς κακούς μπάτσους" που "το παράκαναν", και να μη βγάζει τσιμουδιά για το ότι ο τραπεζίτης έχει ως "εργασία" το να παίρνει τα λεφτά του κόσμου, ως νόμιμος τοκογλύφος που είναι (και αυτό έκαναν και κάνουν και σήμερα), ο αστυνομικός έχει ως εργασία να καταστέλλει όποιον αδικείται από τις κυρίαρχες πολιτικές και κινητοποιείται για αυτό (και αυτό έκαναν και κάνουν και σήμερα), κοκ Δεν φτάνει να ρίχνουμε σε μερικά άτομα το φταίξιμο για τα εγκλήματα ενός ολόκληρου συστήματος.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4505725&ct=2

Η παρακάτω είδηση παρουσιάζεται με τρόπο "καρμπόν" από την πλειοψηφία των κυρίαρχων ΜΜΕ (που έτσι και αλλιώς συνήθως αντιγράφουν ότι τους λένε τα μεγάλα ειδησιογραφικά πρακτορεία, ειδικά για διεθνείς ειδήσεις). Δείτε πχ τι λέει η "Καθημερινή" (τα ίδια λένε και όλα λίγο-πολύ τα άλλα κυρίαρχα sites):

Υπό κρατικό έλεγο η Lloyds
Η κυβέρνηση θα συμμετάσχει σε ποσοστό έως και το 75% της τράπεζας Lloyds, έπειτα από μία συμφωνία για την κάλυψη των ζημιών της, ύψους 250 δισεκ. λίρών.
Η Βρετανία θα συμμετάσχει με ποσοστό έως και 75% στην Lloyds Banking Group Plc έπειτα από μία συμφωνία να καλυφθούν οι απώλειες της τράπεζας για περίπου 250 δισεκατομμύρια λίρες επισφαλών στοιχείων ενεργητικού, δήλωσε την Παρασκευή ένα πρόσωπο που γνωρίζει την υπόθεση.

Οι Lloyds και η κυβέρνηση της Βρετανίας κατέληξαν σε μία «γενική συμφωνία» για το διακανονισμό αυτό αργά το βράδυ της Παρασκευής έπειτα από μία εβδομάδα εντατικών συνομιλιών, δήλωσε η πηγή.

Βάσει της συμφωνίας, τα δικαιώματα ψήφου της κυβέρνησης στους Lloyds μπορεί να ανέβουν περίπου στο 60% από το 43%, είπε, προσθετοντας πως το μερίδιο της κυβέρνησης μπορεί να φθάσει έως και το 75%.

Τόσο οι Lloyds όσο και το υπουργείο Οικονομικών αρνήθηκαν να σχολιάσουν την πληροφορία.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_07/03/2009_270187

Την "έκπληξη" την έκανε, για το συγκεκριμένο θέμα τουλάχιστον, το "Βήμα", που αποκαλύπτει πολύ περισσότερα ε σχετικό άρθρο του που αξίζει να διαβαστεί:

Η κυβέρνηση Μπράουν αποκτά μερίδιο 70% του ομίλου Lloyds!
Η ιστορική τράπεζα δεν κατάφερε να «χωνέψει» την ΗΒΟS που εξαγόρασε πέρυσι το φθινόπωρο
Ηταν όντως εξευτελιστική η «διάσωση» της ΗΒΟS τον περασμένο Σεπτέμβριο. Τις ημέρες που στην απέναντι ακτή του Ατλαντικού κατέρρεε η Lehman Βrothers, στη Βρετανία η κυβέρνηση του Γκόρντον Μπράουν ενορχήστρωνε την πώληση της ΗΒΟS αντί πινακίου φακής στη Lloyds- συγκεκριμένα αντί 12,2 δισ. στερλινών ή 13,7 δισ. ευρώ. Η Lloyds είχε εξασφαλίσει τη ρητή υπόσχεση του Μπράουν ότι η αρμόδια για την τήρηση των κανόνων του ελεύθερου ανταγωνισμού αρχή της Βρετανίας δεν πρόκειται να δημιουργήσει προσκόμματα. Είχε εξασφαλίσει όμως και την άτυπη στήριξη της κυβέρνησης στους ζοφερούς καιρούς που ζούμε. Η στήριξη αυτή «μεταφράστηκε» χθες στην απόκτηση από την κυβέρνηση μεριδίου 70% της Lloyds!

Προ εξαμήνου πολλοί στη Βρετανία φοβούνταν ότι μετά τη Νorthern Rock (ως γνωστόν, η τράπεζα κατέρρευσε την περασμένη άνοιξη και η κυβέρνηση του Λονδίνου την κρατικοποίησε εξ ολοκλήρου) η ΗΒΟS θα ήταν το δεύτερο μεγάλο «κανόνι» που θα σκάσει στην εγχώρια τραπεζική αγορά. Μεταξύ των ανησυχούντων ήταν προφανώς και η βρετανική κυβέρνηση, γι΄ αυτό και η μεσολάβηση του Μπράουν και η παροχή πολιτικής στήριξης για την «πάση θυσία» μεταβίβαση της ΗΒΟS σε μια άλλη ιδιωτική τράπεζα της Βρετανίας που, κατά τα φαινόμενα, δεν αντιμετώπιζε ανάλογα προβλήματα έκθεσης στην αμερικανική subprime market. Οντως, η Lloyds δεν φαίνεται τόσο εκτεθειμένη στα τοξικά. Ωστόσο, όπως φάνηκε χθες, η Lloyds ουδέποτε κατάφερε να «χωνέψει» την ΗΒΟS. Της έπεσε εξόχως... «βαριά» στο στομάχι.

Ετσι ο υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας Αλιστερ Ντάρλινγκ, έπειτα από διαπραγματεύσεις μιας εβδομάδας που είχε με τους επιτελείς της τράπεζας, συμφώνησε χθες να παράσχει εγγυήσεις για τοξικά περιουσιακά στοιχεία της Lloyds (πρόκειται για τα τοξικά της ΗΒΟS που κληρονόμησε) αξίας 285 δισ. στερλινών (319,2 δισ. ευρώ)! Σε αντάλλαγμα, η βρετανική κυβέρνηση θα λάβει προνομιούχες μετοχές (δεν δίδουν στον κάτοχο δικαίωμα ψήφου, του αποδίδουν ωστόσο μέρισμα) που ανεβάζουν το μερίδιό της στο 70% του συνολικού μετοχικού κεφαλαίου Lloyds. Μόλις έγινε γνωστή η συμφωνία, η μετοχή της τράπεζας εκτινάχθηκε κατά 4,7% χθες στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου. Ωστόσο είναι αμφίβολο αν το χάρηκαν τόσο οι βρετανοί φορολογούμενοι- μεγαλομέτοχοι πλέον στον ιστορικό βρετανικό όμιλο...

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=18&artId=258221

Υπάρχουν και κερδισμένοι σε αυτή την κρίση
Καλώς η κακώς, η Countrywide Financial και τα ανώτατα διευθυντικά της στελέχη θα αναφέρονται στους καταλόγους εκείνων, οι οποίοι φέρουν την ευθύνη για την οικονομική κρίση του έθνους. Αλλωστε, η τραπεζική βιομηχανία χορήγησε επισφαλή δάνεια σε δεκάδες χιλιάδες Αμερικανούς, προκαλώντας μία αλυσίδα περιστατικών που δημιούργησαν τριγμούς στην οικονομία.

Δεν θα πρέπει να προκαλεί κατάπληξη το γεγονός ότι μια πλειάδα διευθυντικών στελεχών έχουν αποκομίσει τη μερίδα του λέοντος σε εκατομμύρια δολάρια, από την αναταραχή των ενυπόθηκων δανείων. Ο Στάνφορντ Λ. Κέρκλαντ, ο πρώην πρόεδρος της Countrywide και οι συνεργάτες του έχουν αγοράσει ανεπαρκή ενυπόθηκα δάνεια, τα οποία απέκτησε η κυβέρνηση από τράπεζες που είχαν καταρρεύσει, σε πολλές περιπτώσεις «έναντι πινακίου φακής». Τώρα αποκομίζουν ό,τι είναι δυνατόν να αποκομίσουν.

Τη στιγμή κατά την οποία η Ουάσιγκτον διοχετεύει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια για να δώσει κάποια ώθηση στις τράπεζες που αντιμετωπίζουν τριγμούς, αναδύονται αυτοκινητοβιομηχανίες αλλά και άλλου είδους βιομηχανίες. Μια νέα οικονομία αναδύεται από επιχειρήσεις, οι οποίες ελπίζουν ότι θα αποκτήσουν χρήματα από διάφορα κυβερνητικά προγράμματα που αποτελούν τη μεγαλύτερη διάσωση στην ιστορία. Συμπεριλαμβάνουν μεγάλους επενδυτές, οι οποίοι αγοράζουν τράπεζες που έχουν καταρρεύσει, μέσω κρατικών οργανισμών και λομπιστών.

Ο κ. Κέρκλαντ έχει αποκομίσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια από μεγάλους «παίκτες» όπως η BlackRock, η επιχείρηση διαχείρισης επενδύσεων, για να μπορέσει να δώσει μια εκκίνηση στη δική του επιχείρηση. Για πολλούς αποτελεί πρόκληση να βλέπουν επιχειρηματίες όπως τον κ. Κέρκλαντ να επιστρέφουν στον επιχειρηματικό τομέα, αφού ηγήθηκαν μεγάλων επιχειρήσεων, όπως η Countrywide, η οποία έχει καταστεί συνώνυμο με τις υπερβολές που ευθύνονται για το ότι συμμετέχουν στη δημιουργία της «φούσκας» στη στεγαστική αγορά.
Ορθά η εφημερίδα κάνει λόγο για κερδισμένους,πάντα εξάλλου κάποιος επωφελείται από μια κατάσταση εις βάρος κάποιου άλλου.
Μόνο που η εφημερίδα επιλέγει να αναφέρει ως κερδισμένους κάποια μεμονωμένα άτομα-επιχειρήσεις, ενώ στην πραγματικότητα η πολιτική της άρχουσας τάξης να μετακυλίσει τις συνέπειες της κρίσης στο λαό, φέρνει συνολικά την άρχουσα τάξη σε καλύτερη κατάσταση, έστω και αν χρειάζεται για να το πετύχει να θυσιαστούν και μερικά "πιόνια της στη σκακιέρα", άλλα μεγάλης και άλλα μικρότερης αξίας.
Και αυτό διότι αν και όταν βγούμε από την κρίση, όπως περιμένει η άρχουσα τάξη, έστω με όλες της της αντιθέσεις και αντιφάσεις, οι εργαζόμενοι θα έχουν αποδεχεί τεράστια ποσοστά ανεργίας, μισθούς πείνας, ωράρια μεσαιωνικού τύπου, διάλυση κατακτήσεων τους όπως ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, κτλ.
Η μετακύλιση των συνεπειών της κρίσης στις πλάτες των εργαζόμενων που επιχειρεί η άρχουσα τάξη, ισοδυναμεί για την εργατική τάξη με επιστροφή στο μεσαίωνα.
Θα το δεχτούμε?
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_07/03/2009_306604

http://2.bp.blogspot.com/_wFWqWIH-WFU/SbG-pAsaF_I/AAAAAAAAJUo/zL5f6gEqi6o/s400/15236090.jpg

"I don't want to get up early in the morning and throw custard at Peter Mandelson but I don't have a choice because democracy has failed us." Τέτοιου τύπου κινήσεις θα γενικευτούν (ήδη παπούτσια πετάγονται στο Μπους, και σε μερικούς άλλους, τώρα μπουγελώνουν διάφορους άλλους, κτλ).
Αυτά λογικό και αναμενόμενο είναι να συμβαίνουν, καθώς πλέον ο κόσμος καταλαβαίνει, με καθυστερήση όπως πάντα την εκμετάλλευση που υφίσταται.
Το "στοίχημα" όμως για την Αριστερά και γενικά για όσους θέλουν να ζήσουν μια καλύτερη ζωή, είναι το να μη μείνουμε απλά σε μερικές τέτοιες "σπασμωδικές κινήσεις", αλλά με οργανωμένο και μαζικό τρόπο να ανατρέψουμε την κατάσταση
http://news.sky.com/skynews/Home/Politics/Custard-Thrown-On-Mandelson-Business-Secretary-Hit-In-Face-By-Anti-Heathrow-Strikers-Protest/Article/200903115235839?lpos=Politics_Carousel_Region_2&lid=ARTICLE_15235839_Custard_Thrown_On_Mandelson%2C_Busines

-Leila Deen, an activist from campaign group Plane Stupid, after successfully sliming UK Business Secretary Lord Mandelson, March 6, 2009

http://asset.tovima.gr/assetservice/Image.ashx?c=10527753&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=310&h=
ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ
Οχι, δεν έγινε παρανάλωμα του πυρός το Κυβερνητικό Μέγαρο της Βαρσοβίας. Οι φλόγες προέρχονται από δεκάδες βεγγαλικά τα οποία άναψαν και έριξαν στον περίβολο ορισμένοι από τους περίπου 10.000 πολωνούς εργαζομένους που διαδήλωσαν χθες αξιώνοντας από την κυβέρνηση της Πολωνίας να λάβει δραστικότερα μέτρα για την αντιμετώπιση της διεθνούς οικονομικής κρίσης. (RΕUΤΕRS/VΑSΙLΥ FΕDΟSΕΝΚΟ)

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=258131

Μυαλά «καμένα» από την υπερβολική εργασία
Νιώθετε διαρκώς εξαντλημένοι από την πολλή δουλειά; Προσέξτε! Η υπερκόπωση μετά τα σαράντα μπορεί να οδηγήσει σε νοητικό burnout
Η πολλή εργασία τρώει τον αφέντη, λέει η λαϊκή παροιμία. Και όπως αποκαλύπτουν πρόσφατες έρευνες, δεν τον «τρώει» μόνο σωματικά αλλά και διανοητικά. Ερευνητές του Φιλανδικού Ινστιτούτου Εργασιακής Υγείας μελέτησαν τις νοητικές επιδόσεις 2.216 Βρετανών μεσηλίκων και κατέληξαν στο άκρως ανησυχητικό συμπέρασμα ότι οι μεταμοντέρνοι «σταχανοβίτες» διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσήσουν από άνοια ή κάποια άλλη νευροεκφυλιστική ασθένεια.

Η Marianna Virtanen και η ομάδα της επέλεξαν να μελετήσουν τους εργασιακούς ρυθμούς των Βρετανών μέσης ηλικίας, αφού ως γνωστό θεωρούνται οι πιο δουλευταράδες από όλους τους Ευρωπαίους εργαζομένους: σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», ένας Βρετανός εργαζόμενος στους οκτώ δηλώνει ότι εργάζεται πάνω από 48 ώρες την εβδομάδα. Από την έρευνα προέκυψε ότι το 39% του δείγματος εργάζεται λιγότερο από 40 ώρες εβδομαδιαίως, το 53% από 41 έως 55 ώρες και το 8% εργάζεται πάνω από 55 ώρες.

Οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε δοκιμασίες ελέγχου των εγκεφαλικών λειτουργιών, από τις οποίες προέκυψε ότι υπάρχει σαφής συσχετισμός ανάμεσα στις ώρες εργασίας και στην προοδευτική έκπτωση των νοητικών λειτουργιών, η οποία μπορεί κάλλιστα να εξελιχθεί σε άνοια ή άλλες νευρολογικές παθήσεις.

Οι Φινλανδοί ερευνητές ισχυρίζονται μάλιστα ότι οι επιπτώσεις της υπερβολικής εργασίας στην υγεία των ατόμων είναι ανάλογες με αυτές του καπνίσματος.

Η νέα αυτή εργασιακή πάθηση είναι ευρύτερα γνωστή ως «σύνδρομο burnout». Το σύνδρομο burnout δεν πλήττει ξαφνικά τους αθεράπευτα εργασιομανείς, αλλά εκδηλώνεται σταδιακά. Ο ίδιος ο επινοητής αυτού του όρου, ο Νορβηγός ψυχαναλυτής Herbert J. Freudenberger, χώρισε την όλη διαδικασία σε δώδεκα στάδια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα «συμπτώματα» εκδηλώνονται πάντοτε με αυτή τη σειρά ή ότι η διάρκεια του κάθε σταδίου είναι ίδια σε όλα τα άτομα.

1. Ολα αρχίζουν από μια υπερβολική εργασιακή φιλοδοξία.

2. Εργαζόμαστε ολοένα σκληρότερα για να μην απογοητεύσουμε τον εαυτό μας ή τους συναδέλφους μας.

3. Στο όνομα της επαγγελματικής επιτυχίας παραμελούμε όλες τις υπόλοιπες ανάγκες μας.

4. Κάποια στιγμή καταλαβαίνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι αδυνατούμε να διαχειριστούμε το εργασιακό στρες.

5. Αναθεωρούμε και εγκαταλείπουμε τις προηγούμενες αξίες στο όνομα της επαγγελματικής επιτυχίας. Γίνονται ορατά τα πρώτα φυσικά συμπτώματα.

6. Παρουσιάζουμε άρνηση των προβλημάτων και έλλειψη ανοχής απέναντι στους άλλους.

7. Επίσης, διακοπή ή καταστροφή όλων των προηγούμενων κοινωνικών σχέσεων.

8. Εκδήλωση ορατών μεταβολών στη συμπεριφορά.

9. Πλήρης αποξένωση από τον εαυτό μας. Τίποτα πλέον δεν έχει αξία. Η ζωή μας είναι μια μηχανική επανάληψη.

10. Διεύρυνση του εσωτερικού κενού.

11. Κατάθλιψη, οποία μπορεί να εκδηλώνεται είτε ως υπερδιέγερση είτε ως πλήρης απάθεια.

12. Η ολοκλήρωση του burnout. Για να διαφύγουμε από τον φαύλο κύκλο που οι ίδιοι έχουμε δημιουργήσει, σκεφτόμαστε την αυτοκτονία ως δελεαστική προοπτική. Μερικοί μάλιστα την κάνουν και πράξη.*

http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=35213652

Ύφεση: τι είναι και τι μπορεί (άμεσα) να γίνει

Μία από τις αγαπημένες μου ατάκες σε ταινία ήταν στο Philadelphia του 1993, όταν ο Τομ Χανκς προσπαθούσε να εξηγήσει τις συνθήκες απόλυσής του (ρατσισμός λόγω AIDS) από τη συντηρητική δικηγορική εταιρεία που εργαζόταν στον ομοφοβικό μαύρο δικηγόρο Ντάνζελ Ουάσινγκτον.
"Εξηγησέ το μου σα να είμαι 4χρονο!", έλεγε ο δικηγόρος.

Τι σημαίνει "ύφεση" και τι μπορεί να κάνει η Κεντρική Τράπεζα;
Ας δούμε ένα πολύ απλό μοντέλο - πραγματική ιστορία.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70, οργανώθηκε ένας συνεταιρισμός φύλαξης νηπίων από μια ομάδα νεαρών ζευγαριών, τα οποία κατά κύριο λόγο δούλευαν στο Καπιτώλιο και οι περισσότεροι εξασκούσαν τα νομικά.
Τα νεαρά ζευγάρια συμφώνησαν να φυλάνε εναλλάξ οι μεν τα παιδιά των δε.

Μια τέτοια ομάδα χρειάζεται να δημιουργήσει μια μορφή συστήματος, το οποίο να εξασφαλίζει ότι κάθε ζευγάρι κάνει δίκαια το μερίδιο φύλαξης νηπίων που του αναλογεί.
Έτσι ο συνεταιρισμός λειτούργησε με ένα σύστημα κουπονιών: στα μέλη μοιράστηκαν κουπόνια, που η αξία του καθενός αντιστοιχούσε με το χρόνο μιας ώρας φύλαξης νηπίων.
[καλύτερα να μη μπούμε σε λεπτομέρειες για το πως εκδόθηκαν τα κουπόνια]

Όταν ένα ζευγάρι έβγαινε το βράδυ, έδινε τον ανάλογο αριθμό κουπονιών στο ζευγάρι που φύλαγε τα παιδιά του. Το ζευγάρι που εκείνο το βράδυ έκανε το baby-sitting μπορούσε να "ξοδέψει" τα κουπόνια που λάμβανε "πληρώνοντας" για τη φύλαξη των δικών του νηπίων σε κάποια άλλη περίσταση.
Με το καιρό, το σύστημα εξασφάλιζε ότι όλα τα ζευγάρι απρόσφεραν τόσες ώρες baby-sitting όσες δέχονταν.

Ένα τέτοιο σύστημα σίγουρα χρειάζεται κάμποσα κουπόνια να κυκλοφορούν.
Είναι πιθανό ένα ζευγάρι να θέλει να βγει έξω πολλά συνεχόμενα βράδια και πιθανόν να μην είναι σε θέση ή να μην έχει τη δυνατότητα να κάνει baby-sitting ώστε να κερδίσει περισσότερα κουπόνια εκείνα τα βράδια. Επιπλέον, ένα ζευγάρι μπορεί να μην είναι σίγουρο για το πρόγραμμά του ώστε να έχει κίνητρο να κρατάει απόθεμα κουπονιών. Επομένως, το σύστημα χρειαζόταν αρκετά κουπόνια ανά ζευγάρι σε κυκλοφορία.

Μετά από μερικούς μήνες ο συνεταιρισμός βρέθηκε σε μια κατάσταση όπου δεν υπήρχαν αρκετά διαθέσιμα κουπόνια σε κυκλοφορία.
Αυτό είχε ορισμένες συνέπειες:
1. Κάποια ζευγάρια δεν αποφάσιζαν να βγουν έξω το βράδυ, καθώς δε θεωρούσαν το απόθεμα που διατηρούσαν ως αρκετά μεγάλο ώστε να τους εξασφαλίσει ότι θα βγουν στις πραγματικά σημαντικές περιστάσεις. Ήθελαν δηλαδή να κρατούν απόθεμα.
2. Για να αυξήσουν τα αποθέματά τους τα ζευγάρια προσπαθούσαν να φυλάνε νήπια περισσότερες ώρες. Όμως, η απόφαση ενός ζευγαριού να βγει ήταν η αφορμή ενός άλλου να κάνει baby-sitting, κι επομένως δύσκολα έβρισκαν ευκαιρίες να κερδίζουν κουπόνια. Έτσι, τα ζευγάρια δίσταζαν ολοένα και περισσότερο να ξοδεύουν τα αποθέματά τους σε κουπόνια βγαίνοντας έξω.
3. Στο τέλος, το συνεταιρισμό αποτελούσαν κυρίως ζευγάρια που κάθονταν σπίτι, γιατί δεν ήθελαν να βγουν έξω, μέχρις ότου είχαν στην κατοχή τους περισσότερα κουπόνια. Όμως δε μπορούσαν να κερδίζουν περισσότερα κουπόνια γιατί κανένα άλλο ζευγάρι δεν έβγαινε επίσης.
Ο συνεταιρισμός φύλαξης νηπίων είχε καταφέρει να περιπέσει σε ύφεση.

Δύο ειδών είναι οι κυριότεροι μέθοδοι για να εξέλθει η κατάσταση από την ύφεση.
Ο πρώτος, ότι ακριβώς έκανε και ο συνεταιρισμός αρχικά, είναι η επιβολή ρυθμιστικών κανονισμών: κάθε ζευγάρι θα βγαίνει έξω τουλάχιστον δύο φορές το μήνα (δικηγόροι γαρ!).
Ο δεύτερος, από τους οικονομολόγους της παρέας, ήταν νομισματικός: η έκδοση περισσότερων κουπονιών.

Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό: έχοντας μεγαλύτερα αποθέμα κουπονιών, τα ζευγάρια ήταν πιο πρόθυμα να βγουν έξω, κι έτσι υπήρχαν περισσότερες ευκαιρίες να κρατάνε μωρά άλλων, που με τη σειρά του σήμαινε περισσότερα πρόθυμα ζευγάρια να βγαίνουν έξω και ούτω καθ' εξής.
Το Ακαθάριστο Προϊόν Φύλαξης Νηπίων (ΑΠΦΝ), με μονάδα μέτρησης τα νήπια που φυλάσσοταν, τινάχθηκε στα ύψη!

Βέβαια, στη συνέχεια ο συνεταιρισμός το παράκανε εκδίδοντας υπερβολικά μεγάλο αριθμό κουπονιών, κάτι που οδήγησε σε καινούργια προβλήματα, τα οποία ονομάζονται πληθωρισμός.
Στο μοντέλο αυτό, ο πληθωρισμός συνεπάγεται ότι η μεγάλη προθυμία των ζευγαριών να βγαίνουν έξω τα οδήγησε να εξαργυρώνουν περισσότερα κουπόνια για τη φύλαξη των νηπίων τους, δηλαδή εκεί που το κάθε κουπόνι αντιστοιχούσε σε μία ώρα φύλαξης, τα ζευγάρια που θα ήθελαν να βγουν έξω θα ήταν διατεθιμένα να "πληρώσουν" δύο ή τρία κουπόνια για κάθε ώρα φύλαξης.

Τα σημαντικα συμπεράσματα του μοντέλου είναι τα εξής:
1. Η αύξηση της προσφοράς κουπονιών (χρήματος) αποκατέστησε την έλλειψη συντονισμού, η οποία είχε περιορίσει το συνεταιρισμό σε ύφεση λόγω ανεπάρκειας κουπονιών (ρευστότητας).
2. Υπάρχουν όρια στη νομισματική πολιτική: λίγα κουπόνια (χρήματα) είναι κακό πράγμα, η μεγέθυνση του ΑΠΦΝ μπορεί να αυξηθεί μέχρι ένα σημείο με την έκδοση νέων κουπονιών, ενώ υπερβολικά πολλά κουπόνια (χρήματα) βλάπτουν.

Δική μου προσαρμογή
Αρχική δημοσίευση:
Journal of Money, Credit, and Banking February, 1977
Monetary Theory and the Great Capitol Hill Baby Sitting Co-op Crisis
By Joan Sweeney and Richard James Sweeney
http://faculty.wcas.northwestern.edu/~mwitte/B01/handouts/sweeneys.html

http://athenstock.blogspot.com/2008/08/blog-post_19.html

Η ύφεση φουντώνει τους νέους Αλ Καπόνε
Το Σικάγο της δεκαετίας του 1930, η πρωτεύουσα της «αυτοκρατορίας» του Αλ Καπόνε, αναβιώνει εν μέσω οικονομικής κρίσης… Από το Πεκίνο και το Μινσκ μέχρι τη Μόσχα και το Λος Αντζελες, η ύφεση ευνοεί την ανάπτυξη του οργανωμένου εγκλήματος και δίνει το «φιλί της ζωής» σε μία στρατιά από σύγχρονους γκάνγκστερ που λυμαίνονται τις μεγαλουπόλεις. Λαθρεμπόριο ναρκωτικών, δολοφονίες, ληστείες, διαρρήξεις και ανταλλαγές πυρών συνθέτουν ένα εκρηκτικό μίγμα που επιδεινώνεται από τις περικοπές των θέσεων εργασίας στην αστυνομία.

Τα σκήπτρα κρατούν προς το παρόν οι ΗΠΑ. Τα στοιχεία από 233 αστυνομικές διευθύνσεις των ΗΠΑ δείχνουν μια αύξηση της τάξεως του 44% σε συγκεκριμένους τύπους εγκλημάτων, όπως είναι οι ληστείες, οι διαρρήξεις και οι κλοπές αυτοκινήτων. Το 63% των διευθύνσεων αυτών θα αναγκαστεί να σφίξει το ζωνάρι μέσα στο νέο οικονομικό έτος.

Πρόσφατη έρευνα του Εκτελεστικού Ερευνητικού Φόρουμ της Αστυνομίας (PERF) επιβεβαιώνει ότι η κρίση πυροδοτεί ένα νέο κύμα εγκληματικότητας. Προειδοποιεί, μάλιστα, ότι «δένει τα χέρια των Αρχών», που βρίσκονται αντιμέτωπες με μαζικές απολύσεις και άνευ προηγουμένου περικοπές σε προγράμματα αστυνόμευσης. «Η οικονομία στέλνει ανάμικτα μηνύματα και αυτό αποτυπώνουν οι στατιστικές της εγκληματικότητας», εξηγεί ο εγκληματολόγος του Πανεπιστημίου Σεντ Λούις του Μιζούρι Ρίτσαρντ Ρόζενφιλντ, επικαλούμενος πρόσφατη έρευνα που συνδυάζει την αύξηση της εγκληματικότητας με τις ανισότητες στην οικονομία και τις αδυναμίες στην κατανάλωση.

Για πρώτη φορά εδώ και τουλάχιστον μία πενταετία 500 άνθρωποι έχασαν πέρυσι τη ζωή τους στους δρόμους της Πόλης των Ανέμων, όπως ονομάζεται το Σικάγο. Οι 450 από αυτούς σε ξεκαθαρίσματα λογαριασμών ανάμεσα σε αντίπαλες συμμορίες. Σε «πρωτεύουσα των γκάνγκστερ» της Αμερικής εξελίσσεται, όμως, και το Λος Αντζελες, όπου, σύμφωνα με στοιχεία της αστυνομίας, σήμερα δρουν περισσότερα από 120.000 μέλη συμμοριών. Να σημειωθεί ότι το 2007 οι γκάνγκστερ δεν ξεπερνούσαν τις 800.000 σε όλες τις ΗΠΑ.

Ανάλογη είναι η εικόνα και στην καθ’ ημάς πλευρά του Ατλαντικού. Η ήσυχη Σουηδία πλήττεται από ένα νέο κύμα εγκληματικότητας. Το 2008 οι ληστείες στις τράπεζες άγγιξαν τον αριθμό-ρεκόρ των 155 (61 ήταν το 2006).

Παράλληλα, στη Βρετανία στο άμεσο μέλλον προβλέπονται χιλιάδες περικοπές στο αστυνομικό σώμα λόγω της οικονομικής κρίσης. Οταν υπάρχει φόβος, αυξανόμενη ανεργία, θυμός και ένα αίσθημα γενικότερης απαξίωσης απέναντι στην κοινωνία, τότε είναι φυσικό να αυξάνονται η βία και η εγκληματικότητα, λένε οι κοινωνιολόγοι και τονίζουν ότι οι δείκτες της εγκληματικότητας πήραν την ανιούσα σε κάθε περίοδο ισχνών αγελάδων από το τέλος της δεκαετίας του 1950 και ένθεν.

Info
▪ Η εφαρμογή του νόμου της ποτοαπαγόρευσης το 1920 εγκαινίασε μια νέα σελίδα στην ιστορία του οργανωμένου εγκλήματος στις ΗΠΑ. Από το 1927 έως το 1930 περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε «γκανγκστερικές» συγκρούσεις.
▪ Η ιαπωνική Γιακούζα είναι από τις μεγαλύτερες εγκληματικές οργανώσεις στον κόσμο. Στην κυριολεξία σημαίνει «8» (Ya) «9» (Ku) και «3» (Za) και παραπέμπει σε μια ιαπωνική εκδοχή του μπλακ τζακ. Η πορνεία, η διακίνηση ναρκωτικών και οι εκβιασμοί αποτελούν τις κύριες δραστηριότητές της.
▪ Τον Απρίλιο του 2008 στο Χοτ Σπρινγκς του Αρκάνσας άνοιξε τις πύλες του το πρώτο «Μουσείο Γκάνγκστερ» των ΗΠΑ. Στις αίθουσές του… συναντιούνται ο Αλ Καπόνε, ο Λάκι Λουτσιάνο και ο Οουνι Μάντεν, γνωστός ως «φονιάς», αλλά και δεκάδες… κουλοχέρηδες και ιστορικά εντάλματα σύλληψης.
▪ Το 1927 η περιουσία του διαβόητου Αμερικανού γκάνγκστερ Αλ Καπόνε άγγιξε τα 100 εκατομμύρια δολάρια. Φόβος και τρόμος των εχθρών του, ο «Σημαδεμένος» πέθανε το 1947 σε ηλικία 48 ετών στο κτήμα του στη Φλόριντα.

http://www.e-tipos.com/newsitem?id=79274

Κάποια παραπάνω στοιχεία για τη γιγάντωση της Μαφίας την εποχή του μεγάλου κραχ, μπορείτε να βρείε και στα παρακάτω άρθρα, όπου καταγράφεται και η εμφάνιση εκείνη την εποχή η ποτοαπαγόρευση στις ΗΠΑ, σε αντιστοιχία με την τσιγαροαπαγόρευση του σήμερα:
http://www.geocities.com/akourtesis/the_ny_crash.htm
http://www.sansimera.gr/archive/articles/show.php?id=198&feature=Prohibition

Και μια "κλασσική" συνέντευξη του Αλ Καπόνε, με πολύ ενδιαφέρον:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=139813&ct=83

Μαύρη λίστα υποψηφίων εργαζομένων διατηρούσαν βρετανικές επιχειρήσεις
Απέκλειαν τους «ενοχλητικούς» Το φαινόμενο είναι γνωστό, και παμπάλαιο. Και βέβαια δε συμβαίνει μόνο στην Αγγλία.
Οι εργαζόμενοι, ειδικά σήμερα πρέπει να συνδικαλιστούν, να συμμετέχουν στο σωματείο τους ή να ιδρύσουν ένα, όπου αυτό είναι εφικτό, ώστε να αντιπαλέψουν την επίθεση της εργοδοσίας.
Αλλά και σε πιο κεντρικό πολιτικό επίπεδο, υπάρχει ανάγκη για ανασύνθεση, με τη δημιουργία νέων πολιτικών κομμάτων-μορφωμάτων, που θα υπερασπίζονται και θα προωθούν τα συμφέροντα των εργαζόμενων απέναντι στην άρχουσα τάξη
Διώξεις αντιμετωπίζουν δεκάδες βρετανικές επιχειρήσεις όταν αποκαλύφτηκε η παράνομη πρακτική τους να αγοράζουν προσωπικά δεδομένα για τη συμπεριφορά και δράση χιλιάδων υποψηφίων εργαζομένων σε αυτές.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα Guardian, ο επίτροπος προστασίας προσωπικών δεδομένων έχει κατάλογο με περίπου 40 επιχειρήσεις που παράνομα και για δεκαετίες διατηρούσαν στοιχεία για τη συνδικαλιστική δραστηριότητα και την εν γένει συμπεριφορά χιλιάδων εργαζομένων, κυρίως στις οικοδομές και τα δημόσια έργα.

Μάλιστα, ο επίτροπος έσπευσε, κατά το δημοσίευμα, να ζητήσει το κλείσιμο ιδιωτικού γραφείου ερευνών που διατηρούσε κατάλογο των εργαζομένων και τα πουλούσε στις επιχειρήσεις.

Όλα τα στοιχεία συγκεντρώνονταν φυσικά χωρίς τη γνώση και συναίνεση των εργαζομένων.

Η έφοδος των Αρχών έγινε την περασμένη Δευτέρα οπότε και κατασχέθηκαν τα επίμαχα δεδομένα.

Χαρακτηριστικά, υπήρχαν σχόλια όπως «κομμουνιστικό κόμμα», «μην τον αγγίζετε!» «τεμπέλης και ταραχοποιός» ή «ενορχηστρώνει απεργίες».

Με βάση αυτά τα στοιχεία, κατά τον επίτροπο, πολλοί εργαζόμενοι είδαν τις αιτήσεις τους για εργασία να απορρίπτονται.

Ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης, Ίαν Κερ, δήλωσε ότι ο ίδιος απλά πουλούσε στοιχεία στις επιχειρήσεις που είχαν το τελευταίο λόγο για τις προσλήψεις. «Δεν υπήρχε τίποτα ύποπτο· ήταν καλή τη πίστει».

Μετά τις αποκαλύψεις ο Ίαν Κερ θα διωχθεί για παραβίαση του νόμου για την προστασία των δεδομένων. Διώξεις αναμένονται και για τις επιχειρήσεις.

Όταν ο Guardian προσέγγισε τις καταγγελλόμενες εταιρείες, πολλές αρνήθηκαν το όλο θέμα, ενώ άλλες δήλωσαν ότι το εξετάζουν...

Οργισμένοι αλλά και ανακουφισμένοι για την αποκάλυψη δηλώνουν πολλοί εργαζόμενοι που όπως αναφέρουν για καιρό υποπτεύονταν ότι είχαν μπει σε λίστες.

Ένας, μάλιστα, αναφέρει στην εφημερίδα ότι εργάστηκε συνολικά εννέα μήνες στα τελευταία εννέα χρόνια, αποκλεισμένος -εκτιμά- λόγω της συνδικαλιστικής του δραστηριότητας.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=41&nid=992974

GM: Προτιμά την αναδιοργάνωση παρά την πτώχευση
Η «General Motors», η μεγαλύτερη από τις «Big Three» (Μεγάλες Τρεις) αυτοκινητοβιομηχανίες του Ντιτρόιτ, με σημερινή ανακοίνωσή της επισήμανε ότι «προτιμά να αναδιοργανώνεται χωρίς την προστασία (έναντι πιστωτών) του πτωχευτικού νόμου», όμως η εφημερίδα «Wall Street Journal» γράφει σήμερα ότι «ανάμεσά στα διευθυντικά στελέχη συνεχίζει να κάνει τον δρόμο της, να ωριμάζει», η προοπτική μιας πτώχευσης.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_06/03/2009_270176

Θάνατος αστέγου Τέτοιου είδους περιστατικά θα πολλαπλασιαστούν, καθώς είναι φανερή η πρόθεση της άρχουσας τάξης να πετάξει σε συνθήκες πλήρους φτώχειας ένα ολοένα και πιο μεγάλο κομμάτι των κατώτερων τάξεων
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8400&pubid=2612770

ΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ ΠΙΕΖΟΝΤΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΙΩΝΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ
Καθίζηση πωλήσεων, κατήφορος τιμών στα ακίνητα Άλλη μια φούσκα σκάει...
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4505749

Αύξηση του φόρου στα καύσιμα, η συνταγή Βρυξελλών Είναι και αυτός ένας τρόπος να περιοριστεί το κυκλοφοριακό: Ολοένα και περισσότεροι απλά δε θα μπορουν να αποκτήσουν-συντηρήσουν ένα αυτοκίνητο στο μέλλον, καθώς τέτοια πράγματα θα θεωρούνται "άπιαστο όνειρο" για μια μεγάλη μερία εργαζομένων
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4505750

Στη μέγγενη οι δαπάνες για ταξίδια και διασκέδαση
Πολλοί Αμερικανοί έχουν μειώσει δραστικά τις δαπάνες τους για ψυχαγωγία και διασκέδαση, ταξίδια και ακόμη και αναλώσιμα και τρόφιμα εν μέσω της διευρυνόμενης ύφεσης της οικονομίας στις ΗΠΑ, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη Τρίτη από το ινστιτούτο Zogby.

Στις περικοπές δαπανών εντάσσονται και έξοδα για σπουδές, σύμφωνα με το 10% των Αμερικανών που συμμετείχαν στην εν λόγω έρευνα.

Οι Αμερικανοί πολίτες αναθεωρούν τον προσωπικό και οικογενειακό προϋπολογισμό, μειώνουν, ελέγχουν και γενικά «βάζουν στο μικροσκόπιο» τις καταναλωτικές τους συνήθειες, σύμφωνα με την έρευνα του ινστιτούτου Zogby, με το 70% των ερωτηθέντων, από όλες τις εισοδηματικές ομάδες, να δηλώνουν ότι μείωσαν τα έξοδά τους για διασκέδαση και έβγαιναν για φαγητό πολύ λιγότερες φορές το 2008. Ορισμένα από τα νοικοκυριά, μέλη των οποίων συμμετείχαν στην έρευνα, είχαν εισόδημα 100.000 δολαρίων.

Από τους 1.474 συμμετέχοντες στην έρευνα, το 40% ανέφερε ότι ακύρωσε τις διακοπές που σχεδίαζε, ενώ άλλο ένα 40% ανέφερε ότι καθυστέρησε ή ακύρωσε την αγορά αγαθών όπως αυτοκίνητα, υπολογιστές κ. ά.

Αλλοι είπαν ότι μείωσαν τις δαπάνες τους σε ακόμη πιο ζωτικούς τομείς, όπως αυτοί της υγείας, της διατροφής και της παιδείας.

Σύμφωνα με την έρευνα, το 40% των πολιτών μείωσαν τα έξοδά τους για τρόφιμα και αναλώσιμα, περιλαμβανομένου και ενός 28% πολιτών με ετήσιο εισόδημα 100.000 δολαρίων.

Τουλάχιστον το 16% των συμμετεχόντων ανέφεραν ότι δεν πήγαν σε γιατρούς το 2008 λόγω του κόστους. Ενώ σχεδόν 1 στους 10 επέλεξε να μην κάνει σπουδές ή να αλλάξει τομέα, κατά την έρευνα του ινστιτούτου Zogby.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_07/03/2009_306601

Προσγείωση τιμών και αφίξεων
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=16491124

ΗΠΑ: Λουκέτο σε ακόμη μία τράπεζα
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/03/07/1638105.htm

επιστολή 96άχρονης γυναίκας σε τράπεζα στην αμερική Για να γελάσουμε και λίγο
Αναδημοσιεύουμε και σας παρουσιάζουμε ένα γράμμα που έστειλε μια 96άχρονη γυναίκα σε μια Τράπεζα. Ο Διευθυντής της Τράπεζας που το έλαβε το βρήκε τόσο «διασκεδαστικό», που το δημοσίευσε στην εφημερίδα «New York Times».

«Αγαπητέ κύριε, Σας ευχαριστώ που σφραγίσατε την επιταγή μου με την οποία σκόπευα να πληρώσω τον υδραυλικό τον περασμένο μήνα. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, δεν πρέπει να πέρασαν ούτε 3 νανοδευτερόλεπτα μεταξύ του σφραγίσματος της επιταγής μου και της αυτόματης κατάθεσης της σύνταξής μου από το δημόσιο!

Θα πρέπει να σας ευχαριστήσω και για το πρόστιμο των 30 δολαρίων που χρεώσατε το λογαριασμό μου ως πέναλτι για την ταλαιπωρία που προκάλεσα στην Τράπεζά σας. Η ευγνωμοσύνη μου ξεχειλίζει, κυρίως γιατί με κάνατε να ξανασκεφτώ τους τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίζω τα οικονομικά μου. Έχω προσέξει πως κάθε φορά που προσπαθώ να επικοινωνήσω μαζί σας η μόνη μου παρηγοριά είναι η απρόσωπη και ασύμφορη οντότητα που έχει γίνει η Τράπεζά σας.

Από εδώ και στο εξής, όπως ακριβώς κάνετε κι εσείς !, θα κάνω τις συνδιαλλαγές μου μαζί σας προσωπικώς.

Οι πληρωμές της υποθήκης και του δανείου μου δε θα γίνονται αυτόματα, αλλά θα φτάνουν στην Τράπεζά σας με επιταγή στο όνομα ενός υπαλλήλου, που θα ορίσετε εσείς.

Να θυμάστε πως είναι αδίκημα να ανοιχτεί η αλληλογραφία που θα περιέχει την επιταγή από κάποιον άλλον και όχι από τον παραλήπτη.

Σας επισυνάπτω την αίτηση που θα πρέπει να συμπληρώσει ο υπάλληλος που θα ορίσετε.

Σας ζητώ συγγνώμη για το 8σελιδο μέγεθός της, αλλά θα πρέπει να γνωρίζω γι’ αυτόν, όσα γνωρίζει η Τράπεζά σας για μένα.

Σημειώστε πως όλες οι πληροφορίες που αφορούν το ιατρικό ιστορικό του θα πρέπει να υπογραφούν από το αρμόδιο Υγειονομικό τμήμα, ενώ και οι πληροφορίες για τα οικονομικά του θα πρέπει να συνοδεύονται από τα κατάλληλα θεωρημένα αντίγραφα-ντοκουμέντα.

Στη συνέχεια θα πρέπει να εκδώσω ένα PIN, τον οποίο θα χρησιμοποιεί ο υπάλληλός σας στις συναλλαγές μαζί μου.

Λυπάμαι, αλλά δε θα είναι μικρότερο από 28 νούμερα - τόσα είναι και τα νούμερα που πληκτρολογώ κάθε φορά που καλώ το telephone banking και πρέπει να συνδεθώ με το λογαριασμό μου. Κι επειδή, όπως λένε, η μίμηση είναι η υπέρτατη κολακεία, επιτρέψτε μου να σας αντιγράψω! Επιτρέψτε μου επίσης να σας γνωστοποιήσω και τα ακόλουθα.

Όταν θα μου τηλεφωνείτε, θα πατάτε τα ακόλουθα κουμπιά:

1. Για να κλείσετε ραντεβού να με δείτε.

2. Για να με ρωτήσετε για μια πληρωμή που δεν έγινε.

3. Για να μεταφέρετε το τηλεφώνημα στο σαλόνι σε περίπτωση που είμαι εκεί.

4. Για να μεταφέρετε το τηλεφώνημα στην κρεβατοκάμαρα σε περίπτωση που κοιμάμαι.

5. Για να μεταφέρετε το τηλεφώνημα στην τουαλέτα σε περίπτωση που με καλεί η φύση.

6. Για να μεταφέρετε το τηλεφώνημα στο κινητό μου σε περίπτωση που λείπω από το σπίτι.

7. Για να στείλετε e-mail στον υπολογιστή μου, απαιτείται ένας μυστικός κωδικός, ο οποίος και θα σας αποσταλεί εν ευθέτω χρόνω.

8. Για να επιστρέψετε στο κύριο μενού και να ξανακούσετε τις επιλογές 1-7.

9. Για να διατυπώσετε κάποιο αίτημα ή παράπονο.

Κατόπιν θα μπείτε σε αναμονή ανάλογα με την πληρότητα του αυτόματου τηλεφωνητή μου. Καθ’ όλη τη διάρκεια του τηλεφωνήματος θα παίζει χαλαρωτική μουσική. ! Αν, ωστόσο, χρειαστεί να περιμένετε πολύ, λυπάμαι, αλλά ακολουθώντας και πάλι το παράδειγμά σας, θα πρέπει να σας χρεώσω με ένα ποσό για τη διαδικασία. Κλείνοντας, σας εύχομαι ένα ευτυχισμένο και λιγότερο κερδοφόρο νέο έτος.

Η ταπεινή σας πελάτισσα.»

http://yiannis63.wordpress.com/2009/03/07/επιστολή-96άχρονης-γυναίκας-σε-τράπεζα/

YiannisM

08-03-09, 15:07

Jim Slip

08-03-09, 16:34

Τι σημαίνει quantitative easing:

The term quantitative easing refers to the creation of new money 'out of thin air' by a central bank for injection into the banking system in an attempt to increase the money supply. It is distinguished from the more usual practice of setting a target for a specific interest rate (such as the federal funds rate) and continuously adjusting the supply of money to achieve that target. Central banks tend to switch from interest rate targeting to quantitative easing when the interest rate is essentially at zero and they want to ease further.

The aim is to increase the amount of deposits in private banks so that, by way of deposit multiplication, they can increase the money supply by increasing debt (lending). Today the new money is generally created electronically rather than physically printed.

'Quantitative' refers to the supply of money; 'easing' refers to reducing the pressure on banks.[2] A central bank can do this by using the new money to buy government bonds (Treasury securities in the United States) in the open market, by lending the new money to deposit-taking institutions, by buying assets from banks in exchange for currency or any combination of these actions. These have the effects of reducing interest yields on government bonds, and reducing interbank overnight interest rates, and thereby encourage banks to loan money to higher interest-paying bodies.

http://en.wikipedia.org/wiki/Quantitative_easing

Δε φαίνεται να έπιασε και πολύ στην περίπτωση της Ιαπωνίας. Αν και η κάθε χώρα είναι ξεχωριστή περίπτωση, που κάνει το σημερινό "παγκοσμιοποιημένο" σκηνικό ακόμα πιο περίπλοκο.

ciaoant1

09-03-09, 22:30

Καλά έκανες Jim Slip και έβαλες περισσότερες πληροφορίες, για το "quantitative easing", τη δημιουργία χρήματος από το μηδέν.

Σαφώς οι εξελίξεις θα είναι ιστορικές, με έκρηξη πληθωρισμού (αν και άλλοι υποστηρίζουν την -επίσης καταστροφική για τους λαούς- θεωρία του απο-πληθωρισμού).

Τι και αν δεν έχουμε λεφτά…μπορούμε πάντα να τυπώσουμε!

Η ποσοτική χαλάρωση (Quantitative easing) δεν είναι τίποτε παραπάνω από την κυκλοφορία νέου χρήματος ώστε να τονωθεί η ρευστότητα της οικονομίας μιας χώρας.
Μην φανταστείτε βεβαία ότι θα πάρουν φωτιά τα εθνικά νομισματοκοπία της Βρετανίας τυπώνοντας βουνά από στερλίνες.

Η εκτύπωση νέου χρήματος θεωρείται ιδιαιτέρως επικίνδυνη υπόθεση καθώς μπορεί να οδηγήσει σε φαινόμενα υπερπληθωρισμού.

Χαρακτηριστική η περίπτωση της Ζιμπάμπουε που πριν αφαιρέσει 12 μηδενικά από το νόμισμα της τον περασμένο μηνά, ένα καρβέλι ψωμί κόστιζε περίπου 100 τρισεκατομμύρια δολάρια Ζιμπάμπουε, ενώ η ισοτιμία με το αμερικανικό δολάριο ήταν στα 300 τρισεκατομμύρια.

Τέτοιου τύπου παραδείγματα έχουμε δει και στην χωρά μας την περίοδο της κατοχής όταν κάθε σπίτι είχε κρυμμένη κάτω από το κρεβάτι και μια βαλίτσα με πληθωριστικά χαρτονομίσματα που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως προσάναμμα ή για το φράξιμο των χαραμάδων.

Παρότι οι υποστηρικτές του μέτρου πιστεύουν ότι θα συμβάλλει καθοριστικά στην στήριξη της βρετανικής οικονομίας, είναι γεγονός ότι ενδέχεται να οδηγήσει τους Βρετανούς σε περιπέτειες καθώς δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν την ποσοτική χαλάρωση ως κίνηση σε αχαρτογράφητα νερά.

http://www.skai.gr/master_story.php?id=113603

Όποιο από τα 2 σενάρια και να πραγματοποιηθεί (πληθωρισμός ή απο-πληθωρισμός), αυτοί που είναι ξεκάθαρο πως δε θα επιβιώσουν σε όλα τα επίπεδα (είτε με την κυριολεκτική έννοια του όρου, είτε ιδεολογικά, πολιτικά, κτλ) είναι όσοι δεν έβλεπαν την κρίση, και εξακολουθούν να κάνουν τα "στραβά μάτια", να αντιμετωπίζουν τα νέα δεδομένα με όρους που ίσχυαν για τα παλιά.
Όλοι αυτοί δεν είναι παρά [πολιτικοί] δεινόσαυροι, που πλέον είναι ένα βήμα πριν την εξαφάνιση.
Το θέμα είναι τι θα διαδεχθεί τους δεινόσαυρους, ποιος θα κάνει την τομή, γιτί προφνώς το πράγμα μπορεί να γείρε είτε προς την πλευρά των λαών, είτε προς αυτή των εκμεταλλευτών τους, που ήδη έχουν κάνει φανερή την πρόθεσή τους να απαντήσουν στην κρίση με σκληρότερη εκμετάλλευση μας.

Προωτοσέλιδα μερικών εκ των κυρίαρχων κυριακάτικων εφημερίδων, όπου ανακοινώνουν την πρόθεση της άρχουσας τάξης να κάψουν μισθούς, συντάξεις, κτλ:

http://assets.in.gr/dGenesis/assets/Content60/Issue/2009/03/08/38_s.jpghttp://assets.in.gr/dGenesis/assets/Content60/Issue/2009/03/08/37_s.jpghttp://assets.in.gr/dGenesis/assets/Content60/Issue/2009/03/08/48_s.jpg

Και για να γελάσουμε και λίγο (οι πολιτικοί δεινόσαυροι που έλεγα):

http://assets.in.gr/dGenesis/assets/Content60/Issue/2009/03/08/46_s.jpg

Θυμίζω και αυτό (http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=516944) από το 2006 (για να μη ξεχνιόμαστε)

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Σε παλιότερο ποστ είχαμε δει αυτή (http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_05/03/2009_269856) την είδηση, με τη FED να μην αποκαλύπτει το που δίνει τα λεφτά των κρατικών ταμείων, "για να μη πληγεί το γόητρο των τραπεζών και των εταιριών" που τα παίρνουν από μας (!!!)
Δείτε και ένα αποκαλυπτικό βιντεάκι με δηλώσεις του Μπερνάκι επί του θέματος, καθώς ακόμα και συντηρητικοί βουλευτές έχουν αρχίσει να "τρελαίνονται" με αυτά που τους λέει:
http://www.youtube.com/watch?v=YLr922x6yOg

http://4.bp.blogspot.com/_caqAl_ExPhc/SbI1qLZvbgI/AAAAAAAACos/bbXkUd0E8Bk/s320/kapitalism.jpg

SOS από ΙΚΑ, ΟΑΕΕ
Απολύσεις, «λουκέτα» και αλματώδη αύξηση της εισφοροδιαφυγής προκαλούν «μπλακ άουτ», που ίσως οδηγήσει σε στάση πληρωμών σε δύο μήνες
Με τη μέθοδο του... ντόμινο καταρρέει το ένα Ταμείο μετά το άλλο, με τον Μάιο να αποτελεί μήνα-σταθμό για τους δύο μεγάλους ασφαλιστικούς φορείς της χώρας (ΙΚΑ και ΟΑΕΕ), που κινδυνεύουν να ξεμείνουν από ρευστό.

Τη χαριστική βολή στο σύστημα δίνουν η πορεία του Χρηματιστηρίου και η οικονομική κρίση που θα δημιουργήσουν νέα «μαύρη τρύπα» στα Ταμεία ύψους οκτώ δισεκατομμυρίων ευρώ!

Φέτος, αναμένεται να υπάρξει ρεκόρ ελλειμμάτων, με την κυβέρνηση να παρακολουθεί αμήχανη τις εξελίξεις και να μην μπορεί να εφαρμόσει ούτε καν τους νόμους που ψήφισε (με πρόσφατο παράδειγμα την εμπλοκή στη μεταφορά του Ταμείου της Γενικής στο ΕΤΑΤ).

Ενδεικτικό της κρισιμότητας της κατάστασης είναι πως το ΙΚΑ και ο Οργανισμός Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών θα χρειαστούν άμεση ενίσχυση απλά και μόνο για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις τρέχουσες υποχρεώσεις τους!

Την ίδια στιγμή, η λίστα με τα Ταμεία που είναι κυριολεκτικά ένα βήμα πριν από το... λουκέτο μεγαλώνει, σπέρνοντας τον πανικό στους ασφαλισμένους. Στο «κόκκινο» βρίσκονται ήδη τόσο το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων όσο το Ταμείο Αλληλοβοήθειας του Προσωπικού της Γενικής Τράπεζας, που αναζητούν απεγνωσμένα χρήματα.

Τα οικονομικά του συστήματος επιδεινώνονται ραγδαία από την κατρακύλα της αξίας των μετοχών, τα προγράμματα εθελουσίας εξόδου, το κύμα απολύσεων, το λουκέτο στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και την αλματώδη αύξηση της εισφοροδιαφυγής. Μόνο από την πτώση του Χρηματιστηρίου τα Ταμεία καταγράφουν μέσα σε δεκατέσσερις μήνες λογιστικές απώλειες της τάξης των 4,4 δισεκατομμυρίων ευρώ!

Την ίδια στιγμή, οι επιπτώσεις της κρίσης στην αγορά εργασίας προκαλούν οικονομική αιμορραγία στα μεγάλα Ταμεία της χώρας με τις απώλειες να υπερβαίνουν τα 3,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Σύμφωνα με τις προβλέψεις, το ΙΚΑ θα δει φέτος να κάνουν «φτερά» 3 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ από τον Οργανισμό Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών αναμένεται να χαθούν τουλάχιστον 600 εκατομμύρια.

Συγκεκριμένα, το Ιδρυμα αναμένεται να χάσει φέτος ένα δισεκατομμύριο ευρώ από τα «κρυφά» ή φανερά προγράμματα εθελουσίας εξόδου. Υπολογίζεται πως πάνω από 25.000 άτομα θα ανοίξουν πρόωρα την πόρτα εξόδου και κατά μέσο όρο θα συνταξιοδοτηθούν τρία χρόνια νωρίτερα από το κανονικό.

Από τις 25.000 άτομα που θα ενταχθούν στα προγράμματα εθελουσίας εξόδου οι 8.000 με 10.000 θα αποχωρήσουν από επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Ωστόσο, η μεγαλύτερη «φυγή» καταγράφεται σε τράπεζες και ΔΕΚΟ (τα Ταμεία των οποίων έχουν πάει στο ΙΚΑ), όπου έχουν ήδη ανακοινωθεί ανάλογα προγράμματα (σε Ολυμπιακή, ΟΤΕ κ.ά.).

Την ίδια στιγμή, το ΙΚΑ θα χάσει 600 εκατομμύρια ευρώ από εισφορές αν επαληθευτούν οι προβλέψεις για 100.000 απολύσεις και 400 εκατομμύρια ευρώ από την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων (π.χ. μείωση εργάσιμων ωρών και ημερών). Εξαρση παρατηρείται και στη μαύρη εργασία και, αν γίνουν πράξη οι εκτιμήσεις για αύξηση κατά 20%, το Ιδρυμα θα χάσει ένα επιπλέον ποσό της τάξης των 600 εκατομμυρίων ευρώ.

Μάλιστα, υπάρχουν και... παράπλευρες απώλειες από την κρίση, καθώς το ΙΚΑ παίρνει κάθε χρόνο 1% από το ΑΕΠ. Επομένως, αν φέτος η ανάπτυξη είναι σε χαμηλότερα επίπεδα απ ό,τι την τελευταία δεκαετία, το μεγαλύτερο Ταμείο της χώρας θα χάσει 100 εκατομμύρια ευρώ!

Σημειώνεται πως το Ιδρυμα ξεκίνησε τη χρονιά με έλλειμμα 1,5 δισεκατομμυρίου ευρώ, ενώ με τις πρόσφατες ενοποιήσεις «φορτώθηκε» και τα βάρη των ειδικών Ταμείων. Για να τα βγάλει πέρα τα τελευταία χρόνια ακολουθεί την εξής απλή... τακτική: όσα ομόλογα λήγουν τα ρευστοποιεί και χρησιμοποιεί τα χρήματα για να καλύψει τρέχουσες ανάγκες (εκτιμάται πως ρευστοποιήθηκαν ομόλογα 1,2 δισεκατομμυρίων ευρώ).

Σε αδιέξοδο βρίσκεται και ο Οργανισμός Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών, που τώρα καλείται να υποστεί και τις επιπτώσεις

της οικονομικής κρίσης. Για παράδειγμα, το πρώτο δίμηνο του έτους καταγράφεται αύξηση 15% στην εισφοροδιαφυγή, κάτι που οδηγεί σε απώλεια 450 με 500 εκατομμυρίων ευρώ.

Παράλληλα, εκφράζονται φόβοι για τουλάχιστον 50.000 λουκέτα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, κάτι που όχι μόνο επηρεάζει το ποσοστό ανεργίας, αλλά πλήττει και το ασφαλιστικό σύστημα. Σε περίπτωση που επαληθευτεί ο αριθμός αυτός, ο ΟΑΕΕ θα χάσει περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ από μη καταβληθείσες εισφορές.

Για να επιβιώσει το Ταμείο χρειάζεται έκτακτη επιχορήγηση 600 με 700 εκατομμύρια ευρώ, καθώς στην αντίθετη περίπτωση δεν θα έχει ρευστό για τις συντάξεις του Μαϊου. Είναι χαρακτηριστικό πως μέσα στους τέσσερις πρώτους μήνες του έτους εκτιμάται πως θα έχει πάρει το σύνολο των χρημάτων που του αναλογεί για το 2009 και στη συνέχεια θα ζητήσει επιπλέον κονδύλια!

Ωστόσο, η κρίση δεν περιορίζεται μόνο στην κύρια ασφάλιση αλλά επεκτείνεται στα επικουρικά Ταμεία, τους κλάδους υγείας, ακόμη και τα Ταμεία Πρόνοιας. Είναι χαρακτηριστικό πως οι τέσσερις μεγαλύτεροι κλάδοι υγείας (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ και Δημοσίου) έχουν «φεσώσει» τα νοσοκομεία με τρία δισεκατομμύρια ευρώ.

Σε αδιέξοδο έχει οδηγηθεί και το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων, που κυριολεκτικά ξέμεινε από ρευστό. Περίπου 17.000 αιτήσεις στοιβάζονται στα συρτάρια του φορέα, ο οποίος για να καταβάλει το εφάπαξ χρειάζεται 650 εκατομμύρια ευρώ.

Ωστόσο, μετρητά δεν υπάρχουν, με αποτέλεσμα κάθε μήνα το Ταμείο να περιμένει να εισπράξει 23 με 24 εκατομμύρια από εισφορές για να καταβάλει το εφάπαξ σε περίπου 500 άτομα. Αυτή τη στιγμή καταβάλλεται το βοήθημα σε όσους υπέβαλαν αίτηση στο τέλος του 2007, ενώ όσοι υποβάλουν τώρα τα απαραίτητα έγγραφα θα πρέπει να κάνουν... υπομονή μέχρι το 2012.

Σήμα κινδύνου έχουν αρχίσει να εκπέμπουν και τα επικουρικά Ταμεία, με τα μεγαλύτερα προβλήματα να καταγράφονται στον χώρο των τραπεζών. Το πρόσφατο παράδειγμα του Ταμείου της Γενικής -το οποίο δεν έχει λεφτά για συντάξεις και εφάπαξ- αποτελεί έναν μόνο κρίκο της αλυσίδας.

Το Ταμείο Ασφάλισης των Τραπεζικών Υπαλλήλων (ΕΤΑΤ) -που τόσο πολύ... διαφήμισε η κυβέρνηση- αναμένεται να έχει περιορισμένη διάρκεια ζωής, καθώς σταδιακά θα ξεμείνει από ασφαλισμένους. Εκτιμάται πως σε ένα ή δύο χρόνια η κατάσταση θα είναι αδιέξοδη, κάτι που θα οδηγήσει στη «μεταφορά» όλων των τραπεζικών υπαλλήλων στο ΕΤΕΑΜ για επικουρική ασφάλιση.

Φέτος, αναμένεται να κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα προβλήματα στο ΤΑΥΤΕΚΩ (επικουρικό των εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα), το οποίο ωστόσο δεν έχει ακόμη έτοιμο τον προϋπολογισμό. Πάντως, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο επικουρικός φορέας των εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα αναμένεται να έχει έλλειμμα 100 εκατομμυρίων ευρώ.

Τέλος, γίγαντα με πήλινα πόδια θυμίζει το μεγαλύτερο επικουρικό Ταμείο της χώρας (το ΕΤΕΑΜ), το οποίο «καλύπτει» πάνω από 2,2 εκατομμύρια άτομα. Ο φορέας αναμένεται να αντιμετωπίσει τα πρώτα προβλήματα το 2010 και γι αυτόν τον λόγο χρειάζεται να ληφθούν αμέσως μέτρα.

Τα ταμεία στο κόκκινο

1. Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων: Σε... αναζήτηση 650 εκατομμυρίων ευρώ βρίσκεται ο φορέας που χορηγεί το εφάπαξ στους δημοσίους υπαλλήλους.

2. ΙΚΑ: Πρόβλημα ρευστότητας αναμένεται να αντιμετωπίσει τον Μάιο.

3. Οργανισμός Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών: Θα ζητήσει έκτακτη επιχορήγηση 600 με 700 εκατ. για να πληρώσει συντάξεις.

4. ΕΤΕΑΜ: Από το 2010 αναμένεται να παρουσιαστούν τα πρώτα προβλήματα.

5. ΕΤΑΤ: Θα βάλει λουκέτο σε δύο χρόνια.

6. Ταμείο Αλληλοβοήθειας της Γενικής Τράπεζας: Εχει ξεμείνει από ρευστό.

7. ΤΑΥΤΕΚΩ: Εχει ήδη έλλειμμα 100 εκατ. ευρώ.

Χωρίς συντάξεις μένουν οι τραπεζικοί

Την «κορυφή του παγόβουνου» αποτελούν οι εξελίξεις στο Ταμείο Αλληλοβοήθειας της Γενικής Τράπεζας, το οποίο ξέμεινε από ρευστό και δεν μπορεί να καταβάλει τις επικουρικές συντάξεις και το εφάπαξ. Η πρωτοφανής αυτή κρίση δίνει μια σαφή εικόνα για το τι θα ακολουθήσει στο ασφαλιστικό σύστημα, με το ενιαίο ταμείο των τραπεζοϋπαλλήλων (ΕΤΑΤ) να έχει... ημερομηνία λήξης.

Ενδεικτικό του αδιεξόδου είναι το ότι το ταμείο της Γενικής τράπεζας δεν έχει λεφτά για να καταβάλει τις επικουρικές συντάξεις του Μαρτίου στους 1.000 συνταξιούχους. Την ίδια στιγμή οι 1.400 εργαζόμενοι της τράπεζας είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα λάβουν κατά την αποχώρησή τους το εφάπαξ.

Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος, αρκεί να αναφερθεί πως το ταμείο για τις επικουρικές συντάξεις χρειάζεται κάθε μήνα 850.000 ευρώ, ωστόσο τα έσοδα από τις εισφορές δεν ξεπερνούν τις 200.000 ευρώ. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση εξετάζεται ακόμη και το ενδεχόμενο να διαιρείται το ποσό αυτό -δηλαδή οι 200.000 ευρώ- και να δίνεται ένα τμήμα της επικουρικής σύνταξης στους ασφαλισμένους κάθε μήνα!

Η διοίκηση του ταμείου και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων και των συνταξιούχων επιρρίπτουν ευθύνες στη Societe Generale (ιδιοκτήτρια της Γενικής Τράπεζας) και καλούν την κυβέρνηση να παρέμβει. Στόχος είναι να καταβάλει η τράπεζα σε δόσεις τα 123 εκατομμύρια ευρώ που απαιτούνται για να υπαχθεί ο φορέας της Γενικής τράπεζας στο ΕΤΑΤ.

Ωστόσο συνδικαλιστές επισημαίνουν πως η δημιουργία του ΕΤΑΤ σε καμία περίπτωση δεν λύνει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ταμεία των τραπεζών. Μάλιστα χαρακτηρίζουν το ενιαίο ταμείο «θνησιγενές μόρφωμα», με δεδομένο πως από το 2005 και μετά οι τραπεζικοί υπάλληλοι πάνε στο ΕΤΕΑΜ (και επομένως το ΕΤΑΤ χάνει τις εισφορές).

Ουσιαστικά το ενιαίο ταμείο των τραπεζικών υπαλλήλων σε ένα με δύο χρόνια θα αντιμετωπίσει σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα, κάτι που, σύμφωνα με τους συνδικαλιστές, θα οδηγήσει στη «μεταφορά» όλων των ασφαλισμένων στο ΕΤΕΑΜ. Ωστόσο μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγήσει σε δραστική συρρίκνωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και σε μείωση των συντάξεων περίπου κατά 30%.

«Κανόνι» από τις επενδύσεις των ασφαλιστικών φορέων

Σε... ελεύθερη πτώση βρίσκεται η αξία των μετοχών που έχουν οι ασφαλιστικοί φορείς, με αποτέλεσμα σε δεκατέσσερις μήνες να έχουν λογιστικές απώλειες 4 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Επιπλέον, τα Ταμεία έχουν χάσει -λογιστικά πάντα- και άλλα 400 εκατομμύρια ευρώ από τα αμοιβαία κεφάλαια, ενώ έχουν «φορτωθεί» και τα δομημένα ομόλογα.

Ενδεικτικό της κρισιμότητας της κατάστασης είναι πως στις αρχές του 2008 η αξία των μετοχών που είχαν τα Ταμεία ξεπερνούσε τα 4,9 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ τώρα έχει πέσει στο 1 δισ. Για παράδειγμα, το ΤΣΜΕΔΕ στις αρχές του 2008 είχε μετοχές αξίας 402 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ τώρα η λογιστική αξία των συγκεκριμένων μετοχών δεν ξεπερνά τα 94 εκατομμύρια ευρώ.

Ανάλογη είναι η κατάσταση σε ακόμη πολλά Ταμεία, που βλέπουν την αξία των μετοχών τους να έχει υποχωρήσει μέσα σε μόλις έναν χρόνο κατά 80%.

Η εξέλιξη αυτή οφείλεται κυρίως στην πορεία των τραπεζικών μετοχών, οι οποίες παραδοσιακά κέρδιζαν την προτίμηση των ασφαλιστικών φορέων.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8777&pubid=2616797

Πέντε πληγές αιμορραγούν
Η οικονομική στασιμότητα στη χώρα έχει τόσο αρνητικά αποτελέσματα στο ΙΚΑ όσο και η διεθνής κρίση στα οικονομικά της χώρας:

Το έλλειμμα του ταμείου αναμένεται να φτάσει φέτος το 1,5 δισ., ενώ πέρυσι ανήλθε στο 1 δισ. λόγω κυρίως των μεγάλων εκροών στον κλάδο υγείας (φάρμακα, διαγνωστικά κέντρα κ.ά.). Μάλιστα, απαιτούνται ακόμη άλλα 700 εκατ. ευρώ, πέραν των προβλέψεων του προϋπολογισμού, για να καλυφθεί το κόστος ένταξης των ειδικών ταμείων στο ίδρυμα του ιδιωτικού τομέα. Τα ελλείμματα του ΙΚΑ αυξάνονται αν συνυπολογιστούν και τα ακόλουθα:

1 Τυχόν επιβεβαίωση των φόβων για 90.000 χαμένες θέσεις το 2009 θα σημάνει απώλεια εσόδων 550 εκατ. ευρώ. Ηδη το α' δίμηνο του έτους η ΓΣΕΕ υπολογίζει ότι έγιναν 5.500 (επιπλέον) απολύσεις.

2 Λόγω της κρίσης αυξάνεται η εκ περιτροπής εργασία (τριήμερα ή τετραήμερα) και οι υποχρεωτικές άδειες, κάτι που έχει ευθεία επίπτωση στα ασφαλιστικά έσοδα.

3 Η υποχώρηση στις οικοδομικές άδειες στερεί σίγουρα έσοδα, καθώς ισχύει το αντικειμενικό σύστημα των 1,35 ενσήμων ανά τετραγωνικό οικοδομής (και αντίστοιχος υπολογισμός στα μεγάλα έργα που έχουν «παγώσει»). Δηλαδή το ΙΚΑ εισπράττει με την έκδοση της οικοδομικής άδειας.

4 Η πρόωρη έξοδος στη σύνταξη των ηλικιωμένων που μένουν άνεργοι αφ' ενός στερεί έσοδα από τις εισφορές και αφ' ετέρου υποχρεώνει το ΙΚΑ στην καταβολή συνταξιοδοτικών παροχών.

5 Η κρίση έχει μετατρέψει την πληρωμή των εισφορών από τις εταιρείες προς το ΙΚΑ σε... ελαστική δαπάνη. Πόσω μάλιστα όταν αναθερμαίνονται σκέψεις για νέα ευνοϊκή (χαριστική) ρύθμιση των οφειλών.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=66055316

Εγγυώνται 120 ευρώ!
Το «κράτος εγγυάται τις συντάξεις» αρέσκεται να επαναλαμβάνει η κυβέρνηση, αλλά η διακήρυξη δεν αφορά ούτε το σύνολο των ταμείων και παροχών αλλά ούτε το ύψος των συντάξεων.
Το σύνταγμα εγγυάται τις (κύριες) συντάξεις και ακολούθως η νομολογία (του Συμβουλίου της Επικρατείας) έχει επεκτείνει αυτή την κάλυψη και στις επικουρικές. Ομως πουθενά δεν γίνεται αναφορά για το ύψος των παροχών. Ακόμη και μια υψηλή σύνταξη αν την... αναλάβει το κράτος μετά την κατάρρευση του οικείου ταμείου, αλλά αν δεν την αναπροσαρμόσει για 3-4 χρόνια, την κρατήσει δηλαδή «παγωμένη», τότε ο συνταξιούχος θα χάσει εισόδημα.

Ομως υπάρχουν και παροχές για τις οποίες δεν φαίνεται να προκύπτουν σαφείς κρατικές υποχρεώσεις ούτε για το αρχικό-ονομαστικό ύψος της παροχής. Αν τα αυτοδιοικούμενα ταμεία, τα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαιου (ταμείο Αλληλοβοηθείας Γενικής, ΕΔΟΕΑΠ κ.ά.) κηρύξουν στάση πληρωμών τότε αυτά «θα πάνε υποχρεωτικά στο Επικουρικό του ΙΚΑ (ΕΤΕΑΜ) και οι ασφαλισμένοι θα λαμβάνουν την κατώτατη επικουρική των 120 ευρώ» σύμφωνα με τον πρόεδρο των εργαζόμενων στα ασφαλιστικά ταμεία Γιώργο Κουτρουμάνη.

Ακόμη χειρότερη διαγράφεται η παροχή για τα αυτοδιοικούμενα ταμεία του εφάπαξ. Εκεί δεν προβλέπεται κρατική παρέμβαση. Εκτός ίσως από τα ταμεία στα οποία εμπλέκεται, ως διοίκηση, το Δημόσιο, όπως είναι το Ταμείο Πρόνοιας του Δημοσίου. Κατά συνέπεια έχουν περιέλθει σε πολύ δύσκολη κατάσταση οι 1.400 εργαζόμενοι της Γενικής Τράπεζας.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=71725588

Νέα ρύθμιση για οφειλές στο ΙΚΑ
ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΦΟΡΕΣ ΕΓΙΝΕ Η ΣΧΕΤΙΚΗ «ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ» ΣΤΑ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ Ν.Δ.
Νέα ρύθμιση ασφαλιστικών οφειλών των επιχειρήσεων προς το ΙΚΑ σχεδιάζει η κυβέρνηση. Θα είναι η τέταρτη κατά σειρά τα τελευταία πέντε χρόνια της... νέας διακυβέρνησης. Κατ' αυτόν τον τρόπο, κάθε υπουργός Απασχόλησης θα έχει κάνει και την εξυπηρέτησή του προς τους κακοπληρωτές επιχειρηματίες (Παναγιωτόπουλος, Τσιτουρίδης, Μαγγίνας και, εσχάτως, η Φάνη Πετραλιά).

Αφορμή στάθηκε η οικονομική κρίση και η δυσπραγία στην αγορά. Πολλές επιχειρήσεις επιλέγουν να «κόψουν» τις καταβολές των ασφαλιστικών εισφορών προς το ΙΚΑ, ποντάροντας στη... συνήθεια της κυβέρνησης να έρχεται «αρωγός» προς τους κακοπληρωτές εργοδότες και να ρυθμίζει τα χρέη τους με ευνοϊκούς όρους.

Απλώς μετατίθεται

Το θέμα συζητήθηκε σε κλειστή σύσκεψη της υπουργού Απασχόλησης Φάνης Πάλλη-Πετραλιά με τη διοίκηση του ΙΚΑ την περασμένη εβδομάδα. Η σύσκεψη τελείωσε με τη δήλωση Πετραλιά «προς το παρόν όχι».

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, η υπουργός Απασχόλησης κατέληξε σε αυτή την απόφαση «προκειμένου να δούμε πώς θα πάει η κατάσταση» και με το επιχείρημα «δεν θα ρίξουμε όλα μας τα όπλα πριν καν φτάσει στο μέσον η οικονομική κρίση». Δηλαδή μετέθεσε για 2-3 μήνες την αναγγελία της ρύθμισης.

Στελέχη όμως του ΙΚΑ αντιδρούν στις συνεχείς και επαναφερόμενες ρυθμίσεις, θεωρώντας όλες τις προηγούμενες ως αποτυχημένες. «Ερχονται, πληρώνουν 2-3 δόσεις, παίρνουν ασφαλιστική ενημερότητα για τα δάνειά τους και την είσπραξη οφειλών από το Δημόσιο και μετά εγκαταλείπουν τη ρύθμιση, ενώ τα χρέη στο ΙΚΑ πολλαπλασιάζονται» ανέφερε χαρακτηριστικά στην «Οικονομία» αρμόδιος παράγοντας.

Στην επιχειρηματολογία των κυβερνητικών στελεχών της Ν.Δ. υπέρ της νέας ρύθμισης, τα υπηρεσιακά στελέχη του Ιδρύματος Κοινωνικής Ασφάλισης, αντιπροτείνουν την αναβίωση της προηγούμενης ρύθμισης. Η πρόταση αυτή προβλέπει να ενταχθούν μόνο οι επιχειρήσεις εκείνες που μετείχαν στην προηγούμενη αλλά την έχασαν γιατί σταμάτησαν, για αντικειμενικούς λόγους, να εξυπηρετούν τις δόσεις. Ωστόσο, το σενάριο δεν συγκεντρώνει πολλές ελπίδες να υιοθετηθεί από την κυβέρνηση.

Να σημειωθεί ότι ρύθμιση χρεών σημαίνει καταβολή του 5% της συνολικής οφειλής και έκπτωση 50% επί των προστίμων και προστίμων για εξόφληση σε 80 μηνιαίες δόσεις (6,5 χρόνια).

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=80283220

Παραπλανημένη δηλώνει η Ακρόπολις Χρηματιστηριακή για τα δομημένα
Δικαστική αντιδικία μεταξύ εμπλεκομένων στο σκάνδαλο των ομολόγων, λίγες μέρες πριν αποσταλούν κλήσεις απολογίας από τον εφέτη ανακριτή στους κατηγορουμένους για την υπόθεση του δομημένου ομολόγου, ύψους 280 εκατομμυρίων ευρώ.

Συγκεκριμένα, η εταιρεία «Ακρόπολις Χρηματιστηριακή», οι διευθύνων σύμβουλος, πρόεδρος, αντιπρόεδρος και δύο μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της δηλώνουν «παραπλανημένοι» και με αγωγή τους ζητούν αποζημίωση για «ηθική βλάβη», συνολικού ύψους 20 εκατομμυρίων ευρώ από τις τράπεζες, «J.Ρ. Morgan» και «ΗΥΡΟ», οι οποίες εμπλέκονται στην έκδοση και αγορά του ομολόγου, που κατέληξε υπερτιμημένο σε τέσσερα ασφαλιστικά ταμεία.

Οπως υποστηρίζουν στην αγωγή τους, την οποία κατέθεσαν στο Πρωτοδικείο Αθήνας, η «Ακρόπολις» δεν γνώριζε εάν το ομόλογο των 280 εκατ. ευρώ, που εξέδωσε το ελληνικό Δημόσιο, έφερε ρήτρα μη διαπραγματευσιμότητας, αλλά και ότι «κατά παράβαση των αρχών της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, τόσο το ελληνικό Δημόσιο, διά των οργάνων του (υπουργοί, οι οποίοι υπέγραψαν την έκδοση του ομολόγου), όσο και η JPM, ενώ γνώριζαν ότι το υπό έκδοση ομόλογο θα έφερε ρήτρα μη διαπραγματευσιμότητας σε Χρηματιστήρια, το αποσιώπησαν κατ' αρχήν, με αποτέλεσμα οι υποψήφιοι αγοραστές του συγκεκριμένου ομολόγου να προβούν σε πράξεις αγοραπωλησίας».

Οσο για τη ΗΥΡΟ, αναφέρουν ότι «όφειλε σε κάθε περίπτωση να ελέγξει τη διαπραγματευσιμότητα ή μη του ομολόγου. Ομως από αμέλειά της, άλλως από βαρεία αμέλεια δεν το έπραξε, με αποτέλεσμα να μας πουλήσει το ομόλογο με τη διαβεβαίωσή της ότι ήταν διαπραγματεύσιμο».

Τέλος, υποστηρίζουν ότι «λόγω της έλλειψης δυνατότητας διαπραγμάτευσης του ομολόγου στη δευτερογενή αγορά ασκήθηκε κατά των εναγόντων Γ. Αποστολίδη, Σ. Πρινιωτάκη και Θ. Πρινιωτάκη, δίωξη για αδικήματα κακουργηματικής φύσεως, τα οποία επισύρουν ποινές ακόμη και ισοβίου καθείρξεως», καθώς και ότι διασύρονται επί περίπου δύο χρόνια «ως εγκέφαλοι δήθεν της πλέον σημαντικής απάτης κατά του Δημοσίου, των ασφαλιστικών Ταμείων και των αποθεματικών τους».

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=18110516

Την ίδια που το κράτος χρωστά, με βάση τους ίδιους του τους νόμους δισεκατομύρια στα ταμεία που βρίσκονται στα όρια της χρεωκοπίας, παίζει τα αποθεματικά τους σε δομημένα ομόλογα, αρνείται πσεισματικά να καταβάλλει όχι απλά "πακέτασωτηρίας", αλλά ακόμα και αυτά τα ίδια τα χρωστούμενα.
Παράλληλα, διευρύνει (πχ stage, πλήρη ελευθερία κινήσεων στους εργοδότες ώστε να μη κολλάνε ένσημα, τους χαρίζει πρόστιμα/χρωστούμενα, κτλ) την μαύρη εργασία, με αποτέλεσμα ούτε οι εργοδότες να πληρώνουν στα ταμεία αυτά που θα έπρεπε.
Θα τους "διασώσουμε" ή θα τους πολεμήσουμε?

http://asset.tovima.gr/assetservice/Image.ashx?c=10554325&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=310&h=

Ως «πόλεμο» βλέπει την τρέχουσα οικονομική κρίση ο επενδυτής Μπάφετ
«Από τον γκρεμό έχει πέσει» η οικονομία, δηλώνει ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής Γουόρεν Μπάφετ, του οποίου η εταιρεία, Berkshire Hathaway Inc., κατέγραψε το 2008 τις μεγαλύτερες ζημίες στην ιστορία της. Τονίζει μάλιστα ότι οι προσπάθειες για την ανάκαμψη της οικονομίας θα οδηγήσουν σε πολύ υψηλά επίπεδα τον πληθωρισμό, και μάλιστα υψηλότερα από εκείνα της δεκαετίας του 1970.

Μιλώντας σήμερα σε αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο, ο Μπάφετ ανέφερε ότι το αμερικανικό αγοραστικό κοινό τελεί υπό σύγχυση, διακατέχεται από έντονους φόβους και αλλάζει αγοραστικές συνήθειες, και όλα αυτά αποτυπώνονται στις εταιρικές μονάδες που λειτουργεί η Berkshire.

Η ύφεση θα τελειώσει και οι μελλοντικές γενιές θα ζήσουν καλύτερα από τους γονείς τους, αλλά η οικονομία δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα, ανέφερε ο Μπάφετ, τονίζοντας ότι κάποιο ποσοστό πληθωρισμού είναι δικαιολογημένο υπό τις τρέχουσε συνθήκες. Ναι μωρέ, δε βαριέσαι, εμείς να' μαστε καλά, και άσε τα "κορόιδα" να ψοφάνε..

«Οι ενέργειες που κάνουμε τώρα εμπεριέχουν τον κίνδυνο του υψηλού πληθωρισμού», τόνισε, ενώ κάλεσε το Κογκρέσο να στηρίξει τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, συγκρίνοντας την οικονομική κρίση με μια στρατιωτική σύρραξη που απαιτεί έναν «γενικό διοικητή».

Ο γνωστός δισεκατομμυριούχος ανέφερε χαρακτηριστικά ότι όσον αφορά την τρέχουσα κρίση, «οι πατριώτες Αμερικανοί κατανοούν πως πρόκειται για ένα πόλεμο». Αυτό είναι αλήθεια, και όσο πιο γρήγορα το κατανοήσει αυτό και ο λαός, τόσο το καλύτερο, ώστε να μπορέσει να απαντήσει αναλόγως στις επιθέσεις που δέχεται

Οι μετοχές της Berkshire έχουν χάσει σχεδόν τη μισή τους αξία την περσινή χρονιά, λόγω της κάμψης της χρηματοοικονομικής αγοράς, και της «πίεσης κερδών» λόγω της ύφεσης στις περίπου 70 επιχειρήσεις που διαχειρίζεται η εταιρεία.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_09/03/2009_270389

ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΞΟΦΛΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΧΡΟΝΟΛΟΓΗΜΕΝΩΝ
ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ σφίγγουν ακόμη περισσότερο την κάνουλα του δανεισμού για τις επιχειρήσεις. Αυτή τη φορά, το «σφίξιμο» γίνεται μέσω των επιταγών: η δυνατότητα που είχαν οι εταιρικοί πελάτες να καταθέτουν στο γκισέ μεταχρονολογημένες επιταγές και να παίρνουν μετρητά περιορίζεται ολοένα και περισσότερο.

Με ποιο τρόπο; Εκεί που ο επιχειρηματίας προσκόμιζε επιταγές αξίας 100.000 ευρώ για να πάρει δάνειο 85.000 ή 90.000 ευρώ, τώρα εκταμιεύει με δυσκολία 70-80 χιλιάδες ευρώ. Μάλιστα, πληροφορίες αναφέρουν ότι το τελευταίο διάστημα, οι συνθήκες έχουν σκληρύνει ακόμη περισσότερο, ειδικά σε δύο μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Σε αυτά, το ποσοστό έχει... προσγειωθεί ακόμη και στο 60%.

Με τη δημοσίευση των στοιχείων για τις ακάλυπτες επιταγές του Φεβρουαρίου (αναμένονται στις 15 Μαρτίου), το κλίμα στην αγορά αναμένεται να επιβαρυνθεί ακόμη περισσότερο. Ηδη από τον Ιανουάριο, το ύψος των επιταγών χωρίς αντίκρισμα έχει εκτοξευτεί στα 226 εκατ. ευρώ. Στο τέλος Φεβρουαρίου, το «άνοιγμα» δεν αποκλείεται να είναι υπερδιπλάσιο.
Το πρόβλημα με τις ακάλυπτες επιταγές είναι μεγάλο στην Ελλάδα, και οι σημερινές συνθήκες θα αποκαλύψουν-μεγενθούν το πρόβλημα σύντομα...
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=50841044

Κόβουν μισθούς στο ευρω-δημόσιο
Ιρλανδία, Λετονία, Ουγγαρία κόβουν τις απολαβές των δημοσίων υπαλλήλων
«Οι κυβερνήσεις θεωρούν αποδιοπομπαίο τράγο τον δημόσιο τομέα, παρά το γεγονός ότι δεν είναι υπεύθυνος για την κρίση» δηλώνει Γιαν Βίλεν Γκουντριαάν, αναπληρωτής γενικός γραμματέας της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Δημοσίων Υπαλλήλων.
Κάνει λάθος - οι κυβερνήσεις ξέρουν πολύ καλά ποιος πραγματικά ευθύνεται: Είναι...οι ίδιες οι κυβερνήσεις, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, κτλ, που σσσώρευαν αμύθητο πλούτο στις πλάτες των εργαζόμενων, και συνεχίζουν να παρασιτούν εις βάρος τους και σήμερα.

Οι "δημόσιοι" υπάλληλοι δεν είναι παρά οι "αποδιοπομπαίοι τράγοι" που βολικά βρήκαν,και τους παρουσίασαν στο "κοινό".
Οι "δημόσιοι"(κρατικοί) υπάλληλοι άλλωστε πάντα είχαν σχετικά καλύτερη μεταχείριση, καθώς το κάθε κρατος φροντίζει τους υπαλλήλους τους, ώστε να έχει πάντα έναν πυρήνα ανθρώπων που ποτέ δε θα κινηθεί ουσιαστικά εναντίον του, και άρα μπορεί να το εμπιστευτεί και για πιο εσωτερικές λειτουργίες του
Θα πρέπει όμως, ειδικά για την περίπτωση της Ελλάδας να ξεκαθαρίσουμε ότι οι κρατικοί υπάλληλοι έχουν αναπτύξει, στην πλειοψηφία τους πολύ αντιδραστική ιδεολογία και συμπεριφορά, συμπεριφορά "εργασιακής αριστοκρατίας".
Κατά συνέπεια, λίγοι θα στενοχωρηθούν με την είδηση ότι θα "χτυπηθούν" και αυτοί.
Όμως, θα πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι άλλοι σύμμαχοι δεν υπάρχουν, οι κρατικοί υπάλληλοι χτυπούνται και αυτοί, και άρα είναι αντικειμενικά εν δυνάμει σύμμαχοι στους αγώνες που θα πρέπει να δώσει όλη η εργατική τάξη εναντίον των αντιλαικών μέτρων που στοχεύουν τους πάντες. Δε χωρούν τέτοιου είδους έριδες, μπροστά σε αυτό που έρχεται. Εκτός και αν στόχος είναι "να χτυπηθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι", και όχι να δωθεί μια απάντηση στην προσπάθεια της άρχουσας τάξης να μας φορτώσει τις -κοσμοιστορικών διαστάσεων- συνέπειες της κρίσης που η ίδια δημιούργησε...Ένας τέτοιος στόχος όμως, το να "χτυπηθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι", είναι εκτός τόπου και χρόνου στη σημερινή συγκυρία. Και θα οδηγήσει απλά στο να χτυπηθούν όλοι οι εργαζόμενοι και να ζήσουν σε συνθήκες πλήρους μεσαίωνα. Μόνο αν οι εργαζόμενοι ξεπεράσουν, κάποιοι την -έως ένα σημείο δικαιολογημένη βέβαια- οργή εναντίον των "δημόσιων" υπαλλήλων, και οι δημόσιοι υπάλληλοι την αντιδραστική τους τοποθέτηση εδώ και χρόνια υπάρχει προοπτική για τους εργαζόμενους να βγουν νικητές από αυτή την κατάσταση.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4505911&ct=2

Από την Ανατολή η δύση
Ξαφνικά, τα φώτα έσβησαν, η μουσική σταμάτησε. Μέσα σε μια εκκωφαντική σιωπή, η φωνή της Νάνσι Πελόζι ακούστηκε σαν βόμβα: «The party is over».

Οπως και το '89, έτσι και τώρα, όλα έγιναν πολύ γρήγορα, ορμητικά, γιατί έτσι συμβαίνει στα μεταίχμια της Ιστορίας.

Αρχισαν να κλείνουν εργοστάσια χαλυβουργίας, χρεοκόπησαν τράπεζες, απολύθηκαν εργάτες στην αυτοκινητοβιομηχανία, έπεσαν οι τιμές παραγωγού στα αγροτικά προϊόντα, τα γιαπιά έγιναν κοιμητήρια και στέρεψαν οι ξένες επενδύσεις και το όνειρο έγινε εφιάλτης.

Καταχρεωμένοι μετακομμουνιστικοί υπάλληλοι προσπαθούν τώρα να συνέλθουν από το σοκ και να επιβιώσουν στις νέες δραματικές συνθήκες.

Οι μεγαλύτεροι το έχουν περάσει ξανά, πριν από 20 χρόνια. Ομως, τότε, υπήρχε ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο και η παραδοχή ότι θυσιάστηκε μια γενιά για να ζήσει η επόμενη.

Συγνώμη, λάθος

Ολα αυτά τα χρόνια έκαναν ακριβώς ό,τι τους ζήτησαν: Ξεπούλησαν τα ασημικά με αδιαφανείς διαδικασίες, έβαλαν λουκέτο στο κοινωνικό κράτος, απορύθμισαν τις εργασιακές σχέσεις, έκαναν περικοπές στα δικαιώματα, ιδιωτικοποίησαν τα πάντα και «άφησαν να λειτουργήσει η (ασύδοτη και αδηφάγος) αγορά, όπως στη χώρα που είχαν για πρότυπο, τις Ηνωμένες Πολιτείες, που όμως τους πέφτει γεωγραφικά τουλάχιστον πολύ μακριά».

Μέσα στον κουρνιαχτό της μετασοβιετικής εποχής, νέα τζάκια φτιάχτηκαν, άρχισε να δημιουργείται μια μεσαία τάξη, βιαστική, όπως και η εποχή της, που εξωθήθηκε να καταναλώσει, να αγοράσει με πλαστικό χρήμα, να χρεωθεί για το καινούριο σπίτι και το αστραφτερό αυτοκίνητο. Δεν έκαναν τίποτε διαφορετικό από εμάς.

Τώρα τους λένε ότι έγινε ένα μεγάλο λάθος. Οι ισολογισμοί των τραπεζών αποδείχτηκε ότι ήταν τόσο αξιόπιστοι όσο και τα πεντάχρονα πλάνα του κόμματος. Οι ψευδαισθήσεις χάθηκαν, οι Σειρήνες σιώπησαν και οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών τούς είπαν ορθά κοφτά πως πήραμε όλοι την κατηφόρα, υμών συμπεριλαμβανομένων.

Οσο για την ευρωπαϊκή βοήθεια, αυτή δεν φτάνει να καλυφθούν οι τεράστιες απώλειες, οπότε κάποιοι πληβείοι θα περάσουν και από τον Προκρούστη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Καθώς η κρίση μολύνει σαν επιδημία όλη την Ευρώπη, τα εμβάσματα από τους μετανάστες στερεύουν. Συνταξιούχοι στη Βοσνία αυτοκτονούν για να μην επιβαρύνουν οικονομικά τα άνεργα παιδιά τους.

Το γαϊτανάκι του τρόμου έχει αρχίσει και η οργή συσσωρεύεται στους δρόμους του Κιέβου και της Σόφιας, του Ζάγκρεμπ και του Βουκουρεστίου, εκεί που κανένα δίχτυ προστασίας δεν υπάρχει για τους πάλαι ποτέ προλετάριους. Σε λίγο ο μόνος εργοδότης που θα κάνει προσλήψεις θα είναι το οργανωμένο έγκλημα.

Οι πολιτικοί στη Βουδαπέστη και τη Βαρσοβία, στη Σόφια και το Βίλνιους αντιμετωπίζουν με δέος την κρίση. Αντιλαμβάνονται ότι η κοινωνική έκρηξη ελλοχεύει, πως οι αντοχές είναι μικρές, καταλαβαίνουν την αδυναμία τους να αρθρώσουν κάποια πρόταση διεξόδου.

Αναμένεται σεισμός

Μια γενικότερη απαξία καταλαμβάνει την κοινωνία. Είναι ίσως νωρίς για να καταγραφεί πολιτικά ο σεισμός που θα ακολουθήσει, αφού κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ακόμα πώς θα εκδηλωθεί αυτή η δυσαρέσκεια, αυτή η ματαίωση.

Αναλυτές εκπονούν σενάρια καταστροφής και εκτιμούν πως πρέπει να είναι αναμενόμενες οργισμένες και τυφλές εξεγέρσεις αλά ελληνικά, μαζικές κινητοποιήσεις που μπορεί να καταλήξουν σε ανατροπές κυβερνήσεων και ενίσχυση των πολιτικών άκρων, με μεγαλύτερο κίνδυνο την ανάδυση ισχυρών -μέσα από τις κάλπες- λαϊκίστικων, ακροδεξιών και ξενόφοβων σχηματισμών.

Το πρόβλημα με τον κορμό της κεντροαριστεράς στην πρώην Ανατολική Ευρώπη, με εξαίρεση την Ουκρανία, είναι πως ταυτίστηκε με την κεντροδεξιά στο οικονομικό μοντέλο της ανάπτυξης, που ήταν ακραία νεοφιλελεύθερο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, οι συντηρητικοί φάνηκαν να είναι ήταν πιο συγκρατημένοι.

Παράλληλα με αυτό το αδιέξοδο απαξιώνεται και η εικόνα της Ευρώπης, του από μηχανής Θεού που θα έλυνε όλα τα προβλήματα. Διχασμένη όσο ποτέ, με ομόκεντρους κύκλους, διαφορετικές ταχύτητες και ομολογημένη ασυμφωνία, αδύναμη και πλαδαρή, η Ευρώπη παραπαίει μεταξύ της οικονομικής ένωσης και της χαλαρής ομοσπονδίας, σχοινοβατεί μεταξύ προστατευτισμού και αλληλεγγύης, δείχνει τα ισχνά όρια παρέμβασης που έχει.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=99695220

Growing Economic Crisis Threatens the Idea of One Europe Υπάρχει πλέον αρκετή κουβέντα στα καθεστωτικά ΜΜΕ για το ενδεχόμενο κατάρρευσης της ΕΕ. Το ενδεχόμενο είναι αρκετά πιθανό, καθώς παρά τη μεγάλη σημασία που έχει για την άρχουσα τάξη το υπερεθνικό "πείραμα" της ΕΕ, δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι την ΕΕ την αποτελούν...ιμπεριαλιστικά κράτη, με διαφορετικά-αντικρουόμενα συμφέροντα.
Αν αυτές οι αντιθέσεις οξυνθούν αρκετά, τότε σαφώς και θα υπάρξει σύγκρουση, και άρα διάλυση της ΕΕ. Για παράδειγμα, αν κράτη χρεωκοπήσουν, τότε τα όποια κράτη "μείνουν όρθια", θα κληθούν να βοηθήσουν τα υπόλοιπα, για να μην υπάρχει μια ΕΕ με τους μισούς χρεωκοπημένους.
Ποιος όμως έχει τόσα λεφτά ώστε να χρηματοδοτήσει και άλλους?

Το αν θα επιβεβαιωθούν τέτοια σνάρια, θα φανεί, θα πρέπει όμως να γίνει μια διάκριση ανάμεσα στον αγώνα που θα πρέπει να δώσουν οι λαοί, ειδικά σήμερα που ξεκάθαρα η ΕΕ δείχνει την πρόθεση της να τους χτυπήσει, με καταιγίδα αντιλαικών μέτρων, ώστε να καλοπαιρνούν οι τραπεζίτες και οι βιομήχανοι, για την διάλυση της ΕΕ και την αντικατάσταση της από κάτι καλύτερο, και τυχόν διάλυση της ΕΕ από "τα πάνω", από τους ίδιους τους ιμπεριαλιστές που τη δημιούργησαν, που περισσότερο θα θυμίζει την κατάρρευση (και εκεί "από τα πάνω" και όχι από το λαικό κίνημα) της "Σοβιετικής" Ένωσης, με τα γνωστά αποτελέσματα που είχε για τους λαούς που ζούσαν εκεί...

http://www.nytimes.com/2009/03/02/world/europe/02euro.html?_r=1

«Καταστροφική» για τις τράπεζες μια πιθανή κατάρρευση της AIG
Έκκληση για ένα τέταρτο «πακέτο» διάσωσής της απηύθυνε προς την αμερικανική κυβέρνηση η American International Group.

Όπως προειδοποιεί η εταιρεία, μια πιθανή κατάρρευσή της θα προκαλούσε σοβαρή ζημιά στα αμοιβαία κεφάλαια διαχείρισης διαθεσίμων (money market funds), θα ανάγκαζε τις ευρωπαϊκές τράπεζες να αντλήσουν νέα κεφάλαια, θα προκαλούσε την κατάρρευση εταιρειών στον τομέα των ασφαλειών ζωής και θα περιόριζε το μερίδιο των φορολογουμένων στην επιχείρηση.

Σύμφωνα με σχετική παρουσίαση, η AIG χρειάζεται άμεση βοήθεια από τη Φέντεραλ Ριζέρβ και το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να αποτρέψει μια «καταστροφική» κατάρρευση, η οποία θα ήταν χειρότερη για τις αγορές απ’ ό,τι ήταν η κατάρρευση της Lehman Brothers

«Αυτό που συμβαίνει στην AIG έχει τη δυνατότητα να πυροδοτήσει μια σειρά περαιτέρω χρεοκοπιών, η οποία δεν θα μπορεί να τερματισθεί παρά μόνο με έκτακτα μέσα», αναφέρεται στην ανακοίνωση της αμερικανικής εταιρείας.

Οι αμερικανικές αρχές αναθεώρησαν την περασμένη εβδομάδα το σχέδιο διάσωσης της AIG, καθιστώντας ευνοϊκότερους τους όρους των δανείων και επεκτείνοντας τη χορήγηση νέων κεφαλαίων, μετά τις ζημίες ύψους 61,7 δισ. δολαρίων στο τέταρτο τρίμηνο.

http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/03/09/1638456.htm

Δυσβάσταχτες οι επιπτώσεις από πιθανή κατάρρευση της ασφαλιστικής AIG Αντίθετα, οι επιπτώσεις πχ από μια πιθανή στάση πληρωμών για μισθούς συντάξεις που ακούμε, δε φαίνεται να είναι και τόσο δυσβάσταχτες για τους κυβερνώντες και τα παπαγαλάκια τους, που πάντως έχουν κάνει ξεκάθαρα την επιλογή τους. Καιρός και για τους λαούς να κάνουν και αυτοί τις δικές τους επιλογές
Εκτός από την αναταραχή και την παράλυση που θα επιφέρει στις χρηματαγορές, η πτώχευση της AIG θα αναγκάσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες να προβούν σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, θα οδηγήσει σε κατάρρευση αρκετούς ανταγωνιστές της στον κλάδο ασφάλισης ζωής, ενώ παράλληλα να εξανεμίσει τα μερίδια του δημοσίου στην εταιρεία.

Η AIG προειδοποιεί για τους κλυδωνισμούς που θα προκληθούν σε όλο τον κόσμο εάν οι ΗΠΑ την αφήσουν να καταρρεύσει, τονίζοντας μάλιστα ότι «είναι αμφίβολο εάν η οικονομία θα αντέξει άλλο ένα σοκ στο σύστημα της, που θα έρθει από την πτώση της AIG».

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_09/03/2009_270348

Η διάσωση της AIG ωφέλησε αρκετές μεγάλες τράπεζες
Αρκετές αμερικανικές και ευρωπαϊκές τράπεζες συγκαταλέγονται μεταξύ των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που καρπώθηκαν τα οφέλη της διάσωσης της American International Group από την αμερικανική κυβέρνηση, έχοντας λάβει σχεδόν 50 δισ. δολάρια από τότε που η Φέντεραλ Ριζέρβ μεσολάβησε για τη διάσωση του αμερικανικού ασφαλιστικού «κολοσσού».

Mεταξύ των τραπεζών συγκαταλέγεται η Goldman Sachs και η Deutsche Bank καθεμία από τις οποίες έλαβαν σχεδόν έξι δισ. δολάρια σε πληρωμές στο χρονικό διάστημα μεταξύ Σεπτεμβρίου και Δεκεμβρίου 2008, σύμφωνα με εμπιστευτικό έγγραφο και έγκυρα πληροφορημένων πηγών.

Μεταξύ των τραπεζών που έλαβαν «γενναίες» πληρωμές από την AIG προς τα τέλη της περασμένης χρονιάς περιλαμβάνεται η Merrill Lynch -που ανήκει πλέον στην Bank of America- και η γαλλική τράπεζα Societe Generale

Χρηματικά ποσά έλαβαν και αρκετές εταιρείες με μικρότερη έκθεση στην AIG, όπως οι: Morgan Stanley Royal Bank of Scotland και HSBC Holdings σύμφωνα με τα στοιχεία του εμπιστευτικού εγγράφου.

Τα ονόματα όλων των εμπλεκομένων εταίρων και των χρημάτων που έλαβαν από τους Αμερικανούς φορολογουμένους δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστά. Η διάσωση της AIG έχει αναδειχθεί σε μείζον πολιτικό ζήτημα, καθώς αυξάνεται ο κίνδυνος ζημιών για τους Αμερικανούς φορολογουμένους.

Την προηγούμενη εβδομάδα, οι νομοθετικές αρχές ζήτησαν από τη Φέντεραλ Ριζέρβ να αποκαλύψει ορισμένες από τις εταιρείες χρηματοοικονομικών υπηρεσιών που έχουν λάβει χρήματα από την AIG, την οποία οι αξιωματούχοι της Fed έχουν περιγράψει ως τόσο σημαντική για το ευρύτερο χρηματοοικονομικό σύστημα που δεν επιτρέπεται να την αφήσουν να καταρρεύσει.

Σε ακροαματική διαδικασία της Επιτροπής της Γερουσίας για την εποπτεία των τραπεζών, ο αντιπρόεδρος της Fed, Ντόναλντ Κον, αρνήθηκε να κατονομάσει τους εταίρους της AIG στις συναλλαγές παραγώγων. Η Fed διέσωσε την AIG τον Σεπτέμβριο, με δάνεια, ύψους 85 δισ. δολαρίων.

Από τον Σεπτέμβριο, η κυβέρνηση χρειάσθηκε να προσφέρει μεγαλύτερη βοήθεια στην AIG, με το «πακέτο» διάσωσης να ξεπερνάει πλέον τα 179 δισ. δολάρια. Τώρα όμως, φαίνεται ότι ανακύπτουν κι άλλα προβλήματα για την AIG, καθώς βοηθούσε ευρωπαϊκές τράπεζες να μειώσουν το κεφάλαιο που προϋπέθεταν οι αρχές για την κάλυψη ζημιών από την έκθεση σε ενεργητικό όπως εταιρικό χρέος και ενυπόθηκα δάνεια. Η ΑΙG παρείχε τέτοια κάλυψη μέσω swaps που ασφάλιζαν τέτοιου είδους ενεργητικό.

http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/03/09/1638251.htm

Μια νέα "φούσκα" γεννιέται στην Κίνα;
Η αγορά της Σαγκάης σημειώνει άνοδο 20% για το 2009, ωστόσο οι αναλυτές προειδοποιούν ότι η ξέφρενη πορεία των μετοχών είναι απλά το αποτέλεσμα των κυβερνητικών κεφαλαίων για την ενίσχυση του ΑΕΠ.
Η κινεζική αγορά σημειώνει το δικό της ράλι την ίδια στιγμή που ο αμερικανικός Standard & Poor΄s, ο Hang Seng στο Χονγκ Κονγκ και ο ιαπωνικός Nikkei καταγράφουν μεγάλες απώλειες από την αρχή του έτους. Αυτό ανησυχεί τους αναλυτές. Εμφανίζεται "ζεστό χρήμα στην αγορά", αναφέρει ο Jerry Lou, αναλυτής της Morgan Stanley (MS) για τις κινεζικές αγορές. "Νομίζω ότι όλη αυτή η κατάσταση είναι ένα ράλι χωρίς πόδια", προσθέτει.

Αντί να αποτελεί έκφραση της εμπιστοσύνης στην οικονομία της Κίνας, λένε οι αναλυτές, το χρηματιστηριακό ράλι αποτελεί μια ακούσια συνέπεια των προσπαθειών της κυβέρνησης να ενισχύσει το ΑΕΠ διοχετεύοντας νέα κεφάλαια στην οικονομία.

Ο δανεισμός από τις κινεζικές τράπεζες (οι περισσότερες ελέγχονται από το κράτος) ενισχύθηκε μόνο τον Ιανουάριο κατά 20% και παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πιο συγκεκριμένα στοιχεία, οι αναλυτές σε γενικές γραμμές πιστεύουν ότι οι επενδυτές χρησιμοποιούν ένα μεγάλο κομμάτι από τα χρήματα αυτά για την αγορά μετοχών μέσω εταιρικών λογαριασμών.

Αυτό που καθιστά την υφιστάμενη κατάσταση ιδιαίτερα επικίνδυνη είναι το γεγονός ότι οι εταιρείες χρησιμοποιούν τραπεζικό δανεισμό για τις αγορές τους. Στη περίπτωση που η αγορά αναστρέψει τη πορεία της, πολλές επιχειρήσεις ενδεχομένως να μην είναι σε θέση να αποπληρώσουν τα δάνεια τους. "Υπάρχει ξεκάθαρο πρόβλημα. Αν δεν μπορέσουν να βρουν τα χρήματα, οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι καταστροφικές", επισημαίνει ο Lou. Στην πραγματικότητα, το ράλι μπορεί να αποδειχθεί άλλη μια "φούσκα". Ακόμα και σε καλές περιόδους, η αγορά της Κίνας είναι διάσημη για την μεταβλητότητα της.

http://www.capital.gr/businessweek/articles.asp?id=691076

Κίνα: Κλιμάκωση της οικονομικής κρίσης
Περισσότερα και από 3.000 εργοστάσια, ιδιοκτητών από το Χονγκ Κονγκ, τα οποία λειτουργούσαν στη νότια Κίνα εδώ και σχεδόν τρείς δεκαετίες, στο Δέλτα του Περλ, παράγοντας σε ποσότητες ρούχα και παιχνίδια, μετά την Κινεζική πρωτοχρονιά (ελλείψει νέων παραγγελιών) ή έκλεισαν ή έδωσαν υποχρεωτικές άδειες στους εργάτες, ενώ κλιμακώνεται η οικονομική κρίση... αποκάλυψε με μία σημερινή συνέντευξή του ο κ. Ντάνι Λάου, ένα διευθυντικό στέλεχος της κινεζικής βιομηχανίας--με καθήκοντα «εκπροσώπησης» για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις περιοχής Χονγκ Κονγκ.

Ο ίδιος ανέφερε, επίσης, ότι «πάρα πολλά εργοστάσια στην Κίνα σήμερα υπολειτουργούν, στο περίπου 50% των δυνατοτήτων τους, λόγω της οικονομικής κρίσης».

Το πρακτικό αποτέλεσμα είναι ότι, στους δρόμους του Χονγκ Κονγκ περιφέρονται τώρα κάποιες χιλιάδες μεταναστών, επειδή ειδοποιήθηκαν από τους (πρώην) εργοδότες τους ότι : «δεν υπάρχει, πιά, δουλειά για εσάς» στα εργοστάσια όπου εργαστήκατε, στο Δέλτα του ποταμού Περλ.

http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/03/09/1638403.htm

Tο «χαρακίρι»... των κεντρικών τραπεζών Σιγά μην κάνουν "χαρακίρι".
Γιατί να κάνουν κάτι τέτοιο, όταν μπορούν(?) απλά να ρίξουν όλα τα βάρη από την κρίση που δημιούργησαν στα "κορόιδα"?
H εφιαλτική εξέλιξη των οικονομιών που βυθίζονται στη liquidity trap (το φαινόμενο της «παγίδας ρευστότητας») εξαναγκάζει τις κεντρικές τράπεζες να αυτοταπεινωθούν για πολλοστή φορά, αφού έχοντας εξαντλήσει το οπλοστάσιό τους... με αιματηρό κόστος, θα εφαρμόσουν τώρα την πολιτική του helicopter money (δηλαδή ρίχνω χρήμα από τον ουρανό) για την αντιμετώπιση της χειρότερης ύφεσης από το 1930.

Η ρήση helicopter money αποδίδεται στον σημαντικό διανοητή της οικονομικής επιστήμης Μίλτον Φρίντμαν, πατέρα του μονεταρισμού, που δημιούργησε τη διάσημη Σχολή του Σικάγου και το 1976 έλαβε το Νομπέλ Οικονομίας. Και χρησιμοποιήθηκε λεκτικά από τον Αμερικανό τραπεζίτη Μπεν Μπερνάνκι.

Πάντως, το μόνο που απομένει στους κεντρικούς τραπεζίτες είναι να κάνουν ομαδικώς «χαρακίρι», καθώς η πολιτική αυτή δεν απέδωσε όταν εφαρμόστηκε στην Ιαπωνία τη «μαύρη δεκαετία»του 1990. Μια πολιτική που αυξάνει ποσοτικά την προσφορά χρήματος και που οδηγεί στη μετατροπή του χρέους σε ρευστό (δηλαδή στη διαβόητη πολιτική του monetizing the debt).

Η Τράπεζα της Αγγλίας είναι η πρώτη ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα που εξαναγκάζεται να χρησιμοποιήσει τη μέθοδο αυτή, γνωστή ως quantitative easing. Προχθές, Πέμπτη, ανακοίνωσε ότι εξουσιοδοτήθηκε από το υπουργείο Οικονομικών να αυξήσει την προσφορά χρήματος αγοράζοντας τίτλους συνολικής αξίας 150 δισ. στερλινών εντός των προσεχών τριών μηνών. Αρχικώς θα αγοράσει ομόλογα του βρετανικού Δημοσίου αξίας 75 δισ. στερλινών, που έχουν διάρκεια λήξης μεταξύ 5 και 25 ετών. Τώρα το δίχτυ που περιέβαλλε με προστασία και ασφάλεια τις οικονομίες της Δύσης ξεφτίζει με πρωτοφανή ταχύτητα, καθώς το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει μεταβληθεί σε ένα απέραντο ναρκοπέδιο. Οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ, της Ευρωζώνης, της Βρετανίας, της Ιαπωνίας, της Ελβετίας κ.ά. έχουν εξαντλήσει το οπλοστάσιό τους με τα συμβατικά όπλα και τώρα εξαναγκάζονται να εκτυπώσουν χρήμα για να σώσουν τις οικονομίες.

Ολες οι προσπάθειες που έγιναν μέχρι τώρα για την αντιμετώπιση της εφιαλτικής οικονομικής και πιστωτικής κρίσης απέτυχαν. Οι δραματικές εξελίξεις της ύφεσης, η λαίλαπα της ανεργίας και η απειλή του αποπληθωρισμού (deflation) παγιδεύουν πλέον με βίαιο τρόπο και πρωτοφανή ταχύτητα τις οικονομίες. Τα στοιχεία για το Aκαθάριστο Eγχώριο Προϊόν τέταρτου τριμήνου ήταν στην κυριολεξία «εφιαλτικά». Συγκεκριμένα, το ΑΕΠ της αμερικανικής οικονομίας συρρικνώθηκε κατά 6,2%, επί ετησίας βάσεως, της Ευρωζώνης κατά 6%, της Βρετανίας κατά 6%, της Γερμανίας κατά 8,2% και της Ιαπωνίας γκρεμίστηκε κατά 12,8%.

Ο αποπληθωρισμός είναι η πλέον ύπουλη εξέλιξη για μια οικονομία. Αν συμβεί θα χαθούν τα πάντα, καθώς εγκλωβίζεται η χώρα -όπως η Iαπωνία- σε έναν φαύλο κύκλο πτώσης των τιμών, των μισθών και των κερδών, που οδηγεί στον οικονομικό μαρασμό.

H εμπιστοσύνη έχει πλέον κλονιστεί. Η νομισματική πολιτική των κεντρικών τραπεζών έχει αποτύχει. Στις ΗΠΑ, με την οικονομία ήδη εντός του υφεσιακού γκρεμού και για να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος του αποπληθωρισμού, η FED εξαναγκάστηκε στις 16 Δεκεμβρίου πέρυσι να μειώσει δραστικά το βασικό επιτόκιο στα ιστορικά χαμηλά επίπεδα μεταξύ 0% - 0,25%, καθιερώνοντας για πρώτη φορά εύρος διακύμανσης των επιτοκίων και να δηλώσει ότι προτίθεται να τα κρατήσει χαμηλά για μακρά περίοδο.

Και η Τράπεζα της Αγγλίας μείωσε, την Πέμπτη, το εθνικό επιτόκιο στα μηδενικά επίπεδα του 0,5% (από το 1%), για πρώτη φορά στα 315 χρόνια από την ίδρυσή της, με στόχο να βοηθήσει τα καταχρεωμένα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις της χώρας της, ακολουθώντας τη στρατηγική της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ (FED). Μια κίνηση που υποδηλώνει την κρισιμότητα της κατάστασης, σε αντίθεση με τους έκδηλους δισταγμούς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).

Ομως, την πολιτική μηδενικών επιτοκίων «α λα FED» διστάζει να την υιοθετήσει ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Ζαν Κλοντ Τρισέ. Ενώ ο εκλεκτός διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου, Αθανάσιος Ορφανίδης, και μέλος του Συμβουλίου της ΕΚΤ, ζητεί, δικαίως, γενναίες πράξεις καθώς το απαιτεί η μελανή κατάσταση των 16 οικονομιών της Ευρωζώνης.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μείωσε το επιτόκιο του ευρώ στο ιστορικό ναδίρ του 1,5% (από 2%), δηλαδή στα χαμηλότερα επίπεδα από την κυκλοφορία του ευρώ το 1999, και σύντομα θα το μειώσει κι άλλο. Ομως, είναι ήδη αργά. Η ίδια η τράπεζα προχώρησε σε σοκαριστική υποβάθμιση(!!!) των δικών της προβλέψεων για την πορεία ανάπτυξης της Ευρωζώνης. Η οικονομία της Eυρωζώνης έχει εξασθενήσει βαρύτατα και τώρα η ΕΚΤ προβλέπει βαθιά συρρίκνωση της τάξης του 3,2% για το τρέχον έτος.

Ηδη η κεντρική τράπεζα της Iαπωνίας μείωσε το επιτόκιο στα μηδενικά επίπεδα του 0,10%, ενώ και η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας την ερχόμενη εβδομάδα αναμένεται να το μειώσει στα ιστορικά χαμηλά επίπεδα του 0,25% (από 0,5%).

Δεν είναι τυχαίο, όμως, που οι κινήσεις αυτές των κορυφαίων κεντρικών τραπεζών απέτυχαν να αλλάξουν το βαρύ κλίμα στις αγορές. Ούτε καν μπόρεσαν να σταθεροποιήσουν τους χρηματιστηριακούς δείκτες. Το «αίμα ρέει» σε όλες τις μετοχές. Οι ρωγμές που παρουσιάζει η αμερικανική οικονομία και το τραπεζικό της σύστημα έχουν πάρει επικίνδυνες διαστάσεις. Σε έξαρση το «σύνδρομο της ανεργίας» -χάθηκαν 4,4 εκατ. θέσεις εργασίας από την έναρξη της κρίσης- βυθίζει ακόμη περισσότερο τη Wall Street. Kαι όταν συγκρούεται με τα λοιπά σύνδρομα από τα οποία υποφέρουν οι Aμερικανοί, τότε δεν μπορεί να εφησυχάζει κανείς.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100020_08/03/2009_306751

«Αποτοξίνωση» της Lloyds με έξοδα, 34 δισ., των φορολογουμένων
Τα λεφτά των Βρετανών φορολογουμένων σώζουν και τον ιστορικό τραπεζικό κολοσσό Lloyds, με το βρετανικό Δημόσιο να αποκτά μεν την πλειοψηφία, όχι όμως και τον έλεγχο. Ούτε καν αυτό...
Η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε το Σάββατο ότι αυξάνει τη συμμετοχή της στον τραπεζικό όμιλο Lloyds στο 65% με δυνατότητα αύξησης έως το 77% από 43% που κατείχε σήμερα. Η συμφωνία προβλέπει η Lloyds να χορηγήσει δάνεια ύψους 28 δισ. (34 δισ. ευρώ) λιρών μέσα στα δύο επόμενα χρόνια, με την κυβέρνηση να ασφαλίζει τοξικά χρέη της τράπεζας ύψους 260 δισ. λιρών. Η Lloyds θα δώσει στην κυβέρνηση 16,5 δισ. λίρες σε μετοχές τύπου «Β», οι οποίες δεν δίνουν δικαίωμα ψήφου εξασφαλίζοντας την κρατική ασφάλιση έναντι ζημιών από τοξικά χρέη, με την τράπεζα να ανακοινώνει ένα πρώτο πακέτο από ζημιές που εκτιμάται ότι θα φτάσουν έως και τα 25 δισ. λίρες.

Με άλλα λόγια η κρατικοποίηση σταματά μέχρι τη χορήγηση εγγυήσεων από τα χρήματα των φορολογουμένων για το «ρίσκο» που ανέλαβαν οι μέτοχοι, όταν η τράπεζα επένδυε σε τοξικά χρηματιστηριακά προϊόντα αποκομίζοντας και τις υψηλές αποδόσεις που τις καλές εποχές τα προϊόντα αυτά εξασφάλιζαν, χωρίς να έχει λόγο προς το παρόν στα τεκταινόμενα της τράπεζας.

Ο υπουργός Επιχειρηματικότητας μάλιστα Πίτερ Μάντελσον φρόντισε να καθησυχάσει τους... ανησυχούντες ότι δεν υπάρχουν σχέδια για πλήρη κρατικοποίηση του τραπεζικού τομέα, όπως έγινε με τη Northern Rock. Η βρετανική κυβέρνηση έχει ξοδέψει μέχρι στιγμής το 19,8% του ΑΕΠ για την ενίσχυση του τραπεζικού τομέα, ποσοσό που είναι το υψηλότερο μεταξύ των αναπτυγμένων οικονομιών, σύμφωνα με τα στοιχεία τού ΔΝΤ.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=3513636

Σενάρια για deal σε Ελλάδα και Βαλκάνια
ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ συγχωνεύσεων ή εξαγορών μεταξύ τραπεζών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν είτε στη δημιουργία ενός ισχυρότερου κρατικού πόλου γύρω από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (Τ.Τ.) είτε στη συγχώνευση των θυγατρικών ελληνικών τραπεζών στα Βαλκάνια, επανήλθε στην επιφάνεια, καθώς ανάλογες κινήσεις γίνονται και στο εξωτερικό. Τα καρτέλ θα θεριέψουν, με λίγες εταιρίες ανά κλάδο να συγκεντρώνουν όλο το χρήμα και την εξουσία...
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=94400468

Drug firms in $41bn giant merger Δεν είναι μόνο οι τράπεζες, είναι σε όλους τους κλάδους
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7932264.stm

Το μπέρδεμα του ευρωκουβαριού
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΟΙ ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ -ΜΕΤΑΞΥ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ- ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΥΓΑΤΡΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=63725588

Ο εφιάλτης των απολύσεων είναι εδώ
ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΙΟΒΕ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΟΤΙ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΔΥΟ ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΕΞΕΤΑΖΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=87006676

Φέρνουν χιλιάδες βαλκάνιους εργαζόμενους Οι μισθοί κατρακυλούν, σε [αρνητικά] επίπεδα-ρεκόρ. Και ειδικά σε μια συγκυρία όπως η σημερινή, αυτό θα έχει ως συνέπεια περαιτέρω διόγκωση της κρίσης, εις βάρος των εργαζόμενω, καθώς δε θα μπορούν να γοράσουν τίποτα (λόγω ανεργίας ή μκρών μισθών), οι εργοδότες θα κλείνουν ή θα απολύουν κόσμο, και ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται. Απαιτείται η οργάνωση των εργαζόμενων ώστε οι πολιτικές αυτές να ανατραπούν
ΣΤΡΑΤΙΕΣ με φθηνό εργατικό δυναμικό από τα Βαλκάνια και τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης θα προσλάβουν τη φετινή χρονιά εκατοντάδες ξενοδοχεία σε όλη τη χώρα, σε μια προσπάθεια να μειώσουν τα λειτουργικά τους κόστη για να επιβιώσουν ενόψει της διαφαινόμενης σημαντικής μείωσης της τουριστικής κίνησης.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=92726100

Εκτός ελέγχου το έγκλημα Το άρθρο είναι γραμμένο με τρομολαγνικό τρόπο, ωστόσο αποτυπώνει μια πραγματικότητα, καθώς σε συνθήκες φτώχειας και εξαθλίωσης που δημιουργεί η άρχουσα τάξη, όλο και περισσότεροι θα καταφεύγουν στο έγκλημα...
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8777&pubid=2616812

http://img214.imageshack.us/img214/9917/assetslarget4202651087t.jpg

Οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης έχουν... έλλειμμα αξιοπιστίας
Κατηγορούνται για στημένα παιχνίδια και «μιλημένες» βαθμολογίες Πέφτω από τα σύννεφα...Μα είναι δυνατόν να γίνονται τέτοια πράγματα?
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8477&pubid=2616771

Όχι στην εκκένωση του κατηλειμμένου εργοστασίου Arrufat
Την περασμένη Πέμπτη, 5 Μαρτίου οι εργάτες του εργοστασίου Arrufat βρήκαν μπροστά στη πόρτα του εργοστασίου ομοσπονδιακούς μπάτσους που πήγαν εκεί με σκοπό να αδειάσουν το χώρο και να πάρουν τα μηχανήματα.

Χάρη στην πίεση των αγωνιστών και αλληλέγγυων που έφτασαν αμέσως εκεί, οι εργάτες κράτησαν το εργοστάσιο αλλά οι μπάτσοι τους είπαν πως θα επιστρέψουν σε 15 μέρες.

Μετά το κλείσιμο και την εγκατάλειψη του εργοστασίου από την ιδιοκτήτρια, οι εργάτες έκαναν έναν συνεταιρισμό και κατέλαβαν το εργοστάσιο με σκοπό να το λειτουργήσουν ξανά.

Οι 54 εργαζόμενοι εκεί, δούλευαν απλήρωτοι εδώ και 10 μήνες ώσπου στις 5 Γενάρη βρήκαν ένα σημείωμα έξω από την πόρτα που έλεγε ότι το εργοστάσιο κλείνει, χωρίς να τους πληρώσει τους μισθούς τους, τις άδειες διακοπών, τις άδειες χριστουγένων, τα ένσημά τους και όλα όσα δικαιούνταν.

Προηγούμενη είδηση για την κατάληψη βρίσκεται εδώ (http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=999193)

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=999809

Το άγχος και οι εξουθενωτικοί ρυθμοί στην εργασία έχουν «σκοτώσει» τον ύπνο των Ελλήνων. Το αποτέλεσμα είναι πως 110.000 άνθρωποι πέφτουν κάθε βράδυ στο κρεβάτι χωρίς να μπορούν να κλείσουν μάτι. Εάν μάλιστα κανείς προσθέσει στις διαταραχές ύπνου και την άπνοια, τότε το άθροισμα εκπλήσσει: ένας στους τέσσερις Έλληνες δεν μπορεί να κλείσει μάτι!
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4505878&ct=1

Έλλειμμα μετά από 13 χρόνια για την ιαπωνική οικονομία.
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=79478

Διαδήλωση στη Νέα Υόρκη για τις κατασχέσεις
Δεκάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν έξω από συνεδριακό κέντρο στο Μανχάταν για να διαμαρτυρηθούν για τον πλειστηριασμό κατοικιών που κατασχέθηκαν από τράπεζες Είναι πάντως ενδεικτικό του πόσο πίσω είναι τα πράγματα στις ΗΠΑ, το ότι οι κινητοποιήσεις είναι ελάχιστες, καθώς ο κόσμος εκεί είναι ιδεολογικά εντελώς οπισθοδρομικός. Είναι τέτοια η συγκυρία βέβαια, που βγαίνουν σιγά - σιγά σε κινητοποιήσεις, χωρίς οργάνωση, χωρίς ξεκάθαρο στόχο, χωρίς πολιτική εκπροσώπηση, χωρίς τίποτα σχεδόν. Καλό θα ήταν αλλού να μη γίνει το ίδιο, ο κόσμος να διεκδικήσει τα συμφέροντα του, με σοβαρό οργανωμένο και μαζικό τρόπο, αλλιώς δε μας βλέπω καλά

Ένας πλειστηριασμός κατοικιών που κατασχέθηκαν από τράπεζες στην πόλη της Νέας Υόρκης έγινε η αφορμή να συγκεντρωθούν δεκάδες διαδηλωτές έξω από συνεδριακό κέντρο στο Μανχάταν, διαμαρτυρόμενοι για τις πρακτικές των τραπεζών.

Περίπου 20 άτομα πραγματοποίησαν πορεία έξω από το συνεδριακό κέντρο όπου η Real Estate Disposition Corp πουλούσε σε πλειστηριασμό εκατοντάδες κατοικίες από κατασχέσεις, τραγουδώντας και κρατώντας πανό που έγραφαν: «Οι τράπεζες διασώζονται, οι άνθρωποι πετιούνται στο δρόμο».

Οι διαδηλωτές ξεκαθάρισαν ότι δεν «τα βάζουν» με τους μελλοντικούς αγοραστές των κατοικιών, οι οποίοι ψάχνουν να βρουν ένα φθηνότερο σπίτι, αλλά με τις τράπεζες.

«Δεν θυμώνουμε με τους ανθρώπους που ψάχνουν να βρουν και να αγοράσουν ένα φθηνότερο σπίτι», είπε ο Λάρι Χολμς, εκπρόσωπος του Κινήματος Σώστε τον Κόσμο, το οποίο και οργάνωσε τη διαδήλωση.

Ο κ. Χολμς έκανε έκκληση στην Ουάσινγκτον να κηρύξει μια ανάπαυλα στις κατασχέσεις και τις εξώσεις και να δώσεις στις οικογένειες που αγωνίζονται μια ευκαιρία να βάλουν τα οικονομικά τους σε τάξη, ώστε να μπορέσουν να κρατήσουν τα σπίτια τους.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&tag=8400&pubid=2634942

«Στο ταμείο, είσαι ένα τίποτα»
Γαλλία: τα βάσανα μιας ταμία σούπερ μάρκετ έγιναν μπλογκ και έπειτα μπεστ σέλερ
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4505912&ct=2

Ωρολογιακή βόμβα 4 δισ. ευρώ απειλεί τα αυτοκίνητα
Απίστευτα ανοίγματα των εμπόρων στις τράπεζες - Κινδυνεύει ο κλάδος των 120.000 οικογενειών
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=79320

Σημάδια κρίσης και στα ενοίκια των μικρών διαμερισμάτων
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=69078516

Η μείωση της κατανάλωσης κλείνει βενζινάδικα
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=83268468

Οικονομία μέχρι και... στη θέρμανση !
http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=203634

Και ένα ενδιαφέρον άρθρο για μια ενδεικτική παρουσίαση της προπαγάνδας που έχουν δεχτεί οι λαοί από την άρχουσα τάξη και τα παπαγαλάκια της:

Με ρώτησε κάποιος τι είναι Setiment.

Να τι είναι (όλα best-sellers με την ευγενική χορηγία των Αμερικάνικων ΜΜΕ - New York Times, Bussinessweek, Forbes, WSJ κλπ)

http://1.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/SbPkIOADCLI/AAAAAAAAAog/mZc9bNloXms/s320/DOW40000.png

http://4.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/SbPkH2oTvXI/AAAAAAAAAoY/CYKlJuCtd64/s320/DOW100000.png

http://2.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/SbPkHYqDDlI/AAAAAAAAAoQ/YlxsW-fccFc/s320/prosperity.png

http://3.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/SbPkHLeZO_I/AAAAAAAAAoI/zhTuf1s4FMQ/s320/roaring2000s.png

http://2.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/SbPkGjVCF1I/AAAAAAAAAoA/kmeEjJPCwJE/s320/DOW30000.png

"30.000 ο Dow το 2008" - "Γιατί είναι διαφορετικά αυτήν την φορά" (ΓΙΑΤΙ;)
Τόσο σίγουρος ήταν ο μεγάλος, που κότσαρε και φωτό να μην τον ξεχάσουμε.

http://1.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/SbPkTmLRaRI/AAAAAAAAAow/OLj4Z10HDwU/s320/DOW36000.png

Εδώ τα πράγματα είναι απλά, σβήνουμε το πρώτο ψηφίο...

http://1.bp.blogspot.com/_pMkCQmA9wbU/SbPkTCG30qI/AAAAAAAAAoo/g9Uoko3qO5A/s320/DOW6000.png

Και διαβάζουμε (http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/03/04/AR2009030403455_pf.html) την συνέντευξη του τρομερού προφήτη, στην Wall Street Journal σήμερα.

Τον ρωτούν: "Πιστεύετε ότι τελικά ο DOW θα χτυπήσει τις 36.000;"
Απάντηση: "Ναι σίγουρα, αλλά δεν πρόκειται να σας πω την ημερομηνία".
Έλα καλέ, πες μας...

Ο γελοίος κύριος αυτός, ήταν παρεμπιπτόντως υφυπουργός εξωτερικών επί Bush αρμόδιος για την "δημόσια διπλωματία" (public diplomacy).

Με τι ασχολείται αυτό το κομμάτι του Υπ. Εξωτερικών;
Με το να διαδίδει, προωθεί, προβάλλει, καλά... άντε...
με το να ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΖΕΙ τις "κρατικές ιδεολογίες κατά της τρομοκρατίας", να περνάει γραμμή στα burger boys.

Αυτό το θέμα θα το ακουμπήσουμε σύντομα, για να φανεί πως όλα τελικά έχουν μια σύνδεση.
"Συμπτωματικά".

http://epicurus2day.blogspot.com/2009/03/b.html

http://www.youtube.com/watch?v=XXiG30i5kGA

ciaoant1

10-03-09, 21:33

Εικόνες από το παρελθόν...ή μήπως από το μέλλον?
http://img514.imageshack.us/img514/5818/largex001189.jpg
Cleveland Press Collection/Cleveland State University Library

A cloud of tear gas rises near the Lardet Avenue home where more than 4,000 Clevelanders tried to prevent a family's eviction and battled police, who used tear gas, clubs and fire hoses in repeated attempts to disperse the crowd.

http://1.bp.blogspot.com/_wFWqWIH-WFU/SbO6IWF6yLI/AAAAAAAAJVI/YnewtxkhLbE/s320/large_X00117_9.jpg
At the height of the Great Depression, thousands took to the streets here to protest an eviction, sometimes violently. Now, 75 years later, many of the Depression-era woes that spawned the demonstration have returned. History is repeating itself, but this time with barely a whimper. Κάτι που προφανώς οφείλεται στο ότι τότε υπήρχε ένα αρκετά δυνατό και οργανωμένο λαικό κίνημα - άλλωστε, ήταν πρόσφατη η επιτυχημένη (άσχετα με την κατάληξη που είχε) Επανάσταση των Μπολσεβίκων, και οι λαοί, σε παγκόσμιο επίπεδο, έβλεπαν το ενδεχόμενο μιας επανάστασης ως κάτι το εφικτό, ως ένα σοβαρό ενδεχόμενο, κάτι που δρούσε προφανώς ευεγερτικά για το λαικό κίνημα.
Παρόλα αυτά, η ανατροπή δεν ήρθε, η Αριστερά σήμερα ακόμα δεν έχει "αναρρώσει" πλήρως από την ήττα που δέχτηκε τα προηγούμενα χρόνια, και αν δεν το κάνει σύντομα, η εκμετάλλευση των λαών θα διαιωνίζεται για πολύ ακόμα...

Time probably has cleared the fog of tear-gassed memories along Lardet Avenue of the day more than 75 years ago when several thousand Clevelanders raised their voices and fists in protest of the foreclosures, unemployment and economic ruin sweeping the nation -- problems not unlike today.

At the height of the Great Depression, thousands took to the streets here to protest an eviction, sometimes violently. Now, 75 years later, many of the Depression-era woes that spawned the demonstration have returned. History is repeating itself, but this time with barely a whimper.

The families of Boledovich, Zamiska and Ordorensky who once lived on this short, tree-lined street just north of the former Woodland Hills Park, now Luke Easter Park, have since been replaced by the Johnsons, Robinsons and Washingtons.

TV satellite dishes now scan the skies from rooftops of Lardet's 1920s-vintage "Cleveland doubles," wood houses with twin front porches and classical columns.

But contemporary reminders of Lardet's historic moment have appeared in the plywood-covered windows and doors of two vacant houses on the street.

One, with a sign advertising it as a "handyman's special," stands diagonally across the street from 11413 Lardet -- epicenter of a day during the Great Depression when financial frustrations exploded in rioting.

The house at 11413 recently sold for $5,000, or about $3,300 less than what John and Sophie Sparenga paid for it in 1928. Five years later, Sparenga had lost his job as a laborer and fallen behind on $7,200 worth of mortgage payments, interest and penalties.

The bank foreclosed, and come sunrise on a sweltering July 18, 1933, Cuyahoga County sheriff's deputies arrived and evicted the Sparengas and their four children.

As the family's furniture was carried from the house, an official of the Small Home and Land Owners' Federation, a local ad hoc "home defense" organization, jumped in a loudspeaker-equipped car and spread the alarm up and down neighborhood streets.

Sympathizers were blocked in efforts to move the Sparengas' belongings back into the house, which had been the scene of previous federation demonstrations.

More than 150 police officers were called to the street as people gathered in crowds that would reach an estimated 4,000 to 6,000 by the end of a long day of protest and violence.

As police arrived, they were greeted by taunts, jeers and volleys of rocks, bricks, sticks and even kitchen utensils. The officers responded with nightsticks, tear gas and fire hoses. Four times during that day and night, the protesters were dispersed, only to re-form and battle again into the darkness.

"This is a crowd that won't scatter, a crowd that is strangely grim and determined," wrote James Steele in an account of the incident for The Nation magazine.

Some 14 people, including two policemen, were injured in the fracas, most suffering minor bruises, scrapes and tear-gas burns. Four people were arrested but later released.

It's unclear what happened to John and Sophie Sparenga after they were evicted. Family members would not comment, nor would current residents of 11413 Lardet.

Events of that day are "a reflection of the times, and our times, and how we deal with the same type of situations," said Cleveland Housing Court Judge Raymond Pianka, who sees his share of current foreclosure matters and has studied the Lardet Avenue incident since running across a photo of the riot last year in a Cleveland history book.

"To see that amount of fervor in the city and its neighborhoods reflects what was going on at that time," he said.

What was going on was perhaps the worst year of the decade-long Depression. Unemployment hit 25 percent in 1933 (versus about 8 percent now). About half the mortgages were delinquent during the Depression (about 12 percent now), with the foreclosure rate peaking in 1933.

Until 1933, there was no Securities and Exchange Commission or Federal Deposit Insurance Corp.; no jobless benefits or Social Security until 1935.

But there were efforts being made to address the nation's financial woes that were similar to those now in place or being considered today.

During the Depression, Ohio was one of 27 states that enacted laws to put a moratorium on foreclosures, as is now being considered in the state legislature and already practiced by some banks.

The federal Home Owners Loan Corp. of the 1930s provided aid to homeowners threatened with foreclosure, much like the intent of the Treasury Department's proposed Making Home Affordable program now being considered by Congress.

Yet could another "Lardet Avenue" happen today?

Many homeowner-assistance efforts now being made at a county and state level, and by private nonprofit groups, weren't around during the Depression, Pianka said. "I think if people feel you're at least making some progress, you're not going to have 10,000 people out on the street," he said.

And the Lardet Avenue riot was an exception to the more common public response to the Depression, according to David Kyvig, a distinguished research professor at Northern Illinois University in DeKalb and author of "Daily Life in the United States, 1920-1940."

"I'd say it was quite unusual," he said. "The more common experience was just resigned acceptance rather than resistance." Και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε σήμερα πιο καθαρά από ποτέ...

One of the most telling reactions was a dramatic decline in the birth rate, as people apparently were so depressed by the Depression that they didn't have enough faith in the future to have children, Kyvig said.

"That's really a reflection of the way most people responded," he said. "They're not standing up and rioting. They're making individual accommodations, most of them in an acceptance of less." Αυτά είναι τα λάθη του παρελθόντος από τα οποία οι λαοί θα πρέπει να διδαχτούν και να μην τα επαναλάβουν

The outburst in Cleveland also may have been an outcome of the more severe economic hit taken by the city and Northeast Ohio than in other areas in the country, much like today, he added.

Kyvig said there were glimmers of hope nationally in the year of the Lardet Avenue riot when newly elected President Franklin Roosevelt initiated a rescue of the banking system and launched public-works programs intended to stimulate jobs and the economy.

Nowadays, "I don't think we're anywhere near Depression conditions," he said. "But we haven't learned everything we should've learned from the Depression experience."

What we have learned should keep the current economic slump from lasting as long as the Depression, Kyvig said.

For now, the brown and beige house at 11413 Lardet quietly endures as a paint-peeling, shrubbery-chopped testament to the day when Clevelanders -- bowed but not beaten by a shattered economy -- fought back.

A sign on the porch warns "Beware of dog." But there are much worse fates to be wary of today, as there were 75 years ago.

http://www.cleveland.com/recession/index.ssf/2009/03/cleveland_eviction_riot_of_193.html

http://www.enet.gr/online/dspphoto?id=249446

Στο "Μαντ Μαξ" η κοινωνία δεν υπάρχει πια. Παντού βασιλεύει η παρανομία, η οικονομία έχει καταρρεύσει, έχουν επικρατήσει οι ανταλλαγές σε είδος, τα καύσιμα έχουν εξαντληθεί και οι άνθρωποι σκοτώνουν ακόμη και τη μάνα τους για ένα λίτρο βενζίνη. Οι πολιτείες είναι το ίδιο απομονωμένες και ευάλωτες από τη βία όσο και οι άνθρωποι. Παρά τον φουτουριστικό χαρακτήρα τους, όλα όσα συμβαίνουν στην ταινία θα μπορούσαν να συμβούν και σήμερα. Το αόριστο μέλλον που περιέγραφε πριν από τριάντα χρόνια ακριβώς αυτή η ταινία, βρίσκεται ήδη μπροστά μας, πολύ πιο γρήγορα από όσο θα μπορούσαμε να το είχαμε φανταστεί. Στην Αυστραλία έγινε ήδη ο πρώτος φόνος για έναν κουβά νερό. Στην Ιταλία, η εγκληματικότητα που τρέφεται από την ανεργία έκανε την κυβέρνηση να βγάλει αποσπάσματα πολιτών να περιπολούν στους δρόμους. Στην Αμερική, άστεγοι και άνεργοι συμπλέκονται για μια μερίδα συσσίτιο στις ουρές της κοινωνικής πρόνοιας. Στη Γαλλία, ο Σαρκοζί στέλνει ειδικές δυνάμεις για να καταστείλουν τις αιματηρές εξεγέρσεις στις γαλλικές αποικίες και χαρακτηρίζει αδιακρίτως "τρομοκράτες" τόσο τους νεαρούς διαδηλωτές όσο και τους ληστές στις γαλλικές μεγαλουπόλεις.

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=23517924
http://asset.tovima.gr/assetservice/Image.ashx?c=10571334&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=310&h=

Οι τριγμοί εξαγωγών και χρηματιστηρίου του Τόκιο σοκάρουν τους πάντες
ZEZA ZHKOY

Η βαθιά ύφεση της αμερικανικής οικονομίας και οι κλυδωνισμοί της κινεζικής οικονομίας, έχουν παρασύρει τις εξαγωγές της Ιαπωνίας και της Γερμανίας σε δεινή κρίση. Αυτό είναι γνωστό. Ωστόσο, τα χθεσινά στοιχεία που έδειξαν τεράστιο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών στην Ιαπωνία, το πρώτο των τελευταίων 13 ετών, σόκαραν όλες τις αγορές. Το ισοζύγιο παρουσίασε έλλειμμα 172,8 δισ. γιεν (ή 1.8 δισ. δολάρια), καθώς η ζήτηση κυρίως από τις ΗΠΑ έχει καταρρεύσει πλήττοντας ιδιαίτερα τις ιαπωνικές εξαγωγές.

Είχε προηγηθεί η έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας που προειδοποίησε ότι τόσο η ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας όσο και όγκος του παγκόσμιου εμπορίου θα συρρικνωθούν φέτος για πρώτη φορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το χρηματιστήριο του Tόκιο με την κατάρρευσή του τον χρόνο που πέρασε, προκάλεσε πολλά θύματα διαλύοντας επιχειρήσεις και τράπεζες και καταστρέφοντας την οικονομία. Ο δείκτης Nikkei των 225 κορυφαίων επιχειρήσεων σημείωσε το 2008 ετήσια πτώση-ρεκόρ 42,12%, τη χειρότερη στην 60 ετών ιστορία του. Και χθες, ο δείκτης συνέχισε να αιμορραγεί. Να επισημανθεί ότι έπεσε χθες στα χαμηλότερα επίπεδα 26 ετών (από τις 6 Οκτωβρίου του 1982).

Ευτυχώς, όμως, τα νοικοκυριά δεν είναι τόσο χρεωμένα όσο στην Αμερική και στη Βρετανία. Αντιθέτως, έχουν συγκεντρώσει ένα βουνό αποταμιεύσεων. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι η Ιαπωνία εξαρτάται από τις εξαγωγές προϊόντων μεταποίησης και ειδικότερα αυτοκινήτων και ηλεκτρονικών ειδών. Η μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία του κόσμου, η Toyota, αναμένεται να εμφανίσει φέτος ζημίες για πρώτη φορά μετά 70 χρόνια. Οι 10 μεγαλύτερες εταιρείες ηλεκτρονικών προβλέπεται να χάσουν 20 δισ. δολάρια. Η ζήτηση για εξαγωγές ήταν αυτή που οδήγησε στην πιο παρατεταμένη μεταπολεμική ανάκαμψη, την περίοδο 2002-08, όταν η χώρα φάνηκε να αφήνει πίσω της τη «χαμένη δεκαετία» μετά τη φούσκα. Στη διάρκεια της ανάκαμψης, αυξήθηκε το μερίδιο των εξαγωγών από το 10,6% στο 16,5% του ΑΕΠ. Το πλεονέκτημα αυτό, όμως, σήμερα αποτελεί αδυναμία της χώρας.

Οι χρεοκοπίες σημείωσαν ανησυχητικό άλμα 24% τον περασμένο χρόνο - με θύματα κυρίως τις εισηγμένες επιχειρήσεις. Kαι καθώς η οικονομία θα συρρικνώνεται και οι χρεοκοπίες θα αυξάνονται, τόσο το τραπεζικό σύστημα όσο και το χρηματιστήριο θα βρίσκονται υπό δραματική πίεση.

Εσχατη εξαγγελία εκ μέρους της κυβέρνησης, η φορολογική αμνηστία για τις επιχειρήσεις με στόχο τον επαναπατρισμό των κεφαλαίων. Υπολογίζονται στα 1.700 δισ. δολάρια, οι επενδύσεις των Ιαπώνων ιδιωτών σε ξένες αξίες.

Οι φόβοι μιας βαθιάς ύφεσης, που έχει ήδη κυκλώσει βίαια τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, έχουν πάρει διαστάσεις. Τα στοιχεία για το Aκαθάριστο Eγχώριο Προϊόν τετάρτου τριμήνου έδειξαν ότι το ΑΕΠ συρρικνώθηκε το τελευταίο τρίμηνο του περασμένου έτους και κατά 12,7% (!) επί ετησίας βάσεως. Ηταν τα χειρότερα στοιχεία του ΑΕΠ από το 1974 εν μέσω της τότε θυέλλης της πετρελαϊκής κρίσης.

Η Kεντρική Tράπεζα της Iαπωνίας με γενναίες ενέσεις ρευστότητας προσπαθεί να καταπολεμήσει την πιστωτική ασφυξία που σε συνδυασμό με τα άλματα του γιεν, πλήττει τις ιαπωνικές επιχειρήσεις. Η τράπεζα αποφάσισε να επεκτείνει το πρόγραμμα για αγορές ανασφάλιστων βραχυπρόθεσμων τίτλων που έχουν εκδοθεί από τις επιχειρήσεις, οι οποίες αντλούν βραχυπρόθεσμο δανεισμό μέσω της έκδοσης των τίτλων αυτών για να εξυπηρετήσουν τις καθημερινές λειτουργίες τους. Και, επίσης, αύξησε στα 1,4 τρισ. γιεν την αξία των κρατικών ομολόγων που αγοράζει μηνιαίως.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100019_10/03/2009_306865

Whitney: Και η φούσκα των πιστωτικών καρτών;
Σημαντικό πλήγμα αναμένεται να δεχθεί ο κλάδος των πιστωτικών καρτών εξαιτίας της χρηματοοικονομικής κρίσης σύμφωνα με τη Meredith Whitney, πρώην αναλύτρια της Oppenheimer η οποία προέβλεψε τη

«βουτιά» του τραπεζικού κλάδου.

Σε άρθρο της στη Wall Street Journal η Whitney, προβλέπει ότι τα διαθέσιμα κεφάλαια για παροχή νέων πιστωτικών καρτών ή για αναχρηματοδότηση, τα οποία έχουν ήδη μειωθεί στις ΗΠΑ κατά 500 δισ. δολάρια, θα μειωθούν περαιτέρω κατά 2 τρισ. δολάρια φέτος και 2,7 τρισ. δολάρια έως το τέλος του 2010.

Η αναλύτρια καλεί πολιτικούς, αξιωματούχους και δανειστές να πάρουν μέτρα για να αντιμετωπίσουν την κάμψη της τάξεως του 57% στα διαθέσιμα κεφάλαια πιστωτικών καρτών που προβλέπει.

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=203932

Υπό το φόβο αποπληθωρισμού
Η ΕΚΤ είναι έτοιμη «να μειώσει τα επιτόκια στο μηδέν» αν χρειαστεί
Έτοιμη να μειώσει τα επιτόκια στο μηδέν είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αν η οικονομική κατάσταση επιδεινωθεί και παρουσιαστεί κίνδυνος αποπληθωρισμού, δήλωσε ο Λορέντσο Μπίνι Σμάγκι, μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ.

«Αν επιδεινωθεί η (οικονομική) κατάσταση, η ΕΚΤ είναι έτοιμη να μειώσει τα επιτόκια περαιτέρω, ακόμη και στο μηδέν», είπε ο κ. Μπίνι Σμάγκι σε συνέντευξη στη γερμανική οικονομική εφημερίδα Boersen-Zeitung. «Η ανάγκη για κάτι τέτοιο είναι ακόμη μεγαλύτερη αν η οικονομία απειληθεί με διατηρήσιμο αποπληθωρισμό» πρόσθεσε.

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι δεν θα βοηθήσει την οικονομία να μειώσει τα επιτόκια σε πολύ χαμηλά επιτόκια μόνο για να τα αυξήσει αμέσως μόλις ανακάμψει η οικονομία. Η διατήρηση των επιτοκίων σε χαμηλά επίπεδα για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να ενθαρρύνει τους επενδυτές να προχωρήσουν σε μακροπρόθεσμες επενδύσεις.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=258648&ct=3

Προκαλούν κατάπληξη αλλά και οργή οι εισηγήσεις των τεχνοκρατών των Βρυξελλών για την άσκηση πίεσης στην Ελλάδα να εφαρμόσει τώρα, χωρίς καμία αναβολή, μέτρα εξυγίανσης της οικονομίας.
Κατά την κοινή λογική, η εφαρμογή μέτρων για τη μείωση του ελλείμματος και τον περιορισμό του δημόσιου χρέους, αυτήν την ώρα, θα κάνει ακόμη πιο οδυνηρές τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Πολύ απλά, ο περιορισμός των δαπανών θα αυξήσει την ανεργία, η καθήλωση και η μείωση των εισοδημάτων με φόρους και περικοπές θα συρρικνώσουν την αγοραστική δύναμη των ασθενέστερων και η αγορά θα βουλιάξει περισσότερο. Ηδη είναι γνωστόν ότι κλείνουν επιχειρήσεις όλων των κατηγοριών, απολύονται υπάλληλοι και δεν γίνεται τίποτε για να τονωθεί η αγορά.

Το πιο εξοργιστικό από τα μέτρα που εισηγούνται οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών, που πλαισιώνουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή - εμπειρογνώμονες των «27» χωρών - μελών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, είναι η προώθηση των μεταρρυθμίσεων στην υγεία και στην κοινωνική ασφάλιση. Δηλαδή, παραμένει σταθερά στο στόχαστρο των αντιλήψεων του νεοφιλελευθερισμού το κοινωνικό κράτος, του οποίου από αρκετό καιρό έχει δρομολογηθεί η κατεδάφιση, για να παραδοθούν η υγεία και η ασφάλιση στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Βρήκαν την ευκαιρία, τώρα με την κρίση, οι σοφοί των Βρυξελλών, αυτοί που δεν είδαν τα σύννεφα της καταιγίδας Όχι απλά "δεν είδαν τα σύννεφα", αλλά αυτοί δημιούργησαν την καταιγίδα, να επισημάνουν ότι η αύξηση των δαπανών για την υγεία και η γήρανση του πληθυσμού υπαγορεύουν μεταρρυθμίσεις στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης.

Προς ποια κατεύθυνση εισηγούνται να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις; Βεβαίως, προς την κατεύθυνση μείωσης των δαπανών, ενώ πολύ καλά γνωρίζουν ότι χρειάζεται αύξηση των εσόδων και της κρατικής χρηματοδότησης για να καλυφθούν οι ολοένα αυξανόμενες ανάγκες στην υγεία, την περίθαλψη και τη συνταξιοδότηση. Πώς, όμως, θα αυξηθούν τα έσοδα του συστήματος, όταν οι νεοφιλελεύθεροι τεχνοκράτες ζητούν παράλληλα μεταρρυθμίσεις στο καθεστώς εργασίας για την ενίσχυση της λεγόμενης ευελιξίας, που σημαίνει μειωμένο ωράριο και μειωμένες αποδοχές; Με την ευελιξία, όχι μόνον οδηγούνται στην εξαθλίωση οι εργαζόμενοι, αλλά και μειώνονται οι ασφαλιστικές εισφορές, με άμεση συνέπεια να αδειάζουν τα Ταμεία των ασφαλιστικών οργανισμών.

Δέχτηκαν τα ασφαλιστικά Ταμεία βαρύ πλήγμα με την οικονομική κρίση. Υπολογίζεται ότι τους τελευταίους μήνες έχασαν πάνω από 5,5 δισ. ευρώ και ορισμένα Ταμεία δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και διότι το Δημόσιο χρωστάει στα Ταμεία 11 δισ. ευρώ, εκτός από τα 5 δισ. ευρώ που χρωστάει στα νοσοκομεία. Δραματική, όπως αποκαλύφθηκε, είναι η κατάσταση σε ορισμένα Ταμεία, ακόμη και στο ΙΚΑ, που ο κλάδος υγείας του έχει τεράστιο έλλειμμα. Αλλες χαρακτηριστικές περιπτώσεις: το Ταμείο Αλληλοβοήθειας της Γενικής Τράπεζας δεν έχει χρήματα για να πληρώσει τις επικουρικές συντάξεις του Μαρτίου. Ο Οργανισμός Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ) ζητάει 600 εκατ. ευρώ ως έκτακτη επιδότηση. Το Ταμείο Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων έχει τρύπα 650 εκατ. ευρώ και δεν μπορεί να δώσει το εφάπαξ σε 15.300 συνταξιούχους. Ακόμη μεγαλύτερη τρύπα, 1,2 δισ. ευρώ, έχει ο Οργανισμός Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου (ΟΠΑΔ).

Τα μέτρα θεραπείας, που προτείνει ο ΟΟΣΑ με την τελευταία έκθεσή του, τα οποία υιοθετεί και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προφανώς γιατί κινούνται προς την κατεύθυνση της νεοφιλελεύθερης λογικής, είναι οδυνηρά για τους εργαζόμενους και η τυχόν εφαρμογή τους θα προκαλέσει κοινωνικούς σεισμούς με λαϊκές εξεγέρσεις. Προτείνουν οι σοφοί εγκέφαλοι του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, που είναι συνυπεύθυνοι για την κρίση, ανάμεσα στις άλλες αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα: περιορισμό της πρόωρης συνταξιοδότησης και αναθεώρηση του καθεστώτος των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, όπως και των αναπηρικών συντάξεων, αύξηση των ορίων ηλικίας για την έξοδο στη σύνταξη. Και το εξωφρενικό: προτείνει μείωση του κατώτατου μισθού, για να διευκολυνθεί η είσοδος των νέων στην αγορά εργασίας.

Με αυτή τη λογική, θα πρέπει να θεωρείται προνομιούχος η σημερινή γενιά των 600 - 700 ευρώ, η οποία διαμαρτύρεται. Και ακόμη πιο προνομιούχες οι γενιές των συνταξιούχων των 400 και των 500 ευρώ. Χρειάζεται, έστω και τώρα, πλήρης ανατροπή της καταστροφικής νεοφιλελεύθερης λογικής, με πολιτικές αποφάσεις και πρωτοβουλίες. Είναι ώρα, επιτέλους, οι πολιτικές ηγεσίες όλων των χωρών του πλανήτη να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να πάρουν το πάνω χέρι, που το έχουν ώς τώρα οι χρηματιστές και οι τραπεζίτες, αυτοί δηλαδή που προκάλεσαν με την απληστία τους την κρίση και αφήνονται ακόμη να τη διαχειριστούν και μάλιστα με χρηματοδότηση από τους φορολογούμενους. Εδώ μας τα χαλάει ο συντάκτης του άρθρου: Είναι στ' αλήθεια τόσο αφελής (τουλάχιστον) ώστε να πιστεύει ότι οι κυβερνήσεις των κρατών θα είναι αυτές που θα χτυπήσουν αυτούς τους οποίους εκπροσωπούν (τραπεζίτες, εφοπλιστές, κτλ)? Αυτοί (οι κυβερνώντες) ήταν που εν τέλει ψήφισαν ένα σωρό αντιλαικούς νόμους, που έδωσαν τη δυνατότητα στους ταπεζίτες και του λοιπούς να μας ρημάζουν. Το πολύ πολύ λοιπόν να κάνουν μερικές παραχωρήσεις, και αυτές διότι φοβούνται μη βγει ο κόσμος στο δρόμο. Αυτή είναι η μόνη λύση που θα βάλει ένα τέλος στο πισωγύρισμα στο μεσαίωνα που επιχειρεί η άρχουσα τάξ εις βάρος αυτή τη στιγμή. Αλλά βέβαια και αυτό είναι "λίγο", δε φτάνει μόνο ο κόσμος να βγει στο δρόμο, αλλά θα πρέπει να το κάνει οργανωμένα και με σχέδιο, και ταυτόχρονα να υπάρξει και ανάλογη απάντηση όχι μόνο κινηματικά, αλλά και πολιτικά, με τη δημιουργία νέων πολιτικών σχηματισμών που θα προωθούν τα συμφέροντα των λαών, όχι των εκμεταλλευτών τους.

Είναι προκλητικό, να συγκεντρώνεται όλο το ενδιαφέρον των συναντήσεων κορυφής σε μέτρα σωτηρίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, μέτρα κρατικής χρηματοδότησης, που δεν περιλαμβάνουν και μέτρα ελέγχου, τα οποία θα έπρεπε να φτάνουν και έως την κρατικοποίηση τραπεζών ή και μεγάλων επιχειρήσεων, που καταρρέουν. Ολοι οι μεγαλόσχημοι, αφού γέμισαν τις τσέπες τους, εκμεταλλεύονται τώρα την κρίση για να πετύχουν όχι μόνο κρατικές χρηματοδοτήσεις, αλλά και για να σαρώσουν εργασιακά, ασφαλιστικά και άλλα κοινωνικά δικαιώματα, όλα όσα κατακτήθηκαν με μεγάλους αγώνες και θυσίες. Βρήκαν, λοιπόν, την ευκαιρία τώρα να ισοπεδώσουν τελείως το κοινωνικό κράτος και να εξαφανίσουν κάθε μέτρο κοινωνικής προστασίας.

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=64335716
http://assets.tovima.gr/files/Article%20Photos/20090310/thumbs/258498_310x.jpg

Scholes Advises ‘Blow Up’ Over-the-Counter Contracts
March 6 (Bloomberg) -- Myron Scholes, the Nobel prize- winning economist who helped invent a model for pricing options, said regulators need to “blow up or burn” over-the-counter derivative trading markets to help solve the financial crisis. Έχουμε πολλά τέτοια να ακούσουμε, η καταστροφή κεφαλαίου θα είναι μαζικό φαινόμενο
The markets have stopped functioning and are failing to provide pricing signals, Scholes, 67, said today at a panel discussion at New York University’s Stern School of Business. Participants need a way to exit transactions and get a “fresh start,” he said.

The “solution is really to blow up or burn the OTC market, the CDSs and swaps and structured products, and let us start over,” he said, referring to credit-default swaps and other complex securities that are traded off exchanges. “One way to do that, through the auspices of regulators or the banking commissioners, is to try to close all contracts at mid-market prices.”

Scholes also recommended moving the trading of credit- default swaps, asset-backed securities and mortgage-backed securities to exchanges to allow for “a correct repricing” of the assets. The securities are currently traded between banks and investors, without any price disclosure on exchanges.

http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=newsarchive&sid=aNRppMJqgURA

Ισλανδία: Διακοπή λειτουργίας τράπεζας
Η τελευταία εκ των μεγάλων τραπεζών της Ισλανδίας, η Straumur-Burdaras Investment Bank, διέκοψε τη λειτουργία της λόγω "πλήρους έλλειψης κεφαλαίων" και περνά πλέον υπό κρατική διαχείριση.

Η Icelandic Financial Supervisory Authority ανακοίνωσε την "καρατόμηση" της διοίκησης του τραπεζικού ομίλου και την τοποθέτηση ομάδας κρατικών λειτουργών προκειμένου να προχωρήσουν στην εκκαθάριση της τράπεζας.

http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/473673/ArticleNewsWorld.aspx

Roubini: Στις 600 ο Standard & Poors 500
Στις 600 μονάδες ή και χαμηλότερα βλέπει τον δείκτη Standard & Poors 500 ο διάσημος καθηγητής του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Nouriel Roubini, αφού για ακόμη δώδεκα μήνες οι κεφαλαιαγορές θα «κατρακυλούν».

Πιο συγκεκριμένα, ο Roubini, σε συνέντευξη του στο Chicago Board Options Exchange Risk Management Conference δήλωσε ότι αν και είναι εξαιρετικά δύσκολο, υπάρχουν κάποιες πιθανότητες να δούμε τον S&P 500 κοντά στις 500 μονάδες. Σίγουρα, πάντως θα αγγίξει τα επίπεδα των 600 μονάδων.

Σημειώνεται ότι ο S&P 500 έχει υποχωρήσει κατά 25% από τις αρχές του έτους, καταγράφοντας το χειρότερο ξεκίνημα στην ιστορία του. ακολουθεί η ετήσια πτώση του 38% το 2008 η οποία θεωρείται η χειρότερη από το 1937.

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=203810

Μπερνάνκι: Δεν έχουν περιθώρια χρεοκοπίας οι μεγάλες τράπεζες Αντίθετα έχουν προφανώς περιθώρια να ψοφήσουν από την πείνα, ή να ζήσουν στη μιζέρια αμέτρητοι εργαζόμενοι...Γιατί όμως οι εργαζόμενοι να το δεχτούν αυτό?
«Δεν θα επιτρέψουμε να καταρρεύσει κανένα από τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στις εύθραυστες χρηματοοικονομικές αγορές υπό τις τρέχουσες συνθήκες ύφεσης».
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/03/10/1639222.htm

http://3.bp.blogspot.com/_7l1Hb479V78/SbW10CwHt-I/AAAAAAAACV0/RkAMYtV47JQ/s400/unemployment.jpg

Report: Wall Street Spent $5 Billion For Political Influence
A group called Wall Street Watch is out with a report that finds that “Wall Street investment firms, commercial banks, hedge funds, real estate companies and insurance conglomerates made $1.7 billion in political contributions and spent another $3.4 billion on lobbyists” between 1998 and 2008. Και αυτά είναι τα "φανερά", η κορυφή του παγόβουνου δηλαδή...
The report, "Sold Out: How Wall Street and Washington Betrayed America," concludes that the contributions were “aimed at undercutting federal regulation” and ultimately “led directly to the current financial collapse.”

The two men behind the report are California lawyer Harvey Rosenfield of the nonprofit Consumer Education Foundation and Robert Weissman of Essential Information, a Washington nonprofit “that seeks to curb excessive corporate power.”

The report argues that the lobbying and contributions kept financial derivatives from being regulated, led to the repeal of regulatory barriers between commercial banks and investment banks and kept the government from stepping into halt predatory subprime lending. (The authors list “12 Key Policy Decisions Led to Cataclysm” here (http://www.wallstreetwatch.org/soldoutreport.htm).)

"Depression-era programs that would have prevented the financial meltdown that began last year were dismantled, and the warnings of those who foresaw disaster were drowned in an ocean of political money,” Rosenfield said in a release.

The authors don’t blame either political party, noting that roughly 55 percent of the donations went to Republicans and 45 percent to Democrats. In the 2008 election cycle, they note, Democrats received slightly more than half of the financial sector’s contributions.

They also say that 142 of the lobbyists employed by 20 “leading financial firms” during this period “were previously high-ranking officials or employees in the Executive Branch or Congress.”

The report can be found here (http://www.wallstreetwatch.org/soldoutreport.htm).

http://www.cbsnews.com/blogs/2009/03/04/politics/politicalhotsheet/entry4842645.shtml

Tens of thousands march in New York against budget cuts
Union bureaucrats call for “shared sacrifice”
By Steve Light
10 March 2009

Threats by the New York state government to carry out massive budget cuts and layoffs to offset its deepening fiscal crisis brought tens of thousands of workers, parents and students to a rally last Thursday at City Hall in New York City. While many in attendance expressed a determination to fight these attacks, the union officials, Democratic politicians and community advocates who dominated the platform offered no perspective outside of lobbying for a "fair share" of inadequate funding, while extolling the virtues of "shared sacrifice."

Rally last Thursday outside New York City Hall

New York State's budget deficit is estimated to reach $14 billion in the 2010 fiscal year that begins July 1. The combined budget gaps for all states in the remainder of this fiscal year and state fiscal years 2010 and 2011 is estimated to total more than $350 billion (Center on Budget and Policy Priorities).

As in most of the states, New York's Democratic Governor David Paterson has proposed cuts that place the burden on the backs of workers and the most vulnerable. Among the proposals are cuts to the state's monthly Supplementary Security Income (SSI) provided to low-income recipients who are elderly, blind, or disabled. Nearly $2 billion in cuts to education would reduce aid to individual school districts from 3 to 13 percent. Specific programs to be eliminated include supplemental math and science programs and new-teacher mentoring programs. Resident undergraduate tuition for the State and City Universities will increase $620. A hiring freeze was put on state agencies in July with funds to be reduced 7 percent. Cuts in Medicaid are proposed with $3.5 billion in healthcare cuts affecting every hospital, nursing home and home care facility in the state.

In New York City, where the financial crisis is expected to destroy almost 300,000 jobs by mid-2010, Mayor Michael Bloomberg plans to reduce the city workforce by 22,919, with 14,000 of those from the schools. Cuts to services are to include 30 ambulance tours, one firefighter from each of 64 engine companies, and reductions in homeless prevention programs and child care. A $127 million cut to the Health and Hospitals Corporation would slash funding for clinics and ambulatory preventive care for populations that are uninsured and use these as their primary care facilities.

The billionaire mayor wants city workers to pay 10 percent of the cost of their health benefits. Revenue is to be increased by regressive taxes that fall most heavily on those with lower incomes, such as sales taxes, parking meter rates, and plastic bag charges. The new cuts and taxes would come on top of $1 billion in cuts and $1.5 billion in tax hikes Bloomberg has already pushed through. It is probable that some of the education funds from President Obama's stimulus will be siphoned off by the state.

In the face of these attacks and confronting the greatest crisis of capitalism since the Great Depression, the organizers of the protest presented their long-standing alliance with the Democratic politicians, who are carrying out the cuts, as the only political solution to the problems confronting working people. The demonstrators themselves were restricted by the police, sometimes forcefully, to pens along only two lanes of Broadway while subjected to images on giant screens of union bureaucrats denouncing greed and leading stale chants of "We're fired up, won't take no more," and "O-ba-ma."

Demonstrators protesting against New York state budget cuts

Teachers, students, healthcare workers, and city employees were heavily represented at the rally, along with hotel and buildings workers and others affected by the economy and layoffs. Along with the largest public employee unions, the United Federation of Teachers (UFT) and DC 37 (the largest city employees' local), the sponsors included SEIU 1199 healthcare workers, the Democratic-allied Working Families Party, the ACORN community organization and the Alliance for Quality Education.

The main demand of the sponsors of the rally was for an increased "millionaire's tax" on incomes above $250,000, which the Center for Working Families predicts would generate $6 billion in state revenue annually, They claim that with this tax, together with the $24 billion expected for New York State from the $787 billion federal stimulus plan, most of the cuts can be avoided. This is gross speculation in the face of the inability of economists to see the bottom of the abyss as job cutting continues to accelerate. In any case, Governor Paterson, like Mayor Bloomberg, has expressed his opposition to any increase in taxes on the wealthy, insisting that he would consider such a measure only as a last resort, after sweeping budget cuts failed to produce the desired fiscal results.

The unions also demand that monies coming from the federal stimulus be directed to "effective" use for schools and healthcare by the budget-cutting governor and state legislature. However, as part of their budget campaign, the UFT and SEIU 1199 each spent millions of dollars on competing television commercials calling for the cuts not to fall on their special concerns in the schools or in the hospitals, respectively. The union leaders fear a loss of membership would cut the union dues that pay their own salaries. Expressing the distance of the bureaucracy from working and middle class families whose fear and anger are increasing together with the attacks on their jobs, education, and standard of living, SEIU 1199 President George Gresham declared at the rally "We are not trying to scare the public, we're trying to educate the public."

Randi Weingarten, head of the national as well as New York City teachers' unions and of the Municipal Labor Committee, cited Obama's call for working people to share the responsibility for an economic crisis created by the capitalist elite and their politicians. "The difficulties New Yorkers face today will require each of us to step up and help our city get through these hard times while protecting core services," she told the crowd. "Shared sacrifice means we all have to give a little to keep our collective ship afloat, and those who can afford it should give more to spare our most vulnerable the pain of devastating budget cuts."

This call for "shared sacrifice," under conditions in which trillions are being poured into Wall Street to bail out the banks, while millions are losing their jobs and homes, amounts to a pledge by the bureaucracy to help impose the burden of the capitalist crisis onto the backs of the working class.

The WSWS interviewed several of the demonstrators. Holly Blasier is an occupational therapist in a Manhattan nursing home and a delegate in the SEIU 1199 health and hospital workers' union. "I have elderly patients who cry when they are with me because they get pulled out of bed at 5:30 in the morning because there are only two nursing assistants for 39 people to get them up, change them and dress them. Until about five years ago, there used to be five nursing assistants. These patients are crying because of the kind of life they have in the nursing home, after working their whole lives. One of them is 83 and worked her whole life in Macy's."

A freshman student who came with a group of 15 from Brooklyn Technical High School said: "I can see the economic crisis. People are having to take care of how they spend their money. I am involved in student government and see how sometimes students can't go on a school trips because their families can't afford it. In Brooklyn Tech, we have over 4,000 students. We have 50. It is like a second home. With more budget cuts, we can't have all of that. We have no central air conditioning. Some summer school classes may be cut, so students may not be able to get the credits they need. And getting money for college is something we already have to think about."

A social worker from the South Bronx described the effects of the economic crisis that she is seeing: "There are more families with layoffs coming in, not having basic stuff, homeless. More and more I see families. We started a food pantry, which we didn't need to do in the past. Domestic violence is going up. But there is a freeze on hiring new social workers and other workers. We are here trying to avoid cuts, to make Bloomberg use the money as he should, to keep people employed, for kids."

Anthony Joseph is a teacher with almost three years at a middle school, IS 71, in Brooklyn. "I am enjoying my job," he said. "I want to give back. It is a noble profession. But I am here because I am looking for social justice for my students and for myself. My teaching experience is pleasant but I could not afford to have my own family. It is a living wage for one person, not a family. And in the school, I have to control against mice and roaches. I don't think they have this problem in the Pentagon. In the morning I have to clean off the mouse shit on my desk. My school has 1,500 kids. We are good at getting grant money, but we need this private money for our public school to give our students a high level of success. I think they may lay off second- and third-year teachers at school. The writing has been on the wall for the last eight years, or even before, but it has accelerated in the last eight years. You cannot have two wars and fund everything."

http://www.wsws.org/articles/2009/mar2009/demo-m10.shtml

Βουτιά για την τουρκική λίρα λόγω συρρίκνωσης
Η βιομηχανική παραγωγή μειώθηκε τον Ιανουάριο κατά 21,3%, δηλαδή με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων 23 ετών
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_10/03/2009_306849

Μεγάλη αστυνομική επιχείρηση
Μπαράζ συλλήψεων κατά αριστερών πολιτών στην Τουρκία
Η τουρκική αστυνομία συνέλαβε δεκάδες άτομα αριστερών πεποιθήσεων, μεταξύ των οποίων δημοσιογράφους και συνδικαλιστές.

Οι 33 από τις συλλήψεις πραγματοποιήθηκαν στη Κωνσταντινούπολη, ενώ η αστυνομική επιχείρηση επεκτάθηκε και σε άλλες πέντε πόλεις.

Η επιχείρηση στράφηκε κατά μελών του Σοσιαλιστικού Κόμματος των Καταπιεσμένων (ESP) και του εκτός νόμου Μαρξιστικού Λενινιστικού Κομμουνιστικού Κόμματος.

Μεταξύ των συλληφθέντων είναι στελέχη του περιοδικού «Τέχνη και Ζωή» (Sanat ve Hayat) και της εφημερίδας Atilim, επικεφαλείς μαρξιστικών ερευνητικών ιδρυμάτων, συνδικαλιστές, μέλη της διοίκησης γυναικείων οργανώσεων και στελέχη της καθοδήγησης του ESP.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=994007&lngDtrID=245

ΑΠΟΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΕΠΙΤΟΚΙΩΝ, ΑΛΛΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΥΨΗΛΟ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΗΝ Ε.Ε.
Δανειζόμαστε με καπέλο έως 4,68%
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=70629444

Μόνιμος πόθος το εμπόριο της Κυριακής, αλλά...
«Διά της τεθλασμένης» επιχείρησε ο πρόεδρος του Συνδέσμου των Πολυκαταστημάτων Θόδωρος Βάρδας να επαναφέρει θέμα ωραρίου και λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές, αλλά «έφαγε πόρτα» από τον υπουργό Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=99401220

Ολοένα και πιο γκρίζο το σκηνικό
"Όργιο" ανασφάλιστης εργασίας και "επιδημία" απολύσεων με δόσεις, βάσει σχετικού νόμου.
«Το 30% των εργαζομένων αμείβεται πλέον με καθεστώς μειωμένης απασχόλησης, ενώ δουλεύει πλήρες ωράριο», υποστηρίζει στη "Σ" ο πρόεδρος των διοικητικών υπαλλήλων ΙΚΑ

Ενώ η κρίση στον τομέα της απασχόλησης προσλαμβάνει εφιαλτικές διαστάσεις και στην ήδη πολλαπλά χτυπημένη από φυσικές καταστροφές περιοχή της Αχαΐας, το προσωπικό της ιστορικής αιγιώτικης βιομηχανίας Σιαβελή αναζητά απεγνωσμένα οδούς διεξόδου από το... λαβύρινθο και μία ακόμη βιομηχανία, που ανήκει, μάλιστα, στον πεθερό του Αχαιού υφυπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών, Μιχ. Μπεκίρη, καταγγέλλεται από το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο της γειτονικής πόλης για καταχρηστική απόλυση εργαζόμενης μητέρας τριών ανήλικων παιδιών.

Παράλληλα, το καθεστώς της "μαύρης" ανασφάλιστης εργασίας, αλλά και του κατ' όνομα μειωμένου ωραρίου απασχόλησης κυριολεκτικά οργιάζουν, αφού... τρέφονται από το "θηρίο" της κρίσης. Χαρακτηριστικά επ' αυτού είναι τα όσα αναφέρει στη "Σ" ο πρόεδρος του Συλλόγου Διοικητικών Υπαλλήλων ΙΚΑ Αχαΐας, Ηλείας, Ζακύνθου και Κεφαλλονιάς, Γιώργος Κυριακόπουλος, λέγοντας ότι, ουσιαστικά, δεν υπάρχει έλεγχος στις επιχειρήσεις για εισφοροδιαφυγή και κάνοντας λόγο για μεγάλη εκμετάλλευση με την ωρομίσθια εργασία.

«Περίπου το 30% των εργαζομένων αμείβονται πλέον με καθεστώς μειωμένης απασχόλησης, ενώ δουλεύουν πλήρες ωράριο», υποστηρίζει.

Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την πρωτοφανή καθίζηση που εμφανίζει πια η αγορά στον κλάδο των κατασκευών, έχουν ως συνέπεια να μπαίνει σε περιπέτειες ή και να απειλείται ευθέως με βούλιαγμα μια σειρά ασφαλιστικών ταμείων, μη εξαιρουμένου και του ΙΚΑ, όπως προειδοποιεί, μιλώντας στη "Σ", ο πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Πάτρας, Αντ. Καλής, ο οποίος θέτει επί τάπητος ένα ακόμη πρόβλημα των ημερών: τη λήξη των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, που είχαν κάνει εκατοντάδες Αχαιοί με τοπικές επιχειρήσεις, εν όψει της εορταστικής περιόδου και των εκπτώσεων, που επακολούθησαν.

Σπεύδει δε να υπενθυμίσει και να καταγγείλει ότι «η Στατιστική Υπηρεσία και ο ΟΑΕΔ δεν τους εκλαμβάνουν ως ανέργους, επειδή έχουν δουλέψει μία ώρα την προηγούμενη εβδομάδα ή μία μέρα τον προηγούμενο μήνα».
Σαν να μην έφταναν δε όλα αυτά, εξαιρετικά διογκωμένες εκτιμάται ότι είναι και οι απολύσεις που δεν κερδίζουν... μερίδιο δημοσιότητας, αφού δεν είναι ομαδικές και γίνονται με... δόσεις, αξιοποιώντας τη σχετική νομοθετική πρόβλεψη.

ΤΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ
Στο μεταξύ, σε πολύωρη εξελίχθηκε η σύσκεψη που είχαν συγκαλέσει, για το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Αιγίου, ο Δήμος και το Εργατικό Κέντρο της πόλης, για το καυτό θέμα της τύχης της "85χρονης" τουβλοποιίας Σιαβελή και των 38 εργαζομένων σ' αυτήν.

Στην εν λόγω σύσκεψη συμμετείχε πλήθος φορέων, ωστόσο εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι, παρ' όλο που μετατέθηκε κατά μία ημέρα, προκειμένου να διευκολυνθεί η παρουσία των Αχαιών βουλευτών, εξ αυτών τελικά συμμετείχαν μόνον δύο του ΠΑΣΟΚ, οι Απ. Κατσιφάρας και Κ. Σπηλιόπουλος, καθώς και ο συνάδελφός τους του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Τσούκαλης.

Επίσης, παρόντες ήταν ο υπεύθυνος του γραφείου του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Μιλτ. Βέρρα στο Αίγιο και συνεργάτης της Αχαιής βουλευτή της Ν.Δ. Νατάσας Ράγιου (η μη φυσική παρουσία της οποίας, δεδομένης και της καταγωγής της από το Αίγιο, προκάλεσε, πάντως, αντιδράσεις). Την απουσία της κυρίας Ράγιου καυτηρίασε και ο πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αιγίου, Ν. Κόκλας, ο οποίος τόνισε, ωστόσο, στους παρισταμένους ότι ο πολιτικός του πολιτισμός δεν του επέτρεπε να μην αναγνώσει το έγγραφο της βουλευτή, ενώ διαβεβαίωσε τη "Σ" ότι κρατά... απουσιολόγιο.

Γύρω από το τραπέζι βρέθηκαν ακόμη ο νομάρχης Αχαΐας, Δημ. Κατσικόπουλος, ο διευθυντής της Περιφέρειας Δ. Ελλάδος κ. Τσώλης, φυσικά ο δήμαρχος Αιγίου, Απ. Καραφωτιάς (και οι επικεφαλής των τεσσάρων δημοτικών παρατάξεων της πόλης, Σπ. Παπαδόπουλος, Γ. Περπής, Στ. Θεοδωρακόπουλος και Λ. Μαυρουδής), και οι δήμαρχοι Συμπολιτείας και Διακοπτού, Δημ. Καλογερόπουλος και Τάκης Βασιλείου, αντίστοιχα.

Εκεί ήταν, επίσης, οι πρ. βουλευτές της Ν.Δ. Ν. Νικολόπουλος και Θεόφ. Βασιλείου, ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αιγίου, Ευ. Ευαγγελίου, και ο Αιγιώτης σύμβουλος του Επιμελητηρίου Αχαΐας Αρίστος Τηλιγάδης και βέβαια ο ίδιος ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης και πρ. δήμαρχος Αιγίου, Λέλος Σιαβελής, μαζί με δύο γιους του. Λόγω υψηλού πυρετού, απουσίαζε από τη διαδικασία ο δήμαρχος Ερινεού, Ανδρ. Βαρνακιώτης, που απέστειλε, ωστόσο, μήνυμα, εκδηλώνοντας τη συμπαράστασή του στον αγώνα των εργαζομένων της βιομηχανίας Σιαβελή.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΜΕΡΗ
Όλοι οι συμμετέχοντες αναφέρθηκαν στον άμεσο στόχο της πραγματοποίησης τριμερούς συνάντησης, στο Υπουργείο Απασχόλησης, υπό την υφυπουργό, Σοφία Καλαντζάκου, κατά την οποία θα διατρανωθεί η κοινή τους απαίτηση να παραμείνει η ιστορική επιχείρηση ανοιχτή.

Όσο για το χρόνο σύγκλησης της εν λόγω συνάντησης, αυτός προσδιορίζεται το αργότερο εντός δεκαημέρου. Σημειωτέον ότι κατά τη συνεδρίαση της Παρασκευής αποφασίστηκε, επιπλέον, στις 2 Απριλίου, ημέρα της 24ωρης απεργίας που έχει εξαγγελθεί από τη ΓΣΕΕ, ο Δήμος και ο Εμπορικός Σύλλογος Αιγίου να κλείσουν τις υπηρεσίες και τα καταστήματά τους, αντίστοιχα, και να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση που θα λάβει χώρα στην πλ. Αγ. Λαύρας, στο Αίγιο, με κυρίαρχο αίτημά τους τη διασφάλιση της βιωσιμότητας της βιομηχανίας Σιαβελή.

Εξάλλου, προχθές, με την ευκαιρία της επίσκεψης στο Νομό κλιμακίου της ΓΣΕΕ, υπό τον πρόεδρό της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλο, οι διοικήσεις τόσο του Εργατικού Κέντρου της γειτονικής πόλης όσο και του Σωματείο Εργαζομένων Σιαβελή "Η Αλληλεγγύη" είχαν συνάντηση μαζί του, κατά την οποία τού έκαναν πλήρη και διεξοδική ενημέρωση, για την κατάσταση που έχει προκύψει στην επιχείρηση.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ απάντησε ότι αντιπροσωπεία του ανώτατου συνδικαλιστικού οργάνου της χώρας θα παραβρεθεί στη διαδικασία της τριμερούς, προκειμένου να ενισχύσει τον αγώνα των εργαζομένων. ***

http://www.simerini.gr/?section=32&category=1&newsid35=14597

Στάση... εμπορίου στα καταστήματα
Επιφυλακτικοί οι καταναλωτές στις αγορές τους εξαιτίας της κρίσης και της κακής ψυχολογίας.
Ανησυχούν οι έμποροι, καθώς βλέπουν διαρκώς μειούμενη την κίνηση στην αγορά, παρά τις χαμηλές τιμές των προϊόντων τους, λόγω του τέλους της σεζόν

Υποτονική χαρακτηρίζεται η κίνηση στα εμπορικά καταστήματα της Πάτρας τις τελευταίες ημέρες, καθώς η οικονομική κρίση και η κακή ψυχολογία των καταναλωτών δεν επιτρέπουν αγορές ακόμη και σε περίοδο χαμηλών τιμών.

Οι εκπρόσωποι του εμπορικού κόσμου σημειώνουν πως η κάμψη αυτή την περίοδο είναι αναμενόμενη, φοβούνται όμως πως, μέσα στο επόμενο διάστημα, θα υπάρξουν επιχειρήσεις που θα αρχίσουν να "μαζεύονται" ακόμη περισσότερο, με αποτέλεσμα να προκύπτουν σαφείς φόβοι και για τις θέσεις εργασίας στην αγορά.

Στο διάστημα των εκπτώσεων, που ολοκληρώθηκαν στο τέλος του Φεβρουαρίου, οι έμποροι της Πάτρας έκαναν λόγο για πτώση της κίνησης, σε όρια πάντως που χαρακτηρίστηκαν σχετικώς ικανοποιητικά, συνυπολογιζόμενης της μεγάλης οικονομικής κρίσης.

Η κατάσταση όμως αυτή, της μεγάλης δηλαδή πτώσης στην κίνηση των καταστημάτων, φαίνεται να παγιώνεται, προκαλώντας εύλογο προβληματισμό στους παράγοντες της αγοράς. Και αυτό, παρότι ο Μάρτιος είναι για τα πατρινά καταστήματα μήνας "σκούπα", δηλαδή περίοδος κατά την οποία οι έμποροι έχουν ακόμη χαμηλότερες τιμές στα προϊόντα, προκειμένου αυτά να "φύγουν".

«Είναι μια μεταβατική περίοδος αυτή που διανύουμε και είναι γεγονός πως δεν υπάρχει ικανοποιητική κίνηση στην αγορά. Τα καταστήματα έχουν χαμηλές τιμές, μέχρι και να αλλάξουν οι βιτρίνες για τα καινούργια είδη, όμως είναι αναμενόμενο οι περισσότεροι καταναλωτές να τηρούν μια στάση αναμονής», τονίζει ο γραμματέας του Εμπορικού Συλλόγου της Πάτρας, Ηλίας Παυλίδης, συμπληρώνοντας: «Η οικονομική κρίση και η κακή ψυχολογία των καταναλωτών είναι ασφαλώς ένας επιπρόσθετος λόγος που φέτος επηρεάζει τους ρυθμούς της αγοράς, ενώ η αλήθεια είναι πως το μεγαλύτερο μέρος των καταναλωτών όποιες αγορές ήθελε να κάνει τις έκανε κατά την προηγούμενο περίοδο των εκπτώσεων».

Το μεγάλο ζήτημα που αναμένεται πως θα κληθούν να διαχειριστούν και οι έμποροι της Πάτρας είναι τα παρεπόμενα αυτής της κρίσης που παρατηρείται και στην κίνηση των καταστημάτων. Ήδη κάποιες εμπορικές επιχειρήσεις αναθεωρούν τα σχέδιά τους και ετοιμάζουν συρρίκνωση, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση.

Αυτή η δυσχερής προοπτική της απώλειας θέσεων εργασίας "χτυπά" έτσι και την πόρτα των εργαζομένων στα εμπορικά καταστήματα, ενώ είναι σαφές πως, όσο δεν στηρίζεται πραγματικά η αγορά, ελλοχεύει ο κίνδυνος και επιπλέον "λουκέτων", σε μια αγορά όπου ήδη πληθαίνουν τα "έρημα" ανοίκιαστα καταστήματα ακόμη και στο κέντρο της πόλης.

http://www.simerini.gr/?section=32&category=1&newsid35=14595

«Διαλύουν το ταμείο πρόνοιας»
Συμμετοχή στην 24ώρη απεργία της ΓΣΕΕ στις 2 Απριλίου, αποφάσισε η ΑΔΕΔΥ Το θέμα είναι η απεργία να έχει κόσμο, αλλά και συνέχεια, και καθώς οι πρασινογαλάζιες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ δεν έσχουν σκοπό να κάνουν σοβαρές κνητοποιήσεις, θα χρειαστεί οι εργαζόμενοι να οργανωθούν σε σωματεία και να πιέσουν για κινητοποιήσεις, αν θέλουν να ζήσουν μια ανθρώπινη ζωή και όχι στο μεσαίωνα
Τα προβλήματα των εργαζομένων στο Δημόσιο και ιδιαίτερα όσα συνδέονται με την κατάσταση σε Ταμείο Πρόνοιας (ΤΠΔΥ) και ΟΠΑΔ οξύνονται, ενώ οι λύσεις που προσανατολίζεται να δώσει η κυβέρνηση (δάνειο αντί επιχορήγηση) θα οδηγήσουν στη διάλυση του ταμείου, τόνισε η ΑΔΕΔΥ και -μεταξύ αλλων- ανακοίνωσε τη συμμετοχή της στην 24ώρη απεργία της ΓΣΕΕ στις 2 Απριλίου.

Το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ, στην συνεδρίαση του την Τρίτη, πριν καταλήξει στις αποφάσεις του συνεκτίμησε ακόμη:
την πολιτική λιτότητας που συνεχίζεται και εντείνεται με πρόσχημα και την οικονομική κρίση.

ότι τα νέα μέτρα που προωθούνται από την κυβέρνηση στο όνομα της κρίσης στοχεύουν στη μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων στο Δημόσιο, στην υποβάθμιση και ιδιωτικοποίηση των Δημοσίων Υπηρεσιών και στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.

Κατόπιν αυτών η ΑΔΕΔΥ, αποφάσισε τη συνέχιση του αγώνα με βασικό στόχο να μην πληρώσουμε οι εργαζόμενοι τα βάρη της κρίσης.

Βασικά αιτήματα αποτελούν: η άμεση επιχορήγηση του Τ.Π.Δ.Υ. και όχι ο δανεισμός του, η οικονομική ενίσχυση του Ο.Π.Α.Δ., η αποεμπορευματοποίηση και αύξηση των δαπανών για τη διασφάλιση βασικών δημοσίων αγαθών προς τους πολίτες, η χορήγηση ουσιαστικών αυξήσεων και νέου μισθολογίου, η μονιμοποίηση των εκτάκτων αορίστου χρόνου, η κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο.

Πέραν της συμμετοχής στην απεργία η ΑΔΕΔΥ αποφάσισε ακόμη την εξουσιοδότηση της Ε.Ε. για την πραγματοποίηση ξεχωριστών αγωνιστικών παρεμβάσεων για τα θέματα του Τ.Π.Δ.Υ. και για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών με βάση και την αναμενόμενη για τις 26 Μαρτίου απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=994062&lngDtrID=251

ciaoant1

12-03-09, 22:13

Αμερικανική κοινωνία και πολιτική
Οι πρώτες 100 ημέρες, η συμβολική σημασία των οποίων αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Ρούζβελτ, υποτίθεται ότι αποτελούν μέτρο σύγκρισης για την επιτυχία ενός Αμερικανού προέδρου. Στην πρώτη μετεκλογική του συνέντευξη, ο Ομπάμα είπε ότι μελετούσε τις πρώτες 100 ημέρες του Ρούζβελτ. Θα έλεγες ότι οι πρώτες ενέργειες του Ομπάμα έχουν διαμορφώσει τον τόνο της κυβέρνησής του και έχουν καθιερώσει τις προτεραιότητες και το ύφος της ηγεσίας του;

«Αυτή είναι μια λογική εικασία, ιδιαίτερα καθώς η έναρξη της θητείας του Ομπάμα στον Λευκό Οίκο συμβαδίζει με τις επιλογές για συμβούλους και τις δημόσιες τοποθετήσεις του που έκανε πριν από την ανάληψη της εξουσίας. Νομίζω ότι η έννοια "της επιτυχίας" χρειάζεται επεξήγηση. Οι πρώτες 100 ημέρες του Ρίγκαν ήταν μια "επιτυχία" στην έναρξη μεγάλης κλίμακας τρομοκρατικών πολέμων στην Κεντρική Αμερική και ενός οικονομικού προγράμματος δαπανών, δανεισμού και απορρύθμισης των χρηματοπιστωτικών αγορών, που ευθύνονται σήμερα για την τρέχουσα οικονομική κρίση, για την καταστροφή των βασικών αρχών στις συμβάσεις εργασίας διεθνώς, προκειμένου να υπονομευθεί το δικαίωμα στον συνδικαλισμό, για τη διευρυμένη στήριξη στον Πακιστανό δικτάτορα Ζία Ουλ Χακ και προς το ριζοσπαστικό πρόγραμμα εξισλαμισμού που πρέσβευε (κάτι το οποίο αναγνωρίζεται τώρα ότι αποτέλεσε μία από τις σημαντικότερες και πιο επικίνδυνες διεθνείς κρίσεις της εποχής) και πολλά άλλα. Ηταν μια "επιτυχία" όσον αφορά τα κομματικά και εταιρικά συμφέροντα που αντιπροσώπευε. Αλλά για τη χώρα; Για τον κόσμο;»

Το οικονομικό σχέδιο Ομπάμα

Το οικονομικό σχέδιο ενίσχυσης του Ομπάμα έχει αποτύχει μέχρι τώρα να κερδίσει την εμπιστοσύνη των επιχειρήσεων και των επενδυτών, ούτε, απ' όσο μπορώ να δω, υπάρχει κάτι στο όλο σχέδιο που να υποδηλώνει ότι η κυβέρνησή του είναι δεσμευμένη στο να εξετάσει και να διορθώσει τις πιο σοβαρές ατέλειες του οικονομικού συστήματος, έτσι ώστε να υπάρχει τουλάχιστον μια πιο δίκαιη κατανομή του πλούτου. Το να επιτίθεται στην πλεονεξία των τραπεζιτών δεν είναι αρκετό για τη μεταρρύθμιση του συστήματος. Γιατί απολαμβάνει ακόμα τόσο υψηλά επίπεδα δημοτικότητας;

«Για να είμαστε αντικειμενικοί, ο Ομπάμα αντιμετωπίζει απίστευτα προβλήματα. Χάρη στις πολιτικές των προκατόχων του και των εξωφρενικών ηγεμονικών οικονομικών δογμάτων, η οικονομία βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και είναι ευρέως αποδεκτό ότι απαιτείται μια ογκώδης κρατική ενίσχυση για να υπάρξει έστω κάποια ελπίδα συγκράτησης και αντίστροφης φοράς της πορείας της οικονομίας. Σε σύγκριση με εναλλακτικές προτάσεις που προέρχονται από οπουδήποτε αλλού από το κατεστημένο, οι δικές του εισηγήσεις είναι αρκετά ρεαλιστικές. Ετσι, σ' αυτό το ζήτημα η λαϊκή υποστήριξη που έχει είναι κατανοητή. Οι επιχειρήσεις και οι επενδυτές δεν έχουν προτείνει κάποια πειστική εναλλακτική ιδέα και οι ίδιοι στηρίζουν κατά ένα μεγάλο μέρος το οικονομικό πρόγραμμα του Ομπάμα, αν και φυσικά θα προσπαθήσουν να αποσπάσουν για τους εαυτούς τους όσα περισσότερα μπορούν απ' αυτό το πρόγραμμα. Βλέπουμε τώρα το πραγματικά διασκεδαστικό θέαμα των τραπεζών να συμμετέχουν στις προσπάθειες άσκησης πολιτικής πίεσης στην Ουάσιγκτον, χρησιμοποιώντας τα κονδύλια που τους διέθεσε ο πρώην υπουργός Οικονομικών Χένρι Πάουλσον, για να κερδίσουν ένα μεγαλύτερο μερίδιο από τις κρατικές χορηγήσεις.

Ετσι λειτουργεί το σύστημα και δεν υπάρχει καμία κίνηση τροποποίησής του, εκτός όταν κινδυνεύει με αυτοκαταστροφή, όπως με την κατάρρευση του προτύπου των επενδυτικών τραπεζών και τον όλεθρο του δόγματος περί "αποδοτικών αγορών"».

Ενας σημαντικός αριθμός μελετών δείχνουν ότι ο ρατσισμός στις ΗΠΑ βρίσκεται σε σημαντική πτώση. Οφείλεται αυτό κυρίως στις βαθιές δημογραφικές μετατοπίσεις που εμφανίζονται εδώ και χρόνια στην αμερικανική κοινωνία;

«Δεν είμαι βέβαιος πόσο σημαντική είναι η πτώση. Ως μια ένδειξη, σημειώστε ότι ο ΜακΚέιν κέρδισε την ψήφο των λευκών με σημαντική διαφορά, αν και σε περιστάσεις όπως αυτές των εκλογών του Νοεμβρίου 2008 θα περίμενε κάποιος ότι το κόμμα της αντιπολίτευσης θα κέρδιζε μια σαρωτική νίκη. Αλλά στο βαθμό που ο ρατσισμός βρίσκεται σε πτώση, νομίζω ότι αυτό είναι πρωτίστως αποτέλεσμα της εκπολιτιστικής επιρροής του ακτιβισμού της δεκαετίας του '60 και με ό,τι επακολούθησε εξ αιτίας αυτού. Αυτό έχει πραγματικά αλλάξει το ηθικό και πολιτιστικό επίπεδο της κοινωνίας σε σημαντικό βαθμό, ενώ άφησε άθικτους τους θεσμούς. Δεν μου άρεσε κανείς από τους υποψήφιους των εκλογών του Νοεμβρίου 2008, αλλά είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι πριν από 40 χρόνια, αλλά επίσης και πιο πρόσφατα, θα ήταν αδιανόητο οι δύο υποψήφιοι για το χρίσμα του Δημοκρατικού κόμματος να ήταν ένας Αφρο-αμερικανός και μια γυναίκα, πόσω μάλλον δε ένας Αφρο-αμερικανός να εκλεγόταν τελικά πρόεδρος των ΗΠΑ».

Η μάχη εργασίας - κεφαλαίου

Ομως, ο ταξικός πόλεμος παραμένει μονόπλευρος και ανελέητος όπως πάντα. Η νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση των τελευταίων 30 ετών, ανεξαρτήτως εάν υπήρξε δημοκρατική ή ρεπουμπλικανική κυβέρνηση, έχει εντείνει στο μέγιστο τους μηχανισμούς και τις διαδικασίες εκμετάλλευσης και ώθησε σε ακόμα μεγαλύτερο άνοιγμα το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών στην αμερικανική κοινωνία. Επιπλέον, παρά τις ευκαιρίες που διαμορφώνονται ως αποτέλεσμα της τρέχουσας κρίσης, δεν βλέπω να βρίσκονται σε υποχώρηση οι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις. Μάλιστα, οι Ρεπουμπλικανοί και το επιχειρηματικό λόμπι χρησιμοποιούν την τρέχουσα οικονομική κρίση για να διεξαγάγουν νέες επιθέσεις στην οργανωμένη μορφή εργασίας, όπως μαρτυρά η αντίθεσή τους στο Νομοσχέδιο Ελεύθερης Επιλογής των Εργαζομένων (πρόσφατα ένας στρατηγικός σύμβουλος του επιχειρηματικού λόμπι χαρακτήρισε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ως «επική μάχη εργασίας και κεφαλαίου»), ένα νομοσχέδιο που θα κάνει εφικτή τη δυνατότητα των εργαζομένων να δημιουργούν συνδικαλιστικές ενώσεις σε μικρότερες επιχειρήσεις και το οποίο στήριξε ανοιχτά ο Ομπάμα στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας.

«Οι επιχειρησιακές ταξικές ομάδες ανθρώπων, που διοικούν σε μεγάλο βαθμό τη χώρα, έχουν ιδιαίτερα υψηλή ταξική συνείδηση. Δεν αποτελεί διαστρέβλωση να τους περιγράψουμε ως χυδαίους μαρξιστές, με αντίστροφες αξίες και δεσμεύσεις. Ηταν για πρώτη φορά, πριν από 30 χρόνια, που ο επικεφαλής του ισχυρότερου εργατικού συνδικάτου αναγνώρισε και κατέκρινε τον "μονόπλευρο ταξικό πόλεμο" που αδυσώπητα διεξάγει ο επιχειρησιακός κόσμος, έχοντας πετύχει τα αποτελέσματα που περιγράφεις. Εντούτοις, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές τρεκλίζουν. Εφτασαν στο σημείο να βλάψουν τους πλέον ισχυρούς και προνομιούχους (που μόνο μερικώς δέχτηκαν να επιβληθούν στους εαυτούς τους), κι έτσι δεν μπορούν να συντηρηθούν».

Είναι αρκετά εντυπωσιακό να βλέπουμε ότι οι πολιτικές που οι πλούσιοι και οι ισχυροί υιοθετούν για τους εαυτούς τους είναι ακριβώς αντίθετες από τις πολιτικές που υπαγορεύουν στους αδύνατους και τους φτωχούς. Κατά συνέπεια, όταν η Ινδονησία αντιμετωπίζει μια βαθιά οικονομική κρίση, οι οδηγίες από το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ (μέσω του ΔΝΤ) είναι να ξεπληρωθεί το χρέος (προς τη Δύση), να αυξηθούν τα επιτόκια και να επιβραδυνθεί έτσι η οικονομική ανάπτυξη και να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις (έτσι ώστε οι δυτικές εταιρείες να μπορούν να αγοράσουν τα περιουσιακά στοιχεία των κρατικών εταιρειών και οργανισμών) και να εφαρμοστεί γενικά όλο το πακέτο του νεοφιλελεύθερου δόγματος. Για τους εαυτούς μας (δηλαδή τις ΗΠΑ), οι πολιτικές είναι να αγνοηθεί το χρέος, να μειωθούν τα επιτόκια στο μηδέν, να εθνικοποιηθούν (αλλά δίχως να χρησιμοποιηθεί η λέξη) οι χρεοκοπημένοι οργανισμοί, να ρίξουμε δημόσια κεφάλαια στις τσέπες των χρηματοπιστωτικών οργανισμών κ.ο.κ. Είναι επίσης εντυπωσιακό ότι η δραματική αυτή αντίθεση περνάει απαρατήρητη, μαζί με το γεγονός ότι αυτή η τακτική είναι πάγια πολιτική στην οικονομική ιστορία των τελευταίων αρκετών αιώνων, και ότι αποτελεί μια κύρια αιτία για τον διαχωρισμό μεταξύ του πρώτου και του τρίτου κόσμου.

«Ως τώρα, η ταξική πολιτική παραμένει στο απυρόβλητο. Η κυβέρνηση Ομπάμα έχει αποφύγει να εφαρμόσει ακόμη και στο ελάχιστο μέτρα για να αναστρέψει τις επιθέσεις ενάντια στις εργατικές ενώσεις και τα συνδικάτα. Μάλιστα, με έμμεσο αλλά ενδιαφέρον τρόπο, ο Ομπάμα έχει δείξει ότι στηρίζει αυτές τις επιθέσεις στην οργανωμένη μορφή εργασίας. Το πρώτο ταξίδι που έκανε για να φανερώσει την αλληλεγγύη του προς τους εργαζόμενους (την αποκαλούμενη «μεσαία τάξη» στην αμερικανική ρητορική) ήταν στις εγκαταστάσεις της εταιρείας Caterpillar στο Ιλινόις. Πήγε εκεί ενάντια στις επικλήσεις διαφόρων εκκλησιαστικών οργανώσεων και οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων λόγω του αποκρουστικού ρόλου της Caterpillar στα ισραηλινά κατεχόμενα εδάφη (πουλάει μπουλντόζες στον ισραηλινό στρατό που καταστρέφει τα σπίτια των Παλαιστινίων). Αλλά φαίνεται ότι ο Ομπάμα ούτε καν παρατήρησε πως, με την εφαρμογή των αντιεργασιακών πολιτικών του Ρέιγκαν, η Caterpillar έγινε η πρώτη βιομηχανική εταιρεία έπειτα από πολλές γενιές που διέλυσε μια ισχυρή ένωση εργαζομένων προσλαμβάνοντας απεργοσπάστες, σε πλήρη παραβίαση των διεθνών συμβάσεων εργασίας. Αυτό χαρακτηρίζει τις ΗΠΑ μοναδική χώρα σε όλο τον βιομηχανικό κόσμο που ανέχεται τέτοιες πολιτικές πρακτικές για την υπονόμευση των εργατικών δικαιωμάτων και της δημοκρατίας (μια άλλη χώρα που εξασκούσε τέτοιου είδους αντιεργασιακές πολιτικές ήταν η Νότια Αφρική επί καθεστώτος απαρτχάιντ). Είναι δύσκολο να πιστέψω πως η επιλογή του Ομπάμα να επισκεφτεί το εργοστάσιο της Caterpillar ήταν τυχαία.

Επιπλέον, ο Ομπάμα έχει αγνοήσει έως τώρα τις προεκλογικές του υποσχέσεις σχετικά με το νομοσχέδιο της Ελεύθερης Επιλογής των Εργαζομένων. Οι προτάσεις του για τον προϋπολογισμό εμφανίστηκαν ως μια προσπάθεια να αντιστραφούν, έστω ελαφρά, τα κρατικά-εταιρικά προγράμματα που έχουν αυξήσει τόσο πολύ την ανισότητα τα τελευταία τριάντα χρόνια. Είναι ευρέως γνωστό ότι ένας σημαντικός τρόπος για να μειωθεί η ανισότητα (και για να επεκταθεί η δημοκρατία) είναι να επιτραπεί η συνδικαλιστική οργάνωση, όπως προτιμούν οι περισσότεροι εργαζόμενοι. Αλλά αυτή η επιλογή έχει ευσυνείδητα αποφευχθεί από τα οικονομικά προγράμματα της κυβέρνησης Ομπάμα και, σε μεγάλο βαθμό, η οποιαδήποτε αναφορά γύρω απ' αυτό το θέμα».

Πολιτικοί και επιχειρήσεις

- Είναι κοινό μυστικό και πεποίθηση των σχεδιαστών πολιτικής στρατηγικής ότι τα μεγάλα θέματα δεν καθορίζουν τις αμερικανικές εκλογές -ακόμα κι αν λέγεται ότι οι υποψήφιοι πρέπει να κατανοήσουν την κοινή γνώμη προκειμένου να προσελκύσουν τους ψηφοφόρους- ενώ γνωρίζουμε φυσικά ότι τα ΜΜΕ τροφοδοτούν το κοινό με πλήθος ψεύτικων πληροφοριών (ας πάρουμε, για παράδειγμα, το ρόλο των αμερικανικών ΜΜΕ πριν και κατά τη διάρκεια της έναρξης της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ) ή αποτυγχάνουν να παράσχουν οποιεσδήποτε πληροφορίες που να έχουν άμεση σχέση με τα συμφέροντα των πολιτών (στα ζητήματα εργασίας, παραδείγματος χάριν). Παρά ταύτα, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι το αμερικανικό κοινό γνωρίζει και νοιάζεται για τα μεγάλα ζητήματα κοινωνικής, οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής που απασχολούν τη χώρα. Λόγου χάριν, σύμφωνα με μια πρόσφατα δημοσιευμένη έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότας, οι Αμερικανοί ταξινόμησαν την έλλειψη υγειονομικής περίθαλψης μεταξύ των σημαντικότερων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα. Επίσης ξέρουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών είναι υπέρ των συνδικαλιστικών οργανώσεων, αν και μόνο το 12% των εργαζομένων ανήκει σε κάποιο συνδικάτο, και πως θεώρησε τον πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία μια ολική αποτυχία. Στο πλαίσιο όλων αυτών, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να γίνει κατανοητή η σχέση μεταξύ των μέσων, της πολιτικής και του κοινού στη σύγχρονη αμερικανική κοινωνία;

« Είναι ισχυρά τεκμηριωμένο ότι οι εκλογικές εκστρατείες είναι σχεδιασμένες με σκοπό να περιθωριοποιούνται τα μεγάλα ζητήματα και να εστιάζεται η προσοχή στις προσωπικότητες, στο ρητορικό ύφος, στη γλώσσα του σώματος, κ.λπ. Και υπάρχουν καλοί λόγοι που γίνεται αυτό. Αυτοί που διευθύνουν τα πολιτικά κόμματα διαβάζουν τις σφυγμομετρήσεις και γνωρίζουν καλά ότι, γύρω από μια σειρά σημαντικών θεμάτων, αμφότερα τα δύο κόμματα βρίσκονται στα δεξιά του πληθυσμού. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Σε τελική ανάλυση και τα δυο κόμματα εκπροσωπούν τις επιχειρήσεις. Οι σφυγμομετρήσεις δείχνουν ότι μια μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων αποδοκιμάζουν αυτή την πραγματικότητα, αλλά είναι οι μόνες επιλογές που τους προσφέρονται σε ένα εκλογικό σύστημα που το ελέγχουν οι επιχειρήσεις και όπου ο υποψήφιος με την μεγαλύτερη χρηματοδότηση σχεδόν πάντα κερδίζει -συμπεριλαμβανομένου του Ομπάμα, που είχε πολύ ισχυρή βάση χρηματοδότησης από τις χρηματοπιστωτικές βιομηχανίες και οι οποίες τον προτιμούσαν πολύ περισσότερο απ' τον ΜακΚέιν.

Ομοίως, οι καταναλωτές μπορούν να προτιμούν ένα καλό σύστημα μαζικών μεταφορών από μία επιλογή μεταξύ δύο αυτοκινήτων, αλλά αυτή την εναλλακτική δυνατότητα δεν τους την προσφέρουν οι διαφημιστές -κυριολεκτικά, οι αγορές. Οι διαφημίσεις στην τηλεόραση δεν παρέχουν πληροφορίες για τα προϊόντα που προωθούν, αλλά, αντ' αυτού, παρέχουν εικόνες και προσφέρουν ψευδαίσθηση. Οι ίδιες εταιρείες δημόσιων σχέσεων που επιδιώκουν να υπονομεύσουν τις αγορές με την εξασφάλιση ότι οι ανενημέρωτοι καταναλωτές θα κάνουν παράλογες επιλογές (σε αντίθεση με τι πρεσβεύουν οι αφηρημένες οικονομικές θεωρίες) επιδιώκουν με τον ίδιο τρόπο να υπονομεύσουν τη δημοκρατία. Τα διευθυντικά στελέχη γνωρίζουν καλά αυτή την πραγματικότητα. Το κύριο περιοδικό της διαφημιστικής βιομηχανίας, το Advertising Age, δίνει κάθε χρόνο ένα βραβείο για την καλύτερη εκστρατεία μάρκετινγκ. Για το 2008, έδωσαν το βραβείο στον Ομπάμα, που επικράτησε έναντι της εκστρατείας μάρκετινγκ για τους υπολογιστές της Apple. Οι ηγετικές προσωπικότητες στη βιομηχανία των δημοσίων σχέσεων θριαμβολογούσαν στον επιχειρηματικό Τύπο ότι, από την εποχή του Ρέιγκαν προβάλλουν με στρατηγικές του μάρκετινγκ πολιτικούς υποψηφίους ακριβώς όπως προβάλλουν τα προϊόντα, και πως η προβολή του Ομπάμα είναι η μεγαλύτερη έως τώρα επιτυχία τους.

Αναφέρθηκες στην έρευνα του Πανεπιστημίου της Μινεσότας για την υγειονομική περίθαλψη. Είναι χαρακτηριστικό δείγμα. Για δεκαετίες, οι σφυγμομετρήσεις δείχνουν ότι η υγειονομική περίθαλψη είναι στην κορυφή της ανησυχίας των πολιτών -κάτι βέβαια που, με δεδομένη την καταστρεπτική αποτυχία του υγειονομικού συστήματος, με το κατά κεφαλήν κόστος να είναι δύο φορές υψηλότερο από συγκρίσιμες κοινωνίες, μόνο έκπληξη δεν αποτελεί. Οι σφυγμομετρήσεις δείχνουν επίσης σταθερά ότι η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου επιθυμεί ένα εθνικό σύστημα υγείας, το οποίο είναι πολύ αποδοτικότερο από τα ιδιωτικοποιημένα συστήματα υγείας. Οταν, όμως, οποιαδήποτε διάσταση αυτού του θέματος έρχεται στην επιφάνεια για δημόσιο διάλογο, το οποίο σπάνια συμβαίνει, η αντίδραση του κατεστημένου είναι ότι η ιδέα αυτή είναι "πολιτικά αδύνατη" ή ότι δεν έχει "πολιτική στήριξη", εννοώντας με αυτό ότι οι ασφαλιστικές και οι φαρμακευτικές εταιρίες διαφωνούν και αντιτίθενται. Αποκτάμε μια ενδιαφέρουσα εικόνα της λειτουργίας της αμερικανικής δημοκρατίας από το γεγονός ότι το 2008, σε αντίθεση με το 2004, οι Δημοκρατικοί υποψήφιοι -πρώτα ο Εντουαρντς, κατόπιν η Κλίντον και ο Ομπάμα- παρουσίασαν προτάσεις που αρχίζουν να προσεγγίζουν αυτό που ζητά και θέλει ο κόσμος εδώ για δεκαετίες. Γιατί; Οχι διότι υπήρξε μετατόπιση της κοινής γνώμης -αυτή παραμένει σταθερά αμετάβλητη γύρω από το θέμα του συστήματος υγείας- αλλά επειδή φαίνεται ότι η μεταποιητική βιομηχανία υποφέρει από το δαπανηρό και ανεπαρκές ιδιωτικοποιημένο υγειονομικό σύστημα και τα τεράστια προνόμια που χορηγούνται, με το νόμο, στις βιομηχανίες φαρμάκων. Οταν ένας μεγάλος τομέας του κεφαλαίου ευνοεί κάποιο πρόγραμμα, τότε αυτό γίνεται "πολιτικά δυνατό" και έχει "πολιτική στήριξη". Οσο αποκαλυπτικά είναι τα ίδια τα γεγονότα, άλλο τόσο αποκαλυπτικό είναι το γεγονός ότι δεν γνωστοποιούνται.

Το ίδιο ισχύει για πολλά άλλα θέματα, είτε σε εθνικό είτε σε διεθνές επίπεδο».

Κοινωνίες της υπακοής

- Το 1988, εσύ και ο Εντουαρντ Χέρμαν δημοσιεύσατε το βιβλίο «Η κατασκευή της συναίνεσης» και το «μοντέλο προπαγάνδας» στο οποίο στηρίχτηκε η ανάλυσή του είχε μεγάλη επιρροή για τον τρόπο που κατανοούμε την πολιτική οικονομία των σύγχρονων ΜΜΕ. Εάν επρόκειτο να γράψετε ξανά γι' αυτό το θέμα, ποια σημεία της ανάλυσης ενδεχομένως να αλλάζατε;

«Ξέρεις, υπήρξε μια δεύτερη έκδοση το 2002. Στην εισαγωγή, επισημάναμε ότι η εστίαση στον αντι-κομμουνισμό ως ιδεολογικό φίλτρο ήταν πάρα πολύ περιορισμένη και έπρεπε να αντικατασταθεί από άλλα εργαλεία για την κινητοποίηση του κοινού και την ώθηση του σε υπακοή: "ο πόλεμος στα ναρκωτικά", "η τρομοκρατία", οι ψευδαισθήσεις για την ελεύθερη αγορά και άλλα. Επίσης επισημάναμε ότι η εστίασή μας στην κάλυψη των διεθνών σχέσεων ήταν παραπλανητική επειδή τα ίδια σχεδόν συμπεράσματα ισχύουν και για τις δημόσιες υποθέσεις, και δώσαμε μερικά παραδείγματα περί αυτού. Και φυσικά υπάρχουν πάντα καινούργια παραδείγματα. Ουσιαστικά σε καθημερινή βάση. Οταν καλούμαι να μιλήσω για τα ΜΜΕ, σπάνια προετοιμάζομαι. Παίρνω την εφημερίδα εκείνης της ημέρας και έχω άφθονα παραδείγματα στα οποία μπορώ ν' αναφερθώ. Παρεμπιπτόντως, έχω κάνει το ίδιο πράγμα στην Ευρώπη και το βρίσκω να είναι εξίσου εύκολο».

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=13523620

«Πέσαμε έξω, η ανάκαμψη δεν θα έρθει ούτε το 2009»
Κομίζει γλαύκα ες Αθήνας ο κ. Αλμούνια, μιλώντας για «δραματική επιδείνωση της ευρωπαϊκής οικονομίας»... Εκείνο που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι η ομολογία του ότι «έπεσε έξω, όταν έλεγε τον Ιανουάριο ότι από το δεύτερο εξάμηνο του 2009 θα αρχίσει η ανάκαμψη»... «Τώρα» -σημειώνει ο «Ελ. Τύπος»- «τη μεταθέτει για το 2010 και βλέπουμε»...

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=83605988

Ρουμπίνι: Προσοχή στο ράλι των... «κορόιδων»
Τα διεθνή χρηματιστήρια μπορεί να υποχωρήσουν ακόμα χαμηλότερα από τα τρέχοντα επίπεδα, υποστηρίζει ο Νουριέλ Ρουμπίνι, προειδοποιώντας τους επενδυτές να μην ξεγελαστούν από ένα επικείμενο ράλι.
Όπως επισημαίνει, δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα ενός νέου «ράλι αρκούδων», όπως αποκαλείται η ανάκαμψη των μετοχών σε μια περίοδο οικονομικής επιβράδυνσης. Ο ίδιος όμως, κάνει λόγο για «ράλι κορόιδων» εκτιμώντας ότι θα εξατμιστεί όπως ακριβώς έγινε και με τα προηγούμενα πέντε που έχουν εκτυλιχθεί μέσα στους τελευταίους 12 μήνες.
Ο οικονομολόγος του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης που έγινε διάσημος προβλέποντας από το 2006 τη σημερινή κρίση, δίνει πιθανότητα μια στις τρεις η ύφεση στις ΗΠΑ να έχει σχήμα L, δηλαδή να είναι μια βαθειά και παρατεταμένη ύφεση.
Σε αυτήν την περίπτωση, λέει, το τελευταίο πράγμα που θα πρέπει να προβληματίζει είναι τα χρηματιστήρια, καθώς θα υπάρχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν.
Στο δια ταύτα, ο κ. Ρουμπίνι προβλέπει ότι ο δείκτης S&P 500 θα υποχωρήσει στις 600 ή και στις 500 μονάδες, ενώ για τον Dow Jones κατεβάζει τον πήχη στα επίπεδα των 5.000-6.000 μονάδων μέχρι το τέλος του έτους.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=13903&subid=2&tag=9379&pubid=6107104

Κανένας δεν ξέρει πώς ήρθαν οι Λευκορώσοι Ε πάντως "από τον αέρα" δεν εμφανίστηκαν - κάποιος τους έφερε εδώ, με κάποιο σκοπό, και σίγουρα αυτός ο κάποιος δεν ήταν οι εργαζόμενοι, που βλέπουν το μισθό διαρκώς να σιρρικνώνεται...
Ενα μήνα προσπαθούν να μάθουν ποιος έδωσε την άδεια για να έρθουν στην Ελλάδα και με ποιες συνθήκες 150 Λευκορώσοι εργάτες και να εργαστούν στην κατασκευή δεξαμενών πετρελαίου στις εγκαταστάσεις των ΕΛΠΕ στη Θεσσαλονίκη, και ακόμα δεν μπόρεσαν να βρουν άκρη.

Αυτό κατήγγειλαν χθες ο πρόεδρος του ΕΚΘ Νίκος Γιαννόπουλος και ο πρόεδρος του συνδικάτου των εργαζομένων στον κλάδο του μετάλλου στη Β. Ελλάδα, Δημήτρης Σιαμπάνης. Οπως είπαν, η μια υπηρεσία τούς στέλνει στην άλλη, το ένα υπουργείο στο άλλο, και το μόνο σίγουρο είναι ότι 17 Λευκορώσοι έχουν ήδη πιάσει δουλειά κι ενώ εργάζονται στην Ελλάδα αμείβονται με μισθούς Λευκορωσίας και ασφαλίζονται στην πατρίδα τους.

«Δεν βάζουμε φραγμούς ούτε είμαστε ρατσιστές, αλλά δεν θα ανεχθούμε την εφαρμογή της οδηγίας Μπολκεστάιν από το παράθυρο», τόνισαν οι δύο συνδικαλιστές. Αναρωτήθηκαν με ποια κριτήρια επιλέχθηκαν οι Λευκορώσοι εργάτες, όταν στη Θεσσαλονίκη και την ευρύτερη περιοχή υπάρχουν αρκετοί έμπειροι τεχνίτες μετάλλου που είναι άνεργοι. Μέσω διεθνούς διαγωνισμού το έργο έχει αναλάβει η ελληνική τεχνική εταιρεία «Αθηνά», η οποία έχει δώσει μέρος του σε εταιρεία της Λευκορωσίας ως υπεργολαβία.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=91369988

Αγοράστε, τώρα, τραπεζικές μετοχές… Η Citi έγινε κερδοφόρος!
Αφού είναι κερδοφόρα η Citi, τότε γιατί χρειάστηκε κατεπειγόντως το τρίτο σωσίβιο για να σωθεί από τον πνιγμό; Χθες o διευθύνων σύμβουλος της Citigroup, Βίκραμ Παντίτ, με εσωτερικό σημείωμα ενημέρωσε τους μετόχους ότι η τράπεζα παρουσίασε κέρδη τους δύο πρώτους μήνες του έτους και ώς τώρα η κερδοφορία τριμήνου, προ φόρων και προ διαγραφών, είναι η καλύτερη ύστερα από το τρίτο τρίμηνο του 2007 όταν ξέσπασε η κρίση που τη διέλυσε.

Και αμέσως οι επενδυτές ανά την υφήλιο, προεξοφλώντας καλύτερες μέρες για τη Citi, έκαναν ανάρπαστες τις μετοχές της που κατέγραψαν άνοδο 38,1% πυροδοτώντας ράλι τιμών και στις υπόλοιπες. Οι μετοχές της Bank of America ανέβηκαν 28%, της Wells Fargo 18,5%, της J.P. Morgan Chase 11,81, της PNC Financial Services και της Morgan Stanley κέρδισαν άνω του 10%. Στην Αθήνα οι μετοχές της Εθνικής και της Πειραιώς σημείωσαν αλματώδη άνοδο κατά 15,21% και κατά 12,15% αντίστοιχα.

Συγχρόνως, η δήλωση του Δημοκρατικού βουλευτή Barney Frank, ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς επανεξετάζει την απαγόρευση του short selling -δηλαδή τη συνήθη πρακτική των κερδοσκόπων, που έχουν θησαυρίσει ξεπουλώντας κυρίως τις τραπεζικές μετοχές για να τις αγοράσουν ξανά εκ του αφαλούς σε χαμηλότερες τιμές- πυροδότησε νέο κύμα αγοραστικού πυρετού.

Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα η μετοχή της Citigroup γκρεμίστηκε κάτω από το 1 δολάριο στα 97 σεντς, από τα 56 δολάρια που άξιζε το 2006. Ηδη στα χέρια του κράτους πέρασε ήδη το 36% της Citigroup καθώς ο (πρώην) αμερικανικός τραπεζικός κολοσσός αποδέχθηκε το σχέδιο για μετατροπή των προνομιούχων μετοχών που κατείχε η κυβέρνηση σε κοινές.

Τα «τοξικά απόβλητα» και τα υπόλοιπα άχρηστα δάνεια των αμερικανικών τραπεζών, που έχουν βυθίσει στα χρέη βαρύγδουπα επενδυτικά ονόματα και έσβησαν από τον χάρτη τις ιστορικές τράπεζες της Wall Street, οι οποίες επιδίωξαν να κερδοσκοπήσουν ασύστολα εκδίδοντας τα ποικίλης και εξωτικής μορφής σύνθετα ομόλογα με σούπερ αποδόσεις, όπως ακριβώς τα στεγαστικά subprime δάνεια μεταλλαγμένα σε ευφάνταστα απατηλά σύνθετα χρηματοοικονομικά προϊόντα, τα διάσημα πλέον «τοξικά» έσβησαν από τη μνήμη των επενδυτών.

Τώρα επανεξετάζεται και το βαρύγδουπο πλάνο που έστησε με τα «stress tests» (τεστ αντοχής) ο υπουργός Οικονομικών Τιμ Γκάιτνερ, σύμφωνα με το οποίο δίδεται προθεσμία έξι μηνών στις 19 μεγαλύτερες τράπεζες του έθνους είτε να εξασφαλίσουν κεφάλαια από ιδιωτικές πηγές είτε να προσφύγουν στην κυβέρνηση, δεν χαίρει της εμπιστοσύνης των επενδυτών. Tα «stress tests» θα ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος του Απριλίου.

Οι τράπεζες θα έχουν την επιλογή άντλησης κεφαλαίων είτε από ιδιώτες επενδυτές είτε από το κράτος. Η κρατική ενίσχυση θα γίνει με τη μορφή προνομιούχων μετοχών, οι οποίες θα μετατραπούν σε κοινές με δικαίωμα ψήφου. Το πλάνο παρέχει το δικαίωμα στην κυβέρνηση να απαιτήσει από την τράπεζα που θα προσφύγει στην κρατική ενίσχυση για τη σωτηρία της, την ανταλλαγή των προνομιούχων μετοχών της τράπεζας (οι οποίες έχουν εκδοθεί σύμφωνα με την πρώτη φάση του πακέτου των 700 δισ. της κυβέρνησης Μπους που εγκρίθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο για την κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών) με κοινές μετοχές.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100021_11/03/2009_307009

Δραματική πτώση του δολαρίου πυροδότησαν οι τριγμοί της Κίνας
ΗΠΑ, όπως ανακοίνωσε ο Τζέιμι Ντάιμον χθες, δεν ήταν αρκετή για να πυροδοτήσει για δεύτερη συνεχή ημέρα το πάρτι στη Wall Street. Ο κορυφαίος Ελληνοαμερικανός τραπεζίτης δήλωσε στο αμερικανικό οικονομικό δίκτυο CNBC ότι η τράπεζα, αφού βίωσε «εφιαλτικές» συνθήκες τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο λόγω της επιδείνωσης της πιστωτικής κρίσης, επανήλθε στην κερδοφορία τους δύο πρώτους μήνες του έτους.

Προχθές στη Wall Street και ο δείκτης Dow Jones των μετοχών των 30 πολυεθνικών βιομηχανικών και τραπεζικών κολοσσών των HΠA και ο δείκτης Standard & Poor’s 500, που περιλαμβάνει τις πολύτιμες μετοχές των 500 εταιρειών με τη μεγαλύτερη κεφαλαιοποίηση, έκλεισαν με μεγάλη άνοδο αφού είχαν καταρρεύσει τις προηγούμενες ημέρες στα χαμηλότερα επίπεδα 12 ετών. Ο Dow εκτινάχθηκε με άλμα 5,8%, ο S&P 500 με άλμα 6,4% και ο Nasdaq με 7,1%. Απλώς, χθες, ο Dow Jones έκλεισε με θετικό πρόσημο.

Η δραματική πτώση του δολαρίου έναντι του ευρώ (-1,35%) και του γιεν (-1,40%) θορύβησε τους επενδυτές. Τα κεφάλαια εγκατέλειψαν μαζικώς χθες το δολάριο και προσγειώθηκαν στο ευρώ και το γιεν. Ωστόσο, δεν πρόκειται απλώς περί αυτού. Η φυγή των κεφαλαίων από το δολάριο λόγων των τριγμών που προκλήθηκαν από τη βουτιά κατά 25,7% των εξαγωγών της Κίνας τον Φεβρουάριο, υποδηλώνουν το μέγεθος της κρίσης και την εξάρτηση των ΗΠΑ. Οπως έχει επισημάνει επανειλημμένως η στήλη, η εξάρτηση των ΗΠΑ από το κινεζικό χρήμα προφανώς και δεν είναι ακίνδυνη. Ο δανεισμός από την Κίνα ως μια κολοσσιαία τονωτική ένεση στην αμερικανική οικονομία έχει καταστεί γόρδιος δεσμός.

Στην ουσία, η Κίνα χρηματοδοτεί το μεγάλο αμερικανικό έλλειμμα και γι’ αυτό η σχέση της, ως «εταίρου» των ΗΠΑ, είναι πολύ σημαντική. Αλλά σε ένα μικρότερο βαθμό, η Κίνα λειτουργεί και για την υπόλοιπη Δύση με έναν καθοριστικό ρόλο.

Η Κίνα έχει επενδύσει περισσότερο από το 60% των πλούσιων συναλλαγματικών διαθεσίμων της αξίας 2 τρισ. δολαρίων, στις αμερικανικές αξίες. Aρκεί να ληφθεί υπ’ όψιν ότι ο συνεχής υπαινιγμός του Πεκίνου ότι δεν θα διστάσει να εκποιήσει τις αμερικανικές επενδύσεις του, άπειρες φορές έχει πυροδοτήσει κραδασμούς κατά του δολαρίου και των αμερικανικών ομολόγων στις αγορές. Αν την περασμένη δεκαετία η Κίνα είχε επιτρέψει διακυμάνσεις του νομίσματός της, ίσως να μην είχαν αυξηθεί τόσο οι εξαγωγές της και να μην είχε συγκεντρώσει αυτόν τον τεράστιο όγκο δολαρίων.

H οικονομία της Kίνας είναι μεγαλύτερη κατά 70 φορές από το 1978, τότε που η κυβέρνηση εγκατέλειψε τη σκληροπυρηνική κομμουνιστική γραμμή και υιοθέτησε κάποιες πολιτικές ελεύθερης αγοράς, ενώ έχει ξεπεράσει και την Iαπωνία ως ο μεγαλύτερος αγοραστής αμερικανικών κρατικών ομολόγων έχοντας στην κατοχή αμερικανικά χρεόγραφα αξίας 652,9 δισ. δολαρίων.

Ενώ η βαθιά ύφεση της αμερικανικής οικονομίας και οι κλυδωνισμοί της κινεζικής οικονομίας έχουν παρασύρει και τις εξαγωγές της Ιαπωνίας και της Γερμανίας σε δεινή κρίση. Τα στοιχεία που έδειξαν τεράστιο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών στην Ιαπωνία, το πρώτο των τελευταίων 13 ετών, σόκαραν όλες τις αγορές. Το ισοζύγιο παρουσίασε έλλειμμα 172,8 δισ. γιεν (ή 1,8 δισ. δολάρια), καθώς η ζήτηση κυρίως από τις ΗΠΑ έχει καταρρεύσει πλήττοντας ιδιαίτερα τις ιαπωνικές εξαγωγές.

Ηδη η έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας έχει προειδοποιήσει ότι τόσο η ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας όσο και ο όγκος του παγκόσμιου εμπορίου θα συρρικνωθούν φέτος για πρώτη φορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100019_12/03/2009_307135

http://www.tvxs.gr/images/stories_photos/07176_0903111857.jpg
Φωτογραφία: Από πορεία στο Παρίσι. Το πανό γράφει: «Η Γουαδελούπη είναι παντού» και «Grece generale» (Γενική... Ελλάδα) αντί για «Greve generale» (Γενική απεργία). Η φωτογραφία προέρχεται από το naftilos.blogspot.com.

Οδομαχίες, φωτιές, πορείες, απεργίες: οι γαλλικές αποικίες εξεγείρονται Το ζητούμενο είναι ο -προφανώς δικαιολογημένη- λαική οργή να μετεξελιχθεί σε κάτι ανώτερο, να αποτελέσει την "πρώτη υλη" για την ανατροπή, και όχι απλά να έχουμε μια εκτόνωση, και μετά τέρμα

Στο γαλλικό νησί Ρεουνιόν, πρώην αποικία στον Ινδικό Ωκεανό, διαδραματίσθηκε χτες το τελευταίο επεισόδιο μιας ιστορίας εξεγέρσεων που ξεκίνησε τον Ιανουάριο χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά - σε μια άλλη γαλλική αποικία στην Καραϊβική, τη Γουαδελούπη. Διαδηλώσεις, πυροβολισμοί και δακρυγόνα, οδομαχίες και φωτιές στους δρόμους... η εξέγερση στις γαλλικές αποικίες συνεχίζεται.

Δεκαπέντε αστυνομικοί τραυματίσθηκαν, λεωφορεία και κάδοι πυρπολήθηκαν, καταστήματα καταστράφηκαν. Αν και η εικόνα θυμίζει την Αθήνα του προηγούμενου Δεκεμβρίου, στην πραγματικότητα βρισκόμαστε στη Ρεουνιόν, πρώην αποικία στον Ινδικό Ωκεανό, όπου πάνω από 7.000 άνθρωποι διαδήλωσαν χθες ενάντια στην οικονομική πολιτική της γαλλικής κυβέρνησης που βυθίζει τις πρώην «αποικίες» της και νυν «υπερπόντιες επαρχίες» στην ανεργία, την ανέχεια και το οικονομικό αδιέξοδο. Οι φόβοι της γαλλικής κυβέρνησης και οι απειλές της αντιπολίτευσης πραγματοποιήθηκαν: η εξέγερση εξαπλώθηκε από τις γαλλικές επαρχίες της Καραϊβικής στις επαρχίες του Ινδικού Ωκεανού και όλοι φοβούνται ότι αυτό ίσως θα πυροδοτήσει βίαιες αντιδράσεις και στην ηπειρωτική Γαλλία.

Το χρονικό της εξέγερσης

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: Όλα ξεκίνησαν στις 20 Ιανουαρίου, όταν η συνομοσπονδία «Ένωση ενάντια στην Εξωτερική Εκμετάλλευση» στη Γουαδελούπη απαίτησε να αυξηθεί κατά 200 ευρώ ο βασικός μισθός, ώστε ο πληθυσμός της περιοχής, που μαστίζεται από την υψηλότερη ανεργία σε ολόκληρη την ευρωζώνη (55,7%), να αντεπεξέλθει στο ολοένα αυξανόμενο κόστος ζωής. Μπροστά στην άρνηση της κυβέρνησης και των συνδέσμων εργοδοτών, προκηρύχθηκε γενική απεργία η οποία εξελίχθηκε σε πραγματική εξέγερση που παρέλυσε το νησί. Πάνω από 50.000 άνθρωποι συμμετείχαν στην απεργία που συνεχιζόταν για μέρες και μετά για εβδομάδες και μπροστά στην αδιαφορία της γαλλικής κυβέρνησης, ξεκίνησαν βίαια επεισόδια.

Στις 5 Φεβρουαρίου οι ταραχές εξαπλώθηκαν στη γειτονική γαλλική επαρχία, Μαρτινίκη, και η φυσιολογική ζωή σταμάτησε στα δύο νησιά: κτίρια και πάρκα πυρπολήθηκαν, τα αεροδρόμια έκλεισαν, αστυνομικοί τραυματίσθηκαν, 15χρονα παιδιά κυριολεκτικά «πολεμούσαν» ενάντια στις δυνάμεις της τάξης, πυροβολισμοί ακούγονταν μέρα και νύχτα. Η ένταση κλιμακώθηκε στις 18 Φεβρουαρίου, όταν ο 50χρονος συνδικαλιστής Ζακ Μπινό πυροβολήθηκε μπροστά σε ένα οδόφραγμα νέων στο κέντρο της πρωτεύουσας της Γουαδελούπης. Καμία επίσημη εκδοχή δε δόθηκε για την προέλευση της σφαίρας και η οργή των διαδηλωτών έγινε πλέον ανεξέλεγκτη. Ξεχύθηκαν στους δρόμους φωνάζοντας «Η Γουαδελούπη είναι δική μας, δεν είναι δική τους, δεν θα κάνουν ό,τι θέλουν στη χώρα μας» και ο Σαρκοζί αποφάσισε να στείλει 300 αστυνομικούς στο νησί για να συγκρουσθούν κυριολεκτικά με τους διαδηλωτές.

Η αποικιοκρατία δεν τελείωσε ποτέ...

Αν και η αποικιοκρατία επισήμως έχει λήξει και οι εν λόγω περιοχές θεωρούνται νόμιμες «υπερπόντιες επαρχίες», ισότιμες με όλες τις άλλες επαρχίες της Γαλλικής Δημοκρατίας, η πραγματική κατάσταση απέχει πολύ από τις μεγαλεπήβολες εξαγγελίες του γαλλικού συντάγματος. Η διάρθρωση της οικονομίας των νησιών αυτών παραμένει εξ ολοκλήρου αποικιοκρατική: το σύνολο σχεδόν των πόρων τους κατέχεται από τους λεγόμενους «Μπεκς», τους λευκούς Γάλλους που κατάγονται από τη γαλλική ενδοχώρα και αποτελούν μόλις το 1% του πληθυσμού!

Το υπόλοιπο 99%, μαύροι ιθαγενείς και μιγάδες, επιβιώνουν σε συνθήκες ανέχειας και κυριολεκτικής... οικονομικής ομηρίας. Οι λευκοί, πρώην αποικιοκράτες, κατέχουν όλα τα μονοπώλια, διαμορφώνουν τις τιμές και προσαρμόζουν τις προσλήψεις στις εκάστοτε ανάγκες τους. Ως αποτέλεσμα, η ανεργία των επαρχιών αυτών ξεπερνά το 50%, ενώ το 70% των κατοίκων της πρωτεύουσας μένουν σε δημόσιες κατοικίες. Η γαλλική κυβέρνηση επί δεκαετίες κάνει τα στραβά μάτια μπροστά σε αυτή τη νέα μορφή σκλαβιάς και καθώς το κόστος ζωής αυξάνεται διαρκώς για τους νησιώτες, το εισόδημά τους παραμένει καθηλωμένο σε όρια πολύ χαμηλότερα από αυτά της γαλλικής ενδοχώρας.

Πύρρειος νίκη;

Η έκρηξη της βίας που παρέλυσε τα πάντα στις αποικίες της Καραϊβικής και άρχισε να εξαπλώνεται προς τον Ινδικό και τη γαλλική ενδοχώρα ανάγκασε εντέλει τον πρόεδρο Σαρκοζί να υπαναχωρήσει από την αρχική αδιάφορη στάση του. Στα τέλη του Φεβρουαρίου ανακοίνωσε μια δέσμη μέτρων οικονομικής ενίσχυσης των εν λόγω επαρχιών, προσπαθώντας να εξευμενίσει τον οργισμένο λαό. Ωστόσο, τα μέτρα αυτά δεν κατόρθωσαν να πείσουν τα συνδικάτα, και τα βίαια επεισόδια συνεχίσθηκαν.

Ευτυχής κατάληξη του αγώνα ήταν η τελική... παράδοση άνευ όρων της κυβέρνησης: σχεδόν το σύνολο από τα 165 αιτήματα των συνδικάτων έγιναν δεκτά, αποφασίσθηκε η αύξηση κατά 200 ευρώ του βασικού μισθού και η μείωση της φορολογίας εισοδήματος, ώστε να επιζήσει η τοπική οικονομία από της σφοδρότητα της οικονομικής κρίσης.

Νίκησαν, λοιπόν, οι διαδηλωτές; Νίκησαν. Ίσως όμως η νίκη τους να αποβεί πύρρειος. Διότι αμέσως μετά την ανακοίνωση των νέων μέτρων, η πρόεδρος του Γαλλικού Συνδέσμου Βιομηχανιών, Λ.Παρισό, έσπευσε να δηλώσει πως το γαλλικό κράτος στην ουσία επιβάλλει μονομερή μέτρα, στα οποία οι βιομηχανίες δε μπορούν να ανταποκριθούν. Ακολουθώντας το παράδειγμά της, οι τοπικοί σύνδεσμοι βιομηχάνων δήλωσαν πως αρνούνται να καταβάλουν την αύξηση στο βασικό μισθό, διότι αυτό θα οδηγούσε τις επιχειρήσεις τους σε κατάρρευση. Από την πλευρά των συνδικάτων, ο αρχηγός της «Ένωσης ενάντια στην Εξωτερική Εκμετάλλευση», Ε. Ντομότα, διαμήνυσε στους βιομηχάνους που αρνούνται να καταβάλουν τη μισθολογική αύξηση «να σηκωθούν και να φύγουν από τη Γουαδελούπη»! «Δε θα επιτρέψω σε ένα μάτσο «Μπεκς» να εγκαταστήσουν τη σκλαβιά στο νησί», προσέθεσε, ανεβάζοντας τους τόνους και αποκαλώντας τους βιομηχάνους... λευκούς αποικιοκράτες! Τα πνεύματα οξύνθηκαν και οι ταραχές ξανάρχισαν...

Θα εφαρμοσθούν τα νέα μέτρα ώστε να επανέλθουν τα νησιά στους ειρηνικούς ρυθμούς ζωής; Ή μήπως η αποικιοκρατία έχει τόσο βαθιά ριζωμένες τις βάσεις της στις εν λόγω επαρχίες, ώστε κάθε προσπάθεια είναι καταδικασμένη να αποβεί άκαρπη; Ο χρόνος θα το δείξει...

http://www.tvxs.gr/v7176

http://www.youtube.com/watch?v=pN3MBxcBr0U
New York Protest (50,000) Tax Riots are starting

Εννιά ετών...

... σε μια πολίχνη της Καλιφόρνιας, ο Ντάνιελ Βάλντες είναι απορροφημένος από διάβασμα της «Οικογένειας Ελβετών Ροβινσώνων». Είναι ένα βιβλίο για τις περιπέτειες μιας οικογένειας που ναυάγησε σε ένα τροπικό νησί. Στην πραγματική ζωή, ο Ντάνιελ και η οικογένειά του είναι κι αυτοί ναυαγοί. Όμως, ο αγώνας τους να επιβιώσουν σε αυτή την πολίχνη κοντά στο Λος Άντζελες δεν έχει τίποτα από τον ρομαντισμό του μυθιστορήματος.
Ο Ντάνιελ...

... η μητέρα του και τα πέντε αδέλφια του, ηλικίας από ενός έως 17 ετών, ζουν κρυφά σε ένα γκαράζ χωρίς θέρμανση και τρεχούμενο νερό, που βρίσκεται ανάμεσα στις πλούσιες κατοικίες των ηθοποιών και τον Ειρηνικό. Κάθε πρωί σηκώνονται χαράματα, ντύνονται και φεύγουν αθόρυβα. Επιστρέφουν μονάχα όταν πια έχει πέσει το σκοτάδι. Γιατί αν τους δει κανένα μάτι, κινδυνεύουν να χάσουν το άσυλό τους. Ο Ντάνιελ και τα αδέλφια του, βρέξει χιονίσει, κοιμούνται στο γκαράζ εδώ κι έναν χρόνο. Ανήκουν κι αυτοί στις λεγεώνες των άστεγων παιδιών που, όπως λένε οι σχολικές αρχές, πληθαίνουν μέρα με τη μέρα. Είναι τα πιο μικρά θύματα της οικονομικής κρίσης. Ολοένα και περισσότερες οικογένειες πληρώνουν το βαρύ τίμημα των εξώσεων και των απολύσεων σε ολόκληρη τη χώρα. Την περασμένη σχολική χρονιά, στις 14.000

σχολικές περιφέρειες είχαν καταμετρηθεί 780.000 άστεγοι μαθητές- 15% περισσότεροι από την προηγούμενη χρονιά. Είναι παιδιά που οι οικογένειές τους δεν προέρχονται μόνο από την εργατική, αλλά και από τη μεσαία τάξη. Και το χειρότερο απ΄ όλα γι΄ αυτές τις άστεγες οικογένειες είναι πως, αν οι γονείς πιαστούν στα πράσα, η Υπηρεσία Προστασίας του Παιδιού θα τους αφαιρέσει την επιμέλεια των παιδιών τους (σε αυτή την αστυνομική δράση εξαντλείται όλο το ενδιαφέρον των κρατικών υπηρεσιών για την προστασία των άστεγων παιδιών). Φοβούμενοι μη χάσουν τα παιδιά τους, λέει η Μπεθ Μακάλοου, στέλεχος των σχολικών αρχών, «οι άστεγοι γονείς που δεν έχουν τη δυνατότητα να τα στείλουν στο σχολείο, μας τηλεφωνούν και μας λένε πως θα λείψουν μια εβδομάδα στην Ντίσνεϊλαντ ή λένε στα παιδιά τους να κρατούν κρυφό το μέρος όπου ζουν».

Ανύποπτος...

... για το τι μπορεί να του ξημερώνει η επόμενη μέρα, ο μικρός Ντάνιελ λέει πως θέλει να τελειώσει το σχολείο. Κι όπως άλλα παιδιά της ηλικίας του, κάνει κι αυτός μεγάλα όνειρα. Να γίνει κάποτε ένας σπουδαίος μπασκετμπολίστας. Και να αποκτήσει «ένα μεγάλο και όμορφο σπίτι». Με ένα δικό του δωμάτιο. «Θα γεμίσω τους τοίχους με Τα παιδιά...
ζωγραφιές που έχω ζωγραφίσει στο σχολείο», λέει. Τα παιδιά...
... του συστήματος- έτσι χαρακτηρίζει το περιοδικό «Νιούσγουικ» τα άστεγα παιδιά της Αμερικής, που, όπως ανακοινώθηκε χθες, έφτασαν το ενάμισι εκατομμύριο. Είναι τα παιδιά ενός συστήματος που μέχρι πρότινος, πριν από την κατάρρευσή του, οι προπαγανδιστές του το περιέφεραν ως πρότυπο στην Ευρώπη. Για να θυσιάσουμε στον βωμό του και τα δικά μας παιδιά.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4506455&ct=2

Παγκόσμια απειλή η ανεργία
Δυσοίωνες οι προβλέψεις των οικονομολόγων για τις προοπτικές της παγκόσμιας αγοράς εργασίας. Στην Αμερική θα χάσουν την δουλειά τους 13 εκατομμύρια, στην ΕΕ θα ξεπεράσουν τους 3,5 εκατομμύρια το 2010, ενώ στην Ελλάδα οι άνεργοι ανήλθαν σε 434.149 άτομα τον Δεκέμβριο. Είναι φανερή η προσπάθεια των "παπαγάλων" της άρχουσας τάξης να μας φέρουν "προ τετελεσμένων γεγονότων", να μας κάνουν να αποδεχτούμε πως δεν έχει νόημα να αγωνιστούμε, θα γίνουν τόσες (συγκεκριμένο νούμερο) απολύσεις εδώ, τόσες εκεί, κοκ.
Εντείνεται η ανησυχία για την αγορά εργασίας παγκοσμίως, καθώς μετά τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πως η ανεργία στους «27» θα ανέλθει στο 10% μέχρι το τέλος του 2010, σημερινή έρευνα του Reuters δείχνει ότι περισσότεροι από 13 εκατομμύρια Αμερικανοί θα μείνουν άνεργοι. Πάντως, πιο απαισιόδοξα στοιχεία δίνει η ευρωπαϊκή εργοδοτική ένωση BusinessEurope, καθώς σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση του προέδρου της Ερνέστ-Αντουάν Σεγέρ, περίπου 4,5 εκατομμύρια Ευρωπαίοι θα χάσουν την εργασία τους το 2009.

Επίσης, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, οι άνεργοι στην Ελλάδα ανήλθαν σε 434.149 άτομα τον Δεκέμβριο. Επίσης, στοιχεία του ΟΑΕΔ καταδεικνύουν ότι σε σχέση με πέρσι οι εγγεγραμμένοι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 8,35%. Δηλαδή τον Ιανουάριο του 2009 είχαμε 480.000 ανέργους, ενώ τον Ιανουάριο του 2008 ήταν 443.000.

Αναλυτικά, στις ΗΠΑ το ποσοστό της ανεργίας θα αγγίξει το 10%, καθώς η αμερικανική οικονομία αντιμετωπίζει τη χειρότερη ύφεση από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του Reuters, πάνω περισσότεροι από 13 εκατομμύρια Αμερικανοί θα μείνουν άνεργοι. Επίσης, η έρευνα δείχνει ότι η οικονομία σταθεροποιείται το τρίτο τρίμηνο, αλλά η εικόνα που παρουσιάζει είναι πιο απαισιόδοξη σε σχέση με την προηγούμενη έρευνα. Σύμφωνα με τις προβλέψεις το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν θα συρρικνωθεί, σε ετήσια βάση, στο 5,3% αυτό το τρίμηνο, ακολουθώντας μια τη βίαιη πτώση 6,2% στο τέλος του 2008. Η ύφεση θα συνεχιστεί και στο δεύτερο τρίμηνο, ωστόσο θα σταθεροποιηθεί αυτό το καλοκαίρι.

Ελλάδα
Στο 8,9% διαμορφώθηκε το ποσοστό ανεργίας το Δεκέμβριο του 2008, στα ίδια επίπεδα με τον Δεκέμβριο του 2007, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος (ΕΣΥΕ). Οι άνεργοι το Δεκέμβριο του 2008 που καταγράφηκαν ανέρχονται σε 434.149 άτομα έναντι των 438.066 που ήταν τον Δεκέμβριο του 2007.

Τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας διαμορφώθηκαν στη δυτική Μακεδονία 13,4%, στην Ηπειρο 12,2%, στο νότιο Αιγαίο 11,8% και στην Κρήτη 11,2%. Τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας εντοπίζονται στην Πελοπόννησο 5,8%, στο βόρειο Αιγαίο 6,8% και στην Αττική 8,3%. Στα Ιόνια νησιά η ανεργία ήταν 10,2%, στη Θεσσαλία 9,1% και στην ανατολική Μακεδονία και Θράκη 9,3%. Στη δυτική Ελλάδα η ανεργία ήταν 7,8% και στην κεντρική Μακεδονία 8,8%. Η ανεργία πλήττει κυρίως τους νέους ηλικίας 15-24 ετών και έφτασε το Δεκέμβριο του 2008 το 26,3%. Υψηλή επίσης είναι η ανεργία στις ηλικίες 25-34 ετών, όπου το ποσοστό φθάνει το 11,6%.

Τέλος, η δειγματοληπτική έρευνα της ΕΣΥΕ για την ανεργία το μήνα Δεκέμβριο 2008 έδειξε ότι οι ηλικίες 65-74 ετών δεν υπάρχει ανεργία (ανεργία 0%). Εξάλλου, η ανεργία πλήττει τις γυναίκες σε ποσοστό 12,2% και τους άνδρες σε ποσοστό 6,5%. Το σύνολο των απασχολουμένων κατά το Δεκέμβριο 2008 εκτιμάται ότι ανήλθε σε 4.463.387 άτομα. Οι άνεργοι ανήλθαν σε 434.149 άτομα ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 4.350.927 άτομα.

Ευρωπαϊκή Ένωση
Μέχρι 3,5 εκατ. πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να χάσουν τη δουλειά τους μέσα στο 2009, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Σύμφωνα με την μηνιαία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αγορά εργασίας στην ΕΕ, «περαιτέρω χειροτέρευση σε ό,τι αφορά την αγορά εργασίας προβλέπεται για τους επόμενους μήνες... με τη συνολική απασχόληση να μειώνεται κατά 1,6%, ή περίπου 3,5 εκατ. θέσεις εργασίας.

Η ανεργία στο χώρο τον «27», η οποία υπολογίζεται σε 7% επί του οικονομικά ενεργού πληθυσμού το 2008, αναμένεται να ανέλθει στο 10% μέχρι το τέλος του 2010, σύμφωνα με την έκθεση.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_12/03/2009_270849
BusinessEurope: 4,5 εκ. Ευρωπαίοι θα χάσουν τη δουλειά τους το 2009
Περί τα 4,5 εκατομμύρια Ευρωπαίοι θα χάσουν την εργασία τους το 2009 εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ευρωπαϊκής εργοδοτικής ένωσης BusinessEurope, σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση του προέδρου της Ερνέστ-Αντουάν Σεγέρ. Οι εργοδότες μας ανακοινώνουν τα σχέδια τους. Να τους αφήσουμε ή να παλέψουμε?

Περί τα 4,5 εκατομμύρια Ευρωπαίοι θα χάσουν την εργασία τους το 2009 εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ευρωπαϊκής εργοδοτικής ένωσης BusinessEurope, σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση του προέδρου της Ερνέστ-Αντουάν Σεγέρ.

«Περιμένουμε ότι 4,5 εκατομμύρια Ευρωπαίοι θα χάσουν την εργασία του εξαιτίας της οικονομικής κρίσης εντός του 2009», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Ερνέστ-Αντουάν Σεγέρ, μετά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο.

Οι ευρωπαίοι επιχειρηματίες είναι λοιπόν πιο απαισιόδοξοι από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία από την πλευρά της εκτιμά ότι 3,5 εκατομμύρια θέσεις εργασίας να χαθούν κατά τη διάρκεια του έτους στις τελευταίες της προβλέψεις που δόθηκαν στη δημοσιότητα στα μέσα Ιανουαρίου.

«Πιστεύουμε ότι τα σχέδια ανάκαμψης που εφαρμόζονται στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και άλλες χώρες είναι, μέσω της στήριξης που προσφέρουν στην επιχειρηματική δραστηριότητα, μάλλον το αποτελεσματικότερο μέσον για την εγγύηση της διατήρησης του μέγιστου των θέσεων εργασίας και ακόμη και της δημιουργίας και νέων θέσεων», δήλωσε ο Ερνέστ-Αντουάν Σεγέρ.

Αλλά «συνολικά, γνωρίζουμε ότι ο αριθμός των ανέργων στο 2009 θα είναι πολύ σημαντικός», είπε.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_12/03/2009_270857

Συνεχίζεται η διόγκωση της ανεργίας στις ΗΠΑ
Πάνω από τις 600.000 ανήλθε την περασμένη εβδομάδα ο αριθμός των νέων ανέργων στις ΗΠΑ, για έκτη εβδομάδα, καθώς οι εταιρείες συνεχίζουν τις περικοπές προσωπικού για να μειώσουν τα κόστη τους στο τρέχον περιβάλλον της ύφεσης.

Ο αριθμός των νέων ανέργων αυξήθηκε κατά 9.000, στις 654.000 την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας. Ο συνολικός αριθμός των ατόμων που λαμβάνουν επίδομα ανεργίας έχει αυξηθεί στο ρεκόρ των 5,317 εκ.

Από τον Νοέμβριο έως σήμερα, οι αμερικανικές εταιρείες έχουν ανακοινώσει συνολικά 823.000 απολύσεις. Οι απώλειες θέσεων εργασίας από το 2007 ανέρχονται στα 4,4 εκ.

Η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Νάνσι Πελόσι, ανέφερε την τρέχουσα εβδομάδα ότι δεν αποκλείει και δεύτερο πακέτο τόνωσης της οικονομίας, εάν το τρέχον πακέτο, που προορίζεται για τη δημιουργία ή τη διατήρηση 4 εκ. θέσεων εργασίας, δεν αποδειχθεί επαρκώς αποτελεσματικό.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_12/03/2009_270877

Dimon (JPMorgan): Ο επεμβατικός ρόλος της Fed πρέπει να διευρυνθεί Αυτοί παίρνουν τα μέτρα τους, οι λαοί θα πάρουν τα δικά τους?
Τη ανάγκη δημιουργίας ενός φορέα διαχείρισης συστημικού κινδύνου υποστήριξε ο CEO της JPMorgan

Chase & Co, Jamie Dimon, σε συνέντευξη του που παρατέθηκε σήμερα στο υπουργείο εμπορίου των ΗΠΑ.

Επιπλέον, ο Dimon θεώρησε ότι πλέον η αμερικανική οικονομία θα πρέπει να περιμένει πιθανές νέες καταρρεύσεις μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, γι΄αυτό και θα πρέπει να δημιουργήσει τους μηχανισμούς προστασίας του συστήματος, ώστε αυτές οι καταρρεύσεις να μην οδηγήσουν στην κατάρρευση ολόκληρπυ του συστήματος.

Υπενθυμίζεται ότι πριν ένα μήνα, σε δηλώσεις του ο Dimon είχε υποστηρίξει ότι ο επεμβατικός ρόλος της Fed θα πρέπει να διευρυνθεί, ιδίως στον τομέα των σχέδεων των τραπεζών με τις εταιρείες.

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=204215

"Κι όμως θα ανοίξει η πόρτα της εξόδου για χώρα μέλος της Ε.Ε."
Eνώ υπάρχουν οι διαψεύσεις από τη Κομισιόν, ότι κανένα κράτος μέλος της Ε.Ε. δεν πρόκειται να φύγει από την Ε.Ε., εξαιτίας της κρίσης η Schroders επανέρχεται και πιστεύει το αντίθετο.
Ο επικεφαλής επενδύσεων του ομίλου Schroders κ. Alan Brown διαπιστώνει πως, «δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η δεκαετία αυτή ήταν γεμάτη δοκιμασίες για την εισαγωγή ενός νέου νομισματικού συστήματος σε χώρες που

εκτείνονται από την Ελλάδα στο νότιο τμήμα της Ευρώπης, μέχρι τη Φινλανδία στο βορρά.

Επίσης, δεν χωράει αμφιβολία ότι η αντικατάσταση δώδεκα νομισμάτων ήταν μια τεράστια επιχείρηση, η οποία, από τεχνικής άποψης, υλοποιήθηκε χωρίς το παραμικρό πρόβλημα». Και συνεχίζει, «η ευρωζώνη, μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο, ζει ένα οικονομικό σοκ που έχει διαστάσεις σχεδόν βιβλικής καταστροφής. Εάν τα μέτρα που λαμβάνονται τώρα δεν καταφέρουν να σπάσουν το καθοδικό σπιράλ στο οποίο έχει περιπέσει η οικονομική δραστηριότητα και αν οι οικονομίες των χωρών του ΟΟΣΑ συνεχίζουν να συρρικνώνονται και μέσα στο 2010, οι κοινωνικές πιέσεις είναι βέβαιο ότι θα αυξηθούν. Κάτω από ανάλογες συνθήκες, δεν είναι απίθανο κάποια χώρα να αναζητήσει ένα δρόμο εξόδου από το ασφυκτικό πλαίσιο που επιβάλλει η δομή της ευρωζώνης».

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=204163

ΗΠΑ: Προς έκδοση ομολόγων-ρεκόρ
Σε πτωτική τροχιά κινούνται τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα εν μέσω ανησυχιών ότι η αυξημένη προσφορά θα αποθαρρύνουν τους επενδυτές, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση των ΗΠΑ ετοιμάζεται να πουλήσει ομόλογα-ρεκόρ συνολικού ύψους 34 δισ. δολ. διάρκειας 3 ετών σήμερα.

Όπως αναφέρουν ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, το αμερικανικό υπουργείο Οικονομίας έχει ανακοινώσει ότι αύριο θα δημοπρατηθούν ομόλογα 18 δισ. δολ. διάρκειας 10 ετών, ενώ στις 12 Μαρτίου θα δημοπρατηθούν ομόλογα 11 δισ. δολ. διάρκειας 30 ετών.

http://www.capital.gr/News.asp?id=692215

Madoff admits $50bn fraud scheme
"I think the only thing he feels is regret that he got caught," said one investor.
"I cannot adequately express how sorry I am for what I have done," Madoff told the court.

He said that when he started the fraud, he had hoped it would only be for a limited time.

"I realised that my arrest and this day would inevitably come," he said.

Prior to having his bail revoked, Madoff had been under house arrest at his luxury Manhattan apartment.

A number of Madoff's victims told the court they opposed his guilty plea, because they wanted the case to go to full jury trail so they could find out exactly what he had done with the money.

Yet most clapped when he was handcuffed.

"I think the only thing he feels is regret that he got caught," said one investor.
...
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7939847.stm

Ρεκόρ χρήσης δημόσιων συγκοινωνιών στις ΗΠΑ το 2008 Λογικό, αφού αυτοκίνητα κατάσχονται διαρκώς, ή μένουν απούλητα, καθώς οι μισθοί που παίρνουν (όσοι από τους εργαζόμενους έχουν δουλειά, γιατί πολλοί είναι άνεργοι) δεν επαρκούν για την αγορά/συντήρηση ενός αυτοκινήτου, που οδεύει στο να γίνει από "πρ΄βτη ανάγκη"..."πολυτέλεια"? για τους "λίγους και εκλεκτούς"
Τα μεγαλύτερα ποσοστά στα τελευταία 52 χρόνια έχει καταγράψει το 2008 η χρήση των δημόσιων μέσων μεταφοράς.
Ποτέ άλλοτε δεν είχε φθάσει σε τέτοια επίπεδα η χρήση των δημοσίων μέσων μεταφοράς στις ΗΠΑ κι ο όγκος των μετακινήσεων έχει φθάσει στα μεγαλύτερα επίπεδά του στα τελευταία 52 χρόνια, αναφέρεται σε χθεσινό ανακοινωθέν της Αμερικανικής Ένωσης Δημοσίων Μεταφορών(ΑΡΤΑ).
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_10/03/2009_270468

Βάστα με να σε βαστώ να μην πέσω και γκρεμοτσακιστώ...
Οι τιμές των ακινήτων στην Ελλάδα είναι μία τεράστια φούσκα. Οι τιμές που διαβάζουμε στις μικρές αγγελίες είναι εκτός πραγματικότητας και οι απόψεις πολλών "επαγγελματιών" της αγοράς για τα σκουπίδια. Τόσο απλά...

Είναι τουλάχιστον γελοίο να υποστηρίζει κανείς ότι σε μία εποχή που τα πάντα γκρεμίζονται σε όλο τον κόσμο, με πρώτες απ’ όλες τις τιμές των ακινήτων, στην Ελλάδα τα ακίνητα θα συνεχίζουν να προσφέρουν κέρδη. Πολύ βολικό για όσους από εμάς έχουμε ακίνητα και θέλουμε να βλέπουμε τουλάχιστον αυτές τις αποτιμήσεις σταθερές, αλλά εντελώς παραπλανητικό για έναν άνθρωπο που θα ήθελε σήμερα να στεγάσει τα όνειρά του.

Οι "απόψεις" που θέλουν τα ακίνητα να αποτελούν λιμάνι ασφάλειας στους δύσκολους καιρούς μας θυμίζουν αντίστοιχες απόψεις χρηματομεσιτών σε περιόδους που η χρηματιστηριακή αγορά βρίσκεται στο ταβάνι και αναζητούνται οι επενδυτές που θα αγοράσουν τα πανάκριβα χαρτάκια.

Είναι φυσικό οι άνθρωποι του real estate να προσπαθούν να στηρίξουν το σπίτι τους, αλλά η αλήθεια δεν κρύβεται. Η αγορά έχει νεκρώσει. Πράξεις δε γίνονται, αφού οι αγοραστές δεν είναι διατεθειμένοι ή δεν έχουν την αντικειμενική δυνατότητα να πληρώσουν τις υπεραξίες που τους ζητούν οι πωλητές.

Οι τιμές των ακινήτων στην Ελλάδα δεν είναι ακριβές. Είναι πανάκριβες. Βρίσκονται σε δυσθεώρητα ύψη, όπως κι αν τις μετρήσεις κανείς, όσες συγκρίσεις κι αν κάνει με οποιοδήποτε άλλο μέρος του πλανήτη.

Δεν μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι μας λείπουν τα ακίνητα. Κάθε άλλο. Χιλιάδες νεόδμητα βρίσκονται στα χέρια των κατασκευαστών και περιμένουν αγοραστή. Ούτε ότι η Αθήνα είναι η ομορφότερη πόλη του κόσμου με τις καλύτερες υποδομές. Ούτε είναι κέντρο επιχειρηματικής δράσης, όπως, για παράδειγμα, το Λονδίνο.

Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι στην Ελλάδα υπάρχουν ειδικές συνθήκες που διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον των νεοελλήνων για τα ακίνητα, πολύ δύσκολα θα μπορέσουμε να αποδεχτούμε ότι η ελληνική αγορά ακινήτων θα μείνει αλώβητη από την κρίση.

Ευχόμαστε μόνο να μη δούμε σύντομα τους εργολάβους να ζητούν κι αυτοί κάποιο κρατικό πακέτο, επικαλούμενοι την τεράστια συνεισφορά της οικοδομής στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας στα τελευταία πενήντα χρόνια...

Η αλήθεια πάντως είναι ότι ένα κραχ στα ακίνητα θα είναι περισσότερο καταστροφικό στην Ελλάδα απ’ ό,τι οπουδήποτε αλλού. Όχι μόνο διότι το γιαπί ήταν συνώνυμο με την ανάπτυξη εδώ και δεκαετίες, αλλά κι ακόμη διότι πολλά δάνεια σε ιδιώτες και επιχειρήσεις στηρίζονται στις πλασματικές αποτιμήσεις των ακινήτων.

http://www.capital.gr/Articles.asp?id=691803

Ωμός εκβιασμός από ομάδα επιχειρηματιών Το συγκεκριμένο περιστατικό δεν είναι παρά ένα ακόμα που προστίθεται στην ατελείωτη -και πάντα διογκώμουνη- λιστα ανάλογων περιστατικών. Όταν τόσοι λίγοι άνθρωποι έχον την εξουσία να πετάξουν στο δρόμο τόσους πολλούς, απολύοντας τους, τότε αυτά είναι νομοτελιακό να συμβαίνουν, και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν όσο τα θύματα της ιστορίας αυτής δεν οργανώνοναι προκειμένου να ανατρέψουν αυτή τη βάρβαρη κατάσταση...
Με τα «εξάσφαιρα στα χέρια» κυκλοφορούν οι βιομήχανοι -κυρίως αυτοί των τροφίμων- της χώρας.

Εκβιάζουν, απειλούν, οχυρώνονται πίσω από καρτέλ, «πνίγουν» την αγροτική οικονομία, σμπαραλιάζουν την αγορά, καταδικάζουν σε φτώχεια τους ανυπεράσπιστους καταναλωτές, παραλίγο να ρίξουν την κυβέρνηση με την υπόθεση των «κουμπάρων του γάλακτος» και τώρα επιχειρούν να κάμψουν και τις ελάχιστες και ανεπαρκείς αντιστάσεις με… όπλο την κρίση.

Αποφασισμένοι να εκμεταλλευθούν στο έπακρο τα εκβιαστικά διλλήματα που θέτει η κρίση προχωρούν σε ωμό εκβιασμό με διακύβευμα τις θέσεις εργασίας.

«Θα σου αυξήσω την ανεργία, τα κοινωνικά και τα πολιτικά προβλήματα εάν δεν με αφήσεις να πουλάω όσο θέλω, όπως θέλω και ότι θέλω» λένε ουσιαστικά προς το κράτος, που αν και εξαιρετικά αδύναμο απέναντί τους φαίνεται να τους ενοχλεί και μόνο με την παρουσία του.

Οι χειρότερες φαίνεται να είναι σταθερά τα τελευταία χρόνια οι εταιρίες τροφίμων με δεσπόζουσα θέση στην αγορά. Γαλακτοβιομηχανίες, εταιρίες εμφιάλωσης αναψυκτικών και χυμών, βιομηχανίες ζυμαρικών και τυποποίησης οσπρίων, ελαιολάδου ακόμη και οινοπνευματωδών ποτών απασχολούν σταθερά την επικαιρότητα επιχειρώντας να διαλύσουν κάθε έννοια ανταγωνισμού με οποιαδήποτε μέθοδο και πρακτική.

Αίσθηση προκάλεσε η αναφορά του υφυπουργού Ανάπτυξης Γιώργου Βλάχου για απειλή απολύσεων από επιχειρηματία, ο οποίος είχε παραπεμφθεί στο ΥΠΑΝ μετά από έλεγχο για τις τιμές των προϊόντων του.

«Μπορεί μία εταιρεία να έρθει και να πει, ξέρετε "μην με πιέζετε με τις τιμές γιατί δίνουμε θέσεις εργασίας», δήλωσε ο κ. Βλάχος κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του ΥΠΑΝ στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Καταναλωτή, αλλά όπως υπογράμμισε, η απειλή της μείωσης των θέσεων εργασίας δεν μπορεί να είναι το αντίβαρο για οτιδήποτε.

«Δεν θέλουμε να χαθούν θέσεις εργασίας αλλά δεν θα επιτρέψουμε στρεβλώσεις στην αγορά», παρατήρησε ο κ. Βλάχος.

Η αποκάλυψη του Γιώργου Βλάχου μπορεί να μην περιελάμβανε την αποκάλυψη του ονόματος του ή των βιομηχάνων, που τον απείλησαν, αλλά και αυτό δείχνει πόσο αδύναμο είναι το κράτος. Αντί να τον στείλει στην εισαγγελέα αμέσως ο υφυπουργός περιορίστηκε στην αποκάλυψη του εκβιαστικού διαλόγου, χωρίς βεβαίως να αποκαλύψει το όνομα του βιομηχάνου.

Το άφησε για το ρεπορτάζ, λες και οι «πλάτες των δημοσιογράφων» είναι πιο ισχυρές από εκείνες ενός κρατικού λειτουργού.

Από το ρεπορτάζ προκύπτει λοιπόν ότι πρόκειται για γαλακτοβιομήχανο, από τους πιο ισχυρούς και επώνυμους της χώρας, ενώ άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι ίδια πρακτική απέναντι στο υπουργείο ακολουθεί και βιομηχανία εμφιάλωσης αναψυκτικών και χυμών με δεσπόζουσα θέση στην αγορά.

Μιλώντας στην ίδια εκδήλωση ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης δήλωσε ότι εντός των ημερών θα κατατεθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο για την αναβάθμιση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, καθώς και το νομοσχέδιο για τις εισπρακτικές εταιρείες, θέματα που αποτέλεσαν αντικείμενο της σημερινής συνεδρίασης της Κυβερνητικής Επιτροπής.

Επανάλαβε ότι δεν θα διστάσει να ζητήσει από τις καταναλωτικές οργανώσεις να προχωρήσουν σε μποϊκοτάζ. Ο υπουργός ανέφερε ότι από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα έχουν αυξηθεί οι τιμές σε 4000 κωδικούς ενώ έχουν γίνει μειώσεις ή έχουν ανακληθεί αυξήσεις σε 20.000 κωδικούς σούπερ μάρκετ από ένα σύνολο 80.000 κωδικών.

Δεν αποκάλυψε όμως ότι οι κωδικοί που κατέγραψαν αυξήσεις αφορούσαν στη συντριπτική τους πλειονότητα βασικά είδη διατροφής, ενώ οι μειώσεις αφορούν προϊόντα με μειωμένη ζήτηση και σίγουρα όχι πρώτης ανάγκης.

Είμαστε υπέρ της επιχειρηματικότητας, αλλά δεν κλείνουμε το μάτι σε καμία επιχειρηματική συμπεριφορά, είπε ο κ. Χατζηδάκης προσθέτοντας ότι είναι έτοιμο το Παρατηρητήριο Τιμών, για το οποίο θα ανακοινωθούν δράσεις εξοικείωσης μαζί του για πολίτες, που δεν χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες, ενώ στελεχώνεται και η νέα Ελεγκτική Διεύθυνση στο υπουργείο Ανάπτυξης.

Πάντως το παρατηρητήριο τιμών που με πολύ κόπο έχει στήσει η ηλεκτρονική μας εφημερίδα δεν φαίνεται να συγκινεί το Υπουργείο, που δεν εντατικοποιεί τους ελέγχους και τα πρόστιμα ακόμη και σε απροκάλυπτες περιπτώσεις αισχροκέρδειας, που καταγράφονται και με την βοήθεια των αναγνωστών.

Κατά πάγια πρακτική στον κ. Χατζηδάκη ευθύνες φέρουν τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία όμως αγνοεί όταν του δίνουν πληροφορίες για τη λειτουργία της αγοράς.

Έτσι, ζήτησε από τα μέσα ενημέρωσης «να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να μην παρουσιάζουν αυξήσεις, όπου δεν υπάρχουν. Εμείς από την πλευρά μας κάνουμε ό,τι μπορούμε για την αποτύπωση της αλήθειας και θα επιμείνουμε στην αναφορά των γεγονότων όπως είναι» είπε ο υπουργός.

Κ. Μίχαλος: "Μην σπέρνετε τον πανικό"

Δεν πρέπει να κατηγορούνται συλλήβδην οι επιχειρήσεις για αθέμιτες πρακτικές σημείωσε ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθήνας Κωνσταντίνος Μίχαλος στην ίδια ημερίδα, κάνοντας πως δεν άκουσε την αποκάλυψη βόμβα του υφυπουργού Γιώργου Βλάχου.

''Τους τελευταίους μήνες έχει καλλιεργηθεί ένα κλίμα πανικού στην αγορά'', όπως είπε ο κ. Μίχαλος, ''που αυξάνει την ανασφάλεια των καταναλωτών, επηρεάζει την εμπορική κίνηση και φέρνει σε αδιέξοδο τις επιχειρήσεις. Βεβαίως η κατάσταση είναι δύσκολη. Αλλά αυτό που χρειάζεται πάνω από όλα είναι ψυχραιμία και - ειδικά όσον αφορά τον καταναλωτή - σύνεση, σωστές αποφάσεις και επιλογές. Με τον πανικό, το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να επισπεύδουμε και να εντείνουμε ακόμη περισσότερο τις συνέπειες της κρίσης''.

Ωστόσο, ο κ. Μίχαλος για μια ακόμη φορά «ξέχασε» να αναφερθεί έστω και για τα μάτια του κόσμου στην ανάγκη αυτοελέγχου των μελών του και πολύ περισσότερο σε πρωτοβουλίες του ΕΒΕΑ για την αποφυγή παράνομων πρακτικών και από τον επιχειρηματικό κόσμο.

Αντιθέτως, και στον κ. Μίχαλο φταίνε τα μέσα ενημέρωσης, αφού ζήτησε κι εκείνος από τα μέσα ενημέρωσης να συμβάλλουν στην ψύχραιμη αντιμετώπιση των προβλημάτων και να μην γενικεύουν μεμονωμένα φαινόμενα.

Ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ σημείωσε ότι η εκάστοτε κυβέρνηση έχει την αρμοδιότητα να ελέγχει και να επιβάλει κυρώσεις σε όσους παρανομούν και να εγγυηθεί τη λειτουργία του ανταγωνισμού, χωρίς τις στρεβλώσεις που δημιουργούν οι κλειστές αγορές, τα μονοπώλια και οι εναρμονισμένες πρακτικές.

''Η αντίληψη ότι καταναλωτές και επιχειρήσεις πρωταγωνιστούν σε μια σχέση αντιπαλότητας, κρατώντας τους στερεότυπους ρόλους του καλού και του κακού - με τις κυβερνήσεις συνήθως στο ρόλο του άσχημου - πρέπει κάποια στιγμή να ξεπεραστεί στη σημερινή εποχή, της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού'' κατέληξε ο κ. Μίχαλος, κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς συμβαίνει γύρω του.

http://www.zougla.gr/news.php?id=28421

"Μαύρη τρύπα" στα ταμεία
Έλλειμμα ύψους 9 εκατομμυρίων ευρώ, που αποδίδεται ευθέως στις κυβερνητικές παραλείψεις, τόνισε ο υπεύθυνος επικοινωνίας της δημοτικής Aρχής Δ. Aβραμίδης

Σε μεγάλο οικονομικό αδιέξοδο έχει περιέλθει ο Δήμος της Πάτρας, μετά από μια σειρά αποφάσεων και δράσεων της κυβέρνησης, οι οποίες περιορίζουν δραματικά τα έσοδα του Δήμου για το 2009.

Όπως εξήγησε χθες, κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των εκπροσώπων του Τύπου, ο υπεύθυνος επικοινωνίας της δημοτικής Aρχής, Δημήτρης Aβραμίδης, τέσσερα είναι τα νέα βασικά δεδομένα τα οποία καθιστούν επί της ουσίας ανεφάρμοστο τον προϋπολογισμό του Δήμου:
- Με κυβερνητική απόφαση που ελήφθη στις 28/12/2008 αυξήθηκε το επίδομα κίνησης των εργαζομένων στους Δήμους. Η σχετική δαπάνη για τα έτη 2008 και 2009 επιβαρύνει το δημοτικό προϋπολογισμό με κονδύλι ύψους 1,2 εκατομμυρίων ευρώ.

- Οι πρόσφατες εξελίξεις, σε ό,τι αφορά τη μείωση του ποσοστού από το τέλος παρεπιδημούντων και τα έσοδα από το καζίνο, αφαιρούν από τα ταμεία του Δήμου κονδύλι ύψους 1,6 εκατομμυρίων ευρώ.
- Παρά τη ρητή κυβερνητική απόφαση για την κάλυψη της μισθοδοσίας σε κατηγορίες δημοτικών υπαλλήλων, όπως οι σχολικοί φύλακες, ούτε ένα ευρώ δεν ήλθε στο δημοτικό ταμείο. Tο γεγονός αυτό προκαλεί για πέρυσι και φέτος ένα αθροιστικό και μη προβλεπόμενο έλλειμμα της τάξης των 5,7 εκατομμυρίων ευρώ.

- Eπίσης, η κυβέρνηση δεν υλοποιεί τις προγραμματικές συμβάσεις που η ίδια έχει υπογράψει στον τομέα του πολιτισμού, με αποτέλεσμα να έχει συσσωρευτεί έλλειμμα ύψους 3 εκατομμυρίων ευρώ.

http://www.simerini.gr/?section=32&category=1&newsid35=14615

Ένταση και χημικά σε διαδήλωση έξω από το υπ. Ναυτιλίας
Σε χρήση χημικών εναντίον διαδηλωτών, προέβησαν οι αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονταν έξω από το υπουργείο Ναυτιλίας. Τα επεισόδια σημειώθηκαν όταν 500 περίπου εργαζόμενοι και άνεργοι από τη Ν/Ε Ζώνη Περάματος προσπάθησαν να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό και να εισβάλουν στο υπουργείο Ναυτιλίας, προκειμένου να συναντηθούν είτε με τον υπουργό Αναστάση Παπαληγούρα, είτε με τον υφυπουργό Πάνο Καμμένο.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συνδικάτου Μετάλλου, Γ. Πουλικογιάννη, οι εργαζόμενοι ζητούν τη λήψη μέτρων κατά της ανεργίας καθώς και τη δημιουργία ασφαλέστερων συνθηκών εργασίας. Άρα πρέπει να χτυπηθούν - αυτή είναι ξεκάθαρα η απάντηση των κυβερνώντων Η ένταση αποφορτίστηκε έπειτα από τον ορισμό ημερομηνίας συνάντησης του υπουργού με τους εργαζομένους.

http://www.tvxs.gr/v7171

Ακραία τα ποσοστά φτώχειας στην Ελλάδα, ιδίως για τα παιδιά
Περίπου 500.000 παιδιά στην Ελλάδα, δηλαδή 1 στα 5, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Αυτό αποκαλύπτει έρευνα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) για το 2008 και μάλιστα αναμένεται το ποσοστό αυτό να αυξηθεί δραματικά το 2009. Στον αριθμό-ρεκόρ που καταγράφει το Κέντρο δεν συμπεριλαμβάνονται καν τα παιδιά των μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα.

Πέρα από τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό των παιδιών που ζουν στο όριο της φτώχειας, υπάρχει τεράστιο ζήτημα με την παράνομη παιδική εργασία. Παρόλο που ανήλικοι άνω το 16 ετών μπορούν, σύμφωνα με τη νομοθεσία, να δουλεύουν, η παιδική εργασία συναντάται και σε πολύ μικρότερες ηλικίες. Παιδική εργασία συναντάται στην Ελλάδα στον αγροτικό και τουριστικό τομέα, αλλά ακόμα και στο δρόμο. Το φαινόμενο φυσικά δεν είναι μόνο ελληνικό, καθώς υπολογίζεται ότι παγκοσμίως βρίσκονται σε καθεστώς μαύρης εργασίας περίπου 218 εκ. παιδιά.

Τα στοιχεία για το γενικό ποσοστό της φτώχειας στην Ελλάδα είναι εξίσου ανησυχητικό. "Ο δείκτης φτώχειας που εμφανίζεται στη χώρα μας είναι πραγματικά μεγάλος και αφορά οικογένειες όπου οι γονείς είναι εργαζόμενοι των 700 ευρώ αφού, σύμφωνα με την ΕΕ, το όριο της φτώχειας ορίζεται από το 60% του μέσου εισοδήματος", δηλώνει η Μαρία Καλδάνη, κοινωνική λειτουργός της ΜΚΟ Άρσις, στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος.

Σύμφωνα με έρευνα της Κάπα Research, το 1/3 των Ελλήνων ζουν με λιγότερα από 470 ευρώ το μήνα ενώ από τα υπόλοιπα 2/3 δηλώνουν ότι ζουν με το φόβο ότι μια μέρα θα ξυπνήσουν φτωχοί. Η σημερινή γενιά των 30ρηδων είναι η μόνη από την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που θεωρεί ότι δεν περιμένουν η ζωή τους να είναι καλύτερη από αυτή των γονιών τους. Αυτό το τσιτάτο το έχουμε ακούσει άπειρες φορές, καθώς διαρκώς το αναπαράγουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ, ώστε "να το πάρουμε απόφαση" ότι θα ζήσουμε στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Και τι γίνεται άραγε αν "δεν το παρουμε απόφαση", και αντίθετα αποφασίσουμε οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, κτλ να είναι αυτοί (και όχι εμείς) η πρώτη γενιά της άρχουσας τάξης μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο που θα περάσει χειρότερα (έως πολύ χειρότερα-την πλήρη εξαφάνιση τους) από τους προκατόχους τους?Εκτός από το 1/3 των "απόλυτα φτωχών", συνεχώς αυξανόμενο εμφανίζεται και το ποσοστό των "σχετικά φτωχών". Μπορεί το εισόδημα πάνω από 470 ευρώ να απορρίπτει κάποιον από τη λίστα φτωχών, συχνά, όμως, δεν του εξασφαλίζει τα απαραίτητα για την κάλυψη των βασικών του αναγκών.

http://www.tvxs.gr/v7095

http://img136.imageshack.us/img136/3554/pillar10historyfrenchre.jpg http://img136.imageshack.us/img136/9923/38a2d730.jpg

We're not indestructible
Baby better get that straight
I think it's unbelievable
How you give in to the hands of fate

Some things are worth fighting for
Some feelings never die

I'm not asking for another chance
I just want to know why

There's no easy way out
There's no shortcut home

There's no easy way out
Giving in can't be wrong

I don't want to pacify you
I don't want to drag you down
But I'm feeling like a prisoner
Like a stranger in no-name town

I see all the angry faces
Afraid that could be you and me
Talking about what might have been
Thinking about what used to be

There's no easy way out
There's no shortcut home

There's no easy way out
Giving in can't be wrong

Baby, Baby, we could shed this skin
We could show how we feel inside
Instead of going down an endless road
Not knowing if we're dead or alive

Some things are worth fighting for
Some feelings never die

I'm not asking for another chance
I just wanna know why

http://www.youtube.com/watch?v=fUKbJePS-rw&feature=related

ciaoant1

13-03-09, 22:05

http://img48.imageshack.us/img48/4553/m13jobs480.jpg
Thousands line up at Detroit job fair

Η κρίση ως πρόσχημα
Η διεθνής κρίση, προϊόν των νεοφιλελεύθερων επιλογών, απελευθερώσεων και απορρυθμίσεων των τριών τελευταίων δεκαετιών, βαθαίνει, οι σταθμοί της εκτυλίσσονται με αναπότρεπτο ρυθμό αρχαίας τραγωδίας ή κλασικής κινηματογραφικής ταινίας φρίκης. Ατελείωτος αριθμός επιχειρήσεων χρεοκοπούν, εκατομμύρια εργαζομένων χάνουν εργασία, τροφή, στέγη. Ταυτόχρονα, ενώ τα εργαλεία της οικονομικής πολιτικής προς περιστολήν της κρίσης είναι γνωστά, εντούτοις οι κυβερνήσεις δεν προσφεύγουν σε αυτά, αλλά σε μέτρα που επιδεινώνουν την ύφεση, μετακυλίοντας συνεχώς το βάρος της προς τους κοινωνικά αδύναμους. Η σημερινή κρίση, όπως και οι προηγούμενες της οικονομικής ιστορίας, αποβαίνει αιτία πρόσθετης κερδοσκοπίας εις βάρος όσων δεν διαθέτουν τίποτε άλλο εκτός από την εργασία τους.

Κι όμως, προτού η γενικευμένη δυσπραγία ενσκήψει, ουδείς αντιμετώπιζε ούτε καν το ενδεχόμενό της. Η συνεχής συρρίκνωση του οικονομικού ρόλου του κράτους κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, με ατελείωτες απελευθερώσεις, απορρυθμίσεις και την κατίσχυση της ανευθυνότητος των αγορών, ικανοποιούσε όσους ισχυρίζονταν ότι οι νόμοι της οικονομίας είχαν ξεπεραστεί, ότι οι κρίσεις ανήκαν πλέον στο «Μουσείο της Ιστορίας». Τα φιλελεύθερα δόγματα είχαν διαβρώσει όλες τις πτέρυγες της οικονομικής επιστήμης: για πολλές πλευρές, η οικονομία ήταν πλέον τόσο ισχυρή, ώστε να είναι άτρωτη από τις διακυμάνσεις χρηματιστηρίων και αγορών. Ακόμη και σήμερα, που η ύφεση έχει εγκατασταθεί στον καθημερινό βίο, υπάρχουν οικονομολόγοι που υποβαθμίζουν την κρίση, αποδίδοντάς την στη φαντασία όσων δυσπιστούν έναντι της σοφίας των αγορών. Εάν υπάρχουν προβλήματα, αυτά περιορίζονται στο χρηματοπιστωτικό πεδίο και σε εκείνο της αναδιάρθρωσης των οικονομικών δραστηριοτήτων. Σύμφωνα με τους απολογητές, ό,τι από το ευρύ κοινό ονομάζεται «κρίση» δεν είναι παρά μια επιβεβλημένη και αναπότρεπτη διαδικασία εξυγίανσης των επιχειρήσεων και της απασχόλησης, ώστε να αποβούν ανταγωνιστικότερες διεθνώς. Κατά συνέπεια, η κρίση είτε θεωρείται ανύπαρκτη είτε, οσάκις διαπιστώνεται, δεν θεωρείται «συμφορά», αλλά «ευλογία Θεού», στο μέτρο που διαγράφει παρασιτικές δραστηριότητες και εμπεδώνει τις ανταγωνιστικές.

Δεν χρειάζεται διάλογος ούτε διαφωνία με τις προαναφερόμενες προτάσεις. Ακόμη και αν κάποιος συμφωνεί με αυτές, παραμένει το ζήτημα του κοινωνικού και ανθρώπινου κόστους από την εφαρμογή τους. Πολλές γενιές και εκατομμύρια εργαζομένων, που ουδεμία ευθύνη φέρουν για τις εσφαλμένες, αντιπαραγωγικές, κερδοσκοπικές και παρασιτικές επιλογές του κεφαλαίου, καλούνται σήμερα να πληρώσουν με τη ζωή τους τις συνέπειες, ενώ οι πραγματικά υπεύθυνοι επιβραβεύονται με πρόθετες γιγαντιαίες επιδοτήσεις, εις βάρος πάντα των πρώτων. Ομως, εάν τα θύματα πληρώνουν για τα σφάλματα των θυτών, τι άραγε θα πείσει τους τελευταίους να μεταβάλουν επιλογές, ώστε η οικονομία ν' αποβεί υγιέστερη και ανταγωνιστικότερη;

Σύμφωνα με τον Στιβ Ρόουτς, πρόεδρο της ασιατικής Μόργκαν Στάνλεϊ, η σημερινή καταβύθιση είναι «η πρώτη πραγματικά παγκόσμια κρίση» στη σύγχρονη εποχή. Στις δυτικές οικονομίες, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, αποκαλύπτεται η φούσκα της πιστωτικής εξάρτησης από το εξωτερικό, ιδίως από την Απω Ανατολή. Στην Αμερική, επί πλέον, αποκαλύπτεται η φούσκα της εικονικής «ανάπτυξης», που βασιζόταν στη συνεχή κερδοσκοπική υπερτίμηση στοιχείων του ενεργητικού των εταιρειών και των περιουσιών των νοικοκυριών. Η υπερχρέωση του ιδιωτικού τομέα, ιδίως των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, στην Αμερική, είχε αποβεί υψηλότερη από την αντίστοιχη του Δημοσίου. Το σύνολο του συσσωρευμένου δημόσιου και ιδιωτικού δανεισμού στις ΗΠΑ υπερβαίνει το 400% του εθνικού εισοδήματος της χώρας, όπως επίσης και στη Βρετανία. Παρά τους υψηλούς αυξητικούς ρυθμούς της τελευταίας 8ετίας, η Αμερική όχι μόνον δεν εμείωνε τα χρέη της, που συνέχιζαν να συσσωρεύονται ταχύτερα από την αύξηση του εθνικού εισοδήματός της, αλλά και πριόνιζε καθημερινά την αξία των περιουσιακών στοιχείων της. Στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, ο ρυθμός σχηματισμού πάγιου κεφαλαίου στις ΗΠΑ εκτός οικοδομών είχε καθηλωθεί, με σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην παραγωγικότητα της εργασίας, στο εισόδημα των εργαζομένων και στην καταναλωτική τους ικανότητα. Η υπερκατανάλωση χρηματοδοτήθηκε μέσω δανεισμού, με υπερβολικό συντελεστή εισαγόμενων προϊόντων, χωρίς πρόσθετο πραγματικό εισόδημα ούτε πρόσθετη παραγωγή πραγματικού νέου προϊόντος. Τα υψηλότατα εισοδήματα ιδιοποιούντο όλο και μεγαλύτερο μέρος του εθνικού εισοδήματος, με συνέπεια την έκρηξη των εισοδηματικών ανισοτήτων. Ενώ εγκωμιάζοντο οι αγορές και το ελεύθερο εμπόριο, εντούτοις τα μεγάλα κέρδη προήρχοντο κυρίως από τη χρηματοπιστωτική σφαίρα και την υπερδιόγκωσή της στο σύνολο της οικονομίας.

Οι χώρες που προβάλλονταν ως πρότυπα οικονομικής επιτυχίας, λόγω των προωθημένων απελευθερώσεων και απορρυθμίσεων, είναι σήμερα αυτές που καταγράφουν τη μέγιστη κατάρρευση. Η Ισλανδία, μέχρι πρόσφατα «Τίγρης του Βορρά», η Ιρλανδία, επονομαζόμενη «Κέλτικος Τίγρης», η Εσθονία και το «οικονομικό θαύμα» της. Ο,τι θεωρήθηκε μέχρι πρόσφατα προϋπόθεση της επιτυχίας τους, αποδεικνύεται τελικά αιτία της σημερινής πτώσης τους.

Η τρέχουσα αγωνία σχετικά με τα «πρότυπα διάσωσης» από τον κίνδυνο ολοκληρωτικής κατάρρευσης εκτοπίζει την αναζήτηση «προτύπων επιτυχίας». Ομως, από τον τρόπο διάσωσης προσδιορίζεται τελικά όχι μόνον η ανάκαμψη, αλλά και το μελλοντικό πρότυπο της οικονομίας και της κοινωνίας. Ακόμη μία φορά, «αρχές» που μέχρι πρόσφατα εθεωρούντο «ιερές», σήμερα βεβηλώνονται χωρίς ενδοιασμό. Η ελευθερία του εμπορίου ερμηνεύεται κατά το δοκούν, ο προστατευτισμός εφαρμόζεται σε αύξουσα κλίμακα, παρ' όλο που διαβεβαιώνεται το αντίθετο. Εθνικοποιήσεις, κρατικές επιδοτήσεις μεγάλης κλίμακος, χειραγώγηση νομισματικών ισοτιμιών, απροκάλυπτη προσφυγή σε ό,τι μέχρι πρόσφατα στιγματιζόταν ως «αθέμιτο». Οι κυβερνώντες ομνύουν ότι δεν θα επαναλάβουν τα σφάλματα του 1930, που είχαν εξάψει εθνικούς και περιφερειακούς ανταγωνισμούς. Αυτό προϋποθέτει ριζική αλλαγή πλεύσης: πολιτική άμβλυνσης των ανισοτήτων και στήριξης των ελλειμματικών οικονομιών από τις πλεονασματικές: «Το χρήμα να δοθεί όπου υπάρχει ανάγκη».1 Και που υπάρχει ανάγκη όμως? Ανάγκη για ποιους? Τα χρήματα πάνε αυτή τη στιγμή "όπου υπάρχει ανάγκη" για την άρχουσα τάξη, εις βάρος των δικών μας αναγκών.Εντούτοις, οι κατέχοντες παραμένουν εφεκτικοί, το χρήμα δεν διαχέεται, αλλά συγκεντρώνεται, τα βάρη μετακυλίονται στους ενδεείς. Ομως έτσι, οι αιτίες της κρίσης δεν αντιμετωπίζονται, αλλά αναπαράγονται, και οι συνέπειές της, επιδεινώνονται.

Σημ. 1. Διατύπωση του Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ.
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=71707492

Οι ΗΠΑ συνιστούν στην Κίνα εμπιστοσύνη για τα αμερικανικά ομόλογα Ε τι θα έλεγαν? Μην αγοράζετε τα ομόλγα που εκδίδουμε, είμαστε χρεωκοπημένοι?
Οι Κινέζοι ανεπιφύλακτα μπορεί να εμπιστεύονται τα κρατικά αμερικανικά ομόλογα, συνέστησε ο σύμβουλος για τα οικονομικά θέματα του 47χρονου προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, ο κ. Λόρενς Σάμερς. Εδώ γελάνε: Είναι σα να έχω πχ εγώ 100 εκατομύρια ευρώ χρέος στην τράπεζα, και να υπόσχομαι σε κάποιον ότι αν μου δανείσει χρήματα, έχω να του τα ξεπληρώσω, και μάλιστα με τόκο.

«Σαφής είναι η δέσμευση του προέδρου μας, να παραμείνουμε πλέον συνετοί διαχειριστές του χρήματος, στο οποίο επενδύουμε», υπενθύμισε ο κ. Σάμερς, αναφερόμενος στα «ιλιγγιώδη» χρηματικά μεγέθη, με τα οποία επιχειρείται η πάση θυσία αναθέρμανση της ομοσπονδιακής οικονομίας τώρα σε υφεσιακό κύκλο άγνωστης «ημερομηνίας λήξης».

Αναφερόταν ταυτοχρόνως στον σκεπτικισμό του Κινέζου πρωθυπουργού, κ. Χου Τζιντάο, που διερωτήθηκε νωρίτερα πόσο πολύ μπορεί τελικά να χρεωθεί ο αμερικανικός κρατικός προϋπολογισμός με όλες αυτές τις κινήσεις στο οικονομικό πεδίο της κυβέρνησης του προέδρου Ομπάμα, με ακρογωνιαίο στόχο να «πάρει μπρος» η οικονομία των Ηνωμένων Πολιτειών, μετά τη βαθειά χρηματο-πιστωτική κρίση.

«Έχουμε δανείσει πολύ τις ΗΠΑ και είναι φυσικό να είμαστε ανήσυχοι για το μέλλον αυτού του στοιχείου του Ενεργητικού μας», τόνισε συγκεκριμένα ο κ. Τζιντάο.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_13/03/2009_271094

Ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Ρόμπερτ Ζέλικ δήλωσε σήμερα στο Λονδίνο ότι το έτος 2009 θα είναι «πολύ επικίνδυνο» για την παγκόσμια οικονομία, επιβεβαιώνοντας ότι ολόκληρος ο κόσμος θα εισέλθει φέτος στην ύφεση, «για πρώτη φορά από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο».
Ο Ζέλικ, ο οποίος θα συμμετάσχει αύριο Σάββατο στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών και των διοικητών των κεντρικών τραπεζών της G20 στο νότιο Λονδίνο, εξέφρασε ιδιαίτερα την ανησυχία του για τον κίνδυνο να αναβιώσει ο προστατευτισμός.

"Όταν υπάρχουν σοβαρές οικονομικές αντιστροφές, αυτό που με ανησυχεί περισσότερο είναι ότι, μόλις υπάρξει άνοδος της ανεργίας, η κοινή γνώμη ζητεί από τους ηγέτες της να κάνουν κάτι, και όταν αυτοί έχουν εξαντλήσει τα εποικοδομητικά εργαλεία, αρχίζουν να κατηγορούν ο ένας τον άλλο και να παίρνουν προστατευτικά και απομονωτικά μέτρα, και αυτό είναι η αρνητική σπειροειδής εξέλιξη που σημειώθηκε στη δεκαετία του '30», δήλωσε ο Ζέλικ. Για πες μας και για τα μέτρα που πάρθηκαν και την επόμενη δεκαετία, το 1940...

"Δεν προλέγω μια επιστροφή στη δεκαετία του '30», όμως χρειάζονται «συντονισμένες απαντήσεις, να αναλάβουμε μαζί θετικές δράσεις στο εμπόριο, στα σχέδια ανάκαμψης, στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών», διευκρίνισε.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_13/03/2009_271063

H Ελβετία αιφνιδίασε τις αγορές υποτιμώντας το φράγκο
Η κυβέρνηση της Ελβετίας, ιδιαίτερα θορυβημένη από την εκτίναξη του ελβετικού φράγκου έναντι του ευρώ, έδωσε εντολή στην κεντρική της τράπεζα να το υποτιμήσει, προσφεύγοντας στην πρώτη παρέμβαση και στις πρακτικές του παρελθόντος. Η Ελβετία κατέφυγε στην πολιτική των παρεμβάσεων με στόχο να αποτραπεί η περαιτέρω ενίσχυση του ελβετικού φράγκου, το οποίο ως νόμισμα «ασφαλούς καταφυγίου» είχε προσελκύσει αθρόως τα διεθνή κεφάλαια.

Οι φόβοι μιας βαθιάς ύφεσης κι ενός εφιαλτικού αποπληθωρισμού που έχουν ήδη κυκλώσει την οικονομία εξανάγκασαν την Kεντρική Tράπεζα της χώρας να υιοθετήσει και αυτή -μετά την κεντρική τράπεζα της Αγγλίας- τις αγορές κρατικών τίτλων και να μηδενίσει τα επιτόκιά της. Συγκεκριμένα, μείωσε το επιτόκιο του φράγκου στα σχεδόν μηδενικά επίπεδα του 0,25% (από 0,5%).

Επειδή, όμως, η χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής μέσω των μηδενικών επιτοκίων έχει εξαντληθεί, όλες οι Κεντρικές Τράπεζες δηλώνουν ότι θα χρησιμοποιήσουν «όλα τα διαθέσιμα εργαλεία» για να αποτρέψουν την οικονομική καταστροφή και εξετάζουν όλα τα ενδεχόμενα αγοράς τίτλων. Δηλαδή, έλεγχο της διαθεσιμότητας του χρήματος όχι μέσω του κόστους, αλλά μέσω της ποσότητάς του.

Ωστόσο, η δεδηλωμένη αυτή πρόθεση να τεθεί σε εφαρμογή μια σειρά μη συμβατικών στρατηγικών, αφού εξαγγέλθηκε από την Τράπεζα της Αγγλίας, υιοθετήθηκε χθες και από την Ελβετία.

Στις ΗΠΑ, με την οικονομία ήδη εντός του υφεσιακού γκρεμού και για να αντιμετωπισθεί ο κίνδυνος του αποπληθωρισμού, η FED εξαναγκάστηκε στις 16 Δεκεμβρίου πέρυσι να μειώσει δραστικά το βασικό επιτόκιο στα ιστορικά χαμηλά επίπεδα μεταξύ 0% - 0,25%, καθιερώνοντας για πρώτη φορά εύρος διακύμανσης των επιτοκίων και να δηλώσει ότι προτίθεται να τα κρατήσει χαμηλά για μακρά περίοδο.

Την περασμένη εβδομάδα, η Τράπεζα της Αγγλίας μείωσε το εθνικό επιτόκιο στα μηδενικά επίπεδα του 0,5% (από το 1%), για πρώτη φορά στα 315 χρόνια από την ίδρυσή της, με στόχο να βοηθήσει τα καταχρεωμένα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις της χώρας της, ακολουθώντας τη στρατηγική της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ (FED), υποδηλώνοντας την κρισιμότητα της κατάστασης, σε αντίθεση με τους έκδηλους δισταγμούς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μείωσε το επιτόκιο του ευρώ στο ιστορικό ναδίρ του 1,5% (από 2%), δηλαδή στα χαμηλότερα επίπεδα από την κυκλοφορία του ευρώ το 1999 και σύντομα θα το μειώσει κι άλλο. Ομως, είναι ήδη αργά. Η ίδια η Τράπεζα προχώρησε σε σοκαριστική υποβάθμιση (!!!) των δικών της προβλέψεων για την πορεία ανάπτυξης της Ευρωζώνης. Η οικονομία της Eυρωζώνης έχει εξασθενήσει βαρύτατα και τώρα η ΕΚΤ προβλέπει βαθιά συρρίκνωση της τάξεως του 3,2% για το τρέχον έτος.

Η ραγδαία ύφεση των οικονομιών της Ευρωζώνης και της Βρετανίας και η εφιαλτική εικόνα που αναδίδουν οι τομείς της βιομηχανικής δραστηριότητας έχουν θορυβήσει τους πολίτες και τους επενδυτές. Η άκρως ανησυχητική εικόνα των οικονομιών της Ευρωζώνης, που κύλησαν σε συνθήκες μεγάλης ύφεσης εξαιτίας της ραγδαίας συρρίκνωσης των ρυθμών ανάπτυξης, κάνει τους λαούς να υποφέρουν.

Τέλος, και η Kεντρική Tράπεζα της Iαπωνίας μείωσε το επιτόκιο στα μηδενικά επίπεδα του 0,10%.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100021_13/03/2009_307312

Υποψία σκανδάλου σε αγοραπωλησίες μετοχών της Citi
Υποψίες για εσωτερική πληροφόρηση προκάλεσε η αγορά μετοχών της Citi από υψηλόβαθμα στελέχη της, λίγες ημέρες πριν κυκλοφορήσει εσωτερικό σημείωμα από τον διευθύνοντα σύμβουλο της τράπεζας, Bίκραμ Πάντιτ, όπου τονιζόταν η επιστροφή του ομίλου στην κερδοφορία. Tα στοιχεία για τις εν λόγω συναλλαγές κατέθεσε η ίδια η Citigroup στις αρμόδιες αρχές. Tα κέρδη που αποκόμισαν τα στελέχη ήταν 2,2 εκατ. δολάρια σε εννέα ημέρες. Εκπρόσωπος της τράπεζας αρνήθηκε να σχολιάσει το γεγονός, ενώ μέχρι χθες το βράδυ δεν υπήρξε επίσημη ανακοίνωση από την αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_13/03/2009_307316

Υποπτη αγορά μετοχών από στελέχη της Citi
Στις αρμόδιες εποπτικές αρχές έδωσε η Citigroup τις αγορές μετοχών της τράπεζας που πραγματοποίησαν στελέχη της λίγες ημέρες πριν ανακοινώσει ο διευθύνων σύμβουλος της Citi την επιστροφή στην κερδοφορία, που προκάλεσε άνοδο της μετοχής κατά 47% σε δύο ημέρες. Τα στελέχη αυτά κέρδισαν περίπου 2,2 εκατ. δολάρια μέσα σε εννέα ημέρες, προκαλώντας υποψίες. Eκπρόσωπος της Citi αρνήθηκε να σχολιάσει το γεγονός, ενώ επίσημη ανακοίνωση από την αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς δεν εξεδόθη μέχρι το βράδυ.

«Προκαλεί έκπληξη όταν κάποιοι αγοράζουν, όταν όλοι πουλάνε», δήλωσε στο Bloomberg πρώην στέλεχος της Lehman που σήμερα είναι διευθυντής στη South Beach Capital Markets. «Οι τράπεζες έχουν εσωτερικά συστήματα για να παρακολουθούν τις συναλλαγές των στελεχών τους και να προλαβαίνουν καταχρηστικές συμπεριφορές», είπε.

Τα κέρδη που αποκόμισαν και τα ονόματα έδωσε η ίδια η Citigroup στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.

Ο διευθύνων σύμβουλος της Citi, Βίκραμ Πάντιτ, σε εσωτερικό σημείωμα προς τους υπαλλήλους της τράπεζας που κυκλοφόρησε στις 10 Μαρτίου, ανέφερε ότι ο όμιλος οδεύει προς το καλύτερο τρίμηνο από το 2007.

Ομως, κάποια στελέχη της Citi είχαν προβεί σε αγορές μετοχών της Citigroup στις 2 Mαρτίου, στις 3 Mαρτίου και μερικές ημέρες αργότερα. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέδωσε στις αρμόδιες αρχές η Citi, ο Pομπέρτο Xερνάντεζ, που κατέχει διευθυντικό πόστο, αγοράσε 6 εκατ. μετοχές στις 2 Mαρτίου. O διευθύνων σύμβουλος της Citigroup στη Λατινική Aμερική, Mανουέλ Mεντίνα - Mόρα, αγόρασε 1,5 εκατ. μετοχές στις 3 Mαρτίου. Tα άλλα δύο στελέχη είναι o αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της τράπεζας, Λιούις Kάντεν, με 100.000 μετοχές και ο ελεγκτής Tζον Γκέρσπακ με 65.000 μετοχές.

H τιμή της μετοχής της Citigroup είχε σημειώσει ελεύθερη πτώση της τάξης του… 95% το 2008. H τράπεζα είχε πέντε συνεχόμενα τρίμηνα ζημιών και τρεις κρατικές παρεμβάσεις διάσωσης από τον Oκτώβριο.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100008_13/03/2009_307287

Στο χείλος της κατάρρευσης η αυστραλιανή τράπεζα Babcock & Brown

Υπό εθελοντική διαχείριση τέθηκε η δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα επενδύσεων της Αυστραλίας, Babcock & Brown, καθώς δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί τα υπέρογκα επίπεδα χρεών της, που την «βασανίζουν» για περισσότερο από έναν χρόνο.

Η πτώση της μεγάλης τράπεζας οφείλεται πρωτίστως στην ανάληψη υψηλών χρεών, τα οποία δεν ήταν δυνατόν να διευθετηθούν μετά την επέλαση της πιστωτικής κρίσης.

Η τιμή της μετοχής της, που κάποτε είχε φτάσει τα 37 δολάρια Αυστραλίας, είχε πέσει στα 32 σεντς, όταν οι συναλλαγές ανεστάλησαν πριν τρεις μήνες.

Οι αρμόδιοι διαχειριστές ανέφεραν ότι υπό το καθεστώς της διαχείρισης (που είναι παρόμοιο με το Chapter 11 των ΗΠΑ για προστασία από πτώχευση), θα γίνουν προσπάθειες εξυγίανσης της τράπεζας, αλλά είπαν ότι είναι νωρίς για να απαντηθεί εάν τελικά το χρηματοοικονομικό ίδρυμα θα καταφέρει να διαφύγει της κατάρρευσης.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_13/03/2009_270997

http://www.tvxs.gr/images/stories_photos/07219_0903121122.jpg

Thousands line up at Detroit job fair
Thousands of unemployed people attended a job fair held at Cobo Hall in downtown Detroit Thursday, hoping to put in their applications for the handful of jobs on offer.

While nominally an education and career development expo, the event attracted thousands of unemployed workers. Colleges advertising adult education programs and small-business consultants took up most of the showroom floor, but these tables had almost no clients. Inside the convention hall, however, workers stood in long lines in front of temp agencies, waiting to fill out applications.

Those at the start of the line had arrived four hours in advance. When the event opened, the line reached all the way through the thousand-foot facility. By noon the line had snaked halfway through the building again. Kecia Garlin, the event's organizer, said she had expected as many as 7,000 to attend, up from 4,000 last year. As many as 10,000 showed.

Michigan has an unemployment rate of 11.6 percent, the highest in the US. The crisis is sharper still in Detroit. The city has been devastated by the closure of factories and the systematic destruction of workers' wages and benefits.

Jamie Miller

The Ford Dealership where Jamie Miller used to work went from selling 300 to 600 cars per month down to 100. She's heard rumors that they will close. "My whole family works at Ford; we're all losing our jobs," she said. "I've worked every day since I was a kid. I've never known what it's like not to have a job. It feels weird to be unemployed; life is hard and everything gets boring. Every day is the same; you send out resumes, go to job fairs, and everybody turns you down. I never thought it would be like this. I would have never imagined myself here."

"We've known each other a long time," William Philips said. "We got laid off together, and now we're here looking for work.... We worked together at Johnson Controls, building parts for Chrysler. So when Chrysler had layoffs, so did we. It was four months ago, or maybe five, right around Thanksgiving."

Asked what the UAW had done to defend jobs, William responded "Not much of anything."

"The union sucks," Lyle Place interrupted. "They're fighting against us, not with us." Η παρακμή του λαικού κινήματος σε μία πρόταση...Θα απαιτηθούν μεγάλες τομές σε όλα τα επίπεδα, αν οι εργαζόμενοι θέλουν να δώσουν μια απάντηση σε αυτή την ιστορική επίθεση εναντίον τους

Philips continued: "Being out of work isn't easy. You go around factories and see big signs: ‘Do not hand in resumes.' When you have a family, you can't just get a job at McDonald's. I've got two kids; up till now they don't really understand that things have changed. But I won't be able to keep it up forever."

Lyle interjected, "But for now we have unemployment payments, at least. It's not like The Jungle," he said, referring to Upton Sinclair's famous book about working class conditions in the early 20th century.

"But what if the economy gets worse; what happens when people's unemployment runs out?" a WSWS reporter asked.

"Well, then it will be like The Jungle. And people aren't going to stand for it."

Charles Dixon was near the front of the line waiting to enter the convention hall. He had been an employee of Digitron Packaging before he was let go.

"I have a house and four children, and all I have to live on is unemployment. Now what am I supposed to do when the unemployment checks stop coming? I just want to tell the people who run the show, ‘Give me a job. I'm out here looking.' I don't have a college diploma, I know, but I can work, can't I?" Έλα όμως που, όπως η ζωή αποδεικνύει, δεν αρκεί να μπορείς να δουλεύεις, πρέπει να μπορείς και να παλεύεις συλλογικά για τα δικαιώματα σου, αλλιώς, αν εσύ δεν τα υπερασπιστείς/δικεκδικήσεις, κάποιοι άλλοι θα σου τα αρπάξουν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο...

Frank Zak, a Vietnam veteran, said he lost his home and car after losing his job as a drug counselor in September 2007. "The program lost its funds, and they just let me go." He said he's temporarily living at the veterans' center.

Frank continued, "The rich have gotten richer and the poor have gotten poorer. Everybody should have a right to a job, free healthcare and education. But instead we have to stand in unemployment lines. It's the banks and big business that are responsible, but we're the ones that have to pay for it. But really this is a world problem; Japan's economy has been falling even faster than that of the US."

Mary arrived at the Cobo center around 6:30 a.m., three-and-a-half hours before the fair began. "I worked for Farmer Jack here in Detroit, it was going to be 30 years," she explained. "In July they closed down. I was laid off with 5,000 other people." She got a job in Lake Orion, approximately 45 minutes from her home, but got laid off there as well. "My son lost his job at Delphi. My godson is unemployed. I've been to several of these jobs fairs. They're just not productive."

Mary said that she can't get a housing subsidy because she's unemployed. "I've never been late on a mortgage payment. I think the bank understands, but I'll probably lose my home." Πράγματι, οι τραπεζίτεες καταλαβαίνουν μια χαρά τι γίνεται και πράτουν αναλόγως. Εμείς?

Timothy Melson

Timothy Melson has been unemployed for three years and pays his rent through service or pick-up jobs wherever he can find them. "I've worked in security, detailing and assembly positions. I lost my job as a meat cutter at Kelamis in Eastern Market when they closed down and haven't worked a real job since.

"My brother, who worked at GM for 25 years, has been laid off. Now he has no health insurance. He's afraid to even step outside in case something happens to him.

"The homeless situation in this city makes you want to cry," he continued. "I've been in this city 35 years. Once you—everybody—could go to the factory and get a job.

"Now I see people everywhere sleeping on doorsteps and street corners. I pass them and give them money even when I don't have any, thinking that maybe they'll have some hope for the future. I met a homeless man on the bus the other day and invited him to live with me, and I'm struggling to pay my own rent."

Angelo Lawler is a college student who has been looking for part-time work. "I've searched in retail stores, malls, everywhere. I gave out 14 resumes here. I don't hear anything back. And my mom was just laid off after 16 years with DHL."

Angelo's friend Germany Bennett has moved in with his parents to stay off the street. "Detroit's an automobile city. Our grandparents moved up from the South to find jobs, but there are none now. I have family with businesses, and they can't afford to hire me."

Nakyia Cox works for a security company, but has been seeking another job for over a year. "I've given out several tons of applications, trying to find a job with more benefits and stability.

"I'm doing better than others in my family, though. My brother and sister worked in the auto industry; they're both laid off. My mom lost her job at GM after working there 15 years.

"Everywhere you look," she added, "you see homeless shelters filling up. Friends and family moving in together, not finding jobs. Without jobs, without credit, people can't pay their bills."

Joy Williams had worked as a personal banker until a few months ago. "I saw this starting while working at the bank. People would start accounts with less money, and started overdrawing all the time. Families started moving in together.

"Now," said Joy, "people are homeless, and starving. Unemployment is high in Detroit, and especially among African-Americans. I totally disagree with the bank bailouts. There are too many hungry and too many homeless; they should be bailing out the people, not the banks.

"My husband had taken a buyout from GM one year before I met him. When Countrywide raised our interest rates to 11 percent, we had to walk away from the home where we met each other, and had our first child."

Aaron McKee lost his sales position when the furniture company he worked for went out of business. "Furniture's a high ticket item: with credit rough, sales dropped right off.

"I have ten years of experience in sales and marketing," said Aaron. "I can't even count the job applications I've submitted." He's been unemployed eight months. "My wife works in the auto industry. We've had to budget and sacrifice, going from two incomes to one. I just hope when she comes home every day that she still has a job."

Kecia Garlin

Kecia Garlin, an organizer of the career fair, works for the Detroit Workforce Development Department (DWDD). "We have a lot of homeless people coming in with foreclosure situations," she said. "I try hard to find them housing. The city's developing houses, but nobody can afford them. People are taking toilets, plumbing, all kinds of things out of these buildings because they are just sitting empty."

Kecia also noted that she's seeing more homeless teenagers and children, often without parents. "Our office is right across the street from Chandler Park. We see 5 to 10 new kids every day, and 25 to 30 every week come into our office. The parents are out looking for work. The Detroit public school system is going to close another 52 schools. The problem's a lot larger than we realize or recognize."

Layoffs have decimated Kecia's own department. It once had 25 people and now they are down to 13. The city changed their workweek from five days to six to make up for the cuts. "We've lost half the people in our office, even though need is through the roof," she explained. "Most of us are contracted and we don't have health care benefits. As a contractor for the city, I do better than most, but I've got a mortgage, insurance, bills and two kids in college. I'm lucky, my husband provides healthcare."

http://www.wsws.org/articles/2009/mar2009/fair-m13.shtml

Οι αόρατοι άστεγοι των ΗΠΑ: Οικογένειες που ζουν σε μοτέλ
Ο 44χρονος Greg Hayworth αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Syracuse και ζούσε στην πατρίδα του, την Καλιφόρνια, όπου είχε επιτύχει να έχει ένα καλό εισόδημα απασχολούμενος στην αγορά ακινήτων και τη χρηματοδότηση υποθηκών. Ωστόσο, αυτή η βιομηχανία κατέρρευσε και, στην αρχή του περασμένου χρόνου, η τράπεζα κατάσχεσε το σπίτι το οποίο ενοικίαζε, κάνοντας έξωση στον ίδιο και την οικογένειά του.

Τώρα η οικογένεια Hayworth, με τα τρία της παιδιά, εκπροσωπεί ένα νέο είδος άστεγων στην επαρχεία Όραντζ της Καλιφόρνιας: αυτό των πρώην μέσων εισοδημάτων που ζουν στριμωγμένοι από βδομάδα σε βδομάδα σε δωμάτια διαφόρων μοτέλ.

«Το οφείλω στα παιδιά μου να ξεφύγουμε από δω» λέει ο Hayworth, καθώς θυμάται μια νύχτα που κάποιος γείτονας έσυρε έξω από το δωμάτιό του, χτυπώντας την, μια ημίγυμνη γυναίκα.

Καθώς η κρίση βαθαίνει, οι υπάλληλοι που έχασαν τις θέσεις εργασίας τους αντιμετωπίζουν τον τρόμο και το στίγμα του άστεγου για πρώτη φορά στη ζωή τους, συμπεριλαμβανομένων κι αυτών που υπήρξαν ιδιοκτήτες ακινήτων για χρόνια. Ορισμένοι εμφανίζονται στα άσυλα και τους δρόμους, αλλά άλλοι, όπως οι Hayworth, αποτελούν τους αόρατους άστεγους – αυτούς που ζουν στοιβαγμένοι σε διαμερίσματα, γκαράζ ή φτηνά μοτέλ και δεν λαμβάνονται υπόψη από τα επίσημα στοιχεία του Κράτους των ΗΠΑ για τους άστεγους και οι οποίοι τις περισσότερες φορές λαμβάνουν ελάχιστη δημόσια αρωγή.

Οι Hayworth επιχείρησαν να μείνουν αρχικά σε συγγενείς αλλά κατέληξαν τον περασμένο Σεπτέμβριο στο μοτέλ Motor Inn, όπως κάνουν περισσότερες από 1.000 οικογένειες στην επαρχεία Όραντζ. Μάλιστα, θεωρούνται και τυχεροί καθώς μια φιλανθρωπική οργάνωση τους παρέχει 800 δολάρια μηνιαίως ενώσω ο Greg προσπαθεί να αποκτήσει εκ νέου εργασία.

Η πενταμελής οικογένεια ζει σε ένα δωμάτιο με δυο κρεβάτια ενώ τα υπάρχοντά τους βρίσκονται αποθηκευμένα αλλού. Η κυρία Hayworth αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας, γεγονός που δυσκολεύει την κατάσταση και κάνει δύσκολη την εξεύρεση της εγγύησης για ενοικίαση νέας οικείας.

Οι «οικογένειες των μοτέλ» υπάρχουν ανα εκατοντάδες σε πόλεις όπως το Ντένβερ, την Τσατανούγκα, το Τενεσί, το Πόρτλαντ και το Όρεγκο, οι περισσότερες όμως υπάρχουν στην επαρχία Όραντζ όπου τα ενοίκια είναι υψηλά, υπάρχει έλλειψη δημόσιας στέγασης και υπερπληθώρα παλιών μοτέλ που κάποτε φιλοξενούσαν επισκέπτες της Ντίσνευλαντ.

«Τα μοτέλ έχουν μετατραπεί στη de facto κατοικία των χαμηλών εισοδημάτων στην επαρχία Όραντζ», δηλώνει ο διευθυντής του «Σχεδίου Αξιοπρέπεια» Wally Gonzales, μια από τις δεκάδες μικρές φιλανθρωπικές και θρησκευτικές οργανώσεις που δημιουργήθηκαν για να βοηθήσουν τις οικογένειες που πλήττονται από την ύφεση, στηριζόμενες κυρίως σε δωρεές τροφίμων, ενδυμάτων και παιχνιδιών.

Ο συντονιστής των υπηρεσιών για τους άστεγους και τους ενοίκους των μοτέλ στην περιοχή Anaheim, Bob Cerince, δηλώνει ότι το επίδομα ενοικίασης του κράτους φτάνει μοναχά για ένα ελάχιστο μέρος των αναγκών αυτών των ανθρώπων, υπολογίζοντας τις οικογένειες που ζουν υπό αυτές τις συνθήκες στην περιοχή του σε περισσότερες από 1.000.

Το πακέτο στήριξης της οικονομίας του προέδρου Ομπάμα μπορεί να προσφέρει ελπίδα σε περισσότερους ανθρώπους και να μειώσει την αναμενόμενη αύξηση του αριθμού των οικογενειών οι οποίες καταφεύγουν σε μοτέλ, δηλώνει η πρόεδρος της «Εθνικής Συμμαχίας για την Καταπολέμηση της Έλλειψης Στέγης στην Ουάσινγκτον», Nan Roman. Το πακέτο στήριξης προβλέπει το ποσό του 1,5 δισεκατομμυρίου δολαρίων για τους άστεγους, ποσό το οποίο συμπεριλαμβάνει βοήθεια για το ενοίκιο και καταθέσεις ασφαλείας. Τα σχολεία καταβάλλουν προσπάθειες ούτως ώστε τα παιδιά των οικογενειών που πλήττονται να μην εγκαταλείψουν την παρακολούθηση και κάποια στέλνουν κοινωνικούς λειτουργούς στα σπίτια τους για να προσφέρουν συμβουλές αλλά και πληροφορίες.

Ο Greg Hayworth, ο οποίος έχει ήδη περάσει έξι αποκαρδιωτικούς μήνες διαμονής στο μοτέλ, επιχείρησε να εργαστεί ως πωλητής αλλά δεν βρήκε μόνιμη εργασία. Το Ίδρυμα Illumination ωστόσο, υποσχέθηκε να ενισχύσει την οικογένεια όταν η οικογένεια βρεθεί σε θέση να μετακομίσει.

Η 15χρονη κόρη της οικογένειας περνάει δύσκολες εποχές λόγω της έλλειψης προσωπικού χώρου. Ντρέπεται να καλέσει τους φίλους της σπίτι, αφού σπίτι δεν υφίσταται, και το μικροσκοπικό δωμάτιο στο οποίο μένει με τους γονείς και τους αδερφούς της, ηλικίας 10 και 11, μετά βίας χωράει τους ίδιους. Μόλις πριν λίγο καιρό δέχθηκε προσβολές από συμμαθητές της για το γεγονός ότι ζει σε ένα μοτέλ.

«Είχα υποσχεθεί στην κόρη μου ότι θα είχαμε φύγει από εδώ μέχρι τα γενέθλιά της. Τα γενέθλιά της, όμως, ήταν την περασμένη εβδομάδα κι εμείς είμαστε ακόμα εδώ. Πραγματικά πόνεσα τις προάλλες όταν γύρισε ο μικρός μου γιος και με ρώτησε «Είμαστε άστεγοι;». Δεν ήξερα τι να του απαντήσω...» λέει ο Greg Hayworth.

http://www.tvxs.gr/v7219

Αύξηση της ανεργίας στο 5,2% και ελαστικά ωράρια στην Αυστραλία
Μετακινούνται χιλιάδες εργαζομένων από μόνιμες δουλειές σε θέσεις μερικής απασχόλησης. Σκεπτόεμνοι κάπως πιο μακροπρόθεσμα, αυτό θα είναι ένα από τα πιο συνθλιπτικά χτυπήματα που δέχεται η εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο, καθώς, αν και όταν ο καπιταλισμός ξεπεράσει την κρίση του, το μέλλον που θα περιμένει ένα τεράστιο κομμάτι εργαζομένων θα είναι οι μεσαιωνικού τύπου συμβάσεις "μερικής απασχόλησης', τα "ελαστικά ωράρια", κτλ, κτλ, κτλ
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_12/03/2009_270816

Οι οκτώ στους δέκα Ελληνες φοβούνται μη χάσουν τη δουλειά τους λόγω της κρίσης, ενώ άλλαξαν καταναλωτική συμπεριφορά και συνήθειες
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8477&pubid=2676755

Όμηρος εξοργισμένων εργατών ο επικεφαλής της Sony Γαλλίας
Oι εξοργισμένοι εργάτες εργοστασίου της Sony στη Γαλλία κρατούν όμηρο τον επικεφαλής του γαλλικού τμήματος της Sony, ζητώντας ίσες αποζημιώσεις με αυτές που έχει δώσει ο ιαπωνικός όμιλος σε άλλες μονάδες που έκλεισε στη Γαλλία.

Ο Σερζ Φουσέ επισκέφθηκε την Πέμπτη το εργοστάσιο της εταιρείας στη νοτιοδυτική Γαλλία (στον Ποντόν Συρ Λ, Αντούρ ) για να συναντήσει τους 311 εργαζόμενους και να τους ανακοινώσει το κλείσιμο της μονάδας στις 17 Απριλίου.

Οι εργαζόμενοι κρίνοντας ότι οι αποζημιώσεις που θα τους δοθούν είναι μικρότερες από αυτές σε άλλες γαλλικές μονάδες κήρυξαν απεργία κι έκλεισαν την είσοδο της εγκατάστασης εμποδίζοντας τον Φουσε να φύγει.

Η εργατική συνομοσπονδία CZT ζήτησε από τους εργαζόμενους της Sony να αφήσουν τον Φουσέ αλλά μέχρι στιγμής αρνούνται.

http://www.tvxs.gr/v7288

Γαλλία: Επεισόδια από απολυμένους
Την οργή των εργαζομένων αντιμετώπισε ο πρόεδρος της εταιρείας Continental στην Γαλλία. Οι υπάλληλοι της εταιρίας του πέταξαν ένα αυγό το οποίο έσπασε στο πρόσωπο του, μόλις ενημερώθηκαν ότι το εργοστάσιο βάζει λουκέτο αφήνοντας στον δρόμο 1100 εργαζόμενους. Έξω από το κτίριο έβαλαν φωτιά στα λάστιχα, το προϊόν που τόσο χρόνια παρήγαγαν σε αυτό το εργοστάσιο.
Με συνθήματα εκατοντάδες ρώσοι αντιφρονούντες διαδήλωσαν στο μετρό της Μόσχας. Για πρώτη φορά ζήτησαν την παραίτηση του Βλαντιμίρ Πούτιν. Απαιτούν την αλλαγή της ηγεσίας στην οποία αποδίδουν την παρούσα οικονομική κρίση.
Στον Καναδά, η Chrysler αποφάσισε να κλείσει την μονάδα παραγωγής. Σε μία προσπάθεια να αποφύγει την χρεοκοπία, η εταιρία έκλεισε και σε άλλες περιοχές τις μονάδες παραγωγής για τουλάχιστον ένα μήνα.

http://www.alphatv.gr/index.asp?a_id=92&news_id=35438

Ο κόσμος λογικό είναι να είναι εξοργισμένος, και καλά κάνει να κινητοποιείται με διάφορου τρόπους. Θα χρειαστεί όμως και κάτι ακόμα, για να πετύχει: Θα χρειαστεί να οργανωθεί και να παλέψει συλλογικά. Ατομικά, είναι αδύνατο ένας εναντίον όλων να καταφέρει και πολλά...

Συνταξιούχος έβγαλε όπλο!
Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών, που συνέβη την Πέμπτη, έγινε γνωστή την Παρασκευή.

Σύμφωνα με καταγγελίες στελέχους της Ομοσπονδίας των εργαζομένων στα Ασφαλιστικά Ταμεία, άνδρας -ο οποίος περιμένει εδώ και καιρό την σύνταξη του από τον Οργανισμό- εισέβαλε με πιστόλι, στο υποκατάστημα της Καλλιθέας, και απείλησε τον υπάλληλο, λέγοντας του χαρακτηριστικά: «Τώρα θα πονέσει και η δική σου καρδιά, όπως πονάει η δική μου τόσο καιρό που δε μου δίνετε σύνταξη».

Στη συνέχεια ο άνδρας αποχώρησε.

Την υπόθεση εξετάζουν οι αρμόδιες αστυνομικές Αρχές.

Αργότερα έγινε γνωστό ότι σε άλλο υποκατάστημα του ταμείου, πριν δύο μήνες, ασφαλισμένος έβγαλε ένα ξυραφάκι προσπάθησε να κόψει τις φλέβες του, επειδή καθυστερούσε η σύνταξή του.

http://www.e-tipos.com/newsitem?id=80366

ciaoant1

14-03-09, 19:39

Η Κίνα τρίζει τα δόντια στις ΗΠΑ
Το Πεκίνο απαιτεί εγγυήσεις από την Ουάσιγκτον για την ασφάλεια των επενδεδυμένων κεφαλαίων του
«Ανήσυχη» για την τύχη των επενδύσεών της στις ΗΠΑ εμφανίστηκε χθες η Κίνα. Και επιπλέον ζήτησε «εγγυήσεις» από την Ουάσιγκτον ότι οι επενδύσεις της σε αμερικανικά περιουσιακά στοιχεία είναι... ασφαλείς. «Δανείσαμε τεράστια ποσά στις Ηνωμένες Πολιτείες.Δικαιούμαι να ζητήσω από τις ΗΠΑ να διατηρήσουν την καλή τους πίστη,να τιμήσουν τις υποσχέσεις τους και να εγγυηθούν για την ασφάλεια των κινεζικών κεφαλαίων» δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός της Κίνας Γουέν Ζιαμπάο. Προ ετών και βεβαίως πριν από την κρίση η δήλωση θα έμοιαζε εξωφρενική. Εγινε όμως από τον πρωθυπουργό της μεγαλύτερης πιστώτριας χώρας των ΗΠΑ και μάλιστα εν μέσω της χειρότερης μεταπολεμικά κρίσης που αντιμετωπίζει η αμερικανική οικονομία. Διότι η αξία των αμερικανικών κρατικών ομολόγων και άλλων τίτλων που έχει αγοράσει η Κίνα υπολογίζεται ότι φθάνει το 1 τρισ. δολάρια, όταν το συνολικό χρέος των ΗΠΑ είναι 1,95 τρισ. δολάρια...

Επιπλέον η δήλωση έγινε από τον επικεφαλής της κυβέρνησης από την οποία οι ΗΠΑ και η Δύση εν γένει περιμένουν να σώσει τον καπιταλισμό! Γι΄ αυτό και παραβλέπουν, θα έλεγε κανείς, αρκετές απαράδεκτες για τους Δυτικούς «ιδιαιτερότητες» της Κίνας: μονοκομματικό κράτος, καταπίεση πολιτική και θρησκευτική (στην «ευαίσθητη» για τη Δύση κινεζική επαρχία του Θιβέτ), θανατικές καταδίκες και εκτελέσεις... «Η στήριξη που προσφέρει η Κίνα στην αμερικανική οικονομία αποτελεί μια από τις ελάχιστες κινητήριες δυνάμεις της παγκόσμιας οικονομίας» δήλωσε στο πρακτορείο Βloomberg ο Φιλ Ντινς, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Τemple του Τόκιο. Και εξήγησε με αφοπλιστικό ρεαλισμό: «Αν το Πεκίνο σταματήσει να αγοράζει αμερικανικά ομόλογα,πού θα βρει ο Ομπάμα δανεικά για να αυξήσει τις δημόσιες δαπάνες και να στηρίξει την αμερικανική οικονομία;».

Ηεπισήμανση του αμερικανού καθηγητή καθιστά απολύτως εύλογη την ανησυχία του κινέζου πρωθυπουργού. Ο Ζιαμπάο αγωνιά μήπως η νέα διακυβέρνηση της Ουάσιγκτον- η οποία, σημειωτέον, δεν έχει τις νεοφιλελεύθερες εμμονές της προηγουμένης- λάβει μέτρα «επικίνδυνα», όπως είναι, φέρ΄ ειπείν, η «κοπή» νέου νομίσματος. Θα πρόκειται για μια πρωτοβουλία που θα ανατρέψει βίαια τις λεπτές ισορροπίες που έχουν διαμορφωθεί- λόγω κρίσεως...- όχι μόνο στις σινοαμερικανικές αλλά στις διεθνείς εμπορικές σχέσεις. Οι ΗΠΑ εξαρτώνται από τα κινεζικά κεφάλαια αλλά και η Κίνα εξαρτάται από την καταναλωτική ζήτηση των Αμερικανών. Σχηματικά θα έλεγε κανείς ότι οι Κινέζοι δανείζουν τους Αμερικανούς για να αγοράσουν κινεζικά προϊόντα. Εδώ υπεισέρχεται ο σημαντικός παράγων των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Γιατί αν αρχίσουν οι ΗΠΑ να τυπώνουν δολάρια, θα βρουν μεν χρήματα για δημόσια έργα αλλά ταυτόχρονα θα προκαλέσουν την απαξίωση των περιουσιακών στοιχείων (πληθωρισμός πολύ μεγάλων διαστάσεων, το δολλάριο θα αξίζει ελάχιστα) που έχουν πουλήσει στους Κινέζους. Δεν είναι τυχαία η έκκληση της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον «να συνεχίσει η Κίνα να επενδύει στις ΗΠΑ». Να μη σταματήσει να επιστρέφει, δηλαδή, ως δανεικά τα χρήματα που δαπάνησαν οι αμερικανοί καταναλωτές για να αποκτήσουν προϊόντα «made in China».

Είναι αλήθεια ότι η παγκοσμιοποίηση έχει δέσει άρρηκτα τις τύχες των οικονομιών των ΗΠΑ και της Κίνας. Τον ρόλο που διαδραματίζει η Κίνα στην προσπάθεια υπέρβασης της πρωτοφανούς (μεταπολεμικά) παγκόσμιας οικονομικής κρίσης κατέστησε προφανή ο επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας Ρόμπερτ Ζέλικ : «Ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσει η Κίνα την παγκόσμια οικονομία την ώρα αυτή είναι μέσω των προσπαθειών που καταβάλλει η κυβέρνηση του Πεκίνου για να ισχυροποιήσει την οικονομία της ίδιας της χώρας». Το ζητούμενοόχι μόνο της Κίνας αλλά ολόκληρης της Δύσης- είναι να διατηρηθεί σε ικανοποιητικό βαθμό η κινεζική ανάπτυξη (8% είναι ο στόχος του Ζιαμπάο). Αυτό όμως δεν μπορεί πλέον να γίνει με τις εξαγωγές- ακόμη και οι Αμερικανοί έχουν χάσει κάθε όρεξη για κατανάλωση. Μπορεί να γίνει μόνο με την τόνωση της εσωτερικής ζήτησης στην Κίνα. Γι΄ αυτό και οι δυτικές αγορές προσεύχονται για ένα νέο «πακέτο» μέτρων τόνωσης της κινεζικής οικονομίας. Διότι, είτε το θέλουμε είτε όχι, εν καιρώ κρίσεως και εσωστρέφειας των επιχειρήσεων μόνο τα δημόσια έργα στηρίζουν την απασχόληση, την κατανάλωση και την οικονομία εν γένει. Για την αύξηση των μισθών ούτε κουβέντα...

OΓουέν Ζιαμπάο δήλωσε χθες «έτοιμος» να αυξήσει ανά πάσα στιγμή τις δημόσιες επενδύσεις. Η κινεζική ηγεσία προβληματίζεται από το τεράστιο κύμα επιστροφής των εκατομμυρίων νέων ανέργων από τα βιομηχανικά παράλια προς τις αγροτικές επαρχίες της ηπειρωτικής χώρας. Προβληματίζεται όμως περισσότερο«τρομάζει» ίσως είναι η καταλληλότερη λέξη- από την απειλή κοινωνικών εξεγέρσεων. Η πιθανότητα να ξεσπάσουν εφέτος «μαζικά επεισόδια» αναφέρθηκε πρόσφατα ακόμη και στο επίσημο περιοδικό του κρατικού πρακτορείου ειδήσεων «Νέα Κίνα». Ηδη «σποραδικά» επεισόδια καταγράφηκαν στην επαρχία Σετσουάν- συγκρούσεις 1.000 εργαζομένων σε κλωστοϋφαντουργία με αστυνομικές δυνάμεις. Διότι η ανεργία και η ανέχεια κάνουν πιο καταθλιπτική την έλλειψη ατομικών ελευθεριών. Από την άλλη πλευρά, η Δύση είναι όντως ευαίσθητη στην καταπίεση του θρησκευτικού φρονήματος των κατοίκων του Θιβέτο Ζιαμπάο χθες προσπάθησε να διασκεδάσει σκληρές δηλώσεις του Δαλάι Λάμα ότι το Θιβέτ αποτελεί μια «επίγεια Κόλαση». Αλλά δεν χωρεί αμφιβολία ότι όσο περισσότερο βασίζεται στην Κίνα για να ξεπεράσει την κρίση τόσο περισσότερο θα κάνει τα «στραβά μάτια» στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το καθεστώς του Πεκίνου.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=259233

Οι ταξικές συνέπειες της κρίσης
Ενώ η παγκόσμια κρίση της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς καθημερινά επιδεινώνεται -ακόμη και το ΔΝΤ μόλις την «προήγαγε» στην κατηγορία «Μεγάλης Υφεσης» (Great Recession), ένα στάδιο πριν από αυτό της κατηγορίας «Μεγάλη Κρίση» (Great Depression), όπως αυτή του Μεσοπολέμου- οι ταξικές συνέπειές της άρχισαν να διαπιστώνονται ακόμη και στατιστικά. Το γεγονός, βέβαια, ότι σε μια καπιταλιστική οικονομία της αγοράς, τα οφέλη από την οικονομική «ανάπτυξη» κατανέμονται εντελώς άνισα, με βάση την άνιση κατανομή της οικονομικής δύναμης, στην οποία εγγενώς οδηγεί το σύστημα αυτό, είναι κοινός τόπος. Δεν είναι όμως τόσο γνωστό πως ισχύει και το αντίστροφο, ότι δηλαδή και το κόστος από κάθε οικονομική κρίση (στις οποίες τακτικά καταλήγει η «αναρχία» της αγοράς) κατανέμεται εντελώς άνισα, πάλι με βάση την ίδια ανισοκατανομή της οικονομικής δύναμης! Και δεν αναφέρομαι μόνον στα εκατομμύρια των ανέργων (άλλα 6 εκατ. προβλέπει τώρα η Ε.Ε. να χάσουν τις δουλειές τους τη διετία 2009-10) και των «απασχολήσιμων» που δημιουργεί η κρίση, όπως προσπάθησα να δείξω πρόσφατα από τη στήλη αυτή. Αναφέρομαι στα ακόμη περισσότερα εκατομμύρια πολιτών, κυρίως στα κατώτερα εισοδηματικά στρώματα, που με διάφορους τρόπους καλούνται να πληρώσουν την κρίση.

Ετσι, όπως έδειξε πρόσφατη έρευνα του βρετανικού Institute for Fiscal Studies1, η Βρετανία επανήλθε με την κρίση και επίσημα στο κράτος «δύο εθνών» της βικτωριανής εποχής, που εύστοχα είχαν περιγράψει οι Μαρξ και Ενγκελς. Αυτό, βέβαια, δεν προκύπτει άμεσα από τα στατιστικά στοιχεία, τα οποία βασίζονται σε μέσους όρους, οι οποίοι συγκαλύπτουν τις πελώριες ταξικές διαφορές που υπάρχουν σε κάθε καπιταλιστική οικονομία της αγοράς. Για παράδειγμα, ενώ ο μέσος πληθωρισμός, που συμπεριλαμβάνει και τα ενυπόθηκα δάνεια -κάποια από τα οποία ευνοήθηκαν από τις συνεχείς μειώσεις των επιτοκίων της κεντρικής Τράπεζας που σήμερα έχουν σχεδόν μηδενιστεί- είναι πολύ χαμηλός (περίπου 1,2%), στην πραγματικότητα το 20% των πλουσιότερων «νοικοκυριών» στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας απολαμβάνει ένα αρνητικό πληθωρισμό (-1%), ενώ το 20% των φτωχότερων, που βρίσκονται στον πάτο, υποφέρουν από έναν πληθωρισμό της τάξης του 5,3%. Η αιτία είναι η διαφορετική διάρθρωση των δαπανών και των εσόδων των νοικοκυριών ανάλογα με τη θέση τους στην πυραμίδα. Ετσι, οι πλουσιότεροι ωφελούνται διπλά στη διαδικασία αυτή.

Πρώτον, διότι δαπανώντας μια σημαντικά μικρότερη αναλογία του εισοδήματός τους για την κάλυψη βασικών αναγκών (των οποίων οι τιμές παρουσιάζουν σημαντικές αυξήσεις) σε σχέση με την κάλυψη άλλων αναγκών (των οποίων οι τιμές παρουσιάζουν δραστική μείωση, π.χ. ενυπόθηκα δάνεια, βενζίνη κ.λπ.) αντιμετωπίζουν ένα πραγματικό πληθωρισμό χαμηλότερο του μέσου. Δεύτερον, διότι συνήθως διαθέτουν και το εισόδημα για να αγοράσουν σπίτι, οικόπεδα κ.λπ. στις σημερινές χαμηλές τιμές, δημιουργώντας ένα πολύ εύκολο κεφαλαιουχικό κέρδος, που θα υλοποιήσουν όταν περάσει η κρίση. Από την άλλη, οι φτωχότεροι ζημιώνονται διπλά στην κρίση. Οχι μόνο διότι, για τους αντίστροφους λόγους, ο πραγματικός πληθωρισμός γι' αυτούς είναι πολύ ψηλότερος του μέσου, αλλά και διότι οι αναπροσαρμογές σε μισθούς και ημερομίσθια γίνονται με βάση τον επίσημο (μέσο) πληθωρισμό και όχι τον πραγματικό πληθωρισμό που πληρώνουν. Ετσι, στη Βρετανία, το 20% των φτωχότερων αμείβονται με βάση έναν επίσημο πληθωρισμό που είναι κατώτερος κατά 4 μονάδες σε σχέση με τον πραγματικό πληθωρισμό που πληρώνουν!

Ανάλογα ισχύουν και παρ' ημίν, μολονότι παρόμοιες έρευνες για τις ταξικές συνέπειες της κρίσης δεν έχουν γίνει. Ομως, τα υπάρχοντα στατιστικά στοιχεία φανερώνουν εξίσου μεγάλες ταξικές διακρίσεις. Ετσι, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, ενώ ο μέσος πληθωρισμός τον Φεβρουάριο ήταν 1,6%, οι τιμές σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες, όπως τα ακόλουθα, που αποτελούν σημαντικό τμήμα της δαπάνης των φτωχότερων νοικοκυριών, αυξάνονταν με ένα μέσον όρο 10,6%: ρύζι 13,4%, ζυμαρικά 8,5%, νωπά ψάρια 6,7%, νωπά φρούτα 9,7%, λαχανικά 8,4%, όσπρια 7%, ύδρευση - αποχέτευση 7%, αστικές συγκοινωνίες 28,7%, ηλεκτρικό ρεύμα 6,5% κ.ά.2. Η μείωση της τιμής ενός άλλου βασικού αγαθού, του λαδιού, κατά 4,4% δεν αντισταθμίζει, βέβαια, τις αυξήσεις αυτές. Από την άλλη μεριά, μολονότι παρατηρείται μείωση στη γενική κατηγορία «στέγαση», αυτή δεν αφορά τα φτωχότερα στρώματα που είναι ενοικιαστές και αντιμετωπίζουν όχι μόνον υψηλότερα ενοίκια, αλλά και υψηλότερους λογαριασμούς ύδρευσης - αποχέτευσης, δημοτικών τελών, υπηρεσιών κοινοχρήστων και ηλεκτρικού ρεύματος. Ούτε, βέβαια, η μείωση των τιμών αυτοκινήτων, καθώς και των καυσίμων, αφορούν πολλούς στα φτωχότερα στρώματα, αρκετοί από τους οποίους είχαν παρασυρθεί από τα εύκολα δάνεια και τώρα αδυνατούν να πληρώσουν τις δόσεις, με αποτέλεσμα τις κατασχέσεις των ΙΧ τους. Τέλος, η μείωση των επιτοκίων ωφελεί μεν κάποιους με ενυπόθηκα δάνεια, αλλά όχι βέβαια την πλειονότητα των φτωχότερων πολιτών, που προσπαθούν να καλύψουν πολλές ανάγκες τους με τις πιστωτικές κάρτες, οι οποίες όμως έχουν «δικό τους Θεό, και επιβάλλουν παντού υπέρογκα επιτόκια (14-15% και άνω), έστω και αν τα επίσημα επιτόκια των κεντρικών τραπεζών κοντεύουν να μηδενιστούν!

Με βάση αυτά τα δεδομένα, γίνεται φανερή η ταξική φύση των μέτρων που «εισηγούνται» για την Ελλάδα οι «επιτηρητές» μας της Ε.Ε. Ετσι, ξεκινώντας με την υπόθεση ότι ο πληθωρισμός θα πέσει στο 1,3% τον Μάρτιο, εισηγούνται αυστηρή λιτότητα στις δημόσιες δαπάνες και κυρίως στους μισθούς, με την κυβέρνηση συνακόλουθα να στρέφεται σε «γενναιόδωρες» αυξήσεις, της τάξης 2% για τους μισθούς, όταν οι τιμές σε πολλά βασικά αγαθά και υπηρεσίες, που κυρίως αποτελούν το «καλάθι» των μικρομεσαίων, αυξάνουν με πολλαπλάσιους ρυθμούς, οι οποίοι ελάχιστη έχουν σχέση με τον «μέσο» πληθωρισμό. Παράλληλα, «προτείνουν» την παραπέρα συρρίκνωση του «κοινωνικού μισθού» (κοινωνικές δαπάνες για την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση κ.λπ.), ώστε να επιτευχθεί το περιβόητο 3% του δημοσιονομικού ελλείμματος σε σχέση με το ΑΕΠ που επέβαλε η Συνθήκη του Μάαστριχτ.

Συμπερασματικά, ο ταξικός χαρακτήρας της κρίσης προκύπτει όχι μόνον από τις άμεσες συνέπειές της στην ανεργία και υποαπασχόληση, καθώς και τις έμμεσες συνέπειές της σε σχέση με τις διαφορικές αυξήσεις των τιμών που επιβαρύνουν κυρίως τα κατώτερα στρώματα και ωφελούν τα ανώτερα, αλλά και από τα μέτρα που εφαρμόζουν οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ για να ξεπεράσουν την κρίση. Το συμπέρασμα είναι αυτονόητο: η κρίση (όπως και κάθε άλλη στο παρελθόν) μπορεί μεν να ξεπεραστεί μέσα στο σύστημα, αλλά σε βάρος των κατωτέρων εισοδηματικών στρωμάτων. Μόνον επομένως, ο αγώνας για να ξεπεραστεί το ίδιο το σύστημα της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς (και όχι απλώς να εξωραϊστεί, όπως προτείνει η ρεφορμιστική Αριστερά, η οποία δεν αμφισβητεί ούτε καν την Ε.Ε., με βάση το απατηλό επιχείρημα ότι θα μπορούσαμε να είμαστε μέλη μιας Ε.Ε. α λα καρτ, χωρίς το Μάαστριχτ!) θα ήταν δυνατό να οδηγήσει σε μια άλλη κοινωνία, χωρίς παρόμοιες καταστροφικές κρίσεις.3

http://inclusivedemocracy.org/fotopoulos.

1. Βλ. Sean Ο'Grady, «Α nation divided by the recession», Independent, 10/3/2009

2. «Ε», 10/3/2009

3. βλ. περιοδικό Περιεκτική Δημοκρατία, 18-19, Φθινόπωρο 2008 - Ανοιξη 2009.

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=14705860

ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΟΙ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ ΑΝΑΣΤΕΝΑΖΟΥΝ
Φτωχοδικεία στήνουν οι τράπεζες Αφού πρώτα άρπαξαν -και συνεχίζουν να αρπάζουν- τα λεφτά των κρατικών ταμείων, με τις ευλογίες των κυβερνήσεων...
Ανεργία, πενιχρές συντάξεις, μια γενιά των 700 ευρώ που ούτως ή άλλως «φυτοζωεί». Οσοι δεν έχουν το βάρος ενός δανείου ή άλλου χρέους προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τα λιγοστά έσοδά τους. Αλλοι, πάλι, μένουν απλά θεατές, καθώς βλέπουν το σπίτι τους ή την επιχείρησή τους να καταλήγουν... στον πλειστηριασμό. Και ξαφνικά έρχεται η οικονομική κρίση.

Στα ειρηνοδικεία και στα πρωτοδικεία ανά τη χώρα, όπου πραγματοποιούνται καθημερινά σχεδόν πλειστηριασμοί, η κρίση έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της δειλά δειλά. Οπως καταδεικνύουν τα στοιχεία της Ομοσπονδίας Δικαστικών Επιμελητών, η αυξητική τάση που παρουσιάζεται τα τελευταία δύο χρόνια είναι ιδιαίτερα μικρή, πράγμα που ισχύει και στις πράξεις εκτέλεσης, όπου περιλαμβάνονται κατασχέσεις και προγράμματα πλειστηριασμού.

Ακόμα και στο πιο αισιόδοξο σενάριο, όμως, η τάση αυτή θα αλλάξει μέχρι τα τέλη αυτού του έτους. Ο Διονύσης Κριάρης, αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Δικαστικών Επιμελητών Ελλάδος, επισημαίνει ότι «η μικρή ανοδική τάση έχει να κάνει με την ανάπτυξη της οικονομίας. Η κατάσταση παραμένει σταθερή και οποιαδήποτε μεταβολή μπορεί να επιφέρει η οικονομική κρίση θα φανεί στα τέλη του 2009». Ουσιαστικά αυτό που έχει αλλάξει την τελευταία δεκαετία είναι το ποσοστό της αναλογίας στις διαταγές πληρωμών. «Κάποτε το 75% αφορούσε ιδιώτες και μόλις το 25% είχε να κάνει με τράπεζες, όμως πλέον η εικόνα έχει ανατραπεί εντελώς, με τα τραπεζικά ιδρύματα να απασχολούν το 75%», αναφέρει ο κ. Κριάρης και προσθέτει ότι «μέσα σε αυτά τα χρόνια "άνοιξε" το πιστωτικό ίδρυμα. Ιδίως τα τελευταία χρόνια έχει διαδοθεί σε μεγάλο βαθμό η χρήση των πιστωτικών καρτών, αλλά και τα καταναλωτικά δάνεια, ενώ οι τράπεζες εμπλέκονται άμεσα στις αγοραπωλησίες πολιτών μέσα από το σύστημα δόσεων».

Ομως, η Εθνική Ομοσπονδία Προστασίας Πολιτών και Καταναλωτών Δανειοληπτών προχωράει ένα βήμα παραπέρα. Σύμφωνα με τον πρόεδρό της, Ευάγγελο Κρητικό, έχουν επιβεβαιωθεί οι εκτιμήσεις για τους πλειστηριασμούς του 2008, ότι δηλαδή το έτος θα έκλεινε αυξητικά, όσον αφορά τα πάσης φύσεως μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης.

Συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι πέρα από τα στοιχεία της Ομοσπονδίας Δικαστικών Επιμελητών για τους πλειστηριασμούς και τις διαταγές πληρωμής των δύο τελευταίων ετών, θα πρέπει να συμπεριληφθούν και οι νέες τακτικές των τραπεζών. «Αυτό που έκανε τη διαφορά, ιδιαίτερα το δεύτερο 6μηνο του 2008, είναι ότι πλέον οι τράπεζες από τη στιγμή που θα κλείσουν ένα δάνειο και θα το καταστήσουν ληξιπρόθεσμο και άμεσα απαιτητό, δεν εκδίδουν σε βραχυπρόθεσμο χρονικό διάστημα διαταγή πληρωμής, όπως έπρατταν παλιότερα», λέει ο πρόεδρος της Ενωσης, υπογραμμίζοντας ότι με αυτό τον τρόπο οι τράπεζες «στο πλαίσιο και της εναγώνιας προσπάθειας αναζήτησης ρευστότητας, εξαντλούν όλα τα περιθώρια είσπραξης του όποιου ποσού μπορούν, διαμέσου της ασφυκτικής πίεσης που ασκούν οι εισπρακτικές εταιρείες, και πολύ μεταγενέστερα πλέον και μόνο όταν έχουν εξαντλήσει το κάθε περιθώριο είσπραξης, τότε εκδίδουν τη διαταγή πληρωμής».

Προσθέτοντας λοιπόν και αυτές τις περιπτώσεις, ο κ. Κρητικός αναφέρει ότι «το τέλος του 2008 έκλεισε με ένα μέσο όρο αύξησης της τάξης περίπου του 15%. Πανελλαδικά, είτε κατέστησαν προβληματικά είτε "χτύπησαν κόκκινο" περίπου 180.000 δανειακά προϊόντα. Το παραπάνω νούμερο αφορά κινητή και ακίνητη περιουσία».

Από αυτά τα προϊόντα, περίπου τα 80.000-85.000 αφορούν πάσης φύσεως οχήματα, ενώ από τον Οκτώβριο του 2008 έχει παρατηρηθεί ότι το μέσο ελληνικό νοικοκυριό που αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα εγκαταλείπει πρώτα το αυτοκίνητο, δεύτερες τις πιστωτικές κάρτες και τα καταναλωτικά δάνεια, τις οποίες σε πολλές περιπτώσεις τις χρησιμοποιεί και σαν μέσο επιβίωσης, και τρίτο το στεγαστικό ή επισκευαστικό του δάνειο, που φυσικά το παλεύει μέχρι τέλους.

Οσο για την ακίνητη περιουσία, όπως είναι πρώτη κατοικία, καταστήματα και οικόπεδα, ο κ. Κρητικός υποστηρίζει ότι περίπου 35.000-40.000 δανειακά προϊόντα «χτύπησαν κόκκινο» ή προχώρησαν σε κάποιο στάδιο μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης, ενώ ακόμα 60.000 είναι προϊόντα που χορηγήθηκαν απευθείας από τράπεζες και μέσω χρηματοδοτικών ή εμπορικών εταιρειών και αφορούν κινητή περιουσία.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=69132996

Ειρηνοδικεία: Στην ουρά για πλειστηριασμούς...
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=82921540

Κάθε δύο μήνες μου έβγαζαν το σπίτι στο σφυρί
Μέσα σε τρία χρόνια ο πατέρας της έμεινε κατάκοιτος, έχασε την επιχείρησή της και για 1.050 ευρώ χρέος σε τράπεζα λίγο έλειψε να χάσει και το σπίτι της. Σήμερα, ύστερα από επτά πλειστηριασμούς και ιδιαίτερα εξαντλημένη, ευχαριστεί τους ανθρώπους που τη βοήθησαν να γλιτώσει από το «στόμα του δράκου».
Και όλα αυτά, γιατί ήθελε να αποπερατώσει το σπίτι της στη Νίκαια. Η δουλειά της Α.Ψ., μοδίστρα στο επάγγελμα, πήγαινε καλά και πίστευε ότι μπορούσε να κουμαντάρει ένα στεγαστικό δάνειο ύψους 55.000 ευρώ. Πράγματι, τον πρώτο χρόνο δεν υπήρχαν προβλήματα και κάθε μήνα έβαζε στην τράπεζα τα 350 ευρώ της δόσης.

Ομως, η επόμενη χρονιά δεν ήταν το ίδιο εύκολη. «Οι δουλειές πήγαιναν πια στο εξωτερικό, που έχει φθηνότερα εργατικά χέρια. Στο τέλος ήρθε η έξωση και μαζί με αυτή τα τηλέφωνα από την τράπεζα, καθώς δεν μπορούσα με ευκολία να πληρώσω τις δόσεις. Είχα αργήσει τρεις μήνες, όμως εγώ ζητούσα κατανόηση γιατί μέσα σε όλα αυτά ο πατέρας μου αρρώστησε βαριά», εξηγεί η ίδια.

Κατέβαλε σειρά δικαιολογητικών, με αποτέλεσμα να της τηλεφωνήσουν από την τράπεζα λέγοντας ότι μέχρι το τέλος του μήνα θα πρέπει να καταθέσει 710 ευρώ και από εκεί και πέρα θα την ενημέρωναν για τις επόμενες κινήσεις. Οπως θυμάται η Α.Ψ., «ζήτησα δανεικά από την οικογένειά μου και πρώτη του μήνα πήγα στην τράπεζα, όμως μου ανακοίνωσαν ότι καθυστέρησα και ο φάκελός μου είχε πάει σε εισπρακτική εταιρεία. Εχασα τον κόσμο». Χτύπησε όποια πόρτα μπορούσε, δικηγόρους, άλλα υποκαταστήματα της τράπεζας. Η συμβουλή που άκουσε ήταν «πούλα το σπίτι σου. Θα σου το φάνε τζάμπα».

Λίγες μέρες πριν από τον πρώτο πλειστηριασμό δέχτηκε ένα ακόμα τηλεφώνημα. «Μου είπε ότι ήταν δικηγόρος της τράπεζας και πως αν ήθελα να ανασταλεί η διαδικασία, θα έπρεπε να πληρώσω. Το πρωί ζήτησε 1.800 ευρώ, αλλά το βράδυ ήθελε 4.000 ευρώ. Ολοι έτρεχαν σαν τρελοί για να με βοηθήσουν. Η οικογένειά μου, οι γείτονες... μέχρι που δεν είχαν άλλα να δώσουν», αναφέρει.

Κάθε δίμηνο σχεδόν η Α.Ψ. βρισκόταν σε πλειστηριασμούς για να δώσει τα απαιτούμενα χρήματα της αναστολής. Εξι φορές χρειάστηκε να τρέξει και μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα το χρέος έφτασε τα 15.000 ευρώ, ληξιπρόθεσμα. «Βρέθηκα σε μια κατάσταση που είτε θα πήγαινα στο τρελοκομείο είτε στο νεκροταφείο», θυμάται και προσθέτει: «Σε μια ύστατη προσπάθεια επικοινώνησα με την Εθνική Ομοσπονδία Προστασίας Πολιτών και Καταναλωτών Δανειοληπτών και σώθηκα».

Από τα τέλη Νοεμβρίου η Α.Ψ. έχει καταφέρει να βγάλει το σπίτι της από τους πλειστηριασμούς. Η δουλειά της έχει αρχίσει να ανακάμπτει και σιγά σιγά μαζεύει τα χρήματα των δόσεων. Με δάκρυα χαράς και δίχως ντροπή λέει την ιστορία της γιατί, όπως εξηγεί, «δεν με νοιάζει που ακούνε ότι χρωστούσα. Το θέμα είναι να σωθούν και άλλοι άνθρωποι».

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=90821060

Καλούν Καραμανλή για Λευκορώσους
Την παρέμβαση του πρωθυπουργού για το θέμα της απασχόλησης Λευκορώσων εργατών στην κατασκευή δεξαμενών στα ΕΛΠΕ Θεσσαλονίκης, που έχει αναλάβει η τεχνική εταιρεία «Αθηνά», ζητεί η διοίκηση του συνδικάτου των εργαζομένων Μετάλλου σε Μακεδονία, Θράκη. Σε επιστολή προς τον Κώστα Καραμανλή, που υπογράφει ο πρόεδρος του συνδικάτου Δημήτρης Σιαμπάνης, επισημαίνεται ότι σε έλεγχο της Επιθεώρησης Εργασίας διαπιστώθηκε πως με τη μέθοδο της υπεργολαβίας εργάζονται ήδη 17 Λευκορώσοι σε συνθήκες που παραβιάζουν την εργατική νομοθεσία της Ελλάδας, καθώς αμείβονται με τους χαμηλούς μισθούς της Λευκορωσίας και ασφαλίζονται στη χώρα τους.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=33646724

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ Για όλα φταίει η ανισότητα
χώρα στον κόσμο και δαπανά περισσότερα για την υγεία από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Και τότε γιατί ένα μωρό που γεννιέται στην Ελλάδα, όπου το μέσο εισόδημα είναι το μισό από εκείνο της Αμερικής, έχει μικρότερο κίνδυνο θανάτου και μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής από ένα μωρό που γεννιέται στην Αμερική;

Η παχυσαρκία είναι η σύγχρονη μάστιγα του ανεπτυγμένου κόσμου. Γιατί όμως είναι διπλάσια στην Αγγλία απ΄ ό,τι στη Σουηδία και τη Νορβηγία και εξαπλάσια στις Ηνωμένες Πολιτείες απ΄ ό,τι στην Ιαπωνία;

Τα ποσοστά γεννήσεων μεταξύ των εφήβων είναι έξι φορές μεγαλύτερα στη Βρετανία απ΄ ό,τι σε κοινωνίες που χαρακτηρίζονται από μικρότερες ανισότητες. Οι πνευματικές ασθένειες είναι τρεις φορές συχνότερες στην Αμερική απ΄ ό,τι στην Ιαπωνία. Οι δολοφονίες είναι τρεις φορές περισσότερες στις πιο άνισες κοινωνίες. Γιατί;

Η απάντηση είναι ότι πίσω από όλα τα κοινωνικά προβλήματα που συναντώνται στις ανεπτυγμένες κοινωνίες βρίσκεται μία και μόνη αιτία: η ανισότητα. Αυτό υποστηρίζουν οι Βρετανοί καθηγητές Ρίτσαρντ Ουίλκινσον και Κέιτ Πίκετ στο βιβλίο τους «Τhe Spirit Level», που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αllen Lane και σύμφωνα με την Γκάρντιαν θα είναι πιθανότατα το σημαντικότερο βιβλίο της χρονιάς. Όπως επισημαίνουν οι συγγραφείς, σε μια άνιση κοινωνία δεν χάνουν μόνο οι πιο φτωχοί. Χάνουν όλοι. Κι αυτό, επειδή τα κοινωνικά προβλήματα δεν προκαλούνται από την ίδια τη φτώχεια, αλλά από τη διαφορά εισοδήματος ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς. Όπως κάποιος που ανήκει στο εισοδηματικά χαμηλότερο 20% μιας πιο ίσης κοινωνίας ζει περισσότερο από τον αντίστοιχό του σε μια λιγότερο ίση κοινωνία, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και μ΄ εκείνον που ανήκει στο εισοδηματικά υψηλότερο 20%. Οι εύποροι θα έπρεπε λοιπόν να επιδιώκουν την ισότητα όχι από αλτρουισμό, αλλά από προσωπικό συμφέρον...

Το κίνητρο για τη συγγραφή του βιβλίου ήταν κάποια εκτενή στοιχεία που δόθηκαν για πρώτη φορά στη δημοσιότητα πριν από πέντε χρόνια από την Παγκόσμια Τράπεζα. Μελετώντας τα στοιχεία εκείνα, ο Ουίλκινσον διαπίστωσε ότι χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Πορτογαλία, όπου το πλουσιότερο 20% κερδίζει οκτώ κι εννιά φορές περισσότερα από το φτωχότερο 20%, έχουν σοβαρότερα κοινωνικά προβλήματα σε όλα τα επίπεδα από χώρες όπως η Σουηδία και η Ιαπωνία, όπου οι πιο πλούσιοι κερδίζουν μόνο δύο ή τρεις φορές περισσότερα. Ανάλογες παρατηρήσεις έχουν γίνει και στα ζώα: σε ένα ιεραρχικό περιβάλλον, οι μαϊμούδες που βρίσκονται στις χαμηλότερες βαθμίδες χρειάζονται περισσότερη κοκαΐνη για να αυτοσυγκεντρωθούν! Όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά ανάμεσα στους έχοντες και τους μη έχοντες τόσο μεγαλύτερη σημασία δίνουν όλοι στις υλικές πλευρές της κατανάλωσης. Και τόσο ευκολότερα καταφεύγουν οι «ριγμένοι» στο έγκλημα και τα ναρκωτικά.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4507015&ct=2

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΥΣ
Τετραήμερη εργασία ή απόλυση Προίκετια για ξεκάθαρη περίπτωση εργοδοτικού τραμπουκισμού, εις βάρος των εργαζόμενω, που γίνεται πλέον σε μαζική κλίμακα, και άρα καθιστά πιο απαραίτητο από ποτέ το να δωθεί μια μαζική απάντηση από τους εργαζέμενους
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4507043&ct=3

Ο πληθωρισμός υποχωρεί αλλά οι τιμές αυξάνονται
Εως 29% οι ανατιμήσεις σε βασικά προϊόντα τον Φεβρουάριο Η υποχώρηση του πληθωρισμού οφείλεται στο ότι πέφτει πχ η τιμή του πετρελαίου, αλλά για κάποιο "περίεργο" λόγο οι τιμές των προιόντων όχι απλά δε μειώνονται, αλλά πολλές φορές αυξάνονται...
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100021_14/03/2009_307556

ΙΧ: Λουκέτο έβαλαν 350 καταστήματα εμπορίας στην Αθήνα
Ο αριθμός των καταστημάτων εμπορίας που έχουν ήδη βάλει λουκέτο υπολογίζονται σε 350 πλέον από 300 που ήταν τον προηγούμενο μήνα ενώ εκατοντάδες άλλα βρίσκονται στα πρόθυρα χρεοκοπίας.
Η άσχημη οικονομική κατάσταση που επικρατεί στην αγορά αυτοκινήτου συνεχώς επιδεινώνεται καθώς καθημερινά σχεδόν κλείνουν καταστήματα εμπορίας αυτοκινήτων κυρίως στην Αττική αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Ειδικότερα ο αριθμός των καταστημάτων εμπορίας που έχουν ήδη βάλει λουκέτο υπολογίζονται σε 350 πλέον από 300 που ήταν τον προηγούμενο μήνα ενώ εκατοντάδες άλλα βρίσκονται στα πρόθυρα χρεοκοπίας.

Όπως μάλιστα ανέφερε χαρακτηριστικά στην «Η» ιδιοκτήτης εμπορίας αυτοκινήτων από τα Νότια Προάστια της Αττικής: «Την προηγούμενη εβδομάδα έκλεισαν τέσσερα καταστήματα εμπορίας αυτοκινήτων τα οποία βρίσκονταν σε μόλις δύο οικοδομικά τετράγωνα ενώ ακόμη 14 δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές απαιτήσεις των τραπεζών και οι ιδιοκτήτες τους είναι έτοιμοι να βάλουν λουκέτα!».

Αμείλικτες οι τράπεζες

Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της χώρας αντί να βοηθήσουν ένα κλάδο που περνά πραγματικά δύσκολες ώρες προσπαθούν με κάθε τρόπο να πάρουν τα χρήματά τους μειώνοντας το χρόνο χρηματοδότησης των οχημάτων που έχουν οι έμποροι στα καταστήματά τους μέσω του Stock Finance προβαίνοντας καθημερινά σε κατασχέσεις αυτοκινήτων.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην «Η» ιδιοκτήτης καταστήματος εμπορίας αυτοκινήτων:

«Τις τελευταίες 10 ημέρες έχω στείλει περισσότερες από 8 αιτήσεις που αφορούσαν σε δάνεια για αγορά μεταχειρισμένων αυτοκινήτων τα οποία κυμαίνονταν από 3.000 έως και 8.000 ευρώ. Οι τράπεζες στις οποίες απέστειλα τα δάνεια μέσα σε 24 ώρες είχαν απορρίψει τις τέσσερις ενώ για τα υπόλοιπα τέσσερα ζήτησαν και εγγυητή για να μπορέσουν να εγκριθούν. Στη συνέχεια επικοινωνήσαμε με τους υποψήφιους πελάτες μας για να βρουν εγγυητές και να προχωρήσει η έγκριση των δανείων τους. Οντως και οι τέσσερις πελάτες βρήκαν εγγυητές και κατόπιν αποστείλαμε τα ανάλογα έγγραφα στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Η απάντηση των τραπεζών ήταν πραγματικά αφοπλιστική καθώς ζητούσαν οι εγγυητές να είναι και ενέγγυοι τόσο στο δάνειο όσο και στο όχημα που πρόκειται να αποκτηθεί μέσω δανείου».

Άλλος ιδιοκτήτης καταστήματος εμπορίας αυτοκινήτων ο οποίος είχε στην κατοχή του μέσω Stock Finance ένα υπερπολυτές Porsche Cayenne την ίδια ημέρα που έληξε η χρηματοδότηση απαίτησαν να καταβληθεί με μετρητά το ύψος απόκτησης του εν λόγο αυτοκινήτου το οποίο υπολογίζεται σε 70.000 ευρώ!

Ωστόσο ο έμπορος ΙΧ είχε καταφέρει να βρει πελάτη για το συγκεκριμένο αυτοκίνητο και ζήτηση από την τράπεζα ένα μέρος του αυτοκινήτου να αποπληρωθεί με δάνειο από τον υποψήφιο αγοραστή ο οποίος να επισημάνουμε πως είχε αρκετά υψηλό εκκαθαριστικό. Ωστόσο η απάντηση που έλαβε από την τράπεζα ήταν πως αν ο πελάτης επιθυμεί να αγοράσει το Cayenne θα πρέπει να καταβάλει μετρητοίς όλο το ποσό αλλιώς η τράπεζα θα προβεί σε κατάσχεση του συγκεκριμένου οχήματος?

Εκτός ΤΕΜΠMΕ η αγορά αυτοκινήτου;

Ένα ακόμη «αγκάθι» έρχεται να πλήξει την αγορά αυτοκινήτου και αφορά στο πρόγραμμα ΤΕΜΠMΕ βάσει του οποίου χρηματοδοτούνται μικρομεσαίες επιχειρήσεις με δάνεια που έχουν χαμηλό επιτόκιο αλλά το ύψος του δανείου δεν μπορεί να ξεπεράσει τις 350.000 ευρώ. Ειδικότερα ιδιοκτήτης καταστήματος εμπορίας αυτοκινήτων με 3 κερδοφόρες χρήσεις και πολλά χρόνια έμπορος ΙΧ ο οποίος δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα με τράπεζες αποφάσισε να συμμετάσχει στο πρόγραμμα ΤΕΜΠMΕ ώστε να επεκτείνει λίγο ακόμη τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Επισκέφθηκε κάποιο κατάστημα τράπεζας της περιοχής του όπου και τον γνωρίζουν και όπως αναφέρει στην «Η» άρχισε ο Γολγοθάς του:

«Επισκέφθηκα το κατάστημα τράπεζας με το οποίο συνεργάζομαι τα τελευταία 20 χρόνια στο οποίο έμαθα τα χαρτιά που πρέπει να προσκομίσω ώστε να λάβω το δάνειο. Μετά από δύο εβδομάδες είχα έτοιμο το φάκελο με τα χαρτιά που μου είχαν ζητηθεί και ο υπάλληλος που τον παρέλαβε μετά τον απαραίτητο έλεγχο μου είπε χαρακτηριστικά πως τα χρήματα είναι σαν να τα έχεις στην τσέπη. Χάρηκα ιδιαίτερα καθώς πίστεψα τα λόγια του υπαλλήλου τον οποίο τον γνωρίζω περίπου 15 χρόνια. Ωστόσο μετά από 10 ημέρες με καλούν στο τηλέφωνο από την τράπεζα και μου ανακοινώνουν πως το αίτημα απορρίφθηκε! Η αντίδρασή μου ήταν εκρηκτική θα έλεγα και ο υπάλληλος της τράπεζας που εκμυστηρεύθηκε πως έχει δοθεί εντολή από τη διοίκηση της τράπεζας να περνούν όσον το δυνατόν λιγότερα δάνεια ΤΕΜΠMΕ καθώς η αγορά αυτοκινήτου έχει χτυπήσει κόκκινο!».

Άλλος ιδιοκτήτης καταστήματος εμπορίας αυτοκινήτων ο οποίος τελικά έλαβε δάνειο μέσω του προγράμματος ΤΕΜΠMΕ αναφέρει χαρακτηριστικά στην «Η» πως:

«Μετά από πολύ κόπο κατάφερα και έλαβα την έγκριση για ένα δάνειο ύψους 250.000 ευρώ υπό προϋποθέσεις, τη στιγμή που πληρούσα όλους τους όρους για να λάβω δάνειο ύψους 350.000 ευρώ. Ειδικότερα με κάλεσαν από την τράπεζα στην οποία είχα καταθέσει το φάκελο της αίτησης για δάνειο μέσω του προγράμματος ΤΕΜΠMΕ και μου μετέφεραν πως μπορώ να εκταμιεύσω τα χρήματα αν δώσω τις 100.000 ευρώ από τις 250.000 που μου είχαν εγκρίνει για να αποπληρώσω ένα μεγάλο μέρος από ένα επιχειρηματικό δάνειο που είχα λάβει από την ίδια τράπεζα δίνοντάς μου και διορία να το σκεφτώ 48ώρες! Μετά από συζητήσεις που έκανα με συναδέλφους μου πείστηκα τελικά και ενέδωσα στις πιέσεις των τραπεζών εκταμιεύοντας τελικά μόλις 150.000 ευρώ ενώ μου μείωσαν χωρίς να το γνωρίζω και το πλαφόν που είχα με το συγκεκριμένο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα».

Τέλος κάποιος ιδιοκτήτης καταστήματος εμπορίας αυτοκινήτων επισκέφθηκε την τράπεζα με την οποία συνεργάζεται και είχε καταθέσει το φάκελό του για δάνειο μέσω ΤΕΜΠMΕ και όπως αναφέρει στην «Η» ακολούθησε η εξής συνομιλία:

«Επισκέφθηκα το υποκατάστημα της τράπεζας με την οποία συνεργάζομαι τα τελευταία 20 χρόνια διακινώντας πολύ υψηλά χρηματικά ποσά έχοντας βέβαια και την ανάλογη εξυπηρέτηση. Όταν λοιπόν βρέθηκα στο γραφείο του διευθυντή και συζητούσαμε το θέμα του δανείου μέσω του προγράμματος ΤΕΜΠMΕ εκείνος απόρησε πως δεν έχει εγκριθεί ακόμη και κάλεσε στα κεντρικά της τράπεζας μέσω ανοικτής ακρόασης. Η συνέχεια θεωρώ πως είναι άκρως υποτιμητική αλλά και άδικη για τον κλάδο καθώς άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά από την υπάλληλο της τράπεζας πως ο φάκελος επειδή αφορά σε επιχείρηση από τον κλάδο του αυτοκινήτου δεν έχει εγκριθεί κατόπιν άτυπης εντολής από τη διεύθυνση της τράπεζας με την αιτιολογία πως τα καταστήματα εμπορίας ΙΧ βρίσκονται στο κόκκινο! Στη συνέχεια ο διευθυντής παρακάλεσε την υπάλληλο να δει μόνο το Ε9 που έχει προσκομίσει ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας καθώς και τις φορολογικές δηλώσεις του και να τα ξαναδείξει στη διεύθυνση έγκρισης δανείων. Το αποτέλεσμα όλης αυτής της ενέργειας ήταν να λάβω τελικά δάνειο ύψους 230.000 ευρώ τη στιγμή που μπορούσα να εκταμιεύσω περισσότερα από 300.000 ευρώ».

Σύμφωνα πάντως με πληροφορίες από υψηλόβαθμα στελέχη του κλάδου έχουν εντοπιστεί και περιπτώσεις κατά τις οποίες επαγγελματίες από το χώρο του αυτοκινήτου ή άλλων ειδικοτήτων οι οποίοι έχουν τους τρόπους να λαμβάνουν πολύ εύκολα δάνεια μέσω του προγράμματος ΤΕΜΠMΕ τα δανείζουν σε επιχειρηματίες που πραγματικά τα έχουν ανάγκη και οι αιτήσεις τους έχουν ήδη απορριφθεί έναντι υψηλού τόκου! Παράλληλα άλλη τράπεζα για να «βοηθήσει» κάποιον επιχειρηματία να λάβει δάνειο μέσω του προγράμματος ΤΕΜΠMΕ του ζητά να μεταφέρει όλες τις επιχειρηματικές δραστηριότητές του στο συγκεκριμένο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα.

Ερχονται και άλλα λουκέτα

Μετά τα τελευταία κρούσματα «κανονιών» από το μεγάλο έμπορο ΙΧ στην Κηφισιά, και τον άλλο έμπορο στον Αγιο Στέφανο η λίστα των τραπεζών με τους «επικίνδυνους» ιδιοκτήτες καταστημάτων εμπορίας αυτοκινήτων συνεχώς μεγαλώνει. Ειδικότερα την Πέμπτη το μεσημέρι παρατηρήθηκε έντονη κινητικότητα σε πολύ γνωστό κατάστημα πολυτελών αυτοκινήτων στα Νότια Προάστια καθώς το επισκέφθηκαν περισσότερα από 20 στελέχη τραπεζών ταυτόχρονα και προσπαθούσαν να δουν τι θα γίνει με το οικονομικό χρέος που έχει μαζί τους ο ιδιοκτήτης του καταστήματος μέσω του προγράμματος Stock Finance το οποίο υπολογίζεται πως ξεπερνά τα 10 εκατομμύρια ευρώ. Αλλωστε δεν είναι τυχαίο πως στο συγκεκριμένο κατάστημα βρίσκονταν μέχρι πρότινος περισσότερες από 20 Porsche, 5 Ferrari, 4 Lamborghini, 2 Aston Martin και πολλά άλλα υπερπολυτελή αυτοκίνητα τα οποία σύμφωνα με πληροφορίες έχουν μεταφερθεί σε άλλο χώρο και στο μαγαζί βρίσκονται μόλις 10 πολυτελή οχήματα!

Παράλληλα πολλά ακούγονται και για πολύ ισχυρούς παίκτες της ελληνικής αγοράς αυτοκινήτου οι οποίοι έχουν και εξουσιοδοτημένες κάθετες μονάδες οι οποίες βρίσκονται στα Βόρεια αλλά και Νότια Προάστια της Αττικής ενώ άλλος ελληνικός εισαγωγικός όμιλος ο οποίος έχει στην κατοχή του περισσότερα από 1.500 μεταχειρισμένα ΙΧ δεν ξέρει τι να τα κάνει?

Τέλος αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως δεν ήταν και λίγοι οι ιδιοκτήτες καταστημάτων εμπορίας αυτοκινήτων οι οποίοι καλούσαν στην «Η» ώστε να μάθουν ποιες τράπεζες έχουν κατασχέσει τα υπερπολυτελή αυτοκίνητα από το γνωστό έμπορο των Βορείων Προαστίων για να προβούν σε συγκεκριμένες ενέργειες που εκείνοι γνωρίζουν?

Δημοπρασίες κατασχεμένων ΙΧ

Αυξάνονται συνεχώς οι αιτήσεις αφαίρεσης ΙΧ στα ειρηνοδικεία όλης της χώρας με τις τράπεζες να προσπαθούν να συλλέξουν όσα περισσότερα αυτοκίνητα μπορούν ώστε να διασφαλίσουν ένα μέρος των χρημάτων τους. Ωστόσο επειδή μεταξύ των κατασχεμένων οχημάτων υπάρχουν και κάποια αυτοκίνητα που δεν έχουν αξία τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα προσπαθούν να τουλάχιστον να εισπράξουν τα έξοδα φύλαξης, τελών κυκλοφορίας αλλά και των παράβολων για ΚΤΕΟ των συγκεκριμένων ΙΧ.

Μάλιστα όπως αναγράφεται και στα έγγραφα των δημοπρασιών η ημέρα φύλαξης των ΙΧ από την 1η Ιανουαρίου του 2009 από 1,5 ευρώ που χρεώνονταν αυξήθηκε 100% αγγίζοντας πλέον τα 3 ευρώ την ημέρα! Ειδικότερα μια Citroen Xantia προσπαθεί να την δώσει η τράπεζα που την έχει στην κατοχή της έναντι 952 ευρώ, ένα Hyundai Accent έναντι 1000 ευρώ, ένα Opel Vectra έναντι 1610 ευρώ, ένα Citroen Saxo έναντι 1.492 ευρώ, ένα Daewoo Nubira έναντι 1.321 ευρώ.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&tag=9464&pubid=6217203

Αρχισαν «ομηρίες» των golden boys
Αγριες διαστάσεις λαμβάνει στη Γαλλία η κοινωνική έκρηξη που προκαλεί η παγκόσμια οικονομική κρίση. Οι εργαζόμενοι, που βλέπουν το ένα μετά το άλλο τα εργοστάσιά τους να κλείνουν και τις μαζικές απολύσεις να πέφτουν σύννεφο, βγαίνουν στον δρόμο, καταλαμβάνουν εργοστάσια και επιτίθενται κατά της εργοδοσίας.

Εργάτες κλείδωσαν προχθές αργά το απόγευμα στο εργοστάσιό τους που βρίσκεται στην περιοχή Ποντόνξ-σιρ-λ' Αντούρ της νοτιοδυτικής Γαλλίας τον διευθυντή του γαλλικού παραρτήματος της ιαπωνικής εταιρείας Sony Σερζ Φουσέρ και άλλα διευθυντικά στελέχη, τους οποίους κράτησαν όμηρους ώς χθες το πρωί. Η Sony κλείνει αυτό το εργοστάσιο τον επόμενο μήνα και οι εργαζόμενοι διεκδικούν υψηλότερες αποζημιώσεις, αίτημα στο οποίο η εργοδοσία έκανε εδώ και καιρό την πάπια.

* Εν τω μεταξύ, με τα αβγά πήραν τους μάνατζερ χθες, οι εργάτες εργοστασίου της γερμανικής εταιρείας παραγωγής ελαστικών Continental στο Κλερουά της Γαλλίας. Οι εργάτες είχαν συμφωνήσει το 2007 να δουλεύουν χωρίς αμοιβή 5 ώρες επιπλέον την εβδομάδα υπό τον όρο να μην κλείσει το εργοστάσιό τους ώς το 2012. Η εργοδοσία όμως αθέτησε τις υποσχέσεις της και αποφάσισε πρόσφατα να κλείσει το συγκεκριμένο εργοστάσιο... εισπράττοντας τα αβγά των εργαζομένων.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=98804676

Στο χείλος της χρεοκοπίας
Παραγράφει πρόστιμα ο Πούτιν για να μην «αποτελειώσει» την Ουκρανία Το μήνυμα που στέλνει η κυβέρνηση Πούτιν, ως ικανότατος ιμπριαλιστής που είναι, είναι ότι αν δε θέλουν να χρεωκοπήσουν, θα πρέπει να κάνουν ότι τους πει αυτός. Αλλιώς, "game over".
«αποτελειώσει» την Ουκρανία, ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοινώνει παραγραφή προστίμων προς το Κίεβο για παραβίαση των συμβολαίων παράδοσης φυσικού αερίου. «Αναγνωρίζουμε την πραγματικότητα. Δεν έχουν να πληρώσουν» λέει ο Πούτιν.

Ο Ρώσος πρωθυπουργός είπε ότι το Κίεβο δεν λαμβάνει από την Gazprom τις συμφωνηθείσες ποσότητες φυσικού αερίου. Στην άλλη όχθη, πάντως, Ουκρανοί αξιωματούχοι αναφέρουν ότι ο ρωσικός ενεργειακός γίγαντας έχει συμφωνήσει στην πώληση μικρότερων ποσοτήτων από τα προβλεπόμενα της συμφωνίας για το 2009.

Η ρωσο-ουκρανική διαμάχη για το φυσικό αέριο το χειμώνα οδήγησε την Ευρωπαϊκή Ένωση στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και άφησε εκατομμύρια Ευρωπαίους χωρίς θέρμανση πριν διευθετηθεί με την υπογραφή δεκαετούς συμφωνίας Μόσχας - Κιέβου.

Στις αρχές Μαρτίου υπήρξαν φόβοι για νέα ρωσο-ουκρανική κρίση, η οποία τελικώς αποσοβήθηκε καθώς η ουκρανική ενεργειακή εταιρεία Naftogaz εξόφλησε τη Μόσχα για το φυσικό αέριο που εισήγαγε το Φεβρουάριο, μετά από απειλές του Βλαντιμίρ Πούτιν για διακοπή της παράδοσης.

Μιλώντας την Πέμπτη σε μεταλλωρύχους στη βορειοδυτική Σιβηρία ο Πούτιν είπε ότι η Μόσχα θα αποφύγει να επιβάλλει νέα πρόστιμα στην Ουκρανία ώστε να μην υπάρξει επιβάρυνση στην οικονομική κρίση που βιώνει η πρώην σοβιετική δημοκρατία -παράλληλα με τη θυελλώδη πολιτική σύγκρουση ανάμεσα στον πρόεδρο Βίκτορ Γιουστσένκο και την πρωθυπουργό Γούλια Τιμοσένκο.

«Η Ουκρανία δεν λαμβάνει από εμάς τις συμφωνηθείσες ποσότητες φυσικού αερίου και πρέπει να πληρώσει πρόστιμα. Θα παραγράψουμε αυτά τα πρόστιμα γιατί αναγνωρίζουμε την πραγματικότητα. Δεν έχουν να πληρώσουν. Βρίσκονται στο χείλος της χρεοκοπίας, και όπως γνωρίζετε δεν πρέπει να αποτελειώνεις τους εταίρους σου» είπε.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=994800&lngDtrID=245

«Πόλεμο νομισμάτων» ανάβουν οι Ελβετοί
«Πόλεμο» στην αγορά συναλλάγματος πυροδοτεί η παρέμβαση της Κεντρικής Τράπεζας της Ελβετίας (SNB) για να ανακοπεί η ανατίμηση του ελβετικού φράγκου έναντι του ευρώ με απώτερο στόχο την ενίσχυση των εξαγωγών και την ενδυνάμωση της οικονομίας της.

Για πρώτη φορά από το 2004 (όταν η Ιαπωνία αγόρασε 35 τρισ. γεν για να διατηρήσει σε ελεγχόμενα επίπεδα την ισοτιμία του γεν με το δολάριο) μία κεντρική τράπεζα επιλέγει να χρησιμοποιήσει το «όπλο» των νομισμάτων για να αντιμετωπίσει την κρίση.

Κίνηση που, κατά πολλούς αναλυτές, θα μιμηθούν και άλλοι τραπεζίτες και η οποία προκάλεσε κύμα ευφορίας στις αγορές, ιδιαίτερα στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Και τούτο διότι οι καταναλωτές στις χώρες αυτές έχουν επιδοθεί σε carry trade με το ελβετικό φράγκο, παίρνοντας δάνεια συνδεδεμένα με το ελβετικό νόμισμα.

Η SNB ανακοίνωσε, εξάλλου, ότι θα δέχεται ως εγγύηση δάνεια που έχουν εκδοθεί από τις τράπεζες που δραστηριοποιούνται στα Βαλκάνια σε ελβετικό φράγκο.

Η Ουγγαρία έσπευσε να ανακοινώσει ότι θα τιτλοποιήσει δάνεια και θα τα χρησιμοποιήσει ως εγγύηση στην Ελβετική Κεντρική Τράπεζα. Από πέρυσι τον Ιούλιο το φράγκο κέρδισε πάνω από 50% έναντι του ουγγρικού φιορινιού, καθιστώντας αφόρητα τα εκεί δάνεια.

Ρεκόρ στα 1,43 ευρώ
Το περασμένο φθινόπωρο και συγκεκριμένα μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, το ελβετικό φράγκο έφτασε να ισοδυναμεί με 1,43 ευρώ σημειώνοντας ρεκόρ.

Μετά όμως την ανακοίνωση της SNB ότι με σκοπό να αποφύγει την περαιτέρω ανατίμηση, θα προβεί στην αγορά ομολόγων του Δημοσίου από τις τράπεζες, το φράγκο διολίσθησε 2,6% έναντι του ευρωπαϊκού νομίσματος στα 1,5192 ευρώ και 3,2% έναντι του αμερικανικού στα 1,1894 δολάρια.

«Ας αφήσουμε τον πόλεμο των νομισμάτων να ξεκινήσει», υπογραμμίζει στο χθεσινό φύλλο των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» ο κ. Κρις Τέρνερ, αναλυτής στην ING Financial Markets. Οπως εξηγεί, το γεγονός ότι τα βασικά επιτόκια βρίσκονται, πλέον, κοντά στο 0% δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για νέες υποτιμήσεις.

Θεωρεί μάλιστα ότι «οικονομίες που στηρίζονται κατά κύριο λόγο στην εξαγωγική δραστηριότητα, όπως αυτή της Ιαπωνίας, θα είναι οι πρώτες που θα χρησιμοποιήσουν το μέτρο της επιθετικής υποτίμησης». «Θεωρούμε την απόφαση της SNB ένα ακόμη σημείο-σταθμό σχετικά με τις νέες πολιτικές που είναι αναγκασμένες να χρησιμοποιούν οι ευρωπαϊκές οικονομίες, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την κρίση», υποστηρίζει από την πλευρά του ο αναλυτής της Citigroup, Μάικλ Σόντερς.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8477&pubid=2684790

........Auto merged post: ciaoant1 πρόσθεσε 31 λεπτά και 51 δευτερόλεπτα αργότερα ........

ΕΠΕΛΑΣΗ ΝΕΑΡΩΝ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ ΜΕ ΚΡΑΝΗ ΚΑΙ ΛΟΣΤΟΥΣ, ΜΕ «ΣΤΟΧΟ» ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΒΙΤΡΙΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ Ι.Χ.
Ο «λαός» στο Κολωνάκι... Ορθά το λαός βίσκεται σε εισαγωγικά, οι ομάδες αυτές των παρακρατικών κουκουλοφόρων δρουν εντελώς προβοκατόρικα και σαφέστατα βοηθούν την κυβέρνηση, όχι το λαό...
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=11365828
Να και μια ενδιαφέρουσα κινηματογραφική σκηνή επί του θέματος:
http://www.youtube.com/watch?v=H68Ujc0wDnk

ciaoant1

15-03-09, 17:05

Η κρίση κυοφορεί εκρήξεις
Για γενικευμένο «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» που μπορεί να επιφέρει εμπόλεμες καταστάσεις και μαζικές μεταναστεύσεις κάνει λόγο η ομάδα σκέψης LΕΑΡ/Εurope 2002 (Eννοει leap2020.eu) (http://www.leap2020.eu/GEAB-N-32-is-available!-4th-quarter-2009-Beginning-of-Phase-5-of-the-global-systemic-crisis-phase-of-global-geopolitical_a2805.html)

Μήπως η χρηματοπιστωτική και η οικονομική κρίση εκφυλιστούν σε βίαιες κοινωνικές εκρήξεις;

Μήπως ο εμφύλιος πόλεμος είναι κυριολεκτικά για αύριο στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ ή και στην Ιαπωνία; Η τρομακτική αυτή πρόγνωση είναι πάντως το συμπέρασμα που βγάζουν οι ειδικοί του LΕΑΡ/Εurope 2002, μιας ευρωπαϊκής ομάδας σκέψης, στο τελευταίο τους δελτίο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα.( Εχει τουλαχιστον ενα μηνα που δημοσιευτηκε (http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=993071) ) Στο κείμενο αυτό, στο οποίο εξετάζεται η προοπτική να εισέλθει η κρίση κατά το τέταρτο τρίμηνο του 2009 σε μια φάση «παγκόσμιας γεωπολιτικής αποσύνθεσης», οι ειδικοί της ομάδας προβλέπουν ένα «γενικευμένο “ο σώζων εαυτόν σωθήτω”» στις χώρες που έχουν πληγεί από την κρίση.

Στη συνέχεια η αποσύνθεση αυτή θα κατέληγε σε λογικές σύγκρουσης ή, με άλλα λόγια, σε ημιεμφύλιους πολέμους. «Αν η χώρα σας ή ο τόπος σας βρίσκεται σε μια περιοχή όπου κυκλοφορούν μαζικά όπλα» - και από τις μεγάλες χώρες μόνο οι ΗΠΑ βρίσκονται σε αυτή την περίπτωση, λέει το LΕΑΡ-, «τότε ο καλύτερος τρόπος για να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε αυτή τη διάλυση είναι να εγκαταλείψετε την περιοχή σας- αν μπορείτε».

Σύμφωνα με την οργάνωση αυτή, που έχει συγκροτηθεί από ανεξάρτητους ειδικούς που προέρχονται από διάφορους πολιτικούς, οικονομικούς και επαγγελματικούς χώρους της Ευρώπης και από διάφορους κλάδους, οι πιο επικίνδυνες περιοχές είναι αυτές που διαθέτουν τα πιο αδύναμα συστήματα κοινωνικής προστασίας.

Η κρίση θα ήταν λογικά σε θέση να προκαλέσει βίαιες λαϊκές εκρήξεις οι οποίες θα έβλεπαν την έντασή τους να επιδεινώνεται αν ταυτόχρονα υπήρχε ελεύθερη κυκλοφορία των όπλων. Από αυτή την άποψη, η Λατινική Αμερική αλλά και οι ΗΠΑ είναι οι περιοχές με τον μεγαλύτερο κίνδυνο. «Υπάρχουν 200 εκατ.όπλα σε κυκλοφορία στις ΗΠΑ και η κοινωνική βία έχει ήδη εκδηλωθεί μέσα από τις συμμορίες» επισημαίνει ο Φρανκ Μπιανκέρι, ο επικεφαλής της οργάνωσης. Οι ειδικοί του LΕΑΡ βρίσκουν μάλιστα ότι υπάρχουν ήδη στοιχεία φυγής πληθυσμών από τις ΗΠΑ προς την Ευρώπη, «στην οποία η άμεση φυσική επικινδυνότητα παραμένει περιθωριακή» εκτιμούν.

Πέρα από τις ίδιες τις ένοπλες συγκρούσεις, το LΕΑΡ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου που προέρχεται από ενδεχόμενες ελλείψεις σε ενέργεια, σε διατροφή, σε νερό, κυρίως στις περιοχές που εξαρτώνται από το εξωτερικό για να τροφοδοτηθούν, και συμβουλεύει να προβλεφθούν αντίστοιχα αποθέματα. Η αποκαλυπτική αυτή προοπτική θα μπορούσε ίσως να προκαλέσει μειδιάματα αν αυτή η «ομάδα σκέψης» δεν είχε προβλέψει, ήδη από τον Φεβρουάριο του 2006, με εντυπωσιακή ακρίβεια την έναρξη και την εξέλιξη της κρίσης. Πριν από τρία χρόνια η οργάνωση περιέγραφε έτσι την έλευση μιας «παγκόσμιας συστημικής κρίσης» που θα ξεκινούσε από μια παγκόσμια χρηματοπιστωτική μόλυνση από τον αμερικανικό υπερδανεισμό και θα ακολουθούσε η χρηματιστηριακή κατάρρευση, ιδιαίτερα στην Ασία και στις ΗΠΑ (κατά-50% ως-20% σε έναν χρόνο) και κατόπιν η έκρηξη του συνόλου της παγκόσμιας φούσκας ακινήτων στη Βρετανία, στην Ισπανία, στη Γαλλία, καθώς και στις αναδυόμενες χώρες. Ολα αυτά θα προκαλούσαν μια ύφεση στην Ευρώπη και μια «πολύ Μεγάλη Κρίση» στις ΗΠΑ. Θα μπορούσε άραγε κανείς να συμπεράνει ότι η παγκόσμια κρίση θα μπορούσε να μετατραπεί και σε παγκόσμιο πόλεμο; «Τα προγνωστικά του LΕΑΡ είναι ακραία αλλά η κοινωνική βία αρχίζει πράγματι να αναδύεται» παραδέχεται η Λοράνς Μπουν, οικονομολόγος στην Βarclays.

Παραμένει μια ελπίδα, μια «τελευταία ευκαιρία», σύμφωνα με το LΕΑΡ, που θα εντοπιζόταν στην ικανότητα της Ομάδας των 20 (δηλαδή του G20), η οποία θα συνέλθει στις 2 Απριλίου στο Λονδίνο: Θα μπορούσε να υιοθετήσει ένα πρόγραμμα δράσης που να είναι «πειστικό και τολμηρό» ; Αλλά ούτε σε αυτή την περίπτωση ο κόσμος θα γλίτωνε οριστικά από τα δεινά του: γιατί οι ειδικοί της οργάνωσης δεν παραλείπουν να μας θυμίσουν ότι επίσης αναδύεται μια πολύ σοβαρή κλιματική κρίση...

http://tovima.dolnet.gr/default.asp?pid=2&ct=17&artId=259325

Οι καρποί της αυτοκαταστροφής
Το τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί από εδώ και μπρος θα καθοριστεί από αποφάσεις που δεν έχουν ακόμη ληφθεί και σοκ που δεν έχουμε γνωρίσει. Η κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και η βαθιά ύφεση που ακολούθησε αναπόφευκτα οδηγούν σε αλλαγές. Πώς όμως φτάσαμε εδώ; Ενα μεγάλο μέρος της απάντησης αποτελεί το γεγονός ότι η εποχή της πλήρους απελευθέρωσης περιελάμβανε τα στοιχεία για τη δική της πτώση: ήταν επίσης μια περίοδος μεγάλων ρυθμών ανάπτυξης και περιθωρίων κέρδους, καινοτομιών, αλλά και παγκόσμιων μακροοικονομικών ανισορροπιών, υπέρογκου δανεισμού από τα νοικοκυριά και με «φούσκες» στις αγορές ακινήτων.

Στις ΗΠΑ, το συσσωρευμένο χρέος του χρηματοοικονομικού κλάδου εκτινάχθηκε από το 22% του ΑΕΠ το 1981 στο 117% στο γ΄ τρίμηνο του 2008. Στο Ηνωμένο Βασίλειο άγγιξε το 250% του ΑΕΠ. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 μέχρι και τον Ιούλιο του 2008 οι αναδυόμενες χώρες αύξησαν επίσης κατά 5,3 τρισ. δολάρια τα ξένα συναλλαγματικά τους αποθέματα, τα οποία στη συνέχεια άρχισαν να ανακυκλώνουν. Το 70% κατέληξε στην Αμερική. Στο εσωτερικό των ΗΠΑ, εν τω μεταξύ, το ποσοστό των χρεωμένων νοικοκυριών αυξήθηκε ως ποσοστό του ΑΕΠ από το 66% το 1997 στο 100% μια δεκαετία αργότερα. Παράλληλα, ο χρηματοοικονομικός κλάδος καινοτομούσε ακατάπαυστα. Ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής Ουόρεν Μπάφετ χαρακτήρισε τα παράγωγα «οικονομικό όπλο μαζικής καταστροφής». Και αποδείχτηκε εν μέρει σωστός, καθώς το τραπεζικό σύστημα μεταλλάχτηκε σε μία «φούσκα» που έσκασε το 2007.

Στις ΗΠΑ το συνολικό χρέος ανήλθε στο ιστορικό υψηλό του 350% του ΑΕΠ έναντι 160% του ΑΕΠ το 1980.

Οι κυβερνήσεις υπερχρεωμένων χωρών, οι οικονομίες των οποίων απειλούνται με χρεοκοπία, θα πέσουν. Η εμπιστοσύνη στην τοπική και παγκόσμια ελίτ, στην αγορά και στην πιθανότητα υλικής προόδου θα εξασθενήσει με τραγικές κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις. Η ικανότητα της Δύσης και ιδιαίτερα των ΗΠΑ να επηρεάζουν τη ροή των εξελίξεων επίσης θα καταστραφεί.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12478&subid=2&tag=94

Τοξική «φούσκα» 5 τρισ. ευρώ στις πιστωτικές κάρτες
Καθώς η χρονική διάρκεια της ύφεσης μεγαλώνει, τα πλήγματα στην πραγματική οικονομία πληθαίνουν και οι θέσεις εργασίας που χάνονται πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα, εκατομμύρια άνθρωποι έχουν άμεση και επιτακτική ανάγκη από ρευστό για να καλύψουν τις καθημερινές ανάγκες και τις ανειλημμένες (δανειακές) υποχρεώσεις τους. Ετσι, καταφεύγουν στο πλαστικό χρήμα - είτε κάνοντας συνεχείς αναλήψεις είτε «πληρώνοντας» τις αγορές τους με τις πιστωτικές κάρτες.

Φυσικά, εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα φαύλο κύκλο, ο οποίος οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη δημιουργία μιας ακόμη δεξαμενής «τοξικών στοιχείων» στην αγορά.

Σήμερα, είναι γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με ακρίβεια πόσα από αυτά τα χρήματα -που ισοδυναμούν με το πακέτο του Ομπάμα για τη στήριξη της αμερικανικής οικονομίας- αφορούν καταναλωτές οι οποίοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και να πληρώνουν τακτικά τις δόσεις τους.

Λήψη μέτρων
Επειδή, όμως, «όποιος έχει καεί από τον χυλό φυσάει και το γιαούρτι», οι υπεύθυνοι έχουν ήδη αρχίσει να παίρνουν μέτρα, ενεργώντας προληπτικά προς δύο ταυτόχρονα κατευθύνσεις.

Η πρώτη αφορά τον δραστικό περιορισμό των πιστωτικών ορίων, με στόχο τον περιορισμό της περαιτέρω έκθεσης σε κινδύνους. Ενδεικτικό της ανησυχίας που υπάρχει είναι ότι, μόνο στο τέταρτο τρίμηνο του 2008, οι ανοιχτές πιστώσεις για τους κατόχους καρτών μειώθηκαν στις ΗΠΑ κατά 500 δισ. δολάρια, ενώ η Γουίτνεϊ εκτιμά ότι, εντός του 2009, το ποσό αυτό θα έχει γίνει 2 τρισ. για να φτάσει τα 2,7 ως το τέλος του 2010. Με άλλα λόγια, οι διαθέσιμες πιστώσεις θα μειωθούν κατά 50% και πλέον, περιορίζοντας τους κινδύνους για τους πιστωτές, αλλά δυσκολεύοντας αφάνταστα τη ζωή των δανειοληπτών.

Προσφορές
Οσο για τη δεύτερη κατεύθυνση, έχει να κάνει με τις προσφορές που γίνονται προς τις θεωρούμενες ως επικίνδυνες κατηγορίες δανειοληπτών, προκειμένου να δελεαστούν και να κλείσουν τις οφειλές τους, με μπόνους. Για παράδειγμα, πριν από τρεις εβδομάδες, στις 23 Φεβρουαρίου, η American Express ανακοίνωσε ότι χαρίζει 300 δολάρια προς όλους τους πελάτες της που θεωρούνται «υψηλού κινδύνου», αρκεί να εξοφλήσουν τα χρέη τους μέχρι τις 30 Απριλίου. Αλλες εταιρείες προσφέρουν ευνοϊκές ρυθμίσεις όσον αφορά τα επιτόκια και τη μεταφορά των χρεών, διπλασιάζοντας τον χρόνο αποπληρωμής -κάτι που μειώνει την μηνιαία δόση και ελαφρύνει τους προϋπολογισμούς των πελατών που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ρευστότητας.

Οι υπεύθυνοι ίσως καταφέρουν, με τον τρόπο αυτό, να μην φουσκώσει περισσότερο αυτή η επικίνδυνη «φούσκα». Το εάν και κατά πόσο, όμως, θα αποτρέψουν το σκάσιμό της, είναι εξαιρετικά αμφίβολο...

Πιστωτικό κραχ
«Οι πιστωτικές κάρτες είναι το νέο πιστωτικό κραχ», τιτλοφορούνταν το άρθρο που έγραψε στη Wall Street Journal, την Τετάρτη, της Μέρεντιθ Γουίτνεϊ. Η γνωστή αναλύτρια αποτιμά τη συνολική αξία των διαθέσιμων μέσω καρτών πιστώσεων στις ΗΠΑ σε 5 τρισ. δολάρια, από τα οποία οι κάτοχοί τους έχουν ήδη «τραβήξει» και αξιοποιήσει τουλάχιστον τα 800 δισ. Το ποσό αυτό, βεβαίως, δεν αντιπροσωπεύει παρά το 7%-8% του συνολικού χρέους των Αμερικανών στα στεγαστικά δάνεια.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&tag=1

Μειώθηκε η περιουσία των νοικοκυριών
Τα χρέη όμως παραμένουν στα ίδια υψηλά επίπεδα
Κέρδη πολλών ετών από την άνθηση στις αγορές ακινήτων και μετοχών εξανεμίστηκαν το 2008, με αποτέλεσμα η περιουσία των αμερικανικών νοικοκυριών να χάσει το 18% της αξίας της. Πρόκειται για τις μεγαλύτερες ετήσιες απώλειες πλούτου από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και έρχονται σε μια περίοδο, κατά την οποία οι Αμερικανοί έχουν παράλληλα να αντιμετωπίσουν τα βάρη δανείων και πιστωτικών καρτών και ένα κύμα απολύσεων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, που έδωσε στη δημοσιότητα η Fed, η περιουσία των αμερικανικών νοικοκυριών μειώθηκε κατά 11 τρισ. δολάρια- ποσό που αντιστοιχεί στο συνολικό ετήσιο προϊόν της Γερμανίας, της Ιαπωνίας και της Βρετανίας.

Τα στοιχεία αυτά σηματοδοτούν το τέλος μιας εποχής, που χαρακτηρίστηκε από αγορές πρώτης και δεύτερης κατοικίας, παχυλά χαρτοφυλάκια και υγιή συνταξιοδοτικά ταμεία. Τη δεκαετία 1990-2000 ο πλούτος των νοικοκυριών είχε υπερδιπλασιαστεί και στη συνέχεια, ύστερα από μια σύντομη παύση, αυξήθηκε περίπου 50%, πριν έρθουν οι κλυδωνισμοί του 2008.

Και ενώ η περιουσία των Αμερικανών συρρικνώνεται, τα χρέη τους παραμένουν στα ίδια υψηλά επίπεδα. Συνολικά τα χρέη των νοικοκυριών αυξήθηκαν 0,5% το 2008. Και αυτό παρά τις προσπάθειες για απομόχλευση. Οι Αμερικανοί προσπαθούν να ελευθερωθούν από το βάρος των δανείων: Η αξία μόνο των στεγαστικών δανείων και των πιστωτικών καρτών των Αμερικανών διαμορφώνεται σύμφωνα με τη Fed στα 13 τρισ. δολάρια - δηλαδή στο 123% του εισοδήματός τους μετά φόρων.

http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/03/14/1640972.htm

Λευκός Οίκος: Ασφαλέστερη επένδυση στον κόσμο οι ΗΠΑ Το ποιος τους πιστεύει βέβαια είναι άλλο θέμα...
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ (Dow Jones)-- Η ασφαλέστερη επένδυση στον κόσμο είναι οι ΗΠΑ, ανέφερε ο Λευκός Οίκος την Παρασκευή, προσπαθώντας να διασκεδάσει τα σχόλια του Κινέζου πρωθυπουργού Wen Jiabao, για τις μαζικές συμμετοχές αμερικανικών χρεογράφων που διαθέτει το Πεκίνο.

Ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Robert Gibbs σχολίασε πως το καλύτερο που έχουν να κάνουν οι ΗΠΑ για να καθησυχάσουν τον κόσμο για τη δημοσιονομική της κατάσταση είναι να εγκρίνουν το προσχέδιο για τον προϋπολογισμό του 2010 του προέδρου των ΗΠΑ, Barack Obama. Σημειώνεται πως η κυβέρνηση των ΗΠΑ εκτιμά πως βάσει του προϋπολογισμού για το δημοσιονομικό έτος του 2010, το έλλειμμα θα έχει συρρικνωθεί δραματικά έως το τέλος της θητείας του Obama.

Νωρίτερα την Παρασκευή, ο Wen χρησιμοποίησε ασυνήθιστα ευθύ λόγο με στόχο να εγείρει ερωτήματα για τη σταθερότητα των αμερικανικών παγίων.

"Έχουμε δανείσει τεράστιο ποσό χρημάτων στις ΗΠΑ και επομένως είναι λογικό να ανησυχούμε για την ασφάλεια των παγίων μας. Μιλώντας ειλικρινά, προσωπικά ανησυχώ” δήλωσε ο Wen. Αξίζει να αναφερθεί πως η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής των ΗΠΑ,

"Δεν υπάρχει ασφαλέστερη επένδυση στον κόσμο από τις ΗΠΑ” δήλωσε ο Gibbs.

http://www.capital.gr/News.asp?id=695496

Η κρίση εκθέτει το Ευρωκοινοβούλιο
Νέος Μπόλκενσταϊν απ' το παράθυρο
Την ώρα που τα πολιτικά κόμματα καταρτίζουν τις λίστες τους ενόψει των ευρωεκλογών του ερχόμενου Ιουνίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παραμένει ένας υποτιμημένος θεσμός. Ωστόσο, η νομολογία για το κοινωνικό ντάμπινγκ προκάλεσε αποκαλυπτικές συζητήσεις στους κόλπους του κατά τα τέλη του 2008. Ενόσω, λοιπόν, η οικονομική κρίση διογκώνεται, τα κείμενα που ενέκρινε το Ευρωκοινοβούλιο καταδεικνύουν τις αντιθέσεις και τα όρια μιας Βουλής η οποία παρουσιάζεται ως ο εκφραστής των λαών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Μερικές βδομάδες ύστερα από τα γεγονότα, ο σουηδός σοσιαλιστής Ιαν Αντερσον, πρόεδρος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, παρακολουθεί έκπληκτος τα τεκταινόμενα. Μέσα σε μερικούς μήνες, από τον Νοέμβριο του 2007 ώς τον Ιούνιο του 2008, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) εξέδωσε τέσσερις δικαστικές αποφάσεις που επικυρώνουν την υπεροχή των δικαιωμάτων των επιχειρήσεων έναντι των μισθωτών:

*Στην υπόθεση Βίκινγκ, ένας φιλανδός εφοπλιστής ήθελε να αλλάξει τη σημαία ενός οχηματαγωγού σε εσθονική, προκειμένου να αποφύγει τη συλλογική σύμβαση εργασίας.

*Στην υπόθεση Λαβάλ, ένας σουηδός συνδικαλιστής επιχείρησε, παρεμποδίζοντας τις εργασίες μιας οικοδομικής επιχείρησης, να εξαναγκάσει έναν λετονικό φορέα παροχής υπηρεσιών να υπογράψει συλλογική σύμβαση εργασίας.

*Στην υπόθεση Ρούφερτ, μια πολωνική εταιρεία στο κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας κατέβαλε μισθούς χαμηλότερους από το κατώτερο όριο.

*Τέλος, στις 18 Ιουνίου 2008, η Κομισιόν προσέφυγε στο ΔΕΚ γιατί έκρινε υπερβολικές τις υποχρεώσεις που επιβλήθηκαν από το Λουξεμβούργο σε ξένο φορέα παροχής υπηρεσιών.

Σε όλες τις περιπτώσεις, το ΔΕΚ απέρριψε κατηγορηματικά τις συνδικαλιστικές απαιτήσεις και ζήτησε από τις δημόσιες αρχές να περιορίσουν τα κοινωνικά πρότυπα που έχουν επιβληθεί στις επιχειρήσεις που μεταφέρονται στο εξωτερικό.

Σύμφωνα με το ΔΕΚ, το δικαίωμα στην εργασία και οι μετακινήσεις των μισθωτών δεν πρέπει να παρεμποδίζουν «δυσανάλογα» την ελεύθερη σύσταση επιχείρησης (άρθρο 43 της Συνθήκης της Ρώμης) και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών στην Κοινή Αγορά (άρθρο 49).

Ο ευρωβουλευτής Ιαν Αντερσον δεν ανέμενε τέτοιου είδους ερμηνεία των ευρωπαϊκών κειμένων. Ανησυχεί για τη νομιμοποίηση του κοινωνικού ντάμπινγκ και φοβάται πως θα ακολουθήσουν και άλλες δικαστικές αποφάσεις με παρόμοιο προσανατολισμό.
Την ίδια ώρα βέβαια που αυτός -και όχι μόνο- "δε τον περίμενε", η ΕΕ μέσα σε επίσημα κείμενα της τα έχει ξεκαθαρίσει αυτά, αλλά και πολλά ακόμα, εδώ και χρόνια. Δες και τα επόμενα λινκ.
Στις 22 Οκτωβρίου 2008, μάλιστα, το Κοινοβούλιο ενέκρινε, στη βάση μιας «έκθεσης πρωτοβουλίας» του ίδιου βουλευτή, «νομοθετικό ψήφισμα», αντικρούοντας ανοιχτά τη νομολογία του ΔΕΚ. Σπάνιο γεγονός στον πομποναρισμένο κόσμο αυτού του θεσμού, που διαταράσσεται μόνον από ομάδες τουριστών ή παιδιών σε σχολικές εκδρομές.

Σύμφωνα με τους ευρωβουλευτές, «οι οικονομικές ελευθερίες δεν θα μπορούσαν να ερμηνευτούν έτσι ώστε να παρέχουν στις επιχειρήσεις το δικαίωμα να αποφύγουν ή να παρακάμψουν νόμους και κοινωνικές πρακτικές (1)».

Διευκρινίζουν μάλιστα ότι, αντίθετα με την περιοριστική ερμηνεία που της έδωσαν οι δικαστές, η οδηγία της 16ης Δεκεμβρίου 1996 περί απόσπασης μισθωτού (2), η οποία διέπει τα δικαιώματα των μισθωτών σε επιχειρήσεις που μετακινούνται στην Κοινή Αγορά, θεσπίζει τους ελάχιστους κανόνες, τους οποίους οι κυβερνήσεις μπορούν να συμπληρώνουν με «ευνοϊκότερους» όρους για τους υπαλλήλους.

Το ψήφισμα, αν και δεν έχει υποχρεωτική ισχύ, ασκεί πίεση στα κράτη-μέλη και την Κομισιόν, από τα οποία οι βουλευτές ζήτησαν τη λήψη αναγκαίων μέτρων για τη διευκρίνιση του κοινοτικού δικαίου. Εκφράζει, εξάλλου, την άποψη της Βουλής σχετικά με ένα ζήτημα αρχής: τα δικαιώματα των επιχειρήσεων δεν υπερέχουν των δικαιωμάτων των κοινωνικών εταίρων - και προοιωνίζεται τη θέση της σχετικά με μελλοντικές οδηγίες.

Δεδομένου ότι εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία (474 ψήφοι υπέρ, 106 κατά και 93 απόντες), προσέδωσε στο Κοινοβούλιο την εικόνα του υπερασπιστή της κοινωνικής Ευρώπης, εικόνα που ενισχύθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2008, με την αντίθεσή του στην επιμήκυνση του χρόνου εργασίας από 48 σε 70 ώρες εβδομαδιαίως (3). Συνδικάτα και σωματεία χαιρέτησαν το «ιδιαίτερα αποφασιστικό μήνυμα (4)» που απηύθυναν οι βουλευτές στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης αλλά και την Κομισιόν.

Παρ' όλο που κανείς δεν αμφισβητεί την κοινωνική διάσταση των εγκεκριμένων από το Κοινοβούλιο κειμένων, οι αντιδράσεις στις δικαστικές αποφάσεις του ΔΕΚ αποκαλύπτουν μια διαφορετική πραγματικότητα. Βασιζόμενο στα «ιστορικά» άρθρα -τα άρθρα 43 και 49 της Συνθήκης της Ρώμης που κατοχυρώνουν τον ελεύθερο ανταγωνισμό και προηγούνται χρονικά από τις ασαφείς κοινωνικές διατάξεις που ήρθαν αργότερα να τα διαταράξουν (5)- το ΔΕΚ έθεσε το ζήτημα όχι τόσο της φύσης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, όσο της λογικής του. Ταυτόχρονα, κατέδειξε την αστάθεια της θεσμικής θέσης του Κοινοβουλίου όπως και την πολιτική του ανωριμότητα.

Το ΔΕΚ επωφελήθηκε, πράγματι, από τα κενά της κοινοτικής νομοθεσίας για να προσδώσει σε αυτήν αντίθετη ερμηνεία από εκείνη των κοινοβουλευτικών επιδιώξεων. Η γαλλίδα σοσιαλίστρια Φρανσουάζ Καστέξ θυμίζει ότι, κατά την έγκρισή της, το 1996, η οδηγία περί υπαλληλικής απόσπασης παρουσιάστηκε ως πρόοδος για τους μισθωτούς. Ομως οι δικαστές τη χρησιμοποίησαν ως εργαλείο στην υπηρεσία της ελεύθερης σύστασης επιχείρησης.

Για τον Αντερσον, «το Δικαστήριο δεν παρακολουθεί τις κοινοβουλευτικές συζητήσεις. Θα έπρεπε να εμπνευστεί από τις πολιτικές ανταλλαγές προκειμένου να καθορίσει την πρόθεση του νομοθέτη».

Η Κάστεξ φαίνεται πιο ρεαλίστρια, επικαλούμενη «την πολιτική του νομικού κενού» που αφήνουν μεγάλο περιθώριο χειρισμού στους δικαστές, στο πλαίσιο των νεοφιλελεύθερα δομημένων ευρωπαϊκών συνθηκών. Να υπενθυμίσουμε ότι, κατόπιν της έντονης αμφισβήτησης που προκάλεσε η οδηγία Μπόλκενσταϊν (6), οι ευρωβουλευτές απέσυραν από το κείμενο την αρχή της χώρας προέλευσης, αλλά δεν προσδιόρισαν το εφαρμοστέο δίκαιο...

Μέχρι σήμερα, η εξουσία του ΔΕΚ δεν ενοχλούσε εμφανώς τους βουλευτές. «Οταν η νομοθεσία ήταν ασαφής, τα αιρετά μέλη, κυρίως οι Γερμανοί και οι Αγγλοι, επαφίονταν στην κρίση των δικαστών για να την ερμηνεύσουν», εξηγεί η Φρανσουάζ Καστέξ.

Οι Σκανδιναβοί και οι Γερμανοί είναι ακόμα πιο θορυβημένοι από τις αποφάσεις του ΔΕΚ, αφού ανακάλυψαν την αστάθεια των συστημάτων συλλογικών διαπραγματεύσεων στη μεγάλη εσωτερική αγορά, μέσα από δύο κρίσεις που τους αφορούν άμεσα. Επιπλέον, αυτή η νομολογία έρχεται σε μια στιγμή που τα κοινωνικά σχέδια πολλαπλασιάζονται και η οικονομική κρίση προοιωνίζεται νέες διαμάχες μεταξύ συνδικάτων και επιχειρήσεων.

Το πάνω χέρι στους δικαστές

Η άτολμη στάση των βουλευτών στις Βρυξέλλες προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη, καθώς οι ανώτατοι δικαστικοί αναλαμβάνουν τώρα στην Ε.Ε. μία αποστολή, τη δημιουργία δικαίου, η οποία κανονικά ανήκει στα εκλεγμένα ή δημοκρατικά ελεγχόμενα όργανα. Κανένας ανάμεσά τους δεν φαίνεται να αμφισβητεί την υπέρμετρη αυτή εξουσία των δικαστών, η οποία θέτει την Ευρώπη υπό το καθεστώς της νομολογίας και όχι του Ρωμαϊκού Δικαίου (7).

Το Κοινοβούλιο είναι ο αδύναμος κρίκος του κοινοτικού συστήματος. Δεν έχει την ικανότητα να προτείνει οδηγίες ή κανονισμούς. Μπορεί μόνο να ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που έχει τη νομική πρωτοβουλία, να το κάνει. Αλλά η Κομισιόν παραμένει ελεύθερη να δώσει ή όχι συνέχεια στα αιτήματα των βουλευτών. Ετσι, στις 21 Ιανουαρίου 2009, η ίδια απέρριψε την έκκλησή τους για λήψη δικαστικών μέτρων έναντι των δικαστικών αποφάσεων του ΔΕΚ, «καθώς δεν διέκρινε, σε αυτό το στάδιο, τη σχετική αναγκαιότητα» (8).

Από την άλλη πλευρά της διαδικαστικής αλυσίδας λήψης αποφάσεων, το Κοινοβούλιο οφείλει να διαπραγματευτεί την τελική ψήφιση των κειμένων με το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (οι υπουργοί των «27»), στο πλαίσιο της διαδικασίας της συναπόφασης.

Εάν δεν υπάρξει συμφωνία, οι βουλευτές μπορούν μόνο να απορρίψουν το κείμενο, όχι να επιβάλουν κάποιο άλλο στη θέση του. Επομένως, υπογραμμίζει η Καστέξ, όχι μόνο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει νεοφιλελεύθερους «νόμους», αλλά, «όταν το Κοινοβούλιο αντιτίθεται σε αυτούς ή υιοθετεί σημαντικές τροπολογίες, επανέρχεται μερικούς μήνες αργότερα με ένα κείμενο του ίδιου περιεχομένου».

Στην περίπτωση των προσβαλλόμενων αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, οι υπουργοί κατέστησαν γνωστό, από τις 18 Δεκεμβρίου 2008, ότι μία τροποποίηση της νομοθεσίας δεν φαινόταν «ενδεδειγμένη» (9).

Σύμφωνα με τον Αντερσον, δεν πρέπει, πάντως, να αγνοούμε τη διαπραγματευτική ισχύ του Κοινοβουλίου. «Ολα είναι θέμα πολιτικής», εκτιμά, θυμίζοντας ότι η Ευρωπαϊκή Βουλή θα αποφανθεί σχετικά με τη σύνθεση της Κομισιόν, την οποία θα προτείνουν τα κράτη-μέλη έπειτα από τις εκλογές του ερχόμενου Ιουνίου. «Είναι ένα μέσο πραγματικής πίεσης», το οποίο οφείλει, κατά τη γνώμη του, να υποστηριχτεί από δράσεις προς τις κυβερνήσεις κάθε χώρας και ελπίζει σε μία μελλοντική ενίσχυση των εξουσιών του Κοινοβουλίου.

Αλλά, για να πραγματοποιηθεί μια τέτοια ενίσχυση πρέπει να υπάρχει ουσιαστική επιθυμία εκ μέρους του θεσμού να εκφράσει τον συσχετισμό δυνάμεων σε θεμελιώδη ζητήματα. Ομως οι αντιθέσεις που εκδηλώνονται φαίνονται υποτονικές. Επί τη ευκαιρία των συζητήσεων σχετικά με τις δικαστικές αποφάσεις του ΔΕΚ, για παράδειγμα, το Κοινοβούλιο εξέφρασε περισσότερο συναινετικό πνεύμα, παρά την πρόθεση να λειτουργήσει ως αντιπροσωπευτικός πολιτικός θεσμός.

Ο διαχωρισμός αριστεράς - δεξιάς δεν έπαιξε πρακτικά κανένα ρόλο.Μα η "ροζ" αριστερά, ου κυρίως εκπροσωπείτε δεν έχει και μεγάλες διαφορές έτσι και αλλιώς από την "κλασσική" δεξιά Η πλειονότητα των κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ χριστιανοδημοκράτες), συνέβαλε στην έγκριση του ψηφίσματος της 22ας Οκτωβρίου 2008, που αντέκρουε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Ο πρόεδρος του ΕΛΚ, Ζοζέφ Ντολ, μάλιστα, εξέφρασε την άποψή του «για ελεύθερη κυκλοφορία υπηρεσιών χωρίς κοινωνικό ντάμπινγκ». Το ίδιο συνέβη και στη Συμμαχία Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (ΣΦΔ χριστιανοδημοκράτες).

Στη πράξη, το ΕΛΚ (286 αιρετά μέλη) και η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (ΕΣΚ, 217 αιρετά μέλη) ελέγχουν εναλλάξ τη Βουλή (785 μέλη) και συχνά βρίσκονται σε συμφωνία. Τους καταλογίζεται, επίσης, ότι μοιράζονται την εξουσία, συμπεριλαμβανομένων των θέσεων του προέδρου και των μελών του προεδρείου, εις βάρος άλλων πολιτικών σχηματισμών. Η βουλευτής των Πράσινων [της Ελεύθερης Ευρωπαϊκής Συμμαχίας (ΕΕΣ)], Ελέν Φλοτρ, καταγγέλλει την «αυξανόμενη τάση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να εξουσιάζεται από τα δύο μεγάλα κόμματα (10)».

Παιχνίδι συσχετισμών

Η γαλλίδα σοσιαλίστρια βουλευτής Περβάνς Μπερές δεν κρύβεται:

«Η διαχωριστική γραμμή κυμαίνεται ανάλογα με τα διαπραγματευόμενα θέματα. Σχετικά με τα κοινωνικά ζητήματα, συχνές είναι οι συμμαχίες με τη Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ενωτικής Αριστεράς [Βορειοευρωπαϊκή Πράσινη (ΕΑ/ΒΠΑ)], στην οποία συμμετέχουν κόμματα της αριστεράς, κατά κύριο λόγο κομμουνιστές ή πρώην κομμουνιστές, καθώς και με την ομάδα των Πράσινων (ΕΕΣ) αλλά και με το κόμμα των Φιλελεύθερων (ΣΦΔ). Μαζί τους το ΕΣΚ παίζει απόλυτα τον ρόλο της αντιπολίτευσης απέναντι στην πλειοψηφούσα δεξιά. Ομως αυτές οι συμμαχίες δεν επιτρέπουν πάντα στο ΕΣΚ να συγκροτήσει πλειοψηφία. Οταν τα θέματα αφορούν καθαρά τη νομοθεσία, το ΕΣΚ προσπαθεί συχνά να συνάψει συμφωνία με το ΕΛΚ» (11).

Η πλασματική ανάγνωση των αποφάσεων του Κοινοβουλίου σύμφωνα με τον διαχωρισμό αριστεράς - δεξιάς και η συνεχής ανασύσταση των ομάδων ανά πενταετία με τις εκλογές δείχνουν, εξάλλου, ότι οι συμμαχίες με ιδεολογικά κριτήρια δεν είναι ξεκάθαρα ορισμένες. Χαρακτηριστικό του πνεύματος «συμβιβασμού» είναι ότι το ψήφισμα ενάντια στο κοινωνικό ντάμπινγκ της 22ας Οκτωβρίου «επικροτεί τη Συνθήκη της Λισαβόνας», η οποία συμπεριλαμβάνει ακέραια τα άρθρα 43 και 49 της Συνθήκης της Ρώμης όπου βασίστηκε το ΔΕΚ για να τοποθετήσει τα δικαιώματα των επιχειρήσεων πάνω από εκείνα των μισθωτών.

Κατά τον ίδιο τρόπο, «ενθαρρύνει ενεργά την ανταγωνιστικότητα, που βασίζεται στη γνώση και την καινοτομία, όπως το προβλέπει η στρατηγική της Λισαβόνας» (Μάρτιος 2000), ένα νεοφιλελεύθερο πακέτο νέας κοπής προς χρήση των κρατών-μελών (12).

Η στάση του Κοινοβουλίου, ως οχυρού των κοινωνικών δικαιωμάτων, αποκτά, έτσι, λιγότερη αξιοπιστία. Ο ενθουσιασμός των βουλευτών για τη Συνθήκη της Λισαβόνας είναι τέτοιος που την κατέστησαν ένα από τα θεμέλια του ψηφίσματός τους, έστω κι αν δεν έχει τεθεί ακόμη σε ισχύ. Πρόκεται για μία ρωγμή στο δίκαιο και τη δημοκρατία, την οποία η Κομισιόν και το ίδιο το ΔΕΚ συνηθίζουν όλο και περισσότερο.

Η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία παραμένει εμποτισμένη από τον οικονομικό νεοφιλελευθερισμό. Στο στενάχωρο γραφείο του στις Βρυξέλλες, ο Αντερσον μας εξήγησε την πίστη του στην οικονομία της αγοράς «η οποία δημιουργεί θέσεις εργασίας», προτού μας κάνει ένα μάθημα σχετικά με τον «ξενόφοβο», κατά την άποψή του, χαρακτήρα της γαλλικής συζήτησης για τον «πολωνό υδραυλικό».

Γεγονός που δεν τον εμποδίζει να εξηγήσει τη στάση του ΔΕΚ, με βάση τη στελέχωσή του με δικαστές από τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (ΧΚΑΕ), το 2004. Σε αυτές τις χώρες, οι ελίτ εκτιμούν συχνά ότι η κοινωνική νομοθεσία αποτελεί για τα παλαιά κράτη-μέλη ένα συγκαλυμμένο τρόπο προστασίας των αγορών τους. Κατά μία έννοια, φταίει ο πολωνός δικαστής!

Πράγματι, όπως το αναφέρει η πολιτειολόγος Ζερσέντε Μάγιο, «η λογική της ψήφου αντιστοιχεί σε διάφορες κατηγορίες, δύσκολα αναγνωρίσιμες: ευρώφιλοι έναντι ευρωσκεπτικιστών, εθνικό συμφέρον, μικρές ομάδες έναντι των ΕΛΚ και ΕΣΚ και, κατά ελάσσονα λόγο, ο διαχωρισμός αριστεράς - δεξιάς (13)».

Επικαλούμενος τις ευρωπαϊκές συζητήσεις, ο Γκαέλ Μπρουστιέ, ερευνητής πολιτικών επιστημών, φαίνεται διστακτικός: «Εχω την εντύπωση ότι πρόκειται για τελετουργία. Φερόμαστε σαν να... ήταν η Ευρώπη πολιτική, σαν να μπορούσε να γίνει κοινωνική...».

Για την Καστέξ, ωστόσο, εάν το Κοινοβούλιο είναι «ένας θεσμός από τον οποίο λείπει η ωριμότητα» - ίδια ανησυχία με αυτήν του Ντολ - τα πρόσφατα γεγονότα (δικαστικές αποφάσεις του ΔΕΚ και κοινωνική κρίση) θα μπορούσαν να συμβάλουν στην επιβεβαίωσή του ως αντιπροσωπευτικού θεσμού, αναγκαιότητα που γίνεται πολύ πιο έντονη από το γεγονός ότι η εκλογή του κάθε 5 χρόνια συνοδεύεται από υψηλό ποσοστό αποχής (14).

Ας θυμηθούμε, ακόμη, ότι κατά τη διάρκεια του ψηφίσματος αντί-ΔΕΚ, συνδικαλιστικές διαδηλώσεις διεξάγονταν στους δρόμους των Βρυξελλών, προκειμένου να δείξουν ότι η Βουλή θα μπορούσε «να επηρεαστεί απ' έξω». Αλλά έως ποιο σημείο; Οι «προοδευτικές» θέσεις του Κοινοβουλίου εγγράφονται σε ένα ιδιαίτερα δυσμενές κλίμα για την κοινωνία πλαίσιο. Οπως συνόψισε ένας συνδικαλιστής: «Χαιρόμαστε που κάναμε ένα βήμα μπρος και δεν κοιτάμε ότι κάναμε δέκα βήματα πίσω».

Συνθήκες με σκιές

Συμπτωματικά, κατά τη διάρκεια συζήτησης σχετικά με τις δικαστικές αποφάσεις του ΔΕΚ, το Κοινοβούλιο αρνήθηκε να ζητήσει ανοιχτά τη διασαφήνιση των Συνθηκών προκειμένου να εγγράψει σε αυτές την ισοδυναμία του οικονομικού και κοινωνικού δικαίου.

Η ομάδα της Ενωτικής Αριστεράς ζητούσε, κυρίως, την προσθήκη στη Συνθήκη της Λισαβόνας μιας ρήτρας για την κοινωνική πρόοδο. Η πρόταση απορρίφθηκε προκαλώντας τον θυμό της ιρλανδής βουλευτού (ΕΑ/ΒΠΑ) Μαρί-Λου Μακ Ντόναλντ, η οποία δήλωσε «την απέραντη απογοήτευσή της» σε σχέση με την έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων που χρησίμευσε ως βάση του ψηφίσματος.

Πράγματι, το κείμενο «δεν απαιτεί τις αναγκαίες για την προστασία των εργαζομένων τροποποιήσεις του δικαίου. Η αρχική μορφή των κειμένων αναγνώριζε ότι η αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας αποτελούσε έγκυρη επιλογή. Αντίθετα, η αναγνώριση αυτή αποσύρθηκε σκόπιμα και κυνικά». Η τελική μορφή του ψηφίσματος, η οποία επικυρώθηκε από το Κοινοβούλιο, απαιτεί τη διασαφήνιση του «πρωτογενούς δικαίου», χωρίς να δίνει παραπάνω διευκρινίσεις. Επικεντρώνεται στις οδηγίες και την ερμηνεία τους, κυρίως στην οδηγία περί υπαλληλικής απόσπασης του 1996, ζητώντας από την Κομισιόν να καταθέσει τροποποιητικές προτάσεις του κειμένου και από τα κράτη-μέλη να διασαφηνίσουν τη θέση τους.

Γνωρίζουμε τις απαντήσεις. Για τη Μαριάνα Αρκίν (ΣΦΔ), η αναθεώρηση των Συνθηκών ως απάντηση στις δικαστικές αποφάσεις του ΔΕΚ θα ήταν σαν να «σκοτώνουμε μύγα με σφυρί». Η Συνθήκη της Λισαβόνας θα αρκούσε να εξισορροπήσει τα πράγματα.

Ωστόσο, σύμφωνα με την παραδοχή της Σεβερίν Πικάρ, υπεύθυνης της νομικής υπηρεσίας της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων (ΕΣΔ), η οποία υποστηρίζει την επικύρωση της Συνθήκης, «είναι αβέβαιο ότι μπορεί μόνη της να προκαλέσει μεταβολή της νομολογίας», ακόμη κι αν η Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, η οποία θα γίνει υποχρεωτική, περιλαμβάνει «το δικαίωμα συλλογικής διαπραγμάτευσης».

Σύμφωνα με την Πικάρ, το ΔΕΚ έδειξε όλο το εύρος της διακριτικής του εξουσίας, που είναι γεμάτη από παραπομπές στις Συνθήκες, σε περίπτωση διαφωνίας ανάμεσα στο αναγνωρισμένο δικαίωμα για συλλογική δράση των μισθωτών και την ελευθερία δράσης των επιχειρήσεων.

Το ΔΕΚ κλίνει προς την πλευρά της εργοδοσίας, την οποία αξιολογεί, λογικά, ως «πυλώνα» της Κοινής Αγοράς. Προσβάλλοντας τη νομοθεσία, χωρίς, ωστόσο, να αμφισβητεί τις Συνθήκες, το Κοινοβούλιο επιχειρεί, τέλος, να κάνει χώρο για τον εαυτό του στην ευρωπαϊκή κουζίνα χωρίς να σπάσει τα πιάτα του νεοφιλελευθερισμού που κληρονόμησε από τους «πατέρες θεμελιωτές».

Οι πρόσφατες θέσεις κοινωνικού προσανατολισμού των ευρωβουλευτών κρίθηκαν και από τις συγκυρίες. Μετά το ολλανδικό και το γαλλικό «όχι» το 2005, και κατόπιν το ιρλανδικό το 2008, η Ευρωπαϊκή Ενωση βρέθηκε αντιμέτωπη με μία «κρίση νομιμότητας». Πρέπει να αποκαταστήσει την εικόνα της, χωρίς ωστόσο να μπορεί κανείς να αμφισβητήσει πολιτικές ισορροπίες πενήντα χρόνων.

Ενα από τα επιχειρήματα που προβλήθηκαν για την έγκριση του ψηφίσματος κατά του κοινωνικού ντάμπινγκ, ήταν εξάλλου το γεγονός ότι οι αποφάσεις του ΔΕΚ χρησιμοποιήθηκαν για να μειώσουν την αξιοπιστία της Συνθήκης της Λισαβόνας.

Ο «ευρωπαϊκός μύθος»

«Υπάρχει σύγκλιση ενδιαφερόντων προκειμένου οι κυβερνήσεις, το Ευρωκοινοβούλιο και η Κομισιόν να επινοήσουν σχέδια για την προβολή της δράσης της Ευρώπης έναντι της κρίσης και των κοινωνικών δυσκολιών. Η Ευρώπη είναι συνδεδεμένη με τον νεοφιλελευθερισμό. Καθώς είναι ο καρπός της αυτονομίας των ελίτ, αλλά και καθώς η καθολική ψηφοφορία εκφράζεται ακόμη, οι ευρωπαίοι "εγκέφαλοι" αναγκάστηκαν να υπογράψουν για την "Κοινωνική Ευρώπη" για να νομιμοποιηθούν. Είναι η συνεχής ένταση ανάμεσα στον "ευρωπαϊκό μύθο" και την πραγματικότητά του», εκτιμά ο Μπριστιέ.

Είναι αλήθεια ότι οι κυβερνήσεις υποστηρίζουν διαρκώς την αύξηση εξουσιών του Κοινοβουλίου (15). Κατά τη διαπραγμάτευση της «Συνταγματικής Συνθήκης» από τη Συνέλευση, υπό την προεδρία του Βαλερί Ζισκάρ ντ' Εστέν το 2004, οι βουλευτές εργάστηκαν με κοινή συνεννόηση με τα κράτη-μέλη, με το γνωστό σε μας αποτέλεσμα, και υποστήριξαν μέχρι τέλους το κείμενο, ακόμη και μετά την απόρριψή του από τους πολίτες της Γαλλίας και της Ολλανδίας.

Παρ' όλο που συνεδριάζουν ανά πολιτικές ομάδες, τα αιρετά μέλη συνεχίζουν να συγκεντρώνονται ανά εθνικότητες και δεν είναι σπάνιο, πριν από κάθε σύνοδο, οι κυβερνήσεις να εκθέτουν στα αιρετά μέλη της χώρας τους την πολιτική που θα ακολουθήσουν (16).

Μολονότι κάτι τέτοιο μπορεί να θεωρηθεί νόμιμο, λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία που διατηρεί το εθνικό πλαίσιο στην Ευρώπη, όπως κατέδειξε η οικονομική κρίση, μετριάζει την ιδέα ότι το Κοινοβούλιο θα ενσάρκωνε την ανάδειξη ενός «ευρωπαϊκού λαού» στο όνομα του οποίου θα μπορούσε να γίνει «ομοσπονδιακός νομοθέτης» της Ενωσης.

(1) Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, «Προκλήσεις όσον αφορά τις συλλογικές συμβάσεις στην Ε.Ε.» (2008/2085 (ΙΝΙ)) Ρ6_ΤΑ (2008)0513, Στρασβούργο, 22 Οκτωβρίου 2008. Ολόκληρο το κείμενο στα ελληνικά στο http://www.europarl.europa.eu /sides/getDoc.do?type=ΤΑ&reference=Ρ6-ΤΑ-2008-0513&language=EL

(2) Οδηγία 96/71/Ε.Ε. του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρώπης της 16ης Δεκεμβρίου 1996. Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης σειρά L, Λουξεμβούργο, 18-21 Ιανουαρίου 1997.

(3) Βλ. στην ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «Αναθεώρηση της οδηγίας περί χρόνου εργασίας», 8 Δεκεμβρίου 2008 http://www.europarl.europa.eu/news/ expert/background_page/
048-44003-343-12-50-908-20081208BKG44002-08-12-2008-2008-false/
default_fr.htm

(4) Βλ., για παράδειγμα, το επίσημο ανακοινωθέν της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας των Συνδικάτων «L'Europe se porte bien», 17 Δεκεμβρίου 2008 http://www.etuc.org/a/5675, ή την κίνηση υπέρ του φόρου Τόμπιν (attac), «οδηγία περί χρόνου εργασίας: το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αντιδρά», 22 Δεκεμβρίου 2008 http://france.attac.org/spip.php?article9368

(5) Βλ. Corinne Gobin «Une Europe sociale trompe l'―il», «Le Monde Diplomatique», Νοέμβριος 1997.

(6) Η σχετική οδηγία περί ελεύθερης εγκατάστασης και παροχής υπηρεσιών και ελεύθερης κυκλοφορίας υπηρεσιών στην εσωτερική αγορά», η επονομαζόμενη «οδηγία Υπηρεσίες» ή «οδηγία Μπόλκενσταϊν» από το επίθετο του ευρωπαίου επιτρόπου Φριτς Μπόλκενσταϊν, προκάλεσε την αντίθεση του κοινωνικού κινήματος από το 2003 έως το 2005. Πράγματι, νομιμοποιούσε την εφαρμογή του εργατικού δικαίου της χώρας προέλευσης της επιχείρησης στους μισθωτούς της χώρας προορισμού. Επειτα από την τροπολογία, εγκρίθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2006.

(7) Βλ. «Ce juge meconnu de Luxembourg», «Le Monde Diplomatique», Μάιος 1999.

(8) Αυτό το κείμενο, το οποίο διαβιβάστηκε στο Κοινοβούλιο ως «προσχέδιο», δεν έχει ακόμη εκδοθεί.

(9) Το Λουξεμβούργο πρότεινε, ωστόσο, την έγκριση, πριν από τις ευρωεκλογές του Ιουνίου, δήλωσης όλων των θεσμικών οργάνων, που να θυμίζει ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα αποσκοπεί τόσο στην οικονομική όσο και στην κοινωνική πρόοδο http://www.epha.org/a/3084.

(10) Θέση η οποία εκφράστηκε κατά την έγκριση της «οδηγίας Υπηρεσιών» από το Κοινοβούλιο στις 15 Νοεμβρίου 2005.

(11) Συνέντευξη η οποία δημοσιεύτηκε στην προσωπική της ιστοσελίδα http://www.pervenche-beres.fr.

(12) Βλ. Bernard Cassen, «Petits arrangements sur le dos de salaries», «Le Monde Diplomatique», Νοέμβριος 2005.

(13) Gersende Mayo, «Η ευρωπαϊκή διάσταση των πολιτικών ομάδων», Πανεπιστήμιο Paris 1, 4 Νοεμβρίου 2005.

(14) Κατά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση το 2004, η συνολική συμμετοχή ήταν της τάξεως του 44,6%, σημείωσε δηλαδή πτώση 5 μονάδων σε σχέση με το 1999. Είναι το χειρότερο αποτέλεσμα από το 1979, χρονιά των πρώτων εκλογών του Κοινοβουλίου με άμεση καθολική ψηφοφορία.

(15) Βλ. «Une Europe des elites ? Reflexions sur la fracture democratique de l'Union Europeenne» υπό την επίβλεψη των Paul Magnette και Olivier Casta, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Βρυξελλών, 2007.

(16) Σημειώνουμε ακόμη, από τη Συνθήκη του Αμστερνταμ το 1997, την αναγνώριση της σημασίας της αντιπροσώπευσης των εθνικών Κοινοβουλίων στη Διάσκεψη των οργάνων που ασχολούνται με κοινοτικά θέματα. Παρ' όλο που δεν έχουν αρμοδιότητα λήψης αποφάσεων, η Συνθήκη της Λισαβόνας θα τους επέτρεπε -με μία πολύ σύνθετη διαδικασία- να προσβάλλουν μία ευρωπαϊκή απόφαση ως προς την αρχή της επικουρικότητας. Πρόκειται μήπως για ανταγωνισμό στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;

*Συντάκτρια της «Le Monde diplomatique».

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=37723380

EE και ανταγωνιστικότητα μέρος Α
Η κατεδάφιση του κράτους πρόνοιας

Η κοινωνική πολιτική της ΕΕ, που αφορά ζητήματα μείωσης της ανεργίας (ή το κάπως πιο εύηχο: αύξησης της απασχόλησης), εργασιακών δικαιωμάτων και συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, έχει τυπικά επικουρικό χαρακτήρα. Εντούτοις, αποτελεί συνάρτηση των πολιτικών για την «ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας», που είναι υποχρεωτικές για τα κράτη μέλη και έτσι καθίσταται και αυτή-δια της πλαγίας οδού- υποχρεωτική και για τους «25».

Η φανταχτερή λέξη «ανταγωνιστικότητα», σε καθημερινούς όρους, σημαίνει την αύξηση των κερδών των επιχειρήσεων, μέσω της ανάλογης μείωσης της φορολόγησης και του κόστους παραγωγής, κυρίως του κόστους εργασίας, που διακρίνεται σε μισθολογικό κόστος (απολαβές) και μη μισθολογικό κόστος (ασφάλιση, επιδόματα, αποζημίωση για απόλυση, κλπ ). Αυτομάτως λοιπόν, κάθε υπέρμαχος της «ανταγωνιστικότητας», καθίσταται υπέρμαχος α) της μείωσης των παροχών (αμοιβών - επιδομάτων) προς τους εργαζομένους, β) με τη μείωση της φορολόγησης των επιχειρήσεων, της αντίστοιχης μείωσης των Δημοσίων Εσόδων και του κράτους Πρόνοιας (π.χ. στήριξη σε ανέργους) και γ) με τη μείωση της συνεισφοράς του εργοδότη στην ασφάλιση του εργαζόμενου(την εργασία του οποίου εκμεταλλεύεται μόνο αυτός για τη δημιουργία κερδών), της μείωσης των παροχών των συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης (των συνταξιοδοτικών ταμείων).

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στη «Λευκή Βίβλο για την Ανάπτυξη, την Ανταγωνιστικότητα και την Απασχόληση» (σε έντυπη μορφή υπάρχει στη Βιβλιοθήκη της σχολής, σε ηλεκτρονική, στην Αγγλική μόνο: http://europa.eu.int/en/record/white/c93700/contents/html.) συνδέεται ευθέως η απασχόληση με την ανταγωνιστικότητα: «για να βελτιωθεί η κατάσταση της απασχόλησης πρέπει να καταστούν οι κοινοτικές επιχειρήσεις συνολικά ανταγωνιστικές στις διεθνείς αγορές»

Έτσι, «η Κοινότητα θα πρέπει να εξαλείψει τα μειονεκτήματα που συνέβαλαν στη διάβρωση της ανταγωνιστικής θέσης στο πλαίσιο εντός της τριάδας (Κοινότητα, Ηνωμένες Πολιτείες και Ιαπωνία) κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών.()στις εθνικές οικονομίες και κοινοτικές αρχές εναπόκειται η ευθύνη να εξασφαλίσουν ένα ευνοϊκό περιβάλλον για τη βιομηχανία, να της δημιουργήσουν σαφείς και προβλέψιμες προοπτικές και να διευκολύνουν τη βελτίωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας». Η αναφορά στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία δεν είναι τυχαία, καθώς εκεί, το κράτος πρόνοιας είναι ανύπαρκτο, όπως επίσης και οι εργατικές κατακτήσεις. Έτσι, προκειμένου να εξομοιωθεί το πεδίο δράσης των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων με αυτό των ιαπωνικών και των αμερικανικών, τόσο το κράτος πρόνοιας όσο και οι όποιες εργατικές κατακτήσεις πρέπει να φύγουν απ τη μέση.

Γίνεται λόγος για την ανάγκη αποκατάστασης των μακροοικονομικών ισορροπιών, ενώ ασκεί κριτική ότι «η κρατική πολιτική στους διάφορους τομείς έχει συχνά ιδιαίτερα αμυντικό χαρακτήρα και δεν ενσωματώνει επαρκώς τις νέες συνθήκες που επιβάλλει ο συνολικός ανταγωνισμός».

Και επειδή φτάνουν οι «σάλτσες», η ΕΕ «μπαίνει στο ψητό», για όσους ήδη δεν κατάλαβαν πως η αύξηση της απασχόλησης είναι μονάχα το πρόσχημα, το «δόλωμα» για να «τσιμπήσουν» οι καλόπιστοι: Έχοντας ως στόχο την «ανταγωνιστικότητα», «μια συντονισμένη στρατηγική σε κοινοτικό επίπεδο, με σκοπό την ανάκαμψη και την έξοδο από τη διαρθρωτική κρίση δεν μπορεί να αγνοήσει τη σημασία και τη διάρθρωση των υποχρεωτικών φόρων», διαβάζουμε στο κεφάλαιο με τον εύγλωττο τίτλο «Υποχρεωτικές φορολογικές επιβαρύνσεις επί της εργασίας». Και επειδή τους εργοδότες δεν τους απασχολεί από πού θα βρεθούν χρήματα για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής, αλλά και θεωρούν ότι χάρη κάνουν στους εργαζόμενους τους οποίους προσλαμβάνουν και άρα εκμεταλλεύονται οικονομικά, απαιτούν μείωση των φόρων και περαιτέρω απαλλαγές. Έτσι, η μαριονέτα των εργοδοτών, η ΕΕ, θεωρώντας πως η μικρή αύξηση των «υποχρεωτικών φόρων» μεταξύ 1970-1991 (από 34% σε 40% του ΑΕΠ) ήταν «η ίδια η αιτία αποδυνάμωσης της ανάπτυξης»,επιτάσσει: «πρέπει να μειωθεί το μη μισθολογικό κόστος, ιδιαίτερα για το λιγότερο ειδικευμένο προσωπικό», όπως επίσης και ότι «πρέπει να τεθεί στόχος η μείωση του μη μισθολογικού κόστους της εργασίας κατά ένα ποσό του ΑΕΠ». Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ως «υποχρεωτικούς φόρους» η ΕΕ θεωρεί όχι μόνο τη φορολόγηση των επιχειρήσεων αλλά και τις εισφορές του εργοδότη για την ασφάλιση του εργαζόμενου, του οποίου την εργασία καρπούται. Να γιατί απέκτησαν ελλείμματα τα ασφαλιστικά ταμεία. Γιατί μειώθηκαν οι εισφορές των εργοδοτών, οι οποίοι, όπως ήταν φυσικό (αφού αυτοί ιδιοποιούνται το προϊόν που παράγουν οι εργαζόμενοι) κατέβαλαν για δεκαετίες το μεγαλύτερο τμήμα του ποσού κάθε ενσήμου.

Και ποια η λύση που προτείνεται, για να αντικαταστήσει το κράτος πρόνοιας;

Πρώτον, προγράμματα «εθνικής αλληλεγγύης», μέσω των οποίων θα χορηγούνται ελάχιστες συντάξεις γήρατος κλπ. Βέβαια, το ύψος των συντάξεων αυτών είναι αυτονόητο πως, με μειωμένα δημόσια έσοδα, θα είναι χαμηλότερο από πριν και, στην πράξη, ποτέ δεν θα ξεπερνούν τα όρια της απόλυτης φτώχειας.

Δεύτερον, καταβολές που θα είναι «ανταποδοτικού περισσότερο χαρακτήρα». Η κοινωνική ασφάλιση χάνει τον κοινωνικό της-αναδιανεμητικό χαρακτήρα, καθώς η ασφάλιση του καθενός, θα εξαρτάται μόνο από τα όσα ένσημα κατέθεσε o ίδιος. Φυσικά η ΕΕ δεν επιλέγει το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, δηλαδή την ατομική λύση, για να αποδώσει «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι», αλλά για να «μπάσει» από την πίσω πόρτα την ιδιωτική ασφάλιση (που πάνω απ όλα προϋποθέτει ύπαρξη κερδών για τον ιδιωτικό ασφαλιστικό όμιλο): Στις 14.7.1999 η Επιτροπή εκδίδει ανακοίνωση με τον τίτλο «συντονισμένη στρατηγική για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνικής προστασίας», όπου διαβάζουμε ότι ο σχεδιασμός και η μεταρρύθμιση των συνταξιοδοτικών συστημάτων «προϋποθέτουν την εξεύρεση σωστής ισορροπίας μεταξύ κεφαλαιοποιητικών και διανεμητικών (PAYG) συστημάτων», δηλαδή μεταξύ ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών και κρατικών Ταμείων.

Και τρίτον, «προαιρετικές εισφορές που εντάσσονται στα πλαίσια μηχανισμών ασφάλισης ή αποταμίευσης». Καλείται ο ίδιος ο εργαζόμενος, που υπέστη την εκμετάλλευση από τον εργοδότη να καταθέτει «προαιρετικά» κι άλλα χρήματα, από τον όποιο μισθό του, για να χει κάτι παραπάνω από την «σύνταξη γήρατος». Αναμενόμενη αυτή η εξέλιξη, από τη στιγμή που ο εργοδότης πληρώνει λιγότερο και το κράτος (ως ο 3ος πυλώνας της κοινωνικής ασφάλισης) έχει λιγότερα έσοδα, αφού μείωσε την φορολόγηση των εργοδοτών.

Και όχι μόνο αυτό. Με πρόσχημα «την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού», οι εργαζόμενοι καλούνται να παρατείνουν τον εργάσιμό τους βίο, τουλάχιστον ως τα 65 έτη. ’λλη «δικαιολογία» για την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης (και για τη μείωση των παροχών των ασφαλιστικών ταμείων- υγειονομικών και συνταξιοδοτικών) είναι «η γήρανση του πληθυσμού»: «δεδομένης της προοδευτικής γήρανσης του πληθυσμού, οι περί συντάξεως ρυθμίσεις πρέπει να στηρίζονται στην ευθύνη (σ.σ. πσςςς) απέναντι στις μέλλουσες γενεές», αποφάσισαν οι (τότε) «15» λ.χ. στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κολωνίας (3-4/6/1999- http://ue.eu.int/cms3_applications/Applications/newsRoom/related.asp?BID=76&GRP=1799&LANG=10&cmsId=347) Στο δε Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελώνης 2002, αποφασίστηκε ότι «Μέχρι το 2010, θα πρέπει να επιδιωχθεί η κατά 5 περίπου έτη σταδιακή αύξηση της μέσης πραγματικής ηλικίας κατά την οποία τα άτομα σταματούν να εργάζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση» (http://ue.eu.int/ue Docs/ cms_ Data/docs/pressData/el/ec/71070.pdf)

Είναι πραγματικά αστείο το ότι βαφτίζεται η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, στο κείμενο αυτό, ως «προοδευτική μορφή συνταξι-οδότησης».Όσον αφορά τις δικαιολογίες για τη γήρανση του πληθυσμού, πέρα από την ασφάλιση όλων των μεταναστών (κάτι βέβαια που δεν θα το δέχονταν οι εργοδότες, για να κρατούν μειωμένο το κόστος απασχόλησης μεταναστών), τα χρήματα των ασφαλιστικών εισφορών είναι τόσα πολλά (γι αυτό άλλωστε μαζεύτηκαν τριγύρω τα «κοράκια» των ιδιωτικών ομίλων ασφάλισης και απαίτησαν -και πέτυχαν- το κεφαλαιοποιητικό σύστημα) που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε χωρίς ρίσκο-καταθέσεις, με προνομιακό επιτόκιο, όπως γίνεται με μεγαλοκαταθέτες ιδιώτες. Αντ αυτού, το «ελληνικό» μετεμφυλιακό κράτος τα «δάνεισε» με 0%(!) επιτόκιο στους «εθνευεγέρτες» και «πατριώτες» βιομηχάνους, δήθεν για «ανάπτυξη της εθνικής βιομηχανίας», που τα έβγαλαν αυθημερόν από την Ελλάδα. Τα τελευταία δε χρόνια, τα «έπαιξε» στο χρηματιστήριο, μετά, μάλιστα, την έναρξη της κατρακύλας του( 9/99).

Υπάρχουν και κάποιοι αυτοαποκαλούμενοι ως αριστεροί, που θεωρούν πως η ανταγωνιστικότητα «κάνει καλό» στους εργαζόμενους (τους οποίους αυτοί οι «αριστεροί» και καλά στηρίζουν).Αξίζει επ αυτού να παραθέσουμε το highlight της απόφασης του 3ου συνεδρίου του ΣΥΝασπισμού της «Αριστεράς», σχετικά με την «ανταγωνιστικότητα» (http://www.syn.gr/greek/3osynedr/apofasi/3o_chapt05.htm). Πουλώντας τρέλα για την ύπαρξη «καλής» ανταγωνιστικότητας, δηλώνουν ότι «η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, αναμφισβητήτως πρέπει να είναι κεντρική επιδίωξη όλων των εφαρμοζόμενων πολιτικών...» Τι να προσθέσει κανείς

Περισσότερες πληροφορίες για την «ανταγωνιστικότητα», όχι όμως και για το ποιος πληρώνει τα «σπασμένα», μπορείτε να βρείτε στην περιβόητη «στρατηγική της Λισαβόνας», το νέο «Ευαγγέλιο» της ΕΕ: http://ue.eu.int/ueDocs/cms_Data/docs/ pressData/el/ec/00100-r1.gr0.htm

http://www.geocities.com/periodikocom/comkoinonikipolitiki.html

EE και ανταγωνιστικότητα μέρος Β
Καταπολέμηση των ανέργων κι όχι της ανεργίας

Στο προηγούμενο τεύχος, είδαμε πώς η ΕΕ, με πρόσχημα την μείωση της ανεργίας και την «αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας», επιτάσσει, μέσω της «Λευκής Βίβλου για την Ανάπτυξη, την Ανταγωνιστικότητα και την Απασχόληση», την κατεδάφιση του κράτους πρόνοιας: «ο επιδιωκόμενος στόχος είναι η μείωση του κόστους εργασίας», που καταβάλλουν οι εργοδότες και αφού «Οι κοινωνικές εισφορές μπορούν μερικές φορές να χωρισθούνβάσει του σκοπού τους: οικογενειακά επιδόματα, υγεία, σύνταξη, ανεργία», «η μείωση θα μπορούσε να αφορά αρχικά τις εισφορές, οι οποίες χρηματοδοτούν δαπάνες που εντάσσονται κανονικά στα πλαίσια της εθνικής αλληλεγγύης: οικογενειακά επιδόματα, ελάχιστες παροχές γήρατος, σοβαρές ασθένειες, μακροχρόνια ανεργία».

Αυτό το τεύχος, είναι αφιερωμένο στο λυπηρό θέμα της ανεργίας, καθώς σε κάθε μη κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία (άρα και στην ελληνική), η σπατάλη παραγωγικών πόρων και συνεπώς και η μη βέλτιστη αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού, θεωρείται δεδομένη. Πλέον αγγίζει όλα τα μέλη της κοινωνίας, ακόμα και τα πιο «μορφωμένα». Η ίδια η ΕΕ το ομολογεί: «Εξαιτίας της ουσιαστικής αναδιάρθρωσης στον τομέα των υπηρεσιών, η ανεργία ενδέχεται να πλήξει και τα άτομα με υψηλό επίπεδο γνώσεων και όχι μόνο το ανεπαρκώς ειδικευμένο και ανειδίκευτο κομμάτι του εργατικού δυναμικού.». Επομένως αφορά και τους φοιτητές του ΔΕΟΣ, που σπουδάζουμε το «πολύ παραγωγικό» επάγγελμα («με μέλλον») του κολαούζου της ΕΕ (παίρνοντας και μια «μυρωδιά» από νεο-κλασικούς και το- και καλά- «αντίπαλο δέος», τους Κεϋνσιανούς). Ας δούμε λοιπόν, την πολιτική της ΕΕ έναντι της ανεργίας ή καλύτερα, ενάντια στους άνεργους.

Καταρχάς, η ΕΕ ξεκαθαρίζει ότι «Τα σημερινά επίπεδα των δημοσίων δαπανών, και ειδικότερα στον κοινωνικό τομέα, έχουν καταστεί δυσβάστακτα».Με βάση αυτό, επιβάλλει την κατάργηση της «παθητικής πολιτικής» που συνίστατο στην καταβολή επιδομάτων στους ανέργους, που κάπως τους ανακούφιζαν από τις συνέπειες της ανεργίας στο βιοτικό επίπεδό τους: «Για την καταπολέμηση της ένδειας() επιβάλλεται (): η ενεργός πολιτική για την απασχόληση που καθιστά πρωταρχική την αναζήτηση δραστηριότητας ή κατάρτισης προσιτής σε όλους έναντι της απογραφής των ανέργων και της καταβολής επιδομάτων, αν και παραμένει ζωτική, ως ύστατη λύση, όταν τα άλλα μέσα κοινωνικής επανένταξης, έχουν, προς στιγμήν, εξαντληθεί.». «Ύστατη λύση» πλέον τα επιδόματα.

Η «ενεργός πολιτική» συνίσταται, ως συνήθως (για την ΕΕ) σε κέρδη για τους εργοδότες.. Μια από αυτές συνίσταται στην «επιβράβευση» του εργοδότη «στην περίπτωση που ο κοινωνικός επιχειρηματίας δεσμεύεται να προσλάβει πρώην ανέργους». Μα στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν γίνονται «μεταγραφές» εργαζομένων από τη μια δουλιά στην άλλη. Εκτός από τον ηλεκτρονικό τύπο και τον επαγγελματικό αθλητισμό, από τη δεξαμενή των ανέργων προσλαμβάνεται κανείς κι όχι όταν ήδη εργάζεται.. Ένα άλλο «κουφό» με αυτή την πρόταση, ίσως φανεί η προσθήκη της λέξης «κοινωνικός» μπροστά από τη λέξη «επιχειρηματίας». Όμως, στα πλαίσια της προπαγάνδας της, η ΕΕ, κατασκεύασε μια σειρά από όρους, όπως αυτόν της «νέας κοινωνικής οικονομίας»,που μαθαίνουμε, στην ίδια πρόταση, πως «αναδύεται».

Μια άλλη «ενεργός πολιτική» της ΕΕ είναι η απλήρωτη εργασία των νέων ανθρώπων, που την καρπούνται οι εργοδότες: «οι μέθοδοι μαθητείας και δοκιμαστικής περιόδου άσκησης σε επιχειρήσεις που θα επιτρέπουν την απόκτηση ικανοτήτων στο ίδιο το επαγγελματικό περιβάλλον θα πρέπει να αναπτυχθούν και να συστηματοποιηθούν». Το πρόσχημα; «Για να συμβιβαστεί μια πιο άνετη και αποτελεσματικότερη μεταβατική περίοδος με την ενεργό επαγγελματική ζωή» και να μην αγοράζει «γουρούνι στο σακί» ο καημένος ο εργοδότης.. Η διάρκειά της «δοκιμαστικής περιόδου» της απλήρωτης εργασίας δεν είναι πάντοτε λίγοι μήνες: στους οδοντοτεχνίτες π.χ. είναι τρία χρόνια. Για να ακολουθήσει η απόλυση λίγο μετά και να προσληφθεί άλλος «υπό δοκιμή» νέος για δωρεάν εργασία.

Η ΕΕ, πάντως, δεν είναι «σκληρόκαρδη», αφού αναγνωρίζει πως «υπάρχουν όρια φτώχειας, κάτω από τα οποία δεν μπορούν να μειωθούν οι παροχές ανεργίας».Ο στόχος λοιπόν παραμένει «μόνο» να φτάσουν οι άνεργοι σε αυτά τα όρια, αλλά να μην πάνε και πιο κάτω.

Καλά, και τότε, πώς θα τα βγάζουν πέρα όσοι πλήττονται από την ανεργία; Η ΕΕ «προνόησε» και για αυτό. Στο προοίμιο, μάλιστα της «Λευκής Βίβλου» αναφέρεται: «Τίποτα δεν είναι περισσότερο επικίνδυνο για την Ευρώπη μας, από τη διατήρηση δομών και συνηθειών που συντηρούν το αίσθημα της παραίτησης, του εγωισμού και της παθητικότητας. Η αφύπνιση εξαρτάται από μια κοινωνία ενεργοποιημένη από πολίτες που έχουν συνείδηση των ευθυνών τους και διακατέχονται από πνεύμα αλληλεγγύης με εκείνους που διαμορφώνουν κοινότητες σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, με πλούσια ιστορία και έντονο κοινό αίσθημα συμμετοχής». Έτσι, σχετικά με την «Αλληλεγγύη () για την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού», «Είναι κρατικό καθήκον αλλά και καθήκον του κάθε πολίτη να εφαρμόζει μια «αλληλεγγύη μεταξύ των γειτόνων».». Δεν χρειαζόταν κανείς την ΕΕ να του μάθει να μην είναι «εγωιστής» και να εκφράζει την αλληλεγγύη στους συνανθρώπους του. Απλώς, αυτή η αναφορά σηματοδοτεί την ουσιαστική κατάργηση του κράτους πρόνοιας και τη στροφή προς τη «φιλανθρωπία». Φυσικά η ΕΕ δεν προτείνει στους ανέργους την αυτοκτονία, αλλά φέρει και «παραδείγματα» σχετικά με «Πηγές νέων θέσεων απασχόλησης». Μεταξύ άλλων, προτείνει στους ανέργους να γίνουν «νταντάδες» ή ακόμα και να ασχοληθούν με την «ασφάλεια πολυκατοικιών». Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι η ΕΕ θεωρεί ως «επάγγελμα του μέλλοντος» το «παραγωγικό» λειτούργημα τουθυρωρού; Ή του σεκιούριτι;

Για όσους βέβαια επιθυμούν περισσότερες «επιλογές», η ΕΕ προτείνει: «την πλήρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων απασχόλησης που προσφέρει ο περιβαλλοντικός τομέας. Αυτό δεν καλύπτει μόνο τις δραστηριότητες καθαρισμού που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των κληροδοτημάτων του παρελθόντος, αλλά και τους νέους τομείς της παρακολούθησης, της θέσπισης προτύπων και της συντήρησης». Γίνε λοιπόνσκουπιδιάρης! Γιατί, φυσικά, ελάχιστοι είναι όσοι χρειάζονται για τη «θέσπιση προτύπων» και οι περισσότεροι θα ασχολούνται με την τόσο χρήσιμη πλην όμως «βρώμικη δουλειά» του «καθαρισμού» και της «συντήρησης».

Βέβαια, η ΕΕ, αντιλαμβανόμενη ότι κανέναν δεν πείθουν οι «σοβαρές» αυτές προτάσεις της για την καταπολέμηση της ανεργίας, «παραπονείται» γιατί αυτού του είδους οι δουλειές «θεωρούνται αβάσιμα υποτιμητικές» και όσον αφορά τα επαγγέλματα του οδοκαθαριστή κλπ «αναλαμβάνονται με υψηλή κρατική επιδότηση». Η πραγματικότητα όμως είναι χειρότερη. Με βάση την «Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Απασχόληση», τις αποφάσεις του Εκτάκτου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την Απασχόληση στο Λουξεμβούργο στις 20-21/11/97 και την περιβόητη Στρατηγική της Λισσαβόνας, το βάρος πέφτει στον άνεργο. Στη Γερμανία π.χ. έχει ψηφιστεί το πακέτο μέτρων Χαρτζ 4, όπου ο άνεργος «πρέπει να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να ξεφύγει από την ανεργία». Έτσι, θεσμοθετήθηκαν οι λεγόμενες «δουλειές του 1 ευρώ», όπου καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας + 1 ευρώ για κάθε εργατοώρα. Όλα καλά ως εδώ, μόνο που αν ο άνεργος αρνηθεί τη θέση εργασίας που θα του προσφερθεί (μιας και η λογική της ΕΕ είναι «δουλειά να ναι κι ό,τι να ΄ναι») χάνει το 70% του επιδόματος, τη δεύτερη το 30% ενώ την 3η δεν δικαιούται επιδόματος. Με βάση αυτά, την 1-2-2005, ξέσπασε σάλος όταν 26χρονη απόφοιτος Πληροφορικής στερήθηκε του επιδόματος ανεργίας, γιατί αρνήθηκε εργασία σε κέντρο Μασάζ- οίκο ανοχής Και εις ανώτερα! (οι παραπομπές σε ιστοσελίδες για τα επίσημα κείμενα παραλείπονται λόγω έλλειψης χώρου-διατίθενται μέσω e-mail)

http://www.geocities.com/periodikocom/comanergia.html

ΕΕ και ανταγωνιστικότητα - Μέρος Γ: Εργασιακό
«Λάστιχο» χρόνος εργασίας Μείωση πραγματικών μισθών κ.α.

Η ΕΕ θεωρεί τις εργασιακές σχέσεις «κλειδί» για την «ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας». «Τα συστήματά μας απασχόλησης είναι πεπαλαιωμένα. Με αυτό εννοούμε το σύνθετο πλέγμα που συγκροτούν σήμερα η αγορά και το εργατικό δίκαιο, η πολιτική απασχόλησης, οι δυνατότητες εσωτερικής ή εξωτερικής προς την επιχείρηση ευελιξίας, οι ευκαιρίες οι παρεχόμενες ή μη από το σύστημα εκπαίδευσης και κατάρτισης, η κοινω-νική προστασία», διαβάζουμε στην cult, για κάθε ευρώφρονα (ή κατά Παγουλάτο- ευρωπατριώτη), «Λευκή Βίβλο για την Ανάπτυξη, την Ανταγωνιστικότητα και την Απασχόληση».Στα δύο προηγούμενα τεύχη αναλύθηκε η πολιτική της ΕΕ, όσον αφορά τα συστήματα κοινωνικής προστασίας, και την πολιτική απασχόλησης (ανεργία). Εντούτοις το ζήτημα της αγοράς εργασίας παραμένει το πιο βασικό. Μόλις πριν λίγες μέρες, άλλωστε, η ελληνική κυβέρνηση ξανάνοιξε το θέμα, καθώς καλείται να εφαρμόσει πιο πιστά τις εντολές της ΕΕ για την επίτευξη μεγαλύτερων κερδών των εργοδοτών και την ανάλογη «επίτευξη» μικρότερων απολαβών των εργαζομένων. Ας δούμε, όμως, τι επιτάσσει η ΕΕ για την «ανανέωση» των «πεπαλαιωμένων» συστημάτων απασχόλησης:

Ρητά και κατηγορηματικά «η αγορά εργασίας πρέπει να προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται.» «() το εκπαιδευτικό περιβάλλον, η εργατική νομοθεσία, οι εργατικές συμβάσεις, τα συστήματα συμβατικής διαπραγμάτευσης, η κοινωνική προστασία και οι όροι διαχείρισης των επιχειρήσεων (στους οποίους περιλαμβάνεται η εσωτερική οργάνωση της εργασίας) αποτελούν τους στυλοβάτες των εθνικών συστημάτων απασχόλησης()Πρέπει να κινητοποιηθεί το σύνολο κάθε συστήματος προκειμένου να βελτιωθεί η λειτουργία της αγοράς εργασίας.()» Όλα αυτά πρέπει να αλλάξουνΤο ζήτημα είναι ότι, δυστυχώς, από την πολλή την «κινητοποίηση» του συστήματος επήλθε η κατάρρευσή του, η απορύθμιση του.

Αναδεικνύεται «Η ανάγκη διπλής ευελιξίας, εξωτερικής και εσωτερικής των αγορών εργασίας», όπου «Με τη βελτίωση της εξωτερικής ευελιξίας νοείται ότι ένας μεγαλύτερος αριθμός ανέργων θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις ανάγκες που έχουν προσδιορίσει οι επιχειρήσεις. Προς τούτο, απαιτείται, κατ αρχήν, η αύξηση της γεωγραφικής κινητικότητας» ενώ,«Η εσωτερική ευελιξία()Αποσκοπεί στην προσαρμογή του εργατικού δυναμικού()Εναπόκειται στις επιχειρήσεις να την βελτιώσουν μέσω των δυνατοτήτων πολύπλευρης απασχόλησης, της ολοκληρωμένης οργάνωσης της εργασίας, της ευελιξίας του χρόνου εργασίας (ανάπτυξη της μερικής ή της καταμερισμένης εργασίας) και των αμοιβών με βάση την απόδοση.» Δεν προσαρμόζονται οι ανάγκες των επιχειρήσεων στις απαιτήσεις των ανθρώπων, αλλά η ΕΕ προτιμά να διαμορφώνεται η ζωή των ανθρώπων (βλ. μέχρι και «γεωγραφική κινητικότητα») με βάση τις (εφήμερες) ανάγκες των επιχειρήσεων.

Για άλλη μια φορά η προπαγανδιστική ορολογία είναι παρούσα σε κείμενα της ΕΕ. Έτσι, με τον φανταχτερό όρο «ευελιξία του χρόνου εργασίας», καταργείται η σταθερή 8ωρη απασχόληση. Για να κατακτηθεί το 8ωρο, έγιναν σκληροί αιματηροί αγώνες. Στην Ελλάδα, και σε αντίθεση με τα ψέματα που λένε οι τηλε-φασίστες, το 8ωρο κερδήθηκε το 1935 (κι όχι επί Μεταξά-όπως και το ΙΚΑ, το 1934),με το Ν.201. Μετά από υποχωρήσεις του εργατικού κινήματος, σταδιακά το 8ωρο χαλάρωσε και υπολογιζόταν με βάση την εβδομάδα: δηλαδή 40 ώρες/ εβδομάδα, όπου καθοριζόταν π.χ.12 ώρες τη μια μέρα και 4 την άλλη κοκ. Αργότερα ο υπολογισμός γινόταν με βάση το μήνα. Πλέον η ΕΕ, ενθαρρυμένη από την απίσχνανση του εργατικού κινήματος, επιτάσσει τον υπολογισμό του 8ώρου (που κατά τα άλλα «δεν θίγεται», όπως λένε τις τελευταίες ημέρες οι Παναγιωτόπουλος- Γιακουμάτος), σε ετήσια βάση. Αυτό είναι εις βάρος του εργαζομένου, τόσο γιατί καταστρέφεται η όποια σταθερότητα στον ιδιωτικό του βίο, όσο και επειδή ο κάματος από τις επιπλέον ώρες εργασίας, δεν αναπληρώνεται από τον ίδιο αριθμό ωρών ανάπαυσης (αλλά με μεγαλύτερο).

«Η ακαμψία του νομοθετικού πλαισίου αποτελεί επίσης σημαντικό παράγοντα. Οι αγορές εργασίας δεν χαρακτηρίζονται από ελαστικότητα αρκετή().Παρεμποδίζονται από περιορισμούς που επηρεάζουν την οργάνωση του χρόνου εργασίας και την εργασία μερικού χρόνου, καθώς και από φραγμούς στη γεωγραφική, στη διαρθρωτική και στη μεταξύ επιχειρήσεων κινητικότητα.» Όσοι δεν επιθυμούν χρόνο εργασίας και ζωή λάστιχο, βαφτίζονται οπαδοί της «ακαμψίας», των «περιορισμών», αποτελούν «εμπόδια», όπως διαβάζουμε παρακάτω, όπου απαιτούνται: «() περισσότερο διαφοροποιημένες ετήσιες διάρκειες εργασίας, επέκταση των δυνατοτήτων μερικής απασχόλησης.()Αρκετά συχνά, ο τρόπος αυτός διευθέτησης του χρόνου εργασίας από τη βάση προκύπτει στη δυσκαμψία των ρυθμίσεων που καθορίζουν τη διάρκεια εργασίας στις 37 ως 39 ώρες. Προκειμένου να εξαλειφθούν αυτά τα εμπόδια, πρέπει() να αναθεωρηθεί η εργατική νομοθεσία (ρόλος της νόμιμης διάρκειας εργασίας), οι συμβατικές πρακτικές (αμοιβή των συμπληρωματικών ωρών)()» Η ΕΕ (βλ. και τη σχετική συζήτηση, τελευταία, στην Ελλάδα) επίσης επιθυμεί την «αναθεώρηση» -προς τα κάτω- των αμοιβών των υπερωριών(«συμπληρωματικών ωρών»), ενώ προωθεί ως λύση για την ανεργία την απάτη της «μερικής απασχόλησης» (part-time), που συνεπάγεται «μερικό μισθό», «μερική ασφάλιση», μερική ζωήΑπάτη, γιατί η εύρεση εργασίας δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά πρέπει να συνεπάγεται την εξασφάλιση αξιοπρεπούς βιοτικού επίπεδου.

Και στα πλαίσια των «δημοκρατικών» διαδικασιών για τις οποίες διακρίνεται η ΕΕ, αποφασίζεται ότι «Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας μπορεί να αποβεί προς όφελος της ανταγωνιστικότητας(), μόνον στο πλαίσιο αποκεντρωμένης προσέγγισης, σε επίπεδο έκαστης επιχείρησης». Σε μια μη κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία, όμως, όπου η «σπάθη» της ανεργίας επικρέμεται πάνω από τα κεφάλια των εργαζομένων, η διαπραγμάτευση για το χρόνο εργασίας θα γίνεται «με το πιστόλι στον κρόταφο» του εργαζομένου, καθώς κινδυνεύει, αν διαφωνήσει, να απολυθεί. Η ΕΕ «προνόησε» και για την ευκολία απόλυσης και την αποζημίωση που θα καταβάλλουν οι εργοδότες για απολύσεις:«η νομοθεσία που διέπει τους όρους απόλυσης των εργαζομένων με συμβάσεις απεριορίστου διαρκείας πρέπει να χαλαρώσει()»

Τα «παραδείγματα προς μίμηση», όμως, που παραθέτει κάθε φορά η ΕΕ, είναι ιδιαίτερης σοβαρότητας: «Κατ αυτό τον τρόπο γίνεται αντιληπτό πώς, στην Volkswagen, μια ευέλικτη διαπραγμάτευση γύρω από το θέμα της εβδομάδας 4 ημερών κατέστησε δυνατή την καθιέρωση μιας μορφής, μερικής, ορθολογικής και αλληλέγγυας ανεργίας.». Κάτσε μια μέρα άνεργος εσύ, να δουλέψω εγώ. Αυτό θα πει «αλληλέγγυα» (!) ανεργία

Και πώς φτάνουμε στη μείωση των πραγματικών μισθών; Στο μέρος «Ι-Ανάπτυξη» της «Λευκής Βίβλου» προκρίνεται το μοντέλο της Ανάπτυξης με βάση την «ένταση απασχόλησης», όπου για την παραγωγή συγκεκριμένης ποσότητας προϊόντος θα απασχολούνται περισσότεροι απότι σε άλλα μοντέλα, έτσι ώστε από τη μια να μειώνεται τεχνητά το πρόβλημα της ανεργίας, από την άλλη να μειώνεται ο ρυθμός αύξησης των μισθών, καθώς αυτός, προκειμένου να μην προκαλείται πληθωρισμός (βέβαια, όταν πρόκειται για αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων «δεν πρέπει να παρεμβαίνουμε στην αγορά»), καθορίζεται βάσει της παραγωγικότητας της εργασίας (= αύξηση ΑΕΠ/ εργαζόμενο): «Η αύξηση της έντασης απασχόλησης της οικονομικής ανάπτυξης της Κοινότητας, θα απαιτούσε την εφαρμογή, σε εκτεταμένη κλίμακα, κινήτρων που θα ωθούν τους εργοδότες να προσλαμβάνουν προσωπικό, και ιδίως: -την αισθητή διεύρυνση, προς τα κάτω, της κλίμακας μισθολογικών δαπανών()- τη μεί-ωση όλων των άλλων δαπανών που συνδέονται με την πρόσληψη ή τη δια-τήρηση των μισθωτών, όπως π.χ. στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης.»

«Υπό κανονικές συνθήκες, οι κατά κεφαλήν ονομαστικοί μισθοί θα μπορούσαν να αυξάνονται κατά ένα ποσό ισοδύναμο με το στόχο των νομισματικών αρχών για το ύψος του πληθωρισμού (2 έως 3 % όπως προαναφέραμε) επαυξανόμενο με το ποσοστό αύξησης της παραγωγικότητας το οποίο μπορεί να διανεμηθεί στους μισθωτούς.» Ας μη χαίρεται κανείς. Η δικαιολογία έχει βρεθεί: «Στην παρούσα κατάσταση, η αύξηση της παραγωγικότητας οφείλεται αποκλειστικά στην κατάργηση των υπερβαλλουσών θέσεων εργασίας, λόγω της μείωσης της παραγωγής, και δεν αντιστοιχεί σε οποιαδήποτε δημιουργία πλούτου που μπορεί να αναδιανεμηθεί, Κατά συνέπεια, επί του παρόντος, οι κατά κεφαλήν ονομαστικοί μισθοί δεν θα πρέπει να αυξάνονται κατά ποσοστό υψηλότερο του 2 έως 3 % ετησίως»Αφαιρώντας τον ρυθμό πληθωρισμού από τον ονομαστικό μισθό, η αύξηση του πραγματικού μισθού γίνεταιμείωση. Το «επί του παρόντος», λίγο παρακάτω μετατρέπεται σε «δια παντός», αφού: «Για να βελτιωθεί η αποδοτικότητα των επενδύσεων θα πρέπει να κατανεμηθούν τα οφέλη της παραγωγικότητας μεταξύ του κεφαλαίου και της εργασίας. Κατά τη διάρκεια του μεγαλύτερου μέρους της δεκαετίας του 80, η μέση αύξηση των πραγματικών μισθών στην Κοινότητα ήταν χαμηλότερη κατά μία ποσοστιαία μονάδα από εκείνη της παραγωγικότητας. Αυτό θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως γενικός κανόνας που πρέπει να τηρείται για να επιτευχθεί η αναγκαία βελτίωση της αποδοτικότητας και ανταγωνιστικότητας.»

Ο μισθός ροκανίζεται και από αλλού καθώς, αφού η καταβολή εισφορών κοινωνικής ασφάλισης «προκαλεί μια ψυχολογική(σ.σ.!) αντίδραση κατά της ιδέας πρόσληψης εργατικού δυναμικού» στους εργοδότες, επιβάλλεται «προσαρμογή των φορολογικών συστημάτων όσον αφορά την επίδραση που έχουν στους εργοδότες καθιστώντας, συγκεκριμένα, τις μη μισθολογικές δαπάνες των εργοδοτών ουδέτερες ή προοδευτικά αυξανόμενες()με σκοπό να ενθαρρυνθεί η δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας για τους σχετικά λιγότερο ειδικευμένους με τη μείωση του κόστους των θέσεων αυτών για τους εργοδότες». Και ποιος θα πληρώσει για το «ψυχολογικό»αυτό πρόβλημα των καημένων των εργοδοτών; Οι εργαζόμενοι:«Η μείωση των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί εν μέρει από εισφο-ρές των προσώπων που αρχίζουν να εργάζονται»,«να επεκταθούν οι() ειδι-κοί φόροι κατανάλωσης()και στα άλλα ενεργειακά προϊόντα (φυσικό αέριο,()ηλεκτρική ενέργεια)»ενώ επίσης, «η αύξηση του ΦΠΑ()θα μπορούσε να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων ()»

Για όσους επιμένουν να μην καταλαβαίνουν ότι η «ανταγωνιστικότητα» πλήττει το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, η ΕΕ είναι ξεκάθαρη: «η σχετικά βραδύτερη πραγματική αύξηση της κατανάλωσης είναι η θυσία που πρέπει να επιβληθεί στην κοινωνία».Από τη μια, πάλι καλά που αναγνωρίζεται ότι πρόκειται περί «θυσίας». Από την άλλη, δυστυχώς, επιβάλλεται επί ολόκληρης της κοινωνίας, κι όχι μόνο στους ευρώφρονες-ευρωπατριώτες

http://www.geocities.com/periodikocom/comergasiako.html

Έρχεται ανάσα για επιχειρηματικά δάνεια 30 δισ.
Μέσα από τις διαδικασίες αναχρηματοδοτήσεων σχεδιάζουν οι τράπεζες να στηρίξουν τις επιχειρήσεις, οι οποίες αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας λόγω της καθίζησης της αγοράς.

Ουσιαστικά, η αναχρηματοδότηση αποτελεί ένα τρόπο όπου οι μεν τράπεζες αναζητούν λύσεις ώστε να μην υποχρεωθούν σε έκτακτες προβλέψεις για επισφαλή δάνεια, οι δε επιχειρήσεις κερδίζουν παράταση χρόνου ώστε να αναζητήσουν φόρμουλες επιβίωσης. Σε αυτό το καθεστώς μπορεί να βρεθούν επιχειρηματικά δάνεια 30 δισ. ευρώ.

Πάντως, μπορεί να θεωρηθεί ενθαρρυντικό στοιχείο το γεγονός ότι δανειστές και δανειζόμενοι -τράπεζες και επιχειρήσεις- θεωρούν ότι τα χειρότερα θα καταγραφούν εντός του 2009 αλλά δεν θα παρατηρηθεί το φαινόμενο της έξαρσης των χρεοκοπιών στις μεγάλες εταιρείες. Αντιθέτως, ανησυχεί το γεγονός ότι σε αρκετές επιχειρήσεις θα μειωθεί το EBITDA, σύμφωνα με τραπεζικές εκτιμήσεις κατά 30% με 40% το 2009.

Στις μεσαίες εταιρείες, ορισμένες βρίσκονται σε δυσχερή θέση. Εκτιμάται ότι περίπου 50 εταιρείες μεγάλου και μεσαίου μεγέθους συνολικά στο σύστημα αναζητούν φόρμουλες ώστε μέσω αναχρηματοδοτήσεων δανείων να κερδίσουν χρόνο στην αντιμετώπιση των οικονομικών τους δυσκολιών.

Είναι ενδεικτικό ότι π.χ. πριν 3 χρόνια οι επιχειρήσεις ζητούσαν αναχρηματοδότηση λόγω της επέκτασης των επενδυτικών σχεδίων. Στην τρέχουσα συγκυρία το 80% με 90% των αναχρηματοδοτήσεων πραγματοποιούνται γιατί απλά οι εταιρίες εμφανίζουν αξιόλογη έως σημαντικότατη μείωση του EBITDA.

http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=21&la=1&artid=697

Οι Αμερικανοί τρέμουν τώρα για τα χειρότερα
Δούλευε σκληρά, παίξε σύμφωνα με τους κανόνες και το αύριο θα είναι καλύτερο από το σήμερα. Αυτή η σιωπηρή υπόσχεση βρισκόταν ανέκαθεν στην καρδιά του αμερικανικού ονείρου, στις καλές και στις άσχημες στιγμές. Ομως τώρα, οι αμερικανοί πολίτες, τσακισμένοι από την οικονομική ύφεση, τις πτωτικές αξίες των ακινήτων, τις ανοδικές τιμές των τροφίμων και τη μεταβλητότητα των χρηματαγορών, φοβούνται, ολοένα και περισσότερο, ότι η σταθερή πορεία τους προς την ευμάρεια εκτροχιάστηκε.

Σε δημοσκόπηση της εφημερίδας «USA Today». Τρεις στους τέσσερις αμερικανούς πολίτες εξέφρασαν την ανησυχία τους για το μέλλον της χώρας και μόνο το 45% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι τα παιδιά τους θα καταφέρουν να έχουν ένα καλύτερο επίπεδο ζωής από εκείνο που απόλαυσε η δική τους γενιά.

Η σημερινή οικονομική δυσπραγία είναι το επιστέγασμα μακράς περιόδου κατά την οποία ο μέσος Αμερικανός νιώθει ότι χάνει συνεχώς έδαφος. Από το τέλος της ύφεσης του 2001 έως και μέχρι τα τέλη του 2008, το εισόδημα του μέσου νοικοκυριού μειωνόταν σχεδόν κάθε χρόνο ακόμα και όταν η οικονομία έδειχνε να ανακάμπτει προσωρινά.

Χαμηλότερες απολαβές

Τα πιο πρόσφατα επίσημα στοιχεία καταδεικνύουν ότι το 2007 στην Αμερική οι μισές από όλες τις οικογένειες κέρδιζαν περισσότερα από 58.407 δολάρια ετησίως και οι άλλες μισές τα κατάφερναν με πολύ λιγότερα χρήματα.

Αυτή η χρηματοοικονομική βραδύτητα σήμανε την πρώτη φορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που η μέση αμερικανική οικογένεια ήταν σε χειρότερη οικονομική κατάσταση στο τέλος μιας οικονομικής άνθησης από ό,τι ήταν στην αρχή, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Οικονομικής Πολιτικής (Economic Policy Institute/ΕΡΙ), ένα φιλελεύθερο think tank που εδρεύει στην Ουάσιγκτον. «Αυτός είναι ο πρώτος οικονομικός κύκλος, που έχει αναφερθεί, όπου η μέση οικογένεια δεν κατάφερε να ξεπεράσει την προηγούμενη ανώτατη οικονομική της κατάσταση», υποστήριξε στην εφημερίδα «Washington Post» ο οικονομολόγος του ΕΡΙ, Τζάρεντ Μπέρνστιν. «Είναι ένας μοναδικά απογοητευτικός κύκλος από την πλευρά της οικογένειας με μέσο εισόδημα».

Και αυτό ίσχυε προτού η οικονομική κρίση ξεπροβάλει από μια μακρινή γωνία της αμερικανικής αγοράς ακινήτων για να πλησιάσει απειλητικά τον κάθε εργάτη, την κάθε εταιρεία και την κάθε οικογένεια. Ξαφνικά, ένα έθνος που, με αυτοπεποίθηση, οργίαζε με τα τεράστια σπίτια, τα τεράστια αυτοκίνητα και τις τεράστιες τηλεοράσεις με επίπεδες οθόνες έρχεται αντιμέτωπο με ένα μέλλον με μικρότερες κατοικίες, μικρότερα αυτοκίνητα και τις οδυνηρές εξοφλήσεις πιστωτικών καρτών.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=12519028

Χαμηλό βαρομετρικό στη Μόσχα από την οικονομική κρίση
Η εποχή της ξέφρενης ανάπτυξης αποτελεί παρελθόν, τα μαγαζιά στο κέντρο της ρωσικής πρωτεύουσς κλείνουν νωρίς, οι διαφημιστικές πινακίδες έχουν μειωθεί δραματικά και για πρώτη φορά υπάρχουν τόσα πολλά ξενοίκιαστα καταστήματα και κτήρια γραφείων σε εμπορικές περιοχές της πόλης. Οι κρουνοί των τραπεζικών χρηματοδοτήσεων έχουν κλείσει και η Μόσχα δεν λάμπει όπως παλιά.

Χαρακτηριστικό της κρίσης είναι το γεγονός ότι η ρωσική πρωτεύουσα προσαρμόζεται σε πιο φιλελεύθερη εκδοχή του καπιταλισμού. Από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης τα καταστήματα λειτουργούσαν σχεδόν σε 24ωρη βάση, ακόμη και αυτά που πωλούν όργανα γυμναστικής. Τώρα, πολλά άλλαξαν. Εστιατόρια, ακόμη και στην λεωφόρο Τβερσκάγια στο κέντρο της πόλης κλείνουν νωρίς.

Στα μεγάλα σούπερ μάρκετ οι τιμές σε ορισμένα είδη, όπως τα αλλαντικά, είναι στα 100 γραμμάρια «για να μην τρομάζουν οι πελάτες: 70-93 ρούβλια τα 100 γραμμάρια, ήτοι 700- 930 ρούβλια το κιλό. Για σύγκριση σημειώνουμε ότι ο μισθός του αστυνομικού είναι 30.000 ρούβλια.

Τέταρτον, η κρίση ήδη έπληξε σε σημαντικό βαθμό τα μεσαία στρώματα. Χαρακτηριστικό της οικονομικής ανάπτυξης τα τελευταία χρόνια, δηλαδή επί Πούτιν, ήταν η ταχύτατη δημιουργία μεσαίας τάξης, που ακολουθώντας την «υπερβολή» αγόραζε πανάκριβα αυτοκίνητα. Τα μεσαία αυτά στρώματα, ιδίως όσοι απασχολούνται στις υπηρεσίες, έχουν δεχθεί πλήγμα. Οι πωλήσεις αυτοκινήτων στη Ρωσία, σύμφωνα με εκτιμήσεις ξένων φορέων, μειώθηκαν 36% στο πρώτο δίμηνο του 2009. Όπως και στην Ελλάδα οι εκθέσεις πολυτελών ειδικά Ι.Χ. είναι άδειες από υποψήφιους αγοραστές. Πολλές επιχειρήσεις βρίσκονται στα πρόθυρα χρεοκοπίας καθώς είχαν εισαγάγει τα οχήματα και τα είχαν πληρώσει τοις μετρητοίς.

Το πρόβλημα είναι, όπως μας έλεγε Ρώσος επιχειρηματίας, ότι πρακτικά έχουν κλείσει οι κρουνοί των τραπεζικών χρηματοδοτήσεων. Από την άλλη «ποιος να πάει να δανειστεί με επιτόκια 20%- 30%», σημείωνε Κύπριος επιχειρηματίας, ο οποίος είδε τις πωλήσεις από τα τρία εργοστάσια επεξεργασίας κρέατος που διαθέτει, να μειώνονται κατά 50%.

Επισήμως ο αριθμός των ανέργων υπολογίζεται σε 2,34 εκατ. και αναμένουν άλλα 2- 2,5 εκατ. ανέργους φέτος. Σύμφωνα με τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης μέρος των ανέργων απορροφάται μέσω της αύξησης της απασχόλησης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (σας θυμίζει κάτι;).

Την περασμένη βδομάδα ο υπουργός Οικονομικών Κούντριν δήλωσε ότι το 2009 οι 30 μεγαλύτερες ρωσικές τράπεζες δεν θα εισπράξουν δόσεις δανείων που αντιστοιχούν στο 10% των συνολικών χορηγήσεών τους. Το ποσό αυτό υπολογίζεται σε 883 δισ. ρούβλια ήτοι 25 δισ. δολ. εκ των οποίων στις 3 μεγαλύτερες τράπεζες αντιστοιχούν τα 17 δισ. δολ.

Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να διαθέσει φέτος το 12% του ΑΕΠ για την στήριξη της οικονομίας, ενώ σύμφωνα με δηλώσεις του Βλ. Πούτιν (στις 12 Μαρτίου) οι κρατικές εγγυήσεις θα ανέλθουν σε 300 δισ. ρούβλια.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12337&subid=2&t

http://www.enet.gr/online/dspphoto?id=249887

Αμερικανικές τράπεζες αναζητούν μετανάστες προς... εκμετάλλευση
Θόρυβο έχουν προκαλέσει στις ΗΠΑ οι αποκαλύψεις για την τακτική που ακολουθούν χαμηλής αξιοπιστίας τράπεζες με στόχο την άντληση κέρδους μέσω της εκμετάλλευσης των οικονομικών μεταναστών, ειδικευμένων στον τομέα της τεχνολογίας. Την ίδια ώρα, εκατοντάδες δισεκατομμύρια των φορολογούμενων διοχετεύονται στις τράπεζες, προκειμένου να δώσουν την δυνατότητα στα υψηλόβαθμα στελέχη να ξοδεύουν στο... Βέγκας και σε «παχυλά» μπόνους.

Την ώρα που σημειώνεται έξαρση απολύσεων , αμερικανικές τράπεζες χρησιμοποιούν μετανάστες με εξαιρετικά μειωμένους μισθούς. Σύμφωνα με έρευνα της Associated Press, τράπεζες που έλαβαν δημόσιο χρήμα, έδωσαν (sought) 4200 βίζες περίπου για ειδικευμένους εργαζόμενους από το εξωτερικό, μέσα στο 2008. Απαντώντας, οι γερουσιαστές Bernie Sanders και Charles Grassley, επισύναψαν στον πρόσφατο γύρο των ποσών που προορίζονται για να ξεχρεώσουν τράπεζες, όρο, κατά τον οποίο οι τελευταίες οφείλουν να δώσουν προτεραιότητα στην πρόσληψη αμερικανών εργαζομένων και όχι να τους απολύουν τρεις μήνες πριν ή μετά την παραλαβή δημόσιων επιχορηγήσεων.

Τα σωματεία χαιρέτισαν την κίνηση, τονίζοντας ότι το 21% των αιτήσεων που κατέθεσαν οι εργοδότες για βίζες εργασίας περιείχαν παραβάσεις. Περισσότερο από το ένα τέταρτο αυτών των παραβιάσεων απ’ την πλευρά των εργοδοτών, αφορούσε στην πληρωμή των μεταναστών εργαζομένων με μισθούς πολύ κατώτερους από τους κανονικούς.

Οι πρώτες πέντε στη λίστα των τραπεζών που εισέπραξαν χρήματα για να ξεχρεώσουν, έχουν ανακοινώσει 131700 απολύσεις από το προηγούμενο καλοκαίρι, ενώ αναμένονται χιλιάδες ακόμα. Την ίδια στιγμή, οι άνεργοι πτυχιούχοι ηλικίας άνω των 25 ετών έχει σημειώσει ραγδαία αύξηση τους τελευταίους μήνες, ενώ 1,9 εκατομμύρια μορφωμένοι εργαζόμενοι απολύθηκαν τον Ιανουάριο, καταγράφοντας αύξηση της τάξεως των 800.000 μέσα στο εξάμηνο.

Επιπλέον, offshore εταιρίες μεσολαβούν μεταξύ των τραπεζών και των κατόχων της εν λόγω βίζας. Οι εταιρίες αυτές εξασφαλίζουν χιλιάδες τέτοιες βίζες και στη συνέχεια συστήνουν(contract) τους κατόχους τους στις τράπεζες, αναγκάζοντάς τους ταυτόχρονα να ξεπληρώνουν χιλιάδες δολάρια σε εισφορές.

Σύμφωνα με καταγγελία εργαζόμενου, η εταιρία στην οποία δουλεύει αντικαθιστά ολόκληρα τμήματα γηγενών εργαζομένων με μετανάστες. Συμπληρώνοντας, επισημαίνει ότι οι μετανάστες αναγκάζονται να συμβιβάζονται με το καθεστώς των χαμηλών μισθών και να στοιβάζονται τέσσερις σ’ ένα διαμέρισμα, καθώς οι μισθοί στις χώρες τους είναι ακόμα πιο εξαθλιωμένοι. Ενισχυτικά σ’ αυτό το επιχείρημα, οι τεχνικοί υπολογιστών επισημαίνουν ότι οι μετανάστες – κάτοχοι βίζας, αναγκάζονται να υφίστανται την εκμετάλλευση, καθώς η νόμιμη παραμονή στην χώρα, είναι «δεμένη» με τους εργοδότες τους...

http://www.tvxs.gr/v7364

Κερδοσκοπία στα ομόλογα
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΞΕΝΩΝ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΥΝ ΚΛΙΜΑ
ΑΠΟ ΤΗ μια πλευρά δημοσιοποιούν αρνητικές εκθέσεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, στις οποίες προβλέπουν δεινά και καταστροφές. Από την άλλη, συμβουλεύουν τους πελάτες τους και αγοράζουν για λογαριασμό τους ελληνικά ομόλογα.

Ο λόγος για τις επενδυτικές τράπεζες, αυτές δηλαδή που προκάλεσαν την οικονομική κρίση. Ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να είναι αυτές που δημοσιοποιούν εκθέσεις για επιχειρήσεις και χώρες, παρέχουν συμβουλευτικές υπηρεσίες και παράλληλα διαχειρίζονται κεφάλαια πελατών τους.

Πρακτικά διαμορφώνουν «κλίμα» για τις αξίες. Στο πλαίσιο της γενικότερης αμφισβήτησης της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας δημιουργήθηκε αρνητικό κλίμα, που είχε ως αποτέλεσμα να υποχωρήσουν οι τιμές των ελληνικών ομολόγων και να ανέβει η απόδοσή τους. Αυτό επηρέασε τις νέες εκδόσεις και η Ελλάδα αναγκάστηκε να πληρώσει 3% περισσότερο τόκο απ' ό,τι πληρώνουν οι Γερμανοί (spread), όταν πριν από περίπου ένα χρόνο το αντίστοχο ποσοστό ήταν 0,5%.

Το εντυπωσιακό είναι ότι την ίδια στιγμή που συμβαίνουν αυτά, οι ίδιοι οίκοι είναι από τους καλύτερους πελάτες των ομολόγων καθώς από την αύξηση του επιτοκίου κερδίζουν μεγάλα ποσά.

Το παράλογο

Ορισμένοι ξένοι οίκοι, λοιπόν, βρέθηκαν να... αμφισβητούν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας την ίδια ώρα που αγόραζαν τα ομόλογά της.

Η περίπτωση της UBS είναι ενδεικτική και δεν είναι η μόνη. Στην εκτενή 40 σελίδων αναφορά της για τις ελληνικές τράπεζες, της 19ης Ιανουαρίου 2009, επισημαίνει το μεγάλο έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Ελλάδος και προσθέτει πως «η πολιτική αναταραχή θα επηρεάσει αρνητικά την επιχειρηματική ατμόσφαιρα». Συνεχίζει λέγοντας πως η πολιτική αναταραχή μπορεί - ακόμα χειρότερα - να προκαλέσει καθυστερήσεις στην απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων.

Εκφράζει την ανησυχία της λόγω της οριακής πλειοψηφίας της κυβέρνησης, της χαμηλής αποδοχή της στην κοινή γνώμη, υιοθετώντας μέχρι τα γκάλοπ που γίνονται. Ακόμα και ο ανασχηματισμός μπορεί να προκαλέσει νέες καθυστερήσεις, λέει.

Κινδυνολογεί λέγοντας πως το Δημόσιο θα δυσκολευθεί να δανειστεί 45 δισ. ευρώ το 2009 (+15 δισ. για το πακέτο των τραπεζών) που χρειάζεται για το 2009 και το ότι κατάφερε να μαζέψει από έντοκα 2,6 δισ. ευρώ στις 13/1/2009 με επιτόκιο 2,5% είναι απλός ένας θετικός δείκτης. Ομως το πραγματικό τεστ, λέει, θα είναι η έκδοση μεγαλύτερης διάρκειας π.χ. πέντε ετών. Από τότε το ελληνικό Δημόσιο εξέδωσε 3ετή, αλλά και μεγαλύτερης διάρκειας ομόλογα, 10ετή. Συγκέντρωσε 14,5 δισ. ευρώ έχοντας προσφορές 22,3 δισ. ευρώ. Δηλαδή, δεν δυσκολεύτηκε να μαζέψει λεφτά.

Απλώς με τη «βοήθεια» της UBS τα πλήρωσε χρυσά.

Ολα αυτά δεν εμπόδισαν την UBS να γίνει ο μεγαλύτερος αγοραστής ελληνικών ομολόγων. Ετσι, στις 10 Φεβρουαρίου, όταν το ελληνικό Δημόσιο εξέδωσε ομόλογα τριετούς διάρκειας με επιτόκιο 4,3%, η UBS έκανε τη μεγαλύτερη προσφορά ζητώντας να αγοράσει για λογαριασμό πελατών της 1,185 δισ. ευρώ ή το 16,8% της συνολικής έκδοσης των 7,050 δισ. ευρώ. Συγκεκριμένα, η UBS Wealth Management & Business Banking, που αποτελεί μονάδα διαχείρισης κεφαλαίων για πελάτες (το private banking της τράπεζας) με έδρα τη Ζυρίχη, εκδήλωσε ενδιαφέρον για αγορά ομολόγων αξίας 1,185 δισ. ευρώ. Η προσφορά της ικανοποιήθηκε 100%.

Ουδείς άλλος, ούτε οι ανάδοχοι της έκδοσης, που ανέλαβαν να διαθέσουν τα ομόλογα, δεν αγόρασαν ανάλογο ποσό. Ανάδοχοι ήταν τρεις ελληνικές τράπεζες Alpha Bank, Eurobank και Τράπεζα Πειραιώς και δύο ξένες, η αμερικανική Goldman Sachs και η ιταλική Unicredit.

Η Deutsche Bank σε έκθεσή της για τις ελληνικές τράπεζες στις 20/1/2009 αναφέρεται και αυτή στην πολιτική αβεβαιότητα και στη μείωση της κυβερνητικής επιρροής στον κόσμο. Αποτέλεσμα, λέει, είναι η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας με τη χειρότερη αξιολόγηση στην Ευρωπαϊκή Ενωση, κάτι που ενισχύει το spread των ελληνικών ομολόγων ενώ δεν πρέπει να αποκλείονται πρόωρες εκλογές. Η DB ήταν μεταξύ των αναδόχων του 10ετούς ομολόγου του ελληνικού Δημοσίου που εκδόθηκε στις αρχές Μαρτίου 2009, το οποίο μάζεψε εύκολα 7,5 δισ. ευρώ καθώς συγκέντρωσε προσφορές 11,73 δισ.

Αλλά η κατάσταση αυτή βολεύει γενικότερα τις τράπεζες που διαμορφώνουν τις τιμές των ομολόγων στη δευτερογενή αγορά, συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών. Οι ίδιες οι τράπεζες ως αρχικοί διαμεσολαβητές (primary dealers) αγοράζουν μεγάλο μέρος των κρατικών ομολόγων και επιτυγχάνουν υπό κανονικές συνθήκες εύκολα κέρδη εις βάρος του Δημοσίου.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=33605492

Η ύφεση χτυπά και το κινεζικό θαύμα
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=84276980

Κάποιοι θα κλείσουν και άλλοι θα υπολειτουργούν
Αποφασισμένοι να μην ανοίξουν καθόλου τα ξενοδοχεία τους το φετινό καλοκαίρι, για να γλιτώσουν έξοδα, φέρονται αρκετοί ξενοδόχοι. Εναλλακτικά, εξετάζουν το ενδεχόμενο να λειτουργήσουν μόνο τις μέρες του Πάσχα, να κλείσουν στη συνέχεια και να δουλέψουν με μειωμένο προσωπικό τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, προσβλέποντας κυρίως σε έλληνες πελάτες.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=48819764

Τι θα αποφασίσει ο ΟΠΕΚ για την τιμή του πετρελαίου;
Η διεθνής κοινότητα αναμένει με ανυπομονησία της αποφάσεις που θα λάβει σήμερα ο ΟΠΕΚ, κατά τη συνεδρίαση στη Βιέννη. Η διαμόρφωση της τιμής του πετρελαίου, και μαζί της οι ελπίδες και οι φόβοι όλου του πλανήτη, βρίσκονται στα χέρια των υπουργών του καρτέλ. Καρτέλ? Ποιο καρτέλ? Αφού είναι με τη "ελεύθερη αγορά" όλοι αυτοί οι κυβερνώντες, όχι με τα καρτέλ. Εκτός και αν - λέω εγώ τώρα- είναι τελικά με το συμφέρον τους
http://www.tvxs.gr/v7313

Επειτα από 16 χρόνια η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ επιστρέφει τον Μάιο στην Αθήνα, ενώ αναβιώνουν και οι φήμες για την «κατάρα της Λέσχης»...
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: η «Σύνοδος της Αθήνας» προβλέπεται να προκαλέσει πάταγο. Αυτό, γιατί όλοι νομίζουν ότι όσοι συμμετέχουν σε αυτήν λαμβάνουν ένα αόρατο δαχτυλίδι διαδοχής στα ποικίλα συστήματα εξουσίας. Συγκεκριμένα, η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ αποκαλείται η «Λέσχη των Ισχυρών» διότι μετέχουν στις συνόδους που συγκαλούνται κάθε χρόνο τον Μάιο ορισμένες από τις ισχυρότερες προσωπικότητες στον κόσμο για να συζητήσουν ελεύθερα, χωρίς πρακτικά, χωρίς την κάλυψη των ΜΜΕ και χωρίς αδιάκριτα μάτια και αφτιά. Μη νομίζετε ότι λένε τίποτα συγκλονιστικό για εξωγήινους στον Λευκό Οίκο. Κυρίως κάνουν δημόσιες σχέσεις μεταξύ τους, αλλά το κάνουν σε συνθήκες μυστικότητας για να εξάπτουν το ενδιαφέρον.

Η «Λέσχη των Ισχυρών» συνεδρίασε, πρώτη φορά, τον Μάιο του 1954 με τη συμμετοχή ηγετών, πολιτικών και τραπεζιτών στο Οοστερμπικ της Ολλανδίας, και πήρε το όνομα «Μπίλντερμπεργκ», από το ομώνυμο ξενοδοχείο που τη φιλοξένησε. Από τότε συνεδριάζει μία φορά τον χρόνο σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη. Κάποιοι όμως εκτιμούν ότι υπάρχει κάποια «κατάρα της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ» η οποία χτυπάει κυρίως τους έλληνες πολιτικούς. Θυμίζω ότι το 1993 η Λέσχη είχε συνέλθει στον «Αστέρα» της Βουλιαγμένης με τη συμμετοχή του τότε πρωθυπουργού κ. Κ. Μητσοτάκη, των τότε ισχυρών υπουργών κκ. Στ. Μάνου και Αντ. Σαμαρά και του φερέλπιδος- τότε- διαδόχου του Ανδρέα και βουλευτή του ΠαΣοΚ κ. Θ. Πάγκαλου. Επειτα από λίγο καιρό η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη κατέρρευσε και η Νέα Δημοκρατία επέστρεψε στην κυβέρνηση έπειτα από 11 χρόνια. Ο κ. Σαμαράς είδε ξανά υπουργικό γραφείο μόλις πριν από ενάμιση μήνα. Οσο για τους κκ. Πάγκαλο και Μάνο κατέκτησαν το πολιτικό προνόμιο να εμφανίζονται μαζί σε εβδομαδιαία ραδιοφωνική εκπομπή.

Επειτα από 16 χρόνια, λοιπόν, η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ θα συνεδριάσει και πάλι στον «Αστέρα» Βουλιαγμένης από τις 14 ως τις 16 Μαΐου, καλώντας σημαντικές προσωπικότητες απ΄ όλον τον κόσμο. Πέρυσι είχε συνεδριάσει στην Κωνσταντινούπολη και για λόγους ισορροπιών εφέτος επελέγη η Αθήνα. Ποιοι θα λάβουν μέρος; Τα τελευταία χρόνια έχουν συμμετάσχει στις συνεδριάσεις της Λέσχης ο κ. Γ. Αλογοσκούφης και η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου. Λογικά, θα είναι και πάλι εφέτος παρόντες. Επειδή όμως η «κατάρα» χτύπησε ήδη τον κ. Αλογοσκούφη προειδοποιώ την Αννα να λάβει τα μέτρα της. Τα μέτρα τους επίσης πρέπει να λάβουν και άλλοι Ελληνες, «εποχικά ισχυροί». Καθώς η σύνοδος θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, έχουν ήδη λάβει προσκλήσεις ο πρωθυπουργός κ. Κ.Καραμανλής και ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ κ. Γ.Παπανδρέου, οι οποίοι έχουν συμμετάσχει στο παρελθόν σε συνεδριάσεις.

Παρών θα είναι επίσης και ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας κ. Αλί Μπαμπατζάν , ο οποίος διοργάνωσε τη σύνοδο του 2008 στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη - συμμετοχή που δίνει στην εφετινή σύνοδο αυξημένο διπλωματικό ενδιαφέρον. Εχουν επίσης επιβεβαιώσει ήδη την παρουσία τους στην Αθήνα ο επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ Τζέιμς Τζόουνς, ο υπουργός Εξωτερικών της Ισπανίας κ. Μιγκέλ Ανχελ Μορατίνο, η βασίλισσα Βεατρίκη της Ολλανδίας, ενώ δεν έχουν ακόμη επιβεβαιώσει την παρουσία τους κάποια μόνιμα μέλη της Λέσχης που απέκτησαν πρόσφατα υψηλά αξιώματα, όπως ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ κ. Τίμοθι Γκάιτνερ, αλλά και οι πρώην υπουργοί Εξωτερικών των ΗΠΑ κκ. Χένρι Κίσινγκερ και Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ.

Για να πάρετε μια ακόμη γεύση τι σημαίνει «Λέσχη των Ισχυρών», αναφέρω επίσης ορισμένα ονόματα από τη λίστα των προσκεκλημένων που όπως αντιλαμβάνεστε έχω εξασφαλίσει: βασίλισσα της Ισπανίας Σοφία, Μισέλ Μπαρνιέ και Κρις Πάτεν , πρώην επίτροποι της ΕΕ, Καρλ Μπιλτ, υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας, Χοσέ Λουίς Θεμπριάν, διευθύνων σύμβουλος του ομίλου ΡRΙSΑ, ο οποίος εκδίδει την εφημερίδα «Εl Ρais», Ντομένικο Σινισκάλκο, πρόεδρος της Μόργκαν Στάνλεϊ, και Λόρενς Σάμερς, επικεφαλής του Εθνικού Οικονομικού Συμβουλίου του Λευκού Οίκου. Από ελληνικής πλευράς θα είναι όπως πάντα παρών ο επικεφαλής του ομίλου της Coca-Cola στην Ελλάδα κ. Γ.Δαυίδ και ο επικεφαλής του Ελληνικού Ιδρύματος Αμυνας και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) κ. Λ.Τσούκαλης , αλλά και δύο ακόμη έλληνες μάνατζερ που έχουν αναλάβει τη χορηγία της συνόδου: ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας κ. Τ.Αράπογλου και ο διοικητής του ΟΤΕ κ. Π.Βουρλούμης.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=58&artId=259511

Jim Slip

19-03-09, 15:54

ciaoant1

19-03-09, 22:49

Stop the presses. Η Αμερική άρχισε την περίφημη πρακτική quantitative easing. Η FED μόλις ανακοίνωσε οτι αύξησε το ενεργητικό της κατα 1.1 τρις δολαρια (αυτα τα περίφημα λεφτά απ' το πουθενά), συμπεριλαμβανομένων και 300 δις σε αμερικάνικα ομόλογα. Το μήνυμα: θα δημιουργήσουμε οπωσδήποτε πληθωρισμό και θα αρχίσετε να επενδύετε και να ξοδεύετε, αλλιώς τα λεφτά σας θα χάσουν την αξία τους. Το δολάριο αυτοματα έχασε 4% σε σχέση με το ευρώ. Η νομισματοποίηση του χρέους που γίνεται είναι ένα βήμα στο κενό!
Καλά, δεν είναι καινούργιο το μέτρο, το Μπέρνακι άλλωστε το είχε προαναγγείλει εδώ και χρόνια ότι θα το έκανε (από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη FED).
Πάντως, παρά το ότι τα λεφτά που "τυπώνονται" (ηλεκτρονικά) χρησιμοποιούνται για τη διαγραφή χρεών, και όχι για να μοιραστούν στον κόσμο, η "εκτύπωση" τους από τη FED προφανώς θα εισάγει τεράστιες πληθωριστικές πιέσεις στο σύστημα (διότι με το να "τυπώνει" η FED χρήμα και να το "δανείζει" στο κράτος, ουσιαστικά "Γιάννης κερνάει-Γιάννης πίνει").

http://img3.imageshack.us/img3/5333/i50602344eda08db0ee4776.jpg

Δεν είναι τυχαίο το ότι μόλις η fed ανακοίνωσε πχ ότι θα αγοράσει treasuries (έμμεσος τρόπος δημιουργίας χρήματος "από το πουθενά") ο χρυσός εκτινάχθηκε
(http://www.marketwatch.com/news/story/gold-rallies-6-dollar-tumbles/story.aspx?guid=%7B2D07948D%2D5835%2D4E62%2DA9F2%2D249D7504917B%7D).
Και το δολλάριο έπεσε:
Dollar slides after US Fed plan
The dollar has fallen against all major currencies after the US Federal Reserve announced a plan to buy $1.2tn (£843bn) of debt to boost its economy.

The dollar fell by 4.2% against the euro and by 3.9% against the pound.

The US currency also declined against the yen, the Norwegian krone, the Australian dollar and Brazilian real.

The Fed's decision to buy debt means it is effectively creating new money, leading to concern from investors about the over-supply of dollars.

Dollar rally ends

The dollar traded at $1.4543 against the pound, its lowest since late February.

The US currency also had its biggest drop against the euro in over two months, to $1.3693 versus the 16-nation European currency. Against the yen, the dollar bought 94.10.

The decline in the dollar ended its rally so far this year, which has seen the US dollar rise by more than 2% against most major currencies.

The Fed said on Wednesday that it would buy long-term government debt and expand purchases of mortgage-related debt to help stimulate an economy in the midst of the worst economic crisis since the Great Depression.

It said it would buy up to $300bn worth of government debt, known as US Treasuries, over the next six months, as well as an additional $750bn of mortgage-backed securities to boost mortgage lending.

It also said it would buy debt issued by government-sponsored agencies such as Freddie Mac, which supports the mortgage market.

Market reaction

BBC economics editor Stephanie Flanders said the decision to buy Treasury bills came as a "shock" to investors.

"Why have this new spending spree at all?" she said. "The answer may be that the Fed - and the administration more generally - is concerned that the apparent improvement in credit conditions the past few months is a false dawn."

The surprise registered in the stock market, as the Dow Jones shares index jumped 90 points on Wednesday.

Following the Fed's announcement the yields payable to holders of government bonds also fell sharply.

The yield on the benchmark 10-year Treasury note fell to 2.5% percent from 3.01% - its biggest one-day slide since the Wall Street crash of 1987.

The Bank of England has already begun buying government debt to expand money supply - known as quantitative easing - while Japan said on Wednesday it would step up its purchases of government debt.

http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7952319.stm

Δεν είναι πάντως μόνο η FED:
IMF poised to print billions of dollars in 'global quantitative easing'
The International Monetary Fund is poised to embark on what analysts have described as "global quantitative easing" by printing billions of dollars worth of a global "super-currency" in an unprecedented new effort to address the economic crisis.
Alistair Darling and senior figures in the US Treasury have been encouraging the Fund to issue hundreds of billions of dollars worth of so-called Special Drawing Rights in the coming months as part of its campaign to prevent the recession from turning into a global depression.

Should the move, which is up for discussion by the summit of G20 finance ministers this weekend, be adopted, it will represent a global equivalent of the Bank of England's plan to pump extra cash into the UK economy.
However, economists warned that the scheme could cause a major swell of inflation around the world as the newly-created money filters through the system. The idea has been suggested by a number of key figures, including billionaire investor George Soros and US Treasury adviser Ted Truman.

Simon Johnson, former chief economist at the IMF, said: "The principle behind it is that everyone would get bonus dollars and instead of the Federal Reserve having to print them, everyone gets them.

"The objective is to create a windfall of cash. However if everybody goes out and spends the money it could be very inflationary."

http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/recession/4986287/IMF-poised-to-print-billions-of-dollars-in-global-quantitative-easing.html

Εντυπωσιακή και η δήλωση του Μπέρνακι στις 16/3/2009 ότι

"It's not tax money. The banks have accounts with the Fed, much the same way that you have an account in a commercial bank. So, to lend to a bank, we simply use the computer to mark up the size of the account that they have with the Fed."

"It's much more akin to printing money than it is to borrowing"

http://obama.wsj.com/quote/0fBm0J11kafCX?q=Ben+Bernanke
Εντυπωσιακή βέβαια ήταν και η κάλυψη των κυρίαρχων ΜΜΕ στα γεγονότα αυτά, καθώς, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, προτίμησαν να επικεντρώσουν αποκλειστικά στις υποσχέσεις του Μπέρνακι από την ίδια ομιλία ότι τάχα "όλα θα πάνε καλά", μπλα, μπλα, μπλα (δείτε πχ ενδεικτικά σχετικό άρθρο (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_17/03/2009_307776) της "Καθημερινής" πάνω στην ομιλία του Μπέρνακι (τα ίδια λίγο πολύ αναμασάνε όλα σχεδόν τα κυρίαρχα ΜΜΕ)).

Όσο για τις εξηγήσεις του Μπέρνακι σχετικά με το πως η άρχουσα τάξη θα το κάνει αυτό (με την εκτύπωση πληθωριστικού χρήματος), ΤΣΙΜΟΥΔΙΑ.

THE ROAD TO HYPERINFLATION

...
"The Fed can create money, not wealth

Money is not wealth. It is only a measurement of wealth. A given amount of money, qualified by the value of money as expressed in its purchasing power, represents an account of wealth at a given point in time in an operating market. Given a fixed amount of wealth, the value of money is inversely proportional to the amount of money the asset commands: the higher the asset price in money terms, the less valuable the money. When debt pushes asset prices up, it in effect pushes the value of money down in terms of purchasing power. In an inflationary environment, when prices are kept high by excess liquidity, monetized wealth stored in the underlying asset actually shrinks. This is the reason why hyperinflation destroys monetized wealth."
...
http://www.atimes.com/atimes/Global_Economy/JA26Dj04.html

Η ΕΚΤ κάνει by pass στις τράπεζες
Η άμεση χρηματοδότηση επιχειρήσεων και κρατών θα είναι το επόμενο βήμα της ΕΚΤ (ορισμένοι το χαρακτηρίζουν καθυστερημένο...) σε μια σειρά ενεργειών παροχής ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, οι οποίες ήδη έχουν γίνει, χωρίς τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Εχει μειώσει το επιτόκιο με το οποίο παρέχει κεφάλαια στις εμπορικές τράπεζες από το 3,75% τον Οκτώβριο στο 1,5% από την περασμένη Τετάρτη, 11 Μαρτίου. Με αυτό παρέχει στις τράπεζες όση ρευστότητα θέλουν.

Δεύτερον, έχει επεκτείνει τον χρόνο της παρεχόμενης ρευστότητας μέσω δημοπρασιών, από 3 σε 6 μήνες. Τέλος, δέχεται ως ενέχυρο (και) τίτλους μειωμένης αξιοπιστίας (ΒΒΒ). Από τον Ιούνιο 2008 έως σήμερα, έχει προσφέρει στις εμπορικές τράπεζες ρευστότητα ύφους 600 δισ. ευρώ (αύξηση 65%). Για να το πετύχει, η Φρανκφούρτη έχει προσφύγει και στο τύπωμα χρήματος - όπως κάνει η Fed και η Τράπεζα της Αγγλίας. Η διαφορά είναι ότι η ΕΚΤ, σε αντίθεση με τις άλλες δύο, δεν έχει ως εγγυητή ένα κράτος. Είναι μόνη της.

Τα μέτρα που έχουν ληφθεί έως σήμερα, αποδεικνύονται ανεπαρκή. Τραπεζικά κεφάλαια στην πραγματική οικονομία δεν διοχετεύονται, όχι μόνον επειδή έχει μειωθεί η ζήτησή τους λόγω ύφεσης, αλλά κυρίως επειδή οι τράπεζες μειώνουν την έκθεσή τους σε κινδύνους και περιορίζουν το ενεργητικό τους. Τον περασμένο Δεκέμβριο, για πρώτη φορά στην ιστορία, η ροή δανείων στην Ευρωζώνη σημείωσε απόλυτη μείωση. Τον Ιανουάριο, φέτος, ήταν ανεπαίσθητα θετική. «Αν επιτρέψουμε να γενικευτεί, αυτή η συμπεριφορά θα υπονομεύσει τον ίδιο τον λόγο ύπαρξης των τραπεζών», εκτιμά ο πρόεδρος της ΕΚΤ, κ. Ζαν Κλοντ Τρισέ.

Τυπώνει 75 δισ. στερλίνες ο κ. Κινγκ

Η FED και τα πολιτειακά καταστήματά της χορηγούν απευθείας δάνεια στις επιχειρήσεις παρακάμπτοντας τις εμπορικές τράπεζες, ήδη από το φθινόπωρο πέρυσι. Η Τράπεζα της Αγγλίας, επίσης, έχει κινηθεί στην ίδια κατεύθυνση. Την Τετάρτη, μάλιστα, έκανε ένα επιπλέον βήμα: Αγόρασε απευθείας ομόλογα του βρετανικού κράτους αξίας 2 δισ. στερλινών (2,8 δισ. ευρώ).

Ο διοικητής της κ. Μέρβιν Κινγκ, την Πέμπτη 5 Μαρτίου, μείωσε στο ιστορικά χαμηλό 0,5% το βασικό επιτόκιο της τράπεζας και αποφάσισε να χορηγήσει απευθείας στη βρετανική οικονομία 75 δισ. στερλίνες μέσα στο τρίμηνο.

Πού θα βρεθούν αυτά τα δισεκατομμύρια; Είναι απλό: Ο κ. Κινγκ θα τυπώσει νέο χρήμα, όπως κάνουν όλοι οι ομόλογοί του.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_100015_15/03/2009_307660

http://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/metafiles/greenpeace1.jpg
Τεράστιο πλακάτ με τη φράση: “Waere die Welt eine Bank, haettet ihr sie laengst gerettet!” (Εάν ο πλανήτης ήταν τράπεζα θα τον είχατε σώσει προ πολλού) ύψωσαν ακτιβιστές της περιβαλλοντικής οργάνωσης Greenpeace στην πρόσοψη των κεντρικών γραφείων της Deutsche Bank στη Φρανκφούρτη.
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/03/16/1641517.htm

Britain is showing signs of sliding towards a 1930s-style depression, the Bank of England says today for the first time.
http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/recession/4996994/Britain-showing-signs-of-heading-towards-1930s-style-depression-says-Bank.html

Are Germans giving up on the euro
Ex-Bundesbank chief Karl Otto Pohl has just said that Ireland and Greece are in danger of defaulting on their sovereign debts and/or may be forced out of the Euro, for those who may not be aware of his Sky interview by my colleague Jeff Randall.
"I think there are countries considering the possibility. It would be very expensive," he said. "The exchange rate would go down, 50 or 60% and then interest rates would go sky high because the markets would lose all confidence."
This is more or less what ex-foreign minister Joschka Fischer has been saying in London over the last two days, although his main point is that Russia is now the equivalent of Germany in the 1930s: an embittered nation with a revanchist and dysfunctional leadership class.
Mr Fischer now thinks monetary union is beyond saving. A massive rescue will be needed. It will not be forthcoming. German-French relations are the worst since the war, he said. The European insitutions have lost virtually all authority in this crisis. The half-century Project is collapsing. .. or words to that effect, from what I hear.

http://blogs.telegraph.co.uk/ambrose_evans-pritchard/blog/2009/02/26/are_germans

Νέο υπερεθνικό «αποθεματικό νόμισμα» προτείνει η Ρωσία στους G20
Η δημιουργία ενός νέου υπερεθνικού «αποθεματικού νομίσματος», σε αντικατάσταση του αμερικανικού δολαρίου και υπό την εγγύηση των διεθνών οικονομικών οργανισμών αποτελεί μία από τις ρωσικές προτάσεις που απεστάλησαν στις είκοσι κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμούς και τα μέλη της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών στη σύνοδο των G20 στο Λονδίνο.
http://www.tvxs.gr/v7539

Διότι όταν θέλουμε, μπορούμε.

Μπορούμε να πετσοκόβουμε μισθούς, μπορούμε να κάνουμε τους εργάτες απασχολήσιμους, την εργασία λάστιχο, την ανεργία μπαλόνι, το Χρηματιστήριο φούσκα, τα ασφαλιστικά ταμεία μαύρες τρύπες, όλα τα μπορούμε, δεν είμαστε δα ανίκανοι, μπορούμε να βρούμε 28 δισ. για τις Τράπεζες (θα τα πληρώσει ο Μήτσος) για να δανείσουν (τον Μήτσο) να τους πληρώνει τα χρέη του (ο Μήτσος) και

αν αυτό δεν είναι ένα παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης, μπορούμε να βρούμε κι άλλο καλύτερο: να βάλουμε και νέους φόρους (στον Μήτσο).

Αλλωστε συνηθισμένος είναι ο Μήτσος. Μες στη λιτότητα γεννήθηκε, μες στη λιτότητα θα πεθάνει (μόνον η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει)- έτσι είναι ο καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο (του Μήτσου), τόσο μπορεί! Κι όποιος σκέφτεται διαφορετικά μπορεί να προκαλέσει ακυβερνησία. Θέλετε ακυβερνησία;

Δεν θέλετε μια κυβέρνηση που δεν μπορεί και θέλετε ακυβερνησία;

Μη με κοιτάτε σαν χάννοι! απαντήστε! ερωτώ τώρα! σας κάνω γκάλοπ! θέλετε ακυβερνησία;

Θέλετε να μη γίνει ο Γιωργάκης πρωθυπουργός; τότε γιατί να ζει; (κι ενίοτε να πέφτει απ' το ποδήλατο)! Θέλετε να χάσει την εξουσία ο Καραμανλής και να 'ρθει η Ντόρα; Τι θέλετε τέλος πάντων; να βάλει μυαλό ο Τσίπρας; να σας χαϊδεύει τα αυτιά η Αλέκα;

Τι σημαίνει ότι δεν μπορείτε να απαντήσετε; ότι δεν μπορείτε να κυβερνήσετε; Ούτε εσείς μπορείτε;...

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=55136564

Goldman Sachs' CEO, knowing it was gonna blow, seized control of the US Treasury, and then had $12.9 billion transferred via AIG to its account. Wow.
Damn, these grifters were good.

Real good.

In 2004 Hank had the Goldman-controlled SEC up Goldman's max leverage ratio to 40 to 1 (http://www.nytimes.com/2008/10/03/business/03sec.html?_r=1). He then went out and enriched himself and his Goldman/Bear/Lehman/Merrill/Morgan club, while causing the greatest fraud-fueled financial bubble of all time, knowing that one day it would all cave in. After they enriched themselves of course.

So then Hank and the club, having taken control of the US Presidency, had Hank installed to head the Treasury, seizing complete and uncheked control over the nation's finances and biggest blank check of all time. And when it blew up, as they knew it would, they had the US taxpayer pick up the tab.

Laughing all the way to the bank.

Damn, these grifters were good.

Real good.

And the people sat around with their thumbs up their now-impoverished asses, did nothing about it, and remained completely and totally clueless about the maneuverings of Hank and his little club.

AIG says emergency aid used to pay other banks

Some of the biggest recipients of the AIG money were Goldman Sachs at $12.9 billion, and three European banks — France's Societe Generale at $11.9 billion, Germany's Deutsche Bank at $11.8 billion, and Britain's Barclays PLC at $8.5 billion. Merrill Lynch, which also is undergoing federal scrutiny of its bonus plans, received $6.8 billion as of Dec. 31.

The money went to banks to cover their losses on complex mortgage investments, as well as for collateral needed for other transactions.

Other banks receiving between $1 billion and $3 billion from AIG's securities lending unit include Citigroup Inc., Switzerland's UBS AG and Morgan Stanley.

http://news.yahoo.com/s/ap/20090316/ap_on_re_us/aig_bailout

http://sootandashes.blogspot.com/

Η υπόθεση της ΑΙG δείχνει να συμπυκνώνει τη δικαιολογημένη οργή του λαού στις ΗΠΑ εναντίον της ιστορικής επίθεσης που δέχεται από την άρχουσα τάξη.
Έτσι, όταν αποκαλύφθηκε ότι τα λεφτά των κρατικών ταμείων που μεταφέρθηκαν στα ταμεία της AIG, κατέληξαν σε μεγάλο βαθμό σε τράπεζες, ή και σε bonus των στελεχών της χρεωκοπημένης εταιρίας, ακόμα και ο ιδεολογικά-πολιτικά "παροπλισμένος" λαός των ΗΠΑ βγήκε στο δρόμο.

http://2.bp.blogspot.com/_wFWqWIH-WFU/Sb_r0v5axXI/AAAAAAAAJW4/Zy1-F9TwU-U/s320/French_Revolution_Louis_XVI_Execution.jpg

Rage at AIG Swells As Bonuses Go Out

Fed Decided Payouts Couldn't Be Stopped

A tidal wave of public outrage over bonus payments swamped AIG yesterday. Hired guards stood watch outside the suburban Connecticut offices of AIG Financial Products, the division whose exotic derivatives brought the insurance giant to the brink of collapse last year. Inside, death threats and angry letters flooded e-mail inboxes. Irate callers lit up the phone lines. Senior managers submitted their resignations. Some employees didn't show up at all.

"It's a mob effect," one senior executive said. "It's putting people's lives in danger."

http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/03/16/AR2009031602961_pf.html
Το ζήτημα βέβαια είναι αν η οργή αυτή μπορει να οργανωθεί, να γίνει κάτι ποιοτικά ανώτερο, να αποτελέσει δηλαδή την "πρώτη ύλη" για να ανατραπεί η κατάσταση, και όχι απλά να εκτονωθούν προσωρινά τα θύματα (οι λαοί) των πολιτικών της άρχουσας τάξης (όπως πχ έγινε το 1929)

Δεν είναι τυχαίο πάντως που ακόμα και κυβερνητικά στελέχη, ακόμα και ο ίδιος ο Ομπάμα, δηλώνουν "θυμωμένοι" με τη συμπεριφορά των στελεχών της AIG.

Αν όμως αυτό είναι αλήθεια, αν δηλαδή όντως είναι θυμωμένοι, όπως ισχυρίζονται, με την AIG, τότε γιατί τους δίνουν αμύθητα ποσά?

Senator Charles Grassley calls for AIG executives to resign or die

“The first thing that would make me feel a little bit better towards them if they’d follow the Japanese model and come before the American people and take that deep bow and say I’m sorry, and then either do one of two things — resign, or go commit suicide.”

- Senator Charles Grassley, March 16, 2009

http://www.politico.com/news/stories/0309/20083.html

Obama 'outraged' at AIG bonuses Τα εισαγωγικά είναι όντως πετυχημένα...
http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7945774.stm

Απύθμενο το θράσος των γιάπηδων!
Ξεχείλιζαν από οργή χθες τα πρωτοσέλιδα αρκετών από τις μεγαλύτερες σοβαρές εφημερίδες του κόσμου: «Μεγάλα σχέδια για μπόνους στην AIG παρά την κατακραυγή», ήταν ο κεντρικός τίτλος της «Χέραλντ Τρίμπιουν», δηλαδή της παγκόσμιας έκδοσης των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και αναφερόταν στον αμερικανικό ασφαλιστικό γίγαντα AIG που χρεοκόπησε το φθινόπωρο.

«Κατακραυγή για τις πληρωμές μπόνους 165 εκατομμυρίων δολαρίων στην ΑΙG» έγραφαν στον κεντρικό πρωτοσέλιδο τίτλο τους και οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου. «Η AIG πληρώνει μπόνους εκατομμυρίων στα στελέχη που τη βούλιαξαν» ήταν ο τίτλος του αντίστοιχου ρεπορτάζ της ισπανικής «Ελ Παϊς». Εξαλλος και ο Λόρενς Σάμερς, διευθυντής του Εθνικού Οικονομικού Συμβουλίου των ΗΠΑ, που συγκρότησε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα για την αντιμετώπιση της κρίσης, χαρακτήρισε «σκανδαλώδη» την απόφαση της AIG. «Αίσχος» δήλωσε έξω φρενών και ο ηγέτης των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία Μιτς ΜακΚόνελ.

Η οργή όλων αυτών είναι κάτι παραπάνω από δικαιολογημένη. Η AIG κατέρρευσε παρουσιάζοντας ζημιά 100 δισεκατομμυρίων (!) δολαρίων το 2008, απειλώντας με καταβαράθρωση το αμερικανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Η αμερικανική κυβέρνηση υποχρεώθηκε να δώσει για την AIG πάνω από 170 δισεκατομμύρια δολάρια για να τη σώσει, αποκτώντας το 80% της εταιρείας με χρήματα των Αμερικανών φορολογουμένων φυσικά, προσπαθώντας να σώσει το σύνολο του χρηματοπιστωτικού συστήματος των ΗΠΑ.

Είναι όντως εξωφρενικό, λοιπόν, να βλέπει κανείς την εταιρεία να μοιράζει το Σαββατοκύριακο 165 εκατομμύρια δολάρια στα στελέχη της ως... μπόνους από τα λεφτά που πήρε από το κράτος, αντί όλοι αυτοί να έχουν μπει στη φυλακή για τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια ζημιά που προκάλεσαν!

Το θράσος των γιάπηδων είναι απύθμενο. Εδωσαν δε το μπόνους όχι στον ασφαλιστικό τομέα της εταιρείας, αλλά στο χρηματοπιστωτικό τμήμα, το οποίο είναι ακριβώς αυτό που χρεοκόπησε την AIG παίζοντας παράγωγα αξίας τρισεκατομμυρίων δολαρίων! Μάλιστα, τα 165 εκατομμύρια δολάρια, τα οποία δόθηκαν επιπροσθέτως 55 εκατομμυρίων δολαρίων που είχαν δοθεί τον Δεκέμβριο, αποτελούν... τμήμα του συνολικού μπόνους 450 εκατομμυρίων δολαρίων που θα πάρουν συνολικά τα στελέχη του τμήματος που βούλιαξε την εταιρεία!

Η κυβέρνηση Ομπάμα είναι πανικόβλητη για τις πολιτικές επιπτώσεις αυτής της κίνησης της AIG στην αμερικανική κοινή γνώμη, η οποία έχει ήδη εξαγριωθεί με τα χρήματα του κράτους που πηγαίνουν στις τράπεζες που φαλίρισαν τα «γκόλντεν μπόις» με τον χρηματιστηριακό τζόγο τους.

Προσπάθησε απεγνωσμένα να πιέσει τα στελέχη της AIG να παραιτηθούν από τα μπόνους τους, αυτά όμως όχι μόνο δεν υπάκουσαν, αλλά απείλησαν ευθέως κι από πάνω ότι θα προχωρήσουν σε... αγωγές εναντίον του κράτους, αν η κυβέρνηση δεν τηρήσει τους όρους των συμβολαίων που τους διασφαλίζουν την είσπραξη αστρονομικών μπόνους ακόμη και όταν οδηγούν την εταιρεία όχι σε αυξημένα κέρδη, αλλά στην καταστροφή! Ο παρασιτικός καπιταλισμός της εποχής μας στο απόγειό του...

Ο υπουργός Οικονομίας των ΗΠΑ Τίμοθι Γκάιτνερ χαρακτήρισε «απαράδεκτα» τα μπόνους και πίεσε όσο μπορούσε για να πετύχει τουλάχιστον την επαναδιαπραγμάτευσή τους με στόχο την ουσιαστική μείωσή τους για να έχει κάτι να βγει να πει στους Αμερικανούς πολίτες, αλλά συνάντησε τοίχο.

Προκλητικά τα στελέχη της AIG του είπαν ότι μπορεί να μειώσουν κατά 30% όχι τα μπόνους του 2008, τα οποία εισπράττουν στο ακέραιο, αλλά τα μπόνους που θα καθορίσουν για το... 2009! Θα πάρουν κι άλλα μπόνους δηλαδή που κατάφεραν να χρεοκοπήσουν την AIG και να απειλήσουν το αμερικανικό και το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα!

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ
«Σεβασμός του κράτους δικαίου»

Υποκριτική είναι η στάση της κυβέρνησης Ομπάμα στο θέμα αυτό. Μόλις έσκασε το θέμα και εξερράγη η κοινή γνώμη, ο Λόρενς Σάμερς έσπευσε στο τηλεοπτικό δίκτυο ABC και δήλωσε: «Είμαστε χώρα δικαίου. Υπάρχουν συμβόλαια.

Η κυβέρνηση δεν μπορεί να τα ακυρώσει. Θα γίνει κάθε νόμιμο δυνατό βήμα για να περιοριστούν αυτά τα μπόνους από τον υπουργό Οικονομίας και την Ομοσπονδιακή Τράπεζα». Τυπικά σωστή η θέση του οικονομικού συμβούλου του Ομπάμα.

Μένει όμως αναπάντητο το ερώτημα: Γιατί η κυβέρνηση Ομπάμα δεν διασφάλισε, πριν δώσει τα 170 δισεκατομμύρια δολάρια από τον κρατικό προϋπολογισμό στην AIG, ότι τα χρήματα αυτά δεν θα τα μοιράσουν μεταξύ τους τα... «τρωκτικά» στελέχη της εταιρείας; Πολύ μονόπλευρο είναι αυτό το αμερικανικό «κράτος δικαίου».

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&tag=8397&pubid=2704784

Τα μπόνους στην ΑΙG πάντως ξηλώνονται σε σημαντικό βαθμό, και αυτό αποτελεί σημαντική νίκη για το λαό:

Και αυτό διότι είναι πλέον φανερό ότι οι κυβερνώντες φοβούνται την οργή του κόσμου: Οι λαοί συνειδητοποιούν ότι έχουν δύναμη, δεν ειναι τόσο αδύναμοι όσο ίσως τους είχαν οδηγήσει να πιστεύουν, και αν απειλήσουν έστω ότι θα κινητοποιηθούν σοβαρά, οι κυβερνώντες κάνουν πίσω (φανταστείτε να μη μείνουν μόνο στις απειλές...)

AIG chief says he asked execs to return bonuses

The chairman of AIG has told Congress he's asked executives to give back their bonuses. The chief executive officer of the failed insurance conglomerate acknowledged Wednesday that the company's multimillion-dollar bonuses were "distasteful" to many and had provoked a firestorm of wrath. "I share that anger," Edward Liddy, chairman and CEO of the American International Group Inc., said in testimony prepared for Congress.

http://news.yahoo.com/s/ap/aig_outrage

he collusion to save this toxic company in order to salvage the rogue financiers who conspired to enrich themselves by impoverishing millions is being revealed as the greatest financial scandal in U.S. history. Instead of taking bonuses, the culprits should be taking perp walks.
http://www.sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?f=/c/a/2009/03/18/ED0316IQ82.DTL

FED: Αναποτελεσματική η Societe Generale στο ξέπλυμα χρημάτων Ξέπλυμα χρήματος/ Τράπεζες? Αδυνατώ να πιστέψω ότι υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στα δύο.
Αφού οι τράπεζες όχι μόνο είναι "καλές", αλλά πρέπει να ρουφήξουν τα λεφτά των κρατικών ταμείων, γιατί αλλιώς "θα καταρρεύσουμε" (ενώ τώρα περνάμε υπέροχα)
Generale λόγω της
Η αμερικανική Κεντρική Τράπεζα (Fed) ανακάλεσε στην τάξη την γαλλική τράπεζα Societe
«αναποτελεσματικότητας» της σε θέματα ξεπλύματος χρημάτων.

Τα γεγονότα που προσάπτονται στην γαλλική τράπεζα αφορούν κυρίως τον κλάδο της στη Νέα Υόρκη, ανακοίνωσε η Fed, διευκρινίζοντας ότι έχει υπογράψει με αυτό το πιστωτικό ίδρυμα συμφωνία που αφορά τη διευθέτηση θεμάτων που έχουν σχέση με την νομοθεσία για το τραπεζικό απόρρητο και τους νόμους για το ξέπλυμα χρημάτων.

Βάσει της συμφωνίας αυτής, φαξ της οποίας έδωσε η Fed στη δημοσιότητα, η τράπεζα δεσμεύεται να επανεξετάσει μέσα σε 120 ημέρες τη δομή της και τις πρακτικές επιτήρησης στη θυγατρική της στη Νέα Υόρκη ώστε τα γεγονότα (δεν διευκρινίζονται) που της καταλογίζονται να μην καταστεί δυνατό να επαναληφθούν.

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_17/03/2009_271536

http://img249.imageshack.us/img249/8786/sandiegohomes.jpg
USA,San Diego.Κολπα πιτσαριας στην αγορα ακινητων:Πληρωνεις για ενα σπιτι και παιρνεις δυο!

Την ίδια ώρα:

Βόρεια Αμερική: Οι εξώσεις των τραπεζών οδηγούν πολλούς αμερικανούς και καναδούς να ζήσουν σε σκηνή, μα η αστυνομία δεν το επιτρέπει... Παρακολουθήστε σε video την βίαιη καταστροφή σκηνών αστέγων από το αμερικανικό και το καναδικό κράτος!
ΣΟΚ (για όσους δεν ξέρουν που ζουν δηλαδή): το κράτος με την αστυνομία και το στρατό του υπάρχει για να προστατεύει τους τραπεζίτες! Οι ζωές των οφειλετών δεν μετράνε, αφού αντιμετωπίζονται από το σύστημα ως κρέας για φάγωμα, και όταν το μόνο που έχει μείνει είναι τα κόκκαλα τους πετάνε στο δρόμο!

Το σκάσιμο της φούσκας των δανεικών, ενα συνηθισμένο φαινόμενο στο βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα, σπρώχνει πολλούς αμερικανούς και καναδούς στην αναγκαστική στάση πληρωμών προς τις τράπεζες. Έτσι, στεγαστικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες μένουν απλήρωτα.

Οι τράπεζες, όμως, είναι αμείληκτες, και με την υποστήριξη του κράτους βγάζουν με τη βία τους υπερχρεωμένους προλετάριους από τα σπίτια τους και τους πετάνε στο δρόμο.

Όταν οι άνθρωποι χάνουν το σπίτι τους και δεν έχουν που να πάνε, συχνά βρίσκουν μια σκηνή, την βάζουν σε ένα πεζοδρόμιο, πάρκο, ή λίγο έξω από μια πόλη, και κάθονται εκεί για να μην βρέχονται από την βροχή και για να μην κρυώνουν πολύ.

Ποιός θα μπορούσε να ενοχληθεί με έναν άστεγο που ζει τη ζωούλα του σε μια σκηνούλα σε ένα πάρκο; Μα φυσικά ποιός άλλος από το συνήθη ύποπτο: το κράτος παραμονεύει και μόλις τα σκυλιά του (οι αστυνομικοί) βρουν άστεγο να έχει εγκαταστήσει σκηνή κάπου στέλνουν τους κατά τα άλλα ευγενέστατους «ποστάτες του νόμου» να καταστρέψουν τη σκηνή.

Έτσι βλέπουμε πως ο προλετάριος πετιέται στο δρόμο δυό φορές: την πρώτη φορά η τράπεζα τον πετάει έξω από το σπίτι του και τη δεύτερη φορά η αστυνομία τον πετάει έξω από τη σκηνή του.

Ιδού το video όπου η αστυνομία του St petersburg στις ΗΠΑ καταστρέφει σκηνές αστέγων: http://www.youtube.com/watch?v=LrPdZmPB36U

Βλέπουμε τους «υπηρέτες του νόμου» (προφανώς υπηρέτες των καπιταλιστών) να κόβουν με μαχαίρια τις σκηνές των αστέγων και να τις μαζεύουν για να τις πετάξουν. Δεν είναι ούτε η πρώτη φορά, και αν δεν γίνει κάτι γι'αυτό μάλλον ούτε και η τελευταία. Και μετά τη κρίση του 1929 τα ίδια γινόνταν.

Τα ίδια και στο Nickelsville: http://www.youtube.com/watch?v=lgjCKTI8SFg

Τα ίδια γίνονται και στο Καναδά στην Αλμπέρτα: http://www.youtube.com/watch?v=tst5YVaSgnU

Και στη Βικτώρια του Καναδά πάλι τα ίδια, με τους ανθρώπους να φωνάζουν «shame!» στους ασφαλίτες, οι οποίοι απαντούν με συλλείψεις: http://www.youtube.com/watch?v=mXm_27i4lnw

Δηλαδή με λίγα λόγια ο καπιταλισμός σου κατακλέβει τη ζωή, κι αν φωνάξεις σε βάζει και πίσω απ' τα σίδερα κιόλας! (στην Αμερική που υπάρχει θανατική ποινή σε σκοτώνει επίσης!)

Αυτά τα φαινόμενα σίγουρα θα αυξηθούν πολύ και στην Ευρώπη και την Ελλάδα πολύ σύντομα, αν οι λαοί δεν αντιδράσουν απαιτώντας:
Κατάργηγη όλων των νόμων που επιτρέπουν σε οποιονδήποτε να πετάξει στο δρόμο έναν οφειλέτη δια της κατάσχεσης ή άλλου τρόπου αρπαγής της συνήθης κατοικίας του.
και για χώρες όπως την Ελλάδα: Κατάργηση όλων των νόμων που επιτρέπουν φυλάκιση για χρέη.
Και φυσικά, γιατί όχι να μην πρωχωρήσουν οι λαοί και παραπέρα και να απαιτήσουν και τη πλήρη κατάργηση του πολιτικοοικονομικού συστήματος που δημιούργησε αυτές τις καταστάσεις και αυτές τις σχέσεις ιδιοκτησίας, εκμετάλευσης, και καταπίεσης.

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1004517

ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 1.500 ΣΚΗΝΕΣ, ΠΟΥ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, ΣΕ ΕΝΑΝ ΙΔΙΟΤΥΠΟ ΚΑΤΑΥΛΙΣΜΟ...
Το «κάμπινγκ» των αστέγων!
Κάθε μέρα τουλάχιστον 8 νέες σκηνές ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια δίπλα στις όχθες του Rio de los Americanos στο Σακραμέντο. Οι σκηνές πλέον ξεπερνούν τις 1.500 και παρομοιάζονται με «θάλασσα» δίπλα στον αμερικανικό ποταμό που διασχίζει την Καλιφόρνια. Μοιάζει ειδυλλιακό αλλά δεν είναι. Γιατί δεν πρόκειται για κάμπινγκ διακοπών αλλά για την πλέον δημοφιλή «τεντούπολη», τον καταυλισμό δηλαδή της νέας γενιάς Αμερικανών αστέγων.
Τα θύματα της πιστωτικής κρίσης στην Αμερική συνεχίζουν να αυξάνονται με γοργούς ρυθμούς. Το φαινόμενο έχει λάβει δραματικές διαστάσεις, θυμίζοντας σε πολλές περιπτώσεις την εσωτερική μετανάστευση με την οποία βρέθηκαν αντιμέτωπες οι ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της μεγάλης ύφεσης (1929-1933), όταν το οικονομικό κραχ ανάγκασε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Τα στατιστικά στοιχεία υποδεικνύουν τη μεγαλύτερη αύξηση στους καταυλισμούς αστέγων των τελευταίων 50 ετών, χωρίς σε αυτούς να υπολογίζονται και οι «αόρατοι», αυτοί δηλαδή που χάνοντας το σπίτι τους μένουν σε συγγενείς, μοτέλ ή σε γκαράζ φίλων τους.

Και η «τεντούπολη» του Σακραμέντο αποκτά συνεχώς νέους κατοίκους. «Τα πράγματα είναι τραγικά», λέει ο δήμαρχος του Σακραμέντο, Κέβιν Τζόνσον, «κάθε βδομάδα έως και 50 άνθρωποι στήνουν τη σκηνή τους». Και συμπληρώνει: «Αλλά είναι και εξαιρετικά περίπλοκα. Στην "τεντούπολη" δεν υπάρχουν νόμοι και κανόνες. Οι 1.500 κάτοικοί της αντιμετωπίζουν προβλήματα υγιεινής, όχι μόνο λόγω των απορριμμάτων που συσσωρεύονται, και ασφάλειας, όχι μόνο λόγω της φωτιάς που ανάβουν για να μαγειρέψουν».

Ο Τζόνσον υποστηρίζει ότι πρέπει να αναγνωριστεί επισήμως η «τεντούπολη» ως οικισμός ώστε να λυθούν θέματα υδροδότησης, ρεύματος, αλλά και να υπάρχει επίσημη διοίκηση. «Οι κάτοικοι του Σακραμέντο έχουν αρχίσει να φοβούνται και να μην αισθάνονται άνετα με την κατάσταση», λέει χαρακτηριστικά.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=68132116

Προς εξασφάλιση της επιβίωσης χιλιάδες Ρώσοι
Ανεξέλεγκτη πλέον καλπάζει η ανεργία στη Ρωσία υποχρεώνοντας χιλιάδες οικογένειες να πωλούν τα υπάρχοντά τους σε υπαίθριες αγορές (φωτογραφία) για να εξασφαλίσουν την καθημερινή τους επιβίωση.

http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/03/16/64r.jpg

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία ο αριθμός των ανέργων έχει εκτιναχθεί στα 6,1 εκατ. άτομα, ποσοστό μεγαλύτερο του 8% του εργατικού δυναμικού της χώρας, προκαλώντας μεγάλα κοινωνικά προβλήματα.

Σημειώνεται ότι πριν από δύο μήνες, τον Ιανουάριο, 300.000 Ρώσοι έχασαν τη δουλειά τους, ενώ αναμένεται επιδείνωση της κατάστασης.

http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/03/16/1641200.htm

Δύο εκατ. άνεργοι στη Μ. Βρετανία- Βαθαίνει η ύφεση
http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=205048

Το ευχάριστο είναι πως οι λαοί αρχίζουν να διεκδικούν τα δικαιώματά τους με πιο έντονο τρόπο, καθώς αντιλαμβάνονται σε όλο και μεγαλύτερο βαθμό τι γίνεται γύρω τους και που θέλουν να μας οδηγήσουν οι κυβερνώντες.

Δεν είναι τυχαίο βέβαια πως σε κράτη όπως οι ΗΠΑ, όπου ο λαός είναι γενικά σε κατάσταση πολιτικής "αφασίας" εδώ και χρόνια, οι κινητοποιήσεις είναι λιγότερες και λιγότερο οργανωμένες σε σχέση πχ με τη Γαλλία, όπου υπάρχει οργανωμένη Αριτερά, συνδικάτα, οργανώεις, κτλ, που μπορούν να προτείνουν ένα στοιχειώδες έστω σχέδιο, να πουν μια διαφορετικά άποψη για το πως θα επρεπε να είναι τα πράγματα (σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, όπου δεν υπάρχει οργανωμένη πολιτική αριστερή δύναμη).

Απαραίτητη προυπόθεση η ανασύσταση του εργατικού και γενικά του λαικού κίνηματος, σε συνδικάτα, πολιτικές οργανώσεις, κόμματα, κτλ, ώστε να μπορέσει να δωθεί μια σοβαρή απάντηση στα όσα σχεδιάζουν στις πλάτες μας.

http://assets.tanea.gr/files/2009-03-19/thumbs/paris_232x.jpg

Επανάληψη του Μάη του 1968 φοβάται ο Σαρκοζί
Υπέρ των διαδηλώσεων την Πέμπτη σε ολόκληρη τη Γαλλία τάσσονται οι περισσότεροι πολίτες που διαφωνούν με την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης.

Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν δύο νέες δημοσκοπήσεις που είδαν σήμερα το φως της δημοσιότητας. Μάλιστα, τις κινητοποιήσεις υποστηρίζει και το 53% της κεντροδεξιάς, όπως προκύπτει από τη δημοσκόπηση που πραγματοποίησε το ινστιτούτο IFOP για λογαριασμό του περιοδικού Paris Match. Στην ίδια έρευνα, το 78% των ερωτηθέντων τάσσεται υπέρ των διαδηλώσεων. Άλλη έρευνα που έγινε για την εφημερίδα Les Echos δείχνει ότι το 74% θεωρεί δικαιολογημένες τις διαδηλώσεις.

Εντείνεται η λαϊκή αντίδραση
Τη λαϊκή αντίδραση στη Γαλλία πυροδοτούν οι πρόσφατες αποφάσεις που συνδέονται με το κλείσιμο εργοστασίων και την απώλεια πολλών θέσεων εργασίας. Η γερμανική εταιρία Continental ανακοίνωσε ότι θα κλείσει το εργοστάσιό της στη βόρεια Γαλλία που απασχολεί 1120 άτομα. Η ιαπωνική Sony ανακοίνωσε περικοπές 311 θέσεων εργασίας στα νοτιοδυτικά. Η αγανάκτηση των εργαζομένων ξεχείλισε την περασμένη εβδομάδα, όταν υπάλληλοι της Sony κλείδωσαν για μια νύχτα στο γραφείο τους διευθυντικά στελέχη της εταιρίας ενώ εργαζόμενοι στην Continental πέταξαν αβγά και φρούτα στα αφεντικά τους. Την ίδια ώρα, όμως, συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις και στα πανεπιστήμια για τις μεταρρυθμίσεις στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Καυτός ο Μάιος
Απέναντι σε αυτό το κύμα αντίδρασης ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί δεν έδειξε να αιφνιδιάζεται: "Τα κοινωνικά θέματα οξύνονται τον Μάιο", φέρεται να δήλωσε στην εβδομαδιαία εφημερίδα La Canard Enchaine, αναφερόμενος στην εξέγερση τον Μάιο του 1968. "Είναι φυσιολογικό", συνέχισε. "Μπαίνουμε στην πιο δύσκολη φάση της κρίσης".

Ο Γάλλος πρόεδρος είχε κάνει παραχωρήσεις μετά τη γενική απεργία της 29ης Ιανουαρίου, όταν 2,5 εκατομμύρια πολίτες βγήκαν στους δρόμους. Ύστερα από την διάθεση πακέτου ανάκαμψης 26 δισεκατομμυρίων ευρώ, ο Σαρκοζί ανακοίνωσε επιπλέον βοήθεια ύψους 2,65 δισεκατομμυρίων, κυρίως για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Οι ενώσεις των εργαζομένων, όμως, δεν έμειναν ικανοποιημένες και δηλώνουν αποφασισμένες να προχωρήσουν σε νέες κινητοποιήσεις μεθαύριο Πέμπτη.

Ο πρωθυπουργός της Γαλλίας, Φρανσουά Φιγιόν απέκλεισε το ενδεχόμενο επιπλέον οικονομικής ενίσχυσης "ό,τι κι αν γίνει την Πέμπτη". "Πρόσθετη βοήθεια σημαίνει επιπλέον χρέος", είπε

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προέβλεψε έκρηξη της ανεργίας στη Γαλλία από το 8% στο 9,8% φέτος.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=4507612

http://assets.tanea.gr/files/2009-03-17/thumbs/sarko_232x.jpg

Στον παλμό των διαδηλώσεων η Γαλλία
Οι διοργανωτές εκτιμούν ότι περίπου 1 εκατομμύριο άνθρωποι βρίσκονται στους δρόμους
Νέο κύμα απεργιακών κινητοποιήσεων καταλαμβάνει τη Γαλλία, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι συμμετέχουν στις περίπου 200 συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που έχουν οργανωθεί.

Οργισμένοι εργαζόμενοι από τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα ζητούν από τον πρόεδρο της χώρας Νικολά Σαρκοζί να ανοίξει διάλογο για την κυβερνητική πολιτική όσον αφορά την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.

Οι Γάλλοι που βγαίνουν σήμερα στους δρόμους δεν είναι ικανοποιημένοι από τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης και θεωρούν πως έγιναν πολύ λίγα από την κυβέρνηση για την ενίσχυση των πιο ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού. "Η κυβέρνηση πρέπει να δεχτεί να συζητήσει ξανά με τα συνδικάτα" επισημαίνουν εκπρόσωποι των εργαζομένων.

Τα νέα από το μέτωπο της οικονομίας εξακολουθούν να είναι δυσάρεστα. Σύμφωνα με την εθνική στατιστική υπηρεσία της Γαλλίας, η οικονομία της χώρας συρρικνώνεται με ταχύτατους ρυθμούς-τους ταχύτερους που έχουν καταγραφεί σε περίοδο μεγαλύτερη των 30 ετών. Μάλιστα, το πρώτο τρίμηνο του 2009 αναμένεται να φτάσει το 1,5%-ποσοστό ρεκόρ για τα τελευταία 30 χρόνια.

Από τη σημερινή απεργιακή κινητοποιήση επηρεάστηκαν οι συγκοινωνίες (αεροπορικές και σιδηροδρομικές), η λειτουργία των νοσοκομείων, των σχολείων, των ταχυδρομικών υπηρεσιών.

Οι αριθμοί
Σύμφωνα με τα εργατικά συνδικάτα, περίπου 1 εκατομμύριο Γάλλοι αναμένεται να συμμετάσχουν στις διαδηλώσεις σήμερα.

"Από τις πληροφορίες που έχουμε για τις διαδηλώσεις σήμερα το πρωί, οι διαδηλωτές ήταν περισσότεροι από αυτούς στις 29 Ιανουαρίου, καθώς επίσης έγιναν και περισσότερες απεργίες στον ιδιωτικό τομέα", δήλωσε ο Μπερνάρ Τιμπό, επικεφαλής του ισχυρού συνδικάτου CGT.

Στις 29 Ιανουαρίου έως και 2,5 εκατομμύρια Γάλλοι είχαν κατεβεί στους δρόμους. Στη Ρουέν, στη βόρεια Γαλλία, 40.000 ως 50.000 άνθρωποι πραγματοποίησαν πορεία, σύμφωνα με τους διοργανωτές, ενώ στη Χάβρη 35.000 άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους. Σύμφωνα με την αστυνομία πάντως, οι διαδηλωτές στη Χάβρη δεν ξεπερνούσαν τις 10.000.

Επίσης οι εργαζόμενοι στον τομέα της ενέργειας έκοψαν κατά 10.000 μεγαβάτ την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος στη διάρκεια της νύχτας, αναφέρει σε ανακοίνωσή του το CGT.

Τα συνδικάτα παρουσίασαν έναν μακρύ κατάλογο με αιτήματα, στα οποία
περιλαμβάνεται ενίσχυση των χαμηλόμισθων, περισσότερα μέτρα για την προστασία των θέσεων εργασίας, φορολογικές αυξήσεις για τους ανθρώπους με υψηλά εισοδήματα και διακοπή της σχεδιαζόμενης περικοπής θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=4508002

Στους δρόμους οι Ισπανοί για ανεργία και μαζικές απολύσεις
Στους δρόμους της Βαρκελώνης κατέβηκαν χιλιάδες Ισπανοί, διαμαρτυρόμενοι για τις μαζικές απολύσεις και την ανεργία, στην πρώτη τέτοια διαδήλωση κατά της κυβέρνησης του σοσιαλιστή πρωθυπουργού Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεζ Θαπατέρο, από τότε που ενέσκηψε η οικονομική κρίση, ενώ από την άλλη μεριά του... καθρέφτη, στη Μαδρίτη, μπήκαν και οι αστυνομικοί. Σύμφωνα με αναφορές του ισπανικού Τύπου, περίπου 15 χιλιάδες άνθρωποι πήραν μέρος στην κινητοποίηση, ενώ τα σωματεία που είχαν διοργανώσει την πορεία διαμαρτυρίας υπολογίζουν ότι οι διαδηλωτές ήταν πάνω από 50 χιλιάδες (φωτ. Reuter).

Την ίδια ώρα, στη Μαδρίτη χιλιάδες αστυνομικοί πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας ζητώντας καλύτερους μισθούς. Κι εδώ οι εκτιμήσεις παρουσιάζουν μεγάλες αποκλίσεις: οι διοργανωτές εκτιμούν ότι συμμετείχαν 25 χιλιάδες αστυνομικοί, ενώ το υπουργείο Εσωτερικών έκανε λόγο για 7 χιλιάδες.Οι διαδηλωτές-αστυνομικοί διαμαρτύρονται γιατί, όπως υποστηρίζουν, πληρώνονται λιγότερο από τους συναδέλφους τους της δημοτικής αστυνομίας και εκείνους που υπηρετούν στις περιφερειακές αστυνομικές μονάδες στην Καταλονία και την περιοχή των Βάσκων. Από την πλευρά του, το υπουργείο Εσωτερικών ανακοινώνει ότι δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσει το αίτημά τους εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της περιορισμένης χρηματοδότησης.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,dt=16.03.2009,id=37888532

Ρεκόρ ακάλυπτων επιταγών
Νέα εκρηκτική άνοδος κατά 229,26%. Ξεπέρασαν τα 222,32 εκ. τα ποσά όσων σφραγίστηκαν. Πάνω από 25.000 στα κατάστιχα του «Τειρεσία»
Περισσότεροι από 25.000 Ελληνες πέρασαν στα «μαύρα» κατάστιχα του «Τειρεσία» τον Φεβρουάριο, με τον συνολικό αριθμό των εγγεγραμμένων στη «μαύρη λίστα» να υπερβαίνει το 1 εκατομμύριο φυσικά και νομικά πρόσωπα. Μάλιστα μέσα στον χρόνο εκτιμάται πως η λίστα θα δεχτεί 250.000 με 300.000 νέες εγγραφές (επιταγές, συναλλαγματικές, πλειστηριασμοί, κατασχέσεις, πτωχεύσεις κ.λπ.).

Την ίδια ώρα η αγορά βρίσκεται σε συνθήκες απόλυτης ασφυξίας, με τα «φέσια» να πλησιάζουν το μισό δισ. ευρώ. Οι ακάλυπτες επιταγές τον Φεβρουάριο 2009 κατέρριψαν και πάλι το ρεκόρ τους, καθώς σημείωσαν νέα εκρηκτική άνοδο κατά 229,26%. Τα ποσά των επιταγών που σφραγίστηκαν ξεπέρασαν τα 222,32 εκατ. ευρώ από 67,52 εκατ. ευρώ που ήταν τον Φεβρουάριο του 2008.

Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία που ανακοίνωσε χθες η «Τειρεσίας ΑΕ». Ωστόσο το συγκεκριμένο ποσό είναι μειωμένο κατά 1,86% σε σχέση με τον Ιανουάριο 2009 (στα 226,54 εκατ. ευρώ το ποσό των ακάλυπτων επιταγών).

Επίσης το ύψος των απλήρωτων συναλλαγματικών ανήλθε στα 15,73 εκατ. ευρώ, ποσό που εμφανίζει μείωση 38% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα και αύξηση κατά 25,4% σε σχέση με τον Φεβρουάριο 2008 (στα 12,54 εκατ. ευρώ οι απλήρωτες συναλλαγματικές).

«Φέσια»
Ηδη τους πρώτους δύο μήνες του έτους τα «φέσια» έφτασαν σχεδόν το μισό δισ. ευρώ -στα 490 εκατ. ευρώ από 194 εκατ. ευρώ το πρώτο δίμηνο του 2008-, εμφανίζοντας αύξηση κατά 152%.

Τόσο τα τραπεζικά στελέχη όσο και οι εκπρόσωποι των εμπόρων και βιοτεχνών περιμένουν και νέα άνοδο στα ποσά των ακάλυπτων επιταγών τον Μάρτιο.

«Από τη στιγμή που έχει σταματήσει η κατανάλωση, αλλά και οι χορηγήσεις δανείων προς τους μικρομεσαίους, τα φέσια θα αυξάνονται», αναφέρει μιλώντας στο «Εθνος» ο κ. Παύλος Ραβάνης, πρόεδρος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθήνας (ΒΕΑ) και συνεχίζει: «Ολα ξεκινούν από τον αποκλεισμό των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων από τον τραπεζικό δανεισμό, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους».

Ενώ σε ό,τι αφορά το άμεσο μέλλον, οι προσδοκίες είναι απαισιόδοξες.

Οπως λέει το ΒΕΑ έχει προτείνει: Να δοθούν 500 εκατ. στο ΤΕΜΠΜΕ, ώστε να εγγυηθεί για νέα δάνεια ύψους 5 δισ. ευρώ στις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις με ευνοϊκότερους όρους.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8777&pubid=2704813

Πλειστηριασμός στο μοναδικό ακίνητο οικογένειας από 2 τράπεζες για οφειλή σε πιστωτική κάρτα
Στο «σφυρί» το σπίτι για χρέος 4.000 ευρώ
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=16.03.2009

ΔΗΜΟΣΙΟ: ΚΑΙ ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ, ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ
Εργαζόμενοι που ζουν σαν άνεργοι Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα θα χτυπηθούν και αυτοί (ειδικά οι συμβασιούχοι) άγρια. Είναι μια επιλογή - σταθμός αυτή για την εργατική τάξη:
Θα ξεπεράσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι τη συμπεριφορά "εργατικής αριστοκρατίας" που τους διακρίνει?
Θα ξεπεράσουν οι υπολοιποι το - έως ένα βαθμό δικαιολογημένο αλλά εντελώς μυωπικό, καθώς "βλέπει το δέντρο, αλλά όχι το δάσος"- αίσθμα αντιπάθειας προς το δημόσιο υπάλληλο?
Αν ναι, τότε ενωμένοι μπορούμε να κάνουμε πολλά.
Αν όχι, μεσαιωνικύ τύπου φτώχεια και μιζέρια μας περιμένει, και τους /"μεν" και τους "δε"...

Η απεργία της ΓΣΕΕ -ΑΔΕΔΥ είναι στις 2 Απριλίου - όλοι να είμαστε εκεί, ώστε να αναγκαστούν και οι ηγεσίες τους να κινητοποιηθούν περισότερο, και να σταθεί το λαικό κίνημα"στο ύψος των περιστάσεων".
Δεν πληρώνω... δεν πληρώνω... Δεν είναι θεατρική παράσταση. Δυστυχώς. Είναι η λογική του επίσημου κράτους απέναντι σε πολίτες-εργαζόμενους. Κι είναι η τακτική του Δημοσίου όταν ως εργοδότης εγκλωβίζει ανθρώπους στη «φάκα» των συμβάσεων έργου. Η παγίδα είναι σκληρή κι αδυσώπητη: δουλεύεις και δεν ρωτάς πότε θα πληρωθείς. Σου αρκεί (πρέπει να σου αρκεί) ότι κάποτε θα πληρωθείς (πρέπει να πληρωθείς). Δουλεύεις και δοξολογείς την ασφάλεια του Δημοσίου, αυτή που βρέξει - χιονίσει ο μισθός πέφτει... Μόνο που ο μισθός για τους πληβείους του Δημοσίου -αυτούς με τη σύμβαση έργου- δεν πέφτει ούτε με λιακάδα. Ενα χρόνο, έξι μήνες, τέσσερις μήνες παραμένουν απλήρωτοι. Κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να τους ενημερώσει αν και πότε θα πληρωθούν. Κανείς δεν καταδέχεται να δείξει πως τους αντιμετωπίζει σαν εργαζόμενους. Δικαιώματα; Δεν τους φτάνει που έχουν δουλειά; Αλλοι είναι άνεργοι... Ελάτε, λοιπόν, απολύστε μας, απαντούν οι απλήρωτοι εργαζόμενοι του Δημοσίου που έχουν γίνει πλέον ξεχωριστή κοινωνική ομάδα. Ολοι αυτοί που έχουν βαρεθεί να μετρούν τα εξάμηνα, τα χρόνια, τις δεκαετίες, τη ζωή τους με συμβάσεις. Μόνο με μια απόλυση μπορεί να λήξει αυτό το μαρτύριο, λένε και το εννοούν. Γιατί αυτή η απελπισία, αυτή η αγωνία δεν έχει ταίρι. Γιατί όντως υπάρχει κάτι χειρότερο από το να είναι κανείς άνεργος: να είναι συμβασιούχος...

ΜΑΡΙΑ ΖΗΣΗ (κοινωνική λειτουργός) αντιπρόεδρος σωματείου «Βοήθεια στο Σπίτι» Νομού Αττικής:

«Πληρωνόμαστε Χριστούγεννα και Πάσχα»

Το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» λειτουργεί εδώ και οκτώ χρόνια και είναι από τους πιο πετυχημένους θεσμούς που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια. Εργάζονται σε αυτό περίπου 3.000 με 3.500 ειδικοί επιστήμονες (κοινωνικοί λειτουργοί, νοσηλευτές, επισκέπτες υγείας) που εξυπηρετούν 100.000 πολίτες. Είμαστε και κακοπληρωμένοι και απλήρωτοι. Τα χρήματα που παίρνουμε είναι τα λιγότερα, ίσα ίσα για να μην είναι παράνομη η σύμβασή μας, εννοείται χωρίς επιδόματα, χωρίς τίποτα. Η ροή των χρημάτων από την αρχή δεν ήταν σταθερή. Τόσα χρόνια έχουμε συνηθίσει να πληρωνόμαστε κατά βάση Χριστούγεννα και Πάσχα, άντε και τον Αύγουστο... Ποτέ δεν έχουμε πληρωθεί κανονικά. Χειρότερος εργοδότης από το Δημόσιο, είναι ο εργοδότης δήμαρχος, ο κάθε δήμαρχος...

Πώς είναι να δουλεύεις κανονικά, αλλά στο τέλος του μήνα να μην πληρώνεσαι;

«Στην αρχή τρελαίνεσαι, υποφέρεις πολύ. Μετά έχεις την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα πληρωθείς και είσαι σε μόνιμη αναμονή. Σιγά σιγά συνηθίζεις να δουλεύεις και να μην περιμένεις τίποτα. Ολοι λένε ότι η στιγμή που αμείβεσαι για όσα προσφέρεις είναι η ώρα της ξεκούρασης. Ε, εμείς ξεκουραζόμαστε μια φορά το εξάμηνο...».

Μια φορά το εξάμηνο πληρώνεστε;

«Κανείς δεν ξέρει... Κατά μέσο όρο όμως, οι "δόσεις" των χρημάτων έρχονται από τέσσερις έως έξι μήνες. Πληρωνόμαστε συνήθως τον Αύγουστο και μετά τα Χριστούγεννα και μετά πάλι το Πάσχα. Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, προς το χειρότερο πάντα. Ας πούμε, οι συνάδελφοι στην Φθιώτιδα έχουν ένα χρόνο απλήρωτοι».

Και πώς ρυθμίζετε τα έξοδά σας, πώς είναι η καθημερινότητα σας;

«Μας βοηθούν από το σπίτι οι γονείς, οι σύζυγοι. Βοηθιόμαστε και μεταξύ μας. Δανείζει ο ένας τον άλλον. Για όσους έχουν οικογένειες, παιδιά, ανάγκες που τρέχουν, τα πράγματα είναι τραγικά, ιδιαίτερα στο τέλος του μήνα που πρέπει να πληρώσεις τις υποχρεώσεις σου και δεν μπορείς, όχι γιατί εσύ είσαι ασυνεπής, αλλά γιατί κάποιοι άλλοι είναι ασυνεπείς μαζί σου... Χρειάστηκε μια φορά να πάρουμε μια πάνα παραπάνω για έναν ηλικιωμένο και κανείς μας δεν είχε τα 4 ευρώ που έκανε η πάνα για να την αγοράσουμε...».

Αισθάνεστε ότι μέσα από αυτές τις διαδικασίες εργασίας και αμοιβής κάποιοι προσπαθούν να σας υποτιμήσουν, να σας ταπεινώσουν;

«Αισθανόμαστε να καταρρέουμε ψυχολογικά... Θυμάμαι κάποτε που πήγα να εισπράξω το επίδομα θέρμανσης για έναν παππού, κοίταζα αυτά τα χρήματα και τότε συνειδητοποίησα ότι η δική μου οικονομική κατάσταση είναι πολύ χειρότερη και από του συνταξιούχου με την πενιχρή σύνταξη».

Τι σας λένε γι' αυτή την κατάσταση οι ηλικιωμένοι, οι άνθρωποι τους οποίους φροντίζετε;

«Φοβούνται μη μας απολύσουν και μείνουν αβοήθητοι. Μια κυρία που περπατούσε με πι μού είπε τις προάλλες: Αν σας απολύσουν θα κατεβώ έτσι όπως είμαι στο δρόμο για να σας ξαναπάρουν. Γενικώς είναι δίπλα μας, μας υποστηρίζουν, αλλά όπως καταλαβαίνετε δεν μπορούν να κάνουν και πολλά πράγματα...»

Αν είχατε μπροστά σας έναν κάποιο αρμόδιο υπεύθυνο γι' αυτή την κατάσταση,τι θα του λέγατε;

«Οτι μας έχουν βάλει να κάνουμε μια δουλειά που είναι πάνω από όλα προσοδοφόρα και δίνει αγάπη στον συνάνθρωπο. Ομως μέσα από αυτές τις συνθήκες δουλειάς, μένει ο ίδιος ο εαυτός μας πολύ "φτωχός" -και δεν εννοώ μόνον τα χρήματα. Οταν δεν μπορείς να δώσεις τίποτα στον εαυτό σου, δεν μπορείς να προσφέρεις και σε αυτούς τους ανθρώπους που είναι συνήθως βαριά πάσχοντες, είναι ηλικιωμένοι, έχουν κινητικά προβλήματα. Ακυρώνεται, λοιπόν, στην πράξη η ίδια η δουλειά μας και η ίδια η υπόστασή μας.

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, πρόεδρος Συντονιστικής Επιτροπής Δικτύου για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση «Αργώς»

«Καλύτερα να μας απολύσουν»

«Είμαστε περίπου 1.500 εργαζόμενοι στα προγράμματα και στις ανοικτές δομές για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση. Εχουμε να πληρωθούμε από 4 έως και 6 μήνες. Συνήθως, πληρωνόμαστε μία φορά το εξάμηνο, κανείς όμως δεν ξέρει πότε και πόσο θα πληρωθούμε. Αυτή είναι μια αοριστία που πραγματικά σε "σκοτώνει", εκτός από τα πρακτικά προβλήματα ζωής και καθημερινότητας που δημιουργεί. Υπάρχουν συνάδελφοι που είναι ζευγάρια και πραγματικά δεν μπορούν να κάνουν πλάνα ζωής εξαιτίας της δουλειάς και αυτού του τρόπου πληρωμής. Ζητάμε να υπάρχει σε μίνιμουμ βάση μια τακτικότητα, έστω ας μας πουν ότι θα πληρωνόμαστε κάθε τρίμηνο. Οι περισσότεροι από εμάς είναι εκπαιδευμένο προσωπικό και ζητούν να απολυθούν...»

Ζητούν να απολυθούν;

«Ναι, μη σας κάνει εντύπωση... Αν απολυθούν, θα μπουν στο ταμείο ανεργίας, θα έχουν την ασφάλισή τους και θα πληρώνονται κάθε μήνα. Είναι πολλοί οι συνάδελφοι που ζητούν να απολυθούν κι όταν περνάει ο καιρός και αυτό δεν γίνεται, στο τέλος παραιτούνται, δεν μπορούν να αντέξουν αυτό το καθεστώς της απλήρωτης εργασίας, το οποίο απαξιώνει και την όποια υπόσταση έχουμε ως επαγγελματίες στον χώρο της υγείας. Από το να πληρώνεσαι μία φορά το εξάμηνο και να ζεις μέσα στην ανασφάλεια, καλύτερα να είσαι άνεργος...».

Από το υπουργείο Υγείας τι σας λένε;

«Δεν έχουν κάνει τίποτα τόσα χρόνια. Αντίθετα, φαίνεται πως έχουν την πρόθεση να αφήσουν το οικοδόμημα της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης που με τόσους κόπους χτίστηκε τα τελευταία χρόνια να καταρρεύσει και να ανοίξουν πάλι τα ψυχιατρεία. Εμείς περιθάλπουμε 1.600 ασθενείς την ημέρα που φιλοξενούνται στους ξενώνες των διαφόρων προγραμμάτων, ενώ στα κέντρα των ανοικτών δομών περνούν καθημερινά 10.000 άτομα. Σκέφτεται κανείς τι θα γίνουν αυτοί οι άνθρωποι όταν τα προγράμματα πάψουν να λειτουργούν; Για εμάς αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα και όχι οι δικοί μας μισθοί...».

Δηλαδή, δεν υπάρχει ελπίδα να αλλάξει κάτι;

«Εχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας στην παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην οποία κοινοποιήσαμε την αναφορά του Συνηγόρου του Πολίτη. Ελπίζουμε μέσω Ευρωπαϊκής Ενωσης να πιεστεί η κυβέρνηση και να εξοφλήσει τις οφειλές της και να εγγράφει τις οφειλές από τη λειτουργία των προγραμμάτων στον τακτικό προϋπολογισμό. Μόνον έτσι θα υπάρξει ορθολογικός σχεδιασμός και θα εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση των προγραμμάτων και η συνέχεια των δράσεων στις ανοικτές δομές. Επίσης, έχουμε καταγγείλει το θέμα στον επίτροπο Απασχόλησης, ο οποίος θα έρθει στην Ελλάδα τον επόμενο μήνα, διότι υπάρχει και ζήτημα διάκρισης μεταξύ των εργαζομένων. Υπάρχουν εργαζόμενοι που είναι μόνιμοι, δουλεύουν στο πρόγραμμα και πληρώνονται κανονικά με άδειες, επιδόματα κ.τ.λ. και εμείς με τις συμβάσεις έργου που δουλεύουμε στο ίδιο πρόγραμμα, με τις γνωστές απαράδεκτες συνθήκες εργασίας»

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=16.03.2009,id=28724756

Αιτία πολέμου τα όρια για τιs συντάξειs
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8777&pubid=2712827

Χαράτσι έως 5.000 ευρώ και μισθοί στον γύψο
Έκτακτα μέτρα- σοκ ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά χθες η κυβέρνηση Τα μέτρα δεν είναι καθόλου αιφνιδιαστικά για όποιον έχει ακόμα μια στοιχειώδη επαφή με την πραγματικότητα. Μας οδηγούν ξεκάθαρα προς έναν νέο Μεσαίωνα, με μισθούς και δικαιώματα που αντιστοιχούν σε "τριτοκοσμικές" καταστάσεις...Θα το δεχτούμε άραγε?
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4507910

Εργασιακοί σκελετοί
Ενώ πολλές εταιρείες μειώνουν τον αριθμό των ημερών εργασίας του προσωπικού τους αφού πιστεύουν ότι εργασία=κόστος πριν από λίγους μήνες ο νέος αντιασφαλιστικός νόμος 3655 της ΝΔ (νόμος Πετραλιά) αύξησε τον απαραίτητο αριθμό ενσήμων (από 50 σε 100 και 120) που είναι απαραίτητα για να έχει ένας εργαζόμενος ιατρικοφαρμακευτική ασφάλιση.

Πριν το νόμο Πετραλιά και την οικονομική κρίση 1 στους 10 εργαζόμενους δεν καλύπτονταν αν αρρώσταινε. Παρακάτω αντιγράφω από τον Ριζοσπάστη κάποια πιο συντηρητικά δεδομένα και εκτιμήσεις πριν εκδηλωθεί το μέγεθος της οικονομικής κρίσης:

http://farm4.static.flickr.com/3436/3367180115_35998ba2e0.jpg?v=0

Από εδώ και πέρα με τον "σοφό" νόμο Πετραλιά συν τα αντιεργατικά μέτρα μείωσης ενσήμων από τις επιχειρήσεις συν αν η κρίση διογκωθεί ακόμη περισσότερο υπολογίζεται ότι τα παραπάνω στοιχεία θα είναι πολύ αισιόδοξα και ότι ακόμη και ένα 30% εργαζομένων δεν θα έχει ιατρικοφαρμακευτική περίθαλψη. Πρόβλημα που θα φανεί τους επόμενους μήνες και το επόμενο έτος που θα έχουν ωριμάσει οι συνθήκες της εταιρικής κερδοφορίας.....

http://greekrider.blogspot.com/2009/03/blog-post_2413.html

«Κραχ» ανοίκιαστων καταστημάτων...
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=67220372

ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΕΔΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ, ΕΝΔΥΣΗΣ ΕΝΩ ΤΟ 42% ΠΕΡΙΟΡΙΣΕ ΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ
8 στους 10 έκοψαν τα «περιττά» αλλά και τα απαραίτητα
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114

Μείωση μισθών και ωραρίου!Από 8 σε 6,5 καθημερινά οι ώρες εργασίας για 900 άτομα, 20% περίπου το «ψαλίδι» στους μισθούς στην Αλουμίλ του Γ.Μυλωνά. Αντιδράσεις από τους εργαζομένους
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8777&pubid=2704812

Και η Kleemann μείωσε τις ώρες Αλλη μία δυναμική βιομηχανία της Β. Ελλάδας προχώρησε σε αλλαγές των συμβάσεων εργασίας των 800 εργαζομένων της, ενώ η Χαλυβουργία Ηellenic Steel προχώρησε σε διαθεσιμότητες του προσωπικού
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8477&pubid=2712807

Δύο μισθοί επιπλέον για τρόφιμα!
Το μηνιαίο κονδύλι για μια 4μελή οικογένεια εκτινάχθηκε από τα 800 ευρώ το 2004 στα 1.073 ευρώ τον φετινό Μάρτιο και σε ετήσια βάση έφτασε τα 12.876 ευρώ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8777&pubid=2712796

Απευθείας αναθέσεις εκατομμυρίων σε εφοπλιστές
Τις 21 σε σύνολο 32 κύριων γραμμών έχουν φτάσει οι συμβάσεις με απευθείας ανάθεση
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8777&pubid=2712809

ΕΛΠΕ
Και Λιθουανοί εκτός από τους Λευκορώσους
Οχι μόνο Λευκορώσοι αλλά και Λιθουανοί εργάτες απασχολούνται σε εργολαβία της ελληνικής τεχνικής εταιρείας «Αθηνά» στη Θεσσαλονίκη.
«Πρόκειται για κανονική εφαρμογή της οδηγίας Μπολκενστάιν», κατήγγειλε ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Δημήτρης Σιαμπάνης
http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,dt=18.03.2009,id=52620020

ΙΧ: Απόσυρση τέλος-Απίστευτες προσφορές
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της «Η» το πρώτο 15θήμερο του Μαρτίου οι ελληνικές εισαγωγικές εταιρείες πούλησαν μόλις 5.722 νέα αυτοκίνητα σημειώνοντας πτώση 39%
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&tag=12733&pubid=6375126

Και μια διαχρονική πολιτική ανάλυση...

BOB DYLAN - LIKE A ROLLING STONE

Once upon a time you dressed so fine
You threw the bums a dime in your prime, didnt you?
Peopled call, say, beware doll, youre bound to fall
You thought they were all kiddin you
You used to laugh about
Everybody that was hangin out
Now you dont talk so loud
Now you dont seem so proud
About having to be scrounging for your next meal.

How does it feel
How does it feel
To be without a home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?

Youve gone to the finest school all right, miss lonely
But you know you only used to get juiced in it
And nobody has ever taught you how to live on the street
And now you find out youre gonna have to get used to it
You said youd never compromise
With the mystery tramp, but now you realize
Hes not selling any alibis
As you stare into the vacuum of his eyes
And ask him do you want to make a deal?

How does it feel
How does it feel
To be on your own
With no direction home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?

You never turned around to see the frowns on the jugglers and the clowns
When they all come down and did tricks for you
You never understood that it aint no good
You shouldnt let other people get your kicks for you
You used to ride on the chrome horse with your diplomat
Who carried on his shoulder a siamese cat
Aint it hard when you discover that
He really wasnt where its at
After he took from you everything he could steal.

How does it feel
How does it feel
To be on your own
With no direction home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?

Princess on the steeple and all the pretty people
Theyre drinkin, thinkin that they got it made
Exchanging all kinds of precious gifts and things
But youd better lift your diamond ring, youd better pawn it babe
You used to be so amused
At napoleon in rags and the language that he used
Go to him now, he calls you, you cant refuse
When you got nothing, you got nothing to lose
Youre invisible now, you got no secrets to conceal.

How does it feel
How does it feel
To be on your own
With no direction home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?

http://www.imeem.com/people/MrfwM2/music/4PDixijz/bob-dylan-like-a-rolling-stone/

ciaoant1

20-03-09, 22:12

http://4.bp.blogspot.com/_oAQmd6-bIuA/ScKs6d1yOVI/AAAAAAAAFIU/ymhjEuuAHHc/s400/crise.jpg

Οι λαοί δεν είναι δυνατόν να δεχτούν με "κατεβασμένα τα χέρια" την ιστορικής σημασίας επίθεση που δέχονται από την άρχουσα τάξη.
Το ερώτημα που μπαίνει είναι το αν και το κατά πόσο η απάντηση που θα δώσουν θα είναι στο "ύψος των περιστάσεων" ή όχι.

http://img207.imageshack.us/img207/4205/assetslarget4202745160t.jpg

Γαλλία: 3.000.000 εργαζόμενοι στους δρόμους.
http://www.dailymotion.com/video/x8q2lq_manifestation-19-mars-2009-paris_news
Περίπου 3 εκατομμύρια άνθρωποι συμμετείχαν στις πάνω από 200 συγκεντρώσεις και πορείες που έγιναν χθες σε όλη τη Γαλλία στο πλαίσιο πανεθνικής απεργίας κατά της οικονομικής πολιτικής Σαρκοζί. Στην προηγούμενη πανεθνική απεργιακή κινητοποίηση ,στις 29 Ιανουαρίου, είχαν κατεβεί στους δρόμους 2,5 εκατομμύρια Γάλλοι .

Μόνο στο Παρίσι οι διαδηλωτές ξεπέρασαν τους 300.000, σύμφωνα με τους οργανωτές. Ο καλός καιρός βοήθησε στο να υπάρξει μεγάλη προσέλευση . Οι διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα και κρατούσαν πλακάτ κατά του προέδρου Σαρκοζί. Μετά την πορεία ξέσπασαν επεισόδια στα ανατολικά του Παρισιού μεταξύ νεαρών διαδηλωτών και αστυνομικών. Περίπου 500 νεαροί έβαλαν φωτιά σε κάδους απορριμμάτων, έσπασαν τηλεφωνικούς θαλάμους και εκτόξευσαν πέτρες κατά των δυνάμεων ασφαλείας. Οι αστυνομικοί έκαναν χρήση δακρυγόνων για να τους διαλύσουν. Έγιναν πάνω από 300 συλλήψεις διαδηλωτών και τουλάχιστον 10 αστυνομικοί τραυματίστηκαν σοβαρά.

Τα περισσότερα σχολεία έμειναν κλειστά όπως και πολλές δημόσιες υπηρεσίες. Στην απεργία μετείχαν επίσης υπάλληλοι από την Air France και την Total. Οι μεταφορές είχαν σημαντικά προβλήματα και καθυστερήσεις. Χαρακτηριστικά, ακυρώθηκαν σχεδόν τα μισά δρομολογίων τρένων και μία στις τρεις πτήσεις από το αεροδρόμιο Ορλί. Πάντως, τα δρομολόγια των μέσων μεταφοράς μέσα στο Παρίσι δεν επηρεάστηκαν καθόλου.Επίσης οι εργαζόμενοι στον τομέα της ενέργειας έκοψαν κατά 10.000 μεγαβάτ την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος στη διάρκεια της νύχτας, αναφέρει σε ανακοίνωσή του το CGT.

Τα συνδικάτα παρουσίασαν έναν μακρύ κατάλογο με αιτήματα, στα οποία περιλαμβάνoνται ενίσχυση των χαμηλόμισθων, περισσότερα μέτρα για την προστασία των θέσεων εργασίας, φορολογικές αυξήσεις για τους ανθρώπους με υψηλά εισοδήματα και διακοπή της σχεδιαζόμενης περικοπής θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα. Οι Γάλλοι που βγαίνουν σήμερα στους δρόμους δεν είναι ικανοποιημένοι από τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης και θεωρούν πως έγιναν πολύ λίγα για την ενίσχυση των πιο ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού. "Η κυβέρνηση πρέπει να δεχτεί να συζητήσει ξανά με τα συνδικάτα" επισημαίνουν εκπρόσωποι των εργαζομένων.

Η μεγάλη πλειοψηφία των Γάλλων, τα τρία τέταρτα δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, στηρίζει τις κινητοποιήσεις. «Οι άνθρωποι κατεβαίνουν στο δρόμο και υποφέρουν, όλο και περισσότεροι μένουν άνεργοι, κάτι πρέπει να γίνει» υπογράμμισε μιλώντας στο Reuters μία διαδηλώτρια.

Ο πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί δήλωσε στο Υπουργικό Συμβούλιο την Τετάρτη ότι «κατανοεί τις ανησυχίες των Γάλλων» αλλά δεν θα σκοπεύει να προχωρήσει σε νέα μέτρα.Ο πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγίον σε τηλεοπτική συνέντευξη επανέλαβε ότι δεν θα υπάρξει νέο σχέδιο για την αναθέρμανση της οικονομίας. Ακόμη, υπογράμμισε ότι σε καιρούς κρίσης προέχει η ενότητα του γαλλικού λαού, απαντώντας σε ρώτημα για την πιθανότητα τα κυβερνητικά μέτρα να προκαλέσουν περισσότερη κοινωνική αναταραχή.

Τα νέα από το "μέτωπο" της γαλλικής οικονομίας εξακολουθούν να είναι δυσάρεστα. Με τις χειρότερες επιδόσεις της από το 1975, η γαλλική οικονομία δοκιμάζεται σκληρά από την παγκόσμια οικονομική κρίση. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι άνεργοι υπολογίζονται σε δύο εκατομμύρια με το ποσοστό να πλησιάζει σημαντικά στο 10%. Η οικονομική κρίση, που έχει συρρικνώσει τη γαλλική οικονομία (ο ρυθμός θα φτάσει το 1,5% στο πρώτο τρίμηνο-ποσοστό ρεκόρ για τα τελευταία 30 χρόνια) και έχει οδηγήσει σε κλείσιμο εργοστασίων, απειλεί να πυκνώσει ακόμα περισσότερο τις τάξεις των ανέργων. Εκατομμύρια άλλοι ανησυχούν για το μέλλον της εργασίας τους

Των χθεσινών μαζικότατων κινητοποιήσεων είχαν προηγηθεί ολονύκτιες οδομαχίες μεταξύ φοιτητών και αστυνομίας. Οι ταραχές ξεκίνησαν όταν ομάδες γάλλων φοιτητών, οι οποίοι διαμαρτύρονται για τις μεταρρυθμίσεις του εκπαιδευτικού συστήματος από την κυβέρνηση του Νικολά Σαρκοζί , πραγματοποίησαν νυχτερινή πορεία από το Πανεπιστήμιο Τolbiac, στο Νότιο Παρίσι, ως την τουριστική Μονμάρτρη, φωνάζοντας συνθήματα όπως «Παρίσι,ξύπνα -Παρίσι,ξεσηκώσου!» και «Σαρκοζί,παραιτήσου!». Κατά μήκος της μεγάλης αυτής διαδρομής οι 1.000-1.500 νεαροί προκάλεσαν φθορές σε βιτρίνες καταστημάτων και αυτοκίνητα, και συνεπλάκησαν επανειλημμένα με τις δυνάμεις της αστυνομίας, που προχώρησαν τελικά σε τέσσερις συλλήψεις. Το κέντρο του Παρισιού θύμιζε πεδίο μάχης, με σπασμένα μπουκάλια, πέτρες και πολλές θρυμματισμένες τζαμαρίες.

Η συνεχιζόμενη εδώ και μήνες αναταραχή- η οποία εκδηλώνεται με απεργίες, καταλήψεις και διαδηλώσεις- στα γαλλικά σχολεία και πανεπιστήμια, σε συνδυασμό με την κλιμάκωση των συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων, ανησυχεί έντονα τον κ. Σαρκοζί, ο οποίος- αν πιστέψουμε δημοσίευμα της σατιρικής εφημερίδας «Le Canard Εnchaine» - τόνισε πρόσφατα σε συνεργάτες του ότι φοβάται «επανάληψη του Μάη του ΄68» στη Γαλλία, με εργαζομένους και φοιτητές να «συνεργάζονται» εναντίον της κυβέρνησής του. Οι δημοσκοπήσεις, οι οποίες δείχνουν ότι η συντριπτική πλειονότητα της κοινής γνώμης- το 78%- υποστηρίζει τις διαδηλώσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων, αυξάνουν ακόμη περισσότερο τις προεδρικές ανησυχίες.

Πηγές: REUTERS, AFP, ΑΠΕ, Τα Νέα, ΤΟ ΒΗΜΑ

http://gortynios.blogspot.com/2009/03/3000000.html

http://asset.tovima.gr/assetservice/Image.ashx?c=10697413&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=310&h=
Απεργός διαδηλωτής διακωμωδεί την πολιτική της γαλλικής κυβέρνησης που επιμένει να χρηματοδοτεί τις τράπεζες, αλλά όχι τους εργαζομένους. «Βαρεθήκαμε να είμαστε τα πρώτα θύματα μιας κρίσης για την οποία δεν φταίμε» ανέφερε σχετικά ο επικεφαλής του μεγαλύτερου γαλλικού συνδικάτου Μπερνάρ Τιμπό

Δείτε και ένα άρθρο σχετικά με αντίστοιχη κινητοποίηση στις ΗΠΑ, όπου το λαικό κίνημα είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση εδώ και πάμπολλα χρόνια από ότι είναι πχ στη Γαλλία, όπου η (σχετικά) σοβαρή και οργανωμένη παρουσία της αριστεράς σε συνδικαλιστικό, πολιτικό, κοινωνικό επίπεδο προφανώς βοηθά το λαό να κινητοποιείται μαζικά και οργανωμένα:
Στις ΗΠΑ, η εξάρθρωση ουσιαστικά κάθε μορφής λαικής οργάνωσης οδηγεί σε πολύ μικρές κινητοποιήσεις (που βέβαια αποτελούν πρόδο σε σχέση με το παρελθόν, αλλά σαφώς και είναι πολύ κατώτερες των περιστάσεων, ειδικά αν σκεφτεί κανείς το σοκ ου λαού στις ΗΠΑ από την καπιταλιστική κρίση που πυροδοτήθηκε πρώτα εκεί.
"Μείνετε συντονισμένοι" πάντως, καθώς οι πολιτικές που ακολουθεί η άρχουσα τάξη οδηγούν το λαό σε απίστευτη φτώχεια και μιζέρια - και ναι μεν οι "πατέρες του έθνους" στις ΗΠΑ προέβλεψαν ότι ίσως κάποτε μπορεί ο λαός να χρειαστεί να ξαναεπαναταστήσει εναντίον όσων τον εκμεταλλεύονται, και με αυτό το σκεπτικό να συμπεριέλαβαν στο σύνταγμα διάταξη που να επιτρέπει στο λαό να έχει όπλα, δε φαίνεται όμως να προέβλεψαν κάτι για την περίπτωση που ο λαός είναι μεν οπλισμενος σε σημαντικό βαθμό, αλλά από ιδεολογικής-πολιτικής άποψης οι εκμεταλλευτές του έχουν καταφέρει να τον αφοπλίσουν σε τεράστιο βαθμό, με διάφορους μηχανισμούς (ΜΜΕ, εκπαίδευση, κτλ).
Πολύ πιθανό το σενάριο ταραχών α λα "φαρ ουέστ", καθώς ο λαός -και με το δίκιο του βέβαια- θα βγει στο δρόμο με άγριες διαθέσεις, αλλά επειδή δεν υπάρχει οργάνωση σε κοινωνικό, πολιτικό-ιδεολογικό επίπεδο, οι ταραχές αυτές θα είναι "δίχως αρχή και τέλος", με πολλούς να χτυπουν ο ένας τον άλλο, "ντου" σε μαγαζιά που πουλούν τρόφιμα ή όπλα, κτλ

Anti-AIG demonstrations draw small, animated crowds
NEW YORK (Reuters) - Small crowds of protesters angered by the government's $180 billion bailout of AIG marched in cities across the United States on Thursday, mocking bonuses paid to employees who helped push the company to the brink of collapse.

The largest U.S. labor union, the SEIU, and leftist activists from MoveOn.org among others called protests for more than 100 cities the day after President Barack Obama declared, "People are right to be angry -- I'm angry."

Obama was responding to public outrage after the insurance giant recently paid $165 million in bonuses to employees of its financial products unit, which wrote the credit default swaps that led to AIG's downfall.

"I am outraged at the continued misbehavior of our financial companies that are trying to destroy the country," said Deborah Laurel, 54, an architect who was among 100 protesters in New York's financial district, near Wall Street.

The demonstrations also took aim at banks and other financial institutions whose overexposure to subprime mortgages and exotic derivatives fueled the financial crisis.

Organizers had forecast a nationwide turnout of 10,000 protesters and initial indications showed they would fall short of that number.

On Wednesday, AIG Chairman Edward Liddy confronted angry questions from a congressional panel. Moving with unusual speed, the U.S. House of Representatives voted on Thursday to impose a 90 percent tax on bonuses for executives whose incomes exceed $250,000 and whose companies received at least $5 billion in government bailout money.

"These corporate leaders have brought the greatest economy in the world to its knees," Andy Stern, president of the Service Employees International Union, told about 100 protesters outside the AIG office in Washington.

Although mostly small, the protests were animated.

About 130 people in Boston marched from the Bank of America offices to AIG's offices, waving placards and shouting: "Our tax dollars are going to bolstering up these banks."

Bank of America and AIG are among financial services institutions that have received hundreds of billions in U.S. bailout money.

'SICK AND TIRED'

"We're furious. ... We are sick and tired of corporate greed and excess," Monica Sandschafer, organizer for a community organization, told about 50 protesters outside the American International Group office in Phoenix.

Some 500 SEIU members marched peacefully through a few blocks of downtown Chicago.

With some chanting: "Hey hey, ho ho, where did all the money go?" the demonstrators, many of them janitors and healthcare workers, waved signs and demanded that bonuses paid to AIG executives and by large banks be returned.

"I'm worried about my elderly clients' savings going to the AIG executives and to the banks," Alicia Lee, 42, a home healthcare provider said.

Several dozen San Francisco protesters gathered in front of a Wells Fargo bank branch in the financial district before heading several blocks to AIG's offices in the Bank of America skyscraper.

Marching in a huge circle, the lunch-time demonstrators held up placards demanding economic justice. One sign, "Asinine Incomprehensible Greed," mocked AIG's initials.

In Houston, about 20 people railed against the U.S. bank bailout at branches of Wells Fargo, Bank of America and Comerica.

(Reporting by Christine Kearney in New York, Tim Gaynor in Phoenix, Andy Sullivan in Washington, Bob Galbraith in San Francisco, Andrew Stern in Chicago and Bruce Nichols in Houston; Writing by Daniel Trotta; Editing by Peter Cooney)

http://www.reuters.com/article/domesticNews/idUSTRE52I7ZP20090319?sp=true

http://3.bp.blogspot.com/_wS37j3i6EPM/ScKCZ4djgoI/AAAAAAAAAlQ/NVasbeaksA0/s400/American+flag+jacket.jpg
ΗΠΑ:Εικόνες από το «κάμπινγκ» (ένα από τα πολλά) των αστέγων!

http://img207.imageshack.us/img207/1697/r0518143461.jpg
Κίνα: Thousands of job-seekers flock to a job fair in Hefei, Anhui province, China on March 1, 2009.
http://img207.imageshack.us/img207/4933/r2918205691.jpg
Κίνα: Job seekers join a line of hundreds at a job fair in Heredia, Costa Rica on March 6, 2009.

http://img207.imageshack.us/img207/1548/r1718018417.jpg
Dodge SUVs sit parked in the Atlantic Marine Terminal at the port of Baltimore February 18, 2009 in Baltimore, Maryland. As the worldwide economic downturn persists and automobile sales continue to slow, more than 57,000 new automobiles sit idle in the port of Maryland. The state of Maryland recently paid $5.26 million for almost 15 acres of additional car storage space near the port, freeing space for more cargo.

ΗΠΑ: 5,47 εκατ. Αμερικανοί ζουν με επίδομα ανεργίας
Αυξημένες κατά 185.000 ήταν οι συνεχιζόμενες αιτήσεις επιδομάτων ανεργίας στις ΗΠΑ, που τους πολίτες που συλλέγουν επιδόματα να διαμορφώνονται στα 5,47 εκατ. την εβδομάδα που έληγε στις 7 Μαρτίου. Η άνοδος είναι η δεύτερη μεγαλύτερη από το 2008.

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&lart_aid=205292

Recession hammers UK public finances
The rapidly deteriorating state of Britain's public finances was underlined today as new figures showed the budget deficit for last month ballooned almost ten-fold. Σε ποιον ειπαμε ότι "θα πάει ο λογαριασμός"? Γιατί δε βλέπω πάντως τον πληρώνουν αυτοί που έφαγαν και τρώνε...Θα τους αφήσουμε?
Figures from the Office for National Statistics revealed Britian's budget deficit climbed to £9bn in February compared with £1.1bn in the same month last year. The deficit is the biggest for February in 16 years and was higher than economists expected.

The figures were hit across the board with tax income down 9.8pc, cash receipts from corporation tax down 11pc and income from VAT down 8.3pc. National insurance contributions were 4.9pc lower, although receipts from income tax rose 2.2pc.

"The public finances are continuing to deteriorate at an alarming rate," said Peter Spencer, chief economic advisor to the Ernst & Young ITEM Club. "And as the economy continues to shrink, the outlook for public finances is bleak."

Chancellor Alistair Darling is likely to be quizzed today by MPs over his borrowing projections, which economists reckon he will have to revise dramatically higher in next month's Budget.

The drop in receipts was compounded as sharply rising unemployment drove Government spending higher in the month. The almost 1.4 million people claiming jobless benefits last month is the highest in at least a decade.

A projection made by Mr Darling in November that the Budget deficit in the next financial year would peak at 8pc of gross domestic product may have to be revised upwards as the economy contracts further.

"It is very clear that the Chancellor is going to have to substantially raise his public deficit projections in April's budget as he also takes a knife to the GDP forecasts, " said Howard Archer, chief UK economist at Global Insight.

A separate measure which captures the amount of cash entering and leaving the Treasury showed a budget deficit of £4.4bn pounds, almost in line with the £4.5bn forecast by economists.

http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/recession/5015573/Recession-hammers-UK-public-finances.html

High debt levels endanger Britain's AAA credit rating for first time
Britain may face "lasting impairment" from the credit crisis owing to the over-sized role of the City and high levels of private debt, endangering its elite "AAA" credit rating for the first time in history.
The US agency Moody's said the UK had slipped from the top rank of "resistant" AAA states, which include Germany, France, Canada, and the Scandinavian countries. British debt is likely to be "tested" over coming years.

Moody's warning pushed the cost of default insurance on British Gilts to an all-time high. Five-year credit default swaps (CDS) rose to 148 basis points yesterday.

The agency said there had been a startling deterioration across the world with even the strongest states seeing "substantial and rapid" damage to their finances. The massive bank bail-outs and fiscal packages have created a new hazard known as "risk socialisation". "This is raising questions about the safety of public debt for investors during the very severe and sychronised economic downturn," it said.

Moody's said the UK and the US would see their ratings come under strain "because of a shock to their growth model and large contingent liabilities". Both countries have relied heavily on unsustainable credit booms to fuel growth, but Britain faces added difficulties as a hub of global finance at a time when banks are out of favour.

The economic fall-out from this broken model may cause "lasting impairment", making it harder for both the US and UK governments to raise the tax revenues needed to restore health to public finances. Britain in particular will be watched to see if it can adjust to a "post-crisis world order".

Moody's said the US "exhibits an unrivalled capacity for innovation" and is likely to bounce back quickly. The UK has seen more slippage but still has an "adequate reaction capacity to rise to the challenge".

http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/ambroseevans_pritchard/4604826/High-debt-levels-endanger-Britains-AAA-credit-rating-for-first-time.html

Πολύ βαθύτερη ύφεση ενόψει! - Aρνητικό ΑΕΠ στην Ελλάδα
Πολύ βαθύτερη ύφεση προβλέπει η Morgan Stanley για την ευρωζώνη το 2009 και προχωρά σε δραστική μείωση των προβλέψεων της για την ανάπτυξη, σε έκθεση της με τίτλο « A much Deeper recession» κια ημερομνηια 18 Μαρτίου. Ετσι, οι νέες της προβλέψεις τοποθετούν στο -3,3% την συρρίκνωση του ΑΕΠ της περιοχής, από -1,6% πριν. Η μπάλα φυσικά παίρνει και την Ελλαδα για την οποία πλέον οι εκτιμήσεις από οριακά αρνητικές (-0,1%), τώρα «χτυπούν» το -0,5%.

Οπως σημειώνει ο διεθνής οίκος οι πολύ απογοητευτικοί δείκτες οικονομικής δραστηριότητας στις χώρες του ευρώ είναι ο βασικός λόγος που κάνουν την ύφεση να εξελιχθεί σε κάτι πολυ χειρότερο από ότι αναμενόταν. Ετσι, η συρρίκνωση της δραστηριότητας θα είναι η μεγαλύτερη που έχει σημειωθεί μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=205256

Η ΕΚΤ υπό πίεση να ακολουθήσει τις άλλες κεντρικές τράπεζες

Οι κεντρικές τράπεζες της Ελβετίας, της Βρετανίας, της Ιαπωνίας και του Καναδά ακολουθούν τα βήματα της Fed, έτοιμες και αυτές να αγοράσουν κρατικά ομόλογα ώστε να διοχετευτεί ρευστότητα στο σύστημα. Η κίνηση τους να στραφούν σε μη συμβατικές στρατηγικές νομισματικής χαλάρωσης αυξάνει την πίεση στην ΕΚΤ που έχει μείνει πίσω στην προσπάθεια τόνωσης της οικονομικής δραστηριότητας και αντιμετώπισης του αποπληθωρισμού.

Η Fed ξάφνιασε τις αγορές με την ανακοίνωση της ότι πρόκειται να αγοράσει $300 δισ. μακροχρόνιων κρατικών ομολόγων (5% του συνόλου σε κυκλοφορία) και ότι θα αυξήσει τις αγορές ομολογιακών τίτλων που βασίζονται σε στεγαστικά δάνεια στα $1,25 τρισ. από $500 δισ. (14% του συνόλου). Η συνολική νέα ρευστότητα που θα εισρεύσει στο σύστημα θα ανέλθει στα $1,12 τρισ. που ισοδυναμεί με το 8% του ΑΕΠ των ΗΠΑ. Η αντίστοιχη κίνηση της Τράπεζας της Αγγλίας που ανακοινώθηκε πριν δύο εβδομάδες αντιστοιχεί στο 10% του βρετανικού ΑΕΠ

«Ασφαλώς όλοι αρχικά θα πουλήσουν το δολάριο, καθώς το 53% των αμερικανικών κρατικών ομολόγων βρίσκεται σε ξένα χέρια. Πιστεύουμε όμως ότι δεν πρόκειται για την αρχή ενός νέου bear market για το δολάριο για τους εξής λόγους,» σχολιάζει η Credit Suisse:

- Oλοι τελικά θα αναγκαστούν σε κινήσεις quantitative easing.
...
http://www.capital.gr/News.asp?id=699610

ΗΠΑ: Βοήθεια 5 δισ. δολαρίων στους προμηθευτές των αυτοκινητοβιομηχανιών Για να μην ξεχνιόμαστε...
Το ποσό των 5 δισ. δολαρίων θα λάβουν οι εταιρείες- προμηθευτές των μεγάλων αυτοκινητοβιομηχανιών από την αμερικανική κυβέρνηση, ως βοήθημα για να αποφύγουν την χρεοκοπία, από την οποία απειλούνται, όπως και όλος ο κλάδος.

Υπενθυμίζεται ότι οι προμηθευτές των αυτοκινητοβιομηχανιών είχαν ζητήσει τον προηγούμενο μήνα βοήθεια από την αμερικανική κυβέρνηση περίπου 18,5 δισ. Δολάρια.

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=205343

Το 2005 η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να μαζέψει 6,5 δισ. ευρώ - ληξιπρόθεσμες οφειλές.

Το 2007 ανέβασε τις επιδόσεις της στην ανικανότητα, σκοράροντας 17 δισ. ευρώ ληξιπρόθεσμες οφειλές.

Και το 2008 κάρφωσε τον πήχυ στα 20 δισ. ευρώ.

Για να βγάλουν τα σπασμένα οι γελοίοι (και άχρηστοι, και ανίκανοι και ανάλγητοι) παγώνουν στο 0% τις αυξήσεις για 1.000.000 υπαλλήλους του δημόσιου τομέα και συνταξιούχους - όλων των Ταμείων! Ομως τα βγάζουν έτσι τα σπασμένα; Οχι!

Παραπέρα!

Με αυτόν τον τρόπο «πηδάνε» ένα έτος («πηδώντας» ταυτοχρόνως και τα συνήθη υποζύγια του φορολογικού συστήματος - τους μισθωτούς και τους γέροντες), διότι όταν ξαναδώσουν αυξήσεις, θα έχουν ως προηγούμενο το 2008 κι ουχί το 2009! Εξυπνο; Οσο και ο πτωχοπροδρομισμός του Καραγκιόζη. Ή η «δημιουργική λογιστική» των προηγούμενων πτωχοπρόδρομων.

Παρακάτω!!

Από αυτό το 1.000.000 των λιτοδίαιτων κορόιδων, που μάλιστα τους ψηφίζουν (γαλάζιους και πράσινους) οι πλείστοι, θα πάρουν ένα επίδομα της τάξεως των 20 ευρώ τον μήνα σε μια εφάπαξ δόση των 300 και των 500 ευρώ -όσοι εργάζονται λιμοκτονώντας με κάτω από 1.000-1.200 ευρώ τον μήνα- ούτε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο

δεν έκανε τέτοια αίσχη στην Αργεντινή και την Ουγγαρία.

Είναι δυνατόν να υπάρχουν εργαζόμενοι που φορολογούνται έως και 40% -οι υψηλόμισθοι, που μαζί με τους χαμηλόμισθους προσφέρουν το 80% της φορολογητέας ύλης, ενώ ταυτοχρόνως νόμιμα φοροαπαλλάσσονται και παράνομα φοροδιαφεύγουν εκείνοι που κατέχουν το 80% του εθνικού πλούτου;

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=39125492

Μια ζωή ζημιά 15-50 ευρώ μηνιαίως
Μέτρα που θα πληρώνουμε μια ζωή «για αμαρτίες αλλωνών», χαρακτηρίζουν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων τα μέτρα της κυβέρνησης και προειδοποιούν για ανεξέλεγκτες αντιδράσεις.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της λαϊκής αγανάκτησης ήρθε με το «πάγωμα» της εισοδηματικής πολιτικής, τον κεφαλικό φόρο στους ειλικρινείς φορολογούμενους και την ελεημοσύνη εν είδει «επιδόματος φτώχειας» στους χαμολόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους.

Τα νέα φορολογικά μέτρα, σε συνδυασμό με την έπαρση του υπουργού Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκη για τις ιδιωτικοποιήσεις (Ολυμπιακή, ΟΛΠ, ΔΕΠΑ κ.ά.), προκάλεσαν τη διαμαρτυρία του προέδρου της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλου και, τελικά, την αποχώρησή του από την ανοικτή συνεδρίαση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ) για την Αναπτυξιακή Συμφωνία.

Στην αναφορά τού εκπροσώπου της κυβέρνησης για απόδοση των έκτακτων (φορολογικών) μέτρων... μεσοπρόθεσμα, ο κ. Παναγόπουλος τον διέκοψε λέγοντάς του: «Πού τα λέτε αυτά; Δεν ήρθαμε να ακούσουμε τον κυβερνητικό απολογισμό», και αποχώρησε από την αίθουσα.

Κατά την προσέλευση των προσκεκλημένων στο Ζάππειο (για την Αναπτυξιακή Συμφωνία), οι εκπρόσωποι των κοινωνικών φορέων κατακεραύνωσαν τα μέτρα της κυβέρνησης προαναγγέλλοντας κοινωνική έκρηξη, ενώ απηύθυναν πρόσκληση για μαζική συμμετοχή στην 24ωρη γενική απεργία της 2ας Απριλίου.

Η έκτακτη φοροεπιδρομή «αποτελεί ξεκάθαρη ομολογία οικονομικής αποτυχίας και δημοσιονομικής κατάρρευσης», τόνισε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ως προς το έκτακτο του χαρακτήρα των μέτρων (σημ. one-off, όπως είπε): «Μια φορά για τα δημοσιονομικά, αλλά μια ζωή για τους μισθωτούς». Αυτή η πολιτική «θα ανατραπεί με όρους κοινωνίας», κατέληξε ο κ. Παναγόπουλος, σημειώνοντας ότι «αρνούμενοι σε αυτή την κρίση, που είναι πρωτίστως δημοσιονομική, οποιαδήποτε ισομερή κατανομή βαρών. Πόσο μάλιστα όταν μονομερώς η κυβέρνηση μας καταλογίζει μέτρα».

Ισόβιο άρμεγμα

Περικοπές από 15 έως 50 ευρώ για όλη την υπαλληλική ζωή, αλλά και τη συνταξιοδοτική περίοδο υπολόγισε ο πρόεδρος των εργαζομένων στα ταμεία, Γ. Κουτρουμάνης, λόγω της μη χορήγησης αυξήσεων φέτος, κάτι που επιφέρει αρνητικές επιδόσεις τόσο στους μισθούς των επόμενων ετών όσο και στις μελλοντικές συντάξιμες αποδοχές και τις συντάξεις.

Αγρότες: Χάσαμε 11%

«Ο συνήθης ύποπτος είναι ο εργαζόμενος», ανέφερε ο πρόεδρος της ΟΚΕ Χρ. Πολυζωγόπουλος. «Τα μέτρα υποκρύπτουν πτώχευση», τόνισε ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπ. Παπασπύρος, ενώ ο πρόεδρος της ΓΕΣΑΣΕ Τζ. Καραμίχας μίλησε για φορομπηχτική πολιτική, σημειώνοντας ότι από τον Σεπτέμβριο οι αγρότες έχασαν το 11% του εισοδήματός τους.

Αλλά και οι εκπρόσωποι των εργοδοτών εμφανίστηκαν λάβροι κατά των μέτρων, στον βαθμό που μειώνεται δραστικά το διαθέσιμο εισόδημα, κάτι που απειλεί την αγορά. «Προκαλείται ζημιά στον ιδιωτικό τομέα», σημείωσε ο πρόεδρος των εμπόρων Δ. Αρμενάκης, αν και ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος τα βρήκε (τα μέτρα) «αναγκαία πλην ανεπαρκή». «Σύννομα με την ήπια προσαρμογή» φάνηκαν τα μέτρα στον γραμματέα της κοινοβουλευτικής ομάδας της Ν.Δ., Γ. Τραγάκη.

ΔΑΚΕ: Κακοί... συνεργάτες

Στα golden boys και τους «φωτισμένους συνεργάτες του υπουργού» αποδίδει τη φοροεπιδρομή η «ανάστατη» ΔΑΚΕ Δημοσίου και καλεί τον κ. Παπαθανασίου να διορθώσει το λάθος.

Τελικά, μέσα στην τούρλα των έκτακτων μέτρων, ωφελημένοι αποδεικνύονται οι εργαζόμενοι της Εργατικής Εστίας, οι οποίοι θα λάβουν τακτικό επίδομα, και το κομματικό «απαράτ» που θα τοποθετήσει άλλους 3 ημέτερους σε θέσεις μετακλητών ειδικών συνεργατών στις δύο προϋπάρχουσες θέσεις της Εργατικής Εστίας. *

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114

Στο φορολογικό απυρόβλητο κέρδη 11,3 δισ. ευρώ
Στο απυρόβλητο της κυβερνητικής επιδρομής -η οποία εξαντλείται αποκλειστικά και μόνο στα μικρομεσαία εισοδήματα μισθωτών και συνταξιούχων- μένουν οι υπερκερδοφόρες επιχειρήσεις που μέσα στην προηγούμενη τετραετία συσσώρευσαν στα ταμεία τους τον μεγαλύτερο πλούτο από ποτέ στην Ιστορία. Από το 2003 μέχρι και το 2007, τα καθαρά κέρδη των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο της Αθήνας εταιρειών, που κατά κανόνα αποτελούν τον «ανθό» του ελληνικού επιχειρείν, σχεδόν τριπλασιάστηκαν. Τα καθαρά κέρδη τους σκαρφάλωσαν από τα 4 δισ. ευρώ στο τέλος του 2003 στα 11,318 δισ. ευρώ το 2007 (συνολική άνοδος 180%) σημειώνοντας μέση αύξηση 30% ετησίως. Μπροστά σε αυτή τη συσσώρευση υπερκερδών, ως επί το πλείστον σε λίγους επιχειρηματικούς ομίλους που δρουν ολιγοπωλιακά, η κυβέρνηση κλείνει τα μάτια και χαρατσώνει μισθωτούς και συνταξιούχους.

15 δισ. από μερίσματα

Υπολογίζεται πως μόνο οι μεγαλομέτοχοι των 300 εισηγμένων επιχειρήσεων ενθυλάκωσαν στο ίδιο χρονικό διάστημα περισσότερα από 15 δισ. ευρώ μέσω των μερισμάτων, με αποκορύφωμα την περσινή χρονιά όταν οι επιχειρήσεις διένειμαν περίπου 5,36 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 2,5 δισ. ευρώ μόνο οι υπερκερδοφόρες τράπεζες, οι οποίες σήμερα πριμοδοτούνται με 28 δισ. ευρώ από το Δημόσιο για να συνεχίσουν να συσσωρεύουν κέρδη. Πιστή στις νεοφιλελεύθερες συνταγές της, η κυβέρνηση επιλέγει να στηρίξει για ακόμη μια φορά εξόφθαλμα τις επιχειρήσεις με πρόσχημα την κρίση και να χαρατσώσει τους λιγότερο ευνοημένους.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=51932804

Πληρώνετε τις φοροαπαλλαγές των επιχειρήσεων
Νέα φορολογική θύελλα προβλέπουν οι εφοριακοί, θεωρώντας ότι δεν σώζεται η οικονομία από τα μέτρα της κυβέρνησης.
Δριμεία κριτική στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης άσκησε η ομοσπονδία των εφοριακών (ΠΟΕ-ΔΟΥ) προβλέποντας ότι σύντομα θα ανακοινωθούν κι άλλα μέτρα, όπως η αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα, η επαναφορά του φόρου κληρονομιών και η αυτοτελής φορολόγηση κ.λπ.

Καταγγέλλουν την κυβέρνηση ότι από τη μια τα παίρνει από τους μισθωτούς-συνταξιούχους με τη μηδενική εισοδηματική πολιτική και από την άλλη χαρίζει δισεκατομμύρια ευρώ στις επιχειρήσεις. Στην τετραετία 2005-2008, η κυβέρνηση επέβαλε φόρους 11,5 δισ. ευρώ σε μισθωτούς και συνταξιούχους από άμεση (κυρίως λόγω μη τιμαριθμοποίησης φορολογικής κλίμακας) και έμμεση φορολογία. Στον αντίποδα αυτών χάρισε κοντά 9 δισ. ευρώ σε περίπου 50.000 μεγάλες επιχειρήσεις:

**5,1 δισ. ευρώ από τη μείωση του φορολογικού συντελεστή σε 25% από 35%.

**3,5 δισ. ευρώ από τις δύο ρυθμίσεις της περαίωσης των ανέλεγκτων χρήσεων.

**440 εκατ. ευρώ από την κατάργηση του φόρου επί των διαφημίσεων.

**100 εκατ. ευρώ από την κατάργηση του φόρου κληρονομιάς.

Οι εφοριακοί αντιπροτείνουν την αύξηση του ανώτατου συντελεστή φορολόγησης (σήμερα 40%), την κατάργηση των χαριστικών ρυθμίσεων της περαίωσης, καθώς και την επαναφορά των συντελεστών φορολόγησης των επιχειρήσεων (35% ΑΕ και ΕΠΕ, 25% ΟΕ, ΕΕ κ.λπ.), του ΦΜΑΠ, του φόρου των διαφημίσεων και του καθολικού «πόθεν έσχες».

Χειρότερα από Μητσοτάκη

Χαρακτηρίζουν «επικοινωνιακό τρικ» την έκτακτη εισφορά, την οποία και θεωρούν δίκαια μόνον όταν αφορά τους φοροφυγάδες, ενώ «καταχεριάζουν» την εισοδηματική πολιτική, που «είναι χειρότερη και από το 0+0% του Μητσοτάκη», όπως είπε ο πρόεδρος της ομοσπονδίας Γ. Γρίβας, που δεν απέκλεισε απεργιακές κινητοποιήσεις.

Και για όσους τους κατηγορούν για «λευκή απεργία», τους υπενθυμίζουν ότι η κυβέρνηση αποδυνάμωσε τις ελεγκτικές υπηρεσίες, μείωσε τους υπαλλήλους των εφοριών και εδραίωσε τη ρουσφετολογία, με αποτέλεσμα να εκκρεμούν ανείσπρακτα χρέη 20 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με στοιχεία της ομοσπονδίας, πάντως, το Διαπεριφερειακό Ελεγκτικό Κέντρο Αθηνών από τον έλεγχο 900 επιχειρήσεων βεβαίωσε 1,6 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 1,12 δισ. είναι εισπράξιμα. *

http://www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=74145156

Νέα βόμβα Παπαθανασίου: Ισως και νέα μέτρα Το "ίσως" έχει πλάκα...
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&tag=8777&pubid=2724752

“‘Capitalists can buy themselves out of any crisis, so long as they make the workers pay"
Lenin.

Κλειστές πόρτες συναντούν όσοι ζητούν για πρώτη φορά δουλειά
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=260272

Παράδειγμα προς μίμηση η ALUMIL, λέει η υφυπουργός
Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν απορρίπτει την καθιέρωση ελαστικών σχέσεων εργασίας από την ALUMIL, αλλά καλύπτει ταυτόχρονα και τις επιχειρήσεις που θα πράξουν το ίδιο.

Τη θέση αυτή εξέφρασε εμμέσως, αλλά με σαφήνεια, η υφυπουργός Απασχόλησης Σοφίας Καλαντζάκου κατά τη συζήτηση σχετικής ερώτησης της βουλευτού του ΚΚΕ Σοφία Καλαντίδου.

Το κυβερνητικό στέλεχος, χρησιμοποιώντας το πολυφορεμένο επιχείρημα της Ν.Δ. ότι η οικονομική κρίση είναι μητέρα όλων των δεινών, δεν έκρινε την απόφαση του επιχειρηματία, αλλά σημείωσε με νόημα «ότι είναι η ώρα της κοινωνικής ευθύνης για όλους και για την κυβέρνηση και για τον πολιτικό κόσμο, αλλά και για τους ίδιους τους κοινωνικούς εταίρους».

Και αυτό παρά την οργίλη αντίδραση της κ. Καλαντίδου, η οποία της υπενθύμισε ότι η ALUMIL έχει παρουσιάσει κερδοφορία το τελευταίο τρίμηνο του 2008 κατά 10%.

Η ίδια αναρωτήθηκε με σκωπτικό προφανώς τρόπο «για ποιο λόγο, αφού η επιχείρηση είχε καλές σχέσεις με τους εργαζόμενους, δεν μοιράζονταν και τίποτα από τα κέρδη;», καθώς νωρίτερα η κ. Καλαντζάκου είχε πλέξει το εγκώμιο της ALUMIL ως προς τις σχέσεις που είχε με το προσωπικό.

Αντέκρουσε εξάλλου το επιχείρημα της υφυπουργού ότι το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) δεν είχε δεχτεί καμία καταγγελία από τους εργαζόμενους περί εκβιασμού για αποδοχή της μεταβολής των όρων εργασίας, τονίζοντας ότι το ΣΕΠΕ «είναι εργαλείο της δικής σας αντιλαϊκής πολιτικής. Πώς να το εμπιστευτούν;».

Στη δευτερολογία της η κ. Καλαντζάκου υποστήριξε εν ολίγοις ότι η κυβέρνηση μοχθεί για τους εργαζόμενους. Ομως και πάλι δήλωσε ευθαρσώς πως «πρέπει να υπάρξει συνεργασία των κοινωνικών εταίρων. Κάθε επιχείρηση και κάθε εργαζόμενος πρέπει να δείξει κοινωνική ευθύνη», κατέληξε.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=39924676

http://3.bp.blogspot.com/_LeBHQ9AwRkg/ScNqWjwvGmI/AAAAAAAAAWw/pqY4r2zOoY4/s1600/0_rotating_posters.gif
medieval peasants worked less that you do
(οι χωρικοί του Μεσαίωνα δούλευαν λιγότερο απ' ότι δουλεύουμε σήμερα)

ciaoant1

21-03-09, 16:58

More on Quantitative Easing....
Several commentators have left some interesting links that are related to the new 'fad' of quantitative easing (printing money), and it seems that this policy is gaining ever greater traction as a policy tool. Perhaps the most interesting example is that of the proposed IMF quantitative easing (http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/recession/4986287/IMF-poised-to-print-billions-of-dollars-in-global-quantitative-easing.html) (QE):

Alistair Darling and senior figures in the US Treasury have been encouraging the Fund to issue hundreds of billions of dollars worth of so-called Special Drawing Rights in the coming months as part of its campaign to prevent the recession from turning into a global depression.

The first thing to note here, is that the calls are coming from the US and UK, which are countries already following the QE policy. That the calls are coming from two of the most troubled economies only serves to illustrate their desperation. This policy proposal is simply a way to try to inflate away the underlying problems, but to do it on an international basis. As for the domestic policies of QE, there is a fundamental belief that economies can be stimulated to act in accordance with government wishes, regardless of underlying economic drivers (for those new to the blog, you may wish to read here (http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/02/economic-crisis-underlying-cause.html) for a discussion of the underlying economic reality).

Just to add to the curious situation, both China and Russia are considering / proposing that the IMF could replace the $US as the reserve currency by providing a clearing house, thereby creating a new de facto (http://www.reuters.com/article/usDollarRpt/idUSLJ93633020090319) currency:

China and other emerging nations back Russia's call for a discussion on how to replace the dollar as the world's primary reserve currency, a senior Russian government source said on Thursday. Russia has proposed the creation of a new reserve currency, to be issued by international financial institutions, among other measures in the text of its proposals to the April G20 summit published last Monday.

Calls for a rethink of the dollar's status as world's sole benchmark currency come amid concerns about its long-term value as the U.S. Federal Reserve moved to pump more than a trillion dollars of new cash into the ailing economy late Wednesday.

[And later]

The source said the Chinese paper envisaged the International Monetary Fund's Special Drawing Rights (SDRs) being first assigned a role of a clearing currency on some transactions and then gradually becoming the main global reserve currency. "They said that the role of reserve currency should be given to SDR," the source said.

The idea of the IMF providing a world reserve currency is, to say the least, a very curious one. The IMF has a limited gold reserve, but otherwise is reliant on financing from governments of countries. The following discussion is now out of date, but sets out the status of IMF gold.

The International Monetary Fund currently holds 103m. ounces of gold, valued on its books in August 2003 at $8.1 billion (IMF, 2003a) but probably worth $38.4 bn at market prices. The IMF has no real use for this gold. Admittedly, it provides fundamental strength to the IMF’s balance sheet. However, it is a small amount compared to the IMF’s $350 bn in total resources or its $228 bn in usable currencies (IMF, 2003b). By its Articles of Agreement (IMF, 1945), particularly Articles IV and V, the IMF may receive gold from countries in settlement of obligations, but it cannot lend gold as part of its stabilisation programmes. Nor can it lease, swap or use its gold as collateral. The IMF cannot revalue its gold without selling it, and an 85% vote of the membership is required to authorise such a sale. Were the IMF to sell its stock of gold rapidly in order to generate money to meet an international financial crisis, it would depress the world price for gold and diminish the value of the gold held by countries in their reserves or offered for sale. Various efforts have been made in recent years to use some of the IMF’s gold stockpile to fund debt relief for poor countries. However, none of the efforts or plans proposed to date will generate the needed funds without collateral damage to the IMF or to the gold-producing countries. (1)

As regular readers will be aware, a fiat currency has no real value except the value that is assigned by our collective belief in the value. The question that springs to mind with an IMF reserve currency is to ask what might inspire such a belief. Whilst such belief in an IMF currency is a very curious notion, in some ways it is no more curious than our belief in the value of the $US or £GB. It just serves to highlight the absurdity and fragility of currencies which can be 'printed' without constraints.

The situation in the US is now one where money is being printed without constraint with a significant expansion of QE (http://www.sharecast.com/cgi-bin/sharecast/story.cgi?story_id=2668068):

LONDON (SHARECAST) - Bond and gold markets soared but the US dollar tumbled as the US Federal Reserve chief Ben Bernanke unveiled a $300bn treasury bond buy-back plan as part of a new $1.15trn package to rejuvenate the US economy.

In a move mirroring recent actions by the Bank of England, the US central bank said it would move to buy treasury notes with maturity dates of between two to 10 years to “help improve conditions in private credit markets.”

The Fed also moved to prop up the housing market by saying it will buy $750bn of Freddie Mac and Fannie Mae issued mortgage-backed securities, on top of $500bn already pledged to the two agencies. It also doubled the agency debt it plans to buy this year from $100bn to $200bn.

One of the underlying purposes of the policy is to try to prop up the ailing house market. I can think of no better example of the bankruptcy of imagination than this policy, and no better example of a complete misunderstanding of the realities of the current situation. Bernanke is claiming (http://www.reuters.com/article/newsOne/idUSN2028434620090320) that the QE policy has an end plan, but at the same time offers no actual end to the policy:

WASHINGTON (Reuters) - Federal Reserve Chairman Ben Bernanke on Friday said the Fed's buying of longer-dated U.S. Treasuries would "taper off" when the economy no longer needed help, allowing the Fed to cease its emergency support.
"The time will come when the economy will be growing, the housing market will be recovering, that support will no longer be needed. And we will of course at that point taper off that support," Bernanke told community bankers in Phoenix, Arizona.

Quite simply, I do not 'buy' the idea that there can be any end in sight to such a policy. The US government's borrowing is expanding at such a rate that there is no realistic possibility of raising the finance to cover the exploding costs. In particular China has been funding the US government and the discussion of a move away from the $US as the reserve currency is the final confirmation that the 'game' has come to an end. Once again China has issued warnings (http://news.xinhuanet.com/english/2009-03/19/content_11036622.htm) to the US:

China hopes the United States will guarantee the security of the Chinese assets and investments in the U.S., China's Foreign Ministry reiterated on Thursday

Foreign Ministry spokesman Qin Gang made the remarks in response to a question on the decision of the U.S. Federal Reserve Wednesday to spend up to 300 billion U.S. dollars to buy long-term government bonds and expand purchases of mortgage-related debt to revive the economy.

The full article is not as dramatic as the quote suggests, with Qin Gang apparently accepting the policy, but the warning still remains. Niall Ferguson in 'The Ascent of Money' called this game 'Chimerica' - the game of China funding US consumption. I made a speculative post (http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/03/china-gold-and-us.html) recently on how China might finally unwind its funding of US debt, and imagine that it is likely that we will see China moving in a direction approximate to that which I have outlined. The US policy of QE, in particular the move to purchasing treasuries is preempting the end of Chimerica, in the same way the UK preempted a failed bond auction through the introduction of QE.

In the meantime China is now in a position where it is flexing its economic muscles with impunity. Their blocking (http://www.telegraph.co.uk/finance/businesslatestnews/5012156/Chinas-thumbs-down-to-Coke-is-no-Smoot-Hawley-but-is-worrying.html) of the Coca Cola purchase of a Chinese drinks company is an example of their new found power. Quite simply, the US dare not 'take on' China over such a protectionist act.

Whatever the actions of the US government and the central banks, the status of the $US as the world reserve currency was always going to be challenged, but the moves of the Fed will now simply accelerate the decline. I have continually predicted the collapse of the $US, and have been endlessly surprised at the resilience of the currency. Up to now, there has been a delusional belief that the reserve status of the $US would somehow 'save' it, regardless of the actions of the US government. A while ago I wrote a post (http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/01/myth-of-eternal-status-of-us-as-reserve.html) specifically to point out the many reasons why the reserve status would not save the $US, and the policy of expanding QE to purchases of treasuries simply adds to the many reasons for why it cannot resist collapse.

As I am writing this post, I can not help but find the situation in the world economy to be ever more surreal. When I first started writing this blog, whilst being able to see the oncoming crisis, I could never have imagined that the policy makers would take actions that could take a major crisis and turn it into catastrophe. I am genuinely baffled that so many otherwise intelligent people, are undertaking the policies that they are. Ο συγγραφέας του άρθρου, αν και με όντως πολύ καλές γνώσεις οικονομίας, δε φαίνεται να έχει και ιδιαίτερες γνώσεις σε πολιτικό επίπεδο...Several months ago, when QE policy was first being proposed for the UK, I commented on the strange way in which the Economist magazine was reporting the policy. I will quote from my post (I will not put it in block quotes as it is fairly long):

[quote starts]

This from the Economist (http://www.economist.com/opinion/displaystory.cfm?story_id=12689710) magazine (a magazine I once had great respect for and for which I am a print subscriber):

'This is where the Fed has already been inventive: printing money to buy all manner of assets. In October it said it would buy short-term commercial paper. This week it unveiled two new schemes: a $600 billion plan to reduce mortgage rates by buying government-backed mortgage securities and the debt of America’s state-sponsored mortgage giants; and a $200 billion scheme to buy the debt backed by credit-card, car, small-business and student loans (see article). This approach could be broadened to other markets that have shut down. For instance, there is little fresh (senior) credit for firms in bankruptcy. If the government can provide that cash, it could stop the coming wave of bankruptcies from becoming one of corporate liquidations'

Apparently, printing money is now 'inventive'. Here is the same magazine discussing Zimbabwe:

'WITH prices doubling every few days, Zimbabweans now spend huge amounts of time and energy preventing their meagre cash resources from completely evaporating. Trying to catch up with galloping hyperinflation, now officially running at 2.2m per cent a year and at least four times faster in reality, the central bank has been printing ever bigger denominations. But it is outrun by galloping prices:'

And:

It may seem odd that the local currency is still used at all. From Z$25 billion to the American dollar at the beginning of this month, the cash exchange rate had jumped threefold within a fortnight. In restaurants or shops, prices are still quoted in local currency but revised several times a day. Salaries are paid in Zimbabwean dollars, still the only legal tender. A minibus driver taking commuters into Harare every day still charges his clients in Zimbabwe dollars—but at a higher price on the evening trip home—and changes his local notes into hard currency three times a day. The local money is losing its relevance.

So apparently the printing of money is a disaster in Zimbabwe, but if Western countries do it, it is 'inventive' and to be commended.

[Quote ends]

The reason for quoting at such length is that the Economist's thinking illustrates the central delusion that Western economies are 'well managed', and that problems such as hyper-inflation are only applicable to non-Western countries. It appears to be a quite astonishing form of arrogance built upon a self-satisfied sense of superiority. The belief is that 'it can not happen here', but there really is no justification for such a belief. I can not see any difference between the policies in the UK and US and those in Zimbabwe.

However it is spun, both governments are now funding large part of their operations through printed money. Whilst the mechanisms and methods may not be so direct as those being used in Zimbabwe, there really is no fundamental difference, except that lots of people are now saying that when the UK and US print money, it is a 'good thing'. Both the UK and US also claim that the policy is temporary, but both governments had structural deficits before the crisis, both are taking no action to restrain the deficits, and both are in fact expanding the size of the deficits. Under such circumstances, it is difficult to see any point at which the policies might be reversed.

The article that I quoted regarding the Economist was titled 'Money Printing Economics - The UK and US as the New Zimbabwe?' (http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2008/12/money-printing-economics-us-and-uk-as.html) I think that the time has arrived where the question mark in that title can now be removed.

(1) Jonathan, ES 2004, 'IMF Gold and the World Bank's Unfunded HIPC Deficit', Development Policy Review, vol. 22, no. 1, pp. 31-40

Note 1: Sorry for the lack of posts recently, but I have been distracted again by other commitments. Many thanks for the many useful links and the interesting discussions in the comments sections. I am endlessly encouraged by the intelligence of the comments, and some of the insights that are presented.

Note 2: I hope that you do not mind yet another article on QE. I am focusing on the subject as I can think of nothing else as important in the current crisis as these policies. I will move off the subject for my next article, in which I am planning to discuss some broader indicators of the state of the UK economy, and possibly also the US economy.

Note 3: I have had confirmation that I will have an article published in the Trade and Forfaiting Review (http://www.tfreview.com/), and will link to the article once it is published. The magazine specialises in trade finance, and also has some very interesting articles that are likely to be of broader interest.

http://cynicuseconomicus.blogspot.com/2009/03/more-on-quantitative-easing.html

Η Κίνα σε ρόλο ατμομηχανής
Τα μέτρα ενίσχυσης είναι τα ισχυρότερα που έχουν ανακοινωθεί παγκοσμίως
«Μόνον όταν όλοι συνεισφέρουν την ξυλεία τους μπορούν να ανάψουν μια δυνατή φωτιά» λέει μια κινεζική παροιμία. Τώρα που η παγκόσμια οικονομία γνωρίζει τη χειρότερη κρίση των τελευταίων 70 ετών, κάθε χώρα πρέπει να συνεισφέρει για να ενισχυθεί η παγκόσμια ζήτηση.

Η αμερικανική κυβέρνηση, που φέτος θα εμφανίσει δημοσιονομικό έλλειμμα 12% του ΑΕΠ, κάλεσε τους εταίρους της στο G20 να προσφέρουν περισσότερα. Η Κίνα, όμως, που φέτος μάλλον δεν θα επιτύχει τον στόχο της για ανάπτυξη, δεν σκοπεύει να εμφανίσει έλλειμμα άνω του 3%. Μήπως, λοιπόν, ήταν απάτη το πακέτο των δαπανών για έργα υποδομής ύψους τεσσάρων τρισ. γουάν που ανακοινώθηκε τον Νοέμβριο και αντιπροσώπευε το 14% του ΑΕΠ; Στην πραγματικότητα η τόνωση που δίνει το Πεκίνο στην κινεζική οικονομία ίσως δεν είναι τόσο μεγάλη, αλλά είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο.

Ελλειμμα και ζήτηση

Το ότι η Αμερική θα παρουσιάσει δημοσιονομικό έλλειμμα τετραπλάσιο εκείνου της Κίνας δεν σημαίνει πως λαμβάνει περισσότερα μέτρα για την τόνωση της ζήτησης. Η Αμερική άρχισε το τρέχον έτος με ένα μεγαλύτερο έλλειμμα, το οποίο θα αυξηθεί περισσότερο από όσο της Κίνας, κυρίως επειδή υφίσταται μια βαθύτερη ύφεση που θα συρρικνώσει τα φορολογικά έσοδα. Σύμφωνα με τον Τάο Γουάνγκ της UBS, στην Κίνα οι καινούργιες επενδύσεις για έργα υποδομής, οι φοροαπαλλαγές, οι επιδοτήσεις στους καταναλωτές και οι αυξημένες δαπάνες για την υγεία θα ανέλθουν συνολικά σε ποσό που αντιπροσωπεύει το 3% του ΑΕΠ το 2009. Αν προστεθούν σε αυτά οι δαπάνες για έργα υποδομής που χρηματοδοτούν οι τράπεζες ενδέχεται το σύνολο να φθάσει στο 4% του ΑΕΠ. Στην Κίνα έχουν ήδη εκτιναχθεί οι δαπάνες για έργα στο σιδηροδρομικό δίκτυο, το οδικό δίκτυο και τις μονάδες παραγωγής ενέργειας. Τους πρώτους δύο μήνες του έτους συνολικά οι σταθερές επενδύσεις ήταν κατά 30% υψηλότερες από εκείνες του περασμένου έτους και τριπλασιάσθηκαν οι επενδύσεις στο σιδηροδρομικό δίκτυο. Η Κίνα έχει δεχθεί επικρίσεις επειδή έδωσε έμφαση στις επενδύσεις και όχι στην κατανάλωση, αλλά βραχυπρόθεσμα ήταν ο ταχύτερος τρόπος για να δώσει ώθηση στην εγχώρια ζήτηση.

Αύξηση πιστώσεων

Σε ό,τι αφορά το δεύτερο εργαλείο για την τόνωση των εγχώριων δαπανών, δηλαδή τη νομισματική πολιτική, από την αρχή του περασμένου έτους η μείωση των κινεζικών επιτοκίων δεν ήταν παρά η μισή εκείνης στην οποία προχώρησε η αμερικανική Federal Reserve. Τα τελευταία στοιχεία φέρουν τις τιμές καταναλωτή να έχουν υποχωρήσει κατά 1,6% καταγράφοντας το πρώτο κύμα αποπληθωρισμού. Αυτό φαίνεται να υποδηλώνει πως η Κίνα δεν έχει κάνει αρκετά για να τονώσει τη ζήτηση. Δεν πρόκειται, όμως, για πραγματικό αποπληθωρισμό, δηλαδή για πτώση τιμών συνοδευόμενη από συρρίκνωση της προσφοράς χρήματος και της πίστωσης. Ο δανεισμός αυξήθηκε κατά 24% το περασμένο έτος. Το ζητούμενο σε μια μείωση των επιτοκίων είναι η ενίσχυση του δανεισμού. Η Κίνα είναι μία από τις λίγες χώρες στον κόσμο όπου η πιστωτική επέκταση επιταχύνθηκε από την αρχή της χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Είναι αλήθεια πως οι εξαγωγές υποχώρησαν κατά περισσότερο από 26% τους 12 μήνες μέχρι τον Φεβρουάριο, ενώ ο ρυθμός αύξησης της βιομηχανικής παραγωγής επιβραδύνθηκε μόλις στο 3,8% το πρώτο δίμηνο του 2009. Η αύξηση των λιανικών πωλήσεων επιβραδύνθηκε στο 15%. Υπάρχουν, ωστόσο, ενδείξεις ανάκαμψης της εγχώριας ζήτησης. Επίσης, έχει εκτιναχθεί η αύξηση των επενδύσεων και του δανεισμού καθώς και οι πωλήσεις αυτοκινήτων και ηλεκτρονικών ειδών.

Αναγκαίες οι υψηλές δημόσιες δαπάνες

Η Κίνα επέτρεψε την ανατίμηση του γουάν κατά 18% τους τελευταίους 12 μήνες, με αποτέλεσμα να μεταβιβάσει στον υπόλοιπο κόσμο μέρος της τόνωσης της οικονομίας. Το ερώτημα είναι αν αρκεί η δέσμη μέτρων της Κίνας. Σύμφωνα με τον Μίνγκουν Σαν της Nomura, αρκεί για να διασφαλίσει ανάπτυξη 8% για το τρέχον έτος. Η κυβέρνηση, άλλωστε, έχει καταστήσει σαφές πως αν παραταθεί η επιβράδυνση, θα προχωρήσει σε νέα δέσμη φορολογικών μέτρων.

Οι τονωτικές ενέσεις ίσως επαρκούν για να επαναφέρουν την ανάπτυξη στο 8% φέτος αλλά δεν μπορούν να διασφαλίσουν ότι η οικονομία θα εξακολουθήσει να αναπτύσσεται αν η παγκόσμια ζήτηση παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα. Η ανάγκη να βασίσει η Κίνα την ανάπτυξή της περισσότερο στην κατανάλωση και λιγότερο στις εξαγωγές είναι πλέον επιτακτική. Δικαιολογημένα Κινέζοι αξιωματούχοι επισημαίνουν πως θα χρειαστεί να περάσουν χρόνια με αυξημένες δαπάνες στον τομέα της υγείας και να δημιουργηθεί ένα δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας για να μειωθεί η αποταμίευση των νοικοκυριών. Ενας λόγος παραπάνω για να επισπεύσουν τις πολιτικές προς αυτήν την κατεύθυνση. Αν δεν τον κάνουν, ακόμη και η φωτιά της Κίνας μπορεί να σβήσει.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_21/03/2009_308428

H κρίση ενισχύει την εξαρτημένη από επενδύσεις Κίνα
H παγκόσμια οικονομική ύφεση και οι προσπάθειες εξόδου από αυτή, πιθανότατα να κάνουν την Κίνα ισχυρότερο «οικονομικό μέγεθος» από ό,τι ήταν πριν από την έναρξη της κρίσης.

Η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία παγκοσμίως μετά την Αμερική και την Ιαπωνία, εκμεταλλεύεται την ασυνήθιστη θέση της ως μία χώρα με μεγάλα αποθέματα μετρητών και ισχυρό τραπεζικό σύστημα για να γίνει πιο ανταγωνιστική.

Κάποιες από τις επιπτώσεις της ύφεσης για την Κίνα συμπίπτουν με τις επιδιώξεις της κυβέρνησης. Η ασθενής ζήτηση έχει μειώσει το κόστος αερομεταφερόμενων και ναυτιλιακών φορτίων περίπου κατά 60%, σε σύγκριση με το επίπεδο του περασμένου καλοκαιριού. Οι μισθοί και οι υπερωρίες έχουν μειωθεί δραστικά. Το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Κίνας στο κόστος εργασίας απειλεί (ανταγωνιστικό πλεονέκτημα - τι κομψός τρόπος για να αναφερθεί κανείς στις μεσαιωνικές συνθήκες σκλαβιάς για τους εργαζόμενους), βέβαια, την κοινωνική σταθερότητα και ξυπνάει μνήμες των πορειών διαμαρτυρίας στην πλατεία Tiananmen πριν από 20 χρόνια.

Ολα αυτά όμως δεν δείχνουν να πτοούν την πλειοψηφία των πολυεθνικών, οι οποίες κάνουν μικρότερες περικοπές συγκριτικά με άλλες χώρες, ενώ κάποιες επεκτείνονται κιόλας. Η Intel κλείνει, νωρίτερα από ό,τι ήταν αναμενόμενο, μικρά εργοστάσιά της στις Φιλιππίνες και στη Μαλαισία για να ανοίξει ένα μεγάλο εργοστάσιο στο Chengdu της Δυτικής Κίνας. Η Ταϊβανέζικη Hon Hai, μία από τις μεγαλύτερες κατασκευάστριες εταιρείες προϊόντων, όπως το iPhone της Apple και της παιχνιδοκονσόλας Nintendo Wii, ενώ μείωσε κατά 3-5% τους υπαλλήλους της παγκοσμίως, στην Κίνα τους αύξησε κατά 5%.

Ομως, η κινεζική οικονομία, παρ’ όλο που εκμεταλλεύεται τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες και δημιουργεί το δικό της μονοπάτι στην ανάπτυξη, εξακολουθεί να έχει τις αδυναμίες της. Ελάχιστα έχουν γίνει για να περιορίσουν την εξάρτηση της οικονομίας από τις επενδυτικές δαπάνες και να ενισχύσουν την κατανάλωση. Οι κινέζικες οικογένειες εξακολουθούν να αποταμιεύουν περισσότερο, επειδή τα συστήματα συντάξεων, εκπαίδευσης και νοσηλείας είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Επίσης, τα αυστηρά μέτρα για την εργασία και το περιβάλλον που τέθηκαν σε εφαρμογή πέρσι ωθούν τις τεχνολογικά ασθενέστερες βιομηχανίες σε χώρες με ελαστικότερα κριτήρια.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_21/03/2009_308426

Το Πεκίνο ανησυχεί για ενδεχόμενη κοινωνική έκρηξη
Η εικόνα που παρουσιάζουν οι κυριότεροι οικονομικοί δείκτες είναι πράγματι απογοητευτική, με ζωηρές τις επιφυλάξεις των τελωνειακών αρχών της Κίνας, οι οποίες την Πέμπτη 12 Μαρτίου ανακοίνωσαν ότι οι εξαγωγές μειώθηκαν τον περασμένο Φεβρουάριο κατά 25,7% σε σχέση με τον ίδιο μήνα πέρσι. Ενα άλλο στοιχείο που προκαλεί ανησυχίες και φόβο για κοινωνική έκρηξη είναι και το γεγονός ότι από τους 5,6 εκατ. των νέων διπλωματούχων, το 2008, μόνο το 1,5 εκατομμύριο έχει βρει εργασία. Η «κοινωνική αρμονία», έχει καταστεί εδώ και χρόνια το «πιστεύω» και του πρωθυπουργού Ουέν Τζιαμπάο και του προέδρου της Κίνας Χου Γιντάο.

Για τον λόγο ακριβώς αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία το μέρος εκείνο της συνέντευξης του κ. Ουέν, ο οποίος αναφερόμενος στην προοπτική της εξέλιξης της κινεζικής οικονομίας στο αμεσότατο μέλλον, χαρακτήρισε το 2009 ως τη «χειρότερη χρονιά του αιώνα».

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_21/03/2009_308425

Μαύρη πρόβλεψη Μπερνάνκι για 3 δύσκολα χρόνια Τρία? Πριν λίγες μέρες έλεγε 1...Είναι πράγματι αξιοπρόσεκτη η προσπάθεια του να δίνει διαρκώς νέες "ημερομηνίες εξόδου" από την κρίση, ώστε να κρατάει τον κόσμο [σχετικά] ήσυχο
Δεν το είπε τυχαία λένε οι αναλυτές
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4508199&ct=2

http://img53.imageshack.us/img53/8669/aiggf.jpg

Θα γλιτώσσυν το λιντσάρισμα στην AIG; Ο λαός είναι εξοργισμένος, και αυτό είναι θετικό - το "στοίχημα" για την αριστερά είναι να μετασχηματίσει αυτή την οργή σε συγκεκριμένο σχεδιο (αντί για ανεξέλεγκτη οργή) που θα προασπίσει τα συμφέροντα του λαού.
Η βία τελευταία δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Λόγω του σάλου που ξέσπασε στις ΗΠΑ για τα μπόνους στον ασφαλιστικό κολοσσό AIG με τα χρήματα του δημοσίου, η ασφάλεια προστασίας (security) της AIG έστειλε ενημερωτικό MEMO στο προσωπικό της για το πώς θα γλιτώσουν ένα ενδεχόμενο....λιντσάρισμα ή άλλο κίνδυνο. Το ΜΕΜΟ γράφει (μεταφράζω):

"1. Αποφεύγετε να φοράτε ρούχα ή να κρατάτε πράγματα (τσάντες, ομπρέλες κτλ) με το όνομα και τα διακριτικά της εταιρείας.

2. Βεβαιωθείτε όταν φεύγετε από το γραφείο ότι δεν φοράτε καμία κονκάρδα της εταιρείας.

3. Αναφέρετε αν δείτε κάποιον ύποπτο έξω από εγκαταστάσεις τις εταιρείας.

4. Τα βράδια να ταξιδεύετε ανά δύο και να παρκάρετε πάντοτε σε καλά φωτισμένα μέρη.

5. Αποφύγετε τις δημόσιες συζητήσεις για την AIG και μην προσελκύετε δημοσιογράφους.

6. Αναφέρετε άμεσα την απώλεια ή κλοπή του διακριτικού σας σήματος.

7. Αν πιστεύετε ότι σας παρακολουθούν καλέστε αμέσως την αστυνομία.

8. Μη δίνεται προσωπικές σας πληροφορίες από το τηλέφωνο ή από το e-mail.

9. Βεβαιωθείτε ότι οι επισκέπτες συνοδεύονται από το προσωπικό όσο είναι μέσα στις
εγκαταστάσεις μας και τα γραφεία μας....

10.Αναφέρετε άμεσα αν δείτε παραβιασμένη ή σπασμένη κλειδαριά.

11.Αν δείτε κάποιο άτομο που δεν γνωρίζετε να φαίνεται ότι δεν ανήκει εκεί που είναι, κάντε
του μερικές ερωτήσεις. Αν δεν αισθάνεστε άνετα καλέστε την ασφάλεια του κτηρίου.

12.Προσέχετε τις ανασηκωμένες πόρτες και αυτούς που προσπαθούν να μπουν στην AIG
κρυφά.

Όλοι οι υπάλληλοι πρέπει να επαγρυπνούν και να αναφέρουν απειλητικές και ύποπτες συμπεριφορές στην ασφάλεια του κτηρίου τους το ταχύτερο δυνατόν. Αν διαπιστωθεί άμεση απειλεί να καλέσετε την Άμεσο Δράση."

Πηγή:
AIG Corporate Security ΜΕΜΟ (http://gawker.com/5175745/aig-corporate-securitys-tips-for-surviving-an-angry-mob)

http://greekrider.blogspot.com/2009/03/aig.html

Η αναλύτρια αποτέλεσε στόχο απειλητικών τηλεφωνημάτων για τις δυσάρεστες, αλλά αλάθητες, προβλέψεις της, όταν οι συνάδελφοι της «κοιμούνταν». Είναι και αυτό ένα ακόμα δείγμα της τεράστιας εξουσίας που έχει η άρχουσα τάξη, καθώς μπορεί να περιορίσει (έμμεσα, μέσω πχ του ελέγχου των ΜΜΕ, ή και άμεσα, με απειλές ακόμα και για τη ζωή) όσους απλά λένε την αλήθεια
H Mέρεντιθ Ουίτνεϊ μπορεί να κατέκτησε αστραπιαία την ευρεία αναγνώριση του σκληροπυρηνικού κόσμου της Γουόλ Στριτ, αλλά το μονοπάτι ήταν δύσβατο. Η 39χρόνη αναλύτρια, μέχρι πρότινος στέλεχος της μικρής επενδυτικής εταιρείας Oppenheimer Holdings, αποτέλεσε στόχο απειλητικών τηλεφωνημάτων για τις δυσάρεστες, αλλά αλάθητες, προβλέψεις της, όταν οι υπόλοιποι «κοιμόντουσαν».

Eως τον Οκτώβριο του 2007, όταν ουδείς υποψιαζόταν τις καταστροφικές διαστάσεις της χρηματοπιστωτικής κρίσης που έχουν πλέον οδηγήσει την παγκόσμια οικονομία σε βαθιά ύφεση, η κ. Ουίτνεϊ ήταν η μόνη που έκανε λόγο για τη δραματική αποδυνάμωση της Citigroup, στο πλαίσιο έκθεσης όπου υποβάθμιζε τη μετοχή της. Ενάμιση χρόνο μετά, η κ. Ουίτνεϊ εγκατέλειψε την Oppenheimer για να ιδρύσει τη δική της εταιρεία, Meredith Whitney Advisory Group LLC, για την παροχή υπηρεσιών συμβούλου σε θεσμικούς επενδυτές. Στο μεσοδιάστημα, η σύγχρονη Κασσάνδρα των αγορών προσέθεσε πολλές ακόμη εύστοχες εκτιμήσεις στη λίστα της, κερδίζοντας την εκτίμηση του επενδυτικού κόσμου.

Επαληθεύτηκε περίτρανα όταν είπε ότι θα συντριβεί κάθε ίχνος φήμης και πελατείας στις μετοχές των μεγάλων τραπεζών των ΗΠΑ, έξι μήνες πριν από την κατάρρευση της Lehman Brothers, περιγράφοντας τη Γουόλ Στριτ «ετοιμοθάνατη», όταν διασημότεροι συνάδελφοι της μιλούσαν για ένα ανώδυνο τέλος της κρίσης. Είχε δηλώσει απερίφραστα ότι ο χρηματοπιστωτικός κλάδος στηρίχθηκε σε «κακά μαθηματικά», καθώς «όλοι τους είναι ψεύτες ή απλώς δεν έχουν ιδέα τι ακριβώς γίνεται». «Υποθέτω ότι είναι το δεύτερο», είχε προσθέσει σε αρθρογράφο του ειδησεογραφικού πρακτορείου Bloomberg. Σήμερα, η κατάσταση παραμένει ανεξέλεγκτη, με τις συνολικές απώλειες και διαγραφές του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κλάδου να έχουν εκτιναχθεί στο ένα τρισ. δολάρια και τις μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες της Γουόλ Στριτ να έχουν ταπεινωθεί υπό το βάρος της κρίσης. Tο G-20 διερευνά σήμερα φόρμουλες για την αναδιάρθρωση του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος και οι κεντρικές τράπεζες γεμίζουν το οπλοστάσιό τους με εναλλακτικούς τρόπους αποκατάστασης της ροής πίστωσης στην οικονομία. Στη λίστα των εύστοχων προβλέψεων της κ. Ουίτνεϊ συμπεριλήφθηκαν και τα πιστωτικά παράγωγα, μια σκιώδης αγορά όπου οι τεράστιες απώλειες οδήγησαν στην κρατικοποίηση της AIG.

Για την Ουίτνεϊ, το επόμενο κεφάλαιο της χρηματοπιστωτικής κρίσης, που επιμένει από τον Αύγουστο του 2007, είναι η αμερικανική αγορά πιστωτικών καρτών, καθώς οι τράπεζες περιορίζουν πλέον ριζικά τα όρια πίστωσης στους πελάτες τους. «Λίγοι αμφισβητούν τη σημασία της κατανάλωσης των ΗΠΑ στην παγκόσμια οικονομία», τονίζει η κ. Ουίτνεϊ στη σχετική έκθεση. Πράγματι, κανείς δεν θα διαφωνούσε με αυτήν την τοποθέτηση, αν και δεν συνέβη το ίδιο με την έκθεση της 31ης Οκτωβρίου για τη Citigroup. Η υποβάθμιση της μετοχής της Citi από την Ουίτνεϊ προκάλεσε την έντονη αμφισβήτηση διασημότερων συναδέλφων της, καθιστώντας την αρχικά το «μαύρο πρόβατο της Γουόλ Στριτ».

Τότε, η κ. Oυίτνεϊ προέβλεπε ότι η κορυφαία αμερικανική τράπεζα θα μείωνε το μέρισμά της ή θα πουλούσε θυγατρικές ή θα κατέφευγε σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου 30 δισ. δολαρίων ή και τα τρία μαζί. Η είδηση πυροδότησε ρευστοποιήσεις έως και 369 δισ. δολαρίων στα διεθνή χρηματιστήρια και οδήγησε σε ελεύθερη πτώση τη μετοχή της Citi. Τέσσερα εικοσιτετράωρα μετά, ο διευθύνων σύμβουλος Τσαρλς Πρινς υπέβαλε την παραίτησή του.

Η αντίδραση εις βάρος της ήταν έντονη και πυροδότησε ακόμη και απειλητικά τηλεφωνήματα. Σε σημείωμα του, στέλεχος της Bear Stearns ισχυριζόταν τότε ότι η Citi θα ξεπεράσει σε επιδόσεις τον αμερικανικό τραπεζικό κλάδο και σημείωνε ότι «οι επιφυλάξεις για τα κεφάλαια και το μέρισμα της Citi είναι υπερβολικές». Τελικά, όμως, ο τραπεζικός γίγαντας απεδείχθη ότι είχε πήλινα πόδια και όλοι σώπασαν. Τρεις μήνες μετά, η Citi ανακοίνωσε μείωση μερίσματος κατά 40% και τις μεγαλύτερες τριμηνιαίες ζημίες στα 196 χρόνια της. Μέχρι τα τέλη του 2008 έχει παρουσιάσει ζημίες μεγαλύτερες των 37 δισ. δολαρίων και έχει περιέλθει στον έλεγχο της αμερικανικής κυβέρνησης, με τον όμιλο να έχει ήδη λάβει τρία κρατικά πακέτα στήριξης.

Τον Ιανουάριο του 2008, όταν ο πρόεδρος της ομοσπονδιακής τράπεζας των ΗΠΑ, Μπεν Μπερνάνκι, είχε διατυπώσει εκτιμήσεις για συνολικές διαγραφές του χρηματοπιστωτικού κλάδου 300 δισ. δολαρίων, η κ. Ουίτνεϊ είχε κάνει λόγο για διαγραφές στην επιμέρους αγορά ασφάλισης ομολόγων της τάξεως έως και 70 δισ. δολαρίων μόνον. Η κρατικοποίηση της AIG με ζημίες 60 δισ. δολαρίων και πλέον, λόγω έκθεσης της τάξεως των 300 δισ. δολαρίων, επιβεβαίωσε πάλι την κ. Ουίτνεϊ. Πολλοί ισχυρίζονται ότι έχει την τύχη με το μέρος της. ««Απλώς αγαπώ αυτό που κάνω», απαντά η ίδια. Tελικά, μάλλον, οι υπόλοιποι ήταν άτυχοι ή απλώς εθελοτυφλούσαν.

Το πλαστικό χρήμα

«Λίγοι αμφισβητούν τη σημασία της κατανάλωσης των ΗΠΑ στην παγκόσμια οικονομία», τονίζει η αναλύτρια Μέρεντιθ Ουίτνεϊ σε έκθεση για την αγορά πιστωτικών καρτών στις ΗΠΑ, τονίζοντας ότι η αγορά πλαστικού χρήματος είναι το νέο κεφάλαιο της χρηματοπιστωτικής κρίσης, η οποία ξέσπασε τον Αύγουστο του 2007 και επιμένει μέχρι σήμερα. Η κατανάλωση στις ΗΠΑ στηρίζει τον τζίρο επιχειρήσεων σε όλον τον κόσμο, γεγονός που σημαίνει ότι η πρόσβαση των Αμερικανών καταναλωτών στην πίστωση διαδραματίζει μείζονα ρόλο στα αποτελέσματά τους.

Οι αρχικές προβλέψεις της κ. Ουίτνεϊ για μια μείωση του συνολικού ορίου ανοικτών πιστωτικών γραμμών, δηλαδή του πλαφόν που ορίζει η τράπεζα στους κατόχους πλαστικού χρήματος, κατά 2 τρισ. δολάρια μέχρι τα τέλη του 2010 είναι «αισιόδοξες», όπως τονίζει σήμερα η ίδια. Μόνον το τέταρτο τρίμηνο του 2008, οι ανοικτές πιστωτικές γραμμές μειώθηκαν κατά 500 δισ. δολάρια. Σύμφωνα με τελευταίες προβλέψεις της αναλύτριας, τα όρια δανεισμού στη συγκεκριμένη αγορά θα μειωθούν φέτος κατά 2 τρισ. δολάρια και κατά 2,7 τρισ. δολάρια μέχρι τα τέλη του 2010. Οι συνέπειες θα είναι τεράστιες στην καταναλωτική εμπιστοσύνη της αμερικανικής οικονομίας, που βρίσκεται σε ύφεση εδώ και ένα χρόνο.

«Πιστωτές, ρυθμιστικές αρχές και πολιτικοί πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτό το ζήτημα με υπευθυνότητα, προκειμένου να αναχαιτίσουν τις συνέπειες μιας συρρίκνωσης των ανοικτών πιστωτικών γραμμών κατά 57%», υπογραμμίζει η κ. Ουίτνεϊ στην έκθεση.

Επισημαίνει, επίσης, ότι εκτός της κρίσης, στο τραπεζικό σύστημα υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που θα οδηγήσουν σε μείωση των δαπανών από τους καταναλωτές που είναι απαισιόδοξοι για το μέλλον. Αναφέρεται στα χαλαρά κριτήρια πίστωσης που επικρατούσαν την τελευταία 15ετία, ενώ ασκεί κριτική στην αύξηση των γραμμών ανοικτής πίστωσης, όταν ο δείκτης ανεργίας έφθασε το 6%.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_21/03/2009_308436

Καραμανλής: Οι έκτακτες συνθήκες επιβάλλουν έκτακτα μέτρα Πράγματι. Καιρός λοιπόν και για το λαό να πάρει και αυτός να δικά του "έκτακτα μέτρα", αλλιώς τον περιμένει ο μεσαίωνας των "έκτακτων μέτρων" που μας ετοιμάζουν
«Οι νέες προκλήσεις είναι μπροστά μας, είμαστε έτοιμοι να προσαρμόσουμε τις πολιτικές μας σε νέες ανάγκες και πιστεύουμε ότι θα πετύχουμε τους στόχους μας», δήλωσε από τις Βρυξέλλες ο πρωθυπουργός.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_20/03/2009_272000

Ο Πρωθυπουργός από τις Βρυξέλλες άφησε να εννοηθεί ότι παρά τις δημόσιες δηλώσεις του ιδίου και των κυβερνητικών στελεχών περί θετικής ανάπτυξης, στην πραγματικότητα η αρνητική ανάπτυξη είναι προ των πυλών
Ευλόγησε το ελαστικό ωράριο
Ο Καραμανλής παραδέχθηκε ότι έρχονται νέα μέτρα εντός του 2009
Πρόβλεψη σοκ για 1.000.000 ανέργους στην Ελλάδα
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4508221

Στη «μαύρη τρύπα» 6,7 δισ. ευρώ από τις αποκρατικοποιήσεις
Την πώληση και ταυτόχρονη επαναμίσθωση των ακινήτων του Δημοσίου μελετά η κυβέρνηση
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=16&artId=260432

Μείωση μισθού, περικοπή επιδομάτων
Πώς θα διαμορφωθεί το μισθολόγιο όσων πρόκειται να προσληφθούν στο Δημόσιο

Αλλαγές στο μισθολογικό καθεστώς των νεοπροσλαμβανομένων στο Δημόσιο προωθεί η κυβέρνηση, ώστε να ισχύσουν από την αρχή 2010. Οι βασικοί άξονες του σχεδίου είναι:

1. Μείωση του βασικού μισθού των νεοπροσλαμβανομένων, έτσι ώστε να κλείσει και η «ψαλίδα» με τους νέους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα. Η γνωστή συνταγή της εξίσωσης των πάντων προς τα κάτω - προφανώς στόχος οι μισθοί να πέσουν όσο δεν πάει.
Και "φυσικά", καμία κουβέντα για εξίσωση προς τα πάνω, που θα έδινε στον κόσμο χρήματα "για να κινηθεί η αγορά"...

2. Ολοι όσοι θα προσλαμβάνονται στον δημόσιο τομέα και έχουν τα ίδια προσόντα και την ίδια προϋπηρεσία, θα έχουν και τις ίδιες αμοιβές, ανεξάρτητα από την υπηρεσία στην οποία απασχολούνται. Οι νέοι υπάλληλοι δεν θα απολαμβάνουν πλέον πολλά από τα επιδόματα που υπάρχουν και σε αρκετές περιπτώσεις ξεπερνούν αθροιστικά ακόμα και το ύψος του βασικού τους μισθού.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/news/economyepix_2SubCategorie&xml/&aspKath/economy&fdate=21/03/2009

http://asset.tovima.gr/assetservice/Image.ashx?c=10712496&r=0&p=0&t=0&q=100&v=1&s=1&w=310&h=
Κατά τις πρώτες εβδομάδες εμφάνισης της κρίσης οι εφημερίδες πλημμύρισαν από εικόνες απόγνωσης χρηματιστών. Μερικούς μήνες αργότερα τα φαινόμενα απελπισίας αγγίζουν ακόμη και επιχειρηματίες «μικρού και μεσαίου μεγέθους» και τα αποτελέσματα είναι συχνά τραγικά.

Πεθαίνοντας στην κρίση
Μία αυτοχειρία και έναν θάνατο από υπερβολικό στρες μετράει η επιχειρηματική κοινότητα, ενώ αυξάνονται οι «εξαφανίσεις» και τα «φέσια»
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=260350

«Καλύτερα στο πεζοδρόμιο»
Πληθαίνει ο αριθμός των γυναικών που ζητούν άδεια για να εκδίδονται προκειμένου να αντιμετωπίσουν την ανέχειαΕίναι άραγε αυτό το μέλλον το μέλλον που θέλουμε?
Διέξοδο στην πορνεία αναζητούν όλο και περισσότερες νεαρές γυναίκες που δεν έχουν άλλον τρόπο να αντιμετωπίσουν την οικονομική ανέχεια. Πριν από τέσσερις ημέρες οι αξιωματικοί του Τμήματος Ηθών της Ασφάλειας Αττικής έτριβαν τα μάτια τους όταν αντίκρισαν όχι μία, ούτε δύο, όπως συνήθως, αλλά 96 γυναίκες να περιμένουν στην ουρά για να μπουν στη διαδικασία και να πάρουν, μόλις ανάψει το «πράσινο φως» η Αστυνομία, από τη Νομαρχία το έγγραφο που τους δίνει το δικαίωμα να εκδίδονται νόμιμα σε οίκους ανοχής.

Οπως λένε οι αξιωματικοί, «ο αριθμός των γυναικών ήταν αυξημένος γιατί η τελευταία φορά που έγινε δακτυλοσκόπηση ήταν στα τέλη Νοεμβρίου,ωστόσο και πάλι θεωρείται “τσιμπημένος” σε σχέση με αντίστοιχο χρονικό διάστημα άλλων ετών». Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2006 συνολικά από το Τμήμα Ηθών πέρασαν 84 γυναίκες, έναν χρόνο μετά 178, το 2008 έφθασαν τις 296 και μέσα στο πρώτο δίμηνο του 2009 εμφανίστηκαν ήδη στις αρχές της εβδομάδας 96 και οι αστυνομικοί εκτιμούν ότι στο τέλος του έτους ο τελικός αριθμός θα είναι αρκετά μεγαλύτερος από πέρυσι.

Στο ερώτημα τι είναι αυτό που τις οδηγεί στην πορνεία απαντούν στους αστυνομικούς «η δυσκολία ανεύρεσης άλλης εργασίας και η ανάγκη εξασφάλισης πόρων για να μπορέσουν να συντηρηθούν». Το εντυπωσιακό πάντως είναι ότι όλες ανεξαιρέτως συνοδεύονται από δικηγόρο που αναλαμβάνει τα διαδικαστικά, μια εικόνα που έχουν συνηθίσει να βλέπουν οι άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. Οι αξιωματικοί της Ασφάλειας σημειώνουν ότι οι ηλικίες τους κυμαίνονται από 20 ως 28 ετών. «Είναι σπάνιο να δούμε γυναίκα άνω των 30 ετών» σημειώνουν χαρακτηριστικά.

Στην Ασφάλεια παίρνουν από τις υποψήφιες εκδιδόμενες δακτυλικά αποτυπώματα τα οποία αποστέλλονται στα εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ. προκειμένου να εξακριβωθεί αν έχουν απασχολήσει για κάποιο αδίκημα. Αν βρεθούν «καθαρές», κατόπιν ενημερώνεται αρμόδια υπηρεσία της Νομαρχίας που εκδίδει τη σχετική άδεια. Τα αποτελέσματα για τις 96 γυναίκες αναμένεται να εκδοθούν στις αρχές του επόμενου μήνα και στη συνέχεια θα αποσταλούν στις νομαρχίες.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=260351&ct=32

Οι πονοκέφαλοι, οι αϋπνίες, οι ταχυκαρδίες, η δυσκολία να πάρουν ανάσα, η κακή διατροφή και ψυχολογία καθώς και το «κραχ» στην ερωτική λίμπιντο των Ελλήνων είναι μόνο μερικά απο τα «συμπτώματα» που παρουσίασαν κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης
Η οικονομική κρίση βλάπτει σοβαρά την υγεία των Ελλήνων
Η απουσία ελπίδας σε ό,τι αφορά το μέλλον είναι ο πιο συχνός λόγος που πολλοί απευθύνονται σε ψυχολόγους αναζητώντας βοήθεια Και όμως, υπάρχει ελπίδα, μέσα από τους αγώνες του λαού, αυτού που πλήττεται, και άρα αυτού που πράγματι θέλει να αλλάξει τα πράγματα...
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4508225

ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ ετοιμάζονται για την απεργία στις 2 Απριλίου
Θέλουν να διοργανώσουν μια κινητοποίηση αντίστοιχη των γαλλικών συνδικάτων, με κεντρικό μήνυμα το «τέλος της ανοχής» Είναι λιγάκι δύσκολο να πιστέψουμε τα "μεγαλεπήβολα" αγωνιστικά σχέδια των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Δεν είναι τυχαίο που βάζουν μονοήμερες απεργίες, ίσα ίσα "για τα μάτια του κόσμου", όχι για να πετύχουν νίκες, να πιέσουν την κυβέρνηση να κάνει πίσω στα αντιλαικά της σχεδια.
Είναι όμως απαραίτητο για τους εργαζόμενους να εκεμταλλευτούν την ευκαιρία αυτή ώστε πράγματι να συμμετέχουν μαζικά στις απεργίες και στις πορείες, ώστε να πιεστεί τόσο η κυβένρηση, όσο και οι ηγεσίες των συνδικάτων, ώστε να αναγκαστούν η μεν κυβένρηση να κάνει πίσω, και η δε γαλαζοπράσινη σημερινή ηγεσία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να κινητοποιηθεί με τρόπο που θα ανταποκρίνεται στη σημερινή κρίσιμη συγκυρία
Διαστάσεις καθολικής αντίδρασης κατά της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και εναντίον της εργοδοτικής πρακτικής για απολύσεις και ανατροπές των εργασιακών σχέσεων- εν μέσω οικονομικής κρίσης- λαμβάνει η γενική απεργία της 2ας Απριλίου, την οποία έχουν προγραμματίσει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Τα δύο συνδικάτα επιδιώκουν να επιτύχουν μια κινητοποίηση αντίστοιχη των γαλλικών συνδικαλιστικών οργανώσεων, προκειμένου το μήνυμα «τέλος της ανοχής» να φθάσει σε όλους τους αποδέκτες.

Η κινητοποίηση αναμένεται να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο καθώς η συσσωρευμένη δυσαρέσκεια των εργαζομένων και τα προβλήματα απασχόλησης και εργασιακών σχέσεων πνίγουν το σύνολο των πολιτών της χώρας. Ταυτοχρόνως, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ τις τελευταίες εβδομάδες πραγματοποιούν συνεχείς συσκέψεις με συνδικαλιστικά στελέχη ομοσπονδιών και εργατικών κέντρων, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στην επιτυχία της απεργιακής κινητοποίησης.

Τα συνθήματα «δεν πάει άλλο» της ΓΣΕΕ και «όλοι μαζί για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής» της ΑΔΕΔΥ απηχούν τις θέσεις της συντριπτικής πλειονότητας των εργαζομένων που αναμένεται να στείλουν ηχηρό μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις. «Για μία ακόμη φορά οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και οι συνταξιούχοι είναι τα μόνιμα θύματα της εισοδηματικής πολιτικής της κυβέρνησης. Δέχονται την επίθεση και καλούνται να πληρώσουν την κρίση τα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, όταν οι “έξυπνοι” φοροδιαφεύγουν και εισφοροδιαφεύγουν» σημειώνει η ΑΔΕΔΥ, καλώντας τους υπαλλήλους σε αγωνιστική επαγρύπνηση. «Ομολογία χρεοκοπίας για την ίδια και φτώχειας για τους μισθωτούς και συνταξιούχους» χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη πολιτική ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ κ. Σπ.Παπασπύρος .

Αντιστοίχως η ΓΣΕΕ στρέφεται κατά της κυβέρνησης για τα μέτρα και κατά των εργοδοτών για την πρακτική που εφαρμόζουν εν μέσω της κρίσης, χρησιμοποιώντας την ως πρόσχημα προκειμένου να προχωρήσουν σε απολύσεις και σε αλλαγή των εργασιακών σχέσεων. «Με πρόφαση την κρίση επιχειρούν να ισοπεδώσουν και να ακυρώσουν κάθε εργασιακό- εργατικό δικαίωμα, επιχειρούν να διατηρήσουν την κερδοφορία των επιχειρήσεών τους, αλλά και να ξεμπλέξουν μια και καλή από τις “ενοχλητικές” συνταγματικές,νομοθετικές και συνδικαλιστικές προστασίες των εργαζομένων» σημειώνει η ΓΣΕΕ. Ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας κ. Ι. Παναγόπουλος κατηγορεί την κυβέρνηση «για πολιτική αναξιοπιστία» και τους εργοδότες για διγλωσσία, καθώς «άλλα λένε και άλλα πράττουν». Η απεργιακή κινητοποίηση αναμένεται να «παγώσει» κάθε δραστηριότητα σε όλη τη χώρα, ενώ ιδιαίτερα αισθητές θα είναι οι επιπτώσεις της στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Μεγάλη συμμετοχή περιμένουν οι διοργανωτές και στις κεντρικές απεργιακές συγκεντρώσεις που θα πραγματοποιηθούν στην Αθήνα και στις μεγάλες πόλεις της χώρας.

Στο πλαίσιο της καλύτερης διοργάνωσης της απεργιακής κινητοποίησης η ΓΣΕΕ πραγματοποιεί τη Δευτέρα συνδικαλιστική σύσκεψη ομοσπονδιών και εργατικών κέντρων του Νομού Αττικής. Θα πάρουν μέρος συνδικαλιστικά στελέχη και τα προεδρεία των συγκεκριμένων οργανώσεων.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=260345